ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΥΛΟ...

Το πρόβλημα είναι ποιος έδειρε έναν βουλευτή (το ποιος ήταν ο βουλευτής μικρή σημασία έχει);

Ή το ζήτημα είναι ότι η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας δείχνει ανοχή ή κατανόηση σε αυτό το φαινόμενο.

Από τους λίγους της προηγούμενης κυβέρνησης που είχαν ήπιους τόνους, δεν προκαλούσαν, δεν ούρλιαζαν στα τηλεπαράθυρα. Από τους λίγους που είχε άποψη, μιλούσε απλά και είχε παραδεχτεί μερικά απο τα πολλά σφάλματα και παραλείψεις της κυβέρνησης του...

O Χατζηδάκης έχει προσφέρει στην χώρα κατιτίς. Δεν είναι σαν αυτούς τους ψευτοκουλτουριάρηδες, βολεμένους σε δημόσιο οφίκιο, αυτοαποκαλούμενους αριστερούς που μόνο λόγια, θεωρίες και ταραχές εκ του ασφαλούς είναι.

Έτυχε να πέσει στα χέρια αντίπαλων συνδικαλιστών που χάσανε τον κόσμο τους και τα προνόμια με τις μεταρρυθμίσεις που σταθερά προωθεί αυτή η κυβέρνηση και απόφευγε να κάνει η προηγούμενη.

Η χρήση βίας αποτελεί πάγια και συνήθη πρακτική στην Ελλάδα για αρκετά χρόνια τώρα, γιατί σας εντυπωσιάζει το τελευταίο γεγονός με θύμα τον παραπάνω;

Συμμορίες "φιλάθλων" ξεσπούν σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε βρίσκεται στον δρόμο τους, είτε χάσει είτε κερδίσει η ομάδα τους.

Κόμματα και "κινήματα" με μονοψήφιο ή άντε διψήφιο αριθμό υποστηρικτών καίνε τακτικά την Αθήνα για να επιβληθεί η άποψη τους.

Μαθητές καταλαμβάνουν και σπάνε σχολεία για καλαμπούρι, ενώ πάνε στα φροντιστήρια υπάκουα ακόμη και τις Κυριακές.

Φοιτητικές συμμορίες- παρατάξεις με την αρωγή πρόθυμων διδασκόντων κλείνουν τα πανεπιστήμια και προπηλακίζουν οποιονδήποτε τολμά να μπει στον δρόμο τους. Ή να προωθήσει κάποιες αλλαγές που θίγουν τα κατεστημένα τους.

Συμβασιούχοι καταλαμβάνουν δημόσιους χώρους για να απαιτήσουν το βόλεμα τους.

Αγρότες κόβουν τους δρόμους όποτε δεν έχουν σοδειά, λες και είναι το χωράφι τους.

Μαϊμού ναυτεργάτες απαγορεύουν συχνά την επικοινωνία χιλιάδων κάτοικων των νησιών.

Αριστεροί και δεξιοί γείτονες να μαλώνουν για το ποιος "αρχηγός" λέει καλύτερα ψέμματα.

Αν πας να υπερασπιστείς την πατρίδα σου οι αριστεροί σε λένε εθνικιστή.

Αν πας να υπερασπιστείς κοινωνικό κράτος και βοήθεια στους ασθενέστερους οι δεξιοί σε λένε κουμούνι.

Αν πεις να διαμαρτυρηθείς για την μετανάστευση και την παιδεία εμφανίζονται οι πολυπολιτσμικοί και σε λένε φασίστα.

Και άλλα πολλά τόσο γνωστά σε όλους μας...

Η κοινωνία μας χρειάζεται μια βαθιά αλλαγή υπεύθυνα έστω και δυσάρεστα μέτρα. Όχι θεωρίες που σκοπό έχουν να καλύπτουν την ανικανότητα της δήθεν αριστεράς να προτείνει εφικτές λύσεις...

Αυτά τα απαράδεκτα μπορούν να συμβούν όταν καθημερινώς ακούμε για ανυπακοή για αντίσταση, πάρτε τους με τις πέτρες, κάψτε τους όλους, δεν αναγνωρίζουμε το Σύνταγμα και τόσα άλλα εμπρηστικά συνθήματα.

Η Ελληνική κοινωνία δεν αντιδρά, έχει εξουδετερώσει ο κυρίαρχος μεταπολιτευτικός αριστερός λαϊκισμός τα αντανακλαστικά της απένατι στην βία και μπερδεύει το θράσος των τραμπούκων με την επαναστατική λαϊκή οργή...