ΑΛΛΟ ΦΤΩΧΟΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΜΠΑΤΙΡΗΣ...

Φτωχός είναι εκείνος που δεν έχει χρήματα προς το παρόν.

Η φτώχεια "γιατρεύεται" γιατί είναι μια κατάσταση που ζει κάποιος όταν έχει χαμηλά οικονομικά αποθεματικά.

Γιατί μπορεί σήμερα να μην έχεις χρήματα, αν όμως έχεις "χρηματική συνειδητότητα" κι επιπλέον έχεις ανοιχτά μάτια κι αυτιά και είσαι έτοιμος να αρπάξεις την "ευκαιρία" που θα παρουσιαστεί, τότε δεν θα αργήσεις να τα δημιουργήσεις.

Μπατίρης είναι αυτός που δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει χρήματα.

'Οχι επειδή είναι ανόητος, αλλά επειδή αμποτάρει ο ίδιος υποσυνήδειτα την δημιουργία πλούτου κι ευημερίας στην ζωή του.

Το να είσαι "μπατίρης" είναι μια κατάσταση διαστρεβλωμένης λειτουργίας του μυαλού που υπαγορεύει ότι η σχέση σου με το χρήμα είναι τέτοια που αντί να το προσελκύεις ή να το δημιουργείς στη ζωή σου, το απωθείς με τις πράξεις, τις σκέψεις και τις συμπεριφορές σου.

Ο φτωχός γίνεται πλούσιος με σωστές σκέψεις, σωστές αποφάσεις και σωστές δράσεις.

Ο "μπατίρης" γίνεται πλούσιος είτε μετά από πολλές και απελπιστικές αποτυχίες και υπό την προϋπόθεση ότι μαθαίνει από αυτές και γίνεται σοφότερος ή μετά από ...ψυχοθεραπεία!

ΧΤΥΠΗΜΑ ΠΑΡΑΕΜΠΟΡΙΟΥ...

Ένα ακόμα χτύπημα στο παραεμπόριο χαιρόταν πως επέφερε η Δημοτική Αστυνομία των Χανίων κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όπου προχώρησε το προηγούμενο διάστημα, σε κατασχέσεις περισσοτέρων από 400 τεμαχίων παραεμπορίου από πλανόδιους μικροπωλητές, σε διάφορα κεντρικά σημεία της πόλης των Χανίων...

Τα χάλασε ο καιρός το τελευταίο δεκάλεπτο στην χθεσινή τελετή αγιασμού των Φώτων, μα έδειξε ξεκάθαρα πόσο αποτελεσματικό ήταν το προχθεσινό "καίριο χτύπημα στο παραεμπόριο"...

Μόνο από το σημείο που στάθηκα στο ενετικό λιμάνι ώσπου να λιγοστέψει η καταρρακτώδης βροχή μέτρησα 8 μαυριδερούς λαθραίους, έτοιμους με αρκετές ομπρέλλες προς πώληση, πρώτα 5 ευρώ και μετά 6 η μια. Χρυσές δουλειές κάνανε σε λίγα λεπτά, καθότι οι μακάκες αγοραστές αρκετοί...

Και γιατί όχι, αυτό δεν είναι μια απλή εφαρμογή του μοτο "εκμετάλλευση της ευκαιρίας", που αποτελεί το μυστικό πολλών αυτοδημιούργητων εκατομμυριούχων ανά τον πλανήτη;

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΛΙΓΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ...

Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του προσπαθούν να πετύχουν το ακατόρθωτο.

Αυτό πράγματι λίγοι το κατανοούν. Όμως για πρώτη φορά το κάνουν να μοιάζει εφικτό.

Βήμα - βήμα η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά από τις εξελίξεις και δεν κυνηγά την ουρά της.
Για πρώτη φορά η Ελλάδα δεν είναι στη σέντρα της Ευρώπης. Στην σέντρα βγήκαν καθαρά οι Γερμανοί.

και μιλώ για το τελευταίο χθεσινοβραδυνλο επεισόδιο του σήριαλ της Ελληνικής υπόθεσης.
Η εκταμίευση  έτσι ή αλλιώς θα γίνει, όπως κάθε φορά, έστω και με λίγο παραπάνω εκβιασμό. Δεν μπορεί να διαλυθεί η Ευρώπη.

Ελάχιστοι όμως έχουν καταλάβει ότι η χθεσινή αδυναμία ΕΕ-ΔΝΤ να καταλήξουν σε συμφωνία, ίσως είναι τελικά προς όφελος της Ελλάδας. Οι λίγοι καταλαβαίνουν, οι πολλοί απλώς μιλάνε...

Δυο μέρες πριν ή μετά να δοθεί η δόση, δεν έχει τόση σημασία.

Όχι όση έχει το βάθος της λύσης που θα δοθεί για το χρέος. Η Ελλάδα είναι τώρα "καβάλα", διεκδικεί και τα χρήματα και συνολική λύση στο χρέος και αυτό χωρίς να έχει εμπλακεί στην κόντρα τους.
Για όσους σήμερα είναι στην διακυβέρνηση της χώρας δίνεται μια λαμπρή αλλά πολύ δύσκολη ευκαιρία να βάλουν την στάμπα τους στην καινούρια ύστερα από πολλές δεκαετίες Ελλάδα των αρχών, των αξιών, των ικανοτήτων, της προσπάθειας και της αποτελεσματικής εργασίας.

Πρέπει να κινηθούν αστραπιαία και με σιγουριά για να ηρεμήσουν μια ήδη τρομαγμένη και ταραγμένη κοινωνία που υποδαυλίζεται από ανθέλληνες και πράκτορες συμφερόντων που το παίζουν πατριώτες κι αγωνιστές.

Αρκεί να μην αφήσουν εσωτερικές μικροπολιτικές κόντρες να την ακυρώσουν...

ΤΑΡΙΦΕΣ...

Πλήρη απελευθέρωση του κλάδου των ταξί ανακοίνωσε ο υπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, προκαλώντας άλλη μια ηλίθια απεργία της τάξης των ταριφών.

Που στη ντάλα του καλοκαιριού, την εποχή του χρόνου που κονομούνε χοντρά ελέω τουρισμού, απεργούνε για να μη μπούνε νέοι στο "επάγγελμα" και χάσουν κακώς κεκτημένα προνόμια κι εδώ. Έχει παραγίνει με όσους έβγαζαν για πολλά χρόνια "μαύρα λεφτά" και κρατικοδίαιτοι/προστατευόμενοι θέλουν να εξακολουθήσουν να είναι.

Τέρμα πια οι προστατευτισμοί σε κάθε συντεχνία. Ήρθε η ώρα να πάψει να ζει όπως ζούσε αυτή η κακομαθημένη κοινωνία.

Οποιος δεν θέλει να ρισκάρει να τα βάλει τα λεφτά του στην τράπεζα για να παίρνει 5% τόκο στα σίγουρα, αλλιώς στην αρένα της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού κι όποιος αντέξει...

Οποιος θέλει να μπει στο επάγγελμα θα ζυγίσει τα πράγματα και θα αποφασίσει. Τους κακούς θα τους ξεράσει σύντομα η αγορά, οι υπόλοιποι θα έχουν ίσες ευκαιρίες σε ένα καλό εισόδημα από την ρόδα, αφού όσοι μπήκαν στο επάγγελμα (πολλοί μετά από επίμονο ρουσφέτι), κανείς δεν το εγκατέλειψε ποτέ!

Εννοείτε βέβαια ότι πρέπει να ελευθερωθούν και τα κόμιστρα, που είναι ο κύριος λόγος που αποφεύγει ο κόσμος τις "υπηρεσίες" τους.

Όσοι απόμειναν χωρίς δικό τους αμάξι, τουλάχιστον...

ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ...

Το ΠΑΣΟΚ έχει λάβει τις αποφάσεις του με βάση τις εντολές της τρόικας, τις οποίες και εκτελεί κατά γράμμα ασχέτως το φιλολαϊκό δούλεμα που ρίχνει με την βοήθεια των καναλιών.

Μια παλαιότερη φράση του Πάγκαλου που προκάλεσε αντιδράσεις ολόκληρη ήταν: "Το μνημόνιο είναι ευτυχία για τον τόπο. Όχι για την κακή πλευρά του αλλά γιατί μας δίνει τη μοναδική ευκαιρία να κάνουμε ριζική αναδιάρθρωση".

Όλα τα υπόλοιπα πέρα από αυτή την διαπίστωση είναι για εσωτερική κατανάλωση και αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από δημαγωγική συνήθεια και αντιπολιτευτικές μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Ο ορθολογικώς σκεπτόμενος θα 'πρεπε να συμφωνήσει με την παραπάνω φράση αλλά δεν τον αφήνουν. Τον οδηγούν αγεληδόν στην εξαγωγή λανθασμένων συμπερασμάτων και κρίσεων περί τον χαρακτήρα του Πάγκαλου ότι δεν έχει καλούς τρόπους, ότι προσβάλλει, ότι παραδοξολογεί, ενώ πάνω στον αυθορμητισμό του έχει και κάποιο δίκιο.

Τη ζητούσε την τρόικα ο οργανισμός μας. Και ο τρόπος που λειτουργούσε ευκαιριακά - πελατειακά κράτος και δημόσια διοίκηση...

Μας έφερε το βασανιστικό μνημόνιο, που για κάθε ρευστοποίηση μέρους του δανείου πρέπει να επικαιροποιείται. Με μεγάλες αλλαγές στα ως τώρα δεδομένα και τον τρόπο που λειτουργούσαμε ως κράτος.

Ήταν αναγκαία λοιπόν η τρόικα για να μας μάθει τους κανόνες, πώς θα επιβάλλουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία και πώς θα πατάξουμε τη φοροδιαφυγή. Η επικοινωνιακή προσπάθεια, αυτό που λέμε με το καλό, δεν έφερε αποτελέσματα και η φαύλη κερδοσκοπία οργίαζε.

Τη θέλαμε την τρόικα για να μας πουν πώς θα μειώσουμε τις δαπάνες στην Υγεία χωρίς να βλαφτούν οι προσφερόμενες υπηρεσίες και πώς θα αναδιαρθρώσουμε τη χώρα για να εξασφαλίσουμε οικονομικά οφέλη.

Μας έπρεπε η τρόικα για ν' απλοποιηθεί η αδειοδότηση της επιχειρηματικότητας και να πάψουν να εμποδίζουν τις επενδύσεις οι πολυδαίδαλες προϋποθέσεις, που χρειάζονται στο επιχειρείν.

