ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ;

Πολλά γεγονότα μας φαίνονται ακατανόητα και τα παρουσιάζουμε σαν "θαύματα" που δεν υπόκεινται σε καμιά λογική ερμηνεία. Όμως μόνον όταν υπάρχει βαθιά κι ακλόνητη μεταφυσική πίστη σε κάτι, έχουμε θαύματα. Η μικρή παρακάτω ιστορία αγνώστου συγγραφέα (σε συντόμευση κι απόδοση στα Ελληνικά Στ.Γ.Κ.):το επιβεβαιώνει:

«Η 7χρονη Τες άκουγε συχνά τους γονείς της να μιλούν για το μικρό της αδελφό, τον Αντρέα.
Ήξερε πως ήταν πολύ άρρωστος και πως δεν υπήρχαν χρήματα στο σπίτι. Θα μετακόμιζαν σε μικρότερο, επειδή δεν είχαν να πληρώσουν τα έξοδα των γιατρών, ούτε και του σπιτιού.

Ο αδελφός της θα σωζόταν μόνο με μια λεπτή και πανάκριβη χειρουργική επέμβαση. Αλλά ποιος να τους δανείσει το αναγκαίο ποσό; Η μικρή άκουσε τον  πατέρα της να ψιθυρίζει στην απελπισμένη μητέρα της πως «τώρα, μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να σώσει» τον αδελφό της.

Πήγε στο δωμάτιό της, έβγαλε ένα μικρό κουμπαρά, τον αναποδογύρισε, έριξε τα κέρματα στο πάτωμα, τα μέτρησε ένα - ένα, τρεις φορές. Προσεκτικά τα ξανάριξε στον κουμπαρά, τον έκλεισε καλά, βγήκε, πήγε στο κοντινότερο φαρμακείο.

Περίμενε υπομονετικά να την προσέξει ο φαρμακοποιός. Φαινόταν πολύ απασχολημένος. Η Τες έκανε θόρυβο για να τη δει. Τίποτε! Τελικά πήρε μερικά σεντς από τον κουμπαρά της και τα κόλλησε με το χεράκι της στο ταμείο. Τότε μόνο την πρόσεξε ο φαρμακοποιός...

- Τι θέλεις;, τη ρώτησε ενοχλημένος. Μιλώ με τον αδελφό μου από το Σικάγο. Έχω να τον δω χρόνια, της είπε.

- Θέλω να σας πω για τον αδελφό μου, είπε η μικρή. Είναι πολύ - πολύ άρρωστος και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα!

- Τι θέλεις; είπε έκπληκτος ο φαρμακοποιός...

- Ο αδελφός μου ονομάζεται Αντρέας, έχει κάτι κακό στο κεφάλι, κι ο μπαμπάς είπε πως μόνο ένα θαύμα τον σώζει τώρα. Πόσο κάνει ένα θαύμα;

- Δεν πουλάμε θαύματα εδώ μικρή μου, λυπάμαι δεν μπορώ να σε βοηθήσω, της αποκρίθηκε ο φαρμακοποιός.

- Κοιτάξτε κύριε, έχω χρήματα να πληρώσω...Αν δεν φτάνουν αυτά θα βρω κι άλλα, μόνο πέστε μου πόσο ακριβώς κοστίζει ένα θαύμα...

Ο αδελφός του φαρμακοποιού, ψηλός και καλοντυμένος κύριος ακούγοντας τη στιχομυθία έσκυψε προς τη μικρή Τες και τη ρώτησε τι είδος θαύμα έχει ανάγκη ο αδελφός της;

- Δεν ξέρω, είπε η Τες. Το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι βαριά άρρωστος και η μαμά λέει πως χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Αλλά ο μπαμπάς δεν μπορεί να πληρώσει, γι αυτό θέλω να πληρώσω με τα χρήματά μου...

- Πόσα έχεις, τη ρώτησε ο άνθρωπος από το Σικάγο.

- Ένα δολάριο και έντεκα σεντς, απάντησε με αυτοπεποίθηση η μικρή. Είναι όλο κι όλο ό,τι έχω, αλλά αν χρειαστεί θα βρω κι άλλα...

- Κοίτα μια σύμπτωση! της είπε χαμογελώντας ο ψηλός  κύριος. Ένα δολάριο και έντεκα σεντς, είναι ακριβώς το ποσό για ένα αγοράσουμε ένα θαύμα για το αδελφάκι σου.

Πήρε τα χρήματα στο χέρι και είπε στη μικρή να τον οδηγήσει στο σπίτι της.

- Θέλω να δω τον αδελφό σου και τους γονείς σου. Να δούμε αν έχω το θαύμα που χρειάζεστε...

Ο κύριος ήταν ο διάσημος Carlton Armstrong, χειρούργος εξειδικευμένος στη νευροχειρουργική. Η επέμβαση έγινε χωρίς να κοστίσει άλλα χρήματα και πολύ σύντομα ο μικρός Αντρέας επέστρεψε υγιής στο σπίτι. Οι δυο γονείς αναρωτιόντουσαν τι να έγινε, ενώ η μητέρα απορούσε με το θαύμα και το κόστος του.

Η Τες χαμογελούσε κρυφά ικανοποιημένη. Ηταν η μόνη που γνώριζε πόσο ακριβώς κόστισε το θαύμα: ένα δολάριο και έντεκα σεντς.

Συν τη βαθιά πίστη ενός μικρού παιδιού. Ναι! Τα θαύματα συμβαίνουν μόνο σ' αυτούς που τα πιστεύουν, επιμένουν και τα θέλουν ειλικρινά!

Τι είναι τελικά η πίστη; Μεγάλο ερώτημα, με πολλές και ποικίλες απαντήσεις. Ο καθένας την ορίζει δίνοντάς της και το μέγεθος που επιθυμεί.

[Απ. Παύλου, Προς Εβρ. ια 1: Πίστις εστίν, ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ού βλεπομένων. Δηλαδή, πίστη είναι η απόλυτη βεβαιότητα μη υποκείμενη σε λογικό έλεγχο ότι θα υπάρξουν πράγματα ή αγαθά στο  μέλλον, που τώρα δεν φαίνονται].

[Η απώλεια της πίστης μας απέναντι στον κόσμο, στον εαυτό μας, στην κοινωνία, στον Θεό, στην ίδια τη ζωή, μας κάνει ευάλωτους, αδύναμους, αλλά και ολοκληρωμένους. Χαβιέ Μπαρδέμ, διάσημος Ισπανός ηθοποιός, στο ΒΗmagazino μιλώντας για την ταινία «Μέχρι το θαύμα» (14-4-13)]

Άλλοι ανόητοι  δεν την αποδέχονται καθόλου...

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ...

Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή των Ορθοδόξων Χριστιανών και η λέξη Πάσχα προέρχεται από την εβραϊκή «pesah» που σημαίνει "διάβαση" καθώς οι Εβραίοι γιόρταζαν το Πάσχα σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από τους Αιγυπτίους και της διάβασης της Ερυθράς θάλασσας. Οι Χριστιανοί γιορτάζουν την ανάσταση του Σωτήρα και τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή.

Πότε όμως γιορτάζεται το Πάσχα; Η Α' Οικουμενική σύνοδος που έγινε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ., η οποία λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Εβραίοι γιόρταζαν το Πάσχα κατά την ημέρα της Πανσελήνου που γινόταν μετά την εαρινή ισημερία και επειδή ο Χριστός αναστήθηκε μετά την γιορτή του εβραϊκού Πάσχα, δηλαδή μετά την εαρινή πανσέληνο, καθόρισε τον εξής κανόνα:

Το χριστιανικό Πάσχα πρέπει να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την Πανσέληνο, που θα γίνει κατά την ημέρα της εαρινής ισημερίας ή μετά από αυτήν. Αν η πανσέληνος γίνει Κυριακή τότε το Πάσχα θα εορτάζεται την επομένη Κυριακή.

Αυτό έγινε για να μην συμπίπτει ποτέ το χριστιανικό με το εβραϊκό Πάσχα. Η πανσέληνος που συμβαίνει κατά ή μετά την εαρινή ισημερία λέγεται και πανσέληνος του Πάσχα ή πασχαλινή πανσέληνος.

Τα πράγματα φαίνονται απλά αλλά δεν είναι. Για να καθοριστεί η πασχαλινή πανσέληνος, η Α' Οικουμενική σύνοδος ανέθεσε στον Πατριάρχη της Αλεξάνδρειας, (πόλη στην οποία άκμαζε η αστρονομία τα χρόνια εκείνα), να φροντίσει τον καθορισμό της πανσελήνου του Πάσχα και κατ' επέκταση την ημερομηνία του Πάσχα για όλες τις χριστιανικές εκκλησίες. Στην Αλεξάνδρεια εκείνη την εποχή χρησιμοποιούσαν τον κύκλο του Μέτωνα για τον προσδιορισμό των μελλοντικών Πανσελήνων. Ο Αθηναίος Αστρονόμος Μέτων (432 π.Χ.) είχε ανακαλύψει ότι κάθε 19 έτη οι ημερομηνίες των φάσεων της σελήνης επαναλαμβάνονται. Αυτή η περίοδος των 19 ετών ή 6940 ημερών περίπου, ονομάστηκε κύκλος του Μέτωνα ή κύκλος της σελήνης.

Όμως ο κύκλος του Μέτωνα παρουσιάζει κάποιο σφάλμα, δεν είναι κύκλος ακριβώς 19 ετών. Το σφάλμα που έχει συγκεντρωθεί από το 325 μ.Χ. μέχρι σήμερα, είναι 5 περίπου ημέρες. Με βάση λοιπόν τον κύκλο του Μέτωνα σχηματίσθηκε (από τους Αλεξανδρινούς αστρονόμους) ο πίνακας των πανσελήνων του Πάσχα, (Πασχάλιοι πίνακες) δηλαδή των μετά την 21η Μαρτίου (Ιουλιανού ημερολογίου) πανσελήνων.

Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το 1582 που η Καθολική εκκλησία καθιέρωσε το νέο (Γρηγοριανό) ημερολόγιο (αυτό που έχουμε σήμερα και εμείς) για να διορθώσει το συσσωρευμένο λάθος του παλαιού (Ιουλιανού) ημερολογίου (τότε υπήρχε 10 μέρες καθυστέρηση του παλιού ημερολογίου δηλαδή η εαρινή ισημερία του 1582 αντί να γίνει στις 21/3 έγινε στις 11/3). Οι ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν δέχτηκαν την ρύθμιση αυτή και ορισμένοι (οι παλαιοημερολογίτες) συνεχίζουν κανονικά μέχρι σήμερα να χρησιμοποιούν το παλιό ημερολόγιο.

Η Εκκλησία της Ελλάδας δέχθηκε το νέο ημερολόγιο στις 10 Μαρτίου 1924, ακολουθώντας την Ελληνική πολιτεία που το είχε αποδεχθεί το 1923, αλλά το Πάσχα και οι εξαρτώμενες από αυτό κινητές εορτές εξακολουθούν να εξαρτώνται από το παλιό ημερολόγιο. Έτσι άρχισαν τα προβλήματα με τις ημερομηνίες του Πάσχα στην χώρα μας (και σε όσες χώρες έχουν όμοιες ρυθμίσεις). Αυτά οφείλονται στα δυο σφάλματα στα οποία στηρίζεται ο υπολογισμός της ημερομηνίας του ορθόδοξου Πάσχα:

α) Χρησιμοποιεί τον κύκλο του Μέτωνα που έχει ήδη συγκεντρωμένο σφάλμα 4-5 ημερών.
β) Χρησιμοποιεί το παλιό ημερολόγιο με τα συσσωρευμένα σφάλματά του για τον προσδιορισμό της εαρινής πανσελήνου.

Αποτέλεσμα του πρώτου σφάλματος είναι να έχουμε τον εορτασμό του ορθοδόξου Πάσχα πολλές φορές όχι την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο, αλλά την επομένη, όπως π.χ. το 2000, 2003, 2009. Αποτέλεσμα του δευτέρου σφάλματος είναι να έχουμε τον εορτασμό του ορθοδόξου Πάσχα πολλές φορές μετά την δεύτερη εαρινή πανσέληνο π.χ. το 2002, 2008.

Στην περίπτωση που οι δύο πανσέληνοι (η υπολογισμένη με το Ιουλιανό και η υπολογισμένη με το Γρηγοριανό ημερολόγιο) πέσουν την ίδια βδομάδα έχουμε κοινό Πάσχα Ορθόδοξων και Καθολικών όπως φέτος αλλά και το 2011. Να σημειώσουμε ότι με τους παλαιοημερολογίτες έχουμε πάντα κοινό Πάσχα, αφού το υπολογίζουμε με τον ίδιο τρόπο αλλά με διαφορά 13 ημέρες στην ημερομηνία.

Τα ημερολογιακά όρια μέσα στα οποία γιορτάζεται το Ορθόδοξο Πάσχα είναι από 4 Απριλίου το νωρίτερο (πρώιμο Πάσχα), μέχρι 8 Μαΐου το αργότερο. Αυτό θα συμβαίνει μέχρι το έτος 2099 που το παλιό ημερολόγιο θα εξακολουθεί να έχει 13 ημέρες διαφορά από το νέο. Από το 2100 (που είναι δίσεκτο μόνο με το παλιό) η διαφορά των δυο ημερολογίων θα γίνει 14 μέρες και αυτό θα σημάνει την μετατόπιση προς τα πάνω των ορίων εορτασμού του Πάσχα.

Η συνεχής μετακίνηση προς τα πάνω των ημερομηνιών του Πάσχα λόγω του προσδιορισμού του σε σχέση με το παλιό ημερολόγιο θα έχει κάποτε εντυπωσιακές συνέπειες. Αν εξακολουθήσει η ορθόδοξη εκκλησία να στηρίζεται στο παλιό ημερολόγιο, το 5270 μ.Χ. το Πάσχα θα γιορταστεί στη 1 Ιουνίου, ενώ οι Καθολικοί θα το γιορτάσουν στις 11 Απριλίου. Και βέβαια η ημερομηνία όλο και θα μετατοπίζεται προς τα μπρος ώσπου κάποια στιγμή το Πάσχα θα γιορτάζεται στη μέση του Καλοκαιριού.

Πηγή: Δημήτρης Ι. Μπουνάκης, Σχολικός Σύμβουλος Μαθηματικών, από την δημοσίευσή του "Το τελευταίο πρώιμο Πάσχα" στο παράρτημα της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας Ν. Ηρακλείου.

ΜΑΥΡΟ ΛΙΒΑΔΙ Black Field (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Βρισκόμαστε το 1654, στην Ελλάδα υπό την κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε ένα απομακρυσμένο γυναικείο μοναστήρι.

Ένας Γενίτσαρος σωριάζεται βαριά τραυματισμένος στην πύλη της μονής. Οι μοναχές αποφασίζουν να τον κρατήσουν και να τον περιθάλψουν. Εκεί τον φροντίζει κρυφά η Ανθή, μια νεαρή μοναχή που έχει πάρει τον όρκο της σιωπής.

Ερωτεύονται χωρίς να το καταλάβουν.

Η Ανθή δεν τολμάει να του αποκαλύψει το μυστικό της: είναι αγόρι. Ένα αγόρι που μεγάλωσε σαν κορίτσι στο μοναστήρι για να αποφύγει το παιδομάζωμα.

Ο Γενίτσαρος και η Ανθή το σκάνε στο δάσος προσπαθώντας να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους και δημιουργούν τη δικιά τους ονειρική πραγματικότητα ώσπου...

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ: ΚΑΛΥΤΕΡΑ & ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΤΟΥ 2013...

Διακόσια επαγγέλματα αξιολογήθηκαν βάσει πέντε κριτηρίων, όπως οι σωματικές απαιτήσεις, το περιβάλλον εργασίας, το εισόδημα, το άγχος που προκαλούν και οι προοπτικές πρόσληψης.

Σύμφωνα με την ετήσια κατάταξη των επαγγελμάτων που δημοσίευσε η ιστοσελίδα CareerCast.com.

Τα δέκα καλύτερα επαγγέλματα είναι:
1) Αναλογιστής
2) Μηχανικός βιοϊατρικής
3) Μηχανικός λογισμικού
4) Ακουστικολόγος
5) Οικονομικός προγραμματιστής
6) Οδοντίατρος
7) Εργοθεραπευτής
8) Οπτομέτρης
9) Φυσικοθεραπευτής
10) Αναλυτής συστημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών

Τα δέκα χειρότερα επαγγέλματα είναι:
1) Αεροσυνοδός
2) Επισκευαστής σκεπών
3) Ταχυδρόμος
4) Αναλυτής μετρήσεων
5)  Κτηνοτρόφος - Γαλακτοκόμος
6) Εργάτης σε πετρελαιοπηγή
7) Ηθοποιός
8) Μόνιμος στρατιωτικός
9) Ξυλοκόπος
10) Ρεπόρτερ εφημερίδας

Αν δεν είστε μέσα σε κάποιο ήδη, μπορείτε λοιπόν να επιλέξετε γνωρίζοντας, την μελλοντική σας καριέρα!

Περισσότερα επαγγέλματα στην παραπάνω ιστοσελίδα...

ΓΥΝΑΙΚΕΣ...FEMALES...

Πρόκειται για την πρώτη προσπάθεια που κάναμε στο πλαίσιο των μαθημάτων "Υλοποιώντας ένα σενάριο" με τον Λεωνίδα Μανωλικάκη, που πραγματοποιήθηκαν στο Εργαστήρι Καλλιτεχνικής Επιμόρφωσης και Δημιουργίας" της ΚΕΠΠΕΔΗΧ - ΚΑΜ.

Όλοι μαζί φτιάξαμε και υλοποιήσαμε μια μικρή ιστορία. Δείτε την...

ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΕΔΩ ΚΙ ΑΛΛΟΥ...

Επειδή δηλαδή στη Μανωλάδα είναι δυο τρεις παραγωγοί τυχοδιώχτες και ανεγκέφαλοι, πρέπει να καταστραφούν και οι υπόλοιποι; Αυτοί οι δυο - τρεις μεγαλοπαραγωγοί ανταγωνίζονταν επί σειρά ετών αθέμιτα τους άλλους παραγωγούς έχοντας παρανόμως μικρότερο κόστος.

Είναι άδικο να πάρουν αυτοί οι ελάχιστοι στο λαιμό τους τους άλλους που όχι απλά δε φταίνε, αλλά στην ουσία είναι και τα θύματα των παράνομων πράξεων των ελάχιστων κακών παραγωγών...

Οι επιλεκτικές συνήθως εκστρατείες κατά ορισμένων προσώπων, εταιρειών ή χωρών για ρατσιστική ή εκμετάλευση κινούνται πιό πολύ επικοινωνιακά, εξαντλούν το επίκαιρο συναίσθημα της κοινωνίας και απλά ωφελούν κάποιους άλλους ανταγωνιστές να χωθούν στην αγορά καλύπτοντας το πρόσκαιρο κενό.

Γιατί μπορεί να βγούν απο την Ευρώπη πχ οι Ελληνικές φράουλες με το μποϊκοτάζ που πολυ εντέχνως μερικοί προώθησαν αμέσως, αλλά οι φράουλες Τουρκίας ή Μαρόκου ή Ινδίας πχ παράγονται τηρώντας την Γερμανική εργατική νομοθεσία;

Το να πληρώνει κανείς παραγωγός 20 ευρώ τον εργάτη και άλλα 20 το ΙΚΑ για να είναι νόμιμα όλα, και αυτό δεν είναι λύση για τους αγρότες, ούτε για αστείο δεν μπορείς να πείς σε έναν αγρότη ότι θα του κοστίσει 40 ευρώ την ημέρα μέσες άκρες ο εργαζόμενος.

Το να δώσει απο τα 20 ευρώ που πέρνει ο εργαζόμενος τα μισά στο ΙΚΑ για να ασφαλιστεί είναι ακόμη πιό δύσκολο,άσε που δεν γίνεται τυπικά και νόμιμα.

Είναι μια δύσκολη εξίσωση αυτή της εποχικής αγροτικής ασχολίας, η ένταση και η μαζικότητα των αναγκών σε χέρια για συγκομιδή ή φύτευση διαρκεί πολύ λίγο. Δεν ξέρω αν για όλες τις καλλιέργειες μπορεί να εφαρμοστεί επιτυχώς η πλήρης μηχανοποίηση, όμως όπως δείχνει και η παγκόσμια εμπειρία πάντα θα υπάρχουν φάσεις και προϊόντα που απαιτούν χειρονακτική δουλειά...

Επι της ουσίας δεν υπάρχει παραγωγική διαδικασία στην Κίνα, Ινδία, Μπαγκλαντές, Πακιστάν κι αλλού όπου έχουν μεταφερθεί όλες σχεδόν οι βιομηχανικές αλλά και αγροτικές μονάδες της δύσης, που θα μπορούσε να σταθεί μιά μέρα σε λειτουργία εφαρμόζοντας την "δυτική" ή Ευρωπαική νομοθεσία.

Οι εκεί εργαζόμενοι που δουλεύουν σαν τα σκυλιά 15 ώρες και αμείβονται 1 ευρώ την ημέρα, το να έρθουν στη ελλάδα και να δουλεύουν πάλι 15 ώρες αλλά να παίρνουν 20-25 ευρώ είναι σαν φεύγεις απο την κόλαση και να είσαι στον παράδεισο και γιαυτό μαζεύονται τόσοι πολλοί και εργάζονται και ζουν σε άθλιες συνθήκες.

Όσους φράχτες και αν βάλουμε, όσες συμφωνίες και αν κάνουμε αυτοί θα προσπαθήσουν να έρθουν και πολλοί θα τα καταφέρνουν...

Το ότι είμαστε εντελώς μπάχαλο διευκολύνει όσους έρχονται, αλλά και όλους όσους έχουν ανάγκη απο εργατικό προσωπικό για δύσκολες ή αγροτικές εργασίες, αφού η δική μας νεολαία δεν πρόκειται ποτέ να πάει να μαζέψει φράουλες για 20 ευρώ την ημέρα...

Όσο το βρίσκει με άλλους τρόπους και φαίνεται ότι οι δομές της κοινωνίας μας κρατάνε ακόμη, έτσι πάντα θα υπάρχει ανάγκη κάποιος να δουλέψει στα χωράφια για λίγες μέρες που υπάρχει ανάγκη.

Όποιος έχει λύση για το δύσκολο πρόβλημα της διαφορετικής αμοιβής των εργαζομένων που παράγουν το ίδιο προιόν θα πρέπει να γίνει παγκόσμιος ήρωας της απανταχου εργατιάς.

Παλαιότερα λύνονταν το πρόβλημα μέσα των δασμών και φόρων στα φτηνά εισαγόμενα. Πιθανως να αναγκαστούμε να ξαναγυρίσουμε πάλι πίσω αν φανεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση.

Εκτός και αρχίσουν οι πολίτες της Κίνας, της Ινδίας και άλλων "χάρτινων" τίγρεων να ζητούν δικαιώματα όπως αυτά των δυτικών, γιατί το να επαναφέρουν στην δύση καθεστώς βιετνάμ και μπαγκλαντές δεν φαίνεται να είναι υλοποιήσιμο.

Θα δείξει η ιστορία του μέλλοντος πιά πορεία θα ακολουθηθεί..

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ...

Τα ανέκδοτα κυκλοφορούσαν στα στέκια της εποχής και τσάκιζαν κόκαλα.
Η επιγραφή κάτω από τον βασιλικό θυρεό που ανέφερε το αλήστου μνήμης «Ισχύς μου η αγάπη του λαού», επαναλαμβανόταν βελτιωμένη και επαυξημένη:
«Ισχύς μου η αγάπη του λαού και τα τανκς του Παττακού».
                                   ************************
Κι από κει κι έπειτα, η ευρηματικότητα τελειωμό δεν είχε:
Χωρικός, νεοφερμένος στην πρωτεύουσα, κυκλοφορεί στην πηγμένη από κόσμο οδό Σταδίου και φωνάζει:
- Μωρή! Πού είσαι, μωρή; Μωρή! Ε, μωρή...
Τον πλησιάζει αυστηρά ένας αστυφύλακας:
- Τι κάνεις, εδώ, εσύ;
Απορεί ο χωρικός:
- Δε βλέπεις; Ψάχνω τη γυναίκα μου. Μωρή! Πού είσαι, μωρή;
Αγριεύει ο αστυφύλακας:
- Δεν έχει όνομα η γυναίκα σου;
- Αμ, πώς δεν έχει...
- Τότε, να τη φωνάξεις με τ' όνομά της.
Τον κοιτάζει αφοπλιστικά ο χωρικός:
- Άσε, κυρ αστυφύλακα. Ξέρω εγώ, τι κάνω...
Ο αστυφύλακας είναι ανένδοτος:
- Όχι. Θα κάνεις αυτό, που σου λέω, τώρα. Αλλιώς θα σε πάω στο τμήμα. Επιμένω να φωνάξεις τη γυναίκα σου με τ' όνομά της, αυτή τη στιγμή.
Ο χωρικός έχει μουδιάσει:
- Ό,τι πεις.
Ανοίγει το στόμα του, το μετανιώνει, ο αστυφύλακας τον κοιτάζει βλοσυρός, δεν μπορεί να ξεφύγει. Παίρνει βαθιά ανάσα κι, ενώ το όργανο της τάξης τον κοιτάζει έντρομο, αρχίζει να φωνάζει:
- Ελευθερία! Ελευθερία! Πού είσαι, μωρή Ελευθερία;
                             **************************
Με την επικράτηση του πραξικοπήματος, άρχισαν να τοποθετούνται στρατιωτικοί επικεφαλής των οργανισμών και των δημοσίων επιχειρήσεων αλλά και όπου αλλού μπορούσαν. Παλιό στέλεχος ενός από τους οργανισμούς αυτούς πήρε το θάρρος και παρουσιάστηκε σ' έναν από τα κεφάλια της χούντας. Παρακάλεσε:
- Επειδή ο οργανισμός μας είναι υψίστης εθνικής σημασίας, γίνεται να μας στείλετε κάποιον που να μην είναι άσχετος;
Ο συνταγματάρχης ενθουσιάστηκε:
- Βεβαίως. Και θα σου στείλω τρεις υποψήφιους, να διαλέξεις τον καλύτερο.
Την επομένη, παρουσιάστηκαν ένας στρατηγός, ένας ταγματάρχης κι ένας λοχαγός. Το στέλεχος τους έδωσε το θέμα:
- Θα ήθελα να μου απαντήσετε στην ερώτηση, τι είναι «μπιντέ»;
Ο στρατηγός σκέφτηκε λίγο και είπε:
- Μπιντέ είναι ο λόγος της άνωσης ενός πολεμικού σκάφους σε σχέση με το εκτόπισμά του.
Ο ταγματάρχης απάντησε:
- Πρόκειται για την τροχιά ενός βλήματος, σε σχέση με το μέγιστο ύψος και το βεληνεκές του.
Ο λοχαγός παραξενεύτηκε:
- Εννοείτε το είδος υγιεινής, που συνήθως βρίσκεται στο μπάνιο;
Έλαμψε το πρόσωπο του στελέχους:
- Ακριβώς, κύριε. Η θέση είναι δική σας.
Το πληροφορήθηκε ο συνταγματάρχης της χούντας και κάλεσε το στέλεχος στο γραφείο του:
- Τι 'ναι αυτά που έμαθα; Ο στρατηγός κι ο ταγματάρχης σου έδωσαν επιστημονικές απαντήσεις και συ διάλεξες τον λοχαγό;
Και το στέλεχος:
- Ακούστε, κύριε συνταγματάρχα: Από δω και στο εξής, θα πρέπει να γλείφουμε κώλους. Τουλάχιστον, ας είναι καθαροί!
                            ********************
ΕΣΑτζήδες σπρώχνουν μπροστά στον βασιλικό επίτροπο τέσσερις λαϊκούς τύπους, μια λαϊκή γυναίκα κι έναν ακόμα, που μιξοκλαίει. Ο επικεφαλής των ΕΣΑτζήδων αναφέρει:
- Λαμβάνω την τιμήν ν' αναφέρω ότι οι κατηγορούμενοι συνελήφθησαν στο λεωφορείο της γραμμής Πατήσια - Αμπελόκηποι, διότι, άνευ ουδεμιάς αφορμής, επέπεσαν, ομού και οι πέντε και έδειραν ανύποπτον αξιωματικόν, ο οποίος και νοσηλεύεται στο 401.
Εξαγριώνεται ο βασιλικός επίτροπος:
- Είπες, ετόλμησαν να χτυπήσουν αξιωματικό;
Στρέφεται στους τέσσερις και καλεί τον πιο μεγάλο:
- Τι έχεις να πεις για την βαρύτατη αυτή κατηγορία;
Ο κατηγορούμενος κοιτάζει τον βασιλικό επίτροπο αφοπλιστικά:
- Το Σουλάκι, το καμάρι μου. Είμαστε στο λεωφορείο. Κόσμος πολύς, πατείς με, πατώ σε. Και, τότες, να σου ο λεγάμενος. Ο αξιωματικός. Μέσα στο στριμωξίδι, απλώνει τη χερούκλα του και, χραπ, πατάει μια τσιμπιά στο Σουλάκι.
Ο βασιλικός επίτροπος καλεί τον δεύτερο να του πει, τι έγινε. Εκείνος αρχίζει:
- Η τιμή της αδερφής μου...
Τον σταματά ο βασιλικός επίτροπος:
- Κατάλαβα. Έλα ο επόμενος. Γιατί χτύπησες τον αξιωματικό;
Ο τρίτος της παρέας απολογείται:
- Η τιμή της βαφτισιμιάς μου...
Τον κόβει ο βασιλικός επίτροπος και καλεί τον τέταρτο:
- Το Σουλάκι μου, κορώνα στο μέτωπο. Αρραβωνιάρα να ούμε κι ο λεγάμενος...
Τον σταματά ο βασιλικός επίτροπος:
- Εντάξει, κατάλαβα. Για έλα δω εσύ;
Πλησιάζει μουδιασμένος ο τελευταίος από τους συλληφθέντες. Ο επίτροπος τον ρωτά:
- Εσύ, ποια συγγένεια έχεις με την κοπέλα;
Ψελλίζει ο άνθρωπος:
- Ούτε που την ξέρω.
Εκνευρίζεται ο επίτροπος:
- Δεν την ξέρεις και χτύπησες τον αξιωματικό; Για ποιον λόγο;
Καταρρέει ο κατηγορούμενος:
- Παρεξήγηση, κύριε. Τραγική παρεξήγηση. Τους είδα όλους αυτούς να τον βαράνε και νόμισα πως έπεσε η χούντα.
                            ***************************
Όρθιος, στριμωγμένος στο λεωφορείο, ρωτά ευγενικά τον μπροστινό του:
- Με συγχωρείτε, κύριε. Μήπως κατά τύχην είστε αξιωματικός;
Απορεί ο ερωτηθείς:
- Όχι, κύριε. Πως σας ήρθε;
Πάντα ευγενικά, ο πρώτος:
- Καμιά σχέση με το στρατό, το ναυτικό, την αεροπορία;
- Σας είπα: ΟΧΙ.
Σε έντονο ύφος ξεσπάει ο πρώτος:
- Τότε πάρε το βρομοπόδαρό σου από πάνω μου, γιατί με ξενύχιασες.
                             ******************************
Ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος είχε βγει ολυμπιονίκης στην ιστιοπλοΐα, στους ολυμπιακούς της Ρώμης. Κατά το αποτυχημένο βασιλικό αντιπραξικόπημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967, κυκλοφόρησε και το σλόγκαν:
«1896: Ένας Λούης γίνεται ολυμπιονίκης - 1967: Ένας ολυμπιονίκης γίνεται λούης».
                           *****************************
Τη μέρα του αντιπραξικοπήματος, ουλαμός ΕΣΑτζήδων χυμά στην είσοδο μιας πολυκατοικίας, ρίχνει την πόρτα και ζώνει το διαμέρισμα του ισογείου. Ο επικεφαλής βροντά την πόρτα, που την ανοίγει ένας έντρομος ένοικος. Πριν να προλάβει ο επικεφαλής να διατάξει τη σύλληψή του, ο ένοικος του ισογείου τον σταματά:
- Σας παρακαλώ, κύριε. Πρόκειται για τρομερή παρεξήγηση. Εμείς είμαστε φιλήσυχοι κομμουνιστές. Οι βασιλόφρονες μένουν στο δεύτερο.
                              *******************************
ΕΙΡΤ και ΥΕΝΕΔ ήταν τα δυο ασπρόμαυρα κανάλια, που λειτουργούσαν επί χούντας. Ταλαίπωρος τηλεθεατής ανοίγει την τηλεόραση, στην ΥΕΝΕΔ και πέφτει πάνω στον θεωρητικό της δικτατορίας Γεωργαλά, που εξηγεί την αναγκαιότητα της «επαναστάσεως».
Μπαφιασμένος γυρνά στο κανάλι του ΕΙΡΤ. Στην οθόνη, ένας ΕΣΑτζής τον σημαδεύει με όπλο και τον διατάσσει:
- Γύρνα αμέσως στην ΥΕΝΕΔ.
                              ******************************
Πρώτη επέτειος της 21ης Απριλίου και στη Γυάρο έχουν γιορτή. Από νωρίς τα μεγάφωνα καλούν τους εκτοπισμένους στο χώρο συγκέντρωσης, όπου κατά την ανακοίνωση θα μιλήσει ένας από τους συντρόφους τους, που «είδε το φως της αλήθειας». Την ορισμένη ώρα όλοι έχουν συγκεντρωθεί στον συνήθη τόπο. Μια εξέδρα έχει στηθεί για την περίσταση. ΕΣΑτζήδες σέρνουν έναν ταλαιπωρημένο κρατούμενο με φανερά σημάδια βασανισμού και κακοποίησης.
Ο δυστυχής παίρνει ανάσα κι αρχίζει να ψελλίζει:
- Σύντροφοι...σύντροφοι...σφάλαμε. Σύντροφοι, κάναμε μεγάλο λάθος...Η εθνική μας κυβέρνηση σύντροφοι, είναι μεγαλόθυμη και πρόθυμη να μας συγχωρήσει. Αρκεί να δούμε το φως της αλήθειας, να καταλάβουμε το σφάλμα μας και να το αναγνωρίσουμε. Γιατί η εθνική κυβέρνηση είναι πανίσχυρη. Τώρα μάλιστα που πήραμε και την αμερικανική...
Παίρνει ανάσα και ουρλιάζει:
- ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑ!...
                             ************************************
Στο δημοτικό σχολείο, η δασκάλα απευθύνεται στα παιδιά:
- Είπαμε χθες ότι θα εξηγήσουμε στους γονείς μας πως οι πρωτεργάτες της 21ης Απριλίου έσωσαν τη χώρα από τον κομμουνισμό. Και ότι θα συστήσουμε στους δικούς μας να αναρτήσουν τα πορτρέτα τους σε περίοπτα σημεία του σπιτιού. Το κάναμε;
Απαντούν όλα μαζί:
- Μάλιστα.
Ενθουσιάζεται η δασκάλα:
- Ωραία. Πες μας Κωστάκη. Τι κάνατε εσείς στο σπίτι σας;
Περήφανα ο Κωστάκης:
- Εμείς κυρία, κρεμάσαμε στο σαλόνι τη φωτογραφία του κυρίου Παπαδόπουλου
- Μπράβο Κωστάκη. Εσύ, Γιάννη;
- Εμένα ο μπαμπάς μου κρέμασε στο σαλόνι μια φωτογραφία και με τους τρεις τους.
- Εσύ Σπύρο; Κρέμασες καμιά φωτογραφία;
Ντροπαλά, ο Σπύρος:
- Όχι, κυρία.
Επιτιμητικά η δασκάλα:
- Όχι; Μήπως το ξέχασες;
Πάντα ντροπαλά,ο Σπύρος:
- Το θυμήθηκα, κυρία. Όμως...Η μαμά είπε να μην ανησυχώ και πως όταν γυρίσει ο μπαμπάς από το νησί, θα τους κρεμάσουμε όλους.
                            **************************************
Σε μια περιοδεία του ο Παττακός μιλά σε συγκέντρωση, όπου εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έγινε η «επανάστασις της 21ης Απριλίου». Καθώς μιλά, αντιλαμβάνεται, στις πρώτες σειρές τον Μήτρο να τον κοιτάζει χαζά. Σταματά την αγόρευση και τον ρωτά:
- Με καταλαβαίνεις τι λέω;
Με κάθε ειλικρίνεια ο Μήτρος:
- Όχι.
Ο Παττακός προσπαθεί να του εξηγήσει:
- Αν δεν γινόταν η επανάσταση, θα έρχονταν οι κομμουνιστές και θα καίγανε το σπίτι σου.
Πάντα χαζά ο Μήτρος:
- Δεν έχω σπίτι.
Στωικά, ο Παττακός:
- Θα σφάζανε τη μάνα σου και τον πατέρα σου.
- Ξέρετε, ...είμαι ορφανός.
Μπερδεύεται ο Παττακός:
- Δεν έχεις κανένα συγγενή;
- Τη Χάιδω, την αρραβωνιαστικιά μου.
Θριαμβευτικά ο Παττακός:
- Ωραία, λοιπόν. Αν δεν γινόταν η επανάστασις, θα έρχονταν οι κομμουνιστές και θα βιάζανε την αρραβωνιαστικιά σου. Κατάλαβες;
Και ο Μήτρος:
- Αμέ! Η επανάσταση έγινε για το μουνί της Χάιδως.
                           ************************************
Βραδάκι και κάποιος περπατά σιγοσφυρίζοντας ένα από τα απαγορευμένα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Τον ακούει ένας χαφιές και τον παίρνει από πίσω. Μπρος ο ένας πίσω ο χαφιές που παρακολουθεί, προχωρούν και φτάνουν ως ένα αστυνομικό τμήμα. Περνώντας μπροστά από το φυλάκιο ο πρώτος σταματά να σιγοσφυρίζει, δείχνει τον χαφιέ και λέει στον αστυφύλακα φρουρό:
- Πιάσ' τον αυτόν: Ακούει Θεοδωράκη.
                            **************************************
Ταβερνάκι. Λίγοι θαμώνες με δέος παρακολουθούν κάποιον που έχει ανέβει σ' ένα τραπέζι κρατώντας μισογεμάτο ποτήρι και μεθυσμένος αγορεύει:
- Αυτή η κυβέρνηση μάς πάει κατά διαόλου. Κυνηγητό, τρομοκρατία, διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, εξορίες, φτώχεια, ανεργία...Δεν πάει άλλο. Κάτι πρέπει να γίνει, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει ελπίδα.  Να ξεσηκωθεί ο λαός και να τους κρεμάσει. Όλους. Αυτή η κυβέρνηση θέλει κρέμασμα. Ναι. Κρέμασμα...
Μια ομάδα ΕΣΑτζήδες χιμούν στην ταβέρνα και τον συλλαμβάνουν. Ο μεθυσμένος διαμαρτύρεται.
- Παρεξήγηση, παιδιά. Παρεξήγηση. Εγώ μιλάω για την κυβέρνηση της Πολωνίας.
Κι ο ΕΣΑτζής:
- Ασ' τα αυτά. Ξέρουμε πολύ καλά, ποια κυβέρνηση θέλει κρέμασμα.
                          ********************************
Εποχή σποράς κι ο εκτοπισμένος στη Λέρο αγρότης βρίσκεται σε βαθιά θλίψη. Κάποια στιγμή, πάει στο τηλεφωνείο και καλεί το σπίτι του, στην Ήπειρο. Το σηκώνει η γυναίκα του. Ο αγρότης φωτίζεται:
- Ελα, εγώ είμαι. Μ' ακούς;
Ταράζεται η γυναίκα:
- Νικόλα μου, εσύ είσαι; Πώς είσαι;
- Καλά είμαι. Δεν μπορώ να σου πω περισσότερα. Δεν έχουμε καιρό. Άκουσέ με καλά, χωρίς να με διακόπτεις. Θυμάσαι το χωράφι μας πίσω από την εκκλησία; Έχω θάψει εκεί κάτι όπλα. Θέλω να πας να τα πάρεις και να τα πετάξεις, μην τα βρει κανείς κι έχουμε μπελάδες.
Την επομένη τον φωνάζουν επειγόντως στο τηλεφωνείο. Είναι η γυναίκα του που μιλά εξαγριωμένη:
- Τι 'ναι αυτό που μου 'κανες, Νικόλα; Δεν πρόλαβα καλά - καλά να κλείσω το τηλέφωνο και πλάκωσαν τα τανκς κι οργώσανε το χωράφι και..
Τη διακόπτει ο Νικόλας:
- Τ' οργώσανε, είπες;
- Ναι. Τ' οργώσανε.
Κι ο Νικόλας:
- Ωραία. Σπείρε τώρα.
                           ******************************
Κυκλοφορούσε και ένα ανέκδοτο με μορφή αινίγματος για τον φαλακρό σαν πόμολο και μονίμως περιοδεύοντα Παττακό, που για λόγους προπαγάνδας και με ένα μυστρί στο χέρι θεμελίωνε οτιδήποτε δημόσιο χτιζόταν στην επικράτεια.
Η απάντηση "ο Παττακός" υποτίθεται ότι ήταν η σωστή λύση στο αίνιγμα "τι είναι αυτό που γυαλίζει, γυρίζει και χτίζει;

Περισσότερη ιστορία στο www.historyreport.gr

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ 1967 - 1974...

Το 37λεπτο ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη «Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974».

Μια ταινία οποία περιέχει πολύτιμο αρχειακό υλικό· από την κηδεία των Γεωργίου Παπανδρέου και Γιώργου Σεφέρη ως τις δίκες του Αλέκου Παναγούλη και άλλων αγωνιστών της περιόδου...

THE GREAT DICTATOR (MOVIE)...

Charlie Chaplin has a dual role in this film from 1940, his first with dialogue.

He plays a sweet-natured Jewish barber and a murderous Hitler-type dictator with such satirical impact that it counterbalanced the oratory of Adolf Hitler.

Particularly delectable comic scenes are Hynkel's balletic "pas de deux" with a globe, and a cream cake fight between Hynkel and Napoloni, the dictator of Bacteria...

Entire movie. Includes English and Spanish subtitles.

ΛΑΘΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ...

Η Εελληνική πολιτεία εγκληματεί κατά των πολιτών της όταν επιτρέπει λόγω πλημμελούς φύλαξης των συνόρων, την είσοδο τόσο πολλών παράνομων μεταναστών στην χώρα.

Κατόπιν το Ελληνικό κράτος διαπράττει ακόμη ένα εγκληματικό ατόπημα, επιτρέποντας σε όλους αυτούς τους παράνομους μετανάστες να ζουν και να κινούνται ανεξέλεγκτα στο εσωτερικό της χώρας, καθώς και να πηγαίνουν προς εργασία όπου θέλουν αυτοί, σάν η χώρα να είναι ξέφραγο αμπέλι.

Τρίτο έγκλημα που διαπράττει το κράτος αυτή την φορά δια ελλείψεων και παραλείψεων, αφορά την παντελή σχεδόν απουσία ελέγχων από τα αρμόδια όργανά του, όσον αφορά την νομιμότητα των εργαζομένων στις διάφορες επιχειρήσεις της χώρας, είτε αυτές είναι βιοτεχνικές είτε γεωργικές είτε τουριστικές, καθώς και όσον αφορά την απόδοση από μέρους των επιχειρηματιών που απασχολούν αλλοδαπούς εργάτες των νόμιμων ασφαλιστικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων τους.

Αυτές οι εγκληματικές ενέργειες της πολιτείας, επιβαρύνονται επιπλέον και λογίζονται κακουργηματικού χαρακτήρα, λόγω του γεγονότος πως διαπράττονται σε καιρό οικονομικής κρίσης, με την ανεργία στο αυτόχθον εργατικό δυναμικό να έχει ξεπεράσει το 27%.

 Βαρύνουν οι ευθύνες επίσης και την αριστερά και όλους όσους προσκαλούσαν τους ξένους και αποδέχονταν και αποδέχονται και υποστηρίζουν την άνευ μέτρου και ελέγχων είσοδο λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.

Όλοι όσοι άνοιξαν τα σύνορα και άφησαν εκατοντάδες χιλιάδες ξένους να μπούν στην χώρα δεν γνώριζαν γιατί τους άφησαν;

Θέλει πολύ φαντασία να καταλάβει κάποιος ότι όλοι αυτοί είχαν ελάχιστες επιλογές;
Ή θα κατέληγαν σκλάβοι στις φυτείες της Μανωλάδας και άλλων τέτοιων παραγωγικών μονάδων, μεγαλοεργοδοτών, επιχειρηματιών, ξενοδόχων, κλπ...
Ή θα κατέληγαν στην πορνεία και στα κωλάδικα ως "χορεύτριες" οι πιο ωράιες θηλυκές.
Ή θα πούλαγαν ναρκωτικά που πάντα έχουν ζήτηση στους καλοπερασάκηδες...
ή μοιραία και αναπόφευκτα θα οδηγούταν σε κάθε είδους πράξη κι εγκληματικότητα για να επιβιώσουν...

Όλα τα παραπάνω τα έγραφαν αρκεροί Έλληνες πάνω από δέκα χρόνια τώρα και μετά τα ιδιοποιήθηκε η χρυσή αυγή μιάς και κανένας άλλος πολιτικός χώρος δεν συγκινήθηκε να πάρει στα σοβαρά όσους επεσήμαιναν σε πολλούς τόνους για το που πάει το πράγμα.

Επαναλαμβάνω πως το ζήτημα δεν είναι ούτε φασιστικό ούτε ρατσιστικό, είναι απλά ζήτημα σκλαβοπάζαρου, μεταχείριση ανθρώπων ως σκλάβων. Όποιος προσπαθεί να το βαφτίσει ρατσιστικό ή φασιστικό απλώς προσπαθεί να αποποιηθεί τις ευθύνες και να τις φορτώσει εκεί που στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν ανήκουν.

Ο μύθος ή έστω η μερική πραγματικότητα πως οι Έλληνες δεν καταδέχονται να εκτελέσουν αυτές τις ταπεινές χειρονακτικές εργασίες, αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει κάτω από το βάρος της επιτακτικής ανάγκης και τότε με τόσες εκατοντάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες εντός της χώρας, οι καταστάσεις μπορεί να γίνουν ανεξέλεγκτες.

Είναι φανερό πως οι επιχειρήσεις της αστυνομίας τύπου "ξένιος Ζεύς" δεν είναι αρκετές για να ελεγχθεί το πρόβλημα. Αντίθετα η αυστηροποίηση της φύλαξης των συνόρων στον Έβρο μοιάζει να αποδίδει. Δεν αρκούν όμως μόνο αυτά.

Χρειάζονται αυστηρά μέτρα με βαριές ποινές, κυρίως για τους ντόπιους που νοικιάζουν καταλύματα, κρύβουν ή απασχολούν στην δούλεψή τους παράνομους μετανάστες. Ακόμη και για τους πελάτες των παράνομων εμπόρων του δρόμου, των εμπόρων της σάρκας και επίσης για τους εμπόρους της παιδικής δυστυχίας στα φανάρια και τις διασταυρώσεις των μεγαλουπόλεων.

Εκεί βρίσκεται το κλειδί της αντιμετώπισης του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης, στην τιμωρία των ντόπιων και των δουλεμπόρων, οι οποίοι επωφελούνται με οποιονδήποτε τρόπο από την ύπαρξή τους.

Μόνο τότε θα αναγκαστούν οι ίδιοι οι μετανάστες που παραπλανημένοι για πλουτισμό βρέθηκαν στη χώρα μας από μόνοι τους να ζητήσουν την επαναπροώθησή τους στις χώρες τους, όταν αντιληφθούν πως ακόμη και η διαμονή τους, η μετακίνησή τους και κυρίως, η μαύρη εργασία τους στην χώρα μας  είναι πια σχεδόν αδύνατη...

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ...

Καταραμένε Παπαδόπουλε...(Η επιστολή ενός άγνωστου Δημοκράτη που βρήκα στο διαδίκτυο)... 

46 χρόνια μετά και ακόμα τυραννάς τα καημένα παιδιά της νέας τάξης. Γιατί βρε άθλιε;

Νομίζεις πώς δεν θυμάμαι ότι μου στέρησες στο χωριό μου την λάμπα πετρελαίου και τον χωματόδρομο που τόσο αγαπούσα και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και τηλέφωνο στην καλύβα μου και που έδωσες 20ετες άτοκο δάνειο για να κάνω σπίτι, με μόνο όρο μάλιστα να έχει την τουαλέτα μέσα; 

Και ειλικρινά τσατίζομαι γιατί ο άθλιος ο χουντικός κατάφερνε να φτιάχνει τόσα έργα σχεδόν δωρεάν, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική ΜΟΜΑ! Γιατί ρε χάλασες την πιάτσα; Σε πείραζε να δώσεις την δουλειά σε κανένα εργολάβο; Πέθαναν της πείνας οι άνθρωποι και κοντά σ' αυτούς και τόσοι άλλοι μεσάζοντες και σύμβουλοι.

Ποιος σου είπε ρε παλιάνθρωπε ότι θέλαμε να γίνουμε βιομηχανική χώρα και ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα Βιομηχανικές Περιοχές ξεκινώντας από τα Οινόφυτα;

Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες. Για να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί, τόσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και να ταλαιπωρούνται λες και πείραζε να είχαμε λίγο νέφος περισσότερο;

Ποιος σου είπε ρε ότι θέλαμε να παράγουμε προϊόντα; Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε!

Δεν φτάνει αυτό παλιοδικτάτορα, αλλά διέγραψες τα αγροτικά χρέη του πατέρα μου και όλων των αγροτών; Τους καλόμαθες, τους έλυσες τα προβλήματά τους και τώρα κάθε τρεις και λίγο μπλόκα!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έστελνες και εκείνο τον Μακαρέζο και έκανε συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους και τους πουλούσες τα αγαθά που έκανε εξαγωγή η χώρα και πέταξες στον δρόμο τόσους μεσάζοντες.

Άσε εκείνος ο Πατακός με το μυστρί του! Βρε μανία!

Κάθε μέρα εγκαίνια για σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμους και εργατικές κατοικίες! Μας ζάλιζες στα επίκαιρα όποτε πηγαίναμε σινεμά!

Τι κατάφερες ρε; Τι μαγείρεψες και πήρες βραβείο οικονομικής ανάπτυξης το 1973 χωρίς να πάρεις δάνεια και να αφήσεις χρέη πίσω σου;

Δεν ντράπηκες να ταπεινώνεις το δολάριο επί τόσα χρόνια; Ακούς εκεί! Η δραχμή ισχυρότερη από το δολάριο!

Τι σου κάναμε και μας καταράστηκες για να φτάσουμε τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ χρέη;

Αχρείε Παπαδόπουλε αφού έτρωγες μόνο το φαγητό σου, στο τέλος δεν είχες τίποτα να αφήσεις. Το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο να ήταν η στολή σου.
Και αντί να την δωρίσεις τρομάρα σου στο κράτος είχες ζητήσει να σε θάψουν με αυτήν!

Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί ξεκίνησες την ιστορία να βγάλεις τα πετρέλαια στον Πρίνο και ξεκίνησες να μας βάζεις σε περιπέτειες με τους καλούς μας γείτονες τους Τούρκους;

Μια χαρά δεν κοιμόμασταν ήσυχοι; Ήθελες να μας κάνεις παραγωγούς πετρελαίου σαν τους αραπάδες;

Τα εργοστάσια ενέργειας που κατασκεύασες π.χ. στην Πτολεμαΐδα ή στους Φιλίππους που τα έφτιαξες μάλιστα με τους Ρώσους κομουνιστές για ποιόν λόγο τα έκανες;
Σώνει και καλά να καταργήσεις όλες τις λάμπες πετρελαίου στα χωριά και γέμιζες στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο! Βρε μανία.

Χώρια τα στάδια αθλητισμού σε όλη τη χώρα. Άκου λέει «κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο»! Άσχημα περνάει τώρα η νεολαία πίνοντας φραπέδες στις καφετέριες;

Βρε άχρηστε αναχρονιστικέ, αντιδημοκράτη ποιος σου είπε ότι ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το βράδυ για πλιάτσικο;

Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο στον αν θα αμπαρώσω την πόρτα μου ή όχι ... Ποιος σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής ρε παλιοφασίστα;

Τέλος σιχαμερέ φασίστα αντί να κάνεις μνημεία για τον Ζαχαριάδη και όλα τα καλά παιδιά που πάλεψαν να μην υπάρχει Έλληνας πάνω από τον Όλυμπο, εσύ τους έστειλες εξορία και ακύρωσες όλα τα σχέδιά τους που θα μας έκαναν ένα όμορφο παράδεισο με κολεκτίβες και κολχόζ, όπως τα κατάφεραν οι ευτυχισμένοι γείτονες μας οι Βούλγαροι, οι Αλβανοί, οι Ρουμάνοι και λοιποί τυχεροί των Ανατολικών χωρών που εισπράττουν τώρα τόσο συνάλλαγμα από τα εργαζόμενα κορίτσια τους στο εξωτερικό, ενώ οι δικοί μας επιστρέφοντας πήραν συντάξεις και τους κοροϊδεύουν. Αλλά μετά την γκέλα του πολέμου του Γιομ Κιπουρ, πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου τους Ισραηλίτες.

Ακούς εκεί να μην δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους για χάρη των Αράβων που μας παίρνανε όλο το ελληνικό τσιμέντο για τα έργα τους σε μια εποχή που όλοι οι πολίτες και το κράτος εδώ έκτιζαν και τα τσιμεντάδικά μας είχαν τρελαθεί στην δουλειά;

Ευτυχώς που μετά τα πούλησε η Νέα Δημοκρατία στους ξένους αφού το ΠΑΣΟΚ πρώτα τα κοινωνικοποίησε και τα έκανε ζημιογόνα και τώρα επιτέλους έτσι ησυχάσαμε!

Δεν ντρέπεσαι βρε άθλιε εχθρέ της Δημοκρατίας;

Μας στέρησες ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα να μην τραγουδάμε 14 τραγούδια του Θεοδωράκη; Ξέρεις τι ψυχολογικά τραύματα μας προκάλεσε εκείνη η απαγόρευση; Τραύματα βαθιά που δεν έχουν επουλωθεί ακόμη!

Όλα αυτά τα γράφω γιατί μετά από τόσα χρόνια εξακολουθώ να ακούω τον έξαλλο τον γείτονα μου, που μου τα πρήζει και να φωνάζει κάθε τέτοια μέρα "ζήτω 21η Απριλίου"!

Bαρέθηκα να ακούω συνέχεια «Πού είσαι Παπαδόπουλε ...» όταν πέφτω στα μπλόκα της Εθνικής οδού όπου διάφορες κοινωνικές ομάδες πότε αγροτών - πότε ποδοσφαιρόφιλων και άλλων διαμαρτυρομένων ανθρώπων ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα - πάντοτε υπό την προστασία της αστυνομίας - να σταματούν την κυκλοφορία, καθώς και κάθε φορά όταν βρίσκομαι στο κέντρο των Αθηνών όπου φιλήσυχοι πολίτες εκφράζουν πολιτισμένα και ειρηνικά την αγανάκτησή τους για τις αδικίες σε βάρος τους, έχοντας επιπλέον παράλληλα την ευθύνη να προστατεύσουν τα καταστήματα, τους εργαζομένους και τους περαστικούς από τους προβοκάτορες φασίστες που σπάνε, καίνε και καταστρέφουν τα πάντα.

Εγώ είμαι Δημοκράτης ρε και ας πεινάω, και ας μου έχει βγάλει στο σφυρί η τράπεζα το σπίτι, και ας είμαι άνεργος και εγώ και τα παιδιά μου και ας ταλαιπωρούμαι όποτε χρειαστεί να πάω στα νοσοκομεία και ας κοιμάμαι κλειδαμπαρωμένος το βράδυ μπας και κάνει ντου κανένας λυσσασμένος για χρήμα οικονομικός μετανάστης, αφού βέβαια ενημερωθώ πρώτα από την τηλεόραση για τις κλοπές, τις κομπίνες και τις μίζες τόσων και τόσων πρώην υπουργών πράσινων και γαλάζιων, που οι άνθρωποι τι έκαναν τελικά;

Εξαργύρωσαν τους κόπους και τους αγώνες τους από την Ιταλία την Γαλλία, την Γερμανία και την Σουηδία όπου "αυτοεξορίστηκαν", για την εδραίωση της Δημοκρατίας μετά την μεταπολίτευση!
Λίγο το έχεις αυτό;

ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΖΩΗ...

Το χρήμα ή παράς εδώ, είναι ουδέτερο. Ούτε καλό ούτε κακό. Δεν έχει πατρίδα ούτε ιδεολογία. Δεν έχει χρώμα, γλώσσα, θρησκεία, οσμή. Όμως οι λάτρεις του διψούνε να το αποκτήσουν. Το οσφραίνονται από χιλιόμετρα και εξαφανίζουν άτομα, λαούς και χώρες, για χάρη του.

Αυτός που πιστεύει ότι το χρήμα μπορεί να κάνει τα πάντα, μπορεί να κάνει τα πάντα για το χρήμα..(Βενιαμίν Φραγκλίνος)

Άλλοτε με δήθεν "επενδύσεις" κι άλλοτε με πόλεμο. Κλασικός, θρησκευτικός ή οικονομικός, δεν υπάρχει κανένας πόλεμος που να μην εστιάζεται στο χρήμα.

Αυτό παραμερίζει ηθικές, αναστολές, συναισθήματα, λογικές και δίκαια. Αυτό δημιουργεί μαφίες, πολυεθνικές, τραστ, συντεχνίες, συμμαχίες, καρτέλ

Δύσκολη παραμένει η έντιμη και με πολύ μόχθο απόκτηση του κι ακόμη δυσκολότερη  η σωστή χρήση του. Οποιος το αποκτά με αίμα και ιδρώτα, ξέρει την τιμή του. Όποιος το κληρονομεί ή το αποκτά παράνομα, το ξοδεύει και απερίσκεπτα. Αποτελεί δέλεαρ για ευκολότερη ζωή, γι' αυτό πολλές φορές είναι κίνητρο για εγκληματικές συμπεριφορές.

Ο πόθος για την απόκτησή του διαμορφώνει ανάλογα πρότυπα. Όπως του αδίστακτου "σπαγγοραμένου" εμπόρου Σάιλοκ κάποτε ή του σημερινού πλουτοκράτη - τραπεζίτη - μαφιόζου που ποδηγετεί κυβερνήσεις και χώρες.

Η ιεράρχηση του χρήματος στη ζωή κάθε ανθρώπου, του προσδίδει την ανάλογη αξία, ενασχόληση και αφοσίωση σκοπού. Το περίεργο όμως που συμβαίνει με το χρήμα είναι ότι όσο πιο μεγάλη σημασία δίνουν οι άνθρωποι στη σύγκριση των εισοδημάτων τους, τόσο χαμηλότερο βαθμό ικανοποίησης έχουν σε διάφορους δείκτες, όπως της ευτυχίας, ευεξίας κι απόλαυσης της ζωής. Κι αυτό επειδή το χρήμα, εκτός από τη φαινομενική άνεση, προσφέρει στον κάτοχό του την αγωνία και το άγχος της διατήρησης, της επαύξησής ή της απώλειάς του με συνέπεια την απομόνωση και τον εγκλωβισμό του κατόχου του στο κάστρο του φόβου. Θυσιάζονται γι' αυτό παλιές φιλίες ή αγαπημένα πρόσωπα για να αποκτηθούν νέα...

Το χρήμα μεταβάλλει τον ανθρώπινο χαρακτήρα. Κάνει τις ανθρώπινες συνειδήσεις εύκαμπτες. Κι αν μεν ο κάτοχός του είναι μια ολοκληρωμένη και ισχυρή προσωπικότητα, ίσως τον κάνει καλύτερο. Υπάρχουν πολλοί "μεγιστάνες του πλούτου" σήμερα που μέσω Ιδρυμάτων προσφέρουν στον κόσμο. Κατά τον μεγάλο Αμερικανό βιομήχανο αυτοκινήτων Henry Ford ο μεγαλύτερος στόχος του πλούτου δεν είναι η απόκτηση κι άλλου χρήματος, αλλά μέσω αυτού η βελτίωση της ζωής των ανθρώπων...
Όμως συχνότερο είναι το φαινόμενο ένας πλουτοκράτης να γίνεται χειρότερος, όταν στη ζωή του έχει ως πρώτο σύμβουλο την απληστία (την επ' άπειρο απόκτηση χρημάτων). Έτσι γίνεται αυτός υπηρέτης του χρήματος και αυτό δυνάστης του...

Μια από τις σύγχρονες παράνομες δραστηριότητες, αν και νομιμοφανής, είναι το ξέπλυμα μέσω διαδάλου τραπεζών ή εξωχώριων εταιριών, του λεγόμενου "μαύρου" χρήματος, του σκοτεινής δηλαδή προέλευσης. Υπάρχουν κρατίδια/πλυντήρια που αποτελούν και φορολογικούς "παραδείσους" για το διεθνές έγκλημα.

Μοναχός του ο οικονομικός πλούτος δεν είναι το κλειδί της ανθρώπινης ευτυχίας. Αυτή βρίσκεται μάλλον στο "κοινωνικό κεφάλαιο" που διαθέτει ο καθένας μας. Όχι στο "καταθετικό" των τραπεζών ή των οικονομικών δραστηριοτήτων του. Έτσι, η οικογένεια, η εργασία, τα παιδιά, η επικοινωνία, η υγεία, οι συγγενείς, οι κοινωνικές μας σχέσεις, η προσφορά στους άλλους, είναι μερικοί από τους καθοριστικούς παράγοντες της αληθινής ευτυχίας. Περισσότερα χρήματα δεν σημαίνουν κατ' ανάγκη περισσότερη ευτυχία.

Σίγουρα μας χρειάζεται ένα επίπεδο οικονομικής δύναμης για την εκπλήρωση των βασικών μας αναγκών. Όμως αυτό, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, δεν είναι υψηλό.

Στην ουσία, είμαστε πλούσιοι μέσα απ' αυτό που δίνουμε και φτωχοί μέσα απ' αυτό που αρνιόμαστε...

ΑΥΡΙΟ ΘΑΝΑΙ ΑΡΓΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική δραματική ταινία από το 2002.

Ο Αντώνης Μάινας είναι ένας νεαρός κατάδικος που βγαίνει από τη φυλακή με 48ωρη άδεια, για την κηδεία της γιαγιάς του.

Ο μικρότερος αδελφός του ο Σήφης τον θαυμάζει και προσπαθεί να του μοιάσει. O Σήφης θέλει να περάσουν μαζί τις λίγες ώρες της "ελευθερίας" του αδελφού του και να μοιραστούν το πένθος τους.

Όμως ο Αντώνης γνωρίζεται με την Όλια, μια κοπέλα που έχει εγκαταλείψει το σπίτι της κι ο φίλος της την σπρώχνει στην πορνεία. Ο Αντώνης και η Όλια ερωτεύονται και αστραπιαία αποφασίζουν να παντρευτούν.

Η επιστροφή στη φυλακή μπορεί να περιμένει...

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ...

Σχετικά με τα επαγγέλματα των παλαιών  "γυρολόγων" που χάθηκαν λόγω μεταβολής των συνθηκών ζωής, θα προστεθούν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, σύντομα και βίαια κι άλλα.

Που δεν είναι καθόλου γυρολογικά αλλά εξειδικευμένα με  σημαντικές μάλιστα σπουδές κι όλα τους ζωτικότατα όλο τον καιρό της δυτικής ευημερίας.

Σύμφωνα λοιπόν με Αμερικανικές στρατιωτικές υπηρεσίες/γραφεία επαγγελματικού προσανατολισμού προβλέπονται απώλειες θέσεων εργασίας, μετά το 2020, στους εξής τομείς:

- Υπάλληλοι Ταχυδρομείου. Τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία, οι εταιρίες κούριερ, το fax, οι διαδικτυακοί  τόποι επικοινωνίας και το Skype θα είναι η αιτία εξαφάνισής τους.

- Τηλεφωνητής/τηλεφωνήτρια σε κέντρα εξυπηρέτησης πελατών.  Τα κινητά κι οι αυτοματοποιημένες υπηρεσίες ήδη μπήκαν στη θέση τους.

- Εργάτες σε εργοστάσια κατασκευής επεξεργαστών υπολογιστών. Συνεχώς μπαίνουν στην αγορά εργασίας νέες μηχανές ρομπότ που αντικαθιστούν τον άνθρωπο! Η ρομποτική εποχή ήδη έχει ξεκινήσει σε πολλούς τομείς (κυρίως στην ιατρική).

- Χειριστής ραπτομηχανών. Οι  μεγάλες εταιρίες ένδυσης και υπόδησης λόγω κρίσης, μείωσης κόστους αλλά και μεγαλύτερου κέρδους, αναθέτουν το ράψιμο σε εργοστάσια του εξωτερικού.

- Τεχνικός εκτύπωσης. Γενικά τα επαγγέλματα που άλλοτε συσχετίζονταν με τον εκτυπωτικό κλάδο. 
Οι ηλεκτρονικές εκδόσεις εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων, που διαβάζονται μέσω μικρών φορητών συσκευών, αποτελούν τους φονιάδες αυτών των ειδικοτήτων.

- Πλασιέ. Το ηλεκτρονικό εμπόριο και οι ιστοσελίδες τους κατάργησαν ήδη.

- Δημοσιογράφος. Η κρίση, το διαδίκτυο, οι προσωπικές ιστοσελίδες, η κοινωνική δικτύωση κ.α., καθιστούν πολύ επισφαλές ένα άλλοτε λαμπρό και με κύρος επάγγελμα.

Άραγε η Ελληνική Πολιτεία, μέσω των ΚΕ.ΣΥ.Π. (Κέντρων Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού), εκπονεί έρευνα σχετικά με τα επαγγέλματα που σκότωσε ή θα σκοτώσει η κρίση εδώ; Μάλλον όχι!

ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ & ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΕΙΣ...

Ζούμε σε παραλογισμό  όπου τα "μυρμήγκια", όλοι αυτοί που δούλεψαν και δουλεύουν σκληρά για να ζήσουν την οικογένειά τους με αξιοπρέπεια, να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και να χτίσουν από ένα σπιτάκι μέχρι ολόκληρη ακίνητη περιουσία, αυτοί οι θεωρούμενοι στυλοβάτες της κοινωνίας και του συστήματος, να βρίσκονται υπό συνεχή και ανηλεή διωγμό με σκοπό την εξόντωσή τους.

Αντίθετα τα "τζιτζίκια", όλοι οι αερητζήδες που κινούνταν και κινούνται με θαλασσοδάνεια, με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς Δημόσιο και ιδιώτες, όσοι με δανεικά έκαναν διακοπές σε Μύκονο, Μαλβίδες και Αράχωβα, τα περιμένουν ευνοϊκές ρυθμίσεις από Δημόσιο και τράπεζες...

Φτάνουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι όποιος έκανε κάποιας μορφής αποταμίευση είναι μεγάλο κορόιδο. Ενώ όποιος τα έφαγε στα μπουζούκια, όποιος έκανε ταξίδια και ακριβές αγορές, όποιος χρωστά τα μαλλιά της κεφαλής του σε δημόσιο και ταμεία είναι ευτυχισμένος...

Ποιοί είναι οι λόγοι που υποφέρει ο μύρμηγκας ο αποταμιευτής και την περνάει ζωή και κότα ο τζίτζικας και το λαμόγιο;

Για τη φοροδιαφυγή φταίει η Μέρκελ;

Για τη διαλυμένη κρατική μηχανή που ο καθένας κάνει ότι του καπνίσει φταίει ο Σόιμπλε;

Για τους χιλιάδες γλυψιματίες του δημοσίου και τους πενηντάρηδες συνταξιούχους στους οποίους πάνε τα έσοδα από τα χαράτσια φταίει η Μπούντεσμπανκ;

Για το ότι σε καιρό τεράστιας κρίσης, ούτε οι επίορκοι δε σταματούν να πληρώνονται, φταίνε οι Γερμανοί;

Για τα χλιδάτα εφάπαξ, για τα ταξίδια των συνδικαλιστών και τις βίλες των πολιτικών φταίει η Ντόιτσε Μπανκ;

Για τις μαϊμούδες συντάξεις και τα φαλιρισμένα ασφαλιστικά ταμεία πολύ πριν τα "κουρέματα" φταίει ο Ρέσλερ;

Όλοι αυτοί τι θάπρεπε να κάνουν; να πουν πάρτε άλλο 1 τρις χάρισμα και συνεχίστε όπως πάτε;

ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ...

Ο Φίλιππος αναγκάζεται να πάει σε ιδιωτική σχολή να γίνει μάγειρας και το σχολείο θα το τελειώσει σε νυχτερινό. Ο Κώστας περιμένει υπομονετικά να περάσουν τα τρία βαρετά χρόνια του Λυκείου να συνεχίσει στα χωράφια του πατέρα του και η Νεφέλη βοηθάει στο μικρό ξενοδοχείο της οικογένειας, διαβάζοντας περιστασιακά, ίσα-ίσα να μη μείνει στην ίδια τάξη..

Αυτές οι τρεις περιπτώσεις είναι και οι πιο αισιόδοξες γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των μέτριων μαθητών δεν έχει καν προοπτική μετά το σχολείο. Απλά σέρνονται πίσω από ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης στο Γενικό Λύκειο, για το οποίο αδιαφορούν εντελώς.

Στην πραγματικότητα δεν καταφέρνει να τους προσφέρει ούτε γενική μόρφωση, ούτε εξειδίκευση σε κάποια ειδικότητα που έχουν ταλέντο.

Στην Ελλάδα το ποσοστό των μαθητών που παρακολουθούν τα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ δεν ξεπερνά το 25%. Αντίθετα στη Γερμανία, Τσεχία, Αυστρία και Ελβετία, αγγίζει το 70%. Στην Ελλάδα η ανεργία καλπάζει, ενώ αυτές οι τέσσερις χώρες έχουν τα μικρότερα ποσοστά στην Ευρώπη.

Δυστυχώς η παραπάνω διαπίστωση είναι δραματική για το μέλλον μιας χώρας που ελπίζει στην αλλαγή του κλίματος στην οικονομία. Από ποιους περιμένουμε να δουλέψουν στην πρωτογενή οικονομία, σε ποιοτικές υπηρεσίες, σε νέες υποδομές;

To ζήτημα έπρεπε να ταρακουνήσει το υπουργείο. Χρόνια τώρα οι υπεύθυνοι αδιαφορούν υποκριτικά για την κατάσταση και στα δύο Λύκεια.

Στο Γενικό το 60% των μαθητών δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν.

Από την άλλη στα Τεχνικά, επικρατεί ένα ανοργάνωτο, παραβατικό περιβάλλον, που αποτρέπει τους γονείς να στείλουν τα παιδιά τους. Έτσι λοιπόν έχουμε τη σουρεαλιστική εικόνα, όπου οι μαθητές περνούν αδιάφοροι χιλιάδες ώρες της ζωής τους, για να επιλέξουν στο τέλος έναν δρόμο χωρίς ειδίκευση, χωρίς ενδιαφέρον και χωρίς σταθερή προοπτική...

Γέμισε η Ελλάδα από προδομένους ανθρώπους που έζησαν την εφηβεία τους μέσα στη βαρεμάρα και τις ψεύτικες υποσχέσεις, για μια θέση ανώτερου υπαλλήλου με γραφείο και χαρτοφύλακα.

Τσίμπησαν όλοι στο μότο των καθηγητών «είναι έξυπνος αλλά δεν διαβάζει ...»! Τι να διαβάσει; Δεν είναι φτιαγμένος γι' αυτά που του ζητάνε. Αλλού είναι ικανός και τον αναγκάζουμε να μάθει το «λύω» και τους «μιγαδικούς»! Κι όταν δεν μπορεί, τον απορρίπτουμε ως ανεπαρκή...

O υπουργός πρέπει να τρέξει την καινούρια πρόταση για το τεχνικό σχολείο, άμεσα. Είναι απαραίτητες οι εξετάσεις για το Γυμνάσιο αλλά και για το Λύκειο. Οι πρώτες ας είναι πολύ επιεικείς γιατί οι ηλικίες είναι μικρές αλλά για το Λύκειο πρέπει να είναι πολύ αυστηρές, ώστε να γίνεται  σωστά ο διαχωρισμός.

Παράλληλα είναι απαραίτητος ένας οργανωμένος επαγγελματικός προσανατολισμός. Το τεχνικό σχολείο πρέπει να εξελιχθεί σταδιακά στον σημαντικότερο εκπαιδευτικό θεσμό. Χρειάζονται εργαστήρια, εξειδικευμένοι καθηγητές που θα συντονίζουν τα προγράμματα και οπωσδήποτε πειθαρχία και στόχευση. Το σημαντικότερο όμως, είναι το άνοιγμα στην αγορά εργασίας και τα συνδεδεμένα πανεπιστήμια. Είναι πολύ χρήσιμο να συμμετέχουν στα εργαστήρια, επαγγελματίες της περιοχής που θα είναι ενταγμένοι στο project του διευθυντή. Καθόλου κακό δεν θα ήταν να βρεθούν και χορηγοί που θα ενισχύουν τη λειτουργία του σχολείου. Ακόμα η ίδρυση πρότυπων τεχνικών σχολείων θα έδινε τεράστια ώθηση στην παραγωγή ταλέντων σε ό,τι έχει σχέση με καινοτομίες και νέες τεχνολογίες...

Όσο για τις πραγματικά περιθωριακές περιπτώσεις ορισμένων μαθητών, είναι κοινωνική ανάγκη το ζήτημα να απασχολήσει ειδικούς, με σκοπό την ένταξή τους σε συλλογικό περιβάλλον.

Πρέπει να σπάσουμε τη φούσκα των ψευδαισθήσεων και να προσγειωθούμε. Δεν μπορούνε να κάνουνε όλοι δουλειές γραφείων, ούτε να διοικούνε τους άλλους. Κάποιοι, οι περισσότεροι μάλλον, πρέπει να γίνουνε τεχνικοί ή χειρόνακτες και να χτίσουνε πάνω σ΄αυτό, την οποιαδήποτε θεωρητική τους κατάρτιση.

Μέχρι τώρα η ανευθυνότητα του πολιτικού συστήματος έπαιξε θέατρο και μας κορόιδεψε.
Γι' αυτό χάσαμε την αίσθηση της πραγματικότητας και τον προσανατολισμό μας. Γι' αυτό ανοίγουμε μαγαζιά και τα κλείνουμε χρεωμένοι. Γι' αυτό δηλητηριάζουμε τη γη, πεθαίνοντας από καρκίνο και παρακαλώντας για επιδοτήσεις. Γι' αυτό βολοδέρνουμε σαν προλετάριοι πίσω από επίδοξους σωτήρες.

Είναι καιρός πια η πολιτική εξουσία να καταλάβει πως είναι καλύτερο να διοικεί συλλογικότητες που παράγουν, παρά φαντασμένους αρχοντοχωριάτες, που έχουν συνεχώς το χέρι απλωμένο, επειδή δεν έμαθαν να πιάνουν το σφυρί, τον τόρνο, το μέτρο, τον μαλά, το κατσαβίδι...

ΠΑΛΙΟΙ ΓΥΡΟΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ...

Γυρίζοντας πίσω στον χρόνο έναν αιώνα, δεκάδες περιπλανώμενοι "γυρολόγοι" ζούσαν στα Χανιά κάνοντας επαγγέλματα του δρόμου.

Από αυτούς το 90% σήμερα έχει χαθεί λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής.

Σύμφωνα με τον νομικό - ιστορικό ερευνητή Ευθύμη Λεκάκη και εκείνη την εποχή τα περισσότερα επαγγέλματα του δρόμου τα έκαναν ξένοι π.χ οι μαύροι Χαλικούτηδες. Δεν καταδέχονταν οι ντόπιοι, είτε Χριστιανοί είτε Μουσουλμάνοι Κρήτες, να κάνουν τόσο χαμηλού επιπέδου επαγγέλματα όπως τα θεωρούσαν, ανέφερε ο ίδιος...

Τέτοια επαγγέλματα του δρόμου, εκείνης της εποχής στα Χανιά ήταν:

Ομπρελάς: Επιδιόρθωνε ομπρέλες.
Φεσοπώλης: Έφτιαχνε φέσια (καπέλα) και γύριζε πουλώντας τα στους δρόμους.
Νερουλάς: Κουβαλούσε και πωλούσε νερό, αλλά και πάγο.
Χαμάλης: Κουβαλούσε ψώνια από τη Δημοτική Αγορά ή το Λιμάνι στα σπίτια των ανθρώπων ππου ήθελαν.
Αραμπατζής: Αμαξάς - καροτσιέρης.
Γυρολόγος τσαγκάρης.
Σχοινοπλόκος: Επλεκε σχοινιά στο δρόμο.
Μπαλωματής: Επιδιώρθωνε ρούχα με μπαλώματα στο δρόμο.
Σαλεπιτζής: Πωλούσε σαλέπι (γλυκό ποτό).
Ασουρετζής: Πωλούσε παραδοσιακό, γλυκό χυλό.
Σαπουνάς: Αντάλλαζε απόλαδο από τα σπίτια, και έφτιαχνε - πωλούσε σαπούνια.
Παλιατζής: Αγόραζε παλιά πράγματα.
Κουλουράς.
Καρβουνιάρης: Πωλούσε κάρβουνο.
Σερμπετζής: Έφτιαχνε γλυκά ποτά π.χ τριαντάφυλλο, που πουλούσε στον δρόμο.
Λεπλεμπετζής: Έφτιαχνε αφράτα στραγάλια (η καλύτερη λεπλεμπετζού στα Χανιά εκείνη την εποχή θεωρούνταν η Αμπλά).
Μετρητής: Έκανε αριθμητικές πράξεις για όσους δεν γνώριζαν αριθμητική.
Καρεκλάς - Καλαθοπλέκτης.
Φανοστάτης: Γύριζε στους δρόμους την νύχτα και άναβε το φώς στους στύλους.



Μια φωτογραφική περιπλάνηση στα παλιά Χανιά, να θυμηθούν οι παλιοί, να μάθουν οι νέοι.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ XANIA 3/4/2013

Εκδήλωση με θέμα «Η ψυχολογία του πελάτη σε περιόδους ύφεσης» στο Επιμελητήριο Χανίων. Ομιλητής ο κ. Άκης Αγγελάκης (κδότης, συγγραφέας και σύμβουλος επιχειρήσεων σε θέματα πωλήσεων, προσωπικής ανάπτυξης, επικοινωνίας και επίτευξης στόχων).
Που δήλωσε:
Τι άλλο να πω και πως να περιγράψω την υποδοχή, την αγάπη, τη συμμετοχή και τη φιλοξενία που είχα τόσο από τους Χανιώτες όσο και τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Γιάννη Μαργαρώνη αλλά και τη χορηγό εταιρία INTERAMERICAN.
Σε μια εξαιρετική αίθουσα χωρητικότητας 120 ατόμων, οι συμμετέχοντες ξεπέρασαν τους 190.

Πολλοί παλιοί και καλοί φίλοι επιχειρηματίες, ξενοδόχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες με συντρόφευσαν σ΄ αυτή τη μαγική διαδρομή τριών σχεδόν ωρών που μοιραστήκαμε. Να είστε καλά!
Ευχαριστώ όλες και όλους μέσα από την καρδιά μου. Sumanai!!!

Sumanai (καλή αντάμωση) κι απο μας Άκη, στην πόλη μας πάλι...

Παρατήρησα πως με έχει τραβήξει η ρεπόρτερ σε περίοπτη θέση, ούτε να τη πλήρωνα έτσι!

ΟΙ ΓΕΝΝΑΙΟΙ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια κωμωδία του Σ. Τσαρουχά, έξω καρδιά.

