ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ...

Πλημμύριζε ο τόπος με τα χαμηλά σπιτάκια και οι κάτοικοι έφευγαν να σωθούν από τη μανία της φύσης.

Ένας όμως έχοντας υπερβολική εμπιστοσύνη στον Δημιουργό, έλπιζε στην βοήθεια του σίγουρος πως δεν θα τον άφηνε να χαθεί, μα θα τον έσωζε με κάποιο τρόπο που μόνο εκείνος ήξερε...

Όταν τα νερά ήταν στο ύψος του πεζοδρομίου, πέρασε ένα σωστικό συνεργείο και του είπε να φύγει, εκείνος αρνήθηκε περιμένοντας την άνωθεν βοήθεια. Σε μερικές ακόμη ώρες κι ενώ τα νερά έφταναν στο ύψος του πρώτου ορόφου της κατοικίας του, πέρασε άλλο ένα σωστικό συνεργείο με μια βάρκα να τον πάρει μαζί. Πάλι αρνήθηκε εκείνος να φύγει από το σπίτι του που σκεπαζόταν από τα νερά, λέγοντας τους πως ο Δημιουργός τον αγαπούσε και δεν θα τον άφηνε να πνιγεί, με κάποιο υπερφυσικό τρόπο που θα έβρισκε για χάρη του...

Τα ίδια επανέλαβε και στο πλήρωμα του ελικοπτέρου που πέρασε αργά το απόγευμα, αρνούμενος να εγκαταλείψει την θέση του και τις ελπίδες του, όταν τα νερά έφταναν πια στα κεραμίδια, όπου είχε καταφύγει κι αυτός και κρατιόταν όπως μπορούσε...

Τελικά μέχρι να νυχτώσει πνίγηκε ο ευσεβής ανθρωπάκος από τα νερά που συνέχιζαν ν' ανεβαίνουν και ξεπέρασαν το ύψος του κτιρίου που βρισκόταν, χωρίς ο Δημιουργός που στήριζε τις ελπίδες για την σωτηρία του να κάνει τίποτα το ξεχωριστό να τον σώσει...

Παρουσιάζεται μπροστά στον Δημιουργό νεκρός πια για να κριθεί και φανερά εκνευρισμένος του λέει:

- Μ' εγκατέλειψες Κύριε και πνίγηκα αβοήθητος εκεί κάτω, ενώ περίμενα να κάνεις κάτι να με σώσεις, αφού ήμουν πιστός κι άφηνα την ζωή μου και τις ελπίδες μου στα χέρια σου...

Ο Δημιουργός ατάραχος τον κοιτάζει αφ' ψηλού και του απαντά:

- Πως μπορείς και λες κάτι τέτοιο τέκνο μου πως σ' εγκατέλειψα, 3 σωστικά συνεργεία έστειλα όσο ήσουν ζωντανός να σε σώσουν, μήπως δεν τ' αντιλήφτηκες;

Το μήνυμα αυτής της ιστορίας είναι πως οι ευκαιρίες έρχονται και περνούν, πρέπει να τις αρπάζει κανείς στην ώρα τους, γιατί δεν ξανάρχονται.