Τη ζητούσαμε την τρόικα για να σταματήσουν οι συνδικαλιστικοί εκβιασμοί και οι πολυθεσίτες προνομιούχοι του δημοσίου τομέα να καταλάβουν ότι πρέπει να τελειώσει το πάρτυ, που έτρωγαν τόσο καλά τα προηγούμενα χρόνια, δικτυωμένοι και προφυλαγμένοι απ' την ανοχή των αμαρτωλών Διοικήσεων. Αυτοί επέμεναν στις απανωτές απεργιακές κινητοποιήσεις χωρίς αντίκρισμα πολλές φορές.

Χρειαζόταν η τρόικα για να σφίξουν τα ζωνάρια, ώστε ν' αποφασίσουμε ν' αξιοποιήσουμε την περιουσία του Δημοσίου, την οποία λυμαίνονται οι επιτήδειοι και να κινηθούν με μεγαλύτερες ταχύτητες τα Υπουργεία, για την αποτελεσματική λειτουργία της κρατικής μηχανής χωρίς προχειρότητες, λοβιτούρες και ασυνεννοησίες των συναρμόδιων υπουργών.

Ήταν απαραίτητη η παρουσία της τρόικας, να μας αφυπνίσει, επισημαίνοντας όλα όσα συνέβαιναν από την κακοδαιμονία και ότι ξεπερνώντας τα μπορεί να είμαστε αύριο καλύτερα απ' όσο είμαστε σήμερα.

Για το αμέσως προσεχές διάστημα η Τρόικα θέτει ως προτεραιότητες, την αναδιάρθρωση των ΔΕΚΟ, την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, τη μείωση της σπατάλης και την πάταξη της διαφθοράς στην Υγεία, την καλύτερη στόχευση του συστήματος κοινωνικής προστασίας, τη βελτίωση του φορολογικού συστήματος, τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και τη μείωση των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Αν και όλοι οι πολίτες άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, κρίνουν ως αναγκαίες τις περισσότερες από τις παραπάνω ενέργειες, (με τις περισσότερες αντιρρήσεις στις δυο τελευταίες) ο τρόπος και η ταχύτητα εφαρμογής των μέτρων που νομοθετούνται δεν συμβαδίζουν με την αντοχή των πολιτών, οι οποίοι διαμαρτύρονται γιατί κανείς δεν τους ρωτάει πλέον.

ΚΟΜΜΑ ΝΤΟΡΑΣ...

Η απαλλαγή από το σάπιο μεταπολιτευτικό πολιτικό καθεστώς, η έξοδος απο την γενικευμένη οικονομική και κοινωνική κρίση θα είναι μια μακρά και επίπονη διαδικασία με πολλά σκαμπανεβάσματα.

Απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει έξοδος από την κρίση είναι να συγκροτηθεί πρώτα ιδεολογικά και πολιτικά το υποκείμενο της ανατροπής, οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις δηλαδή που θα καταστρέψουν το παλιό και θα φέρουν το νέο. Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει ένα "όραμα" που θα φωτίσει τον απογοητευμένο απο την πολιτική κόσμο και θα ξαναφέρει τους πολίτες στις κάλπες...

Όταν ο κόσμος βλέπει να καταρρέουν τα πάντα τριγύρω του, δεν δικαιούται να αξιώνει πιο αποτελεσματική πολιτική παρουσία από αυτό που συμβαίνει σήμερα;

Από τους πολιτικούς ο κόσμος θέλει απλά πράγματα. Κοινή λογική, μελέτη και δράση.
Μερικές από τις μεγαλύτερες ανατροπές που έχουν σημειωθεί στην ελληνική πολιτική ζωή προήλθαν από ανθρώπους που αμφισβήτησαν το παρελθόν τους, που αναίρεσαν την προηγούμενη διαδρομή τους στην πολιτική κι επανήλθαν με κάτι νέο.

Τώρα αν όντως η Ντόρα που προχθές ανάγγειλε ένα ακόμη κόμμα μπορεί να συγκριθεί μαζί τους. Ε, γι΄αυτό το εγχείρημα της καθίσταται εφιαλτικά δύσκολο...

Θεωρητικά τίποτα περισσότερο από μία ευκαιρία ανασύνθεσης σε κομμάτι της κεντροδεξιάς και κάποιες εντυπώσεις συναινετικής διεύρυνσης προς όφελος της κυβέρνησης. Κοινώς η Ντόρα ρίχνει το ζάρι από το πολιτικό περιθώριο που ήταν και έχει μόνο να κερδίσει ψήφους, επιρροή και μερίδιο εξουσίας. Αυτά στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη εκδοχή των πραγμάτων θα αποσυρθεί ηττημένη στο σπίτι της, δηλαδή δεν πρόκειται να αλλάξει και κάτι θεαματικα στο πολιτικό της status των τελευταίων μηνών.

Αυτό δίνει στον πολίτη το δικαίωμα να αναρωτηθεί τι καινούργιο κομίζει και γιατί δεν έκανε κάτι σχετικό τα τελευταία τριάντα χρόνια, όταν οι συνθήκες και η προσωπική της ιστορία θα ήταν βολικότερες προς αυτήν. Είναι ένα λογικό ερώτημα, αλλά οι πολιτικοί αρνούνται την ύπαρξη του. Τους συμφέρει να αξιολογούν την πολιτική ως αποτέλεσμα σχημάτων, ενώ στην πραγματικότητα είναι άθροισμα ατομικών πράξεων.

Η Ντόρα ανεβαίνει στο βήμα και θέλει να πει τη δική της άποψη για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Ομως το ακροατήριο την έχει κατατάξει στην πλευρά αυτών που έριξαν τη χώρα στην περιπέτεια. Εξέχον στέλεχος ενός απαξιωμένου πολιτικού προσωπικού.

Πολλοί αναρωτιόμαστε τι έχει να προσφέρει σ' αυτή τη χώρα ένα καινούριο κόμμα. Η απάντηση είναι ακόμα ευκολότερη αν δεν ανήκετε σ' αυτό το ακροατήριο που βρέθηκε προχθές στο γήπεδο: ένα παραπάνω ψηφοδέλτιο πίσω από το παραβάν και μερικές αφίσες με τη ελιά σε προεκλογική περίοδο, διαλαλώντας την βουλιμία και την αδυναμία της Ντόρας να αποδεχθεί το γεγονός πως βρίσκεται μακριά από την εξουσία...

Ελπίζω να μην έκανε όλο τον κόπο για αυτό και μόνο!

Δεν ξέρει κανείς όμως τι μπορεί να προκύψει και από που θα ξεκινήσει το καινούριο, απαλλαγή από το τέλμα της μεταπολίτευσης, έτσι θα έχει και η Ντόρα την ευκαιρία της, ισότιμα με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς.

Ας ξεκινήσει από εκεί, από το έλασσον, δημιουργώντας πρώτα έναν πολιτικό οργανισμό που να παράγει πολιτική σκέψη και τα υπόλοιπα, τα μεγάλα και σημαντικά, θα έρθουν στην πορεία.

Το παν είναι να ληφθεί επιτέλους η απόφαση για συνολική ρήξη με το μίζερο Ελλαδικό παρελθόν μας...

ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ...

Η χώρα ζει μεταξύ των άλλων δεινών μια φυγή των νέων της, ιδίως αυτών που έχουν κάποιες σπουδές που έχουν την αίσθηση πως η μόνη ελπίδα για επιτυχία βρίσκεται αλλού, σε άλλους τόπους.

Τα κίνητρα όσων μεταναστεύουν, δεν άλλαξαν και πολύ από αυτά των μεταναστών πριν από ένα αιώνα, η αναζήτηση ευκαιριών, εργασίας, επιτυχίας, καλύτερης τύχης κάπου αλλού. Αυτή τη φορά όμως οι μετανάστες δεν είναι εργάτες και χειρώνακτες χωρικοί, αλλά οι καλύτεροι και οι εξυπνότεροι της γενιάς τους.

Η παγωμένη αγορά, η οικονομική στασιμότητα, ο νεποτισμός και το ρουσφέτι της κοινωνίας που διαμόρφωσαν οι προηγούμενες γενιές, οδηγούν τους νέους στη φυγή. Ο λόγοι για αυτό το φαινόμενο είναι εμφανείς. Τα οικονομικά προβλήματα της χώρας πέφτουν στους ώμους των νέων της.

Η ανισορροπία εκτείνεται και στον ιδιωτικό τομέα, όπου οι διάφορες συντεχνίες σε συνδυασμό με τη κουλτούρα του χρόνιου βολέματος, απομακρύνουν τις καλές θέσεις εργασίας κι αμοιβών από τους νέους που πρωτομπαίνουν στην αγορά εργασίας.

Η πολιτική κατάσταση της χώρας είναι ακόμη πιο στάσιμη και από την αντίστοιχη οικονομική. Μια σειρά από διεφθαρμένες στα μάτια των νέων κυβερνήσεις 2 μόνο κομμάτων που εναλλάσονται ευκαιριακά στην εξουσία εδώ και πολλά χρόνια, περισσότερο απασχολημένες με τα προσωπικά και συγγενικά βολέματα "δικών τους παιδιών" και χρωματικές - διακομματικές κόντρες, παρά με την αντιμετώπιση των κατεστημένων συμφερόντων και των προβλημάτων που δημιουργούν σε μια στρεβλή κρατικοδίαιτη οικονομία.

Μια σειρά όμως από σκληρές απεργίες βολεμένων του γιγαντωμένου όλα αυτά τα χρόνια δημόσιου τομέα, ακυρώνουν ή καθυστερούν την όποια απόπειρα αλλαγής και στραγγαλίζουν τις απόπειρες μεταρρυθμίσεων με θηλιά το πολιτικό κόστος.

Η έξοδος των νέων δεν θα ήταν τόσο βλαβερή, αν μπορούσαν να πειστούν ώστε να επιστρέψουν φέρνοντας μαζί τους και τη διεθνή τους εμπειρία. Οι περισσότεροι θέλουν να επιστρέψουν. Η επιστροφή όμως παραμένει δύσκολη. Οι δουλειές όπου η αξία τους θα αμειφθεί και δεν θα καταντήσουν υφιστάμενοι κάποιου άσχετου που είχε τον τρόπο και τα μέσα να γίνει προϊστάμενος χωρίς να το αξίζει (συνήθως κάποιου κομματόσκυλου), είναι σπάνιες...

Είναι ακόμη και μια απογοήτευση, μια μελαγχολία μετά από τόσα χρόνια να βλέπουν ότι τελικά παρά τους αγώνες κάποιων ανθρώπων, ακόμα και μέχρι την ζωή τους έδωσαν κάποιοι ιδεολόγοι, τελικά η σαβούρα καταφέρνει να επιπλέει, οι ανέντιμοι να δικαιώνονται ακόμα και από το κράτος, τα λαμόγια και οι απατεώνες νάχουν βολέψει οικονομικά τις επόμενες δέκα γενιές απογόνων τους και ο κάθε έντιμος πατριώτης και σωστός Έλληνας να βρίσκεται στο περιθώριο της ζωής και της κοινωνία των παραπάνω...

Η χώρα είναι εγκλωβισμένη σε έναν φαύλο κύκλο. Η οικονομία της θα μαραζώνει όσο πνίγει τη καινοτομία και αποκλείει τους νέους. Και κάθε νέος που μεταναστεύει σημαίνει και μια λιγότερη φωνή που θα ζητάει ανανέωση, ένας λιγότερος εγκέφαλος που θα συμβάλλει σε ανάπτυξη.

Και πού θα πάνε όλοι αυτοί οι σύγχρονοι μετανάστες ν' αναδείξουν την επιστημοσύνη τους και τα όποια προσόντα τους;

Το να φεύγει κάποιος από το σπίτι του και από την πατρίδα του τα πιο δημιουργικά του χρόνια για να εργαστεί όπου βρει καλύτερα, δεν είναι δα και ταξίδι τουρισμού...

ΜΕΤΑΤΡΕΨΤΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΕ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ...

Πως να μετατρέψετε τις δυσκολίες της ζωής σε ευκαιρίες, με τον τρόπο σας...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 31...

Με τους 10 λογαριασμούς που έπρεπε να τακτοποιήσει ο Κάκος κάθε μήνα, όσο προσεκτικός και να ήταν δεν μπορούσε να τους προλαβαίνει όλους...

Είτε δεν είχε τα λεφτά να τους τακτοποεί όλους εγκαίρως, ή χρησιμοποιούσε αυτά τα ίδια περιορισμένα του λεφτά για μια άλλη ανάγκη ή επιθυμία, που στο μυαλό του ήταν ισχυρότερη εκείνες τις μέρες. Πχ ένα ολιγοήμερο ταξιδάκι ώς την Θεσσαλονίκη, που του καρφώθηκε να πάει μια φορά έναν Απρίλη.

- Τι θα πας να κάνεις εκεί, χωρίς ιδαίτερο λόγο; τον ρώτησε ένας γνωστός του, όταν του έκανε γνωστή αυτή του την επιθυμία, σε κάλεσαν και πας;

Άκου λογική ανθρώπου, να περιμένεις να σε καλέσει ο Ψωμιάδης ο γραφικός, ή όποιος άλλος αλλού, να επισκεφτείς την πόλη του!

Ο Κάκος θα πήγαινε έτσι, σε μια πόλη που δεν είχε πάει μέχρι τώρα, θα κάθιζε μερικές μέρες σε ένα ξενοδοχείο της επιλογής του, θα έκανε τις βόλτες του στους δρόμους της και την γύρω περιοχή, ακόμη και σε κοντινές της πόλεις, θα δοκίμαζε τα φαγητά και τις αυθεντικές μπουγάτσες της, θα τραβούσε τις φωτογραφίες του, θα πήγαινε σε κάποια εκδήλωση ή έκθεση αν συνέπιπτε με τις μέρες της παρουσίας του εκεί, όπως ήταν μόνος χωρίς ταίρι μπορεί να νοίκιαζε μια συνοδό για παρέα ώρες - ώρες και θα γύριζε όποτε προγραμμάτιζε στο σπίτι του, με κάποιες αναμνήσεις παραπάνω...

Με τα μετρημένα λεφτά που οικονόμησε και ξόδεψε βέβαια κείνο τον μήνα άφησε απλήρωτους κάποιους από τους λογαριασμούς που βρήκε να τον περιμένουν με την επιστροφή του, ε, και τι έγινε;

Αλλίμονο αν ήταν πρώτη του προτεραιότητα να ικανοποιεί αδιαλλείπτως τις τράπεζες, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την ζωή του από μόνος του, όπως έβλεπε να κάνουν οι "φοβισμένοι νοικοκυραίοι", τα προβατάκια γύρω του, σαν αυτόν που τον κατάκρινε γιατί πήγε σε μια ξένη πόλη ξεκάρφωτα, που έκανε το πρώτο του ταξίδι όταν τον κάλεσαν να παρουσιαστεί στην Χίο στα νιάτα του και οι μόνες του εξορμήσεις ήταν λίγες μέρες διακοπές στο χωριό του, όπου έμενε στο πατρικό του κι έτρωγε τζάμπα καθε μέρα και σε άλλον συγγενή του για να έχει να πληρώσει το δάνειο του αυτοκινήτου την άλλη βδομάδα που θα στεκόταν από τους πρώτους πρωί - πρωί στην ουρά της τράπεζας...

Δεν επρόκειτο εξάλλου να πτωχεύσουν τα πιστωτικά ιδρύματα αν δεν έμπαιναν μερικά χρωματιστά χαρτάκια μια φορά στα ταμεία τους, που ήταν γεμάτα και μοίραζαν αφειδώς στον καθένα τότε, με δική τους πρωτοβουλία και με δώρα κιόλας σε όποιον τ' αποδεχόταν...

Στην επόμενη ευκαιρία ο Κάκος τακτοποιούσε πρώτα τους λογαριασμούς εκείνους που άφηνε παραπονεμένους, αν δεν έφταναν πάλι τα λεφτά άφηνε έναν άλλο εκκρεμή, τον πλήρωνε τον άλλο μήνα και δεν έσταζε η ουρά του Μέντιου...

Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να γυρίσει τις κυριότερες πόλεις της Ελλάδας, παρά την σταθερή φτώχεια του και τις αναποδιές της ζωής που δεν του εξασφάλιζαν εισόδημα σταθερά αυξανόμενο όπως του υποσχότανε οι ευκαιρίες που ανακάλυπτε κατά καιρούς και ασχολιόταν...

Κάνοντας τον να ζει ζωή με πίστωση και να κερδίζει λίγο χρόνο διαχειριζόμενος με τέτοιον τρόπο τα δανεικά...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 30...

Με αυτές ακριβώς τις "διευκολύνσεις" που πρόσφεραν κείνα τα χρόνια του εύκολου δανεισμού και της άκρατης κατανάλωσης όλες ανεξαιρέτως οι τράπεζες, έφτασε ο Κάκος ν' αποκτήσει συνολικά 10 πιστωτικές κάρτες...

Είτε από τις ίδιες τις τράπεζες με πρόσχημα πχ μια μεταφορά υπολοίπου, είτε από πολλές συνεργαζόμενες επιχειρήσεις που με μια μικρή αγορά προϊόντων του ενέκριναν χωρίς πολλές διατυπώσεις μια πιστωτική κάρτα που μέχρι τότε έλλειπε από την συλλογή του. Ακόμη και μέσω τηλεφώνου, με δική τους πρωτοβουλία...

Εδώ μιλάμε για σωστές επιχειρήσεις πωλήσεων, που πραγματοποιούσαν όσα συμφωνούσαν με τους πελάτες τους, έστελναν κανονικά τα προϊόντα τους και η τράπεζα έστελνε λίγες μέρες αργότερα την κάρτα με τις μικρές προσυμφωνημένες δόσεις και το αρκετό υπόλοιπο για κάθε χρήση του παραλήπτη. Ξεκάθαρα πράγματα!

Γνώρισε μερικές τέτοιες επιχειρήσεις με καλή εξυπηρέτηση ο Κάκος, τα χρόνια που ζούσε δανεική ζωή, καμιά σχέση με άλλη επώνυμη επιχείρηση με έδρα τους Αμπελόκηπους, που εμφανίστηκε στην αγορά πολλα χρόνια μετά με έτοιμους καταλόγους πελατών από τις ίδιες τις τράπεζες και την αναστάτωσε οριστικά, πότε χρεώνοντας ανύπαρκτες παραγγελίες σε ήδη υπαρκτές κάρτες, πότε στέλνοντας διαφορετικά και υποδεέστερα προϊόντα από ότι υποσχόταν στους πελάτες και πότε αφειδώς υποσχόμενη μα ουδέποτε πραγματοποιούσα την έκδοση καρτών με πολύ μεγάλο πιστωτικό όριο, απαραίτητες και δελεαστικές για πελάτες τραπεζών που ήδη είχαν αρχίσει να συσσωρεύουν σημαντικά χρέη από δάνεια και κάρτες.

Με όλες μαζί τις κάρτες που είχε συγκεντρώσει σταδιακά σε κάποια χρόνια ο Κάκος, έφτασε να διαχειρίζεται ένα πιστωτικό όριο που συνολικά ήταν αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Ποσόν ικανό να κάνει τις καταναλωτικές αγορές του στην Ελλάδα και το εξωτερικό μέσω Internet, κάποια ολιγοήμερα ταξίδια σε μέρη που πάντα ήθελε να βρεθεί και το έκανε τώρα ευκαιρίας δοθείσης, κάποια απαραίτητα φάρμακα για την γριά του σε ώρα δύσκολη, την αυτοασφάλιση του σε ιδιωτική εταιρεία όπως είδαμε παλαιότερα, κάποιες μικρο-απολαύσεις σαν δώρο στον εαυτό του, το ντύσιμο του και τα χόμπι του.

Ακόμη και την επιμόρφωση κι εξέλιξη του, αφού με πλαστικά χρήματα συμμετείχε και σε κάποια σεμινάρια που των αλλονών τα πλήρωνε η εταιρεία ή ο εργοδότης τους κι αυτός μοναχός του, πάντα το είχε μέσα του να μάθει κάτι παραπάνω...

Όλα του δε τα έξοδα ήταν με μέτρο, δεν το παράκανε ποτέ αυτά τα χρόνια μπροστά στα ΑΤΜ των τραπεζών, έκανε ότι έκανε μα αντιστάθηκε και σε πολλούς πειρασμούς που θα χρέωναν κατά πολύ τις κάρτες και θα συντόμευαν κατά πολύ τα χρόνια που μπορούσε να ζήσει ζωή με πίστωση...

Μα όσο είχε σε έλεγχο τους πολλούς λογαραισμούς του και τους τακτοποιούσε ανελλιπώς κάθε μήνα με τον δικό του αλγόριθμο που είδαμε στο προηγούμενο επεισόδιο, καμιά τράπεζα δεν παραπονούνταν για τις αναλήψεις του, που θα τις συνέχιζε με το ίδιο σύστημα για 9 συναπτά έτη...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 29...

Κυριακή πρωί συνήθως τακτοποιούσε ο Κάκος τους λογαριασμούς του με τις πιστωτικές κάρτες που διέθετε...

Αρχίζοντας από αυτήν που έληγε νωρίτερα, κατέθετε τα λεφτά που απαιτούσε η δόση του ή η ελάχιστη καταβολή αν ήταν μεγάλη η πρώτη, στα ΑΤΜ των τραπεζών, τότε που δεν υπήρχε πολύς κόσμος στους δρόμους.

