ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΖΩΗ...

Το χρήμα ή παράς εδώ, είναι ουδέτερο. Ούτε καλό ούτε κακό. Δεν έχει πατρίδα ούτε ιδεολογία. Δεν έχει χρώμα, γλώσσα, θρησκεία, οσμή. Όμως οι λάτρεις του διψούνε να το αποκτήσουν. Το οσφραίνονται από χιλιόμετρα και εξαφανίζουν άτομα, λαούς και χώρες, για χάρη του.

Αυτός που πιστεύει ότι το χρήμα μπορεί να κάνει τα πάντα, μπορεί να κάνει τα πάντα για το χρήμα..(Βενιαμίν Φραγκλίνος)

Άλλοτε με δήθεν "επενδύσεις" κι άλλοτε με πόλεμο. Κλασικός, θρησκευτικός ή οικονομικός, δεν υπάρχει κανένας πόλεμος που να μην εστιάζεται στο χρήμα.

Αυτό παραμερίζει ηθικές, αναστολές, συναισθήματα, λογικές και δίκαια. Αυτό δημιουργεί μαφίες, πολυεθνικές, τραστ, συντεχνίες, συμμαχίες, καρτέλ

Δύσκολη παραμένει η έντιμη και με πολύ μόχθο απόκτηση του κι ακόμη δυσκολότερη  η σωστή χρήση του. Οποιος το αποκτά με αίμα και ιδρώτα, ξέρει την τιμή του. Όποιος το κληρονομεί ή το αποκτά παράνομα, το ξοδεύει και απερίσκεπτα. Αποτελεί δέλεαρ για ευκολότερη ζωή, γι' αυτό πολλές φορές είναι κίνητρο για εγκληματικές συμπεριφορές.

Ο πόθος για την απόκτησή του διαμορφώνει ανάλογα πρότυπα. Όπως του αδίστακτου "σπαγγοραμένου" εμπόρου Σάιλοκ κάποτε ή του σημερινού πλουτοκράτη - τραπεζίτη - μαφιόζου που ποδηγετεί κυβερνήσεις και χώρες.

Η ιεράρχηση του χρήματος στη ζωή κάθε ανθρώπου, του προσδίδει την ανάλογη αξία, ενασχόληση και αφοσίωση σκοπού. Το περίεργο όμως που συμβαίνει με το χρήμα είναι ότι όσο πιο μεγάλη σημασία δίνουν οι άνθρωποι στη σύγκριση των εισοδημάτων τους, τόσο χαμηλότερο βαθμό ικανοποίησης έχουν σε διάφορους δείκτες, όπως της ευτυχίας, ευεξίας κι απόλαυσης της ζωής. Κι αυτό επειδή το χρήμα, εκτός από τη φαινομενική άνεση, προσφέρει στον κάτοχό του την αγωνία και το άγχος της διατήρησης, της επαύξησής ή της απώλειάς του με συνέπεια την απομόνωση και τον εγκλωβισμό του κατόχου του στο κάστρο του φόβου. Θυσιάζονται γι' αυτό παλιές φιλίες ή αγαπημένα πρόσωπα για να αποκτηθούν νέα...

Το χρήμα μεταβάλλει τον ανθρώπινο χαρακτήρα. Κάνει τις ανθρώπινες συνειδήσεις εύκαμπτες. Κι αν μεν ο κάτοχός του είναι μια ολοκληρωμένη και ισχυρή προσωπικότητα, ίσως τον κάνει καλύτερο. Υπάρχουν πολλοί "μεγιστάνες του πλούτου" σήμερα που μέσω Ιδρυμάτων προσφέρουν στον κόσμο. Κατά τον μεγάλο Αμερικανό βιομήχανο αυτοκινήτων Henry Ford ο μεγαλύτερος στόχος του πλούτου δεν είναι η απόκτηση κι άλλου χρήματος, αλλά μέσω αυτού η βελτίωση της ζωής των ανθρώπων...
Όμως συχνότερο είναι το φαινόμενο ένας πλουτοκράτης να γίνεται χειρότερος, όταν στη ζωή του έχει ως πρώτο σύμβουλο την απληστία (την επ' άπειρο απόκτηση χρημάτων). Έτσι γίνεται αυτός υπηρέτης του χρήματος και αυτό δυνάστης του...

Μια από τις σύγχρονες παράνομες δραστηριότητες, αν και νομιμοφανής, είναι το ξέπλυμα μέσω διαδάλου τραπεζών ή εξωχώριων εταιριών, του λεγόμενου "μαύρου" χρήματος, του σκοτεινής δηλαδή προέλευσης. Υπάρχουν κρατίδια/πλυντήρια που αποτελούν και φορολογικούς "παραδείσους" για το διεθνές έγκλημα.

Μοναχός του ο οικονομικός πλούτος δεν είναι το κλειδί της ανθρώπινης ευτυχίας. Αυτή βρίσκεται μάλλον στο "κοινωνικό κεφάλαιο" που διαθέτει ο καθένας μας. Όχι στο "καταθετικό" των τραπεζών ή των οικονομικών δραστηριοτήτων του. Έτσι, η οικογένεια, η εργασία, τα παιδιά, η επικοινωνία, η υγεία, οι συγγενείς, οι κοινωνικές μας σχέσεις, η προσφορά στους άλλους, είναι μερικοί από τους καθοριστικούς παράγοντες της αληθινής ευτυχίας. Περισσότερα χρήματα δεν σημαίνουν κατ' ανάγκη περισσότερη ευτυχία.

Σίγουρα μας χρειάζεται ένα επίπεδο οικονομικής δύναμης για την εκπλήρωση των βασικών μας αναγκών. Όμως αυτό, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, δεν είναι υψηλό.

Στην ουσία, είμαστε πλούσιοι μέσα απ' αυτό που δίνουμε και φτωχοί μέσα απ' αυτό που αρνιόμαστε...