50 ΧΡΟΝΙΑ...

Μάης μήνας, ημέρα Σάββατο και τότε, η ώρα δέκα το πρωί, όταν σε όλες τις εκκλησίες ηχούσαν οι καμπάνες του τέλους της λειτουργίας ανήμερα του Αγίου Κωνσταντίνου. 

Ο ήχος από κείνες που χτυπούσαν στις δυο πιο κοντινές εκκλησίες έφτανε χαρμόσυνα ως ένα δίπατο σπίτι κοντά στο κέντρο της πόλης, όπου μια νέα γυναίκα μόλις γινόταν για πρώτη της φορά μητέρα, με την βοήθεια μερικών γειτονισσών και μιας έμπειρης μαμής...

Τότε ερχόμουν στον κόσμο και μόλις είχα αντικρύσει το πρώτο φως της πρώτης μου μέρας εν ζωή...
Σήμερα τέτοια μέρα πάλι, στο ίδιο μέρος, σε σπίτι χτισμένο στο οικόπεδο του παλαιού εκείνου, μόλις μπήκα στα 50 μου χρόνια...

Σελήνη μια μέρας τότε στην απαρχή της ζωής μου, πανσέληνος σήμερα μόλις συμπληρωθεί η πρώτη μου μέρα της υπόλοιπης μισής(;) ζωής μου...

Χρόνια μου πολλά, γενέθλια και γιορτή σήμερα.

Με τις καλύτερες ενδόμυχες ευχές για περισσότερα και σημαντικά επιτεύγματα στο άμεσο μέλλον, όσα δεν πέτυχα ακόμη ως τώρα!

Μέρα τη μέρα ζω - που ξέρεις αύριο τι ξημερώνει!

Έτσι με αυτά, πέρασαν χρόνια...

Εγώ κι όσοι φτάνουμε σε αυτό το σημείο της ζωής μας...

Τώρα που έχουμε τη γνώση και ξέρουμε πως ο καθένας μας συνεχίζει να είναι ένας δυναμικός άνδρας, που αν συμβιβαστεί με κάποιες φυσιολογικές αλλαγές που θα επέλθουν, αν είναι προσεκτικός και φροντίζει τον εαυτό του και την υγεία του, μπορεί να είναι ακόμη πιο δημιουργικός και δραστήριος σε σύγκριση με μικρότερη ηλικία...

ΜΑΗΣ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΣ...

Μήνας των αντιφάσεων στη λαϊκή συνείδηση γενικότερα ο Μάιος.

Μέρα των λουλουδιών, αλλά και ημέρα των εργατών, ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης η Πρωτομαγιά, μην ξεχνιόμαστε...Κόκκινη απ' το αίμα που έχει χυθεί στους αγώνες των εργαζομένων η σημερινή ημέρα.

Μήνας της ζωής, αλλά και μήνας του θανάτου.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς όμως, δεν είναι μία συνήθεια του 19ου αιώνα.

Έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα καθώς οι εκδηλώσεις που γίνονταν είτε για τη Θεά Δήμητρα είτε για τον Διόνυσο  είχαν σκοπό  να γιορτάσει ο κόσμος τη γονιμότητα των αγρών, την καρποφορία της γης, την άνθιση της φύσης, το οριστικό τέλος του χειμώνα και τον ερχομό του καλοκαιριού.

Από την αρχαία Ελλάδα στο Βυζάντιο και ύστερα σε όλη την Ευρώπη, την Πρωτομαγιά λάμβαναν χώρα πλήθος εορταστικών τελετών και εθιμοτυπικών διαδικασιών πολλές εκ των οποίων έχουν παραμείνει ως τις μέρες μας.

Δύσκολος μήνας ο Μάης, "γιατί είναι γεμάτος δαιμόνους".

'Όπλο των ανθρώπων για την αντιμετώπισή τους το στεφάνι. Αυτό θα προστατέψει το σπιτικό τους την πιο κρίσιμη περίοδο του χρόνου και δεν θα αφήσει τα πνεύματα που το απειλούν να εισχωρήσουν...

Πρωτομαγιά μέρα γιορτής, γιορτάζουν τα λουλούδια

κι όλα μαζί μας τραγουδούν του έρωτα τραγούδια!

21 ΜΑΙΟΥ, ΓΕΝΕΘΛΙΑ & ΓΙΟΡΤΗ...

Δικά μου φυσικά, όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα και τα γιορτάζω μαζί σας με μερικές μαντινάδες:

Χρόνια πολλά, χαρούμενος κι ευτυχισμένος νάμαι...
και πάντα με καλή καρδιά, να πέφτω να κοιμάμαι!

Μου εύχομαι από καρδιάς πλούτη, χαρά και υγεία
και κάθε λύπη μου, με μιας να γίνει ευτυχία!

Χρόνια πολλά, χρόνια καλά, χρόνια ευτυχισμένα
χρόνια να ζήσω, για να δώ τα όμορφα ένα-ένα!

Κι από ένα φίλο μια, που μόλις έλαβα:

Όταν τα χρόνια που περνούν, τους ώμους σου βαραίνουν,
ο νους σου και η λογική, στην κεφαλή να μπαίνουν!

Έτσι νάναι, σε πείσμα των καιρών και πολλών ανθρώπων...

ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΚΡΗΤΗ...

Στις 20 Μαίου του 1941 αρχίζει η μάχη της Κρήτης, η οποία διήρκεσε μέχρι την 1η Ιουνίου. 

 

Με την επιχείρηση αυτή οι Γερμανοί κατάφεραν να καταλάβουν το νησί από τις αγγλοελληνικές συμμαχικές δυνάμεις, ωστόσο αυτή τους η επιτυχία κόστισε τόσο πολύ ώστε να μην επιχειρήσουν ξανά άλλη αεροπορική έφοδο της ίδιας κλίμακας κατά την διάρκεια του πόλεμου.

Η Μάχη της Κρήτης και η αντίσταση του κρητικού λαού ήταν ένα μικρό δείγμα, ένας πυρήνας για τα μετέπειτα αντιστασιακά κινήματα στην Ευρώπη (οι αντάρτες στην Ελλάδα, οι παρτιζάνοι στη Γιουγκοσλαβία, οι Μακί στη Γαλλία κ. α).

Η αντίσταση του απλού λαού που χωρίς όπλα και με ότι μέσον είχε πολεμούσε τον κατακτητή, δεν κίνησε τότε την περιέργεια των Γερμανών. Να τους κάνει να είναι επιφυλακτικοί. Θεώρησαν το φαινόμενο μεμονωμένο. Έκαναν λάθος όμως... Και αυτό τους στοίχισε.

Τους στοίχισε σε όσες χώρες είχαν κατακτήσει αλλά περισσότερο στη Σοβιετική Ένωση και στο Στάλινγκραντ. Εκεί που σε ένα χειμώνα έχασαν ενάμισι εκατομμύριο στρατιώτες και ανυπολόγιστο όγκο πολεμικού υλικού. Εκεί που πολεμούσαν έναν αόρατο εχθρό που έβγαινε από τα σκοτάδια τους εξολόθρευε και εξαφανιζόταν...

 

Τι είπαν όμως μετά τη μάχη της Κρήτης οι πρωταγωνιστές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τόσο των συμμάχων όσο και του Άξονα;

-Ουίστον Τσόρτσιλ: «Οι Νεοζηλανδοί, οι Αυστραλοί, οι Ουαλοί και οι Αγγλοι, μαζί με τους αφάνταστα ηρωϊκούς και πεισματάριδες Κρητικούς, που επολέμησαν στον αποκαρδιωτικόν μάταιο αυτόν αγώνα, μπορούν, δίκαια νομίζω, να αισθάνονται ότι έπαιξαν αποτελεσματικό ρόλο, σε μια μάχη που μας ανακούφισε σοβαρά.

Η απώλεια των πιο καλών Γερμανών πολεμιστών απεμάκρυνε το τρομερό όπλο των αλεξιπτωτιστών από κάθε περαιτέρω συμμετοχή στα γεγονότα που διεδραματίσθησαν στη Μέση Ανατολή. Ο Γκαίριγκ κέρδισε μόνο μια ΠΥΡΡΕΙΑ ΝΙΚΗ στη Κρήτη. Η αντίσταση στην Κρήτη προκάλεσε την καταστροφή επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να παίξουν κεφαλαιώδη ρόλο στα μεταγενέστερα γεγονότα της Μέσης Ανατολής ... Στην Κρήτη ο Goering με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία... Διέπραξε την ανοησία να αφήσει να του ξεφύγουν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες, με το να θυσιάσει τις αναντικατάστατες αυτές δυνάμεις σε έναν θανάσιμο αγώνα που διεξαγόταν συχνά σώμα με σώμα..."

-Αδόλφος Χίτλερ: " Η Κρήτη απέδειξε ότι οι μεγάλες μέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν."

 

-Στρατηγός Φράιμπεργκ (διοικητής συμμαχικών δυνάμεων στην Κρήτη): "Ολίγα έθνη έχουν τα ευγενικά προτερήματα των Κρητικών".

 

-Πτέραρχος Φον Στούντεντ: "Δι εμέ ως διοικητής των Γερμανικών μονάδων αλεξιπτωτιστών που κατέλαβαν την Κρήτη, το όνομα της νήσου αυτής συνδέεται με πικρές αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επλανήθηκα στους υπολογισμούς μου όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεση.  Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να χάσω πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, τους οποίους θεωρούσα παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχα δημιουργήσει ο ίδιος".

 

-Στρατάρχης Ουέιβελ: "Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο, διότι καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος των αεραγημάτων του εχθρού και μέγας αριθμός αεροπλάνων. Προθύμως αναγνωρίζομεν ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας είναι οι πρώτοι που τας υπερόχους νίκας των εις την Βόρειον Ήπειρον άνοιξαν τον δρόμον και κατάφερον πλήγματα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Αι επιτυχίαι δεν είχαν μόνον τοπικήν σημασίαν, αλλά επηρέασαν την όλην εξέλιξιν του πολέμου. Η άμυνα της Κρήτης έσωσε την Κύπρον, την Συρίαν, το Ιράκ και ίσως το Τομπρούκ. "

 

-Ο εκ των ηγετικών στελεχών του Γ Ράιχ, και υπουργός προπαγάνδας του καθεστώτος, ο Τζόζεφ Γκέμπελς έγραφε στο προσωπικό του ημερολόγιο: "Προχωρούμε αργά στην Ελλάδα. Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχητές.Τα καταληφθέντα χαρακώματα είναι γεμάτα πτώματα. Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς ελληνικής καταγωγής σ' αυτούς."

 

.

-Ο Πάτρικ Φέρμορ Άγγλος ταγματάρχης που συμμετείχε στην απαγωγή του Κράιπε και που λάτρεψε την Κρήτη (οι Κρητικοί μάλιστα του έδωσαν και το παρατσούκλι "Φιλεντέμ") είπε: "Κατά τη Μάχη της Κρήτης, η ανδρεία και το πνεύμα των Κρητών γέμισαν τις σελίδες του παγκόσμιου τύπου. Η μάχη αυτή έγινε θρύλος και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου η λέξη "Κρητικός" έγινε συνώνυμη με τις λέξεις "Πολεμιστής" και "Ήρως" 

-Άλαν Κλάρκ (Βρετανός ιστορικός): «Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, αν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσης είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα χωριά τους».

 

-Ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας: "Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."

-Οι TIMES του Λονδίνου τόνιζαν: "Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε το συναρπαστικότερο γεγονός του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. και η αποθέωση του ανθρώπινου ηρωισμού"

 

-Ακόμη και οι σύμμαχοι των Γερμανών, οι Ιάπωνες οι οποίοι έβαζαν τον κώδικα τιμής πάνω και από τη ζωή τους, είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα από τον ηρωισμό των κρητικών. Η εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ του Τόκιο έγραψε: "Προτείνουμε ως ζήτημα υπέρτατου καθήκοντος τιμής, όπως δημιουργηθεί έκτακτο "Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης", για να τιμηθεί με ειδικό παράσημο κάθε πολίτης, κάθε στρατιώτης και κάθε αξιωματικός που έλαβε μέρος στην ενδοξότερη μάχη της ιστορίας, τη Μάχη της Κρήτης!

Από το onalert.gr

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...

Το παρακάτω κείμενο - μαρτυρία "'Αντίσταση στις Μάχες της Κρήτης" του πρώην Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη γράφτηκε το1989 και βρίσκεται δημοσιευμένο στην ετήσια έκδοση του Δήμου Χανίων Χανιά - 1989:

Αν η Μάχη της Κρήτης το Μάιο του 1941 χαρακτηρίστηκε από πολλούς σαν γεγονός παγκόσμιας σημασίας, για την ίδια την Κρήτη παραμένει σημαδιακός σταθμός, στη σημερινή και μελλοντική της μοίρα.

Γιατί στη Μάχη της Κρήτης, που κράτησε ουσιαστικά πέντε χρόνια (Μάιος 1941 - Μάιος 1945) ο λαός της αναδιπλώθηκε στη σταυρωμένη Ιστορία του και ξανάζησε το βαθύτερο δυναμισμό του: την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.

Η Αντίσταση, ηθική και υλική, υπήρξε πάντα ασπίδα και σωτηρία της Κρήτης. Μ' αυτή αντιστάθηκε στις Μεσαιωνικές Μάχες της με τους Σαρακηνούς και τους Βενετσιάνους και μ' αυτή επέζησε και αναγεννήθηκε από τις φλόγες και τις στάχτες της φοβερής Τουρκοκρατίας στη νεώτερη Ιστορία της. Κι οι βαθύτερες πηγές από τις οποίες η Κρήτη αντλούσε πάντα το δυναμισμό στους αγώνες της υπήρξαν: ο πόθος της ελευθερίας, η πατριωτική της παράδοση και η θρησκευτική της πίστη.

Η πατριωτική παράδοση της Κρήτης δεν είναι ίσως ακόμα γραμμένη στο κορμί και στην ψυχή της.
Η Κρήτη είναι και σήμερο γεμάτη από Καστέλια και Μουράγια, από καμένα Μοναστήρια και Κουλέδες.Η Κρήτη είναι γεμάτη από Καστέλια και Μοναστήρια κι οι φαγωμένες, από τις μπάλες και τις φωτιές, πέτρες των, διηγούνται, στη σιωπή των, θρύλους και θρήνους για την πίστη, την πατρίδα και τη Λευτεριά.

Κρήτη και πούν οι πύργοι σου και τα καμπαναριά σου,
και πούν οι αντρειωμένοι σου τ' όμορφα παλληκάρια.
Η μαύρη γης τα χαίρεται...

Οταν οι Ναζήδες πέσανε στην Κρήτη το Μάη του 1941, οι Κρητικοί δεν περίμεναν να πάρουν οδηγίες, ούτε από Κυβερνήσεις ούτε από Κόμματα. Πήραν όμως οδηγίες από την Ιστορία και τη συνείδησή των. Πήραν οδηγίες από του προγόνους και τους παππούδες των. Από τον Καντανολέοντα και τον Δασκαλογιάννη. Από τον Κόρακα, το Σήφακα, το Χατζημιχάλη, τον Σκαλίδη και τον Κριάρη.

Τιμή και δόξα σε κείνους που στήσανε τη Μάχη - Αντίσταση της Κρήτης, Σύμβολο και μνημείο της ελεύθερης συνείδησης του ανθρώπου, για κάθε τόπο και για κάθε περίσταση.

Τιμή και σε σας τα παιδιά και τα εγγόνια της Κρήτης που κάνετε κάθε Μάιο το Μνημόσυνό τους με γιορτές και διδαχές.

Ναι διδαχές. Γιατί όσο στέκει ο κόσμος κι όσο θα στέκει η συνείδηση του ανθρώπου, Αντίσταση θα χρειαστεί να κάνει και η Κρήτη.

Κανείς δε γνωρίζει το μέλλον του κόσμου και το μέλλον του τόπου μας. Η μοίρα της ανθρωπότητας, όπως το δείχνει η Ιστορία της, αρχέγονη και τωρινή, είναι ο αγώνας. Πότε για το χώμα και πότε για το πνεύμα. Πότε για το ψωμί και πότε για την ανθρωπιά.

Οι κατακτήσεις της ανθρωπότητας δεν είναι πάντα σταθερές κι αν σήμερο κερδίζαμε την ελευθερία και την ειρήνη, τα παίζομε ίσως αύριο και τα χάνομε στην αδυσώπητη μάχη του Καλού και του Κακού, που γίνεται ακατάπαυστα στην αρένα της ψυχής, της ζωής και της Ιστορίας μας.

Αντίσταση, λοιπόν, χρειαζόμαστε σε κάθε εισβολή και σε κάθε κατακτητή που έρχεται να πατήσει το χώμα και την τιμή της Κρήτης.

Μπορεί οι τωρινοί εισβολείς της Κρήτης να μην έρχονται με γαλέρες και χαντζάρια σαν τους Βενετσιάνους και τους Τούρκους. Ούτε με στούκας και βόμβες σαν τους Γερμανούς.

Οι νέοι εισβολείς μας έρχονται με κασέτες και χαπάκια. Μας έρχονται με VIDEO και AIDS και τα «κέντρα» που ανοίγαμε εδώ και εκεί γίνονται συχνά κερκόπορτες για την άλωση της Κρήτης.
Κι από το άλλο μέρος, η σημερινή Κρήτη δεν είναι η Κρήτη του παλιού καιρού. Μέσα στην παγκόσμια μεταβολή και κρίση των καιρών μας και η Κρήτη κρίνεται και μετασέρνεται.

Η Κρήτη αφήνει το χώμα της και γίνεται απόδημη και αλλοδαπή. Η Κρήτη αφήνει τη Ρίζα και χάνει τις ρίζες της. Η Κρήτη αφήνει τα ηρωικά βουνά της και κατεβαίνει στο κάμπο και στη θάλασσα. Κλείνει τα νοικοκυριά της στο χωριό κι ανοίγει καφετέριες και ντισκοτέκ στη χώρα. Αφήνει τ' αλέτρι και τον αργαλειό και γίνεται τουρίστρια και σερβιτόρισσα.

Και μέσα στις κατακλυσμικές αυτές μεταβολές, ποια κιβωτός θα σώσει την Κρήτη; Ποιος άλλος παρά η παντοδύναμη πίστη του Χριστού, που την έσωσε και στις περασμένες ιστορικές της περιπέτειες;

Άγιε Παντελεήμονα και Άγιε Αστράτηγέ μου
Αιδάρετέ με το φτωχό να κτίσω Μοναστήρι
Να λουτρουγούντ' οι χριστιανοί
και να μεταλαβαίνουν και να βαφτίζουνε παιδιά...

Ετσι τραγουδά το χριστιανικό αίσθημα της Κρήτης, ένα παλιό ριζίτικο τραγούδι της.

Κι όσο στην Κρήτη θα υπάρχουν εκκλησιές να λουτρουγούνται χριστιανοί και να βαφτίζουνται τα παιδιά των, η Κρήτη δε φοβάται όσοι κουρσάροι κι αν έρθουν.

Οσους πολέμους κι αν της κάνουνε, η Κρήτη θα αντιστέκεται.

Μα αν γκρεμιστούν τα Μοναστήρια της πίστης μας; Θέ μου ξεμίστευε.

Σ' όλη μου τη ζωή και γώ, αγαπημένη Κρήτη, φτωχός εργάτης δούλεψα, να στηλωθούν τούτα τα Μοναστήρια στο χώμα σου και στην ψυχή σου. Για να 'χεις άρματα και μιτιρίζια ν' αντιστέκεσαι.
Χαλάλι σου τα μεροκάματά μου!

Με τη σοφή σκέψη και τη μοναδική πένα του για πολλά χρόνια Κισάμου και Σελίνου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου και Παππού της Εκκλησίας Κρήτης, σήμερα υπεραιωνόβιου γέροντα Ειρηναίου Γαλανάκη, γραμμένο σε προ-μνημονίου εποχή...

Το Μάλεμε εβάλανε οι Γερμανοί στο μάτι

μα εκειά το σώμα το επίλεκτο αφήσαν αμανάτι.

Οχι μόνο το Μάλεμε, όλη την Κρήτη βάλανε στο μάτι. Κι απ' όλη την Κρήτη πήρανε την απάντηση:
Δεν την πατάτε εσείς μωρέ, την Κρήτη ανάθεμά σας!

**********************
Κι όμως παρόλα τα ωραία παραπάνω, τελικά την πάτησαν την Κρήτη.

Και τότε που με τα σύγχρονα όπλα τους επικράτησαν εντέλει σε λίγες μέρες, αγωνιστές θυσιάστηκαν, χωριά και πόλεις ισοπεδώθηκαν και κάηκαν, προδότες δοξάστηκαν και πλούτισαν, έφυγαν δε τελευταίοι στην Ευρώπη από εδώ το '45 εκτελώντας κόσμο ως την τελευταία στιγμή...

Όσο για αποζημιώσεις , ούτε κουβέντα, βασισμένοι σε τότε αποφάσεις μικρόψυχων πολιτικών...

Επανέρχονται δε από κείνα τα χρόνια στην Κρήτη συχνά, είτε με τους τουρίστες τους που λιμασμένοι για χρήμα πολίτες κι εκλεγμένοι άρχοντες υποδέχονται με φολκλορικά καραγκιοζιλίκια κάθε "σαιζόν", είτε με τις "επενδύσεις" τους σε γη και ακίνητα, είτε με τις ΑΠΕτήσεις τους όπως σήμερα σαν δανειστές και κυρίαρχοι της Ευρωζώνης...

Τι κάνουμε σήμερα εμείς, το μέγα ζητούμενο...

ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΩΣΗ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

Η μητέρα είναι ο πολυτιμότερος άνθρωπος στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Η αγάπη, η έγνοια και η προσφορά της, είναι μεγαλύτερες και από τον ίδιο τον ουρανό.

Η γιορτή της μητέρας είναι μια υπέροχη γιορτή. Είναι η γιορτή της αυτοθυσίας, της αγάπης χωρίς όρους, της μοναδικής αγκαλιάς στον κόσμο που δεν ζητάει τίποτε σε αντάλλαγμα για όλα όσα δίνει στο παιδί της.

Κάθε χρόνο που γιορτάζει η μάνα, είναι ίσως η σπουδαιότερη από τις μη θρησκευτικές γιορτές, αν και η μητέρα σαν έννοια και σαν ύπαρξη, έχει την υπέρτατη ιερότητα για κάθε παιδί. Ο Θεός έφτιαξε τη μητέρα, γιατί δεν μπορεί να βρίσκεται παντού!

Αφιερώνω λοιπόν την παρακάτω υπέροχη ιστορία σε όλες τις μητέρες.

Μια φορά κι ένα καιρό ένα απόγευμα, μια μητέρα ενώ ετοίμαζε το δείπνο, το αγοράκι της ήρθε στην κουζίνα και της έδωσε ένα χαρτί που είχε γράψει. Αφού σκούπισε τα χέρια της στην ποδιά της, το διάβασε.

Να τι είχε γράψει:

Επειδή κούρεψα το γρασίδι, €5.
Επειδή έφτιαξα το κρεβάτι μου αυτή την εβδομάδα, €1.
Επειδή πήγα στο μπακάλη, €5.
Επειδή έπαιξα με το αδελφάκι μου όταν συ πήγες για ψώνια, €2.
Επειδή έβγαλα έξω τα σκουπίδια, €1.
Επειδή ο έλεγχος του σχολείου ήταν καλός,€5.
Κι επειδή συγύρισα την αυλή, €2.

Στήθηκε λοιπόν εκεί μπροστά της και περίμενε. Η μητέρα τον κοίταξε και χίλιες αναμνήσεις άστραψαν στο νου της. Πήρε το ίδιο χαρτί, το γύρισε απ' την ανάποδη, κι ορίστε τι του έγραψε :

Για τους εννιά μήνες που σε κουβαλούσα και μεγάλωνες μέσα μου, Χωρίς Χρέωση.

Για όλες τις νύχτες που έμενα κοντά σου, που στεκόμουν στο προσκεφάλι σου όταν ήσουν άρρωστος και προσευχόμουν για σένα, Χωρίς Χρέωση.

Για το χρόνο και τα δάκρυα και τα έξοδα όλα αυτά τα χρόνια, Χωρίς Χρέωση.

Για τις γεμάτες φόβους νύχτες και τις έγνοιες για το αύριο, Χωρίς Χρέωση.

Για τις συμβουλές, τις γνώσεις και τα έξοδα του σχολείου σου, Χωρίς Χρέωση.

Για τα παιχνίδια, το φαγητό, τα ρούχα και για το σκούπισμα της μύτης σου, Χωρίς Χρέωση.

Γιε μου, αν τα σουμάρεις όλα αυτά για να δεις πόσο κοστίζει η αγάπη μου, Χωρίς Χρέωση.

Μόλις τέλειωσε το διάβασμα το παιδί, τα μάτια του ήταν γεμάτα δάκρυα. Την κοίταξε καλά και της είπε: «Μαμά, και βέβαια σ' αγαπάω πολύ!».

Μετά πήρε το στυλό και με μεγάλα γράμματα έγραψε Ε Ξ Ω Φ Λ Η Θ Η.

Ας είναι καλά όλες οι μητέρες του κόσμου. Τιμήστε τις και ευγνωμονήστε τις.

Το ίδιο θα κάνω κι εγώ σήμερα. Γιατί της χρωστώ ό,τι είμαι κι ό,τι ελπίζω να γίνω!

(Από το βιβλίο του φίλου μου Άκη Αγγελάκη "Ιστορίες που αξίζει να λες!")

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2012...

Γαι να μην επαναλαμβάνω τα ίδια κάθε πρωτομαγιά, ένα απάνθισμα από παλαιότερες δημοσιεύσεις μου, που πάντα θα είναι επίκαιρες τέτοια μέρα:

ΜΑΓΙΑΤΙΚΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑ

ΤΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΤΟΥ ΜΑΓΙΟΥ

                                                       ΜΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΟΡΤΗ...

Άλλη μια φορά 21η Μάη, ημέρα αφιερωμένη στον πολιτισμό, γενέθλια και γιορτή για μένα κι ευκαιρία για μια ευχή.
Που έχουν πάει αλήθεια τόσες που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια;

Να χαίρεσαι, να σε χαίρονται
αυτοί που σ' αγαπούνε,
κι όσα η καρδιά επιθυμεί
αληθινά να βγούνε!

Περιμένω τις δικές σας στα σχόλια...

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ 1941 (The 11th Day - The Battle Of Crete)...

Aπόσπασμα από δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ για τη μάχη της Κρήτης και τον αγώνα των απλών Κρητών, εναντίων των εισβολέων Ναζί Γερμανών.

Συγκλονιστικές μαρτυρίες από άτομα που έζησαν τα γεγονότα και πολέμησαν τους απογόνους των Ούνων με αξίνες και φτυάρια, εκείνον τον Μάη του 1941...

ΠΡΩΤΑ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΩ...

Την Κυριακή 8 Μαίου οι μανάδες όλου του κόσμου έχουν την τιμητική τους.

Η Γιορτή της Μητέρας, παγκόσμια γιορτή, έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Στην αρχαιότητα ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα, σύζυγος του Κρόνου μητέρα του Δία και όλων των ολύμπιων θεών και που ήταν η θεά της γονιμότητας.

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907-1908 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.

Με το πέρασμα των χρόνων η Γιορτή της Μητέρας έχασε τον παραδοσιακό της χαρακτήρα και το νόημα με το οποίο ξεκίνησε. Και από μια γιορτή που καθιερώθηκε για να γιορτάζεται η έννοια της μητρότητας μετατράπηκε σε μια εμπορική και διαφημιστική γιορτή που απαιτεί ακόμη και δώρα αξίας, εξυπηρετώντας τα καταναλωτικά ένστικτα των ανθρώπων...
Πάντα όμως θα υπάρχει κάτι παό την καρδιά μας για τη μάνα, όπως ενδεικτικά αυτές οι λίγες μαντινάδες που δεν κοστίζουν, μόνο λίγη έμπνευση:

Πρώτα τη μάνα μου αγαπώ
κι ύστερα όλα τ' άλλα
γιατί ήπια από το στήθος της
το πρώτο μου το γάλα.

Σαν τη στοργή που έβρισκα
στης μάνας μου τα χέρια
δεν πρόκειται να βρω ποτέ
όσα κι αν κάνω ταίρια.

Χαρά στη μάνα που γεννά
και στα κρυφά δακρύζει
γιό που να βάζει την τιμή
θεμέλιο και να χτίζει.

Πάντα τη δύσκολη στιγμή
φωνάζεις βρε τη μάνα.
γιατί είναι η μόνη που αγαπά
χωρίς να θέλει πράμα.

Όταν πεθάνει ο δυστυχής
δεν παίζουνε καμπάνα
και μοιρολόγια δεν ακούς.
μόνο αν έχει μάνα.

ΘΩΡΡΩ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝΤΡΑ...

Θωρρώ λουλούδια και δεντρά

πάλι να μπουμπουκιούνε...

Τον ερχομό τους στη ζωή

κι Άνοιξη διαλαλούνε!

Όσα λουλούδια ανθίζουνε
τον Μάη κάθε χρόνο,
τόσες χαρές σου εύχομαι
ποτέ μην νιώσεις πόνο!




Σήμερα την Πρωτομαγιά
που η φύση εορτάζει.
εύχομαι όλη η ζωή
με Άνοιξη να μοιάζει!

ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ...

Χωρίς έμπνευση σήμερα και μακριά από το γραφείο λόγω κάποιων υποχρεώσεων, αν και μέρα διπλής χαράς για μένα, γενέθλια και γιορτή.

Ωστόσω μπορείτε να δείτε τι συνέβαινε παλαιότερα τέτοια μέρα, 21η Μαίου...

ΜΑΥ DAY (ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ)...

Πρωτομαγιά. Αποσπάσματα από εκείνη την παλιά καλή εκπομπή του Δ. Σαββόπουλου "ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ", Άνοιξη 1987.

ΜΑΓΙΑΤΙΚΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑ...

ΜΑΗΣ ο μήνας τσ' Ανοιξης, νάτος σήμερα φτάνει
λουσμένος χίλιες μυρωδιές, με λουλουδοστεφάνι

Η Πρωτομαγιά είναι η γιορτή της άνοιξης, αλλά και ολόκληρης της φύσης και το μαγιάτικο στεφάνι είναι το μοναδικό έθιμο αυτής της μέρας που έχει μείνει και τηρείται ακόμη και σήμερα, που μας συνδέει με την παραδοσιακή πρωτομαγιά, μια γιορτή της άνοιξης και της φύσης πλούσια σε εκδηλώσεις σε παλαιότερες εποχές.

Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο που τηρείται πιστά σε κάθε μεριά της χώρας. Κάθε τέτοια μέρα ένα λουλουδένιο στεφάνι στολίζει τις πόρτες των περισσότερων τουλάχιστον σπιτιών. Παλιότερα η κατασκευή του αποτελούσε ολόκληρη ιεροτελεστία, αφού τίποτα δεν αφηνόταν στην τύχη και καθετί που είχε πάνω του είχε και το δικό του συμβολισμό...

Το μαγιάτικο κλαδί ή στεφάνι έχει κατά πάσα πιθανότητα τις ρίζες του στην αρχαιότητα.

Είναι γνωστό ότι στην αρχαία Ελλάδα τέτοια κλαδιά ή στεφάνια χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά και δεν έλειπαν από καμία σημαντική εκδήλωση. Επιπλέον, είναι αξιοπρόσεκτο ότι μια σημαντική γιορτή ενός μήνα των αρχαίων, του Θαργηλιώνος, που αντιστοιχούσε περίπου χρονικά στο Μάιο, περιελάμβανε στα δρώμενά της την κατασκευή ενός κλαδιού ανάλογου με το μαγιάτικο. Το κλαδί αυτό δεν το έφτιαχναν με άνθη, αλλά με κλαδιά οπωροφόρων δέντρων, στα οποία τοποθετούσαν επίσης κρεμμύδι και σκόρδο.

Στις μέρες μας έχουμε καθιερώσει στεφάνια από λουλούδια του αγρού ή των κήπων, τα οποία τοποθετούμε για λίγο καιρό (κατά παράδοση μέχρι να καούν στις φωτιές του Αϊ - Γιάννη του Κλήδωνα, στις 23 Ιουνίου) στην κύρια είσοδο των σπιτιών μας.

Δύσκολα μπορεί πια να ανιχνευτεί συμβολισμός στο σύγχρονο μαγιάτικο στεφάνι. Για τους περισσότερους δεν αποτελεί ίσως τίποτα περισσότερο από μια όμορφη σύνθεση λουλουδιών, χωρίς να παραπέμπει σε συσχετισμούς σύμφωνα με τους οποίους χαρίζει στους ενοίκους ενός σπιτιού υγεία, καλή τύχη, ειρήνη, ευτυχία και ευφορία. Σίγουρα όμως η κατασκευή του προσφέρει χαρά σε μικρούς και μεγάλους.

Παλιότερα όμως το στεφάνι του Μάη έπρεπε να έχει ορισμένα λουλούδια για να πιάσουν οι ευχές που έκαναν οι νοικοκυρές, όπως:

Τριαντάφυλλα, γαρίφαλα, βιόλες, πασχαλιές (λιλά), γεράνια, για να είναι ανθισμένο το σπίτι.
Κλωνάρια ανθισμένα από αγιόκλημα ή ελιά, για την ευτυχία του σπιτιού.
Στάχυα και λουλούδια του κάμπου, όπως μαργαρίτες, παπαρούνες, για να είναι γεμάτο.
Μια κουκιά (φυτό) με τις ρίζες και τους καρπούς της, για τη γλωσσοφαγιά.
Ένα κλωνάρι λυγαριάς, για την αγάπη των κοριτσιών του σπιτιού.
Ένα κεφάλι σκόρδο, κρεμασμένο στη μέση του ώστε να φαίνεται, για το μάτι.

ΤΑ RED ARROWS ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ...

Το φημισμένο ακροβατικό σμήνος της RAF "RED ARROWS" στα Χανιά.

Σε μια θεαματική επίδειξη στο ενετικό λιμάνι, στα πλαίσια των εκδηλώσεων 2009 για τη 68η επέτειο της μάχης της Κρήτης.

http://www.youtube.com/watch?v=zXV7YEi-CgY

ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική πολεμική κινηματογραφική ταινίας γυρισμένη το 1970, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.

Τον Μάιο του 1941, μετά την πτώση της ηπειρωτικής Ελλάδας, ένας τολμηρός πρωτοετής εύελπις αναλαμβάνει την μεταφορά του χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδας στη Μέση Ανατολή Μέση, με πρώτο σταθμό την ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη. Παρά τα εμπόδια που θα συναντήσει στο δρόμο του, θα καταφέρει να φτάσει στο νησί, όπου οι Γερμανοί ήδη έχουν αρχίσει τις επιθέσεις...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=4024750361794975820&hl=el&fs=true

ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...

Τον Μάη σε δοξάσανε
Κρήτη μου τα παιδιά σου
με την Τιμή, και τη Ζωή
που θέσαν στην ποδιά Σου...

****************************
Τέσσερα χρόνια στα βουνά
στων αγριμιών τσι ρούγες
αγάλι - αγάλι κόψανε
του γύπα τσι φτερούγες!

The Battle of Crete..20 of May 1941.The answer of the Cretans, to Fascism...

Πρώτοι εχθροί εξ ουρανού πατούν την Κρητική γη... Πρώτοι πυροβολισμοί για την αναμέτρηση! Μιαν αναμέτρηση σκληρή, με τα ποιο σύγχρονα πολεμικά μέσα που οι αμείλικτοι αντίπαλοι ξεφόρτωναν από τον Ουρανό, αμαυρώνοντας το γαλάζιο του φεγγοβόλημα..

Ένας - ένας οι αλεξιπτωτιστές σαν χάντρες από ένα τεράστιο εφιαλτικό κομπολόι, κατέβαιναν πάνοπλοι, για να πατήσουν στον καταπράσινο κάμπο, με σκοπούς άνομους και φονικούς...

Πού πάτε ξένοι; Πού πάτε βάρβαροι του Βορρά; Οι ανθοί στα λιόδεντρα, δικοί μας είναι...Και τα χωριουδάκια τα κουρνιασμένα στα ριζά των βουνών, κι αυτά... Κι οι αρχαγγέλοι με τις φτερούγες στα τέμπλα των εκκλησιών μας δικοί μας ακόμη... Το χώμα τούτο το τραχύ που κόκκαλα ζεσταίνει γονιών και καρπούς γεννά και στηρίζει θεμέλια πολιτισμού, δικό μας είναι.

Ποιος αμφιβάλλει τάχα;

Κι αν δεν πρέπει, να καυχηθεί ο επιδρομέας ου 20ού αιώνα επειδή βρήκε ξαρμάτωτη της Μεγαλόνησο για να πατήσει το θελκτικό της κορμί, κι αν έλλειπαν τα παιδά της σ' άλλο μέτωπο δίνοντας το αίμα τους, "άρματα" βρέθηκαν!

Τα στήθη, τα μέλη και οι κεφαλές, θα μπουν μπροστά από τις εστίες και τα θυσιαστήρια των γονιών... Αυτό φωνάζουν τα κυνηγετικά όπλα κι οι ταπεινοί γκράδες στα χέρια των παλικαριών.

Αυτό πεισματικά δείχνουν τα σκουριασμένα μαχαίρια, οι κασμάδες, οι πειρούνες και τα ξύλα ακόμη στα χέρια των γερόντων. Αλλά και το ίδιο δηλώνει ξεκάθαρα η αποφασιστικά υψωμένη πέτρα στο δεξί χέρι του αμούστακου νέου της εφηβείας!
Κι έγινε το θαύμα. Η πρώτη μάχη κερδήθηκε. Οι άπειροι κληρωτοί, οι Κρήτες πατριώτες με τις γυναίκες ατρόμητες σαν νέες σουλιώτισσες απέσπασαν τον θρίαμβο, μετέωρο λαμπρό από την αγκαλιά της νύχτας.

Βγήκαν νικητές, από την εξωφρενική αυτή σύγκρουση των πρωτόγονων μέσων του φτωχού μικρού τόπου, με την ισχυρή αρτιότητα της τεχνολογίας, που γι' άλλη μια φορά το κακό υπηρέτησε...

Το κλιμάκιο των Νεοζηλανδών, μα κι οι άλλοι σύμμαχοι, Αγγλοι και Αυστραλοί, έδωσαν τόση θέρμη και γενναιοψυχία στον αγώνα του επιδρομέα, σάμπως να υπερασπίζονταν δικά τους πάτρια αγαθά...

Ένας απέραντος σεβασμός στους παππούδες μας,που έδειξαν σε όλον τον κόσμο, τι σημαίνει να ζείς και να πεθαίνεις τιμημένα, για αυτά που αγαπάς και πιστεύεις!

http://www.youtube.com/watch?v=PfFJn3Rkgfw&feature=player_embedded

21 Μαϊου. ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΟΡΤΗ!

Έφτασε και φέτος η 21η Μαϊου!

Ημέρα αφιερωμένη στον Πολιτισμό και για μένα επιπλέον Γενέθλια και Γιορτή.

Διαβάστε περισσότερα προσωπικά μου, από το παραπάνω link, δείτε τις ευχές που βρήκα για τον εαυτό μου:

http://kmas01.pblogs.gr/2009/05/21-ma-oy-genethlia-kai-giorth.html

...Και περιμένω τις δικές σας στα σχόλια!

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...

Το έπος της Μάχης της Κρήτης και της Εθνικής αντίστασης Κρήτης το έγραψε η ψυχή του απλού Κρητικού!

Η Μάχη και η Εθνική Αντίσταση της Κρήτης είναι ένας από τους σταθμούς μιας μακραίωνης πορείας αγώνων, θυσιών, ολοκαυτωμάτων.

Στη Μάχη της Κρήτης οι ηρωικοί υπερασπιστές του νησιού έδωσαν στον εισβολέα απάντηση, ανάλογη με εκείνη του Λεωνίδα.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ είναι ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς στην ιστορία του 2ου Παγκόσμιου πολέμου. Αποτελεί σύμβολο ηρωισμού και αυτοθυσίας στην Ιστορία των λαών.

Η αντίσταση του Κρητικού λαού εκδηλώνεται με τη πτώση των πρώτων αλεξιπτωτιστών και συνεχίζεται αμείωτη σε όλο το διάστημα της γερμανικής κατοχής, μέχρι την συντριβή των δυνάμεων του άξονα. Η αντίσταση αυτή του άμαχου πληθυσμού, που συναντάται για πρώτη φορά στον ευρωπαϊκό χώρο επιφέρει πολλά πλήγματα και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στον κατακτητή.

Η Μάχη της Κρήτης αντέστρεψε τη χρονολογική σειρά των σχεδίων του Γερμανικού επιτελείου. Επέφερε ριζική μεταβολή στις εκστρατείες και ιδίως στην πορεία όλου του πολέμου.

Η Μάχη της Κρήτης καθυστέρησε την επίθεση κατά της Ρωσίας που είχε προγραμματιστεί για τις 18 Μαΐου του 1941 και έδωσε τη δυνατότητα στους Ρώσους να κερδίσουν χρόνο για να αμυνθούν. Έτσι ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος ( Επιχείρηση Βαρβαρόσας ) αντί στα μέσα Μαΐου άρχισε στις 22 Ιουνίου 1941.

Οι Κρητικοί με τους συμμάχους τους στην Κρήτη: Βρετανούς, Νεοζηλανδούς και Αυστραλούς αντιστάθηκαν ηρωικά αλλά ηττήθηκαν. Όμως αυτή ήταν μια πύρρειος νίκη για τους Γερμανούς, γιατί τους προξένησε μεγάλες απώλειες σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό.

Ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στη Μάχη της Κρήτης, ο στρατηγός Φράιμπεργκ γράφει στην έκθεσή του: "Ολίγα έθνη έχουν τα ευγενικά προτερήματα των Κρητικών".

Ο Γερμανός διοικητής του Σώματος Αλεξιπτωτιστών κατά τη Μάχη της Κρήτης Φον Στούντεντ γράφει στην έκθεσή του: "Δι εμέ ως διοικητής των Γερμανικών μονάδων αλεξιπτωτιστών που κατέλαβαν την Κρήτη, το όνομα της νήσου αυτής συνδέεται με πικρές αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επλανήθηκα στους υπολογισμούς μου όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεση. Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να χάσω πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, τους οποίους θεωρούσα παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχα δημιουργήσει ο ίδιος".

Ο ίδιος ο Χίτλερ ( Hitler) παραδέχθηκε: " Η Κρήτη απέδειξε ότι οι μεγάλες μέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν."

Ο Βρετανός ιστορικός Αian Ciark έγραψε, σχετικά με τη μάχη της Κρήτης: «Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, αν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσης είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα χωριά τους».

Ο πατέρας της Νίκης Ουϊνστον Τσόρτσιλ (Winston Churchill, ο τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας) στα Απομνημονεύματά του γράφει: «Η αντίσταση στην Κρήτη προκάλεσε την καταστροφή επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να παίξουν κεφαλαιώδη ρόλο στα μεταγενέστερα γεγονότα της Μέσης Ανατολής... Στην Κρήτη ο Goering κέρδισε μια Πύρρειο νίκη, διότι με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία... Διέπραξε την ανοησία να αφήσει να του ξεφύγουν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες, με το να θυσιάσει τις αναντικατάστατες αυτές δυνάμεις σε έναν θανάσιμο αγώνα που διεξαγόταν συχνά σώμα με σώμα..."

Ο Άγγλος στρατάρχης Weyvell (Ουέιβελ) ανέφερε στην κυβέρνησή του: "Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο, διότι καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος των αεραγημάτων του εχθρού και μέγας αριθμός αεροπλάνων"!

Ο ίδιος λέγει επίσης: "Προθύμως αναγνωρίζομεν ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας είναι οι πρώτοι που τας υπερόχους νίκας των εις την Βόρειον Ήπειρον άνοιξαν τον δρόμον και κατάφερον πλήγματα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Αι επιτυχίαι δεν είχαν μόνον τοπικήν σημασίαν, αλλά επηρέασαν την όλην εξέλιξιν του πολέμου. Η άμυνα της Κρήτης έσωσε την Κύπρον, την Συρίαν, το Ιράκ και ίσως το Τομπρούκ."

Η ΕΣΣΔ, διά του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας, αναγνώρισε την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος στην καθυστέρηση και τελική αποτυχία της Γερμανικής επιθέσεως εναντίον της ΕΣΣΔ (επιχείρηση "Barbarossa"): "Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."

Γράφει ο Joseph Goebbels στο ημερολόγιό του, στις 8 Απρ. 1941, δύο ημέρες μετά την γερμανική επίθεση, εντυπωσιασμένος και αυτός από την μαχητικότητα των Ελλήνων: "Προχωρούμε αργά στην Ελλάδα... Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχητές....Τα καταληφθέντα χαρακώματα είναι γεμάτα πτώματα... Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς ελληνικής καταγωγής σ' αυτούς."

"Στη Κρήτη μόνο οι πέτρες δεν σηκώνονταν μοναχές τους να μας κτυπήσουν. Κάθε έμψυχο μας πολεμούσε και μας πολεμά μέχρι την ύστατη στιγμή, κάνοντας έτσι τη μάχη αυτή μια από τις πιο παράδοξες και ένδοξες της ιστορίας", θα γράψει αργότερα στις σημειώσεις του Γερμανός αξιωματικός.

Η εφημερίδα "Χρόνος", του Τόκιο, έγραφε: "Προτείνουμε ως ζήτημα υπέρτατου καθήκοντος τιμής, όπως δημιουργηθεί έκτακτο "Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης), για να τιμηθεί με ειδικό παράσημο κάθε πολίτης, κάθε στρατιώτης και κάθε αξιωματικός που έλαβε μέρος στην ενδοξότερη μάχη της ιστορίας, τη Μάχη της Κρήτης".

Οι Λονδρέζικοι Τάιμς έγραψαν: "Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε το συναρπαστικότερο γεγονός του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. και η αποθέωση του ανθρώπινου ηρωισμού"
Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, ο εκπρόσωπος της Αγγλίας επί Γερμανοκρατούμενης Κρήτης είπε: "Κατά τη Μάχη της Κρήτης, η ανδρεία και το πνεύμα των Κρητών γέμισαν τις σελίδες του παγκόσμιου τύπου. Η μάχη αυτή έγινε θρύλος και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου η λέξη "Κρητικός" έγινε συνώνυμη με τις λέξεις "Πολεμιστής" και "Ήρως"...

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ: Operation Mercury - Battle of Crete (May 1941)

Η μάχη της Κρήτης, όπως την είδαν οι ίδιοι οι Γερμανοί από την πλευρά τους.

WORLD WAR II SHOWN FROM GERMAN PERSPECTIVE. Mostly TV Documentaries and History books only shows the Allied΄s side point-of-view of the conflict. In this channel, we show the point-of-view from Axis΄s side. This material is taken from German Wartime Newsreels, Wehrmacht training films, 16 and 35mm footage. All videos are in original format and sound.

Combat footage. German Wartime newsreel (Die Deutsche Wochenschau).

The Battle of Crete (German Luftlandeschlacht um Kreta; Greek Μάχη της Κρήτης) was a battle during World War II on the Greek island of Crete. The battle began on the morning of 20 May 1941, when Nazi Germany launched an airborne invasion of Crete under the code-name Unternehmen Merkur ("Operation Mercury"). Allied forces defended the island.

After one day of fighting, the Germans had suffered appalling casualties and none of their objectives had been achieved. The next day, through miscommunication and the failure of Allied commanders to grasp the situation, Maleme airfield in western Crete fell to the Germans, enabling them to fly in reinforcements and overwhelm the Allied forces.

The Battle of Crete was unique in three respects: it was the first-ever mainly airborne invasion; it was the first time the Allies made significant use of intelligence from the deciphered German Enigma code; and it was the first time invading German troops encountered mass resistance from a civilian population. In light of the heavy casualties suffered by the parachutists, Adolf Hitler forbade further large scale airborne operations. However, the Allies were impressed by the potential of paratroopers, and started to build their own airborne divisions.

Μέρος Part 1:

http://www.youtube.com/watch?v=gM3ozuWYETE&feature=player_embedded

Μέρος Part 2:

http://www.youtube.com/watch?v=UqqYrHqpNiI&feature=player_embedded

Μέρος Part 3:

http://www.youtube.com/watch?v=iXwJJqjzvbs&feature=player_embedded