Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

ΝΗΣΙΔΑ ΣΟΥΔΑ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 2008.


Η Ναυτική Εβδομάδα καθιερώθηκε να εορτάζεται από το 1933 με εκδηλώσεις που γίνονται σε ολόκληρη την Ελλάδα, χωρίς αναφορά σε κάποιο συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός.
Στη διαδρομή της ιστορίας της Ελλάδας, η θάλασσα αποτέλεσε τον υγρό στίβο των πιο αποφασιστικών αγώνων της φυλής μας για την εξασφάλιση και διατήρηση της ανεξαρτησίας της πατρίδος και την ανάπτυξη και διάδοση του Ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού.





Ο παραδοσιακός δεσμός του Έλληνα με τη θάλασσα που ξεκινά από τα βάθη της ιστορίας είναι ακατάλυτος. Η θάλασσα υπήρξε ανέκαθεν πηγή φωτεινών εμπνεύσεων και βιοτικής δραστηριότητας για χιλιάδες ασχολούμενους στην ναυτιλία...

Από την εκδήλωση στην ιστορική νησίδα της Σούδας που οργάνωσαν ο Ναύσταθμος Κρήτης κια ο δήμος Σούδας, είναι το παρακάτω χαρακτηριστικό video, μετά από πολλές περικοπές στο μοντάζ (δυστυχώς λόγω χώρου):


Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Δρόμος η ζωή του κάθε ανθρώπου που συνήθως τον τραβά μοναχικά...

Δρόμοι μονόδρομοι, δρόμοι παράλληλοι, που καμιά φορά τέμνονται και συναντιούνται δημιουργώντας ιστορίες...


Ακολουθήστε τους προτιμότερα σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-99518255078274727&hl=en

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

ΤΟ ΝΙΝΙ ΦΕΡΝΕΙ (ΚΑΙ) ΠΩΛΗΣΕΙΣ...


Μαγαζί με τουριστικά είδη είχε ο Γιάννης, σε κεντρικό δρόμο που ολημερίς ήταν γεμάτος από τουρίστες. Λίγοι όμως από αυτούς σταματούσαν να δουν το εμπόρευμα του κι από αυτούς ακόμη λιγότεροι αγόραζαν τελικά κάποιο από τα είδη που διέθετε.

Σε αντίθεση με το γειτονικό του κοσμηματοπωλείο που, ενώ φαινομενικά απευθυνόταν σε λιγότερο και πιο εύπορο κοινό, ήταν γεμάτο τις περισσότερες ώρες της μέρας από κόσμο που κοιτούσε τις μικρές μα πολυτελείς βιτρίνες, έμπαινε μετά μέσα για μια ακόμη ματιά και όταν εξερχόταν, όλο και κάτι κρατούσαν κρυμμένο σε μικρές κομψές τσάντες, κάτι από το πολύτιμο εμπόρευμα σε χρυσό και διαμάντια που πείστηκαν ν' αγοράσουν.

Τις μέρες δε που καταπλέουν πολεμικά πλοία στο λιμάνι ύστερα από νατοϊκή άσκηση και ξαμολιούνται οι ναύτες για μια βόλτα, το συγκεκριμένο μικρό σε μέγεθος μαγαζί έχει την τιμητική του και κάνει χρυσές πωλήσεις, σχεδόν αποκλειστικά από τα υπόλοιπα του είδους...

- Δεν είναι περίεργο; μου είπε προχθές που περνούσα από εκείνον τον δρόμο και κάτι παρατήρησα κι εγώ φτάνοντας στο σημείο που βρισκόταν το κοσμηματοπωλείο, εγώ έχω φθηνό εμπόρευμα γενικής χρήσης για όλα τα γούστα και κάνω περιορισμένες πωλήσεις όλη μέρα κι αυτό εκεί γεμίζει συχνά κόσμο και ξεπουλά στη στιγμή ακριβές αλυσίδες, δακτυλίδια και ρολόγια που είναι και πανάκριβα...Που λες να οφείλεται;...

Εγώ που τα ξέρω όλα από ιδιοσυγκρασία για να απαντώ σε παρόμοιες περιστάσεις, δεν χρειάστηκε να μιλήσω καθόλου, καθώς την στιγμή που γυρίσαμε να κοιτάξουμε το μαγαζάκι πρόβαλλε στην πόρτα το αίτιο της ευημερίας του και ο κύριος λόγος που γέμιζε κόσμο: Η ιδιοκτήτρια του...

Στάθηκε στην πόρτα με μια χαριτωμένη κίνηση, παίρνοντας μια στάση που υπονοούσε πολλά στους έχοντες σεξουαλικές ανησυχίες και περίμενε τους επόμενους δυνητικούς πελάτες από τους διαβάτες που την πρόσεχαν θέλοντας και μη. Το ντύσιμο της συμπλήρωνε τη εικόνα πρόκλησης που εξέπεμπε: Στεκόταν πάνω σε ψηλοτάκουνα παπούτσια, μαυρισμένη ιδανικά σε αρμονική αντίθεση με την άσπρη φούστα της σε διαστάσεις... ζώνης (έστω πλατιάς!) την εκτεθειμένη επίπεδη κοιλιά της και τα υπερμεγέθη στήθη της να τονίζουν το πάνω μέρος του λεπτού κι ευλύγιστου κορμιού της, πιέζοντας στα όρια του το επίσης άσπρο κομμάτι πανιού που τα συγκρατούσε...
Ρούχα μοντελάκια - δημιουργίες επώνυμων μόδιστρων, τρόπος επένδυσης κάποιου μέρους των σημαντικών εσόδων της επίχείρησης της...

- Να ο λόγος που ήθελες να μάθεις, ολοζώντανος μπροστά στα μάτια σου, του λέω δείχνοντας του την χαριτωμένη του γειτόνισσα που ήταν πειρασμός, αν όχι και τόσο κοπελίτσα πια...

- Τη βλέπω κάθε μέρα παρόμοια ντυμένη να εξάπτει φαντασιώσεις στους αρσενικούς, μα δεν περίμενα να έχει τόση επιτυχία στις πωλήσεις ακριβών χρυσαφικών στους τουρίστες, που δεν είναι δα και οι πλουσιότεροι, γέροι συνταξιούχοι είναι οι περισσότεροι...

- Αν ήσουνα ηλικιωμένος ταξιδιώτης ευκαιρίας από κάποιο ΚΑΠΗ της βόρειας Ευρώπης, να είχες την ευκαιρία να έρθεις στην ηλιόλουστη Ελλάδα σε προσιτή τιμή, μα να είσαι αναγκασμένος να τραβάς όπου πας και την σαπιμένη σαβούρα που αποτελεί το έτερον ήμισυ σου για μισό αιώνα τώρα, δεν θάθελες μερικές στιγμές να ξεφύγεις, να δείς έστω για λίγα λεπτά κάτι προκλητικά ερωτικό, να νιώσεις το άρωμα της όταν σου δείχνει από κοντά μια αλυσίδα για παράδειγμα και σου μείνουν μια - δυο αναμνήσεις από την Ελλάδα;...

Έτσι μπαίνεις στο μαγαζί της χωρίς να υποπτεύεται η κυρία σου τις ασκήσεις της φαντασίας σου, μπαίνεις για να της πάρεις μια αλυσίδα, ένα δακτυλίδι ή ένα ρολόι δώρο για σένα και εν τω μεταξύ κοιτάς όσο μπορείς, ή ακουμπάς κιόλας, την πωλήτρια δεν δείχνει να την πειράζει και πολύ, δεν θα λιώσει εξάλλου αν την αγγίξεις με εύσχημο τρόπο...

- Είναι κι αυτός ένας λόγος που λές, για οφθαλμόλουτρο γέρων Ευρωπαίων...

- Ή αν ήσουν ναύτης σε αμερικάνικο αεροπλανοφόρο και περνούσες 6 μήνες στη θάλασσα να κυνηγάς τριτοκοσμικούς τρομοκράτες στον περσικό κόλπο κι έβγαινες βόλτα δυο - τρεις μέρες πριν συνεχίσεις τα ίδια, που θα ξόδευες τα αρκετά δολλάρια σου αν όχι σε κάτι πολύτιμο που θα σου μείνει εσένα όπως ο χρυσός, να δείς κι από κοντά τα κάλλη της πωλήτριας για λίγο, είναι και πολύ πιο ωραία και sexy από τις σιχαμένες Βαλκάνιες σαβούρες που θα δείς αν πας να τα πιείς σε νοθευμένα ποτά σε κάποιο από τα μπάρ της κακής ώρας που θα βρείς παρακάτω από εδώ...

- Κι αυτοί για το νινί, έ;

- Εσύ τι έχεις να τους προσφέρεις, πέρα από κάποια κιτς καπέλα, παρδαλά ρούχα και φτηνιάρικα αξεσουάρ, την κοιλιά και την φαλάκρα σου. Και μια που μιλάμε ελεύθερα, ποιά είναι αυτή που έχεις εσύ φέτος για πωλήτρια;

- Μιά γνωστή μου που ήθελε δουλειά για το καλοκαίρι, γιατί;

- Όταν έχεις τέτοιο νινί δίπλα στο μαγαζί σου, το αντιμετωπίζεις με κάτι ανάλογο ή καλύτερο ακόμη. Είδες ποτέ σε εμπορικό μαγαζί καμμιά χοντρή, άσχημη, γλωσσοκοπάνα; Όλοι προσλαμβάνουν με κριτήρια αισθητικά, για αυτό τα μαγαζιά είναι γεμάτα με εμφανίσημες κοπέλες κι όχι φτωχο-σαβούρες ή άντρες που έχουν κι εκείνοι ανάγκη από δουλειά.

Εσύ τι την ήθελες τη φιλανθρωπία; Έτσι μαζεύεις τα υπόλοιπα από τους πελάτες, που μόνο αν το χρειάζονται θα αγοράσουν κάτι από σένα, ενώ στην άλλη λειτουργεί πρώτα το αρσενικό τους ένστικτο κι αγοράζουν περισσότερο με συναίσθημα και τελείως άλλα κριτήρια...

- Τέτοια δύναμη το νινί, λοιπόν;

- Για όσους δεν είναι gay, βέβαια...

- Και δεν είναι και τόσο όμορφη αν τη δεί κανείς από κοντά, έχει λίγο μεγάλη μύτη...

- Ε, λοιπόν όσα χρόνια περνώ από εδώ και την παρατηρώ επισταμένως όταν είναι έτσι ντυμένη και στέκει στην πόρτα της, ποτέ δεν πρόσεξα αυτή τη μύτη της.
Δεν μπήκα ακόμη στο μαγαζάκι της μόνο και μόνο επειδή εμένα δεν μου φτάνει να βλέπω απλώς...

Μα αν ήταν κι αυτή πρόθυμη να κάνουμε μαζί όσα δεν βάζει η φαντασία του άντρα της, θ' αγόραζα από εδώ το ακριβό μου ρολόι, δεν θα διαπραγματευόμουν σημαντική έκπτωση με άλλον γνωστό μου κοσμηματοπώλη, χωρίς βέβαια τα δικά της προσόντα...

Και να θυμάσαι Γιάννη, όταν είναι μπρούμυτα, δεν φαίνεται καθόλου αυτή η μύτη της...

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ...


Παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών σήμερα και θα περισσέψει πάλι η υποκρισία από πολλές πλευρές. Για δήθεν αθώους χρήστες - θύματα που παρασύρονται κι εξαναγκάζονται σε χρήση ουσιών από τάχα αδίστακτους εμπόρους...

Από τους μεγαλύτερους μύθους που έχω ακούσει και νιώσει, αντάμα με κείνους του "ξέρεις ποιός είμαι εγώ" και "προϋπηρεσία έχεις;" κανείς τους δεν ισχύει στο μέτρο που τους επικαλούνται.

Από 8 χρονών βγαίνω από το σπίτι και κυκλοφορώ στον δρόμο καθημερινά, στις πιο επικίνδυνες γειτονιές της πόλης που μένω. Ήθελα δεν ήθελα σε μια τέτοια περιοχή γεννήθηκα και με τέτοιες περιοχές γειτόνευε.
Συναντούσα πλήθος αληταράδων, ξεπεσμένων απόβλητων, ανήλικων συμμοριτών όταν εγώ δεν ανήκα πουθενά λόγω χαρακτήρα, αλκοολικών ρεμπεσκέδων, πουτάνων και νταβατζήδων, αγροίκων ψαράδων κι εργατών.
Δεν γεννήθηκα σε περιβάλλον διανοούμενων, ούτε με καλούσαν ποτέ στα πάρτυ και τα σαλόνια τους οι φλώροι της "καθώς πρέπει κοινωνίας".

Ε, λοιπόν ποτέ όλα αυτά τα χρόνια δεν βρέθηκε κανείς παιδεραστής να με βιάσει, απαγωγέας να με απαγάγει για λύτρα, ουδείς να με σκοτώσει για να πουλήσει τα όργανα μου και στο θέμα μας, να μου προτείνει να πάρω ναρκωτικά, πόσο μάλλον να με αναγκάσει με το ζόρι να τ' αγοράσω. Ούτε τα συνάντησα ποτέ να πουλιούνται στη μέση του δρόμου ελεύθερα στον καθένα.

Ναρκωτικά υπήρχαν πάντα. Δίπλα μου...

Χρήστες, κυρίως ναυτικοί τότε και νεαροί φοιτητές και μαθητές αργότερα, που με τη θέληση τους προμηθεύονταν και χρησιμοποιούσαν ουσίες μόνοι ή σε παρέες.
Τις προμηθεύονταν με μεγάλες δυσκολίες ύστερα από κρυφά ραντεβού σε απόμερα μέρη από άγνωστους σε μένα εμπόρους. Πήγαιναν κατόπιν σε μια γωνιά και τα κατανάλωναν για την καλοπέραση τους και μόνο.
Ή τα μοίραζαν σαν απαραίτητο συμπλήρωμα κι εφέ στα πάρτυ τους, διαφημίζοντας τα εμπιστευτικά μεταξύ τους...

Ένοιωσα μια φορά άθελα μου την μυρωδιά του χασισιού όταν σε μια βόλτα με έπιασε ξαφνική μπόρα δυνατή και κατέφυγα στα ερειπωμένα παλιά σφαγεία, την ώρα που το κάπνιζαν κάποιοι άγνωστοι. Δεν ενοχλήθηκαν, δεν μ' έδιωξαν, ούτε με κάλεσαν να προστεθώ στην παρέα τους, απλά συνέχισαν το κάπνισμα και τον ρεμβασμό τους σε κάποια απόσταση από μένα όσο περίμενα να κοπάσει η μπόρα και να φύγω...

Διάβαζα πως "τα ναρκωτικά κάνουν θραύση στους νέους", "η ηρωίνη σκοτώνει", "μαριχουάνα στα αμερικάνικα κολέγια" κι άλλα πολλά σε εκείνα τα παλιά περιοδικά "Θαυμάσιο" και "Καζανόβα" που μάζευα τακτικά από τον δρόμο των μπορντέλλων, όπου ήξερα πως τα παρατούσαν αφού τα ξεφύλλιζαν.
Τα ίδια και τότε και τώρα...Μπούρδες επίσημες, από στόματα ειδικών κι αιωνίως ανησυχούντων.

Άδικα κινδυνολογούσαν...Ποτέ δεν ξεκληρίστηκε όλη η νεολαία, μόνο κάποιοι καλοπερασάκηδες που τα συνήθισαν κι εξαρτήθηκαν από αυτά για τους δικούς τους λόγους κι αφού τα χρησιμοποιούσαν για 20 χρόνια και στερούσαν τον οργανισμό τους από θρεπτικά στοιχεία ταυτόχρονα αφού προτιμούσαν τη μαστούρα από την τροφή, έφταναν κάποτε στο τέρμα και αποστεωμένοι ξάπλωναν στις γωνιές και περίμεναν να τελειώσουν, προκαλώντας τον οίκτο των περαστικών με τα χάλια τους...

Ποτέ δεν συμπάθησα ούτε λυπήθηκα χρήστες στο τελευταίο στάδιο πριν τον θάνατο, μόνο αηδία κι αποστροφή μου προκαλούν. Γιατί ξέρω την προϊστορία τους, παρόμοια με την παραπάνω με μικρές παραλλαγές η προσωπική ιστορία του καθεμιανού...

Είχα και προσωπικές προστριβές και συμπλοκή με έναν συγκεκριμένο από δαύτους πριν 3 χρόνια, που ζητούσε να του πληρώνω εγώ (κι άλλοι) τις δόσεις του με θράσος. Μεγάλος σε ηλικία και προκλητικός, πρέπει να έχει ψοφήσει τώρα αφού δεν εμφανίζεται στο κέντρο να ενοχλεί, με πρόλαβε η μοίρα του που περίμενα μια βολική ευκαιρία να τον αποσύρω απο την κυκλοφορία.

Τι θα πει ρε, καταχράται κι εξαρτάται από ουσίες;

Δεν φέρει καμιά ευθύνη αυτός για τη ζωή του και τις πράξεις του; Τι κοπανάνε κάθε χρόνο τέτοια μέρα κάποιοι παλαβογιατροί και δικηγόροι, αποσκοπώντας πρωτίστως σε "ιδίον ώφελος" από πελατεία σε λίστες αναμονής για προγράμματα απεξάρτησης δήθεν, που δεν έχουν καμιά επίδραση σε άτομα με κατεστραμένο οργανισμό και διαλυμένη προσωπικότητα, πεταμένα λεφτά για τους εξαρτημένους μα γεμίζουν τσέπες δημαγωγών και μεσαζόντων.

Εμένα ποιός Θεός ή Διάολος με προστάτευε από ψηλά και δεν το ήξερα;
Σε αυτόν τον κόσμο δεν ζούσα κι εγώ, μόνος, φτωχός και χωρίς ιδιαίτερη οικογενειακή συμπαράσταση ποτέ, γιατί δεν με άγγιξαν τα ναρκωτικά;
Ούτε αόρατος ήμουνα, ούτε υψηλή προστασία είχα, πως δεν με πίεσε ουδείς "αδίστακτος" έμπορος να γίνω θύμα του;


Πολιτικοί που θα βρείτε ευκαιρία να δημαγωγήσετε πάλι μπροστά σε ακροατήριο αφελών και φοβισμένων γονέων για "νεολαίους που κινδυνεύουν, απροστάτευτοι έρμαια των εμπόρων", πριν δοκιμάσετε να μου αλλάξετε γνώμη ελάτε να κάνουμε μια βόλτα πεζοί σε παρόμοια μέρη με αυτά που μεγάλωσα και κινήθηκα εγώ, να δούμε αν αυτή τη φορά δοκιμάσει κάποιος έμπορος να μας προσφέρει τα προϊόντα του, είτε εισαγόμενα είτε ποιοτικότερα εγχώριας παραγωγής, ή αν είναι αρκετά τολμηρός να μας αναγκάσει με βία να αγοράσουμε, μπας και πλουτίσει αυτός, ωραίο παραμύθι βρήκατε.

Το τι θα πάθει θα το μάθει αν δοκιμάσει, έχω την δική μου "δικαιοσύνη" που δεν σηκώνει ενστάσεις κι εφέσεις από φαφλατάδες συναδέλφους σας, αν δεν τολμήσει δεν με πειράζει η παρουσία του, ούτε με αφορά άμεσα, κάθε γονιός ας έχει από κοντά τα τέκνα του μαθαίνοντας τους να μην παρασέρνονται από τα πάθη τους ή τις παρέες τους και δίνοντας τους αρχές.

Εγώ έχτισα πανίσχυρο χαρακτήρα στερούμενος 5 (περιτά) πράγματα για ν' αποκτήσω 1, λόγω έλλειψης αρκετού χρήματος για ξόδεμα, πρόβλημα που ακόμη με συνοδεύει...



Εσείς θα διαψευτείτε πάλι, αν δεν δείτε την αληθινή ζωή όπως βιώνεται στους δρόμους...

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ...


Επειδή όλοι (ή όσοι θέλουν και το επιλέγουν τουλάχιστον), δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία να ολοκληρώσουν τις γυμνασιακές τους γνώσεις, που για κάποιο λόγο διέκοψαν τότε...

Επειδή ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ για βιωματική μάθηση των ενηλίκων...

Κάποιοι από τους μαθητές του ΣΔΕ Χανίων με την ευκαιρία της λήξης της δεύτερης σχολικής χρονιάς που εφαρμόζεται ο θεσμός, αφού ζήτησαν να μάθουν από μένα για το θέμα "Η τηλεόραση την εποχή του Internet - Διαδικτυακή τηλεόραση" θέλησαν στην συνέχεια να φτιάξουν μια ολιγόλεπτη ταινία με τις δραστηριότητες και τα μηνύματα τους, που γύρισαν επιτόπου με εξοπλισμό που διέθεσε η "Acanthus Productions".

Η ταινία τους παρά τις απρόβλεπτες συνθήκες που φτιάχτηκε κι έχουν συνέπεια στην ποιότητα της εικόνας, μεταδίδει με σαφήνεια τα μηνύματα τους, που μπορούν να τα δούν μέσω internet και να τα μοιραστούν εύκολα και γρήγορα με άλλους, στην Ελλάδα και σε οποιοδήποτε ακόμη σημείο του κόσμου κι αν βρίσκονται.

Όλα είναι δυνατά την σημερινή δικτυωμένη εποχή παιδιά, μα για όσους μπορούν να κατανοήσουν και να χρησιμοποιήσουν τις δυνατότητες της, σας το είπα στην παρουσίαση...

Επεξεργασμένη η μίνι ταινία είναι στην διάθεση του οποιουδήποτε προσώπου ή φορέα και θα προβάλλεται Πανελλαδικά από το διαδικτυακό Intron TV σαν σημείο αναφοράς και σύνδεσης με τα υπόλοιπα ΣΔΕ της χώρας...

Δείτε την κι εσείς:

Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΕΤΕΣ...


Κάποτε στα χρόνια που ο Δημιουργός τελείωνε με την δημιουργία του Σύμπαντος κι ασχολούνταν με τις λεπτομέρειες πια, άρχισε να διαμορφώνει τους ανθρώπους σε έθνη.

Έδινε σε κάθε έθνος από δυο αρετές που θα ήταν χαρακτηριστικές στην μετέπειτα πορεία του. Έτσι μέχρι σήμερα παρατηρείται να είναι οι Γερμανοί αποφασιστικοί και ακριβείς σε λεπτομέρειες, οι Ιάπωνες εργατικοί και υπομονετικοί, οι Αμερικάνοι τακτικοί και νομοταγείς, οι Τούρκοι πολεμοχαρείς και κατακτητές, κλπ

Πρώτα από όλους τους λαούς έφτιαξε τους Έλληνες και σαν ξεκούραστος και σε κέφια, τους έδωσε τρείς αρετές λέγοντας:

- Θα είναι αυτό το έθνος τίμιοι, έξυπνοι και θα δουλεύουν στο δημόσιο...

Τελειώνοντας και τα υπόλοιπα έθνη και σκορπώντας τα στη Γη, ο Αρχάγγελος πλησιάζει και παραξενεμένος του λέει:

- Έδωσες Πάνσοφε σε όλα τα έθνη από δυο αρετές και μόνο στους Έλληνες έδωσες τρείς, τις πιο καλές μάλιστα. Αυτό θα τους κάνει πολύ ισχυρούς, μα θα τους δημιουργήσει και οίηση και θα διαταράξει τις ισορροπίες πάνω στη Γη...

Συλλογάται ο Δημιουργός και βρίσκει δίκαιο το λεχθέν από τον Αρχάγγελο.
Ότι είχε κάνει ήταν καλά καμωμένο και δεν μπορούσε να το ανακαλέσει, μα μπορούσε να το διορθώσει:
- Μόνο στους Έλληνες έδωσα από τρείς αρετές, μα κάθε ένας τους θα μπορεί να χρησιμοποιεί μόνο τις δυό, ας διαλέξει ελεύθερα όποιες θέλει ο καθένας...

Από τότε ισχύει η βούληση του υπέρτατου νού που χαρακτηρίζει ακόμη την σύγχρονη Ελλάδα, όπως διαπιστώνει κάθε ψύχραιμος παρατηρητής:

Αν ένας Έλληνας είναι τίμιος και δουλεύει στο δημόσιο, δεν είναι έξυπνος.

Αν ένας Έλληνας είναι έξυπνος και δουλεύει στο δημόσιο, δεν μπορεί να μείνει τίμιος και τέλος

Αν ένας Έλληνας είναι έξυπνος και τίμιος τότε δεν τον θέλουν να δουλεύει στο δημόσιο!

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008

ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ...


Ιωάννης Βλάχος ή Δασκαλογιάννης. Εύπορος πλοιοκτήτης Σφακιανός, περιμένοντας μάταια Ρωσική βοήθεια ξεσήκωσε 1.300 συντοπίτες του σε πρόωρη επανάσταση ενάντια στους Τούρκους το 1771 η οποία καταπνίγηκε γρήγορα από 40.000 στρατό, που λεηλάτησε μετά τα Σφακιά.
Παράδειγμα αγώνα και θυσίας για να σώσει ότι απόμεινε από τον τόπο του...


Σαν θες να μάθεις των Σφακιών
ο τόπος ίντα βγάνει,
πες τσι Μαδάρες να σου πουν
για τον Δασκαλογιάννη...


Περισσότερα για την ιστορία του και το μοναδικό τραγούδι που την περιγράφει στο link:

Κυριακή 22 Ιουνίου 2008

ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑΤΑ...

21 Ιούνη. Οι μεγαλύτερες σε διάρκεια ημέρες του χρόνου, μα έχουν κι αυτές τέλος με μαγευτικά ηλιοβασιλέματα κι ένα μακρόσυρτο σουρούπωμα που ζώντας το δεν θες να νυχτώσει...



Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ανθρωπόμορφα τσακάλια ή παραστρατημένα παιδιά του γείτονα της διπλανής πόρτας;

Λίγη απροσεξία και παραμέληση αρκεί, να μετατρέψει και το δικό σας...

Η ταινία του Δαλιανίδη από το 1981, εκείνη που ο τότε διευθυντής του σχολείου μας προέτρεψε να τη δούμε, ακόμη και κάνοντας ομαδική κοπάνα την τελευταία ώρα της (απογευματινής) βάρδιας...


Δείτε την (και συζητήστε την με τα παιδιά σας) καλύτερα σε πλήρη οθόνη:

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Η ΜΠΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ...


Η επίδραση του Ευρωπαικού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου στις οικονομίες της Ευρώπης θα φτάσει τα 1,3 δις ευρώ σε διάστημα 20 ημερών μόνο, όση και η διάρκεια του, σύμφωνα με Βρετανούς ερευνητές.

Οι συνδιοργανώτριες χώρες Αυστρία κι Ελβετία αναμένεται να προσθέσουν στο ΑΕΠ τους από 227 εκατομμύρια εκάστη, τα στοιχήματα υπερβαίνουν τα 454 εκατομμύρια ευρώ..

10.000 άτομα περίπου θα βρούν εποχιακή απασχόληση κατά τη διάρκεια του Euro '08...

Οι χορηγοί έχουν ρίξει πολύ χρήμα στην αγορά. Άλλες επιχειρήσεις είχαν ευκαιρίες για διαγωνιμούς με έπαθλα εισιτήρια και ξενοδοχεία τις μέρες των αγώνων...

Οι κατασκευαστές τηλεοράσεων "plasma" που προσφέρουν κορυφαία ποιότητα εικόνας έκαναν για μήνες χρυσές πωλήσεις, το ίδιο και τα καταστήματα - αλυσίδες που τις έφερναν κοντά στους τελικούς πελάτες..

Από κοντά και οι μικρές επιχειρήαεις κάθε συνοικίας που επωφελήθηκαν όπως μπορούσαν από το Euro. Είτε προσφέροντας τους χώρους τους και τις γιγαντο-οθόνες τους σε τακτικούς θαμώνες την ώρα των αγώνων όπως οι καφετέριες, είτε προλαβαίνοντας και χορταίνοντας την πείνα όσων προτίμησαν το σπίτι τους ως έδρα για την παρακολούθηση των αγώνων, όπως οι πιτσαρίες και τα σουβλατζίδικα που έχουν αυτές τις μέρες πεδίο δράσης λαμπρό.

Πρωταγωνιστές τα delivery που τρέχουν συνεχώς κι αδιαλλείπτως καθ' όλη την διάρκεια του κάθε αγώνα μεταφέροντας πίτσες, σουβλάκια, σαλάτες και τις απαραίτητες μπύρες και καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να προλάβουν τη ζήτηση εγκαίρως, λίγο πρωτού ο διαιτητής σφυρίξει την έναρξη του αγώνα, μετά ποιός διακόπτει τη θέαση να τα παραλάβει;...

Κι άλλοι περίμεναν τη σειρά τους να κονομήσουν, μα φέτος θα μείνουν με τις αναμνήσεις του '04. Αυτοί που ήταν έτοιμοι να πουλήσουν σημαίες, μπλουζάκια, καπέλα κλπ χρειαζούμενα για πανηγυρισμούς νίκης, που λόγω φετινής πανωλεθρίας της εγχώριας εθνικής ομάδας, θα μείνουν να τα κρατούν στα χέρια...

Μέχρι την λήξη του Euro '08, το χρήμα θα συνεχίσει να ρέει άφθονο...

Πολύ χρήμα για χάρη της στρογγυλής θεάς μπάλλας...

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Ο "ΚΑΝΕΝΑΣ" ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ...


Σύμφωνα με πρόσφατο γκάλοπ, στο ερώτημα του "καταλληλότερου" ηγέτη εμφανίζεται σταθερά ο "Κανένας" με ποσοστό 33% σφήνα στους ήδη υπάρχοντες αρχηγούς...

Το ένα τρίτο ακριβώς των ερωτηθέντων διαπιστώνει την ανεπάρκεια τους και την πιστώνει σε έναν υποθετικό ηγέτη βγαλμένο ίσως από την Οδύσσεια και την παντοτινή Ελληνική πονηριά...

Και τι έχει να αντιμετωπίσει αυτός ο "Κανένας" σαν ανταγωνισμό;

Έναν τωρινό πρωθυπουργό που ανήλθε στο αξίωμα χωρίς να έχει κάνει τίποτα στην ζωή του (κοντά στα 50 του) πέρα από νεανικές βόλτες σε μπάρ και ξενυχτάδικα με όμοιους του άδουλους που τώρα μοιράζονται κρατικές θέσεις εξουσίας. Πρωθυπουργός με μοναδική δικαιολογία το όνομα: ήταν ακριβώς ίδιο με κάποιου αλλουνού που έγινε κάποτε πρωθυπουργός κι αυτός από σπόντα και δημιούργησε δυναστεία για την άγνωστη οικογένεια του...

Ως επί τούτου δεν τα καταφέρνει σε τίποτα από ότι ασχοληθεί πέρα από γκάφες και σκάνδαλα, αδυνατώντας να τα βγάλει πέρα με βενζινάδες, μπακάληδες, ακόμη και τα περιθωριακά πατσαούρια της λαϊκής που κάνουν ότι θέλουν με τις τιμές λόγω τόλμης και καπατσοσύνης, άγνωστες έννοιες για τον πρώτο...

Έναν άλλον κατά λάθος ηγέτη με οικογενειακές περγαμηνές κι αυτός, που αφού δοκίμασε την εξουσία ελέω μπαμπά έχρισε εαυτόν πρώτο στο κόμμα (του μπαμπά κι αυτό) αφουγκραζόμενος τη μαμά, αδυνατώντας όμως να βάλει σε τάξη τους υπόλοιπους κόπρους που έβοσκαν στον κρατικό κορβανά τα χρόνια του μπαμπά και μετά...
Αυτοί που τώρα θεωρούν τον υιό υπαίτιο της απομάκρυνσης τους από την εξουσία και κάνουν ότι μπορούν επιπλέον να τον δυσκολέψουν να τους επαναφέρει, λησμονώντας την πατρική κληρονομιά που εξαιτίας της βρέθηκαν κι αυτοί στον αφρό εκείνες τις "καλύτερες τους μέρες".

Έναν πρώην αφισοκολλητή που μπροστά στα απολιθώματα του παρελθόντος φαντάζει ελπιδοφόρος Σωτήρας για τους απελπισμένους και ξοφλημένους δήθεν "σοσιαλιστές". Σαν να τραβά κανείς τα μαλλιά του με την ελπίδα να ψηλώσει κάποτε 2 - 3 πόντους...
Σαν συνηθισμένοι σε ήττες δεν θα τους πειράξει πολύ όταν το κατασκεύασμα των διαφημιστών και των δημοσίων σχέσεων ξεφουσκώσει στις πραγματικές του διαστάσεις, αυτές ενός tredy ανεύθυνου νεολαίου με μηδενική εμπειρία και προϋπηρεσία από την αληθινή ζωή έξω από ανώδυνες επαναστάσεις στα ξεχαρβαλωμένα από τους ίδιους εκπαιδευτικά ιδρύματα...

Έναν αυθεντικό αγωνιστή και πατριώτη, που αδυνατεί όμως να ξεφύγει απο το σύνδρομο του λαϊκού zorro που ωφείλει την άνοδο του, όπως επίσης και από τους παλαιών αρχών απόστρατους καραβανάδες και συμβουλάτορες που στέγασε και στραγγάλίζουν το κόμμα του με τις αναχρονιστικές αντιλήψεις τους...

Κι από παρακάτω πλήθος επίδοξων δελφίνων κι αντικαταστατών, φέροντες ονόματα γονέων με μηδενική προσφορά στην πατρίδα μα με μυθικές περιουσίες εκ της εκμετάλλευσης της πατρίδας, που ευελπιστούν να πρωταγωνιστήσουν κάποτε στην θέση των προηγουμένων, μην έχοντας να επιδείξουν ούτε μια μέρα επιτυχούς εργασίας στην ελεύθερη αγορά, έστω σαν διαχειριστές κεντρικού περιπτέρου...

Με τέτοιον ανταγωνισμό, λίγο είναι το 33% του "Κανένα", μα είμαστε στην αρχή ακόμη..

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ...


Απίστευτες κι όμως πέρα για πέρα αληθινές ιστορίες εισβάλλουν καθημερινά στα σπίτια μας μέσα από την οθόνη της τηλεόρασης.

Πρωταγωνιστές και θεατές άνθρωποι "της διπλανής πόρτας" σε σχεδόν εξωπραγματικές προσωπικές ιστορίες με υψηλές θεαματικότητες, σε ένα μπουκέτο που περιλαμβάνει κυριολεκτικά τα πάντα:

Εμπλοκή πολιτικών σε υποθέσεις ναρκωτικών, αποφυλακίσεων ισοβιτών, αποδοχής "δώρων" από διεθνείς εταιρίες που παίρνουν μεγάλες δουλειές στη χώρα, πολυεπίπεδη διαπλοκή κι ασυγκράτητη ακρίβεια, ρευστά σενάρια διαδοχής και συνεργασίας κομμάτων κι ένας πρώην αφισοκολλητής που τον προβάλλουν για επίδοξο σωτήρα...

Απαγωγή βιομηχάνου, άγριος φόνος ναρκωμανούς πούστη (gay σαν επώνυμος) που ενδιαφέρει περισσότερους από το πρώτο, νέα ήθη και τρόποι συμβίωσης, γάμοι κι αντιδράσεις σε τηλεπαράθυρα, τακτικές ληστείες, βία φοιτητών, τραπεζικές τοκογλυφίες και μπαγαποντιές...

Γονείς εκμεταλλεύονται τα παιδιά του ή ακόμη και τα πουλούν με άλλοθι την ανέχεια τους, διεφθαρμένοι μπάτσοι που πουλούν προστασία, απόκληροι που συνωστίζονται σε συσσσίτια και σκουπιδοτενεκέδες για αποφάγια, ξεπεσμένοι εξαρτημένοι ουσιών περιμένουν τον θάνατο για λύτρωση, ετερόκλητο διεθνές πλήθος εργατών σε αναζήτηση εργασίας σε μια χώρα που αποβιομηχανοποιείται ραγδαία, παράλληλα με τη ξέφρενη κατανάλωση κι ευμάρεια του Αθηνοκεντρικού κυρίως κηφηναριού...

Και μέσα σε όλα περιβαλλοντική υποβάθμιση και καταστροφή, έλλειψη ενέργειας στο προσεχές μέλλον, απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες και καπάκι ο προχθεσινός σεισμός να επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την ζωή κάποιων...

Η φαντασία περισσεύει, τα καλύτερα σενάρια είναι αλήθεια πως τα γράφει η ίδια η ζωή.
Δύσκολα νόηση κι έμπνευση ανθρώπου θα δραματοποιούσε όλα τα παραπάνω σε ταινία προσεχώς...

Υπάρχει όμως μια ειδοποιός μεταξύ των:
Σε μια ταινία υπάρχει συνήθως το happy end και η συνήθως αίσια διευθέτηση των πάντων στο τέλος, αυτό δεν ισχύει για τις περισσότερες των αληθινών περιπτώσεων της καθημερινής μας πραγματικότητας, που αποδεικνύεται σκληρή κι ανελέητη...

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

ΠΡΩΪΝΟ ESPRESSO...


Του Αγίου Πνεύματος σήμερα και είναι πάλι αργία για τους δημόσιους υπαλλήλους και μόνο.

Που τα βρήκανε το πνεύμα και την έμπνευση τώρα οι ρουσφετοβολεμένοι και πρέπει να τα αργούνε κιόλας, ποτέ δεν κατάλαβα, ούτε μου εξήγησε κανείς πειστικά.
Εγώ που τα διαθέτω και τα δυό δεν καταλαγιάζω ούτε μέρα ούτε νύχτα, καθημερινή ή σχόλη όλο τον χρόνο.

Και αν δεν φέρω υψηλή θέαση στο κανάλι συνδυάζοντας τα, δεν θα μου τα πληρώσει ποτέ κανείς...

Με την ευκαιρία αυτής της αργίας με κάλεσε ένας τέτοιος για πρωινό καφέ να τα πούμε και να σπάσω πλάκα με το πλήθος των Αθηναίων που κουβαλήθηκαν για το τριήμερο μετά των τροχοφόρων τους απτόητοι αυτοί από τις τιμές των εισιτηρίων, της βενζίνης και την ακρίβεια...

Δύσκολα βρήκαμε τραπέζι στο παλιό λιμάνι που κατακλυζόταν από τους εκδρομείς που τότε ξυπνούσαν κι αναζητούσαν πρωινό breakfast να βοσκηθούνε.
Παραγγείλαμε τους espresso μας και παρατηρούσαμε τη μάζα του κόσμου να περιφέρεται και να δρα όπως ήθελε...

Πολλά μπορεί να μάθει, να καταλάβει και να συμπεράνει κάποιος προσεκτικός παρατηρητής, που δεν τα διδάσκουνε σε κανένα πανεπιστήμιο ή σχολή δημοσίων σχέσεων, ούτε ο μεγαλύτερος διδάκτορας δεν θα συμπεριλάβει ποτέ στην διατριβή του το πόσα πολλά δείχνει για το είναι του ο καθείς όπως είναι ντυμένος, όπως περπατά, το ποιά συνοδεύει, τι τραβά την προσοχή και την περιέργεια του, τι αμάξι έχει, πως αντιδρά σε περιστάσεις, ακόμη και πως κρατά οτιδήποτε κρατά...

Πράγματα που θ' αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για μελλοντικές μου ιδέες και concepts που θα δείχνουν ρεαλιστικά την νεοελληνική πραγματικότητα εύθυμα ή σοβαρά όπως πράγματι είναι κι όχι όπως την παρουσιάζουν τα τωρινά media...

Ενώ εγώ ήμουν απορροφημένος μ' αυτά, ο γνωστός μου δίπλα είχε χώσει το κεφάλι του σε μια εφημερίδα ομώνυμη με τους καφέδες μας που είχε αγοράσει και διάβαζε αυτό που μόλις ανάφερα, την εικονική πραγματικότητα όπως ξετυλιγόταν μέσα στις έγχρωμες σελίδες της...

Αδιάφορος για το πολύχρωμο πανηγύρι που διαδραματιζόταν Live μπροστά μας, προτιμούσε να διαβάζει κονσερβοποιημένες άχρηστες αναφορές σε gay πάρτι, gay γάμους, gay δηλώσεις κι αντεγκλήσεις για τους γάμους, gay δολοφονίες και υποψίες, παρουσίες νεαρών ξανθών πουτάνων σε άλλα πάρτι επώνυμων λελέδων, φωτογραφίες, κολακείες, γλειψίματα και νάσου κι ο γάμος της Στάη με έναν πλούσιο σαβουρογάμη να πιάνει μερικές σελίδες με λεπτομέρειες για όσους ποτέ δεν θα έμπαιναν στην λίστα καλεσμένων τους...

"Ειδήσεις" και σχόλια που δεν ενδιέφεραν άμεσα κανέναν, έπιαναν όμως αρκετές τυπωμένες σελίδες στο σύνολο της εφημερίδας που πουλιόταν σε πολλές χιλιάδες αντίτυπα, όπως με πληροφόρησε ο τακτικός της αναγνώστης...

- Και σε νοιάζουν εσένα λεπτομέρειες που γαμηθήκανε χθες κάποιοι άγνωστοι πούστηδες και πουτάνες πολυτελείας; θα σε καλούσαν ποτέ μαζί; θα σ' έβαζαν στα σαλόνια τους ή στα κότερα τους; Θα έρχονταν σε ραντεβού μαζί σου;

- Κουτσομπολιά διαβάζω να περνά η ώρα, να δω πως ζούνε όσοι μπορούνε, δεν με νοιάζει να ζήσω σαν κι αυτούς, μα με γαργαλεί να μαθαίνω για τους επώνυμους εγώ ο ασήμαντος..

- Εσύ και οι άλλοι χαζοί αναγνώστες και θεατές τους κάνατε επώνυμους τους σκατάδες και τώρα νομίζουν πως μας ενδιαφέρει όλους η ζωή τους και μας τη δείχνουν με κάθε ευκαιρία...

- Εσύ Κωστή είσαι ατομιστής και θέλεις να είσαι το επίκεντρο όπου βρίσκεσαι, είπε βλέποντας με να είμαι έτοιμος να αρχίσω να βρίζω όπως μόνο εγώ ξέρω, για τα καμώματα των επώνυμων από σπόντα...
Εμένα δεν με χαλά να διαβάσω για τους καλεσμένους της Στάη κι ας μην με κάλεσε ούτε επρόκειτο ποτέ, εσένα σε πειράζει και το παίρνεις προσωπικά...

- Εγώ έχω την δική μου ζωή να φροντίσω και να ζήσω, αν δεν με καλέσουν να είμαι εκεί δεν με νοιάζει τι έκαναν ούτε δίνω δεκάρα να μάθω. Ούτε ευχές τους στέλνω από απόσταση, αν τις θέλουν ας με έχουν εκείνη τη στιγμή κοντά τους, να δοκιμάσω μετά και τον πλούσιο μπουφέ...

- Τι θα σε ενδιέφερε να κάνεις τώρα δηλαδή για σένα;

- Να βρω τρόπο να γνωρίσω προσωπικά την Βίκυ, (που τη βλέπω όποτε αγοράζω επώνυμα ρούχα κι είναι τόσο γλυκιά και σέξυ) και να την έχω κάθε βράδυ στο κρεββάτι μου ΜΟΝΟ ΕΓΩ, πριν να φτάσει την ηλικία της Στάη και μου είναι άχρηστη τότε!

Ατομιστικό μπορεί, μα έτσι θέλω να ζω εγώ, όχι διαβάζοντας τι κάνουν κάποιοι άλλοι, αφότου τα κάνουν χωρίς εμένα...

Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

ΑΛΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Επειδή με ένα ανέλπιστο εκατομμύριο (δεν έχει καμιά σημασία το νόμισμα) μπορούμε να κάνουμε πολλά ...
Θα το αρνηθείτε;
Αν νομίζετε πως θα σας χαλάσουν τα επιπλέον φράγκα, μεταβιβάστε τα σε μένα. Με τον χαρακτήρα που έχω αποκτήσει από χρόνια έλλειψη τους, δεν θ' αλλάξει τίποτα στη ζωή μου...
Απλά θα βελτιωθεί με όσα μπορώ ν' αποκτήσω, αγοράζοντας τα....


Δείτε πως αντιδρούν στην ταινία. Καλύτερα σε πλήρη οθόνη:

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

ΚΑΠΟΙΑ ΦΡΑΓΚΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ..

1.
Φέρτε να στοιχηματίσω
τώρα πριν να το ξεχάσω
μου σφυρίξανε τα στάνταρντ
και δεν θέλω να τα χάσω.

2.
Έξι νούμερα γυρεύω
στο δελτίο να τα βάλω
το jack pot που έχει πιάσει
μοναχός μου να το πάρω.

****************************************
Αγοράζω λίγη ελπίδα
και την προσευχή μου κάνω
να μου δώσει η θεά τύχη
λίγα φράγκα παραπάνω.

Κυνηγώ την ατυχία
κι απο τον λαιμό την πιάνω
είμαι νέος κι έχω μπρός μου
τόσα πράγματα να κάνω.
****************************************

3.
Τράπουλες ανακατεύω
και με πονηριά μπλοφάρω
λίγους άσους θέλω μόνο
επιτέκους να ρεφάρω.

4.
Κάνω τάμα στις ρουλέτες
και παρακαλώ τις μπίλιες
όσες μάρκες έχω βάλει
να μου δώσουν άλλες χίλιες.

[Ξανά: Αγοράζω λίγη ελπίδα
και την προσευχή μου κάνω...]

Από την συλλογή στίχων "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΙ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ...


Το Ενεργειακό Κέντρο Περιφέρειας Κρήτης σε συνεργασία με το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Χανίων και τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων δείχνουν στα παιδιά 10 - 12 χρονών τις συμπεριφορές που σχετίζονται με την κατανάλωση κι εξοικονόμηση ενέργειας στο σχολείο, στο σπίτι και στη ζωή...

Στα πλαίσια του Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, μαθητές δημοτικών σχολείων γνώρισαν την χρησιμότητα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την χρησιμότητα τους τώρα που εξαντλούνται τα πολυχρησιμοποιημένα ορυκτά και συμβατικά καύσιμα. Με απλές κατασκευές σαν παιχνίδι, τα παιδιά μαθαίνουν και κατανοούν τη λειτουργία πολύπλοκων συστημάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την χρήση τους σε καθημερινές εφαρμογές...

Στην περίπτωση μας εδώ, οι μαθητές/τριες της 5ης τάξης του 20ου δημοτικού σχολείου Χανίων γνωρίζουν βιωματικά την λειτουργία ενός μίνι ηλιακού θερμοσίφωνα, ενός φωτοβολταϊκού στοιχείου κι ενός ποδηλάτου που κινείται με ηλιακή ενέργεια, που αποτέλεσε και το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των παιδιών, αφού όλα σχεδόν ήθελαν να το δοκιμάσουν στην πράξη...

Την παρουσίαση έκανε ο Νίκος Βερναδάκης εκπαιδευτικός του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Χανίων, οι ενήλικοι μαθητές του οποίου μελέτησαν και κατασκεύασαν τις παραπάνω εφαρμογές.

Στην συγκεκριμένη παρουσίαση παραβρέθηκε και ο υπεύθυνος του Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στον νομό, ο δάσκαλος Φώτης Ποντικάκης.

Στα παρακάτω video (που τραβήχτηκαν επιτόπου δοθείσης της ευκαιρίας με την μικρή κάμερα που έχω πάντα μαζί μου για τέτοιες απρόοπτες ευκαιρίες, δεν είναι στην καλύτερη δυνατή ποιότητα εγγραφής λόγω συνθηκών μα δείχνουν παραστατικά την όλη προσπάθεια), τα παιδιά μαθαίνουν τη συμβολή του ήλιου στην παραγωγή ενέργειας:

Ήλιος και παραγωγή ενέργειας μέρος 1ο
Ήλιος και παραγωγή ενέργειας μέρος 2ο
Ήλιος και παραγωγή ενέργειας μέρος 3ο
Ποιό σχολείο και τάξη είπαμε πως είστε παιδιά;

Το πλήρες video μετά από επεξεργασία, θα είναι σύντομα διαθέσιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο και θα προβάλλεται Πανελλαδικά, αποκλειστικά από το διαδικτυακό κανάλι Intron TV.

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ: ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΜΠΑΛΛΑ!..


Στιγμές Euro ξανά. Όπου συμμετέχει και η Ελληνική ομάδα, που τυγχάνει και ανέλπιστη νικήτρια του προηγούμενου.

Με αυτή την ανάμνηση και την φετινή προσδοκία για επανάληψη της, θα στηθεί ξανά η "φίλαθλος" μάζα μπροστά στις ολοκαίνουργιες τηλεοράσεις plasma μεγάλου μεγέθους κατά προτίμηση με το βλέμμα προσηλωμένο στην πράσινη (λόγω χλοοτάπητα) οθόνη.

Με μόνο ενδιαφέρον την πρόκριση και νίκη της ομάδας...
Τι σημασία έχουν τα υπόλοιπα;

Ξεχάστε τα όλα λοιπόν!!!

Ξεχάστε τις δόσεις για την καινούρια τηλεόραση που θα πληρώνετε από του χρόνου λόγω προσφοράς φέτος ενόψει Euro...

Ξεχάστε τα ηλιέλαια με επιπρόσθετο υψηλό συντελεστή ιξώδους (να κατεβαίνουν κάτω καλύτερα) που περιέχει σε αφθονία το έτοιμο φαγητό που παραγγείλατε κι έφτασε στην πόρτα ζεστό με το delivery μαζί με τις σάπιες πίτσες που θα χλαπακιάσετε στα ημίχρονα. Για τις μπύρες δεν βρέθηκε κάτι, αφού δεν ελέγχθηκαν ακόμη, πιείτε τις άφοβα...

Ξεχάστε πόσα αρπάξανε για άλλη μια φορά οι Μητσοτάκηδες από την Siemens αυτή τη φορά, τι σημασία έχει αν μπεί εκείνο το γκόλ; Τι θα περίσευε για σας; Πάντως εγώ μόνο με τη μίζα του Κυριάκου θα πλήρωνα όλους τους λογαριασμούς μου και θ' αποκτούσα ιδιόκτητο στούντιο κορυφαίας τεχνολογίας για τις παραγωγές της "Acanthus"...Με το μερίδιο του γέρου του θ' αγόραζα σπίτι δίπλα στο δικό τους με την καταπληκτική θέα, ότι πρέπει για στιγμές χαλάρωσης κι έμπνευσης για μένα...

Ξεχάστε το πετρέλαιο και την ακρίβεια παντού, τις διακοπές που δεν θα κάνετε ούτε φέτος, τα ηλιοβασιλέματα που δεν θα δείτε και τα γιότ που ποτέ δεν θα μπείτε, ασχοληθείτε μόνο με τα εκατομμύρια που θα εισπράξουν οι διεθνείς μας κλωτσαδόροι αν κάνουν τ' όνειρο ΣΑΣ πραγματικότητα και σας στείλουν να χοροπηδάτε στις πλατείες...

Ξεχάστε τους Σκοπιανούς, Τούρκους, Αμερικάνους που ανεμπόδιστοι προχωρούν στα όποια σχέδια τους, μιας και οι κυβερνώντες αγωνιούν το ίδιο με σας για το σκόρ κι ελπίζουν σε κάποια φιέστα μετά από τελικό για να κρύψουν την ανικανότητα/ανεπάρκεια τους...

Ξεχάστε την δική σας μιζέρια, την φάπα του προϊσταμένου στην δουλειά, τα χαμένα σας όνειρα, την ζωή σας που φεύγει και νοιαστείτε μόνο πόσοι βαθμοί χρειάζονται για την πρόκριση στην επόμενη φάση, να πάρει παράταση και η αφασία σας...

Ξεχάστε τέλος και τις γυναίκες σας ανικανοποίητες όλες αυτές τις μέρες, όσοι τουλάχιστον έχετε εμφανίσιμες και νέες, εκεί στο περιθώριο ν' αναρρωτιούνται γιατί δεν γνώρισαν άντρα αληθινό σαν εμένα πριν χαραμιστούν μαζί σας και καταστραφούν...

Θάθελα να τις ρωτήσω προσωπικά κι ιδιατέρως, την ίδια απορία έχω κι εγώ χρόνια τώρα...

Όσο για σας αν πάρετε χαμπάρι πότε θα το κάνω, ξεχάστε το!!

Τρίτη 10 Ιουνίου 2008

ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ...


Με την πρώτη ματιά φαίνεται γραφική γιαγιά που βιεί με παραδοσιακό τρόπο σε ξακουστό ορεινό χωριό της Κρήτης. Και είναι εν μέρει αλήθεια...



Κάθεται στην δροσιά της περιποιημένης και μυρωδάτης αυλής της...


Γνέθει με παλιά τέχνη για να φτιάξει μόνη το νήμα που της χρειάζεται...


Για να το υφάνει μετά στο "εργαστήρι" της, τον καλοδιατηρημένο αργαλειό της...


Κι έτοιμο το παραδοσιακό υφαντό, μα δυστυχώς μόνο για τουριστική εκμετάλλευση κι αυτό...

Είναι ανάγκη γιαγιά να παραδόσεις όλα μόνο και μόνο για μερικούς τουρίστες;

Πάντως προσπάθησες με πείσμα sales manager πολυεθνικής που του τάξανε bonus να μου πουλήσεις τις δημιουργίες σου μαζί με πολλές άλλες (σχεδόν όλες τις υπόλοιπες γιαγιάδες του χωριού) συν τους άντρες που κερνούσαν τσικουδιές για να καθίσω να φάω στις (ακριβές και πολλές για χωριό) ταβέρνες που κάποιες πρόσφεραν και θέαμα με φολκλορικούς σαλτιμπάγκους, που τάχα διέδιδαν την παράδοση, παραβλέποντας πως την γελοιοποιούσαν συνάμα, μα είπαμε όλα για τους τουρίστες...

Εντέλει γιαγιά, αν στην περίπτωση μου δεν είχες τα αναμενόμενα αποτελέσματα καθόσον τυγχάνω δεινός διαπραγματευτής κι αρκετά τσιγκούνης σε τέτοια, δεν θ' αντιμετωπίσεις οικονομικό πρόβλημα, αφού οι υπόλοιποι αγοραστές είναι και πολλοί και πρόθυμοι...

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ...


Σε ένα μικρό συνοικιακό κουρείο πριν χρόνια, μπαίνει ένας σοβαρός κύριος πενηντάρης τραβώντας από το χέρι έναν μικρό 6χρονο.

Καθίζει στην καρέκλα και ζητά από τον κουρέα να τον κουρέψει και να τον ξυρίσει.
Ο κουρέας τον περιποιείται καλά, του κάνει λεβέντικο κούρεμα και κατόπιν τον ξυρίζει πολύ βαθιά κόντρα, όπως μόνο εκείνοι οι παλιοί κουρείς ήξεραν, με σαπουνάδα και ξυράφι.


Όταν τελειώνει σηκώνεται ο πελάτης, κοιτά στον καθρέφτη ευχαριστημένος, δίνει συγχαρητήρια στον κουρέα για την τέχνη του και κατόπιν του λέει:

- Κούρεψε τώρα και τον μικρό, εγώ ωστόσο θα πάω μέχρι το μαγαζάκι στη γωνία να πάρω τσιγάρα κι έφτασα...

Καθίζει στην καρέκλα ο μικρός, φεύγει βιαστικά ο κύριος, τον κουρεύει κι αυτόν ο κουρέας, τελειώνει και περιμένουν να επιστρέψει να τον πάρει και να πληρώσει τα δυο κουρέματα και το ξύρισμα...

Περνά μια ώρα, περνά μισή ακόμη, τίποτα, δεν φαίνεται να επιστρέφει ο κύριος και είναι κι ο μικρός ακόμη στο κουρείο, αδημονώντας να φύγει.

Αρχίζει να εκνευρίζεται ο κουρέας:

- Πολύ αργεί ο πατέρας σου μικρέ, που να βρίσκεται τώρα;

- Ο πατέρας μου είναι στο σπίτι και κοιμάται, κύριε, αποκρίνεται ο μικρός.

- Τι μου λες τώρα, προλίγου δεν ήταν εδώ μαζί σου και κουρεύτηκε κι αυτός; είπε πως θα πήγαινε να πάρει τσιγάρα μέχρι να σε φτιάξω κι εσένα και ακόμη να φανεί...

- Αυτός δεν είναι ο πατέρας μου κύριε, ξαναλέει ο μικρός. Εκεί που έπαιζα στον δρόμο πέρασε αυτός ο άλλος κύριος και μου είπε:
Τι λες μικρέ, πάμε εδώ παρακάτω να κόψουμε τα μαλλιά μας δωρεάν;

Σάββατο 7 Ιουνίου 2008

ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια ταινία που δεν προβάλλεται συχνά από τα κανάλια.

Επειδή δεν εξαντλείται σε κάποιον σαχλο - έρωτα και ξέδωμα στα μπουζουκο - σκυλάδικα;

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη καλύτερα:

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

Ε & Ε: ΠΟΘΟΣ ΠΟΥ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΕΙ...


Τα Ε και Ε σημαίνουν Ελεάννα και Ελευθερία. Αδερφές, 22 και 20 χρονών αντίστοιχα, βαμμένες ξανθές και sexy κατά γενική ομολογία.

Τελειώνοντας το σχολείο και ξέροντας πως δεν θα είχαν καμιά τύχη με Πανελλαδικές εξετάσεις, βρήκαν δουλειές αντάξιες τους όπως και σε κάθε νεαρή κοπέλα με ωραίο κώλο: βοηθός σε κομμωτήριο πολυτελείας η μια και γκαρσόνα σε μοδάτη νεανική καφετέρια η άλλη. Μισθός άμεσος και χωρίς σπουδές και χαμένα χρόνια, +2.000 ευρώ μηνιαίως συνολικά, που μοιραζόταν όπως κάνανε με όλα τα πράγματα τους.

Με την ζωή μπροστά τους και αντικείμενα του πόθου του ανεκπλήρωτου του Γιάννη Μ. Όπου Γιάννης Μ. παλαβωμένος 60ρης, κακομούτσουνος καμπούρης και ψευτόμαγκας, επάγγελμα "οικοδομικές εργασίες" για την ακρίβεια μικρής έκτασης μερεμέτια, για τίποτα παραπάνω δεν ήτανε ικανός...

Παράουρος κι ασουλούπωτος ήτανε, μάτια όμως είχε και τα κάρφωνε πολλά χρόνια τώρα στα κορίτσια που τις έβλεπε να μεγαλώνουν στην ίδια γειτονιά και ιδίως τα τελευταία χρόνια να μεταλλάσσονται σε εντυπωσιακές ξανθές bimbo που ηθελημένα ή όχι προκαλούσαν μύριες τόσες φαντασιώσεις σε πολλούς.

Και γυναίκα είχε ο Γιάννης, ένα τέρας στην εμφάνιση και τη γλώσσα, στην δική του ηλικία που πριν χρόνια αμέτρητα είχε φορτωθεί με προξενιό. Σεξουαλικές χαρές δεν απόλαυσε ποτέ στην ζωή του με αυτήν πέρα από τα τυπικά συζυγικά του καθήκοντα, που τους απέφεραν και δυο παιδιά που βλέποντας τη μιζέρια του πατέρα τους δοκίμασαν την τύχη τους στην ξενιτιά και χάθηκαν τα ίχνη τους...

Μένοντας με την γριά ο Γιάννης και βλέποντας τα χρόνια του να περνούν και τα περιθώρια να στενεύουν έβαλε σκοπό της υπόλοιπης ζωής του να έχει μια ερωτική περιπέτεια τουλάχιστον με την μια από τις sexy αδερφές ή ακόμη καλύτερα και με τις 2 ταυτόχρονα, πράγμα που αποτελούσε και τη πιο τολμηρή του φαντασίωση.
Κρυφά βέβαια από τον πατέρα τους που συχνά δούλευαν μαζί στις οικοδομές και προπαντός τις άλλες γυναίκες της γειτονιάς που τον ήξεραν χρόνια, τον κορόιδευαν για την καμπούρικη σιλουέτα του και πρόθυμα θα κάρφωναν στην (φίλη τους) γυναίκα του οποιαδήποτε παρασπονδία του έπεφτε στην αντίληψη τους...

Τις έβλεπε να περνούν μόνες ή μαζί μπροστά από το φτηνό καφενείο που σκότωνε την ώρα και τη μιζέρια του κάθε απόγευμα κι αργία, κάρφωνε τα μάτια του στα καλλίγραμμα μέρη που έδειχναν άφθονα, ακολουθούσε με το βλέμμα την πορεία τους κι εκμυστηρευόταν στυος υπόλοιπους θαμώνες πως μια μέρα θα τις έκανε δικές του και θ' απολαμβανε αυτό που του κουνούσαν τώρα...
Πάντα ή μια - μια ή και τις δυο μαζί...

Η καζούρα έπεφτε σε μεγάλες δόσεις από τους άλλους ξοφλημένους, που ήξεραν πως τέτοια κερασάκια δεν θα έτρωγαν ποτέ αυτοί, πόσο μάλλον ο καμπούρης και κακομούτσουνος γνωστός τους που ορεγόταν εικοσάχρονα νινιά με πολλή πέραση σε σαλιάρηδες νεαρούς ακόμη...Και του έθεταν το ερώτημα αν προφτάσει, μέχρι να φτάσει στο σημείο να μην μπορεί πια κι ας του το δίνουν και τζάμπα.

Αυτές βέβαια δεν είχαν ιδέα, έβλεπαν που τις κοίταζε κι αυτός και δεκάδες άλλοι ερωτικά, μα δεν φαντάζονταν τις βλέψεις που είχε ο "κύριος Γιάννης", τόσα χρόνια τώρα τον ήξεραν που από μικρά κοριτσάκια θυμούνται να γελούν όποτε τον έβλεπαν να περνά στον δρόμο τον καμπούρη. Το τελευταίο που ήθελαν ήταν ένας τέτοιος απρόσκλητος κι αχρείαστος εραστής τώρα που είχαν ότι ήθελαν από λεφτά και (καθημερινή) διασκέδαση.

Όσο για τον πατέρα σημασία περί τα ερωτικά των κορών του, αποχαυνονόταν με την μπάλα στην τηλεόραση και αποκοιμόταν μετά με το στόμα ανοιχτό μπροστά στην ανοιχτή συσκευή, μακάριος για τη ομάδα "του", το ξέρανε το χούι του και πηδούσανε ανενόχλητοι οι εφήμεροι εραστές, έλπιζε κι ο άλλος παράουρος να τσιμπήσει ένα μεζεδάκι στη ζούλα.

Δεν ήταν δα και κάποιος επιτυχημένος ο Γιάννης Μ. στην show bizz τουλάχιστον, να τις βοηθήσει να κάνουν καριέρα καλύτερη από τώρα, αγράμματο κι άξεστο πατσαούρι της οικοδομής ήταν και σύντομα συνταξιούχος, τι να χαραμίσουν για αυτόν και τι είχαν να κερδίσουνε; Σάμπως θα κατάφερνε να τις ικανοποιοήσει ή θάπεφτε ξερός αν ποτέ τις έβλεπε μπροστά του γυμνές και πρόθυμες και τις δυο μαζί;

Εκείνος το χαβά του, επέμενε πως μπορούσε να τις έχει δικές του.
Περνούσε τέσσερις φορές την μέρα κάτω από το σπίτι τους, πηγαίνοντας στο δικό του. Ξόδευε ώρα πλένοντας το παλιό Ντάτσουν 30ετίας που είχε για την δουλειά, κοιτάζοντας ψηλά και περιμένοντας να φανούν στο μπαλκόνι να απλώσουν ή να μαζέψουν τα ρούχα, που για καλή του τύχη άλλαζαν 2- 3 φορές τη μέρα.

Αυτό αποτελούσε και τη μοναδική του ευκαρία να δει τι χρώμα ήταν τα βρακάκια τους και τα μαγιώ τους, όπως τα έβλεπε κρεμασμένα με μανταλάκια στο εσώτερο σκοινί της απλώστας, μα τα μάτια του είχαν εξασκηθεί αρκετά να τα ξεχωρίζει ένα - ένα και να τροφοδοτεί το μυαλό του το λίγο με πονηρές σκέψεις και την προσδοκία πως σύντομα θα τις ικανοποιούσε πραγματικά...

Φαίνεται πως ξόδευαν αρκετά σε βρακάκια, πάντα υπήρχαν μερικά στη σειρά κρεμασμένα στην ψηλή απλώστρα, σε διάφορα σχέδια και χρώματα.
Δεν αναζήτησαν οι αδερφές κάποιο που έπεσε μια νύχτα με δυνατό αέρα, φαντάζεστε όμως ποιός το βρήκε επιστρέφοντας σπίτι του να κοιμηθεί, ένα ανέλπιστο δώρο της τύχης κι ένα φετίχ από τα αντικείμενα του πόθου του.

Κανείς δεν ξέρει πόσες φορές του χρησίμευσε να φανταστεί το περιεχόμενο του ζωντανό. Το κρατούσε και στο καφενείο περήφανος και τόδειχνε κρυφά, λέγοντας πως του το έκανε δώρο η μια αδερφή μετά από μια εκρηκτική βραδιά μαζί της όταν σχολούσε από την καφετέρια...

Άλλωτε σε άλλους έλεγε πως πήρε την άλλη στο κομμωτήριο, στο πίσω δωματιάκι που φυλάνε τις πετσέτες και του είπε να το κρατήσει να την θυμάται...
Σημασία έχει για κείνον πως επιτέλους έχει κάτι απτό να κρατά και να ελπίζει κάποτε σε περισσότερα...

Με τον τρόπο του κι αυτός, μιας κι όπου φτωχός κι η μοίρα του.
Και οι ανεκπλήρωτοι πόθοι του...

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

ΜΠΟΫΚΟΤΑΖ ΣΤΟ ΓΑΛΑ...


Εξαγγέλθηκε μποϋκοτάζ στο φρέσκο γάλα την άλλη βδομάδα, αμφίβολο όμως αν τηρηθεί από πορωμένους καταναλωτές, όπως και τόσα άλλα...

Μα, λέγε - λέγε, όλο και κάτι μπορεί να γίνει με την ανεξέλεγκτη πια ακρίβεια, που στα είδη πρώτης είναι και πρώτης τάξης πλήγμα για όλους...



Και σύμφωνα με την misty "άντε να φτηνήσει το γάλα, να σπαταλήσουμε (και να σκανδαλίσουμε) λίγο..."

Τρίτη 3 Ιουνίου 2008

GAY ΓΑΜΟΙ...


Παντρεύτηκαν κιόλας οι πρώτοι gay σε ακριτικό νησί. Τολμηρή απόφαση και δική τους και των λοιπών εμπλεκομένων.

Δεν με κάλεσαν στην τελετή, δεν μπορώ να τους πω να ζήσουν. Καθόλου δεν με αφορά η προσωπική τους ερωτική και κοινωνική ζωή, που δεν έχει καμιά σχέση με την δική μου.

Προσωπικές σχέσεις δεν έχω με gay λόγω χρόνιων ταμπού, επαγγελματικώς δεν με πειράζει να χρησιμοποιήσω το μυαλό τους παραβλέποντας τον κώλο τους, κάμποσοι από δαύτους τα καταφέρνουν πολύ καλά με ότι ασχοληθούν.
Στις business δεν χωράνε ταμπού, ιδίως στο Θέαμα...

Και λίγο χιούμορ για τις αντιδράσεις που βλέπουμε τόσο καιρό:

- Μια σχέση πρέπει να ολοκληρώνεται με γάμο, όσο είναι νωρίς μάλιστα και είναι και οι δυο ελκυστικοί. Είτε άντρα παντρευτείς είτε γυναίκα το μέλι κρατά λίγο, μετά έρχεται η βαρεμάρα, η γκρίνια, η κυτταρίτιδα, η ακράτεια...Ίδιο πράγμα straight - gay. Μόνη σου ελπίδα να έχεις κάτι να θυμάσαι, κάτι που σας ενώνει με το ταίρι σου, στιγμές που μοιραστήκατε μαζί...

- Ρασοφόροι με φερετζέδες, εσάς δεν σας λέει τίποτα το παραπάνω, αφού βολεύεστε εφ' όρου ζωής σε μονές με υπάκουους υποτακτικούς, που δεν ζητούν μετά αποκατάσταση πιστεύοντας πως φροντίζει ο Δημιουργός εσαεί για όλα, στον έξω κόσμο είναι αλλιώς και μια οποιαδήποτε σχέση αρχίζει και τελειώνει απρόβλεπτα, αν δεν σιγουρευτεί με κάποιο τρόπο πάει, ενώ τώρα και επισήμως μονιμοποιείται...

- Προβλέπεται λαμπρό μέλλον ειδικού τουρισμού για την Τήλο αφού έγινε η αρχή, το ενδιαφέρον των απανταχού gay μετατοπίζεται στο νοτιοανατολικό Αιγαίο ύστερα από δεκαετίες στις Κυκλάδες, πως δεν τόλμησαν αλήθεια στην Μύκονο;

- Ο ανώτατος δικαστικός λειτουργός είναι τόσο προσκολλημένος στο καθήκον και το ξερό γράμμα του νόμου, ή δεν του σηκώνεται καθόλου να γλεντήσει λιγάκι την ζωή του κι αυτός;

Αλλίμονο σε όποιον παριστάνει τον ηθικό επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς...

Όταν έχω αγκαλιά αυτή που με συναρπάζει, δεν σπαταλώ χρόνο να δω τι κάνουν οι διπλανοί gay!

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

INTRON TV. ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ!


Η "ACANTHUS PRODUCTIONS" είναι Content Provider (πάροχος περιεχομένου) για το Intron TV το πρώτο ιδιωτικό διαδικτυακό κανάλι με Πανελλαδική εμβέλεια.

Σκοπός μας είναι να φτιάξουμε και να μεταδίδουμε σε 24ωρη βάση καθημερινά, ποιοτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει ενημέρωση, ψυχαγωγία κι άλλα ενδιαφέροντα θέματα με μεγάλη απήχηση στο εκλεκτικό του κοινό.
Περιττό να αναφέρω πως στοχεύει στην κορυφή, ανταγωνιζόμενο κατευθείαν τα δήθεν "μεγάλα" πανελλαδικής εμβέλειας κανάλια κι όχι τα δεκάδες επαρχιακά μικροκάναλα με τις γνωστές ανεπάρκειες και περιορισμούς.

Δεν θέλουμε να πάρουμε το τωρινό κοινό τους, σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε το δικό μας, εμφορούμενο από τις δικές μας αρχές & αξίες, που τώρα δεν βρίσκει και πολλά πράγματα που το αφορούν στα υπάρχοντα media.

Ακόμη στοχεύουμε υψηλή θέαση και σημαντικά έσοδα από διαφημίσεις και πνευματικά δικαιώματα, είμαστε Επιχειρηματίες με επιδιώξεις & συμφέροντα στην Ελλάδα και τον Διεθνή χώρο των Media κι όχι κάποιοι "εναλλακτικώς διαμαρτυρόμενοι για το θεαθήναι".

Εγώ σαν Επιχειρηματίας - Παραγωγός Θεάματος και στα πλαίσια υλοποίησης κάποιων ιδεών μου, σας καλώ να συμβάλλετε στην προσπάθεια για μια διαφορετική τηλεόραση που έχει άποψη, δίνει το δικό της ξεχωριστό στίγμα και λέει πράγματα που ο θεατής δεν θα βρει αλλού.

Πράγματα και θέματα από την θετική πλευρά της ζωής, αυτήν της αισιοδοξίας, της δημιουργίας, της προσπάθειας και προκοπής, της πρωτοβουλίας, της προσωπικής & επαγγελματικής επιτυχίας, του αγώνα για μια καλύτερη ζωή.

Δεν έχουν θέση εδώ οι μιζέριες, οι κακομοιριές και τα μελοδράματα των απόκληρων, ούτε τα καμώματα των επώνυμων κόπρων.
Δεν αφορούν εμάς και την δική μας ζωή!