Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μίσος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μίσος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ταινία του Παντελή Βούλγαρη του 2009.

Μία ταινία που πραγματεύεται τη πραγματικότητα του Εμφυλίου Πολέμου και των ανθρώπινων καταστάσεων και συναισθημάτων που πηγάζουν από αυτό, καθώς δεν έχει νικητές και ηττημένους. 1949, τρίτη χρονιά του Εμφυλίου Πολέμου. Στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας σε μεγάλες και μικρές μάχες, μέρα και νύχτα, το αίμα κυλάει ποτάμι.

Δύο αδέρφια, ο Ανέστης 17 χρονών και ο Βλάσης 14, βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα. Τσοπανόπουλα που γνωρίζουν καλά τα υψώματα, τα δάση, τα ποτάμια και τα περάσματα, τα δύο παιδιά χρησιμοποιούνται ως οδηγοί, ο Ανέστης του Εθνικού Στρατού και ο Βλάσης του Δημοκρατικού Στρατού.

Μοιραία βρίσκονται με όπλο στο χέρι σε ομάδες που πολεμούν απέναντι και βάλλουν η μία εναντίον της άλλης. Η συμφιλιωτική ματιά του σκηνοθέτη ήταν αναμενόμενο ότι θα ενοχλήσει τα δύο άκρα των εμπλεκομένων στον πόλεμο..

Δείτε την
ΤΑΙΝΙΑ

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Στην ταινία του (2002) ο Νίκος Γραμματικός επιχειρεί να αναμετρηθεί με τα φαντάσματα της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού που συνθλίβουν ένα νεαρό στην Ελλάδα του σήμερα.

Η ταινία βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία:

Ο Βαγγέλης είναι ένας 35χρονος άντρας, αποφασισμένος να ξεκόψει από το σκοτεινό παρελθόν και να αλλάξει τη ζωή του. Έτσι δοκιμάζει να κάνει μια καινούρια αρχή στο κτήμα του πατέρα του στην Πελοπόννησο. Οι κάτοικοι της περιοχής του υποδέχονται αρχικά με καχυποψία που μετατρέπεται γρήγορα σε απροκάλυπτη εχθρότητα. Μόνος υποστηρικτής του είναι ο...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ '21...


Καλό είναι να θυμόμαστε το αθάνατο και λαμπρό '21, αυτό το ιστορικό μεγάλο επίτευγμα των καθαρών Ελλήνων, αλλά εξίσου καλό είναι να διδασκόμεθα όλοι από τις αθλιότητες και τις προδοσίες που κι εδώ υπήρξαν άφθονες κι άφρονες.

Τα σχολιαρόπαιδα για πολλές γενιές μάθαιναν τα κατορθώματα μιας αδάμαστης γενιάς που βρήκε το κουράγιο και την αποκοτιά, έπειτα από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς και φυλακής να αποτινάξει τον ζυγό της Τουρκοκρατίας μα οι έχοντες την ευθύνη της Παιδείας τους αποσιωπούσαν σκόπιμα την μιζέρια, τις προδοσίες, τα αίσχη και τον φιλοτουρκισμό των κοτσαμπαδήδων.

Οι αγώνες των Ελλήνων, αν και διακρίνοντο για την ανδρεία τους και την αποφασιστικότητά τους, είχαν εντός τους την διαίρεση και την αντίθεση. Οι φεουδάρχες επιδίωκαν τη διατήρηση της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας τους μετά την Επανάσταση. Οι πολλοί επαναστάτες όμως, ονειρεύονταν διάλυση των τσιφλικιών και μοίρασμα της γης στους φτωχούς, δικαιώματα για τους πολίτες, συμμετοχή στην εξουσία, δημοκρατία. Αυτή ήταν η πραγματική αντίθεση που οδήγησε στον εμφύλιο.

Ήταν το σαράκι των Ελληνικών αγώνων που κατέτρωγε την ικμάδα της ελληνικής ψυχής.

Ετσι ονόματα σαν του Κολοκοτρώνη, διαβλήθησαν και συκοφαντήθηκαν και έφτασαν ως τα δικαστήρια και τη φυλακή, γιατί δήθεν πρόδωσαν την Επανάσταση, ενώ χωρίς αυτούς δεν θα είχε αρχίσει ο αγώνας και δεν θα ερχόταν η ελευθερία. Και είχαν οι άθλιοι ετοιμάσει την καρμανιόλα στο κάστρο του Παλαμηδιού και είχαν βρει και τον δήμιο. Όμως, σε μια στιγμή διανοητικής εξάρσης, ο Οθων είδε τι φοβερό έγκλημα θα εγένετο και έδωσε χάρη την τελευταία στιγμή.

Απατρίδες φυλάκισαν τον Αχιλλέα της επανάστασης, τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και ποιοι τον γκρέμισαν αφού πρώτα τον στραγγάλισαν σιδεροδέσμιο κάτω από την Ακρόπολη.

Ο ιστορικός ερευνητής Γιάννης Βλαχογιάννης βρήκε τα απομνημονεύματα του Κασομούλη, γραμματέα του μεγάλου στρατάρχη της Ρούμελης Καραϊσκάκη. Και απ' αυτόν μαθαίνουμε ένα συνταρακτικό μυστικό, ότι δηλαδή ο θάνατος του γενναίου και πανέξυπνου στρατηγού στη μάχη του Ανάλατου μάλλον προήλθε από βόλι ελληνικό. Και τούτο γιατί ο λαϊκός και βαθύτατα δημοκρατικός Καραϊσκάκης έδωσε νότα στους Φαναριώτες και Κοτσαμπάσηδες προεστούς, ότι μετά τον νικηφόρο αγώνα, πολίτευμα για την Ελλάδα δεν θα είναι μια ξενοφέρτη μοναρχία αλλά αυτό που θέλησε διακαώς ο Ρήγας Βελενστινλής, Σύνταγμα και Δημοκρατία.

Οσο για τον πρώτο κυβερνήτη, ιστορικά βεβαιωμένο είναι το γεγονός ότι η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια υπήρξε έργο των Κοτσαμπάσηδων με όργανο τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.Όταν ο μεγάλος αυτός Ελληνας πατριώτης και φίλος του λαού θέλησε να μοιράσει στους φτωχούς ακτήμονες αγωνιστές μέρος των μοναστηριακών κτημάτων και τις περιουσίες των αγάδων Τούρκων.

Ενώ όλα αυτά τα εποφθαλμιούσαν οι τσιφλικάδες κοτσαμπάσηδες, που αργότερα λιβανίζοντας την εξουσία της Βαυαροκρατίας, τα πήραν υποκρινόμενοι τους πιστούς αυλόδουλους της Μοναρχίας.

Μερικά μόνο από τα αμαρτήματα και τις αθλιότητες των κοτσαμπάσηδων και μέρους του υψηλού κλήρου, που αποτελούσαν τότε την άρχουσα τάξη...τα φοβερά λάθη και τις ανέκδοτες προδοσίες που έγιναν κατά τη διάρκεια της επανάστασης...

Γκρίζες ταπεινές αθλιότητες και διαδρομές που συνεχιζόμενες αδιαλλείπτως, μας έφεραν στο σημείο που βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα...

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

ΜΙΣΟΣ ΑΛΛΗΛΩΝ...


Ποιος είναι ο υπ' αριθμόν ένα εσωτερικός εχθρός της Ελλάδας που ευθύνεται για τη διαχρονική μας μιζέρια και τη σημερινή θλιβερή κατάντια μας; Είναι το μίσος και η ζηλοφθονία...

Είναι το μίσος του Έλληνα για το Συνέλληνα. Είναι η νοοτροπία του "εμείς" και "αυτοί".

Είναι το μίσος που επί δεκαετίες ενσταλάζει η αχαλίνωτη κομματοκρατία στις ψυχές των οπαδών για να συσπειρώνει τις δυνάμεις της και να νέμεται ευκολότερα την εξουσία κατά το διαίρει και βασίλευε.

Είναι το μίσος μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών ομάδων που υποθάλπουν τα συνδικαλιστικά κινήματα. Είναι το μίσος εναντίον του διαφορετικού που πηγάζει από την έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας. Είναι η μισαλλοδοξία που έχει ενσταλάξει η Ορθοδοξία στους οπαδούς της κατά παντός μη Ορθόδοξου. Είναι το άσβεστο μίσος που τρέφει μια μερίδα δήθεν προοδευτικών διεθνιστών Ελλήνων εναντίον της ίδιας της πατρίδας μας.

Είναι το μίσος που τρέφει η πλειοψηφία των Ελλήνων από την κεφαλή μέχρι την ουρά εναντίον του νόμου. Είναι το μίσος που εκδηλώνει ο Έλληνας εναντίον της ίδιας της Ελληνικής φύσης: εμπρησμοί δασών και τσιμεντοποίηση. Είναι το μίσος που γεννιέται από τις υπαρκτές κοινωνικές αδικίες μίσος του λαού εναντίον της εξουσίας, των πεινασμένων εναντίον των βολεμένων, των μη προνομιούχων εναντίον των προνομιούχων και τούμπαλιν.

Έλληνες τρώνε Έλληνες, με προτίμηση τους επιφανείς, σαν άλλοι κανίβαλοι. Και οι Έλληνες όλοι μαζί, ποιος λίγο ποιος πολύ, καθείς το κατά δύναμη, τρώνε την Ελλάδα, δηλαδή πριονίζουν με το μαχαίρι του μίσους το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται.

Άσβεστο ενδοφυλετικό μίσος εκδηλώνεται στην Αρχαία Ελλάδα με τον αλληλοσπαραγμό των πόλεων-κρατιδίων, το είδαμε να εκδηλώνεται σε όλο το σατανικό του μεγαλείο στον εμφύλιο πόλεμο, το βλέπουμε να εκδηλώνεται μεταξύ των κομματικών φατριών μέσα κι έξω από τη Βουλή, το βλέπουμε να εκδηλώνεται μεταξύ των κομματικών οπαδών στα καφενεία της χώρας, το βλέπουμε να εκδηλώνεται στα γήπεδα μεταξύ των οπαδών διαφορετικών ποδοσφαιρικών ομάδων, το βλέπουμε καθημερινά στα τηλεοπτικά παράθυρα, το βλέπουμε να εκδηλώνεται δημόσια μεταξύ ακαδημαϊκών, πανεπιστημιακών, ερευνητών και άλλων παχυλοαμειβόμενων "ειδικών", το βλέπουμε μέσα στα πανεπιστήμια που κάθε τόσο κουκουλοφόροι σπουδαστές και μη, που μισούν το νόμο, την Παιδεία, την πρόοδο και τον πολιτισμό τα κάνουν γης μαδιάμ. Το βλέπουμε να εκδηλώνεται από τους κουκουλοφόρους και τους τρομοκράτες στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων Ελληνικών πόλεων,το βλέπουμε να εκδηλώνεται μέσα στα ηλεκτρονικά φόρουμ και τη μπλογκόσφαιρα...

Η ηλεκτρονική κουκούλα της ανωνυμίας, βεβαίως, διευκολύνει τα μέγιστα όλους τους εμπαθείς να διοχετεύσουν τη χολή τους εναντίον εκείνων που δε γουστάρουν. Η διαφορετικότητά θ'; αντιμετωπιστεί με καχυποψία, χλευασμό, μίσος και χυδαιότητα από τους ανώνυμους και θρασύδειλους εκείνους συνανθρώπους μας που έχουν γαλουχηθεί στα κομματικά λιβάδια του μίσους. Ας όψεται η κομματοκρατία του διχασμού ...

Με τόσο μίσος λοιπόν που κρύβει ο Έλληνας στην καρδιά του, είναι αδύνατον η Ελλάδα να κάνει έστω κάποια μικρά βήματα προς την πρόοδο, την ευημερία και τον πολιτισμό. Σέρνεται και θα σέρνεται στον ίδιο φαύλο κύκλο της χρεοκοπίας, της παρακμής και της μιζέριας, μέχρις ότου ο κάθε Έλληνας να ξεράσει το μίσος που κρύβει στην ψυχή για τον ομοεθνή του, αν βεβαίως αυτό συμβεί ποτέ ...

Το μίσος κατακερματίζει την κοινωνία, τη διαβρώνει μέχρις αυτοεξόντωσης. Τα εγκλήματα μίσους, κάτω από οποιοδήποτε πρόσχημα και ιδεοληψία, διαρρηγνύουν τον κοινωνικό ιστό, κατεδαφίζουν ό,τι με κόπο και αίμα έχτισαν προηγούμενες γενιές, και δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αποπνικτική από την οποία όλοι θα ήθελαν να δραπετεύσουν.

Αυτοί ακόμη που τάχα κόπτονται πως αγαπούν τους μετανάστες, δεν το κάνουν τόσο επειδή είναι φιλεύσπλαχνοι, αλλά από άσβεστο μίσος εναντίον μερίδας Συνελλήνων που θέτουν το εύλογο ερώτημα: "πόσους μετανάστες μπορεί επιτυχώς ν' απορροφήσει και ν' αντέξει μια μικρή και καταχρεωμένη χώρα σαν την Ελλάδα;" Και μόνο το να τολμήσει κανείς να θέσει δημόσια ένα τέτοιο ερώτημα τον ρίχνει στην κατηγορία των μισούμενων ρατσιστών και των φασιστών.

Ποιος θα μας σώσει από τον κακό εαυτό μας;

Δυστυχώς δεν υπάρχει ο από μηχανής θεός που θα το κάνει. Δεν υπάρχει ο ή οι σωτήρες που θα μπορέσουν να ξεριζώσουν το αδελφοκτόνο μίσος και τη ζηλοφθονία που φωλιάζει στην ψυχή του Έλληνα.

Θα μπορούσαν ίσως να ακυρώσουν κάποιες από τις αιτίες που εκτρέφουν το μίσος, αλλά και πάλι, αν δεν υπάρξει μια συστηματική και μακροχρόνια πανεθνική εκστρατεία ενημέρωσης και εκπαίδευσης με στόχο την καταπολέμηση του αδελφοκτόνου μίσους και την εμφύτευση του σπόρου της αγάπης και της αδελφοσύνης στις καρδιές των Ελλήνων, κανένα πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να επανασυγκολλήσει το διαρρηγμένο από το μίσος κοινωνικό ιστό.

Και φυσικά κανένα πολιτικό κόμμα δε συμφέρει μια κοινωνία ενωμένη με αγάπη σα γροθιά, που ενδεχομένως θα στρεφόταν σύσσωμη εναντίον της διεφθαρμένης εξουσίας. Οι σάπιοι κυβερνούν με το δόγμα του διαίρει και βασίλευε...