Λεφτά που μάζευε από τα λίγα έσοδα του και συμπλήρωνε μετά με αναλήψεις από τις υπόλοιπες κάρτες του, λίγα ποσά από αυτές που είχανε πολύ περιθώριο, να συμπληρωθεί το ποσόν που απαιτούνταν.

Το ίδιο επαναλαμβανόταν και με τις υπόλοιπες κάρτες, με την σειρά που έπρεπε να πληρωθούνε και αλληλοκαλύπτοντας την μια με την άλλη, με βάση έναν ιδιότυπο αλγόρυθμο που έτρεχε αποκλειστικά στο μυαλό του κι εύρισκε λύσεις και λεφτά όποτε χρειαζόταν...

Όταν τελείωνε πάντως ένας μήνας, ο κύκλος πληρωμών είχε ολοκληρωθεί άψογα, όλες οι κάρτες εμφανιζόταν τυπικά πληρωμένες στην ώρα τους και καμιά τράπεζα δεν παραπονέθηκε κι αυτό το σύστημα του Κάκου κράτησε για χρόνια...

Αυτό θα πει "Ζωή με Πίστωση", να ζεις με τα λεφτά των τραπεζών, καλύπτοντας βέβαια μόνο βασικές ανάγκες σου, να τις ξεπληρώνεις με δόσεις σε βάθος χρόνου και κυρίως να το κάνεις με δικά τους λεφτά πάλι!

Δεν ήταν κάτι που ευχαριστούσε τον Κάκο, ήταν όμως αυτό που μπόρεσε να κάνει σε δύσκολα χρόνια, να δώσει παράταση στην ζωή του όταν οι επαγγελματικές του αναζητήσεις είτε απέβαιναν άκαρπες, είτε δεν είχαν μεγάλη διάρκεια, είτε του έδιναν λιγοστά κέρδη και αυτά όχι σε σταθερή βάση...

Ο δικός του τρόπος να δανείζεται από το τραπεζικό σύστημα, που με άλλους όρους δεν θα του ενέκρινε ποτέ ένα καλό δάνειο να κάνει κι αυτός όπως τόσοι άλλοι ένα άλλο συμβατικό επαγγελματικό ξεκίνημα.

Το θλιβερό είναι πως με αυτά που είχε στα χέρια του, τις διεθνείς online επιχειρηματικές ευκαιρίες από τη μια και τη διάθεση προϊόντων της FLP μέσω δικτύου από τη άλλη, θα μπορούσε να είχε πολύ καλά κέρδη, να ξεπλήρωνε τις κάρτες του άμεσα και οριστικά και να ζούσε μια άνετη ζωή χωρίς οικονομικές δυσκολίες, αν είχε την συμπαράσταση των ανθρώπων...

Άνθρωποι όλων των ειδών και κοινωνικών στρωμάτων, με ενδιαφέρον για το χρήμα και πως αυτό αποκτιέται έξυπνα, από πολλά μέρη του κόσμου, που κατέφερνε να προσελκύσει αρχικά, να τους κάνει να ενδιαφερθούνε για ότι τους πρότεινε, μα δεν κατάφερνε να τους κρατήσει για πολύ στα δίκτυα που δημιουργούσε, έτσι είτε δεν αναπτύσσονταν όπως ήθελε, είτε κατέρρεαν σε λίγο χρόνο, αφήνοντας τον μόνο του...

Με μερικούς μόνο ικανούς ανθρώπους - συνεργάτες με καλή χημεία κι επικοινωνία μεταξύ τους θα πετύχαινε πολλά, με σημαντικότερο τη δυνατότητα επαναλαμβανόμενου εισοδήματος συνεχώς αυξανόμενου, και τότε ούτε ο Κάκος ούτε κανείς άλλος θα είχε ανάγκη τις τράπεζες και τις κάρτες τους ή τις όποιες άλλες "διευκολύνσεις" πρόσφεραν αφειδώς κείνα τα χρόνια.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 28...

Δεν ήταν μόνο οι προσπάθειες δουλειάς και εισοδήματος που κυριαρχούσαν στην ζωή του Κάκου.

Σαν ολοκληρωμένος κι ενδιαφέρον άνθρωπος καλλιεργούσε και την παραπάνω γνώση που μπορούσε ν' αποκτήσει όπου την εύρισκε, καθώς και τα χόμπι του του, που έδιναν δημιουργική διέξοδο στην ζωή του...

Αφού προηγουμένως είχε αγοράσει και διαβάσει πολλά βιβλία εφαρμοσμένης ψυχολογίας, πωλήσεων, ανθρώπινων σχέσεων, νευρογλωσσικού προγραμματισμού κλπ βελτίωσης συμπεριφοράς και είχε παρακολουθήσει μερικά σχετικά σεμινάρια, είχε φτάσει η ώρα να ασχοληθεί με αξιώσεις και με το χόμπι του που υπόβοσκε πολλά χρόνια τώρα λόγω έλλειψης εξοπλισμού: την Φωτογραφία.

Παρακολούθησε μαθήματα για αρχάριους αρχικά, για πιο προχωρημένους ύστερα, άρχισε να τραβά δικές του φωτογραφίες...

Με εξοπλισμό που δεν δυσκολεύτηκε ν' αποκτήσει με πολλές δόσεις, πιστώνοντας τις κάρτες που είχε στα χέρια του εδώ και καιρό.

Δεν είχε διαδοθεί ευρέως ακόμη η ψηφιακή φωτογραφία, δούλευε με αναλογικές μηχανές κορυφαίας μάρκας και κατανάλωνε πολλά - πολλά φιλμ που έπρεπε μετά να εμφανίσει για να δει τ' αποτελέσματα που έδιναν τα "κλίκ" του σε κάθε ευκαιρία.

Επέκτεινε τον εξοπλισμό του με μερικούς ακριβούς φακούς από macro μέχρι tele και zoom, ένα δυνατό φλας, ένα βαρύ τρίποδο να μην πέφτει με τον αέρα και μια μεγάλη τσάντα να τα χωρά όλα μέσα και να τα κουβαλεί με την ασφάλεια που απαιτούν τα προηγμένα οπτικά συστήματα...

Τα φιλμ που τραβούσε τα έδινε έξω σε επαγγελματίες φωτογράφους να τα εμφανίζουν και να τα τυπώνουν, δεν του άρεσε να κλείνεται στον σκοτεινό θάλαμο με τις ώρες για να πειραματίζεται με τις καλλιτεχνικές του ευαισθησίες κι αναζητήσεις, αν ήθελε κάτι συγκεκριμένο απλά παράγγελνε και του το κάνανε αυτοί που ξέρανε, έτσι γλίτωσε τα επιπλέον έξοδα για να στήσει το δικό του εργαστήριο.

'Οσο πλήθαινε η συλλογή του από εκατοντάδες πρωτότυπες φωτογραφίες, τόσο δυσκολεύονταν πια να βρει καινούρια θέματα, γινόταν εκλεκτικός με δαύτα, είχε τον χρόνο ν' ασχοληθεί και με κάτι άλλο που του άρεσε επίσης: να παρατηρεί τον ουρανό, σαν ερασιτέχνης αστρονόμος, μ' ένα καλό ζευγάρι κιάλια κι έναν χάρτη της ουράνιας σφαίρας που αγόρασε, ή πότε - πότε με τα φορητά τηλεσκόπια του συλλόγου ερασιτεχνών αστρονόμων που ακολουθούσε όποτε μπορούσε σε εκδρομές - παρατηρήσεις, όπως αυτή στο αστεροσκοπείο του Σκίνακα στον Ψηλορείτη, όπου είχε μια μοναδική εμπειρία να δει πλανήτες και γαλαξίες σε μεγέθυνση από πραγματικά τηλεσκόπια σε μεγάλο ύψος με καθαρό ορίζοντα, καθοδηγούμενος από καθηγητές αστροφυσικής...

Καμιά τράπεζα δεν στενοχωριόταν που χρηματοδοτούσε εμμέσως αυτές τις ανησυχίες και τις εξορμήσεις του Κάκου, λάμβαναν κυκλικά τη ελάχιστη δόση που απαιτούσαν μηνιαίως και τον επιβράβευαν κιόλας...

Σε λίγο καιρό ο Κάκος διπλασίασε τις κάρτες του, αφού ως καλού πελάτη του πρόσφεραν αυτές που είχε την visa και την mastercard τους κι αντιστρόφως όσες είχε mastercard του χορήγησαν και την visa χωρίς πολλές διαδικασίες, με δική τους πρωτοβουλία...

Μπουνταλάς είναι να μην τις πάρει να έχει πρόσβαση σε λεφτά όποτε χρειαζόταν, να κερδίζει χρόνο και ζωή με δόσεις επί πιστώσει και να ελπίζει πως πετυχαίνοντας επαγγελματικά θα κονομούσε και θα τα ξεπλήρωνε όλα μια μέρα;

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 27...

Μάζευε τακτικά τους νέους του συνεργάτες ο Κάκος στον ιδιόκτητο χώρο της FLP στην Αθήνα και τους μάθαινε την νέα τους δουλειά.

Είτε παρακολουθώντας τα εκπαιδευτικά σεμινάρια της εταιρείας με τα υπόλοιπα μέλη, είτε με δικά του λόγια σε μεταξύ τους συναντήσεις, αφού φρόντισε να μάθει καλά πως λειτουργούσε το σύστημα διανομής και αμοιβών που εφάρμοζε...

Κάνανε κάποια κατανάλωση προϊόντων από δικές τους αγορές και πωλήσεις σε φίλους και γνωστούς, κερδίζανε κάποια χρήματα από την διαφορά των τιμών.

Μα τα πολλά λεφτά που θα πιάνονταν κι ευχάριστα, θαρχότανε μόνο αν καταφέρνανε να δημιουργήσουνε εκτεταμένα δίκτυα με πολλούς συνεργάτες που θα δούλευαν συντονισμένα προωθώντας τα καλής ποιότητας προϊόντα σε χιλιάδες τακτικούς πελάτες και θα κάνανε κι αυτοί τις προσωπικές τους αγορές για τις οικογένειες τους.

Τότε θ' αμοίβονταν για την συνολική κίνηση του δικτύου τους, καθένας με το επίπεδο του σ' αυτό βέβαια, μα όταν οι αριθμοί είναι μεγάλοι, τα λεφτά από τα κέρδη είναι αρκετά για όλους, όπως και τα δώρα με κάποιες προϋποθέσεις που είχαν να λαμβάνουν.

Ξέρανε όλοι τι έπρεπε να κάνουνε, μα για διαφορετικούς λόγους ο καθένας/μια, δυσκολεύονταν να αναπτύξουν σε βάθος τα δίκτυα τους. Ευκαιριακά πείθανε άλλα άτομα που βρίσκανε να συμμετέχουν, μπαίνανε με όρεξη και φιλοδοξίες στην αρχή, προσπαθούσανε μα κάπου στη πορεία στραβώνανε τα πράγματα και είτε τα παρατούσανε όλα μια κι όξω, είτε μένανε ανενεργοί μέχρι νεωτέρας, είτε περιορίζονταν σε πελάτες μόνο για δική τους χρήση κι εγκαταλείπανε τα επιχειρηματικά πλάνα με τα κέρδη που μπορούσανε ν' αλλάξουνε την ζωή τους...

Ανθρώπινες αδυναμίες και πείσματα, δύσκολο πράμα η αυτο-παρακίνηση και αυτο-οργάνωση κι ακόμη δυσκολότερη η αυτο-απασχόληση με τέτοιον τρόπο σε ένα αναχρονιστικό κράτος που κάποιους/ες δικτυωτές που πετύχαιναν υψηλές επιδόσεις και κέρδη, τους κατέτασσε στην κατηγορία "Πλανόδιοι Πωλητές", όταν έφτανε η ώρα να δηλώσουν τι έκαναν στην εφορία...

Πέρασε αρκετό καιρό με την FLP ο Κάκος, έμαθε πολλά για την δύναμη της δικτύωσης, την ευελιξία της εργασίας που χρησιμοποιεί με ήδη υπάρχουσα υποδομή χωρίς περιττά έξοδα, και προπαντός για την ανθρώ πινη αντίδραση και συμπεριφορά σε κάτι διαφορετικό, κάτι που τελικά καταλήγει στην στασιμότητα...

Μόνιμη στασιμότητα παντού, που γίνεται νοοτροπία και μόνιμη συνήθεια, σε έναν λαό με διαχρονικό όνειρο μια μόνιμη θέση σε δημόσιο πόστο, έστω κι αν αυτή είναι θέση κλητήρα ή υποδεκανέα...

Έτσι παλλινδρομούσαν οι προσπάθειες του να δημιουργήσει ένα μεγάλο δίκτυο πωλήσεων και να διαπρέψει σαν manager της FLP με συνολικές αμοιβές και προνόμια μεγαλύτερα από έναν αντίστοιχο σε μια άλλη συμβατική πολυεθνική εταιρεία και την ευχέρια να κανονίζει αυτός αβίαστα πότε, πού, με ποιούς και πόσο θα δουλεύει, καθώς και πως θα περνά τον ελεύθερο χρόνο του...

Κάτι που είναι πολύ σημαντικό κι αποτελεί φιλοσοφία ζωής για κάποιους άλλους που γνώρισε εκεί, για αυτό ποτέ δεν εγκατάλειψε οριστικά την εταιρεία αυτήν όταν εκ των πραγμάτων περιέπεσε σε αδράνεια, μα συνέχισε να αγοράζει προϊόντα της χρησιμοποιώντας τις πιστωτικές του κάρτες όποτε ήθελε και να παρακολουθεί κάποιες εκδηλώσεις της, έτσι για να μην αποκοπεί τελείως, σε άλλους καιρούς και συνθήκες θα ξαναβάλει μπροστά το σχέδιο του να πετύχει οικονομική ανεξαρτησία κι αυτοτέλεια ζωής...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 26...

Έχοντας μια ακόμη ευκαιρία να εκμεταλλευτεί, ρίχτηκε στην δουλειά ο Κάκος.

Με όρεξη κι αυτή την φορά, όπως κάθε φορά που ξεκινούσε κάτι που του υποσχόταν πως θα τον βγάλει από την οικονομική μιζέρια του, που τον ανάγκαζε να ζει όπως - όπως, καλύπτοντας τις βασικές ανθρώπινες του ανάγκες χρησιμοποιώντας τις (4 ως τώρα) πιστωτικές του κάρτες...

Χρειάστηκε να πάει στην έδρα της FLP στην Αθήνα να παρακολουθήσει από κοντά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που παρέχει δωρεάν στα μέλη της. Δεν ήταν όμως δωρεάν ούτε τα εισιτήρια του, ούτε η διαμονή του και οι μετακινήσεις του όσο ήταν εκεί.

Ούτε και τα προϊόντα που έπρεπε ν' αγοράζει τακτικά για δική του χρήση, να είναι "ζωντανό παράδειγμα" της χρησιμότητας και της αναμφισβήτητης ποιότητας τους. Τα παραλάμβανε την άλλη μέρα από την παραγγελία του στο σπίτι με courier, όπως έκανε με όλους τους πελάτες - συνεργάτες της η εταιρεία. Για όλα αυτά πλήρωνε με τις κάρτες του, πότε με τη μια και πότε με τις άλλες κυκλικά, να μην τις παραφορτώνει απότομα, να μπορεί να πληρώνει τις ελάχιστες καταβολές τουλάχιστον, να τα έχει καλά με τις τράπεζες.

Άρχισε να μιλά για αυτά σε γνωστούς και φίλους αρχικά. Δεν πτοούνταν εύκολα από τα σχόλια τους, του τύπου:

- Ρε, πως σε καταντήσανε έτσι, γι αυτό σε σπουδάζαμε τόσα χρόνια για να γίνεις πλανώδιος πωλητής σε καλλυντικά;

- Άμα θες δύναμη τρώγε τράγο βραστό και τυρί σκληρό, πίνε πολύ κρασί παλιό κι άσε την aloe και τις σκόνες (άμα τ' ακούει από άντρακλα 150 κιλά και υγιέστατο, έτσι έπρεπε να είναι)...

- Μοιάζω εγώ να θέλω κρεμούλες για το δέρμα μου, να είναι απαλό όταν πάω στο κυνήγι; Ή θα το πάρω για την Παγώνα που δεν βγαίνει από το σπίτι;

- Άστα αυτά κι ακλούθα μου στο αμπέλι, μαλάκας είμαι εγώ που βαστώ ολημερίς το σκαπέτι κι έχει σκεβρώσει η μέση μου;

- Πλούτισε εσύ πρώτα με αυτά κι έλα να με βρεις μετά...

- Αυτά παιδάκι μου είναι ακριβά για μας και δεν ξέρω αν είναι και καλά, τι πως το λες εσύ; Τα μαγαζιά δεν φέρνουνε τέτοια...

Είχε και τις επιτυχίες του καμιά φορά, έκλεινε μερικές παραγγελίες από τα τόσα προϊόντα, είχε ένα καλό ποσοστό κέρδους στις λιανικές πωλήσεις, μα δεν θα έπιανε καλά λεφτά αν δεν δημιουργούσε δικό του δίκτυο διανομής με πολλά άτομα.

Χρησιμοποίησε όλα είχε μάθει από τις προηγούμενες ασχολίες του στο internet, να μην περιορίζεται μόνο στα μέρη που έμενε και μπορούσε να πάει. Έβαζε καλογραμμένες μικρές αγγελίες σε διάφορα σχετικά sites, ετοίμασε και γραπτό περιληπτικό υλικό που το έστελνε επισυνατπόμενο σε ενδιαφερόμενα άτομα που επικοινωνούσαν μαζί του, πήγε και 2 φορές σε παρουσιάσεις της εταιρείας μαζί με 2 άτομα που έμεναν εκεί στην Αθήνα...

Κατάφερε με κάποια έξυπνη προσπάθεια να γράψει ως μελλοντικούς συνεργάτες του μερικά άτομα:

Έναν έμπορο από την πόλη του που δεν πήγαιναν καλά οι δουλειές και ήθελε μια καινούρια αρχή, μια γυναίκα που είχε βγει στην σύνταξη κι έψαχνε κάτι απλό και διασκεδαστικό να κάνει τις πολλές ελεύθερες ώρες της, ένα νέο ζευγάρι από την Ίο που λίγους μήνες το καλοκαίρι δούλευαν στον τουρισμό και τον υπόλοιπο χρόνο δεν είχαν άλλη επαγγελματική διέξοδο στον δικό τους τόπο, έναν άνεργο από την Κομοτηνή που από την απελπισία του δοκίμαζε τα πάντα που θα του απέφεραν κάποιο εισόδημα, έναν απολυμένο οξυγονοκολητή από το Πέραμα, μια χωρισμένη νέα μητέρα που δεν είχε που ν' αφήσει το παιδί της για όποια άλλη δουλειά, τέτοια άτομα που ήθελαν δουλειά πολύ για να αποδώσουν σε πωλήσεις μέσω δικτύου, κάτι που δεν είχαν ξανακούσει ως τώρα...

Έπρεπε τώρα ν' ασχοληθεί σοβαρά μαζί τους ο Κάκος, να τους μάθει αυτή την νέα τους δουλειά, αν ήθελε να κερδίσει κάτι από αυτούς...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 25...

Συχνά έβλεπε ο Κάκος γύρω του να αναφέρεται το Networking Marketing - Multi Level Marketing - MLM - Πωλήσεις μέσω Δικτύου, σαν τρόπος προώθησης κάποιων ξεχωριστών προϊόντων από μια εταιρεία στους καταναλωτές, μέσω ανεξάρτητων συνεργατών και χωρίς εμπλοκή άλλων μεσαζόντων του εμπορίου, με αποτέλεσμα καλύτερες τιμές στους πελάτες για αυτήν την ποιότητα των προϊόντων...

Κι όχι μια μόνο συγκεκριμένη εταιρεία, υπήρχαν κάμποσες και με ποικιλία προϊόντων στον χώρο αυτόν και στον τόπο που ζούσε, άλλες καλές κι άλλες όχι και τόσο.

Είχε τη ευκαιρία να γνωρίσει 4 από αυτές σε ενημερωτικές συναντήσεις που οι ίδιες και τα μέλη τους οργάνωναν τακτικά κι έμαθε κάποια πράγματα για το πως δουλεύουνε.

Είχε τον τρόπο της η καθεμιά, άλλη πρόβαλλε το μέγεθος και τα χρόνια λειτουργίας της στην διεθνή αγορά, άλλη τις αμοιβές που κέρδιζαν όσοι πετύχαιναν στα πλάνα της, άλλη τα δώρα που πρόσφερε τακτικά στους συνεργάτες που διακρίνονταν...

Θέλοντας να το δοκιμάσει κι αυτό σαν τρόπο Money Making, έχοντας μάθει καλά από την ενασχόληση του με τις ευκαιρίες του Internet να ξεχωρίζει μια εταιρεία με προϊόντα και πωλήσεις μέσω δικτύου από ένα σχήμα εύκολου πλουτισμού που κάποιοι χρησιμοποιούσαν να μαζέψουν χρήματα από κορόιδα, συνδέθηκε σαν συνεργάτης με μια εταιρεία που επέλεξε...

