ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ...

Σύζυγος κερασφόρος, με τα κέρατα του να σκαλώνουν στα κεραμίδια, αρνείται να παραδεχτεί ότι η πιστή για τον ίδιο γυνή του, είναι παραβάτης της εντολής ου μοιχευσεις.

Στις συμβουλές των φίλων του απαντά ότι έχει μεν υποψίες αλλά και σοβαρές αμφιβολίες και δεν μπορεί να την καταδικάσει.

Πείθεται στο τέλος να προσλάβει ντέτεκτιβ για να παρακολουθήσει την μοιχαλίδα.

Την ίδια κιόλας μέρα ο ερευνητής τον συναντά στο γραφείο του.

- Η γυναίκα σας σας απατάτου λέει με απόλυτη σιγουριά...

- Γεγονότα, θέλω γεγονότα και αποδείξεις για να πεισθώ απαντά ο κερασφόρος.

- Μόλις φύγατε απο το σπίτι, αρχίζει ο σπιούνος, τηλεφώνησε αμέσως στον εραστή της..

- Προχώρα παρακάτω, αυτό δεν λέει τίποτε.

- Σε δέκα λεπτά βγήκε κουνάμενη και μπήκε στο αυτοκίνητο που την περίμενε στη γωνιά

- Παρακάτω..

- Την φίλησε ένας άνδρας και ξεκίνησε το αυτκίνητο.

- Παρακάτω, αυτό δεν αποδεικνύει τίποτε.

- Πήγανε στην καλαμαριά φάγανε τα ψαράκια τους,μετά στο πανόραμα για παγωτό...

- Μετά;

- Μετά μόλις βράδυασε έφτασαν σε ένα ξενοδοχείο. Ανέβηκαν αμέσως στο δωμάτιο

- Μετά; ρωτάει με έκδηλη αγωνία ο πιστός σύζυγος.

- Τους ακολούθησα, ανέβηκα στο μπαλκόνι και έβλεπα απο τις γρύλιες...

- Και;

-Ο άντρας γδύθηκε και έπεσε στο κρεβάτι. Η γυναίκα σου γδύθηκε και αυτή και έπεσε πάνω του...Τον αγκάλιασε...

- Μετά;

- Μετά λεπτομέρειες δεν είδα γιατί έκλεισαν το φως...

- Αυτή η αμφιβολία θα με φάει, ανέκραξε αγανακτησμένος ο κερασφόρος και έδιωξε τον ερευνητή ως ανίκανο...

ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ...

Πολύτεκνος ήταν ο άνθρωπος και από το πρωί ως το βράδυ έτρεχε για την οικογένεια του.

Κουβαλούσε όλα όσα ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις της συζύγου και των πολλών παιδιών του.

Μα η περίσσεια του φροντίδα ήταν προς μερικά χρυσόψαρα σε ένα μικρό ενυδρείο, που τα πρόσεσε ιδιαίτερα και στα οποία κουβαλούσε ακόμη και στα κρυφά ότι καλύτερο υπήρχε στα μαγαζιά και ήξερε πως θα τους αρέσει...

Όταν τον ρώτησαν γιατί, εκείνος απάντησε με καημό:

- Τα χρυσόψαρα που βλέπεις είναι τα μόνα πλάσματα στο σπίτι που ανοίγουν το στόμα τους χωρίς να ζητούνε κάτι!

ΣΥΖΥΓΙΚΗ ΓΚΡΙΝΙΑ...

Μια παρέα ανδρών κάνει διακοπές σε ένα χωριό του ορεινού Μυλοπόταμου, ένα απόγευμα είναι σ' ένα καφενείο και συζητάνε.

Θέμα της συζήτησης είναι πως κρατά κάποιος την σύζυγο να μην του γκρινιάζει.

- Εγώ την πήγα πέρυσι ένα ταξίδι στο Παρίσι κι εφέτος σκέφτομαι να την πάω στη Βιέννη, έτσι ευχαριστιέται, λέει ο πρώτος που λογιζόταν Αθηναίος, χρόνια διορισμένος φύλακας σε τράπεζα.

- Εγώ την πήγα πέρυσι στην Νέα Υόρκη κι εφέτος θα την πάω στην Καραϊβική κρουαζιέρα, ε, δεν έχει λόγο να μου γκρινιάζει, λέει ο δεύτερος που κι αυτός είχε φύγει από το χωριό του και ζούσε σε μεγάλη πόλη...

- Κι εγώ πέρυσι πήγα τη δική μου πάνω στο μιτάτο στη Νίδα, λέει ο τρίτος, που ποτέ δεν είχε φύγει από το χωριό.

- Κι οφέτος που θα την πας μωρέ Μανώλη; τον ρώτησε κάποιος.

- Οφέτος λέω να πάω να την φέρω πίσω, θα της έχει περάσει μπλιό, απάντησε εκείνος...

Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια πρώην αεροσυνοδός και σύζυγος του ευκατάστατου προέδρου της μικρομεσαίας ποδοσφαιρικής ομάδας της μεγάλης κατηγορίας "Μαύροι Πάνθηρες", ζει μια ήσυχη ζωή μεγαλώνοντας τα δυο παιδιά της. Όλα κυλούν ομαλά μέχρι που μια εξωσυζυγική περιπέτεια του έχει μοιραία κατάληξη.

Η σύζυγος βρίσκεται ξαφνικά χωρίς σύζυγο και προστάτη κι όταν ανοίγει η διαθήκη του δέχεται ένα δεύτερο πλήγμα: Η ομάδα είναι δική της, μα για να κρατήσει την κληρονομιά πρέπει από τη θέση του Προέδρου να διατηρήσει τους Μαύρους Πάνθηρες στη μεγάλη κατηγορία. Αν η ομάδα υποβιβαστεί, η κληρονομιά θα καταλήξει σε κοινωφελές ίδρυμα...

Δείτε την ταινία σε πλήρη οθόνη.

ΦΑΓΗΤΟ ΓΙΑ SEX...

Νόμος που ψήφισε το Αφγανιστάν ορίζει ότι ο σύζυγος έχει το δικαίωμα να στερήσει το φαγητό από τη γυναίκα του, εάν αυτή αρνηθεί να έρθει σε σεξουαλική επαφή μαζί του...

Στην πολιτισμένη χώρα μας που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα η σύζυγος μπορεί να σου στερήσει και το sex και το φαγητό και να κάνει και παράπονα ότι δεν την προσέχεις...

Ο ΝΤΑΝΑΣ...

Καλής καρδιάς άνθρωπος ήταν ο φουκαράς, μα η τύχη του η κακή τάφερε έτσι κι έμπλεξε σε γάμου κοινωνία με κακό νέπιασμα, γυναίκα πανάσχημη, γλωσσοκοπάνα, χοντρή και κακομούτσουνη, που στην περιοχή που ζούσανε της είχανε βγάλει οι περίοικοι το παρατσούκλι "ντανάς".

Παράξενο για θηλυκό τέτοιο παρατσούκλι, που υπονοεί το αρσενικό μοσχάρι, τον ερωτικό σύντροφο της αγελάδας, μα τέτοιο βόδι όρθιο που ήτονε κι ο άλλος που την ανεχότανε, ε, κάποιο μέλος του ζεύγους έπρεπε νάχει το πάνω χέρι, εδώ τόχε αποκλειστικά αυτή...

Χέρι στιβαρό, που ουκ ολίγες φορές είχε νιώσει τα παλαμίδια του, όπως κρυφολένε οι κακές γλώσσες. Χυμούσε καταπάνω του με φόρα και τον κατεχέριαζε και με τα δυο της χέρια εναλλάξ, το μόνο που του 'μενε να κάνει του φουκαρά ήταν να κουκουβίσει και να καλύψει τον καφά του με τα δικά του χέρια, μέχρι να σταματήσει το ξυλοκόπημα και τούτη τη φορά...

'Οπου τον έπιανε, μέσα στο σπίτι ή έξω, ακόμη και μπροστά στα παιδιά τους.
Και μετά το ίδιο τροπάρι:

- Πήγαινε τώρα να το πεις στον μπαμπάκα σου και τη μαμάκα σου, βόδι...Μ' έδειρε η Γιάννα η Καβρουλίνα γιατί δεν ήμουνα καλός σύζυγος....Αν θέλετε παραπάνω, κοπιάστε κι εσείς...τελείωνε κραδαίνοντας τη γροθιά της στον αέρα.

Για να είναι λέει καλός σύζυγος καθότανε και την υπόμενε ο φουκαράς, το ανθρωπάκι. Μια και τους κάνανε το προξενιό και σμίξανε, αφού ξέχωρα δεν θα βρίσκανε άλλο ταίρι παρόμοιο τους...

Καλός σύζυγος κατ' αυτήν σημαίνει να πηγαίνει στο super market να ψωνίζει μόνο ότι περιλαμβάνει η λίστα που του έχει ετοιμάσει και να επιστρέψει σπίτι αμέσως, ολιγόλεπτη καθυστέρηση σημαίνει πως στάθηκε για λίγα λεπτά στο παραδιπλανό Perl and Diamonts όπου υπάρχει περίπτωση να δεί πως υπάρχουνε και γυναίκες αλλιώτικες, ελκυστικές, με νινί φινιρισμένο κι όχι φαρδοσακκούλα, έτσι υποθέτει αυτή κι ας είναι κλειστό το στριπτιζάδικο τις ώρες που επιτρέπεται να κυκλοφορεί εκείνος...

Καλός και υπάκουος σύζυγος σημαίνει να έχει ανοιχτό το κινητό μόνο για δαύτην και νάναι έτοιμος να γυρίσει σπίτι μόλις πάρει τη σχετική εντολή μέσω αυτού, όπου και να βρίσκεται, ακόμη κι αφήνοντας τον καφέ μ' ένα φίλο του στη μέση.

Βολικός σύζυγος είναι να κάθεται σπίτι με τα παιδιά για να συνοδεύσει αυτή την μάνα της στη Θεσσαλονίκη να δούν συγγενείς τους, μα απαγορεύεται να λείψει αυτός μερικές μέρες στην Αθήνα, που δεν ξέρει να κυκλοφορήσει από όπου τον αφήσουν, μια ευκαιρία είχε να τον πάρω μαζί μου τον Απρίλη μερικές μέρες, μα ο φόβος του για την αντίδραση του ντανά μέσα του ήταν μεγαλύτερος από τη λαχτάρα που του δημιούργησα για όσα του υποσχέθηκα πως θα πηγαίναμε και θα κάναμε...

Καλός σύζυγος σημαίνει ακόμη να της ακουμπά ότι παρά καταφέρνει να πιάσει, να τον διαχειρίζεται αυτή και μόνο, μην αφήνοντας του ούτε ψιλά να πάει στο καφενείο, ν' αποκτήσει την ελάχιστη κοινωνική δικτύωση που θα του επιτρέψει να δει δυο πράματα παραπέρα από τη μύτη του και το νοικοκυριό τους.

Να μην πάει στο σχολείο ενηλίκων να πάρει απολυτήριο γυμνασίου όταν είχε την ευκαιρία, γιατί εκεί πάει φέτος και η συνομήλικη του η Βάσω η κοκκινομάλλα που έχει χωρίσει κι εκεί που καίγεται πολύ θέλει να νοιώσει μια ψ..... κι ας είναι και η δική του, μα μετά ο γάμος του δεν αντέχει την σύγκριση, αν ξυπνήσει το βόδι και καταλάβει τι χάνει, η άλλη ήταν πάντα κουκλάρα και διατηρείται πολύ καλά και τώρα. Έτσι ούτε επαγγελματικά τον αφήνει να εξελιχτεί ένα βήμα παραπάνω, αφήνοντας τον να αναζητά εποχικά μεροκάματα σε στενό κύκλο, ελλείψει τυπικών προσόντων.

Μεροκαματιάρη τον κατάντησε γιατί ενώ είχε ξεκινήσει ένα μαγαζί, τον έκανε σε μερικούς μήνες να το κλείσει ενώ είχε προοπτικές ανάπτυξης, κοπανώντας του ολημερίς πως λείπει από το σπίτι, πως οι πελάτες που κάθονταν να πιούν ένα κρασί ήταν αργόσχολοι που χασομερούν και οι πελάτισσες σουρλουλούδες που "τα θέλανε", τελικά πως το καλύτερο ήταν να κάνει babysitting στα παιδιά τον μισό χρόνο, να τον σιγουρέψει κοντά της. Και του 'μεινε και ένα δάνειο να ξεπληρώνει, αυτό που πήρε για ν' αγοράσει το μαγαζί σε τιμή ευκαιρίας...

Τώρα με τη νέα γρίπη ανησυχεί το μίζερο ανθρωπάκι και ψάχνει να της αγοράσει το εμβόλιο πρώτος απ΄ όλους τους αφελείς φοβισμένους αρρωστολάγνους, μην τύχει την πιάσει ο ιός και την πάρει ο διάολος, να ξεφορτωθεί τον ντανά εύκολα κι ανέξοδα, αφού και νάθελε το προβατάκι δεν θα τολμούσε να σκεφτεί μόνος του τέτοια οριστική λύση.

Τέτοιο υποταγμένο ανθρωπάκι είναι κι ότι τραβά του αξίζει κατά βάθος. Τέτοια εξάρτηση από το ταίρι του έχει, που του έχει αφήσει όλες τις πρωτοβουλίες αποτραβηγμένος στην ψευδαίσθηση της ασφάλειας μιας τέτοιας οικογενειακής εστίας.

Για να έχω να γράφω ιστορίες σαν αυτή, κωμωδία για εσάς μα ισόβια τραγωδία για αυτόν...

ΜΕΤΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΓΑΜΟΥ...

Είχε συμπληρώσει τριάντα χρόνια έγγαμου βίου ο ταλαίπωρος , όταν η γυναίκα του και σύντροφος του για όλα αυτά τα χρόνια, του πρότεινε να χωρίσουνε...

Δεν ήταν τελείως έτσι στα ξαφνικά, συσσωρευμένα προβλήματα και διαφωνίες επί πολλά χρόνια οδηγήσανε στον χωρισμό, αν και ξεκινήσανε με δυνατό έρωτα κάποτε, τώρα που τα παιδιά μεγαλώσανε τελειώσανε τις σπουδές τους με τα λεφτά του μπαμπά εντός κι εκτός Ελλάδας και φύγανε από το σπίτι...

Τότε βρήκε ευκαιρία και η συμβία να εκδηλώσει τη επιθυμία της για ελεύθερη κι ανεξάρτητη ζωή από τον επί 30 χρόνια σύζυγο, μια νέα ζωή μετά 35χρονου άεργου κι αιώνιου φοιτητή, ιδιότητα που διατηρούσε ακόμη για να έχει φοιτητικό πάσο με έκπτωση 50% σε εισιτήρια κι εκδηλώσεις, όντως ντίπ απένταρος...

Με τη σύμφωνη γνώμη των τέκνων, που όταν ο μπαμπάς πλήρωνε για σπουδές ήταν "ο dady μας" και τώρα έγινε ξαφνικά "ο αχαίρευτος" που του επέβαλαν ομαδικώς να φύγει από το σπίτι [τους], με οικογενειακή πλειοψηφική ψηφοφορία 3 έναντι 1.

Γνωριστήκανε σε κάποιο από τα πολλά chat όταν η σύζυγος έμαθε να μπαίνει στο internet σε ώριμη ηλικία κι ανακάλυπτε μέρα με τη μέρα τι μπορεί να της προσφέρουν η ανωνυμία και η δικτύωση. Φταίει ο σύζυγος, που κι αυτός σε προχωρημένη ηλικία ανακάλυψε το διαδίκτυο κι είπε να μάθει να μάθει να χρησιμοποιεί το e- mail που ήταν ταχύτατο για τις δουλειές του, να βλέπει τον καιρό, να ψάχνει πληροφορίες, να διαβάζει αυτό εδώ το blog μου όπως εσείς τώρα, κλπ χρήσεις....

Φταίει ο σύζυγος που στα εντατικά μαθήματα που του έκανα πριν μερικά χρόνια, κρατούσε σημειώσεις με όσα καινούρια μάθαινε, μαζί με τους κωδικούς που χρησιμοποιούσε για να έχει πρόσβαση, σ' ένα τετράδιο αφημένο σε κοινή θέα. Αυτό το τετράδιο βρήκε η σύζυγος σε καιρό αϋπνίας, το ξεφύλλισε και πειραματιζόμενη μ' αυτά που διάβαζε, με απλή γλώσσα και κατανοητά γραμμένα εκ του συζύγου να μην μπερδεύεται ο ίδιος, έμαθε να συνδέεται και να περιηγήται στο internet εξ επαγωγής...
Έτσι αποφάσισε να χωρίσουνε στα γεράματα, να ζήσει όσα καταπίεζε δεκαετίες για τα "παιδιά και το σπίτι" όπως έλεγε σε φίλες. Αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όπου αμφότεροι μετέβηκαν ως εθελοντές στην Αθήνα, εκείνος στους κανονικούς, εκείνη στους παραολυμπιακούς.

Έβαλε σ΄εφαρμογή το σχέδιο της λίγα χρόνια νωρίτερα, με γκρίνια σε καθημερινή βάση προς τον ταλαίπωρο. Ότι κι αν έκανε ήταν κακά καμωμένο κι ευκαιρία για καυγά. Ακόμη και το φαί του ήταν άνοστο κι ανάλατο, να της την πεί, να τσακωθούν. Μόνο μπροστά σε επισκέπτες έδειχναν μονιασμένοι τάχα, στην αρχή κι αυτό μόνο. Εντέλει με τα πολλά βάλανε μπροστά τις διαδικασίες για το πολυπόθητο κι από τις δυο πλευρές τώρα πια διαζύγιο...

Τον έβγαλε προσωρινά κι από το σπίτι, μια τετραόροφη πολυκατοικία σε προνομιακή περιοχή που μαζί χτίσανε και τελειώσανε πριν μερικά μόλις χρόνια. Του κλείδωσε και τα ρούχα του μέσα, μαζί και τον Η/Υ που έγινε μήλο της έριδος μεταξύ τους, μιας και μόνο έναν είχαν και τον μοιράζονταν όσο ήταν κάτω από την ίδια στέγη.

Σε ξενοδοχείο κοιμότανε για 10 μέρες ο ταλαίπωρος με το ίδιο πουκάμισο και παντελόνι συνέχεια, μέχρι να φέρει κλητήρα να πάρει τα πράγματα του και να βολευτεί σ' ένα από τα διαμερίσματα που μοιράσανε κι επίτηδες ξενοίκιασε...

Και που θα υποχρεωθεί ν' αδειάσει όποτε η κόρη που το έχει γραμμένο αναμαζώξει κάποιον χαραμοφάη προικοθήρα και βάλουν κανένα ψευτοστεφάνι.

Άντε ταλαίπωρε, τώρα περασμένα -ήντα να ξεκινήσεις μια νέα ζωή. Με νέο ταίρι που θα ψάξεις, με την ελπίδα αυτή τη φορά να είναι η αδελφή ψηχή κι όχι συμβιβασμένος γάμος που τράβηξε σχεδόν για μια ζωή. Νέα κι ωραία να μην ντρέπεσαι να τη βγάζεις έξω να τη δείχνεις...

Όσο για την πρώην, αφού τη πήδαγες εσύ στα 20 της, τι σε νοιάζει ποιός απελπισμένος μπατήρης σαβουρογάμης τη πηδά τώρα που κοντεύει κι αυτή 60, σιχαμένο πράμα και να το λές και να το βλέπεις...

ΣΥΖΥΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ...

Δυσβάσταχτο το φορτίο που κουβαλεί ο Δημήτρης εδώ και κάμποσα χρόνια που είναι παντρεμένος...

Πιο συγκεκριμένα υπολογίζεται γύρω στα 136 κιλά, όσο το τωρινό βάρος της συμβίας του. Αυτό σε συνδιασμό με τη νοοτροπία της, τις ανασφάλειες που νιώθει λόγω όγκου, λοιπής εμφάνισης και χαρακτήρα και την μεγάλη γλώσσα της, του κάνει τη ζωή μίζερη και κακορίζικη.

Αν προσθέσουμε τα 2 παιδιά τους ίδιων προδιαγραφών με τη μαμά λόγω γονιδίων, τους γέρους (του και της) που επίσης φορτώνεται συχνά, τα οικογενειακά του βάρη αυξάνονται ακόμη περισσότερο.

Μια ελπίδα ν' αποδράσει από την αφόρητη καθημερινότητα του για μερικές μέρες είχε, όταν του πρότεινα να με συνοδεύσει σ' ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Αθήνα που θα κάνω την επόμενη βδομάδα Τρίτη - Σάββατο...

Θέλει διακαώς ο Δημήτρης να μ' ακολουθήσει, ξέρει πως έχω τον τρόπο να περνώ ωραία όπου κι αν πάω, έχω φροντίσει για διαμονή σε παραθαλάσσιο μέρος μακριά από την Αθήνα μα κοντά στα ΜΜΜ για να μην κουραστεί να περπατά, έχω προγραμματίσει τις επαγγελματικές μου συναντήσεις έτσι που να μας αφήνουν ελεύθερο χρόνο να κάνουμε ότι θέλουμε, ξέρω που θα βρω τι καθετί...τι περιμένει λοιπόν να πει το οριστικό ΝΑΙ;

Για φανταστείτε μια στιγμή νεοσύλλεκτο στρατιώτη να παρουσιαστεί στον διοικητή ενός σώματος στρατού και να αιτηθεί ευθαρσώς από τον στρατηγό 5ήμερη άδεια για διακοπές γιατί έτσι θέλει ΤΩΡΑ...

Έτσι ακριβώς νοιώθει κι ο Δημήτρης, για να το πει στη γυναίκα που περνούνε μαζί τη ζωή τους και να πάρει την απαραίτητη για αυτόν συζυγική άδεια...Κι ακόμη περισσότερο να συναινέσει η σύζυγος, αφού δεν θέλει με κανένα τρόπο να φύγει ο σύζυγος από κοντά της χωρίς επίβλεψη...

Στην αρχή του υπενθύμισε τις οικογενειακές του υποχρεώσεις: Που θα πας τώρα αυτή την εβδομάδα που τα παιδιά έχουν σχολείο; Ποιός θα τα βλέπει και θα τα μεταφέρει στα σχολεία (και τις αρκετές άλλες διαδρομές για φροντιστήρια, γυμναστήρια, καράτε, χορούς κι ότι άλλο άχρηστο τάχουνε φορτώσει)...Κι ο μπαμπάς (της) τι θα κάνει μόνος στο σπίτι, ποιός θα του κάνει παρέα, θα τον φάνε τα παιδιά όταν γυρίζουν σπίτι, πως θ' αντέξει γέρος άνθρωπος;

Ύστερα απευθύνθηκε στο φιλότιμο του: Πήγαινε εσύ στην Αθήνα να γυρίζεις και να διασκεδάζεις κι άσε με εμένα μόνη να πηγαίνω στη δουλειά και να παλεύω μετά και τα παιδιά, δεν πειράζει...Εσύ να είσαι καλά να ευχαριστηθείς τη βόλτα σου...

Κατόπιν του υπενθύμισε την οικονομική κατάσταση της οικογένειας και τη διεθνή κρίση: Είναι τώρα εποχή για ταξίδια και βόλτες χωρίς νόημα ή για πουτάνες; Τι τις θες τις περιττές απολαύσεις; Τόσα χρωστούμε, τα παιδιά έχουνε ανάγκες, πλησιάζει το Πάσχα και θα χρειαστούμε λεφτά για καινούρια ρούχα, για δώρα και φαγητά (και οι 2 βόσκουνε τον αλγέουρα σε κάθε ευκαιρία), ο μπαμπάς θα θέλει γιατρό πάλι...

Μετά του ανάφερε τις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει και τις ευκαιρίες που θα χάσει τις μέρες της απουσία του: Με τη δουλειά σου τι θα γίνει, έτσι θα την αφήσεις να φύγεις; (κανένα πρόβλημα για ολιγοήμερη απουσία από τον εργοδότη του που γνωρίζονται πολλά χρόνια...). Τώρα είναι Απρίλης κι αρχίζουν νάρχονται τουρίστες, θάχει δουλειά το μαγαζί... θα πάρουνε άλλον στη θέση σου, είδες πως κοιτά τ' αφεντικό εκείνη η σουρλουλού η Άννα που πήρε φέτος... εσένα το όρθιο βόδι θα λογαριάσει;...

Τελευταία άφησε τα μεγάλα μέσα: Θες να φύγεις, έ; Πέρνα αυτή την πόρτα και τα λέμε αν τολμάς!!

Αν τολμά λέει...Αυτό είναι και το κυριότερο πρόβλημα του αγαθού Δημήτρη, πως δεν τολμά...

Ούτε αντιρρήσεις φέρνει, ούτε πρωτοβουλίες παίρνει, ούτε κεφάλι σηκώνει...όσο κι αν θέλει να κάνει κάτι...τα παραπάνω επιχειρήματα ένα - ένα ή όλα μαζί είναι αρκετά να τον κρατήσουν...

Εγώ όμως που δεν αναβάλλω ότι σχεδιάζω να κάνω ούτε έχω τίποτα να μ' αμποδίζει, την επόμενη Τρίτη το πρωί φεύγω και μόνο αν κάνει την υπέρβαση του θα προλάβει να είναι μαζί μου.

Αν και δεν είναι αυτό ακριβώς που θέλω για παρέα, με το να πληρώνει το μισό ξενοδοχείο και φαγητό, θα μου περισσέψουν αρκετά λεφτά ώστε να τον κάνω μια καλή βόλτα στα πέριξ (Αττικής, Νήσων και Πελοπονήσου) σε μέρη που αλλιώς ποτέ του δεν θα πάει από δω και μπρός...

Ας τολμήσει μόνο να αποδράσει έστω και με κοπάνα, χωρίς έγγραφη κι υπογραμμένη συζυγική άδεια.

Και να μην ανησυχεί άδικα η ανασφαλής σύζυγος με τις αβάσιμες φοβίες...

Όλα θα τον περιμένουν όπως ακριβώς τ' άφησε, το Σάββατο το βράδυ που θα επιστρέψει στη συζυγική εστία!