ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΌ ΤΑ ΝΙΑΤΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική cult ταινία από το 1984 σε σκηνοθεσία Κ.Καραγιάννη. Γνωστότερη ως "Χούλιγκανς".

Ένας νεαρός μπλέκει σε μία ομάδα χούλιγκανς και μένει παράλυτος μετά από μία συμπλοκή. Ο πατέρας του προσπαθώντας να βρει τι συμβαίνει, ανακαλύπτει πως πίσω από τους χούλιγκανς κρύβεται μία φασιστική οργάνωση...





Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=8654332821120487751&hl=el&fs=true

SANTA FE TRAIL (MOVIE)...

With Erol Flynn & Olivia de Havilland.The story of Jeb Stuart, his romance with Kit Carson Holliday, friendship with George Custer and battles against John Brown in the days leading up to the outbreak of the American Civil War...

ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΑ...

Στην Ελλάδα κυριαρχεί μια βασική παρεξήγηση. Ολη η χώρα είναι μια απέραντη συντεχνία.

Στις λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες και όταν υπήρχαν συντεχνίες λειτουργούσαν πολύ καλύτερα από τις δικές μας συντεχνίες. Με πολύ περισσότερο σεβασμό στον πολίτη και στην κοινωνία και στο κράτος.

Νομίζουμε ότι το κυρίαρχο είναι ο επαγγελματίας (γιατρός, υπάλληλος, φορτηγατζής κοκ) του οποίου η δουλειά και το εισόδημα πρέπει να διασφαλίζεται, ανεξάρτητα από τις υπηρεσίες που προσφέρει.

Ετσι όταν συζητάμε για παιδεία φροντίζουμε κατά βάση για το συμφέρον του δασκάλου και όχι του μαθητή,όταν μιλάμε για υγεία βλέπουμε κυρίως τι θα εξυπηρετήσει το νοσηλευτικό προσωπικό και όχι τους ασθενείς (αυτοί δεν μπορούν και να απεργήσουν). Με άλλα λόγια δεν βλέπουμε συνήθως εως ποτέ το συμφέρον του καταναλωτή (προιόντων , υπηρεσιών, κλπ) και ξεχνάμε πως σε τελευταία ανάλυση όλοι μας είμαστε και καταναλωτές.

Κάπως έτσι νομίζω αντιμετωπίζεται από ορισμένους και η κατάσταση με τους φορτηγατζήδες. Κάποιοι επικεντρώνονται στον επαγγελματία και όχι στον καταναλωτή ο οποίος έχει σίγουρα να ωφεληθεί από το άνοιγμα του επαγγέλματος.

Η "κλειστή" δομή επιτρέπει οπισθοδρομικές συνθήκες και διαδικασίες στις μεταφορές. Κάθε επάγγελμα έχει την τεχνογνωσία του. Εμπορεύματα κλέβονται, υποβαθμίζονται, χάνονται και επανεμφανίζονται μετά από καιρό. Μόνιμες οι προστριβές γιατί οι φορτηγατζήδες άλλα είπαν και άλλα έκαναν. Αυτή την στιγμή πάσχουμε από έλλειψη (ελάχιστες υπάρχουν) μεταφορικών εταιρειών, που θα αναλαμβάνουν ένα πλάνο μεταφορών και θα το εκτελούν, ανεξάρτητα από το αν έσκασε ένα λάστιχο, κοιμήθηκε ένας οδηγός, έπεσε έξω ένα αυτοκίνητο ή, μακάρι, διπλασιάστηκε η δουλειά σου και κάποιος πρέπει να την καλύψει μεταφορικά.

Όλα αυτά γινονται από τους φορτηγατζήδες για την άδεια και τίποτε άλλο...

Αυτοί που τις έχουν (χαριστικά οι περισσότεροι μιας και κάποτε θεωρούνταν εκλεκτό ρουσφέτι) θέλουν να μπορούν να έχουν την δυνατότητα να την πουλήσουν μια μέρα σε κάποιον άλλον για 300-500.000 ευρώ. Έτσι κι απελευθερωθεί το επάγγελμα, τότε αυτές οι άδειες δεν θα αξίζουν τίποτε. Αυτό είναι ας πούμε το εφάπαξ τους...

Όλο φωνάζουμε για την ακρίβεια στη χώρα αλλά ανταγωνισμό δεν θέλουμε. Σε αυτή τη χώρα η νόμοι της οικονομικής δεν πιάνουν.

Η σωστή λειτουργία της οικονομίας και του ανταγωνισμού, δεν εξαρτάται από το αν ένα επάγγελμα είναι «κλειστό» ή ανοιχτό, αλλά από το αν η δομή του και η οργάνωσή του επιτρέπει την ύπαρξη πολλών και ανταγωνιστικών μεταξύ τους επιχειρήσεων, μικρών ή μεγαλύτερων.

Το άνοιγμα των επαγγελμάτων είναι νομοτελειακά πεπρωμένο να γίνει. Το αν θα γίνει τώρα υπό την απειλή του ΔΝΤ ή αργότερα λίγη σημασία έχει. Όσο θέλουμε να είμαστε στην ΕΕ θα χορεύουμε το χορό που σέρνουν.

Ελεύθερη όμως οικονομία και ανοιχτά επαγγέλματα σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει ασυδοσία και απουσία κανόνων.

Κάθε άλλο μάλιστα. Η ύπαρξη κανόνων που τηρούνται είναι απαραίτητη προϋπόθεση λειτουργίας μιας πραγματικά ελεύθερης οικονομίας...

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΖΩΑ...

Ή αλλιώς όταν παιδιά από την Γερμανία που ζούνε σε διαμέρισμα που δεν επιτρέπονται από τον κανονισμό κάθε είδους ζώα, βρεθούνε σε Κρητικό χωριό όπου τα ζώα είναι μέλη της οικογένειας...

15 ΝΕΚΡΟΙ...

Μόνο σε τροχαία ατυχήματα στην περιοχή μας και μόνο τον μήνα Ιούλη, που έχει μερικές μέρες ακόμη για να περάσει...

Θύματα κυρίως νέοι άνθρωποι, οδηγοί ολοκαίνουριων οχημάτων, χωρίς μηχανικά προβλήματα...

Κι όχι με τρακαρίσματα 2 οχημάτων, μα με έξοδο από τον δρόμο και πρόσκρουση σε σταθερό εμπόδιο τα περισσότερα...

Στους νεκρούς πλειοψηφούν οι οδηγοί - υπαίτιοι των ατυχημάτων και μετά ακολουθούν οι άτυχοι που έτυχε να έρχονται από το αντίθετο ρεύμα και να βρεθούν άθελα τους στην τρελή πορεία του ακυβέρνητου οχήματος...

Σε δρόμους που βρίθουν κυκλοφορίας όλη την μέρα, πάσης φύσης οχημάτων, ακόμη και υπερφορτωμένων σαράβαλων που οι οδηγοί τους τρέχουν για δουλειά, χωρίς να εμπλέκονται σε ατυχήματα...

Ατυχήματα που συμβαίνουν κατά πλειοψηφία νυχτερινές και πρώτες πρωινές ώρες σε μισο-άδειους δρόμους και πάντα κατά την επιστροφή από διασκέδαση. Ποτέ δεν καταγράφηκε σοβαρή μηχανική βλάβη όπως σπασμένα φρένα ή τιμόνι που να κατάληξε σε αναπόφευκτο ατύχημα, πάντα ο οδηγός το πετά έξω από τον δρόμο σε σημείο με όχι κακή ορατότητα...

Με πρώτη αιτία την μέθη κι αμέσως μετά την υπερβολική ταχύτητα, τα αντικανονικά προσπεράσματα και την μη χρήση ζώνης ασφαλείας ή κράνους...

Όσα μνημόσυνα από συγγενείς γίνουν, όσοι αφορισμοί για τους δρόμους ή τη "κακή ώρα", πάντα ο ανθρώπινος παράγων έχει το φταίξιμο...

Αν δεν υπάρξει κυκλοφοριακή (και κοινωνική) αγωγή από το σπίτι και τα σχολεία...

Κι αν δεν σταματήσουν οι γονείς ν' αγοράζουν αλόγιστα ολοκαίνουρια μοδάτα αυτοκινητάκια αρκετών ίππων, μόλις τα βλαστάρια τους αρσενικά η θηλυκά περάσουν την εφηβεία και πριν κάνουν κάτι στη ζωή τους που να δικαιολογεί την χρήση αυτοκινήτου πέρα της καθημερινής "διασκέδασης", που μεταφράζεται πια μόνο σε χωρίς νόημα ξενύχτι με πιοτά και μαστούρα. Όπως ακριβώς και ο DJ που βλέπουν στη σκηνή...

ΑΚΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΒΙΓΛΑΤΟΡΕΣ ΙΙΙ...

Οι "Βιγλάτορες" Κρητικός παραδοσιακός σύλλογος των Χανίων, υποδέχονται τον Πολιτιστικό σύλλογο Ποντίων Επταμύλλων-Νομού Σερρών "Ακρίτες", στο θέατρο Ανατολικής Τάφρου.

ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ...

Με τα μέτρα που λαμβάνονται στην Ελλάδα από την έναρξη της διεθνούς οικονομικής κρίσης και έπειτα, ακολουθήσαμε μια εντελώς διαφορετική πορεία από αυτή που ακολούθησαν οι υπόλοιπες χώρες της ζώνης του ευρώ, καθιστώντας την Ελλάδα ως τη μόνη εξαίρεση.

Το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά υποσχέθηκε πολλά και κάποιοι το πίστεψαν και το ψήφισαν, στη συνέχεια τα εγκατέλειψε όλα για να ταυτιστεί με τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό που βρίσκεται σε αντίθεση με την ιστορική τους διαδρομή και την ιδεολογική τους οριοθέτηση. [μπροστά στα μέτρα που πήρε η σημερινή κυβέρνηση, η προηγούμενη πρέπει να κατηγορηθεί για "σοσιαλμανία".

Παρά ταύτα, ορισμένοι δεν έπαψαν ποτέ να ισχυρίζονται ότι η μέσα σε μια νύχτα υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου που πλήττει το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού ιστού της χώρας έγινε για να σωθεί η Ελλάδα.

Πρέπει να είναι κάποιος πολύ αδαής αν νομίζει ότι μπορεί να είναι προς το συμφέρον της κοινωνίας μια βίαιη ανακατανομή του πλούτου από κάτω προς τα πάνω;
Η υπερφορολόγηση της κατανάλωσης ενίσχυσε τις πληθωριστικές πιέσεις, εξασθένισε τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της Eλληνικής οικονομίας και έκανε βαθύτερη την οικονομική ύφεση. Το χειρότερο είναι ότι δεν συνέβαλε στην ουσιαστική αύξηση των φορολογικών εσόδων.

Οι φόροι που επέβαλε η κυβέρνηση παρά τις αντιρρήσεις κάποιων υπουργών, πλήττουν κυρίως τα λαϊκά εισοδήματα, πνίγουν την αγορά και η μη εισροή χρήματος στα ταμεία υποχρεώνει την κυβέρνηση να εφαρμόσει εξαιρετικά αυστηρή εισοδηματική πολιτική με αυταρχικό τρόπο.

Η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει ακολουθήσει μια πιο ήπια φορολογική πολιτική, που δεν θα στεκόταν εμπόδιο στη σωστή λειτουργία της οικονομίας και θα οδηγούσε σε συνδυασμό με την πάταξη της φοροδιαφυγής σε μεγαλύτερη αύξηση των φορολογικών εσόδων.

Και κάποια χρόνια πρωτύτερα το μεγαλύτερο φορτίο της εισόδου της Ελλάδας στην ΟΝΕ το είχαν σηκώσει οι μισθωτοί, οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι, γενικότερα οι αδύνατοι, οι δεσμεύσεις για "ισχυρή Ελλάδα" αποδείχθηκαν κενό γράμμα και οι θυσίες του λαού δεν έπιασαν τόπο...

Θα μπει στον κόπο κάποιος υπεύθυνος να εξηγήσει πώς οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης θα οδηγήσουν τους πολίτες της χώρας με ασφάλεια στο μέλλον, όταν όσοι ξέρουν από μέσα λένε ότι το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται και η οικονομική δύναμη της χώρας θα μειώνεται;

Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνει.

Γίνεται φανερό ότι στην κυβέρνηση έχουν μόνο μεσοπρόθεσμους στόχους ελέγχου των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στη χώρα μέσω της αλλαγής του κλίματος και της ψυχολογίας, για τα υπόλοιπα δεινά θα φταίνε οι...διεθνείς κερδοσκόποι...

Η ΠΟΛΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία από το 1984.

Ένας παλιός ροκάς της εποχής των συλλαλητηρίων ειρήνης, της γενιάς των Beatnik και των μοτοσικλετών Triumph Bonneville, επιστρέφει στην Αθήνα μετά από 20 χρόνια στη θάλασσα. Ερευνώντας τα αίτια του θανάτου του αδελφού του, στρέφεται στους παλιούς του φίλους, ζητώντας τη βοήθειά τους.

Αυτοί όμως κουρασμένοι να ζουν στο περιθώριο, έχουν συμβιβασθεί και βολευτεί, και αρνούνται να αναμιχθούν στην έρευνά του.

Μόνος επισκευάζει την προπολεμική του BSA, φοράει το παλιό του δερμάτινο μπουφάν, μπότες και τζην, και βγαίνει στους δρόμους, με σκοπό τη δική του προσωπική εκδίκηση. Εκεί συναντάει και συγκρούεται με μια νέα γενιά μηχανόβιων και μαθαίνει ότι τελικά δεν έχει σημασία αν κερδίζεις ή χάνεις, το θέμα είναι να παίζεις ακόμα κι αν το παιχνίδι αποδειχτεί θανάσιμο...



Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-7679195992315425236&hl=el&fs=true

JACK AND THE BEANSTALK (MOVIE)...

Jack and the Beanstalk is a 1952 family comedy starring the comedy team of Abbott and Costello. It is a comic revision of the classic fairy tale.

ΝΕΑ ΟΔΗΓΟΣ...

Μια νέα οδηγός έκανε βόλτες με το αυτοκίνητό της για να το συνηθίσει. Σε μια στροφή σταματάει απότομα με αποτέλεσμα να την τρακάρει ο από πίσω της. Έρχεται αυτός και της φωνάζει:

- Τι κάνεις κυρά μου; Στραβή είσαι;

- Μα κύριε, σας παρακαλώ. Είμαι νέα οδηγός και δεν είμαι τόσο έμπειρη...


- Νέα οδηγός! Και δε μου λες κυρά μου, νι έχεις;

Αυτός βέβαια εννοεί το αυτοκόλλητο "Ν"= νέος που μπαίνει στο πίσω τζάμι, όμως αυτή παράκουσε και νόμισε κάτι άλλο και απαντά:

- Σας παρακαλώ πολύ!

- Τι παρακαλείς πολύ κυρά μου, νι έχεις ή δεν έχει;

- Είστε αναιδής, κύριε.

- Μα τι είπα; Απλώς είπα "Κυρά μου, νι έχεις;"

(Τα πήρε κι αυτή και ξαναλέει με φωνή διαπασών)

- Ε ναι, ρε, έχω!

- Ε! βγάλε το, κυρά μου και κόλλα το στο τζάμι να το βλέπουν και οι άλλοι!

ΑΚΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΒΙΓΛΑΤΟΡΕΣ ΙΙ...

Οι "Βιγλάτορες" Κρητικός παραδοσιακός σύλλογος των Χανίων, υποδέχονται τον Πολιτιστικό σύλλογο Ποντίων Επταμύλλων-Νομού Σερρών "Ακρίτες", στο θέατρο Ανατολικής Τάφρου.

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ...

Ένας δολοφονημένος νέος δημοσιογράφος προχθές, τρείς αδικοκαμένοι υπάλληλοι μιας τράπεζας πρόσφατα, ένας άνανδρα δολοφονημένος αστυνομικός λίγο παλαιότερα, μια Αθήνα καμένη, λεηλατημένη, κατεστραμένη από μισθοφόρους του θανάτου...

Δολοφόνοι στυγνοί, χωρίς ερείσματα στην κοινωνία, χωρίς ιδεολογικά άλλοθι, με άνανδρο τρόπο δράσης καθώς ακόμη κι ο κώδικας του κυνηγού απαγορεύει, να παραμονεύεις και να σκοτώνεις θήραμα στην πηγή ή όταν κοιμάται, προκαλούν, θυμώνουν κι εξοργίζουν, όποιον διατηρεί ακόμη στοιχεία ανθρωπιάς...

Εδώ κανένας σκοπός δεν αγιάζει τέτοια μέσα.

Κανένας άνθρωπος δεν δικαιολογεί τέτοιες ενέργειες, εξ ονόματος οποιουδήποτε συμφέροντος ή προσεχούς αποκάλυψης...

Κανένας νόμος δεν μπορεί να καταστείλει ελευθερίες των πολιτών, όταν ο νομοθέτης δεν έχει πλήρως διαφοροποιηθεί, συλλάβει και τιμωρήσει παραδειγματικά, όχι απλά τους συνήθως αναλώσιμους επιχειρησιακούς δράστες, αλλά για μια φορά και τους ηθικούς δράστες, εντολείς και χρηματοδότες τέτοιων πράξεων...

Αυτοί οι τελευταίοι είναι άλλωστε που αποτελούν την απειλή για την δημοκρατία.
Και μπορεί με τέτοιες ενέργειες να περιμένουν σκυμμένα κεφάλια από τα φοβισμένα προβατάκια. Ο μέσος Έλληνας δυστυχώς είναι αρκετά ραγιάς, για το ατομικό του συμφέρον βέβαια. Σου λέει "να είμαι ασφαλής, να μην είμαι επικίνδυνος, να είμαι ελεγχόμενος, να πιάσω κανένα κόκκαλο που θα πέσει από το τραπέζι", για τα παιδάκια του πάντοτε...

Από την άλλη όμως θα προκαλέσουν και ανάλογες αντιδράσεις από κάποιους άλλους, που σε αντίθεση με τον προχθεσινό πρώην "ρεπόρτερ" της τηλεοτπικής ανθρωποφαγίας (συν το ότι η επισκεψιμότητα του blog που διατηρούσε ήταν υπερβολικά μεγάλη, άρα μεγάλη υποβολή των μαζών) δεν συμβιβάζονται με εκβιασμούς, δεν περιμένουν τίποτα από πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα αφού δεν είναι υπάλληλοι τους και θα κάνουν ότι μπορούν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους έναντι όσων την υπονομεύουν...

ΑΚΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΒΙΓΛΑΤΟΡΕΣ Ι...

Οι "Βιγλάτορες" Κρητικός παραδοσιακός σύλλογος των Χανίων, υποδέχονται τον Πολιτιστικό σύλλογο Ποντίων Επταμύλλων-Νομού Σερρών "Ακρίτες", στο θέατρο Ανατολικής Τάφρου.

ΦΩΤΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ...

Οι φωτιές κάθε καλοκαίρι, που κάνουν την εμφάνιση τους ταυτόχρονα με τα μελτέμια, ίσως είναι η πιο τρανή και τραγική συνάμα απόδειξη ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις είναι έρμαια των συμφερόντων μιας οικονομικής κάστας.

Της οποίας το δάσος είναι εχθρός, αφού δεν επιτρέπει ούτε χτίσιμο, ούτε βοσκή, ούτε αγροτική παραγωγή

Πίσω από κάθε φωτιά βρίσκονται αυτά τα συμφέροντα.

Όσο υπάρχει ατιμωρησία και κάνουν πως δεν βλέπουν τις οικοδομές (με τα δύο υπόγεια και τα δύο ισόγεια σύνολο τέσσερεις όροφοι)που "φύονται" στα καμένα, τόσο θα καίγονται τα δάση...

Όσο θα επεκτείνονται και θα εντάσσονται στο σχέδιο πόλης καμένες περιοχές, τόσο θα καίγονται τα δάση...

Όσο θα αποκτούν περιουσίες και θα κατοικούν σε πρώην καμένα οι πολιτικοί μας και εμμέσως τα νομιμοποιούν με την παρουσία τους, τόσο δεν θα προωθούνται ρηξικέλευθες οικολογικές πολιτικές αποφάσεις...

Όσο θα δίνονται αποζημιώσεις σε ιδιοκτήτες παράνομων σπιτιών που βρίσκονται μέσα στα δάση ή στις παρυφές αυτών, τόσο θα αποθρασύνονται οι εμπρηστές οικοπεδοφάγοι και θα συνεχίσουν να καίνε ό, τι ακόμα πρασινίζει...

Λύση είναι μία και μοναδική: Οτιδήποτε καίγεται, να κρατικοποιείται και να χαρτογραφείται αμέσως και να φυλάσσεται αυστηρότατα η περιοχή, για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Βαρέθηκα να ακούω για περιβαλλοντική ευαισθησία και να βλέπω να φυτρώνουν πολυτελή οικήματα αυθαίρετα εκεί που μυρίζουν ακόμα τα καμένα δέντρα. Και φέτος θα γίνει το κάτι παραπάνω, καθότι έρχονται περιφερειακές - δημοτικές "καλλικράτειες" εκλογές κι όσοι μπορούν λαμβάνουν θέση κι επιδιώκουν συμφέροντα...

Η ΝΥΦΗ ΤΟ ΕΣΚΑΣΕ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική κωμωδία από το 1962 σε σενάριο - σκηνοθεσία του Α. Σακελάριου

Η νύφη αγαπάει τον στρατευμένο εραστή της και το σκάει όταν πάνε να την παντρέψουν με άλλον γαμπρό, ενώ ταυτόχρονα και αυτός μαθαίνοντας το σκάει από τη μονάδα όπου υπηρετεί για να τη βρει. Τη νύφη την πληρώνει ο καλόκαρδος μεσολαβητής που...

Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=7036694575362246863&hl=el&fs=true

THE REAL BRUCE LEE (MOVIE)...

The Real Bruce Lee. An early Bruce Lee film found in the Chinese archives...

ΦΑΦΛΑΤΑ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗ...

1.
Φαφλατά πολιτευτή
Ποιός σε ψήφισε; Γιατί;
Τι γραμμάτια πληρώνεις
και τον τόπο σου πληγώνεις;

********************************
Διαπλεκόμενα λαμόγια,
Βουλευτάδες όλο λόγια...
Για εσάς ότι καλό
και το χρέος στον λαό!
*******************************

2.
Στο μπαλκόνι μπούρου - μπούρου...
Εκαλόπιανες την μάζα
Κι από κάτω από το τραπέζι
Στον κουμπάρο σου η μπάζα...

********************************
Διαπλεκόμενα λαμόγια,
Βουλευτάδες όλο λόγια...
*******************************

3.
Εντολές ποιού εκτελείς,
Νάσαι τόσο αφελής;
Με αυτά και τούτα τώρα
Φαληρίσατε τη χώρα!

*******************************
Διαπλεκόμενα λαμόγια,
Βουλευτάδες όλο λόγια...
*******************************

4.
Φαφλατά πολιτευτή,
Μη μας προκαλείς γιατί...
Κόμπος φράκαρε στο χτένι
Κι άλλο εσένα δεν σε παίρνει!

*******************************
Διαπλεκόμενα λαμόγια,
Βουλευτάδες όλο λόγια...
*******************************

Από την συλλογή στίχων "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ".

Ζητείται καλλιτέχνης μουσικοσυνθέτης να το κάνουμε επιτυχία!

ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΩΡΓΗ...

Σε τροχαίο δυστύχημα και για τσάκ του δευτερόλεπτου, άφησες τον κόσμο τούτο Γιώργη.

Έτσι για το τίποτα, για κάτι που μπορούσε να μην είχε συμβεί ποτέ εκτός κείνο το μοιραίο δευτερόλεπτο της γκέλας του οχήματος σου με το διερχόμενο αμάξι, που σαν πιο ανίσχυρο κι απροστάτευτο, σ' έστειλε στον άλλο κόσμο πρόωρα...

Το όχημα σου αυτό που αγάπησες με πάθος: το παλιό σου ποδήλατο. Αυτό που μια ζωή καβαλούσες για μετακίνηση και άσκηση. Που πάνω του έκανες δεκάδες χιλιόμετρα ημερησίως, χωρίς να κουράζεσαι ιδιαιτέρως αφού σου είχε γίνει τρόπος ζωής...

Ταυτόχρονα με τις οικολογικές σου ανησυχίες, την αγάπη σου για την φύση, τα κάθε λογής δέντρα και τα αδέσποτα ζώα, για τα αποθέματα νερού που χάνονται στην θάλασσα άδικα, το επίπεδο της τοπικής λίμνης που υδροδοτεί την πόλη που ολοένα μειώνεται, τα χελιδόνια που παρακολουθούσες τον ερχομό και τον μισεμό τους κάθε καλοκαίρι, το βραδινό κολύμπι στη ζεστή θάλασσα, τις ανθισμένες αμυγδαλιές που θαύμαζες κάθε Φλεβάρη, τα πεσμένα κίτρινα φύλλα κάθε Οκτώβρη στο δασάκι που είχες εντοπίσει και πρόσεχες.

Όλα αυτά που με καλούσες να φωτογραφήσω για σένα κι ανέβαλλα, λέγοντας σου "έχουμε καιρό"...

Τη διαφωνία μας για την καθημερινή μας άσκηση, εσύ προτιμούσες την αερόβια για αντοχή κι εγώ την βαριά με αντίσταση για δύναμη και όγκο.

Για το ποιός έχει περπατήσει περισσότερα χιλιόμετρα στην ζωή του και φτάνει στον προορισμό του πιο ξακούραστος παρά την ηλικία μας πια, αν και ήσουν αρκετά μεγαλύτερος μου...

Την συμφωνία μας για τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες, αφού και οι δυο δεν χάναμε ευκαιρία να χαλαρώσουμε και ν'απολαύσουμε ένα ανέφελο ηλιοβασίλεμα ή ανατολή χειμώνα - καλοκαίρι και μια βραδιά με πανσέληνο, αν και από διαφορετικά μέρη που βόλευαν τον καθένα...

Με ήξερες από τον δρόμο όπου μου μιλούσες πότε - πότε στα όρθια, με μένα και μερικούς ακόμη ανθρώπους όλους κι όλους...

Ούτε δικούς σου ανθρώπους, συγγενείς, είχες κοντά σου. Για αυτό δεν πήρανε πολλοί χαμπάρι που πήγες έτσι άδικα χαμένος Γιώργη...

Ούτε οι "Οικολόγοι" που εμφανίζονται μόνο προεκλογικά, ούτε οι "Ποδηλάτρεις" μαζί με τους οποίους αγωνιζόσουν να φτιαχτούν ποδηλατόδρομοι και να μπει στη ζωή και την συνείδηση του πολύ κόσμου το ποδήλατο, δίνοντας το παρών σε κάθε τους εκδήλωση για χρόνια. Ούτε από το Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Δήμου, όπου εγγραφόσουν από τους πρώτους και παρακολουθούσες ανελλιπώς τις διαλέξεις του κάθε χρόνο, από την αρχή της λειτουργίας του...

[Τελικά οι δεύτεροι έκαναν μια υπόμνηση την ώρα που έγραφα αυτές τις γραμμές, που την είδα αργότερα]

Ποδήλατα θα συνεχίσουν να κυκλοφορούνε στους δρόμους και μετά από σένα, ανατολές και ηλιοβασιλέματα θα αρχίζουν και θα κλείνουν κάθε μέρα όσο υπάρχει η Γη και τα χελιδόνια σου θα έρχονται και θα φεύγουν στις ημερομηνίες που παρατηρούσες...

Έτσι απλά, λίγα λόγια για σένα Γιώργη, αντί του εννιάμερου σου...

ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ...

Το ότι παίρνονται σκληρά και πρωτοφανή μέτρα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, δεν υπάρχει αμφιβολία. Όλοι τα αισθανόμαστε στο πετσί μας.

Το ότι θα παρθούν κι άλλα, ουδεμία αμφιβολία υπάρχει. Αυτό όμως που αμφισβητείται σε ολοένα μεγαλύτερο ποσοστό είναι η αποτελεσματικότητα των μέτρων αυτών. Δε βλέπουμε αλλαγές και δεν υπάρχει ελπίδα για την ώρα.

Το χειρότερο είναι ότι σύμφωνα με πρόσφατη πανελλαδική δημοσκόπηση τα συναισθήματα που κυριαρχούν τους πολίτες δεν είναι πια η υπομονή και η καρτερικότητα, αλλά η οργή, η απογοήτευση κι ο φόβος. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων θεωρεί τις νέες διατάξεις στο ασφαλιστικό άδικες, έστω κι αν τις χαρακτηρίζει μερικώς αναγκαίες...

Φυσικά το κύμα οργής που επικρατεί σιγά - σιγά, αν η κυβέρνηση δεν προλάβει να το αναστρέψει με ορισμένα κατευναστικά μέτρα, κανείς δεν ξέρει πού μπορεί να οδηγήσει...

Σε ότι αφορά ειδικότερα το συναίσθημα θυμού, δεν έχει διαμορφωθεί ακόμη μια "συλλογική οργή". Δηλαδή μια συλλογικά συνειδητοποιημένη οργή με περιεχόμενο και πολιτικές προεκτάσεις, ώστε να μαζικοποιηθεί.

Σήμερα ο θυμός παραμένει προσωπική υπόθεση του καθενός μας, πολλές φορές μάλιστα είναι συγκεχυμένος ως προς τα αίτια και τα δυνητικά αποτελέσματά του. Δεν βλέπουμε δε η κυβέρνηση να έχει αντιληφθεί το μέγεθος αυτού του θυμού, ούτε καν κάνει κάποια προσπάθεια ώστε αυτός να διοχετευτεί αλλού.

Εκείνο που κυρίως πρέπει να μας ανησυχεί επίσης είναι ότι το κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας που επικρατεί στην Ελληνική κοινωνία έχει επιπτώσεις στο όλο πολιτικό σύστημα (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) που βρίσκεται στο ναδίρ της αποστροφής του λαού.

Έτσι βάσει της πιο πάνω δημοσκόπησης, πρώτη φορά τα δυο κόμματα εξουσίας (ΠαΣοΚ - ΝΔ) δεν υπερβαίνουν το 39% στην πρόθεση ψήφου, ενώ η αδιευκρίνιστη ψήφος ξεπερνάει το 40%! Αυτή η εικόνα μάλλον δηλώνει πως ο κόσμος περιμένει μια μεσσιανική λύση για την έξοδό μας από την επιτήρηση της τρόικας. Χωρίς όμως να διαφαίνεται κάτι το ελπιδοφόρο στον ορίζοντα...

Για τον λόγο αυτό κάθε απόπειρα αυτή την ώρα δημιουργίας νέου (ή νέων) κόμματος (κομμάτων) δεν φαίνεται να ευνοείται από τις συγκυρίες. Η επιφυλακτικότητα είναι το άλλο χαρακτηριστικό του ψυχισμού των Ελλήνων ψηφοφόρων οι οποίοι δεν διστάζουν να υποθέσουν πως "όλοι τους το ίδιο είναι".

Είτε για τον Φ. Κουβέλη πρόκειται, είτε για τη Ντόρα, είτε για τον οποιοδήποτε...

Παλιά υλικά, παλιές πολιτικάντικες νοοτροπίες, παλιές αποτυχημένες συνταγές Η ελπίδα προς το παρόν φαίνεται να έχει μεταναστεύσει από τη χώρα μας για αλλού.

ΣΙΩΠΗΛΟ ΚΥΜΑ...

Έχει περάσει ο καιρός που η αντίδραση ήταν μέγεθος μετρήσιμο στους δρόμους όπου οι εργατοπατέρες και οι κοματάρχες καθόριζαν το μέγεθος και τον τρόπο έκφρασης της οργής. Ποιός τους εμπιστεύεται πια, όταν μάλιστα τους καμαρώνει να ποζάρουν με τα πούρα;

Τι να κατέβουνε οι δυσαρεστημένοι στους δρόμους;

Να κάνουνε ψευδο-αγώνες για κάνα δίωρο εβδομαδιαίως με τους γραφικούς του ΠΑΜΕ, ή τους σάκους του μποξ για τα μπαχαλοκοπρόσκυλα των αριστεριστών υπαλλήλων των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων;

Τώρα η εξέγερση και το ξέσπασμα είναι πια βουβή, υπόγεια, ατομική, συνειδητή...

Εφημερίδες παίρνουν μόνο για τις προσφορές και τηλεόραση για τον χαβαλέ.

Το "σιωπηλό κύμα" και η συσσωρευμένη του οργή, για τα οικονομικά αδιέξοδα, που έχουν φέρει οι κυβερνήσεις που πέρασαν στο παρόν και το μέλλον του, προβληματίζει ακόμη και τους ίδιους τους υπαίτιους...

Το "σιωπηλό κύμα" αποτελείται από Έλληνες, μόνιμους πολίτες αυτής της χώρας κι όχι από ευκαιριακούς οικονομικούς διερχόμενους.

Πολίτες με μνήμες, παρελθόν, αλλά κι απαιτήσεις για το μέλλον αυτής της χώρας. Μέλλον που δεν διαμορφώνεται με μπουνιές στους δρόμους, αλλά με σκέψη και ουσιαστική παρέμβαση στα πολιτικά δρώμενα. Οι απλοί άνθρωποι ιδίως, πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο θέλουν ελπίδα.

Έστω κι αν η παρέμβαση - αμφισβήτηση ξεκινά, με συζητήσεις στα καφενεία, στους χώρους εργασίας, σε ομάδες ενεργών πολιτών που δεν ανέχονται άλλο να κοροϊδεύονται και να καθοδηγούνται...

Και όταν η Οργή και η Ανάγκη φτάσουν στο κρίσιμο σημείο, αυτό που θα προκύψει θα είναι τόσο μεγάλο που κανένας πολιτικός απατεώνας δεν θα μπορεί να τάξει φούμαρα.

Ο ελπίζων να διακριθεί και να ηγηθεί τότε, πρέπει να καταλάβει ποια είναι αυτά που πονάνε το κόσμο και να βρει το σχέδιο για να τα αντιμετωπίσει. Πρέπει να κατέβει στο λαό και να ακούσει το λόγο του. Δεν χρειάζεται ενδιάμεσους για να το κάνει.

Ο νέος ηγέτης πρέπει φέρει στο προσκήνιο, τις αιτίες της κακοδαιμονίας της χώρας μας.

Και όλοι τις γνωρίζουμε. Είναι η ανεπάρκεια του πολιτεύματος, της πολιτικής και του πολιτικού προσωπικού. Σε αυτά τα τρία οφείλονται τα προβλήματα μας από την εποχή του αγώνα της ανεξαρτησίας.

Αν μπορέσει να εξαγγείλει ένα πολύ απλό και καθαρό σχέδιο με σαφές χρονοδιάγραμμα και ξεκάθαρες εγγυήσεις και να μπορέσει να το περάσει στο λαό και αν ο λαός τον εμπιστευτεί και το εφαρμόσει, τότε θα περάσει στην ιστορία σαν πραγματιτκός μεταρρυθμιστής...

Κανένα κλειστό στον λαό "πολιτικό ινστιτούτο" και thing tank δεν θα μπορεί να κοροϊδεύει ότι "μελετάει" τα προβλήματα και βρίσκει λύσεις, χωρίς αυτούς τους οποίους πρωτίστως αφορούν!

ΠΑΝΙΣΧΥΡΟΣ ΜΕΓΙΣΤΑΝΑΣ ΤΩΝ ΝΙΤΖΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια από τις πιο δημοφιλής και αγαπητή cult ταινία του 2007.

Ο Υάκινθος Σέκερης ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες του κόσμου ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του γίνεται ένας πανίσχυρος μεγιστάνας που προκαλεί δέος και φόβο σε όλους. Μετά τον μυστηριώδη θάνατο της γυναίκας του ο Υάκινθος γίνεται ακόμα πιο αδίστακτος και εκδικητικός θέλοντας να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο.

Όμως το κράτος προκειμένου να τον εμποδίσει...




Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-1563350219657195827&hl=el&fs=true

BUSTER KEATON: THE GENERAL (OLD SILENT MOVIE)...

When Union spies steal an engineer's beloved locomotive, he pursues it single handedly and straight through enemy lines...

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΘΥΜΑΤΑ...

1.
Όταν βγαίνουμε έξω
μωρό μου κάθε βράδυ
όλοι οι άντρες σε κοιτούν
σε βάζουν στο σημάδι...

2.
Τους κάνεις να ονειρεύονται
ο πόθος τους φουντώνει
με παιχνίδια πονηρά
το βλέμμα σου τους λιώνει...

********************************
Είναι οι άντρες θύματα
στα τρελά σου βήματα
μα ότι αρέσει στον καθένα
το κρατάς μόνο για μένα!

Είναι οι άντρες θύματα
στα καυτά σου νήματα
μα εσύ χάρισες σε μένα
ότι δείχνεις στον καθένα!
*******************************

3.
Φλερτάρεις τους διαβάτες
τους κάνεις να γυρίζουν
με περίσσιο θαυμασμό
σου σιγοσφυρίζουν...

4.
Σε φαντάζονται γυμνή
στο δικό τους στρώμα
μα η κρυφή τους η ευχή
δεν γίνηκε ακόμα...

Ξανά:
Είναι οι άντρες θύματα
στα τρελά σου βήματα...

Από την συλλογή στίχων "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"

Ζητείται συνθέτης να το κάνουμε επιτυχία...

ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ - ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ...

Η Ελλάδα ασθενεί βαρέως. Κόλλησε απ' την Ευρώπη την αρρώστια της σύγχρονης οικονομικής κρίσης.

Μπορεί να μην είμαστε πια στο "κάδρο" στις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ. Ολοι τους εκεί στην προσπαθούν να προλάβουν επιμολύνσεις σ' άλλες χώρες του Γιουρογκρούπ. Οι Ευρωπαίοι ετοίμασαν μια φαρμακευτική αγωγή για μας, μήπως σωθούν και οι ίδιοι από τη μόλυνση.

Εφηύραν το Μνημόνιο Στήριξης, να πάρουμε μέτρα χειρότερα από την ίδια την αρρώστια. Φτιάξαμε το γενικό πλάνο με τον νόμο 3845, που πέρασε τον Μάιο στη Βουλή και σιγά - σιγά ξεφουρνίζονται υλοποιήσιμα τα επί μέρους μέτρα. Τώρα πήραμε την πρώτη "δόση" δανείου με αντάλλαγμα - αντικαταβολή το εργασιακό. Μετά για τη χορήγηση της δεύτερης "δόσης" θα πρέπει να σφραγίσουμε και το ασφαλιστικό που κλείδωσε κι αυτό με την κατάθεση του ν/σ στη Βουλή. Κάθε φορά που θα φθάνει το πλήρωμα του χρόνου για κάποια άλλη "δόση" του φαρμάκου, θα δεχόμαστε και από ένα σκωτσέζικο ντουζ κι όποιος αντέξει το σοκ...

Όλα αυτά για να μην χρεοκοπήσουμε, να μην πτωχεύσει η οικονομία μας, για το καλό μας! Προπαντός όμως για μην χάσουν τα λεφτά τους οι δανειστές μας.

Αλλά σε τι ωφελεί μια οικονομία, που απέφυγε την πτώχευση, όταν οι άνθρωποί της γίνονται πένητες; Οση διάθεση νάχει κανείς να ωραιοποιήσει αυτά τα μέτρα, δεν μπορεί να βρει πουθενά κανένα θετικό στοιχείο. Ολοι διαισθάνονται γύρω τους ότι επίκειται κοινωνική έκρηξη που μπορεί να γίνει από στιγμή σε στιγμή. Το εργασιακό πέρασε με Π.Δ. αλλά το ασφαλιστικό ίσως νάναι η σταγόνα να ξεχειλίσει το ποτήρι.
Για την κυβέρνηση το πρόβλημα είναι πολιτικό, προκαλεί νέες προκλήσεις με αντίκτυπο τη φυσιογνωμία και την υπόσταση του κόμματος.

Η νέα κατάσταση, που προκύπτει αντιστρατεύεται όσα προεκλογικά είχαν λεχθεί και αξιολογηθεί απ' τον Ελληνικό λαό για να προκύψει μια αλλαγή, η οποία αναποδογυρίζει σχεδόν βιαίως το προϋπάρχον από 10ετίες κοινωνικό πλαίσιο προς το χειρότερο.

Το κοινωνικό ζήτημα γίνεται πιο εκρηκτικό και θα φανεί όταν παρέλθει η καλοκαιρινή απουσία αντιδράσεων και φθάσουμε στον μήνα Σεπτέμβρη, που θάναι διαφορετικός των περασμένων ετών. Τα αποτελέσματα έρχονται όλο και πιο κοντά και θα τα νοιώσουμε πιο καλά στο πετσί μας, όταν εφαρμοσθούν οι μειώσεις των μισθών των νεοπροσλαμβανομένων κατά 15 - 20%, όταν θα αυξηθεί το ποσοστό των απολυομένων, οπότε θα φεύγουν οι ακριβότεροι με τη μεθοδευμένη μείωση της αποζημίωσης, για νάρχονται οι φθηνότεροι των 590 ή των 630 ευρώ.

Ποιος λογοδοτεί για την αφαίρεση τέτοιων πλεονεκτημάτων απ' την αγορά; Ο κ. Λοβέρδος εκεί που βρέθηκε είναι υποχρεωμένος να διαχειριστεί υπό τις πλέον δυσμενείς συνθήκες αυτές τις κυβερνητικές αποφάσεις και να επωμισθεί με αξιοπρέπεια και θάρρος το πολιτικό κόστος, με ό,τι τούτο συνεπάγεται για το άτομό του. Γιατί το θέμα είναι γενικότερα συνολικό της κυβέρνησης και όχι προσωπικό. Και ο ίδιος τώρα εξανίσταται για το τι μπορεί να πάθει μια χώρα, όταν έχει ανάγκη από χρήματα και δεν τα βρίσκει.

Είπαμε ότι είναι υποχρεωμένος να διακρίνει ο κ. υπουργός και να υποστηρίξει τα θετικά σημεία, ανεξάρτητα αν ταυτιστεί τ' όνομά του με τις αποφάσεις που πάρθηκαν και που θα ληφθούν, γιατί το ασφαλιστικό γυρνάει πίσω. Είναι λάθος που μερικοί λένε πως επειδή έτσι γίνεται στην Ευρώπη πρέπει να το αντιγράψουμε κι εμείς.

Δεν μπορεί να συγκριθεί η Ελλάδα με καμία ευρωπαϊκή χώρα στο θέμα των απολύσεων, των αποζημιώσεων και στην κοινωνική προστασία. Δεν υπάρχει ταύτιση μ' αυτούς ούτε και μπορεί να βρεθεί τρόπος να αμβλυνθούν και μαλακώσουν οι κατάφωρες αδικίες.

Τα μέτρα παίρνονται για ν' αποφευχθεί της πατρίδας ο χαμός; Μ' αυτές τις ρυθμίσεις θα διορθωθούν τα δημοσιονομικά μας; Θα εξασφαλισθεί η ανταγωνιστικότητα; Θα προσέλθουν επενδυτές ν' ανοίξουν δουλειές;

Όταν τα πάντα μετακυλίονται στην εργασία με γνώμονα το τι γίνεται στην Ευρώπη, σώζονται μόνο τα συμφέροντα των επιχειρηματιών και φαλκιδεύεται η ισχύς των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

ΒΙΑΣΜΟΙ ΛΟΓΩ ΚΡΙΣΗΣ...

Πληθαίνουν οι καταγγελίες για βιασμούς - "μαϊμού" σε τουριστικές περιοχές, που οργανώνουν επιτήδειες τουρίστριες, οι οποίες σκηνοθετούν τον "βιασμό" τους με θύματα ανυποψίαστους ντόπιους ή αλλοδαπούς, με σκοπό να εισπράξουν υψηλές χρηματικές αποζημιώσεις από τις ασφαλιστικές εταιρείες στις χώρες τους.

Στα Χανιά τις τελευταίες μέρες έχουν γίνει έξι καταγγελίες για βιασμούς τουριστριών, από τις οποίες ωστόσο, μετά τις ιατροδικαστικές εξετάσεις που ακολούθησαν, αποδείχτηκε ότι μόνο η μία ήταν αληθής και οι υπόλοιπες ψευδείς.

Σε κάποιες χώρες του βορρά υπάρχουν ασφαλιστικές εταιρείες με καλύψεις και αποζημιώσεις σε περιπτώσεις βιασμών.

Το ιστορικό είναι πάντα το ίδιο και το αυτό: Ορισμένες κοπέλες ασφαλίζονται πριν φύγουν από το κράτος τους σε περίπτωση βιασμού ή κάποιου άλλου ανάλογου γεγονότος και επιστρέφοντας πίσω εισπράττουν τις αποζημιώσεις.

Συνήθως έρχονται για τις διακοπές τους και μία ή δύο μέρες πριν φύγουν, αφού έρθουν σε σεξουαλική επαφή με κάποιον, προχωρούν σε καταγγελία και επιστρέφοντας πίσω στη χώρα τους, προσπαθούν να αποζημιωθούν...

Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή το 80% των καταγγελιών υποτιθέμενων "βιασμών" που λαμβάνουν χώρα στα Χανιά, προέρχονται από κοπέλες, υπηκόους Νορβηγίας, Δανίας και Σουηδίας.

Αυτό το φαινόμενο ίσχυε ανέκαθεν απλώς έχει ενταθεί περισσότερο και γίνεται πιο συχνό λόγω της οικονομικής κρίσης που πλήττει τα συγκεκριμένα κράτη της Βόρειας Ευρώπης.

Έπειτα από κάθε καταγγελία για βιασμό στην Ασφάλεια στο πλαίσιο της προανάκρισης πάντα, διενεργείται κατόπιν ιατροδικαστική εξέταση η οποία είναι καθοριστική για την προφυλάκιση, την καταδίκη ή όχι του δράστη. Κατόπιν των εξετάσεων οι περισσότερες ήταν αρνητικές, επεσήμανε ο ιατροδικαστής.

Για να πάρει κάποια αποζημιώσεις από βιασμό, σημαίνει σωματικές βλάβες ή τόσο μεγάλα ψυχολογικά προβλήματα που ουσιαστικά δεν μπορεί εφ' όρου ζωής να ξαναδουλέψει...

Ωστόσο, δεν αμφισβητείται πως από τις τουρίστριες που έκαναν καταγγελία, οι πέντε τελικά δεν ήταν θύματα βιασμού και μόνο μια υπέστη αληθινό βιασμό.

Όλα για μια παχυλή αποζημίωση λοιπόν, απαραίτητη στην οικονομική κρίση που πλήττει πολλές χώρες, μεγάλη η ενέργεια και η χάρη του χρήματος, έτσι εξηγείται η πανύψηλη ξανθιά του βορρά παρέα με τον κακοσκαρωμένο μαυριδερό τριτοκοσμικό αλλοδαπό που νόμισε πως θα πηδήξει τσάμπα στις 4.00πμ την γυναίκα των ονείρων του και βρέθηκε ξαφνικά στο κελί να κοιμάται στο πάτωμα στριμωγμένος και να τον πηδούν οι κατσικοκλέφτες συγκρατούμενοι στα όρθια, νομίζοντας τον βιαστή...

ΚΟΚΟΡΕΜΑ...

Απίστευτο και όμως αληθινό! Κάποιος γνωστός επιχειρηματίας, ένας πάμπλουτος από την Αμερική, όποιον άντρα συναντά τον ρωτά ποιος κάνει κουμάντο σπίτι του και αν του απαντήσει ότι κάνει κουμάντο η γυναίκα του, του δίνει απλώς ένα κόκορα και αν του απαντήσει ότι κάνει κουμάντο ο ίδιος, του δίνει ένα ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο, μερσεντές ή τζιπ, ως δώρο.

Μέχρι σήμερα δυστυχώς, δεν έχει κερδίσει κανείς. Έτσι, αν εσείς νομίζεται ότι κάνετε κουμάντο στο σπίτι σας, επικοινωνήστε με τα στοιχεία σας, για να του τα δώσω για να σας στείλει τη μερσεντές ή το τζιπ. Έτσι απλώς.

Προσέξτε όμως να μη την πατήσετε με τις ερωτήσεις που θα σας κάνει, για να διαπιστώσει αν λέτε την αλήθεια. Μόλις προχθές ένας τύπος δυο μέτρα ύψος, τον βρήκε και του είπε με καπετανίστικο ύφος:

- Κύριε, εγώ είμαι ο άντρας που ζητάς. Εγώ είμαι εκείνος που κάνει κουμάντο σπίτι του. Ρώτησε τον τάδε και τον τάδε και τον άλλο να σου πούνε για μένα...

- Μπράβο, κερδίζεις μια μερσεντές, του λέει ο άλλος, όμως πες μου θες ως δώρο μερσεντές ή τζιπ, θες, μαύρη ή κόκκινη μερσεντές;

Και τότε ο ως άνω ψευδο-καπετάνιος του λέει:

- Περίμενε, φίλε, μισό λεπτό να πάω να ρωτήσω τι γυναίκα μου τι κι έρχομαι αμέσως να σου πω!

- Απ, του απαντά ο άλλος, ξεμασκαρεύτηκες, κερδίζεις και συ κόκορα! Μόνο να κοκορεύεσαι ξέρεις!!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΤΟ ΔΝΤ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑ-ΕΛΛΗΝΑ...

Ένα κείμενο που βρήκα και το αναδημοσιεύω, επειδή διαβάζοντας το πέρασε από μπροστά μου όλη η 20ετία 1980 - 2000 και κάτι...

Μια γλαφυρή ακτινογραφία του κομματικού λαμόγιου. Του παρά(σιτου)- Έλληνα.
Ένα οδοιπορικό στην σύγχρονη Ελλάδα! Αγνώστου Συγγραφέως:

Στα μέσα του 1970, μετά την επαναδημοκράτιση είδα τον Φώντα να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του ««εθνάρχη» με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό από τα βαφτίσια του.

Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. «Αυτοεξορισμένος» κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να ο δικός σου με το καινούριο volvo.

Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας κολλητός του δούλευε στη νομαρχία. τμήμα πολεοδομίας. Κάτι μαγειρέψανε με ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της σχολής που άνοιξε στην πόλη και κάαααθονταν. Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα. Στις αρχές του 1980 το σχέδιο των κυβερνόντων πήγαινε καλά. Μαζέψανε όλο τον πληθυσμό στις πόλεις, τον ένα πάνω στον άλλο. Φθηνά εργατικά χέρια.

Το Φώντα τον συνάντησα τότε πάλι στην Αθήνα. Δεν κρατούσε πια «δεξιές» εφημερίδες αλλά κάτι αφίσες με τον πράσινο ήλιο. Μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές ο μεσιέ με το ζιβάγκο και η χώρα έμπαινε στη νέα εποχή. Ο Φώντας ήταν πια πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου στα Πατήσια, αλλά και παράγοντας σε ποδοσφαιρική ομάδα. Έδωσε το volvo και πήρε μια 318, Μπεμβέ με καθίσματα από δερματίνη, χαμηλωμένη.

Τα λεφτά έρχονταν μόνα τους από τότε που οργανώθηκε στο κόμμα. Τον χώσανε οι κολλητοί σε κάτι επιτροπές, και ρούφαγε το μερίδιό του από τα πακέτα που έρχονταν από την Ευρώπη. Ο «μεγάλος», ο Ανδρέας, δεν γούσταρε την Ευρώπη, αλλά μια χαρά τα πήγε μαζί τους τελικά. Το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο» ήταν καλή ατάκα για τα αντανακλαστικά του λαού, αλλά μέχρι εκεί. Ο Ανδρέας ήταν όσο Ευρωπαίος ήταν κι ο Κωνσταντίνος. Όσο ο λαός στην Ελλάδα είχε χούντα, αυτοί και οι κουστωδία τους ήταν «εξορία». Όχι, όχι Μακρόνησο. Πιο δύσκολη, στην ξενιτειά. Παρίσια, Στοκχόλμες, Τορόντα, Μανχάταν. Όπου υπήρχαν αμερικάνικες και αγγλικές πρεσβείες, ακριβώς δίπλα κάνανε τα σπίτια τους.

Ο Ανδρέας λοιπόν έφερε λεφτά από την Ευρώπη με το σύνθημα «αλλαγή». Πακέτα Ντελόρ. Λεφτά, πολλά λεφτά. Από αυτά τα λεφτά ο Φώντας ζούσε καλά. Συνδικαλίζονταν στα πράσινα στέκια μαζεύοντας ψήφους για το κόμμα. Με το πακέτο μάλμπορο να εξέχει απ την κωλοτσέπη, τα κλειδιά της μπέμπας σε ρόλο κομπολογιού, το μαλλί μπούκλα μπριγιαντομένο, έτρεχε από σύναξη σε σύναξη πρασινίζοντας τον τόπο. Τα βράδια συνήθως άφηνε στο σπίτι την κυρά, και πήγαινε να «σηκώσει» το κοινωνικό του προφίλ με κολλητούς από κάτι υπουργεία.

Παραλιακή, σκυλάδικο, πρώτο τραπέζι, άσπρη κάλτσα, καφέ λουστρίνι εισαγωγής. ΛεΠά, Χριστοδουλόπουλος, ουίσκι και σαμπάνια μαζί, πιάτα και γαρίφαλα, γκόμενες να κωλοτρίβονται στις γραβάτες, τσιφτετέλια στην πίστα με το χέρι στον αέρα να μοστράρει το μακρύ νύχι του μικρού δακτύλου με το δαχτυλίδι. Παχύς χρυσός με πράσινη πέτρα πάνω. Ξημερώματα για πατσά στη Συγγρού, δίπλα στις πουτάνες.
Αρχές δεκαετίας του 1990.

Ο γιος του Φώντα μεγάλωσε και ήταν πια στο Λύκειο. Από το Γυμνάσιο όμως ήταν «ενεργός» πολίτης. Πρόεδρος του 15μελούς που «κατέβαινε» στις σχολικές εκλογές με το κόμμα. Το κόμμα ήταν παντού. Όχι στα νηπιαγωγεία ακόμα, αλλά από το γυμνάσιο μπορούσες να διαλέξεις το κοπάδι σου. Ο γιος ήταν άξιο τέκνο του Φώντα. Είχε μάθει τα κόλπα πως να βγάζει λεφτά από τις μίζες στις εκδρομές στήνοντας την κατάσταση ανάμεσα στους λεωφορειατζήδες και τους καθηγητές. Όλοι κάτι βάζανε στην τσεπούλα κι όλοι μια χαρά.

Ο γιος είχε εξαντλήσει το όριο των απουσιών αλλά κανένα πρόβλημα, όλα με λίγο λάδωμα από τον μπαμπά κυλάνε καλύτερα. Ο διευθυντής του σχολείου άλλωστε είχε βλέψεις για προϊστάμενος δευτεροβάθμιας και χρειαζόταν πλάτες στο κόμμα. Ο Φώντας είχε καημό ο γιος του να πάει στο Κολέγιο Αθηνών, αλλά δεν του κάτσε. Ήταν σημαντικό να είσαι συμμαθητής με τον γόνο του εφοπλιστή, του εφημεριδά και του μεγαλέμπορου. Αργότερα οι μπίζνες με ποιους θα γίνονταν άλλωστε. με άγνωστους; Με τους συμμαθητές φυσικά! Αλλά κι έτσι όλα τακτοποιήθηκαν.

Στις αρχές του 1990 ο γιος του Φώντα αφού πήγε δυο χρόνια διακοπές στην Αμερική και γύρισε με πτυχίο μάρκετινγκ. Έμαθε απ΄ έξω όλα τα καφέ του Γιέιλ και τις μαζορέτες των αδελφάτων, αλλά τα αγγλικούλια του ήταν επιπέδου lower, ίδια με αυτά του Καραμανλή του νεωτέρου που κι αυτός στο Αμέρικα έφαγε τα νιάτα του σπουδάζοντας πρωθυπουργός.

Γύρισε στην Ελλάδα λοιπόν πτυχιούχος κι άνοιξε με κάτι μαγειρεμένες επιδοτήσεις διαφημιστική εταιρία, ξήγα του μπαμπά. Το μαγαζί πήγε καλά από την αρχή καθώς έπαιρνε «αβέρτα» δημόσια έργα. Τουριστική προβολή Νομού τάδε 150.000, οργάνωση εκθέσεως Υπ. Τουρισμού 900.000, έντυπα Περιφέρειας 1.200.000 κονκάρδες για το Δήμο 500.000 και πάει λέγοντας.

Πουλούσε και μίντια στα κανάλια που γέμισαν τον τόπο, ελεύθερη τηλεόραση γαρ. Είχε κάνει κολλητούς μερικούς Νομάρχες και Δημάρχους και έπαιρνε τη δουλειά.
Με διαγωνισμό πάντα. Διαφανέστατα. Ήξερε καλά πως αν δεν χώσεις μαύρα, δεν θα πάρεις τη δουλειά. Έτσι, ένας δούλευε, δέκα πληρώνονταν. Ένας έσκαβε (κι αυτός με stage επιδοτήσεις) και δέκα κονομάγανε. Η πιο κερδοφόρα δουλειά στην Ελλάδα έγινε ο αέρας.

Χρυσοπληρωμένοι αεριτζήδες, πετυχημένοι και κονομημένοι.

Έτσι κι ο γιος του Φώντα, άλλαξε το φοιτητικό κόκκινο celica με το μπουρί από πίσω και πήρε μια καγιέν μαύρη. Την τούρμπο με φιμέ τζάμια επίσης. Δεν ήθελε όμως να φαίνεται στην εφορία, γι αυτό και το καγιέν το «έβαλε» στην οφ-σορ του που είχε έδρα την Κύπρο. Εταιρικό το αμάξι, όπως και η γκαρσονιέρα που αγόρασε για γαμηστρώνα στο Κολωνάκι κοντά στου Σημίτη για να τον χαιρετάνε οι μπάτσοι της φρουράς.

Στις γκόμενες που ξεμονάχιαζε εκεί έλεγε πως ήταν σύμβουλος του ΥΠ.ΠΟ, έτσι για φιγούρα. Ψέματα βεβαίως, δεν ήταν σύμβουλος, πελάτη τον είχε. Ο μπάρμπα Φώντας ήταν περήφανος για το βλαστάρι του. Είχε βγει στη σύνταξη από τα πενήντα του «δουλεύοντας» το ΤΕΒΕ με πλαστά παραστατικά εργασίας από τη Σουηδία, αλλά έβγαζε χοντρά φράγκα από τότε που το κόμμα τον έβαλε σύμβουλο στο κρατικό κανάλι. Πολλά λεφτά! Και δεν πατούσε και το πόδι του εκεί. Από τη Μύκονο τηλεφωνικώς οι πολύτιμες συμβουλές του μέσα από την πισίνα ή το τζακούζι που φερε απ΄ τη Σουηδία να του θυμίζει την ξενιτειά.

Έφερε και μια σάουνα αλλά την πήγε στο άλλο εξοχικό στην Αράχοβα. Από τη Μύκονο ερχόταν στην Αθήνα μόνο για τα συμβούλια με Υπουργούς, για να ζεσταθεί το κονέ. Έτσι κι αλλιώς με το σκάφος μια ώρα ήταν η Γλυφάδα από τη Μύκονο και τρως και καμιά αστακομακαρονάδα στο διάμεσο να διαπιστευτεί το στάτους. Και τα σκυλάδικα κοντά, λίγο άλλαξαν από το ηρωικό 80.

Το κόλπο του χρηματιστηρίου τους άφησε πολλλλλλλά κέρδη. Ήταν μέσα στις κομπίνες που φούσκωναν ανύπαρκτες εταιρίες. Πιο γρήγορα κι από φαρίνα Γιώτης. Όταν δόθηκε το σύνθημα, τα φράγκα μεταφέρθηκαν στην Ελβετία με τσουβάλια και είναι εκεί για τα γεράματα. Ο μπάρμπα Φώντας έμαθε πως ο καλύτερος φίλος του στο πατρικό του δίπλα αυτοκτόνησε από την απόγνωση. Έχασε τα πάντα. Ο Σημίτης που είχε ψηφίσει τον είχε διαβεβαιώσει πως το χρηματιστήριο θα τον κάνει πλούσιο και εκσυγχρονισμένο. Ο Φώντας έστειλε στεφάνι μια που δεν μπόρεσε να πάει στην κηδεία, είχε επιτροπή.

Στα μέσα του 2000 μπήκε πατέρας και γιος στο μεγαλύτερο φαγοπότι όλων των εποχών. Αρμέγανε από παντού, ήταν πια κολλητοί με τους πάντες και διαχειρίζονταν μίζες και λάδια. Σι Φορ Άι, Αντίρια, Ολυμπιακά Έργα, κατασκευές. ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Η Ολυμπιακή φλόγα έφερε πολύ χρήμα. Ο Φώντας έχει ακόμα τη δάδα της φλόγας, την μετέφερε κι αυτός για 50 μέτρα. αλλά οι φωτογραφίες βγήκαν «καμένες» επειδή γυάλισε στον ήλιο το ολόχρυσο ρόλεξ και το δαχτυλίδι με την πράσινη πέτρα στο μικρό δάχτυλο με το μακρύ νύχι.

Κάπου σ΄ αυτή την εποχή έχασα τα ίχνη του Φώνταυ και του γιου του. Είχα κι εγώ τα δικά μου προβλήματα επιβίωσης. Έμαθα πως αγόρασαν σπίτια στο Σαν Φραντζίσκο και στο Λονδίνο για τις δύσκολες ώρες. Μάλλον είχαν την πληροφορία πως η Ελλάδα θα γίνει επικίνδυνος τόπος για την κάστα τους αι έφυγαν νωρίς. Οι κολλητοί τους όμως είναι ακόμα εδώ, άπληστοι, αδίστακτοι, ψεύτες απέναντι σε εκατομμύρια φτωχών πια Ελλήνων.

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΟΜΜΑΤΩΝ...

Το πρόβλημα όλων των κομμάτων σήμερα είναι η κομματική σαβούρα που κουβαλάνε.

Λέμε συχνά ότι στην Ελλάδα δουλεύει ο ιδιωτικός τομέας για να θρέψει το δημόσιο. Ακριβέστερο είναι το ότι στην Ελλάδα δουλεύει το ένα μισό για να ζει καλά το οργανωμένο στα κόμματα άλλο μισό.

Ό,τι δουλειά και να κάνεις είτε στον δημόσιο, είτε στο ιδιωτικό τομέα, μπροστά σου βλέπεις να σου κλείνει το δρόμο ή να σου έχει φάει τη δουλειά ή τη θέση "πλαγίως" κάποιο κομματόσκυλο του ενός ή του άλλου κόμματος.

Αυτό το έρμα που κουβαλάνε σήμερα τα κόμματα είναι αυτό που τα καθηλώνει στην αναξιοκρατία και στην αποφυγή λήψης σοβαρών αποφάσεων.

Δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση πλέον. Η Ελλάδα για να προχωρήσει μπροστά χρειάζεται μεγιστοποίηση του έργου που μπορεί να παράξει και αυτό μόνον με τη διαφάνεια και τη αξιοκρατεία μπορεί να επιτευχθεί.

Ποια είναι σήμερα η αίσθηση του μέσου πολίτη για την πολιτική και τα πολιτικά κόμματα; Η μόνη λέξη που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει την πολιτική κατάσταση είναι η απαξίωση. Και να γιατί:

- Στα 5 ½ χρόνια πρόσφατης διακυβέρνησης της Ν.Δ. η χώρα βούλιαξε οικονομικά. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Σκάνδαλα, μίζες, ομόλογα, ασφαλιστικά Ταμεία, Βατοπέδι. Δεν είχαμε καν μια στοιχειώδη διαχείριση της παραπαίουσας οικονομίας μας. Θυμηθείτε μόνο πόσο τα ΜΜΕ μας παρουσίαζαν τον Καραμανλή ως τον καλύτερο "μεταπολιτευτικό" πρωθυπουργό!

Ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ έχει επανειλημμένως κατηγορήσει τον Παπανδρέου ότι εφαρμόζει λάθος οικονομική πολιτική και αναφέρεται σε ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής που αυτός θα έβλεπε να εφαρμόζεται. Βέβαια πέρα από γενικότητες δεν έχει καταστήσει σαφές το περιεχόμενο, τις πολιτικές και τα εργαλεία του δικού του μείγματος για την σύνθεσή του οποίου έχει δεσμευτεί να μιλήσει σε μια εβδομάδα. Τότε θα κρίνουμε αν οι οικονομικές ιδέες του είναι εφαρμόσιμες, αν ακολουθούν γραμμή αποδέσμευσης από το μνημόνιο, αν μπορούν να εφαρμοστούν στη συγκεκριμένη συγκυρία ή είναι "έπεα πτερόεντα" στη βεβαιότητά του ότι δεν πρόκειται ποτέ να τις εφαρμόσει.

- Από το παλιό ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε τη χώρα για χρόνια, θα υπήρξαν υπουργοί που σίγουρα έφαγαν χρήματα από μίζες έργων, εξοπλισμούς και άλλα (όπως βέβαια και η Ν.Δ.). Αλλά και από την κακή διαχείριση τόσων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τι ουσιαστικά απέμεινε;

- Ο ΣΥΡΙΖΑ σπαράσσεται σήμερα από τις εσωτερικές του ατέλειωτες διαμάχες. Μέχρι σήμερα τι έκαναν οι συνιστώσες του για να διατηρηθεί αλώβητος; Έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ ουσιαστικές προτάσεις για μια διέξοδο απ΄ τα αδιέξοδά μας; Δεν είναι αυτός που εκμεταλλεύτηκε πολλές άθλιες τρομοκρατικές επιθέσεις, για να κινδυνολογήσει πως το σύστημα καταρρέει; Πρότεινε ποτέ κάτι άλλο ως εναλλακτική λύση;

- Το ΚΚΕ αποτελεί μια από τις καλύτερες επιχειρήσεις με την ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ του που τυπώνει τις εφημερίδες των μεγάλων κεφαλαίων που σε άλλες συνθήκες κατηγορεί! Και φυσικά σε κανένα δεν επιτρέπει να κάνει έλεγχο στα οικονομικά του, γιατί πολύ απλά δεν επιθυμεί τον έλεγχο! Αλλά ως κόμμα του Κοινοβουλίου, δεν πρέπει να υφίσταται έλεγχο για τα οικονομικά του;

- Το ΛΑΟΣ λαϊκίζει στοχεύοντας σε ψήφους από τα δεξιά, ενώ και οι Οικολόγοι Πράσινοι που έδωσαν κάποια ελπίδα σε κάποιους αφελείς για κάτι "άλλο", εξαφανίζονται σε όλα τα καυτά θέματα της καθημερινότητας...

Και όσο η κοινωνική αδικία θα αυξάνεται, τόσο θα αυξάνονται οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες. Αλλά κι αυτοί που θα απέχουν από τα πολιτικώς δρώμενα.

Μετά την επίσημη εξαγγελία από τον Φ. Κουβέλη της ίδρυσης του κόμματος της "Δημοκρατικής Αριστεράς" αναμένεται με βεβαιότητα η αναγγελία και του κόμματος της Ν. Μπακογιάννη για το οποίο όπως λέγεται ενοικιάζονται γραφεία σε όλη τη χώρα. Και στις δυο περιπτώσεις η γέννηση κάθε κόμματος μπορεί να θεωρηθεί αποτέλεσμα ενός διαζυγίου. Επειδή μετά την γέννηση ακολουθεί ο θηλασμός, το ερώτημα είναι αν τα νέα κόμματα έχουν προοπτικές επιβίωσης μέσα σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο κλυδωνίζεται και αυτοϋπονομεύεται...

Για την "Δημοκρατική Αριστερά", η οποία στοχεύει στην προσέλκυση ψηφοφόρων της Κεντροαριστεράς οι οποίοι δεν καλύπτονται πλέον από το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΡΙΖΑ, οι λόγοι που οδήγησαν στο διαζύγιο, φαίνεται ότι είναι ικανές συνθήκες για την επιβίωσή του, ενώ για το κόμμα της Μπακογιάννη εκτιμάται ότι θα συντηρηθεί από το ρεύμα των ψηφοφόρων της ΝΔ που συνωστίζονται προς την έξοδο απογοητευμένοι από τις επιλογές της ηγεσίας και αναζητούν νέα πολιτική στέγη.

Πάντως και από τους δυο δεν περιμένουμε πολλά, αν χρησιμοποιήσουν παλαιούς και φθαρμένους "άστεγους" πολιτικούς που οι πολιτικές τους έχουν αποτύχει.

Εφ' όσον λοιπόν, στους κόλπους των νέων εγχειρημάτων συμπεριληφθούν άνθρωποι εγνωσμένου κύρους και χαρακτήρος, που απεχθάνονται την ξύλινη γλώσσα, μπορεί με το κύρος τους και τις γνώσεις τους να διαμορφώσουν συγκεκριμένες προτάσεις.

Η επαναχρησιμοποίηση ανθρώπων αερολόγων, που βλέπαμε στις τηλεοράσεις, θάναι μια από τα ίδια. Οι προσωπικές φιλοδοξίες και το σύνδρομο της "καρέκλας" απεμπόλησαν τις δυνατότητες ανάπτυξης λες και είχαν υπογράψει συμβόλαιο να μην εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες, που κατά καιρούς τους παρουσιάζονταν.

Οι παλαιοί που πέρασαν άφησαν τα ίχνη τους, δοκιμάστηκαν στη δημόσια ζωή, ο κόσμος τους έμαθε για τα καλά και δεν πιστεύει πια, ότι οι ίδιοι σε νέα κόμματα θα βοηθήσουν τους αρχηγούς των στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Η δυσπιστία του κόσμου, ως προς τη διαχείριση της εξουσίας οφείλεται στο ότι πιστεύει, πώς δεν υπάρχει ιδεολογικό υπόστρωμα και το ενδιαφέρον των πολιτικών εξαντλείται στην προσωπική των ευμάρεια.

Παρά ταύτα υπάρχουν πολλοί, που θεωρούν, ότι πολιτικά πρόσωπα υγιή, πανεπιστημιακοί, επιστήμονες, επιχειρηματίες, υπό στιβαρή ηγεσία θα μπορέσουν να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Οψόμεθα...

ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΥΠΟΓΕΙΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ταινία - documentary του 2005.

Ηλίας Πετρόπουλος: Παρουσιάζω τον κόσμο με ένα διαφορετικό βλέμμα, από ό,τι μας έμαθαν στο σχολείο ή στο στρατό. Πιστεύω πως ο καθένας έχει δικαίωμα να βλέπει την κοινωνία με το δικό του βλέμμα. Προσωπικά με ενδιαφέρει περισσότερο ο Διάβολος παρά ο Θεός.

Πνεύμα ανήσυχο και ερευνητικό, πολέμιος των ακαδημαϊκών και του κατεστημένου, ο Πετρόπουλος ήταν ο πρώτος λαογράφος στην Ελλάδα, που ασχολήθηκε με το περιθώριο και κατέγραψε πρόσωπα και πράγματα περιφρονημένα από την επίσημη ιστορία της χώρας του...

Ο φακός τον συναντάει στο γραφείο του στο Παρίσι όπου έζησε, αυτοεξόριστος, τα τελευταία τριάντα χρόνια, όταν απογοητευμένος από την πολιτική της πατρίδας του και κουρασμένος από τις αλλεπάλληλες καταδιώξεις και φυλακίσεις, αποφασίζει να εγκαταλείψει την Ελλάδα.

Σε αυτή την τελευταία του συνέντευξη, μερικούς μήνες μετά πέθανε από καρκίνο, ο Πετρόπουλος μας ταξιδεύει σε άγνωστα τοπία της παράδοσης και της ελληνικότητας μας και μας γνωρίζει με όλους αυτούς τους ανθρώπους του κοινωνικού υπογείου, που κυριάρχησαν στα βιβλία του.

Ρεμπέτες, αλήτες, μάγκες, πουτάνες και πούστηδες, φυλακισμένοι, άνθρωποι βασανισμένοι και καταδιωκόμενοι από τον κοινωνικό τους περίγυρο συναντιούνται μπροστά στον φακό, όπως κάποτε συναντήθηκαν στα βιβλία του.



Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=4994891152687042789&hl=el&fs=true

DR JECKYLL AND MR HYDE (OLD SILENT MOVIE)...

This old (1920) movie "Dr. Jekyll And Mr. Hyde" is silent adaptation of the Robert Louis Stevenson classic about a Victorian scientist who turns himself into a murderous abomination...

ΚΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ...

Χαρές που κάνει ο λαός
μ' αυτά τα νέα μέτρα
καινούργια κάνει δίαιτα
και την καρδιά του πέτρα.

Μέτρα εδώ, μέτρα εκεί
και μέτρα παραπέρα,
φοβάμαι μη μας κόψουνε
σε λίγο τον αέρα.

2 μαντινάδες που εκφράζουνε την άποψη του πολύ λαού για τα μέτρα που ανακοινώνονται από την κυβέρνηση κάθε τόσο, που έρχονται όλο και χειρότερα να συμπληρώσουν αυτά που ήδη έχουν παρθεί νωρίτερα κι έχουν αποδειχτεί αναποτελεσματικά...

Το οτι η χώρα χρειάζεται γενναίες μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς δεν είναι μόνον ευκταίο αλλά και αναγκαίο για να διορθωθούν πεπραγμένα δεκαετιών. Το θέμα είναι τι μεταρρυθμίσεις θέλουμε, ποιες λαμβάνουν χώρα, ποια κοινωνικά στρώματα πλήττουν και ποια η απόδοσή τους;

Μέχρι τώρα βλέπουμε να γίνονται σαρωτικές αλλαγές κυρίως σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων. Μα η μείωση 15% των μισθών με εξαπλάσιο πληθωρισμό από την ΕΕ μειώνει την κατανάλωση άρα και την ζήτηση άρα και την προσφορά άρα και τις θέσεις εργασίας.

Δεν είδαμε κανένα λαμόγιο να μπαίνει φυλακή, ούτε και να συλλαμβάνονται φοροδιαφεύγοντες. Κι ακόμη, ούτε κάν ένας από τους τόσους "διαπλεκόμενους" διεφθαρμένους πολιτικούς, ή προϊστάμενους διαφόρων δημόσιων οργανισμών και υπηρεσιών, να τιμωρείται...

Έτσι ανεύθυνοι και στο απυρόβλητο συνεχίζουν να παραμένουν: η διαπλοκή, οι υπαίτιοι των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του χρέους υπουργοί, οι τράπεζες που παγίδευαν τους απλούς πολίτες με τα διακοποδάνεια, τα εορτοδάνεια κ.λπ., οι αρχάγγελοι του Χρηματιστηρίου, τα δομημένα ομόλογα, τα πάρτι που έκαναν (και κάνουν) σε βάρος μας οι κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις.

Ανεύθυνοι παραμένουν οι επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα, που δεν μπορούσαν να απολύσουν όσους και όποτε ήθελαν! Γι αυτό το λόγο αποφάσισε η κυβέρνηση να μπορούν να απολύουν σε μεγαλύτερα ποσοστά εργαζόμενούς τους δίνοντάς τους μάλιστα μικρές αποζημιώσεις. Αλλά και να έχουν τη δυνατότητα να προσλαμβάνουν άλλους με κατά πολύ φτηνότερο μεροκάματο.

Το πρόβλημα δεν ο 13ος και 14ος μισθός. το πρόβλημα είναι το ακαθάριστο ετήσιο εισόδημα το οποίο συνεχώς μειώνεται, έχει σημασία αν θα το πάρει κάποιος σε 10- 12- 13- 14 η 20 δόσεις;

Τόσο η κυβέρνηση όσο και τα συνδικάτα κοροϊδεύουν τους εργαζομένους, ετοιμάζουν το έδαφος για την πλήρη παράδοση του εμπορίου στις μεγάλες πολυεθνικές και το σίγουρο είναι ότι πλέον εκφράζουν μόνο την μεγαλοεπιχειρηματική ελίτ της χώρας.Κάθε κρίση, ιδιαίτερα οικονομική, αποτελεί μια ευκαιρία για κάτι καλύτερο. Μέχρι τώρα ζούμε τα χειρότερα... Με τέτοια κακάσχημη οικονομική κατάσταση, τι να δώσεις και από πού να πάρεις. Είμαστε στην άκρη του γκρεμού και είθε κάποια ανώτερη δύναμη να μας βοηθήσει.

Για την πλειοψηφία των πολιτικών κι εργατοπατεράδων, η τσίπα έχει πια χαθεί. Τους σιχτιρίζουν όπου εμφανιστούν αλλά αυτοί πιστεύουν πως σώζουν τη χώρα και στο τέλος δεν θα σώσουν ούτε τις καρέκλες τους!!

Τόση απαξία που χει ο λαός γι αυτούς για να την αντέξει κανείς πρέπει να ναι πολύ αναίσθητος ή πολύ κοντόφθαλμος.

Πόσοι ανεγκέφαλοι ψηφοφόροι σε επόμενες εκλογές θα τους ξαναπιστέψουν και θα θελήσουν να τους ξαναδώσουν και το μαχαίρι και το πεπόνι να νετάσουν τις ζωές τους;

Πρέπει νομίζω να υπάρξει μια ελάχιστη έστω εθνική ομοψυχία και συναίσθηση της σοβαρότητα αυτής της τωρινής κατάστασης.

Τα αντικοινωνικά μέτρα που παίρνονται μάλιστα πολλά με παράκαμψη του Συντάγματος αποτελούν άραγε μια πραγματικά αναγκαστική επιλογή της κυβέρνησης, ή μήπως παίρνονται με την ευκαιρία της κρίσης;

Μήπως πιο απλά, ό,τι γίνεται, γίνεται προς όφελος μόνο του κεφαλαίου, των επιχειρηματιών και των τραπεζών; Όσο για τον πολύ λαό, ας μη μιλάμε γι' αυτόν...

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΟΧΙ ΦΟΡΟΥΣ...

Απανωτά χτυπήματα κατά των Ελλήνων, πραγματοποιεί η κυβέρνηση λες και θέλει να κρατήσει σε εγρήγορση τους πολίτες ή να τους εξοργίσει περισσότερο. Προτού ακόμη το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό και εργασιακό καθεστώς πάει στη Βουλή για να ψηφιστεί η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο μνημόσυνο, όπως άλλωστε έχει προαναγγείλει και το μνημόνιο.

Τριετές πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Το είπε εμμέσως πλην σαφώς ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χωρίς φυσικά να αναφέρει αν υπάρχει κάποιος διάλογος με τα συνδικάτα ούτε τον τρόπο που θα αναπληρωθεί το χαμένο εισόδημα εκατομμυρίων Ελλήνων.

Το φθινόπωρο θα υπάρχει επαναδιαπραγμάτευση μισθών και συνθηκών εργασίας στο ιδιωτικό τομέα με τα μέτρα που εφαρμόζει και επειδή στη μεγάλη πλειοψηφία υπάρχουν διαπροσωπικές σχέσεις η σφαγή θα γίνει στις μεγάλες που είναι τράπεζες super market όμιλοι εκεί θα γίνει το έλα να δεις...

Με τον πληθωρισμό να τρέχει στο 6% και τους μισθούς στάσιμους η αγοραστική δύναμη αναμένεται να πέσει τόσο χαμηλά ώστε πολλοί δε θα μπορούν να επιβιώσουν.

Η περικοπή δημόσιων δαπανών δεν αρκεί, είναι απαραίτητη αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται ανακατεύθυνση του δυναμικού της χώρας, χρειάζεται βιώσιμη αναπτυξιακή προοπτική.

Μόνο η ανάπτυξη, η σοβαρή οργανωμένη και χωρίς ταμπού ανάπτυξη μπορεί να μας βγάλει από την κρίση.

Παράλληλα με νέα φοροεπιδρομή από σήμερα 1η Ιουλίου, στραγγαλίζει την αγορά και τις εναπομείναντες επιχειρήσεις. Με αμφίβολα οφέλη, αφού η ανάπτυξη δεν γίνεται με φόρους επί στάσιμων εργασιών, μα με νέες επενδύσεις και αύξηση ποιοτικής παραγωγής.

Η παροχή φορολογικών και άλλων κινήτρων σε μεγάλους ξένους επενδυτές είναι μονόδρομος.

Ας σκεφτούμε μια εταιρεία που απασχολεί 1000 υπαλλήλους και έχει ετήσιο τζίρο 1 δις ευρώ. Ας θεωρήσουμε οτι προτίθεται να δώσει αύξηση 100 ευρώ το μήνα σε κάθε υπάλληλο. Αυτό συνεπάγεται 100000 ευρώ επιπλέον έξοδα για μισθοδοσίες το μήνα. Ετησίως 1,2 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον. Με λίγα λόγια ψίχουλα μπροστά στο καθαρό της κέρδος.

Από την άλλη εαν προσελκύσεις υποψήφιους επενδυτές με τον όρο της χαμηλής φορολογίας για ένα χρονικό διάστημα (10 χρόνια ας πούμε), και θέσεις εργασίας ανοίγεις, και το ιδιωτικό κεφάλαιο αυξάνεται, και περισσότερο κέρδος έχει η εταιρεία από τη χαμηλή φορολογία σε σχέση με το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων.
Για παράδειγμα εαν φορολογείς μια εταιρεία με 10% επι των κερδών και η εταιρεία έχει κέρδη 500 εκατομμύρια. Της αφαιρείς ως φόρους 50 εκατομμύρια. Εαν τη φορολογήσεις 5% της αφαιρεις 25 εκατομμύρια...

Επομένως έχουμε από τη μια 1,2 εκατομμύρια κέρδος για την εταιρεία από το πάγωμα των μισθών.

Και από την άλλη 25 εκατομμύρια από την μείωση της φορολογίας.

Γιατί μια εταιρεία να επενδύσει στην Ελλάδα όπου απλά θα κερδίζει ένα 0,25% από το πάγωμα των μισθών και όχι σε κάποια χώρα με χαμηλή φορολογία, όπου θα κερδίσει το 5% επι των κερδών της;

Πως θα παραχθεί νέος πλούτος χωρίς νέες δυναμικές επενδύσεις, που όποιος τολμήσει με το σημερινό νομικό καθεστώς, βρίσκει μπροστά του ένα βουνό εμπόδια, ακόμη και τη τοπική κοινωνία στο μέρος που θα επιλέξει να εγκατασταθεί;

Επομένως αναρωτιέται κανείς, μήπως οι πολιτικές που υιοθετούνται δεν είναι για το καλό της χώρας;