Δεν επέλεξε αυτήν που έκανε τον περισσότερο θόρυβο και τα χαρτάκια της βρίσκονταν σε κάθε τοίχο ή κολόνα ή συχνά στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων εκνευρίζοντας τον αδαή κόσμο, μα μια άλλη που αν και μεγαλύτερη, αρχαιότερη και καλύτερη, είχε σοβαρούς ανθρώπους - συνεργάτες που την δούλευαν αθόρυβα με τον τρόπο τους, βασισμένοι στην ποιότητα των προϊόντων της και το πλάνο Marketing που ικανοποιούσε κι αποζημίωνε καλά εκείνα τα άτομα που αφιέρωναν χρόνο για αυτά...

Έτσι ο Κάκος με κάποιο ακριβούτσικο τίμημα (είπαμε, εδώ ασχολιούνταν μόνο όσοι πιστεύανε πως θα τα καταφέρουν και ήταν σοβαροί και συνεπείς, δεν ήταν για περίεργους προς δοκιμή και μόνο, γιαυτό ήταν η ακριβότερη από τις άλλες εταιρείες) ποσόν σε μετρητά που έβγαλε από τις κάρτες του, αγόρασε το πακέτο συνεργασίας κι έγινε μέλος της FLP, της κορυφαίας εταιρείας με προϊόντα διατροφής και περιποίησης βασισμένα στην aloe - vera. Όπως τα είδε από κοντά σε μια παρουσίαση γνωριμίας της εταιρείας και τα εκτίμησε, σαν γνώστης διατροφής κι ευεξίας που πάντα ήταν.

Με λίγες εκατοντάδες ευρώ από τις κάρτες του, όταν μόλις είχε καθιερωθεί σαν νόμισμα συναλλαγής, είχε την ευκαιρία να δημιουργήσει μια δική του επιχείρηση διανομής των παραπάνω προϊόντων βασισμένη στην υποδομή της εταιρείας.

Αν ήθελε τώρα να κάνει μια άλλη μικρή συμβατική επιχείρηση πχ ένα μικρό μπακάλικο στην γειτονιά του να πουλά ντομάτες και κρομμύδια, δεν τον έφταναν όλα τα λεφτά που μπορούσε να τραβήξει από όλες τις κάρτες του μαζί, κι αυτό με αβέβαια αποτελέσματα...

Έτσι όμως με μια ελάχιστη αρχική επένδυση είχε δυνατότητα είτε κάποιου πρόσθετου εισοδήματος πουλώντας προϊόντα σε πελάτες σε τιμές λιανικής, είτε σημαντικών κερδών σε βάθος χρόνου αν "έχτιζε" ένα δίκτυο διανομής με πολλούς συνεργάτες που θα έκαναν ότι κι αυτός, που δεν θα εκτεινόταν μόνο στην χώρα του αφού υπήρχαν γραφεία κι αποθήκες της FLP σε πάνω από 100 χώρες τότε...

Δεν είχε παρά να βάλει τα προϊόντα της στην ζωή του, όπως κι έκανε ο Κάκος και να αρχίσει να μιλά για αυτά σε άλλους ανθρώπους για να ξεκινήσει...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 23...

Έχοντας βολευτεί προσωρινά στο οικονομικό με τις 2 του πιστωτικές κάρτες, ο Κάκος ζούσε μια ζωή όπως μπορούσε.

Γιατί οι money making δραστηριότητες που ασχολήθηκε και είδατε αναλυτικά σε προηγούμενα επεισόδια, μετά από μερικούς μήνες δεν του απέφεραν τίποτα. Όσο ελκυστικές και πολλά υποσχόμενες ήταν, δεν τραβούσαν κόσμο, δεν πουλούσε τις υπηρεσίες του σε άλλους και δεν έπεφτε ο πολύτιμος παράς τους να του έρχεται κάθε μήνα η προμήθεια του με μια διεθνής επιταγή με ποσόν τέτοιο που δεν θα ντρέπεται να πάει στην τράπεζα να την εξαργυρώσει...

Σε όλες τις (δικτυωμένες online τουλάχιστον) χώρες του κόσμου που τις διαφήμιζε έξυπνα δεν είχε την ανταπόκριση που περίμενε από τον κόσμο, όσο πλούσιος ή φτωχός, εργαζόμενος ή άνεργος, μορφωμένος ή αγράμματος ήταν ο αποδέκτης. Η αλήθεια είναι μια και μόνο, κοινή για όλους τους ανθρώπους: Για να μπει και να πετύχει κανείς υψηλές επιδόσεις σε τέτοιες δραστηριότητες, έπρεπε να δουλέψει όπως ποτέ άλλοτε στην ζωή του, να προσελκύσει τον σωστό κόσμο και να τον κρατήσει και να πάρει απόφαση πως θα δουλεύει σκληρά μόνος και θα αμοίβεται όσα αξίζει και μόνο όταν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα...

Ε, δεν πάει κανείς να βάλει την κεφαλή του στον ντορβά της αυτο-απασχόλησης ξέροντας πως το έργο που μπορεί να πετύχει αξίζει 30 ευρώ και μόνο τόσα θα πάρει στο τέλος του μήνα, όταν μπορεί να παίρνει 800 - 1000 ευρώ τον μήνα και με τον νόμο σαν μισθωτός υπάλληλος αλλουνού, χώρια και δεδομένη η ασφάλιση, η συνταξιοδότηση του και τα διάφορα επιδόματα που τάχα "δικαιούται" και λαμβάνει.

Άντε να ζήσει ο κάθε ανίκανος ή μέτριος με τα 30 ευρώ που αξίζει πραγματικά το παρόν του και να φροντίσει και το μέλλον του είτε αποταμιεύοντας το περίσσευμα, είτε ασφαλίζοντας την όποια ικανότητα του να παράγει εισόδημα. Ο Κάκος το δοκίμασε επειδή δεν είχε άλλες επιλογές εκείνη την περίοδο της ζωής του, αφού του κλείνανε τις πόρτες και δεν κατάφερε να φορτώσει την ζωή του σε κάποιο αφεντικό ή στο δημόσιο, όπως τόσοι και τόσοι μέτριοι ή άχρηστοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπόρεσαν τελικά και χώθηκαν κάπου και ησύχασαν μια για πάντα, λύνοντας το οικονομικό τους πρόβλημα και φτιάχνοντας την ζωή τους και οικογένειες ολόκληρες...

Με τον μισθό εκείνο που κατορθώνουν και παίρνουν, που όλο γκρινιάζουν πως δεν τους φτάνει κι όμως όλοι ζουν καλά μ' αυτόν και δεν κάνουν τίποτα άλλο να τον συμπληρώσουν με όσες ευκαιρίες τους παρουσιάζονται σε όλη την διάρκεια της ζωής τους...

Τι να του κάνουν του Κάκου οι γνώσεις, αυτές που είχε από το πανεπιστήμιο, αυτές που απόκτησε από τις εταιρείες που συνεργάστηκε με τόσες ελπίδες κι εκείνες που βρήκε γραμμένες στα περίπου 50 βιβλία εφαρμοσμένης ψυχολογίας, πωλήσεων, marketing, αυτοβελτίωσης και πληροφορικής που αγόρασε με τις πιστωτικές κάρτες του και μελέτησε προσεκτικά σε δυο - τρία χρόνια, διαβάζοντας τον ελεύθερο χρόνο του για μια ώρα κάθε μέρα...

Αυτός βελτιώνεται και γίνεται το πολύξερο άτομο μαθαίνοντας από την γνώση άλλων ότι δεν διδάσκεται σε σχολεία, και λοιπόν;

Μόνο για τον εαυτό του τα μαθαίνει τελικά όπως η ζωή αποδεικνύει, αφού όσο κι αν βελτιωθεί ο ένας και μένουν κουτσούρια οι πολλοί, στην επικοινωνία μεταξύ τους το αποτέλεσμα μηδέν! Χάσμα πεποιθήσεων κι αντιλήψεων και γίνεται και γραφικός κι ακατανόητος ο ένας στα μάτια των πολλών, που δύναμη τους είναι το πλήθος τους και θωράκιση τους η μακαριότητα που προσφέρει η άγνοια...

Αυτή τη δύναμη είναι που προτιμούν οι έμποροι, οι εταιρείες, οι πολιτικοί, οι διαφημιστές, οι επιτήδειοι παντού, όχι την πολύπλευρη κατάρτιση κι οξεία αντίληψη των λίγων που τελικά μένουν απαξιωμένοι στη γωνία, ν' αγωνίζονται μόνοι για ΤΙ αλήθεια;

Μαζί με τις γνώσεις του μείνανε και οι λογαριασμοί από τις 2 πιστωτικές κάρτες, που έρχονταν ανελλιπώς προς το τέλος κάθε μήνα κι έπρεπε να πληρωθούν, μα πάντα ως τώρα τακτοποιούνταν με ένα κόλπο που εφάρμοσε: έβγαζε μερικά λεφτά από την μια κάρτα και πλήρωνε την άλλη κι αντιστρόφως...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 22...

Μια επιλογή που είχε ο Κάκος ήταν να αγοράσει/εξασφαλίσει ένα πρόγραμμα υγείας από μια ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία.

Έτσι, για να έχει κάποια κάλυψη σε περίπτωση τουλάχιστον κάποιου ατυχήματος, που απαιτεί νοσηλεία κι έξοδα που δεν μπορεί κανείς να καλύψει μόνος του, από υγεία ή χρόνιες παθήσεις δεν είχε πρόβλημα ποτέ στην ζωή του ως τώρα.

Εδώ και τώρα επέλεξε μόνος του μια "μεγάλη και σίγουρη" και πήγε ένα απόγευμα στα γραφεία της. Βρήκε τον πρώτο διαθέσιμο ασφαλιστικό σύμβουλο και του εξήγησε την κατάσταση του. Συζήτησε με τον άνθρωπο τις ανάγκες του, του αποκάλυψε πως δεν είχε καμιά ασφαλιστική κάλυψη ως τώρα και πως έπρεπε κάπως να ασφαλιστεί κι ας ήταν αχρείαστο για πολύ καιρό...

Δεν του καλάρεσε του ασφαλιστή η δουλειά που δήλωσε πως έκανε τώρα ο Κάκος, εξαναγκασμένος από τις συνθήκες που έχετε διαβάσει στα παλαιότερα επεισόδια. Δεν καταλάβαινε ο ανθρωπάκος πως υπήρχαν κι άλλες μορφές εργασίας κι εισοδήματος πέρα από το υπαλληλίκι ή το άνοιγμα ενός μικρού μαγαζιού. Στο τέλος του τα έκανε λιανά με μια φράση που σίγουρα θα του έμεινε:

- Σαν κι εσένα αναζητώ πελάτες, μα εγώ το κάνω με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες σε διεθνή κλίμακα κι ανάλογο ανταγωνισμό, δεν χρειάζεται να δουλεύω ντε και καλά στην πόλη που μένω, να ενοχλώ φίλους και συγγενείς ή γείτονες και γνωστούς με την παρουσία μου και τα προγράμματα της εταιρείας μου, όπως κάνεις εσύ και οι όμοιοι σου, καταλήγοντας στο τέλος να ασφαλίζετε κάποιο αυτοκίνητο για να σας ξεφορτωθούν, που το μεταφέρει ο πελάτης από ασφαλιστική σε ασφαλιστική για μερικά ευρώ λιγότερα τον χρόνο και τρέχετε από πίσω του για τα ψίχουλα της δικής σας αμοιβής...

Γιατί και σένα δεν σε προσέλαβε μόνιμα η ασφαλιστική εταιρεία, σαν εξωτερικό συνεργάτη με ελεγχόμενο ποσοστό σε "απασχολεί" και σε ανάγκασε κιόλας να ασφαλιστείς μόνος σου στο (τότε ΤΕΒΕ τώρα ΟΑΕΕ) κι αν δεν αποδίδεις τα αναμενόμενα από τις προσδοκίες τους σε αλλάζει με άλλους, μια αγγελία αρκεί και σε 6 μήνες πάλι άλλη μια, κλπ για να σας κάνει να τρέχετε με τα φτηνιάρικα κουστουμάκια που βρήκατε στις εκπτώσεις για να εμφανίζεστε "ευπρεπώς ενδεδυμένοι" στους υποψήφιους πελάτες. Και απαγορεύεται να αυτοσχεδιάζεις, πρέπει να εφαρμόζετε όλοι αυτά που σας μαθαίνουν μπουλουκηδόν στα συνέδρια και τα σεμινάρια κι άντε μετά να ξεχωρίσεις και να διαπρέψεις ΕΣΥ, εξόν κι άν έχεις μεγάλο σόι ή πολλούς φίλους να θυσιαστούν για σένα...

Αφού πήρε το μάθημα του ο ασφαλιστής, κάθισε να συντάξουν το συμβόλαιο του Κάκου. Πέταξε από την χαρά του όταν έμαθε πως θα ήταν αορίστου διάρκειας (εξασφαλισμένη προμήθεια για χρόνια), θα πληρωνόταν μέσω πιστωτικής κάρτας μεγάλης τράπεζας με πάγια εντολή (να μην τρέχει να εισπράττει) και ο πελάτης ήταν νέος και δεν είχε προβλήματα υγείας (να μην απασχολεί συχνά την εταιρεία)...

Χάρηκε ακόμη περισσότερο όταν ο Κάκος έδειξε να ενδιαφέρεται και για ένα επενδυτικό - συνταξιοδοτικό πρόγραμμα που είδε σε ένα προσπέκτους, επιμελώς αφημένο σε κεντρικό στάντ στην αίθουσα, ρώτησε έμαθε κάποια πράγματα για δαύτο και αποφάσισε επιτόπου να το ξεκινήσει τώρα που ήταν νωρίς και είχε χρόνια μπροστά του (όσο πιο νέος, τόσο πιο φτηνό κατ' έτος), είχε κάποια λεφτά διαθέσιμα με την άδεια του κάρτα και θα το συνέχιζε με κάθε τρόπο και θυσία αργότερα...

Αυτή έπρεπε να ήταν η πιο τυχερή μέρα στην όποια καριέρα εκείνου του ασφαλιστή, που χωρίς να σηκωθεί από την καρέκλα ή να πιάσει τα τηλεφωνήματα για άγρα πελατών, έκλεισε επιτυχώς 2 σημαντικά συμβόλαια μακράς διάρκειας με αποφασισμένο πελάτη, που ήρθε ο ίδιος να τον βρει.

Μα και ο Κάκος τώρα είχε μια κάποια εξασφάλιση κι έναν αποταμιευτικό - επενδυτικό πρόγραμμα, για να έχει ένα κεφάλαιο στο τέλος, όταν πια θα έπιανε τα 65 του χρόνια, να μην αισθάνεται πεταμένος στην ζωή...Αφού είχε πρόσβαση σε λεφτά μέσω κάρτας, την εξασφάλιζε ακόμη και με πίστωση...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 21...

Ένα μικρό πρόβλημα υγείας αντιμετώπισε τότε ο Κάκος και χρειάστηκε να επισκεφτεί γιατρό...

Πήγε στο ιατρείο που ήθελε κι έκανε την δουλειά του, πληρώνοντας με μετρητά την επίσκεψη στον γιατρό κι επιπλέον τα φάρμακα εκείνα που του είπε να πάρει για τον επόμενο μήνα για την αποκατάσταση της υγείας του...

Εργαζόμενος ήταν κι ο Κάκος, με τον δικό του τρόπο. Σαν συνεργάτης διεθνών επιχειρηματικών σχηματισμών που πρόσφεραν δυνατότητα συνεργασίας σε άτομα από πολλές χώρες, που κέρδιζαν αμοιβή αν έκαναν σωστά κι επιτυχώς αυτά που τους ζητούσαν να κάνουν και μόνο τότε. Μόνο το επιτυχές αποτέλεσμα μετρούσε, ούτε η προσπάθεια, ούτε η πρωτοβουλία και το ρίσκο ούτε η αναγκαία κι απαραίτητη αυτο-εκπαίδευση σε τέτοιους τρόπους δουλειάς που επέβαλε στον εαυτό του, πόσο μάλλον η αποτυχία ή η καθυστέρηση στο κλείσιμο μιας πώλησης.

Γιατί πάντα η ουσία είναι η πώληση κι αν δεν πάρεις τα λεφτά του πελάτη και δεν κερδίσει η εταιρεία σου, δεν παίρνεις κι εσύ δεκάρα, όπως συνέβαινε και με τον Κάκο, που επιταγή πληρωμής ερχόταν μόνο όταν όλα είχαν καλώς με τα πεπραγμένα του και από πάνω υπερέβαινε τον ανταγωνισμό από άτομα όμοια με αυτόν που για δικούς τους λόγους έκαναν τα ίδια και σκέφτονταν όπως αυτός!

Η σχέση του δε με τις εταιρείες ήταν ελεύθερη συνεργασία, χωρίς καμιά άλλη υποχρέωση από μέρους τους, ούτε για ασφάλιση, ούτε για άλλες παροχές, επιδόματα ή δώρα...Πράγματα που θεωρούσε αυτονόητα κι έπαιρνε αυτοδίκαια ο τελευταίος ανειδίκευτος εργάτης σε οικοδομή ή εργοστάσιο και το πιο χαζό πουτανάκι που προσλαμβάνανε ταμία σε μπακάλικο ή πωλήτρια σε παπουτσάδικο...

Με την μέθοδο της αυτο-απασχόλησης και το δόλωμα της "δικής του" επιχείρησης χωρίς αφεντικά, ωράρια, επενδύσεις, ήταν ολομόναχος σε κάθε του προσπάθεια κι ενώ ξόδευε χρήμα σε διαφημιστικό χρόνο, έμπνευση και κόπο να ετοιμάζει δικές του καταχωρήσεις, newsletters, business mails, κλπ προωθητικές ενέργειες για τις υπηρεσίες του...

Χρόνο και κόπο που θα πληρωνόταν μόνο αν είχε επιτυχή αποτελέσματα, χωρίς παλινωδίες και υπαναχώρηση του πελάτη, χρόνος που αντιστοιχούσε σε 10 - 12 ώρες ετοιμασίας πριν καταχωρήσει κάτι στο internet...

Για όλα έπρεπε να φροντίζει μόνος του, από το πως θα συντηρηθεί εν ζωή μέχρι να έλθει η επιταγή του από το εξωτερικό που μπορεί να ήταν και ψίχουλα ή μηδενική κάποιον μήνα, να καλύψει αν γινότανε τις υπόλοιπες ανθρώπινες ανάγκες του, να πιέζει τον εαυτό του να έχει θετική άποψη και στάση παρόλα αυτά για να συνεχίζει και να παραμένει εντελώς ανασφάλιστος κι έρμαιο σε ένα ατύχημα ή κάτι χειρότερο που θα προκαλούσε ανικανότητα για εργασία...

Κανένα ταμείο δεν δεχόταν να τον ασφαλίσει, αφού ούτε εργάτης ή υπάλληλος ήταν γραμμένος κάπου, ούτε συμβατικός ελεύθερος επαγγελματίας λογαριαζόταν με τέτοιες δραστηριότητες σε πολλές χώρες...

Ούτε κανείς συνδικαλιστής θα τον υποστήριζε με αγωνιστικές "κινητοποιήσεις" και πορείες για χάρη του, είναι γνωστό πως τέτοιοι περιστασιακοί κι αφορμής δεδομένης "αγώνες" γίνονται μόνο για τα ρουσφετο-κεκτημένα των δημοσίων υπαλήλων μόνο, αυτών που είναι ήδη μέσα έχοντας εργασία μόνιμη, ποτέ δεν θα νοιαστούν για άνεργους, ευέλικτα απασχολούμενους, αναζητούντες ματαίως εργασία, έχοντες ανυπόληπτες (για αυτούς) εργασίες, ή ακόμη κι εργασίες που δεν έχουν ξανακούσει για αυτές, όπως του Κάκου...

Ασφάλιση υγείας να διέθετε τουλάχιστον, ούτε λόγος ακόμη για μελλοντικά συνταξιοδοτικά δικαιώματα, αν ποτέ έφτανε να πάρει σύνταξη έτσι...

Σε τέτοιες καταστάσεις έπρεπε να καταφύγει πάλι στην πιστωτική του κάρτα (τώρα είχε και δεύτερη εντελώς άδεια) για να κερδίσει λίγη ζωή με πίστωση ακόμη...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 20...

Με την πρώτη πιστωτική κάρτα που είχε στα χέρια του ο Κάκος, σε σύντομο χρονικό διάστημα είχε δημιουργήσει μια ροή χρηματικής ενέργειας...

Είτε για καταναλωτικούς άμεσους σκοπούς, είτε για κάποιες μικρές επενδύσεις σε επιχειρήσεις που του πρόσφεραν αυτή τη δυνατότητα μέσω του internet, αφού με χρήματα που διέθετε δεν μπορούσε να έχει μια άλλη "συμβατική" επιχείρηση...

Χρέωνε τον λογαριασμό του κατά καιρούς για να έχει αυτά που ήθελε επί πιστώσει, μα με κάποια κέρδη που είχε από τις δραστηριότητες του κατάφερνε τελικά να μειώνει το υπόλοιπο της κάρτας. Στην χειρότερη περίπτωση πλήρωνε την ελάχιστη καταβολή που όριζε η τράπεζα κάθε μήνα, κέρδιζε χρόνο και δεν τον ενοχλούσε κανείς...

Η τράπεζα εισέπραττε μικρά ή μεγάλα ποσά από τον Κάκο, δεν έβγαινε χαμένη από την κίνηση της εκείνη να του εκδώσει πιστωτική κάρτα όταν αγόρασε με δόσεις τον πρώτο του Η/Υ. Από ένα μηχάνημα ξεκίνησε και με τη πάροδο του χρόνου είδε πως χρειαζόταν κι εκτυπωτή και scanner και fax και σύνδεση στο internet, και αγορά κάποιου διαφημιστικού χρόνου για τη προβολή του...

Όλα χρεωμένα στην πρώτη του αυτή κάρτα και εξοφλούμενα με δόσεις, που τα ίδια τα μηχανήματα με την χρήση τους και την ευφυϊα του Κάκου παρήγαγαν, με υπέρτατο αρωγό το πείσμα του για επιτυχία και οικονομική ανεξαρτησία.

Μια τράπεζα επωφελούνταν, οι άλλες τι έκαναν;

Προσπάθησαν κι εκείνες να κάνουν τον Κάκο πελάτη!

Η αρχή έγινε με μια μικρή επιχείρηση που συνεργαζόμενη με γνωστή μεγάλη τράπεζα, προωθούσε τα προϊόντα της σε καταναλωτές με την υπόσχεση έκδοσης μιας καινούριας πιστωτικής κάρτας με κάμποσο υπόλοιπο, όπου θα χρεώνονταν και (αρκετές) μικρές δόσεις ως την αξία των προϊόντων που αγόραζε κάποιος.

Εδώ μιλάμε για πραγματική υπόσχεση που τηρούνταν, καμιά σχέση με τις πρακτικές επώνυμης Αθηναϊκής "επιχείρησης" του είδους που κάνει θραύση τα τελευταία χρόνια με χιλιάδες θύματα ανά τη χώρα, στα οποία χρεώνει τις κάρτες που ήδη έχουν με αγορές άθλιων προϊόντων, ακόμη κι ανύπαρκτες...

Ευτυχώς για τον Κάκο, αυτή η πρώτη επιχείρηση που επικοινώνησε μαζί του τηλεφωνικά και του πρότεινε μια συναλλαγή όπως παραπάνω, ήταν τίμια κι έτσι αποκτώντας μερικά είδη σπιτιού (καλής ποιότητας πάντως), βρέθηκε σε λίγο καιρό με μια ακόμη πιστωτική κάρτα στα χέρια του, από μεγάλη τράπεζα - ανταγωνιστή της πρώτης που του είχε εκδώσει τη υπάρχουσα κάρτα του.

Που αν πήγαινε στα γκισέ της να σταθεί στην ουρά για να ζητήσει ο ίδιος την έκδοση της, θα τον ταλαιπωρούσε με αιτήσεις κάποιος υπαλληλάκος και πιθανότερα θα τον απόρριπτε στο τέλος, ενώ έτσι την κρατούσε κιόλας στα χέρια του και υπέγραφε ήδη στην πίσω πλευρά της όπως του υποδείκνυε το συνοδευτικό της σημείωμα, στον συστημένο φάκελο που την παρέλαβε...

Στην οποία άρχισαν από τον επόμενο μήνα να χρεώνονται οι προσυμφωνημένες δόσεις για τη παραγγελία που παρέλαβε εγκαίρως, εντός λίγων ημερών ο Κάκος, συνοδευόμενη με πραγματικά παραστατικά κι αποδείξεις αγοράς.

Και είχε κι αρκετό υπόλοιπο η καινούρια άδεια του κάρτα, αν χρειαζόταν...



ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 19...

Αφού κατάφερε να μειώσει το πιστωτικό του υπόλοιπο που είχε αρχίσει να μεγαλώνει και πήρε σαν δώρο από την τράπεζα σαν δώρο μια πρώτη αύξηση στο πιστωτικό του όριο, ο Κάκος είχε την πολυτέλεια να κάνει κάτι που ήθελε από καιρό:

Να προσφέρει στον εαυτό του ένα ραντεβού με μια συνοδό πολυτελείας, να περάσουν ένα καυτό βράδυ μαζί!

Θα δανειζόταν πάλι κάποια χρήματα από την άδεια τώρα κάρτα του, θα έκανε ότι ήθελε και θα πλήρωνε όποτε ευκαιρούσε, όπως έκανε και παλαιότερα...

Είχε δει τέτοιου είδους αγγελίες να πλημμυρίζουν τις τελευταίες σελίδες αρκετών εφημερίδων, με λίγο ψάξιμο και τύχη θάβρισκε εύκολα ένα γραφείο συνοδών που θα ικανοποιούσε τις απαιτήσεις του ως την συνοδό που θάθελε δίπλα του...

Ξεχώρισε μερικές καταχωρήσεις που του τράβηξαν τη προσοχή, μα για να βρεθούν μαζί με όποια κοπέλα θα επέλεγε έπρεπε να πάει στη Αθήνα, αφού εκεί μόνο λαμβάνουν χώρα τέτοιες "εξυπηρετήσεις".

Κάτι που για αυτόν που έμενε σε νησί, συνεπαγόταν ολονύκτιο ταξίδι με πλοίο, διαμονή στην πρωτεύουσα για ένα Σαββατοκύριακο κι επιστροφή πάλι Δευτέρα πρωί στον τόπο του με τον ίδιο τρόπο, που πάντα προτιμούσε έναντι του άχαρου αεροπορικού ταξιδιού. Επιπρόσθετα έξοδα, που πληρώνουν υποχρεωτικά όσοι έχουν κάποιες συναλλαγές με την πρωτεύουσα, κάθε φορά που θα χρειαστεί να πάνε...

Αφού τακτοποιήθηκε σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο απαραίτητο για την περίσταση, έκανε τα τηλεφωνήματα του και στο τέταρτο πάνω, βρήκε κάτι που φαινόταν ενδιαφέρον. Κανόνισαν να συναντηθούν το απόγευμα, έναντι κάποιου ποσού που στον Κάκο φάνηκε υπερβολικό, μα η γυναικεία φωνή στην άλλη άκρη του σύρματος του ΟΤΕ επέμενε πως άξιζε η εμπειρία...

Την καθορισμένη ώρα ήρθε η συνοδός και τον παρέλαβε μπροστά από το ακριβό ξενοδοχείο. Ντυμένη να εκπέμπει σεξουαλικότητα χωρίς να προκαλεί ή να δείχνει πρόστυχη, όμορφη στην εμφάνιση, με φροντισμένο σώμα, μακριά καστανά μαλλιά κι επάγγελμα μοντέλο. Οδηγούσε ένα Peugeot cabrio, φτιαγμένο και βαμμένο λες ειδικά για αυτήν. Όπως του είπε, το είχε πάρει από τέτοιου είδους ραντεβού με γεναιόδωρους σοβαρούς κυρίους.

Με επιθυμία του Κάκου πήγαν προς την παραλιακή, να βλέπει θάλασσα και ανοιχτό ορίζοντα. Φάγανε στην πλατεία της Γλυφάδας και το σούρουπο τους βρήκε να πίνουν τον καφέ τους στο πάρκο της Βούλας απέναντι από το Ασκληπιείο. Μιλούσαν για διάφορα όμορφα κι ωραία, ήταν έξυπνη και ήξερε να φερθεί, κάνοντας τον να νοιώθει άνετα, ήταν φιλική μαζί του ως τώρα.

Τα χάλασαν λίγο όταν εκείνη ζήτησε να πάνε και σε γνωστό σκυλάδικο αργότερα το βράδυ. Έχοντας όμως μια τέτοια γυναίκα δίπλα του ο Κάκος, το τελευταίο που θάθελε ήταν να σπαταλήσει χρόνο ακούγοντας κάποιον σκυλά να γαυγίζει κλαψουρίζοντας στο σιχαμένο κοινό του, ήθελε να γυρίσουν στο ξενοδοχείο, να μείνουν μόνοι...

Η κοπέλα υπάκουσε και βρέθηκαν στο ξενοδοχείο. Πάλι όμως δεν ήταν πρόθυμη να ικανοποιήσει όλες τις ερωτικές επιθυμίες που είχε ο Κάκος σαν νέος και ξεχωριστός άνθρωπος που ήταν, ούτε καν ήθελε να δοκιμάσει καινούρια πράγματα για αυτήν μαζί του.

Είχε συνηθίσει αλλιώς με προηγούμενα ραντεβού, όπως αυτό που έτυχε να δει ο Κάκος το απόγευμα που κατέβηκε στη reception του ακριβού ξενοδοχείου, ακριβώς τη στιγμή που κατέφθανε ο ώριμος φαλακρός χλεχλές με την μαύρη Bentley Brooklands που θα πλούτισε προφανώς με τα δομημένα ομόλογα ή το απατεωνίστικο real estate και τον οποίο η ξανθιά που τον περίμενε στους καναπέδες, τράβηξε από την γραβάτα προς το κοσμηματοπωλείο Bulgari εντός του ισογείου του ξενοδοχείου, δείχνοντας του το κολιέ με τα πολλά διαμάντια που ήθελε δώρο πριν του κάτσει για λίγο, κολιέ αξίας σχεδόν ισόποσης του αμαξιού του...

Δεν ήταν για τέτοια χουβαρνταλίκια ο Κάκος τώρα, ούτε αυτή πρόθυμη να υποκύψει στο κάτι παραπάνω που της ζήτησε στο κρεββάτι, έτσι αρκέστηκαν σε ένα από τα συνηθισμένα, χάνοντας βέβαια και οι δυο. Αφού τελείωσαν και χαλάρωσαν εκείνη έφυγε αργά τη νύχτα, αφήνοντας τον να κοιμηθεί με την ησυχία του. Του έμεινε η εμπειρία της συνοδού πολυτελείας, αν και δεν ικανοποιήθηκε πλήρως όπως λογάριαζε...

Αυτό σκεφτότανε την άλλη μέρα την Κυριακή που είχε ελεύθερη μέχρι να φύγει κι έκανε μια βόλτα στο κέντρο, αν άξιζε τόσα ένα ραντεβού πολυτελείας ή με εκείνη τη νεαρή κι έκφυλη μαυρούλα με το υπέροχο σώμα κι αυτή που έβλεπε να στέκει στη γωνία κοιτάζοντας τον, θα περνούσε το ίδιο καλά και φτηνότερα, ή κάνοντας το τραπέζι σε ένα θρυλικό σουβλατζίδικο της περιοχής στην πεινασμένη sexy Αφρικανή, του πρόσφερε εκείνη το κάτι παραπάνω που χθες του αρνήθηκε η ωραία.

Θα είχε την ευκαιρία να μάθει σε επόμενες εξορμήσεις του στην πρωτεύουσα...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...