ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΟΧΙ ΦΟΡΟΥΣ...

Απανωτά χτυπήματα κατά των Ελλήνων, πραγματοποιεί η κυβέρνηση λες και θέλει να κρατήσει σε εγρήγορση τους πολίτες ή να τους εξοργίσει περισσότερο. Προτού ακόμη το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό και εργασιακό καθεστώς πάει στη Βουλή για να ψηφιστεί η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο μνημόσυνο, όπως άλλωστε έχει προαναγγείλει και το μνημόνιο.

Τριετές πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Το είπε εμμέσως πλην σαφώς ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χωρίς φυσικά να αναφέρει αν υπάρχει κάποιος διάλογος με τα συνδικάτα ούτε τον τρόπο που θα αναπληρωθεί το χαμένο εισόδημα εκατομμυρίων Ελλήνων.

Το φθινόπωρο θα υπάρχει επαναδιαπραγμάτευση μισθών και συνθηκών εργασίας στο ιδιωτικό τομέα με τα μέτρα που εφαρμόζει και επειδή στη μεγάλη πλειοψηφία υπάρχουν διαπροσωπικές σχέσεις η σφαγή θα γίνει στις μεγάλες που είναι τράπεζες super market όμιλοι εκεί θα γίνει το έλα να δεις...

Με τον πληθωρισμό να τρέχει στο 6% και τους μισθούς στάσιμους η αγοραστική δύναμη αναμένεται να πέσει τόσο χαμηλά ώστε πολλοί δε θα μπορούν να επιβιώσουν.

Η περικοπή δημόσιων δαπανών δεν αρκεί, είναι απαραίτητη αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται ανακατεύθυνση του δυναμικού της χώρας, χρειάζεται βιώσιμη αναπτυξιακή προοπτική.

Μόνο η ανάπτυξη, η σοβαρή οργανωμένη και χωρίς ταμπού ανάπτυξη μπορεί να μας βγάλει από την κρίση.

Παράλληλα με νέα φοροεπιδρομή από σήμερα 1η Ιουλίου, στραγγαλίζει την αγορά και τις εναπομείναντες επιχειρήσεις. Με αμφίβολα οφέλη, αφού η ανάπτυξη δεν γίνεται με φόρους επί στάσιμων εργασιών, μα με νέες επενδύσεις και αύξηση ποιοτικής παραγωγής.

Η παροχή φορολογικών και άλλων κινήτρων σε μεγάλους ξένους επενδυτές είναι μονόδρομος.

Ας σκεφτούμε μια εταιρεία που απασχολεί 1000 υπαλλήλους και έχει ετήσιο τζίρο 1 δις ευρώ. Ας θεωρήσουμε οτι προτίθεται να δώσει αύξηση 100 ευρώ το μήνα σε κάθε υπάλληλο. Αυτό συνεπάγεται 100000 ευρώ επιπλέον έξοδα για μισθοδοσίες το μήνα. Ετησίως 1,2 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον. Με λίγα λόγια ψίχουλα μπροστά στο καθαρό της κέρδος.

Από την άλλη εαν προσελκύσεις υποψήφιους επενδυτές με τον όρο της χαμηλής φορολογίας για ένα χρονικό διάστημα (10 χρόνια ας πούμε), και θέσεις εργασίας ανοίγεις, και το ιδιωτικό κεφάλαιο αυξάνεται, και περισσότερο κέρδος έχει η εταιρεία από τη χαμηλή φορολογία σε σχέση με το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων.
Για παράδειγμα εαν φορολογείς μια εταιρεία με 10% επι των κερδών και η εταιρεία έχει κέρδη 500 εκατομμύρια. Της αφαιρείς ως φόρους 50 εκατομμύρια. Εαν τη φορολογήσεις 5% της αφαιρεις 25 εκατομμύρια...

Επομένως έχουμε από τη μια 1,2 εκατομμύρια κέρδος για την εταιρεία από το πάγωμα των μισθών.

Και από την άλλη 25 εκατομμύρια από την μείωση της φορολογίας.

Γιατί μια εταιρεία να επενδύσει στην Ελλάδα όπου απλά θα κερδίζει ένα 0,25% από το πάγωμα των μισθών και όχι σε κάποια χώρα με χαμηλή φορολογία, όπου θα κερδίσει το 5% επι των κερδών της;

Πως θα παραχθεί νέος πλούτος χωρίς νέες δυναμικές επενδύσεις, που όποιος τολμήσει με το σημερινό νομικό καθεστώς, βρίσκει μπροστά του ένα βουνό εμπόδια, ακόμη και τη τοπική κοινωνία στο μέρος που θα επιλέξει να εγκατασταθεί;

Επομένως αναρωτιέται κανείς, μήπως οι πολιτικές που υιοθετούνται δεν είναι για το καλό της χώρας;