GUILLIVER TRAVELS (ANIMATION MOVIE)...

Animated featured based on the novel by Jonathan Swift.

Gulliver arrives in a land of tiny people and encounters big problems...

ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ - ΤΡΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία κωμωδία του Ντίνου Δημόπουλου από το 1965.

Ένα νιόπαντρο ζευγάρι επιστρέφει από το εξωτερικό και επισκέπτονται τους γονείς της κοπέλας. Ο γαμπρός αποφασίζει να βοηθήσει την κατάσταση του σπιτιού και κυρίως τον πεθερό του αφού διαπιστώνει σύντομα ότι πρόκειται για μια πραγματικά τρελή οικογένεια...

Δείτε τη και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=6158364667189553295&hl=el&fs=true

The movie is available with English subtitles...

ΚΑΙ ΟΙ "ΑΛΛΟΙ" ΕΛΛΗΝΕΣ...

Έγραφε το «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ» (29-4-1941, δύο ημέρες μετά την κατάληψη της Αθήνας):

«Εντός εικοσιτετραώρων η κατάληψις της χώρας μας θα έχει συμπληρωθή. Έτσι η Ελλάς βγαίνει από τον πόλεμο- και βγαίνει οριστικώς από τον πόλεμον, καθ' ον τρόπον εβγήκαν όλαι σχεδόν αι χώραι της ηπειρωτικής Ευρώπης. Δεν είνε μόνη η Ελλάς που ευρίσκεται εις αυτήν τη θέσιν. (...) Αυτό δεν το λέγομεν προς παρηγορίαν μας. Τα λέγομεν διά να τονίσωμεν τη βασικήν κατά τη γνώμην μας αλήθειαν που δεν πρέπει ποτέ να φεύγη από τα μάτια μας, ότι δηλαδή τα ελληνικά προβλήματα που εδημιουργήθησαν από της 27ης Απριλίου δεν ημπορούν να αντιμετωπισθούν παρά εις το πλαίσιο της Νέας Ευρωπαϊκής πραγματικότητος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι εφεξής αποτελούμεν μέρος ενός εκτεταμένου ηπειρωτικού συνόλου του οποίου όλα τα τμήματα θα έχουν αναποφεύκτως κοινότητα κατευθύνσεων και προπαντός κοινότητα συμφερόντων, οικονομικών και άλλων».

Την ίδια ημέρα, προπαγάνδιζε η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»:

«Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος». Άλλωστε, «Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν- περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».


Αυτά για λόγους ιστορικής μνήμης.

ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ...

Στην Ήπειρο οι χειμώνες έρχονται νωρίς, ανυπόμονοι. Είναι τραχειά η όψη τους, καθώς γύρω τα βουνά της γύρω περιοχής. Το απόγευμα της Κυριακής 27 Οκτωβρίου ο καιρός είχε βαρύνει πολύ, μύριζε ο τόπος γη νοτισμένη. Με το σούρουπο, ξέσπασε βροχή, βαρειά βροχή, και το γοργό σκοτάδι της νύχτας έφερε αστραπές, βροντές απανωτές, αστροπελέκια. Τα βουνά μούγκριζαν, τα ρουμάνια και οι λαγκαδιές αντιλαλούσαν. Αλάλαζε πέρα ως πέρα το κυματερό, φαρδύστερνο τοπίο της Ηπείρου.

Στα Γιάννινα, στη Μεραρχία, ο Διοικητής της υποστράτηγος Κατσιμήτρος συνεργαζόταν με τον Επιτελάρχη του αντισυνταγματάρχη Δρίβα και με το Διευθυντή του ΙΙΙ Γραφείου Πετρουτσόπουλο. Δύο μέρες πριν είχε έρθει μήνυμα από το συνταγματάρχη Δαβάκη ψηλά από την Πίνδο. Έλεγε πως εκεί, αντίκρυ στα φυλάκια, τα ιταλικά τμήματα έχουν πάρει κιόλας διάταξη επιθετική.

Ξάφνου ανοίγει η πόρτα του γραφείου και μπαίνει μέσα ένας άντρας ηλικιωμένος, μεγαλόσωμος, βαρύς κοκκινωπός. Έφερνε μαζί του μυρωδιά νύχτας, υπαίθρου, θύελλας. Στις επωμίδες του είχε τα διάσημα του συνταγματάρχη, τη φλογοφόρο ροιά και το χρώμα του όπλου του: Μαύρο - Πυροβολικό. Με το έμπα του, φάνηκε σάμπως ο πόλεμος να είχε ζυγώσει ένα ακόμα βήμα. Ήταν ο αρχηγός του Πυροβολικού της Μεραρχίας συνταγματάρχης Μαυρογιάννης. Ερχόταν από τα σύνορα απ' τα προχωρημένα φυλάκια. Απόψε, όσα είπε στο γραφείο του Μεράρχου έδειχναν πως η νύχτα τούτη πρέπει να είναι η οριστική.

Ο μέραρχος με τους επιτελείς του έβγαλε γρήγορα το συμπέρασμα. Το ανακοίνωσε ο ίδιος από το τηλέφωνο στο Γενικό Επιτελείο στον αντισυνταγματάρχη Κορόζη, το αυτί και το μάτι του Παπάγου.

Αναφέρατε παρακαλώ εις τον κ. Αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. ότι η προσωπική μου γνώμη είναι ότι αύριον την πρωίαν, ίσως δε και κατά την διάρκειαν της νυκτός 27 με 28 Οκτωβρίου, θα έχωμεν ιταλικήν επίθεσιν. Η Μεραρχία θα ε­πιτελέση το καθήκον της προς την πατρίδα συμφώνως προς διαταγάς και οδηγίας του Γ.Ε.Σ. Δύνο­μαι να βεβαιώσω υπευθύνως τον κ. Αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. και τονίζω τούτο ιδιαιτέρως ότι δεν θα περάσουν Ιταλοί από το Καλπάκι. Μπορεί να μην έχω το ανάστημα του στρατάρχου Πεταίν, όστις κατά το 1916 αμυνόμενος σθεναρώς του Βερντέν, είπε ότι δεν θα περάσουν οι Γερμανοί -όπως και δεν επέρασαν-, αλλά δύναμαι να βεβαιώσω εν πλήρει πεποιθήσει ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί από το Καλπάκι...».

Και δεν πέρασαν...

Από το βιβλίου του Α. Τερζάκη "Ελληνική Εποποιία 1940-41"

ΟΧΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!

70 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την απροειδοποίητη επίθεση της Ιταλίας την 28η Οκτωβρίου 1940 σε βάρος της Ελλάδας, από τα σύνορα της Βόρειας Ηπείρου.

Η επέτειος του "ΟΧΙ" είναι όντως εθνικά σημαντική. Είναι η επέτειος μιας πραγματικής εποποιίας.

Και έρχεται να μας θυμίσει μια εποχή, που αν και σήμερα φαντάζει ξεπερασμένη σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα, εν τούτοις ήταν μια εποχή που γέννησε ήρωες.

Και τι είναι οι ήρωες, παρά απλοί καθημερινοί άνθρωποι που όμως σε κάποια κρίσιμη προσωπική ή δημόσια ιστορική καμπή, παίρνουν τη πρωτοβουλία και αναλαμβάνουν δράση, αψηφώντας την όποια απώλεια ή τον όποιο κίνδυνο...

Τι έγινε λοιπόν την 28η Οκτωβρίου του 1940 όταν η Ελλάδα είπε το μεγάλο "Όχι" στις σιδερόφρακτες στρατιές του άξονα; Όταν οι σειρήνες της αντιαεροπορικής άμυνας ξύπνησαν την Αθήνα, και τα ανακοινωθέντα έγραφαν: «Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 σήμερον τα ημέτερα τμήματα...Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους...»

Ήταν η μέρα που είχε έρθει η ώρα της "Μάχης της Ελλάδας".

Και παρά το γεγονός ότι οι δυνάμεις του άξονα ήταν μέχρι τότε ανίκητες, παρά το φόβο που κυρίευσε πολλούς, οι Έλληνες πολέμησαν με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν, παρατάσσοντας τη ψυχή απέναντι στο ατσάλι, και νίκησαν. Διότι πολέμησαν με φρόνημα και λεβεντιά, με ελληνική ψυχή.

Λες και όλες οι ξεχασμένες αρετές των Ελλήνων μπήκαν και κέρδισαν εκείνον τον πόλεμο.

«Στο εξής δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες.» (We will not say thereafter that the Greeks fight like heroes, but heroes fight like the Greeks!) είπε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στις 19 Απριλίου του 1941.

Όμως πριν φτάσουμε σε αυτό, προηγήθηκε η εισβολή της φασιστικής Ιταλίας. Πολλοί τρομάξανε, όμως αξίζει να παρατεθεί το κάλεσμα της εφημερίδας Καθημερινή, με τη πένα του ιδρυτή της Γιώργου Βλάχου να διώχνει κάθε σκιά φόβου ή τυχόν αμφιβολίας στη δυνατότητα της Ελλάδας να τα βάλει με τα θηρία.

«Λοιπόν;...Θα συνεχίσωμεν την συζήτησιν; Θα βάλωμεν κάτω έναν καφέν και θα σταθώμεν γύρω από το φλιτζάνι του οι απόλεμοι, οι άχρηστοι, οι καφενόβιοι, διά να πούμε, περί του ποιος θα νικήση και ποιος θα επικρατήσει;...Προς Θεού! θα νικήση η Ελλάς! Όλους; ΟΛΟΥΣ! ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ! Χωρίς συλλογισμούς, χωρίς συζητήσεις, χωρίς κεφάλια τα οποία αργοκινούνται και αμφιβάλλουν, χωρίς μυαλό. Μυαλό δεν χρειάζεται. Χρειάζεται ενθουσιασμός και παραφροσύνη. Χρειάζεται θάρρος αλόγιστον και καρδιά. Με αυτό το υλικόν έγινεν ο Αγών του Εικοσιένα. Με αυτά τα όπλα νικούν οι λαοί. Ήρθατε να πάρετε την Ήπειρον;...ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Έχετε Στρατούς, έχετε Στόλους, έχετε αεροπλάνα, είσθε σαράντα πέντε εκατομμύρια και είμαστε πέντε. ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Θα μας κάψετε. ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Και θα προχωρήσωμεν και θα νικήσωμεν και θα σας πετάξωμεν εις την θάλασσαν. Γίνεται; ...; Γίνεται, δεν γίνεται, αυτό πρέπει να αισθάνεται και να βροντοφωνή η καρδιά. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΗ. [...] Θάρρος λοιπόν! Ό,τι θέλομεν αληθινά, με όλην μας την δύναμιν, γίνεται. Ό,τι αποφασίσωμεν με την ψυχήν μας γίνεται. ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΗ. [...] Όλοι μαζί! Θα αγωνισθώμεν τώρα όλοι μαζί, θα ανθέξωμεν όλοι μαζί, θα προελάσωμεν όλοι μαζί, και μίαν ευλογημένην ημέραν, όταν θα διαλαλούν την ευτυχίαν μας οι κώδωνες των σημαιοστολίστων εκκλησιών μας, θα ψάλλωμεν όλοι μαζί ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ...»

Και πράγματι οι Έλληνες όχι μόνο πολέμησαν, αλλά κατατρόπωσαν τον εχθρό, αναγκάζοντας ακόμη και τον ίδιο τον Χίτλερ να αποδώσει τιμές στο ελληνικό φρόνημα. Η σθεναρή στάση της Ελλάδας έπαιξε σημαντικό ρόλο και στη γενικότερη έκβαση του πολέμου, βοηθώντας την ΕΣΣΔ να αποκρούσει τη χιτλερική επίθεση η οποία καθυστέρησε εξαιτίας της ελληνικής αντίστασης στην επιχείρηση Marita, φέρνοντας τον χειμώνα πιο κοντά και άρα δυσκολεύοντας τη γερμανική επιχείρηση Barbarossa εναντίον της Ρωσίας.

Ανώτεροι Γερμανοί αξιωματούχοι που κατέθεσαν στη δίκη της Νυρεμβέργης, είτε ως κατηγορούμενοι, είτε ως μάρτυρες (Keitel, Jodl, von Rundstedt, von List κ.ά.), ομολόγησαν ως βασική αιτία της αποτυχίας της επιχείρησης Barbarossa τη Βαλκανική εκστρατεία. Ο στρατάρχης Keitel συγκεκριμένα κατέθεσε:

«Η απροσδόκητη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων εβράδυνε την επίθεση κατά της Ρωσίας για περισσότερο από δύο μήνες. Αν δεν υπήρχε η καθυστέρηση αυτή, η εξέλιξη του πολέμου θα ήτο διαφορετική, τόσο εις το Ανατολικό μέτωπο όσο και εις τον πόλεμο γενικά, και άλλοι σήμερα θα ήσαν εις την θέσιν του κατηγορουμένου.»

Όπως δήλωσε ο Βρετανός υπουργός F. Noel Baker τον Οκτώβριο του 1942: «Αν η Ελλάς ενέδιδε εις το τελεσίγραφο του Mussolini, ουδείς θα εδικαιούτο να την μεμφθεί ... Ο Άξων θα εκυριάρχει στην Μεσόγειο ...Η Συρία, το Ιράκ, η Περσία, η Κύπρος, θα κατελαμβάνοντο από τον Άξονα. Η Τουρκία θα εκυκλώνετο. Οι πετρελαιοπηγές της Εγγύς Ανατολής θα ήσαν στη διάθεσή του. Η οπίσθια θύρα του Καυκάσου θα ανοιγόταν δι' αυτόν...Χάρις εις την ελληνικήν αντίστασιν, μας εδόθη ο καιρός να αποκρούσωμε και να συντρίψωμε την ιταλικήν στρατιά, η οποία εκινήθη από τη Λιβύη κατά της Αιγύπτου, να εκκαθαρίσωμε την Ερυθράν Θάλασσα από τα εχθρικά πλοία, να μεταφέρωμε την αμερικανική βοήθεια προς την Εγγύς Ανατολή και να εξουδετερώσουμε έτσι την εχθρική απειλή εναντίον της...Αν το Στάλιγκραντ και ο Καύκασος κρατούν σήμερα, τούτο δεν είναι άσχετον προς την ελληνικήν αντίσταση, της οποίας επωφελούμεθα, μετά την πάροδον δύο ολόκληρων ετών. Ο κόσμος πραγματικά δεν δικαιούται να λησμονήσει τα ελληνικά κατορθώματα κατά την ιστορική εκείνη στιγμή.»

Οι Ρώσοι από τη πλευρά τους, μέσω του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας, αναγνώρισαν την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος στην καθυστέρηση και τελική αποτυχία της Γερμανικής επιθέσεως εναντίον της χώρας τους λέγοντας: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε».

Ομως, η καλύτερη Ελλάδα έγινε χειρότερη, ώσπου τώρα φθάσαμε στη μέγιστη κατάσταση της οικονομικής μας κρίσης.

Κι εμείς τώρα, αλυσοδεμένοι, αιχμάλωτοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των ευρωπαϊκών ελεγκτικών μηχανισμών πνιγόμαστε μέσα στις φουρτουνιασμένες θάλασσες του ΝΑΙ που είπαμε στην Τρόικα χωρίς να λειτουργήσουν τα βαθιά ελληνικά αντανακλαστικά, παρά μόνο οι επιφανειακές δικαιολογήσεις για την κάλυψη των άμεσων αναγκών, που μοιάζουν πως θα γίνουν πιο εφιαλτικές στο μέλλον...

Πολίτες και πολιτικοί, διανοούμενοι, επιστήμονες, συγγραφείς, καλλιτέχνες και οικονομολόγοι λένε εδώ και 70 χρόνια μόνο κρίσιμα ΝΑΙ στην ελληνική άλωση και παράναλωση.

Ας γίνουν λοιπόν οι αγώνες όλων όσων θυσιάστηκαν για την Ελλάδα μας πριν 70 χρόνια, το δικό μας παράδειγμα αδούλωτης ελληνικής ψυχής, διότι ΑΚΟΜΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!

"ΝΗΣΙ" ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΣΤΕΡΙΑ...

Αφού για μια ολόκληρη εικοσαετία μας φλόμωσαν ανηλεώς στα κάθε λογής τηλεοπτικά σκουπίδια, μας ρίχνουν τώρα μια αξιοπρεπώς γυρισμένη ποιοτική σειρά.

Έξυπνη εμπορική κίνηση θα έλεγα, αν και δεν περίμεναν ούτε οι ίδιοι τέτοια επιτυχία από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, νομίζω.

Μπουχτισμένος ο κόσμος από το πολύ σκουπίδι και τα βαρετά reality των κόπρων του big brother και των άνοστων μαγείρων που πολλαπαλσιαστήκαν φέτος, αναμενόμενο ήταν πως θα πέσει με τα μούτρα να την καταναλώσει, είναι πραγματική όαση για τον Έλληνα τηλεθεατή αυτή η σοβαρή και προσεγμένη δουλειά που αποτυπώνει πιστά το πνεύμα ενός λογοτεχνικού βιβλίου ο κόσμος δε της τηλεοπτικής και όχι μόνο κριτικής, της καλωσόρισε με τιμές λες και είναι ξεχωριστό φαινόμενο...

Ο νεοέλληνας είναι υστερική προσωπικότητα. Και το δείχνει για άλλη μια φορά με μια ακόμη υστερία που έχει να κάνει με τον τόπο γυρισμάτων της σειράς, στο χρόνια καταφρονεμένο νησάκι της Σπιναλόγκας, άγνωστο όνομα ως τώρα εκτός των Λασιθιωτών.

Η μαρτυρική ζωή ανθρώπων αποδιοπομπαίων σε άλλες εποχές που βίωσαν τον κοινωνικό στιγματισμό έβαλε στον χάρτη μια ολόκληρη γεωγραφική περιοχή, την έκανε τουριστικό προορισμό, ανέδειξε ένα άσημο ψαροχώρι στην σκιά της κοσμοπολίτικης Ελούντας, προκάλεσε εκδοτική έκρηξη και πυροδότησε σχετικές συζητήσεις σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Ήδη τα περισσότερα ξενοδοχεία της περιοχής στον κόλπο Μιραμπέλλου έχουν κλείσει, όμως στην Πλάκα αλλά και την ευρύτερη περιοχή η κίνηση είναι απρόσμενα αυξημένη. "Δεν υπάρχει προηγούμενο σε αυτό που ζούμε, λένε κάτοικοι και τουριστικοί επιχειρηματίες που βλέπουν απρόσμενη άνθηση στις δουλειές τους τις τελευταίες μέρες της σηνήθους τουριστικής περιόδου. Κάθε Σαββατοκύριακο έχουμε τουλάχιστον τρία γκρουπ από ΚΑΠΗ, από σχολεία ή συλλόγους που έρχονται με πούλμαν για να δουν το μέρος, να επισκεφθούν το νησί"...

Όλες οι ταβέρνες της Πλάκας αλλά και των γειτονικών χωριών εξακολουθούν να λειτουργούν. Την περασμένη Κυριακή δεν προλαβαίνανε να εξυπηρετούνε τον κόσμο που συνέρρεε. Κάθε βδομάδα καταφθάνουν δύο με τρία πούλμαν με επισκέπτες από τη Θεσσαλονίκη, λένε οι ευτυχείς ιδιοκτήτες που μετράνε έκτακτα κέρδη...

Οργανώνονται εκδρομές για να δει κόσμος τα γυρίσματα και να μιλήσει με τους ηθοποιούς. Σε μια περίοδο κρίσης η Ελούντα πήρε τα πάνω της. Στο ξενοδοχειακό συγκρότημα «Πόρτο Ελούντα», το μόνο στην περιοχή που μένει ανοιχτό όλο τον χρόνο, η ζήτηση δωματίων είναι αυξημένη. "Ειδικά το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου έχουμε πολλές κρατήσεις και οι πελάτες τονίζουν πως θέλουν να επισκεφθούν τη Σπιναλόγκα", λέει ο υπεύθυνος...

Η σειρά ακόμη εκτίναξε τις πωλήσεις όχι μόνον του βιβλίου της Βικτόριας Χίσλοπ, αλλά και αρκετών άλλων βιβλίων σχετικών με τη Σπιναλόγκα και τη ζωή των χανσενικών που είχαν από χρόνια εκδοθεί ή κυκλοφόρησαν μέσα στο 2010. Ακόμα και τουριστικοί οδηγοί για το μέρος έχουν αυξημένη ζήτηση.

Κατά την χειμερινή περίοδο όλες οι εκπομπές λόγου μόλις πέφτει η θέαση τους, θα καταφεύγουν σε "αποκαλύψεις" πραγματικές ή φανταστικές από τα χρόνια λειτουργίας του νησιού, να πάρουν μερίδιο από την καλλιεργημένη φετινή φήμη του.

Γερός ο αντίκτυπος της απόρριψης, της διαφορετικότητας, της μοναξιάς, της εγκατάλειψης, του αποκλεισμού, κλπ αρνητικών συναισθημάτων που ήταν συνδεδεμένα για δεκαετίες με το συγκεκριμένο νησί...

Και πολλοί συγκινούνται και χύνουν μαύρο δάκρυ, που εξαργυρώνεται με το αζημίωτο από άλλους νεοέλληνες, που άρπαξαν πάλι την ευκαιρία για κονόμα από μια νέα ανεξήγητη μαζική υστερία του πόπολου.

Μα βλέπετε η δύναμη της τηλεόρασης...

Να προβλέψω πως του χρόνου θα πάρουν σειρά το Ιτζεδίν, το Μπούρτζι, το Γεντί Κουλέ, η Λέρος, κλπ από μιμητές;

ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ή ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ;

Αν και αυτοδιοικητικές, οι ερχόμενες εκλογές τείνουν να γίνουν δημοψήφισμα υπέρ ή κατά του "μνημονίου" και του ποιο κόμμα ευθύνεται περισσότερο για την κρίση...

Τα λεγόμενα "μεγάλα" - εθνικής εμβέλειας ΜΜΕ συντηρούν την τάση αυτή αν όχι την υποθάλπτουν, με ενημερωτικές εκπομπές που δεν έχουν σχέση με τις επερχόμενες εκλογές παρά μόνο με το μνημόνιο, τα σκάνδαλα και τα πολιτικά μηνύματα που θα εξαχθούν από αυτές.

Οι σημαντικές αλλαγές που επιφέρει ο "Καλλικράτης" για την αποδοτικότερη λειτουργία και πρόοδο των τοπικών κοινωνιών περνάνε σε δεύτερη μοίρα ενώ είναι μια τόσο βαθιά τομή που αφορά όλους μας από την επόμενη ημέρα των εκλογών.

Πάντα, σε τέτοιου μεγέθους ριζικές αλλαγές, ανακύπτουν προβλήματα, μεταφέρονται νέες αρμοδιότητες στους Δήμους από τις πρώην Νομαρχίες, μεταφέρονται αυξημένες αρμοδιότητες από την κεντρική Διοίκηση στην Περιφέρεια (με κίνδυνο αντί για αποκέντρωση να έχουμε ξανά συγκέντρωση στην έδρα των Περιφερειών), νέα οργανογράμματα διοίκησης, τρόπου λειτουργίας και λήψης αποφάσεων, που πρέπει έγκαιρα να συζητηθούν και να επισημανθούν τρωτά σημεία και τρόποι έγκαιρης διόρθωσης βελτίωσης όπου χρειασθεί για να μην χαθεί και άλλος πολύτιμος χρόνος.

Καμία συζήτηση για την ουσία των εκλογών από τα κόμματα πέρα από την προσπάθεια δημιουργίας πρόσκαιρων εντυπώσεων προς όφελός τους. Βλέπουμε το νέο αυτοδιοικητικό όραμα να συνθλίβεται στην συνηθισμένη ξερή παλαιοκομματική αντιπαράθεση...

Ο βαθμός ενδιαφέροντος για τις εκλογές, το κριτήριο πρόσωπο ή κόμμα, το κριτήριο αυτοδιοικητική επιλογή ή πολιτική επιλογή ή και τα δύο, ο βαθμός αναγνωρισιμότητας των υποψηφίων, η συσπείρωση των υποψηφίων στα κόμματα υποστήριξης και τελευταίο αλλά ίσως το πιο σημαντικό, η υπόθεση του μνημονίου και της κρίσης αποτελούν τα κεντρικά διλήμματα.

Το ζητούμενο στις 7 Νοεμβρίου είναι η ψήφος με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον της πόλης που ζούμε με κύριο στόχο την ανάπτυξη και πρόοδό της. Ειδικότερα από τους νέους ανθρώπους, που βιώνουν την αβεβαιότητα και το άγχος για το μέλλον τους, η αδιαφορία συνοδεύεται και από την απόλυτη απαξία και την αποστροφή για την πολιτική σήμερα.

Το πώς φθάσαμε στο μνημόνιο, στις επιπτώσεις του και στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης είναι θέμα του καθενός μας να το αξιολογήσει και να ψηφίσει ανάλογα στις εθνικές κοινοβουλευτικές εκλογές.

Ως άτομα οι υποψήφιοι της κάθε περιοχής ακόμη και οι δηλωμένα ανεξάρτητοι, από κάποιον κομματικό-ιδεολογικό χώρο προέρχονται. Το θέμα είναι το όραμα και οι τοποθετήσεις τους για τον τόπο που ζούνε κι εκτίθενται υποψήφιοι κι όχι τι προστάζει η γραμμή του κόμματος υπέρ ή όχι του "μνημονίου" για μικρο-κομματικά οφέλη.
Θα πάμε στις κάλπες που κρίνουν το μέλλον των τοπικών κοινωνιών διπλά (σε επίπεδο πόλης αλλά και Περιφέρειας όπου ανήκει η πόλη) με κυρίαρχο θέμα το μνημόνιο που είναι απόρροια μεταξύ άλλων και των παραπάνω;

Κόμματα και ηγεσίες εννοούν ως τοποθέτηση μόνο το να πάρεις είτε το δικό τους μέρος είτε του αντιπάλου κόμματος.

Είναι άδικο για τους ίδιους τους υποψήφιους το γεγονός ότι η διάθεσή τους να προσφέρουν ο καθένας ανάλογα με τις ικανότητες και την αποδοχή του από την τοπική κοινωνία, να επισκιάζεται από την πόλωση της κεντρικής πολιτικής σκηνής με θέματα άσχετα ως προς τον λόγο που γίνονται οι παρούσες εκλογές.

ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια οικογένεια με ένα παιδί. Το ζευγάρι ήταν σκληρά εργαζόμενο και παρόλο που προσπαθούσαν, ο χρόνος ποτέ δεν ήταν αρκετός για να μοιραστούν πράγματα και εμπειρίες με το εξάχρονο αγοράκι τους...

Κάποιο βράδυ μόλις κουρασμένος ο πατέρας επέστρεψε στο σπίτι και άκουσε τη χαρούμενη φωνούλα του παιδιού του:

- Μπαμπά, πόσα λεφτά κερδίζεις σε μια ώρα;

Ρώτησε με συνεσταλμένη φωνή και παρακλητική ματιά το μικρό αγόρι, καθώς υποδεχόταν τον πατέρα του που επέστρεψε στο σπίτι από τη δουλειά του. Ο πατέρας που ξαφνιάστηκε από την ερώτηση, είπε:

- Κοίταξε αγόρι μου, ούτε η μητέρα σου το ξέρει αυτό. Γι΄αυτό σε παρακαλώ, μη με ενοχλείς γιατί είμαι πολύ κουρασμένος...

- Μπαμπά, πες μου σε παρακαλώ! Πόσα λεφτά κερδίζεις σε μια ώρα; το αγόρι επέμεινε...

Ο πατέρας, τελικά απάντησε:

- Είκοσι ευρώ την ώρα.

- Εντάξει, μπαμπά. Θα μπορούσες να μου δανείσεις δέκα ευρώ; ρωτά το αγοράκι...

Η ανησυχία και ο εκνευρισμός του πατέρα ήταν φανερός που φώναξε στο παιδί:

- Ώστε μου τα ρωτάς όλα αυτά για να σου δώσω δέκα ευρώ; Πήγαινε γρήγορα να κοιμηθείς και μη με ξαναενοχλήσεις!

Είχε βραδιάσει και οι ενοχές για τον τρόπο που απάντησε στο γιο του είχαν πλημμυρίσει το μυαλό του πατέρα. Σκέφτηκε ότι ο γιος του τον ρώτησε επειδή μάλλον θα ήθελε να αγοράσει κάποιο παιχνίδι και δεν είχε αρκετά χρήματα.

Στο τέλος θέλοντας να απαλλαγεί από τις ενοχές του για τη συμπεριφορά του αυτή, ο πατέρας πήγε στο δωμάτιο του γιου του...

- Κοιμάσαι; τον ρώτησε.

- Όχι, μπαμπά. Γιατί;»απάντησε το αγόρι, μισοκοιμισμένο.

- Εδώ είναι τα δέκα ευρώ που μου ζήτησες πιο πριν, του είπε...

- Ευχαριστώ μπαμπά! απάντησε με χαρά το παιδάκι, βάζοντας το χέρι του κάτω από το μαξιλάρι του και βγάζοντας κάποια χρήματα που είχε από παλιά.

- Τώρα έχω αρκετά...Τώρα έχω είκοσι ευρώ! είπε στον πατέρα του, ο οποίος κοίταζε με απορία το γιο του, που συνέχισε λέγοντας:

- Μήπως τώρα θα μπορούσες μπαμπά, να μου πουλήσεις μια ώρα από το χρόνο σου;

Όλοι οι γονείς θα πρέπει να αφιερώνουν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους. Χρόνο στον οποίο θα μοιράζονται πράγματα, σκέψεις και συναισθήματα. Τα παιδιά διψούν για την παρέα τους. Τα παιδιά έχουν αυτό που εμείς οι μεγαλύτεροι κάπου στη διαδρομή έχουμε ξεχάσει. Την ανοιχτή πόρτα στη χαρά, στο παιχνίδι, στην καλοσύνη, στη μοιρασιά και στο γέλιο. Τα παιδιά έχουν το ταλέντο να βιώνουν τη στιγμή...

Ας γίνουμε περισσότερο ανεκτικοί, υπομονετικοί, δημιουργικοί και ανοιχτοί με τα παιδιά. Αυτό χρειάζονται πολύ περισσότερο από τα υλικά αγαθά που αφειδώς τους προσφέρουμε. Είναι κρίμα να χάνονται τέτοιες ευλογίες. Γιατί οι άγγελοι δεν περισσεύουν!

Από το βιβλίο του φίλου μου Άκη Αγγελάκη "Ιστορίες που δυναμώνουν την ψυχή"

ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑΝΑΣΗ; (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική σατιρική και συνάμα δραματική ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη με τον Θανάση Βέγγο, από το 1971.

Ο Θανάσης στην κατοχή κοιτάει μόνο την δουλειά του και το πως θα εξοικονομήσει λίγο φαγητό. Αντίθετα η αδελφή του βοηθάει όσο μπορεί την αντίσταση κατά των Γερμανών.

Για κακιά του τύχη θα βρεθεί στο δικαστήριο όπου θα καταδικαστεί σε είκοσι ημέρες φυλάκιση και θα βρεθεί στο ίδιο κελί με πατριώτες αντιστασιακούς...



Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=3629568062966311657&hl=el&fs=true

AIRBORNE (MOVIE)...

A country boy trains to be a paratrooper at Fort Bragg.

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 33...

Φτάνοντας το πιστωτικό όριο της κάθε κάρτας, ο Κάκος απλά την έβγαζε στην άκρη και πορευόταν με τις υπόλοιπες.

Μικρό το πρόβλημα με τις πρώτες 1 - 2 - 3 κάρτες, δεν μπορούσε να τις χρησιμοποιήσει για συναλλαγές, μα πέρα από κάποιες ειδοποιήσεις για "τακτοποίηση του λογαριασμού" του που λάμβανε, καμιά άλλη επίπτωση δεν είχε...

Με τον καιρό κι όσο αργούσε από μέρους του αυτή η τακτοποίηση, έδωσαν οι τράπεζες τα στοιχεία του σε κάποιες από τις "εισπρακτικές εταιρείες" που άρχισαν να τον ενοχλούν συστηματικά σε σταθερό και κινητό τηλέφωνο που είχαν στην διάθεση τους.

Στην αρχή απαντούσε τα τηλεφωνήματα, ήταν κι αυτοί ευγενικοί, κάτι νεαρά παιδιά που βρίσκονταν στην άλλη άκρη της γραμμής, με απόκρυψη αριθμού. Πιο ύστερα άρχισαν να τον παίρνουν γλωσσοκοπάνες, να ζητούν επιτακτικά να πληρώσει τα χρωστούμενα, να φωνάζουν και να βρίζουν κιόλας...

Τότε και ο Κάκος αντιδρούσε με τον ίδιο τρόπο. Αν του γαύγιζε καμιά μεσήλικη (συνήθως) γλωσσοκοπάνα για λογαριασμό μιας τράπεζας, την άρχιζε κι αυτός στα μπινελίκια. Απαξίωνε τη δουλειά της και την σιχτίριζε εντέλει, κλείνοντας της το τηλέφωνο.

Αν επέμενε και ξανακαλούσε άκουγε χειρότερα, εκνευριζόταν με την συμπεριφορά τους κι αν δεν είχαν απόκρυψη του αριθμού τους να ξέρει διεύθυνση και ήταν και κοντά του θα τους έριχνε μερικούς πάσπαλους ξεγυρισμένους να δούνε πόσα απίδια έβανε ο ντορβάς.

Εργαζόμενοι της πλάκας, με μισό μεροκάματο αμοιβή που είχανε μοναδικό σκοπό να φορτώνονται και να ενοχλούν τον κόσμο με ένα κρυφό τηλέφωνο και περίσσιο θράσος, με τι κίνητρο, την ελπίδα κάποιου bonus ίσως που κάποιος χαρτογιακάς τους είχε υποσχεθεί αν γίνονταν φορτικοί και λύγιζαν τους "πελάτες" τους.

Όταν ήθελε την ησυχία του έβγαζε το σταθερό τηλέφωνο από την πρίζα τις εργάσιμες ώρες και μέρες των παραπάνω, του το άνοιγε όποτε ήθελε κι αφού εκείνο διέθετε αναγνώριση καλούντος, το άφηνε να χτυπά για ώρα πολλή, να ξαναδοκιμάζουν αργότερα πάλι μάταια να τον βρουν και να τρώνε τα μούτρα τους στο τηλέφωνο χωρίς απάντηση για μέρες. Κάποτε το έπαιρναν απόφαση και τα παρατούσαν για λίγες βδομάδες, μετά ξανάρχιζε το ίδιο βιολί πάλι...

Αυτό του έλλειπε να τον ενοχλούν αρκετές φορές τη μέρα για κάτι που δεν μπορούσε ν' ανταποκριθεί. Γιατί αν είχε διαθέσιμα τα χρήματα που του λείπανε θα έκανε μια βόλτα από τις τράπεζες, θα πλήρωνε κάθε μια ξεχωριστά όσα του είχε δανείσει τα προηγούμενα χρόνια και θα κρατούσε και τις κάρτες που του είχε δώσει άδειες κι ανάλαφρες πια, για μελλοντικά χρήση.

Σε μερικές μέρες θα είχε ξεμπερδέψει μαζί τους, θα συνέχιζε να είναι ένας καλός τους πελάτης και ουδέν το μεμπτόν.

Μα για αυτά τα ρημάδια τα λεφτά αγωνιζόταν και ο Κάκος όπως όλοι οι μη έχοντες, αυτά τα χρωματιστά χαρτάκια με την ιδιότητα να ικανοποιούν τις ανθρώπινες ανάγκες και που καλύτερα να μην γεννιέται κανείς χωρίς αυτά, αυτά που η έλλειψη τους τον οδήγησε στο να ζει ζωή με πίστωση τα προηγούμενα χρόνια, όπως καταγράφηκε στα προηγούμενα επεισόδια...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ...

Η σπουδαιότητα της σωστής διαχείρισης του χρόνου στην ζωή μας...

ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Δ.Ε.Η. ΜΕ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ...

Βάλτε Φωτοβολταϊκά συστήματα στον ιδιόκτητο χώρο σας ή στη στέγη σας. με την αξιόπιστη προσφορά της INTRON.

Εξασφαλίστε ένα ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ εισόδημα 500 - 600 ευρώ/μήνα για 25 χρόνια.

Αυτά που σας πληρώνει η ΔΕΗ για την αγορά του ηλεκτρικού ρεύματος που παράγετε και της πωλείτε.

ΟΛΟ το Πακέτο από εμάς: ΔΩΡΕΑΝ Προμελέτη, Δάνειο, Ασφάλιση, ΔΕΗ, Πολεοδομία, Εγκατάσταση, Συντήρηση.

Πολύ ανταγωνιστικές τιμές. Ζητήστε Προσφορά σήμερα.

Δείτε το ενημερωτικό βίντεο που ακολουθεί


...Κι αν ενδιαφερθείτε σοβαρά να επενδύσετε σε φωτοβολταϊκά συστήματα με την ΔΕΗ (η μόνη επένδυση που "τρέχει" σήμερα), επικοινωνήστε μαζί μου στο e-mail: kmas01@pathfinder.gr
να σας φέρω σε επαφή με την INTRON, για περισσότερες λεπτομέρειες από ειδικούς και την μοναδική προσφορά της.

ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ...

Με τους συνδυασμούς που δημοσιεύονται ενόψιν εκλογών σε 3 βδομάδες, επαληθεύεται πως ποτέ άλλοτε τόσο πολλοί υποψήφιοι για μια θέση στον "Καλλικράτη" δεν τόλμησαν να ασχοληθούν με την πολιτική και μάλιστα για τη διεκδίκηση τόσο λίγων θέσεων.

Κανονικά θα έπρεπε να κυνηγάμε με το τουφέκι να βρούμε κανέναν να τον κάνουμε δημόσιο άρχοντα, να τον πείσουμε να αναλάβει τις τύχες μας...

Εσύ όμως υποψήφιε βουλευτή ή τώρα φέτος υποψήφιε δήμαρχε, σύμβουλε, (αντι)- περιφερειάρχη δεν φαίνεσαι να χρειάζεσαι ιδιαίτερα παρακάλια να ρισκάρεις να εκτεθείς...

Διότι ανάληψη δημόσιου αξιώματος θα έπρεπε περίπου να σημαίνει προσωπική ζημία, ζάλη και κίνδυνο.

Ζημία διότι θα έπρεπε να παρατήσεις την δουλειά που κάνεις λίγο πολύ.

Ζάλη γιατί φαντάσου να σε κυνηγούν τηλεφωνικά και με ραντεβού στο γραφείο σου και στο σπίτι σου διάφοροι όλο το 24ωρο για να τους κάνεις χάρες, να προωθήσεις δουλειές, να δεις το αίτημά τους τέλος πάντων.

Όταν αθετώντας προεκλογικά ταξίματα με μετεκλογικά κόλπα και τερτίπια, δηλώνεις αδυναμία ή μη βούληση επίλυσης των προβλημάτων τους. Απαξιώνοντας έτσι μαζί με σένα και την πολιτική στο σύνολο της...

Κίνδυνο διότι η παραμικρή ζημία του δημοσίου συμφέροντος που θα προέκυπτε από πράξεις ή παραλείψεις σου, μετά ή άνευ ιδιοτέλειας αδιάφορο, θα επέσυρε αυστηρές ποινές και πρόστιμα.

Αντ' αυτού έχουμε πληθώρα υποψηφίων. Πιο πολλούς από το Big Brother ή τους νεόκοπους μαγείρους που προέκυψαν φέτος.

Που όλοι τρελλαίνονται να μας υπηρετήσουν. Να μας διακονήσουν, να προσφέρουν κάτι στον τόπο που θα τους αναδείξει.

Υπερπληθώρα υποψηφίων. Πολλοί το κάνανε επάγγελμα κι έχουν να επιδείξουν και χρόνια προϋπηρεσία.

Μερικοί οικογενειακή - κληρονομική επιχείρηση προσφοράς υπηρεσιών και διακονίας του Ελληνικού λαού.

Πρόθυμοι να μπουν στη μάχη και ν' αναμετρηθούν με τα πολλά προβλήματα που καλούνται να λύσουν ως αυριανοί εκλεγμένοι πολιτικοί ή αυτοδιοικητικοί άρχοντες, έχοντας έτοιμες απαντήσεις πριν καν γνωρίσουν σε βάθος τα προβλήματα...

Όπου παρά τον αρχικό ενθουσιασμό για αξιοποίηση και προσφορά, γρήγορα η εξουσία γίνεται αυτοσκοπός και οικοδομείται ένα κομματικό κατεστημένο ημέτερων βολεμένων, όπου το κόμμα χρίζει υποψηφίους και ο λαός αποδέχεται εκ των υστέρων...

Είναι τουλάχιστον ύποπτο όλο αυτή η (ανιδιοτελής;) προθυμία.

Και που συμβαίνει με άτομα που ανήκουν σε όλα τα κόμματα, χρώματα, παρατάξεις και διαλυμένες "συνιστώσες". Μη ξεχνιόμαστε.

ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ...

Από την επανάσταση του '21 και μετά που δημιουργήθηκε το σύγχρονο Ελληνικό κράτος, η πολιτική διαφθορά στην πατρίδα μας οργιάζει. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να λέμε ότι το νεο-Ελληνικό κράτος είναι θεμελιωμένο στην πολιτική διαφθορά.

Παρόλη την έξαρση του φαινομένου όμως, έχουμε ελάχιστες τιμωρίες.

Μια άλλη καθαρά επίσης ελληνική παράμετρος, τουλάχιστον για την σύγχρονη εποχή, είναι ότι στην χώρα μας έχουμε "κοινωνικοποιήσει" την διαφθορά.

Δηλαδή ενώ στις σύγχρονες δυτικές χώρες, όπου επίσης η διαφθορά είναι τεραστίων διαστάσεων, το φαινόμενο περιορίζεται στα ψηλά άβατα της εξουσίας, στην Ελλάδα βλέπουμε ακόμη και κατώτερους και κατώτατους αξιωματούχους και κρατικούς λειτουργούς να μετέχουν σε ένα μεγάλο φαγοπότι. Στο οποίο συχνά προσπαθούν με διάφορες μεθόδους να κάνουν συνένοχο και τον λαό.

Και σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα με επιτυχία, αφού σε μια συναλλαγή όλοι οι μετέχοντες φταίνε εξίσου.

Η διαφθορά εμφανίζεται δύσκολος εχθρός. Εχει πλοκάμια παντού. Διαπλέκεται ακόμη και με τον ελεγκτικό μηχανισμό και έχει "εγκατασταθεί" στις συνειδήσεις πολλών νεο-Ελλήνων, με τρόπο που αγγίζει την ηθική της νομιμοποίηση.

Πρόκειται για μια τεράστια αλήθεια που νυχθημερόν ροκανίζει τα θεμέλια της κοινωνίας μας.

Η διαφθορά αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας κα η καταπολέμησή της αποτελεί εθνική υπόθεση.

Η ελληνική εκδοχή της διαφθοράς λοιπόν είναι εργαλείο εξωθεσμικών, εγχώριων και αλλοδαπών οικονομικών κέντρων και κέντρων εξουσίας, με σκοπό την οικονομική υποταγή της πατρίδας μας. Η διαφθορά δεν επέτρεψε στην πατρίδα μας να αποκτήσει αυτόνομη ανάπτυξη. Και ανάπτυξη σημαίνει θέσεις εργασίας, έσοδα για το κράτος, ευημερία και προκοπή.

Έχουμε ιδρύσει μια απίστευτη γραφειοκρατία η οποία εκμεταλλευόμενη την πολυνομία βασιλεύει:

- Για την ίδρυση μια Ανώνυμης Εταιρείας χρειάζονται δεκάδες άδειες, υπογραφές κι εγκρίσεις...

- Η εκλογή των καθηγητών στα πανεπιστήμια τα 20 τελευταία χρόνια αποτελεί πεδίο συναλλαγής κομματικοποιημένων φοιτητών και καθηγητών, με αντάλλαγμα πτυχία και μεταπτυχιακά σε άτομα που δεν τους πρέπει

- Οι πολεοδομίες - Οι εφορίες

- Η εύρεση κρεβατιού νοσηλείας σε νοσοκομείο, ή η εξασφάλιση προτεραιότητας σε εγχείρηση

- Το λαθρεμπόριο και παρα-εμπόριο κάτω από "τη μύτη των αρχών"

- Τα διπλώματα οδήγησης μετά πληρωμής και παρακάμπτοντας εξετάσεις

- Ο μηχανισμός υποσχέσεων - διορισμών - μεταθέσεων - συντάξεων μαϊμού και λοιπών παροχών, που κάθε βουλευτής διατηρεί στο πολιτικό του γραφείο, κλπ

- Η συνήθης διαδρομή (να μαθαίνεται όσοι άλλα νομίζετε) για διορισμό σήμερα είναι: την ώρα που εσείς ή τα παιδιά σας διαβάζουν και μαζεύουν χαρτιά για να δώσουν εξετάσεις στο δημόσιο, την ίδια ώρα κάποιο κομματόσκυλο προσλαμβάνεται 6μηνίτης εποχιακός σε κάποιο δήμο με ένα τηλεφώνημα από συγκεκριμένο γραφείο, στη συνέχεια με κάποιες "αγωνιστικές" ψευδοαπεργίες γίνεται συμβασιούχος αορίστου χρόνου, μετά παίρνει μια μετάταξη στη νομαρχία ή στη περιφέρεια, μετά σε κάποια άγνωστη υπηρεσία του ευρύτερου δημόσιου, και στη συνέχεια παίρνει την οριστική μονιμότητα του μέσω κάποιας οργανικής θέσης σε κάποιο υπουργείο. Ποιες εξετάσεις και ποιο ΑΣΕΠ; Αυτά είναι για τα κορόιδα...

Η βάση για μια αδιάφθορη πολιτεία θα πρέπει να είναι ο (μελλοντικά) αδιάφθορος πολίτης.

Για να υπάρξει αδιάφθορος πολίτης πρέπει να διαπαιδαγωγηθεί έτσι από αδιάφθορους παιδαγωγούς και η διαφθορά και ο διεφθαρμένος αξιωματούχος να απαξιωθούν κοινωνικά, να περιθωριοποιηθούν.

Η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι μια διεφθαρμένη χώρα για πολλά χρόνια ακόμα. Για να αλλάξει κάποτε (με την απόσυρση και τον βιολογικό θάνατο των γενιών που την εξέθρεψαν), θέλει θεσμούς που θα ελέγχουν τον παρασιτισμό, τις πελατειακές σχέσεις και την καθημερινή διαφθορά που έχει γίνει συνήθεια.

Μέχρι την στιγμή που ο πολίτης θα καταλάβει πως το συμφέρον της κοινωνίας συνολικά είναι μακροπρόθεσμα και δικό του συμφέρον και πως η διαφθορά αν και άμεσα μπορεί να τον εξυπηρετήσει μακροπρόθεσμα θα βλάψει και τον ίδιον και την κοινωνία μέσα στην οποία ζει ΟΛΟΙ θα συνεχίζουμε να ζούμε σε μια διεφθαρμένη κοινωνία...

ΚΟΜΙΣΤΗΣ ΕΙΔΗΣΕΩΝ (ΘΕΑΤΡΟ)...

Θεατρικό έργο του 2006.

Οι υπάλληλοι ενός εργοστασίου καταλαμβάνουν το χώρο και φθάνουν σε απεργία πείνας για να διεκδικήσουν τα αιτήματα τους.

Οκτώ άνθρωποι αντιστέκονται ακόμα, η ασιτία όμως τους έχει ήδη εξαντλήσει σωματικά και ιδεολογικά. Οι αποχωρήσεις και οι αντιδράσεις τους έχουν φέρει στα όρια τους. Όλοι ευελπιστούν ότι ο κομιστής της ευχάριστης είδησης που θα δώσει τέλος στην απεργία τους δε θα αργήσει.

Κι όμως αργεί, όσο η ζωή τους περιμένει απ' έξω...

Μέρος 1ο

Μέρος 2ο

Μέρος 3ο

ΟΤΑΝ ΟΙ ΡΟΔΕΣ ΧΟΡΕΥΟΥΝ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική νεανική μουσική ταινία (η πρώτη προσπάθεια για ένα ελληνικό ροκ μιούζικαλ) του Γ. Δαλιανίδη από το 1984.

Για τον έρωτα μεταξύ μιας κοπέλας της "καλής" κοινωνίας και ενός "αλήτη" νεαρού...

Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=4104407228976052607&hl=el&fs=true

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 32...

Στην ουσία για 9 ολόκληρα χρόνια ζούσε ο Κάκος με χρήματα που έβγαζε από τις πιστωτικές του κάρτες, χρήματα που κάλυπταν μόνο τις στοιχειώδεις προσωπικές του ανάγκες να ζει υποτυπωδώς και να τα ανακυκλώνει πληρώνοντας τις ελάχιστες καταβολές που απαιτούσαν οι τράπεζες κάθε μήνα.

Κανονικά αρχικά, μήνα παρά μήνα τα 2 τελευταία χρόνια της "ζωής με πίστωση", αρκετό διάστημα να μην προλαβαίνουν να διαμαρτύρονται οι τράπεζες, αφού ένα μήνα δεν έπαιρναν δεκάρα μα έπαιρναν τον άλλο κι ησύχαζαν...

Και συνέχιζαν να του δίνουν, αφού του αύξαναν το πιστωτικό όριο τουλάχιστον μια φορά ετησίως, δίνοντας του έτσι λίγη παράταση στην ζωή που αναγκαστικά ζούσε...

Μια μάλιστα του πρόσφερε κι ένα καταναλωτικό δάνειο, έτσι απλά επειδή είχε και χρησιμοποιούσε τις κάρτες τους για χρόνια!

Κανένα πρόβλημα όταν υπάρχουνε λεφτά, έστω και λίγα και φαίνεται πως κινείται κανείς για να τακτοποιεί τους λογαριασμούς του, έστω κι αν αφήνει υπόλοιπο...

Υπόλοιπο που κάποτε γίνεται σημαντικό ποσόν, δεν μπορεί κανείς να καλύψει ούτε αυτήν την ελάχιστη καταβολή που απαιτεί και τότε αρχίζουν τα προβλήματα...

Προβλήματα που για τον Κάκο άρχισαν λίγο νωρίτερα από ότι υπολόγιζε, όταν μια Αθηναϊκή εταιρεία απατεώνων του χρέωσε μια κάρτα που είχε με σημαντικό ποσόν, υποσχόμενη να του εκδώσει άλλη μια σούπερ-κάρτα ανάληψης μετρητών ως 20.000 ευρώ, αν είχε πίστη κι αγόραζε αυτό που του πρότειναν, κάποια προϊόντα για το σπίτι ευτελούς ποιότητας μα υπερτιμημένα.

Κόλπο που εφάρμοζαν πανελλαδικά σε πελάτες τραπεζών με ενεργές κάρτες, αφού οι ίδιες οι τράπεζες τους είχαν δώσει τα στοιχεία τους.

Σε αντίθεση με άλλες εταιρείες ή γνωστά πολυκαταστήματα που πουλούσαν μεν προϊόντα τηλεφωνικά, μεσολαβώντας ταυτόχρονα σε τράπεζες (1 - 2 μόνο το καθένα αποκλειστικά) για να εκδώσουν πιστωτικές κάρτες με μικρό όριο σε πελάτες που δεν είχαν πριν, αυτοί εδώ απατηλά χρέωναν υπάρχουσες κάρτες υποσχόμενοι την σούπερ-κάρτα παραπάνω σε χρεωμένους, που ποτέ κανείς τους δεν είδε ούτε απόκτησε...

Αυτή η τελευταία και μοιραία όπως αποδείχτηκε αγορά του, έγινε το σημείο καμπής για τον Κάκο, αφού του κατάστρεψε την πιο παλιά του κάρτα που είχε και το μεγαλύτερο πιστωτικό όριο.

Από τότε και μετά άρχισε ο ραγδαίος κατήφορος του προς την απενταρία, όπως ήταν και πριν...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ...

Καταγγελίες από ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ με μακρόχρονη θητεία στα κοινά, κατά την παραίτηση του από θέση που εκλέχτηκε άξια, αηδιασμένος απ΄ όσα συμβαίνουν εν όψιν περιφερειακών και δημοτικών εκλογών με υποψήφιους και κομματικά στελέχη.

Πολλές αιχμές:

Για "και μη στελέχη του ΠΑΣΟΚ που όντας στην ουσία ανεπάγγελτοι για δεκαετίες, πλούτισαν και απέκτησαν τεράστια ακίνητη περιουσία κατά την άσκηση των καθηκόντων σε θέσεις στις οποίες είχαν επιλεγεί δήθεν προς υπεράσπιση του συμφερόντων του 'Ελληνα πολίτη".

Για "εναλλαγή και διανομή πολιτικών ρόλων μεταξύ των ίδιων και των ίδιων γηρασμένων, όχι ηλικιακά αλλά αξιακά και ιδεολογικά, προσώπων που αρέσκονται, όπως είναι γνωστό τοις πάσι στα Χανιά, να παραμένουν στις θέσεις τους με εμμονή και να επιβάλουν ακόμη και τους λοιπούς, ακίνδυνους για τους ίδιους, συνυποψηφίους τους".

Για "φοβικά στελέχη του τοπικού και κεντρικού ΠΑΣΟΚ, λειτουργούσαν ως δούρειοι ίπποι".

Για "κομματικά στελέχη με πολυετή παρασιτοειδή δράση αλλά ανύπαρκτη κοινωνική και επαγγελματική πορεία επέλεξαν αχυράνθρωπους και φερέφωνα προκειμένου την επαύριον των εκλογών ο Νομός Χανίων να μην έχει φωνή και να κινείται στα πλαίσια της κομματικής νομιμότητας με παράλληλο στόχο την πρόσληψη στη θέση της βουλευτού προσώπου που δεν έχει προσφέρει τίποτα απολύτως στον τόπο".

Ανάλογα συμβαίνουν και στη ΝΔ που βρήκαν την ευκαιρία να χτυπήσει ο ένας τον άλλον, οι συνδυασμοί των υποψήφιων της διαιρέθηκαν σε κείνους που "έχουν μάθει να λειτουργούν ελεύθερα και περήφανα" και στους άλλους που προτίμησαν τώρα ν΄ακολουθήσουν την "κομματική νομιμότητα" κι αμφότεροι έχουν "διαφορετικό σχέδιο ανάπτυξης" για τον τόπο μας και θα προσπαθήσουν όπως μπορούν να μας το κάτσουν...

Βολές κι υπονοούμενα που ουδόλως θα μας απασχολούσαν, αν δεν είχαμε την ατυχία αύριο αναπόφευκτα κάποιοι από δαύτους να εκλεγούν και να καθορίζουν για τα επόμενα χρόνια το μέλλον μας με τις αποφάσεις και τις δράσεις τους...

Άντε επιτέλους να μάθουμε και κανένα όνομα των παραπάνω άχρηστων που φορτωθήκαμε εμείς όλοι που δεν μαντρωθήκαμε σε κόμματα κι αποκόμματα...

Και προπαντός πριν τις εκλογές, να έχουμε τα μέντια μας την ώρα της κάλπης!

"ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ" ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ...

Έρχονται δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι που συμμετέχουν στους συνδυασμούς δηλώνουν ανεξάρτητοι. Ποιόν προσπαθούν να πείσουν τελικά;

Υπάρχουν άραγε άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι πολλοί υποψήφιοι είναι ανεξάρτητοι; Πώς είναι δυνατόν να είναι κάποιος ανεξάρτητος, όταν έκανε αγώνα μέσα στο κόμμα του, φανερό και υπόγειο, για να προκρίνουν την υποψηφιότητα του;

Και μετά έρχεται η δήλωση: "είμαι ανεξάρτητος αλλά με υποστηρίζει το τάδε κόμμα". Αναζητείται λοιπόν από πολλούς σκεπτόμενους ψηφοφόρους ένας εξαρτημένος υποψήφιος...

Γιατί; Μα διότι θα είναι πιο αληθινός και δεν θα δουλεύει τους ψηφοφόρους ως προς την βιτρίνα του. Δεν αφήνεται ο ψηφοφόρος να σκεφθεί την περίπτωση "αντιδρώ και δεν ψηφίζω" ή "αντιδρώ και μαυρίζω", "αντιδρώ και το δείχνω έμπρακτα" . Κατευθύνεται με έμμεσο τρόπο να μην σκέφτεται ελεύθερα, αλλά να σκέφτεται έτσι όπως κάποιοι επιθυμούν και βολεύονται.

Στο ερώτημα των γκαρσονιών τι θα πιείτε, μπορούμε να απαντήσουμε και πολύ εύκολα τίποτα. Στο δίλημμα όμως, κρασί ή μπύρα, ασυνείδητα επιλέγουμε ένα από τα δύο. Δύσκολα λέμε τίποτα έτσι...

Άλλωστε παίζει και η συσπείρωση του κόμματος. Συσπείρωση για το καλό τίνος; Του λαού; Του ψηφοφόρου; Ή του βολεψάκια;

Και δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι όλοι οι υποψήφιοι τρέχουν να προσφέρουν στον τόπο. Διότι υπάρχει κανένας που να προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του; Μάλλον το αντίθετο πρέπει να συμβαίνει αν σκεφθούμε πόσοι πολλοί άρχισαν να μας θυμούνται τελευταία. Ήταν τόσοι πολλοί αυτοί που μας σκέφτονταν και μας αγαπούσαν και δεν το ξέραμε τόσο καιρό;

Λέτε να υπάρχουν τόσοι πολλοί εθελοντές Σαμαρείτες γύρω μας, που με κάθε τρόπο επιζητούν να προσφέρουν στον διπλανό τους αφιλοκερδώς και εμείς οι κακόβουλοι σκεφτόμαστε πονηρά, με το συμφέρον στην πρώτη γραμμή;

Πρέπει να λήξει η τακτική του παραμυθιού. Πρέπει ν' αλλάξει η χώρα πρόσωπο και φυσικά οι εκάστοτε υποψήφιοι καλό είναι να σταματήσουν τα μεγάλα ΘΑ και να προσγειωθούν στο σήμερα και στην αναγκαία πρακτική βελτίωσης της ποιότητας ζωής των δημοτών. Ναι στα νέα σχέδια αλλά με δυνατότητες άμεσης υλοποίησης, όχι σχέδια που θα υλοποιούνταν τις πρώτες 100 μέρες να μην έχει λυθεί μετά από δύο τετραετίες.

Ο κόσμος έχει ανάγκη από υλοποιήσιμα και χειροπιαστά πράγματα. Έχει ανάγκη από λύσεις των καθημερινών προβλημάτων του κι όχι από παραμύθια που βάφουν ουρανούς. Έχει ανάγκη από ανθρώπους που έχουν όρεξη για δουλειά και έχουν και φυσική δυνατότητα και αντοχή να δουλέψουν.

Έχει σε τελική ανάλυση ανάγκη από ανθρώπους που αγαπούν τον τόπο, κι όχι τις καρέκλες και τους θρόνους. Έχει ανάγκη από όσους μπορούνε να προσφέρουν κάτι όντας επιτυχημένοι οι ίδιοι κι όχι από αργόσχολα κομματόσκυλα που θέλουν να τονώσουν την ματαιοδοξία τους.

Έχει ανάγκη ο ψηφοφόρος από ανθρώπους αληθινούς, ξεκάθαρους, έστω και μερικώς εξαρτημένους από κόμματα και χρώματα αφού στην χώρα μας δεν προχωρά κανείς εκτός.

Έχει ανάγκη από ανθρώπους που "είναι" κι όχι που "φαίνονται"...

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ;

Επειδή στην ζωή δεν παίρνουμε ότι αξίζουμε, μα όσα μπορούμε να διαπραγματευτούμε...

ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕΣ...

Η νέα ιδέα για μια εκπομπή προσωπικών εξομολογήσεων, της ACANTHUS PRODUCTIONS. Ένα αληθινό reality βγαλμένο από την ζωή...

" ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕΣ..."

Έγινες ότι φαντάστηκες όταν ήσουν μικρό παιδί; Ποιους στόχους κατάφερες να υλοποιήσεις και ποιοι έμειναν όνειρα; Τι έφταιξε;

Περισσότερα μόνο σε καναλάρχες που ενδιαφέρονται σοβαρά να το υλοποιήσουμε μαζί...

ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ...

Η χώρα ζει μεταξύ των άλλων δεινών μια φυγή των νέων της, ιδίως αυτών που έχουν κάποιες σπουδές που έχουν την αίσθηση πως η μόνη ελπίδα για επιτυχία βρίσκεται αλλού, σε άλλους τόπους.

Τα κίνητρα όσων μεταναστεύουν, δεν άλλαξαν και πολύ από αυτά των μεταναστών πριν από ένα αιώνα, η αναζήτηση ευκαιριών, εργασίας, επιτυχίας, καλύτερης τύχης κάπου αλλού. Αυτή τη φορά όμως οι μετανάστες δεν είναι εργάτες και χειρώνακτες χωρικοί, αλλά οι καλύτεροι και οι εξυπνότεροι της γενιάς τους.

Η παγωμένη αγορά, η οικονομική στασιμότητα, ο νεποτισμός και το ρουσφέτι της κοινωνίας που διαμόρφωσαν οι προηγούμενες γενιές, οδηγούν τους νέους στη φυγή. Ο λόγοι για αυτό το φαινόμενο είναι εμφανείς. Τα οικονομικά προβλήματα της χώρας πέφτουν στους ώμους των νέων της.

Η ανισορροπία εκτείνεται και στον ιδιωτικό τομέα, όπου οι διάφορες συντεχνίες σε συνδυασμό με τη κουλτούρα του χρόνιου βολέματος, απομακρύνουν τις καλές θέσεις εργασίας κι αμοιβών από τους νέους που πρωτομπαίνουν στην αγορά εργασίας.

Η πολιτική κατάσταση της χώρας είναι ακόμη πιο στάσιμη και από την αντίστοιχη οικονομική. Μια σειρά από διεφθαρμένες στα μάτια των νέων κυβερνήσεις 2 μόνο κομμάτων που εναλλάσονται ευκαιριακά στην εξουσία εδώ και πολλά χρόνια, περισσότερο απασχολημένες με τα προσωπικά και συγγενικά βολέματα "δικών τους παιδιών" και χρωματικές - διακομματικές κόντρες, παρά με την αντιμετώπιση των κατεστημένων συμφερόντων και των προβλημάτων που δημιουργούν σε μια στρεβλή κρατικοδίαιτη οικονομία.

Μια σειρά όμως από σκληρές απεργίες βολεμένων του γιγαντωμένου όλα αυτά τα χρόνια δημόσιου τομέα, ακυρώνουν ή καθυστερούν την όποια απόπειρα αλλαγής και στραγγαλίζουν τις απόπειρες μεταρρυθμίσεων με θηλιά το πολιτικό κόστος.

Η έξοδος των νέων δεν θα ήταν τόσο βλαβερή, αν μπορούσαν να πειστούν ώστε να επιστρέψουν φέρνοντας μαζί τους και τη διεθνή τους εμπειρία. Οι περισσότεροι θέλουν να επιστρέψουν. Η επιστροφή όμως παραμένει δύσκολη. Οι δουλειές όπου η αξία τους θα αμειφθεί και δεν θα καταντήσουν υφιστάμενοι κάποιου άσχετου που είχε τον τρόπο και τα μέσα να γίνει προϊστάμενος χωρίς να το αξίζει (συνήθως κάποιου κομματόσκυλου), είναι σπάνιες...

Είναι ακόμη και μια απογοήτευση, μια μελαγχολία μετά από τόσα χρόνια να βλέπουν ότι τελικά παρά τους αγώνες κάποιων ανθρώπων, ακόμα και μέχρι την ζωή τους έδωσαν κάποιοι ιδεολόγοι, τελικά η σαβούρα καταφέρνει να επιπλέει, οι ανέντιμοι να δικαιώνονται ακόμα και από το κράτος, τα λαμόγια και οι απατεώνες νάχουν βολέψει οικονομικά τις επόμενες δέκα γενιές απογόνων τους και ο κάθε έντιμος πατριώτης και σωστός Έλληνας να βρίσκεται στο περιθώριο της ζωής και της κοινωνία των παραπάνω...

Η χώρα είναι εγκλωβισμένη σε έναν φαύλο κύκλο. Η οικονομία της θα μαραζώνει όσο πνίγει τη καινοτομία και αποκλείει τους νέους. Και κάθε νέος που μεταναστεύει σημαίνει και μια λιγότερη φωνή που θα ζητάει ανανέωση, ένας λιγότερος εγκέφαλος που θα συμβάλλει σε ανάπτυξη.

Και πού θα πάνε όλοι αυτοί οι σύγχρονοι μετανάστες ν' αναδείξουν την επιστημοσύνη τους και τα όποια προσόντα τους;

Το να φεύγει κάποιος από το σπίτι του και από την πατρίδα του τα πιο δημιουργικά του χρόνια για να εργαστεί όπου βρει καλύτερα, δεν είναι δα και ταξίδι τουρισμού...

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΤΟΥ "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ" ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟ...

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010 είναι πολιτικές εκλογές.

Πέρα από τις πολιτικές επιλογές και αποφάσεις της κεντρικής κυβέρνησης για να ορθοποδήσει η χώρα, να βγει από τη μέγγενη της αυστηρής επιτήρησης των δανειστών και να μπει ξανά στην πραγματικότητα των αγορών με νέες δυνάμεις, μεγάλη ευθύνη έχουν επίσης και τα πολιτικά πρόσωπα που θα αναδειχτούν από τις κάλπες στις 7 ή στις 14 Νοεμβρίου.

Έτσι μετά την 14η Νοεμβρίου, οπότε θα κλείσει το εκλογικό μέτωπο, σίγουρα θα ανακοινωθούν τα νέα μέτρα που θα μπουν στο τελικό σχέδιο του προϋπολογισμού. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτές τις τέσσερις εβδομάδες να εκφέρουν και πολιτικό λόγο, πέρα από τα συνηθισμένα τετριμμένα για τα τοπικά θέματα...

Να βγουν και να πουν ευθέως ότι το κυριότερο στοίχημα με τον "Καλλικράτη" είναι να μην διαλυθεί το κράτος αμέσως μετά την εφαρμογή του νόμου και ότι η βασική του προτεραιότητα είναι να στρώσει τις λειτουργίες της περιφέρειας, τις αρμοδιότητες, παλιές και νέες, χωρίς να ταλαιπωρηθεί ο κόσμος και χωρίς να διαταραχθούν οι δημόσιες υπηρεσίες.

Με τις τωρινές οικονομικές συνθήκες που επιβάλλονται από το "μνημόνιο", θέλουν δεν θέλουν όλοι, ότι κι αν λέει τώρα ο καθένας σε λόγους και διακηρύξεις...

Ανεξάρτητοι ή μη, στηριζόμενοι από ένα ή περισσότερα πολιτικά κόμματα, δίνουν τώρα μια πολιτική μάχη με σκοπό να ψηφιστούν και ουσιαστικά να συνδιοικήσουν μαζί με την κυβέρνηση ή να αντιπολιτευτούν μαζί με την αντιπολίτευση, πάντως με την εξουσία που ο λαός θα τους δώσει στις περιφέρειες και τους νέους δήμους του "Καλλικράτη"...

Ο λαός δεν θέλει αόριστα κάτι το διαφορετικό, ο λαός θέλει συγκεκριμένα πράγματα. Και ένα βασικό συγκεκριμένο που θέλει είναι η έντιμη διαχείριση. Και η διάχυστη της εντιμότητας αυτής εντέλει στο σύνολο της κρατικής μηχανής. Ο κόσμος διψάει για εντιμότητα. Και διακριτικά θέλει από την άλλη, με το σωστό τρόπο, διότι δεν μπορείς να βγαίνεις και να λες ότι "εγώ είμαι έντιμος" γιατί θα σου πουν μετά οι άλλοι "εμείς δεν είμαστε, τι εννοείς;"

Θέλει να περάσει το μήνυμα πολιτικά και να το περάσουν σωστά σωστά. Να δώσει αυτοδιοικητικό προφίλ, μα παράλληλα και πολιτικό στίγμα.Η μάχη αυτή τη φορά πρέπει να δοθεί με πιο ουσιαστικό πολιτικό λόγο και επιχειρήματα από όλους τους υποψήφιους, είτε είναι οι επικεφαλής των συνδυασμών είτε τα πρόσωπα που τους πλαισιώνουν στα ψηφοδέλτια.

Οι περισσότεροι πολίτες σε μεγάλο βαθμό έχουν εθιστεί στο κριτήριο τηλεοπτικής ή άλλης "αναγνωρισιμότητας" πέρα από προσωπικά συμφέροντα και μικρορουσφέτια κι έτσι θα πάνε να ψηφίσουν την μέρα των εκλογών...

Αυτό ίσως δεν θα πείραζε και τόσο αν παράλληλα εκτός από την λίγο έως πολύ επίπλαστη επικοινωνιακή εικόνα των υποψηφίων, οι πολίτες απαιτήσουν να καταλάβουν όσο γίνεται και την πολιτικής σκέψη όσων ζητούν τον σταυρό ώστε να διαχειριστούν τις τύχες μας σε τοπικό επίπεδο.

Συμφωνείτε ότι μια εύκολη και επιπόλαιη κρίση για τα πρόσωπα συντελεί στην κρίση και την ύφεση που αντιμετωπίζουμε όλοι μας;

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΤΡΕΧΕ ΠΟΛΥ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία του 1973 σε σκηνοθεσία του Θανάση Βέγγου, που πρωταγωνιστεί κιόλας.

Πλανόδιος πωλητής με ρολόγια τρέχει και δεν φτάνει, προσπαθώντας να θρέψει την οικογένεια του και τους συγγενείς του που από υπευθυνότητα έχει φορτωθεί.

Ένας λογικός άνθρωπος θα μπορούσε άνετα να είχε τρελαθεί...



Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-2381615863202965210&hl=el&fs=true

BRUCE LEE: RETURN OF THE TIGER (M0VIE)...

Bruce Lee uses his martial arts talents to take on an evil drug lord...
Great classic martial arts film.

ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ...

Ιεράρχες ισχυρίζονται ότι έχουν εντοπίσει «σημάδια αποχριστιανοποίησης» στα εγχειρίδια, τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Θεωρούν επίσης την "αποχριστιανοποίηση των βιβλίων" ως μία από τις αιτίες της ηθικής και πνευματικής κρίσης που διέρχεται η χώρα.

Έτσι αποφασίστηκε η επιτροπή της Εκκλησίας για θέματα Παιδείας να μελετήσει τα σχολικά βιβλία. Στη συνέχεια, θα συντάξει πόρισμα το οποίο θα σταλεί στην Ιερά Σύνοδο και ακολούθως αυτή θα αποφασίσει για παραπέρα επαφές με το υπουργείο Παιδείας.

Το ερώτημα είναι τι θέλουμε για τα σχολικά βιβλία.

Στόχος της εκπαίδευσης και γενικά της παιδείας δεν πρέπει να είναι το να φτιάχνει Έλληνες, Χριστιανούς, μουσουλμάνους, κτλ.

Τα σχολεία δεν είναι εργοστάσια παραγωγής ανθρώπων με κατά παραγγελίαν χαρακτηριστικά.

Ο ρόλος τους είναι να μάθουν στα μικρά παιδιά γραφή, ανάγνωση, αριθμητική, φυσική, ιστορία και τα υπόλοιπα γνωστικά πεδία, να αναπτύξουν κριτική σκέψη, αυτοκριτική, να μάθουν να συνεργάζονται μεταξύ τους και να επικοινωνούν πνευματικά και συναισθηματικά, να καλλιεργουν τις φυσικές και σωματικές τους ικανότητες και εν γένει να αναπτύσσουν ολοκληρωμένες και υγιείς προσωπικότητες...

Φυσικά όλα τα παραπάνω σπάνια εφαρμόζονται γι'αυτό παγκοσμίως επικρατεί φανατισμός και μισαλλοδοξία με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Σπάνια η πολιτική, στρατιωτική ή θρησκευτική ηγεσία θέλει ελεύθερους και αυτόνομους πνευματικά και συναισθηματικά ανθρώπους. Προτιμάει οπαδούς, υπήκοους, στρατιώτες και πιστούς "ποίμνιο" που ακολουθεί.

Και παραπέρα, θεατές και γλάστρες για μεσημεριανές τηλεοπτικές εκπομπές και φανατισμένα χρωματιστά μπουμπούκια για τα κυριακάτικα γήπεδα. Δηλαδή πελάτες για να συντηρούν κάποιοι την συντεχνία τους και τα συμφέροντα τους.

Ο άνθρωπος βέβαια δεν σημαίνει ότι θα γίνει καλύτερος μόνο και μόνο με την ένταξή του σε κάποια θρησκεία. Η ανθρώπινη αδυναμία και ατέλεια είναι πανταχού παρούσες.

Μιλούμε για την υποχρέωση της κοινωνίας να δίδει παιδεία που να καλύπτει την σύγχρονη εποχή, καθώς και κάποιο σωστό ηθικό πρότυπο στη νεολαία της. Ως εκμάθηση του σωστού και του λάθους, ως διαμόρφωση δηλαδή του ηθικού προτύπου της αυριανής κοινωνίας.

Από κει και πέρα το αν θα ακολουθηθεί αυτό ή αν δεν θα ακολουθηθεί, είναι άλλο ζήτημα...

Από την στιγμή που η εκκλησία διαθέτει κατηχητικά ας κάνει εκεί διαφώτιση του ποιμνίου της. Το σχολείο πρέπει να είναι χώρος κριτικής σκέψης, παιδεύσεως και γνώσης και όχι προσυλητισμού...

ΤΕΛΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ...

Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει από αύριο κιόλας λόγω της οικονομικής κρίσης που εντείνεται.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε οριακή κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι εξελίξεις μπορούν να μας προκύψουν, ανά πάσα στιγμή, ακόμα και από ένα τυχαίο περιστατικό.

Δεκάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που τα προηγούμενα χρόνια είχαν υπερδανειστεί για να πραγματοποιήσουν επενδύσεις καταρρέουν επειδή λόγω της πτώσης τζίρου αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

Νοικοκυραίοι άνθρωποι χάνουν περιουσίες και κόπους μιας ζωής.

Εκτός από τρια μεγάλα γκρουπ κατασκευαστικών εταιρειών όλες οι άλλες η μια μετά την άλλη σφραγίζουν επιταγές λόγω αδυναμίας του δημοσίου να πληρώσει εργασίες που έχουν κάνει.

Αντίστοιχα αυτές μεταφέρουν το πρόβλημα στους προμηθευτές τους.

Οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα αυξάνονται και περιλαμβάνουν πλέον και ανθρώπους πάνω από τα πενήντα.

Εαν γίνουν συγχωνεύσεις στις τράπεζες σημαίνει μαζικό κλείσιμο υποκαταστημάτων.

Η χώρα με την απουσία παραγωγικών μηχανισμών και σοβαρών υποδομών είναι ένα βήμα πριν την κατάρρευση.

Κανείς δεν ξέρει πως θα αντιδράσουν οι άνθρωποι που μπαίνουν στο περιθώριο.
Στη ζωή και στα επαγγέλματα μπορεί να υπάρχουν διαβαθμίσεις, αλλά στην δημοκρατία της ανεργίας, δεν διαφέρει και πολύ όποιος συμμετέχει στην περίφημη μαύρη λίστα, είτε είναι της διανόησης, είτε της χειρωνακτικής εργασίας.

Όταν δεν έχεις δουλειά είσαι στο περιθώριο: χωρίς οικονομική βάση και χωρίς επαγγελματική ταυτότητα, το ίδιο απαξιωμένος, ανυπεράσπιστος και χρησιμοποιημένος από ένα σύστημα που περνώντας μια μεγάλη κρίση, ζητάει τα ρέστα από αυτούς κυρίως που δεν τα έχουν...

Στο μεταξύ όσοι μαλώνουν για το χάλι της οικονομίας και τις ευθύνες, δεν έχουν το παραμικρό οικονομικό πρόβλημα...

Το δικαίωμα συμμετοχής στο μέλλον το δικό μας, των δικών μας και των συναθρώπων που ζουν στην ίδια κοινωνία με εμάς, εξαρτάται από τον καθένα από εμάς. Χρειάζεται ανανέωση και μια "επανάσταση" παντού.

Χρειάζεται όραμα και προοπτική για να ξεκινήσουμε πάλι οι Ελληνες να αναστηλώνουμε την πατρίδα μας.

ΜΕΤΑΤΡΕΨΤΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΕ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ...

Πως να μετατρέψετε τις δυσκολίες της ζωής σε ευκαιρίες, με τον τρόπο σας...

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ...

Πριν από τα μέσα της δεκαετίας του '90 ο δημιουργικός τομέας θεωρούταν μόνο ήσσονος σπουδαιότητας και δεν αντιμετωπιζόταν ως σημαντικός παράγοντας για τη δημιουργία θέσεων εργασίας ή την οικονομική ανάπτυξη.

Σήμερα πάνω από δέκα χρόνια αργότερα, όλο αυτό έχει αλλάξει. Τώρα ο αντίκτυπος της δημιουργικότητας στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ευημερία αναγνωρίζεται ευρέως.

Κανείς δεν αμφισβητεί τη σημασία της δημιουργικότητας και της καινοτομίας στο πλαίσιο του παγκοσμιοποιημένου και ιδιαίτερα ανταγωνιστικού οικονομικού περιβάλλοντος του 21ο αιώνα.

Οι νέες συνθήκες απαιτούν την εύρεση νέων λύσεων και η δημιουργικότητα και η καινοτομία θα είναι έννοιες κλειδιά στο να βρεθεί η διέξοδος από τις οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες.

Οι δημιουργικές βιομηχανίες είναι εκείνες οι βιομηχανίες που είναι βασισμένες στη ατομική δημιουργικότητα, τη δεξιοτεχνία και το ταλέντο. Είναι επίσης εκείνες που έχουν την προοπτική να δημιουργήσουν πλούτο και θέσεις εργασίες μέσω της ανάπτυξης της πνευματικής ιδιοκτησίας.

Οι δημιουργικές βιομηχανίες περιλαμβάνουν: τη διαφήμιση, την αρχιτεκτονική, τις τέχνες, το εμπόριο αντικών, τους υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τις κατασκευές, το σχέδιο, τη μόδα, τον κινηματογράφο και λοιπές παραγωγές σε βίντεο, τη μουσική, τις παραστατικές τέχνες, τις εκδόσεις, το λογισμικό, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

Ένα μεγάλο μέρος της νέας οικονομίας θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο οι κυβερνήσεις (και οι νέες "Καλλικράτειες" τοπικές ηγεσίες που θα προκύψουν με τις δημοτικές εκλογές που έρχονται) θα μπορέσουν με επιτυχία να υποστηρίξουν και να ξεκλειδώσουν το δημιουργικό ταλέντο και τη δεξαμενή ιδεών των νεαρών κυρίως ατόμων που ζουν στην επικράτεια τους με στόχο την ανάπτυξη δυναμικών περιοχών, πόλεων, κοινωνιών, που διαχειρίζονται και αξιοποιούν δημιουργικές ιδέες και καινοτόμες λύσεις σε ολόκληρο το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Με δημιουργία καινοτόμων επιχειρήσεων που θα κάνουν τη διαφορά που χρειάζεται, εκείνες οι επιχειρήσεις που έχουν την προέλευσή τους στη μεμονωμένη δημιουργικότητα, την ικανότητα και το ταλέντο και που έχουν μια δυνατότητα δημιουργίας πλούτου και τη δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω της παραγωγής και της εκμετάλλευσης της πνευματικής ιδιοκτησίας...

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (ΑΝΕΚΔΟΤΟ)...

Καλεί μια μέρα ο Θεός τρεις μεγάλους ηγέτες για να τους ανακοινώσει την καταστροφή του κόσμου σε ένα μήνα.

Καλεί τον Ομπάμα, ως πρόεδρο της υπερδύναμης, τον Κάστρο, ως τελευταίο κομμουνιστή ηγέτη και τον Γ. Παπανδρέου ως πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Και τους λέει:

- Τέρμα τα αστεία, οι βλακείες πληρώνονται και σε ένα μήνα ο κόσμος θα καταστραφεί. Πηγαίνετε να προετοιμάσετε τους λαούς σας...

Πάει ο Ομπάμα Αμερική, διάγγελμα από τον Λευκό Οίκο και λέει:

- Συμπατριώτες, έχω ένα καλό κι ένα κακό νέο. Το καλό είναι ότι υπάρχει Θεός, τον είδα, μιλήσαμε. Το κακό είναι ότι σε ένα μήνα ο κόσμος καταστρέφεται...

Πάει ο Κάστρο και λέει στους Κουβανούς:

- Συναγωνιστές, έχω δύο κακά νέα να σας πω. Το πρώτο είναι ότι υπάρχει Θεός, τον είδα, μίλησα μαζί του και ομολογώ ότι δυστυχώς τόσα χρόνια έκανα λάθος και σας παραπλάνησα. Το δεύτερο κακό είναι ότι σε ένα μήνα ο κόσμος καταστρέφεται και δεν έχουμε χρόνο να διορθώσουμε τα λάθη μας...

Ερχεται και ο Παπανδρέου στην Ελλάδα, απευθύνει το ίδιο βράδυ στις 8.00μμ διάγγελμα από το Μαξίμου και λέει:

- Έχω δύο καλά νέα Ελληνικέ λαέ. Το πρώτο είναι ότι υπάρχει θεός, μίλησα μαζί του και έκλεισα συμφωνίες μαζί του. Το δεύτερο καλό είναι πως ότι είχα να κάνω μέχρι σήμερα το έκανα. Δε θα χρειαστεί να κάνω τίποτε άλλο εγώ. Σε ένα μήνα τα αναλαμβάνει όλα ο Θεός...

ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΥΣΤΙΚΑ...

Ώστε είχες μυστικά να κρύψεις, όντας παιδί ακόμη της ΣΤ' δημοτικού; Έτσι έχουνε και τα άλλα κοπέλια της ηλικίας σου, έ...

Αυτά που λέγε - λέγε σε βάλανε να πείσεις τον γέρο σου να σου πάρει Η/Υ ολοκαίνουριο πέρυσι το Πάσχα, τελευταίας τεχνολογίας μηχάνημα των 1500 ευρώ. Συν μια γρήγορη σύνδεση dsl που πάλι ο γέρος σου πλήρωνε 40 ευρώ/μήνα για να επικοινωνείς σε όλο τον κόσμο τα μυστικά σου.

Μυστικά που είχες κρυφά κι από τους δυο γονείς σου και κλείδωσες με κωδικό τον υπολογιστή, να μην μπορεί να τον ανοίξει κανείς άλλος, ούτε να μπει έτσι για μα περιήγηση στο internet που σου πληρώνουν κάθε μήνα.

Ούτε μπορούσαν να σ' εμποδίσουν να φτιάξεις σελίδα στο facebook, όπως σου δείξανε να κάνεις τα άλλα κωλόπαιδα - τζιμάνια από το σχολείο. Όπου έβγαλες σε κοινή θέα όσες φωτογραφίες είχες διαθέσιμες κι έγραφες τακτικά ότι είχες στο νου σου, να κάνεις γνωστά σε όλους τις σκέψεις σου, τις επιθυμίες και τα μυστικά σου.

Έτσι αρκετοί ξέρανε τα πάντα για σένα. Τις ώρες που δούλευε η μαμά πολύ μακριά, τον μαλακό αγαθιάρη μπαμπά που σας πρόσεχε στο σπίτι που δεν ήταν ούτε χερουκλάς να ρίχνει σβουριχτούς τους πάσπαλους, ούτε πιστολάς να το σέρνει το 16σφαιρο εργαλείο και να ρίχνει αδίστακτα όποτε χρειαστεί, να τον σέβονται λιγάκι οι άλλοι...

Έτσι δεν υπήρχε κανένας ιδιαίτερος φόβος για τους περίεργους "φίλους" σου που περνούσατε ώρες συζητώντας σε απόκρυφα sites και σου λέγανε να ζείς την ζωή σου χωρίς φραγμούς χωρίς να λογαριάζεις τη γνώμη των άλλων, που θέλουν μόνο να σ' εμποδίσουν να χαρείς ότι ποθείς, σαν ανεξάρτητη και αυτόνομη οντότητα που σου λέγανε πως είσαι, ας ήσουν ακόμη στην τελευταία τάξη του δημοτικού και ζούσες φυσικά με τη οικογένεια σου...

Έτσι τίποτα δεν εμπόδισε τον ντόπιο νεαρό να φτάσει μέχρι την πόρτα σου και να χτυπήσει το κουδούνι, αφού του είχες δώσει την διεύθυνση και το κινητό σου αβίαστα. Διάλεξε εσένα που ήσουν το εύκολο θύμα, τα άλλα παιδιά είχανε πατεράδες γιατρούς, δικηγόρους, επιστήμονες με θέση στην κοινωνία και γνωριμίες πολλές, ο δικός σου γέρος βολοσέρνονταν εποχιακά άνεργος χωρίς φίλους ή λεφτά και η μάνα έλλειπε στην δουλειά νυχτερινές ώρες, τις καλύτερες για πονηρή δράση...

Σαν κι αυτή που παρολίγο να ξετυλιχτεί στο δωμάτιο σου, πάνω στο παιδικό κρεβάτι, όπου ο έκφυλος νεαρός σου μάθαινε τι γεύση έχει η φτόνη του και τι θα βγάλει όταν θα του την έχεις τρίψει αρκετά. Μα ευτυχώς ξύπνησε ο μικρός σου αδελφός και είδε από την κλειδαρότρυπα τον άγνωστο στο δωμάτιο σου, φοβήθηκε και ξύπνησε τον μπαμπά...

Που αν ήταν όπως παραπάνω θα τον είχε κάνει 800 οκάδες τον έκφυλο νεαρό με το ξεκούμπωτο πατελόνι που έπιασε στα πράσα και μετά θα τον είχε μπαλωτάρει και θάψει στο παρτέρι να γίνει λίπασμα, μα είπαμε ούτε χερουκλάς ούτε πιστολάς ήταν, παρά αγαθός...

Έτσι μόνο παρακάλεσε τον νεαρό να φύγει ήσυχα, όπως κι έκανε για να συνεχίσει αλλού τη δράση του, με μόνη την απειλή να ειδοποιήσει την αστυνομία άλλη φορά που θα τον έβλεπε στο σπίτι του...

Για αυτό δεν μάθανε άλλοι αυτή την αληθινή ιστορία, πέρα από μένα όταν μου ζήτησε να βγάλω τον κωδικό που πεισματικά αρνείσαι εσύ κωλόπαιδο να αποκαλύψεις. Κι αν δεν γίνει έτσι και μου τη σπάσεις παραπέρα, με ένα γερό γρόθο θα το κάνω το γαμημένο μηχάνημα και δεν θα ξανανοίξει ποτέ. Κι άλλο θα δεις αφού τελειώσεις κάποτε το πανεπιστήμιο και βγάλεις λεφτά δικά σου!

ΘΑΝΑΣΑΚΗΣ Ο ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία - σάτιρα ηθών του Α. Σακελάριου από το 1954.

Νέος επιστήμονας επιστρέφει στην πατρίδα του μετά χρόνια σπουδών στο εξωτερικό, αποφασισμένος να την "υπηρετήσει" ως πολιτικός. Με την οικονομική βοήθεια του μεγαλομπακάλη κουνιάδου του κατεβαίνει συνεχώς στις εκλογές, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού δεν σκαμπάζει από πολιτική...

Η ταινία έμεινε στην ιστορία, ως η καλύτερη ηθογραφία των προσβεβλημένων από το μικρόβιο του πολιτικού και των κατ' επάγγελμα πολιτευτών.




Και σε πλήρη οθόνη:
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-1693256002204261564&hl=el&fs=true

DICK TRACY (MOVIE)...

Dick Tracy is faced with a series of brutal murders in which the victims, all from different social and economic backgrounds, are viciously slashed to pieces...

ΔΙΑΛΥΜΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ...

Τα ΜΜΕ είναι εκ της φύσεώς τους προβληματικές επιχειρήσεις.

Σε οποιονδήποτε χαρίζονταν μερικά εκατομμύρια ευρώ για να τα επενδύσει σε ΜΜΕ, θα τα έχανε πολύ γρήγορα γιατί τα κέρδη που προκύπτουν είναι ελάχιστα σε σχέση με το κόστος λειτουργίας.

Πώς επιβιώνουν; Μόνο με τη συνδρομή του κρατικού ταμείου, είτε με κρατική διαφήμιση, είτε με άλλες δουλειές που θα αντισταθμίσουν τη χασούρα του εκδότη.

Έτσι συντηρείται και η ελληνική ιδιαιτερότητα με τα εκατοντάδες έντυπα.

Σήμερα όμως, με τις εξελίξεις στην οικονομία το μοντέλο αυτό δεν μπορεί να μην καταρρεύσει. Ενας διαλυμένος Τύπος δηλαδή, σε μια πιο διαλυμένη οικονομία είναι το εκρηκτικό μίγμα που απειλεί να τινάξει στον αέρα όλο το οικοδόμημα.

Διαφημίσεις δεν υπάρχουν, το κρατικό χρήμα στέρεψε, οι παράπλευρες business χάθηκαν, οπότε το σύστημα διαλύεται.

α) Γιατί να έχει κάποιος σήμερα ΜΜΕ, αν δεν μπορεί να κλείσει δουλειές με το δημόσιο σε περίοδο κρίσης;

β) Γιατί να προσπαθεί να επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα αφού έχουν μπει στον αυτόματο πιλότο της τρόικας;

γ) Πώς θα επιβιώσει ένα ΜΜΕ χωρίς κρατικές διαφημίσεις που βρίσκονται στο μικροσκόπιο ξένων ελεγκτών όταν και οι μεγάλες εταιρίες του ιδιωτικού τομέα μειώνουν δραματικά τις διαφημιστικές τους δαπάνες; Το δήθεν "μεγάλο αφεντικό" δεν είναι και τόσο πλούσιο στην πραγματικότητα, κρατικό παράσιτο ήταν ως τώρα...

Που επένδυε κάποια από τα κέρδη του σε ΜΜΕ ελεγχόμενα από την οικογένεια του και ζημιογόνα σε πολλές περιπτώσεις, με μόνο σκοπό τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Πρέπει κάποτε να υποστούν και τα φαύλα ΜΜΕ την κρίση. Κανένα δάκρυ δε θα χυθεί για τους δήθεν άνεργους αύριο "δημοσιογράφους", γιατί τους βαραίνει η ενόχη στη συμετοχή τους, στην παραπληροφόρηση και την παρακμή της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία 20 χρόνια. Και με το ανάλογο χρυσοφόρο αζημείωτο βεβαίως, για όσους πετυχαίναν το στόχο του αφεντικού.

Όσο μπορούσαν να κρατούν το πόπολο μπροστά στο χαζόκουτο, όλα ήταν υπό έλεγχο.

Οι καλοπληρωμένοι δημοσιογράφοι των διαπλεκόμενων αφεντικών, του life-style, του κουτσομπολιού της Μυκόνου, των γραφείων τύπου, της αργομισθίας στο δημόσιο κι εν ολίγοις της έμμισθης παραπληροφόρησης, συμπαρασύρουν κι εκείνους τους βοηθητικούς των 700 ευρώ που πάντα έψαχναν την ευκαιρία ν' αναδειχτούν στην θέση των πρώτων, κάποιοι τα κατάφερναν κιόλας), ως προς τις αρνητικές εντυπώσεις που έχει η κοινή γνώμη για αυτούς...

Όλοι οι κλάδοι είναι λίγο πολύ σε παρακμή, αλλά ο ρόλος των ΜΜΕ σε αυτή την παρακμή είναι τουλάχιστον κεντρικός.

Ευκαιρία να απαλλαγούμε όλοι, και οι αναγνώστες και οι εργαζόμενοι στα μέσα, από την ομηρία των μεγαλονταβατζήδων όπως συχνά αποκαλούνται.

Θα εκλείψουν έτσι και οι ιδιοτέλειες των εκδοτικών συμφερόντων. Καλώς ή κακώς, το μέλλον θα δείξει.