ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ...

Τα συναισθήματα και πως επηρεάζουν τη ζωή του ανθρώπου. Απόσπασμα από ομιλία σε διεθνές συνέδριο στο ΣΕΦ του φίλου μου Άκη Αγγελάκη.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ...

Παρότι έχουμε προϊόντα αρίστης ποιότητας, όπως τα κηπευτικά μας, τα ντόπια κρέατα και τα τυροκομικά μας προϊόντα, πολλά ξενοδοχεία και εστιατόρια χρησιμοποιούν ξένα προϊόντα, αμφίβολης ποιότητας και προέλυσης για να ταίζουν τους τουρίστες...

Αιτία αναφέρεται το κόστος αγοράς πολλών προϊόντων εισαγωγής, που είναι πολύ μικρότερο από τα τοπικά και αυτό αποτελεί τον κύριο λόγο που οι επιχειρήσεις τα προτιμούν. Το φτηνότερο κόστος των προϊόντων εισαγωγής όμως δεν αποτελεί επιχείρημα, αφού με λίγο ψάξιμο στην τοπική αγορά είναι διαθέσιμα δικά μας προϊόντα σε πολύ καλές τιμές.

Και παραπέρα με μια υποτυπώδη διαπραγμάτευση θα βρεθούν αρκετοί μικροί παραγωγοί να τους διαθέσουν τα προϊόντα τους σε ακόμη πιο ανταγωνιστικές προσφορές.

Όταν στους ξένους τουρίστες δίνουμε ξένους χυμούς σε παγοκολόνες, ξένο γιαούρτι, εισαγώμενη μαρμελάδα και βούτυρο, ξένο μαλακό λιπαρό τυρί τι θα αποκομίσουν επιστρέφοντας στην πατρίδα τους; Πώς θα προωθήσουμε τα γνήσια προϊόντα μας, αν δεν τα αναδείξουμε στους τουρίστες όταν είναι εδώ, να τα γνωρίσουν και να τα ζητούν και στις πατρίδες τους έπειτα;

Να περάσει κάποιος 2 βδομάδες στην Κρήτη και να μην έχει δοκιμάσει βλήτα ή σταμναγκάθι με λάδι και λεμόνι, στάκα, χοχλιούς, γραβιέρα με ελιές ή μέλι, καλιτσούνια με μυζήθρα, σύγκλινο, ζυγούρι πιλάφι, κρεατότουρτα, ξεροτήγανα κι αυγοκαλάμαρα, αρνί αντικρυστό, σουπιές με άγρια χόρτα, ντάκο, γλυκό κυδώνι, τραχανά, να πιει μια τσικουδιά τρώγοντας ωμή την αγγινάρα και το κουκί του με κριθαρένιο παξιμάδι δεν λέει κι όμως γίνεται, τρώει ότι σερβίρουν τα ξενοδοχεία κι αν βρεθεί σε ταβέρνα σπάνια τα δοκιμάζει αν δεν τα γνωρίζει.

Αν δεν τα γνωρίσει συνοπτικά με την άφιξη του, κάτι φταίει στην οργάνωση του τουρισμού...

Φταίει ακόμη οτι η διδακτέα ύλη στις τοπικές σχολές μαγείρων είναι προσαρμοσμένη στην Ευρωπαϊκή κουζίνα και όχι στην τοπική. Προβλέπει τη χρήση βουτύρου, τυριών όπως ένταμ και παρμεζάνα. Οπότε και οι νέοι μάγειροι έχοντας αυτήν την πρώτη εκπαίδευση, χρησιμοποιούν τα υλικά που γνωρίζουν.

Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι οι πάρα πολλοί επιχιερηματίες ξενοδόχοι δεν έχουν ανοιχτά μυαλά. Δεν ψάχνονται, δεν αναζητούν το διαφορετικό που θα τους ξεχωρίσει, ακολουθώντας το συρμό του μαζικού τουρισμού του πόπολου σε φτηνές τιμές και των tours operators...

Δεν είναι σωστό επιχειρήσεις που έχουν χρηματοδοτηθεί από το κράτος π.χ. επιδοτούμενες ξενοδοχειακές μονάδες μεγάλες ή μικρές που θέλουν να εκμεταλλευτούν ότι ομορφιές και δυνατότητες προσφέρει ο τόπος να μην χρησιμοποιούν τοπικά προϊόντα. Οφείλουνε να σταθούνε στο ύψος των περιστάσεων, να βοηθήσουνε τον πρωτογενή τομέα που παράγει, τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο.

Και αν κάποιες είναι all inclusive και δεν τους ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, δεν είναι δυνατόν η "παραδοσιακή" ταβέρνα του μικρού απομονωμένου χωριού, το μικρό οικογενειακό εστιατόριο να μην διαθέτει πρώτες ύλες από την περιοχή που βρίσκεται, αλλά να χρησιμοποιεί προϊόντα εισαγωγής αμφιβόλου ποιότητας για μερικά παραπάνω ευρώ κέρδους...

Ο ΒΑΛΤΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνιιή ταινία - περιπέτεια του Ντίνου Δημόπουλου από το 1973...

Η Λένα, ο Αλέξης και ο Μανώλης ετοιμάζονται να φύγουν με τα χρήματα της εικονικής οικοδομικής εταιρίας που έστησαν. Την τελευταία στιγμή όμως η Λένα αποκαλύπτει την αλήθεια στον παιδικό της φίλο Δημήτρη. Οι άνδρες της σπείρας αναγκάζονται να τον πάρουν μαζί τους στο μικρό ιδιωτικό τους αεροπλάνο. Θα προσγειωθούν σε μια έρημη περιοχή και θα επιχειρήσουν να τον σκοτώσουν. Πάνω στη συμπλοκή η Λένα θα προσπαθήσει να το σκάσει, αλλά θα ρίξει το αεροπλάνο στον κοντινό βάλτο, που θα βουλιάξει μαζί με τα χρήματα, κινώντας το ενδιαφέρον των ανθρώπων του κοντινού φάρου: του φαροφύλακα, της γυναίκας του Μάρθας, της κόρης του Μάρως και του κακοποιού Βαγγέλη.

Σύντομα θα αποκαλυφθεί η αλήθεια και όλοι μαζί θα προσπαθήσουν να βγάλουν το αεροπλάνο από το βάλτο ελπίζοντας ότι τα χρήματα θα αλλάξουν την τύχη τους...

JENNIFER LOPEZ DANCING...

Πέρα από χορούς και πανηγυράκια...Αυτός είναι sexy κώλος να μου τον κουνάει κάποια. Και να είναι πρόθυμη να της τον κοκκινίζω όταν παραγίνεται άτακτη...

ΕΛΛΑΔΑ ΚΙ ΕΕ..

Τις λάθος πολιτικές μας επιλογές δια της ψήφου που επέτρεψε τη διασπάθιση των εγχώριων και διεθνών πόρων (προηγούμενα πακέτα και επιδοτήσεις) από βουλευτές, πολιτικούς και λοιπούς εμπλεκόμενους, αλλά και από εμάς τους ίδιους τους μάγκες και τους πονηρούς, θα πάμε να τις φορτώσουμε στην ΕΕ.

Που όταν τρώγαμε τις επιδοτήσεις ήταν καλοί και αλληλέγγυοι και σήμερα που ζητάνε εγγυήσεις για τα κεφάλαια τους, έγιναν εχθροί;

Το πρόβλημα δεν είναι οι δανειστές, είναι όσοι έχουμε εκλέξει για να διαπραγματεύονται με τους δανειστές ξεπουλώντας τον κόπο των νοικοκυραίων Ελλήνων που εξακολουθούν να παράγουν κάτι και την πατρίδα ολάκερη...

Μιας και η νεώτερη Ελλάδα ποτέ δεν είναι αυτάρκης ως χώρα κι όσο έτρωγε από τα δανεικά των "μεγάλων δυνάμεων" από την απελευθέρωση και την ίδρυση της και το Σχέδιο Μάρσαλ λίγο παλαιότερα, αλλό τόσο έτρωγε από το '81τα έτοιμα της Ευρώπης, θάβοντας τα αγροτικά προιόντα της για επιδοτήσεις, γιατί ήταν πιο πολλά και πιο ξεκούραστα τα Ευρωπαϊκά λεφτά.

Που πήγαν όλα στην αχαλίνωτη κατανάλωση πολυτελών Ευρωπαικών προιόντων και σε ταξίδια αναψυχής του πόπολου ανά τον κόσμο.

Ας είμασταν πιο προσεκτικοί και νοικοκύρηδες να μη φτάναμε σήμερα να εκβιαζόμαστε και να απειλούμαστε!

Κανείς δεν θέλει να χρεοκοπήσουμε και όλα είναι στο πλαίσιο ενός εκφοβισμού για να μην υπάρχουν φωνές αντίθετες με τα πειράματα που θέλουν να γίνουν στην πλάτη μας.

Πρωτίστως όμως θέλουν τα λεφτά τους πίσω και επίσης εκβιάζουν για συναίνεση των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων για ένα τριετές πρόγραμμα για να διασφαλίσουν ότι όποιος κι αν κυβερνάει τα επόμενα χρόνια θα εφαρμόσει με αποτελεσματικότητα και συνέπεια το "μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα" που θα διασφαλίζει ότι θα πάρουν τα δανεικά τους πίσω, επειδή ξέρουν πως πολιτεύονται τα Ελληνικά κόμματα στην αντιπολίτευση και πως όταν τύχει και βρεθούν στη εξουσία...

Προς το παρόν μας απειλούν με τα φερέφωνα τους και την παλαιά αδύναμη δραχμή για το τι πρόκειται να πάθουμε αν δεν είμαστε συνεπείς στις πληρωμές.

Περιμένουμε την συνέχεια...

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ...

Αγανακτισμένοι πολίτες. Ειρηνική συγκέντρωση. Χωρίς κομματικές σημαίες.

Μόνο που ο καθένας μας έχει διαφορετικό λόγο για να είναι αγανακτισμένος.

Και βλέπει σε διάφορετική κατεύθυνση την απάντηση στο πρόβλημα.

Εκτός από ένα "όχι" μια συμπαράταξη, μια ακόμη συγκέντρωση χωρίς στόχο και ουσία, χωρίς βασικό σύνθημα μια διαδήλωση χρειάζεται και ένα "ναι", μια πρόταση και ένα τρόπο για την υλοποίηση της.

Και μια πατριωτική ηγεσία που θα σταθεί στους ξένους και θα τους πει: Έως εδώ, αναλαμβάνουμε εμείς τα του τόπου μας...

Αλλιώς μένει στο επίπεδο ενός έστω ενδιαφέροντος happening...

Τα ως τώρα κόμματα και οι πολιτικοί που αυτά ανάδειξαν απέτυχαν να προστατέψουν την χώρα και τους πολίτες της. Καιρός είναι να αναλάβουμε τις ατομικές ευθύνες μας και να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας.

Δημοκρατία δεν είναι να εκχωρούμε εν λευκώ την λαϊκή εξουσία με την ψήφο μας κάθε 4 χρόνια σε επιλεγμένους από άλλους υποψήφιους μέσω ενος καλπονοθευτικού συστήματος αλλά να συμμετέχουμε όλοι όσοι μπορούμε κι έχουμε κάτι να προτείνουμε ενεργά στην διαμόρφωση της κοινωνίας και της χώρας μας.

Αρκετά ακούσαμε τόσα χρόνια από τους "σωτήρες" της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, του ΠΑΜΕ, κλπ πουλημένων συνδικαλιστοπατεράδων.

Η πλειοψηφία του λαού έδειξε βρίσκεται απέναντι στην αντιδημοκρατική αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας με την εκτέλεση αποφάσεων ξένων κέντρων και στη αδιέξοδη εμμονή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, που εκφράζεται από στυγνή εισπραξιομανία, στραγγαλισμό της οικονομίας, ενδεχομένως και από εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων που βαφτίστηκαν ως "πατριωτικής σημασίας".

Μένει να δούμε αν προκύψει κάτι άμεσα εφαρμόσιμο στα πλαίσια εκείνου του παλιού "θέλω να ζυμώσω και όχι δέκα μέρες να κοσκινίζω". Τότε έχει νόημα μια πλατεία γεμάτη με ενημερωμένους συνειδητούς πολίτες που βλέπουν την κρίση να γκρεμίζει την Ελλάδα της αρπαχτής που ξέραμε...

ΧΑΛΚΙΝΕΣ ΚΟΜΠΙΝΕΣ...

Χιλιόμετρα ολόκληρα χάλκινα καλώδια από αποθήκες της ΔΕΗ, μέχρι κι αυτά που αποτελούν μέρος του δικτύου της κι αποκόβονται αν και βρίσκονται υπό τάση, χάλκινα υδρόμετρα από δίκτυα άρδευσης, εξαρτήματα και σκεύη από χαλκό...

Το παρά-εμπόριο χαλκού φαίνεται πως ανθεί πάλι παράλληλα με κείνο των παλιοσίδερων, μα πέρα από παλιό κι ανακυκλώσιμο χαλκό οι επιτήδειοι τώρα βάζουν στο μάτι και άθικτο, αχρησιμοποίητο που κλέβουν εξ επί τούτου όπου τον εντοπίσουν...

Δράστες γνωστοί - άγνωστοι, οι ίδιοι γύφτοι που επιδίδονται στην συλλογή παλιών σιδέρων και χάλκινων ειδών, που δεν φτάνει το μεροκάματο - εμπόριο με τα πεταμένα και βρήκαν τρόπο να το πολλαπλασιάσουν κλέβοντας αποθήκες και πουλώντας σε γνωστούς πάλι μεσάζοντες τις έτοιμες στοίβες που αρπάζουν πανεύκολα όπως δείχνουν τα πράγματα...

Να σημειωθεί πως στις μάντρες του είδους οι δράστες μπορούν να πωλούν τον χαλκό προς 4 - 5 ευρώ το κιλό και η μπάζα μιας μόνο κλοπής είναι αρκετές εκατοντάδες κιλά.

Τώρα πως εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται "άγνωστοι" σε καθημερινές ανακοινώσεις του αστυνομικού δελτίου για τέτοιου είδους υποθέσεις, ενώ κυκλοφορούν στον δρόμο με ανοιχτά φορτηγά φορτωμένα τέτοια και οι συγκεκριμένες μάντρες που τα αγοράζουν - μεταπουλούν έχουν γνωστή έδρα και ιδιοκτήτες, άλλη υπόθεση...

SMSKONAKIA...

Και τα κινητά που είναι ολημερίς κολλημένα στο αυτί του κάθε ενός νέου, μπήκαν στην υπηρεσία της αντιγραφής με sms-skonakia στις πανελλαδικές εξετάσεις...

Από τις οποίες αποπέμφθηκαν κάποιοι μαθητές επιεδή χρησιμοποίησαν τις ευκολίες που τους παρέχει η τεχνολογία...

Αντί να προωθηθούν - περάσουν ειδικά αυτοί σε σχετικές σχολές ΑΕΙ για ν' ανακαλύψουν και να εφαρμόσουν νέα πεδία στην χρήση της υψηλής τεχνολογίας, που πέρα του ασήμαντου της αντιγραφής, θα χρησιμεύσουν κι αλλού στην κοινωνική κι επαγγελματική ζωή όλων αργότερα και ίσως βρούμε και τομέα εξαγωγών αφού δεν έχουμε τίποτα άλλο πέρα από μερικές ιδέες...

Θάπρεπε όμως να ξέρουν οι νέοι πως ένα κόλπο πιάνει μόνο άν εφαρμόζεται από λίγους, από έναν αν είναι δυνατό που θα παράμενε ασύλληπτος, όταν το ξέρουν όλοι στην αίθουσα τελικά καταρρέει και αποκαλύπτεται...

Και αυτή η φτηνή δικαιολογία με τη τουαλέτα ταυτόχρονα τι την ήθελαν νέοι άνθρωποι, ακράτεια 80άρηδων είχαν;

Αν έχουν τεχνολογική ευφυία και δημιουργικότητα ας αρχίσουν βελτιώνοντας της τεχνολογία των μηνυμάτων, ώστε να φτάνουν απαρατήρητα σε όλους πέρα από τον αποδέκτη τους, για αρχή...

Για να μην φτιάχνουνε φραπέδες αύριο σε κάποιο ξενοδοχείο ή κανέναν Γρηγόρη ως μόνη επαγγελματική διέξοδο...

ΕΠΙΔΕΙΞΗ RED ARROWS ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ 2011...

Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις γιορτάζουν φέτος τα 100 χρόνια από την ένταξη του αεροπορικού όπλου «100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΕΝ ΥΨΙΚΡΑΤΕΙΝ»...

Μετά από πρόσκληση της Πολεμικής Αεροπορίας, το ακροβατικό σμήνος Red Arrows της Πολεμικής Αεροπορίας του Ηνωμένου Βασιλείου, πραγματοποίησε αεροπορική επίδειξη την Κυριακή 22 Μαΐου και ώρα 11:30 στο λιμάνι των Χανίων...





Το ακροβατικό σμήνος της RAF παρουσίασε για πρώτη φορά στα Χανιά τον νέο σχηματισμό του με την ονομασία "Ανεμοστρόβιλος". Η επίδειξη των 9 αεροσκαφών που πετούσαν με ταχύτητες με 600 - 700 Km/h, διήρκεσε 24 λεπτά και καθήλωσε όσους την παρακολούθησαν από το ενετικό λιμάνι ή αλλού.

Έγινε με ακρίβεια δευτερολέπτου, ενώ μεταξύ των πληρωμάτων ήταν και γυναίκα χειρίστρια της RAF.

ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΟΡΤΗ...

Άλλη μια φορά 21η Μάη, ημέρα αφιερωμένη στον πολιτισμό, γενέθλια και γιορτή για μένα κι ευκαιρία για μια ευχή.
Που έχουν πάει αλήθεια τόσες που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια;

Να χαίρεσαι, να σε χαίρονται
αυτοί που σ' αγαπούνε,
κι όσα η καρδιά επιθυμεί
αληθινά να βγούνε!

Περιμένω τις δικές σας στα σχόλια...

ΨΗΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΧΙΤΛΕΡ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία του Ροβήρου Μανθούλη από το 1962 με τον Θανάση Βέγγο.

Δύο αχώριστοι φίλοι, παλεύουν με νύχια και με δόντια για να επιζήσουν, στη διάρκεια των δύσκολων χρόνων της κατοχής. Η ζωή όμως τους χωρίζει, αφού ο καθένας τραβάει το δικό του δρόμο επιβίωσης.

Ύστερα από πολλά χρόνια όμως η μοίρα τους ξαναενώνει και μέσα από αξέχαστες σκηνές και κωμικά επεισόδια βρίσκονται μαζί να εξιστορούν ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο, το παρελθόν τους...

GREEK ARMY IN EXILE WWII (1941-1944, Middle East, North Africa and Beyond)...

After the fall of Greece to the nazis, after resisting and defeating the Axis from October 28 1940, the whole of Greece fell under the triple axis occupation by June 1 1941, at the end of battle of Crete...

Thousands of Greeks vowed to continue the fight and joined the exiled Greek army in the Middle East and North Africa, fought in the second battle of El Alamein and across the Sahara and into Tunisia.

The war was alsou brought to the occupied by the Nazis Aegean Sea and many Greeks with the Royal Hellenic airforce and navy took part in the invasion of Sicily and in Normandy. Returning by the end of the war to a liberated Greece in 1944...

THE BATTLE OF CRETE...

The Battle of Crete (German: Luftlandeschlacht um Kreta; Greek: Μάχη της Κρήτης) was a battle during World War II on the Greek island of Crete. It began on the morning of 20 May 1941, when Nazi Germany launched an airborne invasion of Crete under the code-name Unternehmen Merkur ("Operation Mercury"). Greek and Allied forces, along with Cretan civilians, defended the island.

After one day of fighting, the Germans had suffered appalling casualties and none of their objectives had been achieved. The next day, through miscommunication and the failure of Allied commanders to grasp the situation, Maleme airfield in western Crete fell to the Germans, enabling them to fly in reinforcements and overwhelm the defenders. The battle lasted about 10 days.

The Battle of Crete was unprecedented in three respects: it was the first mainly airborne invasion; the first time the Allies made significant use of intelligence from the deciphered German Enigma code; and the first time invading German troops encountered mass resistance from a civilian population. In light of the heavy casualties suffered by the paratroopers, Adolf Hitler forbade further large scale airborne operations. However, the Allies were impressed by the potential of paratroopers and started to build their own airborne divisions. This was the first battle where the Fallschirmjδger ("parachute rangers") were used on a massive scale.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ 1941 (The 11th Day - The Battle Of Crete)...

Aπόσπασμα από δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ για τη μάχη της Κρήτης και τον αγώνα των απλών Κρητών, εναντίων των εισβολέων Ναζί Γερμανών.

Συγκλονιστικές μαρτυρίες από άτομα που έζησαν τα γεγονότα και πολέμησαν τους απογόνους των Ούνων με αξίνες και φτυάρια, εκείνον τον Μάη του 1941...

MAY 1941: CONQUERING CRETE IN 10 DAYS! (Unternehmen-Merkur)

May1941. German color footage about the battle of Crete:

part 1

part 2

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ...

Ενώ η Ελληνική οικονομία κινδυνεύει και οι παραδοχές των δυο μεγάλων κομμάτων για το «δέον γενέσθαι» βρίσκονται πλησιέστερα από οποιαδήποτε άλλη εποχή, αυτά δεν συνενώνουν τις δυνάμεις τους για να εφαρμοστεί όσο γίνεται πιο γρήγορα η πολιτική που πρεσβεύουν ότι πρέπει να ασκηθεί για τη σωτηρία της χώρας.

Αν και η πλειονότητα των πολιτών την επιθυμεί για να βγούμε από τις συμπληγάδες, οι πολιτικοί μας, αυτοί που μας έριξαν εκεί, μείζων και ελάσσων αντιπολίτευση δεν την επιθυμεί για δικούς τους λόγους.

Αναρωτιέται κανείς γιατί μια κυβέρνηση με τον επαρκή αριθμό των 156 βουλευτών έχει ανάγκη την συναίνεση της αντιπολίτευσης προκειμένου να παράξει έργο.

Μάλλον είναι απλό: Δεν έχει την πολιτική δύναμη. Δυο άνθρωποι άπειροι στους νέους τους ρόλους ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών υπέγραψαν ένα μνημόνιο υπό το άγχος της χρεοκοπίας, χωρίς να εξετάσουν αν οι όροι του θα απέβαιναν συντριπτικοί για τη χώρα και θα μας οδηγούσαν στην άβυσσο.

Η κυβέρνηση παρόλη την ευρωστία των κοινοβουλευτικών αριθμών, νιώθει πολιτικά ανήμπορη και διοικητικά ανίκανη, να επιτελέσει το σκληρό έργο που έχει αναλάβει και το οποίο πλέον έφτασε στον σκληρό πυρήνα των αποφάσεων που θα πρέπει ληφθούν: Περαιτέρω περικοπές, αποκρατικοποιήσεις ΔΕΚΟ, απολύσεις στον Δημόσιο Τομέα.

Στην κατάσταση που είμαστε μας έφεραν δύο πράγματα: οι πολιτικοί που φάγανε τεράστια ποσά και η μαύρη οικονομία. Τα δύο κό΅΅ατα που ευθύνονται διαχρονικά για τη ση΅ερινή κατάσταση, δυσκολεύονται να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και το πολιτικό κόστος που φοβούνται ότι θα είχε μια τέτοια σύμπραξη.

Οι δανειστές μας δίνουν τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών τους, αυτό είναι μια πραγματικότητα, ανεξαρτήτως τι γνώμη έχει κανείς για το μνημόνιο, για την αποπληρωμή του χρέους και τη στάση πληρωμών, και δεν θέλουν τα λεφτά τους να πάνε στον βρόντο κι αυτή τη φορά.

Βλέπουν ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να υλοποιήσει το πρόγραμμά της για μια σειρά λόγους: Διοικητικό έλλειμμα του πρωθυπουργού, απειρία του υπουργού Οικονομικών, αντίθεση ή έστω απογοήτευση του κομματικού μηχανισμού, «διχοτόμηση» στους κόλπους του υπουργικού συμβουλίου, σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, αν και υπάρχουν αντιμνημονιακοί που φέρουν εις πέρας το έργο που τους ανατέθηκε και μνημονιακοί οι οποίοι περί άλλων τυρβάζουν.

Βλέπουν επίσης έναν θάλλοντα λαϊκισμό της Αριστεράς και μια αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία εξαγγέλλει ωραίες αλλά ίσως ανεπίκαιρες οικονομικές θεωρίες και η οποία επιτίθεται με ρυθμούς και τέμπο που ταίριαζαν στους μακάριους καιρούς, όταν εύκολα δανειζόμασταν και σπαταλούσαμε, ή οικειοποιούμασταν οι αρμόδιοι πολιτικοί διαχειριστές και οι φίλοι τους επιχειρηματίες, τα χρήματα κατά το δοκούν.

Αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι αυτό που ενδιαφέρει τον κάθε τυχάρπαστο πολιτικό, δεν είναι η σωτηρία της χώρας σε κρίσιμες ώρες, αλλά ο καιροσκοπισμός, τα εφήμερα ψηφοθηρικά κέρδη και ο εαυτούλης τους. Μα κανείς τους δεν έχει αντιληφθεί ότι η απαξίωση του Ελληνικού λαού απέναντί τους βαίνει αυξανόμενη και ότι το παρόν ελληνικό πολιτικό σύστημα με την τακτική του οδεύει προς το τέλος του;

Ήδη η κοινωνική ειρήνη μετά την ανατροπή του κοινωνικού ιστού από τα σκληρά οικονομικά μέτρα κινδυνεύει να διαταραχθεί ανεπανόρθωτα. Πολύ περισσότερο, μετά τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα με νεκρούς και τραυματίες στο κέντρο της Αθήνας.

Η παρέμβαση στα εσωτερικά τη χώρας είναι δεδομένη αλλά και το διακύβευμα μεγάλο. Το πρόβλημα γίνεται βαρύ πλέον και στους ώμους του Σαμαρά που ηγείται κόμματος που μπορέι να βρεθεί κυβέρνηση σε περίπτωση προσεχών εκλογών. Η τρόικα ίσως εκβιαστικά τον θέσει προ σημαντικών διλημμάτων, τα οποία θα τον αναγκάσουν σε επί τόπου στροφή πολιτικής.

Φαίνεται πως είναι καταγραμμένη στο DNA μας η μη συναίνεση.
Το πρόβλημα όμως δεν αφορά μόνο τους πολιτικούς αλλά τους πάντες σε αυτή τη χώρα. Πρέπει να σκεφτούμε ποια είναι τα πράγματα που μας ενώνουν και ποια μας χωρίζουν...

Στην Ελλάδα ακόμη και τα αυτονόητα που οφείλουμε να κάνουμε από μόνοι μας, πρέπει να μας τα επιβάλουν οι ξένοι...

Για όποιον το παίρνει προσωπικά: Δεν θίγουν εσάς, στα πολιτικά κόμματα αναφέρονται και από αυτά ζητούν πιο υπεύθυνη στάση.

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ...

Τι είπε ο Πρωθυπουργός της ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ KEVIN RUD προς τους μετανάστες:

«Οι μετανάστες, και όχι οι Αυστραλοί, είναι αυτοί που πρέπει να προσαρμοστούν. Έτσι είναι, και άμα τους αρέσει!

Βαρέθηκα να ανησυχούμε σε αυτή τη χώρα μήπως προσβάλλουμε ένα άτομο ή την κουλτούρα του. Από τότε που έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Bali, η πλειοψηφία των Αυστραλών ένιωσε ένα κύμα πατριωτισμού.

Η κουλτούρα μας εξελίχθηκε σε δύο αιώνες γεμάτους αγώνες, προσπάθειες και νίκες από εκατομμύρια άντρες και γυναίκες που επιζητούσαν την ελευθερία. Η κύρια γλώσσα που μιλάμε είναι τα Αγγλικά. Όχι τα Ισπανικά,τα Λιβανέζικα, τα Αραβικά, τα Κινέζικα, τα Γιαπωνέζικα, τα Ρώσικα ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Οπότε, αν θέλετε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας, μάθετε τη γλώσσα μας!

Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στο Θεό. Αυτό δεν είναι κάποιο Χριστιανικό, ακροδεξιό, πολιτικό κίνημα, αλλά γεγονός: Χριστιανοί, άντρες και γυναίκες, με Χριστιανικές αρχές, ίδρυσαν αυτή τη χώρα, και αυτό είναι καθαρά καταγεγραμμένο. Αρμόζει, λοιπόν, να το δείχνουμε πάνω στους τοίχους των σχολείων μας. Αν ο Θεός μας σας προσβάλλει, σας προτείνω να βρείτε άλλο μέρος του κόσμου για να ζήσετε, διότι εμάς ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας. Θα δεχτούμε αυτά που πιστεύετε, χωρίς ερωτήσεις. Αυτό που ζητάμε είναι να δεχτείτε κι εσείς αυτό που πιστεύουμε εμείς, και να ζήσετε μαζί μας με αρμονία, χαρά και ειρήνη.

Αυτή είναι η δική μας χώρα, η δική μας γη και ο δικός μας τρόπος ζωής, και θα σας προσφέρουμε μια ίση ευκαιρία να τα απολαύσετε κι εσείς.

Όμως μόλις χορτάσετε να παραπονιέστε, να γκρινιάζετε και να μουρμουρίζετε για τη σημαία μας, τον όρκο πίστης στη χώρα μας που δίνετε όταν παίρνετε την υπηκοότητα, τα χριστιανικά μας πιστεύω, τον καθιερωμένο τρόπο ζωής μας, τότε σας ενθαρρύνω να εκμεταλλευτείτε μια άλλη μεγάλη ελευθερία της Αυστραλίας:Το δικαίωμα να φύγετε! Αν δεν είσαστε ευχαριστημένοι, τότε φύγετε!

Δε σας φέραμε εδώ με το ζόρι. Εσείς διαλέξατε να έρθετε. Οπότε, δεχτείτε τη χώρα που εσείς διαλέξατε!»

Ντρέτα και ξηγημένα να ξέρει ο καθείς πως να λαλεί στα μέρη που βρέθηκε...Σε μέρη που υπάρχουνε κυβερνήσεις και ηγέτες!

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΜΑΧΩΝ...

Η άκρατη εισροή λαθρομεταναστών που δικαιολογήθηκε εκ των υστέρων ως πολυπολιτισμικότητα και σαχλαμάρες ήταν αναμενόμενο να δημιουργήσει προβλήματα.

Ακολούθησε η αυξημενη εγκληματικότητα, η υποβάθμιση περιοχών, ή επανεμφάνιση ασθενειών όπως η φυματίωση, ο εκτοπισμός του Έλληνα μεροκαματιάρη όχι οτι δεν υπάρχουν πιά τέτοιοι, μα γίνανε ακριβοί βλέπεις, ζητούν λίγα περισσότερα από τους εξαθλιωμένους Πακιστανούς, κτλ.

Όλα αυτά ήταν αναμενόμενα σε όλους, εκτός από τους επαγγελματίες πολιτικούς αυτής της χώρας και την "προοδευτική" αριστερή νεολαία της που συμπαρίσταται γενικώς όπου ταραχή κι ανωμαλία...

Απ την μια μεριά μαλθακοί ανεπαρκείς πολιτικοί, εξαγορασμένες συνειδήσεις και οικονομικά συμφέροντα μετατρέπουν την χώρα σε ξέφραγο αμπέλι και μαζεύουν εδώ όλη την σάρα και την μάρα της υφηλίου.

Απ την άλλη το κράτος σε πλήρη αποσύνθεση αδυνατεί να αντιμετωπίσει το έγκλημα και την διαφθορά που αυξάνει με ρυθμούς ταχύτατους και έφτασε να κοστίζει πολύ ανθρώπινο αίμα.

Οι πολίτες απόλυτα δικαιολογημένα και παρασυρμένοι από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που είναι το ισχυρότερο απ όλα τα ανθρώπινα ένστικτα, θα φτάσουν να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους και να εκδικούνται αυτούς που τους στερούν τα πολύτιμα αγαθά της ησυχίας, της ασφάλειας, της περιουσίας, της εργασίας και στην χειρότερη περίπτωση τους αφαιρούν την ίδια τους την ζωή.

Και βέβαια μην περιμένει κανένας λογικές ενέργειες από ανθρώπους που κινδυνεύει ή οι ίδιοι θεωρούν ότι κινδυνεύει η οικογένεια και η ζωή τους.

Γενικεύουν στον μέγιστο βαθμό και εξισώνουν κάθε αλλοδαπό με τον εγκληματία που θα τους στερήσει την ζωή ενώ σίγουρα δεν είναι κάθε αλλοδαπός που περνά παό τον δρόμο εγκληματίας. Πως να ξεχωρίσουν τον εργάτη από τον εγκληματία όμως όταν ανήκουν και οι 2 στην ίδια ράτσα;

Και οι πολίτες αντιδρούν ανάλογα, δηλαδή όπως βλέπουμε σήμερα να αντιδρούν.
Ο υπεύθυνος για την κατάντια της χώρας; Οι κυβερνήσεις των τελευταίων 25 ετών.
Αυτοί φταίνε και πρέπει να λογοδοτήσουν! Αφού αντικατασταθούν από άλλους ικανότερους για να λειτουργεί η χώρα...

Όσα μας ενώνουν είναι γεγονός πως λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα. Η συναίνεση, η ανεκτικότητα, η κοινωνική ειρήνη, ο κοινός τόπος και το κοινό έδαφος; Για τους περισσότερους, λόγια του αέρα.

Κάπως έτσι θα ξημέρωσει η μέρα, που πριν κατέβει κανείς στο κέντρο μια βόλτα, πρέπει αντί για δελτίο καιρού, να δει το σύντομα επερχόμενο δελτίο των μαχών της ημέρας.

Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΚΑΜΑΡΙΕΡΑΣ...

Ο Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν βρίσκεται υπό κράτηση και ανακρίνεται για περιστατικό σεξουαλικής επίθεσης σε καμαριέρα ξενοδοχείου.

Αναμένεται ότι πρόκειται να συλληφθεί επίσημα και να του απαγγελθούν κατηγορίες μέσα στην επόμενη ώρα για σεξουαλικό κακούργημα, απόπειρα βιασμού και ομηρία...

Ούτε αυτός την γλίτωσε τελικά.

Το κάθε πουτανάκι που βολευτεί σε μια οποιαδήποτε θεσούλα και πάρει ένα μισθό τάχα πως είναι εργαζόμενη, ανεβάζει αμέσως τουπέ και θεωρεί πως έχει τον κόσμο όλο ανάμεσα στα πόδια της.

Και ότι κάθε επαφή μαζί της πρέπει να χρεωθεί αναλόγως.

Πόσο αξίζει αλήθεια το νινί της καμαριέρας;

Που μια απλή πρόσκληση του τύπου "να γνωριστούμε καλύτερα" μεταφράζεται από μέρους της σε "βιασμό"...

Στο αφεντικό καθίζει πρόθυμα αρκεί να πέφτει ο μισθός κάθε μήνα για τα λούσα, τα βαψίματα, το καινούριο κουκλίστικο αμαξάκι και τον λογαριασμό από το μόνιμο κινητό στο αυτί ολημερίς για κους κους και κανόνισμα σαχλοπαρέας για το βράδυ...

Μήπως τη γαμά και την ικανοποιεί καλύτερα ο άνεργος αληταράς που της κάνει τον νταβατζή να της τρώει τον εύκολο μισθό για να της δίνει μια ψεύτικη αγάπη και τα σάλια του;

Όπως η πωλήτρια στο μαγαζί με τα ρούχα που δείχνει τον κώλο της από τη βιτρίνα και μετά παριστάνει τη παρθενόπη και καταγγέλει, η γκαρσόνα του σκυλάδικου που μπαίνει μόνο σε BMW, η πριγκίπισσα του fast food που χαριεντίζεται με 2000 άτομα τη μέρα, η χοντρή αλλοδαπή στο φτηνό μπορντελλοκαφενείο που τρώει τη σύνταξη του παππού, η άλλη στο μαγαζί με τα καλλυντικά του μουντράρη κωλόγερου, η γραμματέας του γιατρού ή του δικηγόρου που μετά την πρόσληψη της θέλει μόνο "επιστήμονες" ακόμη και η σαβούρα ξεπεσμένη αλήτισσα του δρόμου που θέλει γενναιόδωρους για το ψειριασμένο νινί της...

Πόσο κάνει αλήθεια το ρημάδι και γα ποιον το φυλάνε εντέλει;

Όποιος δεν είναι στο περιβάλλον τους και φαίνεται καλοβαλμένος στα μάτια τους, πρέπει να πληρώσει μονόπετρο δακτυλίδι για να χουφτώσει έναν κώλο που σε άλλους χαρίζουν τζάμπα;

Αν περιμένατε να χαρώ που βρέθηκε ο άνθρωπος στη φυλακή για μια δήθεν ανήθικη πρόταση, διαβάστε αλλού τα γλυκανάλατα κλαψουρητά για την θιγμένη τιμή της καμαριέρας.

Τέτοιο θύμα πουτάνας έχω πέσει κι εγώ. Και δεν έχω εκδικηθεί ακόμη την καρακατέ της κακής ώρας (σε 3 χρόνια εγώ είμαι ίδιος και καλύτερος, αυτή έχει σπάσει, παχύνει κι ασχημήνει τόσο που δεν θα την πρόσεχα καθόλου αν την έβλεπα πρώτη φορά τώρα) που μου την έφερε σε συνεργασία με τον ρουφιάνο κι απατεώνα αφεντικό της. Και θέλουνε και τα ρέστα...

Θέμα χρημάτων είναι, αρκεί να συμφωνήσουνε στην (λογική κι όχι υπερτιμημένη) τιμή εξαρχής κι ούτε κάτης ούτε ζημιά!

ΓΚΑΡΣΟΝΙΕΡΑ ΓΙΑ 10 (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική κωμική ταινία από το 1981.




Ένας ταλαίπωρος λογιστής βρίσκεται σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση επειδή ο γαμπρός του έκανε ένα μεγάλο οικονομικό άνοιγμα. Στην προσπάθειά του να τον βοηθήσει, ενοικιάζει το σπίτι του στους ερωτύλους αφεντικούς του ξεχωριστά στο καθένα, μα εκείνοι βρίσκονται εκεί ταυτόχρονα την ώρα που δεν πρέπει!

Ακολουθεί απερίγραπτο μπέρδεμα, δημιουργείται μεγάλη αναστάτωση και τώρα πρέπει να αποδείξει, ενώπιον της αστυνομίας ότι το σπίτι του δεν είναι άντρο ακολασίας...

DESERT COMMANDOS (MOVIE)...

When the Allies start winning World War II, the Nazis come up with a plan to kill all the Allied leaders with one single strike...

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ...

Στη Νέα Υόρκη άρχισε η υποβάθμιση ολόκληρων περιοχών με την μετακίνηση σε αυτές μαύρων, Ισπανόφωνων εμπόρων ναρκωτικών, συμμοριών κλπ.

Το αποτέλεσμα ήταν οι κάτοικοι να φύγουν άρον άρον πουλώντας τα σπίτια τους σε εξευτελιστικές τιμές. Όταν τα φιλέτα είχαν αλλάξει χέρια, ο δήμαρχος Τζουλιάνι καθάρισε γρήγορα την περιθωριακή σκατομάζα και όλα επέστρεψαν στο φυσιολογικό.

Κάποια χρόνια αργότερα ένα loft στη Ν.Υ πουλιόταν από 700.000 έως 1.200.000 δολλάρια.

Δεν ξέρω αν βλέπετε κάποια ομοιότητα με γνωστή μας χώρα...

Περπατούσα προ καιρού στο κέντρο της Αθήνας, εκεί κοντά στο παλιό χρηματιστήριο και τους γύρω δρόμους, σε μέρη που είχαν πριν λίγα χρόνια στις αρχές του 2000 τα γραφεία τους μερικοί γνωστοί και συνεργάτες μου τότε.

Παντού τώρα σιχαμένο πλήθος Ασιάτες και Αφρικάνοι ανακατεμένοι με Βαλκάνιους και άστεγους ντόπιους να μαγαρίζουν και να υποβαθμίζουν πλατείες και στενά με την αχρείαστη παρουσία τους, νέοι και δυνατοί που μένουν άπραγοι κι απλά προσπαθούν να βγούν από τα σκατά του τρίτου κόσμου και νομίζουν ότι εδώ θα βρούν τον παράδεισο που τους έταξαν.

Δεν καταλάβαινα τι αξία μπορούσαν να είχαν αυτά τα παλαιά πολυόρωφα κτίρια, με τα στενά δωμάτια με τους σοβάδες που έπεφταν σε κάθε ευκαιρία και τα φθαρμένα κουφώματα, χτισμένα σε στενά δρομάκια που ο ήλιος τα φώτιζε μόνο το καταμεσήμερο κι έψαχνα δικαιολογία να φύγω νωρίτερα και να βρεθώ στο Φάληρο, στην Γλυφάδα ή αλλού παραλιακά με ανοιχτό ορίζοντα...

Μέχρι που ένας απο αυτούς μ' έβγαλε κάποτε στην ταράτσα ενός 8όροφου τέτοιου κτιρίου να δω την παλιά Αθήνα από ψηλά.

Και την είδα, όπου έφτανε το μάτι γύρω - γύρω. Με κτίρια, στέγες, λόφους, εδώ η Ακρόπολη, το πεδίο του Άρεος, εκεί πέρα ο Λυκαβητός, ο Αρδητός, το Σύνταγμα, οι άλλες πλατείες, από κάτω στο βάθος οι αναδειγμένοι αρχαιολογικοί χώροι...

Που αν γινόταν το θαύμα να εξαφανιστεί η τριτοκοσμική σκατομάζα και οι κάτοικοι του κέντρου, πολλοί και ιδιοκτήτες των κτιρίων και μεγάλης ηλικίας, με λίγες καίριες πολεοδομικές παρεμβάσεις και μια καλή απολύμανση μπορεί να γίνει παράδεισος το ιστορικό κέντρο και οι πλατείες από την Βουλή μέχρι και κοντά στο τέρμα της Πατησίων και στα τετράγωνα τριγύρω από αυτόν τον άξονα.

Τουλάχιστον οι κεντρικότεροι δρόμοι αφού εξαφανιστούν αρκετά από τα πάμπολα σοκάκια να πάρει αέρα ο τόπος κι αξία οι ιδιοκτησίες, ιδίως οι ψηλοί όροφοι που ανακαινισμένοι θα γίνονταν ανάρπαστα οροφοδιαμερίσματα, μοντέρνα loft ή μικρά εκλεκτά ξενοδοχεία με θέα και χρέωση για λίγους. Με απεριόριστη θέα στα μνημεία του κέντρου και άφθονο οργανωμένο χώρο στάθμευσης όπου ήταν τα πρώην σοκάκια, με καινούριες ταβέρνες, μαγαζιά, κλπ ανάπτυξη.

Γειτονιές που αξίζει να μένει κανείς, με εικόνες και γεύση από τα παλιά, που η Εκάλη με μοναδική θέα το κομμένο βουνό ποτέ δεν θα δώσει..

Που κάποιοι θέλουν να πετύχουν αργότερα, αφού πρώτα φύγουν οι κάτοικοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και πουλήσουν φτηνά τις ιδιοκτησίες τους, όντως παλιές.
Συν την τριτοκοσμική κόλαση συνεχούς υποβάθμισης κι εγκληματικότητας, που σε συνεργασία με υψηλά ιστάμενου συνενόχους τους αναγκάζουν τώρα και καιρό να ζούν μέρα - νύχτα στις γειτονιές τους και στο όνομα μιας αχρείαστης δήθεν "πολυπολιτισμικότητας". Που την πληρώνουν και με τις ζωές τους ακόμη, πέρα από όσα θα χάσουν με την αρπαγή των περιουσιών τους από real estate συμφέροντα...

Άτιμο σχέδιο να καρπωθούν φτηνά κάποιοι λίγοι την αξία του ιστορικού κέντρου. Που προχωρεί απόδεκατίζοντας τους ανθρώπους που γεννήθηκαν ή έτυχε να νοικιάζουν στα μέρη που λιμπίζονται.

Και πριν ξεφορτωθούν οριστικά τη σκατομάζα σαν ανεπιθύμητη πια, θα χρησιμοποιήσουν τα εργατικά της χέρια για να χτίσουν φτηνά τον καινούριο κερδοσκοπικό τους παράδεισο...

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ...

Η Αθήνα πρέπει να είναι η μοναδική δυτική πρωτεύουσα με κέντρο απροσπέλαστο από τους μόνιμους κατοίκους της. Είναι γεγονός ότι το κέντρο της Αθήνας αποτελεί πλέον γκέτο. Και ότι αν δεν ληφθούν μέτρα, σταδιακά θα δημιουργηθούν παρόμοια γκέτο σε διάφορες πόλεις και περιοχές της χώρας.

Μετά από 7 χρόνια από τους ήσυχους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ένας ακόμη Έλληνας πολίτης βρήκε τραγικό τέλος αφήνοντας πίσω του ορφανά τα παιδιά του γιατί η πολιτεία φρόντισε να του φέρει εκατομμύρια αδέσποτων λαθρομεταναστών να επιβάλλουν τον δικό τους πολιτισμό στους νόμιμους κατοίκους. Το πιθανότερο είναι πως οι τύποι που διέπραξαν το φονικό δεν έχουν ούτε όνομα, ούτε ταυτότητα. Ίσως να μην υπάρχουν καν για το ελληνικό κράτος και απλώς να περιφέρονται στο κέντρο της Αθήνας σαν άγνωστα υλικά στο καζάνι με τις ψυχές.

