Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα θητεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα θητεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...




Ελληνική ταινία του Παύλου Φιλίππου, από το 1984.

Τέσσερις παιδικοί φίλοι που έχουν περάσει παρέα στα θρανία όλα τα μαθητικά τους χρόνια, κατατάσσονται μαζί στο στρατό για να υπηρετήσουν τη θητεία τους.

Η συμπεριφορά τους, ως στρατευμένων δεν διαφέρει πολύ από εκείνη ως μαθητών, και δημιουργούν προβλήματα στη μονάδα τους...

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

ΒΡΑΔΥΝΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ...

Βραδυνό προσκλητήριο, πρώτες μέρες νεοσυλλέκτων στην Τρίπολη.

Ένας Σμηνίας πάει σε ένα παλλικάρι και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:

- Παρουσιάσου...

- Νεοσύλλεκτος σμηνίτης τάδε ταδε (σιγανή φωνή)...

- Πιο δυνατά παιδί μου...

- Νεοσύλλεκτος μπλα μπλα.. (πάλι σιγά)...

- Αγόρι μου πιο δυνατά. Τι ομάδα είσαι;

- ΑΕΚ

- Γήπεδο πας;

- Μάλιστα!

- Στο γήπεδο φωνάζεις;

- Μαλιστα!

-Ε φώναξε και εδώ όπως φωνάζεις στο γήπεδο!

- ΑΕΚ, ΑΕΚ!!!

Ξεράθηκαν όλοι στα γέλια...

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ;

Για να μειωθούν κι άλλο οι δαπάνες για την άμυνα, αναφέρεται στο προσχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (έκθεση της Τρόικας), καταργήστε λένε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία!

Μέσες άκρες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες έχει καταργηθεί η υποχρεωτική. Και το ίδιο πάνε να κάνουν και εδώ. Με τη διαφορά ότι η Ελλάδα δεν είναι Πορτογαλία, να έχει γείτονες της την Ισπανία και τη Γαλλία.

Θα μας πούνε και πως να καταργήσουμε και τους Βαλκάνιους γείτονες με τις αλυτρωτικές βλέψεις και την Τουρκία; Ποια θα είναι η αμυντική θωράκιση της Ελλάδας με τους Τούρκους να έχουν ξεσαλώσει στο Αιγαίο, τους Αλβανούς να ονειρεύονται πότε θα κάνουν μπάνια στην Πρέβεζα και τους Σκοπιανούς και Βούλγαρους να καραδοκούν από το Βορρά; Δεν είναι μόνο τα λεφτά των καραβανάδων...

Η αντικατάσταση του εθνικού στρατού των κρατών της ΕΕ από μισθοφορικό στρατό είναι μια πολιτική τεχνική πουθέλουν να επιβάλλουν με βάση την πολιτειακή ενοποίηση της ΕΕ.

Οι μεγάλες σε πληθυσμό και οικονομικά ισχυρές χώρες, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, θα έχουν και μεγάλο και ισχυρό μισθοφορικό στρατό οι μικρές και οικονομικά αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Μάλτα κτλ., θα έχουν μικρό κι ανίσχυρο μισθοφορικό στρατό. Συνεπώς θα χρειάζονται τη στρατιωτική στήριξη των μεγάλων χωρών, όπως η Γερμανία και η Γαλλία και θα υποκύπτουν για λόγους εθνικής ασφάλειας στις εκμεταλλευτικές απαιτήσεις αυτών των χωρών...

Με καθαρά εθνικά, γεωπολιτικά και στρατιωτικά κριτήρια, το θέμα της κατάργησης της υποχρεωτικής πρέπει να συζητηθεί. Εχει τεθεί επί τάπητος άλλωστε διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα εδώ και χρόνια. Από εκεί και πέρα και όποια λύση υπάρξει (όχι με μόνα κριτήρια τα οικονομικά, όπως θέλουν οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών), επιβάλλεται να υπάρχει μια μίνιμουμ παλαϊκή εκπαίδευση (ανδρών και γυναικών) στα όπλα κι όχι στις αγγαρείες.

Η Ελλάδα χρειάζεται αξιόμαχο, καλά εκπαιδευμένο και ετοιμοπόλεμο στρατό. Δεν έχει σημασία αν θα χρειαστεί να εμπλακεί ποτέ σε πολεμικές επιχειρήσεις. Η ύπαρξη του στρατεύματός μας λειτουργεί αποτρεπτικά, απέναντι στις ποικίλες και εκ πολλών κατευθύνσεων εκδηλωμένες επιβουλές, οι οποίες θα αυξάνουν καθώς η οικονομική αδυναμία μας θα συνεχίζεται...

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ...

Εμπλουτισμένο με τις νεώτερες προσθήκες από την εμπειρία παλαιότερων, για να είναι όσο το δυνατό πιο περιεκτικό.
Για να θυμούνται όσοι υπηρέτησαν και να ξέρουν τι θα βρούνε όσοι καταταχτούνε:

Α.Μ. - Αλφαμίτης, Αυτού Μεγαλειότης (σπάνια), Άνοιξε Μαλ... (συνηθέστερα)
Αγγαρειομάχος - Ο στρατεύσιμος για όλες τις δουλείες. Έχει ανάγει την αγγαρεία σε επιστήμη και προτιμάται από τους αξιωματικούς.
Αναφορά - Σε περίοδο πολέμου η αναφορά γίνεται για να διαπιστωθούν πόσοι και ποιοι χάθηκαν κατά τη διάρκεια των μαχών. Σε περιόδους ειρήνης διαπιστώνεται πόσοι και ποιοι λείπουν αδικαιολογήτως
Αντικούκου - Ουσία που βάζουν στο φαγητό του στρατού για να κατασταλλεί η στύση. Πρόκειται για έναν μύθο που τίνει να εξαληφθεί πλήρως, αφού το φαινόμενο αυτό -όταν εμφανίζεται- οφείλεται είτε σε ψυχολογικούς λόγους, είτε στην κούραση.
Απάλευτο - Ένα καθήκον που για να πραγματοποιηθεί απαιτεί ιδιαίτερη κούραση / χρονικό διάστημα που χαρακτηρίζεται από απίστευτη βαρεμάρα ή κόπωση
Απαλλαγή - Επειδή οι νέοι "απαλλάσουν" τους παλιούς από σκοπιές και αγγαρίες, αναμένονται πως και πως στις μονάδες. Απαλλαγή κάποιου είναι ένας φαντάρος που κατατάχθηκε ένα χρόνο αργότερα, όμως με τη μείωση της θητείας μάλλον θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί ο όρος
Απολελέ (και τρελελέ) - Επιφώνημα χαράς από συντόμως απολυόμενους φαντάρους, που παραπέμπει στο γνωστό άσμα των Ζιγκ-Ζαγκ.
Βιλαρίμπα - Αγγαρεία πλυσίματος δίσκων
Βρωμοποδαράς - Στρατιώτης πεζικού (συν: τζίτζικας)
Βύσμα - Πρόσωπο των ανωτέρων στρατιωτικών / πολιτικών / θρησκευτικών κλιμακίων που "συμβάλλει"¨στην καλύτερη θητεία του φαντάρου (Συνώνυμα: Μέσο, Άκρη, Πολύμπριζο, Τηλέφωνο, Θείος)
Σύφιλλη,τραβαώ σύφιλλη,συφιλιάζω: τα παίρνω στο κρανίο εύκολα,δυσανασχετώ σε εντολές ανωτέρων(ουσ. σίφης)

Κατεβάζω ασφάλειες,τα καίω : χάνω τον μπούσουλα απο τα πολλά χωσίματα ή όταν τοποθετούμαι σε καθήκοντα με πολλές ευθύνες και δε ξέρω τι να πρωτοκάνω

Γ.Τ.Π.Κ. (Γου-του-που-κου) - Για τον π...σο καβάλα (αντίστοιχο με το αμερικάνικο FUBAR - Fucked Up Beyond All Recognition)
Γαλομαχίες - Τσακωμοί μεταξύ νέων
Γερμανικό - Σκοπιά 02:00-04:00
Γκαζώνω - Τον τρέχω, του κάνω τη ζωή δύσκολη
Γκάου - Χαζός
Γκασμαδία - Νήσος Λέσβος
Γκοτζίλα(ς) - Κατεψυγμένο στρατιωτικό κρέας
Γκατζολία - Χώρος ευθύνης Δ' ΣΣ (Έβρος)
Γκατζόλι - Το γαϊδούρι στην τοπική διάλεκτο του νομού Έβρου
Γόπινγκ - Περισυλλογή τσιγάρων (αγγαρεία)
Δ.Ε.Α. - Δέν Είμαι Αξιωματικός
Δίκας και Υπόδικας - Ο Διοικητής και ο Υποδιοικητής
ΕΠ.ΟΠ. - Επειδή πεινούσα, οπλίτης πήγα
Ε.Π.Υ. - Επειδή πεινάω, υπηρετώ
DJ - Ο πλύντης δίσκων φαγητού

Τ.Ε.Φ.: Τάγμα Επιστημονικής Φαντασίας
Μ.Ε.: Μην Ενοχλείτε

Λατίνος=Αυτος που υπηρεστεί σε ΛΑΤ (Λόχος Αντιαρματικών)
Νο χαλούλου=Δεν σε χαλασε
Νο παλούλου=Δεν την παλέυω

Ηλεκτρόνιο - Αυτός που γυρνάει σαν σβούρα όλη μέρα / που τον "τρέχουν ασύστολα"
Θαλαμοdog ή θαλαμόσκυλο - Ο Θαλαμοφύλακας
K.Ε.ΔΒ. - Κέντρο Εκπαιδεύσεως Δυνατών Βυσμάτων
K.Ε.Υ.Π. - Κέντρο Εκπαίδευσης Υψηλών Προσώπων (θεωρείται βυσματικό)
Kαβαντζώνω - Bάζω στην άκρη, φυλάω για αργότερα
Καλλιτέχνης - Προσφώνηση φαντάρου
Καναδέζα - Tο όχημα Μ715

βαρβάρα=πυροσβεστικό όχημα(συνήθως σαράβαλο)
Κάπα - Οι μέρες κράτησης (πχ έφαγα σήμερα τέσσερα κάπα)
Καλλιόπη - Η τουαλέτα ως γνωστόν

"Καντίναρχος": Ο σμηνίτης - συνήθως γιωτάς αν είναι χοντρο βύσμα - που είναι υπεύθυνος για την καντίνα της Μοίρας. Συνήθως "λογοδοτεί" για τις πράξεις και τις...αταξίες του σε κάποιο μόνιμο υπαξιωματικό που έχει αναλάβει διαχειριστής της καντίνας. Κοινώς, άμα λοίπουν χρήματα είναι αυτός που θα την γαμήσει κατά κύριο λόγο...

"Ταβερνιάρης": Ο αναβαθμισμένος "καντίναρχος" κυρίως επειδή η καντίνα της Μοίρας είναι άψογα εφοδιασμένη απο διάφορα έκτακτα εδέσματα ενώ έυκολα μπορεί να συναγωνιστεί το επίπεδο επιλογών μιας καλής ταβέρνας ιδιαίτερα αν τα καλοκαίρια σερβίρεται και σουβλάκι σε αυτοσχέδια ψησταριά απο κομμένο/σκουριασμένο θερμοσίφωνα.

"Α.Υ.ΜΟΥΦ.": Ο Αξιωματικός Υπηρεσίας Μ.Α.Φ. (Α.Υ.ΜΑΦ.). Η πιο "μούφα" υπηρεσία αφού δεν κάνει ούτε έφοδο σε σκοπό (αν και κανονικά προβλέπεται). Την αράζει στο γραφείο, ανοίγει την τηλεόραση, βγάζει άρβυλα, χιτώνιο μέχρι και παντελόνι, τρώει απο τις παραγγελίες που κάνει η ΟΜΑΕ (τα πληρώνει γιατί το τζάμπα πέθανε).

"Στάγιερ-Μαν": Ο "μογγόλος" που έχει αναλάβει να οδηγάει Στάγιερ. Συνήθως ανήκει στη δύναμη της ΜΑΦ, αποσπασμένος "ενδοπτερυγικά".... Είναι ο καλύτερος...χειριστής Στάγιερ και γι'αυτόν ο όρος αποτελεί ιδιαίτερη τιμή. Χαρακτηρίζει και τον οδηγό που είναι "αστέρι" και πιάνουν τα χέρια του.

"Κινγκ οφ ολ Σταγιερ-μεν": Ο "Βασιλιάς όλων των Σταγιερ-μεν"

-''ασκησεις πανικου''=τσαντιστηκε ο δικας και τρεχουμε.
-''γιωτας''=το αγορακι της μαμας που δεν την ''παλευει''
-''δεν προλαβαινω!''=εκφρασις αρχαιου σκουριασμενου παλαιουρα που υποδηλωνει οτι ειναι αδυνατον να φερει εις περας καποια εργασια λογω του πεπερασμενου του χρονου(sic.).
-''δισκος''=μεταλλικο σκευος για φαγητο.
-''ΜΑΟ''=μιλια ανα ωρα.
-''μπιχλα''=η συνηθησμενη μποχα στο θαλαμο!
-''μπουζουκια''=η καλοπεραση στην μοναδα(π.χ.-πως ειναι στο νεστοριο?....-μπουζουκια!)
-''καρακολι''=ο στρατονομος.
-''κυκλωπας''=το μακρυ παλουκι που στηριζει το''τσιρκο''(δες παρακατω)
-''..νταμπαντουμπα κλαξον''=επιφωνημα παντα μετα απο νεωτερη σειρα(π.χ.-...273 νταμπαντουμπα κλαξον και δεν θα σφουγκαρισεις???)
-''παπακι''=το...οχημα μεταφορας Μ113
-''προβλεπε''=το σενιαρισμα των παντων στην πεννα γιατι ερχεται ο στρατηγος,υπουργος κλπ.
-''ΣΩΒΕ(και προδερμ)''=ΣΩματικη ΒΕλτιωση(...και προδερμ γιατι συχνα μετα την πρωινη γυμναστικη ο οπλιτης χρειαζεται πουδρα για τους καλους)
-''ΣΤΕΚ''=''σημειο ταχτικου ελεγχου κινησης''=ενεδραστο γραμμο για να τσακωσουμε αλβανους.
-''τζεημς''=η (παλια)φορτηγαντζα του στρατου
''τρελλοχαρτο''=το χαρτι του ψυχιατρου
-''τσαρκα''=η πορεια εως 20 χιλιομετρα
-''τσαρκα μεγαλη''=η πορεια ανω των 20 χιλιομετρων.
-''τσουγαρς''=τα...''γεμιστα'' τσιγαρα του οπλιτη(π.χ.-εισαι γερμανικο σκοπετο αποψε?...-ναι,αλλα μην ανησυχεις καθολου,με τα τσουγαρς τη βγαζω καθαρη,αερα....)
-''τσιρκο''=η ιατρικη μεγαλη σκηνη,κυκλικη σαν τσιρκο.
-''ΧΑΟ''=χιιομετρα ανα ωρα.

"Γκατζολία": Τί άλλο; Η Τριπολιτσά...

"Παπαρόσκονη": Η σκόνη που σηκώνουν τα παπάρια του "παλιού" όταν κάθεται λόγω υπερβολικού βάρους στους ώμους απο τους "μήνες" που κουβαλάει. Πλεον ο όρος δεν χρησιμοποιείται γιατί δεν υπάρχουν "παλιοί". (Κανένας πιο παλιός ρε παιδιά;;;)

"Πούσταρχος": Ο σμηνίτης που κάνει οτι πουστιά περνάει απο το χέρι του για να "χώσει" μέσω του βύσματος που διαθέτει τους άλλους φαντάρους. Γενικά ο "χώστης" αλλά είναι πιο βαρύς χαρακτηρισμός αφού θα τον συνοδεύει μέχρι να απολυθεί. Αλλά και στην πολιτική του ζωή αφού ο κόσμος είναι μικρός...

"Πούσταρχος Νταβέλης": Ο "πούσταρχος" που κάνει την πουστιά και σε "χώνει" αλλά ζητάει και τα ρέστα απο πάνω ή κάνει την "παλαβή". Δεν ξέρω...δεν έμαθα...δεν άκουσα. Το τηλέφωνο μωρή κουφάλα όμως το "έριξες" έτσι;

"Θείος": Τί άλλο ρε; Το "βύσμα".

Καραβανάς - Χαρακτηρισμός που αποδίδεται στους μόνιμους στρατιωτικούς, συνήθως προχωρημένης ηλικίας και μειωμένης αντίληψης
Καραβάνες - Αγγεία εστιάσεως, μεταλλικά σκεύη στα οποία τρώνε οι φαντάροι όταν βρίσκονται σε άσκηση εκτός στρατοπέδου
Καρακώλι - Στρατο/ναυτο/αερονόμος
Κλάϊν μάϊν (- ή απλά "κλάϊν") - Όταν απλά τα έχεις γράψει όλα στα αρχίδια σου
Καφάς (ΚΑ.Φ.ΑΣ.) - Ο κατά φαντασίαν ασθενής, ο στρατιώτης που παραπονιέται συνέχεια στο γιατρό για ενοχλήσεις, με στόχο να βγει ελεύθερος υπηρεσίας, ο σβέρκος σύμφωνα με ένα κρητικό ιδίωμα.
Kοντοσείρι - Όταν δύο οι περισσότεροι φαντάροι κατατάσσονται με λίγους μήνες διαφορά, σε κοντινή δηλαδή σειρά, αποκαλούν ο ένας τον άλλο κοντοσείρι
Κουβαρίστρας - Διαβιβαστής
Λ.Δ. - Λόχος Διαλύσεως
Λ.Η.Μ.Ν.Ο.Σ. - Λάθος Ήταν Μάνα μου Να Ορκιστώ Στρατιώτης/Σμηνίτης
Λ.Υ.Β. - Λούφα Ύπνος Βόλτα ή Λόχος Υπέρ Βυσμάτων
Λελοτουρμπίνες - Χρησιμοποιείται απο τους φαντάρους της ΕΛΔΥΚ και ακολουθεί το "Ακούω...". Πρόκειται για τον ήχο του αεροπλάνου που τους επιστρέφει στην πατρίδα πρίν την απόλυση.

Λελοπλάνο= το αεροπλάνο του επαναπατρισμού
Κουμπαρία = Κύπρος
Κουμπάρος/κουμπάρικη = κύπριος /κυπριακή
Χαρακτηριστική κίνηση και φράση ήταν για μας (την έβλεπες εκατοντάδες φορές τη μέρα) το «Δικαιού» ( το αξιζεις, δε σε χαλάει κλπ) το οποίο το κάνεις σχηματίζοντας ένα Δ με το δείκτη και τον αντίχειρα και των δύο χεριών.  Επίσης ψάρι, αρούρι κλπ ήταν άγνωστα, η λέξη για το νεό ήταν αυστηρά πουστόνεο

Λούγκρα - Εντός του στρατού είναι συνώνυμο του "σαύρα","παρτάκιας". Εκτός στρατού σημαίνει ομοφυλόφιλος (επίσης λουμπίνα)
Λούι - Λοχίας Υπηρεσίας
Λούφα - Η τέχνη ελαχιστοποίησης κατανάλωσης ενέργειας για δραστηριότητα δευτερεύουσας προτεραιότητας
Μ.Π.Α. - Μοίρα Πλήρους Αναπαύσεως
Μασώνος - Γραφέας στο 1ο Γραφείο (υπεύθυνο για άδειες, υπηρεσίες κ.λπ.)
Μαυριτανία - Νήσος Λήμνος
Μαύρος - Στρατιώτης τεθωρακισμένων (λόγω μπερέ)
Μάχιμος - Δραστήριος, επιμελής, ο υπηρετήσας σε μονάδα εκστρατείας
Με πάει μία μία - Εννοεί ότι οι υπηρεσίες είναι μία μέρα μέσα και μία έξω.
Μινάρω - Βασανίζω το πέος μου (πατρινό γλωσσικό ιδίωμα). Παράγωγά του τα μινάρας, μιναρούπολη κ.λπ
Μογγόλος - Οδηγός της αεροπορίας
Μοδίστρα - Σμηνίτης
Μποχάλι - Το μπουκάλι στην τοπική διάλεκτο της Κώ
Μποχαλία - Η Κως
Μυτζίθρα - το MG3
Νεοσύλλεκτος - Νέος, γιόκας, νιάτο, νέοψ (και νέοπας), νεούδι, ψάρι, ψάρακλας, κωλόψαρο, ψαροκασσέλα, στραβάδι, γκαβάδι, ποντίκι, αρουραίος, αρούρι, σκούϊζ, γκάου/μπίου, κομμάντο γράσσο, στραβόγιαννος κ.λπ.

Ντακότα - Το ακριβώς αντίθετο του μάχιμου (ονομασία παλαιών μεταφορικών αεροπλάνων); ντακότα (η) = κηδεία (η) = μπάζο (το)= ο μη μάχιμος / τεμπέλης / αργοκίνητος / ο γραφέας και λοιπές ειδικότητες
Ντελίνας - Ο βασανίζων το πέος του (πυργιότικο γλωσσικό ιδίωμα)
Οκτάγωνο - Τζόκεϊ αξκών και μονίμων υπξκών (από το σχήμα του)
Οπισθογεμής - Πισωγλέντης για το όπλο του πυροβολικού
Ουγκάντα Σάμος

ΚΟΥΝΑΒΙΑ ονομαζετε ετσι ο βολος και η ευρυτερη περιοχη
ΟΥΡΓΙΑ λέγεται η Χίος. Οι Χιώτες Ούργους λένε τους βλάκες.
Τσαμπικία = Νήσος Ρόδος ( από το Μοναστήρι της Παναγιάς της Τσαμπίκας)
Ουγκάντα = Νήσος Σάμος ( πολλά δάση ~ Ζούγκλα )
Σκοπομάχος = Συνώνυμο του Σκοπάνθρωπου

Πακοτίνι = Λ.Υ.Β όσημο
Κινέζος = Ρύζι
Ιταλός = Μακαρόνια
Γερμανός = Πατάτες
Κiller = Μάγειρας
Γιόκας = Νέος / Αρρούρι / Γράσσο / Σκούϊζ κλπ...
Πρόεδρος = Ο πιό παλιός Φαντάρος της Μονάδας
Ρέκλα = Χυμείο
Σφαιράδην / Πετάδην = άς μήν το αναλύσω...

Π.Α. - Ποτέ Αγγαρεία
Paybook - Το Ατομικό Βιβλιάριο Μεταβολών και Εκπαίδευσης στην καθουμιλουμένη
Π-Σ-Κ ΠαρασκευοΣαββατοΚύριακο (Που-Σου-Κού)
Π.Α.Β.Υ.Π. - Παλιοί Ακόμα Βαράνε Υπηρεσίες Περιπόλου
Παλιός - Παλαίουρας (ή λαίουρας), πάλιουρας, παλιοσειρά, αρχαίος, παμπάλαιος
Παπάτζα - H τέχνη του... μινάρα (πατρινό ιδίωμα)
Παρτάλι - Άτομο με μειωμένες προσωπικές φιλοδοξίες (χαμένο παρτάλι). Συνώνυμα: Ο τελειωμένος
Πιλαφάς - Ναύτης

Πιλάφι - Ο αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Προσβολή για όλους τους άλλους αξιωματικούς
Πλοίο της αγάπης - Αναφέρεται στην σκουπιδιάρα, δηλαδή στο όχημα το οποίο χρησιμοποιείται για τη συγκομιδή σκουπιδιών από το στρατόπεδο

Πουλεύω - Απέρχομαι συντόμως. Συνώνυμα: τηγκανά
Προβλέπεται ή δεν προβλέπεται για την ΕΣΣΟ μου - Εννοεί ότι κάποιος είναι ή δεν είναι υποχρεωμένος με βάση τους άγραφους νόμους του στρατού να κάνει κάτι. Για παράδειγμα "Προβλέπεται για την ΕΣΣΟ σου να πας αγγαρεία ενώ για μένα δεν προβλέπεται" (εννοεί ότι εσύ είσαι ακόμα νέος ενώ εγώ που πάλιωσα δεν πρέπει να πηγαίνω αγγαρείες)
Ράδιο αρβύλα- Οι αβάσιμες -όπως αποδεικνύεται στο τέλος- πληροφορίες που κυκλοφορούν στα στρατόπεδα.
Ροζα(λία) - Το απολυτήριο
Σ.Ε.A.Π. - Σήμερα Έρχεσαι Αύριο Πεθαίνεις
Σ.Ε.Υ. - Σμήνος Ευαίσθητων Υπάρξεων
Τεμάχιο - Στρατιώτης (π.χ.: Λοχία, τσίμπα δυο-τρία τεμάχια και τράβα γι' αποψίλωση στον Γ τομέα)

Στρ(ΜΧ) - ΣτρουΜουΧάκι = στρατιώτης ΜηΧανικού
Σ.Φ.Α. - Σχολή Φωτομοντέλων Αυλώνος
Σαύρα - Ο φαντάρος με ιδιαίτερες ικανότητες στην ανίχνευση και χρήση τρυπών για κάλυψη-απόκρυψη από εργασίες
Σκοπάνθρωπος - Σκοπός
Σκοπέτο, σκοπάουα Σκοπιά
Στρατόκαυλος - Αυτός που καυλώνει με το στρατό και δείχνει ιδιαίτερο ζήλο στην εκτέλεση παραγγελμάτων και ασκήσεων
Τ/Φ - Τρέξε Φουκαρά
Τ.Α.Π.Α. Του Αγίου Π...ου Ανήμερα. Συνήθως αναφέρεται στην ημέρα απόλυσης. (Απολύομαι ΤΑΠΑ)
Τάκος - Πρωινή αναφορά που ανακοινώνονται οι ποινές
Ταψίαρχος - Τιμητικός βαθμός στρατιώτη που καθαρίζει ταψιά
Τζετ(έ) Στην εντέλεια
Τζες - Μαλακας (γιαννιώτικο ιδίωμα)
Τσάπινγκ - Η αποψίλωση από χόρτα (αγγαρεία)
Τσάτσος - αναφέρεται στους υποδεκανείς, διότι ο βαθμός είναι τιμητικός και δεν συνοδεύεται από κάποια εκπαίδευση. Θεωρείται δηλαδή ότι τον πήραν με μέσο
Τσατσόσημο - Το Υποδεκανόσημο, βλέπε και παραπάνω
Τυρόπιτα - Το δίκοχο (λόγω σχήματος)
Φι - Οι μέρες φυλακής (πχ έφαγα σήμερα πέντε φι)
Φίδι - Ο τεμπέλης / λουφαδόρος / αργοκίνητος (αυτός που σέρνεται)
Χ.Μ.Σ. - (Χου Μου Σου) Χέσε Μέσα Στρατιώτη / Χώσε Με Στρατιώτη
Χυμείο - Εύκολη Μονάδα (ετοιμ. χύμα)
Χύμα - Εύκολα, ξεκούραστα
Χωσέ κουέρβο - Όταν φτάσεις στην απελπιστική θέση να αντιληφθείς ότι κάποιος ανώτερος φωνάζει το όνομά σου για την επικείμενη άμεση χειρωνακτική εργασία! Κοινώς χώσιμο

Γιωτάς- (και γιωτόσκυλο) Ο μη-μάχιμος, ο άοπλος, ο άχρηστος, ο καλοπερασάκιας βλ. και ντακοτα (συνήθως ΣΙ3-ΣΙ4 αλλά και Ι1 πολλές φορές) πχ. Το γιωτόσκυλο έχει λιώσει στο γραφείο και στο θαλαμοφυλίκι και εμάς μας πάει εμπλοκή σκοπάουα! 

Εμπλοκή ( και εμπλοκάουα)-Η χωρίς διακοπή υπηρεσίες , με αποτέλεσμα να μένεις μέσα στο στρατόπεδο για πολύ καιρό. πχ. Απο τότε που πήρανε άδεια οι νέοι, μας πηγαίνει εμπλοκή, 10 μέσα!

Λέπια- χαρακτηριστικό φυσικό χαρακτηριστικό των νέων φαντάρων πχ. άντε ρε ψαρούκλα τινάξου να σου φύγουν τα λέπια...

Λουκάνικο- ο σάκος εκστρατείας π.χ. Το λουκάνικό μου είναι τζέτ.

Μαύρος- αυτός που υπηρετεί στα Τεθωρακισμένα πχ. όλοι οι μαύροι πάνε πρώτα Αυλώνα.

Όρχινγκ- οι αγγαρείες στον όρχο (χώρος για τα οχήματα) κυρίως τις πρωινές ώρες.π.χ. Μετά απο αναφορά πήγαμε για 3 ωρο όρχινγκ.

Περιπολόπουλο- ο συνοδός περιπόλου. πχ. Τι είσαι σήμερα; Περιπολόπουλο.

Ποντικομαχίες- οι διαμάχες ανάμεσα σε νεοσύλλεκτους ή νέους στη Μονάδα φαντάρους π.χ.
Στο θάλαμο οι νέοι πλακώνονται για τις υπηρεσίες- τρελές ποντικομαχίες!

Πούστης- το κοτόπουλο στο συσσίτο. π.χ. Πάλι πούστη θα φάμε;

Σ.Ε.Ξ- Σ τέρηση ΕΞ όδου , π.χ. Έφαγε 2 ΣΕΞ και είναι μια βδομάδα μέσα 

Σουνούδια-Οι στρατονόμοι, επίσης καρακώλια πχ. Δες τα σουνούδια, πολύ προβλεπέ σήμερα, έχουν επιθεώρηση από τον Ταξίαρχο.

Σκοπός: Σκοπερμαν, Σεκιουριτάς ανευ πληρωμής
Α.Δ.Π.Υ. : Αριθμός Διψήφιος, Πολίτης Υποψήφιος....
Μ.Σ.Ε (Μοιρα Συντηρησης Εγκ/σεων): Μοιρα Στερησης Εξόδου

Αερονομοι: Αερομπατσοι, Aircops.

Παρασειρι, παρασειρα: Φανταροι που κατατάχτηκαν με 1 σειρα διαφορα, δηλαδη πχ.
Β' ΕΣΣΟ ο ενας και Δ' ΕΣΣΟ ο αλλος

Αδελφοσειρι, η αδελφοσειρα: Φανταροι που κατατάχτηκαν σε διαδοχικες σειρές
πχ Β' και Γ' ΕΣΣΟ αντιστοιχα.

Α.Σ.Υ.Π: Αρχαίος Σμηνίτης Υποψήφιος Πολίτης

Ειδικότητα ΤΠΒ στο Ναυτικό: Το Παιδί Βυσμα

ασημάκι: ο φαντάρος με το ίδιο ΑΣΜ (Αριθμός Στρατολογικού Μητρώου)

σειρά, σειρουλίτσα, σειράκι: ο φαντάρος που κατατάχθηκε με την ίδια ΕΣΣΟ

κομπάρσος: ο φαντάρος (είναι κομπάρσος στο θεατρικό εργο που λέγεται στρατός)

κομπαρσιλίκι: οποιοδήποτε καθήκον του φαντάρου είναι κομπαρσιλίκι - ενέργεια κομπάρσου

κουναβία: ο Βόλος

τούφα, τανάκα: ο ύπνος στη λούφα

το παλικάρι με το σήμα της Citroen: ο έφεδρος λοχίας (λόγω του λοχιόσημου που φέρει στη στολή του

γειώνω: παρατάω, αφήνω και φεύγω (χρησιμοποιείται για οποιοδήποτε καθήκον του φαντάρου, π.χ. "γειώνω τη σκοπιά"

γειωτής: ο φαντάρος που γειώνει συχνά

"Δε σε χαλάει": λέγεται ειρωνικά από τον ένα φαντάρο στον άλλο όταν ο δεύτερος τρώει χώσιμο, π.χ. "Δε σε χαλάει που βαράς σκοπέτο και ο νέος φιδιάζει!"

"κάλλινγκ": περισυλλογή κάλλικων από το πεδίο βολής μετά τη βολή, προς ανακύκλωση του μετάλλου.
τρώω μπιφτέκι: κάνω την υπηρεσία φαντάρου που βγήκε ΕΥ (Ελεύθερος Υπηρεσίας)

ΜΑΦιόζος=Ο σμηνίτης που υπηρετεί στη ΜΑΦ (Μοίρα Άμυνας Φρούρησης).
Μπατζήδες = Μαφιόζοι = σμηνίτες της ΜΑΦ (Μοίρα Άμυνας Φρούρησης). Λέγονται μπατζήδες γιατί το αρχικό όνομα της Μοίρας ήταν ΜΠΑ: Μοίρα Προστασίας Αεροδρομίων.
Σαγιονάρες: οι πυροσβέστες που κάνουν readiness.
Πάω να κάνω κέφι, πάω για κέφια: πηγαίνω στο ΚΕΦ (κέντρο ελέγχου φρουράς) για να παραλάβω οπλισμό και να κάνω σκοπιά.
ΟΜΑΕ (ΟΜάδα Αμεσης Επέμβασης): Όπα Μεγάλε, Αράξαμε Επιτέλους
Πύλαρχος: ο σκοπός της πύλης
Θα σε απογειώσω ντακότα: συνηθισμένη ατάκα μονιμάδων σε σμηνίτες.

ΕΠΟΠ = Ηλίθιος , καθυστερημένος. Σύνταξη : "Ο Παπαδόπουλος πολύ ΕΠΟΠ βρε παιδί μου" , "Καλώς τον ΕΠΟΠ Παπαδόπουλο" (περιπαικτικά)
Στις τελετές ονομασίας των Δ.Ε.Α. τα ονόματα διαβάζονται με σειρά ιεραρχίας, και όχι με αλφαβητική σειρά. Πριν το τελευταίο όνομα, αυτός που διαβάζει τη λίστα με ονόματα χρησιμοποιεί φυσικά τη λέξη 'και'. Έτσι, Καιδέας (ή Καιδέα) ονομάζεται αυτός που είναι ο τελευταίος στην ιεραρχία των ΔΕΑ. Συνηθισμένη κουβέντα μεταξύ των ΥΕΑ Β΄ λίγες μέρες πριν από την τελετή ονομασίας τους: 'Ρε συ, βλέπω τον Καραμήτρο να είναι ο Καιδέας' - 'Μπα, εγώ βλέπω να είναι ο Κουτσοπέτρος'
1ο Γραφείο Το γραφείο της μονάδας το οποίο ασχολείται κυρίως με στρατολογικά θέματα
2ο Γραφείο Το γραφείο της μονάδας στο οποίο υπάρχουν τα απόρρητα έγγραφα της μονάδας.
3ο Γραφείο Το γραφείο της μονάδας το οποίο ασχολείται με τις ασκήσεις της μονάδας και άλλες διάφορες εργασίες
4ο Γραφείο Το γραφείο της μονάδας το οποίο ασχολείται με την τροφοδοσία, την αλληλογραφία κι άλλες εργασίες.
DJ Αυτός που πλένει τους δίσκους του φαγητού στα μαγειρία
Juke Box Καψόνι. Κλείσιμο του θύματος σε έναν φοριαμό και πετόντας του κέρματα από τις γρίλιες κάνει ότι τραγουδάει
ΑΒΑΚ Πλεούμενα σαν σκάφες με τα οποία κάνουν απόβαση στην ακτή οι Πεζοναύτες.
Αιμοστατικός Επίδεσμος Ειδικός επίδεσμος με μορφίνη που παρέχεται σε όλους τους φαντάρους και πρέπει να τον παραδώσουν πίσω όταν απολυθούν. Αν τον χάσετε, την βάψατε!
Αλεξίπτωτα Καψόνι. Αποσυναρμολόγηση του κρεβατιού του θύματος ώστε όταν κάτσει πάνω, να πέσει φαρδύς πλατύς στο πάτωμα!
Aλφα Ταύ ζώνη Αμερικάνικου Τύπου (αυτό σημαίνει ΑΤ) που φοράνε οι φαντάροι με την εξάρτηση μάχης
Αναβολή Αναβολή της στράτευσης (συνήθως 6μηνη) όταν ο φαντάρος δεν μπορεί να προσαρμοστεί στις συνθήκες.
Ανθύπας Ο Ανθυπασπιστής.
Ανταρτοπόλεμος Ασκηση των Ειδικών Δυνάμεων που διεξάγεται στο βουνό και θυμίζει ανταρτοπόλεμο. Χωρίζεται σε 2 εμπόλεμα μέρη: τους "αντάρτες" και τον "τακτικό στρατό".
Αρντάν Η κατάσταση στην οποία ένας φαντάρος έχει αράξει χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα, θυμίζοντας τις παρενέργειες του γνωστού υπνωτικού-ηρεμιστικού χαπιού.
Αστεράτος Αυτός που έχει μπόλικα αστέρια στον βαθμό του. Από αντισυνταγματάρχης και πάνω (έχει 2). Συνήθως το λένε για Ταξιάρχους και πάνω.
Αυστηρή Φυλάκιση Ποινή. Ο φαντάρος σε αντίθεση με την απλή φυλακή (που είναι σαν την κράτηση αλλά γράφεται στο Pay Book του και όταν ξεπεράσει τις 50 μέρες τις υπόλοιπες τις υπηρετεί) κλείνεται στο πειθαρχείο μέχρι να εκτίσει την ποινή του (φυλακίζεται κανονικά δηλαδή) και φυλάσσεται από σκοπό. Αποδίδεται σε εξαιρετικές περιπώσεις και βαριά παραπτώματα.
Βάτραχοι Οι άντρες των ΟΥΚ (δες ΟΥΚ)
Βύσμα Ο φαντάρος που έχει δυνατό μέσον για να περνάει καλύτερα από αυτούς που δεν έχουν!
ΓΕΑ Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας
ΓΕΝ Γενικό Επιτελείο Ναυτικού
Γερμανικό Νούμερο Η σκοπιά ανάμεσα στις 2 και τις 4 το πρωί.Το πιο δύσκολο νούμερο
ΓΕΣ Γενικό Επιτελείο Στρατού
Γκατζολία Ο Έβρος
Γκατζόλος Ο κάτοικος του Έβρου, αυτός που κατάγεται από κει.
Γκόμενα Το όπλο
Γκοτζίλας Συνήθως το βοδινό κρέας του στρατού το οποίο πολλές φορές είναι κατεψυγμένο από το 1950!
ΓΝΑ Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας.
Δεκανέας Αλλαγής Συνήθως ένας φαντάρος που είναι και Όργανο Υπηρεσίας και αναλαμβάνει να αλλάζει τους σκοπούς κάθε 2 ώρες με αυτούς που ήδη φύλαξαν.
Δοίκας Ο Δικοικητής
Δραμαμίνες Χαπάκια με χλώριο. Τα ρίχνουν σε μολυσμένο νερό και μετά το κουνάνε για να καθαρίσει. Από το να πεθάνεις από δίψα είναι πολύ καλύτερο!
Ελβιέλες Τα αθλητικά παπούτσια του στρατού
Ελέφαντες, Κροκόδειλοι κλπ Η βρωμιά που υπάρχει στα όπλα!
Ελικοπτεράς Σήμα στην στολή που σημαίνει ότι ο αξιωματικός έχει εκπαιδευτεί να πετάει ελικόπτερο.
Εξαίρεση Εξαίρεση από την στράτευση λόγω σπουδών ή άλλου λόγου. Τελείως διαφορετικό από την αναβολή.
Εξορία Απομακρυσμένη σκοπιά
Επιλοχάδικο Το γραφείο του Επιλοχία
Επιλόχας Ο Επιλοχίας
Έρπειν Τακτική προσέγγισης ανθρώπινου ή άλλου στόχου. Ο φαντάρος σέρνεται ως τον στόχο και τον αιφνιδιάζει.
Θαλασσία Aσκηση των Ειδικών Δυνάμεων που διεξάγεται στην θάλασσα και διαρκεί 15 μέρες συνήθως.
Καλιόπη ή Θηρίο Η τουαλέτα. Συνήθως λέγεται όταν την καθαρίζουμε
Καναδέζα Φορτηγό αυτοκίνητο μικρού μήκους, παλαιοτάτης τεχνολογίας από τον Καναδά. Εξού και το όνομά του!
Καραβάνα Το κατσαρολικό που τρώνε οι φαντάροι στο ύπαιθρο. Τα περισσότερα από αυτά υπάρχουν από το 1940!
Καραβανάς Ο μόνιμος υπαξιωματικός. Αυτός που έχει πολλά χρόνια στον στρατό
Κασμαδία Διάφορα νησιά του Αιγαίου. Συνήθως η Λήμνος, η Ρόδος ή η Σύρος.
ΚαΨιΜι Κέντρο Ψυχαγωγίας Μονάδος. Το γνωστό κυλικείο του στρατού
ΚΕΒΟΠ Κέντρο Εκπαιδεύσεως Βαρέων Όπλων με έδρα το Χαϊδάρι Αττικής
ΚΕΔΒ Κέντρο Εκπαιδεύσεως Διαβιβάσεων με έδρα το Χαϊδάρι Αττικής. Οι φαντάροι το λένε και "Κέντρο Εκπαίδευσης Δυνατών Βυσμάτων"
ΚΕΕΔ Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων με έδρα το Μεγάλο Πεύκο Αττικής.
ΚΕΕΜ Κέντρο Εκπαιδεύσεως Εφοδιασμού Μεταφορών με έδρα την Σπάρτη
ΚΕΠΥΚ Κέντρο Επικοινωνιών. Ειδικός χώρος με τους ασυρμάτους και το τηλεφωνικό κέντρο της μονάδας.
Κουναβία Ο Βόλος
Κουραμάνα Το στρατιωτικό ψωμί
Κράτηση Ποινή. Ο φαντάρος μένει στο στρατόπεδο μέχρι να εκτίσει την ποινή του.
Κωπηλατική Καψόνι. Ανέβασμα στον οπλοβαστό κάνοντας ότι κάνεις κουπί σε μια φανταστική βάρκα.
ΛΔ ή Λόχος Διαλύσεως Ο Λόχος Διοικήσεως ο οποίος αποτελείται από φαντάρους με τις ειδικότητες του γραφέα, διαβιβαστή, οδηγού, αποθηκάριου, αποθηκαρίου τροφοδοσίας κλπ
Λουκάνικο Ειδικός σάκος σε σχήμα λουκάνικου σε χακί χρώμα στο οποίο ο φαντάρος συνήθως φυλάσσει τα ατομικά στρατιωτικά του είδη.
Λόχας Ο Λοχίας
ΛΥΤ Λόχος Υποστηρίξεως Τάγματος. Ειδικός Λόχος που αποτελείται από φαντάρους με τις ειδικότητες του ολμιστή, πολυβολητή, ΠΑΟ-Μίλαν και αντιρματιστή.
Μ71 Μικρό σακίδιο που μπαίνει στο πίσω μέρος της άλφα ταυ ζώνης
Μαύρη Λίστα Η λίστα με τις υπηρεσίες
Μαυροπουλάδα Μαύρη πουλάδα. Σημαίνει ότι ο αλεξιπτωτιστής έχει κάνει πολλές νυχτερινές πτώσεις.
Μιλανέζος Ειδικότητα του λόχου ΛΥΤ επάνω στους αντιαρματικούς πυραύλους ΜΙΛΑΝ.
Μοδίστρα Οι Διαβιβαστές ή οι φαντάροι της Αεροπορίας
Μπερές Το καπέλο (μπερέ) που φοράνε ορισμένες τάξεις του στρατού: Μπλε οι πεζοναύτες, γαλάζιο στην αεροπορία, πράσινο οι ΛΟΚατζήδες/αλεξιπτωτιστές, μαύρο οι των τεθωρακισμένων, κόκκινο οι ελικοπτεράδες.
Μπέρκιν Μεγάλος Σάκος που μπαίνει στους ώμους και περιέχει τον πλήρη εξοπλισμό των φαντάρων. Συναντάται στις Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού Ξηράς και ζυγίζει (πλήρης) 28 κιλά για τους φαντάρους και 32 για τους Αξιωματικούς
Μπιφτεκάδικο Το γραφείο του Επιλοχία που βγάζει τις υπηρεσίες
Μπιφτέκι Όταν σε καπελώνουν στις υπηρεσίες ενώ έχεις έξοδο για να βγει ένας άλλος που δεν δικαιούται να βγει
Νεροπίστολο Το αυτόματο πυροβόλο G3A3 (γιατί έχει πολλά πλαστικά μέρη)
Ντακότα Ο τεμπέλης φαντάρος, αυτός που δεν προσπαθεί στις ασκήσεις κλπ
Ξηρά τροφή Χάρτινο κιβώτιο που περιέχει τυποποιημένη τροφή για καιρό πολέμου ή για τις ασκήσεις. Περιέχει γαλλέτα, ζαμπόν, κονσέρβα με έτοιμο φαγητό, τσάι, δραμαμίνες κλπ
Όνια Τα ψώνια που κάνει ένας φαντάρος εκτός στρατοπέδου για να καλύψει τις ανάγκες του στρατοπέδου, κυρίως σε τρόφιμα.
Οπλασκήσεις Ασκήσεις με όπλα. Επ' ώμου, βάδισμα με όπλο κλπ
Οπλοβαστός Ειδική σιδερένια κατασκευή στην οποία κλειδώνονται τα όπλα.
ΟΠΥ Τους λένε και ΟΠΗ (=Τρύπα του κώλου συνήθως). Οπλίτες Πενταετούς Υποχρεώσεων. Ξεκινάνε από δεκανείς - λοχίες και αν παραμείνουν φτάνουν ως αντισυνταγματάρχες)
Όργανο Υπηρεσίας Συνήθως ένας φαντάρος ο οποίος είναι υπεύθυνος να αλλάζει τους σκοπούς του λόχου του και να οδηγεί τους φαντάρους για φαγητό ή στον χώρο αναφοράς.
Ορεινό 'σκηση σε βουνό για εξάσκηση των φαντάρων στο περιβάλλον και τις επιχειρήσεις σ' αυτό
Όρχος Το μέρος όπου σταθμεύουν και φυλάσσονται τα οχήματα του στρατοπέδου
ΟΥΚ Ομάδα Υποβρυχίων Καταστροφών. Οι γνωστοί βατραχάνθρωποι του Ναυτικού.
ΠΑΟ Πυροβόλο 'νευ Οπισθοδρομήσεως.
Πατάτες μπλουμ Σούπα με πατάτες όπου το λάδι είναι λίγο και οι πατάτες μοιάζουν να επιπλέουν στην επιφάνεια!
Πλοίο της Αγάπης Η σκουπιδιάρα
Ποντίκι, ποντικαράς, γράσσο, γρασσαδόρος,νέος Ο νέος φαντάρος (παρατσούκλια των παλιών φαντάρων)
Πουλάδα Το σήμα που φοράνε στο στήθος της στολής οι αλεξιπτωτιστές και το οποίο μοιάζει με πουλάδα. Την παίρνουν μετά από 5 πτώσεις.
ΠουΣουΚου Το τρίγωνο των ημερών της ηδονής! Παρασκευή-Σαββάτο-Κυριακή. Οι ιδανικές μέρες για να πάρει άδεια 24ωρη (και όχι κανονική) ένας φαντάρος
Πούστης Το κοτόπουλο (επειδή έχει ορμόνες). Συχνό φαγητό στον στρατό (επειδή είναι φτηνό κυρίως)
Πούστης με Γύφτο Κοτόπουλο με πατάτες
Πούστης με Κινέζο Κοτόπουλο με ρύζι
Πουτανιάρα ή Μπουρδελιάρα Το κόκκινο (συνήθως) φωτάκι που υπάρχει μέσα στον θάλαμο των οπλιτών για να φωτίζει τις νύχτες
Πύλη της Κολάσεως Η πύλη του στρατοπέδου
Πυρ και Κίνηση Η προσπάθεια κατάληψης οχειρομένου ή μη υψώματος από πεζοπόρα τμήματα με την μέθοδο των αλμάτων
Πυροφάνι Καψόνι. Συνήθως χαρτί υγείας (για να πέρνει εύκολα φωτιά) σε κονικό και μακρουλό σχήμα το οποίο περνιέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού του θύματος όταν κοιμάται και μετά ανάβουν φωτιά στην κάτω άκρη με σκοπό να του κάψουν (λίγο!) το πόδι
Ράκαλ Αγγλικός ασύρματο του στρατού, με μεγάλη εμβέλεια, πάνω από 60 χλμ.
ΡΕΟ Φορτηγό αυτοκίνητο μικρού μήκους, κατάλοιπο από τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ροζαλία Το πολυπόθητο απολυτήριο του στρατού. Το λένε έτσι γιατί έχει ένα ελαφρύ ροζ χρώμα.
Σαρδέλα Τα γαλόνια που παίρνουν οι υπαξιωματικοί
Σβούρα Το περίπολο (επειδή γυρίζει γύρω γύρω το στρατόπεδο σαν σβούρα)
ΣΔΑ Στρατιωτική Διοίκηση Αθηνών
Σιγμα Ρο (ΣΡ) Σημείο Ρίψης του αεροπλάνου με προμήθειες κατά την διάρκεια ανάλογης άσκησης
Σκαπανικό Φτυάρι ελαφρύ, σπαστό και κοντό, το οποίο φοριέται μαζί με την εξάρτηση.
Σκελέα Μακρύ φόρεμα, σαν σώβρακο που φοριέται μέσα από το παντελόνι και προσφέρει ζεστασιά.
Σοφός Ναός Το 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο στην Αθήνα
Στέρηση εξόδου Ποινή. Ο φαντάρος μένει στο στρατόπεδο μέχρι να εκτίσει την ποινή του. Η στέρηση εξόδου είναι χειρότερη από την κράτηση και την φυλακή ακόμα, διότι αν η υπηρεσία τον πάει 3 μέρες μέσα και 1 μέρα έξω, αν έχει φάει 3 στερήσεις εξόδου, θα κάνει να βγει 12 μέρες! (3 μέρες υπηρ + 1 μέρα ποινή Χ 3).
Τα 3 Δ Δοκιμος-Δεκανέας-Διοικητής. Τα 3 Δ που περνάνε καλά στον στρατό
Τακαρισμένος Αυτός που βγαίνει συχνά στον τάκο, στην αναφορά του λόχου.
Τάκουλας, τάκ-λάιν, τάκος Η γραμμή της αναφοράς στην οποία βγαίνεις αναφερόμενος από κάποιον ή για να αιτηθείς κάτι
Τζιτζίκι, τζιτζικάριος Ο Πεζικάριος
Τούβλο Το μεγάλο κομμάτι του στρατιωτικού παστίτσιου. Ψηλό, γεμάτο μακαρόνι και με υποψία κιμά!
Τσίμπα 5! Συντάσσεται με το "τσίμπα" και με έναν αριθμό! Σημαίνει πάρε π.χ. 5 κάμψεις.
Τυρόπιτα, μ***ί Το δίκοχο του πεζικάριου
ΤΦ Κανονικά σημαίνει ΤυφεκιοΦόρος Στρατιώτης. Αλλά επειδή δεν είναι καν ειδικότητα (είσαι απλά ένας φαντάρος) το έχουν ονομάσει Τυχερός Φαντάρος ή Τρέχα Φουκαρά
ΥΕΑ Υποψήφιος Έφεδρος Αξιωματικός (ο Δόκιμος που τον τελευταίο μήνα γίνεται Ανθυπολοχαγός)
Υποβρύχιο Καψόνι. Το πέρασμα των φαντάρων κάτω από τα κρεβάτια στη σειρά.
Υποδεκανέας Τιμητικός τίτλος. Έφεδρος υπαξιωματικός με μισή σαρδέλα. Δίνεται σε φαντάρους κατ' επιλογή ως επιβράβευση των υπηρεσιών τους.
Υπόδοικας Ο Υποδιοικητής
Φακές μπλουμ Φακές με την ακόλουθη σύνθεση: Οι πέτρες στον πάτο, οι φακές ενδιάμεσα και λίγες σταγόνες λάδι στην επιφάνεια της σούπας.
Φι Το γράμμα Φι από το Φυλακή. Λένε "έφαγα 5Φ από τον Λοχαγό σήμερα"
Φοριαμός Μεγάλη σιδερένια ντουλάπα με γρίλιες, όπου εκεί φυλάσσει ο φαντάρος τα ατομικά του είδη.
Φυλάκιο Μικρό κτίριο στο οποίο μένουν και κοιμούνται οι φαντάροι οι οποίοι έχουν υπηρεσία σκοπιάς.
ΧΙΠΙΣ Χειριστής Πίνακα. Ειδικότητα διαβιβαστή επάνω σε πίνακες (αυτόματους και μη) τηλεφωνικών κέντρων.

-"Γ....θηκε ο Δίας ανάποδα" όταν η μέρα ήταν πολύ κουραστική, χρησιμοποιείται στις Ειδ.Δυνάμεις.
-"Τα πήρε στο εθνόσημο" στην καθομιλουμένη τα πήρε στο κρανίο.
-"Ταε κβον ντο" η διάσχιση δύσβατου εδάφους με αγκάθια ,θάμνους και πουρνάρια.
-"Χημείο ή χυμίο", ο τελείως γραψτα όλα. Ο χύμα τύπος.
-"Μίκυ" ή "Γκάου πίου" ή "Νέοψ"κ.λπ. το στραβάδι.
-"Σκοπάνθρωπος", ο νέος συνήθως που φυλάει πολλές ώρες σκοπιά.
- "Μ..νί καπέλλο", το δίκοχο.
-"Ασπιρίνη" , το κάπέλλο του ναύτη.
-"Heavy Metal" , τα παλιά σιδερένια κράνη.
-"Ντικ" , ο διοικητής.
-"Λόχας" ο Λοχίας.
-"Μπιφτέκωμα" ή "Μπίφτεκιου" όταν κάποιος καταφέρνει να κάνεις περισσότερες υπηρεσίες κι αυτός λιγότερες. Αυτό προυποθέτει ο άλλος να είναι "Σλούρπας" δηλαδή γλειφτρόνι.
-"Π..πα,κ..λο, εμπλοκή" όταν το πρόγραμμα είναι βαρύ και οι έξοδοι λίγες.
-"Μας πάνε κλιπιτκλάπ" το ίδιο με το πιο πάνω.
-"Λουκάνικο", το σακίδιο ιματισμού με το σχήμα λουκάνικου, από κανάβινο ύφασμα.
-"Τσάρλυ ή Ηρακλής ή Σε(C) " το C-130 κυρίως για αλεξιπτωτιστές και αεροπόρους.
-"Πεύκο" το Μεγάλο Πεύκο( Νέα Πέραμος ) για Ειδικοδυναμίτες και Πυροβολικάριους.
-"Το φιλί που σκοτώνει" Κιλκίς.
-"Ντεφ Μάουνταιν" Κουφό Βουνό στον Έβρο.
-"Μινάρας" Πατρινός
-"Καρντάσι" Σαλονικιός.
-"Τσαπίκος" Ροδίτης
-"Γκασμάδες ή Γκόρντονς(λόγω της διαφήμισης του γνωστού Τζιν με τον κασμά)" οι κάτοικοι της Λήμνου και της Σκύρου.
-"Αυστριακοί"Βολιώτες
-"Κορώνες" Μανιάτες.
-"Κουμπάροι" Κύπριοι και μερικές φορές οι Κρητικοί.
-"Μ.Ε.Κ."(Μ...κας Ελλην Κρητικός) Κρητικός
-"Μεκιστάν" η Κρήτη.
-"Καρντασούπολη" Θεσσαλονίκη.
-"Σχολή Φωτομοντέλων" Σ.Φ.Κ πρώην Σ.Φ.Α. (Στρατιωτικές Φυλακές Κορίνθου).
-"Σου του ρου που ζού " ή "Τζιτζικι" ή "τζιτζικάριος" στρατιώτης πεζικού.
- "Του του ο ή τεχνίτης τέως οχημάτων" ο τεχνίτης τροχοφόρων οχημάτων.
-"Φαρισαίος" ο φαντάρος που υπηρετεί σε γραφείο.
-"Γαλαζοαίματος" ο Αξιωματικός καριέρας, ο ατσάκιστος, που θέλει κάποια μέρα να γίνει Αρχηγός.
-"Δουδίδας ή Σώτος ή Μπαγλαμάς ή Μπουρδούμπαλος ή Κολλέγας κ.λπ" δανεικά ονόματα με τα οποία φωνάζουν οι Αξ/κοί τους κατωτέρους τους όταν δεν θυμούνται το όνομά τους.Απαραίτητη η πρόθεση ΡΕ.
-"Πήγμα" η καρότσα του ΡΕΟ ή του ΣΤΑΓΙΕΡ
-"Δεν Δουλεύω" ο Ανθυπασπιστής λόγω των 2 Βαθμοσήμων του που μοιάζουν με Δ.
-"Αλεξιπ..στης" ο αλεξιπτωτιστής για τους ΟΥΚάδες.
-"Σκαταδρομέας" ο καταδρομέας για τους ΟΥΚ.
- "Ουκ" ή "Βατραχοπόδαρος" ή "Κέρμιτ" ό ΟΥΚάς για τους Καταδρομείς.
-"Κομμώτρια"ο Σμηνίτης, ο Αεροπόρος
-"Πιλάφι" ο Ναυταίος.
- Ο"Διαμαντής το φιδάκι" το αντικείμενο ενασχόλησης στην αγγαρεία τουαλετών.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ελληινική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Νίκου Περάκη από το 1984.

Η διασημότερη κωμωδία του Ελληνικού κινηματογραφου εξιστορεί τις περιπέτειες μιας ομαδας στρατιωτών, που στη διάρκεια της αναγκαστικής τους θητείας το 1967 και 1968 λίγο πριν και κατά τη στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα, έχουν αποσπασθεί στην τότε νεοσύστατη τηλεόραση των ενόπλων δυνάμεων...

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΑΓΗ Ι4 (Η ΤΑΙΝΙΑ)...






Ελληνική ταινία κωμωδία από το 2008.

Μια παρέα νεοσυλλέκτων που ο καθένας για τους δικούς του λόγους, θέλει να πάρει απαλλαγή από την στρατιωτική του θητεία, αναγκάζεται εντέλει να υπηρετήσει ως Ι4.

Η παρέα θα βρεθεί σε ένα ακριτικό νησί με διατεταγμένη υπηρεσία: θα πρέπει να παίξουν τους "λαγούς" και να συνυπάρξουν με τους λοκατζήδες που ετοιμάζονται για μία μεγάλη άσκηση.

Οι δυσκολίες και τα καψόνια θα δυναμώσουν την παρέα και το χιούμορ και η εφευρετικότητα των "λαγών" θα υπερνικήσουν τους στρατοκράτες...

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

ΚΑΦΕΤΖΗΣ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ...


Ποτέ δεν θέλησα να δουλέψω σερβιτόρος ή καφετζής. Τέτοιες δουλειές ούτε μου αρέσουν ούτε μου ταιριάζουν.

Έκανα κάποτε τον καφετζή αναγκαστικά ύστερα από διαταγή αξιωματικού, όμως για λιγότερο από μισή ώρα, κατά την διάρκεια της θητείας μου στην
Πολεμική Αεροπορία.

Έτσι αποφάσισε και διέταξε ο αρχι(δια)μηχανικός της πολεμικής μοίρας που υπηρετούσα, όταν απολύθηκε ο παλιός καφετζής στην καντίνα του υπόστεγου όπου προίστατο, κρίνοντας αυθαίρετα κι απόλυτα εσφαλμένα πως εγώ θα τα κατάφερνα σε κάτι που πάντα απεχθάνομαι, να σερβίρω άλλους...

Κάτι που μου στερούσε τα υπόλοιπα καθήκοντα μου και την ασχολία μου με τα πολεμικά αεροπλάνα μαζί με ανθρώπους που με υπολόγιζαν και μ' έκλεινε στην γκρίζα καντίνα να μαλάσω καφέδες, σάντουιτς και τυρόπιτες, πράματα που ποτέ δεν γούσταρα...

- Σε διατάζω κι οφείλεις να υπακούσεις...αντίτεινε στις πολλές αντιρήσεις μου ο αρχι(δια)μηχανικός, ένα όρθιο κουτσούρι από την Λακωνία, που αν και είχε πετύχει να εισαχτεί κάποτε στην σχολή Ικάρων και είχε σπαθί αξιωματικού, ήταν ολημερίς βουτηγμένος στις μουτζούρες από την συντήρηση των αεροπλάνων, κάτι που επέσυρε την ειρωνεία και τα υποτιμητικά υπονοούμενα από τους (νεώτερους του) πιλότους που πετούσαν στον ουρανό κι έκαναν αναχαιτήσεις κι εμπλοκές περήφανοι.
Αυτοί του κολλήσανε και το αρχι(δια)μηχανικός, που του ταίριαζε γάντι που το θυμήθηκα και το χρησιμοποιώ εδώ γιατί με βολεύει.

Αν πιστεύετε αλήθεια πως υπάρχει αγαστή συνεργασία μεταξύ ιπτάμενων και τεχνικών, δεν έχετε κάνει σε μάχιμη μονάδα, όπου οι τεχνικοί θεωρούνται τα άτομα της αγγαρείας από την ελίτ των χειριστών μαχητικών, οι οποίοι παίρνουν τη δόξα, τις τιμές και τις προαγωγές, φτάνοντας μέχρι αρχηγοί ΓΕΑ, κάτι που ποτέ δεν θα γίνει με τους μηχανικούς.

Η μόνη εξουσία του αρχι(δια)μηχανικού περιοριζόταν στο υπόστεγο, όπου μακριά από τον μοίραρχο έβγαζε τα πολλά απωθημένα του στο πλήθος των τεχνικών και τους πάντα λίγους στρατεύσιμους όπως εμένα τότε...

Δυστυχώς για αυτόν, ήταν και ο μοναδικός που δοκίμασε τον καφέ μου, το μισάωρο εκείνο που έκανα καφετζής με το ζόρι. Ένα μισοψημένο μείγμα νερού, καφέ και ζάχαρης που ανακάτεψα για μερικά δευτερόλεπτα και του πήγα στο γραφείο, όταν ζήτησε να του φτιάξω καφέ...

Φυσικό ήταν, ένα ρόφημα που εγώ πίνω σπανίως και μόνο εκτός σπιτιού, να μην ξέρω να το παρασκευάζω. Εξάλλου πήγα πρόθυμα να κάνω την θητεία μου για να εκπαιδευτώ στα όπλα κι όχι να φτιάχνω καφέδες ή να βγάζω φωτοτυπίες σε γραφείο όπως σκίζονταν άλλοι κόπροι να κάνουν.

Το ήπιε βέβαια μην ξέροντας τι ήταν, μα σε λίγο αντικαταστάθηκα από άλλον, πιο πρόθυμο να τεμπελιάζει στην καντίνα όταν εγώ με τις δημιουργικές κι οργανωτικές μου ικανότητες ήμουν ο πιο γνωστός
στρατεύσιμος στη μονάδα, κάτι που απόλαυσα 2 χρόνια τότε κι έχω ακόμη πολλούς γνωστούς που τα λέμε και τ΄αναπολούμε και σήμερα.

Πολλά χρόνια μετά κι απόστρατοι ανώτεροι αξιωματικοί πια εκείνοι, μα με θυμούνται ακόμη με τ' όνομα μου.

Εκτός βέβαια από κείνον τον αρχι(δια)μηχανικό, που σίγουρα θα θυμάται εκείνο που άκουσε την τελευταία φορά που μιλήσαμε, κάτι που γενικευμένο ισχύει και για εσάς αν ποτέ δοκιμάσετε να με αναγκάσετε να κάνω τον καφετζή ή τον σερβιτόρο:

- Μη σώσετε ποτέ να φάτε, αν περιμένετε να σας σερβίρω εγώ!!!!

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ. ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΑΙΘΕΡΩΝ...


Ένα μικρό αφιέρωμα στην Πολεμική Αεροπορία, με επιλεγμένες φωτογραφίες από την δράση της...

...Στην Π. Α. πέρασα 2 χρόνια από την ζωή μου, κάνοντας την θητεία μου σε πολεμική μοίρα. Θητεία που ξεκινούσε αυτές τις μέρες κάποιου Νοέμβρη.

Οι αναμνήσεις μου απ' αυτήν, σε παλαιότερη δημοσίευση με τίτλο ΣΤ' 91...

Τρίτη 15 Απριλίου 2008

Ο ΚΟΠΕΛΟΣ...


Σ' ένα χωριό του ορεινού Μυλοποτάμου είχε γεννηθεί ο Μανούσος. Το σόι του βοσκοί όλοι, από αυτή τη μοίρα δεν γλίτωσε ούτε αυτός.

Από νωρίς - νωρίς, τα πρώτα παιδικά του χρόνια ανέβαινε τον Ψηλορείτη συνοδεύοντας τα αρκετά μεγάλα κοπάδια τους και περνούσε πολύς καιρός να ξανακατεβεί πάλι στο ορεινό χωριό του.
Ζώντας μέσα στη άγρια φύση, τρεφόμενος με ολόπαχο γάλα, στάκα, τυριά φρεσκοπηγμένα, κρέας από τα ζωντανά που έσφαζαν τακτικά, άγριο μέλι που ξετρύπωνε από ξεχασμένες κερήθρες και πίνοντας γάργαρο νερό από τα ρυάκια του βουνού, ενετσούλωσε κι έκανε ένα μπόι και βάρος άλλο πράμα.

Όταν κατέβαινε στο χωριό και τον βλέπανε οι άλλοι να είναι ψηλότερος τουλάχιστον ένα κεφάλι από όλους, αντίκριζαν με δέος (και ζήλια οι αρσενικοί) το υπερφυσικό κοπέλι και γρήγορα του κολλήσανε το παρατσούκλι "ο Κόπελος".
Έπιανε πολύ τόπο μα σουλούπι δεν είχε, θύμιζε σε πολλά τον Πατούχα που έγραψε κάποτε ο Κονδυλάκης, βλέπετε οι συνθήκες δεν είχαν αλλάξει και πολύ για το χωριό του από κείνα τα χρόνια.

Το σχολείο είναι για πολλούς περιττή πολυτέλεια σε τέτοια μέρη, γιατί να πάει ο Μανούσος; αφού βοσκός θα ξετέλεβε στην ζωή του, όχι προφέσορας του βουνού...

Έτσι σε τέτοιες συνθήκες απομόνωσης πέρασε τα παιδικά κι εφηβικά του χρόνια, μέχρι που ήρθε μια μέρα με το ταχυδρομείο ένα χαρτί που τον καλούσε να παρουσιαστεί στο στρατό, να κάνει την θητεία του σαν Έλληνας πολίτης.

Ετοίμασε τα πράγματα του και ξεκίνησε το πρώτο ταξίδι της ζωή του. Ένας χωριανός τον πήγε ως το Ρέθυμνο κι αφού τούβγαλε το πιο φτηνό εισιτήριο, τον έβαλε στο καράβι της γραμμής και τον ξεπροβόδισε με τις ευχές όλων για καλή θητεία.

Φτάνοντας την άλλη μέρα στο Πειραιά απόμεινε στην προβλήτα με τα χέρια στη μέση, να κοιτάζει τα ψηλά κτίρια που υπάρχουν στο μεγάλο λιμάνι. ιδίως αυτό το γυάλινο του Λαιμού που φάνταζε ουρανοξύστης... Μην ξέροντας πως να πάει παραπέρα, αφού δεν είχε ξαναβρεθεί σε άγνωστα μέρη μέχρι τότε, πήρε ένα ταξί να τον πάει στο ΚΤΕΛ στον Κηφισσό, από όπου θα πήγαινε με λεωφορείο στον τελικό προορισμό του την Θήβα.

Ο πονηρός ταξιτζής που είδε το κελεπίρι μοναχό του πρωί - πρωί, τον πήγε όπου ζήτησε αφού πρώτα τον έκανε αρκετές βόλτες στα γύρω στενά, να γράφει το ταξίμετρο...

Στο υπεραστικό ΚΤΕΛ άλλο χάος. Άνθρωποι και λεωφορεία παντού, με ταμπέλες που δεν ήξερε να διαβάσει. Γύριζε γύρω - γύρω, μπας κι ακούσει από τα μεγάφωνα κάτι που να ενδιαφέρει.
Τράβηξε την προσοχή κάποιων συνομήλικων του, που ήταν εκεί για τον ίδιο σκοπό κι αυτοί, να καταταγούν στην Θήβα.

- Τι σου συμβαίνει φίλε; ξέχασες τα γυαλιά στο σπίτι και δεν μπορείς να διαβάσεις που γράφει πως πάει το κάθε λεωφορείο;

- Όι μωρέ κοπέλια, μα άφησα οπίσω την αδελφή μου, την μόνη που ξέρει γράμματα στην οικογένεια μας... πως θα πάω στην Θήβα νωρίς, στον στρατώνα;

- Μην σε νοιάζει μαζί θα το βρούμε, κι εμείς για να καταταγούμε πάμε, πως σε λένε;

Γνωριστήκανε, μαζί περάσανε την βασική εκπαίδευση όπου διέπρεψε ο Μανούσος και ξεχώρισε για την δύναμη κι αντοχή του, αφού στο χωριό του έκανε περί τα 20 χλμ καθημερινά σε κατσικόδρομους με όλους τους καιρούς, όσο για το φαγητό και το κρεβάτι του εδώ, ήταν αρκετά καλύτερα από εκείνα που είχε στο σπίτι του.

Τελειώνοντας την πρώτη τους εκπαίδευση οι φίλοι, ήρθαν και οι μεταθέσεις τους: όλοι προορίζονταν για την Κώ. Ποιοί νομίζετε πως υπηρετούν στα ακριτικά νησιά πέρα από τους χωριάτες που δεν έχουν κανένα βύσμα να την βγάλουν κοντύτερα κι ανετότερα την θητεία; Περιμένετε να δείτε ακρίτα το κωλόπαιδο του Παύλου Γιαννακόπουλου ή τον gay star της TV;
Ή μήπως τον κάποιο Αιβαλιώτη που παίζει τώρα τον πατριώτη στους γύφτους των Σκοπίων, ενώ έκανε τα πάντα ν' αποφύγει την δική του θητεία χωμένος σ' ένα γραφείο και δεν είδα ακόμη να πέφτουνε μπινελίκια και γιαούρτια όπως χρειάζεται...

Και οι "εξόριστοι" στρατευμένοι δεν έμειναν ούτε καν στο νησί, τους πήγαιναν παραπέρα σ' ένα απομακρυσμένο νησάκι με μιά βάρκα, να φρουρούν ένα φυλάκιο που υπήρχε, να νοιώθουν κάποια σιγουριά οι λιγοστοί κάτοικοι που ζούσαν εκεί.

Δημιουργήθηκε άλλο ένα πρόβλημα για τον Μανούσο, που δεν ήξερε την ώρα, στο βουνό όποτε ξημέρωνε σηκωνόταν και δούλευε κι όποτε βράδιαζε και δεν έβλεπε, γύριζε και κοιμόταν. Εδώ χρειαζόταν να ξέρει τι ώρα είναι για να αλλάζει τους άλλους στις σκοπιές και δεν είχε ποτέ του ρολόι.
Το πρόβλημα λύθηκε εύκολα με 2 όμοια ρολόγια με δείκτες, ένα που δούλευε κανονικά κι ένα επίτηδες σταματημένο στην ώρα που ήθελαν: όταν οι δείκτες των 2 ρολογιών ήταν στην ίδια θέση τότε ο Μανούσος που έπρεπε να τα κοιτά συχνά, ήξερε πως ήταν ώρα να φυλλάξει σκοπιά ή να ξυπνήσει αυτόν που θα τον αντικαθιστούσε. Μιά έξυπνη ιδέα που είχε ένας από την παρέα τόσο απλή κι αποτελεσματική, να ορίζουν τον χρόνο στο αφιλόξενο περιβάλλον του ακριτικού νησιού.

Περιβάλλον που θύμιζε πολλά στον Μανούσο, αφού οι περισσότεροι από τους κατοίκους ήταν βοσκοί επίσης. Έβοσκαν γίδες στα αλατισμένα από την θάλασσα χόρτα του νησιού...

Κάποιος ξεχώριζε γιατί είχε μερικούς χοίρους που βόσκανε σε κλειστό χώρο. Ένας χοντρός και καλοθρεμμένος από αυτούς, συχνά περνούσε το συρματόπλεγμα από μια τρύπα που άγνωστο πώς είχε κάνει ο ίδιος κι έψαχνε για καλύτερη τροφή στους χώρους γύρω από το φυλάκιο...

Τον έβλεπαν συχνά οι στρατιώτες που έκαναν σκοπιά ψηλά να περιφέρεται και να τρέφεται αμέριμνος και άρχισαν να αναπτύσουν φαντασιώσεις για ψητό χοιρινό στα κάρβουνα, μυρωδάτα χωριάτικα λουκάνικα και σούπα από χοιροκεφαλή, για όσους ξέρουν... σκοπεύανε μάλιστα μια των ημερών να τον αρπάξουνε, να τον μπάσουνε στο φυλάκιο, να τον σφάξουν και να το γλεντήσουν με την βοήθεια του μάγειρα, που ήταν πρόθυμα μέσα στον σχεδιασμό αυτόν αφού τον ενημέρωσαν...

Περίμεναν την κατάλληλη μέρα, ώσπου από την αναμονή τους έβγαλε ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του ζώου, που ήρθε μιά μέρα ως το φυλάκιο λέγοντας στον επικεφαλής:
- Πάλι μου έφυγε το ζωντανό, βοηθάτε με να το πιάσω και να το σφάξω μιας κι είναι η ώρα του, θα σας δώσω ένα καλό μερίδιο από το κρέας του, μα βλέπω να φτάνει για όλους μας, τετράπαχος έγινε πια...

Σχημάτισαν ένα απόσπασμα οι ελεύθεροι υπηρεσίας τότε, ο Μανούσος φύλαγε σκοπιά. Κυνήγησαν τον χοίρο στα ανοιχτά χωράφια μα εκείνος, αντιλαμβανόμενος το τέλος και τον προορισμό του, έτρεχε ολύγυρα κάνοντας ότι μπορούσε να παρατείνει την ζωή του..

Το κυνηγητό συνεχίστηκε για κάμποση ώρα, εξαντλήθηκαν οι στρατιώτες με την επιμονή του βαρύ χοίρου και την ικανότητα του να ελίσσεται και να ξεφεύγει από τα χέρια τους, την ώρα που τον στρίμωχναν κι ήταν έτοιμοι να τον πιάσουν...

- Αφήστε τον μωρέ σε μένα, ακούστηκε ο Μανούσος που μόλις είχε τελειώσει τη σκοπιά, παρέδωσε το όπλο του κι ήρθε να συνδράμει τους άλλους σε κάτι που, ήξερε να κάνει καλά τόσα χρόνια στο χωριό του.

Γύρισαν και τον είδαν να μπαίνει στην κουζίνα του φυλακίου, όταν βγήκε σε λίγα λεπτά κρατούσε ένα καραβανάκι που έψαχνε επιμελώς όλο αυτόν το χρονικό διάστημα, φροντίζοντας οι διαστάσεις του να ταιριάζουν με το ρύγχος του χοίρου.
Πλησίασε άφοβα το ζώο που είχανε στριμώξει για τελευταία τώρα φορά σ' ένα τοίχο, πέφτει πάνω του με όλο του το βάρος, το αγκαλιάζει γερά από τον λαιμό με τη μιά χέρα και με την άλλη του χώνει απότομα όλο το μουστρί στο καραβανάκι, πιέζοντας δυνατά να του φράξει το στόμα και την μύτη να πλαντάξει...Ασφυκτιά σε λίγο ο χοίρος, πέφτει αδύναμος κάτω, σηκώνεται αστραπιαία όρθιος ο Μανούσος και τον αποτελειώνει με δυό - τρείς δυνατές κλωτσιές στο κεφάλι...

Ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα, βοήθησαν τον ιδιοκτήτη να γδάρει και να τεμαχίσει τον χοίρο, έβγαλε 80 κιλά κρέας καθαρό και τους άφησε το μισό ακριβώς. Τις επόμενες βδομάδες είχαν αρκετά εφόδια για φάγωμα, ο μάγειρας έδειξε την τέχνη του μαγειρεύοντας το εκλεκτό από την ελεύθερη βοσκή στο νησί κρέας, με όλους τους τρόπους που γνώριζε...

Και με κάμποσο κρασί που προμηθεύτηκαν από την Κω ανταλλάσοντας ένα καλό κομμάτι χοιρινό, πέρασαν τα πρώτα Χριστούγεννα της θητείας τους απομονωμένοι μεν στο νατιοανατολικό Αιγαίο, μα τουλάχιστον χορτάτοι...

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Ο ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΕ...2


Όποτε είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε έξω να πάμε μια βόλτα (συνήθως Παρασκευές απόγευμα που έπαιρνε την μοναδική του έξοδο της εβδομάδας κι έμενε μέσα τα σαββατοκύριακα), μούλεγε τα παραπάνω που συνέβαιναν τις εργάσιμες ώρες στην πίστα κι άλλα που τον περίμεναν όταν επέστρεφε στον θάλαμο να καταλαγιάσει.

Για σπασμένα λουκέτα της ντουλάπας, για αποφάγια και σκουπίδια που έβρισκε μέσα συχνά, για χυμένα νερά στο κρεβάτι του, για πυροφάνια όταν κοιμόταν, για επίμονες ενοχλήσεις όταν τον έβλεπαν να διαβάζει και να σημειώνει στα χαρτιά του.
Πράγματα που γίνονταν από τους υπόλοιπους σμηνίτες της μοίρας του, που ήρθαν με τον ίδιο σκοπό, να κάνουν τη θητεία τους και να φύγουν μα διασκέδαζαν πειράζοντας τον Γιώργη που δεν αντιδρούσε όπως θάκανα εγώ στη θέση του.

Μα περισσότερο του κολλούσαν δυό συγκεκριμένοι μονιμάδες πενταετούς θητείας, δυό τσογλάνια που νόμιζαν πως θα έμπαιναν στην Αεροπορία από το παράθυρο και θα γίνονταν στελέχη σαν αυτά των παραγωγικών σχολών, όταν τα όνειρα τους διαψεύτηκαν κι είδαν πως θα ήταν μιά ζωή παρείσακτοι και σε χειρότερη μοίρα από τους έφεδρους σμηνίτες, έβγαζαν τα απωθημένα τους όπου μπορούσαν.

- Ας τους να πάνε στο διάολο, του έλεγα, ο μοίραρχος θα πάρει προαγωγή και θα φύγει, οι στρατεύσιμοι θα βρούν άλλον να πειράζουν όταν έρθουν νέοι τον άλλο μήνα, όσο για τους σκατάδες πενταετείς θα τους καταστέσουμε έξω από τη μονάδα με την πρώτη ευκαιρία.

- Τι να κάνουμε δηλαδή;

- Θα δούμε σε ποιό πουτανάδικο μεθοκοπούνε τα βράδια και θα τους πλακώσουμε. Θα θέκω του ενός μιά με ένα βαρύ σίδερο στην κεφαλή να απομείνει επιτόπου.
Θα τελειώσουμε την θητεία μας κι αυτός ακόμη θάναι φυτό σε κώμα.
Ο άλλος ή θα κάτσει στα αυγά του ή θα τον περιλάβουνε οι "Σήφηδες" οι μαυροποκαμισάδες και θα παίζουνε μπάλα με τη κεφαλή του, να μου χρωστούνε και χάρη αύριο. Θα τους ξεφορτωθούμε τους βαρεμένους και θα συνεχίσουμε την θητεία μας να μη σε πειράζει και σένα κανείς να τελειώσεις, αλλιώς θα σε παζαβώσουνε πραγματικά και θα απομείνεις άχρηστος μετά...

Και τις σημειώσεις σου ξαναγύρισε τις στο σπίτι όταν μπορέσεις να πας, μα δεν θα πάθουν τίποτα αν καθυστερήσεις λιγάκι την τεκμηρίωση, ούτε η εταιρία θα κλείσει οστόσω αφού είναι κορυφαία στον κόσμο, θα το φροντίσεις αργότερα που θα παίρνεις κι άδειες σαν παλιός, εδω μπορεί να σου τις σκίσει κιόλας κανένας αγράμματος χωριάτης που δεν καταλαβαίνει τι είναι και τι κρύβουν...

Δυστυχως δεν δέχτηκε ο Γιώργης την αποτελεσματική βοήθεια που του πρόσφερα, είχε εναποθέσει τις ελπίδες του σε κάποιον "Θεό" που νόμιζε πως τον παρακολουθούσε κι έβλεπε τι τραβούσε.
Δεν ξέρω αν είχε γνώση ο Θεός που επικαλούνταν, μα δεν φάνηκε ποτέ να επεμβαίνει όταν χρειαζόταν ή δεν αγαπούσε και πολύ τον Γιώργη.

Τα καψώνια συνεχίζονταν και στις σκοπιές, όποτε φύλαγε και περνούσε περίπολο ή έφοδος σταματούσαν για ένα δεκάλεπτο στην δική του σκοπιά για να τον πειράζουν. Τι μεταβολές έκανε μέχρι να ζαλιστεί, τι παρουσιάσεις και συνθηματικά επαναλάμβανε μέχρι αηδίας, τι φωνές άκουγε για την εμφάνιση του, κι άλλα που σκαρφίζονταν...

Στο τέλος είδε κι απόειδε και κρυβόταν λίγο μακρύτερα από τη σκοπιά όποτε τους έβλεπε να πλησιάζουν, εμφανιζόταν από πίσω τους με τον γεμιστήρα μέσα στο όπλο, το ακουμπούσε στις πλάτες τους και τους αιφνιδίαζε, ζητώντας τα στοιχεία τους.
Αν γελούσαν ή αργούσαν να τα δώσουν όπλιζε το όπλο κι ετοιμαζόταν να ρίξει και τους κοβόταν κάθε διάθεση για αστεϊσμούς.

Σταμάτησαν τα χοντρά πειράγματα μα το ανάφεραν στους υπεύθυνους για τη φύλαξη αξιωματικούς. Τον παρακολούθησαν αυτοί απο μακριά με τα κυάλια μερικές φορές, τον είδαν να προπονείται μόνος στην έρημη σκοπιά να βάζει αστραπιαία τον γεμιστήρα στο όπλο από την ζώνη του και να το φέρνει μετά σε θέση σκόπευσης, συνέχεια και συνέχεια μέχρι να το κάνει τέλεια.

Άρχισε να φροντίζει και την φυσική του κατάσταση από τότε, έκανε κάμψεις στο πάτωμα κι έλξεις στους σωλήνες που χρησιμοποιούσε σαν μονόζυγο, κι άλλες σχετικές ασκήσεις που γίνονταν εύκολα με υλικά που υπήρχαν στην διάθεση του. Με ρωτούσε κιόλας για την ένταση και τις επαναλήψεις που θάκανε, ξέροντας πως εγώ πάντα γυμναζόμουν.

Ο διοικητής της μοίρας του πήρε προαγωγή σύντομα, έγινε Αρχηγός Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης κι έφυγε, ανέλαβε καινούριος ο οποίος έμελλε να δοκιμάσει την έκπληξη της ζωής του λίγο πριν αναλάβει υπηρεσία όταν πέρασε να δει την κατάσταση που βρίσκονταν ο θάλαμος της καινούριας του μοίρας πριν μιλήσει με τους στρατεύσιμους το μεσημέρι.

Συνοδευόμενος από τον υπαξιωματικό της μοίρας έφτασαν στο θάλαμο πεζοί, ο Γιώργης ήταν θαλαμοφύλακας εκείνη τη μέρα. Προχώρησαν στον διάδρομο που φαίνονταν έρημος. Φώναξε τον θαλαμοφύλακα, καμιά απάντηση κι έφτανε σχεδόν στο τέρμα.
Τότε έγινε αυτό που δεν είχε συμβεί ποτέ στα χρονικά της Αεροπορίας και πολύ δύσκολα θα επαναληφτεί:
Από ένα από τα πάνω κρεβάτια που ήταν πίσω του, πετάχτηκε ο Γιώργης και προσγειώθηκε στο πάτωμα. Ήταν τελείως γυμνός, κρατούσε ένα εικονογραφημένο πορνοπεριοδικό και...την έπαιζε με μανία. Όταν είδε πως βρίσκονταν μπροστά του ανώτερος αξιωματικός, την αφήνει, στέκει προσοχή και...χαιρετά στρατιωτικά!

Ο έκπληκτος αξιωματικός να ρωτά ωριόμενος τον συνοδό του

- "τι είναι αυτός εδώ",
- "τάχει χαμένα λίγο κύριε..."
- "έχω ανάγκες βλέπετε..." ο Γιώργης
- "που διάολο με φέρανε;" ο μοίραρχος
- "διώξε με αν δεν σ' αρέσω" ο Γιώργης
- "θα φύγεις μόνο δεμένος ή ξαπλωτός, δεν περνούνε τρέλλες σε μένα..." ο μοίραρχος.

Το περιστατικό μαθεύτηκε το μεσημέρι στα μαγειρεία από τον υπαξιωματικό που παραβρέθηκε στο μοναδικό περιστατικό, γέλια και καζούρα προς τον Γιώργη όταν εμφανίστηκε να φάει, από κείνο το μεσημέρι κλείστηκε στον εαυτό του ολότελα, απόφευγε ακόμη και μένα που με ήξερε χρόνια και θα ήμουν εκεί αν ήθελε να μιλήσει σε κάποιον.

Ο νέος διοικητής του έκανε τα πάντα να τον ξεφορτωθεί, "διοικώ πολεμική μοίρα κι εκπαιδεύω πιλότους, δεν ευκαιρώ να νταντεύω απροσάρμοστους" έλεγε στον διοικητή της μονάδας, "κάτσε να φέρουμε κανένα καινούριο οπλουργό, να δω τι θα τον κάνω τούτο" απαντούσε αυτός, δεν τον άφηναν πια να πλησιάζει στα αεροπλάνα το Γιώργη, τον ξεφορτώθηκε προσωρινά στα μαγειρεία τα πρωϊνά, μα τα βράδια έκανε σκοπιές κανονικά, δεν υπήρχαν και τότε αρκετά άτομα να βγαίνουν οι υπηρεσίες, οι αστράτευτοι κάνανε οτι μπορούσανε να μην στρατευτούν, η πολιτεία τους σιγόνταρε να μην χάσει τους ψήφους τους, μα τον έβαζαν σε κοντινές και φωτεινές σκοπιές να μην βγαίνει στην περίμετρο της μονάδας και κάνει καμμιά καινούρια απρόβλεπτη τρέλλα.

Το φινάλε της ιστορίας δόθηκε μιά βραδιά αργά τη νύχτα, όταν γύρισε από την σκοπιά και αντί να κοιμηθεί άρχισε να γυμνάζεται μέσα στο θάλαμο, κάνοντας αρκετό θόρυβο. Ξύπνησε κάποιος και του ζήτησε να ησυχάσει να κοιμηθούν, το πρωί είχαν δουλειά στην πίστα όπως κάθε μέρα.
Λογομάχησαν με τον Γιώργη "είσαι τρελλός". 'θα σας τρελλάνω όλους κι εσάς", ξυπνούν κι άλλοι από την φασαρία, "κόφτο πιά τρελλέ" κι ο Γιώργης όρμησε σε έναν, τον πιο κοντινό του.

Τον άρπαξε από τον λαιμό να τον πνίξει, του χτυπούσε το κεφάλι κάτω με μανία, έπεσαν οι υπόλοιποι να τον τραβήξουν, έγιναν όλοι ένα κουβάρι, άφριζε ο Γιώργης. Τον παρέλαβε η Αερονομία που ειδοποιήθηκε, η μονάδα όλη στο πόδι, εγώ κοιμόμουν στο σπίτι μου με έξοδο εκείνο το βράδυ, τα έμαθα το πρωί.

Στο Ναυτικό Νοσοκομείο για εξετάσεις ο Γιώργης, μετά στο ΓΝΑ, βρήκε την ευκαιρία που ήθελε ο μοίραρχος να τον ξεφορτωθεί "δεν τον θέλω πίσω, θέλω έναν μάχιμο σμηνίτη τώρα, άμα τον θέλουν στην Αεροπορία ας τον πάρουν στο ΓΕΑ να τον καμαρώνουν".

Ο Γιώργης σε μερικές εβδομάδες από τότε πήρε απολυτήριο σαν τρελλός, αποχαιρετούσε κιόλας όσους συναντούσε στην διαδρομή μέχρι την πύλη "μείνετε εσείς κορόιδα, εγώ φεύγω νωρίς, τελείωσε η θητεία" άκουγαν.

Δεν τον ξανάδα από τότε. Ιούνιος του 1992 η τελική πράξη της ιστορίας του.
Για το πάθημα του Γιώργη δεν φταίει βέβαια ούτε η Πολεμική Αεροπορία, ούτε κάποιο "σύστημα" γενικότερα. Φταίνε όσοι βρίσκονταν δίπλα του στην ίδια μοίρα, στο διπλανό κρεβάτι ή θάλαμο, που με την σκαιή συμπεριφορά τους δυσκόλεψαν κι επιδείνωσαν την κατάσταση που βρισκόταν όταν ήρθε.

Δεν τον άφηναν στην ησυχία του να κάνει τις υπηρεσίες που ποτέ δεν αρνιόταν ή απόφευγε και ν' ασχοληθεί στον δικό του ελεύθερο χρόνο με οτι τον ενδιέφερε, χωρίς να πειράζει κανέναν. Να μην τον φέρνουν καθημερινά σε αδιέξοδο και ν' αντιδρά με τον δικό του τρόπο, διασκεδάζοντας κάποιους ανεγκέφαλους.

Στην ίδια θέση βρίσκονταν κι αυτοί, θητεία έκαναν οι έφεδροι κι ένα κομάτι ψωμί αναζητούσαν οι άλλοι οι μόνιμοι, μπορούσαν να βρισκόταν στη θέση του ανα πάσα στιγμή, τότε τι θα έκαναν να γλιτώσουν το συνεχόμενο για μήνες ομαδικό καψώνι;

Με απλά καθημερινά πράγματα φορτίζεται κάποιος και στο τέλος ξεσπά. Ευτυχώς δεν στράφηκε εναντίον του εαυτού του, να αυτοτιμωρηθεί για φταίξιμο άλλων, με μια αναίτια αυτοκτονία. Έφυγε ζωντανός κι αρτιμελής από την μονάδα, μα με τη ρεστινιά του τρελλού να τον συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή του.

Δεν ξέρω πως είναι η σημερινή του ζωή, δεν τον ξαναβρήκα μετά παρά κάποιες προσπάθειες μου.

Τι θα κάνανε τα υπόλοιπα καλόπαιδα αν γίνονταν ξαφνικά στόχος κάποιων "συναδέλφων" τους για μερικούς συνεχόμενους μήνες;

Δε νομίζω να μπορούσαν ν' αντιδράσουν διαφορετικά, το ίδιο θα κατέληγαν στη θέση του "τρελλού". Ή νεκροί οι πιο αδύναμοι χαρακτήρες...

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Ο ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΕ...1


Αυτή είναι η ιστορία του Γιώργη Σ. που κατέληξε στην απόλυση του από την Πολεμική Αεροπορία μεσούσης της θητείας του, με τον χαρακτηρισμό του "τρελλού".

Στην ίδια ηλικία με μένα ο Γιώργης, βρεθήκαμε συμφοιτητές και κάναμε και παρέα συχνά. Μαζί την κοπανούσαμε από τις κομματικοποιημένες ανούσιες φοιτητικές εκλογές ή συνελεύσεις τμήματος για σύντομες αποδράσεις εκτός πόλης, δεν μας συγκινούσε η ξύλινη γλώσσα των εγκάθετων και τα καλέσματα τους για "αγώνες" της κακής ώρας.

Στα 2 τελευταία εξάμηνα τον είχα χάσει, είχε απορροφηθεί από μιά ιδέα που είχε για μια εφεύρεση που αν υλοποιούνταν θα συνέβαλλε πολύ στην προστασία των χρηστών ηλεκτρικών συσκευών από ηλεκτροπληξία. Δεν ξέρω πως εμπνεύστηκε την ιδέα κι άρχισε να τη δουλεύει, μάλλον κατά τη διάρκεια κάποιου εργαστηρίου που είχαμε πολλά στη σχολή.

Τη δούλευε αρχικά στον ελεύθερο χρόνο του μα σύντομα τον απορρόφησε και σπαταλούσε ώρες ατελείωτες, τον είχα χάσει, είχα να ολοκληρώσω και την δική μου πτυχιακή εργασία, δεν βρισκόμασταν να τα λέμε όπως πρώτα.

Τον ξανάδα πολλούς μήνες αργότερα, όταν βρέθηκα στον Πειραιά κι έψαχνα τρόπο να πάω στην Τρίπολη για τη θητεία μου, ήταν κι αυτός εκεί για τον ίδιο λόγο.
Στο τρένο για τον προορισμό μας μου έλεγε πως τα είχε καταφέρει, η ευρεσιτεχνία του ήταν σε καλό δρόμο, λειτουργούσε πειραματικά και θα έβγαινε στην αγορά.
Είχε έρθει σ' επαφή με μεγάλη εταιρία του χώρου των ηλεκτρικών και του ζητούσαν την τελική τεκμηρίωση της ιδέας του για να προχωρήσουν στη μαζική παραγωγή.
Θα είχε δουλειά και σημαντική θέση εκεί αργότερα όπως του υπόσχονταν.

Τότε ακριβώς ήρθε το χαρτί του να καταταγεί, ύστερα κι από απαίτητηση του εύπορου πατέρα του, πολλά χρόνια προέδρου στην κοινότητα τους που ήθελε ο γιός του να έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, να μην βρίσκει μετέπειτα μπροστά του εμπόδια σαν αστράτευτος ή φυγόστρατος.
Πάντως τον Γιώργη το τελευταίο που τον ένοιαζε ήταν να ντυθεί φαντάρος τώρα.

Αυτό φάνηκε από τα πρώτα μέτρα που διανύσαμε στην 124 ΠΒΕ, όταν φτάσαμε στην Τρίπολη το μεσημέρι. Όλοι σχεδόν καταλάβαιναν τη δυσφορία του, οι υπεύθυνοι τον ξεχώρισαν και τον έστειλαν στη χειρότερη μοίρα εκπαίδευσης αντίθετα με μένα που πήγα τυχαία λόγω γραμμής στην πιο άνετη κι εύκολη.
Ξαναχαθήκαμε πάλι για τους 2 μήνες της βασικής εκπαίδευσης.

Συναντηθήκαμε την τελευταία μέρα στην Τρίπολη, το πρωί που θα φεύγαμε για τις μονάδες μας. Ίδια μονάδα 115ΠΜ κι ίδια ειδικότητα τυχαία: οπλουργοί αεροσκαφών.
Εγώ ένιωθα άνετα, είχα συνειδητά αποφασίσει πως θα διέκοπτα τη ζωή μου για τους επόμενους μήνες, θα έκανα τη θητεία μου και θα επέστρεφα κατόπιν στους φυσιολογικούς ρυθμούς της ζωής μου, που ήταν πιο ελεύθερη κι αναρχική απο αυτή των "αναρχικών" του κώλου που όλο διαμαρτύρονται κι "αγωνίζονται" για ένα μηδενικό...

Δεν ήταν το ίδιο με τον Γιώργη. Εκείνος δεν τα κατάφερε καλά στην εκπαίδευση, είχε γίνει κι αιτία να τιμωρηθεί η μοίρα του, τον είχαν στην μπούκα και μόνιμοι και στρατεύσιμοι.

Στη μονάδα στάθηκε τυχερός, ο διοικητής της μιας πολεμικής μοίρας καταγόταν κοντά από το χωριό του και τον πήρε αμέσως στην μοίρα του, εγώ κατέληξα σ΄αυτήν που απόμενε.

Αυτό φούσκωσε για λίγο το μυαλό του, θα περνούσε καλά με γνωστό διοικητή, άρχισε αμέσως να έχει απαιτήσεις: ήθελε ντουλάπα από την πρώτη μέρα, να τακτοποιήσει τα πράγματα του. Αν σας φαίνεται αυτονόητο η διάθεση ντουλάπας από τους παλιούς σε νέους κατα την άφιξη τους σε έναν στρατιωτικό θάλαμο, δεν έχετε κάνει θητεία, εγώ που ήμουν και μάγκας έκανα ένα ολόκληρο μήνα να πάρω, ώσπου να απολυθεί ένας απο αυτούς και να ελευθερώσει τις 4 που είχε στην κατοχή του μόνο για δική του χρήση.

Η απαίτηση ντουλάπας είχε σαν αποτέλεσμα να προκαλέσει τη μήνη των άλλων στρατεύσιμων που αφού τον πλησίασαν σε μιά άδεια μεταλλική ντουλάπα και τον ρώτησαν αν του άρεσε, τον έσπρωξαν βίαια μέσα, την έκλεισαν με ένα λουκέτο και ο Γιώργης παρέμεινε έγκλειστος όρθιος στο εσωτερικό της από τις 11.00πμ μέχρι τις 6.00μμ που άρχιζε η έξοδος της πρώτης μέρας. τραγουδώντας τα τραγούδια που του ζητούσαν κι απαντώντας σε εξευτελιστικές ερωτήσεις που έκαναν, χτυπώντας συγχρόνως την ντουλάπα με γροθιές, κλωτσιές και κουτουλιές ακόμη κάποιοι.

Αυτό ήταν η αρχή για μιά σειρά δεινά που ακολούθησαν για τον άτυχο Γιώργη και περιελάμβαναν συνεχείς σκοπιές στο δεύτερο νούμερο το χερότερο όλων, λιγοστές εξόδους (μόνο κάθε Παρασκευή απόγευμα), συνεχή δουλειά στην πίστα τροχοδρόμησης της μοίρας του και απανωτά καψώνια.
Σε αυτά συμμετείχε κι ο ίδιος ο μοίραρχος όταν διαπίστωσε πως αυτός που επέλεξε να πάρει στη μοίρα δεν ήταν για θητεία.

Μάλιστα ζήτησε να τον ανταλλάξει με μένα που δεν με ήθελε την πρώτη μέρα, μα συνάντησε την σθεναρή άρνηση του δικού μου και την ειρωνική υπενθύμιση; "εσύ το διάλεξες το κελεπίρι, φάτο τώρα στη μάπα, όχι θα σου δώσω τον Κωστή το αστέρι της μονάδας να πάρω έναν τρελλό από το χωριό σου". Αυτά μαθεύονταν αμέσως σχεδόν στη μονάδα από στόμα σε στόμα και ο Γιώργης άρχισε να κολά τον χαρακτηρισμό "ο τρελλός που κάνει τα νούμερα".

Αφού δεν μπόρεσε να τον αλλάξει ο διοικητής του, βάλθηκε να τον ξεφορτωθεί αλλιώς.
Πότε έβαζαν μιά μεγάλη πέτρα 15- 20 κιλά πάνω στην κίτρινη γραμμή του τροχιόδρομου εμπόδιο στην ομαλή κύληση των αεροσκαφών προς /από τον κυρίως διάδρομο (έγκλημα για την Αεροπορία η ύπαρξη εμποδίων στην γραμμή, φροντίζει για αυτή η υπηρεσία FOD) και καλούσε τον Γιώργη που έκανε συνέχεια τα πρωϊνά τέτοια υπηρεσία να την πάρει, να την πάει στο γραφείο του απέξω και να τον περιμένει εκεί να τιμωρηθεί για παράλειψη καθήκοντος πράγμα που σήμαινε πως θα την κουβαλούσε την πέτρα σε απόσταση 1- 2,5 χλμ μέχρι το γραφείο και σαν ποινή θα είχε πρόσθετες υπηρεσίες όταν επέστρεφε από την πτήση ο μοίραρχος (από τους καλύτερους πιλότους μαχητικών, με χιλιάδες ώρες σε αναχαιτήσεις, κατασκοπευτικές αεροφωτογραφήσεις από το Τουρκικό στρατηγείο της Σμύρνης, 2 φορές διασωθείς από πτώση αεροπλάνου, πραγματικός ήρωας κατά τα άλλα).

Η μόνη παρηγοριά του Γιώργη ήταν οι σημειώσεις του για την εφεύρεση που είχε κάνει που σε μιά σπάνια άδεια είχε φέρει μαζί του και μελετούσε κρυφά και να μιλά μαζί μου όποτε μπορούσαμε.

ΣΥΝΤΟΜΑ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

ΚΙ ΑΛΛΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΥ...


Και είναι η τρίτη σε λίγες βδομάδες του 2008. Δεν απασχόλησε κανένα μέσο ενημέρωσης, δεν προσφέρεται για δημαγωγία το θέμα, πέρα από κάποιους άμεσα ενδιαφερόμενους που θα κραυγάσουν πάλι αορίστως για το «σύστημα».

Μα δεν παύει να έχει πεθάνει ένας νέος άνθρωπος στην θητεία του, σε καιρό ειρήνης χωρίς ιδιαίτερο λόγο και με νεφελώδεις εξηγήσεις από τους ανωτέρους του.

Οι ασκούντες εξουσία στο στράτευμα μπορούσαν άμεσα να επέμβουν με μερικά απλά ερωτήματα και να διόρθωναν πολλά που κατάντησαν τη θητεία βραχνά κι όχι δημιουργική περίοδο κι απαραίτητο κομμάτι της ζωής ενός νέου και ικανού ανθρώπου πριν να βγει στην ζωή σώφρων κι αρτιμελής.
Τα ερωτήματα που θα έπρεπε να ζητούσαν άμεσες απαντήσεις είναι:

1. Γιατί εκφυλίστηκε το σύστημα κατάταξης και παρουσιάζονται όλο και λιγότεροι κάθε φορά, με αποτέλεσμα να τραβούν αυτοί όλο τον φόρτο των υπηρεσιών στις μονάδες;
2. Ως πότε θα βγάζει τα απωθημένα του στους στρατεύσιμους ο κάθε εις κομπλεξικός αξιωματικός, υπαξιωματικός ή άχρηστος «επαγγελματίας οπλίτης» που το είδε στρατοκράτης κι αυτός, ενώ μπήκε στο στρατό με ρουσφέτι να φάει ένα κομμάτι ψωμί, που ήταν ανίκανος να βγάλει αλλού;
3. Διαχωρίζονται η εκπαίδευση και τα καθήκοντα αυτουνού που πάει να κάνει θητεία για λίγο καιρό, να μάθει μερικά πράγματα για την άμυνα της χώρας του αν χρειαστεί, με εκείνα του μόνιμου στελέχους που οφείλει να συμμορφώνεται στις υποχρεώσεις της χώρας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ (αλλιώς υπάρχει και η παραίτηση, αν δεν του πάει η στρατιωτική ζωή τι διάολο την επιζητά, μόνο για τον μισθό και την δημόσια ασφάλιση με φόρους όλων;)
4. Με τι κριτήρια επιλέχτηκε ο τελευταίος αυτόχειρας να γίνει δόκιμος έφεδρος αξιωματικός αφού αποδείχτηκε ανεπαρκής, ποιος έκρινε ότι μπορεί να ηγηθεί άλλων, αφού ούτε τον εαυτό του δεν κατάφερνε να ελέγξει;


Ξέρω πως απαντήσεις δεν θα δοθούν ούτε τώρα, θα τις σκεπάσει μια αόριστη ανακοίνωση και κάποιοι αφορισμοί, μα εδώ θα περιμένουν αμείλικτα τα ερωτήματα, που θα ισχύουν αυτούσια και στην επόμενη αυτοκτονία που δεν θ' αργήσει, οι στατιστικές περιμένουν 20 - 25 τον χρόνο σαν φυσικό γεγονός.

Δεν αφορά άμεσα εμένα που έκανα πλήρη θητεία σε πτέρυγα μάχης φορτώνοντας όπλα τα μαχητικά αεροπλάνα, κινδύνεψα μερικές φορές από γκάφες άλλων με τα πυρομαχικά, μα πέρασα καλά στη θητεία μου και θα περνούσα το ίδιο κι οπουδήποτε αλλού πήγαινα, γιατί προσέχω τον εαυτό μου, μα αφορά όλους τους αυριανούς στρατεύσιμους και τους γονείς τους που θα διστάζουν να τους στείλουν, μην ξέροντας αν γυρίσουν πίσω λόγω ανικανότητας; ανευθυνότητας; ΑΛΛΩΝ.

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2007

ΣΤ΄ 91...

Αρκετά χρόνια πίσω, 6 Νοεμβρίου του "91, ώρα 12.00μμ ακριβώς.

Πέρασα την πύλη της 124 ΠΒΕ. στην Τρίπολη.

Με άλλα 1800 άτομα περίπου, σχεδόν όλοι μεγάλοι, είχαμε ήδη το πρώτο μας πτυχίο.

Για τα 2 επόμενα χρόνια θα φορούσα την στολή της Πολεμικής Αεροπορίας. 1η ΜΕΝ, πλήρης εκπαίδευση. Δεν λούφαξα στα μαγειρεία ή σε κάποιο γραφείο. Ασκήσεις, όπλα, πορείες, βολές, διδακτήριο, στίβος μάχης, οι πρώτες σκοπιές (εθελοντικά τις Κυριακές, στα επισκεπτήρια των άλλων, να κοιμάμαι τα βράδια, να μην χάνω εκπαίδευση), ορκωμοσία, αξιολόγηση, ΑΡΙΣΤΑ..

Έφυγα παραμονές Χριστουγέννων, 115ΠΜ, Ακρωτήρι, Χανιά. Οπλουργός Αεροσκαφών, 345ΜΒ. Την πρώτη στιγμή που εισήλθαμε στο θάλαμο έπρεπε να προσκυνήσομε ένα μαλακισμένο που καθόταν σε μια καρέκλα - θρόνο πάνω σε ένα τραπέζι που είχε βάλει στη είσοδο. Ήταν λέει «παλιός», με μόνο προσόν ότι ήρθε μερικούς μήνες πριν από μας. [Μου πήρε 3 μήνες να τον τακτοποιήσω. Πέρασε το υπόλοιπο της θητείας του από τότε μέσα στην μονάδα, γιατί κάθε φορά που έβγαινε έξω τον περίμεναν μερικοί άντρες αληθινοί, μαυροποκαμισάδες από ορεινά χωριά και τον τσαλαπατούσαν με τα στιβάνια, γνωστοί, τους άφηνα να διασκεδάσουν].

Είχαμε και μια απώλεια, ένας (φίλος για μερικά χρόνια) δυστυχώς αποτρελάθηκε και αποχώρησε νωρίς, όταν έκλεινε το πρώτο 8μηνο.

Εγώ είχα να φροντίσω πολλά. Να μάθω τα αεροπλάνα, τον οπλισμό, τους κανόνες ασφαλείας, την καθημερινή λειτουργία της μονάδας, τα κατατόπια, το προσωπικό, να περάσω ΣΟΣΜΕ, να γίνω σύντομα Έφεδρος Σμηνίας.

Έκανα επίσης και πολλά: 850 ώρες σκοπιά προσωπικά, με όλους τους καιρούς, αμέτρητες φορές σαν «Υπ. Αλλαγής», 1 μήνα δεσμοφύλακας, 1 μήνα στα μαγειρεία (το τίμημα για το προηγούμενο), χιλιάδες ώρες στην πίστα να φορτώνω βόμβες, ρουκέτες και πυραύλους, chaffs, flairs, πυροβόλα, καλύπτρες κι εκτινασσόμενα καθίσματα, FOD, Reαdiness σε αναχαιτίσεις, final check, αποψίλωση το καλοκαίρι, 2 "Παρμενίωνες", 2 ετήσιες Επιθεωρήσεις κι Αξιολογήσεις. [Στις πολεμικές μοίρες το προσωπικό δουλεύει πολύ, όλο το 24ωρο σχεδόν. Αν ψάχνετε κοπρίτες στην ΠΑ, αναζητήστε τους στα γραφεία, στα διοικητήρια, στις αποθήκες εφοδιασμού, στις μοίρες υποστήριξης, ΠΟΤΕ σε μάχιμες μοίρες].

Και περίπολο, ΥΥΜ, ΑΚΕΦ, ΑΥΠ, ΕΑΠ, άγημα σημαίας σαν χάρες σε άλλους. Μόνο πιλότος και διοικητής δεν ανέλαβα!

Με την γρήγορη αντίληψη και λήψη αποφάσεων υπό πίεση που πάντα είχα, διακρίθηκα σύντομα. Υπήρχε και η φράση «Καλώς τον φίλο μου τον Κωστή, κάτσε κι ανέλαβε τα πάντα, εγώ πάω στην Λέσχη να παίξω χαρτιά και να μεθύσω, μην με ενοχλήσεις κι αν γκρεμιστεί η Μονάδα» που άκουγα συχνά από μόνιμους, με χρήσιμα ανταλλάγματα από μέρους τους (όχι πάντως άδειες, πήρα ΜΟΝΟ την κανονική μου + 6 μέρες τιμητική συνολικά τα 2 χρόνια, χωρίς ποτέ να βγω «ελεύθερος ιατρού»).


Υπάρχου δυό μεγάλες κατηγορίες μόνιμοι καραβανάδες: Αυτοί που το πήραν σοβαρά να υπηρετήσουν την πατρίδα τους (και να θυσιαστούν αν χρειαστεί) και αυτοί που έγιναν ένστολοι για να φάνε ένα κομμάτι ψωμί που δεν θα εύρισκαν εύκολα αλλού με τα ανύπαρκτα προσόντα τους. Πλειοψηφία βέβαια οι δεύτεροι.


Είχα κάποιες προστριβές με κατώτερους μόνιμους, άξεστους μπουρτζόβλαχους από τα Τρίκαλα, Λάρισα, Καρδίτσα, κλπ, που είδαν πρώτη φορά θάλασσα όταν μετατέθηκαν εδώ. Κι εγώ συνηθίζω να βρίζω συχνά κι ελεύθερα.Μόνο ένας τους τόλμησε κάποτε να μου κάνει αναφορά να φάω φυλακή. Επί τούτου πήγε στον Διοικητή εν αγνοία μου και του ανέφερε: «Ο Κωστής είπε να πάω να γαμηθώ, τι λέτε να κάνω;» κι ο Διοικητής (που με πήγαινε πολύ) αποκρίνεται στο χαϊβάνι που τον ενοχλούσε ενώ σχεδίαζε άσκηση: «Αφού στο λέει ο Κωστής, μπορείς να πηγαίνεις ελεύθερα...μην με ρωτάς κάθε φορά! Άντε εξαφανίσου τώρα»


ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΑΛΙΟ: Για να περάσετε καλά την θητεία σας, να συμμετέχετε στην καθημερινότητα της μονάδας, και στις καλές στιγμές και τις κακές, και φροντίστε να ξέρουν όλοι ποιος είστε, μην κρύβεστε, μην μένετε ανώνυμα ανδρείκελα στο πλήθος, μην λουφάζετε. Ήμουν πάντα εκεί όποτε χρειαζόμουν!
Με όσα είχα κάνει, αν εφαρμόζονταν επί λέξη οι κανονισμοί θα έπρεπε να είχα 500 μέρες φυλακή, αντί για αυτό έχω μια εύφημη μνεία ως «...συμβάλλων ενεργώς στην εύρυθμη λειτουργία της μονάδος...». Κανείς δεν συμπαθεί έναν ανώνυμο κι άβουλο ένστολο, γιατί άλλωστε;


Έκανα την διαδρομή Αεροδρόμιο - Χανιά, 14 χλμ, 3 φορές με τα πόδια σε ισάριθμες κοπάνες, όταν οι άλλοι που φεύγαμε μαζί και πιαστήκαμε στην πύλη έμειναν πίσω, εγώ έφευγα κανονικά, όπως είχα προαποφασίσει. Δεν είναι και τόσο φοβερή απόσταση, χρειαζόμουν 2 ώρες και κάτι. Φτάνοντας στο σπίτι, ήμουν έτοιμος για βόλτα. Το μόνο κακό ήταν το επόμενο πρωί που έπρεπε να σηκωθώ νωρίτερα από όλους και να επιστρέψω στην μονάδα κι όταν ξυπνούν οι άλλοι να είμαι παρών.


Το παράβλεπαν οι διοικούντες, μόνο ο διευθυντής προσωπικού της μονάδας δεν με γούσταρε καθόλου (προτιμούσε τα «βύσματα», αυτή ήταν η ειδικότητα του), μα πού να τολμήσει να αντιμιλήσει ο χέστης & γλείφτης όταν οι άλλοι ανώτεροι του με υποστήριζαν, γιατί απλά..ήμουν ο Κωστής!!


Σε μια επιθεώρηση που ήμουν μπροστά - μπροστά όπως πάντα, εντόπισε ένα καρφί στον τοίχο (το κάρφωσε ένας και κρεμούσε ένα σεντόνι - κουρτίνα, να μην φαίνεται όταν την έπαιζε τα βράδια) που «δεν προβλεπόταν από τον κανονισμό» και πήγε να το σημειώσει σε ένα τετράδιο που κρατούσε για τέτοια δήθεν παραπτώματα, πριν το δει ο διοικητής και οι άλλοι το άρπαξα, με δυο γερές κινήσεις το ξεκάρφωσα και το πέταξα από το ανοιχτό παράθυρο αστραπιαία, «ποιο καρφί, δεν βλέπουμε κανένα». Κι έμεινε να κοιτάζει ένα μικρό σημαδάκι που έμεινε στον τοίχο, με ανοιχτό στόμα για 2΄ τουλάχιστον...


Πάσχα του ''92, πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, που θα ερχόταν επίσκεψη στον τόπο του κι αυτός. Με όλο του το σόι, τοπικούς επίσημους κι αξιωματικούς και το σύνηθες κηφηναριό που πάει κάθε Λαμπρή στα στρατόπεδα να βοσκηθεί τζάμπα. Εγώ ανήμερα το Πάσχα και νέος ακόμη στην μονάδα, έπρεπε να κουβαλήσω τραπέζια και καρέκλες, να τα παρατάξω σε σειρές, να τα στρώσω, να τεντώσω μια τέντα πάνω από αυτό του πρωθυπουργού, να βοηθήσω στα μαγειρεία και τα ψητά σούβλας για αυτούς (εμείς θα τρώγαμε ψητό φούρνου), και να φυλάξω σκοπιά 2.00 - 5.00 μμ την ώρα που θα τρώγανε. Αν περίμενα να φάω όταν γύριζα, δεν θάβρισκα ούτε κόκαλο, όχι μερίδα.. Έπρεπε να μεριμνήσω εγώ...

Μπαίνω στα μαγειρεία μια κατάλληλη στιγμή που ο μάγειρας έτρεχε να φροντίσει πολλά, ανίχνευσα τον χώρο, κι εντόπισα ένα μεγάλο κομμάτι αρνί σουβλιστό, όλο ψαχνό, που ο μάγειρας με περισσή προσοχή είχε διαλέξει με άνωθεν εντολές για τον Μητσοτάκη, και το είχε σε περίοπτη θέση να το βλέπει ως το μεσημέρι, ενώ ετοίμαζε κι άλλα πιάτα.

Μόνος μέσα στον χώρο, αντικατέστησα το εκλεκτό κομμάτι με ένα άλλο μεγάλο από αυτά των αξιωματικών, το τύλιξα σε αλουμινόχαρτο και το έβαλα στην τσάντα που είχα, με το νερό μου κλπ για την σκοπιά. Φρόντισα και για πατάτες, λίγη σαλάτα, κρασί, καλιτσούνια, γλυκά, (με την συναίνεση του μάγειρα αυτά, που ποτέ δεν αντιλήφτηκε την ταχυδακτυλουργική κι άψογη αλλαγή μου, «να φάω και εγώ κανονικά, αφού έπρεπε να φυλάξω κιόλας»).

Πέρασα το μεσημέρι το Πάσχα εκείνο στη σκοπιά την υπερυψωμένη, μόνος, τρώγοντας όμως βασιλικά, με απαραίτητη συντροφιά το ραδιοφωνάκι που πάντα είχα στην τσέπη.

Κι ο Μητσοτάκης έφαγε καλά, το κομμάτι που του άφησα [όσο ισχυρός κι αν είναι κάποιος, όταν συγκρίνεται μαζί μου έρχεται δεύτερος, βασική αρχή μου και τότε και σήμερα και για πάντα, αν βρισκόμασταν την ίδια στιγμή μέσα μαζί με στόχο το ίδιο κομμάτι, βέβαια δεν θα το στερούμουν για χάρη του οικειοθελώς το εκλεκτό κομμάτι, μα θα το μοιραζόμασταν σαν ίσοι].

Στο βραδινό, που πήρα ένα από τα εναπομείναντα κομμάτια ψητού φούρνου, το έφαγα με το ζόρι, για να μην πεινώ, καμιά σύγκριση με το προηγούμενο. Κι έπρεπε να φυλάξω πάλι 12.00 - 2.00πμ!

Την επόμενη Δευτέρα, αφού κοιμήθηκα καλά, την κοπάνησα και δεν με αναζήτησε κανείς, έχοντας δηλώσει θαλαμοφύλακας.


Και πολλές ακόμη ιστορίες, θάφτιαχνα ταινία ολόκληρη με αυτές.

Πήρα το απολυτήριο την σωτήριο ημέρα 6 Αυγούστου ''93.


Αυτές είναι μερικές από τις αναμνήσεις μου από την στρατιωτική μου θητεία, με την σειρά ΣΤ΄ "91. Διασκεδάσατε, μάθατε κάτι παραπάνω για μένα, μα πρέπει να αναζητάτε και κάτι ακόμη: Τις δικές σας αναμνήσεις κι εμπειρίες.

Όσοι πήγατε κι υπηρετήσατε κανονικά, οπουδήποτε, σίγουρα θάχετε.

Οι υπόλοιποι πάλι σίγουρα, θα αναζητάτε τις δικές σας.

Γιατί την θητεία μας την κάνουμε (και αρσενικοί και θηλυκοί, γιατί όχι; δεν χρειάζονται εκπαίδευση και πειθαρχία οι κοπέλες; ούτε ο ρασοφόροι;), δεν την αποφεύγουμε, αν δεν υπάρχουν σοβαροί ιατρικοί λόγοι υπηρετούμε, μην ακούω μαλακίες, αστείες δικαιολογίες και πουστιές, είναι απαραίτητο κομμάτι στην ζωή μας.

Γι αυτό την βάλανε εκεί γύρω στα 20 χρόνια μετά το σχολείο, να γίνεται ένα πρώτο ξεκαθάρισμα πριν βγει ένας νέος στην ζωή. Κι ας αυτοκτονούν κάποιοι μαλάκες υπερευαίσθητοι, αφού δεν μπορούν να ζήσουν για λίγο σε κάπως σκληρές συνθήκες τι θα κάνουν αργότερα;


Η θητεία περνάει απλά: μία - μία μέρα, ζώντας την ως έχει.


Είναι ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ. Άξιζε 2 χρόνια τότε, 1; τώρα

Να μην βλέπω πια φυγόστρατους, δειλούς και ξεφτιλισμένους μα να έχουν καλές θέσεις στην κοινωνία και να παριστάνουν από πάνω τους τιμητές των πάντων ή τους πατριώτες.

Έχουμε να λέμε πολλά όποτε συναντιόμαστε καμιά φορά, με κάποιους γνωστούς από κείνα τα χρόνια (και με ικανοποίηση βλέπω ότι με θυμούνται ΟΛΟΙ με το όνομα μου, εγώ θυμάμαι μόνο φάτσες από τους περισσότερους).


Έτσι δεν είναι, Γιάννη, Γιώργη, Θανάση, Ευτύχη, Τάκη, Βασίλη, Μανώλη, Χρήστο, Δαυίδ, Ιωσήφ, Νίκο, Παναγιώτη, Παντελή, Βύρωνα, Αντώνη, Νεκτάριε, Διονύση, Νώντα, Καλλικράτη, Αρίστο, Λευτέρη, Μάνο;


Κλείνω το αφιέρωμα στην θητεία μου στην Πολεμική Αεροπορία, με ένα τραγούδι που ξέρω πως αρέσει πολύ στους αετούς των αιθέρων μας:


http://www.youtube.com/watch?v=t--yFVVD9IE






ΣΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΩΜΕΝΗ...


1.
Στην σκέψη μου συνέχεια τριγυρίζει
σαν φάντασμα η δική σου η μορφή
ξέρω και τους δυό μας βασανίζει
μιά επιθυμία μας κρυφή.

2.
Στην σκοπιά την παγωμένη
κάθομαι και γράφω γράμμα
κι όταν έρθω αγαπημένη
σου υπόσχομαι ένα πράγμα:
Θα γεμίσουμε τα βράδυα
με φιλάκια και με χάδια...

3.
Στο κρεβάτι όλο στριφογυρίζεις
την σκοπιά μου άγρυπνος φρουρώ
όμως αγαπούλα μην δακρύζεις
έχω ένα σχέδιο τολμηρό.

4.
Στην σκοπιά την παγωμένη
κάποιο κόλπο θα σκαρώσω
να μου δώσουνε μιά άδεια
νάρθω να σε ανταμώσω.
Να γεμίσουμε τα βράδυα
με φιλάκια και με χάδια...
Από την συλλογή στίχων "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"