Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ "ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ" ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...

Πολλές φορές η ανθρωπότητα αντιμετώπισε το κατά φαντασία φάσμα της ολικής καταστροφής του κόσμου. Παρόμοιο φαινόμενο επιβιώνει και πάλι στις μέρες μας.

Κατά τους Μάγια, μια φυλή που ζει στην Κεντρική Αμερική, στη χερσόνησο του Γιουκατάν, στην Ονδούρα και τη Γουατεμάλα κ.α., η συντέλεια του αιώνος είναι "επί θύραις" στις 21 του μήνα που διανύουμε, ο κόσμος θα καταστραφεί ολοκληρωτικά και μόνο ένα μικρό χωριό στη Γαλλία θα παραμείνει αλώβητο από τον όλεθρο και την τέλεια καταστροφή.

Οι νέες αυτές καταστροφολογικές προφητείες διατείνονται ότι το τέλος του κόσμου θα έρθει την 21η Δεκεμβρίου 2012, στη διάρκεια της οποίας θα συμβούν πράγματα και θαύματα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται: μία σειρά μεγάλων σεισμών με μέγεθος13 και άνω βαθμών στην κλίμακα Ρίχτερ, η βίαιη μετακίνηση των τεκτονικών πλακών της Γης, η μετακίνηση του παγωμένου φλοιού των πόλων, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας σε ύψος από 30 - 100 m, η δημιουργία τεραστίων παλιρροϊκών κυμάτων (των επονομαζόμενων τσουνάμι), η δημιουργία ανέμων με ταχύτητα 800 έως 3.200 km/h, ο καταποντισμός όλων των παράλιων ακτών της Γης, η μετακίνηση του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας και πολλά άλλα συναφή καταστροφολογικά γεγονότα...

Οι καταστροφολογικές προβλέψεις δεν είναι φαινόμενο καινούργιο. Η ιστορία έχει να μας επιδείξει χιλιάδες περιπτώσεις πανικού, που προκλήθηκαν από απλά και πλήρως κατανοητά, στις μέρες μας, αστρονομικά φαινόμενα. Εκλείψεις ηλίου, εμφάνιση λαμπρών κομητών, θεαματικές, αλλά ακίνδυνες, βροχές μετεώρων, αποτέλεσαν στο παρελθόν αιτία για τη διασπορά τρομακτικών προφητειών και ασύδοτης κινδυνολογίας. Αυτή η εντελώς αδικαιολόγητη κινδυνολογία, πολλές φορές είχε ως αποτέλεσμα ανυπολόγιστες κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις που οδήγησαν πολλούς ανθρώπους ακόμη και στην αυτοκτονία.

Ακόμη και σήμερα στις αρχές του 21ου αιώνα, του αιώνα της λογικής, της επιστήμης και της ανεπτυγμένης τεχνολογίας, πολλές φορές οι κινδυνολόγοι και οι προφήτες της συντέλειας του κόσμου κατορθώνουν να τρομοκρατούν αδικαιολόγητα τον κόσμο, σπέρνοντας τις ψεύτικες δεισιδαίμονες προκαταλήψεις τους.

Τον Μάιο του 1910 η εμφάνιση του πασίγνωστου κομήτη του Χάλεϊ, αναστάτωσε παρά τις διαβεβαιώσεις των αστρονόμων της εποχής, ολόκληρη την ανθρωπότητα. Εκατομμύρια άνθρωποι ξενύχτησαν στους δρόμους και στις πλατείες περιμένοντας το μοιραίο, που τελικά δεν συνέβη.
Ακόμη πιο πρόσφατα τον Φεβρουάριο του 1962, ένα νέο κύμα πανικού κατέλαβε την ανθρωπότητα, όταν Ινδοί αστρολόγοι είχαν προβλέψει τη συντέλεια του κόσμου. Την ψευδοπροφητεία τους αυτή τη βάσισαν σ' έναν συνδυασμό της θέσης των πλανητών και μιας ολικής έκλειψης του Ηλίου, που θα ήταν ορατή από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Ετσι στην Ινδία χιλιάδες άνθρωποι μαζεύτηκαν για να εξαγνιστούν. Στην Αγγλία, μερικοί οπαδοί των UFO κατέφυγαν στους λόφους για να ζητήσουν βοήθεια από τους φίλους τους στον Αρη και στην Αφροδίτη, ενώ στην Αριζόνα τα μέλη μιας θρησκευτικής αίρεσης κατέφυγαν σ' ένα μικρό χωριό που όπως πίστευαν θα ήταν το μοναδικό που θα γλύτωνε από την καταστροφή.

Οι εφημερίδες και οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί δέχτηκαν καταιγισμό τηλεφωνημάτων για πληροφορίες σχετικά με τη συντέλεια του κόσμου. Όταν έφτασε η αναμενόμενη ημέρα της καταστροφής στις 4 Φεβρουαρίου 1962, τίποτε το ασυνήθιστο δεν συνέβη. Ούτε πλημμύρες, ούτε πυρκαγιές, ούτε σεισμοί, ούτε παλιρροϊκά κύματα, ούτε πυρηνικός πόλεμος έγινε. Το τέλος του κόσμου είχε αναβληθεί!

Θα περίμενε λοιπόν, κάποιος ότι οι διάφορες αυτόκλητες Κασσάνδρες θα είχαν λάβει το μάθημά τους. Κι όμως, το 1982 ξαναχτύπησαν. Οι εφημερίδες της εποχής ανακοίνωναν και πάλι νέες προφητείες για νέες καταστροφές και τη συντέλεια του κόσμου, που θα συνέβαινε στις 10 Μαρτίου 1982. Το κύμα της νέας κινδυνολογίας πήρε τις μεγαλύτερες διαστάσεις του στις αρχές του 1982, με την επανέκδοση ενός βιβλίου που είχε γραφτεί το 1974 με τίτλο: Η Επίδραση του Δία. Στο βιβλίο αυτό, οι δύο συγγραφείς του προειδοποιούσαν τους Καλιφορνέζους κυρίως, ότι το 1982 το Λος Αντζελες θα καταστραφεί από έναν ισχυρότατο σεισμό, ενώ παρόμοιες δονήσεις θα συνταράξουν και άλλα μέρη του πλανήτη μας. Κατά την άποψή τους όλοι οι πλανήτες θα ευθυγραμμίζονταν στην ίδια πλευρά του Ηλιου στις 10 Μαρτίου 1982.

Αυτή η σπάνια συγκέντρωση των πλανητών υποτίθεται ότι θα δημιουργούσε τεράστιες βαρυτικές και παλιρροϊκές δυνάμεις, που θα επιδρούσαν στον Ηλιο και ο οποίος θα εξέπεμπε τεράστιες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων στο διάστημα. Μερικά απ' τα σωματίδια αυτά θα συγκρούονταν με την ατμόσφαιρα της Γης μας, προκαλώντας ασυνήθιστες καταιγίδες και ανέμους. Η τριβή των ανέμων με την επιφάνεια της Γης θα προκαλούσε διαταραχές στην ομαλή περιστροφή του πλανήτη μας, οι οποίες θα ενεργοποιούσαν τις σεισμικές ζώνες, μία από τις οποίες είναι και το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα στη Νότια Καλιφόρνια. Το ρήγμα αυτό έχει μήκος 1.350 km και το 1906 αποτέλεσε την αιτία του μεγάλου σεισμού του Σαν Φρανσίσκο. Στον σεισμό εκείνο και στη φωτιά που επακολούθησε, έχασαν τη ζωή τους 700 άτομα, ενώ χιλιάδες ακόμη τραυματίστηκαν. Σύμφωνα με τις τότε προβλέψεις ο αναμενόμενος σεισμός το 1982 θα σήμαινε την καταστροφή του Λος Αντζελες.

Τα διάφορα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδωσαν τις πληροφορίες'αυτές και χιλιάδες εφημερίδες σ' όλο τον κόσμο τις δημοσίευσαν στην πρώτη τους σελίδα. Αυτό ήταν! Αστρολόγοι, θρησκομανείς και κάθε είδους προφήτες και κινδυνολόγοι είχαν την τιμητική τους. Και τι δεν προβλέφθηκε. Λοιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί και κάθε είδους βιβλική καταστροφή. Παρά τις επανειλημμένες επίσημες και υπεύθυνες διαβεβαιώσεις των ειδικών επιστημόνων, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που λαχτάρησαν. Τα τηλεφωνήματα έδιναν κι έπαιρναν. Και τι δεν ακούστηκε τις μέρες εκείνες.Τελικά όπως ήταν φυσικό δεν έγινε τίποτα. Καμιά καταστροφή δεν συνέβη και πάλι.

Με την επικείμενη έλευση του 2000, τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Ιδιαίτερα μάλιστα, πολλοί ήταν εκείνοι που λανθασμένα θεώρησαν το έτος 2000 ως την απαρχή ενός νέου αιώνα (του 21ου) και μιας νέας χιλιετίας (της τρίτης). Οσο μάλιστα πλησιάζαμε στην περίφημη αυτή ημερομηνία, οι μύθοι και οι παράξενες ιστορίες που ακούγονταν όλο και πλήθαιναν. Και τι δεν είχαμε ακούσει για το περίφημο εκείνο ορόσημο. Από τους κάθε είδους εσχατολογικούς αφορισμούς που διαπλέκουν τον μύθο με την πραγματικότητα, μέχρι και την έλευση εξωγήινων από μηχανής θεών και τον περίφημο μηδενισμό των υπολογιστών...

Ενας τρόπος με τον οποίο οι καταστροφολόγοι προφητεύουν την ολική καταστροφή του κόσμου είναι η σύγκρουση του πλανήτη μας με άλλα ουράνια σώματα. Η τελευταία φορά που οι αστρολόγοι είχαν μιλήσει για ολική καταστροφή της γης ήταν το 1910. Ο κομήτης του Χάλεϊ θα συγκρουόταν με τη γη, αυτή θα εκτροχιαζόταν και θα διαλυόταν στο διάστημα. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε.

Παρόλα αυτά η εμπλοκή ενός πραγματικού γεγονότος με την καταστροφολογία δεν θα μπορούσε να μας αφήσει αμέτοχους. Τι υποστήριζαν λοιπόν το 2000 οι διάφορες Κασσάνδρες για την επικείμενη συντέλεια του κόσμου; Σύμφωνα με όσα κατά καιρούς είχαν γραφτεί για το θέμα αυτό, οι διάφοροι αγύρτες, ψευδοπροφήτες και αστρολόγοι προέβλεπαν ότι στις 5 Μαΐου του 2000 οι 5 ορατοί με γυμνό μάτι πλανήτες (Ερμής, Αφροδίτη, Αρης, Δίας και Κρόνος) καθώς επίσης ο Ηλιος και η Σελήνη, θα βρίσκονταν ευθυγραμμισμένοι με τη Γη, ασκώντας έτσι τεράστιες βαρυτικές και παλιρροϊκές δυνάμεις στον πλανήτη μας.

Σ' όλες όμως τις περιπτώσεις οι προφητείες αυτές αποβαίνουν ψευδείς και ανεπαλήθευτες. Η εσχάτη των ημερών παραμένει στον άνθρωπο απροσδιόριστη και οι εκάστοτε προφήτες συνήθως διαψεύδονται πανηγυρικά.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα γι' αυτού του είδους την παραφιλολογία.
 Στις 22 Δεκεμβρίου οι Μάγια θα διαψευσθούν και θα αποδειχθούν κακοί προφήτες.

Ο πλανήτης μας είναι μια χαρά για περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, και όσοι αξιόπιστοι επιστήμονες γνωρίζουμε σε όλο τον κόσμο δεν ξέρουν καμιά απειλή που να σχετίζεται με το 2012, γράφει η ιστοσελίδα της NASA. Ανάλογες προσπάθειες για να σταματήσει η φρενίτιδα περί τέλους κάνει και το αστεροσκοπείο Griffith. Σήμερα το βράδυ μάλιστα θα παραμείνει ανοιχτό ως και λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, για να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί σχετικά με το ημερολόγιο των Μάγια, τις πλανητικές ευθυγραμμίσεις, τους επικίνδυνους πλανήτες και άλλα συναφή φαινόμενα δεν έχουν καμία βάση στην πραγματικότητα.

Εκτός ίσως από μία: οι επιτήδειοι βρίσκουν εύκολα θύματα για να πουλήσουν  τουριστικά πακέτα και άλλα συναφή. Φέτος αναμένεται αριθμός ρεκόρ επισκεπτών στις πυραμίδες των Μάγιας στο Γιουκατάν, αφού για πολλούς «ήταν η τελευταία ευκαιρία να τις δουν», ενώ στο γαλλικό χωριό Μπουγκαράς, το μόνο μέρος επί Γης που θα σωθεί υπάρχει κοσμοσυρροή. Όσο για τα πολυτελή καταφύγια που χτίζονται ανά τον κόσμο, με τιμές που φτάνουν και τα 50.000 ευρώ ανά άτομο, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι παρέχουν αυτονομία ενός έτους. Μετά, το χάος ...

ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ...

Σε μια ακόμη επίδειξη "επαναστατικής γυμναστικής" οι ναυτεργάτες (αυτοί που κάνουν τους αρχηγούς τουλάχιστον, που άγονται και φέρονται από το ΠΑΜΕ και τον Περισσό), αποφάσισαν να τα κάνουν όλα μπάχαλο λίγες μέρες πριν το Πάσχα και τις καθιερωμένες "εξόδους" του κόσμου της πρωτεύουσας.

Φέτος θα προστεθεί και ένα ακόμη μπάχαλο στα ΚΤΕΛ, όπου μερικοί αχρείαστοι  - υπεράριθμοι οδηγοί ζητούν τα ρέστα από τους ιδιοκτήτες - εκμεταλλευτές των υπεραστικών λεωφορείων, εμποδίζοντας με καραγκιοζιλίκια τα δρομολόγια που εξυπηρετούν φτωχό κόσμο της επαρχίας.

Καλοκαίρι είχαμε τα ταξί, στις γιορτές των Χριστουγέννων απεργούσε η καθαριότητα, μετά τα βυτία και τα φορτηγά, τώρα μαζί με τους παραπάνω το σκέφτονται πάλι οι υπάλληλοι στην καθαριότητα. Καθε πότε κάνουν εκβιαστική απεργία οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ; Παραμονές των μεγάλων εορτών και της παραπάνω κατανάλωσης με τους όγκους σκουπιδιών στους δρόμους.

Όταν όλες οι συντεχνίες ικανοποιηθείτε, αφήστε και την υπόλοιπη κοινωνία να λειτουργήσει...

Το χειρότερο από όλα είναι ότι δεν έχουμε ιδέα ποια από τα επιχειρήματά τους είναι δίκαια και ποια άδικα. Ποιοι πράγματι έχουν αδικηθεί, ποιοί εκβιάζουν ρουσφετολογικά προνόμια και ποιοι τους τα τρώνε. Έχουν κουκουλωθεί τα πάντα από τον λαϊκισμό και την παράνοια.

Από την άλλη δίκιο όμως έχουν και όσοι (πάρα πολλοί) υπομένουν τις επιπτώσεις της απεργίας.
Αλήθεια ποιος υφίσταται τις ταλαιπωρίες από όλες αυτές τις κινητοποιήσεις κυρίως αυτό τον καιρό που μετακινείται ο κόσμος και αρχίζει παραδοσιακά και η τουριστική περίοδος;

Σίγουρα όχι οι υπουργοί, οι λοιποί πολιτικοί και οι κρατούντες "κεφαλαιοκράτες - ιμπεριαλιστές", οι οποίοι έχουν τον τρόπο (συν τα κότερα και ελικόπτερα) να βγαίνουν αλώβητοι από κάθε κινητοποίηση στις συγκοινωνίες...

Εξάλλου με τις περιουσίες και τα μέσα των "αφεντικών" βολεύτηκαν αυτοί για να τα λειτουργούν, όποιος δεν του αρέσει να είναι υπάλληλος ας κάνει μια δική του δουλειά να κερδίζει όσα αξίζει. Να δούμε πόσο αξίζει στην ελεύθερη αγορά ένας μούτσος ή καμαρώτος που τώρα βάζει στην τσέπη 3.500 ευρώ/μήνα για ένα απλό ακτοπλοϊκό ταξίδι 3 - 10 ώρες από λιμάνι σε λιμάνι.

Υπό το βάρος αυτού του εκβιασμού όμως κάθε λίγο και λιγάκι, ούτε η Ελλάδα θα ανακάμψει, ούτε η οικονομία έχει ελπίδες να αναπτυχθεί. Και δεν μπορεί μια μερίδα δήθεν εργαζόμενων - συνδικαλιστών που μάλιστα λέγεται ότι παίρνουν και μισθούς διεθνείς σαν ναυτικοί τέτοιους που δε φαντάζεται ο μέσος Έλληνας μισθωτός, να αποφασίζουν για το μέλλον της πατρίδας όποτε θέλουν να εκβιάσουν τον αρμόδιο υπουργό. Με μοχλό πίεσης πάντα την ακτοπλοία και την κρουαζιέρα και ποτέ τα ποντοπόρα πλοία...

Δεν μπορούν να διαλύουν άλλες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες στο όνομα της επανάστασης που ονειρεύονται οι ίδιοι, μα δυστυχώς δεν πρόκειται ποτέ να δούνε στην Ελλάδα!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...

Πολυάριθμα είναι τα έθιμα που κάθε τόπος έχει συνδέσει με τον εορτασμό των Χριστουγέννων. Πώς όμως γεννήθηκαν οι συνήθειες, που σήμερα ονομάζουμε παραδόσεις;

Τα Χριστούγεννα ήταν αρχικά μια κινητική γιορτή που εορταζόταν σε διάφορες ημερομηνίες στη διάρκεια του έτους. Η επιλογή της 25ης Δεκεμβρίου έγινε από τον Πάπα Ιούλιο Α τον 4ο αιώνα, επειδή εκείνη η ημερομηνία συνέπιπτε με τα ειδωλολατρικά τελετουργικά για το χειμερινό ηλιοστάσιο.

Η πρόθεση του Πάπα ήταν να αντικατασταθεί ο αρχαίος εορτασμός με τον χριστιανικό. Ωστόσο, υπάρχουν μαρτυρίες ότι τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν στη Ρώμη στις 25 Δεκεμβρίου από το 336. Και η ίδια αυτή μέρα ήταν η Πρωτοχρονιά.

Πολλά από τα έθιμα που συνδέονται με τα Χριστούγεννα, όπως η ανταλλαγή δώρων, τα κάλαντα, ο στολισμός του δέντρου έχουν τις ρίζες τους σε παλαιότερες θρησκείες.

Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, οι Χριστουγεννιάτικες δοξασίες και παραδόσεις αποτελούν ένα μείγμα από κατάλοιπα της λατρείας του Σατούρνου, μιας θεότητας που ταυτίζεται με τον Κρόνο και άλλων δοξασιών που αναμείχθηκαν με τις χριστιανικές, για να ξεχαστεί στο πέρασμα των αιώνων η αρχική τους προέλευση.

Έθιμα από όλο τον κόσμο:

Στη Σικελία οι χωρικοί συνηθίζουν να βγάζουν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων νερό από τα πηγάδια και με αυτό ραντίζουν τα ζώα τους. Πιστεύουν ότι το νερό αυτό είναι αγιασμένο, επειδή την ίδια ώρα γεννιέται και ο Σωτήρας του κόσμου.

Στη Σαρδηνία πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων, και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρει την ευλογία του Θεού όχι μόνο στους δικούς του, αλλά και στους γείτονες των εφτά σπιτιών που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό του.

Σε περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας οι νοικοκυρές ραντίζουν τα τραπεζομάντηλά τους με κρασί για να μη ντραπούν οι φιλοξενούμενοί τους, εάν λερώσουν κάποιο.

Στη Ρωσία συνήθιζαν τη νύχτα των Χριστουγέννων να ντύνουν στα άσπρα μια κοπέλλα του σπιτιού, η οποία παρίστανε την Παναγία.

Σε μερικές Βρετανικές περιοχές, το έθιμο του γλεντιού σε κήπους με μηλιές την παραμονή των Χριστουγέννων είναι μια παραλλαγή μιας ειδωλολατρικής τελετής. Αφού σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα τραγουδούν τα κάλαντα. Πυροβολούν στα κλαριά για να διώξουν τα κακά πνεύματα, ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια άφηναν γλυκά, για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να εξασφαλίζουν καλή σοδειά.

Στη Σουηδία την αυγή της 13ης Δεκεμβρίου η «Λουτσία» σύμβολο του φωτός, συνήθως το μεγαλύτερο κορίτσι του σπιτιού, φορώντας ένα μακρύ λευκό χιτώνα και ένα στεφάνι από αναμένα κεριά στα μαλλιά, πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι προσφέροντας ζεστό καφέ και κουλουράκια, ενώ τραγουδά παλιά κάλαντα.
Οι θρύλοι της Λουτσία γεννήθηκαν στις Συρακούσες περίπου κατά το έτος 300 μ.Χ. Σε μερικές επαρχίες της Σουηδίας οι κάτοικοι των χωριών συνηθίζουν ανήμερα τα Χριστούγεννα να ρίχνουν έξω από τα σπίτια και τα χωράφια τους σιτάρι, για να γιορτάσουν μαζί τους και τα πουλιά.

Στην Αυστρία εκτός από τον Αγ.Βασίλη υπάρχει και ο Krampus. Πρόκειται για ένα φρικτό, κακάσχημο πλάσμα, το οποίο σύμφωνα με την παράδοση επισκέπτεται τα παιδιά την παραμονή του Αγίου Νικολάου και σπάει στο ξύλο όσα δεν ήταν φρόνιμα. Ανήμερα του Αγίου Νικολάου λοιπόν, οι άντρες ντύνονται με στολές δαιμόνων όσο πιο τρομακτικές, τόσο το καλύτερο και τρομοκρατούν τους περαστικούς με ραβδιά, υπενθυμίζοντας έτσι τον μύθο του Krampus στα άτακτα παιδάκια.

Ένα περίεργο έθιμο λαμβάνει χώρα την παραμονή των Χριστουγέννων στην Τσεχία. Οι ελεύθερες γυναίκες συμμετέχουν σε ένα «παιχνίδι», η έκβαση του οποίου σύμφωνα με την παράδοση τις βοηθά να προβλέψουν την μέλλουσα οικογενειακή τους κατάσταση. Η διαδικασία είναι η εξής: Αφού σταθούν με την πλάτη σε μια ανοικτή πόρτα, παίρνουν ένα παπούτσι και το ρίχνουν πίσω τους, πάνω από τον ώμο τους. Αν το παπούτσι προσγειωθεί με το μπροστινό του μέρος προς την πόρτα, η κοπέλα θα παντρευτεί μέσα στον επόμενο χρόνο. Αν το παπούτσι προσγειωθεί με το τακούνι στραμμένο προς την πόρτα, τότε η κοπέλα θα πρέπει να περιμένει τουλάχιστον για έναν ακόμα χρόνο.

Δημοφιλές και στις ΗΠΑ, το εν λόγω έθιμο αφορά στην παράδοση που είχαν οι Γερμανικές οικογένειες να κρεμούν ως τελευταίο στολίδι του Χριστουγεννιάτικου δέντρου ένα τουρσί φτιαγμένο από φυσητό γυαλί, το οποίο συνήθως αποτελούσε οικογενειακό κειμήλιο. Το στολίδι αυτό σύμφωνα με το έθιμο, κρύβεται από τους γονείς μέσα στα κλαδιά, ενώ το παιδί που θα το ανακαλύψει πρώτο ανήμερα των Χριστουγέννων, εκτός από το πολυπόθητο δώρο θα έχει καλοτυχία για την επόμενη χρονιά.

Στην Ουκρανία τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα στολίζονται με τα «κλασικά» στολίδια (μπάλες, αστέρια, λαμπάκια) αλλά και με ένα όχι και τόσο συνηθισμένο. Πρόκειται για μια ψεύτικη αράχνη πάνω σε έναν (εξίσου ψεύτικο) ιστό, η οποία κρύβεται μέσα στα κλαδιά του δέντρου προσφέροντας - τι άλλο;- καλοτυχία στο παιδί που θα την ανακαλύψει πρώτο. Το έθιμο έχει τις ρίζες του σε έναν Ουκρανικό μύθο σύμφωνα με τον οποίο μια φτωχή και χήρα μητέρα η οποία δεν είχε χρήματα για να στολίσει το δέντρο της, ξύπνησε το πρωί των Χριστουγέννων και με έκπληξη είδε μια αράχνη πάνω σε αυτό, να το «στολίζει» με τον ιστό της.

Κάθε βράδυ παραμονής Χριστουγέννων στην Νορβηγία οι σκούπες εξαφανίζονται. Γιατί; Σύμφωνα με έθιμο, το οποίο έχει τις ρίζες του σε παγανιστική παράδοση, εκείνη την νύχτα γριές μάγισσες και ένα σωρό κακά πνεύματα καβαλάνε όποια σκούπα βρουν εύκαιρη και γυρνοβολάνε στις γειτονιές. Επειδή όμως πάντα όλο και κάποιος Νορβηγός θα ξεχάσει μια σκούπα εκτεθειμένη, είθισται ο πιο γενναίος άνδρας της οικογένειας να βγαίνει έξω και να πυροβολεί στον αέρα φοβίζοντας τις κακές μάγισσες και τους γείτονες.

Εδώ και μερικά χρόνια, στο σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου Χανίων, καθιερώθηκε να γίνεται η παραδοσιακή αναπαράσταση της γεννήσεως του Χριστού. Ετσι, ακόμα και σήμερα γίνεται μια υπέροχη αναπαράσταση με αρκετά ζώα δηλαδή πρόβατα, γαϊδουράκια, κατσίκες, άγρια περιστέρια και άλλα ζώα όπως τη νύχτα της γεννήσεως του Χριστού. Εκείνη την νύκτα, επίσης, στο σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη, μαζεύονται πολλοί Χριστιανοί προκειμένου να γιορτάσουν με πολλή αγάπη και πίστη την γέννηση του Χριστού εκείνη την Αγια Νύκτα των Χριστουγέννων. Στο σπήλαιο επίσης, την νύκτα των Χριστουγέννων, καταφτάνουν πολλοί Ιερείς όπου μαζί με τον Μητροπολίτη τελούν τη Θεία Λειτουργία.

Την προπαραμονή των Χριστουγέννων την Ημέρα των Αγίων Δέκα στα χωριά της Ανατολικής Κρήτης έσφαζαν τους χοίρους που είχαν ανατραφεί κυρίως με βελανίδια, χουμά και αποφάγια. Από το σφάξιμο του χοίρου δεν πετούσαν τίποτα. Τη γλίνα (το λίπος) το χρησιμοποιούσαν ως ..βούτυρο ενώ έφτιαχναν και ένα γλύκισμα από τον χοίρο την λεγόμενη ξυγκόπιττα.

Τα παραδοσιακά κάλαντα την παραμονή των Χριστουγέννων φέρνουν στους δρόμους πόρτα - πόρτα τους πιτσιρικάδες, που πριν από χρόνια μπορεί να έπαιρναν από το χέρι του νοικοκύρη και της νοικοκυράς ένα κουραμπιέ ή ένα μελομακάρονο, σήμερα βγαίνουν στους δρόμους να τα πουν για να το χαρτζιλίκι τους. Ομάδες παιδιών κρατώντας το παραδοσιακό τρίγωνο, την Κρητική λύρα, ή άλλα μουσικά όργανα χτυπούν τις πόρτες από νωρίς το πρωί μέχρι και αργά το βράδυ.

Στις κουζίνες των σπιτιών τα σύγκλινα το χοιρινό τα εντόσθια στο τηγάνι το ζυμωτό ψωμί το βραστό το Κρητικό πιλάφι, "κυριαρχούν" της γαλοπούλας. Στο τραπέζι τα πατροπαράδοτα μελομακάρονα και κουραμπιέδες που ακόμα και σήμερα πολλές νοικοκυρές εξακολουθούν να παρασκευάζουν στο σπίτι. Επίσης σε πολλά σπίτια συναντά κανείς τα αυγοκαλάμαρα. Το "ακοίμητο" τζάκι με τα μεγάλα κούτσουρα εξακολουθεί και τις ημέρες μας να δίνει τον τόνο μιας γιορτής οικογενειακής που όλοι αναζητούν την ευτυχία της γέννησης του νέου χρόνου που έρχεται..

ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ...

Η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία προθχές έθεσε ένα ερώτημα:

Γιατί οι αγανακτισμένοι δεν είναι στις πλατείες;. Γιατί το κίνημα των πλατειών έχει υποχωρήσει;

Τι να πάνε να κάνουνε αλήθεια; Να είναι καθημερινά στο πόδι, ν' ακούνε τις μπούρδες του κάθε πικραμένου που βρήκε ευκαιρία να κάνει την λόξα του ιδεολογία, ελπίζοντας να την πουλήσει σε κάποιους από τους ακροατές του;

Για άλλη μια φορά τα κόμματα προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα γεγονότα μέσα από τις συνηθισμένες και ξεπερασμένες στενόμυαλες δικές τους αλήθειες, όπως αυτές βολεύρουν τις πολιτικές και τα συμφέροντα τους.

Οι Πασόκοι ίσως πουν ότι ο κόσμος κατά βάθος κατανοεί τις προσπάθειες μας...

Οι Νεοδημοκράτες ίσως πουν ότι ο κόσμος έχει πάρει τις αποφάσεις του και περιμένει τις εκλογές και τον μεσσία....

Το ΚΚΕ θ' αναμασήσει ότι ο κόσμος της εργατιάς ανασυντάσσεται και οσονούπω θα αντεπιτεθεί.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι ο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί από την αστυνομοκρατία αλλά κάποια στιγμή θα απαντήσει.

Τι είναι αλήθεια λοιπόν από όλα αυτά που ισχυρίζονται για τον κόσμο, για την κοινωνία δηλαδή, τα πολιτικά κόμματα;

Ευτυχώς τίποτα!

Ο κόσμος ξέρει στο βάθος της καρδιάς του ότι οι Ευρωπαίοι έχουν δίκιο που μας ασκούν αυτή την αφόρητη πίεση.

Περιμένουμε τους άλλους να είναι σωστοί απέναντι μας, όταν εμείς οι ίδιοι αδυνατούμε να σεβαστούμε τους εαυτούς μας.

Καμμιά απόφαση από όσες έχουν ληφθεί δεν κατάφερε να δείξει κάτι διαφορετικό από την εικόνα που οι ξένοι έχουν διαμορφωμένη για εμάς. Ότι μας χαρακτηρίζει σοβαρό έλλειμμα επαγγελματισμού, συνέπειας και συνεργασίας.

Αλλά δυστυχώς οι πολιτικοί μας ακόμη αποφεύγουν να πουν απλά την αλήθεια. Αποφεύγουν και οι αυτόκλητοι προφήτες και σωτήρες των πλατειών να προτείνουν κάτι εφικτό κι εφαρμόσιμο που θ' αναστρέψει την κατάσταση.

Ενώ ο σκεπτόμενος τουλάχιστον κόσμος κατανοεί πιά πως το "μαζί τα φάγαμε" του Πάγκαλου, όσο θράσος κι αν περιέχει, περιέχει και μια μεγάλη δόση αλήθειας.

Όλοι κρύβονται και ο κόσμος απλά περιμένει τον κανένα.

Ο λαός ξέρει πολύ καλά τα δικά του λάθη, ξέρει πολύ καλά οτι το γνωστό πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι κατα τη συντριπτική του πλειοψηφία είτε άχρηστο είτε ανεπαρκές, ξέρει πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άλλο και εκεί ξεκινούν τα "δεν ξέρει".

Δεν ξέρει τι να υποστηρίξει, ποιον να εμπιστευτεί, πως από αγέλη διαμαρτυρίας να γίνει συλλογικότητα γύρω από κάτι αξιόπιστο (το οποίο βλέεπει οτι δεν υπάρχει στον ορίζοντα ακόμη).

Και κυρίως δεν ξέρει το αύριο και δεν ξέρει την αλήθεια γιατι κανείς δεν του τη λέει, ίσως γιατί ακόμα και το τωρινό πολιτικό προσωπικό δεν την ξέρει, ή εξακολουθεί να υποτιμά και να εξαπατά το λαό που δεν ξέρει για να κρατηθεί. Άλλωστε ποιος καλύτερος τρόπος να συγκρατείς τους λαούς από την άγνοια και την αμάθεια;

Περιμένει να κάτσουν τα κατακάθια και να ξεκαθαρίσουν λίγο τα πράγματα μπας δεί μια κατεύθυνση, πέρα από όσα ακούει από τους συνήθεις που εξακολουθούν (σταθερά μειούμενοι) να περνούν τις νύχτες στις (κρύες σε λίγο) πλατείες...

ZEITGEIST: MOVING FORWARD. ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ (DOC)...

Zeitgeist: Moving Forward του σκηνοθέτη Peter Joseph. Ένα μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ το οποίο παρουσιάζει μια υπόθεση για την απαιτούμενη μετάβαση έξω από το σημερινό κοινωνικοοικονομικό, νομισματικό παράδειγμα το οποίο διέπει το σύνολο της παγκόσμιας κοινωνίας. σε ένα νέο βιώσιμο κοινωνικό παράδειγμα που ονομάζεται "Οικονομία βασισμένη στους πόρους".

Εδώ με Ελληνικούς υπότιτλους, διαθέσιμο σε 55 ακόμη γλώσσες για να το παρακολουθήσει ο κάθε θεατής σε αυτήν που καταλαβαίνει...

ΠΑΡΑΤΑΣΗ...

Μη μπορώντας να συγκεντρώσει έσοδα για το τέλος του έτους, η κυβέρνηση πάει από παράταση σε παράταση όλα τα ηλίθια χαράτσια που επέβαλε νομίζοντας ότι έτσι θα τσιμπήσει ο κόσμος.

Έδωσε παράταση μέχρι το τέλος της χρονιάς για την αποστολή μέσω ΕΛΤΑ της αίτησης τακτοποίησης των ημιυπαίθριων. Σκέπτεται μάλιστα να το πάει και για τον Φεβρουάριο μπας και ξεπεράσει τις 300.000 αιτήσεις...

Η περαίωση, το πλέον γελοίο μέτρο που υπάρχει, αφού ευνοεί τους φοροφυγάδες, πήρε δεύτερη παράταση για τις 28 Δεκεμβρίου με επίσημη αιτιολογία ότι είναι αθρόα η προσέλευση...

Μα καλά δεν καταλαβαίνουν εκεί στο υπουργείο Οικονομικών ότι δεν υπάρχει σάλιο, ότι ο κόσμος βρίσκεται σε δύσκολη θέση, το ρευστό έχει τελειώσει και δύσκολα θα πάει κάποιος να πληρώσει, αφού δεν έχει ελπίδα για ανταπόδωση;

Εκτός αν πιστεύουν ότι θα αναθερμανθεί το ενδιαφέρον για τις δύο ρυθμίσεις μόλις πάρουν το δώρο οι εργαζόμενοι.

Και να γίνει αυτό δε θα λείψουν τα χρήματα αυτά από την αγορά, επομένως και από τις εισπράξεις του ΦΠΑ;

Φαύλος κύκλος δηλαδή, από τη μια τσέπη μπαίνουν τα λεφτά κι από την άλλη βγαίνουν.

Επειδή το κράτος κήρυξε αδυναμία να εισπράξει τα χρωστούμενα από τους μεγαλο-οφειλέτες, επειδή ο εισπρακτικός και ελεγκτικός μηχανισμός έχει διαλυθεί νομίζει ότι θα πάει ο υπόλοιπος κόσμος από φιλότιμο να πληρώσει;

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (ΑΝΕΚΔΟΤΟ)...

Καλεί μια μέρα ο Θεός τρεις μεγάλους ηγέτες για να τους ανακοινώσει την καταστροφή του κόσμου σε ένα μήνα.

Καλεί τον Ομπάμα, ως πρόεδρο της υπερδύναμης, τον Κάστρο, ως τελευταίο κομμουνιστή ηγέτη και τον Γ. Παπανδρέου ως πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Και τους λέει:

- Τέρμα τα αστεία, οι βλακείες πληρώνονται και σε ένα μήνα ο κόσμος θα καταστραφεί. Πηγαίνετε να προετοιμάσετε τους λαούς σας...

Πάει ο Ομπάμα Αμερική, διάγγελμα από τον Λευκό Οίκο και λέει:

- Συμπατριώτες, έχω ένα καλό κι ένα κακό νέο. Το καλό είναι ότι υπάρχει Θεός, τον είδα, μιλήσαμε. Το κακό είναι ότι σε ένα μήνα ο κόσμος καταστρέφεται...

Πάει ο Κάστρο και λέει στους Κουβανούς:

- Συναγωνιστές, έχω δύο κακά νέα να σας πω. Το πρώτο είναι ότι υπάρχει Θεός, τον είδα, μίλησα μαζί του και ομολογώ ότι δυστυχώς τόσα χρόνια έκανα λάθος και σας παραπλάνησα. Το δεύτερο κακό είναι ότι σε ένα μήνα ο κόσμος καταστρέφεται και δεν έχουμε χρόνο να διορθώσουμε τα λάθη μας...

Ερχεται και ο Παπανδρέου στην Ελλάδα, απευθύνει το ίδιο βράδυ στις 8.00μμ διάγγελμα από το Μαξίμου και λέει:

- Έχω δύο καλά νέα Ελληνικέ λαέ. Το πρώτο είναι ότι υπάρχει θεός, μίλησα μαζί του και έκλεισα συμφωνίες μαζί του. Το δεύτερο καλό είναι πως ότι είχα να κάνω μέχρι σήμερα το έκανα. Δε θα χρειαστεί να κάνω τίποτε άλλο εγώ. Σε ένα μήνα τα αναλαμβάνει όλα ο Θεός...

ΠΑΝΙΣΧΥΡΟΣ ΜΕΓΙΣΤΑΝΑΣ ΤΩΝ ΝΙΤΖΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια από τις πιο δημοφιλής και αγαπητή cult ταινία του 2007.

Ο Υάκινθος Σέκερης ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες του κόσμου ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του γίνεται ένας πανίσχυρος μεγιστάνας που προκαλεί δέος και φόβο σε όλους. Μετά τον μυστηριώδη θάνατο της γυναίκας του ο Υάκινθος γίνεται ακόμα πιο αδίστακτος και εκδικητικός θέλοντας να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο.

Όμως το κράτος προκειμένου να τον εμποδίσει...




Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-1563350219657195827&hl=el&fs=true

ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΥΠΟΓΕΙΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ταινία - documentary του 2005.

Ηλίας Πετρόπουλος: Παρουσιάζω τον κόσμο με ένα διαφορετικό βλέμμα, από ό,τι μας έμαθαν στο σχολείο ή στο στρατό. Πιστεύω πως ο καθένας έχει δικαίωμα να βλέπει την κοινωνία με το δικό του βλέμμα. Προσωπικά με ενδιαφέρει περισσότερο ο Διάβολος παρά ο Θεός.

Πνεύμα ανήσυχο και ερευνητικό, πολέμιος των ακαδημαϊκών και του κατεστημένου, ο Πετρόπουλος ήταν ο πρώτος λαογράφος στην Ελλάδα, που ασχολήθηκε με το περιθώριο και κατέγραψε πρόσωπα και πράγματα περιφρονημένα από την επίσημη ιστορία της χώρας του...

Ο φακός τον συναντάει στο γραφείο του στο Παρίσι όπου έζησε, αυτοεξόριστος, τα τελευταία τριάντα χρόνια, όταν απογοητευμένος από την πολιτική της πατρίδας του και κουρασμένος από τις αλλεπάλληλες καταδιώξεις και φυλακίσεις, αποφασίζει να εγκαταλείψει την Ελλάδα.

Σε αυτή την τελευταία του συνέντευξη, μερικούς μήνες μετά πέθανε από καρκίνο, ο Πετρόπουλος μας ταξιδεύει σε άγνωστα τοπία της παράδοσης και της ελληνικότητας μας και μας γνωρίζει με όλους αυτούς τους ανθρώπους του κοινωνικού υπογείου, που κυριάρχησαν στα βιβλία του.

Ρεμπέτες, αλήτες, μάγκες, πουτάνες και πούστηδες, φυλακισμένοι, άνθρωποι βασανισμένοι και καταδιωκόμενοι από τον κοινωνικό τους περίγυρο συναντιούνται μπροστά στον φακό, όπως κάποτε συναντήθηκαν στα βιβλία του.



Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=4994891152687042789&hl=el&fs=true

ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΩΡΑ...

Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα με την αμέριστη αρωγή των "χορηγών" τους κρατικοδίαιτων νταβατζήδων και των παρατρεχάμενων τους, μας σπρώχνουν σε δυο κόσμους μέσα στην ίδια χώρα:

Από τη μια ο κόσμος μας:

Ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, υπερεργασία χωρίς αμοιβή, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, μισθοί των 700 ευρώ για τους νέους, συντάξεις των 400 ευρώ για τους γέρους, δάνεια και κάρτες, φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,70 ευρώ, οι μισθοί που κόβονται, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, σωρεία λαθραίων εργατικών χεριών, καθημερινή κόλαση εγκληματικότητας πειναλέων, η απειλή κλεισίματος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων λόγω του εξοντωτικού ανταγωνισμού ή η πώλησή τους σε εξευτελιστική τιμή για να καλυφθούν τα υψηλότοκα δάνεια από τις τράπεζες (όπου οδηγήθηκαν ή θα οδηγηθούν από τον φαύλο κύκλο μείωση μισθών, ανεργία, μείωση αγοραστικής δύναμης), μείωση πωλήσεων, δανεισμός και κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων), ζωή με πίστωση κι ατελείωτες δόσεις, δημιουργικότητα που δεν αναγνωρίζεται ούτε αμοίβεται όπως αξίζει, γενικά κυριαρχεί ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.

Κι απ' την άλλη ο κόσμος τους:

Τραπεζίτες, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, επενδυτές, golden boys, πολιτικοί του τίποτα, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, εξωτικές θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, ξανθές συνοδοί και πορνοταινίες, χαριτωμένοι μόδιστροι και ένας εσμός δήθεν καλλιτέχνες και λοιποί διανοούμενοι λινάτσες, επιδοτούμενα μέγαρα μουσικής, gala και στημένες δεξιώσεις του κηφηναριού. Ένας άλλος κόσμος προκλητικής σπατάλης, χλιδής, σαπίλας και παρακμής.

Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα δημιουργήσαμε αλλά δε μας ανήκουν, αφού δεν μένουν για πολύ στα χέρια μας, μα τα παίρνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...

Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία: "Εαν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν την εφορτώνανε".

ΦΗΜΕΣ...

Μια γυναίκα κάποτε επανέλαβε ένα κουτσομπολιό για κάποια γειτόνισσά της. Σε λίγες μέρες το ήξερε όλη η κοινωνία της περιοχής, κι η "περί ής ο λόγος" και πόνεσε και προσβλήθηκε...

Λίγο αργότερα η γυναίκα εκείνη έμαθε ότι η φήμη αυτή ήταν ψεύτικη. Στενοχωρήθηκε πολύ και πήγε σ' ένα γέρο σοφό να την καθοδηγήσει για το πως θα μπορούσε να αποκαταστήσει το κακό που έκανε...

- Κατέβα στην αγορά, είπε ο γέρος, αγόρασε ένα κοτόπουλο και σφάξε το. Μετά βγές στον δρόμο, μάδα τα φτερά του και πέτα τα ένα ένα καθώς θα προχωράς...

Αν και η συμβουλή του αυτή έκανε εντύπωση της γυναίκας, εν τούτοις την ακολούθησε κατά γράμμα...

Την άλλη μέρα ο σοφός της είπε:

- Τώρα πήγαινε να μαζέψεις όλα τα φτερά που σκόρπισες χθές και να μου τα φέρεις...
Η γυναίκα πήγε από τον ίδιο δρόμο αλλά, προς μεγάλη της απελπισία, ο αέρας είχε σκορπίσει τα φτερά πολύ μακρυά. Αφού έψαξε για πολλές ώρες, γύρισε με τρία μόνο φτερά στο χέρι...

- Βλέπεις τώρα, είπε ο γερο-σοφός, είναι εύκολο να πετάξεις τα φτερά στον δρόμο, αλλά αδύνατο να τα ξαναμαζέψεις. Το ίδιο συμβαίνει και με το κουτσομπολιό...

Δεν θέλει πολύ προσπάθεια για να σκορπίσεις τη φήμη, αλλά μιας και το κάνεις, ποτέ μετά δεν μπορείς να διορθώσεις απόλυτα το κακό!

ΣΚΥΛΑΔΙΚΟ...

Θα έρθεις να πάμε σε κείνο το ξενυχτάδικο που θα τραγουδήσει ο τάδε τραγουδιστής (και λέει το όνομα ενός σκυλά διάσημου κάποτε στο κοινό του, ξεπερασμένου και σιτεμένου πια σήμερα);

- Φυσικά όχι, τι δουλειά έχω εγώ εκεί;

- Έλεγα, επειδή αύριο είναι αργία...

- Ακριβώς για αυτό σκέφτηκε και ο σκυλάς να τιμήσει με την παρουσία του την "επαρχία", όπως αποκαλεί αυτός και το σινάφι του υποτιμητικά τα σκυλάδικα τα μακρύτερα από τα πέριξ και την παραλιακή των Αθηνών, επ' ευκαιρία της αυριανής αργίας μόνο...

Δεν μπορώ να καταλάβω τι γυρεύω εγώ σ' ένα κλειστό περιβάλλον με υπερβολικό κίτς, γεμάτο καπνούς κι ένα πλήθος μεθυσμένους κάθε ηλικίας ανακατεμένους, να τους βλέπω να κουνιούνται όπως μπορούν και νομίζουν όντας άσχετοι από χορό, να πρέπει να πιώ απροσδιόριστης προέλευσης και περιεχομένου ποτά που θα μου χρεωθούν υποχρεωτικά και να πρέπει να ακούω και ν' ανέχομαι τον εν λόγω σκυλά ν' αλυχτά για τη χαμένη του αγάπη με ψεύτικο πάθος που σπα τύμπανα, χάνοντας συνάμα τον πολύτιμο ύπνο μου, αφού δεν πρόκειται να εμφανιστεί πριν τα δεύτερα μεσάνυχτα, επειδή κάποιος ξοφλημένος της νύχτας είπε να κάνει μια αρπαχτή στην πόλη μας...

- Δεν θες μια φορά εσύ ν' ακούσεις και να δεις κάποιον γνωστό τραγουδιστή από κοντά;

- Ποσώς με κόφτει ο κάθε "καλλιτέχνης" τέτοιου είδους χειρίστης διασκέδασης και το κλαψούρισμα που αποκαλεί τραγούδια και "δουλειά" του, δεν μου λέει τίποτα αυτή η απελπισία και μοιρολατρεία που εκπέμπει με τον τρόπο του...Ύστερα κι εγώ έχω γραμμένους αρκετούς στίχους που μπορούν να γίνου τραγούδια μια μέρα, που εκφράζουν κάποιες στιγμές μου, που έχουν να πουν αυτά που θέλω εγώ στον κόσμο, που θα θελήσει να τ' ακούσει...

- Και πως δεν τα προώθησες ακόμη;

- Επειδή ενώ φόρτωσα τον εαυτό μου μ' ένα σωρό γνώσεις, δεν έμαθα ακόμη να παίζω και να γράφω μουσική, να εκφράζομαι με νότες και μελωδία, αντιθέτως από μικρός μπορούσα να γράφω αυτά που ήθελα με άνεση λόγου.

Αν και έχω δημοσιευμένα μερικά χαρακτηριστικά δείγματα, δεν κατάφερα ακόμη να συνεργαστώ με συνθέτες και τραγουδιστές που ταιριάζουμε, ώστε να γίνουν ευρύτερα γνωστά κάποια από τα δικά μου τραγούδια...

- Κι αν κάποια από αυτά φτάσουν να παίζονται σε σκυλάδικα σαν κι αυτό που δεν θέλεις να βρεθείς μέσα;

- Έχω γράψει και μερικά τέτοια σε στιγμές ευθυμίας και διασκέδασης, που αν θέλει ο κόσμος να τ' ακούσει και να διασκεδάσει, δεν έχει σημασία ο χώρος, αν του λένε κάτι θα τα ψάχνει παντού...

Βέβαια σε άλλες στιγμές μου έχω γράψει κι άλλα διαφορετικά, για άλλο κοινό κι άλλους προβληματισμούς, μα όλα είναι εμπνευσμένα από την δική μου ζωή κι εμπειρίες, δεν αρκούμαι ν' ακούω μόνο αυτές των άλλων που περνούν στα τραγούδια τους, έχω κι εγώ την άποψη μου να καταθέσω...

- Και νομίζεις πως ενδιαφέρει τους ανθρώπους να την μάθουν και να την ακούνε με το αζημίωτο για σένα;

- Γιατί όχι; Κι εγώ σε αυτόν τον κόσμο ζω και κινούμαι, κάποια πράγματα που έχω γράψει αφορούν στιγμές και συναισθήματα κι άλλων πέρα από τα δικά μου που πολύς κόσμος δεν μπορεί να τα εκφράσει μα θάθελε να τα βρει έτοιμα και στο κάτω - κάτω είναι καλύτερα και πιο ενδιαφέροντα από τα περισσότερα από εκείνα που κυκλοφορούν οι δισκογραφικές εταιρείες...

Κι επειδή είναι στίχοι για τραγούδια γραμμένοι για ν' ακούγονται κι όχι να διαβάζονται σαν τα ποιήματα, αν δεν μελοποιηθούν δεν θα θα τ' ακούσεις ποτέ και θ' αρκείσαι σε φτηνιάρικα κλαψουρίσματα σκυλάδων ή άλλων εναλλακτικών τάχα μου καλλιτεχνών της αρπαχτής, μόνο και μόνο επειδή μπορούν...

ΚΑΦΕΔΕΣ...

Καφέδες...Όλα τα είδη...Για όλες τις ώρες...Για όλα τα γούστα...

Εσείς πώς τον πίνετε;

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΩΡΙΟ...

Αν ο κόσμος μας ολόκληρος ήταν μόνο ένα χωριό με 100 κατοίκους, τότε:

• 70 θα ήταν αγράμματοι...
• 1 μόνο θα είχε πανεπιστημιακή μόρφωση...
• 1 μόνο θα κατείχε το 50% του πλούτου του χωριού...

Οι άνθρωποι αυτοί θα ήταν ως προς την καταγωγή:

• 58 Ασιάτες...
• 15 Ευρωπαίοι (μαζί με τους Ρώσους)...
• 12 Αφρικανοί...
• 70 δε από αυτούς τους κατοίκους του παγκόσμιου χωριού δεν θα ήταν λευκοί!

Οι γλώσσες που θα μιλούσαν θα ήταν:

• 16 κινέζικα
• 8 αγγλικά
• 8 ινδικά
• 6 ισπανικά (latino)
• 6 ρωσικά
• 5 αραβικά
• και λιγότεροι τις υπόλοιπες γλώσσες που σώζονται ακόμη στον πλανήτη μας.

Όσο για τη θρησκεία τους, θα είχαμε:

• 33 χριστιανούς
• 18 μουσουλμάνους
• 14 ινδουιστές
• 6 βουδιστές
• 5 άθεους
• 3 εβραίους
• 21 που θα πιστεύουν σε άλλο δόγμα.

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΝΕΡΟ...

22 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό...

Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο συχνά επανέρχεται στην επικαιρότητα το πρόβλημα της έλλειψης του νερού. Η ψευδαίσθηση της αφθονίας δεν επιτρέπει εύκολα να αποκαλυφθεί η αλήθεια, ότι δηλαδή με την πάροδο του χρόνου το καλής ποιότητας νερό τείνει να μετατραπεί σε αγαθό εν ανεπαρκεία.

Η ποσότητα του νερού που έχουμε παραμένει σταθερή για χιλιάδες χρόνια, ενώ ο αριθμός και ο τύπος των χρηστών έχει αυξηθεί μαζικά. Επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ αναφέρουν ότι η κρίση του νερού χαρακτηρίζεται τόσο από τη συνεχιζόμενη μείωση της ποσότητας που είναι διαθέσιμη, όσο και από την υποβάθμιση της ποιότητάς του.

Η Ελλάδα όπως άλλωστε και οι περισσότερες χώρες της ανατολικής Μεσογείου, ανήκει στις ευπαθείς εκείνες περιοχές που αντιμετωπίζουν τις συνέπειες του προβλήματος έλλειψης υδατικών πόρων και υποβάθμισης της ποιότητάς τους.
Οι προβλέψεις δείχνουν ότι η κατάσταση των υδατικών πόρων σε παγκόσμιο αλλά και τοπικό επίπεδο είναι πιθανό να χειροτερεύσει τα επόμενα χρόνια, εκτός αν αλλάξει ο τρόπος διαχείρισής τους.

Για να αποφευχθεί η κρίση για το νερό, που δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο που να αντιμετωπισθεί με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι διάφορες άλλες κρίσεις όταν θα συμβούν. Η αντιμετώπιση της κρίσης για το νερό απαιτεί λύσεις με μακροχρόνιους σχεδιασμούς και διάρκεια εφαρμογής. Οι πολιτικοί και αυτοί που ορίστηκαν υπεύθυνοι κι αποφασίζουν πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι για το μέγεθος του προβλήματος σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Προβλέπεται ότι το νερό θα αποτελέσει όχι σε πολύ μακρυνά χρόνια, αιτία διαμάχης και συγκρούσεων μεταξύ γειτονικών χωρών, δεδομένου ότι περίπου το 40% των κατοίκων της Γης ζει σε περισσότερες από 276 διακρατικές υδρολογικές λεκάνες, το νερό των οποίων μοιράζονται περισσότερες από δύο σε κάθε περίπτωση χώρες.

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην καλύτερη διαχείριση του διαθέσιμου νερού με περιορισμό των απωλειών ή της σπατάλης από τους χρήστες. Το νερό θα πρέπει να θεωρείται οικονομικό αγαθό, σεβαστό απ' όλους. Ο κόσμος σήμερα αλλάζει πολύ γρήγορα, και μαζί με αυτόν πρέπει να αλλάξουν και οι εφαρμοζόμενες πρακτικές στη διαχείριση του νερού.

Οι παρούσες και μελλοντικές ανάγκες και τα προβλήματα που σχετίζονται με το νερό θα πρέπει να αναλυθούν αντικειμενικά στο φως των αλλαγών που αναμένονται, εξ αιτίας της ανεπάρκειας του...