Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

ΚΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ...

Χαρές που κάνει ο λαός
μ' αυτά τα νέα μέτρα
καινούργια κάνει δίαιτα
και την καρδιά του πέτρα.


Μέτρα εδώ, μέτρα εκεί
και μέτρα παραπέρα,
φοβάμαι μη μας κόψουνε
σε λίγο τον αέρα.

2 μαντινάδες που εκφράζουνε την άποψη του πολύ λαού για τα μέτρα που ανακοινώνονται από την κυβέρνηση κάθε τόσο, που έρχονται όλο και χειρότερα να συμπληρώσουν αυτά που ήδη έχουν παρθεί νωρίτερα κι έχουν αποδειχτεί αναποτελεσματικά...

Το οτι η χώρα χρειάζεται γενναίες μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς δεν είναι μόνον ευκταίο αλλά και αναγκαίο για να διορθωθούν πεπραγμένα δεκαετιών. Το θέμα είναι τι μεταρρυθμίσεις θέλουμε, ποιες λαμβάνουν χώρα, ποια κοινωνικά στρώματα πλήττουν και ποια η απόδοσή τους;

Μέχρι τώρα βλέπουμε να γίνονται σαρωτικές αλλαγές κυρίως σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων. Μα η μείωση 15% των μισθών με εξαπλάσιο πληθωρισμό από την ΕΕ μειώνει την κατανάλωση άρα και την ζήτηση άρα και την προσφορά άρα και τις θέσεις εργασίας.

Δεν είδαμε κανένα λαμόγιο να μπαίνει φυλακή, ούτε και να συλλαμβάνονται φοροδιαφεύγοντες. Κι ακόμη, ούτε κάν ένας από τους τόσους "διαπλεκόμενους" διεφθαρμένους πολιτικούς, ή προϊστάμενους διαφόρων δημόσιων οργανισμών και υπηρεσιών, να τιμωρείται...

Έτσι ανεύθυνοι και στο απυρόβλητο συνεχίζουν να παραμένουν: η διαπλοκή, οι υπαίτιοι των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του χρέους υπουργοί, οι τράπεζες που παγίδευαν τους απλούς πολίτες με τα διακοποδάνεια, τα εορτοδάνεια κ.λπ., οι αρχάγγελοι του Χρηματιστηρίου, τα δομημένα ομόλογα, τα πάρτι που έκαναν (και κάνουν) σε βάρος μας οι κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις.

Ανεύθυνοι παραμένουν οι επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα, που δεν μπορούσαν να απολύσουν όσους και όποτε ήθελαν! Γι αυτό το λόγο αποφάσισε η κυβέρνηση να μπορούν να απολύουν σε μεγαλύτερα ποσοστά εργαζόμενούς τους δίνοντάς τους μάλιστα μικρές αποζημιώσεις. Αλλά και να έχουν τη δυνατότητα να προσλαμβάνουν άλλους με κατά πολύ φτηνότερο μεροκάματο.

Το πρόβλημα δεν ο 13ος και 14ος μισθός. το πρόβλημα είναι το ακαθάριστο ετήσιο εισόδημα το οποίο συνεχώς μειώνεται, έχει σημασία αν θα το πάρει κάποιος σε 10- 12- 13- 14 η 20 δόσεις;

Τόσο η κυβέρνηση όσο και τα συνδικάτα κοροϊδεύουν τους εργαζομένους, ετοιμάζουν το έδαφος για την πλήρη παράδοση του εμπορίου στις μεγάλες πολυεθνικές και το σίγουρο είναι ότι πλέον εκφράζουν μόνο την μεγαλοεπιχειρηματική ελίτ της χώρας.Κάθε κρίση, ιδιαίτερα οικονομική, αποτελεί μια ευκαιρία για κάτι καλύτερο. Μέχρι τώρα ζούμε τα χειρότερα... Με τέτοια κακάσχημη οικονομική κατάσταση, τι να δώσεις και από πού να πάρεις. Είμαστε στην άκρη του γκρεμού και είθε κάποια ανώτερη δύναμη να μας βοηθήσει.


Για την πλειοψηφία των πολιτικών κι εργατοπατεράδων, η τσίπα έχει πια χαθεί. Τους σιχτιρίζουν όπου εμφανιστούν αλλά αυτοί πιστεύουν πως σώζουν τη χώρα και στο τέλος δεν θα σώσουν ούτε τις καρέκλες τους!!

Τόση απαξία που χει ο λαός γι αυτούς για να την αντέξει κανείς πρέπει να ναι πολύ αναίσθητος ή πολύ κοντόφθαλμος.

Πόσοι ανεγκέφαλοι ψηφοφόροι σε επόμενες εκλογές θα τους ξαναπιστέψουν και θα θελήσουν να τους ξαναδώσουν και το μαχαίρι και το πεπόνι να νετάσουν τις ζωές τους;

Πρέπει νομίζω να υπάρξει μια ελάχιστη έστω εθνική ομοψυχία και συναίσθηση της σοβαρότητα αυτής της τωρινής κατάστασης.

Τα αντικοινωνικά μέτρα που παίρνονται μάλιστα πολλά με παράκαμψη του Συντάγματος αποτελούν άραγε μια πραγματικά αναγκαστική επιλογή της κυβέρνησης, ή μήπως παίρνονται με την ευκαιρία της κρίσης;

Μήπως πιο απλά, ό,τι γίνεται, γίνεται προς όφελος μόνο του κεφαλαίου, των επιχειρηματιών και των τραπεζών; Όσο για τον πολύ λαό, ας μη μιλάμε γι' αυτόν...

Δεν υπάρχουν σχόλια: