ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...

Ζούμε σε μια χώρα που περνάει πλέον το 6o έτος βαθύτατης κρίσης, με μια παραγωγική οικονομία από την οποία εξαρτάται το μέλλον όλων σε ελεύθερη πτώση.

Σήμερα η χώρα καταστρέφεται για να διατηρηθεί για λίγο ακόμα η ψευδαίσθηση ότι οι συντάξεις και οι μισθοί του δημοσίου θα συνεχίσουν να πληρώνονται.

Δυστυχώς όμως κανένα κόμμα της βουλής τολμάει να πει αυτή την αλήθεια στον Ελληνικό λαό.

Ούτε το κάνουν οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι πουνπροσπαθούν να δώσουν στον κόσμο την εντύπωση ότι υπάρχει τρόπος να διατηρηθούν οι παροχές του πελατειακού/διαπλεκόμενου κατεστημένου.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ξεστόμισε το απίστευτο επιχείρημα στον Γιούνκερ: «Απ' αυτές τις συντάξεις που θέλετε να κόψουμε ζουν οι Ελληνικές οικογένειες»!

Αντί να σκεφτεί τους νέους που θα παράγουν για να συντηρούν τους γέρους, αυτός προτιμά ένα καταχρεωμένο κράτος που συντηρεί τους γέρους, οδηγώντας στην καταδίκη τους νέους.
Χωρίς να φαίνεται τίποτα το αισιόδοξο στο κοντινό μέλλον...

Όσο οι Πελάτες θεωρούν πως τα ''κεκτημένα'' των συντάξεων, η ΕΡΤ, η ΓΕΝΟΠ και οι λοιπές φιλικές συντεχνίες της ''πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης'' και των υποστηρικτών τους έχουν προτεραιότητα, έναντι του μέλλοντος του τόπου...

Πόσο λογικό φαίνεται να παίρνεις συνεχώς δάνεια με εγγυητές τα παιδιά σου, για να μπορείς να δίνεις ένα βοήθημα μεγαλύτερο από τον μισθό σου (που συντηρεί ολόκληρη οικογένεια με παιδιά), στη γιαγιά σου που ζει μόνη της;

Εσείς θεωρείτε φυσιολογικό να είναι οι νέοι άνεργοι για να μην μειωθούν λίγο οι συντάξεις;
Το θέμα είναι κάποιος νέος απλά να επιβιώσει με το να φάει έστω λίγο από τη σύνταξη του μπαμπά ή του παππού;

Η δουλειά είναι μόνο κάποια χρήματα για επιβίωση;

Δεν είναι και δημιουργία;Δεν είναι υπερηφάνεια, αυτοπεποίθηση, εκπλήρωση σκοπού;

Δεν μπορείτε να αντιληφθείτε ότι ανενεργή νέα γενιά σημαίνει μαρασμός σε προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο;

ΟΥΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΑΦΕΝΤΗ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ο τίτλος της ταινίας "Ούλοι εμείς εφέντη", έρχεται από την περίοδο της τουρκοκρατίας, όταν δύο χωρικοί της Ικαρίας σκότωσαν έναν Τούρκο και στις ανακρίσεις που έγιναν μετά, όλος ο πληθυσμός απαντούσε στο ερώτημα ποιός τον σκότωσε, με τη συγκεκριμένη φράση.

Πρόκειται για ταινία που βασίστηκε σε πραγματική ιστορία.1949 - 1955: Η πορεία της οκταμελούς ομάδας συμμοριτών του ΔΣΕστην Ικαρία.

Για να προστατευθούν από την αυθαιρεσία της χωροφυλακής και του στρατού οι οργανωμένοι κομμουνιστές Ικαριώτες και οι συμπαθούντες συμπατριώτες τους φτιάχνουν καταφύγια στα βουνά.Το κοινό αίσθημα στο νησί διαγράφεται σαφώς να υποστηρίζει τους αντάρτες. Κι αυτοί εξακολουθούν να παραμένουν κρυμμένοι, να αρνούνται την παράδοση ενώ προσπαθούν να συνεχίσουν τον "αγώνα" τους. Τελικά μετά από 6 χρόνια οι αντάρτες κατάφεραν να διαφύγουν με καΐκι στις σοσιαλιστικές χώρες.

Όπου και θα πήραν το μάθημα της ζωής τους για την πραγματικότητα και την κατάντια του υπαρκτού σοσιαλισμού...

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ XANIA 3/4/2013

Εκδήλωση με θέμα «Η ψυχολογία του πελάτη σε περιόδους ύφεσης» στο Επιμελητήριο Χανίων. Ομιλητής ο κ. Άκης Αγγελάκης (κδότης, συγγραφέας και σύμβουλος επιχειρήσεων σε θέματα πωλήσεων, προσωπικής ανάπτυξης, επικοινωνίας και επίτευξης στόχων).
Που δήλωσε:
Τι άλλο να πω και πως να περιγράψω την υποδοχή, την αγάπη, τη συμμετοχή και τη φιλοξενία που είχα τόσο από τους Χανιώτες όσο και τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Γιάννη Μαργαρώνη αλλά και τη χορηγό εταιρία INTERAMERICAN.
Σε μια εξαιρετική αίθουσα χωρητικότητας 120 ατόμων, οι συμμετέχοντες ξεπέρασαν τους 190.

Πολλοί παλιοί και καλοί φίλοι επιχειρηματίες, ξενοδόχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες με συντρόφευσαν σ΄ αυτή τη μαγική διαδρομή τριών σχεδόν ωρών που μοιραστήκαμε. Να είστε καλά!
Ευχαριστώ όλες και όλους μέσα από την καρδιά μου. Sumanai!!!

Sumanai (καλή αντάμωση) κι απο μας Άκη, στην πόλη μας πάλι...

Παρατήρησα πως με έχει τραβήξει η ρεπόρτερ σε περίοπτη θέση, ούτε να τη πλήρωνα έτσι!

ΕΥΦΥΪΑ...ΜΥΑΛΟ...ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ...

Ένας σκύλος περιφέρεται στη ζούγκλα και βλέπει μια λεοπάρδαλη να κατευθύνεται προς το μέρος του, φανερά πεινασμένη.

- Ωχ μπλέξαμε, σκέφτεται ο σκύλος...

Τότε βλέπει κάτι κόκαλα εκεί κοντά και αρχίζει να τα ροκανίζει με την πλάτη γυρισμένη στην λεοπάρδαλη. Ενώ εκείνη είναι έτοιμη να του χυμήξει, ο σκύλος λέει:

- Μμμμ...Πολύ νόστιμη αυτή η λεοπάρδαλη. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν άλλες εδώ τριγύρω...

Η λεοπάρδαλη παγώνει και εξαφανίζεται πίσω από κάτι δέντρα.

- Λίγο έλειψε να την πατήσω σκέφτεται, αυτός ο σκύλος θα με έτρωγε..

Ένας πίθηκος παρακολουθώντας όλο το σκηνικό από ένα δέντρο, σκέφτεται ότι μπορεί να εξασφαλίσει την εύνοια της λεοπάρδαλης και να γλιτώσει το τομάρι του, εξηγώντας της αυτό που είχε συμβεί. Πάει προς το μέρος της και εξηγεί τα πάντα. Η λεοπάρδαλη έξαλλη για την κοροϊδία, λέει στον πίθηκο:

- Ελα πίθηκε. Ανέβα στη ράχη μου να δεις από κοντά τι πρόκειται να πάθει ο σκύλος..

Ο σκύλος βλέπει τη λεοπάρδαλη να έρχεται προς το μέρος του με τον πίθηκο καβάλα.

- Τί θα κάνω τώρα; σκέφτεται...

Κάθεται λοιπόν με την πλάτη γυρισμένη στους δυο. Όταν η λεοπάρδαλη και ο πίθηκος έχουν πλησιάσει αρκετά, ο σκύλος μουρμουρίζει αρκετά δυνατά για ν΄ακουστεί:

- Πού είναι αυτός ο πίθηκος; Ποτέ δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ. Τον έστειλα πριν από μισή ώρα να μου φέρει άλλη μια λεοπάρδαλη κι ακόμα να φανεί...

Ευφυϊα, μυαλό. γρήγορη σκέψη κι αντίδραση...

Τα έχουμε κι εμείς...Ας τα χρησιμοποιήσουμε για τη δική μας επιβίωση...

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ...

Απελευθερώνονται τα επαγγέλματα, για να δοκιμάσεις την επαγγελματική σου επάρκεια, την αναγνωρισιμότητα και την αξία σου στην κοινωνία που ζεις, την υπεροχή σου στον ανταγωνισμό και την επιβίωση σου μέσα στις συνεχείς εξελίξεις στον τομέα σου...

Απελευθερώνεται η χρήση ναρκωτικών για να δοκιμάσεις τη στάση ζωής σου, πεποιθήσεις σου, την αντοχή σου, την αισθητική σου και την ηθική σου σε μια κοινωνία όπου οι νέοι θα μαστουρώνουν από τα 12, δεν θα θέλουν ν' ακούσουν για δουλειά και προσπάθεια γενικώς κι ενώ δεν κάνουν τίποτα παραγωγικό πάντα τους περισσεύουν λεφτά για ναρκωτικά, αλκοόλ και ουσίες για να "ξεφύγουν".

Ήδη κάθε που δένει το καράβι της γραμμής στο λιμάνι συλλαμβάνονται μερικοί καλοπερασάκηδες/ μέρα που τα κουβαλούν ως απαραίτητα για τις διακοπές και την διασκέδαση τους, απελευθερωμένοι θα μπορούν να τ' απολαμβάνουν πιο άνετα κι οπουδήποτε τους βολεύει, χωρίς ντροπές και φόβους...

Και όταν φτάνουν στο αναπόφευκτο τέλος και τη παρακμή μετά χρόνια ασωτείας, να έχουν παροχές και προνόμια από το κράτος που εσύ ποτέ δεν θα αξιωθείς για χάρη σου.

Θα κληθείς όμως να πληρώσεις τα λάθη τους...

Από την άλλη με την ήδη πλήρη απελευθέρωση και άνοιγμα των συνόρων, δοκιμάζεται η ανοχή σου και η κοινωνική συνοχή του τόπου σου σε κάθε τριτοκοσμικό ρεμάλι που βλέπεις να μπαινοβγαίνει ελεύθερα χωρίς έλεγχο, για να πάρει τη δουλειά σου, να επαιτεί ή να παριστάνει τον έμπορο κάθε λογής υλικού όπου γουστάρει, να σκοτώσει αδίστακτα για λίγα ευρώ ή για έναν σταυρό τη μάνα σου, να επιβουλεύεται την πίστη σου, τον τροπο ζωής σου, ακόμη και την εθνική σου υπόσταση...

Σε μια χώρα που ο λαός της δεν θα δύναται ν' αντιδράσει σε τέτοιες προκλήσεις, λόγω της παραπάνω κατάστασης νιρβάνας κι αφασίας των νέων πολιτών της...

Δεν μπορείς να πεις, τέτοιες απελευθερώσεις έχουν απώτερο σκοπό να σε κάνουν όλο και καλύτερο άνθρωπο, να σε βοηθήσουν ν' ατσαλώσεις τις αξίες σου, να παίξεις με την υπομονή σου, να φτάσεις στα όρια σου, να δώσεις ότι καλύτερο έχεις για να μείνεις ορθός...

Είδες τι κάνουν οι κυβερνώντες για να σε εξυψώσουνε σαν ανεξάρτητη κι ελεύθερης βούλησης ύπαρξη;

Μέχρι να φτάσεις στο απαραίτητο ύψος και θάρρος να τους σιχτιρίσεις και να καλέσεις να επι-βάλει τάξη έναν καινούριο Μεταξά, μέρα που είναι!

ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΤΥΠΑ Η ΚΟΥΔΟΥΝΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία κωμωδία του Ορέστη Λάσκου από το 1968.

Ένας επιχειρηματίας αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες. Για να τις τακτοποιήσει ο διαχειριστής της επιχείρησής του, του προτείνει να αυτοκτονήσει...



Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=3729640995062188588&hl=el&fs=true

ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ...

Το μνημόνιο δεν υπεγράφη για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα. Και οι άνθρωποι της τρόικας προσπαθούν να καταστήσουν σαφές ότι δεν έχουν ζητήσει εκείνοι την μείωση αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα.

Άλλωστε ο περιορισμός του κόστους εργασίας βυθίζει όλο και περισσότερο την οικονομία στην κινούμενη άμμο της ύφεσης.

Κάποιοι θα πουν ότι η ύφεση οδηγεί ορισμένες επιχειρήσεις σε τραγική μείωση του τζίρου. Μα αρχικά υπήρχε η σκέψη να επιτρέπεται συναινετική μείωση του κόστους εργασίας αν η επιχείρηση αποδείκνυε (δεν είναι δα και δύσκολο) ότι αντιμετωπίζει προβλήματα. Τελικώς δεν έγινε ούτε αυτό.

Ουσιαστικά αυτό που έγινε είναι να αποκτήσουν οι επιχειρήσεις το δικαίωμα ελεύθερης διαχείρισης του εργατικού δυναμικού με ένα βασικό μισθό 740 ευρώ.
Η τρόικα δεν ζήτησε κάτι τέτοιο. Το ζήτησαν όμως οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας. Και οι βασικοί συνομιλητές της τρόικας, συμπεριφέρονται ως εκπρόσωποι επιχειρηματιών ή τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση δίνουν.

Ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για τις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, τις Κλαδικές Συμβάσεις και τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, ανήκουν πια στο παρελθόν.

Οι μειώσεις μισθών είτε προέρχονται από τη μη αύξηση (όπως στην Γερμανία) είτα από την συμφωνημένη μείωση, μειώνουν το κόστος της παραγωγής και κάνουν την επιχείρηση βιώσιμη σε περίοδο κρίσης, αποφεύγοντας το λουκέτο και τις απολύσεις και δίνουν για αρκετές κάποια προοπτική κερδών σε περίοδο ανάκαμψης.

Επιχειρήσεις που αν κάνουν απολύσεις τώρα θα βαθύνει η ύφεση περισσότερο και η κατάσταση θα χειροτερέψει για όλους. Ίσως όχι για όλους αφού όντως κάποιοι καιροσκόποι επιχειρηματίες θα τρίβουν τα χέρια τους βλέποντας να συνωστίζονται όλο και περισσότεροι άνεργοι διεκδικώντας μια θέση εργασίας με την ελάχιστη δυνατή αμοιβή.

Πέρα από τις κραυγές και την προπαγάνδα, οι εργαζόμενοι προτιμούν να έχουν μισθό ή μεροκάματο έστω και μειωμένο παρά να ψάχνουν για δουλειά. Όλοι ελπίζουνε να είναι όλα αυτά προσωρινά και γι'αυτό προσπαθούνε να αντέξουνε. Οι μονοι που βάζουν εμπόδια και ελπίζουν σε αποτυχία είναι οι μονίμως διαμαρτυρόμενοι αριστερίζοντες και οι ελπίζοντες στην επιστροφή στο γενικό μπάχαλο...

Ξαναλέω για πολλοστή φορά πως όποιος πιστεύει πως μπορεί να σταθεί μόνος του στην αγορά ας μην χάνει τον χρόνο του να φορτωθεί σε κάποιο αφεντικό που νομίζει πως τον αδικεί.

Ας τολμήσει να ρισκάρει κάνοντας το μεγάλο βήμα της αυτο-απασχόλησης να δείξει ποιός είναι, αν είναι κάτι πέρα από συνεχώς διαμαρτυρόμενο υπάλληλάκι με σίγουρο όμως μισθό!

Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ Δ.Ν.Τ.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι εδώ και τα πάντα αλλάζουν γύρω μας.

Πολύ λογικό ακούγεται να διαδηλώνουν αυθωρεί και παρά χρήμα οι άμεσα θιγόμενοι: κρατικοδίαιτοι ρεμπετοσυνδικαλιστές της αφασίας, της λούφας και της παραλλαγής.

Τώρα θα πληρώσουμε όλοι την ρεμούλα των πολιτικών - κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών - διεφθαρμένων δημοσίων υπαλλήλων...

Βεβαίως η παρουσία του ΔΝΤ μέσω του μηχανισμού στήριξης δεν έχει μόνο αρνητικά.

Οι καταθέσεις πχ, κινδυνεύουν πολύ λιγότερο απ' όσο μέχρι χθες. Ασφαλώς εάν συνεχιστεί η υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου, θα καταγραφούν μεσοπρόθεσμα απώλειες στο αποταμιευτικό μέγεθος των Ελλήνων.

Για τον λόγο αυτό δεν θα ήταν λανθασμένη κίνηση να μετατρέψει κανείς μέρος των καταθέσεών του σε δολάρια, ώστε όποιες απώλειες υποστεί το ευρώ να τις ισοσταθμίσει με την άνοδο του δολαρίου. Μάλλον χαμένοι είναι όσοι έσπευσαν να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, καθώς θα πρέπει να θεωρούν σίγουρο ότι θα δυσκολευθούν να τα ξαναφέρουν στη χώρα, εάν και όταν τα χρειαστούν...

Το πρώτο και ίσως το μοναδικό μέτρο που μπορεί να λάβει ο μέσος Έλληνας είναι να σταματήσει να καταναλώνει άμεσα και αποφασιστικά. Με δεδομένη την αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις στον δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα, εφόσον κάποιος έχει εργασία και αμείβεται ικανοποιητικά καλό είναι να αποταμιεύει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός του.

Με τον τρόπο αυτό "αγοράζει χρόνο" από την ενδεχόμενη περίοδο, κατά την οποία ίσως βρεθεί σε πραγματικά δύσκολη θέση, χωρίς δουλειά, με υψηλότατη ανεργία γύρω του, ενώ θα πρέπει να συνεχίσει να συντηρεί εαυτόν και μέλη της οικογενείας του...

Τώρα αλλά και την αμέσως επόμενη περίοδο, δεν φαίνεται ότι είναι καλή ιδέα η αγορά ακινήτου, ιδιαίτερα μεγάλου σπιτιού. Διότι η κίνηση αυτή θα μειώσει δραστικά την ρευστότητα του αγοραστή (ή αντίστοιχα τον δανεισμό του), κι επιπλέον αφού οι τιμές αναμένεται να ακολουθήσουν πτωτική τροχιά κατά τα επόμενα χρόνια, αυτός δεν θα διαθέτει ρευστότητα την περίοδο εμφάνισης των πραγματικά ουσιαστικών ευκαιριών.

Αντιθέτως κάποιο πλεονάζον ακίνητο θα πρέπει να πουληθεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα, ώστε να μειωθεί η δανεισμός, εάν υπάρχει, ή να αυξηθεί η ρευστότητα, που θα χρειαστεί οπωσδήποτε τους επόμενους μήνες (ίσως και χρόνια). Στην ίδια κατεύθυνση και λογική, καλό θα ήταν κινητά περιουσιακά στοιχεία, όπως αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής και περιττός μηχανολογικός εξοπλισμός να επιχειρηθεί τώρα να εκποιηθούν, ώστε να μειωθούν τα βάρη και να αυξηθεί η ρευστότητα.

Αυτοί που κυριολεκτικά θάπρεπε να τρίβουν τα χέρια τους είναι οι αγρότες, οι οποίοι, με δεδομένη την παραγωγική τους βάση, μάλλον μπορούν να αισιοδοξούν ότι θα διαβούν την κρίση ευκολότερα, ενώ δεν αποκλείεται να βγουν και σχετικά κερδισμένοι.

Μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι οι πιστωτές της χώρας, όπως πάντα συμβαίνει στις περιπτώσεις διεθνούς διάσωσης οικονομιών σε αδυναμία: με την αναδιάρθρωση του χρέους, μεγάλος όγκος ελληνικών ομολόγων θα αποσυρθούν από τις αγορές, περνώντας στα χέρια των φορέων του μηχανισμού στήριξης, με άμεση συνέπεια τη ραγδαία ανατίμηση των τίτλων που θα απομείνουν στους δανειστές του ιδιωτικού τομέα (ελληνικές και Ευρωπαϊκές τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και επενδυτικά κεφάλαια).

Η αστάθεια που θα προκληθεί στην αγορά θα δημιουργήσει και ευκαιρίες, που όποιος κάνει τη σωστή πρόβλεψη και βεβαίως έχει και ένα σχετικό κεφάλαιο θα μπορούσε να τις μετατρέψει σε σημαντικό κέρδος.

Σε κάθε περίπτωση, καλόν είναι να κρατά ο καθένας ένα μικρό ποσό στο σπίτι του, άμεσα διαθέσιμο, με το οποίο θα μπορεί να αντιμετωπίσει τις βασικές ανάγκες ενός ή δύο μηνών, στην περίπτωση που η κατάσταση επιδεινωθεί πέραν των επίσημων προβλέψεων.

Η περιοριστική πολιτική που θα αναγκαστεί η χώρα να ακολουθήσει δεν θα έχει καμία σχέση με αυτή που γνωρίσαμε έως σήμερα, και δεν θα πρέπει να θεωρείται απίθανο το σύστημα των κοινωνικών παροχών, ακόμη και των αυτονόητων, όπως εκείνων της Υγείας, να αναστείλει το μεγαλύτερο μέρος της δράσης του επί μακρόν.

Γενικώς η περίοδος που ξεκινά από τώρα, θα χαρακτηρισθεί από ανασφάλεια, αναμονή για τα χειρότερα και απώλειες τόσο στο εισόδημα όσο και στις εργασιακές σχέσεις, την επιχειρηματική δράση και, βεβαίως, το επίπεδο ζωής της μέσης ελληνικής οικογένειας, όπως είχε συνηθίσει ως χθες...

Σύνεση και υπομονή και να κοιτάξουμε από εδώ και μπρος πως θα την βγάλουμε. Ας περάσουμε την φουρτούνα με αξιοπρέπεια.

ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΙΙ...

Μάθημα 2ο: Ενδιαφέρει εμπόρους κυρίως ενδυμάτων, που σε καιρό οικονομικής κρίσης θέλουν να ξεπουλήσουν το stock τους και να καταγράψουν κέρδη...

Θα μάθουν κι ορισμένοι ίσως να ωφεληθούν κιόλας, αντιγράφοντας την τακτική συναδέλφου τους, που σε περίοδο εκπτώσεων ένα καλοκαιρινό κοστούμι στο μαγαζί του φτάνει να κοστίζει 7 ευρώ παραπάνω από την ενδεικτική τιμή του προ εκπτώσεων.

Τακτική που φαίνεται ν' αποδίδει πολλά στον συγκεκριμένο έμπορο, αφού ενώ άλλα μαγαζιά βάζουν ή κοντεύουν να βάλουν λουκέτο, αυτός διατηρεί 2 πολυτελή μαγαζιά σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, εντατικά διαφημιζόμενα και πάντα γεμάτα...

Η μετάλλαξη των τιμών λαμβάνει χώρα κατά την μεταφορά από το ένα μαγαζί (το abovo) προς το άλλο (το outlet) όπου υποτίθεται οτι μερικά επιλεγμένα κομμάτια διατίθενται σε καλύτερες τιμές. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Πως γίνεται κοστούμι με τιμή λιανικής τους προηγούμενους μήνες 90 ευρώ, να φτάνει σε απόσταση τριακοσίων μέτρων παραπέρα να πωλείται με τιμή προ εκπτώσεων 137 ευρώ και με (τάχα) γενναία έκπτωση εκ μέρους του όπως ισχυρίζεται, να κατεβαίνει στα 97 ευρώ, τιμή κατά 7 ευρώ παραπάνω από το πρώτο του μαγαζί, όπου βαρέθηκε να το βλέπει απούλητο από το Πάσχα και μετά.

Γίνεται αν θέλει ο έμπορος, με αρκετές δικαιολογίες, μόνο δυό από αυτές παρακάτω για οικονομία χώρου και χρόνου. Προσθέστε τις δικές σας στα σχόλια.

Φαίνεται πως ήταν δαπανηρή η μεταφορά του, πρόχειρα πεταμένο στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του, ή τα δυο κομμάτια ύφασμα παίρνουν προστιθέμενη αξία επειδή τώρα βρίσκονται έναντι του πολιτικού γραφείου αναπληρωτή υπουργού, με 24ωρη φύλαξη!

Νομίζει δε πως δεν έχουμε επισκεφτεί το άλλο μαγαζί πριν να καταλήξουμε εκεί στο δεύτερο του, για να συναντήσουμε το ίδιο κοστούμι που είχαμε δει τότε, τώρα ακριβότερο και στη σειρά με άλλα, υποδεέστερα του ώστε να ξεχωρίζει στους έχοντες σχετικές γνώσεις.

Το πιο καλό είναι πως στο χαρτί που έχει ραμμένο πάνω του και υπάρχουνε τα στοιχεία του (υλικό, χρώμα, μέγεθος, barcode, τρόπος σιδερώματος, χώρα κατασκευής), υπάρχει και η αρχική ενδεικτική τιμή του, αυτή των 90 ευρώ, τυπωμένη με το ίδιο μελάνι. Πράγμα που δεν ξεφεύγει της προσοχής ενός προσεκτικού παρατηρητή όταν το προβάρει μόνος του στο δοκιμαστήριο.

Πράγμα που δεν είδε η υπάλληλος του εν λόγω εμπόρου (με μοναδικό προσόν τον υπέροχο κώλο που κοιτάζει αυτός όλη μέρα), που ξέχασε ή παράλειψε να σκίσει, όταν έφτιαχνε με τόση επιμέλεια εκείνο το καρτελάκι "Από 137, τώρα μόνο 97" που κοτσάρανε στο ταλαίπωρο κοστούμι με την είσοδο του στο μαγαζί...

Μα με τέτοιο βασικό προσόν άξιος ο μισθός της, που προέρχεται ολόκληρος από τέτοιες μεθοδεύσεις σε βάρος μας του πονηρού αφεντικού. Έξτρα και με δική μας πάλι ακούσια χρηματοδότηση και η πρόσφατη ριζική ανακαίνιση του χώρου που περνά τις μέρες του και (μας) δουλεύει...

Αφού την ίδια τακτική εφαρμόζει και στα υπόλοιπα (κινέζικα ως επί το πλείστον) ρούχα που εμπορεύεται, αντρικά και γυναικεία.

Μαθήματα και τρόποι επιβίωσης σε καιρό οικονομικής κρίσης, που η ίδια η ζωή παραδίδει κι εγώ καταγράφω...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Ι...

Μάθημα 1ο: Ενδιαφέρει πρωτίστως ιδιοκτήτες μικρών ξενοδοχειακών μονάδων, με περιορισμένη δυναμικότητα και υποβαθμισμένη πελατεία...

Ιδιοκτήτης τέτοιας μονάδας σε περιοχή με λίγη κίνηση, για ν' αυξήσει το έσοδα του σκέφτηκε να νοικιάσει το μπάρ - καφετέρια που λειτουργεί ανεξάρτητα στην αυλή του ξενοδοχείου του, στον χώρο δίπλα στην μικρή πισίνα, που τα προηγούμενα χρόνια το δούλευε ο γιός του.

Σε απορία του νέου γιατί έτσι φέτος, ο ξεπονηρεμένος μικροξενοδόχος εξήγησε:

- Το μπαρ - καφετέρια μας έβγαζε περίπου 5.000 ευρώ πέρυσι για όλη την τουριστική σαιζόν, έτσι; Και δούλευες από το πρωί μέχρι το βράδυ για πολλές ώρες....
Ε, λοιπόν φέτος γιέ μου θα γίνεις μισθωτός...Τώρα που είσαι ακόμη νέος κι εμφανίσιμος, θα πας να δουλέψεις μπάρμαν εδώ παραπέρα με μισθό...Θα παίρνεις σίγουρα 1.000 ευρώ/μήνα και θάχεις και κάποιο ρεπό κάθε μερικές μέρες...

Και συνεχίζει το σχέδιο του:

- Θα βρούμε έναν μεγαλύτερο σε ηλικία σαβούρη, που δεν έχει καμμιά πιθανότητα να τον προσλάβουνε με μισθό πουθενά φέτος και θα του νοικιάσουμε το μπαρ για όλη την περίοδο έναντι 6.000 ευρώ, να το δουλέψει όπως θέλει αυτός, όσες ώρες θέλει κάθε μέρα. Για πες μου τι θα κερδίσουμε;

Κάνει τον λογαριασμό με το μολύβι ο νέος και βγάνει το αποτέλεσμα:

- Μπαμπά θα πάρουμε 6.000 σίγουρα με το συμφωνητικό που θα του κάνουμε και θα πληρώσει προκαταβολικά. Θα παίρνω κι εγώ 1.000 ευρώ/μήνα επί 5 - 6 μήνες, θάχουμε άλλα 6.000. Το αφεντικό θα μ' έχει ασφαλισμένο και γλιτώνουμε τα λεφτά του ΙΚΑ εμείς, θάχω και κάποια φιλοδωρήματα εξτρά....Συνολικά 12.000 ευρώ τουλάχιστον σ' ένα καλοκαίρι, μόνο από τον χώρο του μπαρ...

- Και σε σχέση με τα 5.000 που θάβγαζες εσύ εδώ, μας κάνουν 7.000 ευρώ παραπάνω από πέρυσι, ένα ποσό που θα το έχουμε άσχετα αν δουλέψει το ξενοδοχείο με τα γραφεία που μας στέλνουν κόσμο...

Έτσι κι έγινε. Βρέθηκε το θύμα να παριστάνει τον επιχειρηματία/μπάρμαν λόγω αναγκαστικού αποκλεισμού από την αγορά εργασίας εξαιτίας ώριμης ηλικίας και (θλιβερής) εμφάνισης, να περνά όλη τη μέρα στο τάχα "δικό του" μπαρ - καφετέρια, δουλεύοντας μόνο και μόνο για τα λεφτά του ιδιοκτήτη κάθε μήνα και κάποια περισευόμενα ψίχουλα δικά του, με πελάτες μετρημένους στα δάκτυλα από τα ΚΑΠΗ της Γερμανίας και της Ολλανδίας με ανάλογο προυπολογισμό "διακοπών" κοινωνικού τουρισμού και να επιβιώνει χάρη στους φίλους του που τον στηρίζουν πίνοντας εκεί τον καφέ, το ποτό τους ή κάνοντας κάποιο ψευτοπάρτυ να τραβήξουν κόσμο...

Ο νέος στο άλλο μπαρ το κεντρικότερο και με καλύτερο και νεώτερο κόσμο, εισπράττει τον μισθό στα σίγουρα, δουλεύει λιγότερες ώρες κι όλο και κάτι εξτρά του αφήνει κάποιος μεθύστακας πότε- πότε, γιατί σε περίοδο κρίσης περισεύουν για φιλοδωρήματα οι παράδες κανενούς, ανεξαρτήτως εθνικότητας...

Ο δε γέρος επαναπαύεται στα εξασφαλισμένα κέρδη του...

Μαθήματα και τρόποι επιβίωσης σε καιρό οικονομικής κρίσης, που η ίδια η ζωή παραδίδει κι εγώ καταγράφω...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΠΡΟΝΟΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ...

Ο φόβος και η απαισιοδοξία είναι κακοί σύμβουλοι σε ότι κι αν θελήσουμε να κάνουμε.

Αποδεχτείτε το γεγονός οτι η ζωή είναι μπερδεμένη και περίπλοκη. Με την οικονομική αστάθεια, την αδικία που υπάρχει κι εκδηλώνεται σε πολλές και διαφορετικές μορφές, την πολιτική και κοινωνική διαπλοκή που αποκλείει τους "μην υποκύψαντες" και τόσα άλλα άσχημα πράγματα που καθημερινά συμβαίνουν...

Όλα σήμερα αποτελούν προκλήσεις. Ακόμα και μια απλή διαδρομή με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο.

Για ν' ανταπεξέλθετε σε οτιδήποτε τυχαία αναπάντεχο ή εσκεμμένα κακόβουλο σας τύχει, φροντίστε να γίνετε καλοί στην "τέχνη" της προνοητικότητας, γνωρίζοντας τα παρακάτω:

• Αντί να απογοητεύεστε, να προνοείτε.
• Αντί να θυμώνετε να κατανοείτε και ίσως μερικές φορές, να συμπονάτε.
• Αντί να απελπίζεστε να δημιουργείτε.
• Αντί να τα παρατάτε να εφευρίσκετε και ν' αυτοσχεδιάζετε.
• Να κλείνετε τα μάτια και τα αυτιά σας σε αρνητικές επιρροές και να οραματίζεστε ότι πετυχαίνετε όλους τους προσωπικούς και επαγγελματικούς σας στόχους.
• Μην παραμελείτε να διατηρείτε τον εαυτό σας φυσικώς και πνευματικώς σε καλή φόρμα.
• Περιορίστε την τηλεόραση κλπ media και τις αρνητικές ειδήσεις που συνέχεια σας τροφοδοτούν.

Γίνετε γνώστες ή μάλλον καλύτερα με εξάσκηση γίνετε άριστοι στην τέχνη της αντίξοης επιβίωσης στη ζωή, επαγγελματική ή προσωπική...

Κι ένα τελευταίο: Να ζείτε σαν να επρόκειτο να πεθάνετε αύριο το πρωί.. Να μαθαίνετε σαν να επρόκειτο να ζήσετε αιώνια...όπως είχε πει κάποτε ο Mahatma Gandhi...