Αντί να χτυπιόμαστε σήμερα θα έπρεπε να ευχόμαστε μια Μέρκελ για
πρωθυπουργό.
Αν είχαμε μια Άγκελα, η χώρα μας δεν θα είχε φτάσει ποτέ στην σημερινή κατάντια. Eίναι απόλυτα γέλιο και άθλιο να κατηγορούμε την Μέρκελ για τα δικά μας κακά χάλια.
Θα βγάλουμε λοιπόν τα απωθημένα μας στην Μέρκελ; Θα ανατρέξουμε στο παρελθόν και θα ξυπνήσουμε μνήμες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πόλεμου.
Ναι, θα πούμε με ένα στόμα όλοι οι Έλληνες, οι ναζί φταίνε για όλα.
Η Μέρκελ δεν είναι ούτε φίλη μας ούτε εχθρός μας. Είναι η επικεφαλής της ισχυρότερης χώρας της Ευρώπης, από την οποία εξαρτάται σε μεγάλο μέρος η διάσωση ή ο καταποντισμός της δικής μας οικονομίας.
Εκείνη αντιμετωπίζει την περίπτωσή μας με στυγνό ρεαλισμό. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς.
Ερχεται για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της χώρας της, βεβαίως.
Ολοι οι ηγέτες παγκοσμίως αυτό κάνουν στις επαφές τους. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι δικοί μας. Με σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και πειθώ να της δώσουν να καταλάβει ότι εξωθώντας το μισό πληθυσμό μιας χώρας στα όριά του, το μόνο που θα πετύχει θα είναι η απώλεια μιας έστω μικρής, αγοράς για τα γερμανικά προϊόντα και η εμπέδωση του αντιγερμανικού κλίματος.
Αντί να την κατηγορούμε για όλα τα κακά που μας συμβαίνουν. Αντί να απειλούμε με "πόλεμο", αντί να εκδίδουμε εξώφυλλα με τίτλο "Χάιλ Μέρκελ".
Επιτέλους ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτοκριτική, να παραδεχτούμε τα λάθη μας, να ωριμάσουμε και να αποφασίσουμε να αλλάξουμε ως άνθρωποι, ως πολίτες και ως κοινωνία.
Να πάψουμε να καταλογίζουμε τις ευθύνες στους άλλους σαν να είμαστε ανήλικα, να σταματήσουμε να είμαστε μισαλλόδοξοι και ανιδιοτελείς, να αντιμετωπίσουμε την πολιτική ως μέσον παραγωγής στόχων και προοπτικής για τη χώρα και τους πολίτες της και όχι ως χώρο συναλλαγής και εξυπηρέτησης συμφερόντων.
Είναι ο μόνος τρόπος να αναδειχθούν νέες πολιτικές δυνάμεις, να ξεφορτωθούμε όλα τα λαμόγια που διέλυσαν εδώ και 30 χρόνια τη χώρα, το κράτος και την κοινωνία. Να πάψουμε να ψηφίζουμε αυτούς που μας τάζουν τα πιο πολλά και τα πιο εύκολα, αυτούς που ρίχνουν τις ευθύνες στους άλλους, αυτούς που αναζητούν εξιλαστήρια θύματα.
Ισως τότε να πάψουμε να ξορκίζουμε τις τρόικες, να ελπίζουμε στα λεφτά των ομογενών, να πιστεύουμε στα Ελ και στα Νεφελίμ, να πάψουμε να προσδοκούμε από μηχανής θεούς και να καθαρθούμε.
Μπορούμε;
Αν είχαμε μια Άγκελα, η χώρα μας δεν θα είχε φτάσει ποτέ στην σημερινή κατάντια. Eίναι απόλυτα γέλιο και άθλιο να κατηγορούμε την Μέρκελ για τα δικά μας κακά χάλια.
Θα βγάλουμε λοιπόν τα απωθημένα μας στην Μέρκελ; Θα ανατρέξουμε στο παρελθόν και θα ξυπνήσουμε μνήμες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πόλεμου.
Ναι, θα πούμε με ένα στόμα όλοι οι Έλληνες, οι ναζί φταίνε για όλα.
Η Μέρκελ δεν είναι ούτε φίλη μας ούτε εχθρός μας. Είναι η επικεφαλής της ισχυρότερης χώρας της Ευρώπης, από την οποία εξαρτάται σε μεγάλο μέρος η διάσωση ή ο καταποντισμός της δικής μας οικονομίας.
Εκείνη αντιμετωπίζει την περίπτωσή μας με στυγνό ρεαλισμό. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς.
Ερχεται για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της χώρας της, βεβαίως.
Ολοι οι ηγέτες παγκοσμίως αυτό κάνουν στις επαφές τους. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι δικοί μας. Με σοβαρότητα, αποφασιστικότητα και πειθώ να της δώσουν να καταλάβει ότι εξωθώντας το μισό πληθυσμό μιας χώρας στα όριά του, το μόνο που θα πετύχει θα είναι η απώλεια μιας έστω μικρής, αγοράς για τα γερμανικά προϊόντα και η εμπέδωση του αντιγερμανικού κλίματος.
Αντί να την κατηγορούμε για όλα τα κακά που μας συμβαίνουν. Αντί να απειλούμε με "πόλεμο", αντί να εκδίδουμε εξώφυλλα με τίτλο "Χάιλ Μέρκελ".
Επιτέλους ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτοκριτική, να παραδεχτούμε τα λάθη μας, να ωριμάσουμε και να αποφασίσουμε να αλλάξουμε ως άνθρωποι, ως πολίτες και ως κοινωνία.
Να πάψουμε να καταλογίζουμε τις ευθύνες στους άλλους σαν να είμαστε ανήλικα, να σταματήσουμε να είμαστε μισαλλόδοξοι και ανιδιοτελείς, να αντιμετωπίσουμε την πολιτική ως μέσον παραγωγής στόχων και προοπτικής για τη χώρα και τους πολίτες της και όχι ως χώρο συναλλαγής και εξυπηρέτησης συμφερόντων.
Είναι ο μόνος τρόπος να αναδειχθούν νέες πολιτικές δυνάμεις, να ξεφορτωθούμε όλα τα λαμόγια που διέλυσαν εδώ και 30 χρόνια τη χώρα, το κράτος και την κοινωνία. Να πάψουμε να ψηφίζουμε αυτούς που μας τάζουν τα πιο πολλά και τα πιο εύκολα, αυτούς που ρίχνουν τις ευθύνες στους άλλους, αυτούς που αναζητούν εξιλαστήρια θύματα.
Ισως τότε να πάψουμε να ξορκίζουμε τις τρόικες, να ελπίζουμε στα λεφτά των ομογενών, να πιστεύουμε στα Ελ και στα Νεφελίμ, να πάψουμε να προσδοκούμε από μηχανής θεούς και να καθαρθούμε.
Μπορούμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου