Παρότι έχουμε προϊόντα αρίστης ποιότητας, όπως τα κηπευτικά μας, τα ντόπια κρέατα και τα τυροκομικά μας προϊόντα, πολλά ξενοδοχεία και εστιατόρια χρησιμοποιούν ξένα προϊόντα, αμφίβολης ποιότητας και προέλυσης για να ταίζουν τους τουρίστες...
Αιτία αναφέρεται το κόστος αγοράς πολλών προϊόντων εισαγωγής, που είναι πολύ μικρότερο από τα τοπικά και αυτό αποτελεί τον κύριο λόγο που οι επιχειρήσεις τα προτιμούν. Το φτηνότερο κόστος των προϊόντων εισαγωγής όμως δεν αποτελεί επιχείρημα, αφού με λίγο ψάξιμο στην τοπική αγορά είναι διαθέσιμα δικά μας προϊόντα σε πολύ καλές τιμές.
Και παραπέρα με μια υποτυπώδη διαπραγμάτευση θα βρεθούν αρκετοί μικροί παραγωγοί να τους διαθέσουν τα προϊόντα τους σε ακόμη πιο ανταγωνιστικές προσφορές.
Όταν στους ξένους τουρίστες δίνουμε ξένους χυμούς σε παγοκολόνες, ξένο γιαούρτι, εισαγώμενη μαρμελάδα και βούτυρο, ξένο μαλακό λιπαρό τυρί τι θα αποκομίσουν επιστρέφοντας στην πατρίδα τους; Πώς θα προωθήσουμε τα γνήσια προϊόντα μας, αν δεν τα αναδείξουμε στους τουρίστες όταν είναι εδώ, να τα γνωρίσουν και να τα ζητούν και στις πατρίδες τους έπειτα;
Να περάσει κάποιος 2 βδομάδες στην Κρήτη και να μην έχει δοκιμάσει βλήτα ή σταμναγκάθι με λάδι και λεμόνι, στάκα, χοχλιούς, γραβιέρα με ελιές ή μέλι, καλιτσούνια με μυζήθρα, σύγκλινο, ζυγούρι πιλάφι, κρεατότουρτα, ξεροτήγανα κι αυγοκαλάμαρα, αρνί αντικρυστό, σουπιές με άγρια χόρτα, ντάκο, γλυκό κυδώνι, τραχανά, να πιει μια τσικουδιά τρώγοντας ωμή την αγγινάρα και το κουκί του με κριθαρένιο παξιμάδι δεν λέει κι όμως γίνεται, τρώει ότι σερβίρουν τα ξενοδοχεία κι αν βρεθεί σε ταβέρνα σπάνια τα δοκιμάζει αν δεν τα γνωρίζει.
Αν δεν τα γνωρίσει συνοπτικά με την άφιξη του, κάτι φταίει στην οργάνωση του τουρισμού...
Φταίει ακόμη οτι η διδακτέα ύλη στις τοπικές σχολές μαγείρων είναι προσαρμοσμένη στην Ευρωπαϊκή κουζίνα και όχι στην τοπική. Προβλέπει τη χρήση βουτύρου, τυριών όπως ένταμ και παρμεζάνα. Οπότε και οι νέοι μάγειροι έχοντας αυτήν την πρώτη εκπαίδευση, χρησιμοποιούν τα υλικά που γνωρίζουν.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι οι πάρα πολλοί επιχιερηματίες ξενοδόχοι δεν έχουν ανοιχτά μυαλά. Δεν ψάχνονται, δεν αναζητούν το διαφορετικό που θα τους ξεχωρίσει, ακολουθώντας το συρμό του μαζικού τουρισμού του πόπολου σε φτηνές τιμές και των tours operators...
Δεν είναι σωστό επιχειρήσεις που έχουν χρηματοδοτηθεί από το κράτος π.χ. επιδοτούμενες ξενοδοχειακές μονάδες μεγάλες ή μικρές που θέλουν να εκμεταλλευτούν ότι ομορφιές και δυνατότητες προσφέρει ο τόπος να μην χρησιμοποιούν τοπικά προϊόντα. Οφείλουνε να σταθούνε στο ύψος των περιστάσεων, να βοηθήσουνε τον πρωτογενή τομέα που παράγει, τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο.
Και αν κάποιες είναι all inclusive και δεν τους ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, δεν είναι δυνατόν η "παραδοσιακή" ταβέρνα του μικρού απομονωμένου χωριού, το μικρό οικογενειακό εστιατόριο να μην διαθέτει πρώτες ύλες από την περιοχή που βρίσκεται, αλλά να χρησιμοποιεί προϊόντα εισαγωγής αμφιβόλου ποιότητας για μερικά παραπάνω ευρώ κέρδους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου