ΠΑΝΤΑ ΙΔΙΟΙ...

Την ώρα που οι κυβερνώντες δίνουν την υπόσχεση στην τρόικα ότι θα τηρήσουνε το λόγο τους για τις μεταρυθμίσεις και σε εμάς ότι αυτά τα τελευταία μέτρα είναι και τα έσχατα την ίδια ώρα έχουν στο μυαλό τους πως θα παρακάμψουν τα υποσχεθέντα και θα επιδοθούν με κάποια φόρμουλα στις συνηθισμένες πρακτικές τους: αδράνεια κι αδιαφορία, σπατάλες και διορισμοί των συγγενών τους.

 Όμως οι Ευρωπαίοι συνέχισαν να χρηματοδοτούν με δόσεις το ίδιο πελατειακό κράτος που ακόμα κυβερνά την Ελλάδα, για να μην πάρει μπρος η οικονομία και να φτιάξουμε επιτέλους κράτος αντί για το τσίρκο που έχουμε σήμερα που βολεύει το ίδιο το σύστημα που εκμεταλλεύεται όλον τον Ελληνικό λαό  και την περιουσία του..

Και στην κρίσιμη προεκλογική περίοδο ο ντόπιος δημοσιογραφικός κόσμος θεώρησε σκόπιμο να μην ασχοληθεί με την ουσία του θέματος, παρά με τεχνητές μικροδιαφορές ακραίων σχηματισμών.
Έχουμε ένα πολιτικό κατεστημένο όπου απλώς αλλάζουν το χρώμα στο ποκάμισο για να ψαρέψουν ψήφους σε διαφορετικές δεξαμενές.

Γιατί είναι σαφές ότι δεν πιστεύουν αυτά που λένε στον κόσμο. Ο Σαμαράς πόσο γρήγορα αποποιήθηκε τα περί λάθους συνταγής του μνημονίου και τα περί εύκολων λύσεων του Ζάππειο 1-2-3 με τα οποία μας είχε ταίσει για δύο χρόνια, τώρα που επέτυχε τον σκοπό του να γίνει πρωθυπουργός;

Ο Ελληνικός λαός δεν ήθελε έναν άλλο μνημονιακό Πρωθυπουργό. Ήθελε, ψήφισε και ήλπιζε σε αλλαγές.

Και συνεχίζει την ίδια αδιέξοδη πολιτική, όπως και οι πρώην...

Χωρίς πρόθεση να τηρήσουν επιτέλους όσα αποφάσισαν για τις αναγκαίες αλλαγές, τις μεταρρυθμίσεις που ενέκριναν και τις υπέγραψαν για να βγει η χώρα απ' την τριτοκοσμική της σφαίρα και να απαλλαγεί εντέλει ο δημόσιος τομέας απ' την κομματική  φεουδαρχία. Μην τύχει και πληρώσουν πολιτικό κόστος, όπως τους απειλούν βολεμένες ομάδες - επαγγέλματα, που εύκολα αντιμετωπίζονται αν υπάρξει θέληση και αποφασιστικότητα να τους "ξεδοντιάσουν"...

Σκορποχέρηδες με το δημόσιο χρήμα, αδίστακτοι όταν πρόκειται για κομματικό ή ατομικό συμφέρον κι ανίκανοι εντελώς να πάρουν ευθύνη, (πλην ελαχίστων που όμως χάνονται στο πλήθος), να δημιουργήσουν και να οργανώσουν οτιδήποτε ή ακόμη και να χειριστούν αποτελεσματικά τις τωρινές καταστάσεις.

Σε μια περίοδο που κόβονται μισθοί και συντάξεις, καταργούνται  κοινωνικά επιδόματα, ο  απλός πολίτης βρίσκεται σε απόγνωση από τα χαράτσια, αποτελεί όνειδος για το πολιτικό σύστημα της χώρας και πρόκληση για την κοινωνία κάθε αιτία για αναφορά σταπαραπάνω που φτάνει στην δημοσιότητα.

Μην τους πιστεύετε τι λένε. Μέσα είναι, συμπολίτευση κι αντιπολίτευση.

Μόλις γυρίσετε την πλάτη σας, θα επιδοθούν και πάλι στη γνωστή τους τακτική, θα σκύψουνε σε εφημεριδο-καναλο-εργολάβους, θα διατηρήσουνε τους περισσότερους άχρηστους οργανισμούς κομματικών κηφήνων, θ' αυξήσουνε τα επιδόματα των υπαλλήλων της Βουλής που είναι σόγια τους, θα αφήσουν τις ΔΕΚΟ άντρο των κομματικών στρατών, θα διορίσουνε ορδές "ειδικών συμβούλων" στα γραφεία τους, θα υποχωρήσουνε  στις κλίκες των κλειστών επαγγελμάτων, θα ενδώσουνε σε απαράδεκτες απαιτήσεις "ειδικών μισθολογίων" και θα ζητήσουν ταπεινά συγγνώμη από τους εκκλησιαστικούς ταγούς αν τόλμησαν να σκεφτούν την ιερή περιουσία...

Φτάσαμε να μην πιστεύουμε τίποτα από ότι υπόσχονται για να πάρουν την δόση τους. Η κυβέρνηση πρέπει πρωτίστως να κερδίσει τη μάχη της αξιοπιστίας πριν ξανα-υποσχεθεί οτιδήποτε...

Γιατί στοιχηματίζουμε πως ΚΑΙ την επόμενη φορά λίγο πριν έρθει η τρόικα για έλεγχο, θα την πέσουνε ξανά τραγικά μοιραίοι και ανήμποροι στους μισθωτούς, συνταξιούχους κι όσους εξακολουθόυν να κάνουν κάτι κερδοφόρο.

Μάλλον δεν έχουνε ντροπή. Αν είχαν τέτοιο αίσθημα, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Επιβεβαιώνουν όμως τραγικά πως οι αλλαγές και οι τομές που χρειάζεται η χώρα δεν μπορούν να γίνουν με το παρόν πολιτικό σύστημα, γιατί δεν μπορεί να δράσει τολμηρά, ρηξικέλευθα και αποτελεσματικά...

PRIVE ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ...

Πριβέ οι φετινές παρελάσεις, με τον πολύ κόσμο να είναι αποκλεισμένος από τον χώρο που τις παρακολουθούσαν άλλοτε, προς χάριν κάποιων "επίσημων" στις εξέδρες...

Ορισμένοι με τον τρόπο τους προσπαθούν πλέον να μας πείσουν ότι δεν γίνεται να γίνουν παρελάσεις χωρίς μέτρα ασφαλείας.

Γονείς δεν μπορούσανε να δούνε τα παιδιά τους, επειδή η πολιτεία δεν μπορούσε να απομονώσει μερικούς συνήθεις ταραξίες, ή σεβάστηκε αυτονών τα "δημοκρατικά δικαιώματα" ;

Αν οι πολιτικοί σταματήσουν να πηγαίνουν όλα θα είναι μια χαρά και δεν θα χρειάζονται και χιλιάδες αστυνομικοί να τους φυλάνε.Για να γίνει αυτό πρέπει οι πολιτικοί να καταλάβουν ότι στις Εθνικές επετείους κατά κύριο λόγο τιμάμε αυτούς που αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση, ηρωϊσμό και ανιδιοτέλεια για την πατρίδα μας.

Κύριοι πολιτικοί, δήμαρχοι και περιφερειάρχες, η παρέλση δεν είναι για εσάς αλλά για το κοινό, τους πολίτες, τους γονείς και τα παιδιά. Αν δεν μπορείτε και φοβάστε να αντιμετωπίσετε το πλήθος, καθήστε σπίτι σας και δείτε την παρέλαση από την τηλεόραση. Πολίτες αποκλεισμένοι στην πόλη τους, αυτό ένοιωσε ο κόσμος σε όλη την Ελλάδα, για να κάνουν χάζι μερικοί πολιτικοί "άρχοντες" που φοβούνται τον λαό τους...

Πώς δέχτηκαν να παρακολουθήσουν την παρέλαση με αυτες τις συνθήκες αποκλεισμού των πολιτών;
Να τιμήσουν ποιόν; Τους προγόνους μας; ποιούς; Τι σχέση έχουν τελικά οι πολιτικοί με το Έπος του '40; Να βγαίνουν μετά να κάνουν δηλώσεις, ήτοι ένα συνονθύλεμα από μπούρδες δικής τους έμπνευσης;

Ας γινόταν τότε η παρέλαση σε κλειστό χώρο για να τους βρίζουν λιγότεροι.

Όταν και αυτοί από τις θέσεις εξουσίας που έχουν αγωνιστούν για το καλό της πατρίδας μας και του λαού της, τότε ναι έχουν θέση στην παρέλαση και θα μπορούν να την παρακολουθήσουν με τιμές και χωρίς προβλήματα...

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ "ΟΧΙ" ΤΟΥ 1940...

Ενδεχομένως και να το έλεγε το «όχι» ο Ιωάννης Μεταξάς, αν είχε τα περιθώρια. Το γεγονός όμως είναι ότι ούτε «ναι» ούτε «όχι» είχε τη δυνατότητα να πει. Επειδή ούτε κόκκος διαπραγμάτευσης υπήρξε. Απλά, του ανακοινώθηκε ότι ξεκινά ιταλική εισβολή στην Ελλάδα.

Η οποία Ελλάδα είπε έμπρακτα «όχι» στα πεδία των μαχών. Ένα οργισμένο «όχι» από το σύνολο των Ελλήνων που οι ίδιοι οι Ιταλοί φασίστες είχαν φροντίσει με την ηλιθιότητά τους να χαλυβδώσουν και να ενώσουν.

Διότι ο Μουσολίνι κατάφερε να στρέψει εναντίον του και τους φασίστες και τους φιλοναζί Έλληνες. Με την απρόκλητη και θρασύδειλη επίθεση στην Τήνο και τον τορπιλισμό της «Έλλης», είχε προσβάλει και το θρησκευτικό και το πατριωτικό συναίσθημα του ελληνικού λαού και είχε μεταστρέψει εναντίον του ακόμα και τους πιο φανατικούς μοναρχοφασίστες. Ακριβώς όπως ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Κλίντον, εξήντα χρόνια αργότερα, έστρεψε εναντίον του ακόμα και τους πιο φιλοαμερικανούς της ελληνικής Δεξιάς, χτυπώντας άνανδρα τη Σερβία.

Στα απομνημονεύματά του, ο τότε πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι γράφει:
«Το έγκλημα της Τήνου είχε ως αποτέλεσμα, για να μην πω έκανε το θαύμα, να δημιουργηθεί σε όλη την Ελλάδα μια απόλυτη ενότητα ψυχών. Μοναρχικοί και βενιζελικοί, οπαδοί και αντίπαλοι της 4ης Αυγούστου, πείστηκαν πως ένα μόνο αδυσώπητο εχθρό έχει η Ελλάδα: Την Ιταλία. Και πως θα ήταν προτιμότερο να αντιμετωπιστεί ο εχθρός με ανδρισμό παρά να υποχωρήσει το ελληνικό έθνος μπροστά σε έναν εχθρό που δε δίσταζε να μεταχειρίζεται τέτοια μέσα».

Το ότι η Ιταλία θα επιχειρούσε εισβολή στην Ελλάδα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα ήταν κοινή πεποίθηση για τους Έλληνες. Την ακριβή ημερομηνία αγνοούσαν. Ο Μεταξάς την έμαθε στις 23 Οκτωβρίου, όταν ο πρεσβευτής της Ελλάδας στη Ρώμη, Ιωάννης Πολίτης, του τηλεγράφησε ότι η εισβολή είχε προσδιοριστεί για το διάστημα ανάμεσα στις 25 και 28 του μήνα. Στην κρίσιμη στιγμή, ώρα 5.30 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, τα διατάγματα της επιστράτευσης του ναυτικού, της κήρυξης της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας, της κήρυξης της αεροπορίας σε εμπόλεμη κατάσταση, της ανάληψης της γενικής αρχηγίας των ενόπλων δυνάμεων από τον βασιλιά Γεώργιο, του διορισμού του Αλέξανδρου Παπάγου ως αρχιστράτηγου των δυνάμεων ξηράς και όλα τα παρεπόμενα ήταν έτοιμα και απλά υπογράφτηκαν από τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου.

Στην Ήπειρο, η 8η μεραρχία γνώριζε ακόμα και τη «διαδρομή» που οι Ιταλοί στρατηγοί είχαν επιλέξει! Πορεία προς τα Ιωάννινα και όχι προς τη Φλώρινα και τη Θεσσαλονίκη, επειδή αυτήν την είχαν αφήσει στη Βουλγαρία, καθώς οι επιτελείς του Μουσολίνι πίστευαν ότι οι Βούλγαροι θα εισέβαλλαν ταυτόχρονα με τους Ιταλούς. Οι Έλληνες γνώριζαν πολύ καλά ότι, εκείνη τουλάχιστον τη στιγμή, από τους Βουλγάρους δεν κινδύνευαν. Σχεδίασαν μια σειρά από εκπλήξεις που αποδείχτηκαν οδυνηρές για τους εισβολείς. Και είχαν εκπονήσει σχέδιο μεταφοράς δυνάμεων από τα ελληνοβουλγαρικά στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Εφαρμόστηκε αμέσως μόλις εκδηλώθηκε η ιταλική επίθεση.
Νύχτα Σαββάτου 26 προς 27 Οκτωβρίου, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι έδινε δεξίωση στην πρεσβεία με σκοπό «την αναθέρμανση των σχέσεων φιλίας, που ενώνουν τους δύο λαούς». Την ίδια νύχτα 26 προς 27 Οκτωβρίου, αρμόδιοι υπάλληλοι της ιταλικής πρεσβείας αποκρυπτογραφούσαν το κείμενο του τελεσιγράφου που σε δόσεις ερχόταν από τη Ρώμη και που ο Γκράτσι έπρεπε να επιδώσει στον Μεταξά. Δεξίωση και αποκρυπτογράφηση κράτησαν ως τις πρωινές ώρες. Ξημερώματα Κυριακής 27 Οκτωβρίου, ο Γκράτσι έμαθε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει. Έδωσε τις δέουσες εντολές και πήγε για ύπνο.

Ο Μεταξάς κατοικούσε σε ένα παλιό διώροφο αρχοντικό, στην Κηφισιά. Μαζί του έμενε ένας ακόλουθος που κοιμόταν σε δωμάτιο στο ισόγειο. Σε μια σκοπιά έξω από τη σιδερένια πόρτα του κήπου εναλλάσσονταν μέρα νύχτα χωροφύλακες φρουροί. Το πάτημα ενός κουμπιού στη σκοπιά έκανε ένα ηλεκτρικό κουδούνι να ηχήσει στο δωμάτιο του ακόλουθου.

Ο Γκράτσι κατοικούσε στο κτίριο της ιταλικής πρεσβείας στην Αθήνα. Μεσάνυχτα Κυριακής 27 προς 28 Οκτωβρίου ειδοποίησε τον στρατιωτικό του ακόλουθο να πάει στην πρεσβεία με το αυτοκίνητό του. Ειδοποίησε και τον Αλβανό Ντεσάντο, επίσημο διερμηνέα του. Λίγο μετά τις 2 τα ξημερώματα, το αυτοκίνητο του στρατιωτικού ακολούθου έβγαινε από το κήπο της πρεσβείας. Οδηγούσε ο ίδιος ο ακόλουθος. Στη θέση του συνοδηγού ο Ντεσάντο. Πίσω, ο Γκράτσι. Είχε διαλέξει αυτόν τον τρόπο για να μην προκαλέσει ανησυχίες στους όποιους ξενύχτηδες θα τύχαινε να συναντήσουν. Η πρεσβευτική λιμουζίνα σίγουρα θα προκαλούσε υποψίες τέτοια άγρια ώρα.

Τρεις παρά δέκα, το αυτοκίνητο έφτασε έξω από την πόρτα του αρχοντικού στην Κηφισιά. Ο Ντεσάντο βγήκε και πλησίασε τον χωροφύλακα φρουρό. Ο πρεσβευτής της Ιταλίας επιθυμούσε να δει τον πρωθυπουργό για μια εξαιρετικά επείγουσα υπόθεση. Ο φρουρός πάτησε το κουμπί. Το κουδούνι ήχησε στο δωμάτιο του ακόλουθου. Ξύπνησε. Από το παράθυρό του, είδε το αυτοκίνητο του διπλωματικού σώματος. Είδε και το σημαιάκι με τις τρεις κάθετες λουρίδες. Χρώματα δεν αναγνώρισε στο σκοτάδι. Ανέβηκε στο υπνοδωμάτιο του Μεταξά και τον ξύπνησε.

«Ήρθε κάποιος ξένος διπλωμάτης και σας γυρεύει. Μάλλον της γαλλικής πρεσβείας».
Ο Μεταξάς κοίταξε το ρολόι.

«Τέτοια ώρα;», μουρμούρισε υποψιασμένος. Πέρασε μια ρόμπα πάνω από τις πιτζάμες του και κατέβηκε στον κήπο. Από μια πλαϊνή πόρτα, έριξε μια ματιά στο αυτοκίνητο, αναγνώρισε την ιταλική σημαία και κατάλαβε. Ξαναμπήκε στον κήπο, πήγε στην κεντρική πόρτα, την άνοιξε, χαιρέτησε τον Γκράτσι και είπε στον χωροφύλακα να τους αφήσει να περάσουν. Ο Αλβανός και ο στρατιωτικός ακόλουθος προτίμησαν να μείνουν στον κήπο. Ο Γκράτσι κι ο Μεταξάς ανέβηκαν στο σαλονάκι του πρώτου ορόφου. Γνώριζαν και οι δύο γαλλικά και δεν χρειάζονταν διερμηνέα. Κάθισαν. Ο Γκράτσι μπήκε αμέσως στο θέμα:

«Με έχουν επιφορτίσει να σας επιδώσω αυτή τη διακοίνωση», είπε. Ο Μεταξάς πήρε το έγγραφο κι άρχισε να διαβάζει: Η Ιταλία κατηγορούσε την Ελλάδα ότι παραβίασε τις αρχές της ουδετερότητας, παραχώρησε διευκολύνσεις στον βρετανικό στόλο και καταπίεζε τους Αλβανούς της Τσαμουριάς. Για όλα αυτά, η Ιταλία ζητούσε να εγκατασταθούν ιταλικές δυνάμεις σε στρατηγικά σημεία, ώστε να διασφαλιστεί η ελληνική ουδετερότητα, ειδάλλως «κάθε αντίδραση θα καμφθεί δια των όπλων». Το τελεσίγραφο εξέπνεε στις 6 το πρωί της 28ης του Οκτώβρη του 1940. Ο Μεταξάς κοίταξε το ρολόι του. Περασμένες τρεις!

«Alors, c’ est la guerre» (λοιπόν, έχουμε πόλεμο), διαπίστωσε.
«Δεν είναι απαραίτητο», απάντησε ο Γκράτσι και συμπλήρωσε: «Η ιταλική κυβέρνηση ελπίζει ότι θα αποδεχτείτε τους όρους της και θα επιτρέψετε να περάσει ο ιταλικός στρατός».

Με κάποια δόση ειρωνείας, ο Μεταξάς τον ρώτησε:

«Και πώς πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει αυτό; Λέτε ότι θα ξεκινήσετε επίθεση στις 6 το πρωί, σε λιγότερο από τρεις ώρες. Ακόμα και να το ήθελα, φαντάζεστε ότι σ’ αυτό το διάστημα προλαβαίνω να ξυπνήσω τον βασιλιά και να τον ενημερώσω, να ειδοποιήσω υπουργό Στρατιωτικών και γενικό επιτελείο, να θέσω σε κίνηση τις τηλεγραφικές υπηρεσίες, να συγκαλέσω υπουργικό συμβούλιο και να παρθούν οι σχετικές αποφάσεις; Και έστω ότι γίνονται όλα αυτά. Ποια είναι τα στρατηγικά σημεία που θέλει να καταλάβει η κυβέρνησή σας;».
«Δεν έχω ιδέα», απάντησε αυθόρμητα ο Γκράτσι.
«Επομένως, έχουμε πόλεμο», επανέλαβε ο Μεταξάς. Ο Γκράτσι ψέλλισε ότι ελπίζει πως όχι, και αποχώρησε. Κοντοστάθηκε ακούγοντας τον Μεταξά να σχολιάζει:
«Vous êtes les plus forts» (είστε οι πιο δυνατοί).
Γράφει στα απομνημονεύματά του ο Γκράτσι:
«Ένιωσα ντροπή. Με ευλάβεια υποκλίθηκα στον Έλληνα πρωθυπουργό και έφυγα με το κεφάλι σκυμμένο».

Με όλα αυτά, η ώρα είχε πάει 3.15’. Τηλεφώνησε να ξυπνήσουν τον Γεώργιο, τον οποίο και ενημέρωσε. Αμέσως μετά, τηλεφώνησε στον πρεσβευτή της Βρετανίας, Πάλερετ, που είπε ότι σπεύδει στην Κηφισιά. Ξύπνησε τον Παπάγο και τον αντιναύαρχο Σακελλαρίου, αρχηγό του ΓΕΝ, και συγκάλεσε υπουργικό συμβούλιο στο υπουργείο Εξωτερικών. Μετά, τηλεφώνησε στους Έλληνες πρεσβευτές στην Άγκυρα και στο Βελιγράδι. Στις 4, ο Πάλερετ του χτυπούσε την πόρτα. Τον διαβεβαίωσε ότι η Βρετανία θα τηρούσε τις δεσμεύσεις της. Κατέβηκαν στην Αθήνα. Το υπουργικό συμβούλιο ξεκινούσε τη συνεδρίασή του στις 5.30΄ το πρωί, ενώ η Αθήνα ακόμα κοιμόταν. Την ίδια ώρα, στα ελληνοαλβανικά σύνορα ξεκινούσαν οι βολές του ιταλικού πυροβολικού. Οι στρατηγοί βιάζονταν και δεν περίμεναν καν να εκπνεύσει το τελεσίγραφο.

Στα σύνορα έβρεχε κατακλυσμιαία. Αστραπές και βροντές σκέπαζαν τον κρότο από τις βολές του ιταλικού πυροβολικού με αποτέλεσμα οι φρουροί των συνόρων να αργήσουν να πάρουν χαμπάρι, τι ακριβώς συνέβαινε. Είχαν όμως σαφείς εντολές για την περίσταση. Από την Παρασκευή, 26 Οκτωβρίου, είχαν εντοπίσει ότι οι Ιταλοί έπαιρναν επιθετική διάταξη, είχαν όλοι προετοιμαστεί και περίμεναν με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Στις 4 το πρωί ο μέραρχος της 8ης υποστράτηγος Κατσιμήτρος μάθαινε για το τελεσίγραφο και απαντούσε ότι οι Ιταλοί δεν επρόκειτο να περάσουν το Καλπάκι. Μόλις οι Έλληνες φρουροί των συνόρων συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν μόνο βροντές αλλά και πυρά, παράτησαν τις σκοπιές και συνέκλιναν στα προκαθορισμένα σημεία προκάλυψης.
Την πρώτη ώρα, οι Ιταλοί διέθεταν 100.000 άνδρες, άγνωστο αριθμό μελανοχιτώνων και κάμποσους στρατολογημένους Αλβανούς. Είχαν 135 πυροβολαρχίες και ένα τάγμα πολυβόλων, 150 άρματα μάχης και 18 ίλες ιππικού. Και υποστηρίζονταν από 400 αεροπλάνα.

Την ίδια ώρα, οι Έλληνες διέθεταν 35.000 άνδρες με 40 πυροβολαρχίες. Και η ελληνική αεροπορία είχε 130 αεροπλάνα που έπρεπε να καλύπτουν ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.

Με το πρώτο φως, οι Ιταλοί άρχισαν να περνούν τα σύνορα: Μπροστά οι μοτοσικλετιστές, πίσω τα θωρακισμένα κι ακόμα πιο πίσω το πεζικό. Μετά τα πρώτα μέτρα, χάλασε η διάταξη. Τώρα, χτυπούσε το ελληνικό πυροβολικό. Φωλιές αραιά και πού, με οδυνηρή όμως ευστοχία, όπως παραπονιόταν αργότερα ο Ιταλός στρατηγός Πράσκα. Στη συνέχεια, άρχισαν να ανατινάζονται γέφυρες, οι πολλές με άρματα μάχης στις πλάτες τους. Έπειτα, σε διάφορα σημεία, άνοιγε η γη και κατάπινε τα θωρακισμένα καθώς οι Ιταλοί έπεφταν σε αντιαρματικές τάφρους καλά καμουφλαρισμένες.
Οι Ιταλοί μετρούσαν απώλειες πριν ακόμα να έρθουν σε κατά μέτωπο επαφή με τις ελληνικές δυνάμεις. Δεν κατάλαβαν ότι οι Έλληνες μαζεύονταν σε προκαθορισμένες θέσεις. Νόμισαν ότι ο ελληνικός στρατός υποχωρούσε και απλά το πυροβολικό, τα αντιαρματικά και οι ανατινάξεις γεφυριών αποσκοπούσαν σε επιβράδυνση της προέλασής τους. Αποφάσισαν να προχωρήσουν πιο συγκρατημένα.

Νύχτα, 29 Οκτωβρίου, όλοι οι Έλληνες βρίσκονταν στις προκαθορισμένες θέσεις τους, επανδρώνοντας κατά τα επιτελικά σχέδια την γραμμή άμυνας που η μεραρχία είχε καθορίσει. Οι Ιταλοί έφτασαν εκεί, πρωί 30 του μήνα. Ήταν στο Καλπάκι που μαζί με την Γραμπάλα δημιουργούν μια στενή δίοδο, ό,τι πρέπει για ενέδρα, και που ο μέραρχος είχε δηλώσει ότι δεν επρόκειτο να πέσει. Η ελληνική υποδοχή ήταν αντάξια της περίστασης. Οι Ιταλοί αιφνιδιάστηκαν, έσπασαν τα μούτρα τους, έκαναν πίσω.

Η γενική επίθεση των Ιταλών εκδηλώθηκε στις 4 το πρωί της 31ης Οκτωβρίου. Οι Έλληνες τους άφησαν να πλησιάσουν αρκετά, πριν να αρχίσουν τα πολυβόλα. Ως τη νύχτα, οι Ιταλοί δεν είχαν καταφέρει να κερδίσουν σπιθαμή. Και μετρούσαν βαριές απώλειες. Νέα γενική επίθεση αποκρούστηκε στις 2 Νοεμβρίου. Κι ακόμα μία, στις 5 του μήνα. Στις 8, ο Μουσολίνι αντικατέστησε τον στρατηγό Πράσκα.

Στις 12 Νοεμβρίου, το μέτωπο στην Ήπειρο ανέλαβε το Α’ Σώμα στρατού. Από τις 14, άρχισε αναγνωριστικές επιχειρήσεις. Τα σημάδια ήταν ευνοϊκά. Οι Ιταλοί έχαναν τις θέσεις τους, τη μια μετά την άλλη. Στις 18, ξέσπασε σαρωτική η ελληνική αντεπίθεση. Η κραυγή «Αέρα» αντήχησε στις βουνοκορφές. Καθώς ξημέρωνε 19 Νοεμβρίου, οι Ιταλοί βρίσκονταν στις θέσεις που κατείχαν πριν από τις 28 Οκτωβρίου. Και πια έπρεπε να τις υπερασπιστούν. Ουσιαστικά, σε ελληνικό έδαφος έμειναν μόλις 21 μέρες: Τρεις βδομάδες!

Περισσότερη ιστορία στο historyreport.gr

COMMANDO (MONIE)...

Αμερικάνικη περιπετειώδης ταινία δράσης, από το 1985.

Ο Τζον Μάτριξ πρώην αρχηγός μιας ειδικής ομάδας κομάντο, αναγκάζεται να επανέλθει στην ενεργό δράση όταν η κόρη του πέφτει θύμα απαγωγής.

Με τη βοήθεια μιας τολμηρής αεροσυνοδού ο Μάτριξ θα δώσει μάχη με το χρόνο για να σώσει την κόρη του που κινδυνεύει άμεσα...

ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ...

Για 3 μέρες έπεφτε δυνατή βροχή, πολλαπλώς χρήσιμη βεβαίως τέτοια εποχή...

Ξέπλυνε καλά - καλά και την ατμόσφαιρα και ιδού σήμερα ένας ζεστός και λαμπρός αγιο-Δημητριάτικος ήλιος, να φωτίσει μια πεντακάθαρη φύση, σε περιοχή της Κρήτης.

ΚΟΨΤΕ ΚΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ...

Περικοπές από συνταξιούχους, περικοπές από μισθωτούς, απανωτοί φόροι και ξανά το ίδιο κάθε λίγους μήνες. Κατά τα άλλα οι κυβερνώντες κόπτονται τάχα για το καλύτερο του λαού.

Αλλού είναι το χρήμα και από αλλού το απομυζούν οι διοικούντες.

Δεν διαπιστώσαμε όμως ούτε καν πρόθεση να κόψουν χρήματα και από άλλους.

Ποιους;
- Τους εαυτούς τους πρώτα. Ούτε περικοπές, ούτε συζήτηση φυσικά να μειωθεί ο αριθμός των υπουργών και των βουλευτών. Και ας μην μας πουν ότι χρειάζεται αλλαγή του Συντάγματος, διότι με όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλά κατηγορώ για παραβιάσεις του Συντάγματος.

- Από τους υπαλλήλους της Βουλής. Επαιρναν 16 βαρβάτους μισθούς και δεν ακούσαμε για περικοπές, ούτε για μειώσεις των μισθών. Ακούσαμε όμως για αύξηση του αριθμού τους κατά κάποιες εκατοντάδες.

- Βγήκε ο Γεν. Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Ρακιντζής και είπε ότι το Ελληνικό Δημόσιο υποστηρίζεται στη λειτουργία του από 23.000! φορείς, το λειτουργικό κόστος των οποίων είναι αδύνατο να καταγραφεί. Η έκθεση του μιλά για αδιαφάνεια, διαφθορά, σπατάλες, κατακρημνίζοντας έτσι κάθε έννοια κράτους και δημοκρατίας για τα οποία τάχα κόπτονται τα κόμματα. Ισως πει κάποιος ότι καταργήθηκαν ή συγχωνεύθηκαν κάποιοι φορείς. Μα αυτοί είναι όλοι κι όλοι 78, αριθμός ασήμαντος μπροστά στο 23.000...

- Από τις λίστες της εσκεμμένης φορο-αποφυγής ημετέρων με το άφθονο μαύρο χρήμα στο εξωτερικό και όχι μόνο από την μια απόδειξη που δεν έκοψε ο ψιλικατζής της γειτονιάς. Για να τελειώνουμε επιτέλους με το πολιτικό χαρτοπαίγνιο των παπατζήδων για την αποκάλυψη της λίστας των Ελλήνων καταθετών, στους Ελβετικούς και υπερπόντιους τραπεζικούς παραδείσους. Ως πότε οι αφ' υψηλού λίσταρχοι θα καλύπτουν τους άλλους λήσταρχους;

- Από τις πολλές off-shore "εταιρείες" που μόνο στο Κρανίδι αποκαλύφτηκαν δεκάδες, με ιδιοκτήτες αντίστοιχα δεκάδες "παχουλά πορτοφόλια" που αυτή τη φορά κρύβουν τις υπερπολυτελείς βίλες τους ή καταπατημένες εκτάσεις δημόσιας γης πίσω από offshore εταιρείες, προκειμένου να μην πληρώσουν στο Δημόσιο τους φόρους που αναλογούν σε αυτά τα πανάκριβα ακίνητα...

- Οταν τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου είναι περίπου 60 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τις εκθέσεις του Υπουργείου Οικονομικών, πώς το Ελεγκτικό Συνέδριο προεκρίνει σε ετήσια βάση εντάλματα πληρωμής του Δημοσίου ύψους 140 δισ. περίπου (2009) που αφορούν πληρωμές για μισθούς, συμβάσεις και άλλες δαπάνες των υπουργείων, ΟΤΑ, ασφαλιστικών ταμείων, ΝΠΙΔ και άλλων δημόσιων φορέων;

Πώς να μην μπει μέσα για μέσα το κράτος;

Αλλοι τρώνε, άλλοι πληρώνουν και τρομοκρατημένοι οι πληρώνοντες δεν μιλάνε μήπως χάσουν κι άλλα.

Άντε ξεκινήστε με τα παραπάνω και θα βρόυμε στην πορεία κι άλλες "κρυψώνες" εχόντων...

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΜΑΤΑ...

Ο μέσος Έλληνας κατηγορεί τους πολιτικούς ότι άλλα λένε προεκλογικά και άλλα κάνουν μετεκλογικά αγνοώντας το γεγονός ότι για αυτό ακριβώς τους ψηφίζει.

Η γενικόλογη αρλούμπα αντί για ξεκάθαρα λόγια και πολιτική δράση, είναι μίνιμουμ προαπαιτούμενο για την πολιτική επιβίωση των πολιτικών μας και πιστέψτε με υπάρχουν πολλοί που αηδιάζουν με τον εαυτό τους επειδή πρέπει να μιλάνε έτσι και όχι συγκεκριμένα.

Πόσοι κατά καιρούς μίλησαν ευθέως στον λαό και βρέθηκαν στην αφάνεια στην αμέσως επόμενη εκλογική αναμέτρηση με λαοπλάνους παραμυθάδες που όμως έπεισαν τον αφελή λαό;

Φτάσαμε εδώ που φθάσαμε, διότι πολλές φορές εδώ και δεκαετίες, κάθε φορά που κάποιος πολιτικός (Δρεττάκης, Μητσοτάκης, Μάνος, Γιαννίτσης και λίγοι άλλοι), έλεγε μια ωμή αλήθεια αμέσως έπεφταν όλοι να τον φάνε, και φυσικά επικρατούσε πάντα ο λαϊκισμός, τα όμορφα λόγια και οι ευκολες υποσχέσεις

Νομίζετε ότι το τεράστιο ποσοστό μας που ψήφισε ΠΑΣΟΚ το 2009 πίστεψαν πραγματικά ότι λεφτά υπάρχουν ή μήπως όλοι αυτοί που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές πίστεψαν ότι από την κρίση θα μας βγάλουν τύποι σαν τα κρατικοδίαιτα "στελέχη" του, μερικά δε με απαράδεκτες κι επικίνδυνες για τη χώρα ιδεοληψίες;

Οι πολίτες δυστυχώς ζητάνε να τους παραμυθιάζει κάποιος , αυτούς που δεν τους παραμυθιάζουν τους τρέμουν οι Έλληνες.

ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ...

Οχι μόνο θα λάβουμε μέτρα 13.5 δις για να πάρουμε την δόση των 31...

Όχι μόνο θα δώσουμε σχεδόν όλη την αναμενόμενη δόση (26 δις) στις τράπεζες...

Αλλά απο του χρόνου θα τους επιτρέψουνε να μας παίρνουνε και τα σπίτια, όχι τα εξοχικά ή επενδύσεις, αλλά και την πρώτη κατοικία του καθενός που τους χρωστά...

Αν υλοποιηθεί αυτό που σχεδιάζουν αυτοί που εμείς ψηφίσαμε, και τώρα πορεύονται υπακούοντας ξένες εντολές, έχοντας μας για χαχόλους...

Δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για την προστασία του δανειολήπτη και οι πλειστηριασμοί είναι μια διαδικασία που εμπλέκονται πολλά "κοράκια" ως και ο υπόκοσμος, ενώ δεν εξασφαλίζει οτι ο δανειολήπτης μετά από αυτόν απαλλάσεται του δανείου.

Παντού προστατεύεται η πρώτη κατοικία. Ο νόμος προστατεύει μόνο την 1η κατοικία και παλι προβλέπει κριτήρια.

Η κάθε περίπτωση δανειολήπτη είναι ξεχωριστή και πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά. Ως προς το θέμα να εκμεταλλεύονται τον παρών νόμο κάποιοι απατεώνες που μπορούν να πληρώσουν ή στο ακέραιο, ή έστω μειωμένη δόση και δεν τη πληρώνουν γιατί καλύπτονται πίσω από το νόμο, ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν πράγματι να πληρώσουν και δεν πληρώνουν, ας τους βρούνε με τα λοιπά περιουσιακά τους στοιχεία...

Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να σπάσει η φούσκα των τιμών των ακινήτων, αλλά όχι με μαζικούς πλειστηριασμούς.

Η οικοδομή δε θα "ανοίξει" με τους πλειστηριασμούς. Οι πλειστηριασμοί θα εξυπηρετήσουν μόνο τους "μαυραγορήτες". Ούτε οι τράπεζες θα ευνοηθούν ούτε οι πολίτες.

Και γιατί η πρώτη λύση να ειναι ο πλειστηριασμός κ να μην ειναι το κούρεμα ενός δανείου, αναλόγως με το τι έχει πληρώσει ο δανειολήπτης και την κατασταση που βρισκεται τωρα; Εννοείται ότι θα πρέπει να υπάρχουν κριτήρια..

Οι τράπεζες στα δύσκολα έχουν το κράτος και την Ε.Ε και τους βοηθαει. Αυτην τη βοήθεια την πληρώνει ο δανειολήπτης. Δηλαδη ο δανειολήπτης πέρα από το όποιο δάνειο έχει λάβει πληρώνει και τη συνεχόμενη ροή χρήματος προς τις τράπεζες. Ε δεν ειναι πολύ;

Το μοντέλο ιδιωτικοποίησης των κερδών και κοινωνικοποίησης της χασούρας εκτός από άδικο είναι και επικίνδυνο. Αναδιάρθρωση με 26δις και έξτρα δωράκι άρση πλειστειριασμών. Είναι ικανοί για τέτοια "πατάτα" στην κυβέρνηση; Η κρίση είναι για όλους και πρέπει να πληρώνεται ανάλογα.

Εάν ένας νοικοκύρης πρέπει να χάσει το σπίτι του γιατί έπεσε έξω στις οικονομικές του προβλέψεις, γιατί τότε και η Eurobank, η Alpha, η Εθνική , η Πειραιώς και άλλες δεν πρέπει να χρεοκοπήσουν και αυτές αφού είναι χρεωκοπημένες;

Οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουμε τα χρέη των τραπεζών με την προσωπική μας περιουσία; Αν ζουμε σε καπιταλισμο ας αναλαβει η τραπεζα τα ρισκα της, αν οχι άμεση εθνικοποιηση των τραπεζων που λαμβάνουν κρατική βοήθεια!

Ο δανειολήπτης αλήθεια από που αλλού εχει βοήθεια;

Ο κάθε υπουργός θα μάθει ότι μνημόσυνα δεν γίνονται με ξένα κόλυβα και οτι σε λίγο ο λαός θα αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και θα λάβει και αυτός ότι του αναλογεί. Ξυπνήσαμε και δεν μπορείτε πλέον να μας εκβιάσετε.

Μια έξυπνη ιδέα που βρήκα απο το φόρουμ του Κάπιταλ:

Το σωστό θα ήταν να πάρει ο καθένας το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί.

Δανειστικά εγώ 300 χιλιάρικα για διαμέρισμα 95 τμ στην Κηφισιά, ενώ στις καλές εποχές είχα μισθό 1200 ευρώ. Και η Τράπεζα μου τα έδωσε! Έχω αποπληρώσει τα 50 χιλιάρικα από κεφάλαιο, χρωστάω 250 και το εισόδημα μου δεν βγαίνει πλέον.

Πολύ καλά. Η τράπεζα λοιπόν να αγοράσει ένα σπίτι των 60 τμ για 30 χιλιάρικα στον Αγ. Παντελεήμονα και να προχωρήσει σε αναγκαστική ανταλλαγή (αφού βέβαια αλλάξει πρώτα ο νόμος) με το διαμέρισμα μου στην Κηφισιά.

Είναι πολύπλοκη λύση μεν, ιδανική δε γιατί:

1. Εγώ θα πάω στο σπίτι που πάντα μπορούσα να πληρώσω.
2. Η Τράπεζα θα πάρει την ζημιά που της αναλογεί αφού το διαμέρισμα στην Κηφισιά δεν θα της δώσει πίσω τα λεφτά της μεν, αλλά το να δανείζεις αναξιόχρεους θα πρέπει να έχει συνέπειες. Ας αναζητήσει τις ευθύνες στους υπαλλήλους της που πήραν τα μπόνους και ας ζητήσει από αυτούς τις διαφορές.
3. Δεν θα επιβαρυνθεί υπερβολικά η σχέση προσφοράς ζήτησης, αφού για κάθε ακίνητο που βγαίνει προς πώληση, θα έχει αγοραστεί ένα άλλο προηγουμένως.
4. Θα εξομαλυνθούν οι διαφορές τιμών μέσα στην ίδια πόλη και δεν θα απαξιωθούν οι περιουσίες των χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων.
5. Ψώνια των ΒΠ καθώς και ψώνια από τα ΒΠ θα προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Είτε λόγω της μετακόμισης, σε άλλο προάστιο, είτε λόγω της προσγείωσης της περιούσιας τους εκεί που θα έπρεπε να είναι.
6. Δεν μένει κανείς στο δρόμο, και δεν δημιουργούνται σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Δραματική Ελληνική ταινία σε σκηνοθεσία Άγγελου Γεωργιάδη, από το 1970.

Ο Ντίνος κυνηγημένος από τους Γερμανούς, βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι μιας ανάπηρης κοπέλας. Εκείνη τον κρύβει στο υπόγειο του σπιτιού της για καιρό.

Κάποτε η κατοχή τελειώνει αλλά η νεαρή γυναίκα μη θέλοντας να χάσει τον Ντίνο, τον κρατά φυλακισμένο χωρίς να του αποκαλύπτει την αλήθεια...

ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ...

Γράφτηκε σε διάφορα ντόπια και ξένα μέσα ενημέρωσης ότι οι παράλογες απαιτήσεις της τρόικας, εκτός από τη σκοπιμότητα που έχουν, πηγάζουν κι από ένα ακόμη γεγονός.

Ότι δηλαδή η κοινωνική αντίδραση δεν είναι τόσο μεγάλη. Ο κόσμος δε βγαίνει στους δρόμους για να φωνάξει όπως βγαίνει στην Ισπανία και την Πορτογαλία και μάλιστα με πολύ λιγότερα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί εκεί...

Να κατέβει να διαδηλώσει μαζικά, ειρηνικά και πιεστικά ώστε να δείξει και στους Ευρωπαίους ηγέτες που συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες, ότι οι Έλληνες είναι εδώ, είναι πληγωμένοι, ζητούν αλλαγή της πολιτικής λιτότητας αλλά πάνω απ' όλα είναι όρθιοι. Όσες θυσίες κι αν έχουν κάνει παραμένουν όρθιοι και κανείς δεν τους υποχρεώνει να σκύψουν.

Ε, λοιπόν ιλιάδες πολίτες κατέβηκαν στον δρόμο κι εδώ χθες, για να διαδηλώσουν ενάντια στα νέα αλλά και τα παλαιότερα μέτρα που έχουν γεννήσει και πολλαπλασιάζουν καθημερινά το κοινωνικό αδιέξοδο.

Με κλειστά σχεδόν τα πάντα, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια. Γιατί το αδιέξοδο που έρχεται αφορά όλους.

Τέρμα η καπήλευση από τους γνωστούς ευαίσθητους αριστερόστροφους συνδικαλιστές των λαϊκών αγώνων που καλούσαν να αγωνιστεί ο λαός για τα δικά τους προνόμια.

Τώρα ήρθε ο καιρός να πάρει ο κόσμος την κατάσταση στα χέρια του. Να απομονώσει τους βολεμένους συνδικαλιστές, τους "μπαχαλάκηδες" και των δύο άκρων αλλά και τους πολιτικούς που συμμετέχουν σε τέτοιες φάσεις κι όλο πίνουν νερό στο όνομα του λαού αλλά πάντα με γεμάτες τσέπες, όπως τους άλλους, που "καταδικάζουν" μετά τα έκτροπα.

Το ερώτημα είναι αν ο πολιτικός κόσμος και κυρίως όσοι έχουν την ευθύνη της διακυβέρνησης από καίριες θέσεις, αφουγκράζεται τα προβλήματα της κοινωνίας.

Προς το παρόν πάντως μας έχει πείσει ότι έχει αφτιά μόνο για τους δανειστές...

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...

Στη χώρα μας η οικονομική κρίση έδειχνε τα σημάδια της εδώ και δεκαετίες. Όλοι που είχανε νοημοσύνη βλέπανε τη διαφθορά και την οικονομική διαπλοκή να γιγαντόνονται, παράνομες συντάξεις σε πλήθος επιτήδειων, σκόπιμη φοροδιαφυγή, αναξιόπιστοι ελεγκτικοί μηχανισμοί, αναξιοκρατικοί διορισμοί, παχυλές αμοιβές σε ημετέρους, κομματικά ρετιρέ ισχυρών συνδικάτων, καρτέλ πολιτικών - επιχειρηματιών - τραπεζών - Μ.Μ.Ε.).

Τα κόμματα εξουσίας, εναλλάξ το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, είχαν κατορθώσει να έχουν ως υποχείρια τους τις τρεις εξουσίες (Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική) των οποίων τις κεφαλές άλλαζαν κατά το δοκούν, διατηρώντας έτσι απόρθητο το φρούριο της αλήθειας.

Ολα αυτά για τη διατήρηση αλώβητου του πελατειακού κράτους.

Αν και είχαμε χρόνο να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, αν και είχαμε συχνές αναφορές από την Ε.Ε. στα κακώς διαπραττόμενα της χώρας μας, οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις βυθίζονταν όλο και πιο βαθιά στα χρέη με τα δάνεια, τα ομόλογα κ.ά. Και φυσικά, με την πολιτική αδιαφορία, τους φρούδους προεκλογικούς λόγους και το εγκληματικό "άστο γι' αργότερα"...

Εδώ που τα λέμε τρεις υπήρξαν οι βασικοί φταίχτες της κατάρρευσης μας:

Oι κυνικοί και τυχάρπαστοι πολιτικοί των κομμάτων εξουσίας, τα ισχυρά εργατικά
κομματοκρατούμενα συνδικάτα και οι νταβατζο-καναλάρχες που κρατούν ακόμη και σήμερα, σε ομηρεία τη δημόσια ζωή.

Ποιος από αυτούς τους τρεις φορείς νοιάζεται πραγματικά για το δημόσιο χρέος της χώρας;

Ποιος ενδιαφέρεται να γίνουν πράξη οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, ώστε να ορθοποδήσουμε και να βγούμε από την κρίση;

Ουσιαστικά κανείς τους.

Σήμερα όλοι επιθυμούμε να αποκαλύπτεται η πραγματικότητα. Ωστε και να ξεκαθαρίζει από ενωρίς το τοπίο και να μην επαναλαμβάνονται σκηνικά αδιαφάνειας, συγκάλυψης και απόκρυψης των πράξεων ενός συστήματος που ουσιαστικά καταχράστηκε την εντολή που του έδινε ο λαός.

Να ελπίσουμε πως σήμερα τουλάχιστον που βιώνουμε τις συνέπειες μιας συστημικής κρίσης που ολοένα βαθαίνει, ολοένα γίνεται πιο απάνθρωπη, προέχει η ανάγκη για επιβίωση, αλλά και από την άλλη η απόλυτη απαξίωση, η σχεδόν εχθρική του λαού προς το πολιτικό σύστημα, θα συντελέσουν ώστε η κοινωνία των πολιτών χειραφετημένη από την πολιτική επιτέλους να "πατήσει πόδι" και να πάρει τα πράγματα στα χέρια της;

ΛΗΓΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΙ ΕΥΘΥΝΗ...

Τα προϊόντα όλα έχουν υποχρεωτικά ημερομηνία λήξης, μέχρι σήμερα τουλάχιστον. Μετά την ημερομηνία αυτή είτε αποσύρονταν για άλλη χρήση όπως ζωοτροφές, είτε πετάγονταν στους κάδους απορριμμάτων.

Όλα τα προϊόντα μετά την ημερομηνία λήξης τους έφευγαν από τα ράφια, δεν πουλιούνταν, τουλάχιστον στους ανθρώπους.

Σήμερα μας λένε ότι αντί να πετιούνται στον κάδο απορριμμάτων επειδή πλέον είναι επικίνδυνα, θα μπαίνουν σε άλλο ράφι και θα πουλιούνται σε χαμηλότερη τιμή.

Δηλαδή αυτό που ήταν άχρηστο για την επιχείρηση, από αύριο θα έχει αξία. Αυτό που κάποιοι το έβρισκαν τζάμπα έστω και στα σκουπίδια, από αύριο θα το πληρώνουν...

Και άντε τα φασόλια, οι φακές, κάποια ζυμαρικά, να κρατάνε λίγο ακόμη πέρα από την ημερομηνία λήξης τους χωρίς εμφανή βλάβη. Αλλά τυριά, αλλαντικά, γάλατα, κονσέρβες πόσο κρατάνε;

Και άντε το κατάστημα τα κρατά κάποιο χρονικό διάστημα μετά τη λήξη τους και τα πουλά σ' ένα κατάστημα εστίασης, ταβέρνα, εστιατόριο, φαστφουντάδικο κι έρχεται ο έλεγχος της Υγειονομικής Υπηρεσίας. Θα τον γράψει για ληγμένα και ίσως επικίνδυνα προϊόντα; Αν όχι, θα καταργηθεί και ο Υγειονομικός έλεγχος των προϊόντων που καταναλώνουμε;

Μήπως όσοι κατεβάζουν τέτοιες ιδέες και τις εφαρμόζουν θέλουν να βοηθήσουν κατ' αρχήν τους κατόχους αλυσίδων σούπερ μάρκετ και μεγαλοεισαγωγείς να πλουτίσουν κι άλλο και κατά δεύτερο και κυριότερο λόγο να ξεκάνουν τον αθώο πολίτη κι έτσι να γλυτώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία από συντάξεις και ιατρικά έξοδα; Μια σκέψη είναι αλλά ο νους πάει μόνος του παντού, έτσι όπως μας συνήθισαν με διάφορες πρόχειρες αποφάσεις.

Με απλή λογική σκεπτόμενοι, ποιος θα αγοράζει τα ληγμένα; Μα, αυτός που δεν αρκούν τα λεφτά του να αγοράσει το μη ληγμένο, ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο άνεργος, ο απένταρος. Γενικά ο φτωχός. Λέτε να θέλουν οι ειδήμονες κυβερνώντες να επαληθεύσουν το "όπου φτωχός και η μοίρα του;"

Και αφού το σούπερ μάρκετ θα πουλά το ληγμένο νόμιμα, βάσει της ισονομίας θα δικαιούται να το πουλά και το όποιο κυλικείο; Ποιος θα αφήσει το παιδί του να ψωνίσει από κυλικείο σάντουιτς με ληγμένα πριν "κάποτε" αλλαντικά;

Αν λοιπόν μια οικογένεια κακομοίρηδων πάρει λουκάνικα ληγμένα λόγω φτήνιας, πάθει γαστρεντερίτιδα, την ευθύνη ποιός θα την έχει; Στην χώρα αυτή φυσικά επίσημος κανένας γιατί όλοι είναι ανεύθυνοι, τουλάχιστον όσοι βγάζουν τέτοιες αποφάσεις μεταξύ καφέ και γόνατου.

Δεν θα ήταν προτιμότερο κύριοι των τέτοιων μεγάλων αποφάσεων, να πουλιούνται αυτά τα προϊόντα φθηνότερα μεν αλλά μερικές ημέρες πριν την λήξη τους, εν γνώσει του πελάτη; Ετσι και η ημερομηνία θα ισχύει για όλους και θα υπάρχει υπεύθυνος.

Διαφορετικά, ποιός είναι υπεύθυνος; Οχι φυσικά ο εισαγωγέας, ούτε το σούπερ μάρκετ, ούτε ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας. Τότε ποιος;

Μα σίγουρα ο τελευταίος τροχός, ο φτωχός καταναλωτής θα είναι υπεύθυνος για πάρτη του κι εδώ. Και μάλιστα ό,τι κι αν πάθει δεν θα μπορεί να ζητήσει ευθύνες από πουθενά, ούτε επίσημα ούτε ανεπίσημα.

Τελικά ποια η σκοπιμότητα αυτής της απόφασης; Ποιος ωφελείται;

Ληγμένα προϊόντα στο ράφι πλέον, γιατί; Για να επιταχύνουν κι αυτά συν τα άλλα επινοήματα (φάρμακα, πετρέλαιο, επιδόματα - παροχές, ανεξέλεγκτη από το νόμο βία) του φτωχού την ανθρώπινη ημερομηνία λήξης;

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ...

Πολλά έχουν γραφεί και ειπωθεί κατά καιρούς για την Τούρκικη προπαγάνδα μέσα από τηλεοπτικά σήριαλ.

Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση τους δεν αφήνει τίποτα να περάσει προς τα έξω χωρίς εξονυχιστικό έλεγχο: τόσο από τα σύγχρονα σήριαλ που δείχνουν την εξευρωπαϊσμένη και χλιδάτη Τουρκία, όσο και από τα ιστορικά που υπενθυμίζουν την ιστορία της.

Είναι η πρώτη φορά όμως που κυβερνητικό στέλεχος παραδέχεται δημόσια και απερίφραστα τον ρόλο της κυβέρνησης στην όλη ιστορία. Και του λόγου το αληθές, ο υφυπουργός Πολιτισμού της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι το υπουργείο θα δώσει τις ευλογίες του για την προβολή τέτοιων σήριαλ στο εξωτερικό, προσφέροντάς τα σε τηλεοπτικούς σταθμούς δωρεάν...

Δυστυχώς υπάρχει μεγάλο θέμα με τους Έλληνες παραγωγούς (γενικά με όλο τον τηλεοπτικό χώρο) το οποίο δεν σταματά μόνο στην πρόχειρη και συνήθως ανίκανη Ελληνική επιχειρηματικότητα στον τομέα αυτό.

Αναρρωτιέται κανείς αν η Ελληνική παραγωγή μπορεί να παρουσιάσει κάτι σοβαρό και ανταγωνιστικό, απλά δείτε τα Ελληνικά σήριαλ που παίζουν στην τηλεόραση τα τελευταία χρόνια.

H Acanthus Productions έχει κάποιες δημιουργικές προτάσεις για ποιοτικές παραγωγές Ελληνικού προγράμματος σε μορφή είτε τηλεταινιών είτε αυτοτελών επεισοδίων μικρής διάρκειας ήδη από το 2008.

Αγνοήθηκε επειδεικτικά στην πρώτη της επαφή με τα κανάλια, όταν ακόμη κυριαρχούσαν τα εγχώρια σκουπίδια που σήμερα έχουν αντικατασταθεί από τα τουρκοσήριαλ στην προτίμηση του κόσμου...
Εδώ όμως είναι ακόμη, τώρα που ξεκαθαρίζει το τηλεοπτικό τοπίο, ανοιχτή σε συνεργασία με τα media εκείνα που θα θελήσουν να συνδράμουν την προσπάθεια της για διαφορετική, καλύτερη, ποιοτικότερη, πιο ενδιαφέρουσα τηλεόραση.

Σίγουρα για να ξεχωρίσουν θα χρειαστούν πρωτότυπο και ποιοτικό πρόγραμμα, που μπορούμε να δημιουργήσουμε μαζί. Να ξεφύγουν από τα καθιερωμένα και να δώσουν νέα δυναμική στο ισχυρότατο μέσον της τηλεόρασης (κάθε μορφής και τεχνολογίας)...

Που συνεπάγεται και άλλου επιπέδου τηλεθέαση και κερδοφορία...

ΚΑΥΤΑ ΘΡΑΝΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική βιντεοταινία, από το 1986.

Οι μαθητές ενός σχολείου παραξενεύονται όταν ο καθηγητής τους αποφασίζει να τους κάνει μάθημα
σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Γρήγορα όμως οι ρόλοι αλλάζουν και ο καθηγητής κάθεται και πάλι στο θρανίο όταν διαπιστώνει ότι οι μαθητές του ξέρουν πολύ περισσότερα από αυτόν...

ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ...

Από εδώ και στο εξής πριν από κάθε κηδεία, γάμο ή κατάθεση διαζυγίου θα είναι υποχρεωτικό να γίνεται και η ανάλογη συμβολαιογραφική πράξη την οποία εν συνεχεία ο συμβολαιογράφος θα διαβιβάζει στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, από όπου θα ενημερώνονται άμεσα τα ασφαλιστικά ταμεία και οι οικονομικές υπηρεσίες για οποιαδήποτε μεταβολή...

Είμαστε για γέλια άλλη μια φορά ακόμη!

Αντί να είναι υποχρεωμένα τα ληξιαρχεία, έστω με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο να κοινοποιούν τις αλλαγές στα ασφαλιστικά ταμεία, εμείς σκεφθήκαμε τους συμβολαιογράφους.

Δηλαδή το κράτος επειδή δεν εμπιστεύεται τους υπαλλήλους του, βάζει ιδιώτες να κάνουν τη δουλειά, που είναι όμως άσχετη με τα πραγματικά καθήκοντά τους. Και μπαίνει ένα ακόμα γραφειοκρατικό λιθαράκι στον δρόμο της ταλαιπωρίας των πολιτών κι ένα ακόμη έξοδο 50 ευρώ + τα μαύρα που θα εμφανιστούν κι εδώ...

Τα ΚΕΠ δεν μπορούν να παίξουν ενδιάμεσο ρόλο; Αυτά είναι συνδεδεμένα με όλες τις υπηρεσίες.
Θα υποχρεωνόμαστε όλοι μας μετά από διάφορες αποφάσεις να συνεισφέρουμε χορηγία χαράτσι στην κάθε επαγγελματική τάξη που αντιμετωπίζει οικονομικά ζόρια;

Το ότι οι πολιτικοί για κάθε λύση βρίσκουν είκοσι προβλήματα για να διαιωνίζεται η γραφειοκρατία, η διαφθορά και η ρουσφετολογία είναι γνωστό. Είναι όμως επίσης γνωστό ότι για τον κάθε απαράδεκτο πολιτικό που φεύγει, έρχονται χειρότεροι να πάρουν την θέση του.

Ορθολογισμός, μελέτη, ανάλυση και συναίσθηση, χρειάζεται και μετά βγαίνει η κάθε απόφαση.

Ρεσιτάλ πρόκλησης από υπουργούς σε καθημερινή βάση και μετά ακούω, είναι δύσκολη η διαπραγμάτευση και υπάρχει φως στο τούνελ και κάντε πάλι θυσίες αλλά τώρα ναί, θα πιάσουν τόπο κλπ.

Αδυνατώ να πιστέψω ότι όλη βλακεία της μεταπολίτευσης έχει μαζευτεί σε ένα κυβερνητικό σχήμα οπότε απλά εκτελούν ξεδιάντροπα σχέδιο κι ας έρθει τώρα κάποιος να πει ότι όλα αυτά είναι ιδέες της τρόικας..

Όσοι σχεδιάζουν αυτές τις ευφάνταστες(;) παρεμβάσεις, διαιωνίζουν το αναχρονιστικό κράτος, συναινούν στην ταλαιπωρία των πολιτών χωρίς λόγο αφού προηγουμένως έχουν υποτιμήσει τη νοημοσύνη τους.

Και ταυτόχρονα κάνουν και τα δωράκια τους στις συντεχνίες που επιθυμούν...

ΤΑ ΑΠΩΘΗΜΕΝΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ...

Γιατροί κάνουν επίσχεση εργασίας γιατί δεν χορταίνουν λεφτά...

Φαρμακοποιοί κλείνουν τα φαρμακεία για τον ίδιο λόγο...

Μαθηματικός με μεταπτυχιακά στην αναλογιστική/στατιστική παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα για λίγα χρήματα.

Φιλόλογος με μακρόχρονη εμπειρία αναλαμβάνει ως και μαθητές δημοτικού σε εξευτελιστικές τιμές...

Νέοι μηχανικοί παραμένουν άνεργοι ή δουλεύουν με μπλοκάκια σε παλιούς συναδέλφους που πέτυχαν καλές εποχές για τον κλάδο τους, για 300 - 500 ευρώ...

Νέοι δικηγόροι αν είναι τυχεροί δουλεύουν με τον ίδιο τρόπο ή αλλιώς οι κάπως πιο πεπειραμένοι προσπαθούν να "ψαρέψουν" κανένα υποψήφιο πελάτη στις σκάλες και τους διαδρόμους των δικαστηρίων.

Ανικανοποίητοι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων είναι συνέχεια στον δρόμο...

Αριστούχος απόφοιτη πολυτεχνικής σχολής με 4 ξένες γλώσσες ζητά οποιαδήποτε εργασία...
Άλλοι φεύγουν στο εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας με αμφίβολα αποτελέσματα αν δεν είναι ήδη διακεκριμένοι κάπου...

Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες νέοι/ες πληρώνουν τώρα με τον χειρότερο τρόπο τα απωθημένα της γιαγιάς ή το μικροαστικό όνειρο των γονιών για πανεπιστημιακές σπουδές και περγαμηνές επιστημοσύνης, για να κομπάζουν εκείνοι:

- Διάβαζε παιδάκι μου να γίνεις τρανός επιστήμονας να μπείς σε καλή δουλειά, όπως ο τάδε (μακρινός συγγενής, ο γιός του γείτονα, ή οποιοσδήποτε άλλος διέπρεπε πουλώντας επιστημοσύνη κατά την γνώμη τους...

Άντε τώρα επιστημόνοι να τους πείτε:

- Γιαγιά από τα 400 ευρώ της σύνταξης σου δίνει μου και μένα τα 200 να βγάζω όπως - όπως τον μήνα.

Πόσοι το λένε στα κρυφά; Όσοι δεν φαντάζεστε και φορτωμένοι με τρανταχτά "χαρτιά" υπεράνω υποψίας για μέλλον φτώχειας όταν τα κυνηγούσαν μετά μανίας και πολλών φροντιστηρίων στα νιάτα τους...

Ε, ρε επιστημόνοι, τα φανταζόσασταν τα χάλια σας;

Κι όσο ξέρω πως άτομο που χαρακτηρίστηκε "ανεπίδεκτος μαθήσεως" έχει δουλειά και λεφτά και μάλιστα καλά από τα 15 του, δεν έμεινε άνεργος ούτε μια μέρα εδώ και πάνω από 30 χρόνια, αντιθέτως τον παρακαλούνε να πάει αλλού με περισσότερα και αρνείται...

Και πολλοί - πολλοί άλλοι που άφησαν νωρίς το σχολείο είτε λόγω συνθηκών είτε λόγω χαρακτήρα, δεν έχουν να επιδείξουν πτυχία και διπλώματα, ούτε οι δικοί τους καμαρώνουν τις ταπεινές δουλειές που κάνουν, μα τουλάχιστον έχουν δουλειά και όλοι πήραν από πολύ νωρίς το πρώτο βδομαδιάτικο κι έζησαν τη ζωή τους.

Για να μην αναφέρω πόσο τυχεροί θα ήταν και πόσο αλλιώτικη θα ήταν η ζωή τους αν αντί να τους σπρώχνει στα γράμματα, είχε φροντίσει ο μπαμπάς να τους αφήσει ένα στρωμένο μαγαζί...

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Η ΜΕΡΚΕΛ...

Αντί να χτυπιόμαστε σήμερα θα έπρεπε να ευχόμαστε μια Μέρκελ για πρωθυπουργό.

Αν είχαμε μια Άγκελα, η χώρα μας δεν θα είχε φτάσει ποτέ στην σημερινή κατάντια. Eίναι απόλυτα γέλιο και άθλιο να κατηγορούμε την Μέρκελ για τα δικά μας κακά χάλια.

Θα βγάλουμε λοιπόν τα απωθημένα μας στην Μέρκελ; Θα ανατρέξουμε στο παρελθόν και θα ξυπνήσουμε μνήμες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πόλεμου.

Ναι, θα πούμε με ένα στόμα όλοι οι Έλληνες, οι ναζί φταίνε για όλα.

Η Μέρκελ δεν είναι ούτε φίλη μας ούτε εχθρός μας. Είναι η επικεφαλής της ισχυρότερης χώρας της Ευρώπης, από την οποία εξαρτάται σε μεγάλο μέρος η διάσωση ή ο καταποντισμός της δικής μας οικονομίας.

Εκείνη αντιμετωπίζει την περίπτωσή μας με στυγνό ρεαλισμό. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς.

Ερχεται για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της χώρας  της, βεβαίως.
Ολοι οι ηγέτες παγκοσμίως αυτό κάνουν στις επαφές τους. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι δικοί μας. Με σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και πειθώ να της δώσουν να καταλάβει ότι εξωθώντας το μισό πληθυσμό μιας χώρας στα όριά του, το μόνο που θα πετύχει θα είναι η απώλεια μιας έστω μικρής, αγοράς για τα γερμανικά προϊόντα και η εμπέδωση του αντιγερμανικού κλίματος.

Αντί να την κατηγορούμε για όλα τα κακά που μας συμβαίνουν. Αντί να απειλούμε με "πόλεμο", αντί να εκδίδουμε εξώφυλλα με τίτλο "Χάιλ Μέρκελ".

Επιτέλους ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτοκριτική, να παραδεχτούμε τα λάθη μας, να ωριμάσουμε και να αποφασίσουμε να αλλάξουμε ως άνθρωποι, ως πολίτες και ως κοινωνία.

Να πάψουμε να καταλογίζουμε τις ευθύνες στους άλλους σαν να είμαστε ανήλικα, να σταματήσουμε να είμαστε μισαλλόδοξοι και ανιδιοτελείς, να αντιμετωπίσουμε την πολιτική ως μέσον παραγωγής στόχων και προοπτικής για τη χώρα και τους πολίτες της και όχι ως χώρο συναλλαγής και εξυπηρέτησης συμφερόντων.

Είναι ο μόνος τρόπος να αναδειχθούν νέες πολιτικές δυνάμεις, να ξεφορτωθούμε όλα τα λαμόγια που διέλυσαν εδώ και 30 χρόνια τη χώρα, το κράτος και την κοινωνία. Να πάψουμε να ψηφίζουμε αυτούς που μας τάζουν τα πιο πολλά και τα πιο εύκολα, αυτούς που ρίχνουν τις ευθύνες στους άλλους, αυτούς που αναζητούν εξιλαστήρια θύματα.

Ισως τότε να πάψουμε να ξορκίζουμε τις τρόικες, να ελπίζουμε στα λεφτά των ομογενών, να πιστεύουμε στα Ελ και στα Νεφελίμ, να πάψουμε να προσδοκούμε από μηχανής θεούς και να καθαρθούμε.

Μπορούμε;

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΣΟΟΥ...

Η κρίση αποδεικνύει ένα πράγμα.

Δεν υπάρχει πολιτικό προσωπικό με ικανότητες και εμπειρίες να την διαχειρισθεί.

Σε άλλα ήταν μαθημένοι.

Διορισμούς, ρουσφετάκια, χαριεντίσματα με κολλητούς και πειθήνια όργανα της διαπλοκής για ένα πεντάλεπτο στην τηλεόραση.Υπάρχει έλλειμμα πολιτικού προσωπικού με ικανότητες πέρα από το απλό επίπεδο της διαχείρισης. Μόνο που οι καιροί τώρα ζητούν κάτι πέρα από διαχείριση.

Η άρρωστη Ελλάδα γκρεμίζεται όσοι νοιώθουν ικανοί ας ετοιμάζονται, το παλιό ξηλώνεται και αφήνει χώρο για το νέο.Το σύστημα φρόντιζε εδώ και δεκαετίες να μην αναδεικνύονται ικανοί ηγέτες που να μπορέσουν να το ενοχλήσουν.

Αναπόφευκτα θέτονται τα ακόλουθα ερωτήματα:

Πως θα καθορίσουμε εμείς το νέο;

Πως θα σπάσουμε το απόστημα της κλειστής πολίτικης κάστας, ώστε να επιβάλουμε εμείς ως λαός τους όρους της ακολουθούμενης πολιτικής;

Η κοινωνία σε αυτό το κατάντημα του κοινοβουλίου δεν φέρει καμία ευθύνη;

Το θέμα είναι ότι πρέπει να καθαρίσουμε από τους κλέφτες χωρίς να υπάρχει φόβος να έρθουν άλλοι κλέφτες. Δεν μπορεί οι άνθρωποι που μας έβαλαν σε αυτές τις περιπέτειες να μας κάνουν συστάσεις και ουσιαστικά να προκαλούν και να εκνευρίζουν τον κόσμο που δοκιμάζεται.

Ποιοί είναι λοιπόν χειρότεροι και περισσότερο επικίνδυνοι για την πατρίδα και τον λαό της; Εκείνοι που έγιναν πάμπλουτοι κοροιδεύοντας εκατομμύρια λαού για δεκαετίες και ξεπούλησαν τη χώρα στο τέταρτο ράιχ οργανώνοντας ταυτόχρονα σχέδιο γενοκτονίας του λαού μας (μέσω της ύφεσης, της πείνας, της εξαθλίωσης, της έλλειψης ελπίδας για το μέλλον) καθώς και ύπουλο πρόγραμμα αλλοίωσης και αντικατάστασης του γηγενούς πληθυσμού από τριτοκοσμικούς αλλοδαπούς εισβολείς;

Η μήπως οι "φασίστες"της Χρυσής Αυγής; Τουλάχιστον αυτοί ότι είχαν πεί οτι θα κάνουν το έκαναν, μπάχαλο υποσχέθηκαν κι ανατροπή του σάπιου πολιτικού καταστημένου επιτέλους. Για να δοκιμάσουν αυτό ως η μόνη προσφερότερη λύση τώρα τους ψήφισε όποιος ψήφισε Χ.Α πρόσφατα στις εκλογές και όχι επειδή τάχα νοσταλγεί το 7% των Ελλήνων τα φαντάσματα του Χίτλερ και του Ρούντολφ Ες.

Οι επερωτήσεις της Χ.Α. δεν τυγχάνουν απαντήσεων. Οι απαντώντες περιορίζονται μόνο στο να τους αποκαλούν φασίστες, ναζί κ.λ.π. γεγονός που σίγουρα δεν βοηθά την ίδια την δημοκρατία και το κοινοβούλιο. Τα νταβατζοκάναλα τους έχουν αποκλεισμένους από πολιτικές συζητήσεις και τους καλούν σποραδικά για σόου.

Όσο συνεχίζονται αυτές οι τακτικές τόσο η Χ.Α. θα το εκμεταλλεύεται και θα δίνει σόου όπως το χθεσινό στη βουλή. Είναι όμως σίγουρο ότι έχουν πιάσει τον σφιγμό και τον πόνο της κοινωνίας καλύτερα από τους αριστερούς συνήθεις λαοπλάνους, αν και τα μεταφέρουν με άγαρμπο τρόπο εντός της βουλής.

Η Χρυσή Αυγή ήρθε να καλύψει το κενό που άφησε η αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας για έναν λαό που έμαθε να μετατοπίζει της ευθύνες του και να βολεύεται με την ανομία.

Η Χρυσή Αυγή μπήκε στα σπίτια μας όχι από το παράθυρο αλλά από την πόρτα που ανοίξαμε οι ίδιοι
Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστούν είναι από άφθαρτους πολιτικούς που δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα και με πολιτικούς όρους.

Το κόλπο που εφαρμόζουν οι κρυφοί εξωθεσμικοί κυβερνώντες είναι να μας κάνουν να νομίζουμε ότι εκλέγουμε αντιπροσώπους ψηφίζοντας σε εκλογές και εν συνεχεία να βάζουν αυτοί υπαλλήλους των τραπεζών να κάνουν πολιτική λειτουργεί πλέον και ανάστροφα, για αυτό και εμφανίζονται τα αριστερο-δεξιά άκρα και προκαλούνται αυτές οι αντιδράσεις.

Με σωστούς πολιτικούς είναι σίγουρο ότι όλα αυτά θα σταματήσουν το θέμα είναι ποιός τέτοιος θα αφήσει τους σωστούς να ασχοληθούν με την πολιτική....

Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική δραματική ταινία του Μ. Λεφάκη, από το 1988.

Ένας αστυνομικός αποφασίζει να σκοτώσει τη γυναίκα του εγκαταλείποντας την σε κάποιο χιονισμένο βουνό. Η σύζυγος του υπαστυνόμου ξεφεύγει από την παγίδα θανάτου που της έστησε ο άνδρας της και σώζεται από έναν ερημίτη, που τη μεταφέρει στην καλύβα του στο δάσος.

Εκεί όμως θα μάθει το τρομερό μυστικό που κρύβει αυτός ο άνθρωπος...

ΝΤΟΥ ΣΤΟ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ...

Σε ποια σοβαρή χώρα του κόσμου μπουκάρει όποιος θέλει στο Υπουργείο Άμυνας; Όσο δίκιο κι αν έχει;
 

Οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων δεν ευθύνονται για την κατάσταση τους που προήλθε κακοδιαχείριση της επιχείρησης από ιδιώτες ή το κράτος, όμως δεν έπρεπε να εισβάλλουν στο στρατόπεδο.

Να πάνε να τα διεκδικήσουν στο υπουργείο οικονομικών, στου Μαξίμου, στην Βουλή ή οπουδήποτε αλλού και με οποιονδήποτε τρόπο νομίζουν εκτός από το να κάνουν ντου στο ΓΕΕΘΑ.
 

Ο Στρατός είναι υπεύθυνος για τη φύλαξη του στρατοπέδου και εν προκειμένω της έδρας του ΥΠΕΘΑ. Η Αστυνομία είναι υπεύθυνη για το χώρο εξω από το στρατόπεδο.

Υπάρχουν η δεν υπάρχουν σχέδια όταν ενα στρατόπεδο δέχετε επίθεση; Στην προκειμένη περίπτωση εφαρμόστηκαν αυτά τα σχέδια; Υπάρχει η δεν υπάρχει Ο.Μ.Α.Ε. ? (Ομάδα Αμεσης Επέμβασης); 

Σημασία έχει ότι σε ένα στρατόπεδο των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων την σήμερον ημέραν μπορεί να μπουκάρει ο οποιοσδήποτε αν και όποτε το κάνει κέφι. Αν το κορυφαίο στρατόπεδο της χώρας δεν είναι σε θέση να προστατευτεί αρμοδίως, τότε και πάλι η ευθύνη είναι εκεί και όχι αλλού. Ξέρανε ότι θα γίνει διαδήλωση.

Εικόνες ντροπής οι σημερινές, το ντου του καθοδηγούμενου πλήθους, να τρέχουν όλοι χωρίς σχέδιο δράσης, υψηλόβαθμα πηλίκια να πέφτουν από σπρωξιές , ύστερα ο Αρχηγός στα σκαλιά να παρακαλάει με πλάκα τα γαλόνια και τις διεμβολές κι ύστερα ήρθαν κι οι κομματαρχαίοι να σουλατσάρουν στο προαύλιο προς άγρα ψηφοφόρων. 

Πιο θλιβερή εικόνα από αυτή του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ να παρακαλάει  με ντουντούκα  να βγουν από το στρατόπεδο του οι βαλτοί διαδηλωτές υπάρχει; Και γιατί κανείς από τους υπεύθυνους δεν προστάτεψε τον χώρο του, όπως και την προηγούμενη φορά με τους αποστράτους; Πως θα το άκουγες αναγνώστη αν διάβαζες ότι διαδηλωτές μπούκαραν (εισήλθον έστω) στο Αμερικανικό πεντάγωνο και ο αρχηγός βγήκε και τους παρακαλούσε; Ή στο αντίστοιχο Γερμανικό, Γαλλικό, Ρωσικό, Τουρκικό;

Κι η Στρατονομία και η ΑΜ έχουν γκλοπ. Φαντάζομαι κάποιοι στρατονόμοι κι η φρουρά θα φτάνανε να τους απωθήσουν χωρίς να χρειαστεί να λογχιστεί ή πυροβοληθεί κανένας κατά λάθος για μην μπει το πλήθος, ώσπου η Αστυνομία να μπορέσει να παρέμβει εκτός στρατοπέδου.

Στην κατρακύλα μας κάποιοι θα αποπειρώνται πάντα να κάνουν διάφορα. Άλλοι κρεμάνε τα κουρέλια τους στην Ακρόπολη, άλλοι καταλαμβάνουν και καταστρέφουν δημόσια κτίρια, άλλοι ορμάνε στους ευζώνους και καίνε τη σκοπιά.

Τώρα μπουκάρανε και στο Πεντάγωνο, την έδρα του ΥΠΕΘΑ. Το Υπουργείο Άμυνας σε όλες τις χώρες είναι εκ των πλέον καλά φυλασσόμενων χώρων, σε καμιά δεν δεν είναι κοντά στα σύνορα και σήμερα στην χώρα μας δέχθηκε ως σύμβολο ένα βαρύτατο πλήγμα εξαιτίας αβελτηρίας.

Αφού γνώριζαν οι αρμόδιοι, έπρεπε να υπήρχε σήμερα ικανή αστυνομική δύναμη απέξω και από μέσα η στρατονομία και σύμπασα η φρουρά του στρατοπέδου και δεν χρειαζόταν κανείς να ρίξει ούτε ντουφεκιά. Δεν έγινε και να τα χαΐρια μας και το διεθνές ρεζίλεμα πάλι σαν χώρα.

Είναι τόσο σάπιο το πολιτικό σύστημα πλέον, που δεν υπάρχει ίαση παρά μόνο ξερίζωμα και όλα απο την αρχή.

Το απίστευτο είναι οτι ακόμη και σήμερα οι κυβερνώντες δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται και εξακολουθούν να κάνουν τα ίδια και τα ίδια νομίζοντας οτι όλος ο κόσμος τρώει κουτόχορτο...

Δεν ξέρανε από χτες ότι θα γίνει συγκέντρωση;

Ε, λοιπόν ένας λόχος στρατονομίας αρκούσε και η φρουρά πως φαντάζομαι βγάζει κάθε μέρα το τάγμα ΓΕΕΘΑ ή ΓΕΣ. Αν ήταν η φρουρά και οι στρατονόμοι στην πύλη δεν θα πέρναγε ρουθούνι, χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν όπλα.

 Θα συζητάμε στα σοβαρά για το αν ο Στρατός θα πρέπει να εμποδίζει την βίαιη εισβολή σε στρατόπεδα του; Καταλάβατε τι έγινε σήμερα και σε ποιόν αντανακλούν όλα αυτά; 

ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΝΑ ΜΠΟΥΝ. 

Κι ας έλεγαν ότι ήθελαν τα αριστερά παπαγαλάκια, φυλλάδες και γνωστοί εργατοπατέρες και βουλευτές με ασυλία που θεάθηκαν πάλι να κόβουν βόλτες απέξω, ελπίζοντας σε επεισόδια εκμεταλλευόμενοι άλλη μια φορά εργαζόμενους σε δύσκολη οικονομική κατάσταση.  Το είχαν στήσει απο πρίν , για προβοκάτσια. Το ψωμί, η δουλειά, είναι ιερά πράγματα. Αλλά δεν μπουκάρεις σε στρατόπεδο, δεν χρησιμοποιείς την Ακρόπολη για να διαμαρτυρηθείς, δεν κάνεις τσαμπουκάδες πάνω στον Άγνωστο Στρατιώτη. 

Κανείς δεν μπορεί να εξευτελίζει έτσι θεσμούς και σύμβολα.

Υπάρχουν άλλα μέρη, άλλοι τρόποι...

"ΑΝΑΠΤΥΞΗ" ΜΕ ΝΕΟΣΥΛΛΕΚΤΟΥΣ...

Την αντίθεση τους σε ενδεχόμενο κλείσιμο του Κέντρου Νεοσυλλέκτων Ρεθύμνου, εκφράζουν με επιστολή που στέλνουν προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας  η Αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου και όλοι οι δήμαρχοι της Περιφερειακής Ενότητας...

Η επιστολή που κοινοποιείται επίσης στο γραφείο του Πρωθυπουργού, στον περιφερειάρχη Κρήτης καθώς στους βουλευτές Ρεθύμνου αναφέρει μεταξύ άλλων κοινοτυπιών ιδίως το "πλήγμα" που θα υποστεί η τοπική οικονομία...

Πως συντελεί αλήθεια ένα στρατόπεδο νεοσυλλέκτων που πάνε για 40 μέρες στην ανάπτυξη ενός τόπου, πέρα από την κατανάλωση κάποιων επιλεγμένων προϊόντων για διατροφή;

Αν εννοούν 3 - 4 παραπάνω καφετέριες και σουβλατζίδικα απέναντι από την πύλη του στρατοπέδου, υπάρχουνε ήδη εκατοντάδες στη περιοχή γεμάτα φοιτητές, να περιμένουνε να βγούν δυό εξόδους όλες κι όλες οι νεοσύλλεκτοι μέχρι να φύγουν, για μερικά ευρώ παραπάνω;

Αν πραγματικά όσοι υπογράφουν την επιστολή (και είναι αυτοί ακριβώς που αποφασίζουν για τον τόπο) θεωρούν "αναπτυξιακή δομή" για τον τόπο τους ένα απλό Κέντρο Νεοσυλλέκτων, αντί να δουν τα πολλά λοιπά πλεονεκτήματα της εύφορης κι όμορφης περιοχής τους, δεν φαίνεται να υπάρχει σωτηρία γι' αυτή τη χώρα...

ΕΡΩΤΙΚΟ MARKETING...

Είσαι γυναίκα καλεσμένη σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα. Τον πλησιάζεις και του λες:
- Είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι...
Αυτό λέγεται Direct Marketing.

Είσαι σε ένα πάρτι με παρέα και βλέπεις έναν ωραίο άντρα. Μια φίλη από την παρέα σου τον πλησιάζει, δείχνει εσένα, και του λέει:
- Είναι καταπληκτική στο κρεβάτι...
Αυτό λέγεται διαφήμιση.

Είσαι σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα. Το πλησιάζεις και παίρνεις τον αριθμό του τηλεφώνου του. Την επόμενη μέρα τον παίρνεις τηλέφωνο και του λες:
- Γεια, είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι...
Αυτό λέγεται Telemarketing.

Είσαι σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα. Σηκώνεσαι, ισώνεις το φόρεμα σου. Τον πλησιάζεις και του κερνάς ένα ποτό. Του λες:
- Μπορώ;
και του ισιώνεις τη γραβάτα ενώ ακουμπάς απαλά πάνω στο μπράτσο του, και του λες:
- Α, επίσης είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι...
Αυτό λέγεται δημόσιες σχέσεις.
Είσαι σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα. Σε πλησιάζει αυτός και σου λέει:
- Έμαθα πως είσαι καταπληκτική στο κρεβάτι...

Αυτό λέγεται αναγνώριση μάρκας προϊόντος.

Είσαι σε ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα. Τον πλησιάζεις και τον πείθεις να πάρει την φίλη σου σπίτι του.
Αυτό λέγεται πώληση προϊόντος.

Αυτός όμως δεν είναι ευχαριστημένος με την απόδοση της φίλης σου, και έτσι σε παίρνει τηλέφωνο.

Αυτό λέγεται τεχνική υποστήριξη.

Πας προς ένα πάρτυ και στον δρόμο διαπιστώνεις πως μέσα σε όλα αυτά τα σπίτια που περνάς μπορεί να υπάρχουν ωραίοι άντρες. Σκαρφαλώνεις πάνω σε ένα από τα σπίτια που βρίσκονται ακριβώς στο μέσο της γειτονιάς και ξελαρυγγιάζεσαι φωνάζοντας:
- Να ξέρετε πως είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι!

Αυτό λέγεται Spam.

ΛΙΣΤΕΣ...

Έχω βαρεθεί να διαβάζω συνεχώς τελευταία για λίστες και ονόματα, απίθανες αναλύσεις για το αν είναι έγκυρες ή όχι, την ίδια στιγμή που εκτυλίσσεται μπροστά μας το θέατρο του παραλόγου σε όλο του το μεγαλείο.

Καθώς στην πολιτική αθώες δεν είναι ούτε οι πέτρες, η αιφνιδιαστική είσοδος στην επικαιρότητα ονομάτων πολιτικών που ενδεχομένως πλούτισαν από την πολιτική ασφαλώς δεν είναι τυχαία.
Αλλά πώς και γιατί ακριβώς προέκυψε, αν υπάρχει κάποιος που τα συντονίζει όλα αυτά και ποιος είναι, δεν είναι εύκολο να το πει κανείς.

Το θέμα είναι ποιοι κάνουν αυτές τις διαρροές και ποιες είναι οι σκοπιμότητές τους. Είναι εντολοδόχοι, θέλουν να δείξουν ότι έχουν εξουσία στα χέρια τους και μπορούν να εκβιάζουν, πιέζουν τους πολιτικούς να τους εξαιρέσουν από τις περικοπές ή μήπως είναι μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου για την αποσταθεροποίηση της χώρας;

Και να λοιπόν που δημοσιεύονται τώρα και ονόματα. Αυτά που θέλει ο κόσμος.

To αίμα που λαχταρά ο όχλος. Το πλήθος, που δεν είναι καθαρό, αλλά απαιτεί την κάθαρση των άλλων, των πιο ισχυρών, για να καλύψει και την δική του βρωμιά, ή την δική του ενοχή.

Ανεξάρτητα από την ενοχή ή όχι των ανθρώπων που εμπεριέχονται σε αυτές, το πιο κραυγαλέο είναι η διαπλοκή ανάμεσα σε πολιτικούς και δημοσιογράφους...

Ένας κορυφαίος πολιτειακός παράγων που συνομιλεί δημόσια με δημοσιογράφο-εκδότη με τρόπο αγοραίο πιστεύοντας πως με την ψευτομαγκιά τους θα κάνουν για άλλη μια φορά τους ιθαγενείς ψηφοφόρους του να εντυπωσιαστούν. Ας τους κουνήσει το καθρεφτάκι κατευθείαν να τελειώνουμε.

Συνέχεια ακούω ή διαβάζω για τους αμφίβολης αξιοπιστίας μάρτυρες, για τον κίνδυνο για το πολίτευμα, την ίδια στιγμή που σε άλλες υποθέσεις οι δημοσιογράφοι έχουν ρίξει ανθρώπους στην πυρά με πολύ λιγότερες ενδείξεις.

Αφού θέλετε δημοσιότητα οι δημοσιογράφοι κάτοχοι λιστών προσεχώς, δώστε άλλη μια που να περιέχει τα ονόματα όσων δημοσιογράφων κάθετος συναδέλφων σας τα έχουν πάρει απο την διαπλοκή, με τον άλφα, η τον βήτα τροπο.

Τώρα μας συνιστάται ψυχραιμία και δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ γιατί.

Ίσως γιατι οι καιροί είναι δύσκολοι και πονηροί, αλλά είναι αυτοί ακριβώς οι καιροί που απαιτούν σύνεση κι όχι λίστες.

Όσο για την κυβέρνηση, αυτή κοιμάται τον ύπνο του δικαίου ή νομίζει ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την τρόικα.

Υπάρχει όμως κι άλλη Ελλάδα, υπάρχουν κι άλλες υποθέσεις που πρέπει να διαχειριστεί. Ας αφήσουν λοιπόν τον ύπνο κι ας ελέγξουν το ΣΔΟΕ, τους δικαστές, τις τράπεζες ή όποιον άλλον έχει εμπιστευτικά έγγραφα και τα δίνει σε δημοσιογράφους προκειμένου να προκληθεί σάλος ή ακόμη και πολιτική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες...