ΚΟΜΜΑ ΝΤΟΡΑΣ...

Η απαλλαγή από το σάπιο μεταπολιτευτικό πολιτικό καθεστώς, η έξοδος απο την γενικευμένη οικονομική και κοινωνική κρίση θα είναι μια μακρά και επίπονη διαδικασία με πολλά σκαμπανεβάσματα.

Απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει έξοδος από την κρίση είναι να συγκροτηθεί πρώτα ιδεολογικά και πολιτικά το υποκείμενο της ανατροπής, οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις δηλαδή που θα καταστρέψουν το παλιό και θα φέρουν το νέο. Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει ένα "όραμα" που θα φωτίσει τον απογοητευμένο απο την πολιτική κόσμο και θα ξαναφέρει τους πολίτες στις κάλπες...

Όταν ο κόσμος βλέπει να καταρρέουν τα πάντα τριγύρω του, δεν δικαιούται να αξιώνει πιο αποτελεσματική πολιτική παρουσία από αυτό που συμβαίνει σήμερα;

Από τους πολιτικούς ο κόσμος θέλει απλά πράγματα. Κοινή λογική, μελέτη και δράση.
Μερικές από τις μεγαλύτερες ανατροπές που έχουν σημειωθεί στην ελληνική πολιτική ζωή προήλθαν από ανθρώπους που αμφισβήτησαν το παρελθόν τους, που αναίρεσαν την προηγούμενη διαδρομή τους στην πολιτική κι επανήλθαν με κάτι νέο.

Τώρα αν όντως η Ντόρα που προχθές ανάγγειλε ένα ακόμη κόμμα μπορεί να συγκριθεί μαζί τους. Ε, γι΄αυτό το εγχείρημα της καθίσταται εφιαλτικά δύσκολο...

Θεωρητικά τίποτα περισσότερο από μία ευκαιρία ανασύνθεσης σε κομμάτι της κεντροδεξιάς και κάποιες εντυπώσεις συναινετικής διεύρυνσης προς όφελος της κυβέρνησης. Κοινώς η Ντόρα ρίχνει το ζάρι από το πολιτικό περιθώριο που ήταν και έχει μόνο να κερδίσει ψήφους, επιρροή και μερίδιο εξουσίας. Αυτά στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη εκδοχή των πραγμάτων θα αποσυρθεί ηττημένη στο σπίτι της, δηλαδή δεν πρόκειται να αλλάξει και κάτι θεαματικα στο πολιτικό της status των τελευταίων μηνών.

Αυτό δίνει στον πολίτη το δικαίωμα να αναρωτηθεί τι καινούργιο κομίζει και γιατί δεν έκανε κάτι σχετικό τα τελευταία τριάντα χρόνια, όταν οι συνθήκες και η προσωπική της ιστορία θα ήταν βολικότερες προς αυτήν. Είναι ένα λογικό ερώτημα, αλλά οι πολιτικοί αρνούνται την ύπαρξη του. Τους συμφέρει να αξιολογούν την πολιτική ως αποτέλεσμα σχημάτων, ενώ στην πραγματικότητα είναι άθροισμα ατομικών πράξεων.

Η Ντόρα ανεβαίνει στο βήμα και θέλει να πει τη δική της άποψη για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Ομως το ακροατήριο την έχει κατατάξει στην πλευρά αυτών που έριξαν τη χώρα στην περιπέτεια. Εξέχον στέλεχος ενός απαξιωμένου πολιτικού προσωπικού.

Πολλοί αναρωτιόμαστε τι έχει να προσφέρει σ' αυτή τη χώρα ένα καινούριο κόμμα. Η απάντηση είναι ακόμα ευκολότερη αν δεν ανήκετε σ' αυτό το ακροατήριο που βρέθηκε προχθές στο γήπεδο: ένα παραπάνω ψηφοδέλτιο πίσω από το παραβάν και μερικές αφίσες με τη ελιά σε προεκλογική περίοδο, διαλαλώντας την βουλιμία και την αδυναμία της Ντόρας να αποδεχθεί το γεγονός πως βρίσκεται μακριά από την εξουσία...

Ελπίζω να μην έκανε όλο τον κόπο για αυτό και μόνο!

Δεν ξέρει κανείς όμως τι μπορεί να προκύψει και από που θα ξεκινήσει το καινούριο, απαλλαγή από το τέλμα της μεταπολίτευσης, έτσι θα έχει και η Ντόρα την ευκαιρία της, ισότιμα με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς.

Ας ξεκινήσει από εκεί, από το έλασσον, δημιουργώντας πρώτα έναν πολιτικό οργανισμό που να παράγει πολιτική σκέψη και τα υπόλοιπα, τα μεγάλα και σημαντικά, θα έρθουν στην πορεία.

Το παν είναι να ληφθεί επιτέλους η απόφαση για συνολική ρήξη με το μίζερο Ελλαδικό παρελθόν μας...