Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ...


Παραδοσιακά κάλαντα Πρωτοχρονιάς Κρήτης.
Συνοδευόμενα με τις καλύτερες ευχές μου για το 2009!


ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΥΧΕΣ ΚΙ ΟΝΕΙΡΑ...

Για την καινούργια τη χρονιά τσι ευχές κι εγώ να αρχίσω
Με τσι χαρές των φίλων μου, χαρές και γω να ζήσω.

****************************************************************
Εφέτος την πρωτοχρονιά, όσες φορές θα πούνε
"χρόνια πολλά", τόσες ευχές ναρθούνε να σε βρούνε...

*******************************************************************

Θα κάνω μόνο μια ευχή για τον καινούργιο χρόνο
να είναι πλούσιος στις χαρές και πάμφτωχος στον πόνο.

*****************************************************************

Όσες χιλιάδες κύματα την Κρήτη τη χτυπούνε
τόσες να είναι οι χαρές φέτο που θα σας βρούνε...

*****************************************************************
Όλα τα αστέρια να γεννούν χίλιες ευχές για σένα
Κι όλες οι στάλες τσι βροχής χρόνια ευτυχισμένα...

****************************************************************
2009 ευχές σας στέλνω μαζεμένες,
όλες οι μέρες τσι χρονιάς να ναι ευτυχισμένες.

****************************************************************
Ότι στον κόσμο πεθυμάς και πλάθεις με το νού σου
να σου τα φέρει αυτή η χρονιά στην πόρτα του σπιτιού σου.

*******************************************************************
Χρόνια πολλά, πολλές χαρές, καημό να μην γνωρίσεις
κι ότι στ' αλήθεια επιθυμείς γρήγορα ν' αποκτήσεις...

*******************************************************************
Εγώ θα πλάθω όνειρα κι αλήθεια ας μην γίνουν
φτάνει που επροσπάθησα όνειρα να να μην μείνουν...

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ 2009...


Ψάχνοντας σε δημοσιεύματα άλλων, εντόπισα μερικές ερωτήσεις που θέλουμε δεν θέλουμε θα πάρουμε μαζί μας και το 2009 και να δούμε αν ως το τέλος του βρεθούν κάποιες έστω απαντήσεις:
  • θα αρθεί η μονιμότητα των (ρουσφετοβολεμένων κυρίως) δημοσίων υπαλλήλων;
  • θα σταματήσει το δημόσιο να διοικείται από κομματικές ταυτότητες και πολιτικά γραφεία;
  • θα σταματήσουμε να έχουμε ως διοικητές αποτυχόντες βολευτές;
  • θα κατεδαφιστούν τα συνεχώς αυξανόμενα αυθαίρετα;
  • θα σταματήσουν τα φακελάκια στα νοσοκομεία;
  • θα σταματήσει η ακμάζουσα παραπαιδεία των φροντιστηρίων;
  • θα αποκτήσουν άδειες λειτουργίας τα ΜΜΕ;
  • θα ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα;
  • θα κλείσουν ή πουληθούν οι ζημιογόνες ΔΕΚΟ;
  • θα τιμωρηθεί ένας υπαίτιος πολιτικός για τη λεηλασία του Δημοσίου;
  • θα γίνει ουσιαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση σε όλες τις βαθμίδες;
  • θα πληρώνουν φόρο ισότιμα όλοι οι έχοντες εισοδήματα στην Ελλάδα;
  • θα πάρουμε εμείς το "μέσο" μας για καμία ψιλό - ρυθμισούλα με την ΔΟΥ;
  • θα σταματήσει επιτέλους το συνολικό ρουσφέτι που έγινε χρόνια συνήθεια;
  • τι θα αλλάξει αν αλλάξουν οι ηγεσίες όταν οι δομές θα παραμείνουν οι ίδιες;
  • χρειάζεται "νέα ηγεσία" εαν τα αφεντικά παραμείνουν τα ίδια, παρασιτικά, άπληστα, κρατικοδίαιτα, άχρηστα;
  • εμείς με την αλλαγή της "ηγεσίας" θα πάμε για διορισμό στο Δημόσιο ή σβήσιμο κλήσης ή νομιμοποίηση του αυθαιρέτου μας στη νέα ηγεσία;

Ελπίζοντας να μην αναπαραχτεί για άλλη μια χρονιά ίδια κι απαράλλαχτη η αθλιοτητα, που στηρίζεται στο ότι ο Έλληνας, δε δέχεται για τον εαυτό του, αυτό που ζητάει από τους άλλους...

Αξιοκρατία; Ναι βεβαια, αλλά μη κοιτάς όμως εμένα...

Βάλε πρώτα το παιδι ΜΟΥ στο δημόσιο να πιάσει μόνιμη και σίγουρη δουλειά, και απο αύριο σταματάς το ρουσφέτι και βάζεις κριτήρια για τις υπόλοιπες προσλήψεις...

ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ INTERNET...


Μεγάλος όγκος πληροφοριών διακινείται καθημερινά μέσω Internet, αρκετές δε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ μέσω αυτού, χωρίς να παρουσιάζονται στ' άλλα μέσα επικοινωνίας, έντυπα και ηλεκτρονικά.

Η σχεδόν κατακόρυφη άνοδος του συγκεκριμένου μέσου, δεν έχει γίνει δυστυχώς ακόμα κατανοητή από μεγάλη μερίδα πολιτών.

Σίγουρα εάν γνώριζαν ότι τα κείμενα ή τις δραστηριότητές τους θα μπορούσαν να τις διαβάσουν ή να τις παρακολουθούν πολλές χιλιάδες αναγνώστες σε 24ωρη βάση μέρα - νύχτα, όταν η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία καθημερινή εφημερίδα δεν ξεπερνάει στην καλύτερη περίπτωση τις εικοσιπέντε χιλιάδες φύλλα, θα είχαν καταφύγει σε ταχύρυθμη εκμάθηση της διαδικτυακής γλώσσας.

Το μέσον δεν αγγίζουν κυρίως άνθρωποι άνω των πενήντα ετών, επειδή αγνοούν ότι για να το μάθουν δεν θα χρειαζόταν περισσότερος χρόνος, από εκείνον που ξοδεύουν για να αρχίσουν να χρησιμοποιούν το καινούριο κινητό τους τηλέφωνο...

Το μέσον εξαντλούν οι νεώτεροι ηλικιακά, κυρίως δε οι πιτσιρικάδες οι οποίοι μπαίνοντας σε ένα σπίτι, αντιλαμβάνονται σε κλάσματα του δευτερολέπτου εάν οι άνθρωποι του χώρου είναι "δικοί" τους ή άσχετοι!..

Ναι έτσι όπως το ακούτε γιατί η σύγχρονη τεχνολογία φέρνοντας κοντά τους δικούς της ανθρώπους απομονώνει συχνά τους υπόλοιπους.

Αυτό το τελευταίο φαίνεται ότι αποτελεί και τον πονοκέφαλο των κατασκευαστών και διαχειριστών του διαδικτύου, οι οποίοι έχοντας αντιληφθεί την Αχίλλειο πτέρνα του συστήματος, είναι έτοιμοι να το υπεραπλουστεύσουν στο άμεσο μέλλον απομακρύνοντας "ποντίκια" και πληκτρολόγια για όσους δυσκολεύονται να τα χρησιμοποιούν.

Με μία οθόνη σε σχήμα Α4 που διπλώνει όπως μία σελίδα εφημερίδας, οι ηλεκτρονικά αναλφάβητοι θα μπορούν στο μέλλον, αγγίζοντας γράμματα ή σχήματα να διαβάζουν να βλέπουν και να ακούν...
Σαν μέρος πια της υπόλοιπης οικιακής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας...

Κάτι που θα πολλαπλασιάσει αυτομάτως το κοινό όσων είναι ικανοί να χρησιμοποιούν το Intenret για τα σχέδια τους, φέρνοντας τους σε επαφή με πολλούς ανθρώπους οι οποίοι μέχρι σήμερα ως ηλεκτρονικά αγράμματοι ή αναλφάβητοι, αν και αντιλαμβάνονται τη δύναμη του μέσου λόγω ενστίκτου, ωστόσω αδυνατούν να το παρακολουθήσουν και ως εκ τούτου να το εκμεταλλευτούν...

Γιατί είναι το μόνο μέσο που έχει αμφίδρομη επικοινωνία και δεν αρκείται σε παθητικούς δέκτες πληροφοριών μόνο...

ΑΜΙΛΗΤΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ...


Στο κέντρο της κάθε πόλης πια, θα έτυχε να συναντηθείτε με το νέο (;) είδος πλανόδιων πωλητών, τους Κινέζους, οι οποίοι με το εμπόρευμα απλωμένο σε μια τάβλα κρεμασμένη από τον λαιμό τους, χωρίς να το διαλαλούν (αφού μάλλον αγνοούν τα ελληνικά), ανεβοκατεβαίνουν δρόμους και συνοικίες ελπίζοντας στην προσέλκυση των πελατών δια του βλέμματος.

Ακαθορίστου ηλικίας, συνήθως νέοι, αρσενικοί και θηλυκοί, διακριτικοί, κινούνται αθόρυβα πουλώντας την πραμάτεια τους...

ΜΥΓΑ ΣΤΟΝ ΚΑΦΕ...


Εάν έπεφτε μια μύγα ή ένα άλλο έντομο ξαφνικά στην κούπα του καφέ σας πως θα αντιδρούσατε;

Δείτε πληροφοριακά πως θα αντιδρούσαν διάφορες εθνικότητες:

* Εγγλέζος: Πετάει την κούπα με τον καφέ και φεύγει από την καφετέρια.

* Αμερικάνος: Βγάζει το έντομο και συνεχίζει να πίνει τον καφέ του.

* Κινέζος: Τρώει το έντομο και πετάει τον καφέ.

* Εγκλωβισμένος Παλαιστίνιος: Πίνει τον καφέ μαζί με το έντομο.

* Σκοτσέζος: Πιάνει το έντομο και το σφίγγει φωνάζοντας "φτύσ' τον καφέ ρε!".

* Ισραηλινός:
1. Πουλάει τον καφέ στον Αμερικάνο και το έντομο στον Κινέζο.
2. Διαμαρτύρεται ότι η προσωπική του ασφάλεια βρίσκεται σε κίνδυνο.
3. Φωνάζει ότι οι Παλαιστίνιοι του ρίχνουν έντομα στον καφέ.
4. Κατηγορεί ότι η Χεζμπολάχ η Χαμάς, η Συρία και το Ιράν υποθάλπουν επιθέσεις με όπλα μαζικών εντόμων.
5. Συσχετίζει αυτή την ποταπή επίθεση με την Παλαιστινιακή τρομοκρατία, με καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τον αντισημιτισμό, το ολοκαύτωμα, τη διασπορά, την έξοδο.
6. Διατάζει τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής αρχής να σταματήσει αμέσως όλα τα έντομα να πετάνε ή να πέφτουν μέσα στον καφέ του.
7. Επανακαταλαμβάνει τη δυτική όχθη και τη Γάζα, συνεχίζει την εποίκοιση, κόβει την παροχή νερού και ρεύματος στους Παλαιστίνιους, τρομοκρατεί ή εξευτελίζει πολίτες, σκοτώνει ή σακατεύει οτιδήποτε στο πέρασμά του.
8. Απαιτεί ισχυρότεροι στρατιωτική βοήθεια από τους Αμερικάνους.
9. Ζητά δάνειο ενός δισεκ. δολλαρίων με 100ετή περίοδο αποπληρωμής από τους Αμερικάνους για την αγορά καινούργιας κούπας καφέ.
10. Απαιτεί εφ όρου ζωής δωρεάν καφέ από την καφετέρια ως αποζημίωση.

* Έλληνας: Ρίχνει μια χριστοπαναγία στη γυναίκα του και πάει στη μάνα του να πιεί έναν καφέ της προκοπής.

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ...


Είναι δαιμονικά όντα, που κατά τη λαϊκή αντίληψη, έρχονται στη γη και ενοχλούν κατά τις νύχτες τους ανθρώπους, από την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι τα θεοφάνεια.

Οι καλικαντζαραίοι, έρχονται από κάτω από τη γη, όπου ολόκληρο το χρόνο, προσπαθούν με τσεκούρι, πριόνια κ.λ.π. να κόψουν το δέντρο που βαστάει τη γη. Κόβουν, κόβουν μέχρι που έχει μείνει πολύ λίγο ακόμα, αλλά τότε έρχονται τα Χριστούγεννα και λένε "χάιστε να πάμε πάνω στη γη και θα πέσει μοναχό του". Ανεβαίνουν λοιπόν πάνω στη γη και τα θεοφάνεια που γυρίζουν, βλέπουν το δέντρο ολάκερο, ακέραιο, άκοπο. Και πάλι κόβουν και πάλι έρχονται τα Χριστούγεννα, και όλο απ' την αρχή.

Καθένας από τους καλικαντζαραίους έχει κι από ένα κουσούρι: Κουτσοί, στραβοί, μονόματοι, μονοπόδαροι, στραβοπόδαροι, στραβοχέρηδες, ξεπλατισμένοι, Κοντολογής, όλα τα κουσούρια τα βρίσκεις πάνω τους.

Επίσης, μεταξύ τους είναι διχόγνωμοι, φιλόνεικοι και έτσι δεν μπορούν να κάνουν μέχρι το τέλος καμιά δουλειά κι όλα τα αφήνουν στη μέση, γι' αυτό δεν μπορούν να κάνουν κακό και στους ανθρώπους, αν και έχουν μεγάλη επιθυμία. Οι καλικάντζαροι είναι μαυριδεροί, με κόκκινα μάτια, τραγίσια πόδια, χέρια σαν της μαϊμούς και με τριχωτό όλο τους το σώμα.




Την παραμονή των Χριστουγέννων, έρχονται απ' έξω απ' το χωριό και περιμένουν να σμίξει η μέρα με τη νύχτα για να μπουν μέσα. Είναι κακά και πονηρά όντα, μα δεν μπορούν να βλάψουν τους ανθρώπους, γιαυτό και οι γυναίκες ακόμα τα περιπαίξουν και τα βρίζουν και τα λενε σταχτοπόδηδες, σταχτιάδες, κατουρλήδες κ.λ.π.

Ερχονται τις νύχτες του δωδεκαήμερου και μπαίνουν στα σπίτια από τις καπνοδόχους, γιαυτό και τα τζάκια εκείνες τις μέρες είναι αναμένα και έχουν πολύ φωτιά, γιατί τη φωτιά τα σκαρκατσούλια τη φοβούνται πολύ.

Αν καμιά φορά μπει κάποιο σκαρκατζούλι στο σπίτι οι νοικοκυρές το κυνηγάνε με πυρωμένα δαυλιά. Λένε πως μερικοί από τους καλικάντζαρους έχουν στη ράχη τους από φυσικού τους μια κούνια αγκαθερή και σ'αυτήν βάνουν όσα παιδιά αρπάζουν και τα κουνούν για να ματώνουν τα παιδιά από τ' αγκάθια και να πίνουν αυτοί το αίμα. Συνήθως δεν αφήνουν μαλλί πάνω στη ρόκα οι νοικοκυρές αυτές τις μέρες, γιατί οι κατουρλήδες, έρχονται και προσπαθούν να γνέσουν κι αυτοί το στρίβουν, το πετάνε, το μπερδεύουν κι έτσι το μαλλί είναι για πέταμα.

Αλλοίμονο σε κείνον που θα πρέπει να βγει τη νύχτα και να πάει σε μακρινή δουλειά κυρίως έξω απ'το χωριό. Τα πνεύματα αυτά παρουσιάζονται μπροστά του με διάφορες μορφές για να τον εκφοβίσουν ή να τον βλάψουν παντοιοτρόπως.

Οταν έψηναν τηγανίτες ή άλλα σκευάσματα στο τηγάνι από αλεύρι (πλαστά), οι καλικάντζαροι ανέβαιναν στην καπνοδόχο και άπλωναν το χέρι τους ως κάτω στην εστία (γιατί μπορούσαν να απλώνουν και να μακραίνουν τα χέρια τους και τα πόδια τους όσο ήθελαν) και ζητούσαν ή βουτούσαν ότι υηήρχε στο τηγάνι ή στη θράκα.

Αλλά η πιο προσφιλής τροφή για τους καλικάντζαρους ήταν το χοιρινό κρέας και κυρίως το λίπος του (το πάχος), το οποίο όταν ψηνόταν και έπεφτε στην ανθρακιά, σκορπούσε μια πολύ ευώδη και πολύ ευάρεστη κνίσσα. Γι' αυτό οι νοικοκυραίοι στο χωριό, σκέπαζαν το χοιρινό με σπαράγγια. Το σπαράγγι όταν είναι βλαρό είναι πολύ νόστιμο και τρώγεται, όταν όμως παλιουρώσει γίνεται πολύ σκληρός αγκαθωτός θάμνος και γι' αυτό σκέπαζαν μ' αυτές το χοιρινό για να μην πλησιάζουν οι καλικάντζαροι. Με σπαράγγια επίσης σκέπαζαν και τα λουκάνικα και οτιδήποτε είχαν ετοιμάσει που είχε σαν πρώτη ύλη το χοιρινό.

Του "Σταυρού" που περνούσε ο Παπάς και Αγίαζε τα σπίτια οι καλικάντζαροι, όπου φύγει φύγει.

Φεύγετε να φεύγουμε
έφτασε ό τουρλόπαπας
με την αγιαστούρα του
Ο παπάς με αγιασμό
οι χωριανοί με το "θερμό"

Με την αναχώρηση των καλικάντζαρων, η στάχτη από το τζάκι μαζεύεται και το τζάκι καθαρίζεται. Η στάχτη πετιέται σε μέρος που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κανένα λόγο (αλισίβα, λίπασμα κ.λ.π.)

Επίσης καθαρίζονται και τα κόπρια των ζώων από τα κατώγια και οι άνθρωποι πλένονται, το εικονοστάσι καθαρίζεται, αλλάζει το νερό στο καντήλι κ.λ.π. γιατί οι σταχτοπάτηδες πέρα από τα προβλήματα που έχουν προξενήσει στους νοικοκυραίους έχουν μαγαρίσει και όλους τους χώρους.

ΤΟ ΒΑΖΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...


Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του μ'; ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία...

Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και άρχισαν να γεμίζουν τα κενά μεταξύ των πετρών.
Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές πάλι απάντησαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων.

Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές αυτή τη φορά, γέλασαν και είπαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, η οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.

Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή σας, όπως οι σπουδές, η δουλειά σας, το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά στη ζωή σας. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πολύ μικρά της ζωής. Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες, ούτε για τα βότσαλα.

Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας.

Πάντα θα υπάρχει χώρος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως, να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες.

Οι μαθητές έμειναν άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:

- Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;

Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:

- Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω.
Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρετε ότι ...ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ !!

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

ΚΡΙΣΗ ΘΕΣΜΩΝ ΚΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ...


Βαθιά κρίση της αξιοπιστίας των θεσμών δείχνει δημοσκόπηση της Public Issue που δημοσιεύει η κυριακάτικη Καθημερινή.

Πολιτική, κόμματα και τηλεόραση κρατική και ιδιωτική, αλλά και ολόκληρη η κρατική διοικητική μηχανή στο σύνολό της, απαξιώνονται από τους Έλληνες πολίτες.

Στην τελευταία θέση του δείκτη εμπιστοσύνης, βρίσκονται τα πολιτικά κόμματα (48η θέση) και ακολουθούν οι κυβερνήσεις, το χρηματιστήριο, οι βιομηχανίες τροφίμων, τα υπουργεία, οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι τράπεζες, οι διαφημιστικές κ.λπ.

Αντίθετα την πρώτη θέση κατέχει η Πυροσβεστική και ακολουθούν η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Συνήγορος του Πολίτη, η Ακαδημία Αθηνών, η Στατιστική Υπηρεσία, ο Στρατός, το Ευρωκοινοβούλιο, οι εταιρείες πληροφορικής και τα πανεπιστήμια (10η θέση)...

Πάντοτε, κυρίως όμως σε περιόδους αμφιβολίας, ανασφάλειας και κρίσης, ένα θεμελιακό ζήτημα για κάθε κοινωνική συγκρότηση έρχεται στην επιφάνεια. Το ζήτημα της εμπιστοσύνης.

Η εμπιστοσύνη βρίσκεται στον πυρήνα του προβλήματος της μη λειτουργίας των θεσμών στη σημερινή Ελλάδα, της μη ανταπόκρισής τους στις πραγματικές ανάγκες και πάντως προσδοκίες των ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι, όταν κάποιος καταπιάνεται με τα πράγματα (δεν απέχει, δεν είναι απών, κινείται, συμμετέχει) ο κόσμος δείχνει μια προδιάθεση και βαθύτερη επιθυμία λόγω ανάγκης να τον εμπιστευτεί.

Η κρίση της εμπιστοσύνης είναι εντέλει πάντοτε κρίση της πολιτικής.
Τα σκάνδαλα περνούν ατιμώρητα, η Δικαιοσύνη δεν στέκεται στο ύψος της, τα Πανεπιστήμια παράγουν χαρτιά αντί πτυχίων, η Αστυνομία είναι μέρος του προβλήματος της αταξίας κια ανσφάλειας, οι πολιτικοί εθίστηκαν σε κοκορομαχίες αντί της λύσης προβλημάτων.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να χάσουν οι Ελληνες την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς.

Η πολιτική και οι εκφραστές της ορίζουν το συνολικό δημόσιο ήθος που επιτρέπει ή δεν επιτρέπει στην εμπιστοσύνη να ευδοκιμήσει. Εκεί που η πολιτική παραμένει ζωντανή, εκεί που βρίσκεται σε εγρήγορση, εκεί που αναζητεί και προτάσσει λύσεις, εκεί η εμπιστοσύνη χτίζεται καθώς η δράση βρίσκεται σε εξέλιξη, καθώς η πολιτική γίνεται πράξη, συνδεόμενη με τους ανθρώπους και τη ζωή τους.

Ομως, όσοι λόγοι υπάρχουν για την απώλεια εμπιστοσύνης, άλλοι τόσοι υπάρχουν για την ανάκτησή της.

Υπάρχουν πολλοί αστυνομικοί, δικαστές, πανεπιστημιακοί, πολιτικοί κ.ά. που αθόρυβα κάνουν τη δουλειά τους και τιμούν τους θεσμούς που υπηρετούν. Ολους αυτούς που δεν κάνουν μεγάλο θόρυβο στην άσκηση του καθήκοντος τους, πρέπει να τους ανακαλύψουμε και να τους δώσουμε τις θέσεις ευθύνης.

Δεν χρειάζεται να τα ισοπεδώσουμε όλα, απλώς οφείλουμε να κάνουμε καλύτερες επιλογές...

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

SANTAS FANTASIES...

For Straight adults...ONLY! Μόνο για μεγάλους και με πονηρούς σκοπούς!

http://www.youtube.com/watch?v=beI_QNqm7K4

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ...


Όσα δεν ξέρετε ακόμη για τα:

Δημοσιογράφος: Κάποιος ο οποίος περνάει κανείς τη μισή του ζωή μιλώντας για πράγματα που δεν ξέρει και την άλλη μισή σωπαίνοντας γι' αυτά που ξέρει.

Αρχιτέκτονας: Κάποιος που είτε δεν είχε τα κότσια για να γίνει πολιτικός μηχανικός είτε δεν ήταν αρκετά gay για να γίνει σχεδιαστής.

Βουλευτής: Ο μόνος άντρας σε παράλια γυμνιστών που καταφέρνει να θυμάται τα πρόσωπα.

Γηρατειά: Η εποχή που όταν ο άνθρωπος φλερτάρει δεν μπορεί να θυμηθεί γιατί το κάνει.

Διπλωμάτης: Κάποιος που σου λέει να πας στον διάολο, με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να ανυπομονείς να ξεκινήσεις το ταξίδι.

Σύμβουλος: Κάποιος που χρησιμοποιεί το ρολόι της γυναίκας σου, σου λέει την ώρα και μετά σε χρεώνει για αυτό.

Τραπεζίτης: Αυτός που σου δανείζει την ομπρέλα του όταν έχει λιακάδα και την παίρνει πίσω όταν αρχίζει να βρέχει.

Ψυχολόγος: Κάποιος που κοιτάει κάπου αλλού, όταν μία όμορφη γυναίκα μπαίνει μέσα στο δωμάτιο.

Νυμφομανής: Όρος που χρησιμοποιεί ο άντρας για την γυναίκα που θέλει σεξ περισσότερο από ότι αυτός.

Απαισιόδοξος: Αισιόδοξος με εμπειρία.

Εγωϊστής: Εκείνος που δεν ασχολείται μαζί μου.

Ειλικρίνεια: Η τέχνη να μην αρέσει κανείς σε κανέναν.

Γλώσσα: Σεξουαλικό όργανο, το οποίο μερικοί εκφυλιστικά το χρησιμοποιούν για την ομιλία...

Δέκατο του δευτερολέπτου: Χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ του ανάμματος του πράσινου φαναριού και του κορναρίσματος του μαλάκα του πίσω αυτοκινήτου.

Μονογαμία: Καταπιεσμένη πολυγαμία.

Ανύπαντρος: Ο άνθρωπος που παίρνει το γάμο στα σοβαρά.

Ομαδική δουλειά: Η δυνατότητα να ρίχνουμε το φταίξιμο για τα λάθη στους άλλους.

Διακοπές: Μια περίοδος ταξιδιού και χαλάρωσης όπου παίρνεις τα διπλάσια ρούχα και τα μισά λεφτά απ' ότι χρειάζεσαι.

"Ανακεφαλαιώνοντας": η φράση που ξυπνάει το ακροατήριο βαρετού καθηγητή.

Φεμινισμός: Όταν στα ελαττώματα των γυναικών προστίθενται τα ελαττώματα των ανδρών.

Πονοκέφαλος: Μέθοδος αντισύλληψης, χρησιμοποιούμενη κυρίως από γυναίκες.

ΤΑ "ΤΙΜΙΑ ΔΩΡΑ" ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ...


Τα Τίμια Δώρα που προσέφεραν οι Μάγοι στον νεογέννητο Χριστό θα βρίσκονται στα Χανιά από το πρωί της Τρίτης 23 έως και το πρωί του Σαββάτου 27 τρέχοντος μηνός...σε μια περίοδο που έχει κλονιστεί το θρησκευτικό αίσθημα και έχει υποστεί δοκιμασία ο Θεοφόρος σεβασμός των ανθρώπων προς το Aγιο Όρος ένεκα της γνωστής υπόθεσης των ανταλλαγών ακινήτων του δημοσίου με περιουσία της Ι.Μ. Βατοπεδίου αποκτά για τούτο ιδιαίτερη αξία.

Μητροπολίτης:

Φέτος τα Χριστούγεννα, στην Ιερά Μητρόπολή μας, θα έχουμε την ευλογία και τη χαρά να προσκυνήσουμε τα δώρα εκείνα των Μάγων τα οποία προσέφεραν στον νεογέννητο Χριστό, πριν δύο χιλιάδες χρόνια περίπου. Γι' αυτό τον λόγο λοιπόν παρακαλώ και καλώ όλους να προσέλθουμε, να προσκυνήσουμε και να λάβουμε την ευλογία τους. Πέρα από κάθε τι το οποίο υπάρχει στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, πέρα από το κάθε τι ανησυχητικό το οποίο υπάρχει, πέρα από οποιαδήποτε ιδεολογία που μπορεί να υπάρξει στον κόσμο.

Εμείς ως ορθόδοξοι Χριστιανοί ακολουθούμε μία παράδοση και αυτή την παράδοση προσπαθούμε να τη βιώσουμε και να ετοιμάσουμε τον εαυτό μας ώστε να προσκυνήσουμε τον Χριστό, όπως πραγματικά οι Μάγοι, με καθαρά καρδία προσκύνησαν τον Χριστό. Με αυτή την ευχή εύχομαι και εγώ προσωπικά σε όλο το πλήρωμα της Μητροπόλεως μας να προσκυνήσει τα δώρα των Μάγων που προσφέρθηκαν στον Χριστό: Με καθαρά καρδία και ιδιαιτέρως με μυστηριακή ζωή....

Νομαρχιακή αρχή:

Αισθανόμαστε εξαιρετική τιμή που μετά από προσπάθειες του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας έγινε επιτέλους κατορθωτό να έρθουν από το Άγιο Όρος στην περιοχή μας στα όμορφα Χανιά μας, τα τίμια δώρα του Θεανθρώπου. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός και καλούμε όλους τους Χανιώτες και όλες τις Χανιώτισσες να έρθουν να προσκυνήσουν τα τίμια δώρα. Ως Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση είμεθα υπερήφανοι γι' αυτή την εξέλιξη και είμεθα βοηθοί και αρωγοί στην προσπάθεια...

Δημοτική αρχή:

Παριστάμαστε εδώ προκειμένου να προσφέρουμε και εμείς ως Δήμος στις εκδηλώσεις γι' αυτό το μεγάλο γεγονός. Από μεριάς μας ζητούμε στον κόσμο να προσκυνήσει τα τίμια δώρα και ευχόμαστε σε όλους χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα...

Παρόλη την προσπάθεια, να το αποτέλεσμα:



Όπως καθαρά βλέπετε, ούτε σπρωξίματα ούτε κοσμοσυρροή χιλιάδων ατόμων για "προσκύνημα", σε αντίθεση με δόξες αλλοτινών εποχών που ο γνωστός Εφραίμ περιέφερε τα δικά του "δώρα" και κατέφταναν με λεωφορεία από παντού οι γριές, να στηθούν σε πολύωρες ουρές μήκους πολλών δεκάδων μέτρων...

Τώρα η προσέλευση περιορίστηκε σε "οικογενειακό κύκλο", κυρίως παπάδες και κάποιες εκατοντάδες πιστοί ΜΟΝΟ συνολικά. Ότι μπούρδες κι αν γράψουν αύριο τα τοπικά φύλλα, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Εμ, μετά το Βατοπαίδι, φυλάγεται ο κόσμος...Και υποψιάζεται όλες τις ιερές business...

Προς απογοήτευση κι εμφανή εκνευρισμό κάποιων ρασοφόρων κι οργανωτών που περίμεναν μάταια πλάι στο παγκάρι να γεμίσει κι αυτή τη φορά. Αλλού πήγαν τα δώρα!

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

ΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ...

Τα παραδοσιακά Κρητικά κάλαντα των Χριστουγέννων:

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ: ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ...


Ταξίδι στην παράδοση, με έθιμα και συνήθειες από αρκετά μέρη της Ελλάδας για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, σε μια εορταστική εκδήλωση.
Με το Σ.Δ.Ε. Κισάμου Χανίων.


Μέρος 1ο:
Μέρος 2ο:
Μέρος 3ο:

Μετά την επιτυχημένη εκδήλωση ακολούθησε κέρασμα με παραδοσιακά εδέσματα των ημερών που ετοίμασαν οι ίδιες οι μαθήτριες του σχολείου, κι ένα αυθόρμητο party που θα θέλατε να συμετέχετε...

Επιλεγμένες σκηνές θα βρείτε αν ενδιαφέρεστε στο:

http://www.youtube.com/watch?v=c4QaWvoc_5Y

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

ΖΥΜΩΤΟ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙΚΟ...


Τέτοιες μέρες για εφτά δεκαετίες τώρα, η μάνα μου ζυμώνει και ψήνει στο σπίτι πάντα, το χριστόψωμο ή σταυρόψωμο ή όπως αλλιώς ξέρετε αυτό που φαίνεται εδώ:

Είναι κρίμα που η τεχνολογία μέχρι σήμερα δεν έχει βρει τρόπο να συλλαμβάνει και ν' αποθανατίζει και την μυρωδιά, όπως γίνεται με τον ήχο και την εικόνα πολλές δεκαετίες τώρα...

Οι γείτονες όμως καταλαβαίνουν ακριβώς πότε τελειώνει το ψήσιμο...

Αν τα καταφέρνετε στο ζύμωμα και θέλετε να το φτιάξετε, θα χρειαστείτε:

  • 1 κύπελο γάλα
  • 4 αυγά
  • λίγο βούτυρο
  • 4 κιλά αλεύρι
  • μπόλικο σισάμι
  • κόλιαντρο
  • καρύδια για διακόσμηση
  • λίγη μαγιά από τον φούρνο

Ξεκινήστε αναμειγνύοντας τη μαγιά με χλιαρό νερό και λίγο αλεύρι, αφήστε το μισή ώρα πριν προσθέσετε τα υπόλοιπα υλικά και τα ζυμώσετε καλά. Αφήστε το να φουσκώσει όπως τα ψωμιά.

Ψήστε το σε ήδη ζεστό φούρνο για μια ώρα, ή όσο να καλοψηστεί όπως το θέλετε...

Η παραπάνω ποσότητα υλικών επαρκεί για 6 τέτοια σταυρόψωμα, ένα δεν είναι ποτέ αρκετό!!!


ΥΠΕΡΒΑΣΗ...


Για να γίνει ένα καινούριο κόμμα και να έχει προοπτικές να παραμείνει, πρέπει να το έχει ανάγκη η κοινωνία. Να καλύψει ένα πραγματικό κενό. Που μπορεί και να μην υπάρχει, αφού οι πολιτικοί χώροι καλύπτονται από τα υπάρχοντα κόμματα.

Ίσως είναι πια ώριμος καιρός να γίνει μια υπέρβαση στην πολιτική, όπως προτείνουν όσοι βλέπουν μακρύτερα, όπως πχ οι επιχειρηματίες που την περασμένη βδομάδα πήραν θέση μέσω του προέδρου του ΣΕΒ.

Θεωρούν ότι κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα που, πέρα από τις διαφορές τους υπηρετούν το ίδιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα, την αστική δημοκρατία με την ελευθερία του επιχειρείν, δεν μπορεί από μόνο του να λύσει τους γόρδιους δεσμούς της ελληνικής πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας, που κάθε ένα από τα δύο έχει δημιουργήσει κατά την άσκηση της αυτοδύναμης εξουσίας τους.
Και αποβλέπουν στην προοπτική ενός μεγάλου συνασπισμού των κομμάτων εξουσίας.

Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν εφικτό αν υπήρχε στον τόπο μας πνεύμα συνεργασίας και παράδοση στο συνεταιρίζεσθαι, ιδίως στην πολιτική. Αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει.

Οπότε το τέλμα θα διαιωνίζεται και οι "τολμηρές μεταρρυθμίσεις" θα ξεφουσκώνουν, όσο οι κυβερνήσεις, αν και αυτοδύναμες, κρέμονται πότε από την άστατη κλωστή ενός δυσαρεστημένου βουλευτή, πότε στην ανοχή των κομματικών εργατοπατέρων τους και πότε από την ανοχή και τις μεταπτώσεις στα συμφέροντα των "εθνικών νταβατζήδων"...

Οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις λοιπόν, αυτές που στοχεύουν σε διακυβέρνηση του τόπου κι όχι σε περιστασιακές δημαγωγικές διαμαρτυρίες για χαβαλέ, θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά κι ίσως να πάρουν το ρίσκο μιας υπέρβασης και συνεργασίας, που θ' ανοίξει άλλους δρόμους πέρα από τα σημερινά αδιέξοδα...

Μα για να γίνει αυτό πρέπει πρωτίστως να βρεθεί ο ηγέτης, που θα εμπνεύσει και θα τραβήξει εμπρός τον λαό, γιατί οι σημερινοί όλων των κομματικών αποχρώσεων είτε λόγω απειρίας ή χαρακτήρα αποδεικνύονται κατώτεροι των καταστάσεων που καλούνται να διαχειριστούν, πόσο μάλλον ν' αναλάβουν πρωτοβουλία για νέες, είτε βολεύονται να δημαγωγούν άκοπα αρνούμενοι συνεργασίες που θ' απαιτήσουν ευθύνη και συνέπεια...

Για αυτό η υπέρβαση πρέπει να ξεκινήσει εξοστρακίζοντας πρώτα αυτούς...

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΠΑΤΟ...


Η αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού με την μορφή της απάθειας, του "ωχαδερφισμού", της ανευθυνότητας, της λεηλασίας, και της ανασφάλειας προχωρούσε εδώ και πολλά χρόνια και τώρα η κοινωνία έρχεται αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα που όλοι οι γνωστικοί βλέπουμε:

Την καταστροφή των νεανικών ονείρων και προσδοκιών στο κατώφλι της ζωής, για μια θέση στην πρωτιά των καλών βαθμών και της επαγγελματικής αποκατάστασης. Τη γελοιοποίηση εννοιών όπως η τιμιότητα, το ήθος, η αλληλεγγύη, που παραχωρούν τη θέση τους στο ατομικό συμφέρον, την υποκρισία, τον εφησυχασμό, την κοινωνική προβολή.

Την διάσπαση της οικογενειακής ηρεμίας και συνοχής με την εισβολή ενός τηλεοπτικού φαντασιακού καθημερινής βίας, πασαρέλας και λαμπερών φωτισμών. Την αποδόμηση του δίπολου μαθητή - δασκάλου και την αποστροφή της πραγματικής παιδείας, του γούστου και του πολιτισμού.

Την αδυναμία της κριτικής σκέψης, της αμφιβολίας, της διαφορετικότητας, να αντιπαραθέσουν μια άλλη στάση ζωής απέναντι στην εμμονή της ομοιομορφίας του κομφορμισμού και της άλογης κατανάλωσης.

Την ανελέητη επέμβαση στο περιβάλλον με την καταστροφή φυσικών πόρων, τη μετάλλαξη ειδών, και τη μετατροπή της μόλυνσης σε ανταλλάξιμο προϊόν. Την τσιμεντοποίηση κάθε ελευθέρου χώρου και το στοίβασμα των ανθρωπίνων ελπίδων στα στενάχωρα όρια της πολυκατοικίας. Την επιδερμικότητα των ανθρωπίνων σχέσεων χωρίς ευαισθησίες, σεβασμό, και με όλο λιγότερη κατανόηση και επικοινωνία.

Παντελής έλλειψη αξιοπρέπειας και πολιτικής ευθύνης αυτών που διαχειρίζονται τη δημόσια περιούσια να παρουσιάζονται ως κήρυκες ηθικής και στυλοβάτες αξιών άλλα και αφασία των πολιτών που τους ανέχονται και τους στηρίζουν χωρίς να τους παίρνουν με τις λεμονόκουπες....

Την λεηλασία και το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας από ορισμένους αντιπροσώπους του έθνους μετά κολλητών και κουμπάρων. Κάποιοι υστερόβουλοι βουλευτές τρέχουν να καπαρώσουν θέσεις στο δημόσιο για τα "δικά τους παιδιά" ξεγελώντας τα για λίγο με προγράμματα stage, και ευέλικτη εργασία...

Οι τράπεζες με αρωγό την επίσημη πολιτεία, στηρίζουν προκλητικά τους αποτυχόντες πλούσιους μετόχους τους, πολτοποιώντας όσους δεν μπορούν να πληρώσουν μια δόση, των ελκυστικών δανείων που χωρίς κανένα έλεγχο πλασάρουν στον κόσμο. Τα δομημένα ομόλογα και οι προσευχές των μονάχων του Βατοπεδίου για αβγάτισμα των επουρανίων επενδυτικών επιλογών τους, προκαλούν οργή σε θεούς και διαόλους.

Την τρομοκρατία της ανεργίας και την ασέβεια προς το δικαίωμα της εργασίας. Την ανασφάλεια του ανασφάλιστου μόχθου. Το φόβο επιβράδυνσης της οικονομίας, και επιτάχυνσης του ποσοστού των πολιτών που θα βρεθούν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Τις εξευτελιστικές τιμές που πωλούνται τα αγροτικά προϊόντα σπρώχνοντας στην εξαθλίωση γεωργούς και ύπαιθρο.

Την εμφάνιση της αποπολιτικοποίησης, αφού τα περισσότερα κόμματα εξουσίας μηρυκάζουν το ίδιο πρόγραμμα. Τον φόβο του κράτους κηδεμόνα, και της καταστολής που αυτό εφαρμόζει. Ένας κρατικός μηχανισμός που τις περισσότερες φορές βρίσκεται απέναντι, και όχι δίπλα στον πολίτη. Την καλλιέργεια του Life style, της ελαφρότητας από τη μια και της συνωμοσιολογιας από την άλλη, των ιδιοκτησίας "διαπλεκόμενων" συμφερόντων ΜΜΕ.

Τα διαπλεγμένα των "νταβατζήδων" - εθνικών εργολάβων που κάνουν δουλειές με το Δημόσιο, κουκουλωμένοι με κρυφούς λογαριασμούς και πέπλα ανοχής. Τη δικαιοσύνη, που δεν ακουμπάει τους πολιτικούς και τους προστατευόμενους τους αν πιαστούν παρανομούντες.

Η κοινωνία δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί και να αναπαράγεται στη βάση των παραπάνω...

Τι είδους ανθρώπινα όντα δημιουργεί αυτό το σύστημα;

Ποια ιδεολογία και ποιες αξίες δίνουν σήμερα νόημα στη ζωή;

Τι μορφή κοινωνίας οραματίζετε ο καθείς μας για το μέλλον και πόσο είναι σε θέση να τολμήσει να την υλοποιήσει;

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

ΑΛΙΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Αν γεννηθείς χωρίς λεφτά, δεν σε σώζει ούτε ο διάολος ο ίδιος...

Τελικά δεν γίνεται ζωή χωρίς αυτά, είτε πρόκειται για νέους, είτε για μεγαλύτερους...

Ο έρωτας είναι απλώς ένα αλατοπίπερο στη ζωή, απλώς νοστιμίζει το κυρίως γεύμα που περιλαμβάνει πολλά περισσότερα...


Απολαύστε την σε πλήρη οθόνη:

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑ...


Οι πολίτες νιώθουν ζωτική την ανάγκη να βιώσουν τη συμμετοχή στη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Βαρέθηκαν να αποφασίζουν γι αυτούς πάντα οι βολεμένοι, οι "εθνικοί νταβατζήδες" ή τα τσιράκια τους...

Βαρέθηκαν να τους βλέπουν να κάνουν τις ιδιοτελείς ή τις εντελώς λάθος κινήσεις τους και αυτοί να πληρώνουν πάντα τον λογαριασμό.
Η υπομονή των πολιτών εξαντλήθηκε.

Δεν μπορούν να περιμένουν κάθε τέσσερα χρόνια για να τιμωρήσουν τους ψεύτες με την ψήφο τους.Οι πολίτες σήμερα απαιτούν από τους πολιτικούς ΔΟΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ.

Αλλαγές όμως που θα αφορούν και τους ίδιους, το ίδιο το πολιτικό σύστημα, για να επανακτήσει ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας εκ νέου τη χαμένη εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών.

Αποφάσεις ρηξικέλευθες που θα έβαζαν πλαφόν στη χρονική διάρκεια της βουλευτικού αξιώματος, του υπουργικού ή και του ίδιου του πρωθυπουργού, με ορίζοντα πχ τα οκτώ χρόνια, θα λειτουργούσαν θετικά στην καλυτέρευση της εικόνας των πολιτικών, αλλά κυρίως, θα προσέφεραν την πνοή της συνεχούς ανανέωσης και θα διέλυαν τα σύννεφα της ολιγαρχίας των ισόβιων και των κληρονομικών δικαιωμάτι βουλευτών.

Αποφάσεις καινοτόμες που θα απέκλειαν πχ τους βουλευτές να ασκούν κυβερνητικό έργο ως Υπουργοί ή Υφυπουργοί, ή αποφάσεις που θα έδιναν μεγαλύτερη ανεξαρτησία στη δικαιοσύνη, όπως για παράδειγμα να εκλέγουν μόνοι οι δικαστές την ηγεσία τους, θα έκαναν ένα σημαντικό βήμα στον διαχωρισμό των εξουσιών που πηγάζουν από το σύνταγμα.

Αλλά κυρίως η προσφυγή στη διενέργεια περισσοτέρων δημοψηφισμάτων για σημαντικά θέματα που αφορούν την ελληνική κοινωνία, θα αποκαταστούσε την αίσθηση της χαμένης εξουσίας από τον ίδιο τον λαό και θα συνέβαλε σημαντικά στην ομαλοποίηση της πολιτικής ζωής. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ελληνικός λαός απάντησε τελευταία φορά με ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ στις 8 Δεκεμβρίου του 1974. Πριν από τριάντα τέσσερα ολόκληρα χρόνια!

Προτάσεις για να γίνει η Ελληνική Δημοκρατία περισσότερο άμεση και οι πολίτες να ΜΕΤΕΧΟΥΝ της εξουσίας, υπάρχουν πολλές. Αυτό που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση.

Μια βούληση που αν δεν υπάρξει από τους πολιτικούς, θα επιβληθεί όπως φαίνεται και από πρόσφατα γεγονότα, από τους ίδιους τους πολίτες!

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

ΛΑΘΡΑΙΑ...


Ένας πονηρός τύπος με μηχανή μεγάλου κυβισμού πάει να περάσει τα Μεξικανικά σύνορα προς ΗΠΑ, με δύο σάκους να ισορροπούν στους ώμους του. Τον σταματάνε οι φύλακες στα σύνορα...

- Τι έχεις στους σάκους;

- Αμμο!

Ο φρουρός τον κατεβάζει από τη μηχανή, ψάχνει τους σάκους που τους βρίσκει πράγματι να είναι γεμάτοι με άμμο από την έρημο του Μεξικού. Ο τύπος τα μαζεύει, ανεβαίνει στη μηχανή και φεύγει.

Μετά από δύο εβδομάδες ξανά τα ίδια. Ξαναπερνά τα σύνορα και σε 3 μέρες επιστρέφει πίσω με του σάκους πάλι στους ώμους του...

- Τι έχεις εκεί;

- Αμμο!

- Κατέβα να σε ψάξουμε...

Τα ίδια ... τίποτα άλλο παρά άμμος κι αυτή τη φορά στα σακιά και ο τύπος ανέβηκε στη μηχανή και έφυγε...

Κάθε δύο εβδομάδες, επί έξι μήνες περνούσε τα σύνορα κι επέστρεφε με σάκους άμμου.

Οι έρευνες συνεχίστηκαν . Τελικά ο τύπος δε ξαναφάνηκε για πολύ καιρό. Ωστόσο, τον συνάντησε κάποτε ένας από τους φύλακες στο κέντρο της κοντινής πόλης που καθώς ήταν πια γνωστός, μιλούσανε και μια στιγμή του λέει:

- Φίλε, μας είχες τρελάνει. Ξέρουμε οτι κάτι κουβαλούσες λαθραία πάνω - κάτω, κάθε φορά που περνούσες. Δε θα πω τίποτα σε κανέναν ...μα τι λαθραία περνούσες από τα σύνορα; γιατί άμμος δεν στέκει, υπάρχει παντού...

Κι ο τύπος απαντά:

- Μοτοσικλέτες! Αν πρόσεχες καλύτερα, κάθε φορά περνούσα τα σύνορα με μια παλιά μηχανή και γύριζα με μια καινούρια που μου είχανε παραγγείλει...

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΑ;


Οι νέοι των 13- 20 ετών σήμερα αντιμετωπίζουν προβλήματα, όχι τόσο λόγω καταπίεσης μα λόγω της υπερβολικής ελευθερίας που απολαμβάνουν, από γονείς που θέλουν να τα ξεφορτωθούν, μπλεγμένοι και πελαγωμένοι στη δική τους καθημερινότητα.

Έτσι χάσανε το παιχνίδι την επαφή με τα ίδια τα παιδιά τους "μη ξέροντας τι να τους παίξουν" μεταφορικά, σ΄αυτά τα τελικώς απογοητευμένα παιδιά, που εκτονώνονται με τον καταναλωτισμό από τη μια και τις ψευτοεπαναστάσεις από την άλλη (για να τα προσέξουν), με δοθείσες αφορμές...



Αντίθετα με το καλό αυτό τραγούδι του Σαββόπουλου, τα παιδιά δεν τα ξέρουν όλα. Οι μεγαλύτεροι, οι γονείς τους κυρίως κι έπειτα οι δασκάλοι κλπ, πρέπει ν' αναλάβουν τις ευθύνες τους προς τη νέα γενιά και να συνειδητοποιήσουν επιτέλουν τον ρόλο τους...

ΓΑΜΟΥ ΟΔΗΓΟΣ...

Γυναίκα ψάχνει ο καθαείς
αυτή που θα του πρέπει
μα είναι ο άντρας μπουνταλάς
και το κακό δεν βλέπει...

Για αυτό ας έχει υπόψιν του τις παρακάτω έμμετρες συμβουλές λαϊκής σοφίας και πολύχρονο καταστάλαγμα πείρας παθόντων, έτσι για να ξέρει:

Πάρε γυναίκα άσχημη
να σε περιγελούνε
πάρε γυναίκα όμορφη
να σου την κυνηγούνε...

******************
Πάρε γυναίκα πλούσια
αν θέλεις να σε δέρνει
πάρε γυναίκα πάμφτωχη
αν θέλεις να σε γδέρνει...

*******************
Πάρε εγγράμματη πολύ
να μη σε λογαριάζει
πάρε καμμιά αγράμματη
να μη σε κάνει χάζι...

******************
Πάρε γλωσσού, ράτσα γερή
στην γλώσσα της να μπλέξεις
πάρε καμμιά φιλάσθενη
με τσι γιατρούς να μπλέξεις...

*****************
Πάρε γυναίκα νευρική
να σε αναταράσει,
πάρε υπομονετική
μια ώρα να σε σκάσει...

*****************
Πάρε καμμιά χωριάτισσα
να χάσεις το μυαλό σου,
πάρε πρωτευουσάνισσα
να βρεις τον διάολο σου...

********************
Γυναίκας εγωϊστριας
μην έχεις εμπιστοσύνη
γιατί και τη αγάπη τση
ψεύτικη σου τη δίνει...

*******************
Πάρε καμμιά ιδιότροπη
που να μη σε χωνεύει
και κάθε ώρα και στιγμή
καυγάδες να γυρεύει...

*******************
Πάρε παχιά για να σου λενε
μ' οδοστρωτήρα μοιάζει,
αδύνατη να περπατεί
να βηχοτρεμουλιάζει...

*******************
Πάρε καμμιά μετοχαρού
με κασασμένα πόδια
να μη γνωρίζει τίποτε
μόνο να βόσκει βόδια...

******************
Πάρε καμμιά βουκόλισσα
δοντού και χοντροκώλα
κι ενώ δεν ξέρει τίποτα
να τα γνωρίζει όλα...

*******************
Πάρε μια πετεινόμυαλη
απέραντο στοιχείο
να περιμένει να της 'ρθεί
μια μέρα το λαχείο...

***********************
Και το δίδαγμα:


Όταν γνωρίσεις κοπελιά
τηνε περνάς για αγία,
χάνεις το φως και δεν θωρείς
πως κάνεις τη βλακεία!

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ...


Οι ψηφιακές πλατφόρμες επικοινωνίας (Internet, web TV, blogging, online video's, μηχανές αναζήτησης, social networks, ακόμη και διαδραστικά παιχνίδια με πολλούς παίκτες) που παρουσιάζουν αλματώδη ανάπτυξη, διακρίνονται ακόμη από ωριμότητα και υψηλή δημιουργικότητα, γεγονός που τις καθιστά σημαντικές για τη δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης με τους καταναλωτές...

Ψηφιακούς καταναλωτές, που σε μια εποχή που το μέσον δεν είναι πάντοτε το μήνυμα, αυτοί παύουν να είναι παθητικοί. Αντιθέτως αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους, έχουν φωνή που την εκφράζουν ελεύθερα με κάθε τρόπο, μέσα από πλήθος διαθέσιμων "καναλιών".

Είναι εκπαιδευμένοι, επικοινωνιακοί και κυρίως δεν αποδέχονται να τους βλέπουν και να τους αντιμετωπίζουν σαν άβουλους καταναλωτές υπηρεσιών και προϊόντων.
Από την άλλη πλευρά τα ψηφιακά κανάλια επικοινωνίας, του παρέχουν μια σειρά χρηστικών, προσωποποιημένων υπηρεσιών, που του δίνουν την ευκαιρία και την δυνατότητα να εμπλακεί περισσότερο, με δική του όμως την ευθύνη της επιλογής.

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί:
  • Ξεπέρασαν το 1 δισ οι συνδέσεις σε παρόχους Internet σ' όλο τον κόσμο...
    Περισσότεροι από 250 εκατομμύρια χρήστες βρίσκονται σήμερα σε social networks...
  • Κάθε μια μέρα ανεβαίνουν στο YouTube τόσα video's όλων των ειδών και θεμάτων, που για να τα δει όλα κάποιος θα χρειαστεί έναν ολόκληρο χρόνο...
  • 500 εκατομμύρια video's από αυτά, αναπαράγονται καθημερινά στο YouTube από χρήστες που τ' αναζητούν...
  • Στατιστικά, κάθε 1 δευτερόλεπτο δημιουργείται κάπου στον κόσμο ένα καινούριο blog...

Είναι εμφανείς οι δυνατότητες και οι απαιτήσεις που αναδύονται από τα νέα ψηφιακά αυτά κανάλια, στο καθένα ξεχωριστά ή σε ένα δημιουργικό συνδυασμό μεταξύ των, στο τομέα της επικοινωνίας επιχειρήσεων - ψηφιακών καταναλωτών...

Για αυτό είναι ιδιαίτερα θετικές οι προβλέψεις σχετικά με την αύξηση της διαφημιστικής δαπάνης στο διαδίκτυο, αλλά και της μελλοντικής παραιτέρω ανάπτυξης των ίδιων των διαδραστικών μέσων.

Μια επιχείρηση δεν μπορεί να περιμένει σημαντικά οφέλη σε βάθος χρόνου, χωρίς να έχει επενδύσει αρκετά και στην ταυτόχρονη ψηφιακή online παρουσία της...Ένας ουσιώδης λόγος είναι πχ πως το ενδιαφέρον ενός συνειδητού καταναλωτή για τα προϊόντα μιας εταιρίας, μπορεί να προσδιοριστεί από τις διαδικτυακές του αναζητήσεις...

Η υπάρχουσα οικονομική κρίση όχι μόνο δεν πρόκειται να επηρεάσει αρνητικά τα ψηφιακά κανάλια επικοινωνίας που λειτουργούν με αρχή την μείωση του κόστους, μα τώρα είναι η αποφασιστική στιγμή για ανοδικές τάσεις για την εξέλιξη και την διάδοση τους.

Ωστόσω η πλήρης αξιοποίηση τους απαιτεί μεγαλύτερη εξοικείωση όλων των παραγόντων της αγοράς (χρήστες, διαφημιστές, διαφημιζόμενοι) μ' αυτά, πράγμα που γίνεται με ταχείς ρυθμούς...

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

ΤΑΡΑΧΕΣ ΤΩΝ ΚΟΠΕΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ...


Ο παπα- Σήφης μένει σε ένα μικρό ορεινό χωριό, μα έχει γνώμη για τα τεκταινόμενα στην κοινωνία και με αφορμή τις ταραχές των τελευταίων ημερών την εκφράζει ελεύθερα μέσα από το blog μου, που αν και δεν ξέρει τι ακριβώς είναι ένας τέτοιος χώρος, γνωρίζει καλά πως διαβάζεται από πολλούς και φτάνει παντού στον κόσμο εύκολα και γρήγορα κι αυτός εδώ απόλυτα αντικειμενικά.

Τα παρακάτω είναι όλα δικά του αυτούσια:

"Γράψε τα εσύ όπως ακριβώς στα λέω, γιατί κατέχω πως άμα τα πω σε κανένα δημοσιογράφο θα τα γράψει όπως του πει το αφεντικό του κι όχι όπως πραγματικά είναι...

Είναι λυπηρό να χαθεί ένα σκολιαρόπαιδο σε μια στιγμή κακή και να βρεθεί μπλεγμένος ένας άνθρωπος του νόμου την ώρα που έκανε τη δουλειά ντου.
Μα για τούτονα φταίνε οι γονέοι των κοπελιών που τα αφήνουνε αμολυτά στο δρόμο να κάνουνε και να πηγαίνουνε όπου θέλουνε κι εκείνοι κυνηγούνε ολημερίς τον παρά ξεχωρισμένοι, για νάχουνε άλλος να μεθά και να χαρτοπαίζει κι άλλη για να σουσουδίζει στα κομμωτήρια και να γαμιέται με τον πρώτο άδουλο τεμπελχανά που τσι κάνει τον αγαπητικό...

Κοπέλι που δεν έχει ξεσκολίσει και δεν έχει γυρίσει από στρατιώτης σώο κι αβλαβή, δεν πρέπει να ξεμακραίνει από το σπίτι χωρίς να δούνει λόγο στσι γονέους του. Μα εδά οι ίδιοι απομακρυθήκανε από τα κοπέλια και θένε να τα ξεφορτωθούνε από νωρίς για να δουλεύουνε όξω κι οι δυό, να μπορούνε να πλερώνουνε άχρηστα φροντιστήρια, παιχνίδια κι εξελιξίδια...

Ετσά εδιαλύσανε τσι οικογένειες και αφήκανε τα κοπέλια τωνε ανεξέλεγκτα, να μη τωνε μάθουνε να σέβουνται τίποτα στη κοινωνία, να μην ακούνε τσι μεγάλους μα να νεμπουκίζουνε και να πετροβολούνε τσ' αθρώπους του νόμου και να περιγελούνε τσ' αθρώπους του θεού και να μη ζητούνε την ευλογία και τη χάρη του...

Εβρήκανε αφορμή για να μη κάνουνε μάθημα στα σκολειά και τ' άλλα κοπέλια και βγήκανε εις τσι δρόμους να χοροπηδούνε μέρες εδά, που τέτοια διαμαρτυρία θάχε νόημα νάναι βουβή, με γνήσια θλίψη και συγκίνηση σα σε κηδεία.
Τ' απανωβάνουνε και οι δασκάλοι τωνε, που βρήκανε ευκαιρία να μη διδάσκουνε για καμπόσες μέρες και ταχιά φτάνουνε τα Χριστούγεννα να κάθουνται κι άλλο. Και οι υπόλοιποι που παριστάνουνε τσι αρχηγούς σε υπαλλήλους κι εργάτες βάνουνε τη χέρα τωνε σα θέλουνε ταραχές να βαστούνε τσι θέσεις τωνε.

Από κοντά προβάλλανε και οι περιθωριακοί άχρηστοι τσι κοινωνίας 20ρηδες μέχρις κι 60ρηδες ανεπρόκοποι που σα δεν κάνανε οι ίδιοι κοπέλια και οικογένειες μούδε πετύχανε πουθενά αλλού στη ζωή τωνε σαν ανίκανοι, βαλθήκανε να καταστρέψουνε γη τσι υπηρεσίες του κράτους και τσι τράπεζες που δε τσι λογαριάζουνε, γη τα μαγαζιά και τα αμάξια των νοικοκυραίων και να κλέφτουνε ότι βρούνε, να τα κάνουνε πιοτά και χασίσια να διασκεδάζουνε τη βαρεμάρα τωνε στο ανεύθυνο αραλίκι που μάθανε.

Κάνουνε τάχατες πως πολεμούνε τσι αστυνόμους, μα σα δούνε δύσκολα ούλοι εκειδά προστρέχουνε, σαν και προχθές που ο ανεψιός μου πούχει μαγαζί και έμεινε τη νύχτα αργά να το μαζώξει, θωρεί μια στιγμή να του μαγαρίζουνε τον τοίχο δυό μαλλιάδες αλήτες που γράφανε με μπογιά "κάτω οι μπάτσοι" μα σαν επρόβαλλε και τσι κυνήγησε και έθεσε νιούς ένα παλαμίδι στα μούτρα, είναι κι αναντρανιστός και σα δεν τάγβανε πέρα εγύρευε ο ψευτοαναρχικός το κινητό ντου να του κάνει μήνυση κι έκανε πως έπαιρνε στο τμήμα στην ασφάλεια, που λέει πως δε θέλει να υπάρχουνε...

Εβάλανε τα κοπέλια μπροστά που δεν τα πειράζει η αστυνομία σαν ανήλικα να κλειούνε τσι δρόμους, να καίνε και να σπούνε ότι βρούνε μπροστά τωνε όπως τα καθοδηγούνε κι ακλουθούνε αυτοί μουρωμένοι με κουκούλες και κασκόλια να μαζώνουνε τα πράγματα των αθρώπων. Τσι είδανε και οι αναμαζωξιάρηδες αλητο-αλλοδαποί και αρχινήξανε να κάνουνε τα ίδια να αρπούνε ρούχα και τηλέφωνα και πιοτά να κορέσουνε τη λίμα τωνε τζάμπα. Και να μη τσι βαστά τίποτα μετά αφού θωρούνε τσι δικούς μας, να κάνουνε τα ίδια όποτε τωνε καπνίσει και να μην τιμωρείται κανείς.

Το κράτος δε κάθεται και τα ξανοίγει από μακριά, γιατί ο Καραμαλής τούτοσες είναι λίγος και δεν τα βγάνει πέρα μούτε με τα κοπέλια εδά μούτε με τσι μπακάληδες και τσι βεζινάδες οπροχθές, μόνο κάνει ότι θέλει ο καθένας, ο γέρο - Καραμαλής έπαιζε τον γρόθο στο τράπεζι και στεκότανε σούζα ούλοι γύρω, εκάτεχε να τα νεμαζώξει τα πράματα. Ο πρώτος στην Ελλάδα πρέπει νάχει πυγμή, μιας κι ο Έλληνας δεν παίρνει από λόγια...

Των αλλονών αρχηγών δεν τωνε πέφτει λόγος ας σκούζουνε όσο τσι παίρνει, αυτός βαστά την εξουσία κι ότι πει γίνεται. Ούτε στσι συλλόγους και τσι γονέους που παραμελήσανε τα ίδια ντωνε τα κοπέλια και τα βάνουνε μετά με το νόμο και τσι μπάτσους, άμα βουτήξουνε κανένα τσογλάνι να παρανομεί.

Αυτοί φταίνε, όσοι κυβερνήσανε τον τόπο που εβάλανε πολλούς βρώμους στην αστυνομία με εύκολο διορισμό για ρουσφέτι και εντέλει καβαλικέψανε τσι έντιμους που θέλανε να υπηρετήσουνε το νόμο και τσι αθρώπους και βγήκανε σατράπηδες και δυνάστες με τα μπιστόλια και τα πολυβόλα να παρανομούνε και οι ίδιοι με τσι δικούς τωνε και δε λογαριαζουνε πράμα παρά κυνηγούνε και πιάνουνε μόνο τσι αδύναμους ν' αντισταθούνε.

Φτιάξανε φρουρούς και ΕΙΔΑΣΙΔΕ και αγροφυλάκους ξεχωριστά, να βάλει καθένας τσι δικούς του και μετά συνορίζουνται αναμεταξύ τωνε ποιός θα κάνει περισσότερα να δικαιολογεί την θέση ντου και τη χρησιμότητα ντου. Τως εδώκανε αέρα κι εξουσία και εδά δεν τσι κάνουνε καλά ορισμένες φορές όντε πρέπει να τσι διατάξουνε να βάλουνε τάξη.

Μπορούσε ο υπουργός τωνε να κάνει το σωστό από την αρχή, πριν να ξετροχιάσει η κατάσταση:

Θα συλλάμβανε τα κοπέλια και τσι μεγάλους και θα καλούσε τον πατέρα του καθενούς κοπελιού να πλερώσει τσι ζημιές πούκανε και να το πάρει υπ' ευθύνη του στο σπίτι, οι δε μεγάλοι θα νε πλερώνανε τα καμώματα τωνε κι ας κάνουνε ζάφτι στσι φυλακές με τ' άλλα ρεμάλια και τσι ισοβίτες, να δούνε πόσα απίδια βάνει ο ντορβάς...
Μαζωχτήκανε πολλοί μέσα ετσά που εγκληματούνε εύκολα εδά και θέτουνε στο πάτωμα αφού δεν τσι βάνουνε τα κρεββάτια, να τσι στριμώξουνε ούλους μαζί να δούνε πως η κόλαση δεν είναι αλάργο ούτε να περιμένουνε να ποθάνουνε να πάνε. Να κατένε πως δεν μπορούνε να καταστρέφουνε χωρίς να πλερώνουνε τσι ζημιές που κάνουνε ο καθείς ξεχωριστά κι όχι το κράτος, ούλοι μας...

Σαν δεν θέλουνε γράμματα και σκολειά ορισμένα κοπέλια, να τα βάνουνε να μαζώνουνε ελιές το χειμώνα, να σπέρνουνε φυτά καρποφόρα και να θερίζουνε και να τρυγούνε το καλοκαίρι, να μάθουνε τσι δουλειές τσι Γης πριν τως τσι πάρουνε οι αραπάδες, μα δε βγαίνει ψωμί μόνο με τα γράμματα και τα χαρτιά.
Στα σκολειά να πιένουνε μόνο όσα θέλουνε αβίαστα με τη θέληση ντως, να ξετελέψουνε αύραγα επιστημόνοι γη μηχανικοί να προσφέρουνε κατιτί στην κοινωνία χωρίς να τα εμποδίζουνε οι άλλοι αχαίρευτοι που θα καταλήξουνε να κάνουνε εργάτες.

Εμείς επαδά στα ορεινά χωριουδάκια, μούδε παράδες αποκτήσαμε πολλούς, μούδε ταξιδέψαμε να κατέμε παραόξω, μα δεν αφήκαμε τα κοπέλια μας να γενούνε αλήτες και βανδάλοι, να κρεμάσουνε σκουλαρίκια τα σερνικά και να γενούνε πουτάνες από τα 15 στα καφενεία τα θηλυκά, δεν εδιαλύσαμε τσι οικογένειες μας για τα λούσα και τα γινάτια, μούδε βάλαμε τσι ξένους βρωμιάρηδες στα σπίτια μας να τρώνε το ψωμί μας, μοναχοί παλεύουμε όπως μπορούμε...Δεν αφήκαμε τόσα χρόνια τη ζωή μας να πάει στράφι μούδε ζηλεύουμε και καταστρέφομε το βιος των αλλονών.

Κατέμε πως πάντα στη ζωή ο καπάτσος προκόβει και κονομά και ο μαλάκας αγωνίζεται για ιδεολογίες κι αρχηγούς στον καφά ντου. Μα δεν πέρνει ποτές πράμα, γιατί τονε θένε να τσι υπηρετεί φτωχός και πεινασμένος.

Όποιος ξεστρατίζει από το δρόμο του νόμου και του θεού έτσα λαλεί. Κι εσύ του λόγου σου φαίνεσαι αντίχριστος μιας και δε σε θωρώ ποτέ στην εκκλησία, μα συ μπάρε μου δεν έχεις μούδε θεούς μούδε και διαόλους και δε σε παρασέρνει κανείς. Δεν ακούς κανένα και δεν έχεις αφεντικά.

Για αυτό μιας και μούχες δοσμένη τη κάρτα σου κάποτες, ήρθα και σε περίμενα κάμποση ώρα να γυρίσεις να σε δω να σου τα πω να τα γράψεις ατόφια και ντρέτα. Τα λέω εγώ σε σένα σήμερο, τα κουβεντιάζουμε και στο καφενείο ούλοι οι χωριανοί και συμφωνούμε, το ίδιο και στα γύρω χωριά κι αλλού μακρύτερα, μα δεν έχομε τρόπο να τα δείξομε αλλιώς, τα κανάλια νεμαζόνουνται επαέ μόνο σαν ακούσουνε μπαλωθιές και μόνο για όσο βαστούνε, εσύ είσαι ο δικός μας άθρωπος"...

Έτσι έκανα παπα- Σήφη, όπως είδες όταν σε πήρα δίπλα μου στο γραφείο. Αφού δεν βρέθηκε ποτέ αφεντικό να θέλει να φορτωθεί τη ζωή μου, δεν οφείλω τίποτα σε κανένα τους, όσο για θεούς και διαόλους δεν ένιωσα ούτε είδα την παρουσία τους ή την εύνοια τους ακόμη.

Τώρα που θα πατήσω κείνο το κουμπί, θα δημοσιευτούνε όπως ακριβώς τα έλεγες κι έβλεπες πως τάγραφα ντελόγω.

Δεν κάνω τον κόπο να διορθώσω τίποτα, οι αναγνώστες μου (από 53 χώρες τώρα πια μ' επιλέγουν και με παρακολουθούν τακτικά), θάχουνε μια αυθεντική ιστορία και μια σταράτη γνώμη άντρα αληθινού, μυαλωμένου και μεγάλου στα χρόνια, όπως δεν τους έχουνε συνηθίσει οι υστερικώς κραυγάζοντες υπηρέτες πλούσιων αφεντικών στα media με "διαπλεκόμενα" συμφέροντα, όπως καλά έχεις καταλάβει κι εσύ στο ορεινό χωριό σου...

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

ΜΗΝ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΜΕ...


Δεν υπάρχει οικονομική κρίση!

Έτσι διακήρυξε γενικός διευθυντής εταιρίας σε συνάντηση με στελέχη πωλήσεων.

Το θέμα είναι πως ακόμα στη χώρα μας δεν υπάρχει οικονομική κρίση αλλά φόβος για την επερχόμενη οικονομική κρίση. Ένας φόβος που κάνει τους ανθρώπους διστακτικούς, αμυντικούς και περισσότερο αναβλητικούς όσον αφορά τις αγορές τους.

Αυτός ο φόβος μεταφράζεται σε μειωμένη κινητικότητα μιας υπερχρεωμένης και αδικαιολόγητα ακριβής αγοράς. Άρα όλα τα στοιχεία που περιγράφουν μια κρίση!

Το θέμα είναι πως όταν είσαι "golden boy" που δεν έχεις εργαστεί ποτέ ως αυτεπάγγελτος επιχειρηματίας ή πωλητής στην ελεύθερη αγορά, αλλά λειτουργείς μέσα από την ασφάλεια του εγγυημένου (προς το παρόν) υψηλότατου μισθού σου, δεν θεωρείς ότι υπάρχει κρίση.

Αυτό βέβαια, είναι μια επικίνδυνη, εξωπραγματική και επιπόλαια θεώρηση των πραγμάτων. Ειδικά όταν απευθύνεται κάποιος σε στελέχη / επιχειρηματίες, που χωρίς κρατικές χορηγείες βιώνουν στο πετσί και την τσέπη τους τη σκληρή πραγματικότητα της αγοράς...

Αφού πληρώνεσαι που πληρώνεσαι, γιατί δεν προσπαθείς να κάνεις τη δουλειά σου καλύτερα κ. Γενικέ; Θα μπορούσες να προσεγγίσεις το θέμα διαφορετικά όπως:
"Επειδή υπάρχει κρίση, ας καθίσουμε και να επεξεργαστούμε με ποιους τρόπους, στρατηγικές και συντονισμό θα την αντιμετωπίσουμε και θα επιβιώσουμε νικηφόρα, η εταιρία μας και οι πελάτες μας"...

Απλά πράγματα στην ζωή, μα άγνωστα για σένα όπως φαίνεται, κ. "υψηλόβαθμο στέλεχος". Βασική ψυχολογία....

Άκου δεν υπάρχει κρίση! Και περιμένει ο ταλαίπωρος να γίνει πιστευτός, κατανοητός και να κερδίσει την εμπιστοσύνη, την υποστήριξη και το σεβασμό όλων όσων τον παρακολουθούν.

Αλλά είπαμε, η ασφάλεια της υψηλομισθίας σε σχέση με την άγνοια της πρακτικής καθημερινής πραγματικότητας κάνει τον άνθρωπο επικίνδυνο!

Για τον ίδιο του τον εαυτό, τους συνεργάτες του και το μέλλον της επιχείρησης ή του οργανισμού για τον οποίο εργάζεται.

ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ...


Αυτό δεν είναι ανέκδοτο μα αληθινό περιστατικό που συνέβη πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη μεταξύ μιας τράπεζας κι ενός πελάτη:

Κάποιος μανάβης στο κέντρο της πόλης, έλαβε μια μέρα, ταχυδρομικά μια πιστωτική κάρτα χωρίς να τη έχει ζητήσει ποτέ, από την τράπεζα που είχε λογαριασμό. Από πεποίθηση εναντίον των πιστωτικών καρτών, τηλεφωνεί εκνευρισμένος στον διευθυντή του καταστήματος της τράπεζας στη Θεσσαλονίκη:

- Αφού εγώ δεν ζήτησα κάρτα, γιατί μου τη στείλατε χωρίς να με ρωτήσετε; παραπονιέται...

- Εντάξει κύριε, δεν είναι υποχρεωτικό να την κρατήσετε. Αν δεν τη θέλετε, ελάτε να την ακυρώσουμε, αλλιώς θα σας χρεώνεται ετήσια συνδρομή, ήταν η απάντηση του διευθυντή.

Πράγματι, την άλλη μέρα πηγαίνει στην τράπεζα για να ακυρώσει την πιστωτική κάρτα. Αλλά όχι μόνος. Είχε μαζί του και ένα μεγάλο τσουβάλι πατάτες! Πάνω από 20 κιλά! Μπαίνει μέσα, ακυρώνει την κάρτα και κατόπιν πηγαίνει στον διευθυντή.
Του αφήνει τις πατάτες, πάνω στο γραφείο και του λέει:

- Δεν είναι υποχρεωτικό να τις κρατήσετε. Αν δεν τις θέλετε φέρτε τις πίσω στο μανάβικο, αλλιώς θα πρέπει να τις πληρώσετε!

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

ΙΔΑΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ...


Είναι η "ιδανική γυναίκα με" την τέλεια εμφάνιση (για όσους προτιμούν ασιάτισσες προς το παρόν, αργότερα σίγουρα κι άλλες ethnic εκδόσεις) και έτοιμη να εκπληρώσει κάθε επιθυμία...

Πλένει, καθαρίζει, σφουγγαρίζει, μαγειρεύει, συγυρίζει και τα λοιπά του σπιτιού χωρίς να παραπονιέται.

Πρόκειται για ένα ρομπότ που αντιδρά στην επαφή και την κίνηση και το οποίο δημιούργησε ένας 33χρονος άνδρας από το Οντάριο του Καναδά, καθώς ο φόρτος εργασίας που είχε δεν του επέτρεπε και τις πολλές κοινωνικές επαφές.

Το όνομά της είναι "Aiko" και η εμφάνισή της θυμίζει μία 20χρονη κοπέλα.

Το ταλέντο της εκτός από το να υπακούει στις εντολές του δημιουργού της, εστιάζεται και στα λογιστικά καθώς μπορεί να κάνει σε δευτερόλεπτο οποιαδήποτε μαθηματική πράξη.

Επίσης μιλάει εκτός από γιαπωνέζικα και αγγλικά.

Ξέρει να αναγνωρίζει ακόμη και πρόσωπα και να διαβάζει.

Η ίδια σε μια αυτοπαρουσίαση στο παρακάτω video:



Το κόστος κατασκευής της Aiko έφτασε τις 14.000 λίρες. Που πλήρωσε μια φορά όμως.

Για φανταστείτε να πάρει ένας μπουνταλάς άντρας μιας κάποιας ηλικίας γυναίκα μεταχειρισμένη από άλλον, φτωχή, αμόρφωτη, γλωσσοκοπάνα, μπεκρού, καπνίστρια, ατίθαση και να την βλέπει να γερνά με τα χρόνια κοστίζοντας του πολύ περισσότερα εφ όρου ζωής, με ελάχιστο ή μηδαμηνό αντάλλαγμα συντροφικότητας...

Έτσι είναι σήμερα οι περισσότεροι αδιέξοδοι γάμοι...

Καλύτερα το ρομπότ εν τέλει;

ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ...


Αυτός είναι ο περίφημος κατάλογος των αμαρτημάτων, που δεν σε στέλνουν στον παράδεισο όπως λένε φανατικοί θεούσοι...

156 περιπτώσεις που η Εκκλησία (;) θεωρεί αμαρτήματα (;), υπάρχουν ανάμεσα τους και μερικά τα οποία αν μη τι άλλο, προκαλούν γέλια...

Δεν γνωρίζω αν ο κατάλογος αυτός τελεί υπό την συναίνεση της επίσημης Εκκλησίας κι ότι δεν αποτελεί απλώς ένα πόνημα κάποιων «Ταλιμπάν» της ορθοδοξίας, με τέτοιες ακραίες και σκοταδιστικές απόψεις.

Έχετε την ευκαιρία να κάνετε το τέστ του καλού χριστιανού αν έχετε περιπέσει σε:

Απιστία
Αθεΐα
Ολιγοπιστία
Πνευματική αδιαφορία
Πνευματική αμέλεια
Πνευματική άγνοια
Αίρεση
Αποδοχή αίρεσης
Σχίσμα
Συμπροσευχή με αιρετικούς
Οικουμενισμός
Μασωνία
Ρόταρυ
Προκλητική ενδυμασία
Σατανισμός
Μαγεία
Αστρολογία
Συμμετοχή σε μαγεία
Συμμετοχή σε σατανισμό
Επίκληση δαιμόνων
Μέντιουμ
Βλασφημία νοερή
Βλασφημία εκούσια
Βλασφημία ακούσια
Θεωρία Δαρβίνου
Καφεμαντεία
Χαρτομαντεία
Χειρομαντεία
Χαρτοπαιξία
Ζάρια
Πορνεία
Πορνεία παρά φύση
Αρσενοκειτία
Ζωοφιλία
Μοιχεία
Μοιχεία παρά φύση
Αιμομειξία
Αιμομειξία παρά φύση
Ομοφυλόφιλη αιμομειξία
Βιασμός
Απόπειρα βιασμού
Φόνος εκούσιος
Φόνος ακούσιος
Παρότρυνση για φόνο
Αυτοκτονία
Απόπειρα αυτοκτονίας
Κτηνοβασία
Νεκροφιλία
Λεσβιακός έρωτας
Διαφθορά παρθένας
Συγκυλισμός
Παιδεραστία
Μη σαρκική εγκράτεια στις εορτές
Οφθαλμοπορνεία
Οφθαλμοπορνεία στην τηλεόραση
Ηδονισμός
Πολιτικός γάμος
Συμμετοχή σε πολιτικό γάμο
Αυνανισμός
Αισχροί λογισμοί
Αισχρές επιθυμίες
Κακή μουσική
Έξαλλη μουσική
Χειρονομίες κακές
Αστεία πονηρά
Αισχρολογία
Πονηροί λογισμοί
Σκανδάλισμα άλλων
Γυμνισμός
Άσεμνα ρούχα
Προκλητική στάση
Έκτρωση
Συμμετοχή σε έκτρωση
Παρότρυνση σε έκτρωση
Ευθανασία
Εμπόριο ναρκωτικών
Χρήση ναρκωτικών
Νοθεία τροφών
Ξυλοδαρμός
Ξυλοδαρμός γονέων
Υπαίτιος ατυχήματος
Ζωοκλοπή
Βασανισμός ζώων
Συμβουλές κακές
Μετάδοση ασθένειας
Κάπνισμα
Υπερηφάνεια
Εγωισμός
Ισχυρογνωμοσύνη
Ανυπακοή
Υποκρισία
Αλαζονεία
Επίδειξη
Επιπολαιότητα
Καινοδοξία
Πείσμα
Φιλοδοξία
Αργολογία
Μίσος
Φθόνος
Θυμός
Οργή
Ζήλεια
Περιφρόνηση
Ειρωνεία
Εκδίκηση
Ψευδοπροφήτης
Χαιρεκακία
Κακία
Αχαριστία
Εμπάθεια
Γογγισμός
Περιέργεια
Υπουλότητα
Καχυποψία
Δικαιολογίες ψευδείς
Κρυφάκουσμα
Ανυπομονησία
Κατάχρηση καλοσύνης
Ψέμματα
Συκοφαντία
Προδοσία
Ψευδορκία
Κατάκριση
Ιεροκατάκριση
Καταλαλία
Κουτσομπολιό
Κολακεία
Προσωπολατρεία
Φυλαργυρία
Ασπλαχνία
Κερδοσκοπία
Τοκογλυφία
Πλαστογραφία
Εκμετάλλευση
Δωροδοκία
Απληστία
Εξαγορά συνείδησης
Σιμμωνία
Αρχαιοκαπηλεία
Κλεπταποδοχή
Απάτη
Εμπρησμός
Κομματικός φανατισμός
Εγκατάλειψη γονέων
Διάλυση οικογενείας
Διάλυση οικογενειών
Καταστροφή ξένης περιουσίας
Ασέβεια
Άπιστος ανάδοχος
Αποχή εκκλησιασμού
Αποχή εξομολόγησης
Φτύσιμο μετά την Θεία Κοινωνία
Θεία Κοινωνία χωρίς εξομολόγηση
Λαθροφαγία
Ειδωλολατρεία

Τώρα αν κάποιος γνωστικός άνθρωπος αναρωτηθεί, αν είναι δυνατόν κανείς να τηρήσει όλον αυτόν τον κατάλογο για να μείνει ευσεβής και αναμάρτητος, η απάντηση είναι, ότι φυσικά και είναι δυνατόν ...

Αρκεί να γίνει άγαλμα, ή φυτό!

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ ΕΝ ΩΡΑ ΤΑΡΑΧΩΝ...


Την ώρα που το τσούρμο των κουκουλοφόρων κι εδώ, με την προστασία των "κοινωνικών φορέων" έσπαζε κι έκαιγε υπό τα βλέματα απαθών μπάτσων, ο πονηρός κωλόγερος παιδεραστής ξαναχτύπησε πάλι.

Το σιχαμένο νέπιασμα με το σκούρο πράσινο παλιό HYUNDAY με πινακίδα ΧΝΖ 3721, βρήκε ευκαιρία την ώρα των απογευματινών ταραχών και "διαμαρτυριών", να ικανοποιήσει το αρρωστημένο του πάθος άλλη μια φορά, βέβαιος πως ειδικά τότε κανείς δεν θ' ασχοληθεί μαζί του.

Αυτή τη φορά πλεύρισε τα μικρά γυφτάκια που τους χειμερινούς μήνες καθαρίζουν τζάμια στα φανάρια σε κεντρικό σταυροδρόμι. Τέτοια ώρα δεν υπήρχανε σχολεία ανοιχτά να στηθεί απέξω να την παίζει και να την δείχνει στα μικρά παιδιά, μα τα φτωχογυφτάκια ήταν στην συνηθισμένη τους θέση προσπαθώντας να κερδίσουν μερικά ψιλά.

Ένα ξανθό κοριτσάκι όμορφο και 2 - 3 μαυριδερά αγοράκια, όλα μικρότερα των 11 χρονών. Δεν τον ένοιαζε ποιό απ' όλα θα πάρει για λίγο στο αμάξι να πάνε παρακάτω στο δημοτικό parking, το ίδιο του έκανε του παιδεραστή (που μπορεί να έχει κι αντίστοιχης ηλικίας εγγόνια μιας και δεν είναι περιθωριακός μα κάνει τον σεβαστό παππού άλλες ώρες), μόνο κώλο νάχε το θύμα και του ήταν αρκετό.

Η μικρή όμορφη και ξεπονηρεμένη (με θεωρεί φίλο της από παλιά όταν μέναμε για μερικούς μήνες πλάι - πλάι και μου μιλά ελεύθερα όταν έχει ευκαιρία), δεν πήγε μαζί του μιας και δεν εγκαταλείπει εύκολα τη θέση της, ξέρει πως κερδίζει περισσότερα πλένοντας τζάμια και χαμογελώντας στους οδηγούς, μα τα κακομούτσουνα αγοράκια που σπάνια παίρνουν ισόποσα φιλοδωρήματα με αυτήν, δεν αρνούνται σε τέτοιες αρπαχτές.

Κάποιο από αυτά του στάθηκε πρόθυμα του γέρου, με αντάλλαγμα δεν ξέρω τί...

Γεγονός είναι πως ικανοποιήθηκε για λίγο ο σιχαμένος παιδεραστής και πήγε μετά στο κοντινό καφενείο να πιεί και ίσως να μιλήσει για την "ερωτική περιπέτεια" κατ' αυτόν, με άλλους θαμώνες της ηλικίας του, ίσως μετά σχολιάσουν και την ατολμία του πρωθυπουργού να καταστείλλει τις αδικαιολόγητες ταραχές αντί να κάνει εκκλήσεις και υποχωρήσεις, για να καταλήξουν πως "έχει αφήσει λάσκα τα λουριά" και πως χρειάζεται ένας επιλοχίας να βάλει τάξη...

Την γλίτωσε άλλη μια φορά, αφού κανείς δεν βρέθηκε να τον μισερώσει εκεί επιτόπου στο φανάρι, τι να τους νοιάζει τους υπόλοιπους νοικοκυραίους για τα γυφτάκια, εδώ δε νοιάζει τους γονείς τους που ζητιανεύουν αλλού, πάλι εκεί στο ίδιο σημείο θάναι όλο τον χειμώνα, ξέρει που θα τα βρεί όταν του σηκωθεί πάλι...

ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ...


Η δυσπραγία την οποία αντιμετωπίζουν όλο και περισσότεροι πολίτες διεθνώς στην καθημερινότητά τους το τελευταίο χρονικό διάστημα, φαίνεται ότι έχει αλλάξει ακόμη και τις τηλεοπτικές τους συνήθειες...

Πλέον οι τηλεθεατές, αρχίζουν να μισούν τους πρωταγωνιστές που διάγουν μια ζωή μέσα στη χλιδή και τα πλούτη. Τηλεοπτικούς ήρωες που κάποτε αγαπήθηκαν και ταυτίστηκαν με μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας...

Οι παραγωγοί και οι σεναριογράφοι των αμερικανικών τηλεοπτικών στούντιο προσανατολίζονται στο να αλλάξουν τη φιλοσοφία στα σενάρια των σίριαλ και να τα προσαρμόσουν στην ζοφερή πραγματικότητα, δηλαδή στην κρίση που έχει πλήξει τα νοικοκυριά όλου του κόσμου...

Έτσι, από την επόμενη σεζόν η εργατι­κή τάξη θα έχει την τιμητική της στην αμερικανική τηλεόραση "κλέβοντας" τη δό­ξα από την αστική. Εν μέσω δύσκολων και­ρών στόχος είναι οι τηλεθεατές να βρί­σκουν χαρακτήρες με τους οποίους να μπορούν να ταυτίζονται και όχι να παρα­κολουθούν στη μικρή οθόνη τις περιπέ­τειες πλουσίων, με τους οποίους ουδεμία σχέση είχαν ή θα έχουν ποτέ...

Σύμφωνα με δημοσίευμα Αθηναϊκής εφημερίδας, οι σειρές που απεικονί­ζουν ανθρώπους με μυθικά πλούτη είναι ένα βήμα πριν από την έξοδο. Οι σεναριογράφοι πι­στεύουν πως οι εποχές είναι κατάλληλες για να επανέλθουν ξανά στην τηλεόραση κωμικές σειρές με ήρωες άτομα της ερ­γατικής και μεσοαστικής τάξης, όπως το παλιό και καλό "Παντρεμένοι με παι­διά" και "Ροζάν".

Ο Πολ Κέιγκαν, στέλεχος της ΡΚ, εται­ρείας έρευνας των ΜΜΕ, υποστηρίζει ότι οι τηλεθεατές που συντονίζονται σε α­στυνομικά δράματα, όπως το "C.S.I.: Στον τόπο του εγκλήματος", θα αυξηθούν δραματικά γιατί σε περίοδο προβλημάτων ο κόσμος θέλει να βλέπει να λύνονται έστω και στη μικρή τους οθόνη, σαν ένεση ανακούφισης...

Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο, είναι οι εξαιρετικά χαμηλές θεάσεις που πραγματοποιούν στους πίνακες τηλεθέασης τα διάφορα reality show. Ο ερευνητής των media Πολ Κέιγκαν αναφέρει ότι η τηλεθέαση αυτών των προγραμμάτων έχει πέσει κατακόρυ­φα και σύντομα θα είναι είδος προς εξα­φάνιση από την τηλεόραση.

Μία άλλη παράμετρος είναι ότι οι σει­ρές όπως το "Νοικοκυρές σε απόγνωση" στην οποία οι ηρωίδες ζουν σε ακριβές συνοικίες, οδηγούν ακριβά αμάξια και ντύνονται με επώνυμα ρούχα, κοστίζουν πολύ στα στούντιο και δεν φέρνουν την επιδιωκόμενη θέαση. Ενισχύεται η ά­ποψη που θέλει να αντικαθιστούνται με παραγωγές φθηνότερες και πιο αληθο­φανείς.

Η "Acanthus Productions" έχει κάτι να προτείνει σε κάθε ενδιαφερόμενο καναλάρχη ή παραγωγό, μιας και πάντα ήταν μέσα στα θέματα της αληθινής ζωής, με τις αυτοτελείς "ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΚΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ".

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

ΕΠΟΧΗΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ...


Προβληματισμός και ανησυχία επικρατούν καθώς ήδη έχουν αρχίσει να διαφαίνονται οι επιπτώσεις της παγκόσμιας κρίσης στην καθημερινότητα του πολίτη...

Η κυβέρνηση, χωρίς αντανακλαστικά για να διαχειριστεί τα σοβαρά και μεγάλα εξωτερικά θέματα που απασχολούν τη χώρα, μέχρι αυτά τα οποία απασχολούν τους πολίτες, από την οικονομική κρίση μέχρι την ακρίβεια, την ανεργία, τη διάλυση προνοιακών δομών και του ΕΣΥ, παραμένει αμήχανη, αδρανής, παγωμένη, ανίκανη.
Κάποιοι άλλοι όμως κινούνται δραστήρια...

Δεν έχουν τέλος οι κλοπές και οι διαρρήξεις στην πόλη και στην ύπαιθρο. αποτέλεσμα που έφερε η ανεξέλεγκτη εισροή από το Κινεζοαλβανοαφροασιατικό συνονθύλευμα (λαθρο)μεταναστών στη χώρα μας, ειδικά τώρα που η ανεργία αυξάνεται...

Τα κλεφτρόνια αλωνίζουν κυριολεκτικά. Χτυπούν σπίτια, μαγαζιά, ξενοδοχεία το καλοκαίρι. Έχουν πλέον αποθρασυνθεί, αφού σε πολλές περιπτώσεις μπαίνουν σε σπίτια την ώρα που οι ιδιοκτήτες τους είναι μέσα, ακόμη και την ημέρα!

Παράλληλα ορισμένες νεαρές τριτοκοσμικές κυρίες με μωρά συνήθως στην αγκαλιά, ζητιανεύουν στο κέντρο από γραφείο σε γραφείο και από κατάστημα σε κατάστημα. Στόχος: Ό,τι αρπάξουν...

Είτε λόγω ευαισθησίας, είτε λόγω αφέλειας. Ιδιαίτερη προτίμηση έχουν στα πορτοφόλια. Στο ρευστό δηλαδή. Και είναι απ' ό,τι φαίνεται εξαιρετικές στην δουλειά τους, αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων οι παθόντες αντιλαμβάνονται ότι έχασαν το πορτοφόλι τους μόνο όταν το αναζητήσουν.

Ενόψει Χριστουγέννων αναμένεται να αυξηθεί η εισαγόμενη τέτοιες μέρες επαιτεία δήθεν αναξιοπαθούντων απόβλητων, για το μερίδιο τους στον παρά των πολιτών, που σε έρευνα που διεξήγαγε και φέτος όπως κάθε χρόνο το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ), δήλωσαν ότι θα ξοδέψουν όλο τον 13ο μισθό (όσοι είναι τυχεροί μισθωτοί και τον παίρνουν), για να αποπληρώσουν παραπαιδεία, φάρμακα, λογαριασμούς ΔΕΗ, νερό, τηλέφωνο (ιδίως κινητό), τράπεζες.

Αμφίβολο όμως είναι αν και αυτός μπορέσει να καλύψει τελικά τις αυξημένες ανάγκες των νοικοκυριών, καθώς τα χρέη συνεχώς αυξάνουν προς τις τράπεζες, ενώ και η ακρίβεια δεν αφήνει σημαντικά περιθώρια για αγορές δώρων ή περιττών λούσων.
Υπήρξαν και αρκετοί ηλικιωμένοι κυρίως που δήλωσαν ότι θα δώσουν όλο το δώρο στις οικογένειες των παιδιών τους, που αντιμετωπίζουν αυξημένα οικονομικά προβλήματα.

Και η κατάσταση θα επιδεινώνεται με το πέρασμα του χρόνου, για πολύ καιρό ακόμη ενώ κάποιοι επιτήδειοι θα ρίχνουν λάδι στη φωτιά για να επωφεληθούν από την κρίση.

Οι οικονομικές συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων και των ανέργων έχουν επιδεινωθεί δραματικά και οι "παροχές" κοινωνικής ελεημοσύνης αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των απαιτήσεων των αναγκών...

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

ΤΟΝ ΕΦΡΑΙΜ ΕΡΩΤΗΞΑ...

Τον Εφραίμ ερώτηξα
σε ίντα θεό πιστεύει
και μου 'πε πως κι ο διάολος
άμα τον δεί μισεύει...


Γιατί διαθέτει κάτι από το ελληνικό δαιμόνιο, αυτό το "καταφερτζίδικο", που όλοι θα θέλαμε ότι δουλειά κι αν κάνουμε...

Να πετυχαίνουμε τις επιδιώξεις μας...Διαχρονικά και διακομματικά...

ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ...


Αχρείοι τύποι που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, και που σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσαν να εργαστούν πουθενά πάνω από μια εβδομάδα λόγω ανικανότητας, έχουν προσληφθεί με μέσον στην ΕΛΑΣ έχοντας φιλήσει κατουρημένες ποδιές σε συγκεκριμένα πολιτικά γραφεία οι γέροι τους.

Στην διάθεση τους έχουν μια υποτιθέμενη εξουσία που απορρέει από την στολή που φορούν και από την ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνουν από την εκάστοτε πολιτική εξουσία. Εν ολίγοις, αυτοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν ορκιστεί να μας προστατεύουν, πέρα από κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, οι πλειοψηφία τους ανταποκρίνεται στα παραπάνω ότι κι αν λένε οι συνδικαλιστάδες τους που πλακώνονται στις μπουνιές μεταξύ τους με κάθε ευκαιρία ...

Η εδραιωμένη αντίληψη του πολύ κόσμου, δυστυχώς για άλλη μια φορά δικαιώνεται από τις δολοφονικές πράξεις των ίδιων των αστυνομικών, κι επιβεβαιώνει το γνωστότατο σύνθημα που ακούγεται στις πορείες και τις διαδηλώσεις...

Άνθρωποι οι περισσότεροι των οποίων δεν μπορούν να μοιράσουν σε δυο γαϊδάρους άχυρα κρατούν όπλο, και το χρησιμοποιούν σε πολίτες...

Πότε θα καταλάβουν ότι υπάρχει μια κοινωνία η οποία βοά για την αστυνομική βία, μια κοινωνία που αρνείται να αποδεχτεί τους στολισμένους "ρίγκο" που αδυνατούν να συλλάβουν έναν εμπρηστή το καλοκαίρι, που απαξιούν να σεβαστούν τον οποιοδήποτε πολίτη καθημερινά, που δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι η αστυνομία είναι για να εξυπηρετεί την ευνομούμενη πολιτεία και να προσέχει, να σέβεται και να βοηθά τους πολίτες...

Δεν είναι δυνατόν αυτοί που πρέπει να διαφυλάσσουν την τάξη να πυροβολούν ανεξέλεγκτα στο ψαχνό, και μετά ν' "αδυνατούν" να επιβάλλουν την τάξη στο μπουλούκι των γνωστών - αγνώστων που για άλλη μια φορά λεηλάτησαν άσχετα μέρη...
Θλίψη και οδύνη για αυτό το παλικαράκι που χάθηκε άδικα χθές, θυμός και οργή για τους εκπροσώπους της αστυνομικής μα και "αναρχικής" βίας...

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

8η ΔΕΚ. '66. ΝΑΥΑΓΙΟ ΠΛΟΙΟΥ "ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ"...


Μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες των μεταπολεμικών ετών που είδαν οι ελληνικές θάλασσες εκτυλίχτηκε στα ανοιχτά του Αιγαίου κοντά στη βραχονησίδα Φαλκονέρα, για να βυθίσει στην οδύνη τα Χανιά αλλά και όλη την Ελλάδα, που θρήνησαν το χαμό των εκατοντάδων ανθρώπων.

7 Δεκεμβρίου 1966, ώρα 7 μ.μ., λιμάνι Σούδας Χανίων.

[Το σκαρί που μετονομάστηκε σε ΗPAKΛEION γεννήθηκε Δεκέμβρη και πέθανε Δεκέμβρη. Μεταξύ του 1949 και του 1966 μεσολαβούν 17 χρόνια. Τόσα έζησε. Ναυπηγήθηκε στα σκωτικά ναυπηγεία Fairfield. Ονομάστηκε LEICESTERSHIRE. Ανήκε στην αγγλικών συμφερόντων Bibby Lines και αγοράστηκε από την Ατμοπλοΐα Αιγαίου Αδελφών Σ. Τυπάλδου το 1964, αρχές 1965.




Μέσα σε διάστημα ελάχιστων μηνών έγιναν οι απαραίτητες μετατροπές (γκαράζ, χώροι υποδοχής, πλαϊνές μπουκαπόρτες κ.ά.) και από φορτηγό/ποστάλι έγινε επιβατηγό/οχηματαγωγό.]

Το επιβατηγό/οχηματαγωγό πλοίο "Ηράκλειον" με προορισμό τον Πειραιά, είναι έτοιμο να αναχωρήσει κι ενώ οι καιρικές συνθήκες είναι πολύ άσχημες.

Αφού απέπλευσε και ενώ αυτό έπλεε στην θαλάσσια περιοχή της Φαλκονέρας στο Μυρτώο Πέλαγος (κοντά στην Μήλο), μέσα σε υψηλό κυματισμό το "Ηράκλειον" αρχίζει και κλυδωνίζεται επικίνδυνα. Ένα φορτηγό ψυγείο προσκρούει με δύναμη στα πλαϊνά του πλοίου, καθώς έχει τοποθετηθεί εγκάρσια στο γκαράζ και χωρίς να έχουν ληφθεί όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα για την ασφαλή πρόσδεσή του.

Από τον πλευρικό καταπέλτη που υποχώρησε, το φορτηγό ψυγείο έπεσε στη θάλασσα η οποία και κατέκλυσε στη συνέχεια όλο τον χώρο των οχημάτων. Μετά την έξοδο του φορτηγού ψυγείου στην θαλασσα, το πλοίο ήλθε πάλι στην θέση του και αιωρείτο στην επιφάνεια της θάλασσας, χωρίς μηχανές, με μόνο τις ηλεκτρογεννήτριες ασφαλείας σε ενεργεία για περίπου 15-20 λεπτά και κατόπιν λόγω της μεγάλης πλέον ελεύθερης επιφάνειας υδάτων που είχαν κατακλίσει το γκαράζ, το πλοίο άρχισε να παίρνει πολύ μεγάλες κλίσεις.

Στις 02.06 το πρωί της 8ης Δεκεμβρίου 1966, ημέρα Πέμπτη, ένα τραγικό σήμα SOS λήφθηκε από τις ραδιοτηλεγραφικές συχνότητες της Μεσογείου:

"SOS, από Ηράκλειον, στίγμα μας 36° 522 B., 24° 08 A., Βυθιζόμεθα".



Το πλοίο βυθίστηκε πρώτα με την πλώρη (κατά μαρτυρία ναυαγού), σε βάθος το οποίο υπολογίζεται στα 585 με 800 μέτρα. Από τους 73 ναυτικούς πλήρωμα του πλοίου και τους 191 επιβάτες σώθηκαν μόνο 46, (16 από το πλήρωμα και 30 επιβάτες), εκείνη την νύχτα σε 10 μόλις λεπτά χάθηκαν 217 ψυχές.

Ανάμεσα σ' αυτούς που χάθηκαν και η φοιτήτρια Αλκηστις Αγοραστάκη, που έσωσε πολλούς ναυαγούς, αλλά η ίδια τελικά πνίγηκε.

Πλοίαρχος του μοιραίου πλοίου ήταν ο Εμμανουήλ Βερνίκος, ο οποίος αν και ήταν ο πρώτος που έπεσε στην θάλασσα φέροντας σωσίβιο, όπως είπαν οι διασωθέντες, ποτέ δεν βρέθηκε ο ίδιος ή το πτώμα του.

Από τα θύματα, μόλις 25 σωροί περισυλλέχτηκαν για να κηδευτούν. Οι 47 διασωθέντες μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία του Πειραιά και της Αθήνας. Οι άλλοι χάθηκαν για πάντα ...

Η είδηση του ναυαγίου αμέσως έγινε γνωστή στα Χανιά, όπου κηρύσσεται 8ήμερο πένθος. Τα καταστήματα μένουν κλειστά, ενώ οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες. Σε ολόκληρη την Κρήτη και την Ελλάδα η συμμετοχή στο πένθος είναι πάνδημη.

Η 8η Δεκεμβρίου από τότε είναι μέρα πένθους για τα Χανιά. Το 1969 τέτοια μέρα πάλι, μια πολύνεκρη πτώση αεροπλάνου στην Κερατέα της Αττικής μ' επιβάτες από τα Χανιά, ήρθε να προστεθεί σαν τραγική σύμπτωση.

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

Η ΒΙΛΑ ΤΩΝ ΟΡΓΙΩΝ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Τι κάνει ο άνθρωπος για μια συνουσία...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

ΠΛΗΘΩΡΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ...

Σαν σε κοιτώ κουκλίτσα μου φάλαινα μου θυμίζεις
Ας ήξερα τόσα κιλά πως τα στριφογυρίζεις...


Κι όμως τα καταφέρνει να τα κουνάει με τον τρόπο της κι αυτή...

Στην πραγματικότητα δεν έχει τόση σημασία να φέρει κάποια παραπανίσια κιλά τρυφερής σάρκας, όσο να είναι ευγενική, πρόθυμη και υπάκουη, με ερωτική επιθυμία που τώρα συχνά εκλείπει από πολλές...

Αν την περνούν για "φάλαινα" όποτε βγαίνουμε, δεν θα μας λείψουνε ούτε οι ταβέρνες ούτε τα μπάρ και οι καφετέριες, ξέρουμε να περνάμε καλά αλλιώς, στον δικό μας χώρο.

Αχτύπητο τρίο θα κάναμε εγώ, αυτή κι ένα Stockwhip...

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ...


Αφιέρωμα με στιγμές από την δράση του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού.

ΕΞΑΡΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ...


Ανησυχητική έξαρση της βίας καθημερινά, με περιστατικά που αναστατώνουν και σοκάρουν την Κοινή Γνώμη. Που την κάνουν να φοβάται για το παρόν και ν' ανησυχεί για το μέλλον.

Τόση ωμή βία, γιατί; Τόση επιθυμία να βλάψεις το συνάνθρωπό σου, γιατί;
Τόση βουλιμία να κάνεις ό,τι ικανοποιεί κάποια (πρωτόγονα και απάνθρωπα) ένστικτά σου σε βάρος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας του άλλου, γιατί;

Και η Κοινή Γνώμη άραγε έχετε αναλογιστεί τι μερίδιο ευθύνης έχει για τα διάφορα καθημερινά κρούσματα βίας; Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν χαθεί στο καθημερινό διαρκές τρέξιμο για βιοπορισμό. Συνάμα όμως, πολλοί από εμάς, στον αγώνα για επαγγελματική ανέλιξη, κοινωνική καταξίωση και ικανοποίηση των ορμέμφυτών μας αντιμετωπίζουμε γεμάτοι εγωισμό, το γύρω μας περιβάλλον με σνομπισμό και αδιαφορία.

Πολλές φορές, επίσης, αποδίδοντας το κατάντημα των σημερινών κοινωνιών στους κρατούντες, αρνούμαστε να αναλάβουμε τις ατομικές μας ευθύνες ως μελών του κοινωνικού συνόλου και περιοριζόμαστε σε ένα στείρο και άγονο "ωχαδερφισμό", που εν γνώσει μας συντελεί στην παραίτησή μας, αφενός από κάθε αγώνα για βελτίωση της καθημερινής μας ζωής και αφετέρου, επιτρέπει στους κάθε λογής επιτήδειους να καρπώνονται τους κόπους μας ή να μας "βιάζουν" ποικιλοτρόπως με τη σιωπηρή ανοχή μας..

Όπως όλα δείχνουν σήμερα, είμαστε ένας κόσμος που επειδή αναζητεί στηρίγματα και δε βρίσκει στους κοινωνικοπολιτικούς και πνευματικούς ταγούς της εποχής μας, περιορίζεται άθελά του στην επιφανειακή καταδίκη κάθε θηριωδίας και όποιου καταπατά τις αρχές και τις αξίες μας, μολονότι εξαναγκαζόμαστε από τους διαρκώς μεταβαλλόμενους ρυθμούς της καθημερινότητας να είμαστε οι ίδιοι ξάγρυπνοι συνέχεια, στις επάλξεις για τον αγώνα υπέρ των δικαιωμάτων μας και του μέλλοντος του δικού μας και των παιδιών μας...

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ...


Πλημμύριζε ο τόπος με τα χαμηλά σπιτάκια και οι κάτοικοι έφευγαν να σωθούν από τη μανία της φύσης.

Ένας όμως έχοντας υπερβολική εμπιστοσύνη στον Δημιουργό, έλπιζε στην βοήθεια του σίγουρος πως δεν θα τον άφηνε να χαθεί, μα θα τον έσωζε με κάποιο τρόπο που μόνο εκείνος ήξερε...

Όταν τα νερά ήταν στο ύψος του πεζοδρομίου, πέρασε ένα σωστικό συνεργείο και του είπε να φύγει, εκείνος αρνήθηκε περιμένοντας την άνωθεν βοήθεια. Σε μερικές ακόμη ώρες κι ενώ τα νερά έφταναν στο ύψος του πρώτου ορόφου της κατοικίας του, πέρασε άλλο ένα σωστικό συνεργείο με μια βάρκα να τον πάρει μαζί. Πάλι αρνήθηκε εκείνος να φύγει από το σπίτι του που σκεπαζόταν από τα νερά, λέγοντας τους πως ο Δημιουργός τον αγαπούσε και δεν θα τον άφηνε να πνιγεί, με κάποιο υπερφυσικό τρόπο που θα έβρισκε για χάρη του...

Τα ίδια επανέλαβε και στο πλήρωμα του ελικοπτέρου που πέρασε αργά το απόγευμα, αρνούμενος να εγκαταλείψει την θέση του και τις ελπίδες του, όταν τα νερά έφταναν πια στα κεραμίδια, όπου είχε καταφύγει κι αυτός και κρατιόταν όπως μπορούσε...

Τελικά μέχρι να νυχτώσει πνίγηκε ο ευσεβής ανθρωπάκος από τα νερά που συνέχιζαν ν' ανεβαίνουν και ξεπέρασαν το ύψος του κτιρίου που βρισκόταν, χωρίς ο Δημιουργός που στήριζε τις ελπίδες για την σωτηρία του να κάνει τίποτα το ξεχωριστό να τον σώσει...

Παρουσιάζεται μπροστά στον Δημιουργό νεκρός πια για να κριθεί και φανερά εκνευρισμένος του λέει:

- Μ' εγκατέλειψες Κύριε και πνίγηκα αβοήθητος εκεί κάτω, ενώ περίμενα να κάνεις κάτι να με σώσεις, αφού ήμουν πιστός κι άφηνα την ζωή μου και τις ελπίδες μου στα χέρια σου...

Ο Δημιουργός ατάραχος τον κοιτάζει αφ' ψηλού και του απαντά:

- Πως μπορείς και λες κάτι τέτοιο τέκνο μου πως σ' εγκατέλειψα, 3 σωστικά συνεργεία έστειλα όσο ήσουν ζωντανός να σε σώσουν, μήπως δεν τ' αντιλήφτηκες;

Το μήνυμα αυτής της ιστορίας είναι πως οι ευκαιρίες έρχονται και περνούν, πρέπει να τις αρπάζει κανείς στην ώρα τους, γιατί δεν ξανάρχονται.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

ΠΕΔΙΟ ΒΟΛΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - NAMFI...


Το ΠΒΚ ιδρύθηκε στην περιοχή Ακρωτηρίου Χανίων Κρήτης το 1968 με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως εκπαιδευτικό Πεδίο Βολής για Συστήματα Αεράμυνας του NATO.

Οι μοναδικές του δυνατότητες, οι ευνοϊκές καιρικές συνθήκες που επικρατούν στο νησί της Κρήτης, τα αρχαιολογικά αξιοθέατα και οι φυσικές ομορφιές, αποτελούν κίνητρα για το συνεχιζόμενο ενδιαφέρον διαφόρων χωρών για τη χρησιμοποίησή του.

Σήμερα χρησιμοποιείται σε μόνιμη βάση από τέσσερις Χώρες (Βέλγιο, Γερμανία, Ελλάδα και Ολλανδία).

Το ΠΒΚ θεωρείται ένα από τα πλέον σημαντικά έργα του ΝΑΤΟ.

Ακολουθεί ένα μικρό video με εικόνες από βολές παλαιότερων και σύγχρονων βλημάτων, από τις εγκαταστάσεις του.

Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...


Κάποτε ήταν δυο ναύτες που τα έπιναν στο μπαρ ενός λιμανιού. Μετά από κάμποσα ποτά, ο ένας άρχισε να διηγείται μια ιστορία σχετικά με το τελευταίο του ταξίδι :

- Μετά από ένα ολόκληρο μήνα στη θάλασσα, ανακαλύψαμε ότι τα κατάρτια μας ήταν καταφαγωμένα από τερμίτες! Ήταν τελείως καταστραμμένα...

- Αυτό είναι τρομερό! εκφώνησε ο δεύτερος ναύτης.

- Έτσι νόμισα κι εγώ στην αρχή, αποκρίθηκε ο πρώτος, αλλά τελικά μας βγήκε σε καλό. Γιατί όπως τα κατεβάζαμε για να τα επιδιορθώσουμε, ξαφνικά μας χτύπησε ένα κύμα τόσο μεγάλο και δυνατό, που σίγουρα θα μας είχε αναποδογυρίσει αν τα ιστία μας ήταν στη θέση τους...

- Φανήκατε τυχεροί! απαντά ο άλλος ναύτης.

-Έτσι νόμισα στην αρχή. Επειδή όμως, είχαμε κατεβάσει τα κατάρτια μας, δεν μπορούσαμε να κυβερνήσουμε το πλοίο και ο δυνατός άνεμος μας έσπρωξε πάνω στα βράχια. Τα βράχια άνοιξαν μια μεγάλη τρύπα στο κύτος του σκάφους που ήταν αδύνατο να επιδιορθωθεί. Κι έτσι, έμεινε το πλοίο πάνω στα βράχια...

- Αυτό κι αν είναι ατυχία! αποκρίθηκε ο φίλος του.

- Το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ, μόλις είδα τη ζημιά. Πάντως, κατορθώσαμε να βγούμε στη στεριά ζωντανοί, όπου βρήκαμε καταφύγιο και τροφή. Αλλά εδώ είναι το μυστήριο. Ενώ ήμασταν ναυαγοί στο άγριο αυτό μέρος, ανακαλύψαμε ένα κρυμμένο θησαυρό!

Το μήνυμα αυτής της ιστορίας είναι πως τίποτα, μα τίποτα δεν είναι οριστικό στη ζωή αυτή.

Το τέλος ενός κεφαλαίου είναι η αρχή για κάποιο άλλο!

Επειδή μια συμφορά μας χτυπάει την πόρτα, αυτό δεν σημαίνει ότι η ταλαιπωρία μας θα διαιωνιστεί, ούτε ότι μέσα της δεν κρύβονται ευκαιρίες, ευλογίες και δώρα που ακόμα δεν έχουν γίνει εμφανή.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

ΓΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΝΟΙΑ...


Η θεωρία της γνώσης και της άγνοιας, όπως την άκουσα να εξηγείται απλά από "λαϊκό φιλόσοφο":

Πήρε το στυλό που του έδωσα και έφτιαξε μία έντονη κουκίδα στο χάρτινο τραπεζομάντηλο μπροστά του.

- Έστω ότι εδώ έχουμε έναν άνθρωπο ανόητο. Αμόρφωτο. Αδαή. Αγνοεί τα πάντα. Οι γνώσεις του δεν έχουν κύκλο. Είναι απλά μία αυτοτελής κουκίδα. Μικρή κι ασήμαντη...

Ξαναπήρε το στυλό και ζωγράφισε γύρω από την κουκίδα ένα μικρό κύκλο. Η κουκίδα έμενε στο επίκεντρο.

- Εδώ είναι ένας άλλος άνθρωπος. Ξέρει περισσότερα. Όχι πολλά όμως. Η γνώση του έχει ένα μικρό κύκλο. Φανταστείτε αυτόν τον κύκλο να έχει επίκεντρο την κουκίδα του προηγούμενου φίλου μας, αλλά να βρίσκεται λίγο πιο ψηλά. Ας πούμε σ' ένα επίπεδο με καλύτερη θέα. Καταλαμβάνει κάποιο χώρο, λοιπόν, ο κύκλος του. Ο ίδιος, ωστόσο, συνειδητοποιεί, από το σημείο όπου βρίσκεται, ότι η άγνοιά του μπορεί να είναι μεγαλύτερη της γνώσης. Γιατί είναι πιο ψηλά από τον παντελώς αδαή του παραδείγματος και βλέπει καλύτερα...

Με το στυλό συνέχισε να φτιάχνει ομόκεντρους κύκλους γύρω από την κουκίδα. Όλο και πιο μεγάλους.

- Κι αυτοί είναι άλλοι άνθρωποι. Με γνώσεις όλο και περισσότερες. Κύκλους μεγαλύτερους. Και έστω κάθε φορά κι ένα επίπεδο ψηλότερους. Όσο αυξάνονται και ανεβαίνουν οι κύκλοι τόσο οι κάτοχοι (καθώς στέκονται στο κέντρο τους) συνειδητοποιούν πόσος χώρος μένει ακόμη κενός έξω από το κυκλάκι τους. Πόσο χαώδης είναι η γνώση που αγνοούν...

Έδειξε με μία κίνηση το υπόλοιπο λευκό και άγραφο τραπεζομάντηλο, για να τονίσει τη σημασία του εγχειρήματος. Πήρε πάλι το στυλό, σχηματίζοντας αργά έναν τεράστιο, ομόκεντρο στους άλλους, κύκλο.

- Ας πάμε τώρα για παράδειγμα, στον εξυπνότερο και τον πιο μορφωμένο της υπόθεσης. Η περιφέρεια στον κύκλο των γνώσεών του είναι εντυπωσιακή. Και φυσικά το δικό του επίκεντρο είναι στην κορυφή. Είπαμε, όσο οι κύκλοι μεγαλώνουν το επίπεδο ανεβαίνει.

- ... Όμως, ετούτος ο πανεπιστήμονας, από τη μοναχική του κορυφή, έχει μία τρομακτική θέα του "ωκεανού" των γνώσεων που αγνοεί. Βλέπει, ίσως, καλύτερα απ'; τον καθένα τον χαώδη χώρο που δεν μπόρεσε και δεν θα μπορέσει ποτέ να καλύψει. Κι αυτό τον κάνει πιο συνεσταλμένο...

- ...Καιρός να γυρίσουμε τώρα στον αρχικό μας ήρωα. Τον παντελώς ανόητο και αμαθή. Ο δικός του "κύκλος" γνώσεων είναι ένα κενό σύνολο. Μία απλή κουκίδα βουλιαγμένη στο πιο χαμηλό επίπεδο. Με θέα κοντόφθαλμη. Δεν ξέρει τίποτα. Και πανευτυχής καθώς είναι στην άγνοιά του δικαιούται να ομιλεί για τα πάντα...

Τελειώνοντας μου γύρισε πίσω το στυλό. Μετά σήκωσε τελετουργικά το ποτήρι του. Γέλασε δυνατά και είπε:

- Στην υγειά της πόρνης της άγνοιας...

Με όσα ξέρω, μαθαίνω, βλέπω καθημερινά, αναρρωτιέμαι:

- ΜΠΑΣ ΚΙ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

Εσείς τι νομίζετε; Τα σχόλια στην διάθεση σας...