ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ...

Παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών σήμερα και θα περισσέψει πάλι η υποκρισία από πολλές πλευρές. Για δήθεν αθώους χρήστες - θύματα που παρασύρονται κι εξαναγκάζονται σε χρήση ουσιών από τάχα αδίστακτους εμπόρους...

Από τους μεγαλύτερους μύθους που έχω ακούσει και νιώσει, αντάμα με κείνους του "ξέρεις ποιός είμαι εγώ" και "προϋπηρεσία έχεις;" κανείς τους δεν ισχύει στο μέτρο που τους επικαλούνται.

Από 8 χρονών βγαίνω από το σπίτι και κυκλοφορώ στον δρόμο καθημερινά, στις πιο επικίνδυνες γειτονιές της πόλης που μένω. Ήθελα δεν ήθελα σε μια τέτοια περιοχή γεννήθηκα και με τέτοιες περιοχές γειτόνευε.
Συναντούσα πλήθος αληταράδων, ξεπεσμένων απόβλητων, ανήλικων συμμοριτών όταν εγώ δεν ανήκα πουθενά λόγω χαρακτήρα, αλκοολικών ρεμπεσκέδων, πουτάνων και νταβατζήδων, αγροίκων ψαράδων κι εργατών.
Δεν γεννήθηκα σε περιβάλλον διανοούμενων, ούτε με καλούσαν ποτέ στα πάρτυ και τα σαλόνια τους οι φλώροι της "καθώς πρέπει κοινωνίας".

Ε, λοιπόν ποτέ όλα αυτά τα χρόνια δεν βρέθηκε κανείς παιδεραστής να με βιάσει, απαγωγέας να με απαγάγει για λύτρα, ουδείς να με σκοτώσει για να πουλήσει τα όργανα μου και στο θέμα μας, να μου προτείνει να πάρω ναρκωτικά, πόσο μάλλον να με αναγκάσει με το ζόρι να τ' αγοράσω. Ούτε τα συνάντησα ποτέ να πουλιούνται στη μέση του δρόμου ελεύθερα στον καθένα.

Ναρκωτικά υπήρχαν πάντα. Δίπλα μου...

Χρήστες, κυρίως ναυτικοί τότε και νεαροί φοιτητές και μαθητές αργότερα, που με τη θέληση τους προμηθεύονταν και χρησιμοποιούσαν ουσίες μόνοι ή σε παρέες.
Τις προμηθεύονταν με μεγάλες δυσκολίες ύστερα από κρυφά ραντεβού σε απόμερα μέρη από άγνωστους σε μένα εμπόρους. Πήγαιναν κατόπιν σε μια γωνιά και τα κατανάλωναν για την καλοπέραση τους και μόνο.
Ή τα μοίραζαν σαν απαραίτητο συμπλήρωμα κι εφέ στα πάρτυ τους, διαφημίζοντας τα εμπιστευτικά μεταξύ τους...

Ένοιωσα μια φορά άθελα μου την μυρωδιά του χασισιού όταν σε μια βόλτα με έπιασε ξαφνική μπόρα δυνατή και κατέφυγα στα ερειπωμένα παλιά σφαγεία, την ώρα που το κάπνιζαν κάποιοι άγνωστοι. Δεν ενοχλήθηκαν, δεν μ' έδιωξαν, ούτε με κάλεσαν να προστεθώ στην παρέα τους, απλά συνέχισαν το κάπνισμα και τον ρεμβασμό τους σε κάποια απόσταση από μένα όσο περίμενα να κοπάσει η μπόρα και να φύγω...

Διάβαζα πως "τα ναρκωτικά κάνουν θραύση στους νέους", "η ηρωίνη σκοτώνει", "μαριχουάνα στα αμερικάνικα κολέγια" κι άλλα πολλά σε εκείνα τα παλιά περιοδικά "Θαυμάσιο" και "Καζανόβα" που μάζευα τακτικά από τον δρόμο των μπορντέλλων, όπου ήξερα πως τα παρατούσαν αφού τα ξεφύλλιζαν.
Τα ίδια και τότε και τώρα...Μπούρδες επίσημες, από στόματα ειδικών κι αιωνίως ανησυχούντων.

Άδικα κινδυνολογούσαν...Ποτέ δεν ξεκληρίστηκε όλη η νεολαία, μόνο κάποιοι καλοπερασάκηδες που τα συνήθισαν κι εξαρτήθηκαν από αυτά για τους δικούς τους λόγους κι αφού τα χρησιμοποιούσαν για 20 χρόνια και στερούσαν τον οργανισμό τους από θρεπτικά στοιχεία ταυτόχρονα αφού προτιμούσαν τη μαστούρα από την τροφή, έφταναν κάποτε στο τέρμα και αποστεωμένοι ξάπλωναν στις γωνιές και περίμεναν να τελειώσουν, προκαλώντας τον οίκτο των περαστικών με τα χάλια τους...

Ποτέ δεν συμπάθησα ούτε λυπήθηκα χρήστες στο τελευταίο στάδιο πριν τον θάνατο, μόνο αηδία κι αποστροφή μου προκαλούν. Γιατί ξέρω την προϊστορία τους, παρόμοια με την παραπάνω με μικρές παραλλαγές η προσωπική ιστορία του καθεμιανού...

Είχα και προσωπικές προστριβές και συμπλοκή με έναν συγκεκριμένο από δαύτους πριν 3 χρόνια, που ζητούσε να του πληρώνω εγώ (κι άλλοι) τις δόσεις του με θράσος. Μεγάλος σε ηλικία και προκλητικός, πρέπει να έχει ψοφήσει τώρα αφού δεν εμφανίζεται στο κέντρο να ενοχλεί, με πρόλαβε η μοίρα του που περίμενα μια βολική ευκαιρία να τον αποσύρω απο την κυκλοφορία.

Τι θα πει ρε, καταχράται κι εξαρτάται από ουσίες;

Δεν φέρει καμιά ευθύνη αυτός για τη ζωή του και τις πράξεις του; Τι κοπανάνε κάθε χρόνο τέτοια μέρα κάποιοι παλαβογιατροί και δικηγόροι, αποσκοπώντας πρωτίστως σε "ιδίον ώφελος" από πελατεία σε λίστες αναμονής για προγράμματα απεξάρτησης δήθεν, που δεν έχουν καμιά επίδραση σε άτομα με κατεστραμένο οργανισμό και διαλυμένη προσωπικότητα, πεταμένα λεφτά για τους εξαρτημένους μα γεμίζουν τσέπες δημαγωγών και μεσαζόντων.

Εμένα ποιός Θεός ή Διάολος με προστάτευε από ψηλά και δεν το ήξερα;
Σε αυτόν τον κόσμο δεν ζούσα κι εγώ, μόνος, φτωχός και χωρίς ιδιαίτερη οικογενειακή συμπαράσταση ποτέ, γιατί δεν με άγγιξαν τα ναρκωτικά;
Ούτε αόρατος ήμουνα, ούτε υψηλή προστασία είχα, πως δεν με πίεσε ουδείς "αδίστακτος" έμπορος να γίνω θύμα του;

Πολιτικοί που θα βρείτε ευκαιρία να δημαγωγήσετε πάλι μπροστά σε ακροατήριο αφελών και φοβισμένων γονέων για "νεολαίους που κινδυνεύουν, απροστάτευτοι έρμαια των εμπόρων", πριν δοκιμάσετε να μου αλλάξετε γνώμη ελάτε να κάνουμε μια βόλτα πεζοί σε παρόμοια μέρη με αυτά που μεγάλωσα και κινήθηκα εγώ, να δούμε αν αυτή τη φορά δοκιμάσει κάποιος έμπορος να μας προσφέρει τα προϊόντα του, είτε εισαγόμενα είτε ποιοτικότερα εγχώριας παραγωγής, ή αν είναι αρκετά τολμηρός να μας αναγκάσει με βία να αγοράσουμε, μπας και πλουτίσει αυτός, ωραίο παραμύθι βρήκατε.

Το τι θα πάθει θα το μάθει αν δοκιμάσει, έχω την δική μου "δικαιοσύνη" που δεν σηκώνει ενστάσεις κι εφέσεις από φαφλατάδες συναδέλφους σας, αν δεν τολμήσει δεν με πειράζει η παρουσία του, ούτε με αφορά άμεσα, κάθε γονιός ας έχει από κοντά τα τέκνα του μαθαίνοντας τους να μην παρασέρνονται από τα πάθη τους ή τις παρέες τους και δίνοντας τους αρχές.

Εγώ έχτισα πανίσχυρο χαρακτήρα στερούμενος 5 (περιτά) πράγματα για ν' αποκτήσω 1, λόγω έλλειψης αρκετού χρήματος για ξόδεμα, πρόβλημα που ακόμη με συνοδεύει...


Εσείς θα διαψευτείτε πάλι, αν δεν δείτε την αληθινή ζωή όπως βιώνεται στους δρόμους...