Με την πρώτη ματιά φαίνεται γραφική γιαγιά που βιεί με παραδοσιακό τρόπο σε ξακουστό ορεινό χωριό της Κρήτης. Και είναι εν μέρει αλήθεια...
Κάθεται στην δροσιά της περιποιημένης και μυρωδάτης αυλής της...
Γνέθει με παλιά τέχνη για να φτιάξει μόνη το νήμα που της χρειάζεται...
Για να το υφάνει μετά στο "εργαστήρι" της, τον καλοδιατηρημένο αργαλειό της...
Κι έτοιμο το παραδοσιακό υφαντό, μα δυστυχώς μόνο για τουριστική εκμετάλλευση κι αυτό...
Είναι ανάγκη γιαγιά να παραδόσεις όλα μόνο και μόνο για μερικούς τουρίστες;
Πάντως προσπάθησες με πείσμα sales manager πολυεθνικής που του τάξανε bonus να μου πουλήσεις τις δημιουργίες σου μαζί με πολλές άλλες (σχεδόν όλες τις υπόλοιπες γιαγιάδες του χωριού) συν τους άντρες που κερνούσαν τσικουδιές για να καθίσω να φάω στις (ακριβές και πολλές για χωριό) ταβέρνες που κάποιες πρόσφεραν και θέαμα με φολκλορικούς σαλτιμπάγκους, που τάχα διέδιδαν την παράδοση, παραβλέποντας πως την γελοιοποιούσαν συνάμα, μα είπαμε όλα για τους τουρίστες...
Εντέλει γιαγιά, αν στην περίπτωση μου δεν είχες τα αναμενόμενα αποτελέσματα καθόσον τυγχάνω δεινός διαπραγματευτής κι αρκετά τσιγκούνης σε τέτοια, δεν θ' αντιμετωπίσεις οικονομικό πρόβλημα, αφού οι υπόλοιποι αγοραστές είναι και πολλοί και πρόθυμοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου