Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Η ταινία είναι πολιτικό-καλλιτεχνική σάτιρα με επιρροές από τις ταινίες τρόμου της δεκαετίας του 1960 -70.

Του Νίκου Ζερβού από το 1983.

Τρελός γιατρός για να κερδίσει χρήματα κλέβει μέλη από νεκρούς μουσικούς με σκοπό να τους ξαναφέρει στη ζωή και να δημιουργήσει το καλύτερο ροκ συγκρότημα, μα οι νεκροί επαναστατούν για τις επιδρομές του στα νεκροταφεία και επιτίθενται στο σπίτι του...


Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

MR BEAN ANIMATION: CAR TROUBLE...


Mr Bean Animation: Car Trouble...

Ο ΕΡΩΤΑΣ Τ' ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ...


Συναυλία της Μικτής Χορωδίας του Δήμου Αρχανών με τίτλο "Ο Έρωτας τ' Αρχιπέλαγος".


Αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη, με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την απονομή Νόμπελ Λογοτεχνίας (18 Οκτωβρίου 1979) και την επέτειο γέννησης του (2 Νοεμβρίου 1911).

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 4...

Αυτό ήταν λοιπόν;

Για ένα μήνα εξειδικευμένης κι απαιτητικής δουλειάς με 24ωρη ετοιμότητα σε εναλλασσόμενες βάρδιες, θα έπαιρνε αμοιβή μόνο 5.000 χιλιάδες δραχμές, όταν ο ανειδίκευτος εργάτης έπαιρνε 150.000 δραχμές για χειρονακτική εργασία που δεν ξεπερνούσε το 8ωρο με διάλειμμα για καφέδες και πρόγευμα;

Και θα περίμενε στο μέλλον, άγνωστο πότε θα πάρει τα υπόλοιπα χρωστούμενα μέχρι τις 30.000 χιλιάδες, που πάλι δεν ήταν ούτε το 1/3 του μισθού του εργάτη...
Μα τι διάολο, σε τηλεοπτικό κανάλι που ήταν δυναμική δουλειά δούλευε ή σε περίπτερο σ' ερημική παραλία το χειμώνα;

- Έτσι πληρωνόμαστε εδώ..του είπε ο απόστρατος σκηνοθέτης - γενικός επιβλέπων του προγράμματος και των εκπομπών, εγώ παίρνω την σύνταξη μου από την Ε.Ρ.Τ κι έρχομαι εδώ να βοηθώ τον φίλο μου, να θυμάμαι τη δουλειά και να παίρνω και κάποια μικρή αμοιβή, ίσα να τσοντάρω στα στραβά μου έξοδα...

- Εμείς ερχόμαστε όποτε χρειάζεται μόνο, να συνδέουμε συσκευές και να διορθώνουμε βλάβες, η κύρια δουλειά μας είναι αλλού...είπαν οι τεχνικοί.

- Εγώ είμαι νοικοκυρά, το γυμνάσιο μόνο έβγαλα κάποτε και όταν τα παιδιά είναι στο σχολείο απασχολούμαι για λίγες ώρες κι έχω κάποια λεφτά για ψώνια και το κομμωτήριο...είπε η άλλη που συμπλήρωναν μαζί ώρες στο master control, μου δείξανε τι να κάνω και προσπαθώ όσο μπορώ καλύτερα, δεν έχω πολλές - πολλές απαιτήσεις από τον μισθό μου...

Νάτα μας! Έτσι κατάφερνε και λειτουργούσε το κανάλι με ελάχιστα έξοδα.
Μα ο Κάκος που δεν είχε άλλα εισοδήματα από πουθενά, ήταν νέος κι ήθελε καριέρα και λεφτά, ήθελε τόσα να κάνει, δεν του αρκούσε αυτή η "μικρή αμοιβή", τι θα απογινότανε εκεί;

Αν είναι θέμα εσόδων του καναλιού, μπορούμε να κάνουμε κάτι...σκέφτηκε. Είχε ιδέες να καλυτερέψει το πρόγραμμα, να προσθέσουν εκπομπές με καλύτερα και πιο ενδιαφέροντα θέματα, τρόπους να προσελκύσει ποιοτική διαφήμιση από μεγάλους πελάτες, να βελτιωθεί η εικόνα, η θέαση και τα έσοδα του καναλιού, μπορούσε να φέρει σπουδαίους πελάτες να διαφημιστούν κι εδώ, μπορεί και να ξεπερνούσε τα δυο υπόλοιπα τοπικά κανάλια που αν και νεώτερα, τα πήγαιναν καλύτερα κι αναπτύσσονταν.

Αν του έδιναν την ευκαιρία που ήθελε...

Συνάντησε όμως την επίμονη κι ανεξήγητη άρνηση του ιδιοκτήτη για οποιεσδήποτε αλλαγές στο κανάλι "του".

- Ποιός είσαι εσύ που είσαι εδώ λίγες βδομάδες κι άρχισες κιόλας να επεμβαίνεις στην λειτουργία του καναλιού; Σου ζήτησα ν' αλλάξεις τίποτα; Δεν μ' ενδιαφέρει τι κάνουνε οι άλλοι, εγώ είμαι αγωνιστής και ιδεολόγος και προβάλλω τις ιδέες μου, δεν μ' ενδιαφέρει η εμπορικότητα και οι θεατές!

Μα δυστυχώς για αυτόν, ούτε οι θεατές ενδιαφέρονταν για τις γαμημένες ιδέες του που είχαν αποτύχει οικτρά στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού που μόλις πριν λίγα χρόνια είχαν καταρρεύσει και φάνηκε η γύμνια τους, έτσι τον παράτησαν μόνο να παραληρεί μερικές ώρες κάθε μεσημέρι και να βγάζει τα σοσιαλιστικά του απωθημένα μόνος του, βεβαίως με ελάχιστη θέαση...

Αφού είδε πως δεν γίνεται κουβέντα με τούτο το όρθιο κουτσούρι, πήρε το πεντοχίλιαρο που του έδιναν κι έφυγε από κει...

Τι να κάνει αυτός με την φόρα που είχε για διάκριση στην ελεύθερη αγορά και τις τόσες του ανάγκες να καλύψει, μ' έναν μαλάκα ιδεολόγο από πάνω του να τον παντά και να τον εμποδίζει;

[Ακόμη και σήμερα το καναλάκι της κακής ώρας υπάρχει στον αέρα στον ίδιο τόπο με το ίδιο πρόγραμμα, διανθισμένο τώρα με νέες εκπομπές του τύπου: πάρε με τηλέφωνο να αγοράσεις κρέμες και συσκευές αδυνατίσματος ή κοσμήματα και ρολόγια μαϊμού σε τιμή ευκαιρίας, να σου πω τη μοίρα σου, να σε βοηθήσω να την παίξεις καθώς μόνος στο σπίτι, να κερδίσεις 100 ευρώ σαν αφελές καρακατσουλιό που είσαι, κλπ... ΚΡΙΜΑ ΤΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ]

Δεν μετάνοιωσε ποτέ. Δεν έχασε δα και το κελεπίρι, αφού ούτε καριέρα θάκανε ούτε λεφτά θάβγανε, ούτε πρωτοβουλία θα τον άφηναν να πάρει για το καλό τους, δεν θα καθόταν να σκάσει ούτε να φυτοζωεί μαζί τους. Δεν θα άφηνε τα βαρίδια να τον κρατούν κάτω και να τον καθυστερούν στην εκπλήρωση των σχεδίων του.

Θα αναζητούσε αλλού δουλειά κι ευκαιρίες...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ: ΝΟΗΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΠΑΛΙ ΤΟ SEX...


Ολλανδοί ψυχολόγοι του Πανεπιστημίου Ράντμπουντ ισχυρίζονται ότι μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Experimental and Social Psychology δείχνει πως η απόδοση των αρσενικών στην εργασία ή στο σχολείο μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά εξαιτίας του φλερτ με μια ωραία συνάδελφο ή συμμαθήτρια...

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι άνδρες που κάνουν παρέα έστω και λίγα λεπτά με μια πολύ ελκυστική γυναίκα, αποδίδουν στη συνέχεια λιγότερο καλά στα νοητικά τεστ, σε σχέση με όσους συνομίλησαν με μια γυναίκα που δεν θεωρούσαν ωραία.

Εκτιμούν ότι αυτό πιθανώς συμβαίνει, επειδή από τα πανάρχαια χρόνια οι άνδρες χρησιμοποιούν ένα πολύ μεγάλο τμήμα των δυνατοτήτων του εγκεφάλου τους προκειμένου να εντυπωσιάσουν τις γυναίκες, με συνέπεια ειδικά στην περίπτωση μιας αληθινά ωραίας γυναίκας να μην τους απομένουν και πολλές νοητικές δυνατότητες για άλλες διαδικασίες και δραστηριότητες...


Από την άλλη η έρευνα διαπίστωσε ότι δεν ισχύει το αντίστροφο, δηλαδή οι γυναίκες δεν επηρεάζονται όσον αφορά τις νοητικές ικανότητές τους, από την στενή παρέα με έναν ωραίο άνδρα.

Πιθανώς αυτό οφείλεται στο ότι οι άνδρες πολύ περισσότερο από τις γυναίκες, μετά από εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης να νοιάζονται για την "κατάκτηση" μιας γυναίκας και όχι το αντίστροφο...Η προσπάθεια εντυπωσιασμού του άλλου φύλου απορροφά ένα μεγάλο μέρος των γνωσιακών - νοητικών δυνατοτήτων του άνδρα, σε σημείο μερικές φορές να παθαίνει αμνησία ή να γίνεται χαζός άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, πιο αργοί και λιγότερο ακριβείς...

Όσο περισσότερο ένας άνδρας σκεφτόταν τη συγκεκριμένη γυναίκα στη συνέχεια, τόσο χαμηλότερο ήταν το σκορ του στα τεστ. Αντίθετα οι επιδόσεις των γυναικών στα τεστ δεν χειροτέρευσαν, όσο ωραίος και αν ήταν ο άνδρας με τον οποίο είχαν συνομιλήσει προηγουμένως.

Οι άνδρες για εξελικτικούς λόγους έχουν προγραμματιστεί να σκέφτονται υποσυνείδητα τρόπους για να περάσουν τα γονίδια τους στις επόμενες γενιές, γι' αυτό το λόγο, όταν συναντούν μιαωραία γυναίκα, κατά βάθος την βλέπουν ως την ιδανική σύντροφο για την αναπαραγωγή των γονιδίων τους.

Όμως οι γυναίκες αναζητούν και άλλες ιδιότητες στον άνδρα, όπως ο πλούτος ή η ευγενική και πνευματώδης συμπεριφορά και δεν τρελαίνονται απλώς και μόνο από το ωραίο του πρόσωπο ή ακόμη κι από αυτόν τον "ανδρισμό" του ΜΟΝΟ.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ...


Σατιρικές μαντινάδες για τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο.

Από το βιβλίο του Ερατοσθένη Καψωμένου "Το σύγχρονο Κρητικό ιστορικό τραγούδι"



Του Μουσουλίνι η κεφαλή
κατέβασε μια μέρα
πως την Ελλάδα στη σκλαβιά
θα βάλει πέρα ως πέρα.

Διάλε την κουκουνάρα σου,
Μπενίτο Μουσολίνι,
και δεν εσυλλογίστηκες
στο τέλος τι θα γίνει...

Μπέμπει τσι Φτερουγάτους του,
μπέμπει τσι Μπερσαλιέρους
να κατεβούν στον Καλαμά
μια Κυριακή ταϋτέρου.

Έμπεψε τσι Κενταύρους του
στην Πίνδο να ριχτούνε
και κείν' οι μαυροέρημοι
γλακούνε να χωστούνε.

Οταν των ορμήσανε
τσολιάδες και φαντάροι
σαν τσι λαγούς γλακούσανε
και τρέμαν σαν το ψάρι.

"Αέρα" οι φαντάροι μας,
"Απάνω του" οι τσολιάδες
επιάσανέ τσι σαν τ' αρνιά
αιχμάλωτους χιλιάδες...

Εφτάξανε κι οι Κρητικοί
οι καστροπολεμάρχοι,
στση Τρεμπεσίνας τα βουνά
δίδουν την πρώτη μάχη.

Έτσα που την κατάντησες,
Ντούτσε την Ιταλία,
μοιάζει με το γραμμάτιο
που λήγει η προθεσμία!

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940...


Μια μικρή συνέντευξη (δεν έχει σημασία αν είναι πραγματική ή φανταστική) μιας μαθήτριας κι ενός μαθητή που πήραν από τον παππού και την γιαγιά τους, με θέμα το "Γιατί πολεμήσαμε την 28η Οκτωβρίου;"

Ενα αφιέρωμα μνήμης, σπουδή στο έπος του '40, που ετοίμασαν μαζί με τους δασκάλους τους τα παιδιά της Δ΄ τάξης του 10ου Δημ. Σχολείου Χανίων.

Ευχαριστώ την Μαρία, τη μικρή μου φίλη που συμμετείχε και μου το πρόσφερε για δημοσίευση στο blog μου.

ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Γιαγιά, σε λίγες μέρες θα παρελάσουμε για το
"ΟΧΙ"!

ΓΙΑΓΙΑ: Μπράβο παιδί μου! Το ξέρεις ότι και ο παππούς σου πολέμησε σ' αυτόν τον πόλεμο;

ΠΑΠΠΟΥΣ: Ναι, παιδιά μου, πολέμησα κι εγώ! Έχουν περάσει, όμως, χρόνια πολλά από τότε. Ο νους μου τρέχει πίσω 69 χρόνια, τότε που ήμουν νέος. Τότε που η Ελλάδα μας βρήκε τη δύναμη να πει "ΟΧΙ" σε έναν στρατό πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας.

ΜΑΘΗΤΗΣ: Και γιατί είπαμε "ΟΧΙ" παππούλη μου;

ΠΑΠΠΟΥΣ: Γιατί ήθελαν να πάρουν την πατρίδα μας!

ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Ποιοι;

ΓΙΑΓΙΑ: Πρώτα οι Ιταλοί... Ο αρχηγός τους που ήταν δικτάτορας, ο Μουσολίνι, μάζεψε παιδί μου στα Ελληνοαλβανικά σύνορα πολλά στρατεύματα και πυρομαχικά.

ΜΑΘΗΤΗΣ: Και τι έγινε παππού;

ΠΑΠΠΟΥΣ: Ο Μουσολίνι επιτίθεται στην Ελλάδα. Υπερηφανευόταν μάλιστα, ότι μέσα σε μια βδομάδα θα καταλάβει την πατρίδα μας!

ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Κι εμείς τι κάναμε παππού;


ΠΑΠΠΟΥΣ: Εμείς αποφασίσαμε να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Στις 5 Νοεμβρίου του 1940 άρχισε η Ελληνική αντεπίθεση με το σύνθημα "ΑΕΡΑ". Θυμάμαι που ανεβαίναμε μέσα στα άγρια βουνά της Πίνδου σε λασπωμένα μονοπάτια με βροχή και με χιόνι. Με κόπο ξεκολλούσαμε το πόδι μας από τη λάσπη, όπου πολλές φορές εβούλιαζε ίσαμε το γόνατο. Και τις λίγες φορές που κάναμε στάση να ξεκουραστούμε, εμοιραζόμασταν λίγες σταφίδες και στραγάλια.

ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Πολέμησες κι εσύ γιαγιά;

ΓΙΑΓΙΑ: Δεν πολέμησα με τουφέκια παιδί μου, αλλά κάναμε πολλά πράγματα κι εμείς οι γυναίκες εκείνης της εποχής! Πλέκαμε ασταμάτητα κάλτσες και φανέλες για τους στρατιώτες μας, ζυμώναμε τις νύχτες ψωμί, τρέχαμε ως εθελόντριες στον Ερυθρό Σταυρό για να φροντίζουμε τους τραυματίες. Πηγαίναμε ακόμα και λέγαμε τα Χριστούγεννα, τα κάλαντα για να μαζέψουμε λεφτά και τρόφιμα.

ΜΑΘΗΤΗΣ: Τους νικήσαμε όμως τους Ιταλούς...

ΠΑΠΠΟΥΣ: Παιδί μου δεν ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα! Της Ελλάδας τα βάσανα και οι καημοί δεν είχαν τελειωμό... Το 1941 ο φοβερός Γερμανικός στρατός επιτίθεται από τα βόρεια σύνορα της πατρίδας μας.

ΓΙΑΓΙΑ: Ο στρατός μας αποκαμωμένος από τον πόλεμο κατά των Ιταλών αναγκάζεται να υποχωρήσει. Τέσσερα χρόνια μαύρης σκλαβιάς και μαρτυρίου για το Λαό μας. Χιλιάδες Έλληνες παιδιά μου, πέθαναν από την πείνα και τη δυστυχία. Χιλιάδες νεκροί από τις εκτελέσεις των Γερμανών...

ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Και εδώ στο νησί μας την Κρήτη, τι γίνεται παππού;

ΠΑΠΠΟΥΣ: Εμείς οι Κρητικοί βρήκαμε τη δύναμη να αντισταθούμε! Το νησί της Κρήτης ήταν ακόμα ελεύθερο και δεν παραδιδόταν τόσο εύκολα... Στεκόμαστε όρθιοι, γενναίοι και υπερήφανοι.

ΜΑΘΗΤΗΣ: Και ποιος κέρδισε τελικά γιαγιά στον πόλεμο;

ΓΙΑΓΙΑ: Φυσικά εμείς! Στις 14 Οκτωβρίου του 1944 η Αθήνα ήταν και πάλι ελεύθερη...
ΠΑΠΠΟΥΣ: Θυμάμαι που οι έρημοι δρόμοι γέμισαν φωνές και σημαίες και ο κόσμος φώναζε "είμαστε ελεύθεροι" κι όλοι αγκαλιάζονταν...

ΜΑΘΗΤΡΙΑ: Απορώ πώς και τόσο λίγοι και νικήσαμε;

ΠΑΠΠΟΥΣ: Γιατί παιδιά μου, τη νίκη την κέρδισαν απλοί άνθρωποι του χωριού, χτίστες και σιδεράδες. Τα γελαστά και χαρούμενα παιδιά, οι ηρωίδες μανάδες και οι στρατιώτες που όλοι τους ξέρανε καλά την Ιστορία της πατρίδας μας.

ΜΑΘΗΤΗΣ: Εμένα δε μου αρέσει ο πόλεμος! Οι άνθρωποι σκοτώνονται, γίνονται καταστροφές, τα παιδάκια πεινάνε, δεν έχουν παιχνίδια, χάνουν τους γονείς τους...

ΓΙΑΓΙΑ: Για αυτό παιδί μου:

Όλοι οι λαοί της γης πρέπει να συμφιλιωθούμε,
να πάψουνε οι πόλεμοι κι ειρηνικά να ζούμε!

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟΣ...

Γύρισε σελίδα η Ελλάδα στις 4 Οκτώβρη, μα όση κι αν είναι η επιτυχία της νέας κυβέρνησης, θα εξακολουθεί να "πληγώνει" και να ταλαιπωρεί τον λαό της, θα συνεχίσει να διατηρεί ένα κράτος με κατοχικής νοοτροπίας δημοσίους υπαλλήλους που το παίζουν εξουσία ως και οι κλητήρες, θα εξακολουθήσει να είναι υπερχρεωμένη, να ανισοκατανλεμει τον παραγόμενο πλούτο, να αντιμετωπίζει απειλές από αλλοίωση στον κοινωνικό ιστό της...

Επειδή η εξέλιξη και η πρόοδος έχουν τη δική τους λογική κι απαιτούν συγκεκριμένες θυσίες με μακρόχρονα χρονοδιαγράμματα και προγραμματισμό, όλες οι δυσπλασίες της σαν χώρα θα συνεχίζονται για πολύ ακόμη...

Γαι του λόγου το αληθές, έχουμε ακόμη φθινοπωρινές (πέρα από τις καλοκαιριάτικες) καταστροφικές πυρκαγιές, θανάτων νεογνών σε νοσοκομεία, απεργίες, επεισόδεια, ΜΑΤ, κουκουλοφόρους και χουλιγκάνους στους δρόμους, επιχειρήσεις - σκούπα, επαιτεία, πορνεία, ναρκωτικά, ανέργους, απολύσεις, ανασφάλιστη εργασία...

Ακόμη μόλις εισπράξαμε μια ακόμη Ευρωπαϊκή απαξίωση, η ακρίβεια καλά κρατεί όπως και τα καρτέλ, οι μεσάζοντες σε άνθηση παντού, οι αγρότες παραγκωνισμένοι και οργισμένοι, κ.α.

Υπάρχει μια ολιγάριθμη άρχουσα τάξη που που έχει διπλή πολιτική εκπροσώπηση επιβάλοντας τον δικομματισμό και κατοχυρώνει τα συμφέροντα της...

Υπάρχει η περιώνυμη "μεσαία τάξη" που συνεχώς συρρικνώνεται και τα προνόμια αλλά και οι δυνατότητες της μεταφέρονται στην ολιγαρχία...

Υπάρχει η λαική τάξη των μικροεπιχειρηματιών κι επαγγελματιών, των μισθοσυντήρητων υπαλλήλων, των συνταξιούχων, μα και των ανέργων, των υποαπασχολούμενων, των αγροτών - μικροιδιοκτητών περιουσίας...
Όπου η ολιγαρχία όχι μόνο δεν συναινεί να μειωθούν τα κέρδη της, αλλά αξιώνει και ρίχνει συνεχώς στους υπόλοιπους τα βάρη και τις συνέπειες της κρίσης που δημιούργησε η λαιμαργία της. Αυτή ουσιαστικά δημιουργεί τα ελλείματα και διογκώνει το δημόσιο χρέος μα δεν πληρώνει, μόνο εισπράττει και φοροδιαφεύγει...
Η μεσαία τάξη προλεταριοποιείται γοργά...

Η λαική τάξη οδηγείται στο περιθώριο...

Αν λοιπόν η κυβέρνηση δεν συμμαχήσει με τους δυο τελευταίες, ικανοποιήσει τις στοιχειώδεις ανάγκες τους και πιέσει αποτελεσματικά την ολιγαρχία, ώστε να ξαναστήσει στα πόδια της τη μεσαία τάξη, πως θα συντελεστεί αλλαγή και θα επέλθει η πρόοδος;

Πως θα γυρίσει την σελίδα η χώρα;

Οι χορτάτοι δεν αγωνίζονται, μετά το βαρύ φαγητό είναι σίγουρο πως ακολουθεί περίοδος νύστας για χώνεψη...

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

ΕΥΡΕΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ...


Η Ελληνική κοινωνία δεν μεταβάλλεται από τη μια στιγμή στην άλλη με κάποιες μόνο θεαματικές κινήσεις και εικονική αλλαγή προσώπων. Χρειάζεται ριζική αλλαγή της πολιτικής νοοτροπίας και αποφάσεις που βασίζονται σε αμοιβαίες συμφωνίες.

Η συναίνεση επιβάλλεται σε τούτο τον τόπο που πλήττεται από χρόνιες πολιτικές αντιπαραθέσεις.

Η διακυβέρνηση του τόπου δεν θέλει μόνο νέα πρόσωπα αλλά δραστικές πολιτικές που να στοχεύουν στον πολίτη και φυσικά όχι μετά από χρόνια. Ο λαός που έχει υπομείνει πολλά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αξιώνει καινοτόμες αλλαγές εδώ και τώρα και όχι λόγια που τις περισσότερες φορές μένουν ανεκπλήρωτα...

Η νέα κυβέρνηση δίνει ήδη τα πρώτα δείγματα γραφής και ο κόσμος υπολογίζει ποια θα είναι η συνέχεια.

Μπορεί όντως ο νέος πρωθυπουργός να έχει την θέληση να αλλάξει νοοτροπίες, όμως οι αλλαγές αυτές δεν γίνονται από έναν ή τρεις ανθρώπους σε ένα κόμμα...
Συγκροτεί ένα υπουργικό συμβούλιο με νέα και άφθαρτα πρόσωπα, στέλνοντας το ηχηρό μήνυμα ότι απομονώνει τους τσιφλικάδες της εξουσίας και καταργεί τα κατεστημένα του "πολιτικού μαγαζιού".

Έχει να αντιμετωπίσει πολλά και σημαντικά προβλήματα. Η λύση τους δεν είναι υπόθεση κάποιων εβδομάδων ή μηνών αλλά θα προκύψει μέσω της ανατροπής κατεστημένων συμπεριφορών και νοοτροπιών που έχουν εγκλωβίσει την ελληνική κοινωνία σε κάποιες στάνταρ πολιτικές διακυβέρνησης από τα ως τώρα κόμματα.
Όμως η ελληνική κοινωνία δεν μεταβάλλεται από την μια στιγμή στην άλλη, με κάποιες μόνο θεαματικές κινήσεις.

Ούτε κανείς είναι τόσο σοφός που να μπορεί να προγνώσει όλες τις κοινωνικές ασθένειες, βρίσκοντας παράλληλα το αντίδοτό τους. Οι μεγαλύτεροι πολέμιοι του Πρωθυπουργού είναι ο κομματικός μηχανισμός και η ανωριμότητα της κοινωνίας, μια ελληνική κοινωνία που έχει ήδη βουλιάξει και βρεθεί στον πάτο χωρίς να μπορεί κανείς να ξέρει με ποιο τρόπο θα αναδυθεί στην επιφάνεια. Οι όποιες αλλαγές βέβαια είναι θεμιτές και σε κοινωνικό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο.

Ο νέος πρωθυπουργός με κινήσεις ανανέωσης των προσώπων δίνει το πρώτο μήνυμα και παραδίδει τα πρώτα μαθήματα διακυβέρνησης του τόπου.

Το νέο κλίμα που επιχειρεί να δημιουργήσει, αξιώνει μεγαλύτερες συναινέσεις και κοινές πολιτικές, παρά αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και σύγκρουση για την σύγκρουση. Για να αλλάξει το όλο σκηνικό απαιτούνται βαθιές αλλαγές στην συμπεριφορά των κομματικών στελεχών και ειδικά σε μία κατεύθυνση περισσότερο δημοκρατική.

Χρειάζεται ολοένα και περισσότερη εφαρμογή αμοιβαίων συμφωνιών με στόχο την πρόοδο της χώρας.

Τα πρόσωπα από την άλλη μπορεί να κάνουν τη διαφορά, όμως δεν λύνουν τα προβλήματα.

Και αυτό πρέπει να το γνωρίζει ο νέος πρωθυπουργός που επιθυμεί την καταλυτική αλλαγή.

Μακάρι οι λύσεις που θα δοθούν στα προβλήματα της χώρας μας να αποδειχτούν τόσο εύκολες εκ των υστέρων, έστω κι αν δεν τις σκέφτηκε καμιά άλλη κυβέρνηση μέχρι τώρα.

Διαφορετικά θα μιλάμε απλώς για το θεαθήναι και όχι για την ουσία...

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ( Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Κωμωδία του Νίκου Περάκη από το 2005 με θέμα κυρίως τη ζωή των Ελλήνων στρατευμένων και πρώτο πλάνο την υπερχειλίζουσα σεξουαλικότητα που παραδοσιακά τους διακρίνει (και λόγω ηλικίας)...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

MR BEAN: AT HOSPITAL...

Mr Bean at hospital...

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

ΚΑΠΟΙΟ ΑΓΟΡΙ...

1.

Για μια κουβέντα
που δεν πρόλαβε να κάνει
γιατί όταν έπρεπε, δεν είχε την πυγμή
κάποιο αγόρι
σιγολιώνει κάθε βράδυ
όταν τα άλλα κυνηγάνε τη ζωή.

Το αποφεύγουν λες κι έχει κάνει
το χειρότερο κακό...
Δεν κλαψουρίζει, επιείκεια δεν ελπίζει
μα δικαιούται να 'χει ένα μυστικό...

2.

Για λίγες λέξεις
πού 'χουν άλλη σημασία
όταν τις λένε την κατάλληλη στιγμή
κάποιο αγόρι
συζητά με το φεγγάρι
και περιμένει κάτι μέσα στη σιωπή.

Μια αγκαλιά και δυο γλυκά χειλάκια
για να του δείξουν πως έχει νόημα η ζωή.

Τα περιμένει όπως κάποιο φυλαχτό...
κι άμα δεν ξέρετε τι χάνει το αγόρι,
μην περιμένετε εγώ να σας το πω!

Από την συλλογή στίχων "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

STAGE ΚΑΙ ΛΗΞΗ...


Δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις stage και οι προσλήψεις που έγιναν προεκλογικά ακυρώνονται...

Σκάσαμε οι υπόλοιποι!

Αυτό το τροπάρι πρεπει να τελειώσει οριστικά και το ποιο σημαντικό είναι να λήξει ο μεταπολιτευτικός εμφύλιος που διεξάγεται στο πεδίο των κομματικών προσλήψεων στο δημόσιο.

Με κάθε τρόπο κι εφεύρεση, όπως ήταν και το ελληνικό stage στο δημόσιο...

Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι σαφώς οι πλέον ευνοημένοι αυτή τη δύσκολη περίοδο, καθώς η ασπίδα της μονιμότητας και του σίγουρου μισθού που με ζέση (και δανεικά) τους προσφέρει η πατρίδα εξαφανίζει το άγχος που προκαλεί η παγκόσμια οικονομική κρίση.

Κρατικά Stage τέλος λοιπόν, που δήθεν είναι "πλήγμα" για ένα έθνος που ζει για να διοριστεί στο δημόσιο...

Μόνο και μόνο για να δικαιώνουν το ανέκδοτο: Τι κοινό έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και τα σπερματοζωάρια;

- Πολλοί μπαίνουν μα μόνο ένας κάνει δουλειά!

Πρέπει όλοι να σοβαρευτούνε και να φτιάξουν ενα ευέλικτο δημόσιο τομέα και να στρώσουν τον κώλο τους να δημιουργήσουν υλοποιήσημα πλάνα αναπτυξιακής πολιτικής.

Τα παιδιά αυτά είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους την μονιμοποίηση και η κουτοπονηριά δεν είναι ποτέ προς λύπηση.

Πάντως τα stage τα χρησιμοποιούν σε όλη την Ευρώπη και τα ονομάζουν "πρακτική" η οποία είναι είτε πληρωμένη είτε απλήρωτη. Βασικά ο στόχος είναι να απαιτήσεις εργασιακή εμπειρία για να μπορέσεις να βρεις δουλειά, όχι να βολευτείς εκβιαστικά κι από το παράθυρο στο δημόσιο, όπως θα εξελισσόταν εδώ στην Ελλάδα.

Υπάρχουν άπειρα παιδιά και με προσόντα στα χαμένα να δουλεύουν για το μεροκάματο και κανείς δεν ασχολείται με αυτά ή τα παιδιά του ιδιωτικού τομέα που δουλεύουν στον τομέα τους μεν αλλά με το ατελείωτο ωράριο και με μπλοκάκι ή τις λιγότερες απολαβές.

Σίγουρα το να τους ξεγελά η κάθε κυβέρνηση και να καπηλεύεται τον λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκε αυτός ο θεσμός είναι κατάπτυστο.

Από την άλλη ήξεραν εξαρχής ότι είχαν ημερομηνία λήξης.

Είναι άδικο όπως και να το δούμε είτε τους νομιμοποιήσουν σε σχέση με τους άλλους άνευ μπάρμπα στην κορώνη, είτε τους απολύσουν γιατί θα είναι άνεργοι και χωρίς ένσημα για το διάστημα που εργάστηκαν κανονικότατα, αλλά αυτά έχουν οι μεσοβεζικες καταστάσεις αδικία, θολούρα και αμφιβολη έκβαση...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 3...


Το πρόγραμμα που εξέπεμπε το μικρό τοπικό κανάλι περιελάμβανε μερικά δελτία ειδήσεων τη μέρα, μια πολύωρη καθημερινή εκπομπή του ιδιοκτήτη, πολλές βιντεοταινίες που νοίκαζε με τη βδομάδα και τις έπαιζε κατά κόρον κι αν ήταν τυχερός κάποιος από τους συντελεστές κι έπεφτε σε κανένα πανηγύρι ή άλλη εκδήλωση που είχε μουσική και χορούς, είχαν και "ψυχαγωγικό" πρόγραμμα.

Όσες ώρες άντεχε να παίζει και να τραγουδά ο κάθε αυτοπροσδιοριζόμενος ως καλλιτέχνης παραδοσιακής μουσικής, αφού δεν του αρνιόταν την προβολή, πρόγραμμα να υπάρχει να βγαίνει στον αέρα κι ας ήταν ότι νάναι...

Ανάμεσα στις εκπομπές έβαζαν και διαφημίσεις μαγαζιών κυρίως ή ταβερνών, πρόχειρα φτιαγμένες επιτόπου, που απέφεραν οστόσω κάποια πενιχρά έσοδα στο κανάλι...

Από τις πρώτες μέρες που πέρασε στο κανάλι, στο master control από όπου περνούσε το πρόγραμμα πριν βγεί στον αέρα, του φάνηκε παράξενο του Κάκου πως ειδικά αυτός ο άνθρωπος που διέθετε "στρατευμένη" πολιτική εφημερίδα κόμματος με πολλά χρόνια στην εξουσία, τον πρώτο ιδιωτικό ραδιοσταθμό και το πρώτο ιδιωτικό κανάλι, καθώς και δικό του τυπογραφείο για τις δουλειές του αρκούνταν σε τόσο λίγα κέρδη.

Κανονικά αν ήταν ήταν άλλος θα ήταν και ο πρώτος τοπικός νταβατζής των media, που θα είχε λόγο για όλα στην κοινωνία που ζούσε, θα έχαιρε σεβασμού από το πόπολο και θα κολυμπούσε στα πλούτη από τις δουλειές που θα συμμετείχε...

Κάθε άλλο όμως ήταν το πρώτο αφεντικό του Κάκου...Η εφημερίδα του αρκούνταν σε συγκεκριμένη θεματολογία που ικανοποιούσε περιορισμένο αριθμό συνδρομητών ή περιστασιακών αναγνωστών μόνο, η εκπομπή του (ζωντανή και ταυτόχρονα σε ράδιο και τηλεόραση), ήταν ένα ατελείωτο και βαρετό παραλήρημα προσωπικών απόψεων που δεν ενδιέφερε κανέναν σκεπτόμενο θεατή, τις βιντεοκασέτες μπορούσε να τις δεί ο καθείς όποτε ήθελε, βρίσκοντας τις στο ίδιο βιντεοκλάμπ και τη δουλειά των καλλιτεχνών την άκουγε και ζωντανά σε κέντρα μετά φαγητού και παρέας, δεν υπήρχε λόγος να την βλέπει μόνος στο σπίτι...

Έτσι ο όμιλος των media που θεωρητικώς κατείχε, φυτοζωούσε κι επιβίωνε όπως μπορούσε. Στην ουσία μόνο οι στενοί του φίλοι και γνωστοί τον στήριζαν με συνδομές και διαφήμιση, οι σοβαροί επιχειρηματίες δεν άκουγαν τίποτα από δαύτον για προβολή. Αυτό είχε βεβαίως συνέπειες στην λειτουργία τους...

Έτσι όταν ο Κάκος πήγε να πληρωθεί τον πρώτο του μισθό με λαχτάρα, ύστερα από ένα μήνα ημερήσιας και νυχτερινής βάρδιας στο master control κι έπρεπε να πάρει 30.000 δραχμές τότε, με το που πήγε στο λογιστήριο άκουσε:

- Θα πάρεις τώρα 5.000 δραχμές, να πάρουν κάτι και οι άλλοι κι αργότερα θα δούμε τι θα γίνει με τα υπόλοιπα σας, έτσι είπε το αφεντικό το πρωί που πέρασε...



ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

ΚΟΤΣΑΝΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ...


Τα παραθέτω ασχολίαστα όπως γράφτηκαν και υπάρχουν ήδη δημοσιευμένα, αφιερωμένα στους σύγχρονους μαθητές και καθηγητές:

-Εσπεριδοειδή σαν τα πορτοκάλια είναι και τα μαντολίνια, αλλά πιο μικρά και με φλούδα που βγαίνει εύκολα (γυμνάσιο Αθήνας)

-Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε συχνά (γυμνάσιο Πάτρας)

-Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικό, μισός γυναίκα και μισός άλλοπράμα, απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος με την κατάστασή του (γυμνάσιο Θεσπρωτίας)

-Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της Αλεξάνδρειας (γυμνάσιο Αθήνας)

-Στην αρχαία εποχή δεν υπήρχαν ξένες χώρες, γι αυτό δεν έχουν βρει οι αρχαιολόγοι αρχαία διαβατήρια (γυμνάσιο Θεσσαλονίκης)

-Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ (γυμνάσιο Θήβας)

-Ο Λεωνίδας και οι (300) Τριακόσιοι του ηττήθηκαν, γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε πολυπληθέστεροι σε αριθμό (γυμνάσιο Αθήνας)

-Την Οδύσσεια της έγραψε ο Οδυσσέας. Την Ιλιάδα ο Ηλιάδης. (γυμνάσιο Λαμίας)

-Η γυναίκα του Τσάρου λεγότανε Τσάρα. Η κόρη του τσατσάρα. Ο γιος του Νουρέγιεφ (γυμνάσιο Αθήνας)

-Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας (γυμνάσιο Καρδίτσας)

-Η Παραφίνη ήτανε η θεά που προστάτευε τα Χερουφίμια και τα Σεραφίμια. (γυμνάσιο Κορίνθου)

-Tα Χερουβίμ και τα Σεραβίμ ήταν μικρά αγγελάκια που πετούσαν δεξιά - αριστερά στο πλάι των μεγάλων αγγέλων. Τα Χερουβίμ χερούβιζαν (δεξί πέταγμα) και τα Σεραβίμ σερούβιζαν (αριστερό πέταγμα). Στην ανάγκη υπήρχαν και τα Πτερουβίμ για πέταγμα κατευθείαν στη μέση. (απ'το ίδιο διαγώνισμα Θρησκευτικών, γυμνάσιο Κορίνθου)

-Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λίπτον Τι. (γυμνάσιο Αθήνας)

-Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε (γυμνάσιο Καλαμάτας)
-Η κυριότερη αιτία της εξάτμισης είναι η φωτιά κάτω από το κατσαρολάκι (γυμνάσιο Κορίνθου)

-Η σοβιέτα είναι που φοράνε οι Ρωσίδες. Στη Σερβία φοράνε σερβιέτες. (γυμνάσιο Κορίνθου)

-Ο πρατήρας είναι λέξη δυσανόητη, δηλ. με δυο έννοιες. Μια όταν είναι σε ηφαίστειο και μια όταν δουλεύει σε πρατήριο. (γυμνάσιο Αθήνας)

-Ενεργητική φωνή: Κυνηγάω τον λαγό.
Παθητική φωνή: Ο λαγός με κυνηγάει. (γυμνάσιο Κορίνθου)

-Οι βιταμίνες βρίσκονται ακριβώς ανάμεσα από τις αλφαμίνες και τις γαμαμίνες.. (γυμνάσιο Θεσσαλονίκης)

-Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά. (λύκειο Ξάνθης)

-Η μπανάνα στα ελληνικά γράφεται όπως και στα αγγλικά, δηλαδή με να μπα και δύο να. (γυμνάσιο Θεσσαλονίκης)

-Τα 6 χαρακτηριστικότερα ζώα του Βόρειου Πόλου είναι 3 αρκούδες και 3 φώκιες. (γυμνάσιο Αθήνας)

-Το 31 είναι πολύ κακός τζόγος. Ο πατέρας μου μας είπε ότι μια φορά 31 άνθρωποι παίζανε 31 και ήρθανε 31 μπάτσοι και τους έβαλαν 31 μέρες φυλακή και μετά 31 δικαστές τους εδικάζανε 31 μέρες και τους τιμώρησαν με 31 χρόνια φυλακή. Κάναμε πως το πιστέψαμε για να μη γίνει φασαρία. ( από διαγώνισμα στην Ιστορία,γυμνάσιο Καρδίτσας)

-Ερώτηση: "Τι γνωρίζετε για τις εικονομαχίες;"
Απάντηση: "Εικονομαχίες ήταν οι μάχες που έκαναν οι λαοί για τις εικόνες. Όποιος κέρδιζε τη μάχη κέρδιζε και τις εικόνες". (γυμνάσιο Αθήνας)

-"Ο Ε. Λύτης και ο Σ. Εφέρης είναι και οι δύο Έλληνες ποιητές κατηγορίας νόμπελ". (γυμνάσιο Αργοστολίου)

-Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες". (γραπτό υποψηφίου για την Σχολή Αστυνομίας)

-Ο Κουστώ είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας, αλλά που δεν κατοικούσε στην Ιθάκη, και για το λόγο αυτό οι περιπέτειές του δεν λέγονται Οδύσσειες, αλλά Κουστωδίες". (γραπτό υποψηφίου για την Σχολή Αστυνομίας)

Κι ακόμη εκείνο το "μηδέν στο πηλίκιο" μαθητευόμενου ηγέτη!

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

SEX-OΛΟΓΟΣ...


Πάει ένας τύπος σ' έναν γιατρό που ήταν σεξολόγος και του λέει:

- Γιατρέ δεν μπορώ να γαμήσω καθόλου...

Ο γιατρός του λέει να περάσει δίπλα να τον προετοιμάσει η βοηθός του για τις εξετάσεις.

Περνάει δίπλα όπου βλέπει μια νέα κι ωραία γιατρίνα και σε λίγα λεπτά γίνεται της τρελής, εκεί πάνω στο κρεβάτι του εξεταστηρίου...

Σε μια στιγμή ανοίγει η πόρτα, μπαίνει ο γιατρός στο εξεταστήριο, τους βλέπει και έκπληκτος του λέει:

- Μα εσύ ρε φίλε γαμάς μια χαρά βλέπω...

Και η απάντηση:

- Άμα βρω γυναίκα!

Η...ΖΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΪΚΑΡΑ...


Από τη σειρά "ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΑ":

Τώρα μόνο μου το είπανε κι εμένα.

Την προεκλογική περίοδο, κάποιος γνωστός μου (πίνουμε καφέ 1 - 2 φορές τον χρόνο μαζί σαν παλιοί συμμαθητές στο γυμνάσιο και πράμα άλλο) αργόστροφος και κοντονούσης που τον λένε πειρακτικά Κουϊκάρα, χρησιμοποιούσε τ' όνομα μου σε πολιτικό γραφείο μπας και του κάνουνε ρουσφέτι...

Μα τόσο μπουνταλάς που είναι εξ οικογενείας, δεν θυμόταν με ποιόν βουλευτή τα έχω καλά κι όπως έκανε του κεφαλιού του χωρίς να με ρωτήσει ή να μ' ενημερώσει τουλάχιστον, κατέληξε από μόνος του σε λάθος πολιτικό γραφείο, κάποιου άλλου υποψήφιου που μοιάζουν λίγο τα ονόματα τους...

Το περίεργο είναι πως του δεύτερου το γραφείο ήταν πιο απόκεντρο και δύσκολο να το βρει κανείς από του πρώτου, μα στην ανάγκη όπως φαίνεται ακόμη κι ένας αργόστροφος σε όλα του, βρίσκει τις πόρτες τους αν θέλει...

Παρουσιάστηκε μια μέρα στο πολιτικό γραφείο του υποψήφιου (που εγώ ως τώρα δεν έχω δει από κοντά, ούτε έχω μιλήσει ποτέ μαζί του), σε ώρα που ήταν γεμάτο κόσμο, σέρνοντας νωχελικά τα πόδια του και χωρίς να περιμένει τη σειρά του όπως του είπανε, μόλις τον είδε από μια μισάνοιχτη πόρτα πήγε προς το μέρος του και του είπε:

- Αφού ξέρεις τον Κωστή, ήρθα να με βάλεις κι εμένα σε μια...ζουλειά!

Απορημένος ο υποψήφιος με τον άγνωστο που μπούκαρε απρόσκλητος στο γραφείο του, τον άκουσε να ξαναλέει:

- Σε μια καλή...ζουλειά, γιατί εγώ έχω μεγάλη αξία!

Βλέποντας πως είναι χαζός κι αργόστροφος του είπε να κάτσει κι αφού πήρε τις πληροφορίες που ήθελε για την αξία του, τον ρώτησε σε τι δουλειά θα μπορούσε να τον βοηθήσει να δουλέψει.

- Να με βάλεις μάγειρα στη...και του είπε ένα μαγαζί με εκλεκτή κουζίνα και πελατεία κοντά στο σπίτι του Επίτιμου της ΝΔ, όπου τρώει συχνά κι αυτός κι άλλα πολιτικά πρόσωπα και οι καλεσμένοι τους...

- Τι θέλετε να σας κάνω κύριε...Να τους πω να σε πάρουν εκεί να σέρνεις τα πόδια σου σαν βόδι και να ξέρουν όλοι πως σ' έβαλα εγώ...πως θα πηγαίνω μετά να τρώγω πότε - πότε με τους φίλους μου;

Εδώ αυτοί που σε ξέρουν λένε πως σε παίρνουν κάθε καλοκαίρι ως ελεημοσύνη ν' απασχολείσαι, για να μη σε δέρνει η γυναίκα στο σπίτι που δεν της φέρνεις παράδες και να έχεις τα ελάχιστα απαιτούμενα ένσημα να μπαίνεις στο ταμείο ανεργίας τον χειμώνα να τον βγάζεις...και τους αφήνεις κάθε φορά ξεκρέμαστους στη μέση της σαιζόν αφού δεν αντέχεις την ορθοστασία...

Όσο για μάγειρας που λες πως δουλεύεις, ποτέ δεν ολοκλήρωσες καμιά σχολή μετά το δημοτικό σχολείο σαν αργόστροφος που είσαι κι όποτε ψάχνεις για δουλειά σε διώχνουνε τη δεύτερη μέρα λόγω νωθρότητας και λαιμαργίας, ούτε σε γάμο να κάνεις πιλάφι δεν σε θέλει κανείς, όχι σε ονομαστό μαγαζί με διάσημο chief και βοηθούς....

Να με κάψεις ήρθες; ξέσπασε ο υποψήφιος που σαν παλιά πολιτική καραβάνα δεν είχε ανάγκη από ρουσφέτια σε τέτοιους χαμερπείς σαν σκουλήκια ευκαιριακούς ψηφοφόρους που εκμεταλλεύονται φίλους για να εκλεγεί άνετα, όπως κι έγινε...

- Συνόδεψε τον βλάκα τον χοντρό έξω, είπε στον ψηλό παρατρεχάμενο που είχε στην πόρτα...

- Άϊντε βλαμένε άδειαζε μας τη γωνιά, πριν ανοίξω το κουτί με τις καρπαζιές και σε φιλοδωρήσω καμπόσες σβουριχτές επιτόπου...

- Αν δεν με βάλεις εσύ σε...ζουλειά, θα πάω κι εγώ να ψηφίσω τον...είπε το όνομα του πρώτου ρουσφετολόγου του νομού ο μικρόψυχος Κουϊκάρας, όπως τον έσπρωχνε διακριτικά έξω από το γραφείο...

- Ρε άντε στο διάολο και να μας γράφεις...τον πέταξε στον δρόμο ο παρατρεχάμενος του υποψήφιου.

Και ο κοντονούσης Κουϊκάρας του λέει μια ακόμη απορία του:

- Που να γράφω, αφού δεν ξέρω ποια είναι η διεύθυνση εδώ;

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΝΕΟΙ ΚΙ ΑΛΛΑΓΗ...


Η τωρινή κυβέρνηση υπόσχεται αλλαγή σε όλα, στην νοοτροπία, στο ρουσφέτι, στην καρέκλα, στις μεγάλες και μικρές εξυπηρετήσεις. Υπόσχεται πως θα βάλει τάξη στο χάος των διαπλεκόμενων κομματικών σχέσεων και στην φοροδιαφυγή, πως θα καταπολεμήσει αποτελεσματικά το καρκίνωμα που αποκαλείται "Δημόσιο".

Μα αυτό προϋποθέτει την διαφάνεια στις προσλήψεις των δημοσίων υπαλλήλων, τα επιμορφωτικά σεμινάρια και σαφώς την μεταβολή ολόκληρης της κοινωνίας μιας και οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι απλά ένα μικρό κομμάτι της.

Τι θα γίνει λοιπόν με την υπόλοιπη κοινωνία;

Το πρόβλημα με την διαφθορά στην Ελλάδα είναι βαθύτατα κοινωνικό. Ξεκινά από την οικογένεια, το σχολείο, την εύρεση εργασίας και καταλήγει στο ίδιο το κράτος και τις υπηρεσίες του...

Η κυβέρνηση λοιπόν και συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός, όταν μιλά για καταλυτικές αλλαγές θα πρέπει να έχει υπόψη του όλα αυτά που προϋποθέτουν ριζικές κοινωνικές τομές.

Είναι έτοιμη η ελληνική κοινωνία να δεχθεί τέτοιου είδους αλλαγές;

Μπορεί το κράτος να εμφυσήσει στον πολίτη την εμπιστοσύνη στους θεσμούς με την διαφάνεια και την αξιοκρατία;

Ή απλά όλα αυτά περί «άλλης σελίδας» στα πολιτικά πράγματα της χώρας δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο παρά κινήσεις εντυπωσιασμού;

Σίγουρα η νοοτροπία δεν αλλάζει από την μια στιγμή στην άλλη. Σε αυτό όμως τεράστια ευθύνη έχουν και τα κόμματα που δημιουργούν στρατιές ψηφοφόρων και οι οποίοι κάποια στιγμή ζητούν την εξαργύρωση της ψήφου.

Η μόνη λύση για ένα κράτος που θέλει να λέγεται δημοκρατικό όπως η Ελλάδα και θέλει να έχει κι ομαλή συνέχεια,, είναι να ξηλωθεί και να δημιουργηθεί από την αρχή.

Και αυτό προϋποθέτει καλλιέργεια κοινωνικής μόρφωσης από τα πολύ μικρά χρόνια.
Η αλλαγή της κοινωνίας προϋποθέτει μια άλλους είδους Παιδεία, βασισμένη στην μόρφωση και όχι στην ευκαιριακή μάθηση, προϋποθέτει βιβλία που να καλλιεργούν την ερευνητική διάθεση των μαθητών για την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας.

Και όλα αυτά τα θέματα είναι βαθύτατα κοινωνικά. Και έχουν να κάνουν με την καλλιέργεια ελεύθερου πνεύματος στα σχολεία που διαπλάθονται οι νέοι.

Από αυτούς πρέπει να ξεκινήσει η αλλαγή και όχι από του βολεμένους που απλά θέλουν να αυξήσουν τα εισοδήματά τους από την όποια αλλαγή κυβέρνησης.

Οι παλιοί δεν αλλάζουνε τώρα πια, όπως συνήθισαν θα λαλούνε...

Με καθαρές κουβέντες και απλά λόγια να απευθυνθεί πρωτίστως στους νέους, παρέχοντάς τους πρώτα όλα όσα τους στέρησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Και με αυτό τον τρόπο ίσως κάποτε, όταν οι νέοι ωριμάσουν και βγουν στη ζωή αλλάξει και η νοοτροπία και δεν έχουμε τα φαινόμενα του σήμερα.

Γιατί ο Έλληνας αυτό που του έλλειψε ήταν οι ευκαιρίες που δεν του πρόσφεραν ποτέ ούτε οι πολιτικοί αλλά ούτε και τα κόμματα που απλά ποτέ δεν έκαναν την δουλειά τους...

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

ΠΕΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Η ταινία "Πεθαίνω για σένα" (του 2009) είναι μια κωμωδία βασισμένη στο πολύ επιτυχημένο θεατρικό έργο ΜΑΜΑ ΜΗ ΤΡΕΧΕΙΣ της Ελένης Ράντου που διήνυσε 3 θεατρικές σεζόν (2002-2005) και έκανε ρεκόρ εισιτηρίων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Ένα ερωτικό τρίγωνο αναστατώνει τα μέλη μιας οικογένειας με προβλήματα επικοινωνίας...


Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

MR BEAN: ICE BALLET...


Mr. Bean - Ice Ballet:

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

ΑΘΩΟΣ Ο ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ...


Κάποιος Τζιράκης από το χωριό Αβρακόντε Λασιθίου εκρατείτο κάποτε στις φυλακές Αλικαρνασσού Ηρακλείου για κλοπή αιγοπροβάτων και όταν φτανει η ώρα της δίκης του φωνάζει ένα δικηγόρο και του λέει ικετευτικά:

- Σώσε με κύριε δικηγόρε και εγώ ό,τι θες μου ζήτα...

- Η υπόθεσή σας είναι δύσκολη του απαντά ο δικηγόρος, όμως με πενήντα χιλιάδες δραχμές και αν κάνεις ό,τι σου πω, θα αθωωθείς σίγουρα. Συμφωνείς ή όχι;

- Συμφωνώ απόλυτα, απαντά ο Τζιράκης.

- Λοιπόν, αύριο που θα γίνει το δικαστήριο ό,τι σε ρωτά ο πρόεδρος του δικαστηρίου, εσύ θα απαντάς μόνο «μπεε..» και άφησε τα υπόλοιπα σε μένα, εντάξει;

- Συμφωνώ απόλυτα, απαντά και πάλι ο Τζιράκης.

Την επόμενη γίνεται το δικαστήριο και ο πρόεδρος του δικαστηρίου ρωτά τον Τζιράκη:

- Πως λέγεσαι κατηγορούμενε;

- Μπεε... φωνάζει ο Τζιράκης.

Ο πρόεδρος χαμογελάει, παίρνοντας την απάντηση του κατηγορούμενου ως αστείο χάρη της κλοπής των αιγοπροβάτων, και λέει και πάλι στον κατηγορούμενο:

- Κατηγορούμενε, βάλε το χέρι σου στο Ευαγγέλιο και πες «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια και μόνο την αλήθεια σε ότι με ρωτά το δικαστήριο».

