ΛΗΓΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΙ ΕΥΘΥΝΗ...

Τα προϊόντα όλα έχουν υποχρεωτικά ημερομηνία λήξης, μέχρι σήμερα τουλάχιστον. Μετά την ημερομηνία αυτή είτε αποσύρονταν για άλλη χρήση όπως ζωοτροφές, είτε πετάγονταν στους κάδους απορριμμάτων.

Όλα τα προϊόντα μετά την ημερομηνία λήξης τους έφευγαν από τα ράφια, δεν πουλιούνταν, τουλάχιστον στους ανθρώπους.

Σήμερα μας λένε ότι αντί να πετιούνται στον κάδο απορριμμάτων επειδή πλέον είναι επικίνδυνα, θα μπαίνουν σε άλλο ράφι και θα πουλιούνται σε χαμηλότερη τιμή.

Δηλαδή αυτό που ήταν άχρηστο για την επιχείρηση, από αύριο θα έχει αξία. Αυτό που κάποιοι το έβρισκαν τζάμπα έστω και στα σκουπίδια, από αύριο θα το πληρώνουν...

Και άντε τα φασόλια, οι φακές, κάποια ζυμαρικά, να κρατάνε λίγο ακόμη πέρα από την ημερομηνία λήξης τους χωρίς εμφανή βλάβη. Αλλά τυριά, αλλαντικά, γάλατα, κονσέρβες πόσο κρατάνε;

Και άντε το κατάστημα τα κρατά κάποιο χρονικό διάστημα μετά τη λήξη τους και τα πουλά σ' ένα κατάστημα εστίασης, ταβέρνα, εστιατόριο, φαστφουντάδικο κι έρχεται ο έλεγχος της Υγειονομικής Υπηρεσίας. Θα τον γράψει για ληγμένα και ίσως επικίνδυνα προϊόντα; Αν όχι, θα καταργηθεί και ο Υγειονομικός έλεγχος των προϊόντων που καταναλώνουμε;

Μήπως όσοι κατεβάζουν τέτοιες ιδέες και τις εφαρμόζουν θέλουν να βοηθήσουν κατ' αρχήν τους κατόχους αλυσίδων σούπερ μάρκετ και μεγαλοεισαγωγείς να πλουτίσουν κι άλλο και κατά δεύτερο και κυριότερο λόγο να ξεκάνουν τον αθώο πολίτη κι έτσι να γλυτώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία από συντάξεις και ιατρικά έξοδα; Μια σκέψη είναι αλλά ο νους πάει μόνος του παντού, έτσι όπως μας συνήθισαν με διάφορες πρόχειρες αποφάσεις.

Με απλή λογική σκεπτόμενοι, ποιος θα αγοράζει τα ληγμένα; Μα, αυτός που δεν αρκούν τα λεφτά του να αγοράσει το μη ληγμένο, ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο άνεργος, ο απένταρος. Γενικά ο φτωχός. Λέτε να θέλουν οι ειδήμονες κυβερνώντες να επαληθεύσουν το "όπου φτωχός και η μοίρα του;"

Και αφού το σούπερ μάρκετ θα πουλά το ληγμένο νόμιμα, βάσει της ισονομίας θα δικαιούται να το πουλά και το όποιο κυλικείο; Ποιος θα αφήσει το παιδί του να ψωνίσει από κυλικείο σάντουιτς με ληγμένα πριν "κάποτε" αλλαντικά;

Αν λοιπόν μια οικογένεια κακομοίρηδων πάρει λουκάνικα ληγμένα λόγω φτήνιας, πάθει γαστρεντερίτιδα, την ευθύνη ποιός θα την έχει; Στην χώρα αυτή φυσικά επίσημος κανένας γιατί όλοι είναι ανεύθυνοι, τουλάχιστον όσοι βγάζουν τέτοιες αποφάσεις μεταξύ καφέ και γόνατου.

Δεν θα ήταν προτιμότερο κύριοι των τέτοιων μεγάλων αποφάσεων, να πουλιούνται αυτά τα προϊόντα φθηνότερα μεν αλλά μερικές ημέρες πριν την λήξη τους, εν γνώσει του πελάτη; Ετσι και η ημερομηνία θα ισχύει για όλους και θα υπάρχει υπεύθυνος.

Διαφορετικά, ποιός είναι υπεύθυνος; Οχι φυσικά ο εισαγωγέας, ούτε το σούπερ μάρκετ, ούτε ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας. Τότε ποιος;

Μα σίγουρα ο τελευταίος τροχός, ο φτωχός καταναλωτής θα είναι υπεύθυνος για πάρτη του κι εδώ. Και μάλιστα ό,τι κι αν πάθει δεν θα μπορεί να ζητήσει ευθύνες από πουθενά, ούτε επίσημα ούτε ανεπίσημα.

Τελικά ποια η σκοπιμότητα αυτής της απόφασης; Ποιος ωφελείται;

Ληγμένα προϊόντα στο ράφι πλέον, γιατί; Για να επιταχύνουν κι αυτά συν τα άλλα επινοήματα (φάρμακα, πετρέλαιο, επιδόματα - παροχές, ανεξέλεγκτη από το νόμο βία) του φτωχού την ανθρώπινη ημερομηνία λήξης;