Ο οργανωμένος από ξένες δυνάμεις λαθροεποικισμός συνεχίζεται. Και να ήθελαν να δουλέψουν κάποιοι (οι νεαρότεροι κι αδέσποτοι δεν θέλουν δουλειά έτσι κι αλλιώς), δουλειές δεν υπάρχουν ούτε για ντόπιους. Η εγκληματικότητα σκοπίμως αφήνεται και τα θύματα φυσικά είναι οι ανοχύρωτοι Έλληνες. Στα αυτόφωρα οι δικαστές ασχολούνται ως επι το πλείστον με αλλοδαπούς και τα κρατητήρια στα τμήματα γεμάτα από αλλοδαπούς, που πεινασμένοι κι αχρείαστοι στην κοινωνία καταφεύγουν από την κλοπή, τη ληστεία μέχρι το βαρύ έγκλημα να βοσκηθούν να ξεπεινάσουν μια μέρα κι έπεται συνέχεια αύριο...

Αυτοί που ηγούνται της Πολιτείας κατάφεραν να επιβάλλουν το φόβο μέσω των μεταναστών για να μπορούν να κάνουν ανενόχλητοι το πλιάτσικο τους και δημιούργησαν έναν ακόμη εσωτερικό εχθρό, για να μην αντιδρά ο φοβισμένος λαός.

Η κυβέρνηση, αλλά και η ΝΔ οταν ήταν κυβέρνηση, έκαναν τα στραβά μάτια για την αθρόα λαθρομετανάστευση. Προφανώς πέρα από τους κραβγάζοντες υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (πάντα των ξένων εισβολέων), είναι κι άλλοι πολλοί υποστηρικτές των δυο μεγάλων κομμάτων και των εργολαβικών συμφερόντων τους, που βολεύονται με τα φτηνά εργατικά χέρια γιατί σε περιόδους ανεργίας και ο Ελληνας θα αναγκαστεί να δουλεύει με λιγότερα λεφτά, αφού υπάρχει προσφορά εργασίας από ξένους. Από εκεί και πέρα, είναι τεράστια ευθύνη όσων Ελλήνων απασχολούν αλλοδαπούς και δη μουσουλμάνους Ασιάτες σε θέσεις που μπορούσαν να εργάζονται Έλληνες, έστω με μεγαλύτερο (δηλαδή το νόμιμο) ημερομίσθιο...

Η απουσία ελέγχων στους χώρους εργασίας έχει κάνει τη λαθρομετανάστευση και λαθροεργασία να θεριέψει.

Το πρόβλημα των λαθρομεταναστών δεν είναι πρόβλημα αστυνόμευσης, είναι πρόβλημα παράνομης εισόδου στη χώρα. Στα σύνορα λύνεται αρχικά αυτό το πρόβλημα. Είναι εμφανής η απουσία μιας αντεγκληματικής πολιτικής με αποτέλεσμα να υπάρχει φόβος στην κοινωνία, στην οποία αναπτύσσεται πόλωση, ενώ η κοινωνική συνοχή χάνεται.

Δεν υπάρχει όμως ούτε μεταναστευτική πολιτική με ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που βολεύεται στην ιδέα ότι η ακριανή Ελλάδα θα είναι το χωνευτήρι των κολασμένων της γης.

Η απέλαση και αν απαγγελθεί δικαστικά ή διοικητικά (πρόβλημα πάντως υπάρχει με όσους έχουν κάνει έστω και προσχηματικά αίτημα πολιτικου ασύλου που αποφαίνονται τα σχετικά όργανα μετά από μερικά χρόνια, που δεν μπορούν να απελαθούν) οι πρεσβείες των υπό απέλαση ατόμων δεν τους αναγνωρίζουν ως υπηκόους τους, αφού κατά κανόνα δεν έχουν χαρτιά και δεν τους δέχονται πίσω.

Όταν αφήνεις ελεύθερη την λαθρομετανάστευση και ούτε καν αναφέρεις το όνομα του προβλήματος, σαν να πετάς τα σκουπίδια κάτω από το χαλί, κάποια στιγμή το πρόβλημα γιγαντώνεται και μετά τρέχεις χωρίς να φτάνεις πουθενά.

Ας ξυπνήσει το Ελληνικό κράτος και η Κυβέρνηση για να τελειώνει το θέμα.

Το γενικό πρόβλημα εφαρμογής των νόμων και της ανοργανωσιάς που χαρακτηρίζει την χώρα μας, είτε αφορά την αστυνόμευση, είτε τον έλεγχο των μεταναστών και την ασφάλεια των συνόρων δίνει την ευκαιρία στους εγκληματίες και τους παρανομούντες να αλωνίζουν ελεύθερα κι ανενόχλητα.

Η αδυναμία αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης να ρυθμίσει το πρόβλημα έχει καταστρεπτικές συνέπειες στο βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων αλλά και όλων των μεταναστών που δεν υιοθετούν παραβατικές συμπεριφορές και κάνει κάποιες υστερικές ρατσιστικές και φασιστικές κραυγές να ακούγονται εντονότερα...

Εδώ, όμως, υπάρχει και ευθύνη των κομμάτων της Αριστεράς, που στο πλαίσιο των ιδεών της αλληλεγγύης, δεν απαντούν στο ερώτημα πώς θα ζήσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι εδώ, όταν λεφτά δεν υπάρχουν για κανέναν πια. Και αυτοί οι λαϊκίζοντες υποστηρικτές του κάθε ξεπεσμένου τριτοκοσμικού Τσιπρο-Αλαβάνοι, οι αλληλέγυοι και οι χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ των επαγγελματιών "αντιρατσιστών" είναι οι ηθικοί συναυτουργοί και θάπρεπε να απομονωθούν τουλάχιστον από τον λαό που τους υφίσταται.

Δεν υπάρχει άλλη λύση από το να αρχίσει ένα πρόγραμμα απελάσεων, μεθοδικά και συστηματικά σε βάθος χρόνου, αρχίζοντας από τους ξέμπαρκους, τους υποπέσαντες σε αδικήματα έγκλειστους, και κλιμακώνοντας σε όσους δεν έχουν θέση εδώ.

Με αντικίνητρα εργασίας και παραμονής σε κάθε αχρείαστο περιφερόμενο.

Άντε να λιγοστεύουνε!

ΥΠΟΥΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ...

Από την ίδρυση του μέχρι και σήμερα το κράτος των Ελλήνων έχει στενάξει κάτω από δύο φανερούς εμφυλίους και από εκατοντάδες άλλους κρυφούς.

Πότε αυτός ο λαός ομονόησε και έστρεψε την κεφαλή προς μία κατεύθυνση; To έκανε σε ελάχιστες περιπτώσεις και πάντα βγαίνοντας από μία καταστροφή.

Τα τελευταία εκατό χρόνια οι Έλληνες έχουν σφαχτεί μεταξύ τους, μίσησαν ο ένας τον άλλον, φακελώθηκαν και εντάχθηκαν σε κομματικούς στρατούς για να πλιατσικολογήσουν μετά την κατάκτηση της εξουσίας. Οι μισοί ψηφοφόροι ψηφίζουν με γνώμονα το ατόμικό τους συμφέρον (ρουσφέτια), και οι άλλοι μισοί είναι απλά βλάκες. Άντε να το ελαφρύνω λίγο, παραπλανημένοι από τα ΜΜΕ και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης που εκείνα επιβάλλουν.

Κάποιοι άλλοι νομίζουν ακόμη ότι θα πάρουμε την Πόλη, κάποιοι ότι θα έρθει η επανάσταση εξ αριστερών, χωρίς να ξέρουν βέβαια ότι μέχρι να ολοκληρωθούν οι ουτοπικές προσδοκίες τους, απλά ριχνουν νερό στον μύλο του συστήματος που αποτελεί φέουδο των πρώτων μισών ως άλλοι "χρήσιμοι ηλίθιοι"...

Παραλλήλως όσοι τα κατέφεραν μπάζωσαν τη χώρα με αυθαίρετα, έκλεψαν την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, ενέταξαν τη κομπίνα στο πλαίσιο της κοινωνικής ανοχής.

Κάθε επάγγελμα, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει δημιουργήσει την σκοτεινή πλευρά του, τη σκιά των συναλλαγών του σε βάρος όποιων αναζητήσουν τις υπηρεσίες του, των παράνομων δοσοληψιών του, των περίεργων συμφωνιών του, της μαύρης οικονομίας και εργασίας. Πιο συγκεκριμένα ο γιατρός έχει το φακελάκι, ο δικηγόρος τα νομικά παραθυράκια, ο καθηγητής το φροντιστήριο, ο εφοριακός τη δοσοληψία, ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν κόβει αποδείξεις όποτε μπορεί, ο καλλιτέχνης κρύβει αμοιβές, ο ποδοσφαιριστής, ο διαιτητής ή ο παράγοντας γενικώς στήνει παιχνίδια και στοιχήματα, ο προϊστάμενος παίρνει γρηγορόσημο, ο πλούσιος δεν πληρώνει την εφορία, ο ιδιοκτήτης κρύβει ενοίκια, ο κατασκευαστής φτιάχνει ημιυπαίθριους, ο έχων τα μέσα φτιάχνει αυθαίρετα, ο δασάρχης δεν βλέπει δασικές εκτάσεις, ο πολιτικός διορίζει ή παίρνει μίζες και το κράτος φτιάχνει νόμους και προσποιείται ότι λύνει το πρόβλημα.

Μπορείτε να απαριθμήσετε μαζί μου πολλές τέτοιες συμπεριφορές μας, από το τσιγάρο, τις υπερωρίες, τις αποδείξεις, μέχρι να κλέψω φρούτα από το γείτονα έως και να βάζω ένα καφάσι στο δρόμο για να το βρω αύριο και να παρκάρω...

Σε κάθε επαγγελματική κατηγορία στην Ελλάδα, έχει δημιουργηθεί μία ολιγάριθμη "αριστοκρατία", είτε από νεποτισμό, είτε από ευνοιοκρατία. Δεν είναι όλοι οι γιατροί ίδια κι όμοια, όπωε δεν είναι όλοι οι δικηγόροι, οι καθηγητές, οι αστυνομικοί, οι εφοριακοί κλπ.

Αλλά την αδυναμία της διοίκησης, και την αδυναμία της διακυβέρνησης να διοικήσουν και να κυβερνήσουν, προσπαθούν να την χρεώσουν στους υπαλλήλους τους γενικά και αόριστα.

Η μαύρη οικονομία αντιστοιχεί κάθε χρόνο στο 30% της συνολικής. Χαλάμε ως καταναλωτές πολίτες τουλάχιστον το 50% του εισοδήματός μας για φακελάκια, φροντιστήρια, αδήλωτες δαπάνες.

Επίσης το Κράτος έχει ξεπεράσει τον εαυτό του δικαιολογώντας αδικαιολόγητες δαπάνες και ενέργειες. Τα χρήματα στη ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, οι πάσης φύσης μελέτες, τα περίεργα επιδόματα σε περίεργες συνδικαλιστικές ομάδες, τα έξοδα των Βουλευτών, ο αριθμός των υπαλλήλων σε μερικές υπηρεσίες, τα υπερτιμολογημένα μεγάλα έργα, ο ρόλος των κρατικών διαφημίσεων στα ΜΜΕ, ο παρασιτισμός των μεγάλων Ιδιωτικών τζακιών, είναι μερικά παραδείγματα κοινωνίας υπό πτώχευση, που προσποιείται συνεχώς για μεταρρυθμίσεις και κόκκινες γραμμές.

Έχουμε διαστρεβλώσει την πραγματικότητα.

Προσποιούμαστε όλοι μας ότι είμαστε κομμάτι μιας κοινωνίας που διέπεται από νόμους. Προσποιούμαστε ότι δουλεύουμε, για να έχουμε το νου μας να βγάλουμε με κάποιο τρόπο μαύρα.

Δεν είναι επιτυχημένος στη σημερινή κοινωνία ο εργατικός, ο φιλότιμος, ο ενεργός πολίτης, αλλά ο τεμπέλης, ο άτιμος και ο παθητικός-μηχανορράφος πολίτης. Γι' αυτό τα παιδιά και η νέα γενιά είναι τόσο προβληματική, μέχρι να αφομοιωθεί από το σύστημά μας, να βρει δουλειά, να φτιάξει σπίτι, να παντρευτεί, να ζήσει.

Δεν ξέρει πως παίζεται το παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που φτιάχνεται με σκοπό, με επιμέρους στόχους και φυσικά επιδιώξεις...

ΚΟΤΣΑΝΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ 2...

Αυτούσιες κοτσάνες μαθητών, όπως γράφηκαν από τους ίδιους:
"Η Σκανδιναβία είναι μια πράξη που κάθε πολιτισμένος άνθρωπος πρέπει να αποφεύγει» (Από γυμνάσιο της Λάρνακας Κύπρου).
«Εσπεριδοειδή σαν τα πορτοκάλια είναι και τα μαντολίνια, αλλά πιο μικρά και με φλούδα που βγαίνει εύκολα » (Απο γυμνάσιο της Αθήνας, 1992)
''Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Ιβάν ο Τρομακτικός. Από την ποίηση αυτή σώζεται σήμερα η Σιβηρία με την παγωμένη λίμνη των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα'' Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία - Γυμνάσιο Κορίνθου 1988
«Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε συχνά »
«Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικόν, μισός γυναίκα και μισός άλλο πράμα, απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος με την κατάστασή του. » (Από γυμνάσιο της Θεσπρωτίας, 1991)
« Το φοβερότερο όπλο των αρχαίων Αράβων ήταν ο Ευνούχος»
«Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της Αλεξάνδρειας»
«Οι Έλληνες εφεύρεσαν τη γεωμετρία για να αποφύγουνε την άλγεβρα που ήταν αράπικη»
«Στην αρχαία εποχή δεν υπήρχαν ξένες χώρες γι' αυτό δεν έχουν βρει οι αρχαιολόγοι αρχαία διαβατήρια »
«Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ.» (Από διαγώνισμα στην Ιστορία, γυμνάσιο της Κορινθίας, 1989)
« Όταν ο Χριστός ήτανε μικρός, ο πατέρας του ο μαραγκός Ιωσήθ, το φώναζε Χρηστάκη»
«Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι του ηττήθηκαν γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε πολυπληθέστεροι σε αριθμό»
«Την Οδύσσεια της έγραψε ο Οδυσσέας. Την Ιλιάδα ο Ηλιάδης. »(Από διαγώνισμα Β' τάξης γυμνασίου της Λαμίας, 1969)
« Η γυναίκα του Τσάρου λεγότανε Τσάρα. Η κόρη του τσατσάρα. Ο γιος του Νορέγιεφ»
«Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας ».(Από γυμνάσιο της Καρδίτσας, 1991)
«Η Παραφίνη ήτανε η θεά που προστάτευε τα Χερουφίμια και τα Σεραφίμια». (Από διαγώνισμα στα θρησκευτικά, γυμνάσιο της Κορίνθου, 1990)
«Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λιπτον Τι».
«Ο Κορινθιακός Κόλπος ευρίσκεται τελείως κατά μήκος. » (Από γυμνάσιο της Πάτρας, 1988)
«Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε» (Από γυμνάσιο της Καλαμάτας, 1991)
«Η κυριότερη αιτία της εξάτμισης είναι η φωτιά κάτω από το κατσαρολάκι»
«Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το Φθινόπωρο. Τότε βλέπουμε τα μήλα να πέφτουν ομαδικά»
«Το παιδί που οι γονείς του είναι από την Ύδρα, λέγεται Υδρογόνο»
«Το νερό ανακατεύεται με όλα τα υγρά, εκτός από το αίμα. Υπάρχει και παροιμία γι' αυτό»
''Επείγοντα ή αιφνίδια περιστατικά μόνο με ραντεβού και με περιθώριον μιας ημέρας'' Επιγραφή σε ιατρείο, Αθήνα, 1991
Η διαφορά μεταξύ ενός ψυχωτικού και ενός νευρωτικού; Ο ψυχωτικός νομίζει ότι ένα κι ένα κάνουν τρία. Ο νευρωτικός ξέρει ότι ένα κι ένα κάνουν δύο, αλλά δεν του αρέσει καθόλου. Βέβαια, έχουμε και τον ψυχονευρωτικό. Αυτός επιμένει ότι ένα κι ένα μας κάνουν τριάμισι, αλλά το αμφισβητεί, εξετάζοντάς το με πολλή καχυποψία. Από γραπτό μαθητή στη Νεώτερη Ιστορία, Δημοτικό σχολείο Λουγκάνο, Βόρεια Ιταλία, 1993

B' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ...

Aργά το βράδυ της 8ης Mαΐου 1945, μεταγωγικό αεροσκάφος προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Tέμπελχοφ του απελευθερωμένου Bερολίνου, μεταφέροντας τη σοβιετική αντιπροσωπεία που θα δεχόταν τη συνθηκολόγηση της Bέρμαχτ.

Λίγο αργότερα αμερικανικό αεροσκάφος μετέφερε τους Aμερικανούς αξιωματούχους, ενώ με τρίτο μεταγωγικό η γερμανική αντιπροσωπεία με τον στρατάρχη Kάιτελ επικεφαλής, έφθανε στο κατεστραμμένο αεροδρόμιο.

H αυστηρή και επίσημη τελετή υπογραφής της συνθηκολόγησης ήταν σύντομη, ενώ θορυβώδης γιορτή με άφθονη βότκα και μουσική ακολούθησε εκ μέρους των νικητών, μετά την αποχώρηση των ντροπιασμένων και ηττημένων Γερμανών αξιωματικών.

Έτσι έληξε και τυπικά ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος, ο μεγαλύτερος πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Άρχισε το 1939 και τελείωσε το 1945. Επεκτάθηκε σ' όλο τον κόσμο και πήραν μέρος σ' αυτόν όλα τα σημαντικά κράτη της Γης, με το κόστος σε ανθρώπινες ζωές να φτάνει τις 55,5 εκατομμύρια.

Καινοτομίες που δοκιμάστηκαν - χρησιμοποιήθηκαν στην διάρκεια αυτού του πολέμου: Το ραντάρ, η αεριο-προώθηση βλημάτων κι αεροσκαφών και η ατομική βόμβα.

Στα δραματικά χρόνια του πολέμου οι μοίρες των χωρών και των ανθρώπων συνδέθηκαν, όπως ποτέ άλλοτε στην ιστορία.

Oι μνήμες όλων των ανθρώπων που υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους είναι ζωντανές. Oπως ζωντανά είναι και τα μαθήματα που διδάχτηκε η διεθνής κοινότητα από τα γεγονότα και τις αποκαλύψεις του πολέμου.

Πολλά εύσημα ανήκουν και στην Eλλάδα, που με τη στάση και την αγωνιστικότητα του λαού της επηρέασε αποφασιστικά την εξέλιξη του πολέμου: Tόσο με την ισχυρή Eθνική Aντίστασή του όσο και με τη γενναία αντίσταση των στρατευμάτων έναντι των επιθέσεων των ναζί, αφού κατ' αυτόν τον τρόπο κράτησε στο μέτωπο με την Eλλάδα πολλές μεραρχίες, ενώ παράλληλα καθυστέρησε την επίθεση κατά της Σοβιετικής Eνωσης. Mια επίθεση που εκδηλώθηκε τελικά εν μέσω χειμώνα με τις γνωστές συνέπειες για τα στρατεύματα των ναζί.

Με το τέλος του πολέμου έχουμε την γιγάντωση της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία παρ' ότι νικήτριες, έχασαν το μεγαλύτερο μέρος των αποικιών τους.

Ο Β' ΠΠ ήταν η μεγαλύτερη κρίση που είχε περάσει η ανθρωπότητα και χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια αφενός για να κλείσουν οι πληγές που είχε δημιουργήσει και αφετέρου για να φτιαχτεί ένα τέτοιο περιβάλλον ώστε να μην ευνοηθούν ποτέ ξανά οι συνθήκες για κάτι παρόμοιο. Μεταξύ των κοσμοϊστορικών αλλαγών που ακολούθησαν τη λήξη του πολέμου πολλά είναι εκείνα στα οποία αξίζει να σταθεί κανείς, όπως ο Ψυχρός Πόλεμος, η Ίδρυση του ΟΗΕ, η δημιουργία του Ισραήλ, κ.α.

Τέλος από τον πόλεμο αυτό αναδείχτηκαν ως υπερδυνάμεις πατώντας πόδι και στην Ευρώπη, οι Η.Π.Α. και η Σοβιετική Ένωση...

H κύρια έκβαση του πολέμου δεν ήταν η νίκη ενός συνασπισμού χωρών έναντι ενός άλλου. Eπί της ουσίας είναι η νίκη των δυνάμεων του πολιτισμού έναντι των δυνάμεων της καταστροφής και της βαρβαρότητας, είναι η νίκη της ζωής επί του θανάτου.

Δεν μπορούμε να πούμε με ακρίβεια για το πόσο βελτιώθηκε ή χειροτέρεψε ο κόσμος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το μόνο σίγουρο είναι πως άλλαξε ριζικά. Ενώ η δυσάρεστη πείρα έχει καταστήσει πιο προσεκτικές τις χώρες στην αντιμετώπιση των κρίσεων, η ανάπτυξη της στρατιωτικής τεχνολογίας πρέπει να μας κρατά σε συνεχή επαγρύπνηση.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος απέδειξε πολύ καλά πως οι πολεμικές συρράξεις δεν είναι θέμα αριθμών ή πολιτικής αλλά της δυστυχίας των εθνών.

Όσες θετικές αλλαγές και να ακολούθησαν τον Β'ΠΠ εμείς ένα μόνο μπορούμε να ευχηθούμε: Ποτέ ξανά!

VICTORY PARADE OF 1945...

Η πρώτη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση μετά την παράδοση των Γερμανών το καλοκαίρι του 1945.

Με τους (σοβιετικούς εδώ) συμμετέχοντες κι επιζήσαντες στο πόλεμο και τα αυθεντικά όπλα και οχήματα της εποχής...

H κορύφωση στην παρέλαση της νίκης στη Mόσχα την 9η Mαΐου ήλθε όταν 200 Σοβιετικοί βετεράνοι κατευθύνθηκαν ο ένας μετά τον άλλον στο μαυσωλείο του Λένιν, πάνω από το οποίο στεκόταν ο Στάλιν και πέταξαν στα πόδια του Σοβιετικού ηγέτη τα ναζιστικά λάβαρα που λίγες ημέρες νωρίτερα ανέμιζαν πάνω από την κατεχόμενη Eυρώπη.

part 1

part 2

Moscow Victory Parade of 1945 was a victory parade held after the defeat of Nazi Germany in the Great War.

It took place in the Soviet capital of Moscow, mostly centering around a military parade through Red Square. The parade took place on a rainy June 24 1945, over a month after May 9th, the day of Germany's surrender to Soviet commanders.

