ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2009...

Αν και δεν ισχύει όπως διαπιστώνουν μετά τις σπουδές οι πτυχιούχοι, μια θέση σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ εξακολουθεί να θεωρείται ως απαραίτητο εισιτήριο για μια αυριανή επιτυχημένη καριέρα στην κοινωνία.

Για τον λόγο αυτό κάθε χρόνο, αυτή η περίοδος των εξετάσεων για εισαγωγή σε ΑΕΙ και ΤΕΙ στιγματίζει με ψυχοκοινωνικό τραύμα χιλιάδες αγόρια και κορίτσια και μαζί χιλιάδες μαμάδων, μπαμπάδων και συγγενών που καίγονται κυριολεκτικά μαζί με τα δικούς τους υποψήφιους στην προσπάθεια να βρουν το κλειδί που θα ανοίξει την δήθεν "μαγική πόρτα" των ΑΕΙ και των ΤΕΙ.....

Οι πανελλαδικές εξετάσεις του 2009 ξεκινούν σήμερα Τρίτη 5 Μαϊου για τους αποφοίτους των ΤΕΕ, ΤΕΛ και Ναυτικών Λυκείων, και στο χορό μπαίνουν τα σχεδόν εκατό χιλιάδες παιδιά των Γενικών Λυκείων και των ΕΠΑΛ την Παρασκευή 15 Μαίου.

Δεν είναι δυνατόν βέβαια ν' απορροφηθούν όλοι οι υποψήφιοι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πόσο μάλλον στην σχολή της πρώτης επιλογής τους, η κατάσταση είναι τέτοια που γνωρίζουμε όλοι εκ των πρότερων ότι κάποιες χιλιάδες παιδιών θα αποτύχουν.

Πολλές φόρες βλέπουμε να εισάγονται σε ΑΕΙ και ΤΕΙ άτομα που ήταν καλοί αλλά όχι εξαιρετικοί μαθητές στο Λύκειό τους, στις εξετάσεις προσήλθαν μέτρια προετοιμασμένα, αλλά που διέθεταν αρκετή αίσθηση χιούμορ και είχαν μια ψυχική και σωματική χαλάρωση, την στιγμή που αποτυγχάνουν παιδιά, τα οποία ήταν πολύ καλά προετοιμασμένα, αλλά την τελευταία στιγμή έχασαν τον ψυχικό έλεγχο και υπέστησαν τις καταλυτικές συνέπειες του άγχους...

Γιατί, αναμφισβήτητα, όταν τα τυλίξει το άγχος, η απόδοσή τους θα πέσει κατακόρυφα, και μέσα στην απόγνωση του συναισθήματος του πανικού η μνήμη και η κριτική τους ικανότητα θα εκμηδενισθούν, τη στιγμή που θάπρεπε να ήταν στο μέγιστο. Φταίει και το τρακ της πρώτης μέρας/ημερών καμμιά φορά, αφού αυτή τη στιγμή εκτονώνεται η πίεση των 3 χρόνων του λυκείου...

Δεν είναι λίγα τα παιδιά, που έγραψαν χαμηλά στο πρώτο μάθημα και στη συνέχεια πήγαν πολύ καλά στα υπόλοιπα, χωρίς άγχος και ηττοπάθεια, με αποτέλεσμα να περάσουν σε κάποια από τις αρχικές τους επιλογές.

Και για όσα δεν περάσουν, δεν εξαντλείται βέβαια εκεί ο επαγγελματικός προσανατολισμός και οι επιλογές τους...

Απαιτείται τότε όμως, ιδιαίτερη προσοχή γιατί όταν ένα παιδί αποτυγχάνει έχει διπλή την αίσθηση της αποτυχίας, πρώτα γιατί απέτυχε και μειώνεται το εγώ του απέναντι σε συμμαθητές και συμμαθήτριες, και ύστερα γιατί έχει την υποκειμενική αίσθηση ότι πρόδωσε τους γονείς του, ότι δεν στάθηκε άξιο για τους κόπους και τους μόχθους, για τα έξοδα και την αγωνία τους...

Τότε χρειάζονται οι γονείς που θα σκύψουν πάνω από τα παιδιά τους με φροντίδα και τρυφερότητα και θα τους δώσουν να καταλάβουν ότι όχι μονό δεν πολεμούν μόνα τους στη ζωή (μια μάχη μόνο είναι άλλωστε και οι εξετάσεις αυτές, θ' ακολουθήσουν κι άλλες πολλών λογιών σε πολλούς τομείς), αλλά και ότι η δικιά τους αγάπη προς αυτά δεν εξαρτάται ούτε και κινδυνεύει από μια πιθανή αποτυχία τους φέτος.

Και μάλιστα να το κάνουν αυτό με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη φανεί ως επιπόλαια και επιφανειακή κάλυψη μιας πραγματικότητας που δεν υπάρχει ότι δηλαδή είναι ψέμα...

Κουράγιο παιδιά, γονείς και λοιποί συγγενείς και...καλή επιτυχία!