ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΙΙ...

Μάθημα 2ο: Ενδιαφέρει εμπόρους κυρίως ενδυμάτων, που σε καιρό οικονομικής κρίσης θέλουν να ξεπουλήσουν το stock τους και να καταγράψουν κέρδη...

Θα μάθουν κι ορισμένοι ίσως να ωφεληθούν κιόλας, αντιγράφοντας την τακτική συναδέλφου τους, που σε περίοδο εκπτώσεων ένα καλοκαιρινό κοστούμι στο μαγαζί του φτάνει να κοστίζει 7 ευρώ παραπάνω από την ενδεικτική τιμή του προ εκπτώσεων.

Τακτική που φαίνεται ν' αποδίδει πολλά στον συγκεκριμένο έμπορο, αφού ενώ άλλα μαγαζιά βάζουν ή κοντεύουν να βάλουν λουκέτο, αυτός διατηρεί 2 πολυτελή μαγαζιά σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, εντατικά διαφημιζόμενα και πάντα γεμάτα...

Η μετάλλαξη των τιμών λαμβάνει χώρα κατά την μεταφορά από το ένα μαγαζί (το abovo) προς το άλλο (το outlet) όπου υποτίθεται οτι μερικά επιλεγμένα κομμάτια διατίθενται σε καλύτερες τιμές. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Πως γίνεται κοστούμι με τιμή λιανικής τους προηγούμενους μήνες 90 ευρώ, να φτάνει σε απόσταση τριακοσίων μέτρων παραπέρα να πωλείται με τιμή προ εκπτώσεων 137 ευρώ και με (τάχα) γενναία έκπτωση εκ μέρους του όπως ισχυρίζεται, να κατεβαίνει στα 97 ευρώ, τιμή κατά 7 ευρώ παραπάνω από το πρώτο του μαγαζί, όπου βαρέθηκε να το βλέπει απούλητο από το Πάσχα και μετά.

Γίνεται αν θέλει ο έμπορος, με αρκετές δικαιολογίες, μόνο δυό από αυτές παρακάτω για οικονομία χώρου και χρόνου. Προσθέστε τις δικές σας στα σχόλια.

Φαίνεται πως ήταν δαπανηρή η μεταφορά του, πρόχειρα πεταμένο στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του, ή τα δυο κομμάτια ύφασμα παίρνουν προστιθέμενη αξία επειδή τώρα βρίσκονται έναντι του πολιτικού γραφείου αναπληρωτή υπουργού, με 24ωρη φύλαξη!

Νομίζει δε πως δεν έχουμε επισκεφτεί το άλλο μαγαζί πριν να καταλήξουμε εκεί στο δεύτερο του, για να συναντήσουμε το ίδιο κοστούμι που είχαμε δει τότε, τώρα ακριβότερο και στη σειρά με άλλα, υποδεέστερα του ώστε να ξεχωρίζει στους έχοντες σχετικές γνώσεις.

Το πιο καλό είναι πως στο χαρτί που έχει ραμμένο πάνω του και υπάρχουνε τα στοιχεία του (υλικό, χρώμα, μέγεθος, barcode, τρόπος σιδερώματος, χώρα κατασκευής), υπάρχει και η αρχική ενδεικτική τιμή του, αυτή των 90 ευρώ, τυπωμένη με το ίδιο μελάνι. Πράγμα που δεν ξεφεύγει της προσοχής ενός προσεκτικού παρατηρητή όταν το προβάρει μόνος του στο δοκιμαστήριο.

Πράγμα που δεν είδε η υπάλληλος του εν λόγω εμπόρου (με μοναδικό προσόν τον υπέροχο κώλο που κοιτάζει αυτός όλη μέρα), που ξέχασε ή παράλειψε να σκίσει, όταν έφτιαχνε με τόση επιμέλεια εκείνο το καρτελάκι "Από 137, τώρα μόνο 97" που κοτσάρανε στο ταλαίπωρο κοστούμι με την είσοδο του στο μαγαζί...

Μα με τέτοιο βασικό προσόν άξιος ο μισθός της, που προέρχεται ολόκληρος από τέτοιες μεθοδεύσεις σε βάρος μας του πονηρού αφεντικού. Έξτρα και με δική μας πάλι ακούσια χρηματοδότηση και η πρόσφατη ριζική ανακαίνιση του χώρου που περνά τις μέρες του και (μας) δουλεύει...

Αφού την ίδια τακτική εφαρμόζει και στα υπόλοιπα (κινέζικα ως επί το πλείστον) ρούχα που εμπορεύεται, αντρικά και γυναικεία.

Μαθήματα και τρόποι επιβίωσης σε καιρό οικονομικής κρίσης, που η ίδια η ζωή παραδίδει κι εγώ καταγράφω...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΥΓΜΗ...

Εδώ στην Ελλάδα οι τράπεζες είναι ο μόνος τομέας της οικονομίας που είχε τόσο μεγάλη στήριξη, δυσανάλογη μάλιστα προς τις δυνατότητες της οικονομίας μας και ειδικότερα την κατάσταση των δημοσίων οικονομικών.

Και όμως, κανένα πρακτικό μέτρο δεν κατάφερε η κυβέρνηση να επιβάλλει ώστε να τις υποχρεώσει να στηρίξουν ουσιαστικά τις πολλές επιχειρήσεις που κινδυνεύουν, κυρίως μικρές και μεσαίες.

Προτιμούν να δανείζουν το κράτος γιατί εμπιστεύονται τις καναγιές του, τις διευκολύνσεις του προς αυτές και τις τυχάρπαστες συμπεριφορές του για είσπραξη (αύξηση τιμής καυσίμων, έκτακτη εισφορά, ημιϋπαίθριους, κλπ)

Με ανώδυνες "αυστηρές συστάσεις", "προτροπές" και παρακάλια μόνο πιέζει η κυβέρνηση τράπεζες...Και τις γράφουν κανονικά οι τραπεζίτες, με αποτέλεσμα να ασφυκτιά η αγορά από έλλειψη χρήματος...

Όπου βέβαια υπάρχει κυβέρνηση με πυγμή τα πράγματα είναι αλλιώς. Στην Γερμανία πχ οι Γερμανοί πολίτες μπορούν ακόμη και καταναλώνουν. Γιατί τα μέτρα ενίσχυσης της οικονομίας είναι συγκεκριμένα και έχουν κάποια αποτελέσματα...

Η ίδια η καγκελάριος Μέρκελ δεν παρακαλά τους τραπεζίτες να κάνουν κάτι (ότι θελήσουν δηλαδή) για να στηρίξουν την αγορά. Αλλά όπως ανακοινώθηκε πριν μέρες στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, έθεσε ένα απλό τελεσίγραφο:

Η ανοίγετε τις στρόφιγγες και ενισχύετε με δάνεια την οικονομία, ή αντιγράφω την πρακτική Ομπάμα μετατρέποντας ό,τι σας έχω δώσει ως ενίσχυση, σε μετοχές και αποκτώντας τον έλεγχο κάθε τράπεζας που ευεργετήθηκε...

Εδώ ποιός θα τολμήσει κάτι ανάλογο;

ΓΡΙΠΗ, ΠΑΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΗ...

Η σοβαρή υπόθεση της γρίπης των χοίρων, έφερε για μια ακόμη φορά στην επιφάνεια το πρόβλημα της ενημέρωσης του κόσμου, των τρόπων και των μεθόδων που το κράτος χρησιμοποιεί προκειμένου να διαφυλαχθεί ο πληθυσμός από την οποιαδήποτε απειλή ασθένειας.

Από την άλλη πλευρά, παρελαύνουν στα κανάλια ένα σωρό ειδικοί που αναγάγουν σε μείζονος σημασίας θέμα την εν λόγω γρίπη, την ίδια στιγμή που είναι αμβίβολο αν από τον Σεπτέμβριο τα νοσοκομεία θα είναι έτοιμα να υποδεχθούν τους χιλιάδες υποψιασμένους και φοβικούς πολίτες.

Το βασικότερο όμως είναι με ποιο τρόπο θα αντιμετωπισθούν οι αναρίθμητες όπως αναμένεται κρίσεις πανικού.

Ο κόσμος, μη δείχνοντας εμπιστοσύνη στο κράτος (όπως το ίδιο τον έχει μάθει με τις σπασμωδικές του ενέργειες), προβαίνει σε κάθε είδους ενέργεια, ακόμη και στην παραγγελία εμβολίων από το εξωτερικό.

Την ίδια στιγμή, τα κόμματα διασταυρώνουν τα ξίφη τους για το θέμα της ετοιμότητας σε περίπτωση ξεσπάσματος πανδημίας ή μετάλλαξη της ασθένειας. Μια ακόμη πολιτική κοκορομαχία με αφορμή αυτή την φορά την νέα γρίπη; Ήταν δυνατό οι εκπρόσωποι των κομμάτων να βάλουν στην άκρη τις αψιμαχίες γύρω από το ποιο κόμμα θα αντιμετώπιζε πιο ορθά την νέα αυτή επιδημία...

Βλέπουμε άλλη μια φορά πως σε τούτη τη χώρα αυτό που προέχει είναι η αποκομιδή πόντων ακόμη και σε βάρος της υγείας του ίδιου του λαού που θα κληθεί αύριο-μεθαύριο να τους ψηφίσει. Αντί να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι να βρουν λύσεις έστω και για τα μάτια του κόσμου προτιμούν την συνήθη αντιπαράθεση, προκειμένου να αποκαλύψει ο ένας τη γύμνια του άλλου.

Αυτό βέβαια ισχύει για όλα τα κόμματα, καθώς κανένα δεν μίλησε πραγματικά για κοινό συντονισμό και εγρήγορση, πέρα από τις όποιες πολιτικές αντιπαραθέσεις. Την ίδια στιγμή, οι φαρμακοβιομηχανίες αναμένεται να αποκομίσουν πολλά δισ. δολάρια από την διάθεση του πολυπόθητου εμβολίου.

Στο γεγονός ότι κάποιοι όμιλοι θα κερδοσκοπήσουν από την ανάγκη εκατομμυρίων ανθρώπων να θωρακιστούν απέναντι σε αυτή την νέα απειλή. Στα 10 δισ. δολάρια αναμένεται να φτάσει ο παγκόσμιος τζίρος από την προμήθεια του αντιγριπικού εμβολίου. από τις παραγγελίες που έχουν κάνει οι κυβερνήσεις στις τρεις ως τέσσερις πολυεθνικές που έχουν τη δυνατότητα να παρασκευάσουν το αντιγριπικό εμβόλιο σε μεγάλες ποσότητες. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν παραγγελθεί το λιγότερο 600 εκατομμύρια δόσεις. Κάθε δόση εμβολίου δεν θα στοιχίζει πάνω από 10 ευρώ, σημαντικά κέρδη είναι ωστόσο εξασφαλισμένα λόγω των τεραστίων ποσοτήτων που θα χρειαστούν για να αντιμετωπιστεί η νέα γρίπη.

Τις χρυσές δουλειές που προκύπτουν από τη νέα γρίπη και την απειλή της πανδημίας, τις μοιράζονται ολίγοι εκλεκτοί γίγαντες της φαρμακοβιομηχανίας· τα ονόματά τους: GlaxoSmithΚline, Sanofi Αventis, Νovartis, Αstra Ζeneca.

Ποιος θα τους ελέγξει; Ποια μέτρα θα ληφθούν προκειμένου να μην επωφεληθούν τα μεγάλα τραστ από την γρίπη των χοίρων; Κανείς δεν θα εμποδίσει τις φαρμακοβιομηχανίες να "κάνουν παιχνίδι" στις πλάτες των απελπισμένων από την έκταση της νέας γρίπης.

Ήδη το παιχνίδι της πρωτοκαθεδρίας στην παρασκευή και διάθεση του εμβολίου μεταξύ των εταιριών έχει αρχίσει. Μαζί με αυτό έχει ξεσπάσει και ένας απίστευτος πανικός για την πορεία της ασθένειας.

Θα διαδραματιστούν σκηνές απείρου κάλλους στα φαρμακεία και νοσοκομεία για τα εμβόλια, και το κράτος όπως πάντα θα απουσιάζει...

ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ (ΔΙΑΣΚΕΥΗ)...

ORIENTAL Χορός της κοιλιάς (διασκευή).

http://www.youtube.com/watch?v=iiijGB-sKh8

Από την παράσταση της σχολής χορού "Εν Χορώ", στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

ΡΟΔΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΦΟΡΟΙ...

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ανέφερε πριν λίγες μέρες ότι θα επιβληθούν περιβαλλοντικά τέλη για τα αυτοκίνητα, τέλη τα οποία θα καθορίζονται ανάλογα με την περιβαλλοντική επιβάρυνση του κινητήρα. Τα καθαρά ΙΧ θα έχουν μείωση τελών, ενώ τα πιο ρυπογόνα θα αυξηθούν από 50 - 150 ευρώ.

Ο υπουργός ανακοίνωσε ότι τα νέα μέτρα θα χρηματοδοτηθούν με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας για τους κατόχους παλαιοτέρων (όχι κατ' ανάγκη περισσότερο ρυπογόνων) αυτοκινήτων, με την οποία θα επιδοτηθούν οι επίδοξοι αγοραστές καινούργιων, δηλαδή όσοι έχουν χρήματα ή όσοι είναι καλοί πελάτες των τραπεζών.

Ανεξάντλητη η κυβερνητική εφευρετικότητα σε τρόπους ενίσχυσης των φορολογικών εσόδων και του εισοδήματος ολίγων με αφαίρεση εισοδήματος από τους πολλούς.

Το 2010 θα ισχύσουν τα νέα τέλη και αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες θα τα πληρώσουν το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο...

Για δεύτερη απανωτή φορά μέσα σε λίγους μήνες, η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα για να ενισχύσει τα ταμεία των ξένων αυτοκινητοβιομηχανιών και των αντιπροσώπων τους στην Ελλάδα και το πράγμα αρχίζει να γίνεται προκλητικό και να γεννά δικαιολογημένα κακές σκέψεις για τις προθέσεις.

Την ώρα που χρειαζόμαστε στην χώρα μας κεφάλαια για παραγωγικές επενδύσεις, στέλνουμε ό,τι έχουμε στο εξωτερικό για να εισάγουμε στην χώρας μας νέα ρυπογόνα αντιπαραγωγικά τετράτροχα σίδερα και πλαστικά, που καταναλώνουν οξυγόνο και εισαγόμενα καύσιμα.

Το έκανε απλά για να απαλλαγούν από τα απούλητα τους οι εισαγωγείς αυτοκινήτων και να ενισχυθούν με αθρόα εξαγωγή συναλλάγματος από την Ελλάδα οι αυτοκινητοβιομηχανίες του εξωτερικού, συμβάλλοντας στη λύση του προβλήματος ανεργίας στις χώρες που κατασκευάζουν αυτοκίνητα και θα φορτώσουν τους σημερινούς Έλληνες και τους απογόνους τους με νέα δάνεια για να εξασφαλίσουνμε τις παραγγελίες τους δουλειά στους εργάτες των Γαλλικών, Ιταλικών, Γερμανικών, Σκανδιναβικών κλπ. αυτοκινητοβιομηχανιών..

Οι οποίες στον καλύτερο πελάτη τον πιο κορόϊδο λαό φρόντισαν να μην παραχωρήσουν ποτέ ούτε μία μονάδα έστω κατασκευής ανταλλακτικών, όπως έχουν πάει παντού, Πολωνία, Ουγγαρία, Κίνα, Βραζιλία, Μεξικό, Πορτογαλία, Κορέα, Ινδονησία, Τσεχία, Αμερική, εδώ ποτέ δεν παράγεται ούτε υαλοκαθαριστήρας. Μόνο συνεχής επιδότηση των εισαγωγών και εξάρτηση στο διηνεκές.

Μετά από λίγους μήνες η κυβέρνηση θυμήθηκε το περιβάλλον, την καθαρή ατμόσφαιρα και ταάδεια ταμεία του κράτους. Με μια προεκλογικού χαρακτήρα εξαγγελία του ΥΠΕΧΩΔΕ παραχωρούνται κίνητρα αντικατάστασης των ΙΧ αυτοκινήτων και ευκαιρίας δοθείσης επιβάλλονται και αυξημένα τέλη κυκλοφορίας ως (τάχα μου) πράσινος φόρος...

Η βαθύτερη κοινωνική πρόκληση των μέτρων είναι ότι εξαναγκάζει στην αγορά νέων Ι.Χ. με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας.
Στο πλαίσιο της κοινωνικής συμπεριφοράς ενισχύει τον καταναλωτισμό σε σημείο που να αναρωτιόμαστε: κάθε καινούργιο μοντέλο που θα βγάζουν οι ξένες εταιρείες, θα είμαστε υποχρεωμένοι να το αγοράζουμε;

Αντί να αποθαρρυνθεί η χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, αδειάζει την χώρα από συνάλλαγμα για την αγορά καινούριων αυτοκινήτων και ενδεχομένως δεύτερου και τρίτου ανά οικογένεια (για να έχει να φορολογεί αργότερα) και επιβάλλει σε εκατομμύρια πολίτες που δεν μπορούν ειδικά αυτό τον καιρό, να αλλάξουν το σαραβαλάκι τους ένα νέο φόρο ο οποίος δεν συνδυάζεται με κανένα μέτρο βελτίωσης των κυκλοφοριακών συνθηκών, των δρόμων, των μαζικών μέσων μεταφοράς, του πρασίνου κλπ.

Αν δεν παρθούν μέτρα για καλύτερη οικολογική δημόσια συγκοινωνία και αντικίνητρα για να χρησιμοποιείται το Ι.Χ μέσα στις πόλεις , για το περιβάλλον δεν πρόκειται να γίνει τίποτε. Αν δεν μειωθούν τα Ι.Χ. και αντιθέτως αυξηθούν, πάλι τα ίδια θα έχουμε από ρύπους συν περισσότερα μποτιλιαρίσματα.

Πράσινοι φόροι κατ' όνομα και "πράσινα άλογα" για το περιβάλλον!

TOWEL BEACH WORKOUT, ALL TIME CLASSIC...

Καλοκαίρι και παραλία, βεβαίως!

Μα, αν δεν διαθέτεις σώμα δουλεμένο και θαυμαστό, τι θες κι εμφανίζεσαι μπροστά σε κόσμο, δοκιμάζοντας την αισθητική του...

Μερικές βασικές ασκήσεις επιτόπου βελτιώνουν την φυσική κατάσταση, εμπεδώνουν την εμφάνιση και τραβούν τα βλέμματα, χωρίς να χρειαστεί να προσπαθήσεις πολύ.

Αρκούν μια πετσέτα θαλάσσης και 2 φίλοι με κοινά ενδιαφέροντα...

http://www.youtube.com/watch?v=RJqur32sqc8

Όπως ο Άρνολντ και ο Φράγκο, δυό από τα καλύτερα σώματα όλων των εποχών...

OLIVER TWIST (THE MOVIE)...

Η ιστορία του μικρού Όλιβερ Τουΐστ, γραμμένη από την αριστοτεχνική πένα του σπουδαίου βρετανού συγγραφέα Κάρολου Ντίκενς, παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο και αγαπημένη όλων μας...

Εδώ η Α/Μ ταινία του Ντέιβιντ Λιν από το 1948. Θεωρείται η πιστότερη στο πρωτότυπο κείμενο διασκευή του στον κινηματογράφο.

Ο Τζον Χάουαρντ Ντέιβις, ο οποίος υποδύεται τον Ολιβερ, κάνει εδώ την πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή του και είναι καταπληκτικός διότι ο ευφυής σκηνοθέτης δεν τον άφησε να μιλήσει πολύ, δίνοντας έμφαση κυρίως στις εκφράσεις του προσώπου του.

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-7520578472411014283&hl=el&fs=true

ΜΕΤΑ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ...

Με τραγούδια σαν το παρακάτω και πολύ - πολύ πάθος, η Ελλάδα πανηγύριζε πριν 35 χρόνια το τέλος της "Στρατιωτικής Επανάστασης" και την "Αποκατάσταση της Δημοκρατίας", με δοκιμασμένες από το παρελθόν λύσεις και πρόσωπα.

http://www.youtube.com/watch?v=39ZxflllCao&feature=player_embedded

Ακούμε τα τελευταία τόσα χρόνια ότι η Μεταπολίτευση που ξεκίνησε τότε, έχει φτάσει στο τέλος της...

Είναι γεγονός αφού η δημοκρατικότητα της χώρας αλλά και το πολίτευμα της είναι σταθερά και μη αμφισβητήσιμα.

Είναι άλλωστε ιδιαίτερα δύσκολο στις μέρες μας να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα φέρουν τόση αποσταθεροποίηση ώστε να αλλάξει κάτι...

Όμως αφού έκλεισε η εποχή της Μεταπολίτευσης, τότε σε ποια εποχή βρισκόμαστε; Ποιος είναι αυτός που μπορεί να το ορίσει, αλλά ακόμα δυσκολότερα, ποιος είναι αυτός που έχει την δύναμη, την θέληση και τα προσόντα να ορίσει μία νέα εποχή;

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία, δεν λύνονται με τα ημίμετρα της κυβέρνησης, απλά τα μεταθέτουν στο απώτερο μέλλον.

Αυτό που χρειάζεται η πολιτική, είναι να εμπνεύσει στους πολίτες, τη θέλησή της για μία επαναδιάταξη αρχών, αξιών και κανόνων, είτε αυτό επιτευχθεί με μεταρρύθμιση είτε με αναρρύθμιση είτε με διαρρύθμιση.

Εάν αποκτηθεί εκ νέου η εμπιστοσύνη στην πολιτική, τα καθημερινά προβλήματα θα πάρουν άλλη διάσταση σαφώς μικρότερη από την ισχύουσα. Δεν μιλάμε πλέον για Αριστερά και Δεξιά αλλά για βολεμένους και μη.

Οι ευθύνες λοιπόν του θεσμού του Πρωθυπουργού και του Προέδρου της Αντιπολίτευσης είναι τεράστιες. Μένει να δούμε εάν έχουν το ανθρώπινο και πολιτικό ανάστημα που χρειάζεται, για να επαναφέρουν το εκτροχιασμένο τραίνο στις ράγες του.

Εάν η κοινωνία αντιληφθεί μία τέτοια προσπάθεια, θα παραμερίσει την καθημερινή της μιζέρια και αυτοτύφλωση, και θα στηρίξει την όποια προσπάθεια για ένα εντελώς διαφορετικό μέλλον. Μια "νέα Μεταπολίτευση", με αλλαγή των συσχετισμών και των θεσμών και των ιδεολογικών προταγμάτων και των πολιτικών προτεραιοτήτων.

Αυτή η αλλαγή φαίνεται ήδη να ωριμάζει μέσα στην κοινωνία....

ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΦΑΚΙΡΗ...

Ινδικός χορός του φακίρη. Από την παράσταση του πολιτιστικού συλλόγου "Χορόραμα" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=HlgQMPoqp4I

ΚΡΑΧΤΕΣ...

Πήγα σε περιοχή που είχα καιρό να πάω. Περιοχή που αν και είναι κυρίως αγροτική και καταπράσινη ακόμη, το καλοκαίρι αλλάζει μορφή και μετετρέπεται σε "τουριστική"...

Με τη χειρότερη έννοια του όρου. Λόγω της περιορισμένης διάρκειας του καλοκαιριού και του πλήθους των επισκεπτών, οι αρπακολατζήδες που έχουν αναλάβει την δήθεν "εξυπηρέτηση" τους, κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να κονομήσουν όσο γίνεται περισσότερο σε λιγότερο χρόνο...

Με αποτέλεσμα να γίνονται ενοχλητικοί και στους τουρίστες και στους ντόπιους, τους οποίους μάλιστα όταν αντιληφθούν την εντοπιότητα περιφρονούν ως ανεπιθύμητους πελάτες...

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα και πασίγνωστο σε όλους τους διαβάτες, αφού είναι στην πρώτη γραμμή των παρενοχλήσεων, αποτελούν οι "κράχτες" των εστιατορίων κυρίως, μα τώρα και ορισμένων καφετεριών...

Που προσλαμβάνονται επί τούτου, να προσελκύσουν τους τουρίστες στα καταστήματα τους, προχειροστημένα μαγαζιά συνήθως άθλιας εμφάνισης, εξυπηρέτησης, μενού και τιμών. Τα καλά μαγαζιά του είδους δεν χρειάζονται τελάληδες και κολλητήρι στους ανύποπτους περαστικούς για να τους ελκύσουν, το κάνει η θέση τους με θέα, η ποιότητα, οι τιμές και το εμφανίσιμο κι ευγενικό προσωπικό τους από σχολή τουριστικών επαγγελμάτων κι όχι περιστασιακοί...

Πράγματα που λείπουν από τα μαγαζιά των αρπακολλατζήδων του καλοκαιριού και προσπαθούν ν' αναπληρωθούν από τους κράχτες, που μιας κι αμοίβονται αξιοκρατικά, ήτοι με τον κόσμο που φέρνουν μέσα, γίνονται πολύ φορτικοί ως ενοχλητικοί στους ανθρώπους - στόχους τους.

Δεν είναι κι ότι καλύτερο να σε τραβολογούν με το ζόρι σχεδόν να κάτσεις ή να σου βάζουν τον κατάλογο στη μούρη και νάσαι 60χρονος συνταξιούχος Ευρωπαίος που ήρθες διακοπές για να "ζήσεις τ' όνειρο σου στην Ελλάδα" όπως σου υποσχόταν εκείνη η διαφήμιση που είδες. Εκνευρίζεσαι, αηδιάζεις και φεύγεις. Και μερικά βήματα παρακάτω πέφτεις σε άλλο τέτοιο καμάκι διπλανού εστιατορίου και πάλι τα ίδια...

Με αποτέλεσμα να γίνεται ζημιά στα μαγαζιά. Σε όλα και κείνα που δεν φταίνε...Σε όλη την περιοχή μακρόχρονα...

Για μερικά ευρώ παραπάνω στο μεροκάματο των αποθρασυμένων κραχτών και κάποιων εκατοντάδων ακόμη στα ταμεία των ευκαιριακών αρπακολλατζήδων, που δρουν ανενόχλητοι, αφού ο έλεγχος και η αστυνόμευση είναι σπάνια, είπαμε κυρίως αγροτική περιοχή είναι και μόνο το καλοκαίρι γίνεται τουριστικό θέρετρο...

BRAKEDANCE...

Από την παράσταση της σχολής χορού "Εν Χορώ", στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=Ikl7EWjfowQ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΙΕΡΕΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ...

Διάσπαρτες μέσα στο μακρύ Ελληνικό καλοκαίρι, με ρίζες που χάνονται στην παράδοση...

Εκεί όπου μπερδεύονται αρμονικά οι μυρωδιές από τον φρεσκοκομένο άρτο και το λιβάνι με την τσίκνα των σουβλακιών, οι "ιεροί" έρανοι με το πλήθος των μικροπωλητών κι επαιτών, το θρησκευτικό συναίσθημα του απλού λαού με το φολκλόρ και οι ήχοι της ψαλμωδίας ανταγωνίζονται εκείνους των τζιτζικιών στο ζεστό απόγευμα και σούρουπο...

http://www.youtube.com/watch?v=7LBdU_Kp_os

ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ...

Γράφει στο ημερολόγιο της την εμπειρία της από την καθημερινή της ζωή μια ώριμη γυναίκα:

Θέλω να βαδίζω και να μην φοβάμαι τον κάθε άνθρωπο που έρχεται καταπάνω μου ή προσπαθεί βιαστικά, να με προσπεράσει.

Θέλω να μην κρατώ σφιχτά την τσάντα στο χέρι και σαν κλέφτης, με γοργά βήματα και προκαθορισμένο δρομολόγιο να γυρίζω σπίτι.

Να μην κοιτώ καχύποπτα τον κάθε ίσκιο στο παρκάκι, τους ζητιάνους στο κρύο πλακόστρωτο του δρόμου, τον μοναχικό σκεπτικό νεαρό, τη θορυβώδη παρέα στα παγκάκια της πλατείας.

Να μη διπλοκλειδώνω την πόρτα μου, μόλις πέσει το σκοτάδι. Να μη σηκώνομαι κάθε λίγο και λιγάκι και να την ελέγχω. Να μπορώ να την ανοίγω χωρίς δεύτερη σκέψη, στον κάθε άγνωστο που τη χτυπά.

Θέλω να έχω καλές σχέσεις με τους γύρω μου, να τους εμπιστεύομαι, να μ' εμπιστεύονται, να τους καταλαβαίνω και να με καταλαβαίνουν, να τους βοηθώ και να με βοηθούν.

Να ζω σε μια πιο ασφαλή και δίκαιη κοινωνία, όπου κανείς δεν θα εκμεταλλεύεται, δεν θα υποβιβάζει και δεν θα μισεί κανένα!

Θέλω να νοιώθω άνθρωπος, ανάμεσα σ' ανθρώπους κι όχι τρομαγμένο ζώο στη ζούγκλα, έτοιμο να επιτεθεί πριν του επιτεθούν!

Θέλω κάθε μέρα που έρχεται να ζήσουμε όλοι αρμονικά, με αμοιβαίο σεβασμό, με αγάπη και ειρήνη...

Άντε, να συμβάλλουμε όλοι από λίγο, να γίνουν αληθινά τα "θέλω" της.

Καλό θα κάνει σε μας, την κοινωνική ηρεμία και την ψυχική μας γαλήνη, αυτή η ειρηνική συνύπαρξη που περιγράφει και με τις ενέργειες μας την κάναμε να φαντάζει τόσο ουτοπική σήμερα....

ΤΟ ΣΠΙΡΤΟΚΟΥΤΟ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Οικογενειακό δράμα του 2003, με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη, ιδιοκτήτη μιας καφετέριας. Το σπίτι του είναι σαν σπιρτόκουτο, μπαινοβγαίνουν πολλοί, κανείς δεν τα βρίσκει με κανέναν, οι αντιπαραθέσεις γίνονται όλο και πιο έντονες...

Μια αβάσταχτα ζεστή μέρα του καλοκαιριού, η θερμοκρασία εντός του σπιτιού έχει χτυπήσει κόκκινο, το ίδιο και οι διαθέσεις...

Το οικογενεικό μακελειό ξεσπά και όλοι εναντίον όλων...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=1334510374611806455&hl=el&fs=true

ΦΟΡΟΣ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑΣ...

Γεμάτα ήταν μέρα - νύχτα τα πρακτορεία του ΟΠΑΠ από αμέτρητους επίδοξους "νικητές" των παιχνιδιών του.

Κι όμως αυτή η μάζωξη ανεγκέφαλων που συνιστά την χειρότερη κυβερνητική ομάδα που πέρασε ποτέ από την χώρα, κατάφερε και τ' άδειασε.

Με την ανεκδιήγητη απόφαση να φορολογήσει με 10% από το πρώτο κιόλας ευρώ, τα τυχόν κέρδη των παιχτών, αυτών των ίδιων που παλαιότερα χαρακτήριζε σαν "αιμοδότες του αθλητισμού και του πολιτισμού", με διαφημίσεις που σκοπό είχαν να τους προσελκύσουν να παίζουν...

Το αμέτρητο κοινό των μανιωδών κυνηγών της τύχης, κατά το πλείστον μεροκαματιάρηδες, μίζερα υπαλληλάκια, φτωχοί μετανάστες και ξοφλημένοι της ζωής, που παρηγοριούνταν ως σήμερα να παίζουν μικροποσά στα πρακτορεία της γειτονιά τους, ελπίζοντας να "πιάσουν την καλή" μια στις τόσες, κάτι που κάποιοι λίγοι, κάποτε, έβλεπαν να γίνεται...

Διαχρονικά χαμένοι στην συντριπτική πλειονότητα τους, συνέχιζαν με πείσμα να καταθέτουν τον οβολό τους, ανακυκλώνοντας τα μικροκέρδη τους και προσβλέποντας σε μεγαλύτερα.

Τώρα καλούνται να πληρώσουν τον "φόρο ηλιθιότητας" όπως τον χαρακτήρισε σε κατ' ιδίαν συζητήσεις ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, δίνοντας τους την χαριστική βολή κι επιπλέον υπάρχει ο κίνδυνος να υπάρξουν απώλειες εσόδων στα κρατικά ταμεία αντί για αύξηση, θέτοντας σε κίνδυνο τα οικονομικά αρκετών κρατικοδίαιτων οργανισμών κι εταιρειών.

Παίζει ο άλλος 10 ευρώ, κερδίζει 2 ευρώ εντέλει και καλείται να πληρώσει φόρο 20 λεπτά, παραβλέποντας τα 8 που έχασε στην πραγματικότητα, αφού η χασούρα δεν φοροαπαλάσσεται...

Με απεργία και μποϋκοτάζ απαντούν οι πράκτορες, που θεωρούν πως το μέτρο τους πλήτει μαζί με τους παίχτες - πελάτες τους και συνάμα ολόκληρο το οικοδόμημα του κρατικού τζόγου.

Θεωρούν ακόμη πως αυτή η απόφαση της κυβέρνησης θα στρέψει τους παίχτες, όσους έχουν τα προσόντα τουλάχιστον, στα αφορολόγητα παιχνίδια που προσφέρονται online από πολλές ξένες εταιρείες μέσω Internet, χωρίς κανένα όφελος από κει για το Ελληνικό δημόσιο.

Έτσι με μια μόνο ηλίθια απόφαση εν μέσω καλοκαιριού, κατάφερε πάλι η κυβέρνηση να πλήξει τους πολίτες, τα πολλά για μικρή χώρα κρατικά παιχνίδια και λαχεία, τις εισπράξεις και το εισόδημα των πρακτόρων που αντιδρούν, και με προσδοκία κάποιων δεκάδων εκατομμυρίων που θα μπούνε στα κρατικά ταμεία, θα χαθούνε μακροχρόνια δισεκατομμύρια (σύμφωνα με την ομοσπονδία τους) στο εξωτερικό.

DANCE MIX II...

Από την παράσταση της σχολής χορού "Εν Χορώ", στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=pnfpodt-USk

ΣΚΕΨΗΣ ΦΥΛΑΚΗ...

Στης σκέψης μου τη φυλακή
σ' έχω φυλακισμένη
που έχει μονάχα ένα κελί
κι άλλη καμμιά δεν μπαίνει!

DANCE MIX I...

Από την παράσταση της σχολής χορού "Εν Χορώ", στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=UszkrVIigGM

TANGO - SAMBA...

Tango - Samba. Από την παράσταση του πολιτιστικού συλλόγου "Χορόραμα" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=M3z0j0Pqiyk

MADE IN GREECE ΚΙ ΑΕΡΑΣ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟΣ...

Eίναι προφανώς πρόκληση για την εποχή μας, εποχή καλπάζουσας οικονομικής και όχι μόνο κρίσης, εφοπλιστές, τραπεζίτες και άλλοι διαχειριστές του μεταπρατικού κεφαλαίου στη χώρα μας, της οποίας οι περισσότεροι πολίτες επιβιώνουν δύσκολα να συνεταιρίζονται για να αγοράσουν ποδοσφαιριστές πχ σαν τον Σισέ, σε ένα πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα χορό εκατομμυρίων.

Έτσι αναγκάζουν τον "αιώνιο αντίπαλο" να επιστρατεύει ανάλογες μεθόδους για να μη μείνει έξω από το παιχνίδι και δυσαρεστήσει τους ντοπαρισμένους οπαδούς του να κάνει το ίδιο...

Η επισήμανση αυτή συμπληρώνεται από την εύλογη απορία: αν θα μπορούσαν άραγε όλοι αυτοί οι δήθεν μεγαλόσχημοι να συνασπισθούν για μια φορά και να φτιάξουν ένα παραγωγικό εργοστάσιο που να παράγει οτιδήποτε προϊόν, να είναι ποιοτικό να μπορεί να σταθεί στην αγορά και να φέρει πάνω του το ξεχασμένο "made in Greece"...

Η απάντηση είναι αρνητική, διότι όλοι αυτοί οι ασχολούμενοι με την εξαιρετικώς συμφέρουσα ενασχόληση του κοπανιστού αέρα (την μπάλα) τους οποίους το κράτος δεν φορολογεί για τις αγοραπωλησίες παιχταράδων σαν τον Σισέ, αλλά αντίθετα διευκολύνει για να κάνουν την δουλειά τους διαθέτοντάς τους κάθε Κυριακή στρατιές αστυνομικών τους οποίους πληρώνουν οι πολίτες, βρίσκουν ευκολότερο και συμφερότερο να εισάγουν όχι μόνο καταναλωτικά προϊόντα αλλά και τα ελληνικά σημαιάκια για τις φιέστες τους και τις εθνικές παρελάσεις από την Κίνα.

Στη συνέχεια μεταφέρουν τα κέρδη στις offshore εταιρείες τους στα νησιά Κεϊμάν, εκεί που έχουν μεταφέρει και την ιδιοκτησία των αρχοντικών κι εξοχικών τους κατοικιών και των 50 μέτρων σκαφών τους στα βόρεια προάστια και στη Μύκονο, προκειμένου να απαλλάσσονται από τη φορολογία...

Έτσι απλώς να περνά η ζωή τους διασκεδαστικά, μην αφήνοντας πίσω τους τίποτα ουσιαστικό, έστω σαν αυτά που βρήκαν έτοιμα... Τα υπόλοιπα περί φιλοπατρίας είναι αέρας κοπανιστός.

Ο ΛΑΓΟΣ ΚΑΙ Η ΧΕΛΩΝΑ (ΠΑΙΔΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ)...

Η πασίγνωστη ιστορία του λαγού και της χελώνας, εδώ σε animation με ελληνική γλώσσα.

Για την φίλη μου την Αγγελικούλα που αν και μόλις 8 χρονών, έχει ανακαλύψει το blog μου και απαιτεί με τον τρόπο της κάποιο θέαμα για αυτή και τις φίλες της, που το έχει ήδη διαδώσει.

Καλή σας διασκέδαση παιδιά για τώρα κι όσο μεγαλώνετε να παραμένετε συντονισμένες μαζί μου, ν' ανακαλύπτετε περισσότερα για τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω σας, έτσι όπως μόνο εγώ μπορώ τα δείχνω ρεαλιστικά και γλαφυρά...

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=4465243259562083507&hl=el&fs=true

ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ 16 ( Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Η ζωή και οι έρωτες μιας ομάδας 15χρονων παιδιών στην ελληνική επαρχία.

Ο Αλέξης μαζί με ένα φίλο του περνούν τα βράδια τους "κάνοντας μάτι" στα κορίτσια.

Όμως τα πράγματα αλλάζουν όταν θα ερωτευθεί την Αντιγόνη που φτάνει στο χωριό τους με τον αστυνομικό πατέρα της...

Δείτε τη σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-351754177405309717&hl=el&fs=true

ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΕΠΑΙΤΕΙΑ...

Η φωτογραφία αν και τραβήχτηκε πρόχειρα και αιφνιδιστικά (την επόμενη στιγμή το εικονιζόμενο πρόσωπο έσπευσε να κρυφτεί), είναι χαρακτηριστική:

Είναι στιγμιότυπο που συναντούν καθημερινά όσοι/ες κινούνται προς κι από το κέντρο της πόλης.

Από την έναρξη του καλοκαιριού εδώ και καιρό, παρατηρείται ένα αυξημένο κύμα επαιτών αγνώστου εθνικότητας και λοιπών στοιχείων, που ασκούν στοχευμένη επαιτεία, όπως εδώ στα παρκόμετρα του δήμου, σημείο που δεν γλιτώνει κανείς.

Ο αριθμός τους ικανός να καλύψουν κάμποσα παρκόμετρα στη σειρά. Άλλοι (ανάπηροι εδώ με φρικτές παραμορφώσεις), έχουν αναλάβει τους τουρίστες στην παλιά πόλη και το ενετικό λιμάνι, όπου ξαπλώνουν σε καίρια πόστα παίζοντας τον ρόλο τους όσο καλύτερα μπορούνε. Ακόμη απέξω από σούπερ μάρκετ, τράπεζες και σημεία έκδοσης εισιτηρίων πλοίων και λεωφορείων παραφυλάνε άλλοι...

Αναγκαστικά οι υπόλοιποι ημεδαποί κι αλλοδαποί, ψωνίζοντας, κάνοντας τις δουλειές τους ή αφήνοντας το αυτοκίνητο και πληρώνοντας το υποχρεωτικό αντίτιμο στο δημοτικό πάρκινγ, ακούνε τις εκκλήσεις τους για "μια βοήθεια" και "σας παρακαλώ πολύ" μέχρι "ευχ(κ)αριστώ" αν ανταποκριθεί το υποψήφιο θύμα...

Μέσα σε αρκετές εκατοντάδες κάθε μέρα που σταματούν (μόνο) στα παρκόμετρα, βρίσκονται κάποιες δεκάδες που αφήνουν τα ρέστα τους έστω.

Τα γεμάτα τους κυπελλάκια ωστόσω, αθροιζόμενα παράγουν ένα σεβαστό ποσόν, που καταλήγει σε κείνους που τους μαζεύουν αργά το μεσημέρι, αφού τους αμολήσουν στα στοχευμένα πόστα τους νωρίς το πρωί...

Αποδίδει η ιδέα τους να μαζέψουν εδώ τους παράουρους του ντουνιά και να τους εκμεταλλεύονται ανενόχλητοι μέσα σ' όλα τ' άλλα...

INTERNET ΚΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ...

Με το πρόσφατο κλείσιμο μιας αθηναϊκής εφημερίδας, κάποιοι κινδυνολόγοι ανακάλυψαν το τέλος των εφημερίδων, λόγω "εισβολής του Internet"!

Άρα φταίει η τεχνολογία και το Ιντερνετ που θα κλείσουν τις καημένες τις εφημερίδες, που είναι "προϋπόθεση Δημοκρατίας" κλπ...
Σπάνια ακούστηκαν τόσες πολλές και τόσο αληθοφανείς ανοησίες...

Το Internet έχει ασφαλώς μεγάλη σχέση με την κρίση του παραδοσιακού Τύπου στον υπόλοιπο κόσμο.

Αλλά έχει ελάχιστη σχέση με την κρίση του Τύπου στην Ελλάδα. Σήμερα όλος η ημερήσιος ελληνικός Τύπος πουλάει αθροιστικά όσο πούλαγε το 1990 μία μόνο από τις τότε μεγάλες εφημερίδες. Μέσα σε 19 χρόνια χάθηκαν 900 χιλιάδες καθημερινοί αναγνώστες (πάνω από το 75% του τότε συνολικού κοινού) σύμφωνα με τις μετρήσεις.

Αυτοί δεν πέθαναν, δεν ξέχασαν να διαβάζουν, δεν αδιαφόρησαν για την επικαιρότητα. Και οι περισσότεροι λόγω ηλικίας δεν μπήκαν στο Internet.
Απλώς απέρριψαν τις ελληνικές ημερήσιες εφημερίδες!

Γιατί είναι εξοργιστικά αναξιόπιστες σε περιεχόμενο, με απόλυτη περιφρόνηση στον αναγνώστη. Πουλάνε περιτύλιγμα χωρίς ουσία, συνοδευόμενο τακτικά με CD, DVD, κλπ δήθεν "προσφορές".

Το διαδίκτυο δεν είναι η μόνη τεχνολογική επανάσταση που απείλησε τον Τύπο.
Πολλές φορές ως τώρα, μπήκαν τεχνολογικές καινοτομίες και νέα ΜΜΕ στη ζωή των ανθρώπων, κι αντί να μειωθεί ο ημερήσιος τύπος αυξήθηκε σε κυκλοφορία. Τα νέα ΜΜΕ, με τον όγκο και την αυξημένη συχνότητα ροής πληροφοριών, δημιουργούν την ανάγκη για νέα φίλτρα ελέγχου, αξιολόγησης και κατανόησης των πληροφοριών.

Κι αυτό το ρόλο παίζουν τα παραδοσιακότερα ΜΜΕ στο νέο περιβάλλον:

Εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία χρειάζονται πλέον όχι ως πηγές ειδήσεων, αλλά ως απαραίτητα εργαλεία κατανόησης των ειδήσεων που προέρχονται, πλέον, από άλλες διαδικτυακές και ηλεκτρονικές πηγές. Κάτι που δεν φαίνεται να κάνουν οι περισσότερες εφημερίδες ως τώρα εδώ στην Ελλάδα...

Αυτός είναι ο λόγος που φθίνουν κι οχι το Internet. Απλώς το Internet θα τους αποτελειώσει μέχρι να βγεί η σωστή εφημερίδα και να σαρώσει. Παρά το Internet.
Ή μάλλον εξ αιτίας του.

Διότι οσο μεγαλύτερη ποσότητα πληροφοριών υπάρχει στη διάθεση του κοινού από το διαδίκτυο, τόσο περισσότερο χρειάζεται μια εφημερίδα νέου τύπου, που θα συγκεντρώνει θα ιεραρχεί, θα σχολιάζει, θα αναλύει και θα τακτοποιεί όλο αυτό το πληροφοριακό χάος.

Το Internet ίσα-ίσα θα αναδείξει την ανάγκη για σύγχρονες εφημερίδες νέου τύπου.

ROCK AND ROLL...

Από την παράσταση του πολιτιστικού συλλόγου "Χορόραμα" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

http://www.youtube.com/watch?v=6lce5Te86tY

CUBA DANCE...

Επιλεγμένα αποσπάσματα κουβανέζικων χορών.

http://www.youtube.com/watch?v=mS-7w1vWFp4

Από την παράσταση του πολιτιστικού συλλόγου "Χορόραμα" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ...

Η βία είναι μια κοινωνική γάγγραινα, την οποία αν δεν την αντιμετωπίσεις έγκαιρα και αποτελεσματικά, προκαλεί ένα σηψαιμικό πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό σοκ. Οδηγεί τη δημοκρατία σε αποσταθεροποίηση και σε μια συνεχή δυσπιστία εκ μέρους των πολιτών...

Όταν την κανακεύεις και την καλοπιάνεις για πολλά χρόνια αδιαφορώντας για την οικονομική και ψυχική λεηλασία την οποία υφίστανται οι πολίτες από απρόσωπους μασκοφόρους σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, τη νομιμοποιείς.

Όταν αδιαφορείς, της παρέχεις νομική κάλυψη.

Όταν τη θωπεύεις, γιατί φοβάσαι το πολιτικό κόστος και τις αντιδράσεις των επισφαλών "προοδευτικών" συμμάχων σου, της δίνεις άδεια παραμονής με αδιαφανείς διαδικασίες.

Όταν τη χαϊδολογείς τόσο χρόνια, ο πολίτης καταλαβαίνει ότι αυτή η τακτική υπηρετεί δόλια συμφέροντα και σκοπιμότητες.

Η ουσία του προβλήματος δεν είναι η κουκούλα, αλλά εσύ, ο εκάστοτε πολίτης και κυβερνήτης που κουκουλώνεις για πολλά χρόνια την παθογένεια αυτή. Και έρχεσαι ξαφνικά να την υποβαθμίσεις σε κακουργηματική συμπεριφορά, ενώ χρόνια τώρα υποβαθμίζεις τη βία αυτή.

Η θωπεία πάλι της βίας απ' όσους δε συνειδητοποίησαν το μήνυμα που τους έστειλε ο λαός στις ευρωεκλογές είναι πολιτική ακροβασία σε τεντωμένο σχοινί χωρίς προστατευτικό δίκτυ.

Οι συντηρητικοί πολίτες στα θέματα βίας και εγκληματικότητας είναι κατηγορηματικοί. Τους πολίτες τους ενδιαφέρει η ανάσχεση αυτών των επικίνδυνων φαινομένων και όχι η επικινδυνότητα των νομικών διατάξεων. Το οπλισμένο χέρι με την πέτρα, τον λοστό ή το όπλο με ή χωρίς κουκούλα, τη βία υπηρετεί πιστά.

Είμαστε όχι ένα ευνομούμενο κράτος αλλά μια νομοκρατούμενη χώρα που κινδυνεύουμε να πέσουμε στην παγίδα να θεσπίζουμε νόμους κατά το δοκούν.

Ενώ η λύση βρίσκεται αλλού:
Τη βία την αποδυναμώνεις όταν πάψεις να τη συντηρείς...

ΜΕΤΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΓΑΜΟΥ...

Είχε συμπληρώσει τριάντα χρόνια έγγαμου βίου ο ταλαίπωρος , όταν η γυναίκα του και σύντροφος του για όλα αυτά τα χρόνια, του πρότεινε να χωρίσουνε...

Δεν ήταν τελείως έτσι στα ξαφνικά, συσσωρευμένα προβλήματα και διαφωνίες επί πολλά χρόνια οδηγήσανε στον χωρισμό, αν και ξεκινήσανε με δυνατό έρωτα κάποτε, τώρα που τα παιδιά μεγαλώσανε τελειώσανε τις σπουδές τους με τα λεφτά του μπαμπά εντός κι εκτός Ελλάδας και φύγανε από το σπίτι...

Τότε βρήκε ευκαιρία και η συμβία να εκδηλώσει τη επιθυμία της για ελεύθερη κι ανεξάρτητη ζωή από τον επί 30 χρόνια σύζυγο, μια νέα ζωή μετά 35χρονου άεργου κι αιώνιου φοιτητή, ιδιότητα που διατηρούσε ακόμη για να έχει φοιτητικό πάσο με έκπτωση 50% σε εισιτήρια κι εκδηλώσεις, όντως ντίπ απένταρος...

Με τη σύμφωνη γνώμη των τέκνων, που όταν ο μπαμπάς πλήρωνε για σπουδές ήταν "ο dady μας" και τώρα έγινε ξαφνικά "ο αχαίρευτος" που του επέβαλαν ομαδικώς να φύγει από το σπίτι [τους], με οικογενειακή πλειοψηφική ψηφοφορία 3 έναντι 1.

Γνωριστήκανε σε κάποιο από τα πολλά chat όταν η σύζυγος έμαθε να μπαίνει στο internet σε ώριμη ηλικία κι ανακάλυπτε μέρα με τη μέρα τι μπορεί να της προσφέρουν η ανωνυμία και η δικτύωση. Φταίει ο σύζυγος, που κι αυτός σε προχωρημένη ηλικία ανακάλυψε το διαδίκτυο κι είπε να μάθει να μάθει να χρησιμοποιεί το e- mail που ήταν ταχύτατο για τις δουλειές του, να βλέπει τον καιρό, να ψάχνει πληροφορίες, να διαβάζει αυτό εδώ το blog μου όπως εσείς τώρα, κλπ χρήσεις....

Φταίει ο σύζυγος που στα εντατικά μαθήματα που του έκανα πριν μερικά χρόνια, κρατούσε σημειώσεις με όσα καινούρια μάθαινε, μαζί με τους κωδικούς που χρησιμοποιούσε για να έχει πρόσβαση, σ' ένα τετράδιο αφημένο σε κοινή θέα. Αυτό το τετράδιο βρήκε η σύζυγος σε καιρό αϋπνίας, το ξεφύλλισε και πειραματιζόμενη μ' αυτά που διάβαζε, με απλή γλώσσα και κατανοητά γραμμένα εκ του συζύγου να μην μπερδεύεται ο ίδιος, έμαθε να συνδέεται και να περιηγήται στο internet εξ επαγωγής...
Έτσι αποφάσισε να χωρίσουνε στα γεράματα, να ζήσει όσα καταπίεζε δεκαετίες για τα "παιδιά και το σπίτι" όπως έλεγε σε φίλες. Αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όπου αμφότεροι μετέβηκαν ως εθελοντές στην Αθήνα, εκείνος στους κανονικούς, εκείνη στους παραολυμπιακούς.

Έβαλε σ΄εφαρμογή το σχέδιο της λίγα χρόνια νωρίτερα, με γκρίνια σε καθημερινή βάση προς τον ταλαίπωρο. Ότι κι αν έκανε ήταν κακά καμωμένο κι ευκαιρία για καυγά. Ακόμη και το φαί του ήταν άνοστο κι ανάλατο, να της την πεί, να τσακωθούν. Μόνο μπροστά σε επισκέπτες έδειχναν μονιασμένοι τάχα, στην αρχή κι αυτό μόνο. Εντέλει με τα πολλά βάλανε μπροστά τις διαδικασίες για το πολυπόθητο κι από τις δυο πλευρές τώρα πια διαζύγιο...

Τον έβγαλε προσωρινά κι από το σπίτι, μια τετραόροφη πολυκατοικία σε προνομιακή περιοχή που μαζί χτίσανε και τελειώσανε πριν μερικά μόλις χρόνια. Του κλείδωσε και τα ρούχα του μέσα, μαζί και τον Η/Υ που έγινε μήλο της έριδος μεταξύ τους, μιας και μόνο έναν είχαν και τον μοιράζονταν όσο ήταν κάτω από την ίδια στέγη.

Σε ξενοδοχείο κοιμότανε για 10 μέρες ο ταλαίπωρος με το ίδιο πουκάμισο και παντελόνι συνέχεια, μέχρι να φέρει κλητήρα να πάρει τα πράγματα του και να βολευτεί σ' ένα από τα διαμερίσματα που μοιράσανε κι επίτηδες ξενοίκιασε...

Και που θα υποχρεωθεί ν' αδειάσει όποτε η κόρη που το έχει γραμμένο αναμαζώξει κάποιον χαραμοφάη προικοθήρα και βάλουν κανένα ψευτοστεφάνι.

Άντε ταλαίπωρε, τώρα περασμένα -ήντα να ξεκινήσεις μια νέα ζωή. Με νέο ταίρι που θα ψάξεις, με την ελπίδα αυτή τη φορά να είναι η αδελφή ψηχή κι όχι συμβιβασμένος γάμος που τράβηξε σχεδόν για μια ζωή. Νέα κι ωραία να μην ντρέπεσαι να τη βγάζεις έξω να τη δείχνεις...

Όσο για την πρώην, αφού τη πήδαγες εσύ στα 20 της, τι σε νοιάζει ποιός απελπισμένος μπατήρης σαβουρογάμης τη πηδά τώρα που κοντεύει κι αυτή 60, σιχαμένο πράμα και να το λές και να το βλέπεις...

ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΪΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ...

Έγιναν χθές το απόγευμα τα εγκαίνεια ενός νέου κέντρου Κρητικής Λαϊκής Τέχνης και Πολιτισμού, στην παλιά πόλη των Χανίων.

Η παραπάνω μαντινάδα αποτελεί κεντημένη λεπτομέρεια σε παραδοσιακό μαξιλάρι.

Ένα μόνο μικρό δείγμα από τα πολλά κεντητά και υφαντά που είναι στην διάθεση των επισκεπττών του κέντρου, που θα το βρούνε να στεγάζεται σ' ένα ανακαινισμένο παλαιό διόροφο αρχοντικό, περπατώντας στα σοκάκια της παλιάς πόλης στον Τοπανά.

Ο ΔΡΑΚΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ένας ασήμαντος τραπεζικός υπάλληλος ετοιμάζεται να περάσει μόνος τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς όταν τρομοκρατημένος συνειδητοποιεί ότι μοιάζει μ' έναν κακοποιό που οι εφημερίδες αποκαλούν "Ο Δράκος".

Λόγω της παρεξήγησης, η αστυνομία τον καταδιώκει και αυτός βρίσκει καταφύγιο σ' ένα καμπαρέ...

Όταν προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες το1956 αντιμετώπισε εμπορική αποτυχία αλλά και επιθετικότητα μεγάλης μερίδας του τύπου. Είναι χαρακτηριστικό πως οι εφημερίδες της εποχής «Εστία» και «Αυγή», κατηγόρησαν την ταινία ως ανθελληνική ζητώντας την επέμβαση του εισαγγελέα.

Ο Δράκος (σκηνοθεσία Νίκου Κούνδουρου βασισμένη σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη) αναγνωρίζεται σήμερα ως μία από τις σημαντικές ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.

Δείτε το σε πλήρη οθόνη καλύτερα:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=3819272424285343405&hl=el&fs=true

ΚΑΦΕΔΕΣ...

Καφέδες...Όλα τα είδη...Για όλες τις ώρες...Για όλα τα γούστα...

Εσείς πώς τον πίνετε;

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ...

Επρεπε να φτάσει ο κόμπος στο χτένι για να καταλάβουν οι σπουδαίοι πολιτικοί μας ότι η Ελλάδα έγινε "ξέφραγο αμπέλι".

Οι συνεχείς εκκλήσεις, οι διαμαρτυρίες, η απόγνωση και η οργή μεγάλου μέρους της Ελληνικής κοινωνίας τούς έκαναν να βάλουν επί τάπητος το μεταναστευτικό και ν' ανακαλύψουν, ότι τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και χειρότερα, απ' όσο τα υπελόγιζαν!

Πώς να καταστείλουν, τώρα ένα πρόβλημα με κατασταλτικούς νόμους, σπασμωδικά και πρόχειρα, που τ' άφησαν να θεριέψει;

Μήπως ως κράτος είχαμε άγνοια στο τι σημαίνει μετανάστευση;

Οταν άρχισαν να καταφθάνουν τα κύματα, παρά τις διαμαρτυρίες και την οργή της Ελληνικής κοινωνίας, ουδείς ανησύχησε, εκτός ελαχίστων που εξηντλείτο το ενδιαφέρον τους αυτάρεσκα μόνο στα "δικαιώματα των μεταναστών"!

Η μεταναστευτική πολιτική είναι ακόμη στα σπάργανα. Εξελίσσεται χρόνο με το χρόνο και οι ξένοι θα πλήξουν την καθημερινότητα των γηγενών. Η ανασφάλεια μεγαλώνει. Οι συμμορίες εκσυγχρονίζονται. Η εγκληματική δράση τους δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά.
Τα κυκλώματα των κακοποιών - εκμεταλλευτών έχουν βρει διόδους διαφυγής εκμεταλλευόμενοι το δικονομικό σύστημα της Ελληνικής Πολιτείας.

Οι ταξιδιώτες στο "πανδοχείον η Ελλάς" απειλούν τις ζωές των πολιτών αφ' ενός και αφ' ετέρου ζητούν να τους προστατέψει η πολιτεία μέσα στα απαράδεκτα γκέτο, που οι ίδιοι έφτιαξαν. Ζουν σε "ανθρωποαποθήκες"!

Μήπως ευθύνεται γι' αυτό ο ελληνικός λαός;

Δεν έχουμε να κάνουμε με τους ίδιους, αλλά μ' αυτούς που ελέγχουν τη μετακίνησή τους και την απασχόλησή τους, τις μαφίεςπου τους τοποθετούν σε πόστα, σε στέκια τοξικομανών, σε πορνεία και όταν τελειώνουν τη βάρδια τους παίρνουν τις εισπράξεις αφήνοντάς τους λίγα ευρώ να μείνουν στις τρώγλες.
Μπορεί να μην δημιουργηθούν ρήγματα μέσα στο κοινωνικό και δικονομικό σύστημα και να μην γίνουν συγκρούσεις, αφού τεκμηριώνεται η συμμετοχή τους στη γενική εγκληματικότητα;

Εχει ευθύνες η Δύση, γιατί ανατάραξε την ηρεμία περιοχών της γης.

Γιατί να πληρώνουν άσχετοι λαοί τις πολεμικές επεμβάσεις μιας χούφτας ανθρώπων για τα δικά τους συμφέροντα;

Δεν διενοήθη κανείς γιατί επελέγη η χώρα μας ως μεταναστευτικός αγωγός; Είναι αυτονόητο, ότι κάθε προσφυγιά σκοπεί στην ανεύρεση καλύτερων τρόπων ζωής, όπως συνέβαινε από αρχαιοτάτων χρόνων, αν εξαιρέσουμε τις "βίαιες μετακινήσεις".

Βέβαια το "νόστιμον ήμαρ" δεν τόχουν όλοι σαν τους μετανάστες Ελληνες του περασμένου αιώνα. Οι μετανάστες λαθραίοι και μη, που γαλουχούνται με τη λογική εύκολης δουλειάς έχουν και παραμέτρους που ενισχύουν την ξενοφοβία και τον "ρατσισμό".

Η Ελλάδα δεν συγκροτήθηκε όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία από μετανάστες, στους οποίους επεβλήθη μια δευτερογενής ταυτότητα και οι οποίοι απορρόφησαν πολλαχού τους ιθαγενείς. Σκέφτεται κανείς τί θα γίνει, αν οι Αλβανοί και οι υπόλοιποι αποκτήσουν αργότερα το δικαίωμα να μείνουν στον τόπο μας;

Το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης με σταδιακή κατάργηση των συνόρων για μια μελλοντική "Πανευρωπαϊκή Συμπολιτεία" σημαίνει ότι όσοι απ' αυτούς θάχουν ριζώσει εδώ, θα πρέπει να πάρουν την Ελληνική υπηκοότητα ή και ιθαγένεια.
Η τέτοιου είδους ένταξη προϋποθέτει και την ανταπόκρισή τους στον πολιτισμό, πράγμα αμφίβολο, γιατί η Ελλάδα δεν είναι κατασκευασμένο έθνος έτσι ώστε να υποστεί δεινοπάθηση της γλώσσας της, διαστρέβλωση της ιστορίας της και να υποχρεωθεί να λειτουργήσει σχολεία μεταναστών με γνώσεις του δικού τους πολιτισμού.

Πώς θα πείσει η πολιτεία αυτό το συφερτό, ότι για να γίνουν πολίτες αυτής της χώρας, πρέπει να αφομοιώσουν αυτό που εμείς θα τους δώσουμε; Η Ελλάδα, η γη της επαγγελίας για τους μετανάστες, που ονειρεύονται να προκόψουν, λόγω προσφοράς εργασίας, έχει εξελιχθεί σε υπονομευμένη βόμβα και εφιάλτη, εν σχέσει με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η Ελλάδα δέχεται δυσανάλογο με τον πληθυσμό της ποσοστό μεταναστών. Το θεσμικό πλαίσιο είναι ανύπαρκτο. Είμαστε καθηλωμένοι στην εποχή που κάναμε εισαγωγή μεταναστών. Η κοινωνία μας βρίσκεται σε σοβαρή κρίση. Τότε που δεν υπήρχε αντικείμενο, δεν είχαμε ούτε ξενοφοβία, ούτε ρατσισμό και η έμφυτη καλλιέργεια πνεύματος των νεοελλήνων έφθανε σε υψηλή αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τώρα βρισκόμαστε μεταξύ σφύρας και άκμονος. Μεταναστευτική πολιτική δεν υπάρχει.

Η κυβέρνηση θάπρεπε να ξέρει αν χρειαζόμαστε μετανάστες, πόσους χρειαζόμαστε και νάχει καθορίσει τις υποχρεώσεις τους και τα δικαιώματά τους.

Να μην βρίσκεται προ τετελεσμένων γεγονότων, να μην διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, εμφανίζοντας τους μετανάστες ότι φταίνε για όλα και να μην ψάχνει, να βρει τον αποδιοπομπαίο τράγο να ρίξει πάνω του την συσσωρευμένη δυσανασχέτηση του κόσμου, που προκαλείται από πράξεις και παραλείψεις της Διοίκησης, για να διασκεδάσει τη χρεωκοπία της...

ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ SIEMENS...

Δυο CD με στοιχεία τα οποία περιέχουν έγγραφα, σημειώσεις, ονόματα στην Αθήνα και στο Μόναχο που δείχνουν κόμματα, πολιτικούς, μέλη της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Οργανισμούς, ακόμη και τον Στρατό και τις μίζες που έχει λάβει έκαστος, φέρεται να έχει καταθέσει σε Γερμανούς συμβολαιογράφους ο Μιχάλης Χριστοφοράκος στο πλαίσιο οργάνωσης της υπεράσπισης του απέναντι στις κατηγορίες που του καταλογίζονται.

Ο μέχρι προχθές "no 1" του γερμανικού επιχειρηματικού κολοσσού στη χώρα μας, ο οποίος τώρα βρίσκεται προφυλακισμένος στις γερμανικές φυλακές, φέρεται κατά τα λεγόμενα των δικηγόρων του να έχει αρχειοθετήσει τα στοιχεία του για όλους τους δημόσιους λειτουργούς αλλά και τους πολιτικούς οι οποίοι βρέθηκαν επιρρεπείς εν Ελλάδι στο λάδι...

Η περίπτωση θυμίζει αυτήν του Γ. Κοσκωτά, που μετά τη διαφυγή του στο εξωτερικό, δημοσιογράφοι, έντυπα και πολιτικές ηγεσίες τον βοήθησαν να βάλει στο χέρι την πολιτική ζωή του τόπου εμπορευόμενοι κυκλοφοριακά και πολιτικά τα "στοιχεία" που τους διοχέτευε, χωρίς ποτέ να τα διασταυρώσουν και το χειρότερο, χωρίς ποτέ να τα αμφισβητήσουν...

Τώρα αν αληθεύει αυτό που δημοσιεύτηκε ότι οι Ελληνικές αρχές διαχειρίστηκαν τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους και τις προθεσμίες της υπόθεσης Siemens με τρόπο που πιθανότατα θα οδηγήσει τα αδικήματα του Χριστοφοράκου σε παραγραφή, αυτός θα μπορεί να αναχθεί σε ρυθμιστικό παράγοντα της πολιτικής ζωής και να τσιγαρίζει στο λάδι τους από εδώ και στο εξής τους γκαφαδόρους πολιτικούς μας, που ζήτησαν (τι ευτέλεια αν είναι αλήθεια) και έλαβαν χαριστικά από την γαλαντόμο εταιρεία μερικές ηλεκτρικές οικιακές συσκευές!

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΟ ΦΟΡΟΠΑΚΕΤΟ...

Σε περιόδους οικονομικής αναταραχής όπως αυτή που ζούμε, ένας χρυσός κανόνας λέει ότι το κράτος λειτουργεί σαν την κλώσα που βάζει τα μικρά κάτω από τις φτερούγες της για να τα προστατεύσει από τα αρπακτικά...

Αμέσως μετά την εκδήλωση της κρίσης, σε ολόκληρο τον πλανήτη τα κράτη άνοιξαν τις φτερούγες τους για να καλύψουν κάτω από αυτές επιχειρήσεις και πολίτες. Μία από τις φτερούγες γράφει στην πάνω πλευρά "μείωση των φόρων" και η άλλη "μείωση των επιτοκίων".

Εδώ αντίθετα με την παγκόσμια τάση, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν απλώνει δίχτυ προστασίας πάνω από τους ασθενέστερους των πολιτών και την επιχειρηματικότητα, αλλά λειτουργεί ως μέγα αρπακτικό.

Παρά την ορολογία που χρησιμοποιείται βάζει μονομερείς στόχους και κάνει αρπαχτές που πέφτουν στο κεφάλι των καταναλωτών, είτε με την αύξηση του ΦΠΑ είτε με τους ειδικούς φόρους στα καύσιμα, τα τσιγάρα, τα οινοπνευματώδη είτε με τον φόρο κατοχής μικρής περιουσίας (το ΕΤΑΚ) είτε με το Κτηματολόγιο και τους ημιυπαίθριους.

Όταν πρόκειται για ελαφρύνσεις πίσω από την κουρτίνα είναι οι τράπεζες, τα καζίνα, οι Α.Ε., η Εκκλησία, η μεγάλη ακίνητη περιουσία. Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας όμως εξαγγέλλοντας το τελευταίο αποσπασματικό φοροπακέτο, επέμεινε ότι φορολογεί τους έχοντες!