Ο Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν βρίσκεται υπό κράτηση και ανακρίνεται για περιστατικό σεξουαλικής επίθεσης σε καμαριέρα ξενοδοχείου.
Αναμένεται ότι πρόκειται να συλληφθεί επίσημα και να του απαγγελθούν κατηγορίες μέσα στην επόμενη ώρα για σεξουαλικό κακούργημα, απόπειρα βιασμού και ομηρία...
Ούτε αυτός την γλίτωσε τελικά.
Το κάθε πουτανάκι που βολευτεί σε μια οποιαδήποτε θεσούλα και πάρει ένα μισθό τάχα πως είναι εργαζόμενη, ανεβάζει αμέσως τουπέ και θεωρεί πως έχει τον κόσμο όλο ανάμεσα στα πόδια της.
Και ότι κάθε επαφή μαζί της πρέπει να χρεωθεί αναλόγως.
Πόσο αξίζει αλήθεια το νινί της καμαριέρας;
Που μια απλή πρόσκληση του τύπου "να γνωριστούμε καλύτερα" μεταφράζεται από μέρους της σε "βιασμό"...
Στο αφεντικό καθίζει πρόθυμα αρκεί να πέφτει ο μισθός κάθε μήνα για τα λούσα, τα βαψίματα, το καινούριο κουκλίστικο αμαξάκι και τον λογαριασμό από το μόνιμο κινητό στο αυτί ολημερίς για κους κους και κανόνισμα σαχλοπαρέας για το βράδυ...
Μήπως τη γαμά και την ικανοποιεί καλύτερα ο άνεργος αληταράς που της κάνει τον νταβατζή να της τρώει τον εύκολο μισθό για να της δίνει μια ψεύτικη αγάπη και τα σάλια του;
Όπως η πωλήτρια στο μαγαζί με τα ρούχα που δείχνει τον κώλο της από τη βιτρίνα και μετά παριστάνει τη παρθενόπη και καταγγέλει, η γκαρσόνα του σκυλάδικου που μπαίνει μόνο σε BMW, η πριγκίπισσα του fast food που χαριεντίζεται με 2000 άτομα τη μέρα, η χοντρή αλλοδαπή στο φτηνό μπορντελλοκαφενείο που τρώει τη σύνταξη του παππού, η άλλη στο μαγαζί με τα καλλυντικά του μουντράρη κωλόγερου, η γραμματέας του γιατρού ή του δικηγόρου που μετά την πρόσληψη της θέλει μόνο "επιστήμονες" ακόμη και η σαβούρα ξεπεσμένη αλήτισσα του δρόμου που θέλει γενναιόδωρους για το ψειριασμένο νινί της...
Πόσο κάνει αλήθεια το ρημάδι και γα ποιον το φυλάνε εντέλει;
Όποιος δεν είναι στο περιβάλλον τους και φαίνεται καλοβαλμένος στα μάτια τους, πρέπει να πληρώσει μονόπετρο δακτυλίδι για να χουφτώσει έναν κώλο που σε άλλους χαρίζουν τζάμπα;
Αν περιμένατε να χαρώ που βρέθηκε ο άνθρωπος στη φυλακή για μια δήθεν ανήθικη πρόταση, διαβάστε αλλού τα γλυκανάλατα κλαψουρητά για την θιγμένη τιμή της καμαριέρας.
Τέτοιο θύμα πουτάνας έχω πέσει κι εγώ. Και δεν έχω εκδικηθεί ακόμη την καρακατέ της κακής ώρας (σε 3 χρόνια εγώ είμαι ίδιος και καλύτερος, αυτή έχει σπάσει, παχύνει κι ασχημήνει τόσο που δεν θα την πρόσεχα καθόλου αν την έβλεπα πρώτη φορά τώρα) που μου την έφερε σε συνεργασία με τον ρουφιάνο κι απατεώνα αφεντικό της. Και θέλουνε και τα ρέστα...
Θέμα χρημάτων είναι, αρκεί να συμφωνήσουνε στην (λογική κι όχι υπερτιμημένη) τιμή εξαρχής κι ούτε κάτης ούτε ζημιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου