ΤΑ ΑΠΩΘΗΜΕΝΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ...

Γιατροί κάνουν επίσχεση εργασίας γιατί δεν χορταίνουν λεφτά...

Φαρμακοποιοί κλείνουν τα φαρμακεία για τον ίδιο λόγο...

Μαθηματικός με μεταπτυχιακά στην αναλογιστική/στατιστική παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα για λίγα χρήματα.

Φιλόλογος με μακρόχρονη εμπειρία αναλαμβάνει ως και μαθητές δημοτικού σε εξευτελιστικές τιμές...

Νέοι μηχανικοί παραμένουν άνεργοι ή δουλεύουν με μπλοκάκια σε παλιούς συναδέλφους που πέτυχαν καλές εποχές για τον κλάδο τους, για 300 - 500 ευρώ...

Νέοι δικηγόροι αν είναι τυχεροί δουλεύουν με τον ίδιο τρόπο ή αλλιώς οι κάπως πιο πεπειραμένοι προσπαθούν να "ψαρέψουν" κανένα υποψήφιο πελάτη στις σκάλες και τους διαδρόμους των δικαστηρίων.

Ανικανοποίητοι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων είναι συνέχεια στον δρόμο...

Αριστούχος απόφοιτη πολυτεχνικής σχολής με 4 ξένες γλώσσες ζητά οποιαδήποτε εργασία...
Άλλοι φεύγουν στο εξωτερικό για αναζήτηση εργασίας με αμφίβολα αποτελέσματα αν δεν είναι ήδη διακεκριμένοι κάπου...

Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες νέοι/ες πληρώνουν τώρα με τον χειρότερο τρόπο τα απωθημένα της γιαγιάς ή το μικροαστικό όνειρο των γονιών για πανεπιστημιακές σπουδές και περγαμηνές επιστημοσύνης, για να κομπάζουν εκείνοι:

- Διάβαζε παιδάκι μου να γίνεις τρανός επιστήμονας να μπείς σε καλή δουλειά, όπως ο τάδε (μακρινός συγγενής, ο γιός του γείτονα, ή οποιοσδήποτε άλλος διέπρεπε πουλώντας επιστημοσύνη κατά την γνώμη τους...

Άντε τώρα επιστημόνοι να τους πείτε:

- Γιαγιά από τα 400 ευρώ της σύνταξης σου δίνει μου και μένα τα 200 να βγάζω όπως - όπως τον μήνα.

Πόσοι το λένε στα κρυφά; Όσοι δεν φαντάζεστε και φορτωμένοι με τρανταχτά "χαρτιά" υπεράνω υποψίας για μέλλον φτώχειας όταν τα κυνηγούσαν μετά μανίας και πολλών φροντιστηρίων στα νιάτα τους...

Ε, ρε επιστημόνοι, τα φανταζόσασταν τα χάλια σας;

Κι όσο ξέρω πως άτομο που χαρακτηρίστηκε "ανεπίδεκτος μαθήσεως" έχει δουλειά και λεφτά και μάλιστα καλά από τα 15 του, δεν έμεινε άνεργος ούτε μια μέρα εδώ και πάνω από 30 χρόνια, αντιθέτως τον παρακαλούνε να πάει αλλού με περισσότερα και αρνείται...

Και πολλοί - πολλοί άλλοι που άφησαν νωρίς το σχολείο είτε λόγω συνθηκών είτε λόγω χαρακτήρα, δεν έχουν να επιδείξουν πτυχία και διπλώματα, ούτε οι δικοί τους καμαρώνουν τις ταπεινές δουλειές που κάνουν, μα τουλάχιστον έχουν δουλειά και όλοι πήραν από πολύ νωρίς το πρώτο βδομαδιάτικο κι έζησαν τη ζωή τους.

Για να μην αναφέρω πόσο τυχεροί θα ήταν και πόσο αλλιώτικη θα ήταν η ζωή τους αν αντί να τους σπρώχνει στα γράμματα, είχε φροντίσει ο μπαμπάς να τους αφήσει ένα στρωμένο μαγαζί...