ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ...

Επρεπε να φτάσει ο κόμπος στο χτένι για να καταλάβουν οι σπουδαίοι πολιτικοί μας ότι η Ελλάδα έγινε "ξέφραγο αμπέλι".

Οι συνεχείς εκκλήσεις, οι διαμαρτυρίες, η απόγνωση και η οργή μεγάλου μέρους της Ελληνικής κοινωνίας τούς έκαναν να βάλουν επί τάπητος το μεταναστευτικό και ν' ανακαλύψουν, ότι τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και χειρότερα, απ' όσο τα υπελόγιζαν!

Πώς να καταστείλουν, τώρα ένα πρόβλημα με κατασταλτικούς νόμους, σπασμωδικά και πρόχειρα, που τ' άφησαν να θεριέψει;

Μήπως ως κράτος είχαμε άγνοια στο τι σημαίνει μετανάστευση;

Οταν άρχισαν να καταφθάνουν τα κύματα, παρά τις διαμαρτυρίες και την οργή της Ελληνικής κοινωνίας, ουδείς ανησύχησε, εκτός ελαχίστων που εξηντλείτο το ενδιαφέρον τους αυτάρεσκα μόνο στα "δικαιώματα των μεταναστών"!

Η μεταναστευτική πολιτική είναι ακόμη στα σπάργανα. Εξελίσσεται χρόνο με το χρόνο και οι ξένοι θα πλήξουν την καθημερινότητα των γηγενών. Η ανασφάλεια μεγαλώνει. Οι συμμορίες εκσυγχρονίζονται. Η εγκληματική δράση τους δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά.
Τα κυκλώματα των κακοποιών - εκμεταλλευτών έχουν βρει διόδους διαφυγής εκμεταλλευόμενοι το δικονομικό σύστημα της Ελληνικής Πολιτείας.

Οι ταξιδιώτες στο "πανδοχείον η Ελλάς" απειλούν τις ζωές των πολιτών αφ' ενός και αφ' ετέρου ζητούν να τους προστατέψει η πολιτεία μέσα στα απαράδεκτα γκέτο, που οι ίδιοι έφτιαξαν. Ζουν σε "ανθρωποαποθήκες"!

Μήπως ευθύνεται γι' αυτό ο ελληνικός λαός;

Δεν έχουμε να κάνουμε με τους ίδιους, αλλά μ' αυτούς που ελέγχουν τη μετακίνησή τους και την απασχόλησή τους, τις μαφίεςπου τους τοποθετούν σε πόστα, σε στέκια τοξικομανών, σε πορνεία και όταν τελειώνουν τη βάρδια τους παίρνουν τις εισπράξεις αφήνοντάς τους λίγα ευρώ να μείνουν στις τρώγλες.
Μπορεί να μην δημιουργηθούν ρήγματα μέσα στο κοινωνικό και δικονομικό σύστημα και να μην γίνουν συγκρούσεις, αφού τεκμηριώνεται η συμμετοχή τους στη γενική εγκληματικότητα;

Εχει ευθύνες η Δύση, γιατί ανατάραξε την ηρεμία περιοχών της γης.

Γιατί να πληρώνουν άσχετοι λαοί τις πολεμικές επεμβάσεις μιας χούφτας ανθρώπων για τα δικά τους συμφέροντα;

Δεν διενοήθη κανείς γιατί επελέγη η χώρα μας ως μεταναστευτικός αγωγός; Είναι αυτονόητο, ότι κάθε προσφυγιά σκοπεί στην ανεύρεση καλύτερων τρόπων ζωής, όπως συνέβαινε από αρχαιοτάτων χρόνων, αν εξαιρέσουμε τις "βίαιες μετακινήσεις".

Βέβαια το "νόστιμον ήμαρ" δεν τόχουν όλοι σαν τους μετανάστες Ελληνες του περασμένου αιώνα. Οι μετανάστες λαθραίοι και μη, που γαλουχούνται με τη λογική εύκολης δουλειάς έχουν και παραμέτρους που ενισχύουν την ξενοφοβία και τον "ρατσισμό".

Η Ελλάδα δεν συγκροτήθηκε όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αυστραλία από μετανάστες, στους οποίους επεβλήθη μια δευτερογενής ταυτότητα και οι οποίοι απορρόφησαν πολλαχού τους ιθαγενείς. Σκέφτεται κανείς τί θα γίνει, αν οι Αλβανοί και οι υπόλοιποι αποκτήσουν αργότερα το δικαίωμα να μείνουν στον τόπο μας;

Το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης με σταδιακή κατάργηση των συνόρων για μια μελλοντική "Πανευρωπαϊκή Συμπολιτεία" σημαίνει ότι όσοι απ' αυτούς θάχουν ριζώσει εδώ, θα πρέπει να πάρουν την Ελληνική υπηκοότητα ή και ιθαγένεια.
Η τέτοιου είδους ένταξη προϋποθέτει και την ανταπόκρισή τους στον πολιτισμό, πράγμα αμφίβολο, γιατί η Ελλάδα δεν είναι κατασκευασμένο έθνος έτσι ώστε να υποστεί δεινοπάθηση της γλώσσας της, διαστρέβλωση της ιστορίας της και να υποχρεωθεί να λειτουργήσει σχολεία μεταναστών με γνώσεις του δικού τους πολιτισμού.

Πώς θα πείσει η πολιτεία αυτό το συφερτό, ότι για να γίνουν πολίτες αυτής της χώρας, πρέπει να αφομοιώσουν αυτό που εμείς θα τους δώσουμε; Η Ελλάδα, η γη της επαγγελίας για τους μετανάστες, που ονειρεύονται να προκόψουν, λόγω προσφοράς εργασίας, έχει εξελιχθεί σε υπονομευμένη βόμβα και εφιάλτη, εν σχέσει με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η Ελλάδα δέχεται δυσανάλογο με τον πληθυσμό της ποσοστό μεταναστών. Το θεσμικό πλαίσιο είναι ανύπαρκτο. Είμαστε καθηλωμένοι στην εποχή που κάναμε εισαγωγή μεταναστών. Η κοινωνία μας βρίσκεται σε σοβαρή κρίση. Τότε που δεν υπήρχε αντικείμενο, δεν είχαμε ούτε ξενοφοβία, ούτε ρατσισμό και η έμφυτη καλλιέργεια πνεύματος των νεοελλήνων έφθανε σε υψηλή αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τώρα βρισκόμαστε μεταξύ σφύρας και άκμονος. Μεταναστευτική πολιτική δεν υπάρχει.

Η κυβέρνηση θάπρεπε να ξέρει αν χρειαζόμαστε μετανάστες, πόσους χρειαζόμαστε και νάχει καθορίσει τις υποχρεώσεις τους και τα δικαιώματά τους.

Να μην βρίσκεται προ τετελεσμένων γεγονότων, να μην διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, εμφανίζοντας τους μετανάστες ότι φταίνε για όλα και να μην ψάχνει, να βρει τον αποδιοπομπαίο τράγο να ρίξει πάνω του την συσσωρευμένη δυσανασχέτηση του κόσμου, που προκαλείται από πράξεις και παραλείψεις της Διοίκησης, για να διασκεδάσει τη χρεωκοπία της...