Ο "ΚΑΝΕΝΑΣ" ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ...

Σύμφωνα με πρόσφατο γκάλοπ, στο ερώτημα του "καταλληλότερου" ηγέτη εμφανίζεται σταθερά ο "Κανένας" με ποσοστό 33% σφήνα στους ήδη υπάρχοντες αρχηγούς...

Το ένα τρίτο ακριβώς των ερωτηθέντων διαπιστώνει την ανεπάρκεια τους και την πιστώνει σε έναν υποθετικό ηγέτη βγαλμένο ίσως από την Οδύσσεια και την παντοτινή Ελληνική πονηριά...

Και τι έχει να αντιμετωπίσει αυτός ο "Κανένας" σαν ανταγωνισμό;

Έναν τωρινό πρωθυπουργό που ανήλθε στο αξίωμα χωρίς να έχει κάνει τίποτα στην ζωή του (κοντά στα 50 του) πέρα από νεανικές βόλτες σε μπάρ και ξενυχτάδικα με όμοιους του άδουλους που τώρα μοιράζονται κρατικές θέσεις εξουσίας. Πρωθυπουργός με μοναδική δικαιολογία το όνομα: ήταν ακριβώς ίδιο με κάποιου αλλουνού που έγινε κάποτε πρωθυπουργός κι αυτός από σπόντα και δημιούργησε δυναστεία για την άγνωστη οικογένεια του...

Ως επί τούτου δεν τα καταφέρνει σε τίποτα από ότι ασχοληθεί πέρα από γκάφες και σκάνδαλα, αδυνατώντας να τα βγάλει πέρα με βενζινάδες, μπακάληδες, ακόμη και τα περιθωριακά πατσαούρια της λαϊκής που κάνουν ότι θέλουν με τις τιμές λόγω τόλμης και καπατσοσύνης, άγνωστες έννοιες για τον πρώτο...

Έναν άλλον κατά λάθος ηγέτη με οικογενειακές περγαμηνές κι αυτός, που αφού δοκίμασε την εξουσία ελέω μπαμπά έχρισε εαυτόν πρώτο στο κόμμα (του μπαμπά κι αυτό) αφουγκραζόμενος τη μαμά, αδυνατώντας όμως να βάλει σε τάξη τους υπόλοιπους κόπρους που έβοσκαν στον κρατικό κορβανά τα χρόνια του μπαμπά και μετά...
Αυτοί που τώρα θεωρούν τον υιό υπαίτιο της απομάκρυνσης τους από την εξουσία και κάνουν ότι μπορούν επιπλέον να τον δυσκολέψουν να τους επαναφέρει, λησμονώντας την πατρική κληρονομιά που εξαιτίας της βρέθηκαν κι αυτοί στον αφρό εκείνες τις "καλύτερες τους μέρες".

Έναν πρώην αφισοκολλητή που μπροστά στα απολιθώματα του παρελθόντος φαντάζει ελπιδοφόρος Σωτήρας για τους απελπισμένους και ξοφλημένους δήθεν "σοσιαλιστές". Σαν να τραβά κανείς τα μαλλιά του με την ελπίδα να ψηλώσει κάποτε 2 - 3 πόντους...
Σαν συνηθισμένοι σε ήττες δεν θα τους πειράξει πολύ όταν το κατασκεύασμα των διαφημιστών και των δημοσίων σχέσεων ξεφουσκώσει στις πραγματικές του διαστάσεις, αυτές ενός tredy ανεύθυνου νεολαίου με μηδενική εμπειρία και προϋπηρεσία από την αληθινή ζωή έξω από ανώδυνες επαναστάσεις στα ξεχαρβαλωμένα από τους ίδιους εκπαιδευτικά ιδρύματα...

Έναν αυθεντικό αγωνιστή και πατριώτη, που αδυνατεί όμως να ξεφύγει απο το σύνδρομο του λαϊκού zorro που ωφείλει την άνοδο του, όπως επίσης και από τους παλαιών αρχών απόστρατους καραβανάδες και συμβουλάτορες που στέγασε και στραγγάλίζουν το κόμμα του με τις αναχρονιστικές αντιλήψεις τους...

Κι από παρακάτω πλήθος επίδοξων δελφίνων κι αντικαταστατών, φέροντες ονόματα γονέων με μηδενική προσφορά στην πατρίδα μα με μυθικές περιουσίες εκ της εκμετάλλευσης της πατρίδας, που ευελπιστούν να πρωταγωνιστήσουν κάποτε στην θέση των προηγουμένων, μην έχοντας να επιδείξουν ούτε μια μέρα επιτυχούς εργασίας στην ελεύθερη αγορά, έστω σαν διαχειριστές κεντρικού περιπτέρου...

Με τέτοιον ανταγωνισμό, λίγο είναι το 33% του "Κανένα", μα είμαστε στην αρχή ακόμη..