ΑΥΤΟΝΟΜΗ Η ΚΡΗΤΗ;

Γίνονται κάποιες αναφορές από ορισμένους κύκλους στην αυτονομία της Κρήτης, που με επαναλαμβανόμενη συχνότητα, δημιουργούν προβληματισμούς, όταν γίνεται παντιέρα η πρώτη σημαία της Κρητικής Πολιτείας [τη δοτή σημαία με το κόκκινο τεταρτημόριο πάνω αριστερά, που επέβαλαν οι Μεγάλες Δυνάμεις στους Κρητικούς μετά απαίτηση του Σουλτάνου, και που συμβολίζει την Τουρκική μειονότητα και την επικυριαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην Κρήτη], κι όταν αρχίζουμε να βλέπουμε την προοπτική μιας Κρήτης ξεκομμένης από τον εθνικό κορμό...

Πέρα από μια διάθεση πλάκας με την οποία εκφέρεται σε παρέες το θέμα, υπάρχουν πράγματι κάποιοι που τη θέλουν. Αυτοί είναι οι Αμερικάνοι και οι Τούρκοι, στο πλαίσιο μιας πολιτικής η οποία αποσκοπεί στο να μεταβάλει τα Βαλκάνια σε μικρά αδύναμα αλληλοσυγκρουόμενα κρατίδια, τα οποία δε θα μπορούν να αντισταθούν στα ηγεμονικά σχέδια της Άγκυρας για ανάδειξη της σε περιφερειακή υπερδύναμη. Κι αυτό σε συνδυασμό με την επιδίωξη των ΗΠΑ να εντάξουν την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να ματαιώσουν έτσι την ανάδειξή της σε ομοιογενή ισχυρό πόλο στην παγκόσμια σκακιέρα...

Είναι ακόμα το οργανωμένο έγκλημα στην Κρήτη, το οποίο προτιμά να έχει απέναντι του ένα κράτος αδύναμο και εν πολλοίς ελεγχόμενο από αυτό, παρά ένα κράτος που όποια στιγμή θελήσει θα το πατάξει. Το ότι τώρα το ελληνικό κράτος δεν έχει αυτή τη βούληση, δε σημαίνει ότι δε θα την έχει στο μέλλον, κι αυτό θέλουν να το προλάβουν...

Είναι ακόμα αυτοί που νιώθουν ισχυροί οικονομικά και θέλουν να διαχειρίζονται μόνοι τους τον πλούτο που συσσωρεύουν. Δίχως την αλληλεγγύη μεταξύ των Ελληνικών πληθυσμών, δίχως την αίσθηση του ότι την Ένωση δεν τη ζητήσανε οι επαναστάτες το 1913 για να γίνουνε πλουσιότεροι, αλλά για να γίνουν ένα με την υπόλοιπη Ελλάδα...

Τη θέλουν και κάποιοι που έχουν δικαιολογημένα παράπονα από το κράτος. Αυτό το Αθηναϊκό βαμπίρ που ρουφάει το αίμα της υπόλοιπης Ελλάδας, και που παρασιτεί σε βάρος της. Όμως αυτό δεν είναι παράπονο της Κρήτης κατά της Ελλάδας. Είναι οργή της περιφέρειας κατά της Αθήνας, κι έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Με σύμπραξη όλων των ελληνικών περιφερειών, με τη Θράκη και τα νησιά που κινδυνεύουν, την Ήπειρο που είναι η πιο φτωχή περιοχή της Ευρώπης, τη Μακεδονία, την Πελοπόννησο. Περιοχές που αγαπούν και πονάνε την Ελλάδα και δεν την σκοτώνουν όπως η Αθήνα. Με αίτημα την άμεση μεταφορά της πρωτεύουσας, την ανασύσταση των ελληνικών κοινοτήτων, που τόσο μακριά πήγαν τον Ελληνισμό...

Τι θα γίνει αν τελικά γίνει η Κρήτη ανεξάρτητη;

Θα προστεθεί ένα ακόμα αδύναμο κράτος στην περιοχή, έρμαιο στις διαθέσεις των Τούρκων που έχουν ήδη δείξει τις προθέσεις τους. Κι οι Τούρκοι δε θα επιτρέψουν ούτε άσκηση αυτόνομης πολιτικής ούτε ηρεμία στο νησί. Θα επιχειρήσουν να το ξαναπάρουν και οι δυνάμεις θα είναι πολύ άνισες...

Παράλληλα, θα αποσταθεροποιηθεί κι η υπόλοιπη Ελλάδα. Οι Τούρκοι θα λυμαίνονται το Αιγαίο, όπως ήδη κάνουν, ενώ οι δικές μας δυνάμεις θα είναι διασπασμένες. Κι αυτό θα οδηγήσει προοπτικά στην ακύρωση της επανάστασης του '21, στην επιστροφή της Τουρκίας στο χώρο μας είτε ως επικυρίαρχου κακού γείτονα που δεν τολμάμε να πειράξουμε είτε ως κανονικού δυνάστη. Και καμιά Ευρώπη δε θα συμπαρασταθεί σε έναν ολιγάριθμο λαό που δε σέβεται την ιστορία του και την αξιοπρέπειά του...

Η Κρήτη είναι το δεύτερο μεγαλύτερο Ελληνικό νησί. Και τέτοιο πρέπει να παραμείνει.
Χρειάζεται ενημέρωση των λίγων αφελών Κρητικών για τη λάθος εντύπωση που έχουν για την αυτονομία, για το αντι-ιστορικό λάθος της χρήσης της σημαίας της Κρητικής Πολιτείας ως κρητικού συμβόλου, που προσβάλει τους ίδιους τους προγόνους μας, ενίσχυση των επαφών με τους υπόλοιπους ελληνικούς πληθυσμούς κατά του Αθηναϊκού παρασιτισμού και απόλυτη ενότητα κι αποφασιστικότητα απέναντι σε όσους κινούν το θέμα με κάθε ευκαιρία.

Το χρωστάμε στο παρελθόν μας, στην ιστορία μας, στους εαυτούς μας και στο μέλλον μας.