Η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία προθχές έθεσε ένα ερώτημα:
Γιατί οι αγανακτισμένοι δεν είναι στις πλατείες;. Γιατί το κίνημα των πλατειών έχει υποχωρήσει;
Τι να πάνε να κάνουνε αλήθεια; Να είναι καθημερινά στο πόδι, ν' ακούνε τις μπούρδες του κάθε πικραμένου που βρήκε ευκαιρία να κάνει την λόξα του ιδεολογία, ελπίζοντας να την πουλήσει σε κάποιους από τους ακροατές του;
Για άλλη μια φορά τα κόμματα προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα γεγονότα μέσα από τις συνηθισμένες και ξεπερασμένες στενόμυαλες δικές τους αλήθειες, όπως αυτές βολεύρουν τις πολιτικές και τα συμφέροντα τους.
Οι Πασόκοι ίσως πουν ότι ο κόσμος κατά βάθος κατανοεί τις προσπάθειες μας...
Οι Νεοδημοκράτες ίσως πουν ότι ο κόσμος έχει πάρει τις αποφάσεις του και περιμένει τις εκλογές και τον μεσσία....
Το ΚΚΕ θ' αναμασήσει ότι ο κόσμος της εργατιάς ανασυντάσσεται και οσονούπω θα αντεπιτεθεί.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι ο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί από την αστυνομοκρατία αλλά κάποια στιγμή θα απαντήσει.
Τι είναι αλήθεια λοιπόν από όλα αυτά που ισχυρίζονται για τον κόσμο, για την κοινωνία δηλαδή, τα πολιτικά κόμματα;
Ευτυχώς τίποτα!
Ο κόσμος ξέρει στο βάθος της καρδιάς του ότι οι Ευρωπαίοι έχουν δίκιο που μας ασκούν αυτή την αφόρητη πίεση.
Περιμένουμε τους άλλους να είναι σωστοί απέναντι μας, όταν εμείς οι ίδιοι αδυνατούμε να σεβαστούμε τους εαυτούς μας.
Καμμιά απόφαση από όσες έχουν ληφθεί δεν κατάφερε να δείξει κάτι διαφορετικό από την εικόνα που οι ξένοι έχουν διαμορφωμένη για εμάς. Ότι μας χαρακτηρίζει σοβαρό έλλειμμα επαγγελματισμού, συνέπειας και συνεργασίας.
Αλλά δυστυχώς οι πολιτικοί μας ακόμη αποφεύγουν να πουν απλά την αλήθεια. Αποφεύγουν και οι αυτόκλητοι προφήτες και σωτήρες των πλατειών να προτείνουν κάτι εφικτό κι εφαρμόσιμο που θ' αναστρέψει την κατάσταση.
Ενώ ο σκεπτόμενος τουλάχιστον κόσμος κατανοεί πιά πως το "μαζί τα φάγαμε" του Πάγκαλου, όσο θράσος κι αν περιέχει, περιέχει και μια μεγάλη δόση αλήθειας.
Όλοι κρύβονται και ο κόσμος απλά περιμένει τον κανένα.
Ο λαός ξέρει πολύ καλά τα δικά του λάθη, ξέρει πολύ καλά οτι το γνωστό πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι κατα τη συντριπτική του πλειοψηφία είτε άχρηστο είτε ανεπαρκές, ξέρει πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άλλο και εκεί ξεκινούν τα "δεν ξέρει".
Δεν ξέρει τι να υποστηρίξει, ποιον να εμπιστευτεί, πως από αγέλη διαμαρτυρίας να γίνει συλλογικότητα γύρω από κάτι αξιόπιστο (το οποίο βλέεπει οτι δεν υπάρχει στον ορίζοντα ακόμη).
Και κυρίως δεν ξέρει το αύριο και δεν ξέρει την αλήθεια γιατι κανείς δεν του τη λέει, ίσως γιατί ακόμα και το τωρινό πολιτικό προσωπικό δεν την ξέρει, ή εξακολουθεί να υποτιμά και να εξαπατά το λαό που δεν ξέρει για να κρατηθεί. Άλλωστε ποιος καλύτερος τρόπος να συγκρατείς τους λαούς από την άγνοια και την αμάθεια;
Περιμένει να κάτσουν τα κατακάθια και να ξεκαθαρίσουν λίγο τα πράγματα μπας δεί μια κατεύθυνση, πέρα από όσα ακούει από τους συνήθεις που εξακολουθούν (σταθερά μειούμενοι) να περνούν τις νύχτες στις (κρύες σε λίγο) πλατείες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου