ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ...

Η βία είναι μια κοινωνική γάγγραινα, την οποία αν δεν την αντιμετωπίσεις έγκαιρα και αποτελεσματικά, προκαλεί ένα σηψαιμικό πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό σοκ. Οδηγεί τη δημοκρατία σε αποσταθεροποίηση και σε μια συνεχή δυσπιστία εκ μέρους των πολιτών...

Όταν την κανακεύεις και την καλοπιάνεις για πολλά χρόνια αδιαφορώντας για την οικονομική και ψυχική λεηλασία την οποία υφίστανται οι πολίτες από απρόσωπους μασκοφόρους σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, τη νομιμοποιείς.

Όταν αδιαφορείς, της παρέχεις νομική κάλυψη.

Όταν τη θωπεύεις, γιατί φοβάσαι το πολιτικό κόστος και τις αντιδράσεις των επισφαλών "προοδευτικών" συμμάχων σου, της δίνεις άδεια παραμονής με αδιαφανείς διαδικασίες.

Όταν τη χαϊδολογείς τόσο χρόνια, ο πολίτης καταλαβαίνει ότι αυτή η τακτική υπηρετεί δόλια συμφέροντα και σκοπιμότητες.

Η ουσία του προβλήματος δεν είναι η κουκούλα, αλλά εσύ, ο εκάστοτε πολίτης και κυβερνήτης που κουκουλώνεις για πολλά χρόνια την παθογένεια αυτή. Και έρχεσαι ξαφνικά να την υποβαθμίσεις σε κακουργηματική συμπεριφορά, ενώ χρόνια τώρα υποβαθμίζεις τη βία αυτή.

Η θωπεία πάλι της βίας απ' όσους δε συνειδητοποίησαν το μήνυμα που τους έστειλε ο λαός στις ευρωεκλογές είναι πολιτική ακροβασία σε τεντωμένο σχοινί χωρίς προστατευτικό δίκτυ.

Οι συντηρητικοί πολίτες στα θέματα βίας και εγκληματικότητας είναι κατηγορηματικοί. Τους πολίτες τους ενδιαφέρει η ανάσχεση αυτών των επικίνδυνων φαινομένων και όχι η επικινδυνότητα των νομικών διατάξεων. Το οπλισμένο χέρι με την πέτρα, τον λοστό ή το όπλο με ή χωρίς κουκούλα, τη βία υπηρετεί πιστά.

Είμαστε όχι ένα ευνομούμενο κράτος αλλά μια νομοκρατούμενη χώρα που κινδυνεύουμε να πέσουμε στην παγίδα να θεσπίζουμε νόμους κατά το δοκούν.

Ενώ η λύση βρίσκεται αλλού:
Τη βία την αποδυναμώνεις όταν πάψεις να τη συντηρείς...