Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μάχη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μάχη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

ΟΪ, ΔΕΝ ΤΟΥ ΠΑΙΖΩ...

Εκεί που σήμερα είναι οι στρατώνες της Αγιάς, 10 χλμ έξω από τα Χανιά, υπήρχε ένας τούρκικος πύργος. Ο πύργος αυτός κατεδαφίστηκε όταν φτιάχτηκαν εκεί οι στρατώνες.
germalexi1.jpg
Κατά την πτώση των Γερμανών αλεξιπτωτιστών ένας αλεξιπτωτιστής κρεμάστηκε στην εξωτερική πλευρά του πύργου και δεν μπορούσε να ξεμπλεχτεί από τα σκοινιά του αλεξίπτωτου. Εκανε μεγάλη προσπάθεια, αλλά δεν τα κατάφερνε. Του ήταν αδύνατον.

Ο Γαλανοδημήτρης που βρισκόταν πολύ κοντά στον πύργο και συμμετείχε στη μάχη με πολλούς άλλους ακόμη παρακολουθούσε τον αλεξιπτωτιστή από τη στιγμή που πετάχτηκε από το αεροπλάνο και λογάριαζε στον νου του κι έλεγε:

- Θα σε κεράσω εγώ μα θέλω πρώτα να δω πού θα καταλήξεις...

Ηταν έτοιμος για να τον πυροβολήσει, αλλά τη στιγμή που τον είδε και κρεμάστηκε στον πύργο το θεώρησε μεγάλη ανανδρία να τον πυροβολήσει, έτσι όπως ήταν περιπλεγμένος με τα σκοινιά και περίμενε να απελευθερωθεί από αυτό το μπέρδεμα και μετά να τον "κεράσει" όπως έλεγε.

Σκέφτηκε πως το καθήκον του ήταν να τον πυροβολήσει, αλλά έπρεπε πρώτα να ελευθερωθεί από τα σκοινιά και να σταθεί όρθιος, γιατί αλλιώς ήταν πολύ ταπεινό και άναντρο να τον πυροβολήσει.
Η μάχη γύρω λυσσομανούσε και τα αεροπλάνα από πάνω, με τα πολυβόλα, θερίζανε τον τόπο, οι βόμβες σκούσαν παντού και ξεθεμελίωναν τη γη.

Ο Γαλανοδημήτρης περίμενε αμετακίνητος εκεί στη θέση του. Οι σφαίρες σφυρίζανε στα αφτιά του. Χτυπούσανε στους θάμνους γύρω του και σπούσαν τα κλαδιά, καρφώνανε στο χώμα και σηκώνανε σύννεφα από σκόνη. Το αλεξίπτωτο με τον Γερμανό στον πύργο κρεμασμένο και ανήμπορο να ξεκρεμαστεί. Τότε πια ο Γαλανοδημήτρης απογοητεύτηκε να περιμένει και σηκώνεται από τη θέση του και προχώρησε προς το μέρος που ήταν οι άλλοι.

Του φώναξαν μόλις τον είδαν να πηγαίνει εκτεθειμένος προς το μέρος τους.

- Πέσε κάτω Δημήτρη γιατί θα σε φάνε οι μπάλες, πέσε κάτω..

Τους λέει το περιστατικό με τον κρεμασμένο στον πύργο, πως δεν τον πυροβόλησε γιατί «έτσι που είναι μπερδεμένος με τα σχοινιά είναι κάτι που δεν μπορώ να το κάνω! Είναι αναντρία και δε μου ταιριάζει», τους ξαναλέει.

Του φωνάζανε και πάλι:

Πέσε κάτω Δημήτρη, τώρα θάρθουνε οι δικοί του και θα τον ξεκρεμάσουν και θα μας σκοτώσουν...

Και εκείνος ξανάλεγε:

- Οϊ, δεν του παίζω, δεν μπορώ να του παίξω, τέτοια αναντρία δεν μπορώ να την κάνω και αμέτε εσείς να του παίξετε. Οϊ εγώ, δεν του παίζω...

Εθελοντής πολεμιστής, σε όλα τα προσκλητήρια του έθνους, έδωσε πάντα το παρών στη Μακεδονία και στην Ηπειρο και όπου το είχε ανάγκη η Ελλάδα. Ομως εδώ θεωρούσε μεγάλη αναντρία να πυροβολήσει ανήμπορο αντίπαλο.

Ταπεινό γι΄ αυτόν και άναντρη πράξη για το δικό του ανάστημα. Ξαναλέει στους άλλους που τον στέλνανε να τον πυροβολήσει:

- Αμέτε σεις να του παίξετε. Εγώ δεν πάω, τέτοια αναντρία, σας ξαναλέω, δεν την κάνω!

Προσέξτε, απ΄ όλους κανείς δεν πήγε να παίξει του κρεμασμένου αλεξιπτωτιστή. Κανείς, τότε τον Μάη του ΄41 κατά την Μάχη της Κρήτης.

Σήμερα οι καιροί άλλαξαν. Ο κόσμος κινείται διαφορετικά και η Ελλάδα επίσης.

Στη Γερμανία χωρίς δισταγμό, ακόμη για να συγκαλύψουν το έγκλημα που κάμανε στην Κρήτη, οργανώνουν κινήσεις που συμμετέχουν προσωπικότητες, πανεπιστημιακοί, στρατηγοί, διάφοροι τιτλούχοι και προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι στην Κρήτη δεν έγινε έγκλημα από τον Γερμανικό στρατό, αλλά έγινε το αντίθετο.

Ισχυρίζονται ότι οι Κρήτες καταπάτησαν «τις αρχές του διεθνούς δικαίου».

Ετσι ερμηνεύουν το δίκαιο και κατασυκοφαντούν το μεγαλείο της αντίστασης του λαού μας.

Τα χιλιάδες εγκλήματα, τις ληστείες που έκαμαν τα τέσσερα χρόνια που κατάσχεσαν την αγροτική παραγωγή και την ερήμωση της γης που ακολούθησε, τα σπίτια που ρήμαξαν και τόσα άλλα που μερικά μόνο αναφέρονται στις αναφορές εκείνων που καταγράφουν τις γερμανικές υποχρεώσεις απέναντι στην Ελλάδα, δεν δέχονται κουβέντα.

Και η Αθήνα σκύβει. Σκύβει και εκλιπαρεί. Το κάνει για να μην χαλάσει την εικόνα των εταίρων και συντρόφων μας;

Και μεις ακόμη σιωπούμε! Και ένα μεγάλο ερώτημα πλανάται:
Πού πάμε; Πού μας πάνε;

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΚΡΗΤΗ...

Στις 20 Μαίου του 1941 αρχίζει η μάχη της Κρήτης, η οποία διήρκεσε μέχρι την 1η Ιουνίου. 
 
Με την επιχείρηση αυτή οι Γερμανοί κατάφεραν να καταλάβουν το νησί από τις αγγλοελληνικές συμμαχικές δυνάμεις, ωστόσο αυτή τους η επιτυχία κόστισε τόσο πολύ ώστε να μην επιχειρήσουν ξανά άλλη αεροπορική έφοδο της ίδιας κλίμακας κατά την διάρκεια του πόλεμου.

Η Μάχη της Κρήτης και η αντίσταση του κρητικού λαού ήταν ένα μικρό δείγμα, ένας πυρήνας για τα μετέπειτα αντιστασιακά κινήματα στην Ευρώπη (οι αντάρτες στην Ελλάδα, οι παρτιζάνοι στη Γιουγκοσλαβία, οι Μακί στη Γαλλία κ. α).

Η αντίσταση του απλού λαού που χωρίς όπλα και με ότι μέσον είχε πολεμούσε τον κατακτητή, δεν κίνησε τότε την περιέργεια των Γερμανών. Να τους κάνει να είναι επιφυλακτικοί. Θεώρησαν το φαινόμενο μεμονωμένο. Έκαναν λάθος όμως... Και αυτό τους στοίχισε.

Τους στοίχισε σε όσες χώρες είχαν κατακτήσει αλλά περισσότερο στη Σοβιετική Ένωση και στο Στάλινγκραντ. Εκεί που σε ένα χειμώνα έχασαν ενάμισι εκατομμύριο στρατιώτες και ανυπολόγιστο όγκο πολεμικού υλικού. Εκεί που πολεμούσαν έναν αόρατο εχθρό που έβγαινε από τα σκοτάδια τους εξολόθρευε και εξαφανιζόταν...
 
Τι είπαν όμως μετά τη μάχη της Κρήτης οι πρωταγωνιστές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τόσο των συμμάχων όσο και του Άξονα;



-Ουίστον Τσόρτσιλ: «Οι Νεοζηλανδοί, οι Αυστραλοί, οι Ουαλοί και οι Αγγλοι, μαζί με τους αφάνταστα ηρωϊκούς και πεισματάριδες Κρητικούς, που επολέμησαν στον αποκαρδιωτικόν μάταιο αυτόν αγώνα, μπορούν, δίκαια νομίζω, να αισθάνονται ότι έπαιξαν αποτελεσματικό ρόλο, σε μια μάχη που μας ανακούφισε σοβαρά.
Η απώλεια των πιο καλών Γερμανών πολεμιστών απεμάκρυνε το τρομερό όπλο των αλεξιπτωτιστών από κάθε περαιτέρω συμμετοχή στα γεγονότα που διεδραματίσθησαν στη Μέση Ανατολή. Ο Γκαίριγκ κέρδισε μόνο μια ΠΥΡΡΕΙΑ ΝΙΚΗ στη Κρήτη. Η αντίσταση στην Κρήτη προκάλεσε την καταστροφή επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να παίξουν κεφαλαιώδη ρόλο στα μεταγενέστερα γεγονότα της Μέσης Ανατολής ... Στην Κρήτη ο Goering με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία... Διέπραξε την ανοησία να αφήσει να του ξεφύγουν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες, με το να θυσιάσει τις αναντικατάστατες αυτές δυνάμεις σε έναν θανάσιμο αγώνα που διεξαγόταν συχνά σώμα με σώμα..."



-Αδόλφος Χίτλερ: " Η Κρήτη απέδειξε ότι οι μεγάλες μέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν."
 


-Στρατηγός Φράιμπεργκ (διοικητής συμμαχικών δυνάμεων στην Κρήτη): "Ολίγα έθνη έχουν τα ευγενικά προτερήματα των Κρητικών".
 


-Πτέραρχος Φον Στούντεντ: "Δι εμέ ως διοικητής των Γερμανικών μονάδων αλεξιπτωτιστών που κατέλαβαν την Κρήτη, το όνομα της νήσου αυτής συνδέεται με πικρές αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επλανήθηκα στους υπολογισμούς μου όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεση.  Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να χάσω πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, τους οποίους θεωρούσα παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχα δημιουργήσει ο ίδιος".
 


-Στρατάρχης Ουέιβελ: "Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο, διότι καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος των αεραγημάτων του εχθρού και μέγας αριθμός αεροπλάνων. Προθύμως αναγνωρίζομεν ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας είναι οι πρώτοι που τας υπερόχους νίκας των εις την Βόρειον Ήπειρον άνοιξαν τον δρόμον και κατάφερον πλήγματα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Αι επιτυχίαι δεν είχαν μόνον τοπικήν σημασίαν, αλλά επηρέασαν την όλην εξέλιξιν του πολέμου. Η άμυνα της Κρήτης έσωσε την Κύπρον, την Συρίαν, το Ιράκ και ίσως το Τομπρούκ. "
 


-Ο εκ των ηγετικών στελεχών του Γ Ράιχ, και υπουργός προπαγάνδας του καθεστώτος, ο Τζόζεφ Γκέμπελς έγραφε στο προσωπικό του ημερολόγιο: "Προχωρούμε αργά στην Ελλάδα. Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχητές.Τα καταληφθέντα χαρακώματα είναι γεμάτα πτώματα. Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς ελληνικής καταγωγής σ' αυτούς."
 
.

Πάτρικ Φέρμορ Άγγλος ταγματάρχης που συμμετείχε στην απαγωγή του Κράιπε και που λάτρεψε την Κρήτη (οι Κρητικοί μάλιστα του έδωσαν και το παρατσούκλι "Φιλεντέμ") είπε: "Κατά τη Μάχη της Κρήτης, η ανδρεία και το πνεύμα των Κρητών γέμισαν τις σελίδες του παγκόσμιου τύπου. Η μάχη αυτή έγινε θρύλος και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου η λέξη "Κρητικός" έγινε συνώνυμη με τις λέξεις "Πολεμιστής" και "Ήρως" 



-Άλαν Κλάρκ (Βρετανός ιστορικός): «Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, αν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσης είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα χωριά τους».
 


-Ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας: "Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."



-Οι TIMES του Λονδίνου τόνιζαν: "Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε το συναρπαστικότερο γεγονός του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. και η αποθέωση του ανθρώπινου ηρωισμού"
 
-Ακόμη και οι σύμμαχοι των Γερμανών, οι Ιάπωνες οι οποίοι έβαζαν τον κώδικα τιμής πάνω και από τη ζωή τους, είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα από τον ηρωισμό των κρητικών. Η εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ του Τόκιο έγραψε: "Προτείνουμε ως ζήτημα υπέρτατου καθήκοντος τιμής, όπως δημιουργηθεί έκτακτο "Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης", για να τιμηθεί με ειδικό παράσημο κάθε πολίτης, κάθε στρατιώτης και κάθε αξιωματικός που έλαβε μέρος στην ενδοξότερη μάχη της ιστορίας, τη Μάχη της Κρήτης!

Από το onalert.gr

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...

Το παρακάτω κείμενο - μαρτυρία "'Αντίσταση στις Μάχες της Κρήτης" του πρώην Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη γράφτηκε το1989 και βρίσκεται δημοσιευμένο στην ετήσια έκδοση του Δήμου Χανίων Χανιά - 1989:

Αν η Μάχη της Κρήτης το Μάιο του 1941 χαρακτηρίστηκε από πολλούς σαν γεγονός παγκόσμιας σημασίας, για την ίδια την Κρήτη παραμένει σημαδιακός σταθμός, στη σημερινή και μελλοντική της μοίρα.

Γιατί στη Μάχη της Κρήτης, που κράτησε ουσιαστικά πέντε χρόνια (Μάιος 1941 - Μάιος 1945) ο λαός της αναδιπλώθηκε στη σταυρωμένη Ιστορία του και ξανάζησε το βαθύτερο δυναμισμό του: την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.

Η Αντίσταση, ηθική και υλική, υπήρξε πάντα ασπίδα και σωτηρία της Κρήτης. Μ' αυτή αντιστάθηκε στις Μεσαιωνικές Μάχες της με τους Σαρακηνούς και τους Βενετσιάνους και μ' αυτή επέζησε και αναγεννήθηκε από τις φλόγες και τις στάχτες της φοβερής Τουρκοκρατίας στη νεώτερη Ιστορία της. Κι οι βαθύτερες πηγές από τις οποίες η Κρήτη αντλούσε πάντα το δυναμισμό στους αγώνες της υπήρξαν: ο πόθος της ελευθερίας, η πατριωτική της παράδοση και η θρησκευτική της πίστη.

Η πατριωτική παράδοση της Κρήτης δεν είναι ίσως ακόμα γραμμένη στο κορμί και στην ψυχή της.
Η Κρήτη είναι και σήμερο γεμάτη από Καστέλια και Μουράγια, από καμένα Μοναστήρια και Κουλέδες.Η Κρήτη είναι γεμάτη από Καστέλια και Μοναστήρια κι οι φαγωμένες, από τις μπάλες και τις φωτιές, πέτρες των, διηγούνται, στη σιωπή των, θρύλους και θρήνους για την πίστη, την πατρίδα και τη Λευτεριά.

Κρήτη και πούν οι πύργοι σου και τα καμπαναριά σου,
και πούν οι αντρειωμένοι σου τ' όμορφα παλληκάρια.
Η μαύρη γης τα χαίρεται...

Οταν οι Ναζήδες πέσανε στην Κρήτη το Μάη του 1941, οι Κρητικοί δεν περίμεναν να πάρουν οδηγίες, ούτε από Κυβερνήσεις ούτε από Κόμματα. Πήραν όμως οδηγίες από την Ιστορία και τη συνείδησή των. Πήραν οδηγίες από του προγόνους και τους παππούδες των. Από τον Καντανολέοντα και τον Δασκαλογιάννη. Από τον Κόρακα, το Σήφακα, το Χατζημιχάλη, τον Σκαλίδη και τον Κριάρη.

Τιμή και δόξα σε κείνους που στήσανε τη Μάχη - Αντίσταση της Κρήτης, Σύμβολο και μνημείο της ελεύθερης συνείδησης του ανθρώπου, για κάθε τόπο και για κάθε περίσταση.

Τιμή και σε σας τα παιδιά και τα εγγόνια της Κρήτης που κάνετε κάθε Μάιο το Μνημόσυνό τους με γιορτές και διδαχές.

Ναι διδαχές. Γιατί όσο στέκει ο κόσμος κι όσο θα στέκει η συνείδηση του ανθρώπου, Αντίσταση θα χρειαστεί να κάνει και η Κρήτη.

Κανείς δε γνωρίζει το μέλλον του κόσμου και το μέλλον του τόπου μας. Η μοίρα της ανθρωπότητας, όπως το δείχνει η Ιστορία της, αρχέγονη και τωρινή, είναι ο αγώνας. Πότε για το χώμα και πότε για το πνεύμα. Πότε για το ψωμί και πότε για την ανθρωπιά.

Οι κατακτήσεις της ανθρωπότητας δεν είναι πάντα σταθερές κι αν σήμερο κερδίζαμε την ελευθερία και την ειρήνη, τα παίζομε ίσως αύριο και τα χάνομε στην αδυσώπητη μάχη του Καλού και του Κακού, που γίνεται ακατάπαυστα στην αρένα της ψυχής, της ζωής και της Ιστορίας μας.

Αντίσταση, λοιπόν, χρειαζόμαστε σε κάθε εισβολή και σε κάθε κατακτητή που έρχεται να πατήσει το χώμα και την τιμή της Κρήτης.

Μπορεί οι τωρινοί εισβολείς της Κρήτης να μην έρχονται με γαλέρες και χαντζάρια σαν τους Βενετσιάνους και τους Τούρκους. Ούτε με στούκας και βόμβες σαν τους Γερμανούς.

Οι νέοι εισβολείς μας έρχονται με κασέτες και χαπάκια. Μας έρχονται με VIDEO και AIDS και τα «κέντρα» που ανοίγαμε εδώ και εκεί γίνονται συχνά κερκόπορτες για την άλωση της Κρήτης.
Κι από το άλλο μέρος, η σημερινή Κρήτη δεν είναι η Κρήτη του παλιού καιρού. Μέσα στην παγκόσμια μεταβολή και κρίση των καιρών μας και η Κρήτη κρίνεται και μετασέρνεται.

Η Κρήτη αφήνει το χώμα της και γίνεται απόδημη και αλλοδαπή. Η Κρήτη αφήνει τη Ρίζα και χάνει τις ρίζες της. Η Κρήτη αφήνει τα ηρωικά βουνά της και κατεβαίνει στο κάμπο και στη θάλασσα. Κλείνει τα νοικοκυριά της στο χωριό κι ανοίγει καφετέριες και ντισκοτέκ στη χώρα. Αφήνει τ' αλέτρι και τον αργαλειό και γίνεται τουρίστρια και σερβιτόρισσα.

Και μέσα στις κατακλυσμικές αυτές μεταβολές, ποια κιβωτός θα σώσει την Κρήτη; Ποιος άλλος παρά η παντοδύναμη πίστη του Χριστού, που την έσωσε και στις περασμένες ιστορικές της περιπέτειες;

Άγιε Παντελεήμονα και Άγιε Αστράτηγέ μου
Αιδάρετέ με το φτωχό να κτίσω Μοναστήρι
Να λουτρουγούντ' οι χριστιανοί
και να μεταλαβαίνουν και να βαφτίζουνε παιδιά...

Ετσι τραγουδά το χριστιανικό αίσθημα της Κρήτης, ένα παλιό ριζίτικο τραγούδι της.

Κι όσο στην Κρήτη θα υπάρχουν εκκλησιές να λουτρουγούνται χριστιανοί και να βαφτίζουνται τα παιδιά των, η Κρήτη δε φοβάται όσοι κουρσάροι κι αν έρθουν.

Οσους πολέμους κι αν της κάνουνε, η Κρήτη θα αντιστέκεται.

Μα αν γκρεμιστούν τα Μοναστήρια της πίστης μας; Θέ μου ξεμίστευε.

Σ' όλη μου τη ζωή και γώ, αγαπημένη Κρήτη, φτωχός εργάτης δούλεψα, να στηλωθούν τούτα τα Μοναστήρια στο χώμα σου και στην ψυχή σου. Για να 'χεις άρματα και μιτιρίζια ν' αντιστέκεσαι.
Χαλάλι σου τα μεροκάματά μου!

Με τη σοφή σκέψη και τη μοναδική πένα του για πολλά χρόνια Κισάμου και Σελίνου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου και Παππού της Εκκλησίας Κρήτης, σήμερα υπεραιωνόβιου γέροντα Ειρηναίου Γαλανάκη, γραμμένο σε προ-μνημονίου εποχή...

Το Μάλεμε εβάλανε οι Γερμανοί στο μάτι
μα εκειά το σώμα το επίλεκτο αφήσαν αμανάτι.

Οχι μόνο το Μάλεμε, όλη την Κρήτη βάλανε στο μάτι. Κι απ' όλη την Κρήτη πήρανε την απάντηση:
Δεν την πατάτε εσείς μωρέ, την Κρήτη ανάθεμά σας!

**********************
Κι όμως παρόλα τα ωραία παραπάνω, τελικά την πάτησαν την Κρήτη.

Και τότε που με τα σύγχρονα όπλα τους επικράτησαν εντέλει σε λίγες μέρες, αγωνιστές θυσιάστηκαν, χωριά και πόλεις ισοπεδώθηκαν και κάηκαν, προδότες δοξάστηκαν και πλούτισαν, έφυγαν δε τελευταίοι στην Ευρώπη από εδώ το '45 εκτελώντας κόσμο ως την τελευταία στιγμή...

Όσο για αποζημιώσεις , ούτε κουβέντα, βασισμένοι σε τότε αποφάσεις μικρόψυχων πολιτικών...

Επανέρχονται δε από κείνα τα χρόνια στην Κρήτη συχνά, είτε με τους τουρίστες τους που λιμασμένοι για χρήμα πολίτες κι εκλεγμένοι άρχοντες υποδέχονται με φολκλορικά καραγκιοζιλίκια κάθε "σαιζόν", είτε με τις "επενδύσεις" τους σε γη και ακίνητα, είτε με τις ΑΠΕτήσεις τους όπως σήμερα σαν δανειστές και κυρίαρχοι της Ευρωζώνης...

Τι κάνουμε σήμερα εμείς, το μέγα ζητούμενο...

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ 1941 (The 11th Day - The Battle Of Crete)...




Aπόσπασμα από δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ για τη μάχη της Κρήτης και τον αγώνα των απλών Κρητών, εναντίων των εισβολέων Ναζί Γερμανών.
Συγκλονιστικές μαρτυρίες από άτομα που έζησαν τα γεγονότα και πολέμησαν τους απογόνους των Ούνων με αξίνες και φτυάρια, εκείνον τον Μάη του 1941...

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΛΑΚΩΣΑΝΕ...



Ριζίτικο τραγούδι από τον παραδοσιακό σύλλογο "ΧΡΥΣΑΘΕΜΙΣ" από τα Σφακιά.
Αφιερωμένο στην Μάχη της Κρήτης...

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

ΤΑ RED ARROWS ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ...


Το φημισμένο ακροβατικό σμήνος της RAF "RED ARROWS" στα Χανιά.

Σε μια θεαματική επίδειξη στο ενετικό λιμάνι, στα πλαίσια των εκδηλώσεων 2009 για τη 68η επέτειο της μάχης της Κρήτης.

WW II - Sink the Bismarck (Documentary).


Ένα ντοκυμανταίρ για το γερμανικό θωρηκτό Bismarck, από την τελευταία του αποστολή, την μάχη που κατέληξε στην βύθιση την 27η του Μάη του 1941 και την ανεύρεση του ναυάγιου του τον Ιούνη του 1989.


Bismarck: The last operetion, the battle and the sinking on 27 May 1941, the wreck discovered on June 1989...

Δείτε το σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=7534148155876788850&hl=el&fs=true

ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ελληνική πολεμική κινηματογραφική ταινίας γυρισμένη το 1970, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη.

Τον Μάιο του 1941, μετά την πτώση της ηπειρωτικής Ελλάδας, ένας τολμηρός πρωτοετής εύελπις αναλαμβάνει την μεταφορά του χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδας στη Μέση Ανατολή Μέση, με πρώτο σταθμό την ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη. Παρά τα εμπόδια που θα συναντήσει στο δρόμο του, θα καταφέρει να φτάσει στο νησί, όπου οι Γερμανοί ήδη έχουν αρχίσει τις επιθέσεις...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...

Τον Μάη σε δοξάσανε
Κρήτη μου τα παιδιά σου
με την Τιμή, και τη Ζωή
που θέσαν στην ποδιά Σου...

****************************
Τέσσερα χρόνια στα βουνά
στων αγριμιών τσι ρούγες
αγάλι - αγάλι κόψανε
του γύπα τσι φτερούγες!

The Battle of Crete..20 of May 1941.The answer of the Cretans, to Fascism...

Πρώτοι εχθροί εξ ουρανού πατούν την Κρητική γη... Πρώτοι πυροβολισμοί για την αναμέτρηση! Μιαν αναμέτρηση σκληρή, με τα ποιο σύγχρονα πολεμικά μέσα που οι αμείλικτοι αντίπαλοι ξεφόρτωναν από τον Ουρανό, αμαυρώνοντας το γαλάζιο του φεγγοβόλημα..

Ένας - ένας οι αλεξιπτωτιστές σαν χάντρες από ένα τεράστιο εφιαλτικό κομπολόι, κατέβαιναν πάνοπλοι, για να πατήσουν στον καταπράσινο κάμπο, με σκοπούς άνομους και φονικούς...

Πού πάτε ξένοι; Πού πάτε βάρβαροι του Βορρά; Οι ανθοί στα λιόδεντρα, δικοί μας είναι...Και τα χωριουδάκια τα κουρνιασμένα στα ριζά των βουνών, κι αυτά... Κι οι αρχαγγέλοι με τις φτερούγες στα τέμπλα των εκκλησιών μας δικοί μας ακόμη... Το χώμα τούτο το τραχύ που κόκκαλα ζεσταίνει γονιών και καρπούς γεννά και στηρίζει θεμέλια πολιτισμού, δικό μας είναι.

Ποιος αμφιβάλλει τάχα;

Κι αν δεν πρέπει, να καυχηθεί ο επιδρομέας ου 20ού αιώνα επειδή βρήκε ξαρμάτωτη της Μεγαλόνησο για να πατήσει το θελκτικό της κορμί, κι αν έλλειπαν τα παιδά της σ' άλλο μέτωπο δίνοντας το αίμα τους, "άρματα" βρέθηκαν!

Τα στήθη, τα μέλη και οι κεφαλές, θα μπουν μπροστά από τις εστίες και τα θυσιαστήρια των γονιών... Αυτό φωνάζουν τα κυνηγετικά όπλα κι οι ταπεινοί γκράδες στα χέρια των παλικαριών.

Αυτό πεισματικά δείχνουν τα σκουριασμένα μαχαίρια, οι κασμάδες, οι πειρούνες και τα ξύλα ακόμη στα χέρια των γερόντων. Αλλά και το ίδιο δηλώνει ξεκάθαρα η αποφασιστικά υψωμένη πέτρα στο δεξί χέρι του αμούστακου νέου της εφηβείας!
Κι έγινε το θαύμα. Η πρώτη μάχη κερδήθηκε. Οι άπειροι κληρωτοί, οι Κρήτες πατριώτες με τις γυναίκες ατρόμητες σαν νέες σουλιώτισσες απέσπασαν τον θρίαμβο, μετέωρο λαμπρό από την αγκαλιά της νύχτας.

Βγήκαν νικητές, από την εξωφρενική αυτή σύγκρουση των πρωτόγονων μέσων του φτωχού μικρού τόπου, με την ισχυρή αρτιότητα της τεχνολογίας, που γι' άλλη μια φορά το κακό υπηρέτησε...

Το κλιμάκιο των Νεοζηλανδών, μα κι οι άλλοι σύμμαχοι, Αγγλοι και Αυστραλοί, έδωσαν τόση θέρμη και γενναιοψυχία στον αγώνα του επιδρομέα, σάμπως να υπερασπίζονταν δικά τους πάτρια αγαθά...

Ένας απέραντος σεβασμός στους παππούδες μας,που έδειξαν σε όλον τον κόσμο, τι σημαίνει να ζείς και να πεθαίνεις τιμημένα, για αυτά που αγαπάς και πιστεύεις!


Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...


Το έπος της Μάχης της Κρήτης και της Εθνικής αντίστασης Κρήτης το έγραψε η ψυχή του απλού Κρητικού!

Η Μάχη και η Εθνική Αντίσταση της Κρήτης είναι ένας από τους σταθμούς μιας μακραίωνης πορείας αγώνων, θυσιών, ολοκαυτωμάτων.

Στη Μάχη της Κρήτης οι ηρωικοί υπερασπιστές του νησιού έδωσαν στον εισβολέα απάντηση, ανάλογη με εκείνη του Λεωνίδα.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ είναι ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς στην ιστορία του 2ου Παγκόσμιου πολέμου. Αποτελεί σύμβολο ηρωισμού και αυτοθυσίας στην Ιστορία των λαών.

Η αντίσταση του Κρητικού λαού εκδηλώνεται με τη πτώση των πρώτων αλεξιπτωτιστών και συνεχίζεται αμείωτη σε όλο το διάστημα της γερμανικής κατοχής, μέχρι την συντριβή των δυνάμεων του άξονα. Η αντίσταση αυτή του άμαχου πληθυσμού, που συναντάται για πρώτη φορά στον ευρωπαϊκό χώρο επιφέρει πολλά πλήγματα και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στον κατακτητή.

Η Μάχη της Κρήτης αντέστρεψε τη χρονολογική σειρά των σχεδίων του Γερμανικού επιτελείου. Επέφερε ριζική μεταβολή στις εκστρατείες και ιδίως στην πορεία όλου του πολέμου.

Η Μάχη της Κρήτης καθυστέρησε την επίθεση κατά της Ρωσίας που είχε προγραμματιστεί για τις 18 Μαΐου του 1941 και έδωσε τη δυνατότητα στους Ρώσους να κερδίσουν χρόνο για να αμυνθούν. Έτσι ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος ( Επιχείρηση Βαρβαρόσας ) αντί στα μέσα Μαΐου άρχισε στις 22 Ιουνίου 1941.

Οι Κρητικοί με τους συμμάχους τους στην Κρήτη: Βρετανούς, Νεοζηλανδούς και Αυστραλούς αντιστάθηκαν ηρωικά αλλά ηττήθηκαν. Όμως αυτή ήταν μια πύρρειος νίκη για τους Γερμανούς, γιατί τους προξένησε μεγάλες απώλειες σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό.

Ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στη Μάχη της Κρήτης, ο στρατηγός Φράιμπεργκ γράφει στην έκθεσή του: "Ολίγα έθνη έχουν τα ευγενικά προτερήματα των Κρητικών".

Ο Γερμανός διοικητής του Σώματος Αλεξιπτωτιστών κατά τη Μάχη της Κρήτης Φον Στούντεντ γράφει στην έκθεσή του: "Δι εμέ ως διοικητής των Γερμανικών μονάδων αλεξιπτωτιστών που κατέλαβαν την Κρήτη, το όνομα της νήσου αυτής συνδέεται με πικρές αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επλανήθηκα στους υπολογισμούς μου όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεση. Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να χάσω πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, τους οποίους θεωρούσα παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχα δημιουργήσει ο ίδιος".

Ο ίδιος ο Χίτλερ ( Hitler) παραδέχθηκε: " Η Κρήτη απέδειξε ότι οι μεγάλες μέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν."

Ο Βρετανός ιστορικός Αian Ciark έγραψε, σχετικά με τη μάχη της Κρήτης: «Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, αν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσης είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα χωριά τους».

Ο πατέρας της Νίκης Ουϊνστον Τσόρτσιλ (Winston Churchill, ο τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας) στα Απομνημονεύματά του γράφει: «Η αντίσταση στην Κρήτη προκάλεσε την καταστροφή επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να παίξουν κεφαλαιώδη ρόλο στα μεταγενέστερα γεγονότα της Μέσης Ανατολής... Στην Κρήτη ο Goering κέρδισε μια Πύρρειο νίκη, διότι με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία... Διέπραξε την ανοησία να αφήσει να του ξεφύγουν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες, με το να θυσιάσει τις αναντικατάστατες αυτές δυνάμεις σε έναν θανάσιμο αγώνα που διεξαγόταν συχνά σώμα με σώμα..."

Ο Άγγλος στρατάρχης Weyvell (Ουέιβελ) ανέφερε στην κυβέρνησή του: "Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο, διότι καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος των αεραγημάτων του εχθρού και μέγας αριθμός αεροπλάνων"!

Ο ίδιος λέγει επίσης: "Προθύμως αναγνωρίζομεν ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας είναι οι πρώτοι που τας υπερόχους νίκας των εις την Βόρειον Ήπειρον άνοιξαν τον δρόμον και κατάφερον πλήγματα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Αι επιτυχίαι δεν είχαν μόνον τοπικήν σημασίαν, αλλά επηρέασαν την όλην εξέλιξιν του πολέμου. Η άμυνα της Κρήτης έσωσε την Κύπρον, την Συρίαν, το Ιράκ και ίσως το Τομπρούκ."

Η ΕΣΣΔ, διά του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας, αναγνώρισε την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος στην καθυστέρηση και τελική αποτυχία της Γερμανικής επιθέσεως εναντίον της ΕΣΣΔ (επιχείρηση "Barbarossa"): "Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."

Γράφει ο Joseph Goebbels στο ημερολόγιό του, στις 8 Απρ. 1941, δύο ημέρες μετά την γερμανική επίθεση, εντυπωσιασμένος και αυτός από την μαχητικότητα των Ελλήνων: "Προχωρούμε αργά στην Ελλάδα... Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχητές....Τα καταληφθέντα χαρακώματα είναι γεμάτα πτώματα... Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς ελληνικής καταγωγής σ' αυτούς."

"Στη Κρήτη μόνο οι πέτρες δεν σηκώνονταν μοναχές τους να μας κτυπήσουν. Κάθε έμψυχο μας πολεμούσε και μας πολεμά μέχρι την ύστατη στιγμή, κάνοντας έτσι τη μάχη αυτή μια από τις πιο παράδοξες και ένδοξες της ιστορίας", θα γράψει αργότερα στις σημειώσεις του Γερμανός αξιωματικός.

Η εφημερίδα "Χρόνος", του Τόκιο, έγραφε: "Προτείνουμε ως ζήτημα υπέρτατου καθήκοντος τιμής, όπως δημιουργηθεί έκτακτο "Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης), για να τιμηθεί με ειδικό παράσημο κάθε πολίτης, κάθε στρατιώτης και κάθε αξιωματικός που έλαβε μέρος στην ενδοξότερη μάχη της ιστορίας, τη Μάχη της Κρήτης".

Οι Λονδρέζικοι Τάιμς έγραψαν: "Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε το συναρπαστικότερο γεγονός του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. και η αποθέωση του ανθρώπινου ηρωισμού"
Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, ο εκπρόσωπος της Αγγλίας επί Γερμανοκρατούμενης Κρήτης είπε: "Κατά τη Μάχη της Κρήτης, η ανδρεία και το πνεύμα των Κρητών γέμισαν τις σελίδες του παγκόσμιου τύπου. Η μάχη αυτή έγινε θρύλος και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου η λέξη "Κρητικός" έγινε συνώνυμη με τις λέξεις "Πολεμιστής" και "Ήρως"...

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ: Operation Mercury - Battle of Crete (May 1941)


Η μάχη της Κρήτης, όπως την είδαν οι ίδιοι οι Γερμανοί από την πλευρά τους.

WORLD WAR II SHOWN FROM GERMAN PERSPECTIVE. Mostly TV Documentaries and History books only shows the Allied΄s side point-of-view of the conflict. In this channel, we show the point-of-view from Axis΄s side. This material is taken from German Wartime Newsreels, Wehrmacht training films, 16 and 35mm footage. All videos are in original format and sound.


Combat footage. German Wartime newsreel (Die Deutsche Wochenschau).

The Battle of Crete (German Luftlandeschlacht um Kreta; Greek Μάχη της Κρήτης) was a battle during World War II on the Greek island of Crete. The battle began on the morning of 20 May 1941, when Nazi Germany launched an airborne invasion of Crete under the code-name Unternehmen Merkur ("Operation Mercury"). Allied forces defended the island.

After one day of fighting, the Germans had suffered appalling casualties and none of their objectives had been achieved. The next day, through miscommunication and the failure of Allied commanders to grasp the situation, Maleme airfield in western Crete fell to the Germans, enabling them to fly in reinforcements and overwhelm the Allied forces.


The Battle of Crete was unique in three respects: it was the first-ever mainly airborne invasion; it was the first time the Allies made significant use of intelligence from the deciphered German Enigma code; and it was the first time invading German troops encountered mass resistance from a civilian population. In light of the heavy casualties suffered by the parachutists, Adolf Hitler forbade further large scale airborne operations. However, the Allies were impressed by the potential of paratroopers, and started to build their own airborne divisions.

Μέρος Part 1:
Μέρος Part 2:
Μέρος Part 3:

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (20 - 31 ΜΑΙΟΥ 1941)...

  • Νοέμβριος 1940: Η άμυνα της Κρήτης αναλαμβάνεται από τους Βρετανούς. Η 5η Μεραρχία Κρητών μεταφέρεται στην Αθήνα.
  • 15 Απριλίου 1941: Μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις, αποφασίζεται η κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς. Σύμφωνα με το σχέδιο Στούντετ και την απόφαση του Χίτλερ εκδίδεται η υπ' αριθμόν 28 διαταγή γενικών κατευθύνσεων (ντερεκτίβα) για την υπό συνθηματική ονομασία MERKUR ( ΕΡΜΗΣ) επιχείρηση για την κατάληψη της Κρήτης. Με σκοπό της χρησιμοποίηση της Νήσου Κρήτης σαν αεροπορική βάση εναντίον της Αγγλίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Στο β' 15ήμερο του Απριλίου σχεδιάζεται η μεταφορά Ελληνικών και Βρετανικών δυνάμεων από την ηπειρωτική Ελλάδα στην Κρήτη.
  • 23 Απριλίου: Η Ελληνική Κυβέρνηση μεταφέρεται στην Κρήτη.
  • 25 Απριλίου: Αποβιβάζεται στην Κρήτη συμμαχική δύναμη, που αποτελείται από όγκο της 5ης Νεοζηλανδικής Ταξιαρχίας.
  • 28 Απριλίου: Σύσκεψη στα Χανιά, υπό την προεδρία του Έλληνα πρωθυπουργού Εμμανουήλ Τσουδερού για την Στρατιωτική κατάσταση της νήσου. Επίσης πήραν μέρος Έλληνες και Βρετανοί αξιωματικοί.
  • 29 Απριλίου: Έρχεται στην Κρήτη με το επιτελείο του ο Στρατηγός Φράυμπεργκ, διοικητής της Νεοζηλανδικής Μεραρχίας, ο οποίος την άλλη μέρα αναλαμβάνει την διοίκηση των ελληνοβρετανικών δυνάμεων της Νήσου.
  • 14 Μαΐου: Αρχίζουν οι συστηματικοί βομβαρδισμοί της νήσου για την προπαρασκευή των επιθέσεων.
  • 18 Μαΐου: Προσγειώνονται στα αεροδρόμια της Αττικής οι σχηματισμοί των Γερμανικών αεροπλάνων.

  • 20 Μαΐου: Αρχίζει η επίθεση. Την 6:30 πρωινή οι σταθμοί επιτηρήσεως αναφέρουν την προσέγγιση αεροσκαφών . Λίγο αργότερα σφοδροί βομβαρδισμοί ακούγονται στα Χανιά. Ακολουθεί η πτώση την 7:30 πρωινή των αλεξιπτωτιστών ενώ στους τομείς Ρέθυμνο και Ηρακλείου οι αλεξιπτωτιστές θα πέσουν μετά το μεσημέρι.

  • 21 Μαΐου: Οι Γερμανοί εξακολουθούν να ρίχνουν το κύριο βάρος στο Μάλεμε. Η μοίρα του αγγλικού στρατού χτυπά γερμανική νηοπομπή 18 νμ έξω από τα Χανιά. Βυθίζονται 15 διάφορων ειδών σκάφη και πνίγονται 4.000 Γερμανοί.

  • 22 Μαΐου: Καταλαμβάνεται το χωριό Μάλεμε από τους Γερμανούς . Απόπειρα ανακαταλήψεως του αεροδρομίου από τις ελληνοβρετανικές δυνάμεις αποτυχαίνει. Ο υποστράτηγος Ρίγκελ, διοικητής των γερμανικών δυνάμεων στην Κρήτη, προσγειώνεται με το επιτελείο του στην δυτική όχθη του Ταυρωνίτη.
  • 23 Μαΐου: Το αντιτορπιλικό "Ντικόι" παίρνει από την Αγία Ρούμελη το βασιλιά και την ακολουθία του, ενώ οι Γερμανοί κινούνται προς την Κάντανο.
  • 25 Μαΐου: Καταλαμβάνεται η Κάντανος.
  • 26 Μαΐου: Καταλαμβάνεται ο Γαλατάς.

  • 27 Μαΐου: Αποβιβάζεται στη Σούδα το απόσπασμα των καταδρομών του συνταγματάρχη Λεϋμόκ απο 750 άνδρες που έπαιζε το ρόλο οπισθοφυλακής των βρετανικών δυνάμεων στα Χανιά. Από τον αρχιστράτηγο της Μέσης ανατολής στέλνεται στο διοικητή των Δυνάμεων Κρήτης η διαταγή για την εκκένωση και καταλαμβάνεται η πόλη των Χανίων.
  • 27/5/41: Ο αρχιστράτηγος Μέσης Ανατολής Ουέιβελ αποφασίζει την εκκένωση του νησιού. Στέλνονται πλοία. Πέφτουν τα Χανιά.
  • 28 Μαΐου 1941: Ιταλικά στρατεύματα, προερχόμενα από τα Ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα, αποβιβάστηκαν στην Σητεία και στη συνέχεια κατέλαβαν όλο το Νομό Λασιθίου. Διοικητής ήταν ο Ιταλός Στρατηγός Άγγελος Κάρτας, που έκανε έδρα του νομού τη Νεάπολη.
  • 28 Μαΐου: Οι Άγγλοι εκκενώνουν το Ηράκλειο.
  • 29 Μαΐου: Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν Ηράκλειο και Ρέθυμνο.
  • 30 Μαΐου 1941: Ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στρατηγός Φράιμπεργκ αποχωρεί από την Κρήτη.
  • 31 Μαίου 1941: Το τελευταίο Βρετανικό πλοίο παραλαμβάνει μέρος των συμμαχικών στρατευμάτων. Οι δυνάμεις που δεν κατορθώνουν να επιβιβαστούν και ο αριθμός τους ανέρχεται σε 5.500 άτομα περίπου, παραδίδονται, συλλαμβάνονται ή καταφεύγουν στα βουνά της Κρήτης.


Η γερμανική σβάστικα κυματίζει στο Νησί, η κατοχή απλώνεται σ' αυτό και ταυτοχρόνως αρχίζει και η υψηλόφρονη αντίσταση του Κρητικού λαού.









Στις 3 Ιουνίου 1941 η Κάνδανος ισοπεδώθηκε.



Αυτή ήταν μία πράξη αντεκδίκησης για τις δολοφονίες Γερμανών αλεξιπτωτιστών, ορεινών δυνάμεων και του σώματος μηχανικού, από τους άνδρες, τις γυναίκες και τους ιερείς που τόλμησαν να αντισταθούν στην πορεία του μεγάλου Ράιχ.

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

ΝΙΝΙ - ΒΟΔΙ 1 - 0...


Σε μια αναμέτρηση ανάμεσα σ' ένα νινί 52 κιλών κι ένα δίποδο βόδι 118 κιλών, ποιό από τα δυό περιμένετε να είναι ο νικητής;

Η μάχη μεταξύ τους γίνεται για την κατάληψη μιας θέσης εργασίας, στον εποχικό τουριστικό τομέα που τέτοιες μέρες ετοιμάζεται για το άνοιγμα της σεζόν κι όποιος προλάβει βολεύεται όπου μπορεί...

Δουλειά που θέλουνε και το βόδι και το νινί, γιατί και τα δυο δεν έχουνε τι άλλο να κάνουνε. Το βόδι έχοντας κάποια εξειδίκευση στον χώρο καθώς και πολύχρονη εμπειρία και φιλία με το αφεντικό της επιχείρησης.
Το νινί νεόκοπο στον χώρο, μόλις πριν μερικά χρόνια ασχολήθηκε σαν βοηθός κουβαλώντας ποτήρια μέσα - έξω, μα έχοντας αποτυχημένο ιστορικό σε αναζήτηση εργασίας σε καλύτερες θέσεις όπου άλλα νινιά -
sexy girls διαπρέπουν, αποφάσισε να παραμείνει στον χώρο και στην συγκεκριμένη βολική επιχείρηση...

Επιχείρηση που από ένα καπρίτσιο της τύχης ανήκει κληρονομικά σε νέο που ο γέρος του προβλέποντας την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής του πριν χρόνια, φρόντισε να μετατρέψει το παραδοσιακό του μαγαζάκι σε τουριστικό...Που ο νέος (σχήμα λόγου αφού έχει τα διπλάσια χρόνια από το νινί και μια δεκάδα παραπάνω από το βόδι) δεν φαίνεται να έχει και πολύ σχέση με την επικερδή δουλειά που κληρονόμησε και την αναθέτει αλλού κάθε χρόνο με το αζημίωτο...

Πέρυσι την είχε αναλάβει το βόδι. Φέτος που την εποφθαλμιά και το νινί για να πάψει να είναι βοηθός κι έχοντας μέσα στον χειμώνα συνδεθεί στενότερα με το σπίτι του νέου, η μάχη είναι αμφίρροπη. Κάθε πλευρά έχει τη δική της τακτική για τη νίκη...
Το βόδι αρκούμενο στην προυπηρεσία του, περιμένει απλώς το νέο να τον καλέσει και φέτος ν' αναλάβει, να έχει εισόδημα να ζήσει την απαιτητική οικογένεια του αποτελούμενη από σύζυγο και 2 αδηφάγα τέκνα, αντάξια του...

Ο νέος σαν αφεντικό που νιώθει, περιμένει να κάνει την πρώτη κίνηση το βόδι, για να πετύχει καλύτερους όρους διαπραγμάτευσης της επιχείρησης του. Όσο για ν' ανταποκριθεί αυτοβούλως στο φλερτ από το νινί, ούτε χαμπάρι...θέλει ένα κουτάκι σπίρτα για να πάρει μπρός, από φυσικού του...

Βλέποντας τα παραπάνω, το νινί έχει αναλάβει δράση μέσω σχεδίου, που περιλαμβάνει τους ντόπιους θαμώνες της επιχείρησης που έχει προσεταιριστεί ήδη καθίζοντας τακτικά στα πόδια τους και κάνοντας μερικά ναζάκια, κολακευτικά για την ηλικία τους, μην παραλείποντας αυτόν που έχει τον τελικό λόγο στην επιλογή, τον πατέρα του νέου...

Καθίζει στα πόδια του γέρου όπως κάνει συχνά, χαιδεύει τα ελάχιστα μαλλιά και δίνοντας του ένα πεταχτό φιλάκι στο πιο κοντινό της ζαρωμένο μάγουλο, λέει μεγαλοφώνως ν' ακουστεί απ' όλους:

- Τζουτζούκο μου, πως είσαι σήμερα;

- Άσε τον γέρο, ο νέος έχει αναλάβει πια το μαγαζί και δεν έχει και γυναίκα...της λένε πειρακτικά οι λίγοι τακτικοί θαμώνες που γνωρίζονται για χρόνια, αφού άπαντες έχουν περίπου την ηλικία του γέρου και ξέρουν το νέο από όταν γεννήθηκε...

- Νικόλα πόσο καιρό έχεις να το κάνεις; γυρίζει αυτή προς το μέρος του νέου...αν χρειάζεσαι κάτι μπορείς να το ζητήσεις...του κάνει κλείνοντας πονηρά το μάτι...

- Πάρτη μωρέ να σου φτιάξει το μαγαζί και το σπίτι, του λένε σύσσωμοι οι άλλοι...

- Δεν ξέρω τι να κάνω, θα δω...αποκρίνεται ο νέος που ποτέ στην ζωή του δεν πήρε μόνος του απόφαση, είναι και το βόδι, το θέλουν κι άλλοι...

- Το βόδι θα μας φέρεις πάλι; Πάρτον φέτος βοηθό αυτόν, να βγάζει το μεροκάματο του μα άσε μας ν' απολαμβάνουμε το καλοκαίρι εδώ το νινί...

Με τέτοια κόλπα μαίνεται η μάχη για την επικράτηση και την φετινή καλοακαιρινή επιβίωση ανάμεσα στο νινί και το βόδι. Στοιχήματα γίνονται δεκτά, υπάρχει περιθώριο μέχρι ν' αρχίσουν να καταφθάνουν στην περιοχή τους οι τουρίστες το Πάσχα, μέχρι τότε όλα είναι ανοιχτά...

Αν και κάτι μου λέει πως θα επαληθευτεί το σκόρ του τίτλου κι αν τολμάτε διαψεύστε με!

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ...

  • Το να είναι ένας άντρας αγνός είναι ελάττωμα (ή βλαμένος είναι ή ανώμαλος)... Το να είναι μια γυναίκα παρθένα είναι αρετή (αν είναι σίγουρα)...
  • Αν μια γυναίκα έχει πολλούς άντρες είναι παραστρατημένη (τι αλήτισσα!)...Αν ένας άντρας έχει πολλές γυναίκες είναι μάγκας...
  • Αν ένας άντρας είναι ομοφυλόφιλος, έ συμβαίνουν αυτά (ναί, αλλά τόσο νόστιμος και γλυκούλης)... Αν μια γυναίκα είναι ομοφυλόφιλη, είναι περίεργο πράγμα (ναί αλλά και πολύ σιχαμένο θέαμα)...
  • Μια γυναίκα που ξελογιάζει έναν ανήλικο, τον μυεί (όρμα μικρέ!)...Ένας άντρας που ξελογιάζει μια ανήλικη, πάει σίγουρα φυλακή (το κακόμοιρο το κοριτσάκι)...
  • Όταν ένας άντρας κλαίει, είναι αξιοθαύμαστος (τι σπουδαίος κι ευαίσθητος χαρακτήρας)...Όταν μια γυναίκα κλαίει, είναι τρελή (εντελώς ανσσόροπη και ψυχωτική, μάλιστα)...

...Τελικά, κάποιες μάχες τις χάνουν όλοι!

Σάββατο 24 Μαΐου 2008

THE BATTLE AGAINST CRETE MAY 1941. Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...


Οι ετοιμασίες για την εναέρια εισβολή στην Κρήτη:

...Και η απάντηση του πρόχειρα οπλισμένου Κρητικού λαού μετά λίγων κι ανοργάνωτων Συμμάχων:
Απροετοίμαστοι για μάχη με αλεξιπτωτιστές, τελικά έπεσαν σε λίγες μέρες, μα Χίτλερ μη καυχηθείς νίκη, υπήρχε λόγος: