ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΘΑ ΝΤΥΘΩ...

Άγιος Βασίλης θα ντυθώ, να βάλω μες το σάκο
λουκάνικα, παλιό κρασί, αλατσολιές και ντάκο...

Να πάω όπου αγαπώ, να δώσω ευχή μεγάλη
να 'ναι η νέα η χρονιά, καλιά από κάθε άλλη!

Η σημερινή μορφή του Άι Βασίλη (του χοντρού καλοκάγαθου γεράκου, ντυμένου στα κόκκινα με άσπρη γούνα, που έχει έλκηθρο με ελάφια, φέρνει δώρα από τις καμινάδες, θέλει γάλα και μπισκότα σε κάθε σπίτι, κλπ.) έγινε δημοφιλής με το ποίημα «A Visit from St. Nicholas» που δημοσιεύτηκε το 1823.

Η οπτικοποιημένη εκδοχή πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό Harper's Weekly το 1863.

Συμμετοχή στην δημοφιλία είχε και το παιδικό βιβλίο The Life and Adventures of Santa Claus του 1902.

Η White Rock Beverages ήταν μια εταιρία αναψυκτικών που τον χρησιμοποίησε το 1915 για να πουλήσει μεταλικό νερό και το 1923 τζίντζερ-έηλ.

Το 1931 η γνωστή αμερικάνικη εταιρεία αναψυκτικών Coca-Cola παρουσίασε τον Αϊ-Βασίλη με πρωτοχρονιάτικα δώρα τα προϊόντα της εταιρείας στα χρώματα βεβαίως εκείνης. Η διαφήμιση δε αυτή υπήρξε εμπορικά τόσο επιτυχής που έμελλε να γίνει σήμα δημοτικότητας της ανά τον κόσμο.

Η μακρόχρονη χρήση του σε διαφημίσεις της Coca-Cola παγίωσε την εμφάνιση του και ειδικά τα κόκκινα ρούχα, αλλά οπωσδήποτε δεν ήταν δική της εφεύρεση.

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ!

Μερικά πράγματα που αξίζει να θυμάσαι για την υπόλοιπη ζωή σου:

Μην υπονομεύεις την αξία σου συγκρίνοντας τον εαυτό σου με τους άλλους. Ακριβώς επειδή είμαστε διαφορετικοί, είμαστε ξεχωριστοί.

Μη θέτεις τους στόχους σου βάσει του τι οι άλλοι θεωρούν σημαντικό. Μόνο εσύ γνωρίζεις τι είναι καλύτερο για τον εαυτό σου.

Μη θεωρείς δεδομένα αυτά που βρίσκονται πολύ κοντά στην καρδιά σου. Κρατήσου πάνω τους όπως θα έκανες με τη ζωή σου, αφού χωρίς αυτά η ζωή δεν έχει νόημα.

Μην αφήνεις τη ζωή σου να γλιστράει μέσα από τα χέρια σου με το να ζεις το παρελθόν και όχι το παρόν. Ζώντας τη ζωή σου κάθε μέρα ξεχωριστά ζεις όλες τις μέρες της ζωής σου.

Μην τα παρατάς όταν έχεις ακόμα κάτι να δώσεις. Τίποτα δεν έχει πραγματικά τελειώσει μέχρι τη στιγμή που σταματάς να προσπαθείς.

Μη φοβάσαι να ριψοκινδυνεύσεις. Βάλε όμως πρώτα το μυαλό σου να σκεφτεί στρατηγικά και ζύγισε καλά τα πράγματα. Όταν τολμούμε, μαθαίνουμε να είμαστε γενναίοι.

Μην αποκλείσεις την αγάπη από τη ζωή σου πιστεύοντας ότι είναι αδύνατον να τη βρεις. Ο πιο γρήγορος τρόπος για να πάρεις αγάπη είναι να δώσεις αγάπη.

Ο πιο γρήγορος τρόπος για να χάσεις την αγάπη, είναι να την κρατήσεις σφιχτά χωρίς να τη μοιράζεσαι.

Μη διώχνεις τα όνειρά σου. Το να είσαι χωρίς όνειρα σημαίνει να είσαι χωρίς ελπίδα. Το να είσαι χωρίς ελπίδα σημαίνει να είσαι χωρίς σκοπό.

Μην τρέχεις τόσο γρήγορα στη ζωή σου ώστε να ξεχνάς όχι μόνο πού ήσουν, αλλά και πού πηγαίνεις. Η ζωή δεν είναι αγώνας δρόμου, αλλά ένα ταξίδι που πρέπει να γευτείς το κάθε βήμα του.

Ποτέ μην αποχωρίζεσαι κάποιον χωρίς να έχεις πει λέξεις γεμάτες αγάπη για να σκέφτεται κατά τη διάρκεια της απουσίας σου. Ίσως να είναι η τελευταία φορά που συναντιέστε σ' αυτή τη ζωή.

(Από δοκίμιο αγνώστου συγγραφέα)



Να είστε όλες και όλοι καλά! 

Καλή Χρονιά με Δύναμη, Υγεία, Δουλειά, Δημιουργία και Απελευθέρωση από τους "μακάβριους" που καταδυναστεύουν τις ζωές μας.

Ο ΔΡΟΜΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία του Βασίλη Τσελεμέγκους, από το 2005.

Μια υπάλληλος σε ένα μικρό κομμωτήριο και μια ιδιοτήτρια ενός καταστήματος εσωρούχων, φίλες από μικρές, αποφασίζουν να φύγουν από το Διδυμότειχο για ένα ταξίδι στη Μύκονο.

Και για τις δύο γυναίκες είναι η πρώτη φορά που θα φύγουν από τον μικρόκοσμό τους.

Μέσα από κωμικές και δραματικές καταστάσεις το ταξίδι τους θα τις φέρει αντιμέτωπες με τον κίνδυνο, το φόβο, αλλά και τη χαρά της ζωής. Στο δρόμο θα βγουν κρυμμένα μυστικά, όνειρα, φόβοι και το ταξίδι αυτό θα αλλάξει για πάντα τη ζωή τους. Στο τέλος φτάνουν στο λιμάνι, όπου το φέρρυ περιμένει για να τις πάει στο νησί που τόσο ονειρεύονταν.

Το αληθινό ταξίδι όμως για αυτές έχει γίνει...

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ...

Συναντιούνται δυο φίλοι και στην κουβέντα απάνω ο ένας αποκαλύπτει πως έχει πρόβλημα υγείας και πήγε στον γιατρό:

- Τι σου είπε ο γιατρός;

- 30 € παρακαλώ.

- Οχι ρε, τι είχες εννοώ...

- 20 €...

- Ρε βλάκα, τι πρόβλημα είχες θέλω να μάθω...

- Μου έλειπαν 10 €...

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ...

Τα λαογραφικά στοιχεία της Κρήτης, με έμφαση στον παραδοσιακό εορτασμό των Χριστουγέννων:

Ξυγκόπιτες
Την προπαραμονή των Χριστουγέννων, στα χωριά της ανατολικής Κρήτης γιορτάζεται η μέρα των Αγίων Δέκα. Στα πλαίσια των εορτασμών έσφαζαν γουρούνια τα οποία όλο το χρόνο τα τάιζαν με βελανίδια, χουμά και αποφάγια και χρησιμοποιούσαν το λίπος τους το οποίο αποκαλείται γλίνα, ως βούτυρο και έφτιαχναν την λεγόμενη ξυγκόπιττα.

Ο χοίρος των Χριστουγέννων

Στην Κρήτη παλιότερα ήταν έθιμο να μεγαλώνει κάθε οικογένεια στο χωριό ένα γουρούνι, το «χοίρο», όπως το έλεγαν. Ο χοίρος σφαζόταν την παραμονή των Χριστουγέννων κι ήταν το κύριο Χριστουγεννιάτικο έδεσμα.

Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, οι χωρικοί έκοβαν το κρέας του χοίρου και έφτιαχναν λουκάνικα,
απάκια (καπνιστό κρέας),
πηχτή (τσιλαδιά, όπου αφαιρείται κάθε ίχνος κρέατος από το κεφάλι του γουρουνιού και όλα μαζί τα υπόλοιπα βράζονται. Ο ζωμός με ειδική προετοιμασία μετατρέπεται σε πηχτό ζελέ που μέσα του βρίσκονται τα κομμάτια του κρέατος),
σύγλινα (το κρέας του γουρουνιού κομμένο σε μικρά κομμάτια, που το έψηναν και το έβαζαν σε μεγάλα δοχεία και το κάλυπταν με το λιωμένο λίπος του ζώου. Το λίπος έπηζε μόλις έχανε τη θερμότητα του και το κρέας μπορούσε να διατηρηθεί έτσι για αρκετούς μήνες),
ομαθιές( τα έντερα του χοίρου γεμισμένα με ρύζι, σταφίδες και κομματάκια συκώτι)
καιτσιγαρίδες, (κομμάτια μαγειρεμένου λίπους με μπαχαρικά που το έτρωγαν με ζυμωτό ψωμί για κολατσιό στην εξοχή, όταν μάζευαν τις ελιές).

Ο χοίρος των Χριστουγέννων ήταν η βασική πηγή κρέατος της οικογενειας για αρκετές εβδομάδες. Φυσικά αναφερόμαστε σε μια δίαιτα εξαιρετικά φτωχή σε κρέας, την περίφημη διατροφή της Κρήτης που χάριζε στους Κρητικούς των παλιότερων δεκαετιών υγεία και μακροζωία.

Τίποτα δεν πήγαινε χαμένο από το χοίρο των Χριστουγέννων, για κάθε κομμάτι του ζώου υπήρχε κάποια χρήση. Ακόμα κι αυτή η ουροδόχος κύστη, η φούσκα όπως λέγεται, πλυνόταν και καθαριζόταν και μετά φουσκωνόταν και γινόταν μπάλα, πολύτιμο δώρο για τα παιδιά της εποχής εκείνης.

Το έθιμο των "αέρηδων"
Παλιότερα, από την παραμονή των Χριστουγέννων οι γεωργοί οι βοσκοί και οι ναυτικοί έλεγαν πώς παλεύγουν οι καιροί, και οι αέρηδες ποιος θα γεννηθεί και ποιος θα βαπτισθεί. Όποιος γεννηθεί, όποιος αέρας δηλαδή υπερισχύσει την ημέρα των Χριστουγέννων, ο ίδιος θα κρατήσει μέχρι των Φώτων και για το μεγαλύτερο μέρος του καινούριου χρόνου.

Χριστόψωμο
Όπως σε πολλά μέρη της Ελλάδας, έτσι και στην Κρήτη, το Χριστόψωμο κυριαρχεί στην εορταστική κουζίνα και η παράδοση λέει ότι, κατά το ζύμωμά του, οι νοικοκυρές της Κρήτης τραγουδάνε "Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει".

Το παραδοσιακό αυτό Κρητικό γλυκό ψωμί το στολίζουν με ξόμπλια. Αυτά τα στολίδια συμβολίζουν αλέτρια, ζώα πουλιά, γεννήματα της γης (γεωργική χώρα) ή πιο απλά μ΄ ένα σταυρό που συμβολίζει το μαρτύριο που έρχεται.

Στην παλιά Κρήτη πρόσεχαν ιδιαίτερα τα ζώα τους, τα οποία είχαν μερίδα και στο Χριστόψωμο. Έτριβαν ένα χριστόψωμο, το ανακάτευαν με τα πίτουρα και το έδιναν στα ζώα να το φάνε, για να ευλογηθούν κι αυτά. Έπαιρναν κι ένα ρίφι ή πρόβατο στο σπίτι τους γιατί θεωρούσαν πως είναι ευλογημένα μια και ήταν τα ζώα που ζέσταιναν με την ανάσα τους τη φάτνη...

ADESTE FIDELES...

Adeste fideles. Ο ύμνος των Χριστουγέννων του 13ου αιώνα είναι μία πρόσκληση που απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους της Γης, ανεξαρτητα απο το χρώμα και την εθνικότητά τους.

Να έρθουν στην Βηθλεέμ για να δουν το θαύμα, την  γέννηση του Θεανθρώπου.

Μερικοί δεν ξέρουν το ακριβές μήνυμα του, άλλοι αδιαφορούνε επειδή είναι μακριά από τα θεία.
Οι περισσότεροι το έχουνε εντάξει στην κατηγορία των τραγουδιών που ακούμε από παντού στους δρόμους της χώρας τα Χριστούγεννα. Αυτές τις ημέρες όμως το κάλεσμα είναι ουσιαστικό και τα λόγια έχουν νόημα.

Το πνεύμα των γιορτών πρέπει να μας αγγίξει και να ξεχάσουμε τις διαφορές, διατηρώντας μόνο την αγάπη προς τον συνάνθρωπο μας...

ΠΑΛΙΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ...

   Παιδιά λένε τα κάλαντα σε Κρητικό χωριό με συνοδεία λύρας

Καλήν εσπέραν άρχοντες αν είναι ορισμός σας
Χριστού την θείαν γέννησιν να πω στ' αρχοντικόν σας
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει
Οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η κτίσις όλη...

...Και άμα επιστρέψητε εις το αρχοντικό σας
ευθύς τραπέζι στρώσατε βάλτε το φαγητόν σας
Και τον σταυρό σας κάμετε, γευθείτε, ευφρανθείτε,
δόσατε κανενός πτωχού όστις να υστερείται
Δότε κι εμάς τον κόπον μας ότ' είναι ορισμός σας
και ο Χριστός μας πάντοτε ας είναι βοηθός σας.

Χρόνους πολλούς να χαίρεσθε πάντα ευτυχισμένοι
Σωματικά και ψυχικά να είσθε πλουτισμένοι!

Από τα Χανιά και την Κρήτη, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ...

Από τα Χανιά και την Κρήτη...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ όπου κι αν βρίσκεστε!

Χρόνια πολλά, πολλές χαρές, καημό να μην γνωρίσετε

κι ότι στ' αλήθεια επιθυμείτε, γρήγορα ν' αποκτήσετε...

Πάντα, όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα μερικοί περιμένουν ένα θαύμα. Μία ένδειξη ότι κάπου εκεί ψηλά υπάρχει κάποιος Θεός που μας νοιώθει και μας πονάει. Μας σκέπτεται και μας βοηθάει. Και όμως...

Όλα γύρω μας φαίνονται μαύρα και δύσκολα και οι άνθρωποι αναρωτιόμαστε πως και γιατί να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα.

Χριστούγεννα μέρα γιορτής

μα λίγοι θα γιορτάσουν,

μισθούς - συντάξεις κούρεψαν

κι εδά πού θα μας φθάσουν;

Μα δεν υπάρχει μόνο η μιζέρια όποιου κατάντησε υπάλληλος αλλουνού, υπάρχουνε ευτυχώς ακόμη αρκετοί money makers, που σε κάθε αφορμή ψάχνουνε την ευκαιρία...

Να γιορτάσουμε λοιπόν για το τέλος του παρελθόντος, την γέννηση νέων πραγμάτων , ιδεών και αρχών, να μοιραστούμε και να περάσουμε χρόνο με ανθρώπους που αγαπάμε...

Να βρούμε τα καλά μέσα σε όλα και να μείνουμε σε αυτά...

Μια βδομάδα πριν την γέννηση μιας ελπίδας με το νέο έτος, μεγάλες αλλαγές συμβαίνουν παντού, ας είμαστε κομμάτι των δημιουργικών αλλαγών!

ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μια ταινία για εναν μουσικό που με τους στίχους του σημάδεψε την εναλλακτική ροκ σκηνή της χώρας μας.

Ο Γιάννης Αγγελάκας ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι την δεκαετία του 80 και ως σήμερα η ποίηση του παραμένει το ίδιο επίκαιρη. Η ταινία τον ακολουθεί στην καθημερινότητά του. Θίγει μέσα από τη ματιά του το πολιτικό αδιέξοδο της χώρας, τον τρόπο που διαμορφώνει την πραγματικότητα η τηλεόραση και αναζητά τη διέξοδο από τις πόλεις προς τους αγαπημένους τόπους που εγκαταλείψαμε.

Στα 2 χρόνια που διήρκεσαν τα γυρίσματα, βλέπουμε τις μουσικές συναντήσεις με τους συντρόφους του και την εξέλιξη των μουσικών διαδρομών τους μέσα από μια αναζήτηση στα ακούσματα της παιδικής τους ηλικίας, το ρεμπέτικο, τα ηπειρώτικα πολυφωνικά, τις κρητικές μελωδίες.

«Μέσα μου ο αέρας που φυσά δεν λέει να ημερέψει, μου ξεσηκώνει την καρδιά και μου σκορπάει την σκέψη».

Σκηνοθεσία: Αγγελική Αριστομενοπούλου.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ "ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ" ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...

Πολλές φορές η ανθρωπότητα αντιμετώπισε το κατά φαντασία φάσμα της ολικής καταστροφής του κόσμου. Παρόμοιο φαινόμενο επιβιώνει και πάλι στις μέρες μας.

Κατά τους Μάγια, μια φυλή που ζει στην Κεντρική Αμερική, στη χερσόνησο του Γιουκατάν, στην Ονδούρα και τη Γουατεμάλα κ.α., η συντέλεια του αιώνος είναι "επί θύραις" στις 21 του μήνα που διανύουμε, ο κόσμος θα καταστραφεί ολοκληρωτικά και μόνο ένα μικρό χωριό στη Γαλλία θα παραμείνει αλώβητο από τον όλεθρο και την τέλεια καταστροφή.

Οι νέες αυτές καταστροφολογικές προφητείες διατείνονται ότι το τέλος του κόσμου θα έρθει την 21η Δεκεμβρίου 2012, στη διάρκεια της οποίας θα συμβούν πράγματα και θαύματα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται: μία σειρά μεγάλων σεισμών με μέγεθος13 και άνω βαθμών στην κλίμακα Ρίχτερ, η βίαιη μετακίνηση των τεκτονικών πλακών της Γης, η μετακίνηση του παγωμένου φλοιού των πόλων, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας σε ύψος από 30 - 100 m, η δημιουργία τεραστίων παλιρροϊκών κυμάτων (των επονομαζόμενων τσουνάμι), η δημιουργία ανέμων με ταχύτητα 800 έως 3.200 km/h, ο καταποντισμός όλων των παράλιων ακτών της Γης, η μετακίνηση του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη μας και πολλά άλλα συναφή καταστροφολογικά γεγονότα...

Οι καταστροφολογικές προβλέψεις δεν είναι φαινόμενο καινούργιο. Η ιστορία έχει να μας επιδείξει χιλιάδες περιπτώσεις πανικού, που προκλήθηκαν από απλά και πλήρως κατανοητά, στις μέρες μας, αστρονομικά φαινόμενα. Εκλείψεις ηλίου, εμφάνιση λαμπρών κομητών, θεαματικές, αλλά ακίνδυνες, βροχές μετεώρων, αποτέλεσαν στο παρελθόν αιτία για τη διασπορά τρομακτικών προφητειών και ασύδοτης κινδυνολογίας. Αυτή η εντελώς αδικαιολόγητη κινδυνολογία, πολλές φορές είχε ως αποτέλεσμα ανυπολόγιστες κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις που οδήγησαν πολλούς ανθρώπους ακόμη και στην αυτοκτονία.

Ακόμη και σήμερα στις αρχές του 21ου αιώνα, του αιώνα της λογικής, της επιστήμης και της ανεπτυγμένης τεχνολογίας, πολλές φορές οι κινδυνολόγοι και οι προφήτες της συντέλειας του κόσμου κατορθώνουν να τρομοκρατούν αδικαιολόγητα τον κόσμο, σπέρνοντας τις ψεύτικες δεισιδαίμονες προκαταλήψεις τους.

Τον Μάιο του 1910 η εμφάνιση του πασίγνωστου κομήτη του Χάλεϊ, αναστάτωσε παρά τις διαβεβαιώσεις των αστρονόμων της εποχής, ολόκληρη την ανθρωπότητα. Εκατομμύρια άνθρωποι ξενύχτησαν στους δρόμους και στις πλατείες περιμένοντας το μοιραίο, που τελικά δεν συνέβη.
Ακόμη πιο πρόσφατα τον Φεβρουάριο του 1962, ένα νέο κύμα πανικού κατέλαβε την ανθρωπότητα, όταν Ινδοί αστρολόγοι είχαν προβλέψει τη συντέλεια του κόσμου. Την ψευδοπροφητεία τους αυτή τη βάσισαν σ' έναν συνδυασμό της θέσης των πλανητών και μιας ολικής έκλειψης του Ηλίου, που θα ήταν ορατή από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Ετσι στην Ινδία χιλιάδες άνθρωποι μαζεύτηκαν για να εξαγνιστούν. Στην Αγγλία, μερικοί οπαδοί των UFO κατέφυγαν στους λόφους για να ζητήσουν βοήθεια από τους φίλους τους στον Αρη και στην Αφροδίτη, ενώ στην Αριζόνα τα μέλη μιας θρησκευτικής αίρεσης κατέφυγαν σ' ένα μικρό χωριό που όπως πίστευαν θα ήταν το μοναδικό που θα γλύτωνε από την καταστροφή.

Οι εφημερίδες και οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί δέχτηκαν καταιγισμό τηλεφωνημάτων για πληροφορίες σχετικά με τη συντέλεια του κόσμου. Όταν έφτασε η αναμενόμενη ημέρα της καταστροφής στις 4 Φεβρουαρίου 1962, τίποτε το ασυνήθιστο δεν συνέβη. Ούτε πλημμύρες, ούτε πυρκαγιές, ούτε σεισμοί, ούτε παλιρροϊκά κύματα, ούτε πυρηνικός πόλεμος έγινε. Το τέλος του κόσμου είχε αναβληθεί!

Θα περίμενε λοιπόν, κάποιος ότι οι διάφορες αυτόκλητες Κασσάνδρες θα είχαν λάβει το μάθημά τους. Κι όμως, το 1982 ξαναχτύπησαν. Οι εφημερίδες της εποχής ανακοίνωναν και πάλι νέες προφητείες για νέες καταστροφές και τη συντέλεια του κόσμου, που θα συνέβαινε στις 10 Μαρτίου 1982. Το κύμα της νέας κινδυνολογίας πήρε τις μεγαλύτερες διαστάσεις του στις αρχές του 1982, με την επανέκδοση ενός βιβλίου που είχε γραφτεί το 1974 με τίτλο: Η Επίδραση του Δία. Στο βιβλίο αυτό, οι δύο συγγραφείς του προειδοποιούσαν τους Καλιφορνέζους κυρίως, ότι το 1982 το Λος Αντζελες θα καταστραφεί από έναν ισχυρότατο σεισμό, ενώ παρόμοιες δονήσεις θα συνταράξουν και άλλα μέρη του πλανήτη μας. Κατά την άποψή τους όλοι οι πλανήτες θα ευθυγραμμίζονταν στην ίδια πλευρά του Ηλιου στις 10 Μαρτίου 1982.

Αυτή η σπάνια συγκέντρωση των πλανητών υποτίθεται ότι θα δημιουργούσε τεράστιες βαρυτικές και παλιρροϊκές δυνάμεις, που θα επιδρούσαν στον Ηλιο και ο οποίος θα εξέπεμπε τεράστιες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων στο διάστημα. Μερικά απ' τα σωματίδια αυτά θα συγκρούονταν με την ατμόσφαιρα της Γης μας, προκαλώντας ασυνήθιστες καταιγίδες και ανέμους. Η τριβή των ανέμων με την επιφάνεια της Γης θα προκαλούσε διαταραχές στην ομαλή περιστροφή του πλανήτη μας, οι οποίες θα ενεργοποιούσαν τις σεισμικές ζώνες, μία από τις οποίες είναι και το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα στη Νότια Καλιφόρνια. Το ρήγμα αυτό έχει μήκος 1.350 km και το 1906 αποτέλεσε την αιτία του μεγάλου σεισμού του Σαν Φρανσίσκο. Στον σεισμό εκείνο και στη φωτιά που επακολούθησε, έχασαν τη ζωή τους 700 άτομα, ενώ χιλιάδες ακόμη τραυματίστηκαν. Σύμφωνα με τις τότε προβλέψεις ο αναμενόμενος σεισμός το 1982 θα σήμαινε την καταστροφή του Λος Αντζελες.

Τα διάφορα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδωσαν τις πληροφορίες'αυτές και χιλιάδες εφημερίδες σ' όλο τον κόσμο τις δημοσίευσαν στην πρώτη τους σελίδα. Αυτό ήταν! Αστρολόγοι, θρησκομανείς και κάθε είδους προφήτες και κινδυνολόγοι είχαν την τιμητική τους. Και τι δεν προβλέφθηκε. Λοιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί και κάθε είδους βιβλική καταστροφή. Παρά τις επανειλημμένες επίσημες και υπεύθυνες διαβεβαιώσεις των ειδικών επιστημόνων, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που λαχτάρησαν. Τα τηλεφωνήματα έδιναν κι έπαιρναν. Και τι δεν ακούστηκε τις μέρες εκείνες.Τελικά όπως ήταν φυσικό δεν έγινε τίποτα. Καμιά καταστροφή δεν συνέβη και πάλι.

Με την επικείμενη έλευση του 2000, τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Ιδιαίτερα μάλιστα, πολλοί ήταν εκείνοι που λανθασμένα θεώρησαν το έτος 2000 ως την απαρχή ενός νέου αιώνα (του 21ου) και μιας νέας χιλιετίας (της τρίτης). Οσο μάλιστα πλησιάζαμε στην περίφημη αυτή ημερομηνία, οι μύθοι και οι παράξενες ιστορίες που ακούγονταν όλο και πλήθαιναν. Και τι δεν είχαμε ακούσει για το περίφημο εκείνο ορόσημο. Από τους κάθε είδους εσχατολογικούς αφορισμούς που διαπλέκουν τον μύθο με την πραγματικότητα, μέχρι και την έλευση εξωγήινων από μηχανής θεών και τον περίφημο μηδενισμό των υπολογιστών...

Ενας τρόπος με τον οποίο οι καταστροφολόγοι προφητεύουν την ολική καταστροφή του κόσμου είναι η σύγκρουση του πλανήτη μας με άλλα ουράνια σώματα. Η τελευταία φορά που οι αστρολόγοι είχαν μιλήσει για ολική καταστροφή της γης ήταν το 1910. Ο κομήτης του Χάλεϊ θα συγκρουόταν με τη γη, αυτή θα εκτροχιαζόταν και θα διαλυόταν στο διάστημα. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε.

Παρόλα αυτά η εμπλοκή ενός πραγματικού γεγονότος με την καταστροφολογία δεν θα μπορούσε να μας αφήσει αμέτοχους. Τι υποστήριζαν λοιπόν το 2000 οι διάφορες Κασσάνδρες για την επικείμενη συντέλεια του κόσμου; Σύμφωνα με όσα κατά καιρούς είχαν γραφτεί για το θέμα αυτό, οι διάφοροι αγύρτες, ψευδοπροφήτες και αστρολόγοι προέβλεπαν ότι στις 5 Μαΐου του 2000 οι 5 ορατοί με γυμνό μάτι πλανήτες (Ερμής, Αφροδίτη, Αρης, Δίας και Κρόνος) καθώς επίσης ο Ηλιος και η Σελήνη, θα βρίσκονταν ευθυγραμμισμένοι με τη Γη, ασκώντας έτσι τεράστιες βαρυτικές και παλιρροϊκές δυνάμεις στον πλανήτη μας.

Σ' όλες όμως τις περιπτώσεις οι προφητείες αυτές αποβαίνουν ψευδείς και ανεπαλήθευτες. Η εσχάτη των ημερών παραμένει στον άνθρωπο απροσδιόριστη και οι εκάστοτε προφήτες συνήθως διαψεύδονται πανηγυρικά.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα γι' αυτού του είδους την παραφιλολογία.
 Στις 22 Δεκεμβρίου οι Μάγια θα διαψευσθούν και θα αποδειχθούν κακοί προφήτες.

Ο πλανήτης μας είναι μια χαρά για περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, και όσοι αξιόπιστοι επιστήμονες γνωρίζουμε σε όλο τον κόσμο δεν ξέρουν καμιά απειλή που να σχετίζεται με το 2012, γράφει η ιστοσελίδα της NASA. Ανάλογες προσπάθειες για να σταματήσει η φρενίτιδα περί τέλους κάνει και το αστεροσκοπείο Griffith. Σήμερα το βράδυ μάλιστα θα παραμείνει ανοιχτό ως και λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, για να αποδείξει ότι οι ισχυρισμοί σχετικά με το ημερολόγιο των Μάγια, τις πλανητικές ευθυγραμμίσεις, τους επικίνδυνους πλανήτες και άλλα συναφή φαινόμενα δεν έχουν καμία βάση στην πραγματικότητα.

Εκτός ίσως από μία: οι επιτήδειοι βρίσκουν εύκολα θύματα για να πουλήσουν  τουριστικά πακέτα και άλλα συναφή. Φέτος αναμένεται αριθμός ρεκόρ επισκεπτών στις πυραμίδες των Μάγιας στο Γιουκατάν, αφού για πολλούς «ήταν η τελευταία ευκαιρία να τις δουν», ενώ στο γαλλικό χωριό Μπουγκαράς, το μόνο μέρος επί Γης που θα σωθεί υπάρχει κοσμοσυρροή. Όσο για τα πολυτελή καταφύγια που χτίζονται ανά τον κόσμο, με τιμές που φτάνουν και τα 50.000 ευρώ ανά άτομο, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι παρέχουν αυτονομία ενός έτους. Μετά, το χάος ...

ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ...

Ο άνθρωπος για να νοιώθει ασφαλής τις προηγούμενες κυρίως δεκαετίες ήθελε να έχει δουλειά, ένα κομπόδεμα στην άκρη για ώρα ανάγκης και το σπίτι του. Αυτοί ήταν και οι κύριοι στόχοι της ζωής του, που παλευε όπως μπορούσε να υλοποιήσει.

Ηρθε όμως το λεγόμενο "Σύστημα" με τα τσιράκια του και έχοντας ως απώτερο στόχο τη χειραγώγηση του ανθρώπου, έβαλε σε δράση τον καλά μελετημένο όπως εκ των αποτελεσμάτων φαίνεται σχεδιασμό του.

Η ασφάλεια του κομποδέματος έπρεπε να εξαφανιστεί. Και το "σχέδιο χρηματιστήριο" μπήκε σε εφαρμογή με άριστα αποτελέσματα. Ταυτόχρονα το σύστημα με τη συνεργασία των τραπεζών άρχισαν να χρεώνουν τον κόσμο με απλόχερα δάνεια. Ετσι πέτυχαν μ' έναν σμπάρο δύο τρυγόνια, διότι και η ασφάλεια του κομποδέματος χάθηκε και όλοι βρέθηκαν χρεωμένοι με δάνεια, εορτοδάνεια, θαλασσοδάνεια κ.λπ.

Ακολούθησε το χτύπημα στην εργασία. Κι επειδή έπρεπε το σύστημα να προστατευτεί από ατομικές ή ομαδικές εξεγέρσεις, δημιουργήθηκε η υπερχρέωση όλων μαζί με τη χρέωση του κράτους που φορτώθηκε χιλιάδες αχρείαστους υπαλλήλους πέρα από όσους συμβάλλουν στην σωστή κια γρήγορη λειτουργία του.

Ετσι άρχισαν να λειτουργούν οι οικονομικές θηλιές που έφυγαν από το ζωνάρι και ανέβηκαν στον λαιμό μας. Αρχισαν οι περιορισμοί μισθών και συντάξεων, άρχισαν οι απολύσεις με ταχύρρυθμες διαδικασίες και η ψυχολογική πίεση αυξάνεται με τις καθημερινές αλλαγές μέτρων, απόψεων, διαταγμάτων και τη συνεχή αφαίρεση χρημάτων από τους πολλούς.

Απώτερος σκοπός του συστήματος η ψυχολογική απελπισία, η αδυναμία πληρωμής των στεγαστικών και λοιπών δανείων και το χάσιμο κάθε σκέψης ασφάλειας. Τελικός στόχος η παντελής ανασφάλεια. Για να ολοκληρωθεί το σχέδιο και να έχει αποτέλεσμα απόλυτο έρχεται και η φορολόγηση της κατοικίας και μάλιστα και αναδρομικά.

Ο εργαζόμενος μένει με λίγα χρήματα ή άνεργος χωρίς χρήματα, χρωστά στην τράπεζα, πρέπει να πληρώσει στο κράτος φόρο - ενοίκιο και για το σπίτι που με ιδρώτα κατάφερε να αποκτήσει και μάλιστα αναδρομικά, έτσι για σίγουρο σπάσιμο νεύρων, οπότε τι μένει;

Μένει ένα τίποτε διότι μαζί με τα παραπάνω στηρίγματα του χάθηκε και αυτό της κρυφής ελπίδας από την πλειονότητα των ανθρώπων.

Τα στοιχεία που παρείχαν ασφάλεια χάθηκαν (εργασία, κομπόδεμα, σπίτι), αρχηγός για να ηγηθεί προς μία νέα ανατολή δεν φαίνεται να υπάρχει, η εκκλησία άλλα τυρβάζει και ο λαός μέσα στα κύματα που τον χτυπάνε από παντού προσπαθεί να κρατά το κεφάλι του έξω από το νερό ίσα - ίσα για να αναπνέει πιστεύοντας ότι έτσι εξακολουθεί να ζει...

Πέτυχε λοιπόν το σύστημα τον σκοπό του και πρέπει να παραιτηθούμε και να αποδεχθούμε την ήττα μας; Σίγουρα όχι. Για να αντέξει όμως κάποιος πρέπει να έχει κάπου να στηριχτεί, κάπου να κρατηθεί. Αραγε έχουμε κάποιο τέτοιο στήριγμα ή μας τα έχουν γκρεμίσει όλα;

Η  αλλαγή εποχής που ήδη ξεκίνησε, μάλιστα πριν την 21η Δεκεμβρίου 2012 που σύμφωνα με το ημερολόγιο των Mάγια φέρνει μεγάλα απρόοπτα, ταρακουνήματα πολλών μορφών και οι ανθρώπινοι σχεδιασμοί ίσως φανούν καρυδότσουφλα στην καταιγίδα.

[Οι απανταχού μάντεις καταστροφών μετέθεσαν την ημερομηνία της συντέλειας για την 21η Δεκεμβρίου 2012, την ημέρα δηλαδή που όλως τυχαίως ολοκληρώνεται και ένας από τους κύκλους του ημερολογίου των Μάγια. Έχει άραγε τόσο μεγάλη σημασία η ολοκλήρωση αυτού του κύκλου;

Για κάθε ορθολογικά σκεπτόμενο άνθρωπο έχει τόση ακριβώς σημασία, όση έχει και η ολοκλήρωση στις 31 Δεκεμβρίου του ημερολογίου που έχει στο σπίτι του. Γιατί και στις δύο περιπτώσεις, το μόνο που συμβαίνει είναι η επανέναρξη ενός νέου κύκλου από την 1η Ιανουαρίου για το δικό μας ημερολόγιο και από την επομένη της 21ης Δεκεμβρίου για το ημερολόγιο των Μάγια.

Για να το πούμε διαφορετικά, κανένα ημερολόγιο ούτε βέβαια και εκείνο των Μάγια δεν είναι προφητικό. Τα ημερολόγια είναι απλά μια ανθρώπινη επινόηση προκειμένου να παρακολουθείται και να καταγράφεται το πέρασμα του χρόνου και όχι για να προβλέπεται το μέλλον. Αυτονόητο και προφανές; Σίγουρα...]

 Μπήκαμε ωστόσω σε μια άλλη εποχή για την ανθρωπότητα και όσο γρηγορότερα το αντιληφθούμε, τόσο καλύτερα...

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ...

Ενας ξένος περιηγητής ο οποίος επισκέφθηκε επανειλημμένα την Ελλάδα τόσο στην ύπαιθρο χώρα όσο και στην αστική αναφέρει μεταξύ των άλλων και τα εξής που του προξένησαν ιδιαίτερη εντύπωση:

Ήταν λέει, καλοκαίρι στις αρχές της δεκαετίας του χίλια εννιακόσια ογδόντα. Καθώς περνούσα από ένα πεδινό χωριό της Θεσσαλίας, είδα γυναίκες να παρασκευάζουν διάφορα αγαθά όπως υφαντά, τυριά, σάλτσες κ.ά.

Ομως εκείνο που μου προξένησε μεγάλη εντύπωση ήταν ο τρόπος του απλώματος ενός ζυμαρικού επάνω σε πανί, λες και γινόταν ιεροτελεστία.

Αφού χαιρέτισα τη γυναίκα που έκανε αυτή την ενέργεια, τη ρώτησα:
- Τι είναι αυτό;
- Τραχανάς, μου είπε. Δεν τον γνωρίζεις;
- Οχι! Από πού να τον γνωρίζω, αφού στον τόπο μου δεν τον παρασκευάζουν. Και δεν μου λες, τι τον κάνεις τώρα;
- Τι τον κάνω; Τον απλώνω στον ήλιο, για να στεγνώσει και μάλιστα πολλές φορές, με σκοπό να φύγει η υγρασία.
- Μετά;
- Θα τον μαζέψω μέσα σε ένα πάνινο σακούλι, ώστε να διατηρηθεί ως τον χειμώνα, όπου θα τον φάμε οικογενειακώς υπό μορφήν σούπας.
- Αλήθεια;
- Ναι! Πάντως, άμα ξανάρθεις τότε, έλα για να σε φιλέψουμε.
- Ευχαριστώ πολύ, είπα στην καλοσυνάτη αυτή κυρία και συνέχισα τον δρόμο μου.

Φεύγοντας, μονολόγησε:
Πόσο λογικοί και απλοϊκοί στις κινήσεις τους άνθρωποι είναι αυτοί, που είναι αυτάρκεις σε αγαθά, προνοούν για το μέλλον και φτάνουν σε σημείο να απλώνουν ακόμα και τον τραχανά με πολλή ευλάβεια λες και είναι κάτι το ιερό. Απ' ό,τι φαίνεται πάντως, γι' αυτούς είναι και το βιώνουν...

Πέρασαν πολλά χρόνια και το τελευταίο καλοκαίρι της δεκαετίας του ενενήντα επισκέφθηκε κάποια πόλη.

Κόντευε μεσημέρι και οι αγουροξυπνημένοι θαμώνες μιας καφετερίας απολάμβαναν τον καφέ τους, καθισμενοι στις άφθονες καρέκλες ενός πεζόδρομου, κάνοντας μια περίεργη συζήτηση. Ολοι μιλούσαν για δείκτες χρηματιστηριακών τιμών, μετοχές, επενδύσεις, συναλλαγές και μεγάλα κέρδη.

Κάποιοι μάλιστα έδιναν σε μακρινούς τους συνομιλητές μονολεκτικές εντολές διά μέσου κινητού τηλεφώνου, όπως: «Κλείσε», «Αγόρασε», «Πούλα»...

- Τι γίνεται εδώ, βρε παιδιά; Ρώτησε
- Απλώνουμε το χρήμα, του απάντησαν.
- Πώς το απλώνετε;
- Αγοράζοντας μετοχές εταιρειών εισηγμένων στο χρηματιστήριο.
- Γιατί, είστε τόσο πλούσιοι που δεν ξέρετε τι να κάνετε τα χρήματά σας;
- Οχι, παίζουμε αυτά που έχουμε, για να κερδίσουμε περισσότερα.
- Και, όσοι δεν έχουν;
- Πουλούν κάποιο ακίνητο ή δανείζονται από την τράπεζα.
- Και, τι θα τις κάνετε τις μετοχές;
- Θα τις πουλήσουμε ακριβότερα!
- Κοίτα μυαλό που διαθέτουν αυτοί οι άνθρωποι! Μάλλον θα έχουν σπουδάσει οικονομικές επιστήμες...
- Πάντως άμα θέλεις του είπαν, μπορείς κι εσύ να αγοράσεις και να κερδίσεις. Εδώ όλοι μόνο κερδίζουν!
- Και ποιος χάνει; Ρώτησε

Απάντηση δεν έλαβε τότε. Υστερα όμως από ένα χρονικό διάστημα έμαθε ότι όλοι αυτοί έχασαν, διότι άπλωσαν ασυλλόγιστα το χρήμα που κατείχαν κυριευμένοι από απληστία, με σκοπό να κερδίσουν, αλλά δεν πρόφθασαν, διότι είχαν προβλέψει και το μάζεψαν για λογαριασμό τους λίγοι επιτήδειοι.
- Τι ευκολόπιστοι άνθρωποι, μονολόγησε εκ των υστέρων. Επεσαν από μόνοι τους ως βορά στο στόμα των λύκων, θεωρώντας μάλιστα και τον εαυτό τους σπουδαίο οικονομολόγο...

Εφυγε και ξαναπέρασε μετά από πέντε χρόνια. Στην Ελλάδα τότε επικρατούσε μεγάλος οργασμός σε έργα υποδομής και αθλητικά, λόγω των επικείμενων Ολυμπιακών Αγώνων.

Καθώς βάδιζε στους δρόμους της πόλης, παρατήρησε ότι έξω από τις τράπεζες υπήρχαν σχηματισμένες ουρές ανθρώπων. Στάθηκε μπροστά από μία και ρώτησε κάποιον:

- Τι συμβαίνει και υπάρχει τόσος κόσμος, λες και περιμένει συσσίτιο σε περίοδο απόλυτης φτώχειας ή ξένης κατοχής;
- Δεν το ξέρεις;
- Οχι!
- Οι τράπεζες απλώνουν το συσσωρευμένο στα ταμεία τους χρήμα και το μοιράζουν στον κόσμο...
- Δηλαδή άμα περιμένω κι εγώ στην ουρά θα μου δώσουν;
- Θα σου δώσουν! Πώς δεν θα σου δώσουν. Ο,τι επιθυμείς. Εορτοδάνειο, διακοποδάνειο, στεγαστικό....
- Είναι εύκολο;
- Πώς δεν είναι! Αμα θα βάλεις υποθήκη κάποιο ακίνητο.
- Μα, εγώ δεν έχω, διότι δεν ζω εδώ.
- Ε, τότε βρες έναν εγγυητή για να υπογράψει.
- Λες να βρω. Ποιον να βρω;
- Υπάρχουν κορόιδα που βάζουν το κεφάλι στον τροβά χωρίς να το καταλάβουν, ουκ ολίγα...
- Ναι, αλλά τα χρήματα λογικά κάποτε πρέπει να το επιστρέψω; Πότε όμως;
- Οποτε θέλεις. Ισως και μετά από είκοσι και πλέον χρόνια!
- Τι λες; Εγώ τότε ίσως να έχω πεθάνει.
- Γι' αυτό σκοτίζεσαι; Θα το αποπληρώσουν τα παιδιά σου...
- Α, εγώ δεν βάζω την οικογένειά μου σε τέτοιες περιπέτειες, είπε και έφυγε προβληματισμένος για τον τρόπο σκέψης και ενέργειας εκείνων των ανθρώπων.

Ενιωθε μια παράξενη έλξη από τούτον τον τόπο των πολλών αντιθέσεων, των ακραίων ενεργειών και των απρόβλεπτων καταστάσεων. Αυτόν που είχε μετατρέψει τη νύχτα σε ημέρα και λειτουργούσε ως απέραντο ξενυχτάδικο, παρόλο που ζούσε με δανεικά.

Έτσι πήρε την απόφαση να τον επισκεφτεί μετά από κάποια χρόνια για τελευταία φορά
Τότε όμως δεν είδε γυναίκες - παραγωγούς να απλώνουν τον τραχανά ούτε παίχτες του χρηματιστηρίου και τράπεζες να απλώνουν το χρήμα.

Είδε κάτι φοβερό. Είδε καταβεβλημένους ανθρώπους με καταρρακωμένη την αξιοπρέπεια να είναι επαίτες και να ζητιανεύουν στους δρόμους με απλωμένη την παλάμη του χεριού, εκλιπαρώντας τους περαστικούς να τους ελεήσουν. Και τους περαστικούς από την άλλη μεριά να μονολογούν απευχόμενοι, ώστε να μην έρθει και η δική τους σειρά!

- Τι χώρα κι αυτή, είπε τότε. Από την παραγωγή αγαθών πέρασε στον τζόγο, από κει στον άκρατο καταναλωτισμό του πλαστικού χρήματος και τέλος κατέληξε στην επαιτεία!

- Πού είναι η προνοητικότητα, η υπερηφάνεια, η εξυπνάδα και η μαγκιά;

Μήπως πήγαν περίπατο στο λιβάδι της καπιταλιστικής απάτης, όπου οι τσοπάνηδες βόσκουν τα γομάρια σαμαρωμένα και φορτωμένα, προσφέροντάς τα την τροφή με το δελτίο υπό μορφήν συσσιτίου και βαρώντας τα με τη φορτωτήρα, χωρίς αυτά να αντιδρούν;

Αλλά και πότε επιτέλους αυτά θα ταρακουνηθούν και θα κλωτσήσουν τους σαλαγητές τους, ώστε να απελευθερωθούν από το επαχθές φορτίο;

Η Ιστορία λέει ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή. Αρκεί μόνο να το θελήσουν...

ΠΡΟΣΟΧΗ, ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΤΡΟΙΚΑ...

Ένα νέο επιτραπέζιο παιχνίδι σήμα κατατεθέν της κρίσης, κυκλοφόρησε στην Πορτογαλία.

- Βαρέθηκες να αγοράζουν υποβρύχια με τους φόρους σου; Τώρα ήρθε η σειρά σου! Κι εσύ επίσης μπορείς να οδηγήσεις τη χώρα στη χρεοκοπία!

Με τη φράση αυτή διαφημίζεται το παιχνίδι "Προσοχή, έρχεται η Τρόικα".

Η βασική ιδέα είναι ο παίκτης να αναλάβει τα ηνία μιας φανταστικής χώρας, της Πορτουγαλανδίας.

Ασκώντας την εξουσία πρέπει να επεκτείνει την επιρροή του σε διάφορες ομάδες συμφερόντων και να συγκεντρώσει τα μεγαευρώ που τοποθετούνται σε φορολογικούς παραδείσους.

Ο ηγέτης προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία ασκώντας όση επιρροή διαθέτει, να φιμώσει τις φωνές των αντιπάλων του και να τοποθετήσει τον πακτωλό των χρημάτων του σε κάποιον φορολογικό παράδεισο πριν από την άφιξη της Τρόικας των πιστωτών.

Νικητής αναδεικνύεται ο ηγέτης που καταφέρνει να συνάψει τις περισσότερες πολιτικές συμμαχίες, να κερδίσει τις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις και να συγκεντρώσει τα περισσότερα χρήματα προτού εμφανιστεί η κάρτα της Τρόικας.

Πρόκειται για τρεις μαυροντυμένους άντρες που κρατούν χαρτοφύλακες με τα αρχικά ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ, δηλαδή των τριών πιστωτών των χωρών της ευρωζώνης που λαμβάνουν οικονομική βοήθεια.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν τους στόχους του νέου παιχνιδιού που αναμένεται να κάνει θραύση...

Το άξιο απορίας στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως δεν το σκέφτηκαν πρώτοι στην Ελλάδα!

ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΤΟΥ ΛΗΣΤΗ...

"Άγνωστος" χτύπησε πριν λίγες μέρες το κουδούνι του διαμερίσματος πρώην ποδοσφαιριστή και όταν κείνος από μέσα ρώτησε ποιος είναι δεν πήρε καμία απάντηση...

Ο πρώην ποδοσφαιριστής αποφάσισε να κατέβει στην είσοδο και να ελέγξει την κατάσταση. Αρχικά δεν παρατήρησε κάποια ύποπτη κίνηση, όμως αποφάσισε να κατέβει και στο λεβητοστάσιο και εκεί βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν άγνωστο Γεωργιανό ρέμαλο. (Την κατώτερη κακομούτσουνη ράτσα που είναι γεννημένοι εγκληματίες, πάντα μεθυσμένοι κι έτοιμοι για κάθε κακό).

Όταν τον ρώτησε ποιός είναι, αντί για απάντηση εκείνος έβγαλε ένα μαχαίρι και αδίστακτα τον τραυμάτισε στο πρόσωπο. Ωστόσο ο πρώην ποδοσφαιριστής τον αφόπλισε, τον χτύπησε και στη συνέχεια τον ανέβασε στο ισόγειο και κάλεσε την αστυνομία.

Η υπόθεση πήρε το δρόμο της "δικαιοσύνη"ς με τον πρώην ποδοσφαιριστή να καταθέτει μήνυση για απόπειρα ανθρωποκτονίας, αλλά και τον αλλοδαπό δράστη να καταθέτει μήνυση κατά του πρώην ποδοσφαιριστή για επίθεση.

Ήθελα νάξερα ποιός νόμος και ποιά πολιτεία επιτρέπει στον παρολίγο δράστη ληστείας να καταθέτει μήνυση για επίθεση κατά του υποψήφιου θύματος, αν τυχαία εκείνο είναι σε καλή φυσική κατάσταση και αποτρέψει τη ληστεία του, κάνοντας 800 οκάδες τον ληστή, που επιτίθεται πρώτος πάντα με ότι κρατά στα χέρια του...

Και τι με περιμένει από κάποιον μαλάκα ανακριτή ή δικαστή που θα τύχει να εξετάσει την υπόθεση, αν τσακώσω μέσα στο σπίτι μου κάποιο τέτοιο ξενόφερτο τσογλάνι κι αφού το τσακίσω εύκολα σαν αθλητής δύναμης κι όχι κλωσταδόρος της μπάλας, τον παραδώσω έτοιμο κι αβλαβή στις "αρχές" που θα φτάσουν καθυστερημένα αν κι όποτε φτάσουν και θα μου ζητήσουν και τα ρέστα, εξ ονόματος του ληστή και των δήθεν δικαιωμάτων του, λες κι αυτός δεν έχει ευθύνη για τίποτα που βρέθηκε στο ξένο σπίτι...

Μωρέ καλύτερα στο τσουβάλι και στους αρκάλους αν μπορείς κι άσε τους μπάτσους να...

ΤΡΟΥΜΠΑ '67 (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Δραματική Ελληνική ταινία του Γ. Γρηγορίου, από το 1967.

Ένας νυχτοφύλακας ερωτεύεται μια τραγουδίστρια νυχτερινού κέντρου στην Τρούμπα και την πείθει να μείνει μαζί του και να εγκαταλείψει τον κόσμο της νύχτας.

Εκείνη όμως όταν ανακαλύπτει ότι είναι φτωχός, επιστρέφει στην παλιά της ζωή και μπλέκεται σε μια υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών, την οποία κινεί το αφεντικό της...

ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΣΩΤΗΡΙΑ...

Υπάρχουν φορές που ενώ όλα είναι «μαύρα» στη ζωή σας, κάτι συμβαίνει και ξαφνικά το σενάριο αλλάζει προς το καλύτερο; 

Αν ναι, τότε αξίζει τον κόπο να θυμάστε πως κάθε φορά που τα πράγματα δεν έρχονται έτσι όπως θέλετε, ίσως μια ανώτερη δύναμη έχει καλύτερα σχέδια για σας...

Μια φορά κι έναν καιρό ο μόνος άνθρωπος που γλίτωσε μετά από ένα ναυάγιο κατάφερε να φτάσει κολυμπώντας σ' ένα μικρό έρημο νησάκι.

Προσευχόταν θερμά στο Θεό να τον γλιτώσει και κάθε μέρα παρατηρούσε τον ορίζοντα ψάχνοντας για βοήθεια, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Εξουθενωμένος κατάφερε τελικά να φτιάξει ένα καλυβάκι από παλιόξυλα που είχε βγάλει η θάλασσα στην ακτή για να προστατευτεί απ' τα στοιχεία της φύσης και να κρύψει τα λίγα πράγματα που είχε.

Ώσπου μια μέρα που είχε πάει πιο μακριά για να βρει κάτι να φάει, γύρισε στο σπιτάκι του για να το δει παραδομένο στις φλόγες, και τον καπνό να φτάνει στον ουρανό. Αυτό ήταν και το χειρότερο που θα μπορούσε να του συμβεί Είχε πια χάσει τα πάντα!

Φούντωσε από πίκρα και θυμό και είπε κλαίγοντας:
- Θεέ μου, πως μπόρεσες να μου κάνεις κάτι τέτοιο!  

Πρωί - πρωί την άλλη μέρα ξύπνησε απ' το θόρυβο που έκανε ένα πλοίο που πλησίαζε το νησί για να τον σώσει.
- Πώς ξέρατε ότι είμαι εδώ; ρώτησε τους σωτήρες του.
- Μα είδαμε το σινιάλο σου με τον καπνό, του απάντησαν.

Είναι φυσικό να αποθαρρυνόμαστε όταν τα πράγματα μας πάνε άσχημα. Όμως δεν θα πρέπει να το βάζουμε κάτω, επειδή ο Θεός, το σύμπαν, ή αυτές οι άγνωστες μυστηριακές δυνάμεις που οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι πλανώνται πάνω, δίπλα ή μέσα μας, συνεχώς εργάζονται με τη ζωή μας, ακόμα και την ώρα του μεγαλύτερου πόνου και της ταλαιπωρίας...

ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ 2...

Τέσσερις άνδρες, 20, 40, 50 και 70 χρόνων ναυαγούν σε ένα ξερονήσι. Στο διπλανό νησάκι ναυαγούν τέσσερις δίμετρες μοντέλες.

- Να κολυμπήσουμε ως τα κορίτσια, λέει ο 20ρης.

- Εγώ λέω να κατασκευάσουμε μια σχεδία, του απαντά ο 40ρης.

- Καλά μην βιάζεστε και τόσο, λέει ο 50ρης.

Και στο τέλος ο 70ρης:

- Καλά ρε παιδιά, γιατί να τα κάνουμε όλα αυτά, αφού και από δω που είμαστε βλέπουμε μια χαρά;

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ...

Οταν οι τριακόσιοι της Βουλής παίρνουν ο κάθε ένας πάνω από 7.000 ευρώ τον μήνα και ισχυρίζονται ότι μόλις καλύπτουν τα έξοδά τους για μια αξιοπρεπή διαβίωση...

Όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης τονίζει πως ο πρώτος μισθός ενός πρωτοδιοριζόμενου δικαστικού είναι 1.800 ευρώ και τον θεωρεί απαράδεκτο, ξεχνώντας ότι ο αντίστοιχος του γιατρού είναι 900 ευρώ...

Οταν οι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ χρυσοπληρώνονται και αμφιβάλλουμε εάν δουλεύουν ποτέ χωρίς ακόμα να χάσουν τα προκλητικά τους προνόμια, τότε κάτι δεν πάει καλά στη λογική μας...

Ποιοί είναι και τολμούν χωρίς ντροπή να μας διαχωρίζουν, γιατί αυτό κάνουν όταν θεωρούνται οι πολιτικοί και οι δικαστικοί υπεράνω όλων ημών και θα πρέπει να παίρνουν πολλαπλάσια από όλους;

Το διαθέσιμο εισόδημα προς αναδιανομή εν μέσω ύφεσης πρέπει να είναι για όλους το ίδιο μειωμένο .
Εάν υπήρχε ακόμα στη σημερινή Ελλάδα το φιλότιμο, θα έπρεπε όλοι που παίρνουν πάνω από 2.000 ευρώ τον μήνα να τα δίνουν στο κράτος που με τη σειρά του θα βοηθούσε τις πράγματι άπορες οικογένειες.

Ένα απλό μπακαλίστικο παράδειγμα: εάν οι 300 της βουλής διέθεταν από 4.000 ευρώ κάθε μήνα θα είχαμε 1.200.000 όπου θα μπορούσαν 2.000 οικογένειες να έχουν εισόδημα κάθε μήνα από 600 ευρώ.

Φαντασθείτε πόσες χιλιάδες Έλληνες πολίτες που υποφέρουν, χρωστούν και αυτοκτονούν θα ανακουφίζονταν εάν υπήρχε κοινωνική αλληλεγγύη από όλους τους αυτοαποκαλούμενους προνομιούχους κλάδους...

Η δημοκρατία κινδυνεύει όχι από τους λίγους "φασίστες", αλλά από αυτούς που υποτίθεται πως τη διαφυλάττουν.

Όμως να προσέξουν γιατί η αδικία γεννά οργή και όταν ξεχειλίσει, πρώτοι χαμένοι θα είναι αυτοί, γιατί ο φτωχός δεν θα έχει να χάσει τίποτα.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ...

Το iPhone 5 έχει έρθει στην Ελλάδα στην υψηλότερη τιμή που διακινείται διεθνώς.

Πουθενά στον κόσμο δεν πωλείται τόσο ακριβά όσο στην Ελλάδα της κρίσης και του Μνημονίου, υπ' ευθύνη φυσικά της εταιρείας και όχι π.χ. του κράτους.

Γιατί νομίζετε; Πώς έρχεται σε μια αγορά που είναι σ΄ αυτή την ύφεση ένα προϊόν στην υψηλότερη τιμή διεθνώς; Διότι ο καταναλωτής έχει αυτή την προτεραιότητα. Όταν βλέπει μια εταιρεία ένα προϊόν της ότι έχει ζήτηση κι ότι ο καταναλωτής το θέλει σ' αυτή την τιμή δεν θα το χαρίσει γιατί δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα...

Ακόμα και οι λοιποί οι υπό της κρίσεως πληγέντες, θεωρούν τόσο σημαντικό να αγοράσουν iPhone και το κακό συναπάντημα, ώστε κάνουν αιματηρές οικονομίες, δανείζονται, υποθηκεύουν, πουλάνε, πουλιούνται, με σκοπό να το αποκτήσουν.

Όσο όσο! Σαν να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου...

Κάποιοι τα έχουν, και κάποιοι άλλοι τα βρίσκουν... Και έτσι, μόνον έτσι, καθίσταται εφικτό να έχει έρθει το τάδε ή το δείνα προϊόν στην Ελλάδα στην υψηλότερη τιμή που διακινείται διεθνώς.
Ακόμα και μέσα στην κρίση, μέσα στην ωρίμανση του Μνημονίου, ο ακραίος χυδαίος καταναλωτισμός είναι η μόνη προτεραιότητα για πολλούς Έλληνες της παραοικονομίας και της φοροφιαφυγής όπως οι ίδιοι δείχνουν.

Προφανώς, μελέτες έχουν αποδείξει στις πολυεθνικές ότι ο Έλληνας ιεραρχεί τόσο ψηλά στην κλίμακα προτεραιοτήτων του το σβήσιμο της καταναλωτικής του δίψας, τόσο ψηλότερα απ' ότι όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαϊκοί λαοί, που θα σπεύσει να αποδώσει το υστέρημά του, ή το δανεικό του, ή το της δόσης του, σε ό,τι θα πικάρει τον πλησίον του και θα δώσει στον ίδιον ένα ελάχιστο κάλπικο αίσθημα κοινωνικής υπεροχής.

Έτσι, πωλούνται εδώ διάφορα πολυτελή και όχι απαραίτητα προϊόντα σε τιμές με τις οποίες κανείς δεν επρόκειτο να τα αγοράσει πουθενά αλλού  στον πολιτισμένο κόσμο.

Αφού πολλοί θα βρεθούν να τα αγοράσουν, όσο ακριβά κι αν τα πουλάμε, χαζοί είμαστε; Αφού υπάρχει ζήτηση γι' αυτήν την προσφορά, δίκιο έχουν τα στελέχη των πολυεθνικών...

Δεν υπάρχει καμία μετάνοια, καμία αλλαγή νοοτροπιών και προτεραιοτήτων...

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΟΦΙΣΤΕΙΕΣ...

Επειδή δεν μπορούν ή δε θέλουν να πιάσουν τους φοροφυγάδες, ρίχνουν όλους τους υπόλοιπους στον καιάδα.

Θα μειωθεί το βάρος για τους χαμηλόμισθους λένε και θα επιβαρυηθεί για άλλους, συνήθεις ύποπτους για φοροδιαφυγή.

Αυτός που βγάζει 40000 μαύρα και δηλώνει 10000, πάλι 10000 θα δηλώνει, σε πάλι για αυτά θα τον φορολογήσει και το νέο φορολογικό. Σιγά την επιβάρυνση που θα πληρώσει 150 ευρώ επιπλέον και το φόρο που θα αναλογεί στις 10000. Αυτός που όμως βγάζει όντως 10000, θα εξωθηθεί να κλείσει.

Άρα λοιπόν δεν πειράζουμε το φοροφυγά, επιβαρύνουμε την μεγάλη πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών που όντως τα βγάζουν πέρα με δυσκολία στη σημερινή ύφεση, διότι οι "μέσοι όροι" που βγάζουν οι φωστήρες δείχνουν φοροδιαφυγή γενικά και τσουβαλάτα σε μια ούτως ή άλλως τεχνητή "επαγγελματική κατηγορία"

Τι σχέση έχουν π.χ. οι πολλοί δικηγόροι ή οι γιατροί ή μηχανικοί που έχουν να δουν πελάτες ένα χρόνο, με τους εστιάτορες, τους καφετζήδες, τους ξεναγούς, τους ράφτες, τις κομμώτριες, τους αναρίθμητους μπλοκάκηδες πολλών επεγγελμάτων, τους ζωγράφους κλπ καλλιτέχνες και αθροίζονται όλοι μαζί;

Δεν υπάρχουν μαγικές φόρμουλες για διεύρυνση της φορολογικής βάσης.

Δεν θέλουν να φορολογήσουν με βάση τον πραγματικό κατεχόμενο πλούτο και σκέφτονται όλα αυτά τα γελοία τερτίπια κάθε λίγο;

Υπάρχει μία έγκυρη αρχή: "Πληρώνεις για αυτά που βγάζεις. Όχι για αυτό που είσαι".

Και να μερικά δίκαια εργαλεία για να διαπιστώνονται αυτά που βγάζεις:
1. Έσοδα - έξοδα = καθαρά εισοδήματα.
2. Κανένα τέλος επιτηδεύματος. Ζούμε σε κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής, όχι στο φεουδαρχικό 1200 με τις συντεχνίες.
3. Αντικειμενικά τεκμήρια διαβίωσης και έλεγχος τραπεζικών λογαριασμών ή μεταβιβάσεων, ως διασταύρωση για τα εισοδήματα που δηλώνεις. Ο συσσωρευμένος πλούτος κινητός ή ακίνητος είναι αναντίρρητη απόδειξη διαρκούς εισροής καθαρών (ή μαύρων) εισοδημάτων. Και πρέπει να υπερισχύει ως αποδεικτικό στοιχείο.

Τα λοιπά σοφίσματα περιττεύουν.

ΕΦΙΑΛΤΗΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ψυχολογικό θρίλερ σε σκηνοθεσία Ερρίκου Ανδρέου, από το 1961.

Mια νέα και πλούσια κληρονόμος η Άννα Μαργκό, δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα από μια παλιά της φίλη την Εύη Λινάρδου.

Η Άννα μην ξέροντας τι να κάνει ζητά τη βοήθεια ενός γνωστού της, του Τώνη Καρζή. Η αγωνία θα κορυφωθεί καθώς θα ακολουθήσουν κάποιοι ανεξήγητοι φόνοι.

Όμως ο Τώνης Καρζής θα κατορθώσει να φθάσει στην άκρη και να αποκαλύψει την αλήθεια που θα είναι συγκλονιστική....

ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ...

Περίπου 5,5 εκατομμύρια νέοι δεν μπορούν να βρουν εργασία στην Ευρώπη.

Κάποτε θεωρούνταν πως το να έχει κάποιος πολλά και σημαντικά πτυχία ήταν ένα σίγουρο διαβατήριο για μια ζηλευτή θέση στον κόσμο της εργασίας.

Για κάποιους ίσως ήταν ήταν, μα για τους περισσότερους όχι, που τρύπωναν όπου πρωτο-έβρισκαν δουλειά και δεν προσπαθούσαν ποτέ ξανά για κάτι καλύτερο.

Σήμερα η ασυδοσία του κάθε εργοδότη, αντάμα με την οικονομική κρίση που κλείνει επιχειρήσεις και καταστήματα, έχει κάνει την εργασία είδος πολυτελείας, όσα πτυχία και να έχει κάποιος υποψήφιος υπάλληλος...

Στο επίπεδο ρεκόρ του 26% εκτινάχθηκε το ποσοστό της ανεργίας τον Σεπτέμβριο, με τον αριθμό των ανέργων να αυξάνεται σε 1.295.203 άτομα.

Μάλιστα η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών που έχουν το μεγαλύτερο οικονομικό κόστος από την ανεργία των νέων.

Στους καταλόγους της ανεργίας είναι κυρίως νέοι έως 24 ετών (ποσοστό 56,4%) και γυναίκες (ποσοστό 30,1%).

Ένας νέος που υποβάλλει το βιογραφικό του ή πάει ο ίδιος προσωπικά να ζητήσει δουλειά ας πούμε στα 25 του, αντικρίζει συνήθως την απαξίωση των εργοδοτών του. Οχι σπάνια και την ειρωνεία. Αιτία; Δεν έχει λένε πολλά πτυχία...

Αν προσπαθήσει ξανά να χτυπήσει πόρτες στα 30 του, η απάντηση είναι ότι δεν έχει αρκετή εμπειρία στο αντικείμενο που ασχολούνται αυτοί και που ποτέ δεν του έδωσαν την ευκαιρία να μάθει...

Στα 45 του θα του πούνε πως είναι πολύ μεγάλος για τη δουλειά που τον θέλουν, οπότε δεν τους κάνει.

Μετά τα 50 του, άδικα ψάχνει για οποιαδήποτε θέση...

Κι αν πάει στα 65 ή στα 67 του να ζητήσει σύνταξη, το κράτος θα του απαντήσει πως δεν δούλεψε αρκετά στη ζωή του για να δικαιούται μια κάποια σύνταξη!

ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ...

100 ΧΡΟΝΙΑ Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ...

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ;

Για να μειωθούν κι άλλο οι δαπάνες για την άμυνα, αναφέρεται στο προσχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (έκθεση της Τρόικας), καταργήστε λένε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία!

Μέσες άκρες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες έχει καταργηθεί η υποχρεωτική. Και το ίδιο πάνε να κάνουν και εδώ. Με τη διαφορά ότι η Ελλάδα δεν είναι Πορτογαλία, να έχει γείτονες της την Ισπανία και τη Γαλλία.

Θα μας πούνε και πως να καταργήσουμε και τους Βαλκάνιους γείτονες με τις αλυτρωτικές βλέψεις και την Τουρκία; Ποια θα είναι η αμυντική θωράκιση της Ελλάδας με τους Τούρκους να έχουν ξεσαλώσει στο Αιγαίο, τους Αλβανούς να ονειρεύονται πότε θα κάνουν μπάνια στην Πρέβεζα και τους Σκοπιανούς και Βούλγαρους να καραδοκούν από το Βορρά; Δεν είναι μόνο τα λεφτά των καραβανάδων...

Η αντικατάσταση του εθνικού στρατού των κρατών της ΕΕ από μισθοφορικό στρατό είναι μια πολιτική τεχνική πουθέλουν να επιβάλλουν με βάση την πολιτειακή ενοποίηση της ΕΕ.

Οι μεγάλες σε πληθυσμό και οικονομικά ισχυρές χώρες, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, θα έχουν και μεγάλο και ισχυρό μισθοφορικό στρατό οι μικρές και οικονομικά αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Μάλτα κτλ., θα έχουν μικρό κι ανίσχυρο μισθοφορικό στρατό. Συνεπώς θα χρειάζονται τη στρατιωτική στήριξη των μεγάλων χωρών, όπως η Γερμανία και η Γαλλία και θα υποκύπτουν για λόγους εθνικής ασφάλειας στις εκμεταλλευτικές απαιτήσεις αυτών των χωρών...

Με καθαρά εθνικά, γεωπολιτικά και στρατιωτικά κριτήρια, το θέμα της κατάργησης της υποχρεωτικής πρέπει να συζητηθεί. Εχει τεθεί επί τάπητος άλλωστε διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα εδώ και χρόνια. Από εκεί και πέρα και όποια λύση υπάρξει (όχι με μόνα κριτήρια τα οικονομικά, όπως θέλουν οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών), επιβάλλεται να υπάρχει μια μίνιμουμ παλαϊκή εκπαίδευση (ανδρών και γυναικών) στα όπλα κι όχι στις αγγαρείες.

Η Ελλάδα χρειάζεται αξιόμαχο, καλά εκπαιδευμένο και ετοιμοπόλεμο στρατό. Δεν έχει σημασία αν θα χρειαστεί να εμπλακεί ποτέ σε πολεμικές επιχειρήσεις. Η ύπαρξη του στρατεύματός μας λειτουργεί αποτρεπτικά, απέναντι στις ποικίλες και εκ πολλών κατευθύνσεων εκδηλωμένες επιβουλές, οι οποίες θα αυξάνουν καθώς η οικονομική αδυναμία μας θα συνεχίζεται...

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΤΙ;

Δεκατέσσερα εκατομμύρια νέοι άνθρωποι στην Ευρώπη κάθονται στο σπίτι τους και δεν κάνουν τίποτα. Δεκατέσσερα εκατομμύρια νέοι Ευρωπαίοι δεν εργάζονται, ούτε εκπαιδεύονται. Αποτελούν την γενιά NEETs από τις λέξεις "not in education, employment, or training".

Αυτό αναλογεί στο 15,4% των νέων ηλικίας 15 έως 29. Μερικοί είναι άνεργοι από επιλογή ή ταξιδεύουν, αλλά η πλειοψηφία δεν είναι...

Τα στοιχεία για την αύξηση της ανεργίας των νέων είναι συγκλονιστικά. Όμως στους υπολογισμούς, γενικά μετράνε μόνο τους νέους που είναι έτοιμοι να εργαστούν και που θέλουν να εργαστούν.
Ο αριθμός τους ολοένα και αυξάνεται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

Οι κοινωνιολόγοι ανησυχούν για τις συνέπειες αυτού του φαινομένου στην κοινωνία και την υγεία.
Το Πολυτεχνείο στη χώρα μας, μαζί με την Ιατρική και τη Νομική ήταν για δεκαετίες ταυτισμένα με την έννοια της σίγουρης κι επικερδούς επαγγελματικής αποκατάστασης αλλά και με τον κρυφό μικροαστικό πόθο που κουβαλούσε η περίφημη προτροπή "μάθε παιδί μου γράμματα".

Τώρα όμως μηχανικοί, γιατροί και δικηγόροι, διεκδικούν κι αυτοί ένα γερό μερίδιο από τη συνολικότερη πίτα ανεργίας ή αν στάθηκαν τυχεροί και βρήκαν δουλειά με "σημερινούς" μισθούς, βιώνουν την ανησυχία της εργασιακής ανασφάλειας και απόγνωσης.

Παραπάνω από το 1/3 των μελών μας αδυνατούν να καταβάλουν τις τρέχουσες εισφορές, πόσο μάλλον τις νέες αυξημένες, λένε στο ΤΕΕ για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ένας κλάδος από τα πιο περιζήτητα επαγγέλματα, μέχρι και πριν από λίγα χρόνια...

Παράλληλα καταστήματα κλειστά και γραφεία που παραμένουν ξενοίκιαστα σε κάθε πόλη, θα συνθέτουν (ως πότε;) τη νέα εικόνα μιας χώρας που άλλοτε έσφυζε από ζωή και την κατέκλυζαν ανέμελοι καταναλωτές.

Έτσι για την μέση Ελληνική μα και την Ευρωπαϊκή οικογένεια τίθεται πια επιτακτικά το ερώτημα περί επαγγελματικής αποκατάστασης των τέκνων:

Μάθε παιδί μου κάτι, αλλά τι;

ΡΟΔΑ, ΤΣΑΝΤΑ ΚΑI ΚΟΠΑΝΑ 5 ( Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Η τελευταία ταινία της σειράς, γυρισμένη πια στα '90'ς από τον  Ο. Ευστρατιάδη.
Μετά από 30 χρόνια μετανάστευσης στην Αμερική ο πάμπλουτος αυτοδημιούργητος μαφιόζος Pit Paras αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα και να επενδύσει σε μια μπιζνα διαφορετική από τις άλλες, να αγοράσει και να διευθύνει το εγκαταλελειμμένο πια λύκειο Χαβαλέ.

Στην φιλόδοξη όμως προσπάθεια του να αναβιώσει το ιστορικό σχολείο, κουβαλάει και τον απαράβατο όρο της διαθήκης Χαβαλέ να προσλάβει όλους όσους από τους απόφοιτους έγιναν καθηγητές. Έτσι ο Μπίλιας και η παρέα του επιστρέφουν αλλά αυτή τη φορά ως καθηγητές και επειδή ρόδα είναι και γυρίζει αυτοί πλέον βρίσκονται στο στόχαστρο της νέας γενιάς μαθητών.

Η παλιά παρέα που δεινοπαθεί στα χέρια των νέων κινδυνεύοντας να χάσουν την φήμη και την αίγλη τους, οι μαθητές ανταγωνίζονται σε πλάκες τους παλιούς, περνάει όλη η ατμόσφαιρα της ζωής, της διασκέδασης, της νοοτροπίας και των ειδυλλίων της νεολαίας παράλληλα με μια σειρά guest που προσπαθούν να μεταδώσουν το μυστικό της επιτυχίας κάθε επαγγέλματος στους μαθητές...