Γιατί μπορεί να βγούν απο την Ευρώπη πχ οι Ελληνικές φράουλες με το μποϊκοτάζ που πολυ εντέχνως μερικοί προώθησαν αμέσως, αλλά οι φράουλες Τουρκίας ή Μαρόκου ή Ινδίας πχ παράγονται τηρώντας την Γερμανική εργατική νομοθεσία;
Το να πληρώνει κανείς παραγωγός 20 ευρώ τον εργάτη και άλλα 20 το ΙΚΑ για να είναι νόμιμα όλα, και αυτό δεν είναι λύση για τους αγρότες, ούτε για αστείο δεν μπορείς να πείς σε έναν αγρότη ότι θα του κοστίσει 40 ευρώ την ημέρα μέσες άκρες ο εργαζόμενος.
Το να δώσει απο τα 20 ευρώ που πέρνει ο εργαζόμενος τα μισά στο ΙΚΑ για να ασφαλιστεί είναι ακόμη πιό δύσκολο,άσε που δεν γίνεται τυπικά και νόμιμα.
Είναι μια δύσκολη εξίσωση αυτή της εποχικής αγροτικής ασχολίας, η ένταση και η μαζικότητα των αναγκών σε χέρια για συγκομιδή ή φύτευση διαρκεί πολύ λίγο. Δεν ξέρω αν για όλες τις καλλιέργειες μπορεί να εφαρμοστεί επιτυχώς η πλήρης μηχανοποίηση, όμως όπως δείχνει και η παγκόσμια εμπειρία πάντα θα υπάρχουν φάσεις και προϊόντα που απαιτούν χειρονακτική δουλειά...
Επι της ουσίας δεν υπάρχει παραγωγική διαδικασία στην Κίνα, Ινδία, Μπαγκλαντές, Πακιστάν κι αλλού όπου έχουν μεταφερθεί όλες σχεδόν οι βιομηχανικές αλλά και αγροτικές μονάδες της δύσης, που θα μπορούσε να σταθεί μιά μέρα σε λειτουργία εφαρμόζοντας την "δυτική" ή Ευρωπαική νομοθεσία.
Οι εκεί εργαζόμενοι που δουλεύουν σαν τα σκυλιά 15 ώρες και αμείβονται 1 ευρώ την ημέρα, το να έρθουν στη ελλάδα και να δουλεύουν πάλι 15 ώρες αλλά να παίρνουν 20-25 ευρώ είναι σαν φεύγεις απο την κόλαση και να είσαι στον παράδεισο και γιαυτό μαζεύονται τόσοι πολλοί και εργάζονται και ζουν σε άθλιες συνθήκες.
Όσους φράχτες και αν βάλουμε, όσες συμφωνίες και αν κάνουμε αυτοί θα προσπαθήσουν να έρθουν και πολλοί θα τα καταφέρνουν...
Το ότι είμαστε εντελώς μπάχαλο διευκολύνει όσους έρχονται, αλλά και όλους όσους έχουν ανάγκη απο εργατικό προσωπικό για δύσκολες ή αγροτικές εργασίες, αφού η δική μας νεολαία δεν πρόκειται ποτέ να πάει να μαζέψει φράουλες για 20 ευρώ την ημέρα...
Όσο το βρίσκει με άλλους τρόπους και φαίνεται ότι οι δομές της κοινωνίας μας κρατάνε ακόμη, έτσι πάντα θα υπάρχει ανάγκη κάποιος να δουλέψει στα χωράφια για λίγες μέρες που υπάρχει ανάγκη.
Όποιος έχει λύση για το δύσκολο πρόβλημα της διαφορετικής αμοιβής των εργαζομένων που παράγουν το ίδιο προιόν θα πρέπει να γίνει παγκόσμιος ήρωας της απανταχου εργατιάς.
Παλαιότερα λύνονταν το πρόβλημα μέσα των δασμών και φόρων στα φτηνά εισαγόμενα. Πιθανως να αναγκαστούμε να ξαναγυρίσουμε πάλι πίσω αν φανεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση.
Εκτός και αρχίσουν οι πολίτες της Κίνας, της Ινδίας και άλλων "χάρτινων" τίγρεων να ζητούν δικαιώματα όπως αυτά των δυτικών, γιατί το να επαναφέρουν στην δύση καθεστώς βιετνάμ και μπαγκλαντές δεν φαίνεται να είναι υλοποιήσιμο.
Θα δείξει η ιστορία του μέλλοντος πιά πορεία θα ακολουθηθεί..
Είναι άδικο να πάρουν αυτοί οι ελάχιστοι στο λαιμό τους τους άλλους που όχι απλά δε φταίνε, αλλά στην ουσία είναι και τα θύματα των παράνομων πράξεων των ελάχιστων κακών παραγωγών...