ΑΛΛΟ ΦΤΩΧΟΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΜΠΑΤΙΡΗΣ...

Φτωχός είναι εκείνος που δεν έχει χρήματα προς το παρόν.

Η φτώχεια "γιατρεύεται" γιατί είναι μια κατάσταση που ζει κάποιος όταν έχει χαμηλά οικονομικά αποθεματικά.

Γιατί μπορεί σήμερα να μην έχεις χρήματα, αν όμως έχεις "χρηματική συνειδητότητα" κι επιπλέον έχεις ανοιχτά μάτια κι αυτιά και είσαι έτοιμος να αρπάξεις την "ευκαιρία" που θα παρουσιαστεί, τότε δεν θα αργήσεις να τα δημιουργήσεις.

Μπατίρης είναι αυτός που δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει χρήματα.

'Οχι επειδή είναι ανόητος, αλλά επειδή αμποτάρει ο ίδιος υποσυνήδειτα την δημιουργία πλούτου κι ευημερίας στην ζωή του.

Το να είσαι "μπατίρης" είναι μια κατάσταση διαστρεβλωμένης λειτουργίας του μυαλού που υπαγορεύει ότι η σχέση σου με το χρήμα είναι τέτοια που αντί να το προσελκύεις ή να το δημιουργείς στη ζωή σου, το απωθείς με τις πράξεις, τις σκέψεις και τις συμπεριφορές σου.

Ο φτωχός γίνεται πλούσιος με σωστές σκέψεις, σωστές αποφάσεις και σωστές δράσεις.

Ο "μπατίρης" γίνεται πλούσιος είτε μετά από πολλές και απελπιστικές αποτυχίες και υπό την προϋπόθεση ότι μαθαίνει από αυτές και γίνεται σοφότερος ή μετά από ...ψυχοθεραπεία!

ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΠΑΤΣΟΥ, ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ...

Νεκρός μέσα στο κελί της απομόνωσης, στις φυλακές της Νιγρίτας Σερρών, βρέθηκε ο Αλβανός κρατούμενος που σκότωσε τον σωφρονιστικό υπάλληλο με μαχαίρι προχθές στις φυλακές Μαλανδρίνου. 

Τον φάγανε κιόλας από την συντεχνία των "ανθρωποφυλάκων"...

Δεν περίμεναν τουλάχιστον λίγες βδομάδες να ξεχαστεί ο άμοιρος (όπως δείχνουνε τα πράματα καλύτερα να μην γεννιόταν καθόλου, πάνω από τη μισή ζωή του την πέρασε στα χέρια τους και πριν πιαστεί ήταν σε απόλυτη φτώχεια, αγραμματοσύνη, κακομοιριά).

Έκλεβε ή έκανε ότι άλλο έβρισκε εύκαιρο για να επιβιώσει υποτυπωδώς σαν θηρίο, χωρίς ποτέ να καταφέρει να ξεφύγει από τα παραπάνω.

Ματαίως όπως αποδείχτηκε... 

Αναφρθήκανε πολλοί στα παδιά και την οικογένεια του φύλακα, όπως και άλλοτε σε οικογένειες αστυνομικών που έπεσαν θύματα παρόμοιων περιστάσεων, αγνοώντας πως θα ήταν η ζωή και τούτου αν πχ είχε ένα μαγαζί στον τόπο του και στο χωριό του, αν είχε φτιάξει κι αυτός οικογένεια χωρίς να κουβαληθεί εδώ να λεηλατεί αδίστακτα οικογένειες και περιουσίες άλλων...

Κια σαν κι αυτόν πολλές χιλιάδες, κάθε ράτσας και χρώματος, μέσα στην πατρίδα μας, είτε μέσα είτε έξω από τις φυλακές...

ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗ ΛΑΜΟΓΙΑ ...

Τα λαμόγια που με τα πούρα, τους φουσκωτούς, τα ακριβά αυτοκίνητα, τα ακριβά κότερα, τα ακριβά γούστα, τις ακριβές γκόμενες/ call-girls, τις ακριβές δημόσιες εμφανίσεις, τα ακριβά γραφεία και τα ακριβά σκουρόχρωμα κουστούμια τους, μικροί και μεγάλοι "εθνικοί νταβατζήδες", τόσα και τόσα χρόνια προσπαθούν να μας πείσουν πόσο ανίκανοι, ανάξιοι και ανεπρόκοποι είμαστε...

Αυτοί με τα επισφαλή δάνεια που τους έχουν δοθεί απλόχερα και τα οποία ποτέ δεν εξυπηρετήθηκαν, ενώ τα περισσότερα χάθηκαν σε φορολογικούς παραδείσους ή σε αγορές στο εξωτερικό...

Αυτοί οι λίγοι εξυπνάκηδες, με τη χρυσή μόστρα και το χρυσό ρολόι στο χέρι, που σύχναζαν παντού όπου μοιραζόταν δημόσιο χρήμα. Που έκαναν τις "δουλίτσες" τους, έτρωγαν από τη φούσκα του τζάμπα, ήταν μέσα σε όλες τις κρατικές προμήθειες, έκαναν περιουσίες αμύθητες και άντεχαν και έβγαιναν αλώβητοι και κερδισμένοι με κάθε κατάσταση.

Συμμορίες κανονικές κάθε είδους ντόπιων μεγαλοεκβιαστών - συνεργών - απατεώνων, που στήριζαν στηριζόμενοι και οι ίδιοι, το σάπιο σύστημα...

Όλοι όσοι ρήμαξαν τη χώρα και προσπαθούσαν να το παίξουν τιμητές των πάντων. Ετρωγαν, έπιναν, μίζαραν, δωροδοκούνταν και έβγαιναν και τιμητές άμα λάχει!

Ετσι απλά, ωραία, μοιραία, ασίκικα.

Πώς στήθηκαν κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες; Με τίνος τα χρήματα; Διότι σίγουρα οι επιχειρηματίες που τα έχουν δεν έβαλαν παρά λίγα από την τσέπη τους...

Αν βάλουμε στο κάδρο και τα κομματικά θαλασσοδάνεια, τι γίνεται τότε;

Εμείς που δεν κάνουμε «κουμπαριές», ούτε επαγγελματικές «αιμομιξίες» με πολιτικούς άρχοντες και ηθικά διαστρεβλωμένες προσωπικότητες που το μοναδικό πράγμα που τους απασχολεί είναι η κερδοφορία και ο ψυχικός σοδομισμός σε βάρος κάθε άλλου ανθρώπου ή πλάσματος που θα σταθεί εναντίον τους.

Εμείς που απορούμε στο ακατανόητο, δηλαδή στο πως κάποιος με μηδέν αρχές μπορεί να αναρριχηθεί τόσο εύκολα, αβίαστα κα αστραπιαία στα κλιμάκια της επαγγελματικής και οικονομικής ευημερίας σ΄ αυτή τη χώρα.

Είχαμε μια αδρή υποψία, αλλά τον οχετό των αποκαλύψεων τώρα αρχίζουμε και τον βιώνουμε σιγά - σιγά. Κάτι μυριζόμαστε, κάτι είχαμε ακούσει, μα όχι σπουδαία πράγματα. Οι λίγοι εξυπνάκηδες,  προβοκάτορες της ίδιας της κοινωνικής ευθύνης, ήταν μέχρι προλίγου υπεράνω νόμου, ηθικής και ανθρώπινου μέτρου...

Από την στιγμή που καθένας που δεν αντέχει το σύστημα δουλειά - κόπος - αμοιβή - κτίσιμο με βάσανο καριέρας και πιστεύει ότι έτσι δικαιούται τα πάντα δωρεάν μέσω διαπλοκής, από εκεί και πέρα χάνεται η μπάλα κι οδηγούμαστε σε αλλόκοτες καταστάσεις, που ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες...
 
Να όμως, που τώρα κάτι πάει να γίνει.

Να δούμε τι είδους συνέπειες θα υπάρξουν και για αυτούς...

Ή μήπως θα αρχίσουν να πέφτουν τα τηλέφωνα για «κουκούλωμα» της υπόθεσης;

Να πληρώσονμε μερικοί, να μείνει το σκάνδαλο στο ΤΤ και να την γλιτώσουν τα μεγάλα «ψάρια» των άλλων τραπεζών.

Τελικά αν κάτι καλό βγει από αυτό το μπάχαλο που επικρατεί παντού, είναι ότι πλέον πολύ πιο εύκολα βγαίνουν τα άπλυτα όλων στη φόρα.

Ειδικά όλων εκείνων των γελοίων προσωπικοτήτων που με δόλια μέσα, σκοτεινές μεθόδους και ευφάνταστες διαπλεκόμενες διαδρομές έκαναν περιουσίες σε βάρος όλων μας...

ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΖΩΗ...

Το χρήμα ή παράς εδώ, είναι ουδέτερο. Ούτε καλό ούτε κακό. Δεν έχει πατρίδα ούτε ιδεολογία. Δεν έχει χρώμα, γλώσσα, θρησκεία, οσμή. Όμως οι λάτρεις του διψούνε να το αποκτήσουν. Το οσφραίνονται από χιλιόμετρα και εξαφανίζουν άτομα, λαούς και χώρες, για χάρη του.

Αυτός που πιστεύει ότι το χρήμα μπορεί να κάνει τα πάντα, μπορεί να κάνει τα πάντα για το χρήμα..(Βενιαμίν Φραγκλίνος)

Άλλοτε με δήθεν "επενδύσεις" κι άλλοτε με πόλεμο. Κλασικός, θρησκευτικός ή οικονομικός, δεν υπάρχει κανένας πόλεμος που να μην εστιάζεται στο χρήμα.

Αυτό παραμερίζει ηθικές, αναστολές, συναισθήματα, λογικές και δίκαια. Αυτό δημιουργεί μαφίες, πολυεθνικές, τραστ, συντεχνίες, συμμαχίες, καρτέλ

Δύσκολη παραμένει η έντιμη και με πολύ μόχθο απόκτηση του κι ακόμη δυσκολότερη  η σωστή χρήση του. Οποιος το αποκτά με αίμα και ιδρώτα, ξέρει την τιμή του. Όποιος το κληρονομεί ή το αποκτά παράνομα, το ξοδεύει και απερίσκεπτα. Αποτελεί δέλεαρ για ευκολότερη ζωή, γι' αυτό πολλές φορές είναι κίνητρο για εγκληματικές συμπεριφορές.

Ο πόθος για την απόκτησή του διαμορφώνει ανάλογα πρότυπα. Όπως του αδίστακτου "σπαγγοραμένου" εμπόρου Σάιλοκ κάποτε ή του σημερινού πλουτοκράτη - τραπεζίτη - μαφιόζου που ποδηγετεί κυβερνήσεις και χώρες.

Η ιεράρχηση του χρήματος στη ζωή κάθε ανθρώπου, του προσδίδει την ανάλογη αξία, ενασχόληση και αφοσίωση σκοπού. Το περίεργο όμως που συμβαίνει με το χρήμα είναι ότι όσο πιο μεγάλη σημασία δίνουν οι άνθρωποι στη σύγκριση των εισοδημάτων τους, τόσο χαμηλότερο βαθμό ικανοποίησης έχουν σε διάφορους δείκτες, όπως της ευτυχίας, ευεξίας κι απόλαυσης της ζωής. Κι αυτό επειδή το χρήμα, εκτός από τη φαινομενική άνεση, προσφέρει στον κάτοχό του την αγωνία και το άγχος της διατήρησης, της επαύξησής ή της απώλειάς του με συνέπεια την απομόνωση και τον εγκλωβισμό του κατόχου του στο κάστρο του φόβου. Θυσιάζονται γι' αυτό παλιές φιλίες ή αγαπημένα πρόσωπα για να αποκτηθούν νέα...

Το χρήμα μεταβάλλει τον ανθρώπινο χαρακτήρα. Κάνει τις ανθρώπινες συνειδήσεις εύκαμπτες. Κι αν μεν ο κάτοχός του είναι μια ολοκληρωμένη και ισχυρή προσωπικότητα, ίσως τον κάνει καλύτερο. Υπάρχουν πολλοί "μεγιστάνες του πλούτου" σήμερα που μέσω Ιδρυμάτων προσφέρουν στον κόσμο. Κατά τον μεγάλο Αμερικανό βιομήχανο αυτοκινήτων Henry Ford ο μεγαλύτερος στόχος του πλούτου δεν είναι η απόκτηση κι άλλου χρήματος, αλλά μέσω αυτού η βελτίωση της ζωής των ανθρώπων...
Όμως συχνότερο είναι το φαινόμενο ένας πλουτοκράτης να γίνεται χειρότερος, όταν στη ζωή του έχει ως πρώτο σύμβουλο την απληστία (την επ' άπειρο απόκτηση χρημάτων). Έτσι γίνεται αυτός υπηρέτης του χρήματος και αυτό δυνάστης του...

Μια από τις σύγχρονες παράνομες δραστηριότητες, αν και νομιμοφανής, είναι το ξέπλυμα μέσω διαδάλου τραπεζών ή εξωχώριων εταιριών, του λεγόμενου "μαύρου" χρήματος, του σκοτεινής δηλαδή προέλευσης. Υπάρχουν κρατίδια/πλυντήρια που αποτελούν και φορολογικούς "παραδείσους" για το διεθνές έγκλημα.

Μοναχός του ο οικονομικός πλούτος δεν είναι το κλειδί της ανθρώπινης ευτυχίας. Αυτή βρίσκεται μάλλον στο "κοινωνικό κεφάλαιο" που διαθέτει ο καθένας μας. Όχι στο "καταθετικό" των τραπεζών ή των οικονομικών δραστηριοτήτων του. Έτσι, η οικογένεια, η εργασία, τα παιδιά, η επικοινωνία, η υγεία, οι συγγενείς, οι κοινωνικές μας σχέσεις, η προσφορά στους άλλους, είναι μερικοί από τους καθοριστικούς παράγοντες της αληθινής ευτυχίας. Περισσότερα χρήματα δεν σημαίνουν κατ' ανάγκη περισσότερη ευτυχία.

Σίγουρα μας χρειάζεται ένα επίπεδο οικονομικής δύναμης για την εκπλήρωση των βασικών μας αναγκών. Όμως αυτό, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, δεν είναι υψηλό.

Στην ουσία, είμαστε πλούσιοι μέσα απ' αυτό που δίνουμε και φτωχοί μέσα απ' αυτό που αρνιόμαστε...

ΕΦΙΑΛΤΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ψυχολογικό θρίλερ σε σκηνοθεσία Ερρίκου Ανδρέου, από το 1961.

Mια νέα και πλούσια κληρονόμος η Άννα Μαργκό, δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα από μια παλιά της φίλη την Εύη Λινάρδου.

Η Άννα μην ξέροντας τι να κάνει ζητά τη βοήθεια ενός γνωστού της, του Τώνη Καρζή. Η αγωνία θα κορυφωθεί καθώς θα ακολουθήσουν κάποιοι ανεξήγητοι φόνοι.

Όμως ο Τώνης Καρζής θα κατορθώσει να φθάσει στην άκρη και να αποκαλύψει την αλήθεια που θα είναι συγκλονιστική....

ΚΟΨΤΕ ΚΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ...

Περικοπές από συνταξιούχους, περικοπές από μισθωτούς, απανωτοί φόροι και ξανά το ίδιο κάθε λίγους μήνες. Κατά τα άλλα οι κυβερνώντες κόπτονται τάχα για το καλύτερο του λαού.

Αλλού είναι το χρήμα και από αλλού το απομυζούν οι διοικούντες.

Δεν διαπιστώσαμε όμως ούτε καν πρόθεση να κόψουν χρήματα και από άλλους.

Ποιους;
- Τους εαυτούς τους πρώτα. Ούτε περικοπές, ούτε συζήτηση φυσικά να μειωθεί ο αριθμός των υπουργών και των βουλευτών. Και ας μην μας πουν ότι χρειάζεται αλλαγή του Συντάγματος, διότι με όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλά κατηγορώ για παραβιάσεις του Συντάγματος.

- Από τους υπαλλήλους της Βουλής. Επαιρναν 16 βαρβάτους μισθούς και δεν ακούσαμε για περικοπές, ούτε για μειώσεις των μισθών. Ακούσαμε όμως για αύξηση του αριθμού τους κατά κάποιες εκατοντάδες.

- Βγήκε ο Γεν. Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Ρακιντζής και είπε ότι το Ελληνικό Δημόσιο υποστηρίζεται στη λειτουργία του από 23.000! φορείς, το λειτουργικό κόστος των οποίων είναι αδύνατο να καταγραφεί. Η έκθεση του μιλά για αδιαφάνεια, διαφθορά, σπατάλες, κατακρημνίζοντας έτσι κάθε έννοια κράτους και δημοκρατίας για τα οποία τάχα κόπτονται τα κόμματα. Ισως πει κάποιος ότι καταργήθηκαν ή συγχωνεύθηκαν κάποιοι φορείς. Μα αυτοί είναι όλοι κι όλοι 78, αριθμός ασήμαντος μπροστά στο 23.000...

- Από τις λίστες της εσκεμμένης φορο-αποφυγής ημετέρων με το άφθονο μαύρο χρήμα στο εξωτερικό και όχι μόνο από την μια απόδειξη που δεν έκοψε ο ψιλικατζής της γειτονιάς. Για να τελειώνουμε επιτέλους με το πολιτικό χαρτοπαίγνιο των παπατζήδων για την αποκάλυψη της λίστας των Ελλήνων καταθετών, στους Ελβετικούς και υπερπόντιους τραπεζικούς παραδείσους. Ως πότε οι αφ' υψηλού λίσταρχοι θα καλύπτουν τους άλλους λήσταρχους;

- Από τις πολλές off-shore "εταιρείες" που μόνο στο Κρανίδι αποκαλύφτηκαν δεκάδες, με ιδιοκτήτες αντίστοιχα δεκάδες "παχουλά πορτοφόλια" που αυτή τη φορά κρύβουν τις υπερπολυτελείς βίλες τους ή καταπατημένες εκτάσεις δημόσιας γης πίσω από offshore εταιρείες, προκειμένου να μην πληρώσουν στο Δημόσιο τους φόρους που αναλογούν σε αυτά τα πανάκριβα ακίνητα...

- Οταν τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου είναι περίπου 60 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τις εκθέσεις του Υπουργείου Οικονομικών, πώς το Ελεγκτικό Συνέδριο προεκρίνει σε ετήσια βάση εντάλματα πληρωμής του Δημοσίου ύψους 140 δισ. περίπου (2009) που αφορούν πληρωμές για μισθούς, συμβάσεις και άλλες δαπάνες των υπουργείων, ΟΤΑ, ασφαλιστικών ταμείων, ΝΠΙΔ και άλλων δημόσιων φορέων;

Πώς να μην μπει μέσα για μέσα το κράτος;

Αλλοι τρώνε, άλλοι πληρώνουν και τρομοκρατημένοι οι πληρώνοντες δεν μιλάνε μήπως χάσουν κι άλλα.

Άντε ξεκινήστε με τα παραπάνω και θα βρόυμε στην πορεία κι άλλες "κρυψώνες" εχόντων...

ΑΚΟΡΕΣΤΟΙ...

Κάποιοι πλουτίσανε με τα Δομημένα ομόλογα...
Άλλοι βολεύτηκαν με τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων που έκαναν φτερά...
Κάποιοι άλλοι με την προ δεκαετίας φούσκα του Χρηματιστηρίου...
Κάποιοι με τα Spreads...
Κάποιοι άλλοι με τις Υποβαθμίσεις...
Κάποιοι άλλοι με τα αλήστου μνήμης Πακέτα Ντελόρ...
Κάποιοι άλλοι σήμερα με τα ΕΣΠΑ...
Κάποιοι άλλοι με τα Εξοπλιστικά προγράμματα....
Κάποιοι άλλοι πονηροί με τις ΜΚΟ...
Και πολλοί άλλοι στις πλάτες μας, με κάθε κόλπο που μπόρεσαν να σκεφτούν...
Τι διάολο, αυτοί οι "Άλλοι" δεν σταματούν να ξεφυτρώνουν και δεν χορταίνουν ποτέ;

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ...

Τη στιγμή που η παγκόσμια οικονομία διερχόταν ύφεση, η άνοδος των τιμών των μετοχών βοήθησε τους πλούσιους να αντισταθμίσουν σχεδόν το σύνολο των απωλειών της χρηματοοικονομικής κρίσης.

Κατά 17% αυξήθηκε ο αριθμός των εκατομμυριούχων παγκοσμίως το 2009 και ανήλθαν συνολικά σε 10 εκατομμύρια, ενώ ο συνολικός πλούτος τους αυξήθηκε κατά 19% στα 39 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με έκθεση της Merill Lynch και της Capgemini.

Ο πλούτος αυξήθηκε με ταχύτερους ρυθμούς στην Ινδία, την Κίνα και τη Βραζιλία, ενώ στη Λατινική Αμερική και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού εκτοξεύτηκε σε ύψη ρεκόρ.

Αποτελούν όμως ένα κλειστό club οι εκατομμυριούχοι του κόσμου, που απολαμβάνουν τα πλούτη τους σε απομόνωση, αποκομμένοι από τα τεκταινόμενα γύρω τους. Νομίζοντας πως ζουν την απόλυτη ευτυχία...

Είναι δυνατόν να ησυχάσει η ψυχή ενός ανθρώπου και να νιώσει ευτυχισμένος κάποιος με όσα χρήματα και αν έχει, όταν γύρω του στον κόσμο όλο υπάρχει τόσος ανθρώπινος πόνος, τόση δυστυχία και τόση απελπισία;

Δίπλα στην πόρτα του. Μέσα στην τηλεόραση και την εφημερίδα του.

Σε λογικό άνθρωπο φαίνεται δύσκολο να το κατανοήσει. Εκτός κιαν κάποιος έχει ξεπεράσει πια κάθε κλίμακα σκληρότητας, ασπλαγχνίας και αδιαφορίας για τον πόνου του άλλου. Και έχει μπει πλέον σε σφαίρες και πεδία που μελετάει η σύγχρονη ψυχιατρική.

Είναι ολοφάνερο πως μερικοί άνθρωποι όσα χρήματα και αν αποκτήσουν και όσα πλούτη, θα επιθυμούν και άλλα. Ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, θρησκείας, ιδεολογίας ή ότι άλλο.

Όταν ο άνθρωπος προσφέρει την (άφθαρτη υποτίθεται) ψυχή του, ως αντάλλαγμα για πλούτο και δύναμη, τίποτα από εκεί και έπειτα δεν μπορεί να σταθεί ως ισότιμη αντιπαροχή, ως αντίδωρο, ή αποζημίωση αν θέλετε, στην απώλεια αυτή. Εξ' ου και η ακόρεστη και μανιακή δίψα για όλο και περισσότερα, κάθε φορά.

Το πρόβλημα με τις κοινωνίες μας, τις ανθρώπινες κοινωνίες και τον τωρινό πολιτισμό μας, είναι ότι επιτρέπεται δια νόμου να πλουτίσεις όσο μπορέσεις. Με "νόμιμα" πάντα μέσα. Και το θεωρούμε και λογικό αυτό. Και μάλιστα το επιβραβεύουμε και κοινωνικά. Το έχουμε κάνει κοινωνική αξία.

Ο μεγάλος ασθενής είναι οι κοινωνίες μας. Κανένας Θεός υπεράνω δεν θα μας σώσει, αν δεν νομοθετήσουμε σωστά και αν δεν εφαρμόσουμε πολιτεύματα και μηχανισμούς, που ενώ δεν θα εμποδίζουν την δημιουργικότητα, την ελευθερία και την έκφραση, θα θέτουν όρια και πλαφόν στην επιδίωξη του πολύ και περιττού πλούτου.

Κι έτσι πάντα κάποιος θα βρίσκεται να θέλει να το κάνει. Να θέλει να αποκτήσει πλούτο πέρα, μα πολύ πέρα από τις ανάγκες του. Αδιαφορώντας φυσικά για οτιδήποτε άλλο. Αδιαφορώντας ακόμη κι αν η προσωπική του επιδίωξη πλουτισμού παράγει ευθέως και άμεσα ανθρώπινη απελπισία, δυστυχία και πόνο.

Το πολύ πολύ να ιδρύσει κανένα φιλανθρωπικό ίδρυμα και να ζητά δωρεές αλλονών. Αυτός ή η σύζυγός του. Κι αυτό κυρίως για την προβολή και την δημοσιότητα.

ΑΓΑΠΗ, ΠΛΟΥΤΟΣ, ΕΠΙΤΥΧΙΑ...

Βγαίνοντας μια μέρα μια γυναίκαι από το σπίτι της είδε τρείς παραμυθένιους γέροντες με μακριές λευκές γενειάδες, να στέκονται στον μπροστινό κήπο.
Εψαξε στο νου της αλλά δεν τους αναγνώρισε.

- Δεν μου φαίνεται να σας ξέρω, αλλά θα πρέπει να πεινάτε. Κοπιάστε να σας βάλω κάτι να φάτε...είπε η νοικοκυρά.

- Ο νοικοκύρης είναι μέσα; ρώτησαν εκείνοι...

- Οχι, λείπει, είπε η γυναίκα...

- Τότε δε μπορούμε να περάσουμε ακόμη, απάντησαν ξανά εκείνοι.

Οταν αργά το βράδυ γύρισε ο σύζυγός της, εκείνη του διηγήθηκε τι συνέβη.

- Πήγαινε πες τους ότι γύρισα και προσκάλεσε τους να περάσουν, της είπε ο άντρας της αφού την άκουσε κι εκείνη βγήκε και τους κάλεσε μέσα.

- Δεν μπαίνουμε ποτέ σ' ένα σπίτι όλοι μαζί, είπαν οι γέροντες...
- Και γιατί; ρώτησε η γυναίκα...

Ο ένας απ' αυτούς της εξήγησε:

- Το όνομα αυτού (κι έδειξε έναν από τους γέροντες), είναι Πλούτος...Το όνομα εκείνου (κι έδειξε τον άλλον) είναι Επιτυχία κι εγώ ονομάζομαι Αγάπη.... Αν θέλετε τώρα πηγαίνετε μέσα και συναννοηθείτε με το σύζυγό σας ποιόν από εμάς θέλετε να περάσει.

Η γυναίκα μπήκε σπίτι της κι ανάφερε στον άντρα της αυτά που της είπαν οι τρεις γέροντες. Εκείνος ενθουσιάστηκε.

- Υπέροχα! Το καλύτερο είναι να προσκαλέσουμε τον Πλούτο. Ας περάσει μέσα κι ας γεμίσει το σπίτι μας με πλούτη...

Η σύζυγος διαφώνησε.

- Αγάπη μου, γιατί να μην καλέσουμε την Επιτυχία;

Η κόρη τους άκουγε απ'ό την άλλη άκρη του σαλονιού και μπήκε στη μέση:

- Δεν θα ήταν καλύτερο να προσκαλέσουμε την Αγάπη; Ετσι το σπιτικό μας όλο θα γεμίσει με αγάπη...

- Έχεις δίκιο! Πήγαινε να καλέσεις να φιλοξενήσουμε την Αγάπη, είπε ο πατέρας.
Η νοικοκυρά βγήκε και ρώτησε τους τρείς γέροντες:

- Ποιός από σας είναι η Αγάπη; Παρακαλώ περάστε να σας περιποιηθούμε...

Αυτός που ονομαζόταν Αγάπη σηκώθηκε και προχώρησε προς το σπίτι, ενώ κι οι άλλοι δυο τον ακολούθησαν. Γεμάτη έκπληξη η γυναίκα ρώτησε τον Πλούτο και την Επιτυχία:

- Εγώ κάλεσα μόνο την Αγάπη, γιατί μπαίνετε όλοι σας μέσα;

Και οι τρεις γέροντες απάντησαν όλοι μαζί:

- Αν είχατε καλέσει τον Πλούτο ή την Επιτυχία, τότε οι άλλοι δυό θα μέναμε απέξω, αλλά εφ' όσον καλέσατε την Αγάπη, εκεί που αυτή πηγαίνει κι εμείς ακολουθούμε. Οπουδήποτε υπάρχει Αγάπη, εκεί υπάρχουν επίσης Πλούτος κι Επιτυχία...