Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

SANTA AND THE THREE BEARS (ANIMATED MOVIE ΠΑΙΔΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ)...



After learning about Santa Claus, two willful bear cubs decide to postpone their hibernation so they can see the jolly gift-giver in person.

Eager to please the baby bears, a park ranger dresses as St. Nick and sets out to spread Christmas cheer. Set in Yellowstone National Park, pleasant animated movie.


SANTA CLAUS (MOVIE)...



While most commercial adaptations of the Santa Claus legend add a distinctive twist to the traditional story this film is unique in its depiction of a Santa who works from outer space, and who does battle with a demon sent to Earth by Lucifer to ruin Christmas...

STEAMBOAT BILL (SILENT MOVIE)...



The effete son of a cantankerous riverboat captain comes to join his father's crew. With Buster Keaton...

ΥΠΟΜΟΝΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΠΑΝΤΑ!


Μπορεί να λιγοστέψανε
εφέτος τα λεφτά μας
όμως τα "Χρόνια μας πολλά"
είναι από την καρδιά μας!

Το μέλι κι αν εξίνησε
και είναι αγγουρίδα
άσε τη νέα τη χρονιά
να φέξει μια Ελπίδα!

Υπομονή χρειάζεται
σε όλα τα συμβάντα
και τούτη η κατάσταση
δεν θα κρατήσει πάντα!

Το 2011 πού 'ρχεται
νάναι καλλιά του '10, με
δόξα, λεφτά, υγεία, χαρά,
ακόμη και γυναίκα!

Αύριο αρχίζει ένας Καινούριος Χρόνος, το 2011.

Με Υγεία, Αγάπη, Χαρά, Δημιουργικότητα, είθε το Νέο Έτος να εκπληρωθούν όλες οι Προσδοκίες μας!

Η νεα χρονιά να είναι η χρονιά μας, να νοιώσουμε ελεύθεροι, να νοιώσουμε ότι δεν έχουμε κάποιους που τους χρωστάμε!

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΑΛΑΝΤΑ...

Άγιος Βασίλης έφτασε, απ' την Καππαδοκία,
μα βρήκε χώρα μπάχαλο, φόρους και αδικία!
Αγιος Βασίλης έφτασε, μα έχει απηυδήσει,
τον κυνηγά η Τρόϊκα κι Εκείνον να τον γδύσει!
Ετρεξε στην Κυβέρνηση, άσυλο να ζητήσει,
να δείξει λίγη ανθρωπιά, τα δώρα να χαρίσει!
Μα του 'παν το Μνημόνιο, πως έκοψε τα δώρα
και παίρνουν το δισάκι του, για να σωθεί η χώρα!
Άφησαν μόνο την στολή, στον σκορποχέρη Αγιο,
για να 'χει λόγο, να σκορπά Ελπίδες και Κουράγιο!
Μπερδέψατε τους είπ' Αυτός, τα δισ. με το δισάκι...
Τα δισ. να τα γυρέψετε, από τον μιζαδορ-ΑΚΗ!!

ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ!

Το 1897 η 8χρονη Βιρτζίνια έστειλε ένα γράμμα στην εφημερίδα Sun της Ν. Υόρκης ζητώντας μια απάντηση στο ερώτημα που προβληματίζει ακόμα παιδιά αυτή της ηλικίας: ήθελε να μάθει αν υπάρχει Άγιος Βασίλης.

Ο εκδότης της εφημερίδας Francis P. Church, ανταποκρίθηκε στην επιστολή της μικρής δίνοντας την απάντησή του μέσα από το εισαγωγικό σημείωμα της εφημερίδας. Το σημείωμα αυτό έμελλε να σημαδέψει την ιστορία της εφημερίδας, αφού αναδημοσιευόταν από τότε και πέρα κάθε χρονιά μέχρι το 1949, οπότε σταμάτησε να εκδίδεται το έντυπο. Σήμερα, το ίδιο κείμενο θεωρείται μια από τις πιο ξεχωριστές αναφορές στον αγαπημένο άγιο των παιδιών.

Είμαι 8 χρόνων. Μερικοί από τους μικρούς μου φίλους λένε ότι δεν υπάρχει Αϊ-Βασίλης. Ο μπαμπάς μου λέει "Αν το βλέπεις στη Sun, είναι πραγματικό". Παρακαλώ, πείτε μου την αλήθεια, υπάρχει ο Άγιος Βασίλης; Virginia O'Hanlon

Βιρτζίνια, οι φίλοι σου κάνουν λάθος. Έχουν επηρεαστεί από τον σκεπτικισμό της εποχής μας. Δεν πιστεύουν παρά μόνο ό,τι βλέπουν. Νομίζουν ότι τίποτα δεν υπάρχει αν δεν μπορούν να το αντιληφθούν με το μικρό τους το μυαλό. Όλα τα μυαλά, Βιρτζίνια, ανεξάρτητα από το αν είναι μεγάλων ανθρώπων ή παιδιών, είναι μικρά. Σ΄ αυτό το τεράστιο σύμπαν ο άνθρωπος είναι ένα μικρούτσικο έντομο, ένα μυρμήγκι όσον αφορά την διάνοιά του, σε σχέση με την ικανότητά του να κατανοεί όλη την αλήθεια και τη γνώση.

Ναι, Βιρτζίνια, ο Άγιος Βασίλης υπάρχει!

Υπάρχει, όπως σίγουρα υπάρχουν η αγάπη, η γενναιοδωρία, η ευλάβεια και η γνώση ότι σ΄ αγκαλιάζουν και δίνουν στη ζωή σου ομορφιά και χαρά. Αλίμονο! Πόσο ζοφερός θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν υπήρχε ο Αη-Βασίλης. Θα ήταν τόσο ζοφερός, όσο αν δεν υπήρχαν Βιρτζίνιες. Δεν θα υπήρχε η αγνή πίστη των παιδιών, η ποίηση, η φαντασία που κάνουν υποφερτή την ύπαρξή μας. Δε θα λαμβάναμε χαρά παρά μόνο μέσω των αισθήσεων. Το φως με το οποίο η παιδικότητα γεμίζει τον κόσμο θα έσβηνε.

Δεν πιστεύεις στον Αϊ-Βασίλη! Μπορεί επίσης να μη πιστεύεις τις νεράιδες. Μπορεί να πείσεις τον μπαμπά σου να προσλάβει ανθρώπους να παρακολουθούν όλες τις καμινάδες την παραμονή των Χριστουγέννων για να πιάσουν τον Αϊ-Βασίλη, αλλά ακόμη και αν δεν το δεις να κατεβαίνει, τι θα αποδείκνυε αυτό; Κανένας δεν βλέπει τον Αϊ-Βασίλη, αλλά αυτό δεν είναι απόδειξη ότι δεν υπάρχει ο Αϊ-Βασίλης. Τα πιο σπουδαία πράγματα στον κόσμο είναι εκείνα τα οποία ούτε οι μεγάλοι ούτε τα παιδιά μπορούν να δουν. Είδες ποτέ νεράιδες να χορεύουν στα ξέφωτα; Σίγουρα όχι, αλλά αυτό δεν είναι απόδειξη ότι δεν υπάρχουν. Κανένας δεν μπορεί να αντιληφθεί ή να φανταστεί όλα τα θαύματα που είναι αόρατα και δεν μπορείς να τα δεις στον κόσμο.

Μπορείς να χωρίσεις τα τμήματα μιας παιδικής κουδουνίστρας και να δεις τι είναι αυτό που κάνει το θόρυβο, αλλά υπάρχει ένα πέπλο που καλύπτει τον αόρατο κόσμο, το οποίο ούτε ο δυνατότερος άνθρωπος, ούτε η συνενωμένη δύναμη των δυνατότερων ανθρώπων που έχουν ζήσει δεν θα μπορούσαν να το τραβήξουν. Μόνο η πίστη, η ποίηση, η αγάπη, η φαντασία μπορούν να τραβήξουν αυτήν την κουρτίνα ώστε να δεις και να περιγράψεις την υπερφυσική ομορφιά και δόξα που βρίσκεται πίσω της. 'ραγε, είναι όλα πραγματικά; Α, Βιρτζίνια, σ΄ αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει τίποτα πραγματικό και μόνιμο.

Δεν υπάρχει Αϊ-Βασίλης; Δόξα το Θεό ζει και θα ζει για πάντα. Μετά από χιλιάδες χρόνια από τώρα Βιρτζίνια, ίσως 10 φορές 10.000 χρόνια από τώρα, θα συνεχίσει να δίνει χαρά στην καρδιά των παιδιών.

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΪ - ΒΑΣΙΛΗΣ;


Από χιουμοριστικό άρθρο του αμερικάνικου περιοδικού Spy(1996)

Οι σκέψεις ενός επιστήμονα για την ύπαρξη του 'Aη Βασίλη, όπως παρουσιάστηκαν στο περιοδικό:

1) Κανένα γνωστό είδος ταράνδου δεν μπορεί να πετάξει. αλλά υπάρχουν 300.000 είδη ζωντανών οργανισμών που αναμένεται να ταξινομηθούν, και ενώ τα περισσότερα από αυτά είναι έντομα και μικρόβια, αυτό δεν αποκλείει τελείως την πιθανότητα να υπάρχουν και τάρανδοι που πετάνε έστω κι αν τους έχει δει μόνο ο 'Aγιος Βασίλης.

2) Υπάρχουν 2 δισεκατομμύρια παιδιά (ηλικίας κάτω των 18) στον κόσμο. Αλλά μια και ο 'Aγιος Βασίλης δεν φαίνεται ν' ασχολείται με Μουσουλμάνους, Ινδουιστές, Εβραίους και Βουδιστές, αυτό μειώνει το έργο του στο 15% του συνόλου -378 εκατομμύρια σύμφωνα με το Διεθνές Γραφείο Πληθυσμιακής Απογραφής. Μ' ένα μέσο όρο 3,5 παιδιά ανά οικογένεια έχει να πάει σε 91,8 εκατομμύρια σπίτια. Υποθέτουμε βέβαια ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα καλό παιδί ανά οικογένεια.

3) Ο 'Αγιος έχει 31 ώρες για να διεκπεραιώσει τη δουλειά του, εξαιτίας των διαφορετικών ζωνών ώρας και της περιστροφής της Γης, υποθέτοντας ότι ταξιδεύει από ανατολικά προς δυτικά, πράγμα που φαίνεται λογικό. Αυτό σημαίνει ότι έχει να κάνει 822,6 επισκέψεις ανά δευτερόλεπτο. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε Χριστιανικό σπίτι με καλά παιδιά, ο 'Aγιος έχει 1/1000 του δευτερολέπτου για να παρκάρει, να κατεβεί από το έλκηθρο, να γλιστρήσει από την καμινάδα, να γεμίσει τις κάλτσες με δώρα, ν' αφήσει και τα υπόλοιπα κάτω από το δέντρο, να φάει ότι σνάκς έχουν περισσέψει από το πάρτυ της προηγούμενης μέρας, να ξανανέβει την καμινάδα, να επιβιβαστεί ξανά στο έλκηθρο και να συνεχίσει για το επόμενο σπίτι.

Αν υποτεθεί ότι όλες αυτές οι 91,8 εκατομμύρια στάσεις είναι ομοιόμορφα κατανεμημένες πάνω στη Γη (πράγμα φυσικά που γνωρίζουμε ότι είναι ψευδές, αλλά το δεχόμαστε για τις ανάγκες των υπολογισμών μας), ο 'Aγιος διανύει 0,78 μίλια από σπίτι σε σπίτι, ένα συνολικό ταξίδι 75 εκατομμυρίων μιλίων, χωρίς να μετρήσουμε τις στάσεις για να κάνει ότι συνήθως κάνουμε όλοι μας τουλάχιστον μια φορά κάθε 24 ώρες, συν το φαγητό του κλπ. Αυτά όλα σημαίνουν ότι το έλκηθρο κινείται με μια μέση ταχύτητα 650μίλια/sec δηλαδή 3000 φορές την ταχύτητα του ήχου. Για λόγους σύγκρισης, το ταχύτερο όχημα που κατασκευάστηκε ποτέ, η διαστημική συσκευή Οδυσσέας κινείται μόλις με 27,4 μίλια/sec, ενώ ένας συμβατικός τάρανδος μπορεί να τρέξει και να πηδήξει με ταχύτητα 15μίλια/ ώρα.

4) Το φορτίο που φέρει το έλκηθρο, είναι επίσης ένα ενδιαφέρον σημείο. Υποθέστε ότι κάθε παιδί παίρνει κατά μέσο όρο ένα μεσαίο πακέτο από συναρμολογούμενο lego, το βάρος που μεταφέρει το έλκηθρο είναι τότε 321.300 τόνοι, χωρίς να μετρήσουμε τον ίδιο τον 'Aγιο που οι πληροφορίες όλες τον θέλουν λιγάκι υπέρβαρο. Στο έδαφος, ένας συμβατικός τάρανδος δεν μπορεί να σύρει πάνω από 136Kg.

Ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι ένας ιπτάμενος τάρανδος μπορεί να σύρει δεκαπλάσιο φορτίο του κανονικού, δεν μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας με 8 η 9 ταράνδους. Χρειαζόμαστε 214.200 ταράνδους. Αυτό αυξάνει το φορτίο (χωρίς το βάρος των ελκήθρων) σε 353.430 τόνους. Ως μέτρο σύγκρισης ξανά ας σκεφθούμε ότι το βάρος του υπερωκεάνιου Queen Elizabeth είναι μόνο το 1/4 του παραπάνω βάρους.

5) 353.000 τόνοι που ταξιδεύουν με 650 μίλια/sec δημιουργούν μια τεράστια αντίσταση από τον αέρα - ικανή να θερμάνει τους ταλαίπωρους ταράνδους σε θερμοκρασία συγκρίσιμη με εκείνη που αποκτά ένα διαστημόπλοιο όταν εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης επιστρέφοντας από ένα ταξίδι του. Το ζευγάρι των ταράνδων που βρίσκεται μπροστά έχει ν' απορροφήσει ποσόν θερμότητας ίσο με 14,3 τετράκις εκατομμύρια Joule ανά δευτερόλεπτο ο καθένας τους.

Εν συντομία θα εξαφανιστούν, αναφλεγόμενοι ακαριαία, αφήνοντας εκτεθειμένους το επόμενο ζεύγος των δύστυχων ταράνδων και η εξαφάνισή τους θα συνοδευτεί από εκκωφαντικό θόρυβο. Όλη η παρέα των ταράνδων θα εξατμιστεί μέσα σε 4,26 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Την ίδια στιγμή ο 'Aγιος θα είναι υποχρεωμένος να δεχτεί αδρανειακή δύναμη 17.500 φορές μεγαλύτερη από την βαρυτική έλξη. Ένας Αη Βασίλης μάζας 90Kg (που σημαίνει μάλλον λεπτός για τις περιγραφές που του αποδίδονται) θα καρφωθεί στην πλάτη του ελκήθρου του με δύναμη 19.575Nt λόγω αδράνειας.

Συμπερασματικά: Και αν ακόμη υποτεθεί ότι ο 'Aγιος Βασίλης ξεκίνησε κάποτε να μοιράσει δώρα, τώρα είναι νεκρός...

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ...

Ως ορόσημο ενός νέου ξεκινήματος, η πρώτη Ιανουαρίου είναι μια ημερομηνία επιφορτισμένη με διαφόρων ειδών προκαταλήψεις, πολλές από τις οποίες επιβιώνουν και σήμερα σε αρκετές περιοχές...

Εκτός από το φαγητό, το ποτό και τους ένθερμους εναγκαλισμούς μόλις το ρολόι χτυπήσει μεσάνυχτα, η τελευταία βραδιά ενός έτους, όπως και η αμέσως επόμενη μέρα, έχουν το δικό τους τελετουργικό, όλα εκείνα τα πράγματα που πρέπει (ή δεν πρέπει) να γίνουν προκειμένου να μας συνοδεύει καλή τύχη καθ' όλη τη διάρκεια της νέας χρονιάς.

Πολλές από αυτές τις προκαταλήψεις συνδέονται κυρίως με τη θεωρία ότι αυτό που συμβαίνει την πρώτη μέρα μιας χρονιάς θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεται και τις επόμενες 365 μέρες του έτους. Έτσι, μερικές από αυτές ακολουθούνται για να ξορκιστεί το κακό, ενώ άλλες για να φέρουν καλή τύχη.

Στην Ελλάδα αν και τα τελευταία χρόνια πολλοί υιοθετούν και συνήθειες που μας έρχονται από άλλους πολιτισμούς, κατά κανόνα στις περισσότερες περιοχές κάθε πρωτοχρονιά αναβιώνουν έθιμα που συνδέονται με την καλοτυχία, τον πλούτο και την υγεία.

Ένα φιλί τα μεσάνυχτα

Μόλις το ρολόι χτυπήσει μεσάνυχτα, καθένας αρχίζει να αναζητά τα πλέον αγαπημένα του πρόσωπα για να ανταλλάξουν ένα εορταστικό φιλί. Θεωρείται ότι η αποτυχία να φιλήσει κάποιος τους αγαπημένους του για να τους ευχηθεί για το νέο έτος σημαίνει ότι θα ακολουθήσει μια χρονιά απομάκρυνσης και διάλυσης της καλής σχέσης ανάμεσα στα άτομα.

Ο Παράδεισος

Αν κάποιος αφήσει το μάταιο τούτο κόσμο (μακριά από εμάς κι από εσάς) την ημέρα των Χριστουγέννων πηγαίνει στον Παράδεισο, μια και οι πύλες του είναι ανοιχτές αυτή τη μέρα και δεν υπάρχει και face control. Αυτό τουλάχιστον πιστεύουν οι Ιρλανδοί.

Μια υλική χρονιά

Προκειμένου το νέο έτος να φέρει μαζί του οικονομική ευμάρεια, ο νοικοκύρης του σπιτιού πρέπει να τακτοποιήσει όλες του τις εκκρεμότητες πριν την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Ο νέος χρόνος δεν πρέπει να συναντήσει άδεια τα ντουλάπια (ή το κελάρι), οι λογαριασμοί πρέπει να είναι πληρωμένοι, ενώ επίσης πρέπει να φροντίσει να μην του χρωστούν χρήματα, ούτε και να δανείσει κατά την πρώτη μέρα του Γενάρη.

Ακόμα σε ορισμένες περιοχές θεωρείται κακοτυχία μεγάλη αν κάτι-οτιδήποτε- βγει έξω από το σπίτι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Ακόμα και τα σκουπίδια θα πρέπει να περιμένουν για μερικές ώρες!

Τέλος η συνήθεια να φοράμε καινούργια ρούχα την Πρωτοχρονιά, έχει και αυτή τη δική της σημασία, καθώς πιστευόταν πως αυτός που υποδέχεται με καινούργια φορεσιά το νέο χρόνο θα έχει να λαμβάνει ρούχα όλη την υπόλοιπη χρονιά.

Τα ζώα

Την Παραμονή των Χριστουγέννων, όλα τα ζώα μπορούν να μιλήσουν. Αυτό είναι γνωστό, όμως αν προσπαθείτε να δοκιμάσετε την ικανότητά τους αυτή απευθύνοντάς τους τον λόγο, θα έχετε κακοτυχία την επόμενη χρονιά. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα θα πάθετε εάν ανήμερα των Χριστουγέννων τολμήσετε να φορέσετε καινούρια παπούτσια. Μια φρικτή μοίρα σας περιμένει όλη την υπόλοιπη χρονιά.

Ένα πόδι τυχερό!

Το ποδαρικό είναι από τις πιο βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις της Ελληνικής Πρωτοχρονιάς. Ο πρώτος άνθρωπος που θα μπει στο σπίτι την πρώτη μέρα της χρονιάς πρέπει να είναι όχι μόνο τυχερός, αλλά και διακείμενος φιλικά προς την οικογένεια του σπιτιού. Φυσικά, αυτός που επισκεφθεί αμέσως μετά το νέο χρόνο ένα σπίτι πρέπει να χτυπήσει την πόρτα και όχι να χρησιμοποιήσει δικό του κλειδί, ακόμα και αν είναι μέλος της οικογένειας.

Λέγεται μάλιστα ότι αυτός που θα κάνει το "ποδαρικό" δεν πρέπει να είναι ξανθός ή κοκκινομάλλης, και σε καμία περίπτωση θηλυκού γένους.

Επιπλέον σε πολλές περιοχές της χώρας αναβιώνει και το έθιμο του ροδιού. Το πρώτο πρωινό της χρονιάς, ο νοικοκύρης του σπιτιού αφού περάσει την πόρτα του ο πρώτος επισκέπτης, σπάει μπροστά στην εξώπορτα ένα ρόδι και μελετάει τους σπόρους του. Καλός οιωνός για την χρονιά που μόλις μπήκε είναι η καλή κατάσταση των σπόρων του ροδιού, ενώ θεωρείται ότι σπάζοντας το ρόδι ο νοικοκύρης θα αποκτήσει τόση καλοτυχία, όσοι είναι και οι σπόροι του φρούτου.

Οι γεννήσεις

Τα παιδιά που γεννιούνται την ημέρα των Χριστουγέννων θεωρούνται καλότυχα, αλλά και εξαιρετικά πλάσματα που διαφέρουν από τους συνομήλικους τους. Καλή τύχη περιμένει και τα σπίτια όσων κρατούν τη φωτιά αναμμένη κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας των Χριστουγέννων.

Χιόνια

Εάν χιονίσει την ημέρα των Χριστουγέννων, αυτό σημαίνει πως το Πάσχα όλη η πλάση θα είναι καταπράσινη. Και οι αγρότες ας μην ξεχνούν πως αν δουν άστρα στον ουρανό την βραδιά των Χριστουγέννων, θα έχουν πλούσια σοδειά το καλοκαίρι.

Μια χρονιά γεμάτη τύχη!

Προκειμένου να φοβίσουν και να διώξουν μακριά τα «κακά πνεύματα», σε κάποιες περιοχές οι κάτοικοι υποδέχονται το νέο έτος με όσο το δυνατόν περισσότερο θόρυβο!

Σύμφωνα με την παράδοση, ο ίδιος ο Διάβολος, όπως και κάθε δαίμονας, μισεί το δυνατό θόρυβο, ιδίως αν είναι ήχος χαράς. Μάλιστα θεωρείται από πολλούς ότι αυτός είναι ο ίδιος λόγος για τον οποίο χτυπούν χαρμόσυνα οι καμπάνες την ημέρα ενός γάμου.

Τέλος όλα τα μωρά που γεννιούνται από τα πρώτα κιόλας λεπτά της πρώτης Ιανουαρίου θεωρούνται άνθρωποι που θα συνοδεύονται από την καλοτυχία σε όλη τους τη ζωή.

Οι καυγάδες

Επειδή όμως τα Χριστούγεννα εκτός από γιορτή της αγάπης, είναι και περίοδος καβγάδων, φροντίστε να αποφύγετε τις οικογενειακές διαμάχες, τοποθετώντας τα παπούτσια σας κάτω από το κρεβάτι σας με την αντίθετη φορά.

ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΧΙΟΥΜΟΡ...


"Ο Άγιος Βασίλης φοράει κόκκινο κουστούμι, άρα θα πρέπει να είναι κομμουνιστής. Έχει μακρύ μούσι και μαλλιά, θα πρέπει να είναι ακτιβιστής, τι να υπάρχει άραγε στην πίπα που καπνίζει;"
Arlo Guthrie

"Τα Χριστούγεννα είναι περίεργη εποχή, είναι η μόνη εποχή του χρόνου κατά την οποία λατρεύουμε να καθόμαστε μπροστά από ένα νεκρό δέντρο και να τρώμε γλυκά από τις κάλτσες μας!"

"Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή όπου καθένας θέλει να ξεχάσει το παρελθόν του και να σκεφτεί το μέλλον του. Αυτό που δε μου αρέσει στα χριστουγεννιάτικα πάρτι γραφείου είναι η ανάγκη για αναζήτηση νέας δουλειάς την επόμενη μέρα."
Phyllis Diller

"Σταμάτησα να πιστεύω στο Άγιο Βασίλη όταν ήμουν 6 χρονών και η μητέρα μου με πήγε σε ένα πολυκατάστημα για να τον δω και να πάρω αυτόγραφο."
Shirley Temple

"Τα Χριστούγεννα είναι μοναδικά, όλα τα υπόλοιπα είναι απλές επέτειοι."
W. J. Cameron

"Ξέρετε ότι έχετε γεράσει όταν ο Άγιος Βασίλης αρχίζει να μοιάζει νεότερος σας." Robert Paul

"Ποτέ μην ανησυχείτε για το μέγεθος του Χριστουγεννιάτικου δέντρου. Στα μάτια των παιδιών όλα φαντάζουν τεράστια. "
Larry Wilde

"Γιατί τα Χριστούγεννα είναι απλά όπως άλλη μια μέρα στο γραφείο; Κάνετε όλη τη δουλειά και ο χοντρός με το κουστούμι απολαμβάνει τη δόξα."

"Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή κατά την οποία τα παιδιά ζητάνε από τον Άγιο Βασίλη και οι γονείς πληρώνουν. Τα προβλήματα ξεκινούν όταν οι μεγαλύτεροι ζητούν από την κυβέρνηση και τα παιδιά θα πρέπει να πληρώσουν."
Richard Lamm

"Ο Άγιος Βασίλης ακολουθεί την καλύτερη τακτική, επισκέπτεται τους ανθρώπους μια φορά το χρόνο!"
Victor Borge

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝΑΠΟΔΑ...


Είχε πει ο Γούντι Άλλεν:

Την επόμενη ζωή μου θέλω να την ζήσω ανάποδα.

Ξεκινάς από νεκρός. Έτσι το γλιτώνεις αυτό.

Μετά ξυπνάς σε ένα γηροκομείο και αισθάνεσαι κάθε μέρα και καλύτερα.

Σε πετάνε έξω από το γηροκομείο γιατί δεν είσαι πλέον τόσο γέρος.

Πηγαίνεις και εισπράττεις τη σύνταξή σου και μετά όταν αρχίζεις να δουλεύεις σου δίνουν δώρο ένα χρυσό ρολόι και κάνουν πάρτι για σένα την πρώτη μέρα στη δουλειά.

Δουλεύεις τα επόμενα 40 χρόνια μέχρι να γίνεις νέος και να χαρείς τη ζωή.
Κάνεις πάρτι, πίνεις αλκοόλ και γενικά είσαι ζωηρός και ατακτούλης.
Μετά είσαι έτοιμος για το γυμνάσιο.

Μετά πας στο δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παίζεις. Δεν έχεις ευθύνες, γίνεσαι βρέφος μέχρι τη στιγμή που γεννιέσαι.

Μετά περνάς 9 μήνες κολυμπώντας σε ένα πολυτελές σπά με όλα τα κομφόρ, κεντρική θέρμανση και πλήρη εξυπηρέτηση, μεγαλύτερο χώρο κάθε μέρα και...

Να το!!
Τελειώνεις σαν ένας οργασμός...

Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ...


Το 45 π.Χ. γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην παγκόσμια Ιστορία η 1η Ιανουαρίου σαν η πρώτη ημέρα του νέου έτους, καθώς το Ιουλιανό ημερολόγιο άρχισε να εφαρμόζεται.

Λίγο αφότου έγινε αυτοκράτορας ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε ότι το παραδοσιακό Ρωμαϊκό ημερολόγιο χρειαζόταν άμεσα ριζικές αλλαγές. Εισαγμένο γύρω στον έβδομο αιώνα π.Χ., το ρωμαϊκό ημερολόγιο προσπαθούσε να ακολουθήσει το σεληνιακό κύκλο, αλλά συχνά δεν κατάφερνε και τόσο καλά.

Επιπλέον το Ρωμαϊκό σώμα υπεύθυνο για την επιτήρηση του ημερολογίου (pontifex), συχνά έκαναν δεν έκαναν καλή χρήση της εξουσίας τους, προσθέτοντας μέρες στην αρχή του έτους προκειμένου να επεκτείνουν πολιτικούς όρους ή να παρεμποδίσουν εκλογές. Στο σχεδιασμό του νέου ημερολογίου ο Καίσαρας ζήτησε την ενίσχυση ενός αστρονόμου από την Αλεξάνδρεια, του Σωσιγένη.

Αυτός τον συμβούλεψε να απομακρυνθεί εξ ολοκλήρου από την ιδέα της παρακολούθησης του σεληνιακού κύκλου και να ακολουθήσει το ηλιακό έτος όπως οι Αιγύπτιοι. Μ' αυτό τον τρόπο, το έτος υπολογίστηκε ότι αποτελείται από 365 και 1/4 ημέρες.

Από την πλευρά του, ο Καίσαρας πρόσθεσε 67 ημέρες στο 45 π.Χ., κάνοντας έτσι το 46 π.Χ. να αρχίσεί την 1η Ιανουαρίου και όχι το Μάρτιο. Επίσης καθιέρωσε την επιπλέον μέρα στο τέλος του Φεβρουαρίου κάθε τέσσερα χρόνια, κρατώντας έτσι θεωρητικά το ημερολόγιό του από να πέσει έξω. Λίγο πριν η δολοφονία του το 44 π.Χ., άλλαξε το όνομα του μήνα Quintilis σε Julius (Ιούλιος) από το όνομά του. Αργότερα, ο μήνας Sextilis μετονομάστηκε Augustus (Αύγουστος) από το όνομα του διαδόχου του.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς την 1/1 δεν συνηθιζόταν στην πράξη, ούτε καν από αυτούς που έμειναν αυστηρά πιστοί στο Ιουλιανό ημερολόγιο. Ο λόγος για αυτό είναι ότι ο Καίσαρας και ο Σωσιγένης απέτυχαν να υπολογίσουν σωστά το ηλιακό έτος ως 365.242199 ημέρες, όχι 365.25 ημέρες.

Το αποτέλεσμα ήταν να προστίθενται 11 λεπτά σε κάθε έτος, ποσό που συγκεντρωμένο το έτος 1000 μ.Χ. έφτασε τις 7 μέρες και μέχρι το μεσαίωνα είχε αγγίξει τις 10 (15ος αιώνας). Η ρωμαϊκή εκκλησία ενημερώθηκε για αυτό το πρόβλημα, και το 1570 ο παπάς Γρηγόριος ΧΙΙΙ ανάθεσε στον Ιησουΐτη αστρονόμο Christopher Clavius να κατασκευάσει ένα νέο ημερολόγιο.

Το 1582 το Γρηγοριανό ημερολόγιο εφαρμόστηκε, παραλείποντας 10 ημέρες για εκείνο το έτος. Από τότε οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν επιλέξει την 1η Ιανουαρίου για να γιορτάσουν την ακριβή άφιξη του νέου έτους.

ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΙΑΤΙΚΑ...

Ημέρες γιορτινές. Ετοιμασίες για τα Χριστούγεννα και το νέο έτος στους κεντρικούς δρόμους, στις πλατείες, τα καταστήματα και στα σπίτια. Στολισμοί επίκαιροι χαρούμενοι, ελκυστικοί, ιδίως στα μαγαζιά. Πρόκληση για αγορές.

Μια σωστή και τραγελαφική εμποροπανήγυρη, στην οποία έχουμε μετατρέψει την πιο όμορφη γιορτή του χρόνου. Γενική δυστυχώς, η απουσία του πνευματικού περιεχομένου της εορτής των Χριστουγέννων. Φιέστες, σπατάλες, παρά την οικονομική κρίση.

Εκείνο πια που πέρα ακόμα και την εκμετάλλευση την εμπορική, ξεπερνά κάθε όριο αξιοπρέπειας και λογικής είναι η γελοιοποίηση του Αγίου Βασιλείου.

Μια χοντρή, γελαστή κόκκινη φιγούρα με τις άσπρες γούνες και την επίσης άσπρη μακριά γενειάδα, που υποτίθεται πως κατεβαίνει από τις καμινάδες και αφήνει δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο για τα "καλά παιδιά". Για τα "κακά παιδιά" έφερνε μαζί του ένα μαύρο ξωτικό για να τα μαστιγώσει!

Παρ' όλο που αυτή η ανεπίτρεπτη και ασεβέστατη φιγούρα, με το όνομα Santa Claus είναι επινόησις της Β. Αμερικής του 19ου αιώνα (πρωτοφάνηκε σαν διαφημιστικό concept της Coca - Cola), οι ιστορικές ρίζες του μύθου οδηγούν πίσω στον Άγιο Νικόλαο. Γι' αυτό και το όνομα Santa Claus (ονομάζεται επίσης και Saint Nicolas ή Saint Nick), είναι παραφθορά του Γερμανικού Sankt Nikolaus και του Ολλανδικού Sanct Herr Nicholaas Sinter Klaas.

Στη συνείδηση των ευρωπαϊκών λαών του Βορρά, ο Άγιος της Ανατολής τόσο ξακουστός για τη γενναιοδωρία του και τη συμπαράστασή του στους φτωχούς ανθρώπους, μπερδεύτηκε με τους ειδωλολατρικούς μύθους, το ρωμαϊκό Befana και τους Γερμανούς Berchta και Knecht Ruprecht.

Απ' αυτό το ανακάτεμα βγήκε το αστείο παχουλό γεροντάκι που δεν έχει καμία σχέση με τον μεγάλο Άγιο του οποίου το όνομα μεταχειρίζονται, χαρακτηριστική έκφραση της εποχής μας που δεν μπορεί ή δεν θέλει να αποφασίσει αν είναι χριστιανική ή ειδωλολατρική, που αφήνει να παρασυρθεί λίγο από το συναίσθημα, λίγο από τα όνειρα, αλλά που μεταχειρίζεται - εκμεταλλεύεται τα πάντα για το οικονομικό κέρδος. Και δυστυχώς καμιά αντίδραση και από την Εκκλησία και από τους λεγόμενους πνευματικούς ανθρώπους και από όποιο λογικό άνθρωπο.

Να έβλεπε άραγε ο Άγιος Νικόλαος ή ο Άγιος Βασίλειος ο δικός μας μέσα στη μεγάλη του σοφία, ότι θα ερχόταν εποχή που οι άνθρωποι θα μετέτρεπαν τα "σπλάχνα ελέους" του σε εμπορική ατραξιόν; Ότι αντί να βοηθούμε κρυφά όπως έκανε εκείνος ανθρώπους που υποφέρουν με αξιοπρέπεια, χωρίς να ξέρει κανείς πόσες δυσκολίες και στερήσεις περνούν, γεμίζουν με δώρα ανθρώπους που τα έχουν όλα και δεν συγκινούνται πια από τίποτε;

Το παράξενο είναι ότι κανείς μας δεν είναι ευχαριστημένος απ' αυτήν την κατάσταση αλλά και κανείς δεν κάνει κάτι για να μπει κάπου μια τελεία. Όλοι γκρινιάζουμε με τους ατέλειωτους καταλόγους συγγενών και φίλων, που θα πρέπει να τους βρούμε δώρα για τις γιορτές. Πολλές φορές αγοράζουμε πράγματα για ανθρώπους, που δεν ξέρουμε τι γούστο έχουν, που μπορεί να πετάξουν και στα σκουπίδια αυτά που τους πήραμε, όμως εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τους θυμηθούμε στις γιορτές!

Να τους θυμηθούμε πώς; Σαν αγγαρεία; Σαν έναν ακόμη μπελά μέσα στις τόσες εορταστικές φροντίδες; Σαν ένα όνομα σ' έναν κατάλογο που πρέπει να σβήσουμε; Απρόσωπα, αδιάφορα, καθηκοντολογικά; Ξεκινάμε να αγοράζουμε πράγματα έτσι για να τελειώνουμε κι απ' αυτή τη δουλειά, να βγάλουμε κι αυτή την υποχρέωση, χωρίς να θέλουμε να δώσουμε χαρά και να πάρουμε χαρά.

Και δεν είναι μόνο στους ανθρώπους που μας είναι αδιάφοροι που το κάνουμε αυτό. Η ένταση και η κούραση που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε στους εαυτούς μας είναι τόση, ώστε ακόμη και τους ανθρώπους που θέλουμε να τους ευχαριστήσουμε, δεν έχουμε και πολύ καιρό να τους σκεφθούμε.

Τα Χριστούγεννα είναι σιωπή και χαρά και ηρεμία. Αληθινά Χριστούγεννα και αληθινό Άγιο Βασίλειο. Όχι γελοιοποίηση για εμπορικούς και μόνο λόγους...

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ...

Χρονιάρες μέρες και πάλι!

Οι πρώτες, με το μνημόνιο στην πλάτη μας. Άχρωμες, άνευρες, σε πολύ χαμηλούς τόνους. Λίγα τα χρήματα, λίγα και τα ψώνια. Πολλή η μελαγχολία κι η αγωνία.

Όμως υπάρχουν μερικοί αυτορρυθμιστικοί κανόνες καταχωνιασμένοι στο υποσυνείδητό μας: κανόνες "μικροστιγμών ευτυχίας" που η σκληρότητα της καθημερινότητας και το κυνήγι του χρήματος αδρανοποίησαν. Ανέκαθεν πιστεύαμε πως όποιος τα έχει καλά με τον εαυτό του, μπορεί να τα έχει καλά και με τους άλλους. Κάτι τέτοιο πόσο εύκολο είναι, σ' ένα τόσο ταραγμένο κι επίφοβο κόσμο;

Κι όμως όλα είναι εφικτά, αρκεί να το θέλουμε. Να κατανοήσουμε, πρέπει πρώτα, ποιοι είμαστε ως άτομα και έθνος, τι δυνατότητες έχουμε, ποιες είναι οι επιδιώξεις μας, πόσο υπερτιμημένη και παγιδευμένη ήταν η ζωή που κάναμε μέχρι τώρα. Όταν αποποιηθούμε παλιές τακτικές συμπεριφορών απέναντι στους άλλους τότε θα έχουμε ήδη αποκτήσει τη δύναμη για το καλύτερο δυνατό. Διότι τότε, δεν θα έχουν πια κανένα νόημα οι υπερβολικές καταναλωτικές συνήθειές μας, οι εγωισμοί και η φιλαυτία, η ρουσφετοφιλία κι ο φθόνος, ο μιμητισμός κι η υπεροψία, η λατρεία αντικειμένων "ευτυχίας", η προσκόλλησή μας σε πλασματικές εικόνες ζωής που προσφέρουν τα ΜΜΕ.

Ένας ανθρώπινος Κώδικας Επαφών δεν απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις ή δεξιότητες. Ούτε καν πλούτη! Αρκούν τα έχειν της καρδιάς μας που όλοι έχουμε κι ο χρόνος που θα αφιερώσουμε στους άλλους. Έτσι:

- Το να λέμε πρώτοι καλημέρα (ή Χρόνια Πολλά αυτές τις μέρες), δεν στοιχίζει τίποτε. Όμως, μια τέτοια απλή κίνηση αλλάζει τη διάθεση του άλλου απέναντί μας.

- Ο χρόνος για να αποκτήσουμε καινούργιους φίλους δε λείπει. Δε λησμονούμε φυσικά τους παλιούς που μας έμειναν ή στους οποίους μείναμε πιστοί. Έχουν άραγε οι φιλίες ημερομηνία λήξης; Εξαρτάται απ' τη δική μας στάση. Η φιλία είναι σαν το λουλούδι: αν δεν ποτίζεται, αν δεν καλλιεργείται, πεθαίνει. Άλλοι διατείνονται πως καινούργιους "παλιούς" φίλους δεν ξαναποκτάμε. Επιζητούμε καινούργιους φίλους, επειδή η φιλία παραμένει ό,τι πολυτιμότερο έχουμε στην εποχή μας.

- Το ξόδεμα χρόνου για να μάθουμε τα κόλπα ενός νέου επαγγέλματος με δασκάλους, είναι μάταιο. Το καλύτερο είναι να μπούμε κατ' ευθείαν στο πνεύμα του ίδιου του επαγγέλματος από μόνοι μας. Εμείς από μόνοι μας, θα βρούμε τα μυστικά και θα τα εμπλουτίσουμε. Η ρήση του Αϊνστάιν που περίπου λέει πως το μυστικό της επιτυχίας είναι να μην αποκαλύπτεις τα μυστικά σου, θα γίνει κι ο δικός μας επαγγελματικός οδηγός.

- Μας λείπει το χιούμορ! Μας το έκλεψαν μνημόνιο και τρόικα. Όμως είναι απαραίτητο. Ακόμη και να το εφεύρουμε. Όχι μόνο ως χαλαρωτικό, αλλά κι απελευθερωτικό από τις κακές στιγμές μας. Να γελάμε ναι, διακωμωδώντας καταστάσεις και φαινόμενα, εκδικούμενοι με τον δικό μας τρόπο. Χιούμορ, όχι σε βάρος άλλων, παρά μόνο σε βάρος των πολιτικών μας!

- Ο εκνευρισμός από την κακή οικονομική κατάσταση γύρω, δεν πρέπει να έχει ως αποδέκτες τα μέλη της οικογένεια και μάλιστα τα παιδιά μας. Κι αν ακόμη μαλώνουμε, ας έχουμε τη δύναμη να συμφιλιωνόμαστε, να αγκαλιαζόμαστε τρυφερά. Έχουμε ανάγκη από συμμάχους, όχι από εχθρούς μέσα στο σπίτι μας.

- Ήδη με την υπερφόρτωση των πιστωτικών καρτών νιώσαμε στο πετσί μας τι σημαίνει υπέρβαση οικονομικών. Όταν τα έσοδά μας είναι λιγότερα από τα έξοδα, μπαίνουμε σ' έναν φαύλο κύκλο με το να δανειζόμαστε περισσότερα από όσα μπορούμε να επιστρέψουμε. Ο κοινός νους λέει: έχουμε λεφτά, αγοράζουμε. Δεν έχουμε, δεν αγοράζουμε.

- Το μεγαλύτερο λαχείο είναι ο σύντροφος θα διαλέξουμε στη ζωή μας. Μια επιλογή που απαιτεί σκέψη, περίσκεψη και ώριμη απόφαση. Τα διαζύγια περισσεύουν στην εποχή μας, γιατί τα νεαρά ζευγάρια είναι βιαστικά στις αποφάσεις και ανυπόμονα στα θέλω τους. Το 90% της χαράς και της λύπης που θα εισπράξουμε στη ζωή μας, εξαρτάται από την παραπάνω επιλογή συντρόφου.

- Το να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας έχει μεγαλύτερη αξία, όταν δεν διαφημίζουμε αυτή τη βοήθεια.

- Το να λέμε στα παιδιά μας ότι είναι καταπληκτικά σε ό,τι σωστό πράττουν και πως τα εμπιστευόμαστε απόλυτα στις επιλογές τους, είναι βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησής τους. Και

- Επιτέλους, ας μάθουμε να ακούμε τους άλλους! Όχι να περιαυτολογούμε διαρκώς και μάλιστα θορυβωδώς! Οι άλλοι έχουν πάντα να μας πουν κάτι: καμιά φορά η τύχη περνάει δίπλα μας και αθόρυβα. Έτσι μας προσπερνάει χωρίς να την αντιληφθούμε: αν κάναμε λιγότερο θόρυβο περιαυτολογώντας, θα την ακούγαμε...

Η οικονομική κρίση φέρνει γκρίνιες. Φέρνει όμως τους ανθρώπους πιο κοντά. Λες και υπάρχει ένας άγραφος νόμος που, όταν κινδυνεύει μια ομάδα, ωθεί τα μέλη της σε συσπειρώσεις...

Ετσι και οι παλιές καλές αξίες ξαναζωντανεύουν: συντροφικότητα, αλληλοκατανόηση, συνεργασιμότητα, αλληλεγγύη, ολιγάρκεια, συμπόνια, ειλικρίνεια. Θα μου πείτε, είναι ανάγκη να στριμώχνεται άγρια ένας ολόκληρος λαός, για να επιστρέφει στις αξίες του; Ναι! Φαίνεται πως η Ανάγκη (θεά που οι αρχαίοι τοποθετούσαν πιο πάνω κι από τους Θεούς τους, είναι αυτή που ορίζει τις τύχες μας και μας συνεφέρνει.

Όλοι αλληλοεξαρτόμαστε. Όχι μόνο για την προμήθεια των υλικών αγαθών για μια ικανοποιητική επιβίωση, αλλά κυρίως για την επικοινωνία, τη θαλπωρή και τη σωτηρία που προσφέρει πολλές φορές ένας σωστός λόγος στην ώρα του ή μια τρυφερή ενθαρρυντική κίνηση του άλλου.

Στις τόσο κρίσιμες, απέλπιδες και τραγικές καταστάσεις που βιώνουμε, έχουμε να επιλέξουμε ή την εξέγερση (με εχθρό τους εαυτούς μας και με ανυπολόγιστες συνέπειες) ή την υπομονή - ανοχή. Διαφορετικά, μας περιμένει η κατάθλιψη που παίρνοντας τη θέση της οργής μπορεί να μας οδηγήσει σε άδηλους δρόμους.

Η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με τη ζωντανή (όχι την ηλεκτρονική) επικοινωνία και την εξομολόγηση του πόνου μας στους άλλους. Η από κοινού δράση με τους άλλους για το κοινό καλό και το ξεπέρασμα της κρίσης είναι το καλύτερο φάρμακο...

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ...

Χριστουγενιάτικο μεσημεριανό τραπέζι στον κήπο με τη ζέστη να μην αντέχεται.

Σε αντίθεση με την παγωμάρα στις κουβέντες των ανθρώπων, όπου το κύριο αντικείμενο της συζήτησης ήταν η οικονομική κρίση. Έκδηλη η κατήφεια και η απαισιοδοξία για το μέλλον. Πρόσωπα σκυθρωπά, φοβισμένα, με την αγωνία έντονα ζωγραφισμένη. Δάνεια, εισφορές, πιστωτικές κάρτες, ενοίκια, λογαριασμοί, εφορία, τέλη κυκλοφορίας κλπ.

Είναι άδικο, χυδαίο και ανήθικο να καταδικάζεται μια ολόκληρη κοινωνία σε εξαθλίωση για να σωθούν πέντε τράπεζες και να πλουτίζουν οι διαχειριστές τους. Οι τράπεζες σώζονται και οι πολίτες πεθαίνουν . Η εμμονή του κράτους στα γνωστά μέτρα δεν ωφέλησε σε τίποτε . Δεν πολλαπλασιάτηκε το χρήμα των τραπεζών ώστε το κράτος να εισπράξει. Το κράτος δεν προσπάθησε καμμία μέριμνα για του πολίτες τους εξαπάτησε και τους οδήγησε ή τους οδηγεί στην εξαθλίωση.

Το κράτος μαζεύει λεφτά από φόρους για να πληρώνει τους δανειστές της χώρας, η κοινωνία πορεύεται καταναλώνοντας αγαθά που στην πλειοψηφία τους είναι εισαγώμενα,το ισοζύγιο τραχουσών συναλλαγών παρά την οξύτατη ύφεση βρίσκεται στο 10% του ΑΕΠ, οι τράπεζες δεν δανείζουν αφού δεν έχουν ρευστότητα και μιας και δεν μπορούμε να τυπώσουμε χρήμα, περνάμε σε κατάσταση απενταρίας...

Άνθρωποι περικόπτουν ότι μπορούν. Κάτι που στο παρελθόν αποτελούσε εξαίρεση και δείγμα αυτοσυγκράτησης έχει γίνει συνηθισμενη πραγματικότητα. Θέλουν δεν θέλουν τώρα έτσι κάνουν.

Δε με απασχολεί ο εξορθολογισμός των δημοσίων οικονοικών που θα γινόταν καλύτερα και με άλλους τρόπους, με απασχολεί ο εξανθρωπισμός της πολιτείας.

Αλήθεια έχει σκεφτεί κανένας στα σοβαρά τι θα απογίνουν οι άνθρωποι, όχι αυτοί που βολεύτηκαν και χάνουν ένα μέρος μόνο του εισοδήματος τους μα οι υπόλοιποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν μικρές επιχειρήσεις ή γραφεία και θα χάσουν ότι κατάφεραν να φτιάξουν;

Ξέρετε με τι θα βρεθούν αντιμέτωποι από εδώ και στο εξής;

- Θα μείνουν χωρίς εισόδημα να καταναλώσουν και αυτό θα επιτείνει περαιτέρω την ύφεση της οικονομίας με αποτέλεσμα να μείνουν στο περιθώριο και εκτός οικονομικής δραστηριότητας κλάδοι ολόκληροι.

- Θα είναι πρακτικά αδύνατον να ανταποκριθούν στις παρελθούσες, τρέχουσες, αλλά και τις μελλοντικές υποχρεώσεις τους.

- Θα τους κυνηγάνε οι τράπεζες, απειλώντας με κατασχέσεις των όποιων περιουσιακών στοιχείων τους έμειναν.

- Θα τους κυνηγάει το Δημόσιο για ληξιπρόθεσμα χρέη.

- Θα τους κυνηγάνε τα ασφαλιστικά ταμεία για "βεβαιωμένες εισφορές".

- Θα καταχωρηθούν στον Τειρεσία» οπότε στο μέλλον η προσφυγή σε δανεισμό θα είναι αδύνατη.

- Θα μείνουν ανασφάλιστοι, οπότε θα οξυνθεί το πρόβλημα των ταμείων.

- Θα βρεθούν όλοι αντιμέτωποι με την ποινική δικαιοσύνη καθότι οι ασφαλιστικές εισφορές, οι ακάλυπτες επιταγές και τα ληξιπρόθεσμα χρέη είναι και ποινικά αδικήματα.

- Θα αδυνατούν να κάνουν οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα διότι δεν θα έχουν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα, άρα δεν θα μπορούν να θεωρούν βιβλία.

Προβλήματα ανάλογα υπάρχουν σε πολλές κοινωνικές ομάδες, με κοινό στοιχείο την έλλειψη του χρήματος, κάτι που στραγγαλίζει κάθε δημιουργική δράση.και στο παρόν και στο μέλλον...

Αν δεν το έχουν ήδη συνειδητοποιήσει, δημιουργούνε μια γενιά νεόπτωχων, που δεν έχει συνηθίσει ούτε περίμενε τέτοια κατρακύλα και δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στα στοιχειώδη.

Πόσο ρεαλιστική είναι η ελπίδα; ακόμη να μην καταρρεύσει η κοινωνία, ακόμη και η οικογένεια (εάν υπάρχει) και προσαρμογή είτε με φυγή στην επαρχία και τις αγροτικές δουλειές για επιβίωση (εάν υπάρχει σαν εναλλακτική λύση) είτε με μεταναστευση (που όμως δεν συνίσταται ούτε αποτελεί λύση, τα ίδια κι αλλού)...

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ...


Γίνεται συνεδρίαση στην Βουλή μετά την ανακοίνωση των σκληρών οικονομικών μέτρων και ανακοινώνει ο Παπανδρέου ότι πρέπει να πάρουν μετρά για την τόνωση του ηθικού των βουλευτών για να μπορέσουν να κάνουν την δουλειά τους καλύτερα.

Λέει λοιπόν ότι πρέπει να αλλάξουν τις μοκέτες στην Βουλή, από κόκκινες να τις κάνουν μπλε. Ψηφίζουν λοιπόν και το αποφασίζουν.

Προτείνει ο Σαμαράς να στολιστεί η αίθουσα της Βουλής με Ελληνικές σημαίες για να ενισχυθεί το εθνικό φρόνημα. Ψηφίζουν και το αποδέχονται.

Προτείνει τέλος ο Καρατζαφερης πριν από κάθε συνεδρίαση της Βουλής να παίζει ο εθνικός ύμνος. Ψηφίζουν και αυτό και το κατοχυρώνουν.

Προτείνουν και τα άλλα κομματάκια τις δικές τους μπούρδες και φοβίες και συμφωνούν παμψηφεί να εφαρμοστούν κι αυτά...

Όση ώρα ψηφίζουν τις αλλαγές, είναι μια γριούλα καθαρίστρια στην Βουλή, που κάθεται στην πόρτα και κοιτάει με απορία και απόγνωση τον Παπανδρέου.
Ο Γιώργος την βλέπει και αφού τελειώνει η ψηφοφορία, πηγαίνει προς το μέρος της και την ρωτά:

- Γιαγιούλα γιατί όση ώρα ψηφίζαμε για τις αλλαγές στην Βουλή, εσύ με κοιτούσες με απορία; Και η γριούλα απαντά:

- Πριν διοριστώ με μέσο στην Βουλή, ήμουν καθαρίστρια σε ένα μπoυρδέλο. Όταν οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά, αλλάζαμε τις πουτάνες, όχι τις μοκέτες!

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

THE DIGITAL STORY OF NATIVITY...

Μια σύγχρονη εκδοχή της γέννησης του Θείου Βρέφους, με τα πολλά μέσα κοινωνικής δικτύωσης που υπάρχουν σήμερα.

Οι καιροί αλλάζουν, η αίσθηση και το μήνυμα παραμένουν τα ίδια...


How social media, web and mobile tell the story of the Nativity.

Christmas story told through Facebook, Twitter, YouTube, Google, Wikipedia, Google Maps, GMail, Foursquare, Amazon...

Times change, the feeling remains the same...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΣΠΑΓΕ ΠΛΑΚΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία, δραματική κωμωδία του Κώστα Καραγιάννη από το 1972.

Ο άνθρωπος που τα είχε όλα και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να κάνει φάρσες.
Όταν όμως ξαφνικά βρίσκεται στο δρόμο, ανακαλύπτει ότι υπάρχει και άλλος τρόπος να ζει...





Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-911517525149089342&hl=el&fs=true

CHRISTMAS CLASSICS no 1 (CARTOONS MOVIE ΠΑΙΔΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ)...




Nine merry and high-spirited holiday cartoons are included in this family-oriented collection, highlighted by the perennial favorite "Rudolph the Red-Nosed Reindeer" and the classic verses of "The Night Before Christmas." Other titles in the volume include "Hector's Hectic Life," "Santa's Surprise," "Jack Frost," "Snow Foolin", "Christmas Comes But Once a Year," "Somewhere in Dreamland" and "The Shanty Where Santy Lives."

ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΜΕΙΝΑΝ...

Παγκόσμια η γιορτή των Χριστουγέννων αλλά και παγιωμένη παράδοση, που κρατά από γενιά σε γενιά.

Δεν είναι κάποια αργία του Σαββατοκύριακου, που κλείνουν γραφεία και μαγαζιά. Είναι μια μέρα διαφορετική απ' τις άλλες με δική της τυποποιημένη μορφή, που τάχα για μας τους χριστιανούς σημαίνουν πως η Μαριάμ έφερε στον κόσμο το Θείο Βρέφος, με λαμπρή προβολή και επουράνια λάμψη, για να συμβάλλει στη συγκρότηση του ανθρωπίνου γένους από την παρακμή.

Τα φετινά Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά θα είναι διαφορετικά. Για τους περισσότερους θα είναι γιορτές χωρίς το βασικό συστατικό στοιχείο της έννοιας "γιορτή" που είναι η χαρά.

Γιορτές με μνημόνιο και τρόικα. Γιορτές χωρίς χρήματα. Είναι πια τόσο οφθαλμοφανής η σκιά που έχει πέσει πάνω σε όλη τη χώρα. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο οι γιορτές των Χριστουγέννων να προκαλούν μελαγχολία, ίσως και κατάθλιψη.

Τη βλέπουμε παντού και κάθε μέρα. Ο περισσότερος κόσμος μετράει και τα κέρματα που έχει στη τσέπη του γιατί απλά δεν έχει πιά χρήματα. Δεν έχει να αγοράσει ή αν αγοράσει αγοράζει τα απολύτως απαραίτητα και φθηνότερα. Εκείνος που μπορούσε να παρηγορήσει το διπλανό του πέρυσι, έχει ο ίδιος ανάγκη από παρηγοριά φέτος.

Όλους τους πιάνει μια μανία, κάπου να πάνε, κάτι να κάνουν. Παλιά το πρόβλημα ήταν ότι όλα ήταν κλεισμένα από το καλοκαίρι, φέτος ότι δεν έχουμε χρήματα να πάμε. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο.

Δεν πρέπει να μελαγχολούμε όταν φθάνουν οι γιορτές και ανάβουν τα λαμπιόνια στους δρόμους. Επιβάλλεται να τις χαιρόμαστε, όπως όταν ήμασταν παιδιά, που θέλαμε ν' απλώσουμε τα χέρια μας για ν' αγκαλιάσουμε τον κόσμο. Πόσο μάλλον τώρα που μεγαλώσαμε και ξέρουμε όσοι το ξέρουμε, ότι κάθε μικρό κομμάτι του κόσμου έχει την αξία του, αρκεί να μπορείς να το ανακαλύψεις...

Τώρα στις γιορτές μας δίδεται η δυνατότητα να γαληνέψουμε στο σπίτι. Ετσι κι αλλιώς καταναλωτική μανία δεν θα μας πιάσει. Ας επωφεληθούμε της ευκαιρίας να αυτοσυγκρατηθούμε, για να προφυλαχθούμε απ' το βαρομετρικό χαμηλό, που συνεχώς μας σκεπάζει.

Γι' αυτό καλύτερα καθίστε σπίτι με την οικογένειά σας, διαβάστε ένα βιβλίο, ακούστε ένα cd, δείτε το dvd που θέλετε, δώστε και πάρτε ευχές με την καρδιά σας που είναι ότι μας απόμεινε να δώσουμε...

Ευχές, αισιοδοξία και ελπίδες. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη γι' αυτά.
Και το 2011 βλέπουμε...


Το φως της Θείας Γέννησης
Ελπίδας φως να γίνει
Χαρά να φέρει στις καρδιές
και επί Γης Ειρήνη


Wishing you
MERRY CHRISTMAS & A HAPPY- HEALTHY - PROSPEROUS NEW YEAR 2011
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ - ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2011

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΡΗΣΕΙΣ...

Τα Χριστούγεννα στην ουσία είναι για τους ανθρώπους που μεγάλωσαν και έχουν ξεχάσει ότι τα παιδιά ξέρουν. Τα Χριστούγεννα είναι για όποιον είναι αρκετά ώριμος για να αρνηθεί το ανικανοποίητο πνεύμα του ανθρώπινου είδους.

Margaret Cousins


Προτάσεις Χριστουγεννιάτικων δώρων: Στον εχθρό σας τη συγχώρεση, στον ανταγωνιστή σας τη ανοχή. Σε έναν φίλο τη καρδιά σας, σε όλους την φιλανθρωπία, σε κάθε παιδί ένα καλό παράδειγμα, στο εαυτό σας σεβασμό.

Oren Arnold


Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή της αναζωπύρωσης της φλόγας της φιλοξενίας στο σπιτικό μας και της φλόγας της φιλανθρωπίας στην καρδιά μας.

Washington Irving (1783-1859), Αμερικανός συγγραφέας


Μακάρι να μπορούσαμε να φυλακίσουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων σε ένα βάζο και να το ανοίγαμε κάθε μήνα.

Harlan Miller


Τα Χριστούγεννα είναι μια μαγική κουβέρτα η οποία τυλίγεται γύρω μας, τόσο απροσδιόριστη σαν άρωμα. Μπορεί να αναδύει μια αίσθηση νοσταλγίας. Τα Χριστούγεννα μπορεί να είναι μια γιορτή φιλοξενίας και προσευχής αλλά πάντα θα είναι μια γιορτή θύμησης, μια μέρα που όλοι σκεφτόμαστε αυτούς που αγαπήσαμε. Augusta E. Rundell


Τα Χριστούγεννα είναι μια απαραίτητη γιορτή. Πρέπει να υπάρχει μια τουλάχιστον μέρα του χρόνου η οποία θα μας υπενθυμίζει για ποιο λόγο βρισκόμαστε πάνω στον πλανήτη εκτός από τον εαυτό μας.

Eric Sevareid (1912-1992), Αμερικανός παρουσιαστής ειδήσεων


Οι Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις μου μαζεύονται και χορεύουν όπως οι νιφάδες χιονιού, κάθε μια όμορφη, ξεχωριστή χάνεται σύντομα.

Deborah Whipp (1964-), web designer


Τα Χριστούγεννα δεν είναι μια περίοδος που παρατηρούνται ασυνήθιστες συμπεριφορές, αλλά τότε μόνο οι άνθρωποι μπορούν να υπακούσουν στο ένστικτό τους και να εκφράσουν τα συναισθήματα τους χωρίς να νιώθουν ανόητοι. Με λίγα λόγια τα Χριστούγεννα είναι η μόνη ευκαιρία κάθε άνθρωπος να είναι ο εαυτός του. Francis C. Farley


Τα Χριστούγεννα είναι η περίοδος που τα παιδιά εκφράζουν τις επιθυμίες τους στους γονείς τους και αυτοί πληρώνουν για να τις πραγματοποιήσουν. Τα προβλήματα αρχίζουν να δημιουργούνται όταν οι ενήλικες ζητούν από τις κυβερνήσεις αυτά που επιθυμούν και τελικά τα παιδιά θα πρέπει να πληρώσουν για αυτές.

Richard Lamm


Δεν υπάρχουν ιδανικά Χριστούγεννα, παρά μόνο τα Χριστούγεννα στα οποία θα αποφασίσεις να αντικατοπτρίσεις τις αξίες σου, τις επιθυμίες σου, την τρυφερότητα και τις παραδόσεις σου.

Bill McKibben, συγγραφέας του "Hundred Dollar Holiday: The Case For a More Joyful Christmas"


Ο χρόνος ήταν μαζί μας όταν την ημέρα των Χριστουγέννων, περικύκλωσε τον περιορισμένο κόσμο μας σαν μαγικό δαχτυλίδι, δεν άφησε να μη δούμε τίποτα, ένωσε όλες τις χαρές του σπιτιού μας, την τρυφερότητα και τις ελπίδες μας. Συγκέντρωσε τα πάντα και τους πάντες γύρω από την χριστουγεννιάτικη φωτιά και ολοκλήρωσε την μικρή αυτή λαμπερή εικόνα μπροστά στα μάτια μας.

Charles Dickens


Είναι ευλογημένη η εποχή κατά την οποία όλος ο κόσμος ενώνεται κάτω από την συνωμοσία της αγάπης.

Hamilton Wright Mabi


Προσπαθήστε να θυμηθείτε ότι η καρδιά των Χριστουγέννων είναι μια καρδιά προσφοράς, μια ανοιχτή καρδιά η οποία σκέφτεται πρώτα τους άλλους. Η γέννηση του Ιησού Χριστού είναι το πιο σημαντικό γεγονός στην ιστορία, επειδή συμβολίζει την εισαγωγή του καλύτερου γιατρικού, αυτού της αγάπης, σε έναν άρρωστο κόσμο. Ενός φάρμακου που γιατρεύει καρδιές για πάνω από 2000 χρόνια.

George Mathhew Adams


Ο Χριστός γεννήθηκε την πρώτη εκατονταετία αλλά ανήκει σε όλες. Γεννήθηκε ως Ιουδαίος, παρόλα αυτά ανήκει σε όλες τις φυλές. Γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, όμως ανήκει σε όλες τις χώρες.

George W. Truett


Είστε πρόθυμοι να ξεχάσετε ότι έχετε κάνει για τους συνανθρώπους σας και να θυμηθείτε ότι έχουν κάνει οι άλλοι για εσάς;

Να θυμηθείτε την αδυναμία και την μοναξιά των ανθρώπων που μεγαλώνουν μόνοι, να είστε πρόθυμοι να πιστέψετε ότι η αγάπη είναι ότι δυνατότερο στον κόσμο, πιο δυνατό από το μίσος, πιο δυνατό από το κακό και από το θάνατο ακόμα;

Τότε μπορείτε να ζήσετε τα Χριστούγεννα. Αλλά δεν θα μπορούσατε ποτέ να τα ζήσετε μόνοι.

Henry van Dyke


Τα Χριστούγεννα είναι μια γέφυρα. Χρειαζόμαστε τις γέφυρες καθώς ο ποταμός του χρόνου μεταφέρει το παρελθόν. Τα φετινά Χριστούγεννα συμβολίζουν την δημιουργία ευτυχισμένων στιγμών για το αύριο και την αναβίωση ευτυχισμένων στιγμών του χθες.

Gladys Tabor


Τα Χριστούγεννα δεν είναι χρόνος ή εποχή αλλά στάση ζωής και σκέψης. Για να απολαύσει κάποιος την ειρήνη και την καλή θέληση, να είναι γεμάτος από κατανόηση θα πρέπει να έχει αποκτήσει το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων.

Calvin Coolidge

ΓΕΝΝΗΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΘΕΟΤΗΤΕΣ...


Είναι η 25 Δεκεμβρίου η αληθινή ημερομηνία γέννησης του Ιησού; Κανένας δεν ξέρει πραγματικά. Το μόνο που είναι γνωστό είναι ότι το 336 π.Χ. ορίστηκε η ημερομηνία 25 Δεκεμβρίου ως η ημερομηνία εορτασμού για μια πολύ γνωστή παγανιστική θρησκεία στην Ρώμη (σατούρνια) κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου.

Κατά τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. οι θεολόγοι από την εκκλησία έγραψαν: "Ορίσαμε αυτή την ημερομηνία ιερή, όχι όπως οι παγανιστές λόγω της γέννησης του ήλιου, αλλά λόγω αυτού του ίδιου που έφτιαξε τον ήλιο".

Αρχικά η γιορτή των Χριστουγέννων γιορτάζονταν από μια σχετικά μικρή ομάδα ατόμων, αλλά με την πάροδο των ετών τα Χριστούγεννα αντικατέστησαν μια σειρά εορτών σε πολλές χώρες ενώ πλήθος παραδόσεων έχει προστεθεί σε αυτό τον εορτασμό.

Ο χριστιανισμός, όπως όλες οι ανθρώπινες θρησκείες, επηρεάστηκε από παλαιότερες και σύγχρονες του θρησκείες και φιλοσοφίες.

Υπάρχουν τουλάχιστον 15 θρησκείες, στις οποίες όλως τυχαίως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ενδεικτικά:

Στη θρησκεία των αρχαίων Αιγυπτίων, που χρονολογείται από το 3000 π.Χ., κεντρική είναι η φιγούρα του θεού-ήλιου Χόρους. Αυτός γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από την παρθένο Ίσιδα, ενώ η γέννησή του συνοδεύτηκε από την εμφάνιση ενός άστρου από την ανατολή, το οποίο ακολούθησαν τρεις μάγοι για να φτάσουν στο σημείο της γέννησης και να του φέρουν δώρα.

Στην ηλικία των 12 ήταν παιδί δάσκαλος, ενώ μόλις συμπλήρωσε τα 30 ξεκίνησε τη βασιλεία του, αφού πρώτα βαπτίστηκε από κάποιον Ανάπ. Στα ταξίδια του συνοδευόταν από 12 μαθητές και έκανε πολλά θαύματα, όπως θεραπεία αρρώστων και περπάτημα στο νερό. Κάποια από τα πολλά ονόματα με τα οποία τον προσφωνούσαν ήταν «ο γιος του θεού», «καλός ποιμένας», «αμνός του θεού», «η αλήθεια», «το φως» και πολλά άλλα. Αφού προδόθηκε από τον Τυφώνα, ο Χόρους σταυρώθηκε, θάφτηκε για 3 μέρες και αναστήθηκε!

Ο Άττις στη Φρυγία, γεννήθηκε από την παρθένα Κυβέλη στις 25 Δεκεμβρίου. Σταυρώθηκε, θάφτηκε σε τάφο και αναστήθηκε μετά από τρεις ημέρες.

Στην Ινδία ο Κρίσνα γεννήθηκε από την παρθένα Ντεβάκι, με ένα άστρο στην ανατολή να σηματοδοτεί τον ερχομό του.

Στην Περσία ο Μίθρα γεννήθηκε από παρθένο, σε μία σπηλιά στις 25 Δεκεμβρίου, και αμέσως δέχτηκε δώρα από τρεις βοσκούς. Είχε 12 μαθητές και έκανε πολλά θαύματα, ενώ μετά το θάνατό του θάφτηκε για τρεις ημέρες και έπειτα αναστήθηκε.
Η επιγραφή «Όποιος δεν φάει το σώμα μου και δεν πιει το αίμα μου, ώστε να γίνει ένα μαζί μου κι εγώ ένα με αυτόν, δεν θα γνωρίσει τη σωτηρία» βρέθηκε σε ένα ιερό του...

Στην Ελλάδα είναι γνωστή η ιστορία του Διόνυσου, που γεννήθηκε από την παρθένο Σεμέλη στις 25 Δεκεμβρίου. Κάποιες από τις προσφωνήσεις του ήταν «βασιλεύς των βασιλέων», «ο μονογενής υιός του θεού», «το άλφα και το ωμέγα», «θεός Κύριος γεννηθείς εκ θεού» και πολλά άλλα. Ήταν δάσκαλος και ταξίδευε κάνοντας θαύματα, όπως η μετατροπή του νερού σε κρασί. Μετά το θάνατό του (και αυτός) αναστήθηκε.

Ακόμα, υπάρχουν αναφορές ότι ο Πυθαγόρας μπορούσε να καταλαγιάζει τα νερά των λιμνών και ποταμών, ώστε να περνούν οι μαθητές του και ότι ο Εμπεδοκλής είχε αναστήσει μια γυναίκα που ήταν πεθαμένη για 30 ημέρες!

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

ΚΑΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ 10 ΒΗΜΑΤΑ...


Κάθε γονιός πράττει ότι κρίνει σωστό για την ανάπτυξη του παιδιού ανάλογα με τις συνθήκες του τόπου του, την κουλτούρα της κοινωνίας του και τις δυνατότητές του. Είναι όμως αυτά αρκετά;

Η οικονομική κρίση σήμερα εμποδίζει κάποιους να κάνουν υλικά δώρα προς τα παιδιά τους. Το ίδιο σημαντικά είναι όμως και τα άλλα τα άυλα, τα δώρα ζωής που χαρίζουν με ανιδιοτέλεια.

Δεκαετίες δημοσιευμένων ερευνών αποκαλύπτουν τις δεξιότητες που συνιστούν τον δεκάλογο του καλού γονιού.

Θα εκπλαγείτε διαβάζοντας τον, επειδή μερικές επηρεάζουν το παιδί έμμεσα, αλλά βρίσκονται στην κορυφή του καταλόγου.

Οι προτάσεις των ερευνητών παρουσιάζονται με τη σειρά σπουδαιότητας που τους δίνουν, δηλαδή στον αριθμό 1 έρχεται η πιο σημαντική και στο 10 η λιγότερο. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι όλοι οι γονείς μπορούν να μάθουν να γίνουν καλύτεροι με μια μικρή προσπάθεια.

Οι έρευνες έδειξαν ότι πατέρας και μητέρα σχεδόν ισοψηφούν στο ερώτημα "ποιος είναι καλύτερος γονιός";
Ο δεκάλογος του καλού γονιού, σύνοψη ενός άρθρου από το τελευταίο τεύχος του περιοδικού Scientific American Mind στο οποίο εκτίθενται τα ευρήματα μιας πρόσφατης έρευνας:

1. Αγάπη και στοργή
Υποστηρίζεις και δέχεσαι το παιδί, δείχνεις με έμπρακτο τρόπο (αγκαλιές) τη στοργή σου και περνάς ποιοτικό χρόνο χωρίς τηλεόραση, αποκλειστικά με αυτό.

2. Διαχείριση άγχους
Λαμβάνεις τα μέτρα σου για να μειώσεις το προσωπικό σου άγχος και του παιδιού σου; Χρήσιμες είναι οι διάφορες ασκήσεις χαλάρωσης καθώς και κάθε προσπάθεια να δείτε -οι γονείς- τα γεγονότα από διαφορετική όψη.

3. Διαπροσωπικές σχέσεις

Υγιείς οικογενειακές και συγγενικές σχέσεις προάγουν αντίστοιχα και τις σχέσεις σας με όλους τους άλλους. Είναι υγιές για το παιδί να είναι μάρτυρας ενδο-οικογενειακών σκηνών τρυφερότητας, σεβασμού ή συγγνώμης.

4. Αυτονομία και ανεξαρτησία

Σεβασμός στις ιδιαιτερότητες του παιδιού και ενθάρρυνση να γίνει ένα επαρκές και αυτόνομο άτομο.

5. Παιδεία και μάθηση

Προάγεις κι είσαι μοντέλο για δια βίου μάθηση; Δίνεις ποικίλες ευκαιρίες για μόρφωση - επιμόρφωση στο παιδί σου;

6. Δεξιότητες ζωής

Παρέχεις τα απαραίτητα στο παιδί σου έτσι ώστε αργότερα να διασφαλίσει ένα σταθερό εισόδημα και το μέλλον του;

7. Διαχείριση συμπεριφοράς

Να χρησιμοποιείς θετική ανατροφοδότηση, δηλαδή να ενισχύεις και να επιβραβεύεις επιθυμητές συμπεριφορές. Να τιμωρείς μόνο όταν όλες οι άλλες μέθοδοι διαχείρισης της συμπεριφοράς του έχουν αποτύχει.

8. Υγεία

Γίνεσαι μοντέλο υγιούς ζωής με καλές συνήθειες, όπως τακτική άσκηση και κανονική διατροφή για το παιδί σου;

9. Θρησκεία

Υποστηρίζεις την πνευματική ή τη θρησκευτική του ανάπτυξη και συμμετέχετε σε αντίστοιχες δραστηριότητες;

10. Ασφάλεια

Λαμβάνεις όλες τις προφυλάξεις για την ασφάλεια του παιδιού σου (στο σπίτι, στο αυτοκίνητο κι έξω) και είσαι ενήμερος για τις δραστηριότητες και τους φίλους του;

Με αυτά υπόψιν, καλές κι ειρηνικές γιορτές, που εφαρμόζοντας τα μπορούν να γίνουν πηγή ευτυχίας κι όχι μόνο υλικής!

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ...


Σήμερα ότι έχει σχέση με παιδί και παιχνίδι έγινε απόλυτα εμπορεύσιμο είδος, από τις πολυεθνικές εταιρίες που έφτασαν στο σημείο να επιβάλλουν, να κατευθύνουν και να ελέγχουν τις επιθυμίες των παιδιών...

Ένας τρόπος είναι οι συναρπαστικές παιδικές ταινίες και σε μορφή 3d στις οποίες έμμεσα διαφημίζονται τα ανάλογα "παιδικά είδη - παιχνίδια" τους. Κυρίαρχη αυτοκρατορία η Ντίσνεϊ...

Όπου προπορεύεται το χρήμα όλες οι πόρτες ανοίγουν, ενώ αντίθετα (πάλι με το χρήμα) οι επιστημονικές φωνές που θα μπορούσαν να μιλήσουν σωπαίνουν! Αυτή είναι η δύναμη του εμπορίου και του μάρκετινγκ των παιδικών παιχνιδιών. Αυτή η κατάσταση επιβλήθηκε, εδώ και δεκαετίες, με τον ανηλεή βομβαρδισμό των τηλεοπτικών, δελεαστικών για τα παιδιά, διαφημίσεων.

Για το σκοπό αυτό, εξαγοράζονται ακόμα και συνειδήσεις πολιτικών που επιτρέπουν την ανεξέλεγκτη επαφή των παιδιών με τα προϊόντα των πολυεθνικών εταιριών. Με φανταχτερά χρώματα και σχήματα, εντυπωσιακές φωνές και επιδόσεις, νεκρά πλαστικά κουκλάκια και transformers, playmobil και playstation, κινητά και MP3, έχουν καταφέρει να "δολοφονήσουν" τη δημιουργική φαντασία των παιδιών. Ειδικά, οι γενιές μετά το 1970, γνώρισαν την εμπορική εξαπάτηση σε πολλά επίπεδα: βιβλία, κινούμενα σχέδια, παιχνίδια κ.λπ.

Στόχος κάθε πολυεθνικής εταιρίας που ασχολείται με παιδικά προϊόντα είναι η εκμηδένιση της "ανάπτυξης της φυσικής ικανότητας των παιδιών για παιχνίδι", με την επιβολή, ως δήθεν επιθυμίας των παιδιών, του οποιουδήποτε εμπορεύματός τους. Η παιδική φαντασία όμως, από τη φύση της, δεν προγραμματίζεται. Όμως διαστρεβλώνεται. Γι' αυτό τα σημερινά παιδιά δεν είναι ευτυχισμένα, επειδή δεν παίζουν πραγματικά και δεν προστατεύονται όπως πρέπει. Η απάτη μεγεθύνεται, όταν τα προς πώληση παιχνίδια αναφέρουν ότι είναι "παιδαγωγικώς κατάλληλα"...

Το δημιουργικό παιχνίδι αυτό που αφήνει ελεύθερη τη φαντασία χωρίς να την αιχμαλωτίζει σε προκατασκευασμένα καλούπια τυποποιημένων ενεργειών, σήμερα είναι είδος υπό εξαφάνιση. Κι όμως είναι αυτό που προάγει ιδιότητες θεμελιώδεις για τη διάπλαση δημοκρατικών πολιτών, όπως η περιέργεια, η ικανότητα για λογική σκέψη, η κατανόηση του άλλου, η προθυμία για μοίρασμα, η συνεργασία, καθώς και μια αίσθηση επάρκειας - η πίστη ότι ένα άτομο μπορεί να κάνει τη διαφορά στον κόσμο.

Στο δημιουργικό παιχνίδι η φαντασία των παιδιών δημιουργεί κόσμους που κανείς άλλος δεν μπορεί να δεί ούτε να μπει σ' αυτούς. Έτσι μαθαίνουν να διευρύνουν τα όνειρά τους, τις ελπίδες τους, και φυσικά να κατανικούν τους φόβους τους.

Μια ουσιαστική ιδιότητα των παλιών παιχνιδιών φαντασίας ήταν το παιχνίδι ρόλων:
Ο "αρχηγός" ήταν πράγματι αρχηγός της ομάδας παιδιών, η "μαμά" ήταν πράγματι μαμά με όλα τα δείγματα συναισθηματικότητας και τρυφερότητας, οι "κλέφτες κι αστυνόμοι" έδιναν αληθοφάνεια στους ρόλους τους κ.λπ. Η μίμηση αυτή ήταν ένας δάσκαλος για την αυριανή κοινωνία τους.

Αν μελετήσουμε το είδος παιχνιδιών που αγοράζουμε στα παιδιά σήμερα, ή αυτά με τα οποία τα απασχολούμε απ΄ τη στιγμή που γεννιούνται μέχρι την ενηλικίωσή τους, μάλλον θα απογοητευθούμε. Τόσο από την παιδαγωγική αξία που έχουν αυτά (και συνήθως δεν έχουν) όσο (και το σπουδαιότερο) από το κατά πόσον αναπτύσσουν τη δημιουργική φαντασία των παιδιών.

Σε περασμένες εποχές που η λέξη κατανάλωση δεν ήταν τρόπος ζωής, μια και το χρήμα ήταν πανάκριβο, ούτε η εμπορευματοποίηση των πάντων ήταν κανόνας, το παιδικό παιχνίδι ήταν απλό, αλλά όλο μαγεία. Μέσα απ' την ευτέλειά του έβλεπες πολλά άλλα πράγματα που έπλαθε από μόνη της η φαντασία σου:

- Τα κακοφτιαγμένα ξύλινα σπαθιά και τόξα με λάστιχο και μανταλάκια, έφτιαχναν τους καλύτερους αντίπαλους στρατούς, σε δρόμους και αλάνες, με ηρωϊκές νίκες ή ήττες!
- Η πάνινη μπάλα που έφτιαχναν, η πλαστική μπάλα κι αργότερα η δερμάτινη που αγόραζαν συνήθως, ήταν ο καλύτερος κράχτης για την οργάνωση ομάδων αγώνων ποδοσφαίρου γειτονιών.
- Οι βώλοι, το πατίνι, το τσιλίκι, η κατρακύλα, το κρυφτό, το κυνηγητό, ήταν παιχνίδια συντροφιάς και άμιλλας, ενώ το μεγάλο οριζόντιο κλαδί ήταν το καλύτερο άλογο για ιππασίες. Μην πούμε αν υπήρχε κανένα παλιό εγκαταλειμένο αυτοκίνητο...
- Η ξύλινη σβούρα με τις γαλάζιες και κόκκινες γραμμές της σε ταξίδευε σε άλλους κόσμους, με τους ατέλειωτους γύρους της.
- Το χωρίς εξώφυλλο πολλές φορές και εικόνες, φτηνό βιβλίο ενός Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον, Μάρκ Τουέιν ή Ιούλιου Βερν, σου δημιουργούσε τους ομορφότερους κόσμους άλλων εποχών, που όμως ήταν δικής σου κατασκευής...

Σήμερα η τηλεόραση, με τα παιδικά κανάλια ή τις παιδικές εκπομπές έχει υποκαταστήσει τα πάντα. Κατασκευάζει ιστορίες ή πλασάρει επιθυμίες στα παιδιά, με ήρωες κινουμένων σχεδίων αντιαισθητικούς, στερεότυπους ενός κατασκευασμένου επί τούτου κόσμου.. Όπως κατά βάθος είναι οι ήρωες του Ντίσνεϊ, η Μπάρμπι, Ο Σούπερμαν, ο Μπόμπ ο Σφουγγαράκης, οι transformers, τα πολεμικά όπλα κι οι πολεμιστές, ο Spiderman, η Μονόπολη κ.λπ.

Εντυπωσιασμός και μίμηση, οι αδιαφιλονίκητοι κράχτες της αγοράς. Βίντεο, DVD, καλωδιακοί και δορυφορικοί σταθμοί, διαδίκτυο, MP3, κινητά, μια πανστρατιά οργανωμένης εξαπάτησης γονέων και παιδιών που εγκλωβίζει στην αγορά/κατανάλωση ψυχοφθόρων παιχνιδιών.

Η συνέπεια της πραγματικότητας ότι εκατομμύρια παιδιά μεγαλώνουν στερούμενα το παιχνίδι, είναι η διάπλαση ενός κόσμου χωρίς χαρά, δημιουργία, κριτική σκέψη, ατομική πρωτοβουλία και νόημα όλα αυτά για τα οποία αξίζει να είναι κανείς άνθρωπος!

Ενός κόσμου ευάλωτου στις ορέξεις των μεγάλων και ισχυρών οικονομιών κι εταιρειών...

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ...

Οι βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση διαμαρτύρονται γιατί ο μόνος ρόλος που έχουν είναι να ψηφίζουν οποία νομοσχέδια φέρνει η κυβέρνηση. Συχνά χωρίς να έχουν ιδέα τι ψηφίζουν. Άλλες φορές ενώ έχουν απόλυτη διαφωνία μ' αυτό που ψηφίζουν. Και κάποτε ενώ θα είχαν μια καλύτερη πρόταση αν τους είχαν ρωτήσει...

Μήπως οι κυβερνητικοί βουλευτές γνωρίζουν, ότι ο ρόλος τους είναι διακοσμητικός, απλώς για να νομιμοποιούν τους νόμους που κάποιοι "σύμβουλοι" και παρατρεχάμενοι συντάσσουν;

Όταν η χώρα είναι υπό ουσιαστική κατοχή, είναι επόμενο οι νόμοι να εκφράζουν τους επικυριάρχους και όχι τον Ελληνικό λαό. Αν δεν ήταν έτσι τα πράγματα, να είσθε σίγουρος, ότι έστω μια απόπειρα για κάποιες διευκρινήσεις θα γινόταν. Απόδειξη ότι ξέρουν καλά τι ρόλο οι παρούσες συνθήκες τους επιβάλλουν. Διαμαρτύρονται για τα προσχήματα.

Τι να τους πει εξάλλου ο πρωθυπουργός. Ότι είναι άσκοπη η διαβούλευση επί θεμάτων, στα οποία ούτε ο ίδιος δεν έχει τον καθοριστικό λόγο;

Ο ρόλος του βουλευτή δεν είναι να είναι σχολιαστής της πραγματικότητας, ούτε να κάνει δηλώσεις ή δύσκολες ερωτήσεις στον Πρωθυπουργό ή σε οποιονδήποτε πολιτειακό παράγοντα.

Ο ρόλος του βουλευτή είναι να νομοθετεί και να νομοθετεί με γνώμονα τη συνείδησή του. Το Σύνταγμα του παρέχει υπεραρκετές εγγυήσεις με πρώτη και κύρια την ποινική ασυλία. Όταν ψηφίζει ναι ψηφίζει ναι, ότι και να λέει στους διαδρόμους ή σε δηλώσεις στους δημοσιογράφους.

Και ελέγχεται, όχι μόνο από τους ψηφοφόρους του, αλλά από τον Ελληνικό λαό στο σύνολό του.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΥΛΟ...

Το πρόβλημα είναι ποιος έδειρε έναν βουλευτή (το ποιος ήταν ο βουλευτής μικρή σημασία έχει);

Ή το ζήτημα είναι ότι η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας δείχνει ανοχή ή κατανόηση σε αυτό το φαινόμενο.

Από τους λίγους της προηγούμενης κυβέρνησης που είχαν ήπιους τόνους, δεν προκαλούσαν, δεν ούρλιαζαν στα τηλεπαράθυρα. Από τους λίγους που είχε άποψη, μιλούσε απλά και είχε παραδεχτεί μερικά απο τα πολλά σφάλματα και παραλείψεις της κυβέρνησης του...

O Χατζηδάκης έχει προσφέρει στην χώρα κατιτίς. Δεν είναι σαν αυτούς τους ψευτοκουλτουριάρηδες, βολεμένους σε δημόσιο οφίκιο, αυτοαποκαλούμενους αριστερούς που μόνο λόγια, θεωρίες και ταραχές εκ του ασφαλούς είναι.

Έτυχε να πέσει στα χέρια αντίπαλων συνδικαλιστών που χάσανε τον κόσμο τους και τα προνόμια με τις μεταρρυθμίσεις που σταθερά προωθεί αυτή η κυβέρνηση και απόφευγε να κάνει η προηγούμενη.

Η χρήση βίας αποτελεί πάγια και συνήθη πρακτική στην Ελλάδα για αρκετά χρόνια τώρα, γιατί σας εντυπωσιάζει το τελευταίο γεγονός με θύμα τον παραπάνω;

Συμμορίες "φιλάθλων" ξεσπούν σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε βρίσκεται στον δρόμο τους, είτε χάσει είτε κερδίσει η ομάδα τους.

Κόμματα και "κινήματα" με μονοψήφιο ή άντε διψήφιο αριθμό υποστηρικτών καίνε τακτικά την Αθήνα για να επιβληθεί η άποψη τους.

Μαθητές καταλαμβάνουν και σπάνε σχολεία για καλαμπούρι, ενώ πάνε στα φροντιστήρια υπάκουα ακόμη και τις Κυριακές.

Φοιτητικές συμμορίες- παρατάξεις με την αρωγή πρόθυμων διδασκόντων κλείνουν τα πανεπιστήμια και προπηλακίζουν οποιονδήποτε τολμά να μπει στον δρόμο τους. Ή να προωθήσει κάποιες αλλαγές που θίγουν τα κατεστημένα τους.

Συμβασιούχοι καταλαμβάνουν δημόσιους χώρους για να απαιτήσουν το βόλεμα τους.

Αγρότες κόβουν τους δρόμους όποτε δεν έχουν σοδειά, λες και είναι το χωράφι τους.

Μαϊμού ναυτεργάτες απαγορεύουν συχνά την επικοινωνία χιλιάδων κάτοικων των νησιών.


Αριστεροί και δεξιοί γείτονες να μαλώνουν για το ποιος "αρχηγός" λέει καλύτερα ψέμματα.

Αν πας να υπερασπιστείς την πατρίδα σου οι αριστεροί σε λένε εθνικιστή.

Αν πας να υπερασπιστείς κοινωνικό κράτος και βοήθεια στους ασθενέστερους οι δεξιοί σε λένε κουμούνι.

Αν πεις να διαμαρτυρηθείς για την μετανάστευση και την παιδεία εμφανίζονται οι πολυπολιτσμικοί και σε λένε φασίστα.


Και άλλα πολλά τόσο γνωστά σε όλους μας...

Η κοινωνία μας χρειάζεται μια βαθιά αλλαγή υπεύθυνα έστω και δυσάρεστα μέτρα. Όχι θεωρίες που σκοπό έχουν να καλύπτουν την ανικανότητα της δήθεν αριστεράς να προτείνει εφικτές λύσεις...

Αυτά τα απαράδεκτα μπορούν να συμβούν όταν καθημερινώς ακούμε για ανυπακοή για αντίσταση, πάρτε τους με τις πέτρες, κάψτε τους όλους, δεν αναγνωρίζουμε το Σύνταγμα και τόσα άλλα εμπρηστικά συνθήματα.

Η Ελληνική κοινωνία δεν αντιδρά, έχει εξουδετερώσει ο κυρίαρχος μεταπολιτευτικός αριστερός λαϊκισμός τα αντανακλαστικά της απένατι στην βία και μπερδεύει το θράσος των τραμπούκων με την επαναστατική λαϊκή οργή...

ΔΗΜΟΣΙΟΣ - ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ...

Στην Ελλάδα πέραν του τουρισμού άντε και της αγροτικής παραγωγής δεν έχουμε άλλες κύριες πηγές εισοδήματος.

O ιδιωτικός τομέας μιας μικρής χωρας όπως είναι η Ελλάδα είναι δύσκολο να συναγωνιστεί σε τομείς πέραν ίσως της ποιοτικής αγροτικής παραγωγής , της ναυτιλίας και του τουρισμού τις μεγάλες πολυεθνικές που φέρνουν πλέον τα πάντα αδασμολόγητα σε μισές τιμές από αυτές της αγοράς.

Όλος ο υπόλοιπος Ιδιωτικός Τομέας έχει έναν βασικό και κύριο πελάτη το Δημόσιο. Ακόμα και το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς θα είχε κλείσει αν τον ΚΕΠ της γειτονιάς δεν αγόραζε γραφική ύλη από αυτό. Το ίδιο και το τυροπιτάδικο της γειτονιάς και το περίπτερο της γειτονιάς και πολλές άλλες επιχειρήσεις.

Αλήθεια μπορούν να δικαιολογήσουν πώς έχει 9 δισεκατομμύρια προϋπολογισμό το Υπουργείο Υγείας όταν η μισθοδοσία του προσωπικού είναι 300 εκατομμύρια και νέα νοσοκομεία δεν χτίζονται; Τα 8 δισεκατομμύρια 700 εκατομμύρια δεν πάνε στον ιδιωτικό τομέα, μέσω υπερτιμολογημένων προμηθειών που ταίζουν πολλούς;

Από τα 6 δισεκατομμυρια προϋπολογισμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δεν πάνε τα 5,5 δις σε χέρια ιδιωτών; Κάποτε όταν ο Ελληνικός στρατός σταμάτησε να ράβει τις στολές σε ιδιώτες και έκανε δικό του εργοστάσιο, πόσες βιοτεχνίες στρατιωτικών ενδυμάτων είχαν κλείσει; Αν είχαν προϊόντα που είχαν πέραση στην αγορά θα κλείναν; Μάλλον όχι.

Το οτι ο κύριος πελάτης του Ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα είναι το δημόσιο δημιούργησε τρία βασικά προβλήματα.

Πρώτο ότι τα περισσότερα Ελληνικά προϊόντα στερούνται ποιότητας γιατί το δημόσιο ποτέ δεν έκανε έλεγχο ποιότητας και προδιαγραφών, δεύτερο ότι οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών δεν ανταποκρίνονταν στην ποιότητα και στην αξία του προϊόντος και των υπηρεσιών και τρίτον ότι όποτε η πολιτική ήθελε να αυξήσει το ΑΕΠ έπαιρνε το κράτος ένα δάνειο "καταναλωτικό" γινόταν καλύτερος πελάτης το ιδιωτικού τομέα και αύξανε την εγχώρια "παραγωγή".

Αυτά τα καταναλωτικά δάνεια πληρώνουμε τώρα δυστυχώς και τίποτα περισσότερο.

Αν θέλουμε το Δημόσιο να μας κοστίζει όσο ακριβώς πρέπει να μας κοστίζει, ας πληρώνουμε τους δημόσιους υπαλλήλους με το "κομμάτι". Και θα αμοίβεται περισσότερο ο παραγωγικός εργαζόμενος και θα πληρώνουμε ακριβώς για όσες υπηρεσίες χρειαζόμαστε.

Από την άλλη όμως ανεξάρτητα με το δημόσιο πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία όλου το ιδιωτικού τομέα και να γίνει ανεξάρτητος. Να πάψει να θεωρεί σαν βασικό πελάτη το δημόσιο και να προσπαθήσει να παράγει προϊόντα και υπηρεσίες που χρειάζονται στην αγορά.

Ούτε δημόσιο δουλευει , ούτε ιδιωτικός τομέας χωρίς εθνικό κράτος με συνορα και νόμισμα. Θέρετρο, παράρτημα τραπεζων και πολυεθνικών εταιρειών μάς θέλει το ΔΝΤ και η ΕΕ και αυτο πρέπει να αντιμετωπίσουμε, γνωρίζοντας καλά πως το χρήμα ουτε πατρίδα έχει, ούτε ηθικές αναστολές...

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΤΥΠΑ Η ΚΟΥΔΟΥΝΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ελληνική ταινία κωμωδία του Ορέστη Λάσκου από το 1968.

Ένας επιχειρηματίας αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες. Για να τις τακτοποιήσει ο διαχειριστής της επιχείρησής του, του προτείνει να αυτοκτονήσει...



Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=3729640995062188588&hl=el&fs=true

SCROOGE (1935) - (CLASSIC MOVIE)...



The first sound version (1935) of the Dickens classic about the miser who's visited by three ghosts on Christmas Eve.

This British import is notable for being the only adaptation of this story with an invisible Marley's Ghost and its Expressionistic cinematography. This is the uncut 78 minute version.

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

ΑΜΟΙΒΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ...

Ένας πλούσιος γόνος τελειώνει το Λύκειο και δεν έχει καθόλου όρεξη για Πανεπιστήμιο.

Ο πατέρας του νέου, πλούσιος οικονομικός παράγοντας της χώρας με μεγάλη δύναμη στην κυβέρνηση, απειλεί τον γιο του:

- Δεν θέλεις να σπουδάσεις ρε τεμπελόσκυλο; Λοιπόν εγώ δεν συντηρώ κοπρίτες, γι' αυτό και θα δουλέψεις, κατάλαβες;

Έχοντας ισχυρή οικονομική και πολιτική θέση ο πατέρας κινεί τα νήματα για να βρει μία θέση στον γιο του.

Πατέρας προς κάποιον Υπουργό:

- Θυμάσαι τον γιο μου; Λοιπόν, τέλειωσε το λύκειο και ο τεμπέλης δεν θέλει να σπουδάσει. Θα μπορούσες να του βρεις μια θέση να αρχίσει να δουλεύει, μήπως εν τω μεταξύ βρει το δρόμο του και αποφασίσει να σπουδάσει; Το θέμα είναι να βρεθεί κάτι που θα τον κάνει να δουλέψει σκληρά, να μην κάθεται και τα ξύνει, κατάλαβες;

Μερικές μέρες αργότερα ο Υπουργός τον παίρνει τηλέφωνο και λέει:

- Έτοιμη η δουλειά για τον γιο σου. Δεξί χέρι του Προέδρου της Δημοκρατίας και 20.000 ευρώ το μήνα, τέλεια έτσι;

-Τι λες, αυτό είναι υπερβολικό. Πρέπει να τον αρχίσουμε πιο χαμηλά, και με τέτοια τρελά λεφτά αυτός ο τεμπέλης θα γίνει χειρότερος.

Υπουργός:

- Φίλε αν δεν του κάνει αυτό, υπάρχει κάτι πιο σεμνό. Ιδιαίτερος Γραμματέας Υπουργού. Ο μισθός είναι πιο μικρός, μόνο 10.000 ευρώ το μήνα.

- Όχι ρε φίλε. Μόλις που έβγαλε το Λύκειο. Δεν θέλω η ζωή του να είναι τόσο εύκολη με την πρώτη ευκαιρία. Θέλω να αισθανθεί την ανάγκη να σπουδάσει, κατάλαβες;

Την επόμενη μέρα ξανατηλεφωνεί ο υπουργός στον πλούσιο φίλο του:

- Φίλε, του βρήκα άλλη μια δουλειά ως Διευθυντής του Τμήματος Προμηθειών στο Υπουργείο Οικονομικών και ο μισθός του θα είναι μόνο 6.000 ευρώ τον μήνα...

- Μα όχι κι αυτό, βρες μου κάτι πιο σεμνό, κάτι στα 600 με 700 ευρώ το μήνα.

Υπουργός:

- Μα τι λές τώρα, αυτό είναι αδύνατο...

- Γιατί;

- Γιατί αυτές οι θέσεις δίνονται μόνο με διαγωνισμό και χρειάζεται να έχει βιογραφικό κάποιου επιπέδου, με τέλειες γνώσεις Αγγλικών, πανεπιστημιακό δίπλωμα, τουλάχιστον ένα Master ή PHD στο εξωτερικό, θέληση να δουλεύει υπερωρίες άνευ αποδοχών, και φυσικά κάποια προϋπηρεσία. Φίλε μου αυτές οι θέσεις των 600 ευρώ δεν βρίσκονται εύκολα!!

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ...


Το ΠΑΣΟΚ έχει λάβει τις αποφάσεις του με βάση τις εντολές της τρόικας, τις οποίες και εκτελεί κατά γράμμα ασχέτως το φιλολαϊκό δούλεμα που ρίχνει με την βοήθεια των καναλιών.

Μια παλαιότερη φράση του Πάγκαλου που προκάλεσε αντιδράσεις ολόκληρη ήταν: "Το μνημόνιο είναι ευτυχία για τον τόπο. Όχι για την κακή πλευρά του αλλά γιατί μας δίνει τη μοναδική ευκαιρία να κάνουμε ριζική αναδιάρθρωση".

Όλα τα υπόλοιπα πέρα από αυτή την διαπίστωση είναι για εσωτερική κατανάλωση και αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από δημαγωγική συνήθεια και αντιπολιτευτικές μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Ο ορθολογικώς σκεπτόμενος θα 'πρεπε να συμφωνήσει με την παραπάνω φράση αλλά δεν τον αφήνουν. Τον οδηγούν αγεληδόν στην εξαγωγή λανθασμένων συμπερασμάτων και κρίσεων περί τον χαρακτήρα του Πάγκαλου ότι δεν έχει καλούς τρόπους, ότι προσβάλλει, ότι παραδοξολογεί, ενώ πάνω στον αυθορμητισμό του έχει και κάποιο δίκιο.

Τη ζητούσε την τρόικα ο οργανισμός μας. Και ο τρόπος που λειτουργούσε ευκαιριακά - πελατειακά κράτος και δημόσια διοίκηση...

Μας έφερε το βασανιστικό μνημόνιο, που για κάθε ρευστοποίηση μέρους του δανείου πρέπει να επικαιροποιείται. Με μεγάλες αλλαγές στα ως τώρα δεδομένα και τον τρόπο που λειτουργούσαμε ως κράτος.

Ήταν αναγκαία λοιπόν η τρόικα για να μας μάθει τους κανόνες, πώς θα επιβάλλουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία και πώς θα πατάξουμε τη φοροδιαφυγή. Η επικοινωνιακή προσπάθεια, αυτό που λέμε με το καλό, δεν έφερε αποτελέσματα και η φαύλη κερδοσκοπία οργίαζε.

Τη θέλαμε την τρόικα για να μας πουν πώς θα μειώσουμε τις δαπάνες στην Υγεία χωρίς να βλαφτούν οι προσφερόμενες υπηρεσίες και πώς θα αναδιαρθρώσουμε τη χώρα για να εξασφαλίσουμε οικονομικά οφέλη.

Μας έπρεπε η τρόικα για ν' απλοποιηθεί η αδειοδότηση της επιχειρηματικότητας και να πάψουν να εμποδίζουν τις επενδύσεις οι πολυδαίδαλες προϋποθέσεις, που χρειάζονται στο επιχειρείν.

Τη ζητούσαμε την τρόικα για να σταματήσουν οι συνδικαλιστικοί εκβιασμοί και οι πολυθεσίτες προνομιούχοι του δημοσίου τομέα να καταλάβουν ότι πρέπει να τελειώσει το πάρτυ, που έτρωγαν τόσο καλά τα προηγούμενα χρόνια, δικτυωμένοι και προφυλαγμένοι απ' την ανοχή των αμαρτωλών Διοικήσεων. Αυτοί επέμεναν στις απανωτές απεργιακές κινητοποιήσεις χωρίς αντίκρισμα πολλές φορές.

Χρειαζόταν η τρόικα για να σφίξουν τα ζωνάρια, ώστε ν' αποφασίσουμε ν' αξιοποιήσουμε την περιουσία του Δημοσίου, την οποία λυμαίνονται οι επιτήδειοι και να κινηθούν με μεγαλύτερες ταχύτητες τα Υπουργεία, για την αποτελεσματική λειτουργία της κρατικής μηχανής χωρίς προχειρότητες, λοβιτούρες και ασυνεννοησίες των συναρμόδιων υπουργών.

Ήταν απαραίτητη η παρουσία της τρόικας, να μας αφυπνίσει, επισημαίνοντας όλα όσα συνέβαιναν από την κακοδαιμονία και ότι ξεπερνώντας τα μπορεί να είμαστε αύριο καλύτερα απ' όσο είμαστε σήμερα.

Για το αμέσως προσεχές διάστημα η Τρόικα θέτει ως προτεραιότητες, την αναδιάρθρωση των ΔΕΚΟ, την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, τη μείωση της σπατάλης και την πάταξη της διαφθοράς στην Υγεία, την καλύτερη στόχευση του συστήματος κοινωνικής προστασίας, τη βελτίωση του φορολογικού συστήματος, τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και τη μείωση των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Αν και όλοι οι πολίτες άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, κρίνουν ως αναγκαίες τις περισσότερες από τις παραπάνω ενέργειες, (με τις περισσότερες αντιρρήσεις στις δυο τελευταίες) ο τρόπος και η ταχύτητα εφαρμογής των μέτρων που νομοθετούνται δεν συμβαδίζουν με την αντοχή των πολιτών, οι οποίοι διαμαρτύρονται γιατί κανείς δεν τους ρωτάει πλέον.

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΒΟΛΤΕΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ...

Τουρκική φρεγάτα έφθασε μέσα στη νύχτα Σαρωνικό κάνοντας σφήνα στην μεγαλύτερη άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού που διεξάγεται αυτή την στιγμή σε ολόκληρο το Αιγαίο.

Για τη νέα Τουρκική επιθετική κίνηση δεν ανακοινώθηκε τίποτα από την κυβέρνηση και το θέμα ήρθε τυχαία στην επιφάνεια από εμπορικά σκάφη τα οποία ήρθαν σε οπτική επαφή με το σκάφος και υπήρξε κίνδυνος ανεξέλεγκτης διαρροής της είδησης. Έτσι σήμερα το πρωί ανακοινώθηκε η πορεία της και ενώ το σκάφος όδευε προς τα Δαρδανέλλια.

Η τουρκική φρεγάτα F-247 TCG SALIΗ REIS ευρισκόμενη νοτίως Ρόδου, κινήθηκε με δυτική πορεία νότια Κυκλάδων σε Διεθνή Ύδατα. Νότια της Μήλου πήρε πορεία βόρεια και ξεκίνησε το ταξίδι της προς την Αττική έχοντας ανοικτά όλα τα ηλεκτρονικά της συστήματα και μπαίνοντας ανάμεσα στα Ελληνικά πολεμικά σκάφη που ασκούνταν.

Στη συνέχεια ακολουθώντας πάντα βόρεια πορεία, εισήλθε ανενόχλητη στις 03.00 τα ξημερώματα εντός Εθνικών Χωρικών Υδάτων, πέρασε μεταξύ Κέας - Μακρονήσου και στη συνέχεια διαπλέοντας το στενό Καφηρέα κινήθηκε με βορειοανατολική πορεία σε Διεθνή Ύδατα προς περιοχή Κεντρικού Αιγαίου.

Χαρακτηριστικό του κλίματος ηττοπάθειας που τουρκοφοβίας που επικρατεί στην κυβέρνηση είναι ότι διατάχθηκαν όλα τα σκάφη του Ναυτικού να μην πλησιάσουν την Τουρκική φρεγάτα, αν και τις τις κινήσεις της παρακολουθούσαν Ελληνικά σκάφη...

Γιατί δεν φτάνει καμιά δική μας φρεγάτα μέχρι τον Ελλήσποντο, να προσεγγίσει τα στενά έτσι για μια βόλτα με ασφαλή διέλευση;

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΛΑ ΔΙΕΘΝΗ ΣΧΕΔΙΑ...


Υπάρχει μεγάλη ανισοκατανομή του πλούτου στον πλανήτη και ενώ πολλοί άνθρωποι λιμοκτονούν άλλοι όχι μόνο ζουν με χλιδή αλλά και εκμεταλλεύονται ασύστολα τους αδυνάτους.

Τα μεγάλα διεθνή συμφέροντα ελέγχουν την παγκόσμια παραγωγή αγαθών και διατηρούν μία ανισότητα πλούτου που τους εξασφαλίζει τη διατήρηση της δικής τους υπεροχής και ισχύος. Η σχεδιαζόμενη από τους εξουσιαστές παγκοσμιοποίηση έχει αυτόν ακριβώς το σκοπό και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν στην υλοποίηση των σχεδίων τους είναι οι ιδιαιτερότητες των λαών όπως η γλώσσα, η ιστορία, ο πολιτισμός και η θρησκεία τους, όλα κείνα δηλαδή που τους συγκροτούν και τους διατηρούν ως έθνη και κράτη.

Ένα από τα μέσα που έχουν επιστρατεύσει για να μηδενίσουν τα έθνη κράτη, να ομοιο-γενοποιήσουν τους λαούς και να τους μετατρέψουν σε μία άμορφη μάζα είναι και η λαθρομετανάστευση, που την εφαρμόζουν χρόνια τώρα και στην Ελλάδα.

Ουσιαστικά αυτή αποτελεί εισβολή αλλοφύλων - αλλοθρήσκων και εντελώς διαφορετικής κουλτούρας ανθρώπων στο έδαφος μας. Παλαιά οι εισβολείς έρχονταν οπλισμένοι και τους αντιμετωπίσαμε στον Μαραθώνα, στις Θερμοπύλες και στη Σαλαμίνα, δημιουργώντας σελίδες δόξας στην ιστορία και τον πολιτισμό μας, σήμερα που έρχονται ξυπόλυτοι τους ανοίγουμε διάπλατα τις κερκόπορτες για να διέλθει ο Δούρειος Ίππος με το όνομα δήθεν της αγάπης και της αλληλεγγύης των λαών...

Σαν παράδειγμα θα αναφέρω μόνο την Ινδία και το Πακιστάν όπου ζουν περίπου δύο δισεκατομμύρια εξαθλιωμένων ανθρώπων.
Δέκα εκατομμύρια από αυτούς, όσοι είναι δηλαδή όλοι οι Έλληνες στην Ελλάδα, αποτελούν το 0,5% του πληθυσμού των χωρών αυτών. Εάν αυτοί έλθουν στην Ελλάδα θα παραμείνει στην εξαθλίωση το υπόλοιπο 99,5% και η ανακούφιση που θα έχουν οι παραμένοντες στις χώρες αυτές θα είναι μηδαμινή. Όμως τα δέκα αυτά εκατομμύρια ερχόμενα στην Ελλάδα θα την διαλύσουν όχι μόνο οικονομικά αλλά ακόμη γλωσσικά, πολιτισμικά, εθνικά και θρησκευτικά...

Εάν κάποιοι "ιδεολόγοι" θέλουν πράγματι να δείξουν ουσιαστική αγάπη προς τους φτωχούς και τους εξαθλιωμένους της γης και δεν είναι βαλτοί να καταστρέψουν την ίδια τους την χώρα, θα πρέπει να πολεμήσουν εκείνους που κρατούν αυτούς τους ανθρώπους σε εξαθλίωση μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Στην Ινδία π.χ. υπάρχει μία τάξη από βαθύπλουτους ανθρώπους που ελέγχουν την βιομηχανία και τις εξαγωγές της χώρας, των οποίων ο πλούτος του καθενός υπερβαίνει κατά πολύ τον πλούτο όλης της Ελλάδας και θα μπορούσαν να βοηθήσουν ουσιαστικά τους συμπατριώτες τους με αναδιάρθρωση των κοινωνικών τάξεων και δικαιότερο καταμερισμό των παραγομένων αγαθών.

Το γεγονός ότι οι σχεδιαστές της παγκοσμιοποίησης επιμένουν να στέλνουν εξαθλιωμένους στην Ελλάδα, δείχνει άμεσα ότι δεν αποσκοπούν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων του πλανήτη αλλά χρησιμοποιούν μερικούς από αυτούς ώστε με το πρόσχημα της δήθεν αγάπης και αλληλεγγύης να γίνουν τα μέσα αλλοίωσης των λαών και βαθμιαίας εξαφάνισης των εθνών κρατών.

Δυστυχώς εδώ στην πατρίδα μας εκτός από την περιθωριοποιημένη Αριστερά που σχεδιάζει το διεθνές προλεταριάτο και τον "κοσμοπολίτη" Πρωθυπουργό μας που επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι πρέπει να θυσιάσουμε μέρος από τα εθνικά μας συμφέροντα υπέρ μίας παγκόσμιας κυβέρνησης και με την υπογραφή της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου έχει παραχωρήσει τα κρατικά κυριαρχικά μας δικαιώματα σε ξένους, έρχεται τώρα και η Εκκλησία της Ελλάδος με τον σιωπηλό Αρχιεπίσκοπο να συμβάλει στην αλλοτρίωση μας, υποπίπτοντας στο αμάρτημα του συγκρητισμού (αυτοί τα βγάλανε και κείνα).

Εμείς από τους θεολόγους μάθαμε τι πάει να πει συγκρητισμός (συγκερασμός θρησκευτικών τάσεων) και να που τώρα η ίδια η Εκκλησία της Ελλάδος, υποτασσόμενη στην εξουσία, έρχεται σαν δεύτερος Σολομών να θυσιάσει στα είδωλα.

Οργάνωσε προχθές συναυλία στον Άγιο Παντελεήμονα των Αχαρνών μιας περιοχής που έχει μαγαρίσει από αδέσποτους νεαρούς τριτοκοσμικούς μουσουλμάνους προσκαλούσα όλη την διεφθαρμένη εξουσία, το κηφηναριό του μεγάρου μουσικής και τους πουλημένους "αηδούς" που έχουμε μάθει πια τόσα χρόνια, να προκαλέσουν το κοινό αίσθημα των κατοίκων που βιώνουν καθημερινά τη λαθρομετανάστευση και τα αποτελέσματα της που ανέφερα παραπάνω. Όλα αυτά με το ψευδώνυμο της αγάπης, της συμφιλίωσης και του πολυ-πολιτισμού, που ηχούν κενά λόγια για τους ανθρώπους που ζούνε εκεί, ντόπιους μα και ξένους.

Τι άραγε εξυπηρετούσε μια τέτοια συναυλία την στιγμή που οι κάτοικοι της περιοχής τρομοκρατούνται απο την ανεξέλεγκτη δράση εγκληματιών λαθρομεταναστών που δεν έχουν να χάσουν τίποτα και η κυβέρνηση έχει αφήσει ορθάνοιχτα τα σύνορα στον Έβρο;

[Όπως λένε παλαιοί Αθηναίοι, η συνοικία του Αγίου Παντελεήμονα ήταν παλιά μικροαστική και μεσοαστική συνοικία της Αθήνας, με τα καλύτερα σπίτια να είναι από την πάνω μεριά της Αχαρνών και την κάτω μεριά, μεταξύ Αχαρνών και Λιοσίων, πιο λαϊκή περιοχή.

Η συνοικία αρχικά υποβαθμίστηκε με τη φυγή πολλών μεσοαστών κατοίκων τη δεκαετία του 80, τη συνεπακόλουθη ενοικίαση διαμερισμάτων σε Αλβανούς και άλλους ανατολικοευρωπαίους μετανάστες, εντάξιμους όμως, τη δεκαετία του 90.

Η καταστροφή ήρθε με την έλευση των Αφγανών και των Σομαλών λαθρομεταναστών. Διάφοροι ασυνείδητοι αρπακολατζήδες συμπολίτες τους με την ανοχή των αρχών, τους νοικιάζουν διαμερίσματα με το κεφάλι και μένουν 10 -10 σε αυτά. Οι κάτοικοι δεν έχουν κανενα πρόβλημα με τους Αλβανούς και Πολωνούς που μένουν εκεί, οι οποίοι ειναι ενταγμένοι και όχι ξέμπαρκοι. Το πρόβλημα είναι οι Αφροασιάτες που κλέβουν και ληστεύουν και μαζεύονται έξω από κάτι περίεργα ιντερνετ καφέ και τηλεφωνεία].

Όταν οι Έλληνες πήγαιναν μετανάστες στη Γερμανία, το Βέλγιο, την Αμερική και την Αυστραλία τους εξέταζαν και στα δόντια εάν είναι ικανοί για δουλεία και τους έστελναν συστημένους να επανδρώσουν ανθρακωρυχεία, βαριές βιομηχανικές και κατασκευαστικές μονάδες αναπτυσσομένων χωρών. Σήμερα η Ελλάδα δεν έχει εκείνες τις παραγωγικές προϋποθέσεις για να δεχθεί τα στίφη των βαρβάρων που έρχονται δήθεν ως εργάτες. Αντί αυτού έχουμε φορείς και οργανώσεις που άρχισαν να μας κάνουν και μαθήματα πολυ-πολιτισμικότητας και να μας ζητούν να είμαστε "ανεκτικοί" στο κύμα των λαθρομεταναστών που μας στέλνει η Τουρκία...

Οι υποψήφιοι δήμαρχοι πήραν ήδη το μάθημα τους στις δημοτικές εκλογές στην περιοχή, μα φαίνεται πως το μήνυμα δεν έφτασε ακόμη εκεί που στάλθηκε...

Εάν και η επίσημη εκκλησία εθελοτυφλεί σε αυτόν Δούρειο Ίππο, τότε ας ανοίξει τους ναούς της να φιλοξενήσει τους άστεγους εισβολείς και να μην παραβιάζει τους οίκους των νοικοκυραίων που θέλουν να ζήσουν στον τόπο τους με τον τρόπο που μάθανε από τους πατεράδες τους...

Όπως είπε και ένα παπαδοπαίδι: Είχαμε δει τη σιωπή των αμνών, τώρα βλέπουμε και τη σιωπή των Ποιμένων στη σφαγή των Αμνών...

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ...


Και ο Δημόσιος και ο Ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα λειτουργεί με τραγικές έως και γελοίες στρεβλώσεις, αδικίες, ανισοκατανομές που όμως στηρίζονται σε νόμους του κράτους, που οι πολιτικοί που ψηφίσαμε εμπνεύστηκαν και ψήφισαν στην βουλή.

Η απαίτηση ίσης αμοιβής για ίση εργασία είναι και αυτονόητη και δίκαιη.


Δεν καταλαβαίνω γιατί ένας δημόσιος υπάλληλος για την ίδια και λιγότερη εργασία (συνήθως λιγότερη σε παραγωγικότητα και χρόνο) πρέπει να αμοίβεται κατά πολύ περισσότερο από έναν που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα. Και γιατί πρέπει να υπάρχει μονιμότητα στο Δημόσιο αν αποδειχτεί ανίκανος ή ανεπαρκής ένας συγκεκριμένος υπάλληλος μετά τη πρόσληψη του;

Απλό είναι το θέμα.

Που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια, αντί να περιμένουμε τώρα από την τρόικα να συμμαζεύει τις κακοδαιμονίες μας.

Εξίσωση μισθών δημόσιου και ιδωτικού τομέα όπως και όλων των άλλων παροχών και δικαιωμάτων (άδειες, επιδόματα κλπ). Η διαφοροποίηση να υπάρχει μόνο βάσει αντικειμενικών κριτηρίων όπως προϋπηρεσία, παιδιά, πτυχία κλπ και όχι με το εάν κάποιος εργάζεται υπάλληλος ως δημόσιος ή ιδιωτικός...

Αφού είχε προηγηθεί η περίφημη εξίσωση μισθών από υπουργείο σε υπουργείο ή ανάμεσα σε υπηρεσίες όπου υπηρετούν φαινομενικά άλλου Θεού και προνομίων υπάλληλοι...

Γιατί η εξίσωση των μισθών σε μια πραγματικά υγιή κι ανταγωνιστική αντί για κρατικοδίαιτη οικονομία θα μπορούσε να γίνει προς τα πάνω και όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα να αμοίβονται και να χαίρουν των παροχών των εργαζόμενων στον δημόσιο τομέα.

Αυτό προϋποθέτει άφθονα λεφτά από παραγωγικές διαδικασίες, που θα φέρουν ευημερία σε όλους.

Εάν όμως αυτό δεν γίνεται όπως φτάσαμε, τότε να υπάρξει εξίσωση μισθών και παροχών με κάποιον τρόπο. Έστω και προσωρινή μέχρι να φτάσει η χώρα στην παραπάνω κατάσταση, ή αναγκαστικά με επιβολή αν είναι να συνεχίσουμε να πληρώνουμε την μαύρη τρύπα του δημοσίου. Αυτό είναι το δίκαιο.

Το θέμα δεν είναι να απολύσει μαζικά το κράτος ή να κρεμάσουμε τους υπαλλήλους που διορίστηκαν από πολιτικούς όλα τα τελευταία χρόνια...

Δεν θα τους κρεμάσουμε, απλά θα εξισώσουμε με τις αμοιβές, τις άδειες, με τα ωράρια, με τα επιδόματα και όλες τις άλλες διευκολύνσεις, όλες ίσες για κάθε υπάλληλο. Θα τα καταφέρουν όσο κι αν σκούζουν οι συνδικαλιστές τους. Γιατί σε πολλούς βολεμένους προφανώς δεν αρέσει η πραγματική ισότητα των Ελλήνων πολιτών. Και θα τα καταφέρουν και αυτοί με λίγη καλή θέληση, όπως και εμείς τα καταφέρναμε και τα καταφέρνουμε επί δεκαετίες.

Το θέμα είναι να μην είναι προκλητικά προνομιούχος ο δημόσιος υπάλληλος έναντι του ιδιωτικού. Δεν μπορεί ο ένας να ζει με 750 ευρώ που στο τέλος της εργάσιμης ζωής του θα γίνουν 1500 και ο άλλος να παίρνει εξαρχής 3.500 όπου τα 2000 τουλάχιστον είναι γελοίας έμπνευσης "επιδόματα" που δόθηκαν ευκαιριακά και ρουσφετολογικά, συνήθως παραμονές εκλογών ή μετά από δήθεν "αγωνιστικές κινητοποιήσεις" που πλήρωσε όλη η κοινωνία τον λογαριασμό τους. Είναι λένε "κεκτημένα δικαιώματα" που απέκτησαν με αγώνες κοινωνικούς. Με επικεφαλής εργατοπατέρες που καταλήγουν βουλευτές και υπουργοί και ο δυστυχισμένος Έλληνας να τους έχει στο σβέρκο του. Από εκεί και πέρα...


Σαφώς υπάρχουν λαμογιές και άθλιοι και στον ιδιωτικό τομέα. Με μια καίρια διαφορά ομως. Στον ιδιωτικό υπάρχει η αγορά που ψηφίζει τον καλό και τον κακό, υπάρχει η απαραίτητη εξειδίκευση σε αντίθεση με την μονιμότητα, τις ατέρμονες ΕΔΕ που δεν καταλήγουν πουθενά στο τέλος και τα κομματικά πτυχία και ταυτότητες που προσληφθήκανε πολλοί ως πρόσφατα...

Σήμερα βέβαια φτάσαμε να είναι τυχερός και στόχος φθόνου κάποιος που έχει ακόμη εργασία είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα.

Αυτά τα αυτονόητα που αναφέρω όμως θεωρούνται νεοφιλελεύθερα και άρα κατακριτέα..

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ...

Το μνημόνιο δεν υπεγράφη για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα. Και οι άνθρωποι της τρόικας προσπαθούν να καταστήσουν σαφές ότι δεν έχουν ζητήσει εκείνοι την μείωση αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα.

Άλλωστε ο περιορισμός του κόστους εργασίας βυθίζει όλο και περισσότερο την οικονομία στην κινούμενη άμμο της ύφεσης.

Κάποιοι θα πουν ότι η ύφεση οδηγεί ορισμένες επιχειρήσεις σε τραγική μείωση του τζίρου. Μα αρχικά υπήρχε η σκέψη να επιτρέπεται συναινετική μείωση του κόστους εργασίας αν η επιχείρηση αποδείκνυε (δεν είναι δα και δύσκολο) ότι αντιμετωπίζει προβλήματα. Τελικώς δεν έγινε ούτε αυτό.

Ουσιαστικά αυτό που έγινε είναι να αποκτήσουν οι επιχειρήσεις το δικαίωμα ελεύθερης διαχείρισης του εργατικού δυναμικού με ένα βασικό μισθό 740 ευρώ.
Η τρόικα δεν ζήτησε κάτι τέτοιο. Το ζήτησαν όμως οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας. Και οι βασικοί συνομιλητές της τρόικας, συμπεριφέρονται ως εκπρόσωποι επιχειρηματιών ή τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση δίνουν.

Ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για τις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, τις Κλαδικές Συμβάσεις και τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, ανήκουν πια στο παρελθόν.

Οι μειώσεις μισθών είτε προέρχονται από τη μη αύξηση (όπως στην Γερμανία) είτα από την συμφωνημένη μείωση, μειώνουν το κόστος της παραγωγής και κάνουν την επιχείρηση βιώσιμη σε περίοδο κρίσης, αποφεύγοντας το λουκέτο και τις απολύσεις και δίνουν για αρκετές κάποια προοπτική κερδών σε περίοδο ανάκαμψης.

Επιχειρήσεις που αν κάνουν απολύσεις τώρα θα βαθύνει η ύφεση περισσότερο και η κατάσταση θα χειροτερέψει για όλους. Ίσως όχι για όλους αφού όντως κάποιοι καιροσκόποι επιχειρηματίες θα τρίβουν τα χέρια τους βλέποντας να συνωστίζονται όλο και περισσότεροι άνεργοι διεκδικώντας μια θέση εργασίας με την ελάχιστη δυνατή αμοιβή.

Πέρα από τις κραυγές και την προπαγάνδα, οι εργαζόμενοι προτιμούν να έχουν μισθό ή μεροκάματο έστω και μειωμένο παρά να ψάχνουν για δουλειά. Όλοι ελπίζουνε να είναι όλα αυτά προσωρινά και γι'αυτό προσπαθούνε να αντέξουνε. Οι μονοι που βάζουν εμπόδια και ελπίζουν σε αποτυχία είναι οι μονίμως διαμαρτυρόμενοι αριστερίζοντες και οι ελπίζοντες στην επιστροφή στο γενικό μπάχαλο...

Ξαναλέω για πολλοστή φορά πως όποιος πιστεύει πως μπορεί να σταθεί μόνος του στην αγορά ας μην χάνει τον χρόνο του να φορτωθεί σε κάποιο αφεντικό που νομίζει πως τον αδικεί.

Ας τολμήσει να ρισκάρει κάνοντας το μεγάλο βήμα της αυτο-απασχόλησης να δείξει ποιός είναι, αν είναι κάτι πέρα από συνεχώς διαμαρτυρόμενο υπάλληλάκι με σίγουρο όμως μισθό!