- Μπεε... φωνάζει ο Τζιράκης.

- Κατηγορούμενε, τι είναι αυτά που λες, θα σε κλείσω στη φυλακή... Οδύρεται ο πρόεδρος.

- Μπεε... φωνάζει ο Τζιράκης.

Μετά από πολλά μπεε... ο πρόεδρος του δικαστηρίου λέει στον εισαγγελέα και στους αστυνομικούς:

- Κύριε εισαγγελεύς, ο άνθρωπος αυτός είναι τρελός και συνεπώς αστυνομικοί πάρτε τον από εδώ, είναι αθώος!

Μετά από αυτό, ο δικηγόρος φωνάζει τον Τζιράκη κατά μέρος και του λέει θριαμβευτικά:

- Με παραδέχεσαι κ. Τζιράκη; Σε αθώωσα. Δώσε μου τώρα ό,τι συμφωνήσαμε και όποτε με χρειασθείς εδώ θα είμαι...

Και ο Τζιράκης που δεν ήθελε να πληρώσει τίποτα, του απαντά κι αυτουνού:

- Μπέε...συνήγορε!

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 2...


Αφού εκπλήρωσε με πλήρη θητεία τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ο Κάκος έπρεπε να βρει την πρώτη του δουλειά...

Εκείνα τα χρόνια έκανε τα πρώτα της βήματα η ιδιωτική τηλεόραση υποσχόμενη πολλά ακόμη και σε τοπικό επίπεδο, έτσι αφού διέθετε σημαντικές τεχνικές γνώσεις στον τομέα και πτυχίο τεχνικού, απευθύνθηκε πρωτίστως εκεί...

Τρία τοπικά κανάλια υπήρχαν τότε σε λειτουργία, τα δυο είχανε στελεχωθεί όπως μπορούσανε μα το παλαιότερο όλων βολόδερνε με ανεπαρκείς ιδιοκτήτη και προσωπικό.

Πήγε ένα μεσημέρι και βρήκε τον ιδιοκτήτη στο γραφείο του. Είπε κι ένα μικρό ψεματάκι πως ερχόταν "συστημένος από τον δείνα" λέγοντας τυχαία ένα όνομα που είχε απήχηση στην τοπική κοινωνία, αλλιώς ήταν βέβαιο πως θα τον αγνοούσε.

- Αφού σε στέλνει ο τάδε, κάτσε να τα πούμε, είπε ο ιδιοκτήτης αφού τον είχε αφήσει να περιμένει για ένα δεκάλεπτο στην πόρτα.

Συμφωνήσανε εντέλει να δουλέψει προσωρινά εκεί. Τεχνικούς δεν χρειαζόταν, μα υπήρχε ανάγκη για να καλύψει κάποιος μερικές ώρες στο master control. Καλό για αρχή σκέφτηκε ο Κάκος που ήθελε μια δουλειά επειγόντως αφού δεν είχε άλλους πόρους ζωής.

Κατέβηκε στο υπόγειο που υπήρχε ένα πρόχειρο κατασκεύασμα που αποκαλούσαν "στούντιο".

Αποθήκη ήταν, μα με κάμποσες σανίδες, υαλοβάμβακα και φελιζόλ, είχανε διαμορφώσει μια γωνιά της σε μερικώς ηχομονωμένο χώρο εκπομπών, όσο για φώτα αρκούσαν μερικές λάμπες πυράκτωσης ως αυτοσχέδιοι προβολείς...

Μια φαρδανάπλα του παλιού καιρού στερεωμένη σαν κουρτίνα στον ένα τοίχο έπαιζε τον ρόλο του ντεκόρ, πάνω της κάρφωναν με καρφίτσες χαρτόνια με ζωγραφισμένα κάποια σκηνικά κι έτσι άλλαζαν τη μορφή του χώρου από στούντιο ειδήσεων σε στούντιο συζήτησης, ή σε θαλασσινό τοπίο ή πλατεία χωριού...

Κάμερες υπήρχαν τουλάχιστον. Τρεις τέτοιες είδε εκεί, δυο για τις ανάγκες του στούντιο και μια που κουβαλούσε αυτός που έκανε τον kameraman έξω, για να τραβήξει σκηνές όπου χρειαζόταν. Υποτυπώδης και ο υπόλοιπος εξοπλισμός του μικρού καναλιού, με μια μικρή κονσόλα ελέγχου, μερικά οικιακά βίντεο που έπαιζαν τις μαγνητοσκοπημένες εκπομπές και τις διαφημίσεις και τέλος μια υποτυπώδη τεχνική υποστήριξη από δυο υποαπασχολούμενους τεχνικούς.

Λόγω οικονομικής κατάστασης του καναλιού, όσοι δούλευαν εκεί ήταν υποαπασχολούμενοι. Ένας συνταξιούχος σκηνοθέτης της ΕΡΤ που διέταζε, δυο τεχνικοί που είχαν κι άλλες δουλειές και συμπλήρωναν μεροκάματο εκεί, τέσσερις που κάνανε τους/τις δημοσιογράφους, ο ιδιοκτήτης που είχε και δική του εκπομπή καθημερινά, δυο άτομα με βάρδιες στην κεντρική κονσόλα που δεν επαρκούσαν για 24ωρη λειτουργία και ο Κάκος που θα συμπλήρωνε το κενό...

Δεν ήταν βέβαια το ιδανικό περιβάλλον για να κάνει κάποιος καριέρα. Μπορούσε όμως ν' αρχίσει από κει. Είχε και ιδέες να βελτιώσει το κανάλι και το πρόγραμμα του, αν βέβαια ήταν δεκτικοί και οι υπόλοιποι και υπήρχε μια καλή συνεργασία μεταξύ τους.

Χωρίς να προσπαθήσει ιδιαίτερα ο Κάκος, με την πρώτη του προσπάθεια είχε την πρώτη του δουλειά.

Έτσι νόμιζε τουλάχιστον...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

COMPLETE HOME BODYBUILDING TRAINING...

Υπάρχει διάθεση για άσκηση μα δεν υπάρχει ο αναγκαίος εξοπλισμός, ή διαθέσιμο εξτρά χρήμα για την αγορά του;

Υπάρχει τρόπος για ένα πλήρες workout για όλο το σώμα χωρίς ειδικό εξοπλισμό... χρησιμοποιώντας ότι υπάρχει σε κάθε σπίτι!
Complete Home Bodybuilding Training

ΙΔΕΕΣ, ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΡΧΗΓΟΙ...


Όλα τα σύγχρονα κόμματα σε όλες τις χώρες διακηρύσσουν το ιδεολογικό τους στίγμα πριν απ' όλα και πάνω απ' όλα...

Επειδή χωρίς ιδεολογία, χάνουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Μόνο όταν η ιδεολογία είναι ξεκάθαρη έχεις αρκετά όπλα για να πολεμήσεις τον λαϊκισμό. Εάν δεν κερδίσεις πρώτα στην ιδεολογική μάχη δεν μπορείς να κερδίσεις στον πολιτικό πόλεμο.

Η ουσία όμως είναι ότι οι διεθνείς οικονομικές εξελίξεις οδηγούν νομοτελειακά την Ελλάδα να συγκλίνει με αυτά που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο.

Δεν είναι δυνατό να ντρέπεται κάποιος για την ιδεολογία του, ειδικά όταν αυτή είναι το σχεδόν απόλυτο status quo στον πλανήτη.

Αν ναι, σημαίνει ότι το δεξιό κόμμα στην Ελλάδα δεν κάνει καλά τη δουλειά του.

Το κόμμα έχει χρόνια να συζητήσει συλλογικά και συντεταγμένα. Κι όταν ένα κόμμα δεν συζητά, χάνει την επαφή με την κοινωνία. Και τελικά χάνει την εμπιστοσύνη της. Κι όταν χρειάζεται την εμπιστοσύνη της κοινωνίας, για να περάσει τα δύσκολα, η κοινωνία του γυρίζει την πλάτη...

Δεν μπορεί να "πουλήσει" την ιδεολογία του στους Έλληνες, τη στιγμή που όλα τα άλλα δεξιά κόμματα (ιδιαίτερα στην Ε.Ε.) το έχουν κάνει από πολύ καιρό.

Η ιδεολογία πρέπει να είναι ξεκάθαρη, σαφής και ν' απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό και μόνο. Η σχέση κόμματος - ψηφοφόρου δεν είναι η ίδια με αυτά του μαγαζιού με τον πελάτη του. Τα κόμματα δεν (πρέπει να) εμπορεύονται, ελπίδες, οράματα και πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να τους ζητήσουμε να το κάνουν.

Τα κόμματα (πρέπει να) δείχνουν δρόμους, προτείνουν πολιτικές και προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες να ακολουθήσουν τη συγκεκριμένη πορεία. Δεν προσπαθούν με επικοινωνιακά ή άλλα τεχνάσματα να ξεγελάσουν τον πολίτη. Ούτε είναι υποχρεωτικό (κάθε άλλο μάλιστα) να ψάχνουν τι θέλει ο πολίτης για να το ακολουθήσουν δημαγωγικά.

Τα κόμματα έχουν κι ένα ρόλο κοινωνικό - παιδευτικό, είναι ρόλος παραγνωρισμένος, αλλά είτε το θέλουν είτε όχι τον έχουν.

Για τα κόμματα εξουσίας, η συμμετοχή πλατειών μαζών στην ψηφοφορία για τον αρχηγό, προοιωνίζει την ευρεία αποδοχή του αύριο ως μελλοντικού πρωθυπουργού.
Και δημιουργεί στον ψηφοφόρο ψυχολογικό δεσμό, ώστε αυτόν που ψήφισε για αρχηγό να τον επιλέξει αύριο για πρωθυπουργό.

Αρκεί πάντα να διασφαλίζεται το αδιάβλητο της διαδικασίας.

Καμιά σχέση δηλαδή με αυτό που διαδραματίζεται μεταξύ των 4 υποψηφίων για την προεδρία της Ν.Δ. Σε μαραθώνιες συνεδριάσεις της Ο.Ε. του κόμματος που πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες για το «πώς» και το «γιατί» της εκλογής του νέου αρχηγού της Ν.Δ., οι υποψήφιοι εμμένουν στις απόψεις τους. Χωρίς να επιλύεται, μέχρι στιγμής, το θέμα εκλογής (υπό ποίους όρους θα διεξαχθεί το έκτακτο Συνέδριο. τρόπος εκλογής νέου προέδρου). Προωθήθηκαν μάλιστα το περασμένο Σαββατοκύριακο κάποιες δημοσκοπήσεις με τη διαβάθμιση σε ποσοστά των υποψηφίων, ώστε να υπάρχει και η "έξωθεν καλή μαρτυρία" για τις προτιμήσεις των οπαδών της Ν.Δ.

Ύστερα από βαριά εκλογική ήττα όπως στη περίπτωση της Ν.Δ. χρειάζεται δύο πράγματα: καθαρό μυαλό και ακμαίο ηθικό. Κι ένα τρίτο, που προϋποθέτει τα άλλα δύο: ελπίδα. Για την επιστροφή στην ιδεολογία του χώρου που εκφράζει και τη στροφή σ' ένα σύγχρονο μοντέλο λειτουργίας του κόμματος.

Ετσι όπως εξελίσσεται η εκλογή του νέου προέδρου της ΝΔ με τις ακρότητες κομματικών στελεχών αλλά και τις ιδιοτροπίες των ίδιων των υποψηφίων αρχηγών, ως προς τον τρόπο εκλογής, είναι προφανές ότι και αν ακόμη εκλεγεί μόνιμος, ή μεταβατικός πρόεδρος, η εσωστρέφεια θα διατηρηθεί για πολλούς μήνες.

Ο Καραμανλής βιάζεται να φύγει, όσο γίνεται γρηγορότερα και οι δελφίνοι είναι επί ποδός.

Η Μπακογιάννη ως συνήθως αινιγματική, έδωσε το στίγμα της λέγοντας ότι, "φοβάμαι γι' αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα" και ο νοών νοείτω... Είναι συνεχώς στο προσκήνιο και παρούσα στις εξελίξεις, εν αντιθέσει με τον Αβραμόπουλο και τον Σαμαρά.

Ο ένας ο δημιουργός του ΚΕΠ (Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών) ενός κόμματος φάρσα χωρίς στελέχη, που εξέπνευσε άμα τη προαναγγελία του, δεν ξεκαθάρισε ποτέ τι εννοούσε λέγοντας, ότι "εγώ δεν είμαι ούτε για στράτευση ούτε για συστράτευση" και γιατί είπε "όχι" στον κ. Καραμανλή, όταν του ζήτησε να βοηθήσει τη ΝΔ μετά τη συνάντησή τους στον "Διόνυσο" τον Φεβρουάριο του 2000.

Ο άλλος δεν μας εξήγησε γιατί έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το '93 κι έφτιαξε την Πολιτική Ανοιξη (ΠΟΛΑΝ). Να δώσουν εξηγήσεις έστω και τώρα που ξαναγύρισαν και διεκδικούν την αρχηγία ενός κόμματος του οποίου παρακώλυσαν, ή επιβράδυναν την εξέλιξή του στην εξουσία. Όσο για τον γραφικό Ψωμιάδη της Θεσσαλονίκης, μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί η υποψηφιότητα του...

Αυτονόητο είναι ότι η επανίδρυση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την έκφραση του συνόλου των μελών του κόμματος μέσα από τις κάλπες. Να δείξουν εμπράκτως πως δεν είναι τόσο ανίκανοι που δεν μπορούν να οργανώσουν μια εκλογή με τον τρόπο που ζητά η πλειοψηφία του κόσμου τους...

Ίδωμεν, εμείς τα μη μέλη που δεν συμμετέχουμε σε όποια κομματική διαδικασία...

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

WEB TV: ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΜΕΣΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ...


Η διαδικτυακή τηλεόραση (webTV) αποτελεί αναμφισβήτητα το μέσο του μέλλοντος και περιλαμβάνει τα πάντα.

Από ενημερωτικές εκπομπές, ειδήσεις, σειρές, σόου και οτιδήποτε άλλο έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε από το τηλεοπτικό μας μέσο και όχι από την οθόνη του υπολογιστή μας.

Η εμφάνισή της, συμπίπτει με την εμφάνιση των διαδικτυακών σειρών (web series) και πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1995 στις ΗΠΑ, όταν ο δαιμόνιος Σκοτ Ζάκαριν διευθυντής μιας διαφημιστικής εταιρείας έπεισε τους υπαλλήλους του να δημιουργήσουν μια δραματική σειρά την οποία θα μετέδιδαν μέσω διαδικτύου. Το εγχείρημα πέτυχε και σταδιακά, μαζί με τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, η διαδικτυακή τηλεόραση άρχισε να κερδίζει σημαντικό έδαφος έναντι του τηλεοπτικού μέσου όπως το ξέραμε μέχρι τότε..

Στον τομέα της web TV έχουν γίνει και στη χώρα μας αξιόλογα βήματα, τα οποία προμηνύουν μία εξίσου καλή εξέλιξή της με την αντίστοιχη των χωρών του εξωτερικού και ήδη κάμποσα διαδικτυακά κανάλια, προσφέρουν στο κοινό μία ευρεία γκάμα επιλογών...

Web TV βέβαια δεν σημαίνει μεταφορά κι επανάληψη στο διαδίκτυο εκπομπών που έχουν ήδη προβληθεί από την τηλεόραση, αλλά δημιουργία περιεχομένου αποκλειστικά και μόνο για προβολή μέσω του internet, ώστε να παρακολουθεί ο τηλεθεατής - χρήστης τα αγαπημένα του προγράμματα ό,τι ώρα θέλει μέσα από την οθόνη του υπολογιστή του.

Το διαδίκτυο τείνει μελλοντικά να αντικαταστήσει την τηλεόραση, ακόμη και στο κομμάτι της ψυχαγωγίας, στο οποίο κατά κανόνα η τελευταία ήταν κυρίαρχη μέχρι τώρα...

Σε κάθε περίοδο κρίσης συνήθως βγαίνει κάτι καινούργιο για να δώσει την αίσθηση ότι μπορούμε να περάσουμε σε μια νέα εποχή. Το πάντρεμα της τηλεόρασης με το διαδίκτυο είναι μια πρόκληση - απάντηση στην οικονομική κρίση των media.

Η ελευθερία δημιουργίας που προσφέρει το διαδίκτυο είναι σαφώς μεγαλύτερη από αυτή που προσφέρει η τηλεόραση, ενώ το γεγονός ότι μέσω internet μειώνεται και το κόστος παραγωγής είναι θελκτικό για τους δημιουργούς, ιδίως σε περίοδο οικονομικής κρίσης.


Ελευθερία έκφρασης αντίστοιχη με του κινηματογράφου, περισσότερες ευκαιρίες για πειραματισμό για τους ανήσυχους δημιουργούς, πρόσβαση στο κοινό με εύκολο και πιο οικονομικό τρόπο, ανεξαρτησία στη διανομή και την δυνατότητα να μπορεί να παρουσιαστεί η δουλειά τους κι εκτός Ελλάδας αμέσως και απλά.

Καλλιτεχνική ελευθερία, μειωμένο κόστος, μικρά και εύχρηστα βίντεο, που είναι διαθέσιμα οποιαδήποτε στιγμή επιθυμούμε στην οθόνη μας, δυνατότητα σχολιασμού αυτού που παρακολουθούμε, είναι μερικές μόνο από τις πολλές δυνατότητες που προσφέρει το διαδίκτυο σε δημιουργούς και χρήστες, εν αντιθέσει με την τηλεόραση, που αποκλείει τη δυνατότητα διαδραστικότητας...

Με τις σημερινές τεχνολογικές δυνατότητες εύκολα όμως μπορεί να μετρηθεί η τηλεθέαση μέσω διαδικτύου, πιο αξιόπιστα από αυτήν της τηλεόρασης. Μπορούμε με διάφορους τρόπους να δούμε πώς λειτουργεί κάποιος χρήστης στο διαδίκτυο, αλλά υπάρχουν πολλοί παράγοντες μέτρησης.

Σημαντικό είναι να βλέπουμε πόσο παραμένει κάποιος μέσα σε ένα site. Αν λ.χ. κάποιος έμεινε 1 λεπτό, αλλά τα βίντεο που έχει η συγκεκριμένη ιστοσελίδα είναι από 5 λεπτά και πάνω σημαίνει ότι ο εν λόγω χρήστης απλώς μπήκε και βγήκε χωρίς να παρακολουθήσει μέχρι το τέλος κάποιο. Η μέτρηση τηλεθέασης στο διαδίκτυο είναι πιο αντιπροσωπευτική, ενώ ταυτόχρονα σκιαγραφεί και τις προτιμήσεις του εκάστοτε χρήστη, αφού φαίνεται σε ποια links, θέματα και βίντεο κάνει "κλικ" με το ποντίκι του.

Με αυτά το διαδίκτυο πληροί όλες τις προϋποθέσεις ώστε να καταστεί το κυρίαρχο μέσο της εποχής μας.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ...


Αμέσως μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου συνόψισε την πρόθεση της κυβέρνησής του να ανατρέψει τα κακώς κείμενα δεκαετιών στον κρατικό μηχανισμό επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση έχει λάβει εντολή ανατροπής της κατάστασης που παρέλαβε.

Ο Γ. Παπανδρέου ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, ενώ η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε ιδιαίτερα κρίσιμο σημείο, να κρατήσει ζωντανές τις προσδοκίες των λαϊκών στρωμάτων που τον έφεραν στην εξουσία.

Το εγχείρημα είναι δύσκολο διότι πρέπει να ληφθούν ιδιαιτέρως δυσάρεστες αποφάσεις οι οποίες δεν φαίνεται να είναι συμβατές με τις λαϊκές προσδοκίες.

Προφανώς όμως θα είναι κακοπροαίρετος και άδικος ο πολίτης που θα απαιτήσει από την νέα κυβέρνηση να παρουσιάσει γρήγορα θαύματα, αλλά αντίστροφα δεν θα υπάρχει καμιά δικαιολογία, αν η κυβέρνηση δεν πείσει εξ αρχής ότι καταβάλει την μεγίστη προσπάθεια για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πολιτών για αποτελεσματική και διαφανή διαχείριση, χωρίς αλαζονεία, χωρίς διακρίσεις και χωρίς εύνοιες σε ημετέρους.

Μένει να αποδειχτεί αν οι πολίτες κατανοούν ότι όσο πιο γρήγορα ληφθούν οι δύσκολες αποφάσεις τόσο πιο αποδοτικές θα είναι και τόσο λιγότερο κόστος θα έχουν και γιαυτούς και για την κυβέρνηση.

Πάντως σε αυτές τις ώρες που πρέπει εκ των ενόντων να αντιμετωπιστούν καίρια ζητήματα της υπόστασης του κράτους μας, οι πολίτες δεν απαιτούν από την παρούσα κυβέρνηση τίποτα άλλο πέραν από το να κυβερνήσει καλύτερα από τον τρόπο που κυβέρνησε η προηγούμενη.

Ελπίζω να απογοητευτούν οι μετριότητες παραπάνω και να προχωρήσει ο Γιώργος στις τολμηρές διαρθρωτικές αλλαγές που η κυβέρνηση μπορεί να προωθήσει με βάση την ευρεία νίκη της και την άνετη αυτοδυναμία της στη Βουλή.

ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ που έχει την αμέριστη αποδοχή και συναίνεση του ελληνικού λαού.
Θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ούτε ανελλήνιστος ούτε ανεπαρκής, όπως χαρακτηρίστηκε προεκλογικά.

Δηλαδή να αποδείξει ότι μπορεί να ασκήσει μια νεωτεριστική πολιτική, οτι μπορεί να συγκρουστεί με τους εκπροσώπους των οικονομικών και μιντιακών λόμπι, ότι θα κλείσει για πάντα το κεφάλαιο της παρακμής της ανομίας, της ατιμωρησίας, της αδιαφάνειας, την αναξιοκρατίας, της αδικίας και του κομματικού ρεβανσισμού.

Ότι είναι σε θέση να δρομολογήσει όχι μόνο την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση της Ελλάδας αλλά κυρίως την ηθική που κοντεύει να εκλείψει εντελώς...

Γιατί δεν είναι δα και χθεσινός. Έχει αρκετή θητεία σε προηγούμενες κυβερνήσεις...
Παρθενογένεση δεν υπάρχει στην πολιτική. Ούτε βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.

Για να μη φτάσει ν' απαντά στο τέλος της πρωθυπουργίας, του στο ερώτημα:

- Ήρθατε να φτιάξετε ή για να φτιαχτείτε;

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΔΑΡΙΟΥ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ο Μήτρος και ο Μητρούσης αναζητούν το φάρμακο κατά της φαλάκρας...

Με τον Θανάση Βέγγο και τον Φραγκίσκο Μανέλλη, από το 1962.


Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

MR BEAN: HAIR...


Mr Bean at barber shop on London...

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

ΡΑΚΟΚΑΖΑΝΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΤΣΙΚΟΥΔΙΑ...


Τέτοιες μέρες κάθε Οκτώβριο, μετά τον τρύγο και τα πατήματα για τον μούστο και το φρέσκο κρασί, σειρά έχει η παρασκευή της τσικουδιάς...

Η λέξη τσικουδιά προέρχεται από τα τσίκουδα, δηλαδή τα υπολείμματα της μουστοποίησης των σταφυλιών -τσάμπουρα, φλούδες και κουκούτσια. Στην Κρήτη ονομάζεται τσικουδιά ή ρακή. Ξεχωρίζει από όλα τα άλλα τσίπουρα διότι αποτελεί απόσταγμα μόνον από τα τσίκουδα, χωρίς την προσθήκη κανενός άλλου αρωματικού φυτού.

Ο θεσμός του ρακοκάζανου θεσμοθετήθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο γύρω στο 1920 όπου και δόθηκαν άδειες για τα ρακοκάζανα στους Κρητικούς αγρότες, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα παραγωγής τσικουδιάς από τα σταφύλια που παρήγαγαν.



Τα γλέντια ακόμη και την ώρα της παραγωγής της τσικουδιάς στις κρητικές καζανιές είναι ονομαστά. Γύρω από τη "ρούμπα" (το σωληνάκι, απ΄ όπου βγαίνει η πρώτη ρακή), συγκεντρώνονται μέλη οικογενειών, παρέες, καλεσμένοι - φίλοι και γλεντάνε.

Φρεσκοαποσταγμένη τσικουδιά ρέει άφθονη στα ποτήρια της παρέας που συμμετέχει στο γλέντι.

Χαρώ την την παρέα μας, να 'τανε κι' άλλη τόση
μα υπάρχει μπόλικη ρακή μέχρι να ξημερώσει

Πίνετε ούλοι τσικουδιά μα αυτή είναι βλογημένη
μόνο να πίνετε αγνό και όχι νοθευμένη

Πότε την ήπια την ρακή αλήθεια δεν κατέχω
όμως ήτονε πολλά καλή, παράπονο δεν έχω

Πολλά ποτήρια τσικουδιάς κέρασες για να πιούνε
κι απ' την πολύ που ήπιανε δεν ημπορούν να βγούνε

Η ρακή στην Κρήτη, είναι στην ουσία ένα εργαλείο "επικοινωνίας".

Δεν υπάρχει νοικοκυριό στην Κρήτη, χωρίς ένα μπουκάλι ρακί ή τσικουδιά άμεσα διαθέσιμο κάθε στιγμή...

Μ΄ αυτήν ξεκινούν τα γλέντια και οι χαρές, υποδέχονται οι Κρητικοί τους επισκέπτες, μ΄ αυτήν χωρατεύουν στα καφενεία ή κάνουν τις σοβαρές τους κουβέντες.

Συνοδεύεται από κρητικούς παραδοσιακούς μεζέδες, συνήθως ξηρούς καρπούς, μα για τους γνώστες πάει καλύτερα με οφτές πατάτες, ελιές, λάχανο ωμό, αγγουράκι, χοχλιούς και παξιμάδια...

Για τον επισκέπτη - τουρίστη που θα παραβρεθεί σε ρακοκάζανο, είναι μια μοναδική εμπειρία που σπάνια συναντά.

Και σίγουρα θα θυμάται, με ένα μπουκάλι τσικουδιά που θα πάρει μαζί του φεύγοντας, την κρητική παράδοση και φιλοξενία.


Να την πιει να τη χαρεί, όπου κι όποτε θελήσει τη χαρισμένη του...Τηρώντας βέβαια τις δέκα εντολές της τσικουδιάς:

η πρώτη φέρνει όρεξη,
η δεύτερη υγεία,
η τρίτη φέρνει τη χαρά,
η τέταρτη ευτυχία,
η πέμπτη τη συζήτηση,
η έκτη φλυαρία,
η έβδομη τη συμπλοκή,
η όγδοη αστυνομία,
η ένατη το δικαστή και
η δέκατη...κηδεία!

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΜΜΟΝΗ...


Συζητάνε δυο φίλοι:

- Γιατί οι πολιτικοί και οι εθνικοί νταβατζήδες δεν παραιτούνται όταν γεράσουν; ρωτά ο ένας...Τι τη θέλουν την εξουσία γέροι άνθρωποι;



- Φαίνεται ότι μετά τα ...ήντα η εξουσία μπαίνει στην θέση του sex, απαντά ο άλλος...

- Δηλαδή; ζητά περισσότερες διευκρινήσεις ο πρώτος...

- Ότι δεν μπορούν να κάνουν στην γυναίκα τους, το κάνουν στην χώρα τους!

ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ...


Ο αέρας, το οξυγόνο, ο ήλιος, η θάλασσα, η αμμουδιά, το χώμα, ένα δέντρο, η σκιά του είναι φυσικά αγαθά ελεύθερα για όλους, δημόσια.

Αυτόκλητοι πρωταγωνιστές της κοσμογονίας, αέναα δωρήματα της μάνας Φύσης στον άνθρωπο, για να αναπνέει, να τρέφεται, να ξεδιψάει, να ταξιδεύει, να δροσίζεται, να ξαποσταίνει, να δημιουργεί. Να φυγαδεύεται στην ομορφιά, στη φαντασία, στην έμπνευση, στη γαλήνη. Με μια ματιά, με μια ανάσα, μ' ένα αφούγκρασμα.

Μόνο που δεν προικίστηκαν με αυτοάμυνα. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουμε οι άνθρωποι, που επινοήσαμε κάθε μέσο θεμιτής και αθέμιτης άμυνας, για να προστατεύσουμε τη ζωή μας από τη βία, την εκμετάλλευση, την ταπείνωση.

Μικρόψυχοι πάλι εμείς, ζηλέψαμε την αθανασία και την αφθαρσία των αγαθών αυτών και βαλθήκαμε να τα ξεκάνουμε.

Ρυπάναμε τον αέρα, δηλητηριάσαμε το νερό και το έδαφος, κάψαμε τα δάση μας, αποδεκατίσαμε τον άμαχο πληθυσμό πτηνών και τετράποδων, ξεριζώσαμε κάθε πράσινο φυλλαράκι για να στρώσουμε στη θέση του ακριβούς και στιλπνούς χλοοτάπητες!


Εντελώς αναίμακτοι. Έτσι λανθασμένα όπως τώρα αποδεικνύεται, νομίσαμε.

Πλαντάζουμε από το διοξείδιο του άνθρακα, τα φυτοφάρμακα ανιχνεύονται στα μαλλιά των παιδιών μας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα απειλούν τη ζωή μας, κουλουριαζόμαστε από τους πόνους που μας προκαλούν οι γαστρεντερίτιδες, το δέρμα μας γεμίζει από τα εξανθήματα που αφήνει πάνω μας η μολυσμένη θάλασσα.

Δεν έφτανε αυτό.

Θάλλασα, ήλιος, ακρογιαλιά. Αγαθά δημόσια, αδιατίμητα. Κι όμως κάποιοι σκεφτήκαμε να τα τυλίξουμε με ένα χαρτί πολυτελείας, να τα σετάρουμε με ένα ζευγάρι ξαπλώστρες και μια ομπρέλα και να τα κοστολογήσουμε ακριβά.

Συρρικνώσαμε κάθε σπιθαμή ακρογιαλιάς με πολυτελή κτίσματα πολλών αστέρων, αναψυκτήρια και καντίνες με την οχληρή παρουσία μας εκδιώξαμε τα γηγενή φερέοικα πλάσματά της, εμείς οι πολιτισμένοι αποικιοκράτες της προόδου και της ανάπτυξης.

Ζητάμε άσυλο διωγμένοι από τον αφόρητο συνωστισμό της πόλης, σε κάποια απλόχωρη ακροθαλασσιά, αλλά κάποιοι από εμάς την έχουν καταλάβει ήδη έχοντας στήσει αμέτρητα πλαστικά ή ξύλινα ανάκλιντρα για να τοποθετήσουμε τα ταριχευμένα από τη μαλθακότητα κορμιά μας.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να στεγνώσουν τα σώματά μας πάνω στα θαλασσόλουστα βότσαλα ή την υγρή ζεστή άμμο, με την αλισάχνη να ζωγραφίζει το δέρμα μας.

Η θαλάσσια αύρα και το αυγουστιάτικο μελτέμι πήραν τη μυρωδιά των μεθυσμένων χνότων των οπαδών των beach parties. Ο φλοίσβος των κυμάτων αιχμαλωτίστηκε από τις ξενόφερτες μουσικές ιαχές. Τα αλμυρίκια φύραναν από τα αποτσίγαρα και τα κονσερβοκούτια.

Κλέψαμε τον ζωτικό χώρο όσων θέλουν να ατενίζουν το απέραντο γαλάζιο, να ερωτοτροπούν με τη χρυσαφένια άμμο, να γαληνεύουν με τον παφλασμό των κυμάτων, να συνομιλούν με τις αρχέγονες δυνάμεις της φύσης, να υπακούουν στα κελεύσματά της για σεβασμό στην ακοίμητη φλόγα της παντοδυναμίας της.

Ελεύθερα αγαθά. Πότε πια θα σταματήσουμε να τα αλυσοδένουμε με τα δεσμά της αλαζονείας και της απληστίας μας;

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 1...


Νέος, έξυπνος, σπουδαγμένος, ανοιχτόμυαλος και δυναμικός ήταν ο Κάκος.

Λεφτά όμως δεν κληρονόμησε από την οικογένεια του, ούτε πολλά μετρητά από δαύτα να μην έχει πρόβλημα εφ' όρου ζωής, ούτε μια επιχείρηση φτιαγμένη και στρωμένη από τον μπαμπά να του αποφέρει κάθε χρόνο κέρδη, ούτε καν ένα μαγαζί να είναι στα μάτια των άλλων νοικοκύρης άνθρωπος.

Ακόμη παραπέρα ούτε ένα κομμάτι χωράφι να γίνει αγρότης, ούτε κάποια πρόβατα να κάνει τον βοσκό να παίρνει τις επιδοτήσεις, ούτε ρουσφέτι του κάνανε οι πολιτικοί να τρυπώσει σε μια θεσούλα με μισθό δημοσίου υπαλλήλου, αφού ο γέρος του ποτέ δεν μπήκε σε πολιτικό γραφείο κάποιου να ζητήσει οτιδήποτε...

Έπρεπε ν' αναζητήσει εργασία σαν υπάλληλος κάποιου άλλου, ή να καταφέρει να δημιουργήσει μια δική του δουλειά, άγνωστο πως χωρίς αρχικά κεφάλαια...

Κι εν τω μεταξύ έπρεπε να ζήσει κάπως την ζωή του ως νέος άνθρωπος που ήταν, τα χρόνια περνούσαν και για αυτόν το ίδιο με τους υπόλοιπους ανθρώπους...

Στη σειρά επεισοδίων "ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ", θα παρακολουθήσουμε τις προσπάθειες του Κάκου ν' αποκατασταθεί επαγγελματικά και με ποιο κόλπο κατάφερε να ζήσει 9 ολόκληρα χρόνια με πιστωτικές κάρτες, τον μόνο τρόπο που βρήκε για να έχει διαθέσιμα κάποια λεφτά να στηρίξει τις προσπάθειες του...

Θα υπάρξουν πολλά κι ενδιαφέροντα επεισόδια της ρεαλιστικής αυτής σειράς, που δείχνει την πραγματική εικόνα της σημερινής κοινωνίας, πως βιώνει ένας νέος άνθρωπος χωρίς λεφτά μέχρι να πει: "να μην σώνει να γεννιέται κανείς χωρίς αυτά", τις αγωνίες και τα αδιέξοδα του, πως τον βλέπουν οι άλλοι γύρω του...

Θα τα βρίσκετε μόνο εδώ σε τούτο το blog τακτικά, εκτός κι αν τραβήξει ωστόσο την προσοχή κάποιων, ώστε να μπορέσουμε μαζί να την δραματοποιήσουμε/οπτικοποιήσουμε και να τη προβάλλουμε από κάποιο κανάλι.

Μέχρι να γίνει αυτό, συντονιστείτε μαζί μου και μάθετε την αληθινή ιστορία του Κάκου...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

ΠΑΡΑΔΟΣΗ - ΠΑΡΑΛΑΒΗ...


Τελικά με τις εκλογές της Κυριακής, παράδοση - παραλαβή έγινε...

Και ήταν κραυγαλέα. Απλά φαίνεται ότι ο Καραμανλής ήταν αποφασισμένος να φύγει και ούτε καν να μειώσει τη διαφορά του με το ΠΑΣΟΚ.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, και θα απαντηθεί αργά ή γρήγορα, είναι γιατί αυτή η εσπευσμένη αποχώρηση.

Σίγουρα ήταν η τρομερή φθορά που είχε υποστεί η κυβέρνησή του και σε μεγάλο βαθμό και ο ίδιος.

Οποιοσδήποτε άνθρωπος, ή ομάδα ανθρώπων είχε ελπίσει το 2004 οτι κάτι θ' άλλαζε, διαψεύσθηκαν από τον Καραμανλή.
Τι να κάνουμε τώρα; Όταν εγκαταλείπεις αυτούς που σε ψήφισαν, γιατί να σε ξαναψηφίσουν και μάλιστα για τρίτη φορά;

Το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών: προέκυψε από το βασικό άστοχο δίλημμα του Κ. Καραμανλή περί «υπευθυνότητας» (του ιδίου) ή «ανευθυνότητας» (του Γ. Παπανδρέου). Όμως, τέτοιου είδους διλήμματα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, απαξιώνουν τον πολιτικό αντίπαλο, και δεν τρέφουν την ελπίδα για το μέλλον επιστρέφουν στους εμπνευστές τους ως μπούμερανγκ.

Γι' αυτό και οι ψηφοφόροι ερμήνευσαν διαφορετικά την «υπευθυνότητα» του κ. Καραμανλή, έχοντας πλήρη γνώση του παρελθόντος μιας παράταξής που, στα 6 χρόνια διακυβέρνησης, κάθε άλλο παρά υπευθυνότητα έδειξε.

Έτσι λίγο πολύ απέλπιδες, εναπόθεσαν την ελπίδα τους στον λιγότερο ανεύθυνο της κατάστασης που βιώνουν.


Δέκα τοις εκατό που βγήκε η διαφορά των πρώτων κομμάτων άλλωστε, δείχνει αφάνταστη φθορά που δύσκολα αναστρέφεται όσο σκληρή μάχη κι αν ήταν αποφασισμένος να δώσει ο Καραμανλής. Γιατί όμως, αφού η διαφορά ήταν ήδη αισθητή και υπήρχε κίνδυνος για παραπάνω, δεν καθόταν στην κυβέρνηση για έξι μήνες ακόμα, προσπαθώντας να κάνει πράξη όσα εξάγγειλε στην προεκλογική περίοδο κι όπου φτάσει;

Είναι φανερό ότι σήμερα, ο Καραμανλής διέσωσε την προσωπική του εικόνα. Φαίνεται ότι το κόμμα δεν τον ενδιέφερε άλλο. Κινήθηκε καθαρά προσωπικά, τόσο στην πενταετία που έμεινε στην κυβέρνηση, όσο και στην τελική ευθεία των τελευταίων μηνών. Απλά λειτούργησε ως γνήσιος Καραμανλής που ποτέ δεν μένει ν' αγωνιστεί στα δύσκολα...

Από την πλευρά των νικητών, το υψηλό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ του δίνει αέρα κινήσεων και περίοδο χάριτος, αλλά δεν είναι λευκή επιταγή. Το αποτέλεσμα είναι συνάρτηση της εικόνας της ΝΔ που διαρκώς χειροτέρευε τους τελευταίους μήνες, αλλά παράλληλα δείχνει την αγωνία του πολίτη να επιλυθούν τα προβλήματά του.

Τον Παπανδρέου είχε ως εναλλακτική λύση, αυτόν ψήφισε. Το αποτέλεσμα είναι μήνυμα αγωνίας και απαίτηση για νέα πορεία και μεγάλες αλλαγές. Ο λαός ψηφίζει κι έχει τους πολιτικούς που του αξίζει. Από εκεί και πέρα δεν έχει σημασία αν έχει πέσει θύμα των κατευθυνόμενων Μ.Μ.Ε. και των διαφορών κονδυλοφόρων, ούτε αν μείνει πάλι με το όνειρο και της υποτιθέμενης αλλαγής.

Θα ήταν τεράστιο λάθος ωστόσο για το ΠΑΣΟΚ να μεταφράσει αυτό το μεγάλο ποσοστό ως εν λευκώ ψήφο και να το εκλάβει ως θετική διάθεση ανοχής. Δεν ξέρω αν ο Παπανδρέου, πρέπει νάναι υπόχρεος στον Καραμανλή για λάθη που έκανε, ώστε να τον φέρει στην πρωθυπουργία, ν' ασκήσει εξουσία υπό συνθήκες όχι τόσο ιδανικές και να υπηρετήσει σχεδόν υπό το κράτος εκτάκτου ανάγκης.

Τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα θα υπάρχουν και αύριο, ο δε νέος πρωθυπουργός καλείται να βγάλει από την κρίση τη χώρα χωρίς το άγχος του πολιτικού κόστους βέβαιος ότι θα κριθεί, όχι γι' αυτά που παρέλαβε αλλά γι' αυτά που θα παραδώσει.

Με τον ίδιο τρόπο που πέρασε ένα τεράστιο ποσοστό από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ, έτσι μπορεί να γίνει και ανάποδα και μάλιστα συντομότερα από όσο περιμένει.

Γιατί οι εξελίξεις ήδη τρέχουν...

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

ΚΑΤΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΑΣΘΕΝΗΣ...


Πάντα του λεπτεπίλεπτος κι ασθενικός ήταν ο Προκόπης, πράγμα που έκανε τους γύρω του να τον προσέχουν ιδιαίτερα, να μην τον κουράζουν και γενικά να του φέρονται με περίσσεια αβρότητα κι ευγένεια.

Φοβότανε για την φαινομενικά εύθραστη υγεία του οι άνθρωποι γύρω του, φοβότανε κι αυτός και φρόντιζε μ' επιμέλεια τον εαυτό του. Εμβόλια γρίπης πριν μπει ο χειμώνας, μην τρέξει και ιδρώσει, μην κάτσει σε ρεύμα και κρυώσει, μη σηκώνει φορτία και πάθει η μέση του, μην ανεβεί η πίεση του, μην νοιώσει ταχυπαλμία και δεν τρέξει αμέσως στον γιατρό, τέτοια προσήλωση...

Ωστόσω αποδείχτηκε άνθρωπος μεγάλης αντοχής, έφτασε σε προχωρημένη ηλικία, τέτοια που οι συνομήλικοι του άρχιζαν να εγκαταλείπουν τα εγκόσμια σιγά - σιγά είτε από γεράματα, είτε από ασθένειες. Εκείνος θαλλερός κι ευσταλής μέσα στο μαύρο κουστουμάκι του τους αποχαιρετούσε έναν - έναν στις κηδείες τους, μα ο χρόνος και οι ασθένειες φαινόταν να μην τον αγγίζουν αυτόν...

Τη συζήτηση του είχανε δυο γνωστοί του στο καφενείο εν απουσία του:

- Ρε τον Προκόπη που από παιδιά τον ξέρουμε και ήταν πάντα ασθενικός και μίζερος με την υγεία του, λέγαμε πως δεν θα προλάβει καν να φτάσει τα 20 και θα τον έπαιρνε καμμιά αρρώστια, τώρα κοντεύει να μας θάψει όλους κι αυτός δείχνει υγιέστατος και κοτσωνάτος, προχθές τον συνάντησα στο πάρκο να περπατά κι έμοιαζε κοπέλι μπροστά μας. Ενώ ο Στέλιος που ήταν θεριό πήγε ξαφνικά από συγκοπή καρδιάς πριν να φτάσει στη σύνταξη και την περασμένη Κυριακή ήταν τα 40 του!

Στο σχολείο τον πρόσεχε ο δάσκαλος να μην πάθει τίποτα, ούτε στην ώρα της γυμναστικής δεν τον έβγαζε έξω μην κρυώσει...

Στον στρατό αυτός στο αναρρωτήριο με ειδικό φαί για να νετσουλώσει κι εμείς στα φυλάκια και τις συνεχόμενες υπηρεσίες...

Αργότερα που παντρεύτηκε, η γυναίκα του τον είχε στα ώπα - ώπα, μαγείρευε τα φρεσκότερα και καλύτερα φαγητά για τον ασθενικό αντρούλη της, δεν του φώναζε ποτέ, ούτε τον πίεζε με δύσκολες αγγαρείες του σπιτιού...

Και στη δοιυλειά ήταν στο γραφείο συνέχεια, να σηκώνει το τηλέφωνο ενώ άλλοι έτρεχαν στην επαρχία να κάνουν πωλήσεις...

Όποτε τον βλέπουν να στέκει σε ουρά οπουδήποτε, πρόθυμα του παραχωρούνε τη θέση τους γιατί νομίζουνε πως θα σωριαστεί κάτω από στιγμή σε στιγμή...

Αν έμπλεκε ποτέ σε καυγά έβγαινε αλώβητος, κανείς δεν ήθελε να τον δούνε να τα βάζει μ' έναν "μισή μερίδα".

Έτσι λούφαρε όλη του τη ζωή, αφήνοντας σε μας να τα βγάλουμε πέρα στα δύσκολα...Τον Προκόπη κάθεσαι και κλαίς, που θα μας θάψει όλους και θαρθεί τελευταίος να κλαψουρίσει στον άγιο Πέτρο να τον βολέψει στο καλύτερο σημείο του παραδείσου;
Η συνήθεια ποτέ δεν κόβεται!

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

ΕΝΑΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΚΗΔΕΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ). DEATH AT A FUNERAL...


Ένας θάνατος ενώνει οικογένεια και φίλους για το τελευταίο αντίο...

Μια συμπαθητική μαύρη κωμωδία με γρήγορους ρυθμούς και διασκεδαστικούς διαλόγους.

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

MR BEAN: LIBRARY...


Mr Bean at the Library...

ΩΡΑ ΕΚΛΟΓΩΝ...


Στα εκλογικά κέντρα και τα γραφεία των υποψηφίων, στις συγκεντρώσεις, στα πηγαδάκια στα καφενεία κυριαρχούσε την προεκλογική περίοδο μια φράση "στο τέλος - τέλος όλοι ίδιοι είναι". Καμιά προσμονή για την επόμενη Κυριακή, μέρα των εκλογών, όπου η κάλπη μοιάζει με αναγκαίο κακό. «Να πάμε για να τελειώνουμε, βαρεθήκαμε να τους ακούμε».

Κανείς δεν πιστεύει τίποτα και κανέναν, ειδικά τις κεφαλές που μονότονα φωνασκούν καθημερινά στις τηλεοράσεις.

Αυτή φαίνεται να είναι η αντιμετώπιση των πιο κρίσιμων εκλογών των τελευταίων ετών από τον κόσμο.

Το οποιοδήποτε αποτέλεσμα των οποίων ουδόλως θα τους αλλάξει τη ζωή και την καθημερινότητα

Έχω βαρεθεί να ακούω να τους βρίζουν όλοι και στο τέλος όμως να τους ψηφίζουν, όπως γίνεται πάντα.

Όλα τα χρόνια που παρακολουθώ τα πολιτικά πράγματα και ψηφίζω...

Ας διαλέξει επιτέλους ο καθένας μας τον πολιτικό αυτόν που τον αντιπροσωπεύει περισσότερο.

Όχι πλήρως, γιατί δεν είναι δυνατό. Απλά περισσότερο.

Δεν γίνεται να μην υπάρχει κανένας σχετικά άξιος, που να είναι λιγότερο κακός, που ίσως να προσφέρει κάτι στη χώρα.

Και βέβαια είναι μια μεγάλη ευκαιρία για όλους μας, με την επιλογή και την ψήφο μας να στείλουμε στο διάολο όλους τους αλητήριους, καρεκλοκένταυρους, διεφθαρμένους, ρουσφετολάγνους, καλαμοκαβαλάρηδες, ελέω λαού και μπαμπά βουλευτές.

Να τους ανοίξουμε εδώ και τώρα με την ψήφο μας τον πολιτικό τάφο τους.

Για αυτό εκτός από την επιλογή σας σε κόμματα, προσέξτε τι θα επιλέξετε σε πρόσωπα. Πρόσωπα, νέα, με ήθος, άφθαρτα και επιτυχημένα στο στίβο της ζωής, της κοινωνίας, της εργασίας και της επιστήμης, και όχι στο γήπεδο της διαπλοκής και του ρουσφετιού.

Επιλέξτε πολίτες ενεργούς, με καθαρά χέρια, ανοικτά αυτιά, μάτια που σας κοιτούν ίσα...

Και τελευταίο μα σημαντικό:

Εξαντλείτε την δυνατότητα σταυροδοσίας στα ψηφοδέλτια. Δύο σταυρουδάκια μπορείτε να βάλετε, δύο βάλτε, τρία..τρία, τέσσερα..τέσσερα, κλπ ανάλογα με την εκλογική σας περιφέρεια...

Γιατί όπου υπάρχουν περιθώρια στα ψηφοδέλτια με λιγότερους σταυρούς, υπάρχουν και κάποιοι επιτήδειοι στις καταμετρήσεις, που πριμοδοτούν όσους πλειοδοτούν. Παλιό το κόλπο, αλλά πλέον γνωστό!

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

ΟΧΙ ΑΥΤΟ...ΤΣΟΥΖΕΙ!


Τελειώνει αύριο η προεκλογική εκστρατεία και οι υποψήφιοι βουλευτές ολοκληρώνουν τον κύκλο τους στην περιφέρεια τους...

Πολλές οι κομματικές συνάξεις όπου οι ομιλητές χωρίς να λένε τίποτα το ουσιαστικό, χρησιμοποιούν εύκολα συνθήματα που απευθύνονται όχι στην λογική των ακροατών μα στο κομματικό θυμικό τους, εκ των προτέρων γνωστό βέβαια...

Έτσι με αναφορές στην προϊστορία και τις όποιες "επιτυχίες" του κόμματος τους, σε αναφορές στο όνομα του τωρινού ή παλαιότερων αρχηγών, αρκετά συνθήματα και με γενικόλογες υποσχέσεις επί των πάντων, καταφέρνουν κι αποσπούν την αποδοχή του κοινού και κάποια χειροκροτήματα...

Έτσι εκλέγονταν οι παλαιοί για χρόνια, έτσι συνεχίζουν να πράττουν και τώρα λόγω συνήθειας κι (αμφισβητούμενης) πείρας, έτσι βλέπουν και κάνουν επίσης οι νεώτεροι για να εκλεγούν κι αυτοί...

Μάθανε από τις στατιστικές και τους εκλογικούς καταλόγους πως η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος είναι άνω των 70 ετών κι ανάλωσαν πολύ από τον χρόνο τους περιφερόμενοι στα καφενεία - στέκια τους από χωρίον εις χωρίον, χαϊδεύοντας αυτιά γερόντων...

Για τους υπόλοιπους και νεώτερους υπήρχαν στο πρόγραμμα άλλες ακριβές εκδηλώσεις, μέχρι συνάξεις σε ταβέρνες και μπαρ. Συν πληρωμένες εμφανίσεις σε κανάλια και καναλάκια, καταχωρήσεις ακόμη κι ολοσέλιδες στον τύπο κι αναρτήσεις στα social media...

Πάντα η προεκλογική περίοδος ήταν η χαρά του τυπογράφου και του πονηρού μικροκαναλάρχη.

Όσο για τους εθνικούς καναλάρχες....

Εκτός όμως από ελάχιστους υποψήφιους μα από ευρύ πολιτικό χώρο, οι υπόλοιποι απέφυγαν επιμελώς ν' απαντήσουν με ένα απλό e-mail και λίγο από τον χρόνο τους που θα έπιανε και τόπο εξάλλου, αφού τα γραπτά μένουν (και online), στις δικές μου κοινές για όλους τους
ερωτήσεις με διάφορες προφάσεις, καθένας τις δικές του...

Η πιο εξοργιστική από δαύτες: "Ποιος είσαι εσύ που θα σου απαντήσω;" από θρασύ σχόλιο αγνώστου (όχι και τόσο, αφού ξέρω από ποιους/ες ζήτησα επωνύμως απαντήσεις)...

Απάντησε εσύ και οι υπόλοιποι σήμερα και στις επόμενες εκλογές θα με ξέρουν οι πάντες, αφού για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά και ο τολμών ποτέ δεν χάνει.

Αντιθέτως προτίμησες να τα χώσεις χοντρά για να φανείς σε έντυπα κι εκπομπές που βλέπει μόνο η μάνα και η θειά σου να καμαρώνουν το βλαστάρι... όπου αρκούσουν σε μια ανούσια πολύωρη κομματική αντιπαράθεση με άλλου χρώματος όμοιους σου...

Για να σας κόβουν συχνά και να πουλούν διαφημίσεις. Ήσουν πρόθυμος όμως να συμμετέχεις στο show τους.

Γιατί οι δικές μου ερωτήσεις "τσούνε". Και τις απόφευγες όλες αυτές τις μέρες.
Δεν τις είδες πουθενά αλλού και δεν ήσουν προετοιμασμένος. Οι "δικοί" σου δημοσιογράφοι δεν θα σου τις έκαναν ποτέ. Μη σε φέρουν σε δύσκολη θέση...

Βλέπεις, εγώ τολμώ γιατί ούτε δημοσιογράφος είμαι, ούτε με κόφτει να γίνω ποτέ και να καταγράφω απλώς ειδήσεις, προτιμώ να δημιουργώ δικές μου...

Δεν τα καταφέρνεις κιόλας στο λέγειν όπως φαίνεται από την απουσία σου, ώστε με έξυπνες διπλωματικές απαντήσεις να φανεί πως δέχτηκες την πρόκληση και να κερδίσεις έστω κάποιες εντυπώσεις, ανάμεσα στους πολλούς αναγνώστες μου...

Γιατί θα στενοχωρούσες είτε την ρουσφετο-μαθημένη εκλογική πελατεία σου, είτε τον κρατικοδίαιτο νταβατζή σου που θα σε μαλώσει από κοντά αν τολμήσεις να τον απαρνηθείς δημοσίως.

Κι έτσι όμως, εγώ κατάλαβα πολλά...

Και σύντομα θα ξέρω όσα κι εκείνος ο επιφανής επιχειρηματίας (και οικείος κατά κάποιο τρόπο, αφού παίρνει τις αναρτήσεις μου με rss feed), που την πρώτη μέρα που έφτιαξα και δημοσίευσα τα ερωτήματα, μου έστειλε το μήνυμα:

- "Αν απαντήσουν οι [βάλτε ότι θέλετε, λίγο κόσμιο όμως εσείς] που τους ξέρω καλά, έλα μετά τις εκλογές να με γαμήσεις..."

Ε, για τρείς μόνο απαντήσεις + μια ακόμη εμπιστευτική με επιθυμία μη δημοσιοποίησης, το γλίτωσα το ταξίδι!

...ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ!

Της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το
(αυθεντικό) σιδηρούν κιγκλίδωμα...