Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ...

Η ιστορικός Ελένη Νικολαΐδου βγάζει από το χρονοντούλαπο τις «Συνταγές της Κατοχής», το απόλυτο εγχειρίδιο για το «πώς σφίγγει το ζωνάρι». Εξιστορεί δε στο WE του NEWS 247 τις συνθήκες ζωής, αλλά και τους εφευρετικότατους τρόπους επιβίωσης, όπως τις εξιστόρησαν γυναίκες της εποχής, αλλά και όπως παρουσιάζονταν στα «Αθηναϊκά Νέα», «Βραδυνή» και «Καθημερινή».

Τι έτρωγε ο κόσμος τότε; Και τελικά, πόσο κοντά είμαστε στο να αναπροσαρμόσουμε το σημερινό μας διαιτολόγιο σε εκείνο των δύσκολων χρόνων;

Η ψευδαίσθηση του να τρως κρέας

«Οι άνθρωποι της Κατοχής είχαν να αντιμετωπίσουν εκτός από τους Ναζί, τα μπλόκα, τις εκτελέσεις, τη λεηλασία της πόλης και τις τρομακτικές ελλείψεις σε τρόφιμα. Οι μισθοί πλέον δεν είχαν καμία αξία. Τα τρόφιμα στην αγορά ήταν σπάνια και όταν εμφανίζονταν ελέγχονταν από μαυραγορίτες, οι οποίοι ήταν σε αγαστή συνεργασία με τους Γερμανούς κατακτητές. Έπρεπε, λοιπόν, να επιβιώσουν.
katoxi2
Χιλιάδες στην Αθήνα και σε άλλα μέρη πέθαναν από ασιτία. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, οι εφημερίδες της εποχής έδιναν συμβουλές για το πώς θα μπορέσουν οι Αθηναίοι να διατραφούν, ώστε να κρατηθούν εν ζωή.

Μία συνταγή ή οδηγία - που ήταν και αυτή που με σόκαρε περισσότερο - έδινε οδηγίες για το πώς να μαζεύουν ψίχουλα».

Έλεγε λοιπόν: Μαζεύετε με προσοχή τα ψίχουλα από το τραπέζι και βάλτε τα σε ένα ποτήρι. Στο τέλος της εβδομάδας θα έχετε μαζέψει τόσα ψίχουλα, ώστε να μπορέσετε να τα χρησιμοποιήσετε στη μαγειρική σας.

Επίσης, υπήρχε συνταγή που έλεγε πώς να ξεγελάσεις τα μάτια σου και το στομάχι σου ότι τρως κρέας (φοβερά δυσεύρετο προϊόν)».

Είναι πολύ απλό: Παίρνεις μία μελιτζάνα και την τρίβεις, την αφήνεις να σκουρύνει και τότε έχεις την αίσθηση ότι τρως κρέας! «Ξέρετε οι Αθηναίοι άλλαξαν δραστικά τις διατροφικές τους συνήθειες. Γνωρίζατε ότι τα γεμιστά προ Κατοχής τα έτρωγαν με μαγιονέζα;».

Σκύλοι, γάτες, γαϊδούρια, άλογα και ελάφια al dente

«Όταν πεινάς θα φας τα πάντα, όταν βλέπεις το παιδί σου τουμπανιασμένο θα του δώσεις τα πάντα για να το κρατήσεις στη ζωή. Μερικές φορές αναρωτιόμασταν: "Μα και σκύλους;". Ναι και σκύλους και γάτες. Τα πάντα έτρωγαν τότε οι Αθηναίοι», αναφέρει η κα Νικολαΐδου.
katoxi3
Οι σκύλοι και οι γάτες εξαφανίστηκαν από τους πρώτους μήνες που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Και επειδή οι κατακτητές δεν άφησαν τίποτα όρθιο, αλλά κατέσχεσαν ακόμη και τους γάιδαρους για τις ανάγκες των μεταφορών του στρατού τους, παρατηρήθηκε ότι και αυτοί σταδιακά εξαφανίζονταν. Είναι εξακριβωμένο ότι από τον Εθνικό Κήπο σε μία νύχτα χάθηκαν δύο ελάφια. Εικάζεται ότι πεινασμένοι μπήκαν μέσα νύχτα και τα άρπαξαν για λόγους επιβίωσης.

«Πρέπει να σας πω ότι σφάζονταν και άλογα. Για το λόγο αυτό, υπήρχαν πολλά παράνομα σφαγεία, όπου έσφαζαν τα ζωντανά και τα πουλούσαν από πόρτα σε πόρτα για ολόκληρες περιουσίες. Το ξεπούλημα της περιουσίας των Αθηναίων έγινε και για άλλα τρόφιμα, όπως το λάδι».

Καφές από ρεβίθια και για επιδόρπιο «εμετός των Γερμανών»

Τα φρούτα στην κατοχική Αθήνα, αποτελούσαν ένα είδος υπό εξαφάνιση. «Υπήρχαν όμως συνταγές για ορεκτικά που έκοβαν την όρεξη! Οι οδηγίες δηλαδή που δίνονταν ήταν, πώς θα ξεγελάσουμε το στομάχι μας, ώστε να νιώσει ότι είναι γεμάτο. Τούς προέτρεπαν λοιπόν να τρώνε χόρτα και να τα μασούν αργά αργά για να νομίσει το στομάχι ότι είναι χορτάτο».

Ακόμη, λόγω του ότι ο καφές ήταν δυσεύρετος, απλοί πολίτες έφτιαχναν έναν τύπο καφέ από διάφορα προϊόντα, όπως τα ρεβίθια ή από βραστά κουκούτσια.
katoxi4
«Αυτό που υπήρχε σε μερική αφθονία, ήταν το κρασί, το οποίο έσωσε αρκετούς Αθηναίους, γιατί τους τόνωνε. Επίσης και οι σταφίδες και τα σύκα ήταν υλικά που τους κρατούσαν ζωντανούς, αφού τα χρησιμοποιούσαν ως υποκατάστατα ζάχαρης και έφτιαχναν γλυκά. Υπήρχαν εστιατόρια που πουλούσαν γάλα, νερωμένο φυσικά, και αμφιβόλου ποιότητας. Να συμπληρώσω εδώ ότι από την πείνα τους, οι Αθηναίοι μάζευαν ό, τι χόρτο έβρισκαν, αλλά πόσα χόρτα μπορεί να υπάρχουν για να ταΐσουν μία πόλη; Δίνονταν τότε οδηγίες να είναι προσεκτικοί στο τι τρώνε, αλλά στην πράξη ήταν ανέφικτο λόγω της πείνας».

Άλλοι επιβίωναν με φέτες λασπώδους ψωμιού ή την λεγόμενη μπομπότα (χυλός από καλαμποκάλευρο), ενώ είναι εξακριβωμένο ότι υπήρχαν άνθρωποι και παιδιά ή ορφανά πολέμου, που σύχναζαν έξω από τις ταβέρνες που έπιναν και έτρωγαν οι Γερμανοί και όταν αυτοί ξερνούσαν, θρέφονταν από τον εμετό τους».
katoxi5
Μοναδική πρώτη ύλη το νερό και τα χόρτα ... ογκρατέν

«Είναι τραγικό αυτό που θα σας πω αλλά η πρώτη ύλη ήταν το νερό! Όταν βέβαια έτρεχε από τις βρύσες, γιατί η αλήθεια είναι ότι τους το έκοβαν πολύ συχνά. Για να σας δώσω να καταλάβετε, υπήρχε συνταγή που έλεγε ότι αν και εφόσον βρεθείτε τόσο τυχεροί και αγοράσετε φασολάκια, να τα καθαρίσετε, κρατήστε τις άκρες και τις κλωστές και όλα μαζί ψιλοκόψτε τα. Σε μία κατσαρόλα με νερό ρίξτε τα όλα μέσα, προσθέστε λίγο κρεμμύδι, ντομάτα ή ελιές και να μία θαυμάσια σούπα για το βράδυ!».

Να σημειωθεί ότι σε περισσότερη αφθονία, αναλογικά, ήταν τα χόρτα και γι' αυτό υπήρχαν πολλές συνταγές με αυτά, μέχρι και το πώς να μαγειρέψετε ... χόρτα ογκρατέν!

Η ανταλλακτική οικονομία και οι «σκοπιές» στα λάχανα

Οι Αθηναίοι επέστρεψαν από τα πρώτα χρόνια της Κατοχής στην ανταλλακτική οικονομία. Η οδός Αθηνάς, ο γνωστός δρόμος στο κέντρο της Αθήνας, ήταν ο τόπος συνάντησης των απανταχού ταλαιπωρημένων και πεινασμένων.

«Εκεί θα βλέπατε να έχουν στο δρόμο ό, τι μπορούσε κανείς να πουλήσει από το σπίτι του. Προσωπικά αντικείμενα, έπιπλα, ίσως κάποια τρόφιμα, μαγειρευτά φαγητά με ύποπτα κρέατα μέσα, ζαχαρωτά που περισσότερο ήταν καθαρτικά, ακόμη και σαπούνια που τελικά έλιωναν τα ρούχα (παρασκευάζονταν παράνομα και χωρίς γνώσεις). Τότε άλλωστε, υπήρχε τρομερή έλλειψη από σαπούνι».
katoxi6
Αρκετοί απλοί πολίτες κατάφεραν να σωθούν, χάρη στα συσσίτια που διοργάνωναν τα σωματεία προς τα μέλη τους. Αποτέλεσμα ήταν η εξασφάλιση ενός πιάτου με όσπρια ή μία κούπα νεροζούμι. «Τα συσσίτια ήταν πολύ διαδεδομένα και εξαιτίας τους κατάφεραν πολλοί Αθηναίοι να επιβιώσουν.

Φυσικά μην νομίζετε ότι ήταν τίποτα φαγητά της προκοπής αλλά ήταν αρκετά για να μπορέσουν να σταθούν τα πόδια τους. Να σας πω επιπλέον, ότι πολλοί Αθηναίοι έβαζαν κοτέτσια στα μπαλκόνια και τις αυλές ή έφτιαχναν δικό τους μπαξέ που όμως φύλαγαν σκοπιά για να μην πάει κάποιος πεινασμένος να τους πάρει την κότα ή το λαχανικό».

Οι εφημερίδες την εποχή της Κατοχής ήταν γεμάτες με ειδήσεις από την κεντρική αγορά. Φουφούδες είχαν στηθεί στους δρόμους και πουλούσαν ζωμούς από κρέας, χωρίς να διευκρινίζεται για το τι κρέας μαγείρευαν. Οι μεταφορές γίνονταν με αυτοσχέδια καροτσάκια. Τα παπούτσια έλιωναν και άρχισαν οι Αθηναίοι σκάλιζαν ξύλα και τα φορούσαν. Τότε εμφανίστηκαν λοιπόν στην Αθήνα και τα τσόκαρα. Τα μαγαζιά με ηλεκτρικά είδη πουλούσαν μέχρι και σπιτικά γλυκά.

Πατατοφλουδοκεφτέδες και ροφήματα από φλούδες μήλων

"Μην το πάρετε για παραδοξολογία. Πρόκειται για φαγητό δοκιμασμένο και νοστιμότατο. Τότε έλεγε ότι πρέπει να: Βράζετε τις πατάτες, αφού τις πλύνετε καλά. Έπειτα τις ξεφλουδίζετε. Τι κάνετε τις φλούδες; Τις πετάτε. Πετάτε δηλαδή το πιο θρεπτικό και το πιο υγιεινό μέρος της πατάτας, αφού είναι πια γνωστό πως κάθε λαχανικό και φρούτο στο φλοιό του και γενικά προς τα εξωτερικά του στρώματα περιέχει τις διάφορες πολύτιμες βιταμίνες. Παίρνετε, λοιπόν, αυτές τις φλούδες, προσθέτετε μπόλικο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο, λιγάκι δυόσμο, αλάτι, πιπέρι, ζυμώνετε και τηγανίζετε.
katoxi7
Θα απορήσετε για το αποτέλεσμα. Αν δεν πρόκειται να βράσετε τις πατάτες, αλλά να τις μαγειρέψτε αλλιώς όποτε θα τις παστρέψτε πριν τις βράσετε, πάλι μπορείτε να κάνετε τους κεφτέδες σας, βράζοντας τις φλούδες που θα είναι ακόμα πιο νόστιμες γιατί θα έχουν επάνω και λίγη πατάτα.
Στις συνταγές της εποχής συγκαταλέγονται επίσης, τα ροφήματα ή γλυκίσματα από φλούδες μήλων, η χρησιμότητα των κουκουτσιών για περίφημα γλυκά και τα μπισκότα από ελάχιστο αλεύρι.

Ο φόβος μην εφαρμοστούν και σήμερα οι συνταγές

«Τα ελληνικά ΜΜΕ εμφανίζουν τις "Συνταγές της πείνας" ως βιβλίο για την κρίση, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν γράφτηκε με τέτοιο στόχο. Καταρχάς δεν πρόκειται για κανονικό βιβλίο μαγειρικής, αλλά για προϊόν έρευνας, μέσα από τα μάτια των τότε μητέρων που προσπαθούσαν να θρέψουν με ελάχιστα χρήματα και πρώτη ύλη, τις οικογένειές τους». Το βιβλίο σήμερα έχει ξεπεράσει τις 5.000 πωλήσεις πανελλαδικώς.

Ζούμε όμως τελικά με το φόβο ότι θα επιστρέψουμε σε αυτές τις εποχές; Η ίδια η συγγραφέας σημειώνει ότι η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να συγκριθεί με το τότε: «Τότε αγωνιζόμασταν κατά όπλων και στρατιωτών, που μπορούσαμε να δούμε. Σήμερα ο εχθρός είναι αόρατος. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι οι Έλληνες αλλάζουν και σήμερα τις διατροφικές τους συνήθειες λόγω οικονομικής ανέχειας. Η φτώχεια και η πείνα έχουν επιστρέψει - γεγονός που σοκάρει τους Έλληνες». Άλλωστε η ίδια κα Νικολαΐδου ως εκπαιδευτικός, γίνεται ολοένα και συχνότερα μάρτυρας του υποσιτισμού των μαθητών, που λιποθυμούν.

«Δεν καταλαβαίνω τί σκέφτεται η κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι. Είναι δυνατόν να σωθεί η οικονομία της χώρας με τη φτωχοποίηση του πληθυσμού και την κατάρρευση της αγοράς;», διερωτάται η συγγραφέας, η οποία φοβάται ότι οι Έλληνες έχουν πάρει μόνο μία πρώτη γεύση από τα δεινά που έρχονται: «Βρισκόμαστε μπροστά στις πύλες της κόλασης».

«Άνθρωποι τρώνε από τα σκουπίδια, ο μισθός δεν αρκεί για τον μήνα, η ανεργία χτυπάει κόκκινο με νέους και νέες να παρακαλάνε για μία δουλειά, έστω και με ελάχιστα χρήματα, άστεγοι σε παγκάκια και σε εσοχές πολυκατοικιών, κακή και φτηνή τροφή, αυτοκτονίες.

Πιστεύετε ότι αυτές οι εικόνες είναι της Κατοχής ή του σήμερα; Εγώ σας λέω ότι ανήκουν και στις δύο εποχές. Δεν ξέρω ακριβώς τι κάνουν σήμερα τα νοικοκυριά λόγω της φτώχειας, αλλά σίγουρα έχουν αλλάξει τις διατροφικές τους συνήθειες προς το χειρότερο και εύχομαι να μην φτάσουμε στο σημείο να χρειαστούμε τις "Συνταγές της πείνας".
Στο χέρι μας είναι!»..

news247.gr

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΔΙ...

Η ζωή μας δεν διαφέρει και πολύ από ένα αεροπορικό ταξίδι.

Και στα αεροπορικά ταξίδια υπάρχουν τρεις κατηγορίες θέσεων.

Το ίδιο και στη ζωή.

Γιατί η ζωή ανταμείβει με τρεις τρόπους:

Ο πρώτος, είναι ο υλικός τρόπος. Με όλα τα καλά που μπορεί να απολαύσει η ψυχή σου. Φυσικά και υλικά. Κι αυτή είναι η "τουριστική θέση".

Ο δεύτερος, είναι ο πνευματικός τρόπος. Τότε που το μυαλό, το πνεύμα σου δεν εξαρτάται πια από καμιά υλική απόλαυση. Τίποτε το υλικό δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι η κατάσταση του μυαλού. Αν το μυαλό έχει ειρήνη, τότε όλα είναι τέλεια. Κι αυτή είναι ίσως, η "διακεκριμένη θέση".

Ο τρίτος, είναι ο πνευματικός και υλικός τρόπος. Τότε που το μυαλό έχει ωριμάσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην απορρίπτει τα υλικά δώρα που η ζωή έχει να σου προσφέρει στο σύντομα αυτό ταξίδι που κάνεις μαζί της. Παράλληλα όμως, ξέρει να προχωράει και χωρίς αυτά. Κι αυτή, φίλες και φίλοι μου, είναι η "πρώτη θέση. Η θέση VIP".

Δεν έχετε παρά να διαλέξετε σε ποια θέση θέλετε να ταξιδέψετε στο ταξίδι που κανείς μας δεν μπορεί να αποφύγει και λέγεται ζωή.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΚΑΦΕ...

Σε μια οικονομία βυθισμένη στην αποβιομηχάνιση και την ύφεση, τι είδους επιχείρηση μπορεί να ανοίξει κάποιος και να κάνει τη συνταρακτική διαφορά άραγε;

Ποιός γνωρίζει τις προϋποθέσεις της ανάπτυξης και σε ποια κατάσταση βρίσκονται νομικά αυτή τη στιγμή;

Τα απαιτούμενα κεφάλαια που λείπουν, το απίστευτο φορολογικό/ γραφειοκρατικό/ νομικό μπάχαλο, την παντελή έλλειψη προγραμματισμού και στήριξης, το σπάνιο ρευστό, τις βασικές ανάγκες που ωστόσο τρέχουν και πρέπει ΑΜΕΣΑ να καλυφθούν...

Θεωρείτε ότι παρόμοιο σκηνικό, ευνοεί οποιαδήποτε μορφή ανάπτυξης;

Και μάλιστα μέσω της "καινοτομίας";

Γιατί στα χαρτιά, στα στατιστικά και στα παχιά λόγια που εξαγγέλονται όλα είναι εύκολα, μα οι "ασκήσεις επί χάρτου" με την πραγματική μάχη της αγοράς και την αγωνία του αλλουνού για το μεροκάματου απέχουν έτη φωτός.

Όποιος τολμήσει θα έχει να αντιμετωπίσει έναν μέγα αθέμιτο ανταγωνισμό γιατί οι περισσότεροι τομείς στην Ελλάδα είναι κλειστοί που κουμάντο σε αυτούς κάνουν μόνο επιλεγμένες (πώς αλήθεια;) κλίκες και παρεούλες, σαν αποτελέσματα των ανύπαρκτων δομών, της ανύπαρκτης ισονομίας και της χρονοβόρας & πανάκριβης "δικαιοσύνης". Ας κάνουν μια σοβαρή έρευνα για τους λόγους που ωθούν τους νέους στην μετανάστευση και θα δουν πως δεν είναι μόνο το μισθολογικό στις πρώτες θέσεις της λίστας. Αλλά δεν συμφέρει να βλέπεις τα χάλια σου.

Δυστυχώς η πλειοψηφία αυτών που θα μπορούσαν να ανοίξουν εξωστρεφείς επιχειρήσεις στην Ελλάδα, μπορούν να το κάνουν και σχεδόν οπουδήποτε αλλού, οπότε ή φεύγουν ή δεν έρχονται.
Σκεφτείτε τη γραφειοκρατία που πρέπει να αντιμετωπίσει ένας νέος επιχειρηματίας για να αναπτύξει μια ιδέα που μπορεί και να μην ευδοκιμήσει. Σκεφτείτε ότι αν αυτός ο επιχειρηματίας είχε το κεφάλαιο (και το σθένος!) να αντέξει 3-4 χρόνια στην Ελλάδα για να μπορέσει να ξεκινήσει η επιχείρηση και να μπορέσει μετά να δει αν πιάνει η ιδέα, μπορεί να μεταφερθεί αλλού και να χρειαστεί πολύ λιγότερο χρόνο...

Το πρώτο που θα κοιτάξουν τέτοιοι επενδυτές είναι η μακροχρόνια σταθερότητα, σοβαρότητα και ανταγωνιστικότητα της χώρας καθώς τέτοιου είδους επενδύσεις απαιτούν χρόνο για να αποδώσουν, ενώ σε περίπτωση αποτυχίας, η απώλεια κεφαλαίου είναι σίγουρη. Επιπλέον όλες οι σοβαρές χώρες διαγκωνίζονται για το ποια θα προσελκύσει τέτοιου είδους επενδυτές, γιατί είναι οι μόνοι που φέρνουν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη. Θεωρείτε ότι η Ελλάδα του Σαμαρά, του Βενιζέλου, του Τσίπρα της ΧΑ του ΚΚΕ και των ομοιδεατών οπαδών τους (που τυνχάνει να είναι το 80% του πληθυσμού της χώρας) πληρεί αυτά τα προσόντα;

Σκεφτείτε και ότι στην Ελλάδα έχουν υπάρξει αναδρομικοί φόροι, αντιφατικοί νόμοι κλπ (όλα αυτά από τις υπάρχουσες κυβερνήσεις, χωρίς καν να πιθανολογήσουμε για το τι θα κάνει ή δε θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται να παίρνει σειρά). Μία χώρα με διαφθορά , κρατισμό, όπου νομοθεσία, υπουργοί και κυβερνήσεις αλλάζουν συχνά και αναιρούν ο ένας τον άλλο, μόνο ως παράδειγμα αποφυγής επενδύσεων μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Καφετέριες, σουβλατζίδικα, γιαουρτάδικα, τυροπιτάδικα και λοιπά μαγαζιά είναι τα πιο σίγουρα και τα πιο εύκολα στο εσωτερικό μας μπάχαλο. Δεν είναι και τόσο εκπληκτικό λοιπόν που ανοίγουν μόνο καφετέριες και τέτοια, δουλεύει και κάποιος νεαρόκοσμος σε δαύτα...

Ένας στους δέκα "επιχειρηματίες" που άνοιξαν επιχείρηση στην Ελλάδα το 2014, έκανε το δικό του εστιατόριο-καφετέρια-μπαρ.

Το εκπληκτικό είναι πώς διάολο και με ποιούς πελάτες γεμίζουν ακόμα ολημερίς κι ολονυχτίς όλα αυτά!

Συνεπώς ακόμα ένα τυροπιτάδικο ή ένα καφέ στα όρθια στην στριμωγμένη γωνία κι ένα μικρούλι μπαρ σε κάποια ξεχασμένη αυλή;

Έτσι που είμαστε, προτιμότερο από το τίποτα, εξάλλου η αγορά θα κρίνει πόσα θα πιάσουν και θα κρατήσουν...

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΜΙΖΕΡΙΑ...

Xιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έκλεισαν στην Ελλάδα λόγω της κρίσης αλλά και χιλιάδες ανοίγουν γιατί η ζωή συνεχίζεται.

Στους τομείς που έχουν διεισδύσει οι μεγάλες αλυσίδες κυρίως ξένες πολυεθνικές, έχουν καρπωθεί το μέγιστο του τζίρου και αφήνουν τις αδύνατες και μικρές Ελληνικές επιχειρήσεις να φυτοζωούν να μην έχουν ούτε τον ασφαλιστικό τους φορέα να πληρώσουν, και να βράζουν στο ζουμί τους.

Γελάω ότι διαβάζω σε τοπικές εφημερίδες ότι οι εκπρόσωποι των τοπικών ομοσπονδιών των επαγγελματοβιοτεχών κάνουν διαβήματα στους αντιπεριφερειάρχες να τηρούνται οι νόμοι και να περιορίζονται οι μεγάλες αλυσίδες λίγα χιλιόμετρα εκτός πόλης.Λες και το πρόβλημα τους είναι χιλιομετρικό και όχι στον ανταγωνισμό στις τιμές, και στην τεράστια ποικιλία των αγαθών.

Κι ενώ συνεχώς ανοίγουν μικρές επιχειρήσεις για να διαιωνιστεί η διάσπαση τους και να διανείμουν την μιζέρια τους πουθενά δεν διαβάζω για συνενώσεις μικρών επιχειρήσεων και σχηματισμούς ανταγωνιστικών Α.Ε ή για την δημιουργία εμπορικών και για επαγγελματοβιοτεχνικών συνεταιρισμών ΣΥΝ.ΠΕ.

Επιμένουν οι μικρομεσαίοι αταβιστικά να διατηρεί ο κάθε ένας την ατομική του επιχείρηση και να βρίσκεται συνεχώς σε οικονομικό αδιέξοδο και μόνιμη κλάψα.

Τι να κάνουμε βρε παιδιά.Έχουν προ πολλού αλλάξει οι εποχές.

Και οι κανόνες για μεγάλες πωλήσεις, καθώς και ο τρόπος να μπείτε σοτ μυαλό του πελάτη κερδίζοντας τον, κάτι που όλοι θα θέλατε κι έπρεπε να ξέρετε...

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΓΚΡΙΝΙΑ...

Όταν ο Έλληνας μπαίνει στην λογική ότι κάποιος πρέπει να του φταίει για την μοίρα του βρίσκει την κάθε πράξη που κάνει η κυβέρνηση να του φταίει και τελείωσε.

Αν αυξήσει τις συντάξεις 50 ευρώ ξέρεις τι θα πουν;

"Δίνει στους συνταξιούχους ένα φιλοδώρημα ενάμισι ευρώ την μέρα και τους το παίρνει πίσω διπλό γιατί χάνουν το αφορολόγητο".

Αν ανεβάσει το αφορολόγητο για να μην συμπεριλαμβάνει αυτούς που πήραν την αύξηση ξέρεις τι θα πουν;

"Εμπαίζουν τον κόσμο αυξάνοντας το αφορολόγητο με τέτοιο τρόπο που αφήνει τους περισσοτερους εκτος" (βλέπεις για τον Έλληνα η φράση "διεύρυνση της φορολογικής βάσης" σημαίνει "να πληρώνει φόρους ο γείτονας αλλα όχι εγώ").

Αν δώσει κίνητρα για την πρόσληψη μακροχρόνια ανεργων σε εταιρείες ξέρεις τι θα πουν;

"Οδηγεί απελπισμένους ανθρώπους στην εκμετάλλευση των εργοδοτών και σε μισθούς πεινας"

Αν δώσει αναδρομική επιστροφή φόρου 350 ευρώ σε κάθε φορολογούμενο ξέρεις τι θα πουν;

"Δίνει ένα ευρώ την μέρα για να τον ψηφίσουν την στιγμή που τους έχει πάρει πολύ περισσότερα"

  Ό,τι και να δώσει, πάντοτε για τις δυνάμεις του λαϊκισμού θα είναι λίγο.

Μπορώ να συνεχίσω αν θέλετε, σκεφτείτε ένα μέτρο που νομίζετε ότι θα έχει θετική αποδοχή για να σας πω με ποιό τρόπο θα μηδενιστεί και θα ευτελιστεί.