ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΙΙ...

Μάθημα 2ο: Ενδιαφέρει εμπόρους κυρίως ενδυμάτων, που σε καιρό οικονομικής κρίσης θέλουν να ξεπουλήσουν το stock τους και να καταγράψουν κέρδη...

Θα μάθουν κι ορισμένοι ίσως να ωφεληθούν κιόλας, αντιγράφοντας την τακτική συναδέλφου τους, που σε περίοδο εκπτώσεων ένα καλοκαιρινό κοστούμι στο μαγαζί του φτάνει να κοστίζει 7 ευρώ παραπάνω από την ενδεικτική τιμή του προ εκπτώσεων.

Τακτική που φαίνεται ν' αποδίδει πολλά στον συγκεκριμένο έμπορο, αφού ενώ άλλα μαγαζιά βάζουν ή κοντεύουν να βάλουν λουκέτο, αυτός διατηρεί 2 πολυτελή μαγαζιά σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, εντατικά διαφημιζόμενα και πάντα γεμάτα...

Η μετάλλαξη των τιμών λαμβάνει χώρα κατά την μεταφορά από το ένα μαγαζί (το abovo) προς το άλλο (το outlet) όπου υποτίθεται οτι μερικά επιλεγμένα κομμάτια διατίθενται σε καλύτερες τιμές. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Πως γίνεται κοστούμι με τιμή λιανικής τους προηγούμενους μήνες 90 ευρώ, να φτάνει σε απόσταση τριακοσίων μέτρων παραπέρα να πωλείται με τιμή προ εκπτώσεων 137 ευρώ και με (τάχα) γενναία έκπτωση εκ μέρους του όπως ισχυρίζεται, να κατεβαίνει στα 97 ευρώ, τιμή κατά 7 ευρώ παραπάνω από το πρώτο του μαγαζί, όπου βαρέθηκε να το βλέπει απούλητο από το Πάσχα και μετά.

Γίνεται αν θέλει ο έμπορος, με αρκετές δικαιολογίες, μόνο δυό από αυτές παρακάτω για οικονομία χώρου και χρόνου. Προσθέστε τις δικές σας στα σχόλια.

Φαίνεται πως ήταν δαπανηρή η μεταφορά του, πρόχειρα πεταμένο στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του, ή τα δυο κομμάτια ύφασμα παίρνουν προστιθέμενη αξία επειδή τώρα βρίσκονται έναντι του πολιτικού γραφείου αναπληρωτή υπουργού, με 24ωρη φύλαξη!

Νομίζει δε πως δεν έχουμε επισκεφτεί το άλλο μαγαζί πριν να καταλήξουμε εκεί στο δεύτερο του, για να συναντήσουμε το ίδιο κοστούμι που είχαμε δει τότε, τώρα ακριβότερο και στη σειρά με άλλα, υποδεέστερα του ώστε να ξεχωρίζει στους έχοντες σχετικές γνώσεις.

Το πιο καλό είναι πως στο χαρτί που έχει ραμμένο πάνω του και υπάρχουνε τα στοιχεία του (υλικό, χρώμα, μέγεθος, barcode, τρόπος σιδερώματος, χώρα κατασκευής), υπάρχει και η αρχική ενδεικτική τιμή του, αυτή των 90 ευρώ, τυπωμένη με το ίδιο μελάνι. Πράγμα που δεν ξεφεύγει της προσοχής ενός προσεκτικού παρατηρητή όταν το προβάρει μόνος του στο δοκιμαστήριο.

Πράγμα που δεν είδε η υπάλληλος του εν λόγω εμπόρου (με μοναδικό προσόν τον υπέροχο κώλο που κοιτάζει αυτός όλη μέρα), που ξέχασε ή παράλειψε να σκίσει, όταν έφτιαχνε με τόση επιμέλεια εκείνο το καρτελάκι "Από 137, τώρα μόνο 97" που κοτσάρανε στο ταλαίπωρο κοστούμι με την είσοδο του στο μαγαζί...

Μα με τέτοιο βασικό προσόν άξιος ο μισθός της, που προέρχεται ολόκληρος από τέτοιες μεθοδεύσεις σε βάρος μας του πονηρού αφεντικού. Έξτρα και με δική μας πάλι ακούσια χρηματοδότηση και η πρόσφατη ριζική ανακαίνιση του χώρου που περνά τις μέρες του και (μας) δουλεύει...

Αφού την ίδια τακτική εφαρμόζει και στα υπόλοιπα (κινέζικα ως επί το πλείστον) ρούχα που εμπορεύεται, αντρικά και γυναικεία.

Μαθήματα και τρόποι επιβίωσης σε καιρό οικονομικής κρίσης, που η ίδια η ζωή παραδίδει κι εγώ καταγράφω...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...