Δεκατέσσερα εκατομμύρια νέοι άνθρωποι στην Ευρώπη κάθονται στο σπίτι
τους και δεν κάνουν τίποτα. Δεκατέσσερα εκατομμύρια νέοι Ευρωπαίοι δεν
εργάζονται, ούτε εκπαιδεύονται. Αποτελούν την γενιά NEETs από τις λέξεις
"not in education, employment, or training".
Αυτό αναλογεί στο 15,4% των νέων ηλικίας 15 έως 29. Μερικοί είναι άνεργοι από επιλογή ή ταξιδεύουν, αλλά η πλειοψηφία δεν είναι...
Τα στοιχεία για την αύξηση της ανεργίας των νέων είναι συγκλονιστικά. Όμως στους υπολογισμούς, γενικά μετράνε μόνο τους νέους που είναι έτοιμοι να εργαστούν και που θέλουν να εργαστούν.
Ο αριθμός τους ολοένα και αυξάνεται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Οι κοινωνιολόγοι ανησυχούν για τις συνέπειες αυτού του φαινομένου στην κοινωνία και την υγεία.
Το Πολυτεχνείο στη χώρα μας, μαζί με την Ιατρική και τη Νομική ήταν για δεκαετίες ταυτισμένα με την έννοια της σίγουρης κι επικερδούς επαγγελματικής αποκατάστασης αλλά και με τον κρυφό μικροαστικό πόθο που κουβαλούσε η περίφημη προτροπή "μάθε παιδί μου γράμματα".
Τώρα όμως μηχανικοί, γιατροί και δικηγόροι, διεκδικούν κι αυτοί ένα γερό μερίδιο από τη συνολικότερη πίτα ανεργίας ή αν στάθηκαν τυχεροί και βρήκαν δουλειά με "σημερινούς" μισθούς, βιώνουν την ανησυχία της εργασιακής ανασφάλειας και απόγνωσης.
Παραπάνω από το 1/3 των μελών μας αδυνατούν να καταβάλουν τις τρέχουσες εισφορές, πόσο μάλλον τις νέες αυξημένες, λένε στο ΤΕΕ για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ένας κλάδος από τα πιο περιζήτητα επαγγέλματα, μέχρι και πριν από λίγα χρόνια...
Παράλληλα καταστήματα κλειστά και γραφεία που παραμένουν ξενοίκιαστα σε κάθε πόλη, θα συνθέτουν (ως πότε;) τη νέα εικόνα μιας χώρας που άλλοτε έσφυζε από ζωή και την κατέκλυζαν ανέμελοι καταναλωτές.
Έτσι για την μέση Ελληνική μα και την Ευρωπαϊκή οικογένεια τίθεται πια επιτακτικά το ερώτημα περί επαγγελματικής αποκατάστασης των τέκνων:
Μάθε παιδί μου κάτι, αλλά τι;
Αυτό αναλογεί στο 15,4% των νέων ηλικίας 15 έως 29. Μερικοί είναι άνεργοι από επιλογή ή ταξιδεύουν, αλλά η πλειοψηφία δεν είναι...
Τα στοιχεία για την αύξηση της ανεργίας των νέων είναι συγκλονιστικά. Όμως στους υπολογισμούς, γενικά μετράνε μόνο τους νέους που είναι έτοιμοι να εργαστούν και που θέλουν να εργαστούν.
Ο αριθμός τους ολοένα και αυξάνεται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Οι κοινωνιολόγοι ανησυχούν για τις συνέπειες αυτού του φαινομένου στην κοινωνία και την υγεία.
Το Πολυτεχνείο στη χώρα μας, μαζί με την Ιατρική και τη Νομική ήταν για δεκαετίες ταυτισμένα με την έννοια της σίγουρης κι επικερδούς επαγγελματικής αποκατάστασης αλλά και με τον κρυφό μικροαστικό πόθο που κουβαλούσε η περίφημη προτροπή "μάθε παιδί μου γράμματα".
Τώρα όμως μηχανικοί, γιατροί και δικηγόροι, διεκδικούν κι αυτοί ένα γερό μερίδιο από τη συνολικότερη πίτα ανεργίας ή αν στάθηκαν τυχεροί και βρήκαν δουλειά με "σημερινούς" μισθούς, βιώνουν την ανησυχία της εργασιακής ανασφάλειας και απόγνωσης.
Παραπάνω από το 1/3 των μελών μας αδυνατούν να καταβάλουν τις τρέχουσες εισφορές, πόσο μάλλον τις νέες αυξημένες, λένε στο ΤΕΕ για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ένας κλάδος από τα πιο περιζήτητα επαγγέλματα, μέχρι και πριν από λίγα χρόνια...
Παράλληλα καταστήματα κλειστά και γραφεία που παραμένουν ξενοίκιαστα σε κάθε πόλη, θα συνθέτουν (ως πότε;) τη νέα εικόνα μιας χώρας που άλλοτε έσφυζε από ζωή και την κατέκλυζαν ανέμελοι καταναλωτές.
Έτσι για την μέση Ελληνική μα και την Ευρωπαϊκή οικογένεια τίθεται πια επιτακτικά το ερώτημα περί επαγγελματικής αποκατάστασης των τέκνων:
Μάθε παιδί μου κάτι, αλλά τι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου