Κυριακή 31 Μαΐου 2009

ΚΑΠΝΙΣΜΑ...


Ήθελα και να κάτεχα, τι απόλαυση γνωρίζει
ο καπνιστής και χαίρεται την ώρα που καπνίζει.
Την ώρα π' ασυναίσθητα ανάβει το τσιγάρο
και ύστερα το στόμα του καπνίζει σαν φουγάρο.
Η νικοτίνη που τραβά, γεμίζει τα πνευμόνια,
για να την έχει απόθεμα εις τα στερνά του χρόνια.

Σάββατο 30 Μαΐου 2009

Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Μια ιστορία αγάπης μεταξύ δύο νέων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, στην Κέρκυρα του 1900.

"Η τιμή της αγάπης", βασισμένη στο μυθιστόρημα "Η τιμή και το χρήμα" του Κωνσταντίνου Θεοτόκη είναι ένα δράμα εποχής με έντονα στοιχεία κοινωνικής κριτικής κυρίως σε σχέση με την τάξη και το φύλο.

Της Τ. Μαρκετάκη από το 1984.


Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΔΕ ΚΙΣΣΑΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)...


Ημερίδα με θέμα "Το πρόβλημα των ναρκωτικών και η αντιμετώπισή του: Πρόληψη, απεξάρτηση, επανένταξη" διοργάνωσε το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Κισσάμου.

Εισηγητής της ημερίδας ήταν ο Μιχάλης Φραγκομιχελάκης, επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πολυτεχνείου Κρήτης, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής ΕΣΥΝ.

Μέρος 3ο
Μέρος 4ο
Μέρος 5ο
Μέρος 6ο

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΔΕ ΚΙΣΣΑΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ...


Ημερίδα με θέμα "Το πρόβλημα των ναρκωτικών και η αντιμετώπισή του: Πρόληψη, απεξάρτηση, επανένταξη" διοργάνωσε το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Κισσάμου.

Εισηγητής της ημερίδας θα είναι ο κ. Μιχάλης Φραγκομιχελάκης, επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πολυτεχνείου Κρήτης, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής ΕΣΥΝ.
Μέρος 1ο
Μέρος 2ο

...Αύριο η συνέχεια...

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ, ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΤΡΟΠΙΚΑ ΠΤΗΝΑ...


Πολεμικό το προεκλογικό τοπίο. Παντού μάχες. Η μάχη των δημοσκοπήσεων, η μάχη των διαφημιστικών σποτ, η μάχη του "μπαλκονιού" η περιβόητη τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών...

Συνθήματα, διαφημιστικά σλόγκαν, Ανταρσύα, ανυπακοή, απειθαρχία, λαϊκή αντεπίθεση, βαρβαρότητα... Μέχρι και τροπικά πτηνά "επιστρατεύονται" στη μάχη της ψήφου. Ο μεστός πολιτικός λόγος, η γόνιμη πολιτική αντιπαράθεση, η ξεκάθαρη αποτίμηση του κυβερνητικού και αντιπολιτευτικού έργου στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν υποσκελιστεί από τις τεχνικές της διαφημιστικής πειθούς, τα συμβολικά λεκτικά ευφυολογήματα και τα επικοινωνιακά εφέ.

Παραμονές ευρωεκλογών και οι κομματικές εμμονές, τα παραμορφωτικά κομματικά στερεότυπα καταδικάζουν τον πολίτη σε σύγχυση, αφού οι εξαγγελίες των αρχηγών των πολιτικών παρατάξεων αντλούνται από την εθνική ατζέντα.

Γι' αυτό κι εύλογα αναρωτιόμαστε αν βαδίζουμε προς ευρωεκλογές ή εθνικές εκλογές.

Η δύναμη του πολιτικού επιχειρήματος εξανεμίζεται από γενναιόδωρα ευχολόγια, ουτοπικές υποσχεσιολογίες και ευφάνταστα σενάρια εκλογολογίας και διαδοχολογίας. Ακόμη δεν αναδείξαμε ευρωβουλευτές και μιλάμε για εθνικές εκλογές, διαδόχους και δελφίνους.

Ο πολιορκητικός κλοιός σφίγγει γύρω από τους πολίτες, οι οποίοι αποτελούν τις παράπλευρες απώλειες της μάχης της ψήφου, αφού λίγες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές δε γνωρίζουν τις ξεκάθαρες προγραμματικές δεσμεύσεις για ευρωπαϊκά ζητήματα του κυβερνώντος κόμματος, καθώς κι αυτές της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης.

Οι απλοί πολίτες που θέλουν να ξέρουν την ουσία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος: Πόσο ενδοτική ή πόσο ανυποχώρητη θα είναι η πολιτική της Ελλάδας απέναντι σε πρακτικές των Βρυξελλών οι οποίες αποδυναμώνουν τις προοπτικές της οικονομικής και πολιτικής σύγκλισης των χωρών - μελών και καταργούν το κοινωνικό κράτος.

Αυτό που ενδιαφέρει τον πολίτη στις ευρωεκλογές του 2009 δεν είναι το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων αλλά το κλείσιμο της ψαλίδας των ανισοτήτων μεταξύ των ισχυρών και ασθενέστερων ευρωπαϊκών κρατών.

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΚΙ ΑΝΙΣΧΥΡΗ ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ...


Η χώρα βαδίζει προς τις ευρωεκλογές με φόντο τα πολυσυζητημένα σκάνδαλα, τα οποία θα συζητηθούν εν εκτάσει, με την κυβέρνηση να βρίσκεται υπόλογη στον ελληνικό λαό, διότι διέκοψε και δεν παρέτεινε τις εργασίες της Βουλής προτιθέμενη να διαγραφεί το αξιόποινο των παρανομιών των πολιτικών προσώπων που ενέχονται σ' αυτές.

Η είσοδος των μικρών κομμάτων στην Ευρωβουλή αποδυναμώνει τον δικομματισμό και τώρα αν μπουν και οι οικολόγοι πράσινοι, το φάσμα διευρύνεται με αποτέλεσμα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να εντείνουν την πολωτική "λασπολογία" για να συσπειρώσουν τουλάχιστον τους οπαδούς τους.

Η λογική της συσκότισης εξυπηρετεί την κυβέρνηση η οποία καλλιεργεί αντιπαραθέσεις και αδυνατεί να εξηγήσει στον Έλληνα πολίτη το βαθύτερο νόημα των ευρωεκλογών και διευρύνεται η απέχθεια των πολιτών για τα κόμματα. Οι πολίτες άλλοτε έστελναν μηνύματα δυσαρέσκειας στα κόμματα. Τώρα θεωρούν μεγάλη πολιτέλεια, την προειδοποίηση. Κάνουν τη δυσφορία τους πράξη...

Αν οι ευρωψηφοφόροι καθόριζαν την ευρωπαϊκή πολιτική, θα είχανε και λόγο να προσέλθουν στις κάλπες στις 7 Ιούνη, μια καλοκαιρινή μέρα που εδώ στην Ελλάδα συμπίπτει και με παραδοσιακή φυγή του Αγίου Πνεύματος...

Αλλά η Ευρωβουλή δεν εισακούγεται, διότι οι προτάσεις τους δεν βρίσκουν ανταπόκριση ή ανατρέπονται απ' το ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής. Οι ευρωβουλευτές δεν έχουν αυτονομία, να λειτουργούν κατά τα εθνικά τους κόμματα και η παρεμβατικότητά τους δεν είναι αποτελεσματική.

Οι μεγάλοι ευρωπαίοι ηγέτες κρατούν αποστάσεις απ' τα φλέγονται ζητήματα, που εδημιουργήθησαν στους πληθυσμούς και ετεροχρονίζουν τα αντιλαϊκά μέτρα, να τα πάρουν μετά τις 7 Ιουνίου. Οι δικοί μας ακολουθούν την ίδια συνταγή, κρυπτόμενοι πίσω απ' τον θόρυβο της πολιτικής διαφθοράς, που τον επιτείνουν με μεταξύ τους κονταροχτυπήματα που μας αφήνουν αδιάφορους.

Τι κι αν ψηφίζουν οι ευρωπαίοι;

Τα κόμματα δεν έχουν δυνατότητα συμμετοχής στα τεκταινόμενα. Τα μικρά κράτη βλέπουν την Ε.Ε. μόνο από οικονομικής απόψεως υποβαθμίζοντας την πολιτική της φυσιογνωμία, αδιαφορώντας ν' ακολουθήσουν κοινή ευρωπαϊκή πολιτική και να στηρίξουν ένα ευρωπαϊκό όραμα...

Τα 780 νέα μέλη του ευρωκοινοβουλίου, ένα συνονθύλευμα πολιτικών αποχρώσεων, συνιστούν τον σύγχρονο πύργο της Βαβέλ, όπου αδυνατούν ν' ακολουθήσουν, ή να δημιουργήσουν μια φιλελεύθερη και ανεξάρτητη πολιτική υπέρ των ευρωπαίων πολιτών.

Συνεχώς αυτός ο κορυφαίος ευρωπαϊκός θεσμός θα υποβαθμίζεται και θα φθίνει. Η διεύρυνση που έγινε με χώρες της Ανατολικής Ευρώπης προκάλεσε ποικίλους ενδοιασμούς στο κατά πόσον θα συγκροτηθεί ένα ενιαίο πολιτικό οικοδόμημα.
Σήμερα η ΕΕ μη έχουσα αφομοιώσει εκείνη τη διεύρυνση και με άλλα δύο μέλη ακόμη, θα συναντήσει τεράστιες δυσκολίες να διεκδικήσει ουσιαστικό ρόλο στον παγκόσμιο συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων.

Γιατί ο Ευρωστρατός πέθανε λόγω ΝΑΤΟ. Την ευρωδιοίκηση στις Βρυξέλλες την δέρνουν κρίσεις και η Κομισιόν ακολουθεί τις εξελίξεις, αλλά αδυνατεί να διαμορφώσει μια οντότητα ελλείψει ενός συντάγματος, που χρόνια τώρα προσπαθεί ν' αποκτήσει...

Κι εμείς εδώ κομπάζουμε να βάλουμε τρανταχτά ονόματα επικεφαλής των ψηφοδελτίων και ουραγούς πόρρω απέχοντες και γνωρίζοντες περί τα Κοινοτικά.
Ο ένας με τον ντελιβερά μοτοποδηλάτη, ο άλλος με τη σύνοδό του στο Προεδρικό Μέγαρο κι ο τρίτος με τον επώνυμο ηθοποιό, τιμής ένεκεν σαν να κάνουμε την πλάκα μας!

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

ΗΛΙΑΚΟ ΡΟΛΟΪ...


Επίδειξη υποδείγματος ηλιακού ρολογιού, από τα παιδιά της Ε' τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Κουνουπιδιανών.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ...

Από τον πίνακα ανακοινώσεων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Κουνουπιδιανών...για όλους τους αναβάτες!

ΑΙΤΗΣΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ...


Αυθεντική αίτηση για πρόσληψη σε εταιρεία που εκδήλωσε ενδιαφέρον μέσω του ΟΑΕΔ:

Αξιότημε κ. Νικολάου:

Σας στέλνο αυτό το γράμα γιατί είδα τη ανακινοσι στον ΟΑΕΔ, και θέλο δουλιά γιατί σκέφτομε να έρθο στην Αθήνα.

Ψάχνο δουλιά σε μια ετερία σαν γραματέας αλά θα ίθελα να μην ήνε πολή δίσκολι . Είναι αλίθια ότι η ορθογραφία μου δεν είναι πολύ καλή, αλλά πάντα εύρησκα δουλειά όποτε έψαχνα, το μόνο που χρειάζετε είναι λιγάκι ιπομονί από μέρους σας.

Η προσδοκές μου για το μισθό είνε ανοιχτές, αλλά θα ίθελα να συζητήσουμε πόσα θα θέλατε να μου δόσετε και πότε προσλαμβάνομε. Μπορό να αρχίσο δουλιά άμεσα. Σας ευχαριστώ για την απάντησή σας. Είμαι σίγουρη ότι θα είμε η καλύτερυ επιλογή σας από τις άλλλες υποψήφιες.

Χαιρετίσματα, Μαρία

ΥΓ: Επειδής το βιογραφικό μου είναι μικρούλι, σας στέλνο μια φωτογραφία από τη δουλειά μου τη προηγούμενη, τραβιγμένι από το πρωιστάμενο μου εκί:


...Απάντηση από την εταιρεία:

Αξιότιμη Μαρία:

Μην σε νοιάζει γλυκούλι μου, ο υπολογιστής έχει ορθογραφικό έλεγχο. Προσλαμβάνεσαι!!!

Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

ΑΓΝΩΣΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ...


Τόσοι και τόσοι άνθρωποι αγωνίζονται να αριστεύσουν και να πετύχουν. Γιατί όμως είναι τόσο λίγοι αυτοί που πραγματικά πετυχαίνουν τους στόχους τους;

Γιατί είναι ελάχιστοι εκείνοι που αριστεύουν σε αυτό με το οποίο καταπιάνονται; Τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους να ξεχωρίζουν από τους υπολοίπους;

Θεωρητικά, όλοι μας έχουμε τα ίδια εφόδια και τις ίδιες πνευματικές και σωματικές αρτιμέλειες ώστε να δώσουμε μια δίκαιη μάχη με τη ζωή και να την κερδίσουμε.
Τι είναι άραγε αυτό που συμβαίνει κάπου στη διαδρομή και "στραβώνουν" για τους περισσότερους τα πράγματα;

Όμως η πλειοψηφία των ανθρώπων ζει μια "ζωή ήρεμης απόγνωσης".

Αν και ζούμε σε μια από τις πλουσιότερες και καταναλωτικότερες εποχές που έχει ζήσει ποτέ η ανθρωπότητα, υπάρχουν πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας που καταφέρνουν απλά να επιβιώσουν.
Ίσα - ίσα να να τα φέρουν βόλτα, όπως οι ίδιοι ομολογούν!

Τι είναι αυτό που κάνει τους περισσότερους ανθρώπους να ζουν τη ζωή τους μηχανικά και όχι δημιουργικά; Γιατί άραγε θα πρέπει να περνούν οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες και τα χρόνια ζώντας με κάποιον "αυτόματο πιλότο";

Ένα από τα απλούστερα αλλά γνωστά-άγνωστα μυστικά πετυχημένης ζωής είναι: «Να είσαι ο εαυτός σου».

Τι σημαίνει άραγε αυτό, να είναι ο εαυτός του, μέσα στον κυκεώνα της πολυπλοκότητας των ανθρώπινων σχέσεων που τριγυρίζει τη ζωή του;

Όταν αρνείσαι να είσαι αυτό που πραγματικά είσαι και ψάχνεις τρόπους να γίνεις κάτι άλλο, τότε είναι σα να ζεις με δανεικά. Όπως είναι φυσικό, κάποια στιγμή θα πρέπει να τα αποπληρώσεις. Όταν ζεις με δανεική προσωπικότητα, ποτέ δεν θα μπορέσεις να είσαι ο γεννήτορας και κατασκευαστής της προσωπικής σου επιτυχίας και ευημερίας...

Όταν είσαι ο εαυτός σου δεν χρειάζεται να καταβάλεις προσπάθεια, γιατί είσαι κατ' εικόνα και ομοίωση του δημιουργού σου, πράγμα που σημαίνει ότι είσαι κατασκευασμένος για την επιτυχία, την καταξίωση, την προσφορά, την επίτευξη, την ομορφιά και την αγάπη.

Καλλιέργησε αυτό που είσαι και κάντο ακόμα καλύτερο. Καλλιέργησε τις ικανότητες που από τη φύση σου έχεις προικιστεί. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου σαν ανεπαρκή ή ακατάλληλο και μην αυθυποβάλλεσαι αρνητικά.

Έτσι κι εσείς αποδεχτείτε τις ευλογίες σας, πιστέψτε στους εαυτούς σας και βελτιώστε τις ικανότητες που ήδη έχετε, γιατί έχετε ικανότητες κι αυτές είναι πολλές, αναρίθμητες.

Ποτέ μη ξεχνάτε ότι είστε κατασκευασμένοι και προγραμματισμένοι για την επιτυχία και την προκοπή. Ποτέ μη ξεχνάτε ότι ο μηχανισμός αυτός υπάρχει μέσα σας και είναι εκεί. Δεν έχετε παρά να τον αφυπνίσετε. Αναγνωρίστε τα δυνατά σας σημεία και αρχίστε να δουλεύετε επάνω σ΄αυτά. Μη βαρεθείτε να το κάνετε, γιατί αν βαρεθείτε να ψάξετε μέσα σας, τότε και η ζωή θα βαρεθεί να σας δώσει αυτά που πραγματικά θέλετε, χρειάζεστε κι επιδιώκετε..

Τέλος, θυμίστε γι άλλη μια φορά στον εαυτό σας, ότι θα γίνετε αυτό που πάντα ονειρεύεστε να γίνετε, μόνο όταν πιστέψετε ότι πάντα αυτό ήσασταν!

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

ΤΑ RED ARROWS ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ...


Το φημισμένο ακροβατικό σμήνος της RAF "RED ARROWS" στα Χανιά.

Σε μια θεαματική επίδειξη στο ενετικό λιμάνι, στα πλαίσια των εκδηλώσεων 2009 για τη 68η επέτειο της μάχης της Κρήτης.

WW II - Sink the Bismarck (Documentary).


Ένα ντοκυμανταίρ για το γερμανικό θωρηκτό Bismarck, από την τελευταία του αποστολή, την μάχη που κατέληξε στην βύθιση την 27η του Μάη του 1941 και την ανεύρεση του ναυάγιου του τον Ιούνη του 1989.


Bismarck: The last operetion, the battle and the sinking on 27 May 1941, the wreck discovered on June 1989...

Δείτε το σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=7534148155876788850&hl=el&fs=true

ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ελληνική πολεμική κινηματογραφική ταινίας γυρισμένη το 1970, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.

Τον Μάιο του 1941, μετά την πτώση της ηπειρωτικής Ελλάδας, ένας τολμηρός πρωτοετής εύελπις αναλαμβάνει την μεταφορά του χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδας στη Μέση Ανατολή Μέση, με πρώτο σταθμό την ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη. Παρά τα εμπόδια που θα συναντήσει στο δρόμο του, θα καταφέρει να φτάσει στο νησί, όπου οι Γερμανοί ήδη έχουν αρχίσει τις επιθέσεις...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

WW II - Adolf Hitler's Last Days ( Documentary). ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ...


Ένα ντοκυμανταίρ για τον Χίτλερ και το μέρος που πέρασε τις τελευταίες μέρες της ζωής του στο τέλος του Β' παγκόσμιου πολέμου, που ο ίδιος προκάλεσε μερικά χρόνια πρωτύτερα...

Δείτε το σε πλήρη οθόνη:

ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...

Τον Μάη σε δοξάσανε
Κρήτη μου τα παιδιά σου
με την Τιμή, και τη Ζωή
που θέσαν στην ποδιά Σου...

****************************
Τέσσερα χρόνια στα βουνά
στων αγριμιών τσι ρούγες
αγάλι - αγάλι κόψανε
του γύπα τσι φτερούγες!

The Battle of Crete..20 of May 1941.The answer of the Cretans, to Fascism...

Πρώτοι εχθροί εξ ουρανού πατούν την Κρητική γη... Πρώτοι πυροβολισμοί για την αναμέτρηση! Μιαν αναμέτρηση σκληρή, με τα ποιο σύγχρονα πολεμικά μέσα που οι αμείλικτοι αντίπαλοι ξεφόρτωναν από τον Ουρανό, αμαυρώνοντας το γαλάζιο του φεγγοβόλημα..

Ένας - ένας οι αλεξιπτωτιστές σαν χάντρες από ένα τεράστιο εφιαλτικό κομπολόι, κατέβαιναν πάνοπλοι, για να πατήσουν στον καταπράσινο κάμπο, με σκοπούς άνομους και φονικούς...

Πού πάτε ξένοι; Πού πάτε βάρβαροι του Βορρά; Οι ανθοί στα λιόδεντρα, δικοί μας είναι...Και τα χωριουδάκια τα κουρνιασμένα στα ριζά των βουνών, κι αυτά... Κι οι αρχαγγέλοι με τις φτερούγες στα τέμπλα των εκκλησιών μας δικοί μας ακόμη... Το χώμα τούτο το τραχύ που κόκκαλα ζεσταίνει γονιών και καρπούς γεννά και στηρίζει θεμέλια πολιτισμού, δικό μας είναι.

Ποιος αμφιβάλλει τάχα;

Κι αν δεν πρέπει, να καυχηθεί ο επιδρομέας ου 20ού αιώνα επειδή βρήκε ξαρμάτωτη της Μεγαλόνησο για να πατήσει το θελκτικό της κορμί, κι αν έλλειπαν τα παιδά της σ' άλλο μέτωπο δίνοντας το αίμα τους, "άρματα" βρέθηκαν!

Τα στήθη, τα μέλη και οι κεφαλές, θα μπουν μπροστά από τις εστίες και τα θυσιαστήρια των γονιών... Αυτό φωνάζουν τα κυνηγετικά όπλα κι οι ταπεινοί γκράδες στα χέρια των παλικαριών.

Αυτό πεισματικά δείχνουν τα σκουριασμένα μαχαίρια, οι κασμάδες, οι πειρούνες και τα ξύλα ακόμη στα χέρια των γερόντων. Αλλά και το ίδιο δηλώνει ξεκάθαρα η αποφασιστικά υψωμένη πέτρα στο δεξί χέρι του αμούστακου νέου της εφηβείας!
Κι έγινε το θαύμα. Η πρώτη μάχη κερδήθηκε. Οι άπειροι κληρωτοί, οι Κρήτες πατριώτες με τις γυναίκες ατρόμητες σαν νέες σουλιώτισσες απέσπασαν τον θρίαμβο, μετέωρο λαμπρό από την αγκαλιά της νύχτας.

Βγήκαν νικητές, από την εξωφρενική αυτή σύγκρουση των πρωτόγονων μέσων του φτωχού μικρού τόπου, με την ισχυρή αρτιότητα της τεχνολογίας, που γι' άλλη μια φορά το κακό υπηρέτησε...

Το κλιμάκιο των Νεοζηλανδών, μα κι οι άλλοι σύμμαχοι, Αγγλοι και Αυστραλοί, έδωσαν τόση θέρμη και γενναιοψυχία στον αγώνα του επιδρομέα, σάμπως να υπερασπίζονταν δικά τους πάτρια αγαθά...

Ένας απέραντος σεβασμός στους παππούδες μας,που έδειξαν σε όλον τον κόσμο, τι σημαίνει να ζείς και να πεθαίνεις τιμημένα, για αυτά που αγαπάς και πιστεύεις!


Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

21 Μαϊου. ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΟΡΤΗ!


Έφτασε και φέτος η 21η Μαϊου!

Ημέρα αφιερωμένη στον Πολιτισμό και για μένα επιπλέον
Γενέθλια και Γιορτή.

Διαβάστε περισσότερα προσωπικά μου, από το παραπάνω link, δείτε τις ευχές που βρήκα για τον εαυτό μου:

http://kmas01.pblogs.gr/2009/05/21-ma-oy-genethlia-kai-giorth.html

...Και περιμένω τις δικές σας στα σχόλια!

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...


Το έπος της Μάχης της Κρήτης και της Εθνικής αντίστασης Κρήτης το έγραψε η ψυχή του απλού Κρητικού!

Η Μάχη και η Εθνική Αντίσταση της Κρήτης είναι ένας από τους σταθμούς μιας μακραίωνης πορείας αγώνων, θυσιών, ολοκαυτωμάτων.

Στη Μάχη της Κρήτης οι ηρωικοί υπερασπιστές του νησιού έδωσαν στον εισβολέα απάντηση, ανάλογη με εκείνη του Λεωνίδα.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ είναι ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς στην ιστορία του 2ου Παγκόσμιου πολέμου. Αποτελεί σύμβολο ηρωισμού και αυτοθυσίας στην Ιστορία των λαών.

Η αντίσταση του Κρητικού λαού εκδηλώνεται με τη πτώση των πρώτων αλεξιπτωτιστών και συνεχίζεται αμείωτη σε όλο το διάστημα της γερμανικής κατοχής, μέχρι την συντριβή των δυνάμεων του άξονα. Η αντίσταση αυτή του άμαχου πληθυσμού, που συναντάται για πρώτη φορά στον ευρωπαϊκό χώρο επιφέρει πολλά πλήγματα και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στον κατακτητή.

Η Μάχη της Κρήτης αντέστρεψε τη χρονολογική σειρά των σχεδίων του Γερμανικού επιτελείου. Επέφερε ριζική μεταβολή στις εκστρατείες και ιδίως στην πορεία όλου του πολέμου.

Η Μάχη της Κρήτης καθυστέρησε την επίθεση κατά της Ρωσίας που είχε προγραμματιστεί για τις 18 Μαΐου του 1941 και έδωσε τη δυνατότητα στους Ρώσους να κερδίσουν χρόνο για να αμυνθούν. Έτσι ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος ( Επιχείρηση Βαρβαρόσας ) αντί στα μέσα Μαΐου άρχισε στις 22 Ιουνίου 1941.

Οι Κρητικοί με τους συμμάχους τους στην Κρήτη: Βρετανούς, Νεοζηλανδούς και Αυστραλούς αντιστάθηκαν ηρωικά αλλά ηττήθηκαν. Όμως αυτή ήταν μια πύρρειος νίκη για τους Γερμανούς, γιατί τους προξένησε μεγάλες απώλειες σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό.

Ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στη Μάχη της Κρήτης, ο στρατηγός Φράιμπεργκ γράφει στην έκθεσή του: "Ολίγα έθνη έχουν τα ευγενικά προτερήματα των Κρητικών".

Ο Γερμανός διοικητής του Σώματος Αλεξιπτωτιστών κατά τη Μάχη της Κρήτης Φον Στούντεντ γράφει στην έκθεσή του: "Δι εμέ ως διοικητής των Γερμανικών μονάδων αλεξιπτωτιστών που κατέλαβαν την Κρήτη, το όνομα της νήσου αυτής συνδέεται με πικρές αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επλανήθηκα στους υπολογισμούς μου όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεση. Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να χάσω πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, τους οποίους θεωρούσα παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχα δημιουργήσει ο ίδιος".

Ο ίδιος ο Χίτλερ ( Hitler) παραδέχθηκε: " Η Κρήτη απέδειξε ότι οι μεγάλες μέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν."

Ο Βρετανός ιστορικός Αian Ciark έγραψε, σχετικά με τη μάχη της Κρήτης: «Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, αν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσης είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα χωριά τους».

Ο πατέρας της Νίκης Ουϊνστον Τσόρτσιλ (Winston Churchill, ο τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας) στα Απομνημονεύματά του γράφει: «Η αντίσταση στην Κρήτη προκάλεσε την καταστροφή επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να παίξουν κεφαλαιώδη ρόλο στα μεταγενέστερα γεγονότα της Μέσης Ανατολής... Στην Κρήτη ο Goering κέρδισε μια Πύρρειο νίκη, διότι με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία... Διέπραξε την ανοησία να αφήσει να του ξεφύγουν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες, με το να θυσιάσει τις αναντικατάστατες αυτές δυνάμεις σε έναν θανάσιμο αγώνα που διεξαγόταν συχνά σώμα με σώμα..."

Ο Άγγλος στρατάρχης Weyvell (Ουέιβελ) ανέφερε στην κυβέρνησή του: "Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο, διότι καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος των αεραγημάτων του εχθρού και μέγας αριθμός αεροπλάνων"!

Ο ίδιος λέγει επίσης: "Προθύμως αναγνωρίζομεν ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας είναι οι πρώτοι που τας υπερόχους νίκας των εις την Βόρειον Ήπειρον άνοιξαν τον δρόμον και κατάφερον πλήγματα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Αι επιτυχίαι δεν είχαν μόνον τοπικήν σημασίαν, αλλά επηρέασαν την όλην εξέλιξιν του πολέμου. Η άμυνα της Κρήτης έσωσε την Κύπρον, την Συρίαν, το Ιράκ και ίσως το Τομπρούκ."

Η ΕΣΣΔ, διά του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας, αναγνώρισε την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος στην καθυστέρηση και τελική αποτυχία της Γερμανικής επιθέσεως εναντίον της ΕΣΣΔ (επιχείρηση "Barbarossa"): "Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."

Γράφει ο Joseph Goebbels στο ημερολόγιό του, στις 8 Απρ. 1941, δύο ημέρες μετά την γερμανική επίθεση, εντυπωσιασμένος και αυτός από την μαχητικότητα των Ελλήνων: "Προχωρούμε αργά στην Ελλάδα... Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχητές....Τα καταληφθέντα χαρακώματα είναι γεμάτα πτώματα... Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς ελληνικής καταγωγής σ' αυτούς."

"Στη Κρήτη μόνο οι πέτρες δεν σηκώνονταν μοναχές τους να μας κτυπήσουν. Κάθε έμψυχο μας πολεμούσε και μας πολεμά μέχρι την ύστατη στιγμή, κάνοντας έτσι τη μάχη αυτή μια από τις πιο παράδοξες και ένδοξες της ιστορίας", θα γράψει αργότερα στις σημειώσεις του Γερμανός αξιωματικός.

Η εφημερίδα "Χρόνος", του Τόκιο, έγραφε: "Προτείνουμε ως ζήτημα υπέρτατου καθήκοντος τιμής, όπως δημιουργηθεί έκτακτο "Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης), για να τιμηθεί με ειδικό παράσημο κάθε πολίτης, κάθε στρατιώτης και κάθε αξιωματικός που έλαβε μέρος στην ενδοξότερη μάχη της ιστορίας, τη Μάχη της Κρήτης".

Οι Λονδρέζικοι Τάιμς έγραψαν: "Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε το συναρπαστικότερο γεγονός του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. και η αποθέωση του ανθρώπινου ηρωισμού"
Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, ο εκπρόσωπος της Αγγλίας επί Γερμανοκρατούμενης Κρήτης είπε: "Κατά τη Μάχη της Κρήτης, η ανδρεία και το πνεύμα των Κρητών γέμισαν τις σελίδες του παγκόσμιου τύπου. Η μάχη αυτή έγινε θρύλος και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου η λέξη "Κρητικός" έγινε συνώνυμη με τις λέξεις "Πολεμιστής" και "Ήρως"...

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ: Operation Mercury - Battle of Crete (May 1941)


Η μάχη της Κρήτης, όπως την είδαν οι ίδιοι οι Γερμανοί από την πλευρά τους.

WORLD WAR II SHOWN FROM GERMAN PERSPECTIVE. Mostly TV Documentaries and History books only shows the Allied΄s side point-of-view of the conflict. In this channel, we show the point-of-view from Axis΄s side. This material is taken from German Wartime Newsreels, Wehrmacht training films, 16 and 35mm footage. All videos are in original format and sound.


Combat footage. German Wartime newsreel (Die Deutsche Wochenschau).

The Battle of Crete (German Luftlandeschlacht um Kreta; Greek Μάχη της Κρήτης) was a battle during World War II on the Greek island of Crete. The battle began on the morning of 20 May 1941, when Nazi Germany launched an airborne invasion of Crete under the code-name Unternehmen Merkur ("Operation Mercury"). Allied forces defended the island.

After one day of fighting, the Germans had suffered appalling casualties and none of their objectives had been achieved. The next day, through miscommunication and the failure of Allied commanders to grasp the situation, Maleme airfield in western Crete fell to the Germans, enabling them to fly in reinforcements and overwhelm the Allied forces.


The Battle of Crete was unique in three respects: it was the first-ever mainly airborne invasion; it was the first time the Allies made significant use of intelligence from the deciphered German Enigma code; and it was the first time invading German troops encountered mass resistance from a civilian population. In light of the heavy casualties suffered by the parachutists, Adolf Hitler forbade further large scale airborne operations. However, the Allies were impressed by the potential of paratroopers, and started to build their own airborne divisions.

Μέρος Part 1:
Μέρος Part 2:
Μέρος Part 3:

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ...


Η 19η Μαίου έχει οριστεί από τη Βουλή των Ελλήνων ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, που έζησε και άκμασε στο βόρειο μέρος της Μικράς Ασίας μέχρι το 1922.

Μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία οι Πόντιοι αποτελούσαν το πιο αποκομμένο κομμάτι του Ελληνισμού, που ζούσαν σε μια περιοχή φτωχή, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κεντρική διοίκηση. Επιπλέον αποτελούσαν μειοψηφία μέσα σε ένα πλήθος αλλόθρησκων και αλλόγλωσσων λαών, όπως οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι.

Παρ' όλα αυτά οι Πόντιοι κατόρθωσαν να διατηρήσουν τη γλώσσα και τη θρησκεία τους, να αποκτήσουν κυρίαρχη οικονομική θέση στα αστικά κέντρα της περιοχής τους, να επιδείξουν έναν αξιόλογο δημογραφικό δυναμισμό που τους επέτρεψε να επεκταθούν και στις περιοχές του Καυκάσου και της Κριμαίας, και τέλος να αναπτύξουν μια σημαντική εκπαιδευτική δραστηριότητα.

Το 1915 ήταν μια χρονιά ορόσημο για τον Ποντιακό Ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Τη χρονιά εκείνη, και ενώ όλα τα ευρωπαικά κράτη είχαν εμπλακεί στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Τούρκοι εκπόνησαν ένα σχέδιο εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας...

Τον Δεκέμβριο του 1916 εκπονήθηκε από τους Τούρκους στρατηγούς Εμβέρ και Ταλαάτ σχέδιο εξόντωσης του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού του Πόντου. Εκτοτε και μέχρι τον Αύγουστο του 1922 ο Κεμάλ, έχοντας εκκαθαρίσει τα δευτερεύοντα μέτωπα στη Μικρά Ασία, προχώρησε ανενόχλητος στη σταδιακή εξόντωση του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι πόλεις και τα χωριά κάηκαν, οι χωρικοί σφάχτηκαν, ατιμάστηκαν, εξορίστηκαν ή έφευγαν ομαδικά στα δάση και στα βουνά...

Αφιέρωμα στην γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, από τους συλλόγους Ποντίων φοιτητών της Ελλάδας.

Part 1
Part 2

ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (20 - 31 ΜΑΙΟΥ 1941)...

  • Νοέμβριος 1940: Η άμυνα της Κρήτης αναλαμβάνεται από τους Βρετανούς. Η 5η Μεραρχία Κρητών μεταφέρεται στην Αθήνα.
  • 15 Απριλίου 1941: Μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις, αποφασίζεται η κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς. Σύμφωνα με το σχέδιο Στούντετ και την απόφαση του Χίτλερ εκδίδεται η υπ' αριθμόν 28 διαταγή γενικών κατευθύνσεων (ντερεκτίβα) για την υπό συνθηματική ονομασία MERKUR ( ΕΡΜΗΣ) επιχείρηση για την κατάληψη της Κρήτης. Με σκοπό της χρησιμοποίηση της Νήσου Κρήτης σαν αεροπορική βάση εναντίον της Αγγλίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Στο β' 15ήμερο του Απριλίου σχεδιάζεται η μεταφορά Ελληνικών και Βρετανικών δυνάμεων από την ηπειρωτική Ελλάδα στην Κρήτη.
  • 23 Απριλίου: Η Ελληνική Κυβέρνηση μεταφέρεται στην Κρήτη.
  • 25 Απριλίου: Αποβιβάζεται στην Κρήτη συμμαχική δύναμη, που αποτελείται από όγκο της 5ης Νεοζηλανδικής Ταξιαρχίας.
  • 28 Απριλίου: Σύσκεψη στα Χανιά, υπό την προεδρία του Έλληνα πρωθυπουργού Εμμανουήλ Τσουδερού για την Στρατιωτική κατάσταση της νήσου. Επίσης πήραν μέρος Έλληνες και Βρετανοί αξιωματικοί.
  • 29 Απριλίου: Έρχεται στην Κρήτη με το επιτελείο του ο Στρατηγός Φράυμπεργκ, διοικητής της Νεοζηλανδικής Μεραρχίας, ο οποίος την άλλη μέρα αναλαμβάνει την διοίκηση των ελληνοβρετανικών δυνάμεων της Νήσου.
  • 14 Μαΐου: Αρχίζουν οι συστηματικοί βομβαρδισμοί της νήσου για την προπαρασκευή των επιθέσεων.
  • 18 Μαΐου: Προσγειώνονται στα αεροδρόμια της Αττικής οι σχηματισμοί των Γερμανικών αεροπλάνων.

  • 20 Μαΐου: Αρχίζει η επίθεση. Την 6:30 πρωινή οι σταθμοί επιτηρήσεως αναφέρουν την προσέγγιση αεροσκαφών . Λίγο αργότερα σφοδροί βομβαρδισμοί ακούγονται στα Χανιά. Ακολουθεί η πτώση την 7:30 πρωινή των αλεξιπτωτιστών ενώ στους τομείς Ρέθυμνο και Ηρακλείου οι αλεξιπτωτιστές θα πέσουν μετά το μεσημέρι.

  • 21 Μαΐου: Οι Γερμανοί εξακολουθούν να ρίχνουν το κύριο βάρος στο Μάλεμε. Η μοίρα του αγγλικού στρατού χτυπά γερμανική νηοπομπή 18 νμ έξω από τα Χανιά. Βυθίζονται 15 διάφορων ειδών σκάφη και πνίγονται 4.000 Γερμανοί.

  • 22 Μαΐου: Καταλαμβάνεται το χωριό Μάλεμε από τους Γερμανούς . Απόπειρα ανακαταλήψεως του αεροδρομίου από τις ελληνοβρετανικές δυνάμεις αποτυχαίνει. Ο υποστράτηγος Ρίγκελ, διοικητής των γερμανικών δυνάμεων στην Κρήτη, προσγειώνεται με το επιτελείο του στην δυτική όχθη του Ταυρωνίτη.
  • 23 Μαΐου: Το αντιτορπιλικό "Ντικόι" παίρνει από την Αγία Ρούμελη το βασιλιά και την ακολουθία του, ενώ οι Γερμανοί κινούνται προς την Κάντανο.
  • 25 Μαΐου: Καταλαμβάνεται η Κάντανος.
  • 26 Μαΐου: Καταλαμβάνεται ο Γαλατάς.

  • 27 Μαΐου: Αποβιβάζεται στη Σούδα το απόσπασμα των καταδρομών του συνταγματάρχη Λεϋμόκ απο 750 άνδρες που έπαιζε το ρόλο οπισθοφυλακής των βρετανικών δυνάμεων στα Χανιά. Από τον αρχιστράτηγο της Μέσης ανατολής στέλνεται στο διοικητή των Δυνάμεων Κρήτης η διαταγή για την εκκένωση και καταλαμβάνεται η πόλη των Χανίων.
  • 27/5/41: Ο αρχιστράτηγος Μέσης Ανατολής Ουέιβελ αποφασίζει την εκκένωση του νησιού. Στέλνονται πλοία. Πέφτουν τα Χανιά.
  • 28 Μαΐου 1941: Ιταλικά στρατεύματα, προερχόμενα από τα Ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα, αποβιβάστηκαν στην Σητεία και στη συνέχεια κατέλαβαν όλο το Νομό Λασιθίου. Διοικητής ήταν ο Ιταλός Στρατηγός Άγγελος Κάρτας, που έκανε έδρα του νομού τη Νεάπολη.
  • 28 Μαΐου: Οι Άγγλοι εκκενώνουν το Ηράκλειο.
  • 29 Μαΐου: Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν Ηράκλειο και Ρέθυμνο.
  • 30 Μαΐου 1941: Ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στρατηγός Φράιμπεργκ αποχωρεί από την Κρήτη.
  • 31 Μαίου 1941: Το τελευταίο Βρετανικό πλοίο παραλαμβάνει μέρος των συμμαχικών στρατευμάτων. Οι δυνάμεις που δεν κατορθώνουν να επιβιβαστούν και ο αριθμός τους ανέρχεται σε 5.500 άτομα περίπου, παραδίδονται, συλλαμβάνονται ή καταφεύγουν στα βουνά της Κρήτης.


Η γερμανική σβάστικα κυματίζει στο Νησί, η κατοχή απλώνεται σ' αυτό και ταυτοχρόνως αρχίζει και η υψηλόφρονη αντίσταση του Κρητικού λαού.









Στις 3 Ιουνίου 1941 η Κάνδανος ισοπεδώθηκε.



Αυτή ήταν μία πράξη αντεκδίκησης για τις δολοφονίες Γερμανών αλεξιπτωτιστών, ορεινών δυνάμεων και του σώματος μηχανικού, από τους άνδρες, τις γυναίκες και τους ιερείς που τόλμησαν να αντισταθούν στην πορεία του μεγάλου Ράιχ.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

ΑΥΤΟΝΟΜΗ Η ΚΡΗΤΗ;


Γίνονται κάποιες αναφορές από ορισμένους κύκλους στην αυτονομία της Κρήτης, που με επαναλαμβανόμενη συχνότητα, δημιουργούν προβληματισμούς, όταν γίνεται παντιέρα η πρώτη σημαία της Κρητικής Πολιτείας [τη δοτή σημαία με το κόκκινο τεταρτημόριο πάνω αριστερά, που επέβαλαν οι Μεγάλες Δυνάμεις στους Κρητικούς μετά απαίτηση του Σουλτάνου, και που συμβολίζει την Τουρκική μειονότητα και την επικυριαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην Κρήτη], κι όταν αρχίζουμε να βλέπουμε την προοπτική μιας Κρήτης ξεκομμένης από τον εθνικό κορμό...

Πέρα από μια διάθεση πλάκας με την οποία εκφέρεται σε παρέες το θέμα, υπάρχουν πράγματι κάποιοι που τη θέλουν. Αυτοί είναι οι Αμερικάνοι και οι Τούρκοι, στο πλαίσιο μιας πολιτικής η οποία αποσκοπεί στο να μεταβάλει τα Βαλκάνια σε μικρά αδύναμα αλληλοσυγκρουόμενα κρατίδια, τα οποία δε θα μπορούν να αντισταθούν στα ηγεμονικά σχέδια της Άγκυρας για ανάδειξη της σε περιφερειακή υπερδύναμη. Κι αυτό σε συνδυασμό με την επιδίωξη των ΗΠΑ να εντάξουν την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να ματαιώσουν έτσι την ανάδειξή της σε ομοιογενή ισχυρό πόλο στην παγκόσμια σκακιέρα...

Είναι ακόμα το οργανωμένο έγκλημα στην Κρήτη, το οποίο προτιμά να έχει απέναντι του ένα κράτος αδύναμο και εν πολλοίς ελεγχόμενο από αυτό, παρά ένα κράτος που όποια στιγμή θελήσει θα το πατάξει. Το ότι τώρα το ελληνικό κράτος δεν έχει αυτή τη βούληση, δε σημαίνει ότι δε θα την έχει στο μέλλον, κι αυτό θέλουν να το προλάβουν...

Είναι ακόμα αυτοί που νιώθουν ισχυροί οικονομικά και θέλουν να διαχειρίζονται μόνοι τους τον πλούτο που συσσωρεύουν. Δίχως την αλληλεγγύη μεταξύ των Ελληνικών πληθυσμών, δίχως την αίσθηση του ότι την Ένωση δεν τη ζητήσανε οι επαναστάτες το 1913 για να γίνουνε πλουσιότεροι, αλλά για να γίνουν ένα με την υπόλοιπη Ελλάδα...

Τη θέλουν και κάποιοι που έχουν δικαιολογημένα παράπονα από το κράτος. Αυτό το Αθηναϊκό βαμπίρ που ρουφάει το αίμα της υπόλοιπης Ελλάδας, και που παρασιτεί σε βάρος της. Όμως αυτό δεν είναι παράπονο της Κρήτης κατά της Ελλάδας. Είναι οργή της περιφέρειας κατά της Αθήνας, κι έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Με σύμπραξη όλων των ελληνικών περιφερειών, με τη Θράκη και τα νησιά που κινδυνεύουν, την Ήπειρο που είναι η πιο φτωχή περιοχή της Ευρώπης, τη Μακεδονία, την Πελοπόννησο. Περιοχές που αγαπούν και πονάνε την Ελλάδα και δεν την σκοτώνουν όπως η Αθήνα. Με αίτημα την άμεση μεταφορά της πρωτεύουσας, την ανασύσταση των ελληνικών κοινοτήτων, που τόσο μακριά πήγαν τον Ελληνισμό...

Τι θα γίνει αν τελικά γίνει η Κρήτη ανεξάρτητη;

Θα προστεθεί ένα ακόμα αδύναμο κράτος στην περιοχή, έρμαιο στις διαθέσεις των Τούρκων που έχουν ήδη δείξει τις προθέσεις τους. Κι οι Τούρκοι δε θα επιτρέψουν ούτε άσκηση αυτόνομης πολιτικής ούτε ηρεμία στο νησί. Θα επιχειρήσουν να το ξαναπάρουν και οι δυνάμεις θα είναι πολύ άνισες...

Παράλληλα, θα αποσταθεροποιηθεί κι η υπόλοιπη Ελλάδα. Οι Τούρκοι θα λυμαίνονται το Αιγαίο, όπως ήδη κάνουν, ενώ οι δικές μας δυνάμεις θα είναι διασπασμένες. Κι αυτό θα οδηγήσει προοπτικά στην ακύρωση της επανάστασης του '21, στην επιστροφή της Τουρκίας στο χώρο μας είτε ως επικυρίαρχου κακού γείτονα που δεν τολμάμε να πειράξουμε είτε ως κανονικού δυνάστη. Και καμιά Ευρώπη δε θα συμπαρασταθεί σε έναν ολιγάριθμο λαό που δε σέβεται την ιστορία του και την αξιοπρέπειά του...

Η Κρήτη είναι το δεύτερο μεγαλύτερο Ελληνικό νησί. Και τέτοιο πρέπει να παραμείνει.
Χρειάζεται ενημέρωση των λίγων αφελών Κρητικών για τη λάθος εντύπωση που έχουν για την αυτονομία, για το αντι-ιστορικό λάθος της χρήσης της σημαίας της Κρητικής Πολιτείας ως κρητικού συμβόλου, που προσβάλει τους ίδιους τους προγόνους μας, ενίσχυση των επαφών με τους υπόλοιπους ελληνικούς πληθυσμούς κατά του Αθηναϊκού παρασιτισμού και απόλυτη ενότητα κι αποφασιστικότητα απέναντι σε όσους κινούν το θέμα με κάθε ευκαιρία.

Το χρωστάμε στο παρελθόν μας, στην ιστορία μας, στους εαυτούς μας και στο μέλλον μας.

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

MEDITERRANEO (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Μερικοί Ιταλοί στρατιώτες φθάνουν σ΄ ένα απομονωμένο νησί του Αιγαίου.

Η αποστολή τους: Να φυλάξουν το νησί στο όνομα του Μουσουλίνι και του Φασισμού. Κι ενώ νομίζουν πως ο τόπος είναι γεμάτος εχθρούς δεν βρίσκουν παρά μια χούφτα γυναίκες και τα παιδιά τους.

Η απλή, χαρούμενη ζωή των κατοίκων, τα παραδεισένια τοπία, ο λαμπερός ήλιος και η όμορφη πόρνη Βασιλίσσα κάνουν τους Ιταλούς να ξεχάσουν τα πάντα.

Κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας το 1991.

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ...


Η συζήτηση έχει ανάψει για τα καλά σ' ένα διεθνές ιατρικό συνέδριο. Οι σύνεδροι μιλούν για τις μεταμοσχεύσεις και τα επιτεύγματα που έχουν στον τομέα οι χώρες τους...

Ένας Ισραηλίτης γιατρός λέει:

- Η ιατρική στο Ισραήλ είναι τόσο προχωρημένη που εμείς βγάζουμε τους όρχεις από ένα άτομο, τους βάζουμε σε ένα άλλο και σε 6 εβδομάδες ψάχνει για δουλειά!

Ένας Γερμανός γιατρός λέει:

- Αυτό δεν είναι τίποτα. Στη Γερμανία βγάζουμε μέρος από τον εγκέφαλο ενός ατόμου, το βάζουμε σε ένα άλλο και σε 4 εβδομάδες ψάχνει για δουλειά!

Ένας Ρώσος γιατρός πηγαίνει στο βήμα και λέει:

- Ούτε αυτό είναι τίποτα. Στη Ρωσία η ιατρική είναι τόσο ανεπτυγμένη που βγάζουμε τη μισή καρδιά από ένα άτομο, τη βάζουμε σε ένα άλλο και σε 2 εβδομάδες και οι δύο ψάχνουν για δουλειά!

Ακούγοντας όλα αυτά ο Έλληνας γιατρός που περίμενε τελευταίος να πάρει τον λόγο, απαντάει:

- Όλα αυτά είναι σαχλαμάρες...Είστε όλοι πολύ πίσω!
Εμείς στην Ελλάδα πήραμε ένα άτομο χωρίς εγκέφαλο, χωρίς καρδιά και δίχως όρχεις, τον κάναμε πρωθυπουργό και τώρα... όλη η χώρα ψάχνει για δουλειά!!

ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ...


Μόλις καταφθάνει στο Τζερμιάδο την πρωτεύουσα του Οροπεδίου Λασιθίου, ο από μετάθεση νέος αστυνόμος βλέπει σε πολλούς τοίχους σπιτιών κύκλους σκοποβολής με κιμωλία που στο κέντρο τους έχουν μια τρύπα από σφαίρα και μονολογεί με τρεμάμενο ύφος και θαυμασμό:

- Πω-πω, εδώ είναι όχι Τέξας, αλλά διαβόλου χωριό! Να δω τι θα κάνω μ' αυτούς! Καλέ, όλες οι σφαίρες στο κέντρο!

Στη συνέχεια πάει σε ένα καφενείο και λέει του καφετζή.

- Δε μου λες, ρε καφετζή, αυτές τις πιστολιές στους τοίχους που είναι γεμάτο το χωριό, ποιοι τις κάνουν;

- Ο Μανούσος, καπετάνιο. Να αυτός εκεί στη γωνία που πίνει ρακί.

Τότε ο αστυνομικός απευθύνεται παρακαλετά και με τρεμάμενη φωνή στο Μανούσο:


- Φίλε Μανούσο, για έλα δω.

- Ίντα θες, καπετάνιο; Σ' ακούω κι από δω.

- Κοίταξε, σου δίνω το λόγο μου ότι όχι μόνο δε θα σε γράψω για τις πιστολιές στους δρόμους και για την παράνομη οπλοφορία, αλλά θα σου δώσω και δώρο ένα καλάσνικοφ, αν μου πεις το μυστικό που ρίχνεις τις μπιστολιές στο κέντρο του στόχου.

Και κείνος με σοβαρό ύφος του απαντά:

- Να καπετάνιε, πρώτα πυροβολώ και μετά πάω εκεί που έπεσε η σφαίρα και φτιάχνω γύρω-γύρω από τη τρύπα τους κύκλους!

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ...


Τα χρόνια που είχαν επαναστατήσει μερικοί συνταγματάρχες και προσπαθούσανε ματαίως να επιβάλουν τάξη και πειθαρχεία στον λαό, δεν καλάρεσε σε κανέναν...

Με όποιο τρόπο έβρισκαν παρέβαιναν "τας υποδείξεις" που έβγαιναν πληθώρα με την μορφή "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" ακόμη και για τα πιο απλά θέματα τάξεως και συμπεριφοράς. Έτσι πολλοί ανύποπτοι πολίτες ιδίως της υπαίθρου βρίσκονταν ξαφνικά παραβάτες κάποιας διαταγής που δεν ήξεραν πως "απεφασίσθη" και ως εκ τούτου κυνηγημένοι από τους μπάτσους...

Ένας τέτοιος που ξαφνικά βρέθηκε παρανομούντας και διωκόμενος, ήρθε ένα βράδυ στο σπίτι, όταν πρέπει νάμουνα 4 χρονών. Κοιμόμασταν νωρίς οικογενειακώς αφού ο γέρος μου ήταν εργάτης και σηκωνόταν κάθε μέρα πολύ νωρίς. Ο φυγάς θάπρεπε νάφτασε στην αυλή μας γύρω στις 10.30μμ, δεν γνώριζα την ώρα τότε...Μην βλέποντας φώτα και ξέροντας πως δεν πηγαίναμε πουθενά, κατάλαβε πως κοιμόμασταν. Μ' ένα μακρύ ξύλο από τα ντεμπλιά που χρησιμοποιούσαν όταν μάζευαν ελιές και υπήρχανε μερικά έξω ακουμπισμένα στην γωνία του τοίχου, χαρχάλεψε μερικές φορές το ξύλινο παράθυρο στο δωμάτιο των γονιών, στο παλιό διώροφο σπίτι μας...

Ξύπνησε ο γέρος μου με τον επαναλαμβανόμενο τσάλαχο, αναγνώρισε τον παλιό του γνωστό που του εξήγησε τον λόγο που ήρθε από το χωριό του νυχτιάτικα, κατέβηκε και τον έβαλε μέσα...Ξύπνησε όμως και ο γείτονας που νοίκιαζε το απέναντι σπίτι, κλασσικός μπάτσος του παλιού καιρού, από κείνους που τους παίρνανε στην Χωροφυλακή για να φάνε ένα κομμάτι ψωμί, σαν ολότελα αγράμματος κι ανίκανος να το βγάλει από κάπου αλλού. Κοίταζε να κάνει "το καθήκον του" για να τα έχει καλά με τη υπηρεσία του, μην τον διώξουν όπως φοβότανε...

Θεώρησε καλό να προβάλλει πάραυτα στο παράθυρο του και να μας βάλει πόστα:

- Τι κάνεις εκεί; Θα κρύψεις φυγάδα; Ετούτος εδώ είναι εχθρός του λαού! Θέλεις τώρα να ειδοποιήσω την υπηρεσία να έρθουν να σας συλλάβουν και τους δυό; Τόξερα πως εσείς οι εργάτες είσαστε κουμούνια, ταραξίες, τώρα θα σας δείξω εγώ τι θα πάθετε...

Κι έκανε να μπεί μέσα από το παράθυρο να κάνει το καθήκον του όπως του είχανε πεί από την υπηρεσία, να παρακολουθεί τους πάντες παντού και ν' αναφέρει αν πέσουν στην αντίληψη του ύποπτες κινήσεις...

Ο γέρος μου πρέπει να θύμωσε και να οργίστηκε πολύ με τον κόπανο μπάτσο που παρέμβηκε ακάλεστος, πιο πολύ νομίζω πειράχτηκε πως τους είπε "κουμούνια" αφού το μόνο καλό στην φτώχεια τους ήταν πως δεν έπεσαν ποτέ στον κομμουνισμό, όπου πληρωμένοι "καθοδηγητές" θα τους έβαζαν να κολλούν αφίσες και να κάνουν ταραχές στους δρόμους για δικά τους σχέδια, χωρίς όμως ν' αλλάζει τίποτα στην φτώχεια τους και την ζωή τους. Αγωνίζονταν να ζήσουν όπως - όπως με σκληρό 10ωρο μεροκάματο 60 δραχμών/μέρα, όταν η κρέμα μου Nutricia έκανε 20 δραχμές/κουτί, δεν ήταν διαθέσιμοι και για άλλον αγώνα για να αλλάξουν οι "αποφασίζοντες" χρώμα απο μαύρο (χακί τότε) σε κόκκινο. Δεν εξαρτώτανε ποτέ από κόμματα, ιδίως εκείνο, που ήταν και παράνομο τότε...

Άρπαξε από την ίδια γωνιά της αυλής μας με τα πράγματα ένα αρκετά χοντρό σίδερο από αυτά που βάζανε στις ταράτσες των οικοδομών για οπλισμό και το λύγισε με τα χέρια του κάνοντας το φουρκέτα στην αρχή και συνέχισε κάνοντας άλλες 2 στροφές. Πέταξε κάτω το στραπατσαρισμένο σίδερο που ποτέ πια δεν θα ξαναγινόταν ίσιο και είπε στον αποσβολωμένο μπάτσο που παρακολουθούσε τη σκηνή, την μοναδική φράση που αξίζει να θυμάμαι από αυτόν:

- Γιάε, αν γενείς αιτία να έχω προβλήματα εγώ, η οικογένεια μου κι ο φίλος μου, θα σου σπάσω τον λαιμό σαν το ξερό καλάμι. Θα ψοφήσεις επιτόπου χωρίς να βγάλεις άχνα κι ούτε θα σε βρούνε ποτέ. Θα σε βάλω σ' ένα μεγάλο τσουβάλι, θα το δέσω από τον μπόρο - μπόρο και θα σε βαστώ να σε πετάξω το πρωί που θα πάω στη δουλειά!

Τότε η δουλειά του ήταν να σπάζει πέτρες με τη βαριά σ' ένα νταμάρι στο Ακρωτήρι μαζί με άλλους εργάτες, που στην καρότσα του φορτηγού που τους ανέβαζαν και τους μετέφεραν στη δουλειά, κανείς τους δεν θα ρωτούσε για το τσουβάλι, ούτε νομίζω πως θα στενοχωριούνταν ιδιαίτερα αν μαθαίνανε το περιεχόμενο του. Μετά που θα το πετούσε οι κοράκοι και οι αρκάλοι δεν θ' άφηναν ίχνος από το κουφάρι σε 2 μέρες το πολύ, ακόμη και το τσουβάλι που είχε πάρει την μυρωδιά...

Αυτό ήταν! Η μαγική φράση που μας έδωσε την ησυχία μας. Ποτέ δεν ειδοποίησε την "υπηρεσία του" ο μπουνταλάς και δειλός μπάτσος. Ούτε χρειάστηκε να σύρει το κρητικό μαχαίρι του ο άλλος ο "εχθρός του λαού", μιας και κανείς τους δεν διέθετε πυροβόλα όπλα. Αποσύρθηκε μέσα και κοιμήθηκε ο μπάτσος, που τα υπόλοιπα χρόνια που έμεινε στην γειτονιά, ούτε μας ξαναμίλησε ούτε μας πείραξε...

Κοιμήθηκε στο πάτωμα και ο νυχτερινός επισκέπτης μας, στο δωμάτιο μου που είχε χώρο όπου του έστρωσε η μάνα μου. Το πρωί αφού ήπιε το γάλα του μαζί μας έφυγε, άγνωστο για πού...

Υπήρχε πάντως τότε τάξη αν και κουτσούρια όρθια οι μπάτσοι ίδiα ως σήμερα, που πήγαιναν φτωχοί να καταταγούν και χαλούσαν στην "υπηρεσία" κάνοντας τους διώκτες και τους τιμητές. Θυμάμαι έναν ακόμη , που περνούσε πεζός από τη γειτονιά χωρίς οπλισμό, απλά με τα ρούχα του και το πηλίκιο μα η παρουσία του μόνο επέβαλλε τάξη και σιωπή σε μικρούς και μεγάλους, πόσο μάλλον σε όσους σκέφτονταν να μικρο-παρανομήσουν, διαρρήξουν, κλέψουν, κλπ.

Μια χαρακτηριστική του φράση που μια μέρα είπε φωναχτά στους δρόμους, δεν ξέρω με την ευκαιρία ποιάς εκδήλωσης τότε, απευθυνόμενος γενικά σε όλους τους ανθρώπους που τον άκουγαν, ήταν:

- Σηκωθείτε από τις καρέκλες σας και πηγαίνετε στο γήπεδο, θα έχουνε γιορτή και θα ρίξουν και κανονιές, αφήστε ανοιχτά τα τζάμια των παραθύρων μην σπάσουνε, μην σας νοιάζει εγώ θα είμαι εδώ να βλέπω τα σπίτια σας...Και μετά να πάτε στην αγορά όπου θα χορέψουνε οι βρακοφόροι, θα είναι και ο Παττακός μαζί να σπάσετε πλάκα!

Φεύγανε οι γειτόνοι τότε βάζοντας τις καρέκλες τους μέσα και κλείνοντας βιαστικά πόρτες μα όχι παράθυρα, άντρες και γυναίκες υποχρεωτικά, μα έβρισκαν τα σπίτια τους άθικτα όταν επέστρεφαν, μιας και διαρρήκτες απλά δεν υπήρχαν ή δεν τολμούσαν, δεν έχει καμμιά σημασία...

Στο γήπεδο όταν καθίσαμε στην τσιμεντένια κερκίδα γινότανε κάποιο νταλαβέρι με στρατιώτες, μουσικές, δάδες με φωτιές, ασκήσεις και φορτηγά με κανόνια, θεατές αρκετοί έστω και με το ζόρι, ξεπουλούσε και κείνος ο ρουφιάνος ο Ηρακλής τα σάμαλι και τις πορτοκαλάδες του, μα δεν μου είπανε ποτέ οι γέροι μου τι είδους γιορτή ήταν αυτή, που αχνά μόνο θυμάμαι πως κρυβόμουν όταν ακούγονταν κανονιές αφού ήμουν μόνο 4 χρονών...

Ούτε ακόμη μου εξήγησαν γιατί ο γέρος μου με σήκωνε ψηλά έπειτα στην πλατεία της αγοράς, να δώ έναν κοντό φαλακρό να χοροπηδά πρώτος - πρώτος σε μια σειρά από γίγαντες ντυμένους με κρητικές φορεσιές και γύρω οι άνθρωποι να κουνάνε σημαιάκια υπό την βλοσυρή επίβλεψη πολλών μπάτσων...

Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΚΙΩΝ...


Η κηδεία του Ευγένιου Σπαθάρη, της πιο γνωστής φωνής του Καραγκιόζη, του δασκάλου του θεάτρου σκιών, του λαικού καλλιτέχνη για δεκαετίες που έφυγε στα 85 χρόνια του, θα πραγματοποιηθεί σήμερα Τετάρτη το απόγευμα στο νεκροταφείο Αμαρουσίου.

Γεννημένος στην Κηφισιά το 1924, ο Ευγένιος Σπαθάρης κατατάσσεται στους πιο σημαντικούς καραγκιοζοπαίχτες της χώρας μας, καθώς ανήγαγε το θέατρο σκιών σε ξεχωριστό είδος της ζωγραφικής τέχνης.

Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ιδιαίτερα με τους ήρωες του Θεάτρου Σκιών, από τους πρωτοπόρους του οποίου ήταν ο πατέρας του.

Στη διάρκεια της κατοχής ξεκίνησε να δίνει ο ίδιος παραστάσεις σε θέατρα της Αθήνας, σε Πρεσβείες, στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη κ.α..Από τότε έχει δώσει πληθώρα παραστάσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του εξωτερικού, συμμετέχοντας σε διεθνή φεστιβάλ και συνέδρια για το Θέατρο Σκιών.

Παρουσίασε πολλά έργα με ήρωα τον Καραγκιόζη, τόσο ως άψυχο υλικό (φιγούρες ηρώων), όσο και σε παραστάσεις με ηθοποιούς, στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, στο "Ελληνικό Χορόδραμα", στο Θέατρο Χατζώκου, στο Θέατρο Συντεχνίας κ.α.. Χαρακτηριστικά έργα του ήταν "Το ταξίδι", "Το καταραμένο φίδι", "Ο δικτάτoρας", "Ο Αλέκος με τα κυδώνια"...

Κυκλοφόρησε περίπου 15 έργα σε δίσκους και το 1980 ο Καραγκιόζης του βρήκε τηλεοπτική στέγη στην κρατική τηλεόραση.

Ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές σε Αθήνα, Ζυρίχη, Παρίσι και Νέα Υόρκη.

Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου της UNESCO, ενώ είχε τιμηθεί - μεταξύ άλλων -με το Βραβείο Ρώμης (1962), το Α΄ Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, με το Α΄ Βραβείο Πολωνίας (1978), το Α΄ Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία, 1978).

Το 1991 ιδρύθηκε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου, το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996.

Το 2007 είχε τιμηθεί από το Υπουγείο Πολιτισμού για τη σπουδαία προσφορά του και του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του μεγάλου δασκάλου του Θεάτρου Σκιών.


Στο παρακάτω βίντεο δείτε μια παράσταση που σκηνοθέτησε, όπου έπαιξαν ηθοποιοί τον "Καραγκιόζη Προφήτη":


Τρίτη 12 Μαΐου 2009

"ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΗ" ΚΑΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ...


Κάθε φορά που γίνεται μια εκδήλωση από κατοίκους κατά της λαθρομετανάστευσης, μονίμως καταγγέλλονται ότι είναι από πίσω τους κάποια "φασιστοειδή".

Μά πάντα τα "φασιστοειδή" είναι από πίσω;

Δεν υπήρξε ούτε μία φορά που οι κάτοικοι αυθόρμητα οργανώθηκαν;

Σπιλώνονται όλοι όσοι συμμετείχαν στην διαμαρτυρία, επειδή κάποιοι κύκλοι έχουν καταφέρει να παρουσιάζουν την κοινή λογική ως "αυγό του φιδιού"...

Οι λαθρομετανάστες είναι πρόβλημα για όλους, εκτός από την μειοψηφία που τους εκμεταλλεύεται και η οποία φροντίζει να στιγματίζονται ως φασίστες, όσοι ζητάνε να ελεγχθεί η κατάσταση.

Ο Ελληνικός λαός έχει αγανακτήσει από την καθημερινή εγκληματικότητα που έχει φέρει ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός τριτοκοσμικών λαθρομεταναστών.

Αυτό είναι γεγονός. Από εκεί και πέρα πρώτα αυτοί που ανησυχούνε για το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης οφείλουν να απομονώσουν τα "φασιστοειδή", στα οποία δεν πρέπει να χαρίζουμε κάθε αντίδραση κατοίκων, πολύ απλά προσπαθού να καπελώσουν αυτές τις αντιδράσεις και να οικειοποιηθούν το ρόλο του προστάτη για δικά τους οφέλη...

Όσο όμως υπάρχουν πολιτικές ομάδες που προκαλούν την υπόλοιπη κοινωνία θεωρώντας το πρόβλημα ανύπαρκτο και όσους διαμαρτύρονται φασίστες, πολύς αγανακτισμένος κόσμος θα ξεπεράσει τους ενδοιασμούς του και θα βρεθεί στην αντίπερα όχθη, αυτή του ρατσισμού και της ακροδεξιάς...

Εάν θέλετε ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ να μην γιγαντωθεί το "αυγό του φιδιου" θα πρέπει με ειλικρίνια να αναγνωρίσετε το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και να προτείνετε ρεαλιστικές λύσεις για την αντιμετώπιση του.

Μπορεί κάποιοι από τους ξένους να καλύπτουν τις "κατώτερες" για τα καλομαθημένα κωλόπαιδα μας θέσεις στην παραγωγή, μα σε εποχή κρίσης και οικονομικής στενότητας τότε λόγω πείνας κυρίως θα μετατραπούν σε παρανομούντες και λεηλατούντες, γιατί όταν μιλάει το στομάχι, το ήθος το βουλώνει και ο στερημένος αποκτηνώνεται...

Η καλύτερη και δικαιότερη λύση είναι ότι κάνει κάθε σύννομο κράτος: περιφρούρηση των συνορων του, έλεγχος, αστυνόμευση, ένταξη στο κοινωνικό ιστό των νομίμων, τιμωρία των παραβατών, απέλαση των υπολοίπων, με άμεση όμως παροχή πολιτικού ασύλου σε όσους προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές ή από χώρες με δικτατορικά καθεστώτα.

Αυτό όχι μόνο δε θα αυξήσει των αριθμό των μεταναστών, ο οποίος εξάλλου δε μειώθηκε με τη διατήρησή τους σε καθεστώς παρανομίας, αλλά θα τον μειώσει, καθώς πολλοί νόμιμοι κάτοχοι ασύλου θα φύγουν για χώρες της βόρειας Ευρώπης, που ήταν άλλωστε ο αρχικός τους προορισμός, το όνειρο που τους έσπρωξε προς τη Δύση...

ΕΥΡΟΕΚΛΟΓΕΣ...


Όπως όλοι γνωρίζουμε σε λιγότερο από ένα μήνα από τώρα οι Έλληνες πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν τους ευρωβουλευτές που θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας την επόμενη πενταετή θητεία στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, δηλαδή, θα συνεδριάζουν, θα συζητούν και θα ψηφίζουν εξ ονόματος της χώρας μας στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για τα επόμενα πέντε χρόνια.

Ως γνωστό, βασικές αρχές της δημοκρατίας είναι η διαφάνεια και η λογοδοσία του κυβερνήτη απέναντι στον κυβερνώμενο.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση οι ευρωβουλευτές μέσω των εκλογών του Ιουνίου θα λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό τόσο για όσα έκαναν, όσο και για όσα δεν έκαναν, κατά πολλούς όμως το σύστημα λήψης των αποφάσεων της ΕΕ είναι υπερβολικά απομακρυσμένο από τους απλούς πολίτες.

Αν τώρα κάνουμε μια μικρή έρευνα θα δούμε ότι ελάχιστοι πολίτες γνωρίζουν τα ονόματα των Ελλήνων ευρωβουλευτών και τη δράση τους.

Άγνωστη είναι επίσης στο ευρύ κοινό και η διαδικασία μέσα από την οποία επιλέγονται οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές.

Η λειτουργία όμως του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου μας αφορά όλους άμεσα επειδή λαμβάνονται αποφάσεις που σε μεγάλο βαθμό επηρεάζουν τη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι...

Μα αντί για τέτοια ενημέρωση, θα παρακολουθήσουμε πάλι μια πολωμένη αντιπαράθεση των πολιτικών αρχηγών για το θεαθήναι περί την σκανδαλολογία, τις πολιτικές ακρότητες κι άλλα τέτοια αδιάφορα, κάνοντας ότι μπορούν να τους σιχαθούμε περισσότερο...

Ή τους βολεύει μια υψηλή αποχή, πάλι για μικρο-κομματικά οφέλη;

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

ΚΑΤΙΓΚΩ ΚΑΙ ΤΖΩΡΤΖΗΣ...


Βίοι παράλληλοι για τα δυο αυτά πλάσματα, ένα θηλυκό κι ένα αρσενικό, που το μόνο που λειτουργούσε κανονικά πάνω τους ήταν τα γεννητικά τους όργανα και το σεξουαλικό τους ένστικτο.

Μα με τόσο διαφορετική κατάληξη στη ζωή τους...

Φτωχή και κακομοίρα απο την αρχή γεννήθηκε η Κατίγκω, εκεί στα '60'ς. Θηλυκό ήταν το γένος της είπε η μαμή τότε που τη γέννησε, μα ελάχιστα θύμιζε γυναίκα. Κοντή, καμπούρα, με άσχημο πρόσωπο γεμάτο σπυριά και φακίδες. Κι όσο μεγάλωνε γινόταν ατίθαση και γλωσσοκοπάνα.

Τα γράμματα δεν τάπαιρνε, τέλειωσε το δημοτικό σε αρκετά μεγαλύτερη ηλικία από τα άλλα παιδιά κι αυτό επειδή τότε απορρρίπτανε τους κουμπούρες μαθητές με εξετάσεις από την πέμπτη στην έκτη τάξη και για ν'αποφοιτήσει μετά, άλλαξε και 3 σχολεία λόγω διαγωγής όλα αυτά τα χρόνια...

Τίποτα δε λειτουργούσε καλά πάνω της από ένα καπρίτσιο του Δημιουργού της που δεν θάταν σε καλή διάθεση τη μέρα που την έπλαθε, εκτός από το νινί της. Που το ανακάλυψε από νωρίς και φρόντισε να το βάλει να δουλεύει εντατικά, ορμούμενη από ένα αχαλίνωτο ερωτικό ένστικτο, περίεργο για ένα τόσο άτσαλο κι άσχημο πλάσμα...

Όμως αυτό το άχαρο πλάσμα διέθετε από τα πρώτα εφηβικά του χρόνια πολλούς εραστές και δινόταν πρόθυμα σε όλους. Δεν αρνιότανε τίποτα σε κανέναν αρσενικό που γνώριζε. Τώρα βέβαια δεν γνώριζε αρσενικούς της προκοπής, ξεπεσμένους σαβουρογάμηδες κι αλητο-φτωχόπαιδα της περιοχής της συναναστρεφόταν, που πηγαίνανε μαζί της να πηδήξουνε τσάμπα, ας ήταν κι έτσι όπως ήταν. Και κάποιους θαμώνες στο σφαιριστήριο που σύχναζε, χαριεντιζόταν, κάπνιζε και μεθούσε, την εποχή που τ' άλλα κορίτσια δεν περνούσαν ούτε απ' έξω, που την παίρνανε για τον ίδιο λόγο...

Αφού έδωσε ότι είχε να δώσει η Κατίγκω και πέρασε τα 25 για τα καλά γερνώντας πρόωρα και πάντα φτωχή, αγράμματη, γλωσσοκοπάνα και τσαπατσούλα νοικοκυρά, θα περίμενε κανείς ν' απομείνει ανύπαντρη κι ότι θελε ν' απογίνει, όπως λέγανε κάποιες γριές στην γειτονιά της, αμ δε...

Που να το περιμένανε οι γριές πως θα βρισκότανε άντρας να ερωτευτεί ένα τέτοιο πλάσμα, όμως έγινε...

Εργάτης του μεροκάματου ήταν κι αυτός βέβαια, δεν ήταν και διανοούμενος. Την γνώρισε μετά, όταν πια είχε τα χάλια της, δεν ήταν από αυτούς που επωφελούνταν τότε που ήταν νέα...Τώρα πως ερωτεύτηκε γυναίκα ρυτιδιασμένη, άσχημη, μεταχειρισμένη, γλωσσού, ατίθαση και πάμφτωχη, δεν καταλαβαίνεται εύκολα, ούτε θ' ασχοληθώ περισσότερο μιας και δε την φορτώθηκα εγώ.

Το θέμα είναι πως σήμερα η Κατίγκω θεωρείται εϋυπόληπτη νοικοκυρά, με σύζυγο και 2 παιδιά, κακομοιριασμένα κι ασουλούπωτα κι αυτά μα τόσο μπορούσε, την φωνάζουνε "κυρία" οι γειτόνισσες που κάποιες ξέρουν το παρελθόν της, ψωνίζει στην αγορά και ζει μια καθόλα φυσιολογική ζωή, πάντα μέτρια και φτωχή βέβαια, αφού τέτοια πλάσματα με μόνο προσόν την εργατική τους δύναμη δεν πλουτίζουν ποτέ...

Από την άλλη ο Τζώρτζης φτωχός γεννήθηκε κι αυτός και γρήγορα η μιζέρια τον έδιωξε μετανάστη στον Καναδά. Έμαθε εκεί μερικά πράγματα για μηχανές και δούλεψε σ' εργοστάσιο συναρμολόγησης. Όταν κατάλβε πως στα ξένα δεν επρόκειτο ποτέ να πλουτίσει μιας και ο Καναδάς δεν ήταν ΗΠΑ να ισχύει το αμερικάνικο όνειρο, ούτε κι αυτός Τομ Πάπας, επέστρεψε στον τόπο του.

Φέρνοντας μαζί του κάποια καναδέζικα δολλάρια, άνοιξε ένα μαγαζί όπου επισκεύαζε και νοίκιαζε κιόλας μοτοσυκλέτες και ποδήλατα. Τότε στα '70'ς και μετέπειτα, τότε γύρισε, υπήρχανε κάμποσα παρόμοια μαγαζιά και βγάζανε κι αρκετά κέρδη, αφού οι πατεράδες δεν αγόραζαν εύκολα μηχανές στα παιδιά τους, ούτε αυτά τολμούσανε να ζητήσουνε τέτοια...

Η μόνη ελπίδα για παρέα εφήβων για βόλτα με δίτροχο ήταν να ξέρει ένας να οδηγεί και να νοικιάσουνε από κοινού μια μικρή μηχανή συνήθως, με την ώρα για ένα απόγευμα. Υπήρχανε και τουρίστες που παίρνανε μια μεγάλη μηχανή για τουρισμό, με την βδομάδα αυτοί. Κέρδιζε αρκετά ο Τζώρτζης για κάμποσα χρόνια, με τα ενοίκια και με τις επισκευές που έκανε...

Όλα όμως τα λεφτά του τα ξόδευε για να ικανοποιήσει το δικό του αχαλίνωτο σεξουαλικό του ένστικτο, μιας κι αυτουνού μόνο η φτόνη του δούλευε υποδειγματικά μα όχι ο εγκέφαλος του. Το μόνο που τον απασχολούσε τα παραγωγικά του χρόνια ήταν που θα τη χώσει...

Εύκολη η λύση στο ερώτημα, μιας και το μαγαζί του ήταν στην άκρη του λιμανιού, πρώτο στη σειρά στον δρόμο με τα πονηρά μπάρ της εποχής που διέθεταν και γυναίκες. Ψηλός, εμφανίσημος κι άνετος ο Τζώρτζης, είχε μάθει τα Αγγλικά τα χρόνια κείνα στον Καναδά, διέθετε και το ολοκαίνουριο κίτρινο και μαύρο Kawasaki 900, την μεγαλύτερη και καλύτερη μηχανή που κυκλοφορούσε τότε στην πόλη και τη ζήλευαν όλοι οι νεαροί που περνούσαν συχνά και τη χάζευαν παρκαρισμένη απέξω από το μαγαζί...

Εύκολα εύρισκε γυναίκες στα γειτονικά του μπάρ. Ντόπιες ή ξένες, δεν υπήρχαν τότε τριτοκοσμικές αλλοδαπές, μα κάποιες τουρίστριες Ευρωπαίες ή Αμερικάνες που ξέμεναν από λεφτά δούλευαν για κάποιο διάστημα στα μπάρ και πρόθυμα τον συνόδευαν τα βράδια. Μα όσο κι αν τους άρεσε ο Τζώρτζης καθότι άντρακλας, πάντα μα πάντα ζητούσαν και την αμοιβή τους! Εκτός από το φαγητό και το ξενοδοχείο τους, που γενναιόδωρα πλήρωνε ο καβαλιέρος...

Πέρασαν τα χρόνια, το γλεντούσε ο Τζώρτζης κάθε βράδυ, περνούσε καλά μιας και οι γυναίκες "του" δεν ήταν σαβούρες μα ξανθές κουκλάρες του βορρά, πέρασαν και η εποχή που μπορούσε..

Άλλαξαν και τα πράγματα στα '80'ς, οι πατεράδες αγόραζαν πιο εύκολα μηχανές στα παιδιά τους, οι τουρίστες είχανε λεφτά και κουβαλούσανε τα δικά τους οχήματα, τελείωσε το μαγαζί "rent a moto".

Ίσα που πρόλαβε να εξασφαλίσει μια πενιχρή σύνταξη ο Τζώρτζης. Ελεύθερος πάντα, αφού δεν παντρεύτηκε ποτέ, μ' ένα εξώγαμο παιδί από κάποια τυχαία του σχέση κάποτε που δεν γυρίζει ούτε να τον κοιτάξει, πήρανε και το σπίτι που έμενε όλα του τα χρόνια μ' ενοίκιο για να γίνει πολυκατοικία...

Τώρα ζει σε μια παράγκα με μοναδική παρέα 4 - 5 ψωριασμένους σκύλους - αλήτες σαν κι αυτόν που μάζεψε από τους δρόμους και μια Βίβλο των Πεντηκοστιανών που του δώσανε κάποτε για παρηγοριά, αντί λίγων χρημάτων που αυτός πλησίασε και τους ζήτησε.

Την ξέρει απέξω κι ανακατωτά τώρα, την διαβάζει για ατελείωτες ώρες ελπίζοντας να ενδιαφερθεί ο Δημιουργός για αυτόν, μιας και κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται. Μα δε φαίνεται να νοιάζεται ούτε ο Δημιουργός του, ούτε κάνει κάτι να του δείξει την παρουσία ή την εύνοια του και ο Τζώρτζης συνεχίζει να ζει την άθλια ζωή του...

Οι άνθρωποι τον σιχαίνονται και τον αποφεύγουν, οι γυναίκες τον απεχθάνονται και δεν του μιλούν καθόλου οι ίδιες που λένε κυρία την Κατίγκω, βρωμερός κι απεριποίητος τριγυρνά σαν φάντασμα πότε - πότε που πορίζει έξω από την παράγκα του, τα λίγα ευρώ που παίρνει ίσα που επαρκούν για φαί αυτουνού και των σκύλων...

Η μόνες του κουβέντες με ανθρώπους είναι όταν προσπαθεί με όσα διαβάζει στην Βίβλο του να σώσει κάποιον άλλο ξεπεσμένο περιθωριακό, ή να πείσει κάποιον μοναχικό που συναντά στα παγκάκια να "ακολουθήσει τον δρόμο του θεού, να μην γίνει όπως αυτός και του δώσει ένα καλό μάθημα ο Κύριος" και περνά τις μέρες του μέχρι να τελειώσει τρεφόμενος τώρα πια με "άρτον, οίνον και λόγον" πράγματα που δεν σκεφτότανε καν, όταν καβαλούσε το Kawasaki 900 στα νιάτα του...

Κι ένα ερώτημα για το τέλος, που πολύ θέλω να μάθω την απάντηση:

Αφού η Κατίγκω και ο Τζώρτζης ζήσανε πάνω κάτω την ίδια ζωή, με μόνη έγνοια τους την ικανοποίηση των σεξουαλικών τους ορμών, πως τα έφερε εντέλει η ζωή κι η μια είναι σήμερα αποκατεστημένη νοικοκυρά και ο άλλος περιθωριακός αλήτης;

Πως βρέθηκε σύντροφος για το στραπατσαρισμένο θηλυκό καρακατσουλιό να μοιραστούν τη ζωή τους ενώ δεν υπάρχει καμμιά πρόθυμη γυναίκα, ούτε τα βρωμόρουχα να πλύνει μια φορά του αρσενικού απόβλητου;

Άλλη μοίρα ο άντρας, άλλη η γυναίκα...

Φταίει η κοινωνία ή η τύχη;

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ EUROMILLIONS...


Στην Ισπανία έχει πουληθεί ο επταψήφιος τυχερός αριθμός της πανευρωπαϊκής λοταρίας, που στον κάτοχο ή στους κατόχους θα αποφέρει το ιλιγγιώδες ποσό των 126 εκατομμυρίων ευρώ.

Η κλήρωση του Euromillions (του πανευρωπαϊκού τζόκερ) έγινε, αλλά έως τώρα δεν έχει αποσαφηνιστεί ποιος ή ποιοί είναι οι τυχεροί, που από τη μια στιγμή στην άλλη θα δουν τη ζωή τους να αλλάζει.

Εάν το έχει αγοράσει ένας και μόνο ένας, τότε θα σπάσει και το ρεκόρ των μεγαλύτερων κερδών που έχει κερδίσει ποτέ τυχερός στον Ευρωπαϊκό χώρο...
Δελτία του EuroMillions πωλούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο την Ιρλανδία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Αυστρία, την Ελβετία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο.

Στις υπόλοιπες Ευρωπαικές χώρες και διεθνώς (εκτός από τις ΗΠΑ εξαιτίας μιας ηλίθιας απόφασης της προηγούμενης κυβέρνησης τους), οι θέλοντες και τολμώντες μπορούν να συμμετέχουν online με τον πιο έξυπνο τρόπο και τα λιγότερα δυνατά έξοδα, μέσω του


όπου θα βρούν και όλες τις λεπτομέρειες...

Γιατί τα λεφτά είναι πάντα και παντού απαραίτητα, βασικό μέρος της ζωής μας και δεν μπορούμε να τ' αφήνουμε ΜΟΝΟ στην καλή τύχη, ή στην σκληρή δουλειά (η μεγαλύτερη μαλακία που έχω ακούσει ποτέ, ρήση που διαψεύδεται καθημερινά, ας μου πούνε πότε και πως θα πάρω 126 εκατομμύρια ΜΑΖΕΜΕΝΑ δουλεύοντας και ποιός μπορεί κι είναι πρόθυμος να μου δώσει τέτοια δουλειά)!

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Στην ταινία του (2002) ο Νίκος Γραμματικός επιχειρεί να αναμετρηθεί με τα φαντάσματα της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού που συνθλίβουν ένα νεαρό στην Ελλάδα του σήμερα.

Η ταινία βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία:

Ο Βαγγέλης είναι ένας 35χρονος άντρας, αποφασισμένος να ξεκόψει από το σκοτεινό παρελθόν και να αλλάξει τη ζωή του. Έτσι δοκιμάζει να κάνει μια καινούρια αρχή στο κτήμα του πατέρα του στην Πελοπόννησο. Οι κάτοικοι της περιοχής του υποδέχονται αρχικά με καχυποψία που μετατρέπεται γρήγορα σε απροκάλυπτη εχθρότητα. Μόνος υποστηρικτής του είναι ο...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

ΜΑΜΑ Σ' ΑΓΑΠΩ! ΔΟΣ ΜΟΥ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ...


Η ανθρώπινη καρδιά πολλές φορές μοιράζεται σε πολλά, πολλές φορές ασήμαντα, φθαρτά και φθοροποιά.

Οι σημερινές συνθήκες ζωής και συνυπάρξεως, άλλαξαν και μετέτρεψαν τους ρόλους και στέρησαν πολλούς από αγάπη, από στοργή, από τρυφερότητα, από μέριμνα και συναισθηματικό σύνδεσμο...

Ένα απ' αυτά τα θύματα είναι και τα παιδιά αρχής γενομένης από τη γέννησή τους ακόμη. Και τούτο γιατί η μητέρα είναι "υποχρεωμένη" να εργάζεται και να λείπει τις περισσότερες ώρες, από το σπίτι και το παιδί, το τρυφερό αυτό πλασματάκι, να στερείται το χάδι, τα φιλιά, την αγκαλιά και την αναντικατάστατη φροντίδα και θαλπωρή της μαμάς του.

Με την ευκαιρία της μεθαυριανής γιορτής της μητέρας, μια ιστορία που τα λέει όλα:
Ηταν δεν ήταν ενός έτους ο μικρούλης. Η μάνα του συζητούσε με κάποια κυρία και ήταν τόσο απορροφημένη, που δεν έδωσε σημασία στο μικρό χεράκι που της τραβούσε το μανίκι. Ο μικρός έσκυψε και ξανατράβηξε το χέρι της μαμάς του, χωρίς όμως να λάβει ανταπόκριση...

Ανασηκώθηκε τότε μια - δύο φορές, βγάζοντας παραπονιάρικες φωνούλες, μήπως και πετύχει να εισπράξει την προσοχή και το χαμόγελό της. Μάταιος ο κόπος...

Η τρίτη του προσπάθεια έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα:

Μια τσιρικτή φωνή κι ένα εκνευρισμένο πρόσωπο που έσκυψε απειλητικά προς το μέρος του, δύο χέρια που τον απώθησαν στην πλάτη του καροτσιού κι ένα παράπονο:

- Τί να σου πω, πολύ γκρινιάρης μου βγήκε ο μικρός μου...

Το καροτσάκι με το πολύτιμο φορτίο του απομακρύνθηκε βιαστικά και άδοξα.
Το βλέμμα όμως του μικρού, καθώς κοιτούσε τη μανούλα του να μουρμουρίζει ήταν εκκωφαντικά σιωπηλό. Βοούσε το δικό του παράπονο...




"Μαμά, κοίταξέ με λίγο, είμαι το μικρό σου αγοράκι, η χαρά σου όπως έλεγες τόσες φορές τους πρώτους μήνες της ζωής μου. Τότε σε κοιτούσα μόνο, αναγνώριζα στο πρόσωπό σου τη φωνή της μαμάς μου που άκουγα μέσα σου στους 9 μήνες...

Η μυρωδιά σου με γέμιζε ασφάλεια καθώς με κρατούσες τρυφερά!

Μαμά, μεγαλώνω... Αρχίζω και σου λέω τα πρώτα λογάκια μου, απλώνω τα χέρια μου, αφήνω φωνούλες ενθουσιασμού στα παιχνίδια μου... Με ακούς; Με βλέπεις; Νιώθεις πόσο σε έχω ανάγκη;

Οι δουλειές, οι υποχρεώσεις, οι συζητήσεις, οι έξοδοι σε απασχολούν, σ' ενδιαφέρουν, σε κουράζουν, μα εγώ μεγαλώνω... Καταλαβαίνεις;

Ολα αυτά θα επαναληφθούν, εκτός από την παιδική μου ηλικία.

Θέλω να με πάρεις αγκαλίτσα και να παίξουμε με τα δάκτυλά μας, να με ακουμπήσεις τρυφερά στο μάγουλό σου και να πούμε τραγουδάκια, να κάτσεις δίπλα μου σαν να μην υπάρχουν ούτε έννοιες, ούτε δουλειές και να μου δείχνεις χρωματιστές εικόνες στα βιβλία.

Μαμά, εγώ πάντα θα περιμένω, πότε θ' αφήσεις τις δουλειές να περιμένουν για μένα... Και θα είμαι τότε τόσο χαρούμενος... Δεν είμαι γκρινιάρης, οι περιστάσεις με αναγκάζουν να γίνω, μήπως κλέψω πιο πολλή ώρα απ' την αγάπη σου...

Μαμά, σ' αγαπώ! Δος μου το χρόνο σου!"

ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ...


Ήταν η γιορτή της μητέρας και η δασκάλα σ' ένα δημοτικό σχολείο, έβαλε τα παιδιά να γράψουν έκθεση με θέμα:

"Μάνα είναι μόνο μία".

Γράφει ο Χρήστος:

Μια φορά είχα πέσει από την κούνια, και ήρθε η μαμά μου και με γιάτρεψε...
Μάνα είναι μόνο μία!

Γράφει η Βασούλα:
Μια μέρα είχα χτυπήσει το πόδι μου, και πόναγα, και τότε ήρθε η μαμά και με φίλησε, και μου το έδεσε, και δεν πόναγα πια! Και τότε είπα:
Μάνα είναι μόνο μία!

Γράφει ο Πετράκης:
Μια φορά ήμουν σπίτι και η μαμά έπαιζε πόκα με τις φίλες της, και μου φωνάζει:
- Πετράκη, πιάσε τρεις μπύρες Πάω, ανοίγω το ψυγείο, κοιτάζω μέσα και λέω:
- Μάνα, είναι μόνο μία!

**************************************************
Κι ένα ιστορικό ανέκδοτο

Ο ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ εργαζόταν πολλές ώρες ασταμάτητα και είχε ανάγκη μετά να ξεκουραστεί. Για να δείξει λοιπόν στον υπηρέτη του ότι δεν έπρεπε να τον ενοχλήσει κανείς του έλεγε:
- Αν έρθει ο συμβολαιογράφος μου και σου πει ότι κληρονόμησα μια τεράστια περιουσία να του πεις ότι λείπω. Ακόμα και φωτιά να πιάσει το σπίτι να μη με ξυπνήσεις. Αν έρθει όμως η μητέρα μου από τον άλλο κόσμο μην της πεις τίποτε. Αυτή δε θα θελήσει να μ' ενοχλήσει. Ξέρει να περιμένει!

Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

ΠΑΠΠΟΥ ΑΠΟΡΙΑ...


Δεκάδες συνταξιούχοι συγκεντρώθηκαν χθες το πρωί για να υψώσουν όπως τόνισαν "φωνή διαμαρτυρίας και απόγνωσης" ενάντια στη σκληρή πολιτική της λιτότητας που εφαρμόζεται χρόνια τώρα και απ' ό,τι φαίνεται δεν έχει ημερομηνία λήξης.

Η αγανάκτηση ΚΑΙ των συνταξιούχων διαρκώς αυξάνεται, όπως δηλώνουν αρκετοί όπου δούν κάμερα:

Είναι ντροπή στη σημερινή εποχή να μην μπορούμε να πάρουμε ένα κομμάτι ψωμί στα παιδιά μας, να δώσουμε ένα χαρτζιλίκι, να μην έχουμε γιατρούς. Δεν υπάρχει τίποτα, όλα έχουν καταργηθεί. Η κυβέρνηση αντί να μας βοηθήσει βρήκε την ευκαιρία και λέει ότι υπάρχει κρίση.

Είναι ενδεικτικός του κλίματος που επικρατεί αλλά ταυτόχρονα και γεμάτος πικρό θεατρικό χιούμορ ο παρακάτω διάλογος, ανάμεσα σε δυο παππούδες με αρκετές δεκαετίες στην πλάτη έκαστος:

- Δεν μπορώ να αντιληφθώ, λέει ο ένας, γιατί, άραγε μου περισσεύουν τόσες μέρες κάθε μήνα, αφού με το που θα πάρω τον μισθό μου, θα ψωνίσω ή θα πάω στους γιατρούς, αυτός τελειώνει νωρίτερα;

Και ο άλλος γέρος του απαντά σαρκαστικά:

- Δεν περισσεύουν οι μέρες σου, καημένε... Είναι που εσύ ζεις περισσότερο απ' τον μισθό σου!

ΠΟΝΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣΙΤΟΣ...


Υπήρξε πριν αρκετά χρόνια μια περίοδος μερικών μηνών που μοιραζόμουνα μέρος από το φαί μου μ' ένα κατοικίδιο, που αν και δεν είναι σπάνιο στα σπίτια, δεν προσελκύει δα και τη συμπάθεια των ανθρώπων: έναν ποντικό.

Μετά την πολύ έντονη τότε γυμναστική μου (με δικό μου εξοπλισμό πάντα, αν και γυμνάζομαι από 16 χρονών καθημερινά, πέρασα μόνο ένα χρόνο σε γυμναστήριο, πεταμένα λεφτά τέτοιοι χώροι), χρειαζόμουνα αμέσως ένα συμπλήρωμα διατροφής με υψηλή θρεπτική αξία. Όπως γνωρίζουν όσοι τα χρησιμοποιούν, τα συμπληρώματα συμβάλλουν στον οργανισμό μόνο τις πρώτες βδομάδες της χρήσης τους, μετά τα συνηθίζει και δεν έχουν καμμιά επίδραση αν δεν διακοπούν κι αρχίσουν πάλι με νέο κύκλο μετά από μερικές βδομάδες, ότι κι αν λένε οι κατασκευαστές τους στις διαφημίσεις.

Σαν εναλλαγή στα συμπληρώματα σε σκόνη που χρησιμοποιούσα τακτικά, είχα φτιάξει μια δική μου συνταγή:

Ανακάτευα στο μπλέντερ ένα κύπελο γάλα με 2 αυγά, πρόσθετα δυο κουταλάκια ζάχαρη και μια κακάο, όπου με δυνατό ανακάτεμα γινόταν ένα παχύρευστο θρεπτικό κοκτέιλ που τόπινα μονορούφι αμέσως. Τα καλοκαίρια το εμπλούτιζα με μια φέτα πεπόνι και λιγότερο γάλα.

Απο τ' αυγά έβαζα μόνο τα ασπράδια τους, έκανα μια μικρή τρύπα στην στενή τους άκρη κι άδειαζα τα ασπράδια στο μπλέντερ πετώντας το υπόλοιπο του αυγού...

Αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο του προσεκτικού σπασίματος του τσοφλιού του αυγού περίμενε ο οικόσιτος ποντικός για να ετοιμαστεί για το δικό του γεύμα. Αφού έφτιαχνα κι έπινα εγώ το δικό μου και καθάριζα το μπλέντερ, συνήθως καθόμουν στο άλλο δωμάτιο και διάβαζα στ' Αγγλικά το τεύχος του μήνα του "Muscle and Fitness" του καλύτερου διεθνώς περιοδικού για άσκηση και διατροφή που κείνο τον καιρό ερχότανε κάθε πρώτη του μηνός στην πόρτα μου κατευθείαν από τον εκδότη του...

Τότε ήταν που από την μισάνοιχτη πόρτα της κουζίνας έβλεπα τον ποντικό να πηγαίνει προς την τσάντα που βάζαμε τα σκουπίδια και να τρώει τα κατάλοιπα από τ' αυγά αφού έσπαζε με το μουστρί του τα τσόφλια περισσότερο! Κάθε μέρα την ίδια ώρα, κατά τις 11.00πμ αφού προτιμώ να γυμνάζομαι πρωί, τρώγαμε με διαφορά 10΄ το πρόγευμα μας...

Όπως εγώ έπαιρνα κιλά συμπαγούς μυϊκής μάζας που διατηρώ ως σήμερα, και ο ποντικός του σπιτιού νετσούλωνε με τα αυγά κι έφτασε γρήγορα το μέγεθος μισού κάτη περίπου...Συμπλήρωνε τη διατροφή του με ότι άλλο έβρισκε στα αποφάγια το μεσημέρι, την ώρα που κοιμόμουν και δεν τον έβλεπα. Νερό δεν ξέρω που έβρισκε, απαραίτητο για να χωνευτεί τόση πρωτείνη...

Δεν τον εμπόδισα ποτέ να βοσκηθεί κι αυτός, ούτε καν έψαξα να βρώ την τρύπα του να τον ξεκάνω. Ούτε όμως κι αυτός παρέκκλινε της πορείας του τρύπα - τσάντα με σκουπίδια, δεν τριγύριζε στην κουζίνα ούτε έμπαινε ποτέ στ' άλλα δωμάτια του σπιτιού...

Ψόφησε ή πήγε αλλού όταν γκρεμίσαμε το παλιό σπίτι για να κτίσουμε το σημερινό.


Ποντικό ή άλλο οικόσιτο τώρα δεν έχω. Διατηρώ την συνήθεια της τακτικής άσκησης της καθημερινές, αν και μετατοπίστηκε πολύ πιο πρωί, γύρω στις 7.00πμ και με λιγότερη ένταση και διάρκεια τώρα, να έχω ελεύθερη την υπόλοιπη μέρα.

Μα αν αποκτήσω ζώο, θα τρώει ότι κι εγώ. Μην περιμένει αγοραστή τροφή, που βλέπω σε μεγάλες οικιλίες και ποσότητες στα super market...Εκείνου του οικόσιτου τότε, του ήταν υπερ-αρκετή όταν ζούσε με ανθρώπους. Δεν το άκουσα ποτέ να παραπονιέται ή να την σνομπάρει όπως οι σκύλοι το σκέτο ψωμί σήμερα!


Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

ΠΑΠΠΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΟ...


Ο έφηβος εγγονός βλέπει τον παππού του, κοντά στα 90, με ανοικτά τα κουμπιά του παντελονιού του και για να του πει έμμεσα να τα κλείσει του λέει:

Ρε παππού, εκείνα τα συμπράγκαλα που 'χεις στο παντελόνι,
Εδά που εχαλάσανε η γιαγιά δεν σε μαλώνει;

Και ο παππούς του απαντά: Καταρχήν μην φωνάζεις, γιατί είδες σπίτι νεκρού και να έχει κλειστές τις πόρτες;

Και κατά δεύτερον:

Δε με πειράζει η γιαγιά, άστηνε να γκρινιάζει.
Το εργαλείο σκέφτομαι απου δεν ξαναφτιάχνει!

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2009...


Αν και δεν ισχύει όπως διαπιστώνουν μετά τις σπουδές οι πτυχιούχοι, μια θέση σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ εξακολουθεί να θεωρείται ως απαραίτητο εισιτήριο για μια αυριανή επιτυχημένη καριέρα στην κοινωνία.

Για τον λόγο αυτό κάθε χρόνο, αυτή η περίοδος των εξετάσεων για εισαγωγή σε ΑΕΙ και ΤΕΙ στιγματίζει με ψυχοκοινωνικό τραύμα χιλιάδες αγόρια και κορίτσια και μαζί χιλιάδες μαμάδων, μπαμπάδων και συγγενών που καίγονται κυριολεκτικά μαζί με τα δικούς τους υποψήφιους στην προσπάθεια να βρουν το κλειδί που θα ανοίξει την δήθεν "μαγική πόρτα" των ΑΕΙ και των ΤΕΙ.....

Οι πανελλαδικές εξετάσεις του 2009 ξεκινούν σήμερα Τρίτη 5 Μαϊου για τους αποφοίτους των ΤΕΕ, ΤΕΛ και Ναυτικών Λυκείων, και στο χορό μπαίνουν τα σχεδόν εκατό χιλιάδες παιδιά των Γενικών Λυκείων και των ΕΠΑΛ την Παρασκευή 15 Μαίου.

Δεν είναι δυνατόν βέβαια ν' απορροφηθούν όλοι οι υποψήφιοι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πόσο μάλλον στην σχολή της πρώτης επιλογής τους, η κατάσταση είναι τέτοια που γνωρίζουμε όλοι εκ των πρότερων ότι κάποιες χιλιάδες παιδιών θα αποτύχουν.

Πολλές φόρες βλέπουμε να εισάγονται σε ΑΕΙ και ΤΕΙ άτομα που ήταν καλοί αλλά όχι εξαιρετικοί μαθητές στο Λύκειό τους, στις εξετάσεις προσήλθαν μέτρια προετοιμασμένα, αλλά που διέθεταν αρκετή αίσθηση χιούμορ και είχαν μια ψυχική και σωματική χαλάρωση, την στιγμή που αποτυγχάνουν παιδιά, τα οποία ήταν πολύ καλά προετοιμασμένα, αλλά την τελευταία στιγμή έχασαν τον ψυχικό έλεγχο και υπέστησαν τις καταλυτικές συνέπειες του άγχους...

Γιατί, αναμφισβήτητα, όταν τα τυλίξει το άγχος, η απόδοσή τους θα πέσει κατακόρυφα, και μέσα στην απόγνωση του συναισθήματος του πανικού η μνήμη και η κριτική τους ικανότητα θα εκμηδενισθούν, τη στιγμή που θάπρεπε να ήταν στο μέγιστο. Φταίει και το τρακ της πρώτης μέρας/ημερών καμμιά φορά, αφού αυτή τη στιγμή εκτονώνεται η πίεση των 3 χρόνων του λυκείου...

Δεν είναι λίγα τα παιδιά, που έγραψαν χαμηλά στο πρώτο μάθημα και στη συνέχεια πήγαν πολύ καλά στα υπόλοιπα, χωρίς άγχος και ηττοπάθεια, με αποτέλεσμα να περάσουν σε κάποια από τις αρχικές τους επιλογές.

Και για όσα δεν περάσουν, δεν εξαντλείται βέβαια εκεί ο επαγγελματικός προσανατολισμός και οι επιλογές τους...

Απαιτείται τότε όμως, ιδιαίτερη προσοχή γιατί όταν ένα παιδί αποτυγχάνει έχει διπλή την αίσθηση της αποτυχίας, πρώτα γιατί απέτυχε και μειώνεται το εγώ του απέναντι σε συμμαθητές και συμμαθήτριες, και ύστερα γιατί έχει την υποκειμενική αίσθηση ότι πρόδωσε τους γονείς του, ότι δεν στάθηκε άξιο για τους κόπους και τους μόχθους, για τα έξοδα και την αγωνία τους...

Τότε χρειάζονται οι γονείς που θα σκύψουν πάνω από τα παιδιά τους με φροντίδα και τρυφερότητα και θα τους δώσουν να καταλάβουν ότι όχι μονό δεν πολεμούν μόνα τους στη ζωή (μια μάχη μόνο είναι άλλωστε και οι εξετάσεις αυτές, θ' ακολουθήσουν κι άλλες πολλών λογιών σε πολλούς τομείς), αλλά και ότι η δικιά τους αγάπη προς αυτά δεν εξαρτάται ούτε και κινδυνεύει από μια πιθανή αποτυχία τους φέτος.

Και μάλιστα να το κάνουν αυτό με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη φανεί ως επιπόλαια και επιφανειακή κάλυψη μιας πραγματικότητας που δεν υπάρχει ότι δηλαδή είναι ψέμα...

Κουράγιο παιδιά, γονείς και λοιποί συγγενείς και...καλή επιτυχία!

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΩΡΙΟ...


Αν ο κόσμος μας ολόκληρος ήταν μόνο ένα χωριό με 100 κατοίκους, τότε:
  • 70 θα ήταν αγράμματοι...
  • 1 μόνο θα είχε πανεπιστημιακή μόρφωση...
  • 1 μόνο θα κατείχε το 50% του πλούτου του χωριού...

Οι άνθρωποι αυτοί θα ήταν ως προς την καταγωγή:

  • 58 Ασιάτες...
  • 15 Ευρωπαίοι (μαζί με τους Ρώσους)...
  • 12 Αφρικανοί...
  • 70 δε από αυτούς τους κατοίκους του παγκόσμιου χωριού δεν θα ήταν λευκοί!

Οι γλώσσες που θα μιλούσαν θα ήταν:

  • 16 κινέζικα
  • 8 αγγλικά
  • 8 ινδικά
  • 6 ισπανικά (latino)
  • 6 ρωσικά
  • 5 αραβικά
  • και λιγότεροι τις υπόλοιπες γλώσσες που σώζονται ακόμη στον πλανήτη μας.

Όσο για τη θρησκεία τους, θα είχαμε:

  • 33 χριστιανούς
  • 18 μουσουλμάνους
  • 14 ινδουιστές
  • 6 βουδιστές
  • 5 άθεους
  • 3 εβραίους
  • 21 που θα πιστεύουν σε άλλο δόγμα.