Η ταινία πραγματεύεται την πορεία ενός λόχου στρατιωτών στην διάρκεια της επιστραύτευσης του 1974 και των κωμικοτραγικών γεγονότων που ακολούθησαν. Την περίοδο εκείνη υπηρετούσαν σε ένα τάγμα ανεπιθύμητων κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία και ξαφνικά βρέθηκαν σε ένα πλοίο που τους μετέφερε στην Κύπρο, για να αντιμετωπίσουν την τουρκική εισβολή.

Εν πλω για την Κύπρο, τα σχέδια άλλαξαν και η μονάδα αποβιβάστηκε τελικά στη Σαμοθράκη...

ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ;

Οι  περισσότεροι  γράφουμε και μιλάμε εναντίον της ξενόφερτης τρόϊκας...

Με αυτή την εικόνα που παρουσιάζουμε σαν κράτος (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δεν έχουμε καμία διαπραγματευτική ισχύ ούτε πρόκειται να μας πάρει κανείς στα σοβαρά. Το πρόβλημα της χώρας είναι βασικά ένα, η έλλειψη μεταρρυθμιστικής αντίληψης της πολιτικής τάξης και της κοινωνίας...

Εντάξει, το πρόγραμμα  της τρόϊκας είναι ανεδαφικό, όμως:

Φταίει η τρόϊκα, που εδώ και ένα χρόνο ο αρμόδιος υπουργός δεν μπορεί να καταρτίσει ένα  σοβαρό σχέδιο για το δημόσιο;
Φταίει η τρόϊκα, που δεν μπορούμε να διώξουμε τους περιτούς δημοσίους υπαλλήλους;
Φταίει η τρόϊκα που το σχέδιο «Αθηνά», για την αναδιοργάνωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καταποντίζεται από τα  μικροκομματικά και συντεχνιακά αιτήματα;
Φταίει η τρόϊκα, που το Υπουργείο Ανάπτυξης δεν κάνει τίποτα άλλο παρά  μεγαλόστομες  εξαγγελίες;
Φταίει η τρόϊκα που το Υπουργείο Οικονομικών εξαντλεί την δραστηριότητά του αναζητώντας έσοδα από τα γνωστά «υποζύγια», που πληρώνουν πάντα;
Φταίει η τρόϊκα, που ενώ συζητάμε συρρίκνωση του δημοσίου, κάποιοι αναγγέλλουν ανασύσταση γραμματείας, που είχε ήδη καταργηθεί;
Φταίει η τρόϊκα, που οι αποκρατικοποιήσεις εξαντλούνται σε περιφερειακά θέματα επειδή κανένας δεν τολμάει να αγγίζει τον βασικό πυρήνα;
Φταίει η τρόϊκα που ο μεν Βενιζέλος δεν μπορεί να καταστείλει το άγχος του για  μεγαλύτερη  συμμετοχή  στην εξουσία, ο δε Κουβέλης να υπερβεί τις αγκυλώσεις του κόμματος του;
Φταίει η τρόϊκα που, μια ολόκληρη χώρα, δείχνει ανίκανη  να αναθέσει σε 10 σοβαρούς ανθρώπους την  επεξεργασία μιας αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης, που δεν θα μπορεί να αρνηθεί κανένας και την οποία στη συνέχεια θα υιοθετήσουμε ως εθνική στρατηγική;

Ο κόσμος έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια και της αντοχής και της υπομονής του. Δεν μπορεί πλέον να ανεχθεί την κοροϊδία από κανέναν. Αυτό δεν ισχύει μόνο για την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, αλλά για το σύνολον των παραγόντων του δημοσίου βίου της χώρας.

Επειδή λοιπόν σηκώνεται μεγάλος κουρνιαχτός  και η χώρα έχει πολλά ανοιχτά μέτωπα, δεν μπορούμε να πορευόμαστε είτε αναμένοντας κάποιον από μηχανής θεό ή «προσμένοντας κάποιο θαύμα» ή τέλος εκλιπαρώντας για την μεγαλοθυμία των εταίρων μας.

Πρέπει να μαζέψουμε τις δυνάμεις μας. Τη λύση οφείλουμε να τη βρούμε εμείς.  Μην την περιμένουμε από την  τρόϊκα. Δεν είναι βέβαιο αν θέλει, ούτε αν έχει λύση.

Ας αφήσουμε τις αδιέξοδες κατηγόριες προς τρίτους και ας ανασκουμπωθούμε να κάνουμε αυτά που είναι απαραίτητα για την σωτηρία της χώρας μας με ίδιες δυνάμεις...

ΜΕΙΩΣΗ ΤΕΛΟΥΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ;

Το σύγχρονο ανέκδοτο λέει για τον εγγονό που αποφεύγει τον παππού, επειδή φοβάται μήπως του γράψει κανένα σπίτι...

Όχι άδικα. Η επιβάρυνση στο ακίνητο που ίσως έχεις είναι κάτι που δεν μπορείς να αποφύγεις, ίσως ο μοναδικός φόρος από τον οποίο δεν μπορείς να κρυφτείς.

Για να αγοράσεις ένα ακίνητο έχεις πρώτα φορολογηθεί για το εισόδημα που απέκτησες. Αργότερα θα φορολογηθείς και κατά την αγορά. Η φορολόγηση για την κατοχή μπορεί να φαίνεται δίκαιη αν κοιτάξεις πίσω από τις ψηλές μάντρες, όμως αυτό ισχύει μόνο αν πρόκειται για επιβάρυνση στη μεγάλη ακίνητη περιουσία.

Σήμερα φορολογείσαι επειδή έχεις ένα σπίτι, αν μάλιστα πληρώνεις στεγαστικό, είναι σαν να έγινε πιο ακριβό το κόστος για την απόκτηση της στέγης. Φορολογείσαι ακόμα και αν το ακίνητο δεν σου προσφέρει κανένα όφελος αν έχεις ένα κλειστό κατάστημα που αναζητείς ενοικιαστή και δεν βρίσκεις.

Εντάξει, περιέχει διάθεση για δικαιότερο καταμερισμό των βαρών. Αρκεί βέβαια, να μάθουμε πώς ακριβώς θα προσδιοριστεί αυτή η προοδευτικότητα.

Αυτή τη στιγμή 100 τετραγωνικά στην επαρχία και 100 τετραγωνικά στην Εκάλη πληρώνουν το ίδιο. Ποιοι συντελεστές και ποιοι αλγόριθμοι θα επιλεγούν; Δεν είναι απλό.

Αν θέλεις έναν δίκαιο φόρο, τότε πρέπει η κλιμάκωση του να γίνεται με βάση τις αντικειμενικές αξίες και τα τετραγωνικά. Αλλά ποιες αντικειμενικές αξίες; Πλέον φτάσανε να είναι υψηλότερες των εμπορικών.

Και πιο πέρα: άλλο φόρο πρέπει να πληρώνει η πρώτη κατοικία και άλλο το κατάστημα που αποδίδει ένα κάποιο εισόδημα. Στο τέλος τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να γίνει. Οι λεπτομέρειες θα καθοριστούν με την τρόικα και, μεταξύ μας, το σενάριο είναι έτοιμο.

Η κυβέρνηση θα χορηγήσει κάποιες ελαφρύνσεις που οδηγούν σε μείωση του εσόδου περίπου 15%.

Θα τα πάρουν από αλλού. Ο επικοινωνιακός στόχος όμως θα έχει επιτευχθεί..

SENTOUKI BANK...

Ο νέος τραπεζικός κολοσσός είναι γεγονός και αναμένεται να κυριαρχήσει με το άνοιγμα των τραπεζών αλλά και των υποκαταστημάτων αυτών της Κύπρου.

Πρόκειται για τη νέα υπερτράπεζα, τη Sentouki Bank Corporation και κατά συντομία SENT BANK.
Η Sentouki Bank από το γνωστό μας σεντούκι, μπήκε δυναμικά στην αγορά από το καλοκαίρι του 2011 κατακτώντας ένα σημαντικό τμήμα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Μετά όμως τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο αλλά και τους ψίθυρους που πλέον έχουν αρχίσει έντονα να κυκλοφορούν για πιθανό κούρεμα των καταθέσεων και στη χώρα μας σε περίπτωση που τα δημοσιονομικά εκτροχιαστούν, η SENT αναμένεται να κυριαρχήσει.

Αιτία; Τα πολλά της πλεονεκτήματα, όπως:

- το μεγαλύτερο ίσως δίκτυο καταστημάτων από οποιαδήποτε άλλη τράπεζα παγκοσμίως. Πραγματικά ένα υποκατάστημα σε κάθε σπίτι!
- δυνατότητα άμεσης πρόσβασης στα κεφαλαία όλο το 24ωρο δίχως περιορισμούς συναλλαγών...
- δυνατότητα τήρησης πολλών και διαφορετικών νομισματικών λογαριασμών γρήγορα και εύκολα δίχως γραφειοκρατικές διαδικασίες...
- στενή σχέση ανάμεσα στον πελάτη και την τράπεζα με καθημερινή πολλές φορές συνεργασία...
- εγγύηση κεφαλαίου με αποκλεισμό οποιασδήποτε πιθανότητας κουρέματος ή επιβολής εισφοράς...
- δυνατότητα προθεσμιακών καταθέσεων σε διάφορα επενδυτικά πακέτα όπως το "τσιμέντο επ'άπειρο", όπου τσιμεντάρεις ότι ποσό επιθυμείς για όσο θες. Το "σπάσιμο" του λογαριασμού μολονότι δύσκολο, είναι εφικτό δίχως penalty...
- ύπαρξη πολλών διαθέσιμων κεφαλαίων και μεγάλη ρευστότητα για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων όταν χρειαστεί...

Τα μειονεκτήματα:

- ο πελάτης είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για την ασφάλεια της τράπεζας αν και με όσα συμβαίνουν τελευταία μπορεί άλλα να αφήσεις μεσημέρι Παρασκευής και άλλα να βρεις τη Δευτέρα το πρωί...
- δεν υπάρχει απόδοση αλλά αν μια χώρα κοιμηθεί με ευρώ και ξυπνήσει με καπίκι, δραχμή ή οτιδήποτε άλλο, οι λογαριασμοί σε ευρώ, δολάρια, στερλίνες κτλ στη SENT BANK είναι διασφαλισμένοι με ότι αυτό συνεπάγεται για τον καταθέτη!

ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ 2013!

Ο πλανήτης μας θεραπεύτηκε από την ζήλια, απο την κακία, από την αρρώστια, τη φτώχεια, την αχαριστία...

Ο πλανήτης μας ζει, ανασαίνει, βγάζει καρπούς για όλους τους κατοίκους, σε ένα προσεγμένο περιβάλλον με καθαρά ελεύθερα νερά...

Ο πλανήτης είναι γεμάτος μουσικές, σε κάθε γωνιά χορεύουν και μοιράζονται χαρά, οι άνθρωποι χαμογελάνε στους δρόμους, τα παιδιά ολα μαζι ζωγραφίζουν και οι μεγάλοι ευχαριστημένη περνάνε την σκυτάλη του μυστικού της ευτυχίας του πλανήτη μας....

Ο Πλανήτης μας έχει όσο χρόνο θέλει, ζούμε καλα πια, δεν φοβόμαστε τίποτα, κανένας δεν βλάπτει κανέναν, δεν μας κυριαρχεί τίποτα εκτός απο την ανάγκη μιας ζωής με αγάπη και κατανόηση...

Καλή Πρωταπριλιά.....Δυστυχώς η παραπάνω δήλωση είναι ακόμα ΨΕΜΑ!