Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα υπόθεση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα υπόθεση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

ΛΙΣΤΕΣ...

Έχω βαρεθεί να διαβάζω συνεχώς τελευταία για λίστες και ονόματα, απίθανες αναλύσεις για το αν είναι έγκυρες ή όχι, την ίδια στιγμή που εκτυλίσσεται μπροστά μας το θέατρο του παραλόγου σε όλο του το μεγαλείο.

Καθώς στην πολιτική αθώες δεν είναι ούτε οι πέτρες, η αιφνιδιαστική είσοδος στην επικαιρότητα ονομάτων πολιτικών που ενδεχομένως πλούτισαν από την πολιτική ασφαλώς δεν είναι τυχαία.
Αλλά πώς και γιατί ακριβώς προέκυψε, αν υπάρχει κάποιος που τα συντονίζει όλα αυτά και ποιος είναι, δεν είναι εύκολο να το πει κανείς.

Το θέμα είναι ποιοι κάνουν αυτές τις διαρροές και ποιες είναι οι σκοπιμότητές τους. Είναι εντολοδόχοι, θέλουν να δείξουν ότι έχουν εξουσία στα χέρια τους και μπορούν να εκβιάζουν, πιέζουν τους πολιτικούς να τους εξαιρέσουν από τις περικοπές ή μήπως είναι μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου για την αποσταθεροποίηση της χώρας;

Και να λοιπόν που δημοσιεύονται τώρα και ονόματα. Αυτά που θέλει ο κόσμος.

To αίμα που λαχταρά ο όχλος. Το πλήθος, που δεν είναι καθαρό, αλλά απαιτεί την κάθαρση των άλλων, των πιο ισχυρών, για να καλύψει και την δική του βρωμιά, ή την δική του ενοχή.

Ανεξάρτητα από την ενοχή ή όχι των ανθρώπων που εμπεριέχονται σε αυτές, το πιο κραυγαλέο είναι η διαπλοκή ανάμεσα σε πολιτικούς και δημοσιογράφους...

Ένας κορυφαίος πολιτειακός παράγων που συνομιλεί δημόσια με δημοσιογράφο-εκδότη με τρόπο αγοραίο πιστεύοντας πως με την ψευτομαγκιά τους θα κάνουν για άλλη μια φορά τους ιθαγενείς ψηφοφόρους του να εντυπωσιαστούν. Ας τους κουνήσει το καθρεφτάκι κατευθείαν να τελειώνουμε.

Συνέχεια ακούω ή διαβάζω για τους αμφίβολης αξιοπιστίας μάρτυρες, για τον κίνδυνο για το πολίτευμα, την ίδια στιγμή που σε άλλες υποθέσεις οι δημοσιογράφοι έχουν ρίξει ανθρώπους στην πυρά με πολύ λιγότερες ενδείξεις.

Αφού θέλετε δημοσιότητα οι δημοσιογράφοι κάτοχοι λιστών προσεχώς, δώστε άλλη μια που να περιέχει τα ονόματα όσων δημοσιογράφων κάθετος συναδέλφων σας τα έχουν πάρει απο την διαπλοκή, με τον άλφα, η τον βήτα τροπο.

Τώρα μας συνιστάται ψυχραιμία και δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ γιατί.

Ίσως γιατι οι καιροί είναι δύσκολοι και πονηροί, αλλά είναι αυτοί ακριβώς οι καιροί που απαιτούν σύνεση κι όχι λίστες.

Όσο για την κυβέρνηση, αυτή κοιμάται τον ύπνο του δικαίου ή νομίζει ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την τρόικα.

Υπάρχει όμως κι άλλη Ελλάδα, υπάρχουν κι άλλες υποθέσεις που πρέπει να διαχειριστεί. Ας αφήσουν λοιπόν τον ύπνο κι ας ελέγξουν το ΣΔΟΕ, τους δικαστές, τις τράπεζες ή όποιον άλλον έχει εμπιστευτικά έγγραφα και τα δίνει σε δημοσιογράφους προκειμένου να προκληθεί σάλος ή ακόμη και πολιτική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες...

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ...

Δυο μεγάλα κοπέλια (17άρηδες) μαλώσανε μεταξύ τους για ασήμαντη διαφορά, το είπανε στους πατεράδες τους, εκείνοι μονομάχησαν για την τιμή της οικογένειας και κατέληξαν ο ένας νεκρός κι ο άλλος φυλακισμένος. Πραγματικό περιστατικό από το αστυνομικό δελτίο.

Υπερβολική υπερπροστασία από ηλίθιους πατεράδες προς καλομαθημένα κωλόπαιδα, σε σημείο να μην τα αφήνουν ποτέ μόνα τους να κάνουνε οτιδήποτε.

Το πιο φυσικό ήταν να κλείσουν ραντεβού σε ασφαλή τοποθεσία να τα βρούνε μεταξύ τους παλεύοντας και ξεχνώντας το μετά, χωρίς να το μάθει ποτέ κανείς. Μερικές γροθιές και κλωτσιές ξεμπέρδευαν καταστάσεις και παρεξηγήσεις ανέκαθεν...

Ε, δεν γίνεται σήμερα από τα φοβισμένα και πανηλίθια μούλικα. Που θέλουν γονική προστασία για να κάνουν την παραμικρή κίνηση. Η οποία τους παρέχεται αφειδώς από ίδιας πάστας γονείς...

Που είναι τα χρόνια που ο Μπάμπης και ο Λεωνίδας κλείνανε ραντεβού μετά το σχόλασμα στην πίσω αυλή του δημοτικού σχολείου για ν' αποδείξουν μεταξύ τους ποιός είναι ο δυνατότερος κι αφού αρχίζανε με άρση μεγάλων, όλο και μεγαλύτερων πετρών κι επιτόπια άλματα σε ύψος και μήκος, φτάνανε να παλεύουνε μέχρις τελικής πτώσης κυριολεκτικά, ώσπου να μείνει όρθιος ο δυνατότερος κι ανθεκτικότερος.

Αρκετές μέρες το επαναλαμβάνανε, μέχρι που έπεσε στην αντίληψη του δασκάλου και το είπε στους πατεράδες τους, που κατέφθασαν την κατάλληλη στιγμή να τους πιάσουν στα πράσα.

- Κοπέλια είναι, κατέληξαν και τους πήραν τραβώντας τους στο σπίτι να τους καταστέσουν ιδιαιτέρως, χωρίς ποτέ να διανοηθούν να συνεχίσουν οι ίδιοι την μονομαχία των τέκνων τους...

Περιοδικά τολμηρά για την εποχή κλέβανε κάποιοι από περίπτερα, αν τα κατάφερναν τα παίρνανε και φεύγανε, αν όχι τους τσάκωνε ο περιπτεράς και καθάριζε με μερικά αστραφτερά παλαμίδια και το ακαταμάχητο "θα το πω στον πατέρα σου", δεν πήγε κανείς πατέρας ποτέ να του ζητήσει τον λόγο ή να τον σκοτώσει για το τίποτα, ούτε αυτός έκανε τον ρουφιάνο να καλεί τους μπάτσους για το παραμικρό κι ασήμαντο όπως σήμερα γίνεται, σύμφωνα με το αστυνομικό δελτίο γεμάτο ασήμαντες και γελοίες υποθέσεις που δεν έπρεπε ν' απασχολούν κανέναν πάνω από λίγα λεπτά κι όμως φτάνουν μέχρι τα δικαστήρια...

Εκδρομή πηγαίνανε τα σχολεία σε απόμερη ανοιχτή χωράφα στις παρυφές τότε της πόλης και ο Στράτος που έμενε στην περιοχή και ήταν ο τελευταίος μαθητής στο σχολείο της, έβγαινε και προκαλούσε ανοιχτά σε καυγά κάποιους από τα άλλα σχολεία, πρόκληση που γινόταν αποδεκτή ευχαρίστως από τον Μπάμπη, τον Λεωνίδα και τον Γιώργη, που πλακώνονταν με πάθος για την υποτιθέμενη τιμή του σχολείου στην αθέατη από τους δασκάλους πλευρά του λόφου και γύριζαν σπίτι τους γδαρμένοι και ματωμένοι άπαντες, χωρίς να τρέχει τίποτα, σε λίγες μέρες ήταν εντάξει...

Τι να πει δηλαδή ο Στράτος που έκλεβε λεφτά από το πορτοφόλι του γέρου του και πήγαινε στις πουτάνες από τα 12 και κάπνιζε, θα παραδεχότανε "μπαμπά δεν τα κατάφερα, άμε να καθαρίσεις εσύ";

Και ο μπαμπάς που πουλούσε στη λαϊκή τόσο μαλάκας ήταν να ανακατευτεί πρόθυμα σε καυγάδες κοπελιών για το τίποτα, ή θα του γύριζε το παλαμίδι να τον αφήσει ξερό;

Και όλοι αντρώθηκαν σώοι κια αρτιμελείς, χωρίς περιττή γονική προστασία. Έτσι μεγάλωναν τότε τα παιδιά. Δεν ασχολούνταν με τέτοια φυσιολογικά μικροπράγματα οι γονείς.

Αντίθετα επέμβαιναν εκεί όπου χρειαζότανε πραγματικά, όπως όταν κάποιοι αληταράδες που δεν γούσταραν τον γυμνασιάρχη αποφάσισαν να κάνουν κατάληψη το '80 στο γυμνάσιο που πήγαινε ο Γιώργης και οι πατεράδες - επιστήμονες περίμεναν απέξω να δουν τι θα γίνει, ο μπογιατζής - έμπορας πατέρας του Γιώργη με μια κλωτσιά έριξε κάτω την πόρτα και το λουκέτο που της είχανε βάλει, ρίχνει ένα παλαμίδι μπροστά σε όλους στον γιό του και τον πήρε στο σπίτι και να βοηθά στο μαγαζί τις χαμένες μέρες. Άφωνοι οι επαναστάτες - αλητράδες, είχε μια χέρα ο γέρος γερή και πετσωμένη από τη δουλειά, που δε θέλανε να τη δοκιμάσουνε οι χέστες.

[Το μαγαζί που σήμερα έχει κληρονομήσει κι επεκτείνει ο Γιώργης που έγινε νοικοκύρης άνθρωπος με γυναίκα και παιδιά, έχοντας σίγουρη δουλειά κάθε μέρα, χωρίς να πάει σε πανεπιστήμια να μαζεύει άχρηστα χαρτιά].

Το ίδιο ξεθαρέψανε και κάνανε και οι επιστήμονες πατεράδες στα δικά τους παιδιά και η κατάληψη έληξε άδοξα πριν συμπληρώσει δίωρο.

Αυτά προτού μπούνε οι κομματικές "νεολαίες" στα σχολεία και τα διαλύσουν με ιδεολογίες και λοιπές μαλακίες, καπάκι και οι διάφοροι "παιδοψυχολόγοι" που κάνανε τα κοπέλια άβουλα και μουνουχισμένα, να ζητούνε τα πάντα έτοιμα...

Σε εποχές που οι πατεράδες μπορούσαν να ξεχωρίσουν το αληθινά σημαντικό από το ασήμαντο...

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΩΣ "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ"...


Oι κάτοικοι και οι ηγέτες της Ελλάδας απέχουν πολύ απο το να θεωρούνται και να είναι "Δύση".

Ίσως λόγω γεωγραφικής θέσης και ιστορικών καταβολών να έχουν περισσότερα στοιχεία απο την ανατολή παρά απο τη δύση.

Οσα μέτρα και όσες πρακτικές έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία στις Δυτικές χώρες και συμβάλλουν στον καθημερινο πολιτισμό των ευρωπαιων, εδώ αποτυγχάνουν πλήρως κυρίως λόγω της αδιαφορίας μας.

To θέμα της απαγόρευσης του καπνίσματος καταφέραμε και το κάναμε και αυτό "αλά Ελληνικά", όπως θα εφαρμοστεί με ημίμετρα, με εξαιρέσεις, με λογής-λογής παράθυρα και τελικά χάος για το τίποτα.

Άλλες "απαγορεύσεις" που υποτίθεται πως ισχύουν:

- Στις κυλιόμενες σκάλες του μετρό υποτίθεται ότι η αριστερή πλευρά πρέπει να είναι πάντα άδεια για όσους βιάζονται...

- Στις διαβάσεις των πεζών τα αυτοκινητα υποτίθεται ότι ακινητοποιούνται για να περάσουν οι πεζοί...

- Στις ράμπες για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τα καροτσάκια των μωρών, υποτίθεται ότι δεν παρκάρει κανείς το αυτοκινητό του

- Οταν βγάζει κάποιος βόλτα το σκυλάκι του υποτίθεται ότι έχει μαζί του σκουπάκι και σακούλα και μαζεύει τα απορρίμματα, που όλοι οι υπόλοιποι συναντούνε εν αφθονία σε όλο και περισσότερους δρόμους...

- Στους λεωφορειοδρομους υποτίθεται ότι δεν μπαίνει άλλο όχημα...

- Στους ειδικούς κάδους ανακύκλωσης υποτίθεται ότι πετάμε μόνο χαρτιά, πλαστικά, αλουμίνια...

- Τα σκουπίδια υποτίθεται πως δεν τ' αφήνουμε όπου λάχει, ακόμη και στα εύκολα προσβάσιμα πλαϊνά των εθνικών οδών, συνηθισμένο θέαμα κι αυτό...

Όλα αυτά τα υποτιθέμενα "απαγορεύεται" και πολλα πολλά άλλα, εαν τα τηρούσαμε η ζωή όλων μας θα ήταν πολύ πιο εύκολη και καλύτερης ποιότητας...