Στη Νέα Υόρκη άρχισε η υποβάθμιση ολόκληρων περιοχών με την μετακίνηση σε αυτές μαύρων, Ισπανόφωνων εμπόρων ναρκωτικών, συμμοριών κλπ.
Το αποτέλεσμα ήταν οι κάτοικοι να φύγουν άρον άρον πουλώντας τα σπίτια τους σε εξευτελιστικές τιμές. Όταν τα φιλέτα είχαν αλλάξει χέρια, ο δήμαρχος Τζουλιάνι καθάρισε γρήγορα την περιθωριακή σκατομάζα και όλα επέστρεψαν στο φυσιολογικό.
Κάποια χρόνια αργότερα ένα loft στη Ν.Υ πουλιόταν από 700.000 έως 1.200.000 δολλάρια.
Δεν ξέρω αν βλέπετε κάποια ομοιότητα με γνωστή μας χώρα...
Περπατούσα προ καιρού στο κέντρο της Αθήνας, εκεί κοντά στο παλιό χρηματιστήριο και τους γύρω δρόμους, σε μέρη που είχαν πριν λίγα χρόνια στις αρχές του 2000 τα γραφεία τους μερικοί γνωστοί και συνεργάτες μου τότε.
Παντού τώρα σιχαμένο πλήθος Ασιάτες και Αφρικάνοι ανακατεμένοι με Βαλκάνιους και άστεγους ντόπιους να μαγαρίζουν και να υποβαθμίζουν πλατείες και στενά με την αχρείαστη παρουσία τους, νέοι και δυνατοί που μένουν άπραγοι κι απλά προσπαθούν να βγούν από τα σκατά του τρίτου κόσμου και νομίζουν ότι εδώ θα βρούν τον παράδεισο που τους έταξαν.
Δεν καταλάβαινα τι αξία μπορούσαν να είχαν αυτά τα παλαιά πολυόρωφα κτίρια, με τα στενά δωμάτια με τους σοβάδες που έπεφταν σε κάθε ευκαιρία και τα φθαρμένα κουφώματα, χτισμένα σε στενά δρομάκια που ο ήλιος τα φώτιζε μόνο το καταμεσήμερο κι έψαχνα δικαιολογία να φύγω νωρίτερα και να βρεθώ στο Φάληρο, στην Γλυφάδα ή αλλού παραλιακά με ανοιχτό ορίζοντα...
Μέχρι που ένας απο αυτούς μ' έβγαλε κάποτε στην ταράτσα ενός 8όροφου τέτοιου κτιρίου να δω την παλιά Αθήνα από ψηλά.
Και την είδα, όπου έφτανε το μάτι γύρω - γύρω. Με κτίρια, στέγες, λόφους, εδώ η Ακρόπολη, το πεδίο του Άρεος, εκεί πέρα ο Λυκαβητός, ο Αρδητός, το Σύνταγμα, οι άλλες πλατείες, από κάτω στο βάθος οι αναδειγμένοι αρχαιολογικοί χώροι...
Που αν γινόταν το θαύμα να εξαφανιστεί η τριτοκοσμική σκατομάζα και οι κάτοικοι του κέντρου, πολλοί και ιδιοκτήτες των κτιρίων και μεγάλης ηλικίας, με λίγες καίριες πολεοδομικές παρεμβάσεις και μια καλή απολύμανση μπορεί να γίνει παράδεισος το ιστορικό κέντρο και οι πλατείες από την Βουλή μέχρι και κοντά στο τέρμα της Πατησίων και στα τετράγωνα τριγύρω από αυτόν τον άξονα.
Τουλάχιστον οι κεντρικότεροι δρόμοι αφού εξαφανιστούν αρκετά από τα πάμπολα σοκάκια να πάρει αέρα ο τόπος κι αξία οι ιδιοκτησίες, ιδίως οι ψηλοί όροφοι που ανακαινισμένοι θα γίνονταν ανάρπαστα οροφοδιαμερίσματα, μοντέρνα loft ή μικρά εκλεκτά ξενοδοχεία με θέα και χρέωση για λίγους. Με απεριόριστη θέα στα μνημεία του κέντρου και άφθονο οργανωμένο χώρο στάθμευσης όπου ήταν τα πρώην σοκάκια, με καινούριες ταβέρνες, μαγαζιά, κλπ ανάπτυξη.
Γειτονιές που αξίζει να μένει κανείς, με εικόνες και γεύση από τα παλιά, που η Εκάλη με μοναδική θέα το κομμένο βουνό ποτέ δεν θα δώσει..
Που κάποιοι θέλουν να πετύχουν αργότερα, αφού πρώτα φύγουν οι κάτοικοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και πουλήσουν φτηνά τις ιδιοκτησίες τους, όντως παλιές.
Συν την τριτοκοσμική κόλαση συνεχούς υποβάθμισης κι εγκληματικότητας, που σε συνεργασία με υψηλά ιστάμενου συνενόχους τους αναγκάζουν τώρα και καιρό να ζούν μέρα - νύχτα στις γειτονιές τους και στο όνομα μιας αχρείαστης δήθεν "πολυπολιτισμικότητας". Που την πληρώνουν και με τις ζωές τους ακόμη, πέρα από όσα θα χάσουν με την αρπαγή των περιουσιών τους από real estate συμφέροντα...
Άτιμο σχέδιο να καρπωθούν φτηνά κάποιοι λίγοι την αξία του ιστορικού κέντρου. Που προχωρεί απόδεκατίζοντας τους ανθρώπους που γεννήθηκαν ή έτυχε να νοικιάζουν στα μέρη που λιμπίζονται.
Και πριν ξεφορτωθούν οριστικά τη σκατομάζα σαν ανεπιθύμητη πια, θα χρησιμοποιήσουν τα εργατικά της χέρια για να χτίσουν φτηνά τον καινούριο κερδοσκοπικό τους παράδεισο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου