Έχει περάσει ο καιρός που η αντίδραση ήταν μέγεθος μετρήσιμο στους δρόμους όπου οι εργατοπατέρες και οι κοματάρχες καθόριζαν το μέγεθος και τον τρόπο έκφρασης της οργής. Ποιός τους εμπιστεύεται πια, όταν μάλιστα τους καμαρώνει να ποζάρουν με τα πούρα;
Τι να κατέβουνε οι δυσαρεστημένοι στους δρόμους;
Να κάνουνε ψευδο-αγώνες για κάνα δίωρο εβδομαδιαίως με τους γραφικούς του ΠΑΜΕ, ή τους σάκους του μποξ για τα μπαχαλοκοπρόσκυλα των αριστεριστών υπαλλήλων των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων;
Τώρα η εξέγερση και το ξέσπασμα είναι πια βουβή, υπόγεια, ατομική, συνειδητή...
Εφημερίδες παίρνουν μόνο για τις προσφορές και τηλεόραση για τον χαβαλέ.
Το "σιωπηλό κύμα" και η συσσωρευμένη του οργή, για τα οικονομικά αδιέξοδα, που έχουν φέρει οι κυβερνήσεις που πέρασαν στο παρόν και το μέλλον του, προβληματίζει ακόμη και τους ίδιους τους υπαίτιους...
Το "σιωπηλό κύμα" αποτελείται από Έλληνες, μόνιμους πολίτες αυτής της χώρας κι όχι από ευκαιριακούς οικονομικούς διερχόμενους.
Πολίτες με μνήμες, παρελθόν, αλλά κι απαιτήσεις για το μέλλον αυτής της χώρας. Μέλλον που δεν διαμορφώνεται με μπουνιές στους δρόμους, αλλά με σκέψη και ουσιαστική παρέμβαση στα πολιτικά δρώμενα. Οι απλοί άνθρωποι ιδίως, πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο θέλουν ελπίδα.
Έστω κι αν η παρέμβαση - αμφισβήτηση ξεκινά, με συζητήσεις στα καφενεία, στους χώρους εργασίας, σε ομάδες ενεργών πολιτών που δεν ανέχονται άλλο να κοροϊδεύονται και να καθοδηγούνται...
Και όταν η Οργή και η Ανάγκη φτάσουν στο κρίσιμο σημείο, αυτό που θα προκύψει θα είναι τόσο μεγάλο που κανένας πολιτικός απατεώνας δεν θα μπορεί να τάξει φούμαρα.
Ο ελπίζων να διακριθεί και να ηγηθεί τότε, πρέπει να καταλάβει ποια είναι αυτά που πονάνε το κόσμο και να βρει το σχέδιο για να τα αντιμετωπίσει. Πρέπει να κατέβει στο λαό και να ακούσει το λόγο του. Δεν χρειάζεται ενδιάμεσους για να το κάνει.
Ο νέος ηγέτης πρέπει φέρει στο προσκήνιο, τις αιτίες της κακοδαιμονίας της χώρας μας.
Και όλοι τις γνωρίζουμε. Είναι η ανεπάρκεια του πολιτεύματος, της πολιτικής και του πολιτικού προσωπικού. Σε αυτά τα τρία οφείλονται τα προβλήματα μας από την εποχή του αγώνα της ανεξαρτησίας.
Αν μπορέσει να εξαγγείλει ένα πολύ απλό και καθαρό σχέδιο με σαφές χρονοδιάγραμμα και ξεκάθαρες εγγυήσεις και να μπορέσει να το περάσει στο λαό και αν ο λαός τον εμπιστευτεί και το εφαρμόσει, τότε θα περάσει στην ιστορία σαν πραγματιτκός μεταρρυθμιστής...
Κανένα κλειστό στον λαό "πολιτικό ινστιτούτο" και thing tank δεν θα μπορεί να κοροϊδεύει ότι "μελετάει" τα προβλήματα και βρίσκει λύσεις, χωρίς αυτούς τους οποίους πρωτίστως αφορούν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου