ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ ΕΝ ΩΡΑ ΤΑΡΑΧΩΝ...

Την ώρα που το τσούρμο των κουκουλοφόρων κι εδώ, με την προστασία των "κοινωνικών φορέων" έσπαζε κι έκαιγε υπό τα βλέματα απαθών μπάτσων, ο πονηρός κωλόγερος παιδεραστής ξαναχτύπησε πάλι.

Το σιχαμένο νέπιασμα με το σκούρο πράσινο παλιό HYUNDAY με πινακίδα ΧΝΖ 3721, βρήκε ευκαιρία την ώρα των απογευματινών ταραχών και "διαμαρτυριών", να ικανοποιήσει το αρρωστημένο του πάθος άλλη μια φορά, βέβαιος πως ειδικά τότε κανείς δεν θ' ασχοληθεί μαζί του.

Αυτή τη φορά πλεύρισε τα μικρά γυφτάκια που τους χειμερινούς μήνες καθαρίζουν τζάμια στα φανάρια σε κεντρικό σταυροδρόμι. Τέτοια ώρα δεν υπήρχανε σχολεία ανοιχτά να στηθεί απέξω να την παίζει και να την δείχνει στα μικρά παιδιά, μα τα φτωχογυφτάκια ήταν στην συνηθισμένη τους θέση προσπαθώντας να κερδίσουν μερικά ψιλά.

Ένα ξανθό κοριτσάκι όμορφο και 2 - 3 μαυριδερά αγοράκια, όλα μικρότερα των 11 χρονών. Δεν τον ένοιαζε ποιό απ' όλα θα πάρει για λίγο στο αμάξι να πάνε παρακάτω στο δημοτικό parking, το ίδιο του έκανε του παιδεραστή (που μπορεί να έχει κι αντίστοιχης ηλικίας εγγόνια μιας και δεν είναι περιθωριακός μα κάνει τον σεβαστό παππού άλλες ώρες), μόνο κώλο νάχε το θύμα και του ήταν αρκετό.

Η μικρή όμορφη και ξεπονηρεμένη (με θεωρεί φίλο της από παλιά όταν μέναμε για μερικούς μήνες πλάι - πλάι και μου μιλά ελεύθερα όταν έχει ευκαιρία), δεν πήγε μαζί του μιας και δεν εγκαταλείπει εύκολα τη θέση της, ξέρει πως κερδίζει περισσότερα πλένοντας τζάμια και χαμογελώντας στους οδηγούς, μα τα κακομούτσουνα αγοράκια που σπάνια παίρνουν ισόποσα φιλοδωρήματα με αυτήν, δεν αρνούνται σε τέτοιες αρπαχτές.

Κάποιο από αυτά του στάθηκε πρόθυμα του γέρου, με αντάλλαγμα δεν ξέρω τί...

Γεγονός είναι πως ικανοποιήθηκε για λίγο ο σιχαμένος παιδεραστής και πήγε μετά στο κοντινό καφενείο να πιεί και ίσως να μιλήσει για την "ερωτική περιπέτεια" κατ' αυτόν, με άλλους θαμώνες της ηλικίας του, ίσως μετά σχολιάσουν και την ατολμία του πρωθυπουργού να καταστείλλει τις αδικαιολόγητες ταραχές αντί να κάνει εκκλήσεις και υποχωρήσεις, για να καταλήξουν πως "έχει αφήσει λάσκα τα λουριά" και πως χρειάζεται ένας επιλοχίας να βάλει τάξη...

Την γλίτωσε άλλη μια φορά, αφού κανείς δεν βρέθηκε να τον μισερώσει εκεί επιτόπου στο φανάρι, τι να τους νοιάζει τους υπόλοιπους νοικοκυραίους για τα γυφτάκια, εδώ δε νοιάζει τους γονείς τους που ζητιανεύουν αλλού, πάλι εκεί στο ίδιο σημείο θάναι όλο τον χειμώνα, ξέρει που θα τα βρεί όταν του σηκωθεί πάλι...