Marshals Georgy Zhukov, who had formally accepted the German surrender to the Soviet Union and Konstantin Rokossovsky, rode through the parade ground on white and black stallions, respectively. The fact is commemorated by the equestrian statue of Zhukov in front of the State Historical Museum on Manege Square. The Premier of the Soviet Union Joseph Stalin stood atop of Lenin's Mausoleum and watched the parade.

Displays of the Red Army aircraft and vehicles were some of the focal points of the ceremony. One of the most famous moments at the end of the troops parade took place when various Red Army soldiers carried the banners of Nazi Germany and threw them down next to the Mausoleum. One of the standards that were tossed down belonged to the Leibstandarte Adolf Hitler, Hitler's personal bodyguard raised to divisional size.

WWII IN COLOUR (Full Documentary)...

WWII IN COLOUR documents the Second World War as the troops saw it in full colour.

This three-hour digitally remastered DVD presents a rarely-seen picture of the war.
The programme includes colour footage of Adolf Hitler and Eva Braun, D-Day, a B-17 bombing raid over Germany, the Allied advance into France and Italy, the liberation of Dachau, and much more.

Additional bonus material includes a timeline with vintage newsreels and Combat America, an uncut 60-minute government film narrated by Clarke Gable...

THE SECRET LIFE OF ADOLF HITLER (MOVIE)...

Westbrook van Voorhis compiles these interviews (including with Eva Braun and Hitler's sister) and films to create a look at the man behind the horrific vision which created the devastation of WWII...

ΔΟΚΤΟΡ ΖΙΒΕΓΓΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια ακόμη ταινία του Θανάση Βέγγου από το 1968.

Ο Θανάσης πιάνει δουλειά σε ένα κουρείο, ώσπου μια μέρα κάποιος θα τον περάσει για γιατρό και θα τον αναγκάσει να εξετάσει την κόρη του. Ο Θανάσης υπόσχεται ότι θα βοηθήσει σε κάτι που θέλει και αυτομάτως εκείνη γίνεται καλά.

Ο πατέρας της ενθουσιάζεται με τον καινούριο γιατρό και αρχίζει να τον συστήνει στους γνωστούς του...

Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-3021797454150335332&hl=el&fs=true

ΠΡΩΤΑ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΩ...

Την Κυριακή 8 Μαίου οι μανάδες όλου του κόσμου έχουν την τιμητική τους.

Η Γιορτή της Μητέρας, παγκόσμια γιορτή, έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Στην αρχαιότητα ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα, σύζυγος του Κρόνου μητέρα του Δία και όλων των ολύμπιων θεών και που ήταν η θεά της γονιμότητας.

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907-1908 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.

Με το πέρασμα των χρόνων η Γιορτή της Μητέρας έχασε τον παραδοσιακό της χαρακτήρα και το νόημα με το οποίο ξεκίνησε. Και από μια γιορτή που καθιερώθηκε για να γιορτάζεται η έννοια της μητρότητας μετατράπηκε σε μια εμπορική και διαφημιστική γιορτή που απαιτεί ακόμη και δώρα αξίας, εξυπηρετώντας τα καταναλωτικά ένστικτα των ανθρώπων...
Πάντα όμως θα υπάρχει κάτι παό την καρδιά μας για τη μάνα, όπως ενδεικτικά αυτές οι λίγες μαντινάδες που δεν κοστίζουν, μόνο λίγη έμπνευση:

Πρώτα τη μάνα μου αγαπώ
κι ύστερα όλα τ' άλλα
γιατί ήπια από το στήθος της
το πρώτο μου το γάλα.

Σαν τη στοργή που έβρισκα
στης μάνας μου τα χέρια
δεν πρόκειται να βρω ποτέ
όσα κι αν κάνω ταίρια.

Χαρά στη μάνα που γεννά
και στα κρυφά δακρύζει
γιό που να βάζει την τιμή
θεμέλιο και να χτίζει.

Πάντα τη δύσκολη στιγμή
φωνάζεις βρε τη μάνα.
γιατί είναι η μόνη που αγαπά
χωρίς να θέλει πράμα.

Όταν πεθάνει ο δυστυχής
δεν παίζουνε καμπάνα
και μοιρολόγια δεν ακούς.
μόνο αν έχει μάνα.

Η ΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ...

Κάποιες φορές, συνήθως άνοιξη ή φθινόπωρο, μας επισκέπτεται η σκόνη της Σαχάρας. Τότε έχουμε θολούρα στην ατμόσφαιρα και το χρώμα του ουρανού γίνεται κιτρινωπό ή καφετί. Μερικές φορές τα επεισόδια αυτά συνοδεύονται και από βροχή οπότε "βρέχει λάσπη" όπως συνηθίζουμε να λέμε.

Με ευκαιρία το επεισόδιο αυτών των ημερών ας δούμε λίγο περί τίνος πρόκειται. Η έρημος της Σαχάρας στη βόρεια Αφρική είναι μια τεράστια έκταση που εκτείνεται από την Αίγυπτο ανατολικά μέχρι το Μαρόκο δυτικά. Η άμμος της ερήμου απαρτίζεται από λεπτούς και λιγότερο λεπτούς κόκκους. Όταν επικρατούν κατάλληλες συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας στην περιοχή. τότε έχουμε τη δημιουργία αναβατικών ανέμων, που όπως το όνομά τους υποδηλώνει, ανεβάζουν τους λεπτούς κόκκους της ερήμου, που συνήθως ονομάζουμε, σκόνη της ερήμου, σε μεγάλα ύψη στην ατμόσφαιρα.

Η σκόνη αυτή αποτελείται από λεπτούς κόκκους με διάμετρο από 5 έως 100 το πολύ μικρόμετρα (εκατομμυριοστά του μέτρου). Οι κόκκοι μεγαλύτερων διαστάσεων, που ασφαλώς υπάρχουν στην έρημο, έχουν μεγαλύτερο βάρος και δεν παρασύρονται προς τα πάνω από τους αναβατικούς ανέμους. Οι κόκκοι αυτοί της ερήμου αφού βρεθούν στα υψηλά στρώματα της ατμόσφαιρας παρασύρονται από τους επικρατούντες ανέμους στα ύψη αυτά. Έτσι αν έχουμε χαμηλές πιέσεις στην νότια Ευρώπη ή σε τμήμα αυτής, τότε έχουμε νοτιάδες οι οποίοι μεταφέρουν τη σκόνη της ερήμου προς τη Βαλκανική ή τη δυτική Ευρώπη.
Επεισόδιο καταιγίδας σκόνης Σαχάρας πάνω από την ανατολική Μεσόγειο, 4 Απριλίου 2003
(SeaWiFS Project, NASA/Goddard Space Flight Center and ORBIMAGE).

Τέτοια επεισόδια έχουμε από κανένα μέχρι 3-4 το χρόνο στην Ελλάδα και συνήθως συμβαίνουν όπως ήδη είπαμε, την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Τις περισσότερες φορές τα επεισόδια είναι ήπια και περιορίζονται στη χαρακτηριστική θολούρα και κιτρινίλα της ατμόσφαιρας. Κάποιες φορές όμως, όπως στις 17 Απριλίου 2005, έχουμε ακραίες καταστάσεις όπου αυτή η θολούρα είναι πάρα πολύ έντονη και αισθητή μέχρι το έδαφος. Στο παραπάνω επεισόδιο η ορατότητα στο έδαφος της Αθήνας ήταν μόλις κάποιες δεκάδες μέτρα. Τα αυτοκίνητα κυκλοφορούσαν μέρα μεσημέρι με τα φώτα ανάμενα, και όλες οι πτήσεις από και προς το αεροδρόμιο Ε. Βενιζέλος είχαν ακυρωθεί. Ο κόσμος κυκλοφορούσε στους δρόμους με μαντήλια στη μύτη! Τέτοια ακραία επεισόδια είναι σπάνια και συμβαίνουν κατά μέσο όρο μια φορά στη δεκαετία.

Μια άλλη πιο θεαματική εκδοχή είναι όταν τα επεισόδια της σκόνης της ερήμου συνοδεύονται από βροχόπτωση οπότε βρέχει λάσπη όπως είπαμε. Η εναπόθεση της σκόνης της ερήμου στο έδαφος γίνεται κυρίως με τη βροχή (υγρή εναπόθεση, wet deposition) σε ποσοστό 75-80% , και μόνο κατά 20-25% με ξηρή εναπόθεση (dry deposition).

Τα επεισόδια της σκόνης της Σαχάρας όταν είναι συχνά, μπορούν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία ιδίως στα παιδιά. Έτσι στην Κρήτη που είναι κοντύτερα στην Αφρική και όπου το φαινόμενο είναι πολύ συχνότερο έχουμε αυξημένο αριθμό παιδιών που υποφέρουν από άσθμα αλλά και από αλλεργίες και ιώσεις σε σχέση με την ηπειρωτική Ελλάδα.

Τέλος η σκόνη της Σαχάρας έχει και ευεργετικές επιδράσεις. Πού; Στη θάλασσα!

Η άμμος της ερήμου είναι πλούσια σε ιόντα σιδήρου που δρουν ευεργετικά στη θαλάσσια βιολογία. Κάτι σαν βιταμίνες ας πούμε. Έτσι όταν έχουμε εναπόθεση σκόνης της ερήμου στη θάλασσα, έχουμε και ενεργοποίηση του βιολογικού κύκλου. Για περιοχές μικρής βιολογικής παραγωγικότητας όπως η Μεσόγειος και ειδικότερα η Ανατολική Μεσόγειος πρόκειται για μάνα εξ ουρανού, στην κυριολεξία...

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΛΕΦΤΑ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ...

Σε εκκρεμότητα βρίσκεται η εκδίκαση της υπόθεσης των αναδρομικών που αφορούν 800 με 850 πρώην βουλευτές.

Η αρχή είχε γίνει με την προσφυγή ενός συνταξιούχου ο οποίος είχε δικαιωθεί κατόπιν προσφυγής του στο Συμβούλιο της Επικρατείας και τώρα οι βουλευτές ζητούν τα αναδρομικά επικαλούμενοι τη ρύθμιση που ισχύει για τους δικαστές (2003-2007).

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες. Αυτοί που τα ζητούν με τη ρύθμιση των δικαστών, οι άλλοι που δεν μπήκαν στη ρύθμιση και τα ζητούν με όλες τις προσαυξήσεις και η τρίτη κατηγορία από το 2008 ως τώρα...

Πρόχειροι υπολογισμοί αφορούν τη διεκδίκηση δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από πρώην εθνοπατέρες που πολλοί δεν σηκώθηκαν καν να μιλήσουν μια φορά όσο ήταν στην βουλή, ούτε πρόσφεραν τίποτα στον τόπο πέρα από μερικά ίσως ρουσφετάκια σε ψηφοφόρους τους, μα ζητούνε και τα ρέστα από ένα λαό που οδήγησαν στην χρεωκοπία...

Οι άνθρωποι που δεν παίρνουν μισθό αλλά αποζημίωση για (ευνοικούς) φορολογικούς λόγους, που εμείς πληρώνουμε:
- τα ταξίδια τους,
- τα τηλέφωνά τους,
- τις μετακινήσεις τους με όλα τα μέσα μεταφοράς (και μας αποκαλούν τζαμπατζήδες για το ευρώ του αστικού),
- τα ταχυδρομικά τέλη τους,
- τα πολυτελή ΙΧ τους,
-τα laptop και την δικτύωση τους,
- τα γραφεία τους και τους αποσπασμένους από αυτούς υπαλλήλους τους,
- τις επιτροπές και τις επερωτήσεις και
- λαμβάνουν ορισμένοι και 3 συντάξεις

Ε, δεν τους χρωστάμε και αναδρομικά για την αμφισβητούμενη προσφορά τους!

Εκτός αν κάποιοι θέλουν να τους πληρώνουν αδρά πρώην και νυν για να συνεχίζουν τον καβγά για το παρελθόν, μη έχοντας τίποτα να προτείνουν για το παρόν και το μέλλον...

ΕΝΑ ΑΣΥΛΛΗΠΤΟ ΚΟΡΟΪΔΟ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία - κωμωδία από το 1969 με τον Θανάση Βέγγο, σε σκηνοθεσία του ίδιου.





Ένας καλόκαρδος κουρέας είναι ερωτευμένος με την κόρη του πλούσιου γείτονα του, αλλά αυτή δεν τον παίρνει στα σοβαρά και ο δοσίλογος πατέρας της προσπαθεί να τον ξεγελάσει, ώστε να του πάρει το οικόπεδο που έχει το σπίτι του. Συν τοις άλλοις, καταφτάνουν και 3 Γερμανοί που προσπαθούν να ξεθάψουν από την αυλή του το θησαυρό που έκρυψαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής, τους οποίους θ' αντιμετωπίσει εντέλει επιτυχώς ο Θανάσης Χατζηπαπαγεωργακοπουλοκωνσταντινογιαννόπουλος...

Αφιέρωμα στον μεγάλο και συμπαθή κωμικό ηθοποιό (το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή), που έφυγε σήμερα από την ζωή στα 83 του χρόνια, αφήνοντας πίσω του 126 ταινίες, πολλές απο αυτές δικής του παραγωγής. Θα βρείτε αρκετές αν ψάξετε το blog αυτό, καθότι ο αγαπημένος μου κωμικός.

Ταινίες στις οποίες διασκέδαζε τον κόσμο περνώντας παράλληλα κοινωνικά μηνύματα αλληλοβοήθειας και συμπαράστασης προς τον μη έχοντα, από το υστέρημα ενός καλόκαρδου φτωχού βιοπαλαιστή, όπως υπήρξε, έπαιξε κι έζησε ο Θανάσης Βέγγος...

ΣΤΡΑΤΟΙ ΟΜΑΔΩΝ...

Στην Ελλάδα τα σοβαρά επεισόδια που έγιναν πριν και μετά τον τελικό κυπέλλου, είναι απλά ένα συνηθισμένο φαινόμενο. Εδώ και πολλά χρόνια ο χουλιγκανισμός είναι μάστιγα για τον Ελληνικό αθλητισμό αλλά κανείς δεν έχει τολμήσει ή δεν είναι ικανός να το αντιμετωπίσει.

Οταν όλοι οι μεγαλοπαράγοντες των ομάδων, που συντηρούν τον στρατό από χαπακωμένα ανεγκέφαλα και τους δίνουν λεφτά για να έχουν τη δόση τους, είναι κολλητοί με πολιτικούς...

Κανείς δεν έχει τολμήσει να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο. Ποιός τόλμησε να διακόψει επ' αορίστω το γελοίο "πρωτάθλημα" στο ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ στα οποία γίνονται και τα περισσότερα επεισόδια;

Ποιος τόλμησε να τιμωρήσει σκληρά ομάδα όπου φίλαθλοί της διέλυσαν τα πάντα; Ακόμη και να υποβιβάσει σε άλλη κατηγορία ομάδες όσο μεγάλες κι αν είναι;

Ποιος τόλμησε να βάλει για τα καλά στη φυλακή χούλιγκανς που συλλαμβάνονται να σπάνε τα γήπεδα, να καταστρέφουν ότι βρουν μπροστά τους απέξω, να απειλούν ανθρώπινες ζωές που θα βρεθούν στον δρόμο τους;

Οι στρατοί των ομάδων ταϊζονται με πρέζα και συντηρούνται οικονομικά από τους παράγοντες των ομάδων για να κάνουν τη δουλειά που κάνουν.

Οι μετακινούμενοι οπαδοί ακόμα και για παιχνίδια στο εξωτερικό μετακινούνται με αεροπλάνα που έχουν κλείσει παράγοντες των ομάδων και καταναλώνουν ελεύθερα ναρκωτικά, κάθε είδους, την ώρα της πτήσης, με μαρτυρίες παρόντων.

Αυτά είναι γνωστά πράγματα και φυσικά τα ξέρουν όλοι οι μεγαλοπαράγοντες. Ξέρουν ότι οι οπαδοί τους οι οργανωμένοι είναι πρεζόνια, ξέρουν ότι αυτοί οι άνθρωποι εξαρτώνται οικονομικά από αυτούς για να επιβιώνουν (γιατί τί δουλειά να κάνουν;) και για να έχουν τη δόση τους, αλλά τους χρησιμοποιούν.

Όλη η κάστα αποτελείται απο ανθρωπάκια ανήμπορα που κοιτούν μόνο το συμφέρον τους. Η έννοια του δημοσίου συμφέροντος είναι άγνωστη αλλά και αντικειται στα ατομικά συμφέροντα τους.

Γιατί στα ευρωπαϊκά παιχνίδια όλοι αυτοί οι "μάγκες" είναι "γατούληδες" Την απάντηση την ξέρουμε όλοι μας. Κάποιοι εκεί έξω έχουν το κουσούρι να εφαρμόζουν τους νόμους!

Mήπως κάποιοι βολεύονται με αυτή τη κατάσταση για να εκτονώνεται το πόπολο και να βγαίνουν μετά οι εκσυχρονιστάδες και να λένε αυτή είναι η Ελλάδα των διεφθαρμένων και των υποανάπτυκτων;

Πολλά χρόνια δεν κράτησε αυτή η ξεπεσμένη πια συνταγή του δώσε τσόντα στο λαό, μπάλα με ξύλο και χαζοχαρούμενη τηλεόραση;

Νόμοι υπάρχουν αλλά δεν εφαρμόζονται. Δικαστές υπάρχουν, όπως και θεσμοί αλλά δεν τολμούν. Το σύστημα είναι σαθρό και σ' αυτό συμβάλλουν και οι ίδιοι οι πολίτες, μέρος των οπόιων μετατρέπεται σε χούλιγκανς σε κάθε μάτς, ή όταν κινδυνεύουν τα συμφέροντα της ομάδας...

Αρκετούς τέτοιους ξεπεσμένους πολίτες χωρίς δική τους ζωή, μάλλον τους ενδιαφέρει περισσότερο η ομάδα τους, παρά ο εαυτός τους και η πατρίδα τους. Είναι πρόθυμοι να αιματοκυλιστούν και να αιματοκυλίσουν για ένα άχρηστο κύπελλο ή για ένα πρωτάθλημα που έξω σε άλλα μεγάλα γήπεδα εκμηδενίζεται, παρά για μια αξιοπρεπή ζωή και ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους.

Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που θέλουμε, αυτή είναι η Ελλάδα που τη κατάντησαν έτσι τα παράσιτα της διαπλοκής και οι διάφορες παράγκες "παραγόντων" του τίποτα.

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΚΡΙΣΗΣ...

Όταν μια χώρα και μια κοινωνία περνάει κρίση δύο πράγματα είναι σίγουρα:

Έχουν ξεχάσει από που έχουν έρθει και έχουν χάσει την ενότητα μεταξύ τους. Αν θέλουμε τα πράγματα να αλλάξουν πραγματικά πρέπει να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία μας.

Όσο δε γνωρίζουμε την αλήθεια της ιστορίας μας από το βαθύ παρελθόν μέχρι το πρόσφατο χθες θα είμαστε αναγκασμένοι να την ξαναζήσουμε.

Για ότι μας έχει συμβεί και θα μας συμβεί στο μέλλον πρέπει να ξέρουμε ότι θα είμαστε υπεύθυνοι εμείς. Καμία Ε.Ε. κανένα Δ.Ν.Τ...
Εμείς ανοίγουμε τις κερκόπορτες, εμείς θρέφουμε εφιάλτες, εμείς δεχόμαστε δώρα και υποδουλωνόμαστε.

Οι κλασσικές συνταγές του ΔΝΤ για στύψιμο της οικονομίας και της κοινωνίας, δεν είναι ο δρόμος να βγούμε από την κρίση. Αντίθετα, οδηγεί σε έκρηξη της ανεργίας και σε οδυνηρές κοινωνικές και περιβαλλοντικές πληγές. Διέξοδο όμως δε δίνει ούτε και η νοσταλγία για την πριν το Μνημόνιο εποχή, που μας οδήγησε στη σημερινή κατάρρευση.

Είναι χρεοκοπία όλου του πολιτικού συστήματος, αλλά και των αξιών και αντιλήψεων που μας οδήγησαν εδώ. Να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη και να διαιωνίζουμε τους ίδιους "σωτήρες" που μας έφεραν ως εδώ.

Συνένοχοι για αυτήν την κατάσταση εξαθλίωσης στην οποία οδηγεί ακόμα και τους πιο ικανούς και παραγωγικούς εργαζομένους στην Ελλάδα το ελληνικό τύπου εργασιακό μοντέλο "ευέλικτης εκμετάλλευσής" τους, είναι φυσικά οι συνδικαλιστικοί φορείς.

Οι οποίοι σήμερα, ημέρα επετείου του εορτασμού της Πρωτομαγιάς, θα κάνουν για ακόμα μία φορά αυτό που ξέρουν πολύ καλά να κάνουν εδώ και χρόνια. Να συνεχίζουν τον ίδιο απροκάλυπτο εμπαιγμό των εργαζομένων με κενή συνθηματολογία.

Άλλωστε οι μόνες επιτυχίες που έχουν καταγράψει στο ενεργητικό τους είναι να αντιστέκονται σε κάθε μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία σε αυτή τη χώρα χωρίς να προτείνουν λύσεις στα προβλήματα αλλά ως φορείς άρνησης κάθε αλλαγής όλα τα προηγούμενα χρόνια να έχουν επιδεινώσει την κατάσταση την οποία καλούνται να πληρώσουν σήμερα οι νεότερες γενιές εργαζομένων.

Η κρίση άλλωστε απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη τέτοιου τύπου συνδικαλιστικές ηγεσίες που μέχρι χθες το μόνο που έκαναν ήταν να προστατεύουν εκτός από τους εαυτούς τους, τις μικρές συντεχνιακές ομαδούλες τους, οι οποίες απολάμβαναν προκλητικών προνόμιων που καλούνται να πληρώσουν σήμερα όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Πρέπει να μάθουμε ή να ξαναθυμηθούμε ποιοί είμαστε και να πορευτούμε ενωμένοι. Αυτό δεν αφορά κανένα κόμμα, αφορά εμένα και τον καθένα σαν άτομο ξεχωριστά...
Περιμένοντας κάποιον άλλο να μας σώσει από αυτή την κατάσταση, όχι εμείς...

Άλλος και ποιός ε, μπορεί να βάλει το χέρι και ο Θεός!

ΘΩΡΡΩ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝΤΡΑ...

Θωρρώ λουλούδια και δεντρά

πάλι να μπουμπουκιούνε...

Τον ερχομό τους στη ζωή

κι Άνοιξη διαλαλούνε!

Όσα λουλούδια ανθίζουνε
τον Μάη κάθε χρόνο,
τόσες χαρές σου εύχομαι
ποτέ μην νιώσεις πόνο!




Σήμερα την Πρωτομαγιά
που η φύση εορτάζει.
εύχομαι όλη η ζωή
με Άνοιξη να μοιάζει!