Οι φωτιές κάθε καλοκαίρι, που κάνουν την εμφάνιση τους ταυτόχρονα με τα μελτέμια, ίσως είναι η πιο τρανή και τραγική συνάμα απόδειξη ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις είναι έρμαια των συμφερόντων μιας οικονομικής κάστας.
Της οποίας το δάσος είναι εχθρός, αφού δεν επιτρέπει ούτε χτίσιμο, ούτε βοσκή, ούτε αγροτική παραγωγή
Πίσω από κάθε φωτιά βρίσκονται αυτά τα συμφέροντα.
Όσο υπάρχει ατιμωρησία και κάνουν πως δεν βλέπουν τις οικοδομές (με τα δύο υπόγεια και τα δύο ισόγεια σύνολο τέσσερεις όροφοι)που "φύονται" στα καμένα, τόσο θα καίγονται τα δάση...
Όσο θα επεκτείνονται και θα εντάσσονται στο σχέδιο πόλης καμένες περιοχές, τόσο θα καίγονται τα δάση...
Όσο θα αποκτούν περιουσίες και θα κατοικούν σε πρώην καμένα οι πολιτικοί μας και εμμέσως τα νομιμοποιούν με την παρουσία τους, τόσο δεν θα προωθούνται ρηξικέλευθες οικολογικές πολιτικές αποφάσεις...
Όσο θα δίνονται αποζημιώσεις σε ιδιοκτήτες παράνομων σπιτιών που βρίσκονται μέσα στα δάση ή στις παρυφές αυτών, τόσο θα αποθρασύνονται οι εμπρηστές οικοπεδοφάγοι και θα συνεχίσουν να καίνε ό, τι ακόμα πρασινίζει...
Λύση είναι μία και μοναδική: Οτιδήποτε καίγεται, να κρατικοποιείται και να χαρτογραφείται αμέσως και να φυλάσσεται αυστηρότατα η περιοχή, για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Βαρέθηκα να ακούω για περιβαλλοντική ευαισθησία και να βλέπω να φυτρώνουν πολυτελή οικήματα αυθαίρετα εκεί που μυρίζουν ακόμα τα καμένα δέντρα. Και φέτος θα γίνει το κάτι παραπάνω, καθότι έρχονται περιφερειακές - δημοτικές "καλλικράτειες" εκλογές κι όσοι μπορούν λαμβάνουν θέση κι επιδιώκουν συμφέροντα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου