ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 30...

Με αυτές ακριβώς τις "διευκολύνσεις" που πρόσφεραν κείνα τα χρόνια του εύκολου δανεισμού και της άκρατης κατανάλωσης όλες ανεξαιρέτως οι τράπεζες, έφτασε ο Κάκος ν' αποκτήσει συνολικά 10 πιστωτικές κάρτες...

Είτε από τις ίδιες τις τράπεζες με πρόσχημα πχ μια μεταφορά υπολοίπου, είτε από πολλές συνεργαζόμενες επιχειρήσεις που με μια μικρή αγορά προϊόντων του ενέκριναν χωρίς πολλές διατυπώσεις μια πιστωτική κάρτα που μέχρι τότε έλλειπε από την συλλογή του. Ακόμη και μέσω τηλεφώνου, με δική τους πρωτοβουλία...

Εδώ μιλάμε για σωστές επιχειρήσεις πωλήσεων, που πραγματοποιούσαν όσα συμφωνούσαν με τους πελάτες τους, έστελναν κανονικά τα προϊόντα τους και η τράπεζα έστελνε λίγες μέρες αργότερα την κάρτα με τις μικρές προσυμφωνημένες δόσεις και το αρκετό υπόλοιπο για κάθε χρήση του παραλήπτη. Ξεκάθαρα πράγματα!

Γνώρισε μερικές τέτοιες επιχειρήσεις με καλή εξυπηρέτηση ο Κάκος, τα χρόνια που ζούσε δανεική ζωή, καμιά σχέση με άλλη επώνυμη επιχείρηση με έδρα τους Αμπελόκηπους, που εμφανίστηκε στην αγορά πολλα χρόνια μετά με έτοιμους καταλόγους πελατών από τις ίδιες τις τράπεζες και την αναστάτωσε οριστικά, πότε χρεώνοντας ανύπαρκτες παραγγελίες σε ήδη υπαρκτές κάρτες, πότε στέλνοντας διαφορετικά και υποδεέστερα προϊόντα από ότι υποσχόταν στους πελάτες και πότε αφειδώς υποσχόμενη μα ουδέποτε πραγματοποιούσα την έκδοση καρτών με πολύ μεγάλο πιστωτικό όριο, απαραίτητες και δελεαστικές για πελάτες τραπεζών που ήδη είχαν αρχίσει να συσσωρεύουν σημαντικά χρέη από δάνεια και κάρτες.

Με όλες μαζί τις κάρτες που είχε συγκεντρώσει σταδιακά σε κάποια χρόνια ο Κάκος, έφτασε να διαχειρίζεται ένα πιστωτικό όριο που συνολικά ήταν αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Ποσόν ικανό να κάνει τις καταναλωτικές αγορές του στην Ελλάδα και το εξωτερικό μέσω Internet, κάποια ολιγοήμερα ταξίδια σε μέρη που πάντα ήθελε να βρεθεί και το έκανε τώρα ευκαιρίας δοθείσης, κάποια απαραίτητα φάρμακα για την γριά του σε ώρα δύσκολη, την αυτοασφάλιση του σε ιδιωτική εταιρεία όπως είδαμε παλαιότερα, κάποιες μικρο-απολαύσεις σαν δώρο στον εαυτό του, το ντύσιμο του και τα χόμπι του.

Ακόμη και την επιμόρφωση κι εξέλιξη του, αφού με πλαστικά χρήματα συμμετείχε και σε κάποια σεμινάρια που των αλλονών τα πλήρωνε η εταιρεία ή ο εργοδότης τους κι αυτός μοναχός του, πάντα το είχε μέσα του να μάθει κάτι παραπάνω...

Όλα του δε τα έξοδα ήταν με μέτρο, δεν το παράκανε ποτέ αυτά τα χρόνια μπροστά στα ΑΤΜ των τραπεζών, έκανε ότι έκανε μα αντιστάθηκε και σε πολλούς πειρασμούς που θα χρέωναν κατά πολύ τις κάρτες και θα συντόμευαν κατά πολύ τα χρόνια που μπορούσε να ζήσει ζωή με πίστωση...

Μα όσο είχε σε έλεγχο τους πολλούς λογαραισμούς του και τους τακτοποιούσε ανελλιπώς κάθε μήνα με τον δικό του αλγόριθμο που είδαμε στο προηγούμενο επεισόδιο, καμιά τράπεζα δεν παραπονούνταν για τις αναλήψεις του, που θα τις συνέχιζε με το ίδιο σύστημα για 9 συναπτά έτη...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...